Het kleutertopic deel 15

I heeft ook nog geen speelafspraakjes met klasgenootjes gehad. Als we hem vragen, lijkt het hem wel leuk als één van de jongens uit zijn klas bij hem komt spelen, maar dat ook daadwerkelijk doen is nog een brug te ver. .
Wel komt er regelmatig een meisje spelen (of hij gaat daarnaartoe) met wie hij tot vorig jaar mei bij de gastouder zat. Die twee zijn echt twee handen op één buik. .

F heeft wel al een paar speelafspraakjes gehad, maar echt niet elke week. Veel vriendjes ziet hij ook al op de bso. Gisteren zag ik wel een meisje uit zijn klas in tranen omdat ze met niemand kon afspreken, ik ben wel blij dat het voor F geen must is

Afgelopen weken maakte F een paar keer een opmerking over zijn haar, over dat hij z'n krullen er uit wil hebben. Blijkt nu dat een van z'n vriendjes had gezegd dat hij 'stom haar' heeft. Dat vriendje had al een opmerking gemaakt over dat F maar 1 paar schoenen zou hebben (?) en gisteren dat F's fruit (gedroogde mango) zou stinken. Ik vind het wel lastig om mee om te gaan, ik heb wel z'n juf gesproken of zij iets merkt in de klas en dat was niet zo*. Ze spelen dan juist graag samen. Dit jongetje is wel ruim een jaar ouder dan F en ik zie dat hij best wel opkijkt naar die 'grote jongens' uit z'n klas. We praten veel met F over van alles en nog wat, deze week veel over vriendschap en wat dat nou is en hoe je dan tegen elkaar doet. Veel meer kan ik er niet aan doen denk ik

*de laatste weken is het ook vaak weer huilen/moeilijk bij het wegbrengen, dus wellicht zat er een verband

quote:

Op donderdag 17 januari 2019 11:13 schreef Fazzoletti het volgende:
F heeft wel al een paar speelafspraakjes gehad, maar echt niet elke week. Veel vriendjes ziet hij ook al op de bso. Gisteren zag ik wel een meisje uit zijn klas in tranen omdat ze met niemand kon afspreken, ik ben wel blij dat het voor F geen must is

Dat is lastig ja, dat heeft mijn dochter ook. Die leeft echt voor haar vriendinnen (in haar voortgangsgesprekje zei de juf ook dat een van de meest opvallende dingen aan haar de liefde voor haar vriendinnen was). Zij gaat 3 middagen per week naar de BSO waar de meesten van hen ook komen (al is dat bij ons maar kort omdat we geen continurooster hebben) en ze spreekt sowieso op woensdagen af en vaak ook op vrijdagen. Als dat een keer niet lukt of ze is per ongeluk te laat en haar vriendinnen zijn al weg, is ze HEEL verdrietig. Best lastig want het kan nou eenmaal niet altijd.

Mijn zoon was / is daar heel anders in. Die vond afspreken in het eerste half jaar van groep 1 maar spannend en hoefde niet zo nodig wekelijks, en als hij al wilde afspreken dan alleen maar bij ons thuis. Dat laatste heeft hij nog steeds wel een beetje.

Wat sneu trouwens Fazz, dat verhaal over die krullen

Poe, dat is wel moeilijk. Fazz. Ik herken het een beetje van de wisselwerking die I had met een ex-buurmeisje. Die kon ook wel eens zo tegen haar doen. Echt vervelend is dat. Ik vind het toch in potentie al een soort pestgedrag. Heb er toen ook wel veel over nagedacht, waar dat dan vandaan komt?

In dit geval lijkt me inderdaad de leeftijd een rol spelen. Misschien wil het jongetje zich zo laten gelden. Ik zou het denk ik iets duidelijker nog met de juf bespreken? (Ik weet niet hoe expliciet je al hebt gemaakt dat je de wisselwerking tussen deze twee niet zo fijn vindt?). En verder F vooral aanmoedigen met andere kinderen te spelen (misschien dat de juf dat dan ook een beetje kan doen.) Want dit heeft gewoon geen leuke invloed op F.

De wisselwerking met het jongetje heb ik wel expliciet genoemd ja, de juf herkende het dus niet. Ze vertelde dat ze die dag juist weer samen een bouwwerk wilden maken. Ze zei wel het in de gaten te gaan houden Het verschil in leeftijd is ook nog veel nu, na de zomer zullen 2 van zijn oudere vriendjes naar de middenbouw gaan en blijft F nog met een ander vriendje bij de kleuters. Dat zal de verhoudingen ook wel veranderen.

Oke, goed dat ze het in de gaten houdt. En op zich leert F natuurlijk ook wel een beetje weerbaar worden zo. Als het hem maar niet teveel negatief beïnvloedt. I ging er gewoon op slaan, als dat buurmeisje te vervelend deed. .

Toen I vorig jaar startte, probeerde ze ook aansluiting te vinden bij een paar meisjes die al 6 waren (of bijna 6). Dat werkte ook niet zo goed. Die wilden dan de ene keer wel, de andere keer niet met haar spelen. Na de zomer was dat groepje uit de klas en toen zag ik I wel echt groeien in zelfvertrouwen.

Fazz, wat naar Ik vind dit ook pestgedrag en ik zou dit ook zo uiten naar de juf mocht ik in jouw schoenen staan. Dat is trouwens mijn allergrootste angst. Dat Noor gepest gaat worden op school. Dat lijkt me echt vreselijk. Ik ben zelf vroeger ook gepest, dus misschien voelt dat voor mij wat intenser.

Over speeldates, Noor taalt daar bijna niet naar. Ze heeft wel eens gevraagd of haar vriendje bij ons mag spelen, maar het liefst stel ik dat nog een beetje uit. Jongetje is verliefd op haar en wil aan haar friemelen en kussen enzo en Noor kan niet goed haar grenzen aangeven. Ze wil dat ook niet. Althans, wel knuffelen, maar niet kussen. Ik zag gisteren dat ze niet meer naast elkaar zitten, morgen maar eens vragen aan de juf of er wat gebeurd is.

[ Bericht 0% gewijzigd door Sunshine1982 op 17-01-2019 11:50:38 ]

Hier ook bezig met het plannen van de verjaardag van R. 23 januari is ze 6 jaar. Zaterdag vieren we het feestje. Op woensdag gaan R en ik uit eten met opa, oma en tante erbij. En een week later vieren we haar kinderfeestje (met 6 kinderen gaan we naar een indoorspeeltuin)
Ze telt echt de dagen af.

Speelafspraakjes heeft ze niet veel trouwens. Ze vroeg laatst of zij bij een meisje mocht spelen of dat meisje bij ons. Dus die haar moeder wil ik dat dan gaan vragen. En vandaag speelt ze toevallig wel bij iemand.

B gaat op maandag en donderdag naar de BSO en heeft sinds vorige week op dinsdag zwemles. Hij kan dus alleen op woensdag en vrijdag afspreken. Ik denk dat hij daar een paar weken voor de Kerstvakantie mee is gestart. Steeds dezelfde jongen en toen die 1 keer niet kon stapte hij over op een andere jongen. Echt trouw is hij dus niet. Het is dan vanuit school (12:15) tot 15:00, dat vind ik lang genoeg. Hij wil niet ergens anders spelen, het is bij ons of niet.
Het is een enorm gezelschapsdier, hij houdt van mensen en vooral kinderen om zich heen. Ik spreek overigens niet vooraf af, hij mag op de ochtend zelf in de klas een date regelen.

Kinderfeestje, tja...nog geen idee. Het wordt pas begin maart vanwege met name de Voorjaarsvakantie. Hij mag 5 kindjes uitnodigen en het zijn exact de 5 kindjes die we al dachten. 2 issues: die gaan allemaal naar groep 3 na de zomer. Hij wil zijn nichtje niet (zit in zijn klas) en die rekent er wel op....pffff nog geen 5 en nu al dit soort gedoe.
Ik wil het liefst 'weg' en mijn vrouw wilt thuis leuke dingen gaan doen (wel gepland enzo)
Zijn verjaardag valt ook best rot, net voor de voorjaarsvakantie in het midden van heel veel verjaardagen en net voor Carnaval (ik kom uit Brabant dus mijn familie en vrienden kunnen dan sowieso niet en wij vieren het zelf eigenlijk ook)

Is uitnodigen uit groep 3 een issue, exode? S heeft dit jaar ook een paar kindjes uitgenodigd uit een groep boven hem en hij werd in groep 2 ook wel eens uitgenodigd door groep-3-ers.

Thuis of uit zou ik mede bepalen op basis van wie er wordt uitgenodigd (hoe druk zijn ze). We hebben dit jaar de uitgenodigde groep van onze zoon laten uitrazen in de gymzaal die we hadden afgehuurd. Die waren niet allemaal druk trouwens, maar er zaten er wel een paar bij waarbij ik het niet voor me zag dat dat leuk zou worden, drie uur lang thuis entertainen.

Het groepje dat mijn dochter had uitgenodigd was juist best rustig (en jong) en daar was juist een thuisfeestje het fijnst voor.

Exode, ik zou me nu niet druk maken over die kindjes die na de zomer naar groep 3 gaan. Het is dan gewoon even afwachten of die vriendschappen standhouden of dat er anderen voor in de plaats komen. Dat maakt voor nu niet uit, toch? Kinderen leven ook in het nu. .

Wij houden het feestje in principe thuis, al gaan we wel even de deur uit. Waarschijnlijk een speurtochtje, richting een speeltuin. Waar we dan nog wat spelletjes kunnen doen en gewoon wat spelen. Thuis gaan we wat knutselen, en ook spelletjes doen. Thema wordt sprookjes. Want daar houdt I erg van.

Ik hoop wel dat het weer een beetje mee zit, voor als we naar buiten willen. We houden het op 2 februari. Ik ga voor mezelf een draaiboekje maken, denk ik. Zodat ik de tijd een beetje goed indeel. Eigenlijk lijkt het een beetje op een les voorbereiden (ik ben docent, tenslotte) . .

Kinderfeestjes ik had een beetje gehoopt er aan te ontkomen, maar Kuiken wil er dit jaar heel graag een, en gaat er eigenlijk ook gewoon vanuit dat het gaat gebeuren. Hij is met carnaval jarig, heel handig midden in Brabant .
Waar ik een beetje mee zit, is dat ik niet zou weten wie er zouden moeten komen, hij heeft nog niet echt "vaste" vriendjes. Hij is ook nog nooit op een feestje van een ander kindje geweest. Volgens de juf is hij een van de populairdere jongens uit de klas, maar dat maakt hij op dit soort punten toch niet erg te gelde.

Dat is wat mijn vrouw ook zegt, Franny. Dat is hij zo weer vergeten en maakt nieuwe vriendjes. Ik ben zo'n moeder die vooral hoopt dat B vriendjes heeft en het naar zijn zin heeft. Het is nu een kliekje van 6 jongens die echt alles samen doen. B zit dus in groep 1 en de andere 5 in groep 2. Heel stom en overbezorgd maar ik vind dat best sneu voor B. Hij kijkt gewoon niet om naar de andere jongens die wel in groep 1 zitten. Overigens wel naar de een aantal meisjes, maar hij wil een jongensfeestje.

Hij wilt zelf overigens naar Monkeytown. Ik vind het prima eigenlijk, maar mijn vrouw wilt dat dus eigenlijk niet. Ach het wordt pas 8 maart dus we hebben nog even.

Kinderfeestjes... Nu twee gehad van J. Twee keer enorm tegenop gezien, twee keer uiteindelijk een heel leuke middag gehad. J (jongen) had dit jaar 4 meisjes en 2 jongens uit zijn klas uitgenodigd (allemaal groep 2 kinderen). 2 meisjes zijn al 2 jaar z'n 'beste vriendinnen ', de andere 4 kinderen zit ie pas sinds dit jaar bij in de klas.

Ervaring hier dus: vriendjes wisselen, sommige blijven, maakt voor de feestvreugde niets uit. Twee jongens die vorig jaar echt moesten komen, want beste vrienden, spreekt ie dit jaar niet meer mee af (ze zitten beide inmiddels in groep 3).

Wij gingen overigens wel weg. 8 kinderen in huis en de kans op slecht weer zag ik niet zitten. Uiteindelijk zijn ze bijna de hele middag buiten geweest op de (speel)boerderij, en hebben alle kinderen zich smerig gemaakt en koeien, schapen en varkens gevoerd en konijnen en katten geknuffeld. Ik hoefde alleen maar af en toe drinken en snoep uit te delen, de rest werd door de boer of de kinderen zelf geregeld

Oef kinderfeestjes zijn toch nog een ver van m’n bed show had gehoopt dat nog een (aantal) jaar uit te stellen, maar sinds S. naar school gaat heeft ze het er over

“Iedereen mag op mijn kinderfeestje komen mama, íedereen. Behalve de jongens “

Gelukkig is ze, in tegenstelling tot wat ze zelf beweert, nog lang niet jarig

Ik ben heel benieuwd naar E's tweede feestje. Vorig jaar nodigde ze 4 meisjes uit en 1 jongen, maar eigenlijk speelt ze nu vrijwel altijd met jongetjes

En je afvragen wie er zouden moeten komen; ik had 5 cirkels getekend en daar heb ik samen met E de 5 namen in geschreven van de kindjes die mochten komen. Het was immers haar keuze wie, maar ik bepaalde hoeveel. En dat was op die manier heel inzichtelijk

W had toen ze 5 werd met moeite 3 kindjes bedacht voor t feestje (maar ze wilde wel heel graag een feestje). Toen ze de uitnodiging had uitgedeeld zei de moeder van 1 kindje: oh, dan kan ze niet, dan heeft ze zwemles, jammer hoor, maar fijn voor jou he? Dan kan je nog iemand anders uitnodigen!
Dat viel niet zo goed bij W.
(overigens had ik van te voren gecheckt of de andere 2 wel konden, alleen van dit kind zag ik de ouders bijna nooit)..
was een heel leuk feestje gelukkig.
Voor haar 6e verjaardag waren er maar 4 die ze wilde uitnodigen.. 2 jongens en 2 meisjes..

[ Bericht 13% gewijzigd door watmoetikkiezen op 17-01-2019 15:37:43 ]

Hier is een uitnodiging voor een feestje wel reden om de zwemles een keer over te slaan/ te verplaatsen (zwemschool is daarin heel flexibel, dus kost me niks). Zeker als het gaat om 'beste vriendjes'.

Vorig jaar heb ik wel bij alle kinderen (of: ouders) vooraf gecheckt of kind kon. Nu niet, ik had niet alle telefoonnummers (ellende van geen klassenlijsten sinds dat hele AVG gebeuren ) en ouders zie ik idd ook vaak niet. Wel op de uitnodiging gezet of ze wilden laten weten of kind kwam (J is in de kerstvakantie jarig, dus uitnodigingen voor het feest in de vakantie rondgebracht, en feest vorige week gevierd). Het enige waar ik rekening mee heb gehouden is om het feestje niet te plannen dicht bij de verjaardag van beste vriendin, want dan zouden ze niet op elkaars feestje kunnen komen.

nou dat ja, wij brachten de uitnodigingen eerst rond, maar nu weet ik van lang niet allemaal waar ze wonen en heb ook niet alle nrs.
stomme avg!

Ik zou zwemles ook een keer overslaan voor een feestje. Als ze iedere maand op dat tijdstip een feestje had, zou ik daar anders over denken wellicht, maar dat is natuurlijk niet zo.

quote:

Op donderdag 17 januari 2019 15:39 schreef watmoetikkiezen het volgende:
nou dat ja, wij brachten de uitnodigingen eerst rond, maar nu weet ik van lang niet allemaal waar ze wonen en heb ook niet alle nrs.
stomme avg!

Voor de adressen zijn die verfoeide vriendenboekjes dan weer reuze handig Hier handig gebruik gemaakt en ook wat adressen overgeschreven uit vriendenboekjes van andere kinderen die J mee kreeg.

quote:

Op donderdag 17 januari 2019 16:01 schreef mousemicky het volgende:

[..]

Voor de adressen zijn die verfoeide vriendenboekjes dan weer reuze handig Hier handig gebruik gemaakt en ook wat adressen overgeschreven uit vriendenboekjes van andere kinderen die J mee kreeg.

Sja, nadat 1 vriendinnetje dat boekje niet meer teruggaf en zei dat ie kwijt was en we m na navragen bij ouders pas na weken terugkregen mogen van W er alleen nog volwassenen in dat boekje. Wel leuk om te zien wat de opa s en oma s later willen worden
(maar de meeste kinderen weet ik wel te wonen door de speelafspraakjes)..

Oke, even iets anders mensen. Wij worstelen momenteel met het ochtendritueel op doordeweekse dagen. Dat hebben wij nl niet. Of wel, en dan heet het: papa-en-mama-regelen-alles.. Wij maken het ontbijt voor I en zij kijkt televisie. Wij pakken haar schooltas is. Dat is er zo ingeslopen, omdat het ons dan tijd geeft om onszelf ook gereed te maken. Aangezien I er altijd zo lang over doet om zichzelf aan te kleden (ook als haar kleding al klaarligt) en ze dan zoveel begeleiding en aansporing nodig heeft, kleed ik haar altijd zelf maar even aan, voor de televisie. Ook haal ik dan snel een tandenborstel door haar mond, doe wat in haar haar en poets haar snuitje schoon. I ondergaat dat allemaal lekker passief.

Kortom, zij heeft zelf eigenlijk geen eigen verantwoordelijkheid in dit alles. En nu ze 5 wordt, moet dat toch wel anders. Vooral omdat ze het zo vanzelfsprekend begint te vinden dat wij het allemaal wel doen en regelen dat ze daarbij onuitstaanbaar wordt. En op het moment dat ze wel in actie moet komen om op tijd naar school te gaan, dan gaat ze ook nog in de contramine.

Ik weet dat we dit moeten doorbreken, maar hoe. Volgens mij kan het alleen goed gaan als we dit met militaire precisie, vol overtuiging en super consequent gaan doen.
Hoe doen jullie dat? En hebben jullie duidelijke regels over wat, wanneer en hoe iets gebeurt in de ochtend, voordat iedereen de deur uitgaat?

quote:

Op donderdag 17 januari 2019 22:01 schreef Franny_G het volgende:
Oke, even iets anders mensen. Wij worstelen momenteel met het ochtendritueel op doordeweekse dagen. Dat hebben wij nl niet. Of wel, en dan heet het: papa-en-mama-regelen-alles.. Wij maken het ontbijt voor I en zij kijkt televisie. Wij pakken haar schooltas is. Dat is er zo ingeslopen, omdat het ons dan tijd geeft om onszelf ook gereed te maken. Aangezien I er altijd zo lang over doet om zichzelf aan te kleden (ook als haar kleding al klaarligt) en ze dan zoveel begeleiding en aansporing nodig heeft, kleed ik haar altijd zelf maar even aan, voor de televisie. Ook haal ik dan snel een tandenborstel door haar mond, doe wat in haar haar en poets haar snuitje schoon. I ondergaat dat allemaal lekker passief.

Kortom, zij heeft zelf eigenlijk geen eigen verantwoordelijkheid in dit alles. En nu ze 5 wordt, moet dat toch wel anders. Vooral omdat ze het zo vanzelfsprekend begint te vinden dat wij het allemaal wel doen en regelen dat ze daarbij onuitstaanbaar wordt. En op het moment dat ze wel in actie moet komen om op tijd naar school te gaan, dan gaat ze ook nog in de contramine.

Ik weet dat we dit moeten doorbreken, maar hoe. Volgens mij kan het alleen goed gaan als we dit met militaire precisie, vol overtuiging en super consequent gaan doen.
Hoe doen jullie dat? En hebben jullie duidelijke regels over wat, wanneer en hoe iets gebeurt in de ochtend, voordat iedereen de deur uitgaat?

Qua leeftijd ontlopen onze tuttebolletjes elkaar niet veel Franny, maar ik heb niet echt tips voor je, want alles gaat hier vrij smooth eigenlijk. Het enige wat ik kan bedenken is, tv pas aan als je bent aangekleed.. zo is het hier ook. Succes! Hopelijk snel een doorbraak...

Mijn dame had zich vanmiddag ook nog wat. Haar vriendinnetje at bij ons. Gezellig, so far.. tot het grietje iets wilde, waardoor de meiden ineens neus-aan-neus stonden en het grietje met der handen in der zij kracht probeerde bij te zetten. Mijn dame liet zich iig daar door niet intimideren en hield vol door geen sjoege te geven

Oh lastig franny! Ik heb ook geen tips voor hoe je dit patroon kunt doorbreken. Maar wel fijn om een ritme te vinden dat voor jullie allebei werkt.


Hier staan we rond 7en op (oké, sinds de kerstvakantie is het ook regelmatig pas half 8 ) dan gaan we in pyjama naar beneden, ontbijten we met z’n tweeën (Vriend is óf al aan het werk om 7u óf hij had avonddienst en slaapt dus nog), maak ik haar lunch en fruithap klaar en gaan we dan naar boven om ons aan te kleden. Meestal leg ik dan d’r kleren klaar en laat haar eerst aanmodderen zodat ik me ook kan aankleden. Soms gaat dat goed, vaak is ze nog niet verder dan d’r ondergoed en sokken en help ik haar alsnog. Tanden poetsen en dan hebben we vaak nog 5-10 minuten om te spelen voor we weggaan. Schermtijd bewaar ik vaak voor ná schooltijd om even bij te komen dus dat doen we bewust niet ‘s ochtends

Verder wil ik graag dat ze zelf haar tas komt brengen en dat ze haar ontbijtbordje in de keuken zet zodat ik die in de vaatwasser kan zetten.