quote:
Op de eerste dag een vermeend compliment van Peter Sagan, op dag twee de jongerentrui, en op dag drie zijn eerste top drie bij de profs. Het is en blijft maar de matig bezette Ronde van San Juan, maar het profdebuut van Remco Evenepoel wordt zo stilaan een sprookje. Zelf blijft de negentienjarige briljant vooral zelfkritisch. “In al mijn hevigheid ben ik iets te snel gestart. Het zal mij niet meer overkomen. Ik ben en blijf hier om te leren.”
Twee dagen op rij duidelijk de sterkste. Twee dagen op rij de winnaar. Julian Alaphilippe is de koning van de Ronde van San Juan, maar ook in het koninkrijk van Deceuninck-Quick Step is er plaats voor een prins: Remco Evenepoel. Een prins zonder streken. Na zeven dagen op rij dezelfde hotelkeuken, durven renners al eens te klagen. De 19-jarige jongeman uit Schepdaal niet. “Het is lekker. Enkel de rijst is soms iets te plakkerig.”
In de wondere wereld van Remco Evenepoel in Argentinië is er geen plaats voor vuiltjes aan de lucht. De eerste koersdag bij de profs: mee helpen en waaiers trekken. Een eerste bergje op dag twee: met de betere klimmers naar de top en pronken in de jongerentrui. Een eerste tijdrit op dag drie: halfweg veruit de snelste tussentijd en finaal een eerste podiumplaats. “Derde? Geweldig he. Ik had nooit gedacht dat ik zo dicht zou kunnen eindigen. Stiekem hoopte ik op een top tien, maar dit: neen totaal onverwacht. Amazing. Dit is een superieure prestatie.”
Eerste keer 56 x 11
Even straf als zijn resultaat in de tijdrit, is zijn aanpassing naar het grote verzet bij de profs. “Ik reed voor het eerst met een 56 x 11 (5,09 meter per omwenteling) en heb niet kleiner geschakeld dan 56 x 14, dat is nog steeds vier tanden groter dan ik vorig jaar deed.” Het zegt veel over de fenomenale progressie die Evenepoel blijft maken. “Hij is nog zo jong. Een jongen, maar een jongen met een fantastische toekomst”, jubelde ploegleider Davide Bramati. Toen Evenepoel met nog slechts dertien renners te finishen de beste eindtijd had, was de steeds extraverte Italiaan zo hard aan het vieren, dat hij vergat dat hij nog Alaphilippe moest begeleiden. De Fransman won en verwees de verrassende Italiaan Valerio Conti op twaalf seconden naar plaats twee. Evenepoel volgde nog acht tienden achter de renner van UAE Emirates. “Ik ben zo blij dat Julian nog won. Had ik hier verloren met zo’n miniem verschil van Conti, dan was ik echt kwaad op mezelf geweest.”
Hoe goed zijn prestatie ook was, weliswaar in een deelnemersveld van amper zes WorldTour-ploegen en zonder echte tijdrijders of gemotiveerde hardrijders op het startblad, Evenepoel wist dat hij enkele foutjes had gemaakt. Het begon al in de opwarming. In de hitte van Argentinië hield het gros van de renners een vrij summiere opwarming op de rollen. Evenepoel niet. Liefst één uur voor hij moest vertrekken, begon hij de benen al warm te draaien. “Ik heb inderdaad misschien iets te intensief opgewarmd. Een foutje.”
Verzuring in de bocht
Het was niet het enige schoonheidsfoutje, wist ook ploegleider Bramati: “De eerste 6 km was het tegenwind. Ik had hem gewaarschuwd niet te snel te vertrekken, maar hij startte als een kanon. Je kan dan in de auto beginnen toeteren, maar ook dat heeft niet veel zin.” Aan het tussenpunt halfweg kwam geen enkele renner dichter dan tien seconden in de buurt van Evenepoel: “Ik heb mij inderdaad wat mispakt aan het eerste deel. De eerste vier kilometer trapte ik steeds boven de 500 watt. Toen we halfweg die bocht van 180 graden moesten maken, voelde ik al de verzuring in mijn benen. De laatste anderhalve kilometer heb ik die inspanning van in het eerste deel een beetje moeten bekopen. Als ik iets behoedzamer start, eindig ik misschien tweede. Het is iets om mee te nemen naar de toekomst, maar daarom ben ik hier ook: om te leren.” Te vroeg om al te winnen? “Het is nooit te vroeg om te winnen, het kan alleen maar te laat zijn.”
Strijdvaardige taal, maar Evenepoel kent zijn plaats in het sterrenensemble van Deceuninck-Quick Step. In het klassement stijgt Evenepoel naar plaats vier, maar volgt hij nog altijd op 22 seconden van Alaphilippe. “Het komt er nu op aan om die witte leiderstrui te verdedigen. Julian is de kopman en ik zal de komende dagen met alle plezier voor hem werken. Ik zie mij helemaal niet als een reservekopman. Dat bestaat enkel in ploegen die de leidersplaats niet dragen.”
Steviger in groen
Naast meesterknecht voor Alaphilippe heeft Evenepoel de komende dagen ook zelf wat te verdedigen. De groene trui van beste jongere, gesponsord door fietsbrillenproducent Rudy Project wordt zijn project. Veel stelt dat nevenklassement niet voor. Het jongerenklassement van de Ronde van San Juan is eerder een piepjongerenklassement. Enkel de renners die geboren zijn na 1 januari 1997 komen in aanmerking. De Noor Rasmus Tiller van Dimension Data is met zijn 22 jaar bijvoorbeeld al te oud. Nauwelijks 25 renners komen in aanmerking, waarvan slechts drie renners uit de WorldTour: Evenepoel als jongste renner van allemaal, Stan Dewulf (Lotto-Soudal) en Gino Mäder. De Zwitserse neoprof van Dimension Data is drie jaar ouder dan Evenepoel en wordt vrijdag op weg naar de Alto Colorado de gevaarlijkste concurrent. Hij volgt al op 35 seconden, maar staat bekend als een prima klimmer. Vorig jaar won hij twee bergritten in de Ronde van de Toekomst en eindigde er derde in de eindstand. “Ik ken Mäder niet echt, maar ik ga die trui zeker proberen te verdedigen. Eerst een beetje rusten en vooral genieten.” Dat deed de ploeg voor één keer niet met plakkerige rijst en gezonde kost in het rennershotel, maar op restaurant. Een eerste podiumplaats bij de profs dient gevierd te worden.