Zwangerschap en geboorte deel 1879

Hallo,

Ik kreeg net een DM van Sisu hoe het er nu mee was en was nog even aan het bijlezen. Ik ben trouwens geen chirurg in opleiding. Dat is meer vriend zijn feestje. Ik heb een bachelor psychologie en ben bezig met masteropleidingen die mij ietwat herkenbaar maken.

De beslissing werd voor ons gemaakt, ik heb een miskraam gekregen. Dat deed/doet pijn maar tegelijkertijd ook het idee dat het nu nog niet de tijd is. Binnenkort word er ook een spiraal geplaatst zodat we eerst rustig nog een paar jaar kunnen opbouwen en stabieler kunnen worden. Ergens ben ik gelukkig (niet helemaal het juiste woord) dat ik het toch heb mogen meemaken, dat ukje.

Refererend aan wat ik dan wel doe: Limone, dat zijn best kutreacties van je moeder en dat mag je ook gewoon zo voelen. Moet je je echt niet schuldig over voelen, pijn doet zeer en dat doet pijn. Een diagnose kan een verklaring geven maar wil nog niet zeggen dat het acceptabel is en/of een excuus is. Het kan helpen om daar met iemand over te praten, ook over je eigen angsten als die er zijn, maar vooral hoe je er beter mee om kunt gaan. Daar voeg ik wel aan toe dat dat behoorlijk zwaar kan zijn en alleen jij kunt nu inschatten of je dat wil en trekt.

Aan jullie allemaal: nogmaals enorm bedankt voor de lieve berichtjes en de steun. Ik hoop over een paar jaar mij weer te kunnen voegen als zwanger blij ei.

Athenais, fijn dat je nog een update schrijft



Ergens ook wel fijn lijkt me, dat het zo voor je is 'besloten'. In ieder geval veel sterkte met het verlies!

quote:

Op vrijdag 28 december 2018 12:16 schreef Mariposas het volgende:
Ik had wel graag een thuisbevalling gewild, maar door schouderdystocie durf ik dat niet zo goed meer aan. Zo lang ik in handen blijf van de eerste lijn vind ik het ziekenhuis op zich prima. Het verplaatsen tijdens de bevalling vond ik wel echt een groot nadeel. Mijn ontsluiting stagneerde toen meteen, duurde wel een tijdje voordat ik weer terug was in mijn cocon en de ontsluiting weer vorderde. En al dat personeel vond ik ook heel storend. Ik heb al besproken met de verloskundige dat iedereen mij met rust moet laten en vooral hun klep moet houden. Ga maar lekker breien of de administratie bijwerken ofzo.
Ik wil dit keer wel zo veel mogelijk hands off, nog even afwachten of huidige vk-praktijk daar akkoord mee gaat, anders stap ik over naar een holistische vk.

Een van de kerstattenties van dit jaar voor de 2e lijn aios en vks in dit ziekenhuis zijn een bolletje wol en breinaalden
Ik vind het zo'n leuk cadeau! Hopen dat ze er ook gebruik van maken.

quote:

Op zondag 30 december 2018 10:54 schreef Athenais het volgende:
Hallo,

Ik kreeg net een DM van Sisu hoe het er nu mee was en was nog even aan het bijlezen. Ik ben trouwens geen chirurg in opleiding. Dat is meer vriend zijn feestje. Ik heb een bachelor psychologie en ben bezig met masteropleidingen die mij ietwat herkenbaar maken.

De beslissing werd voor ons gemaakt, ik heb een miskraam gekregen. Dat deed/doet pijn maar tegelijkertijd ook het idee dat het nu nog niet de tijd is. Binnenkort word er ook een spiraal geplaatst zodat we eerst rustig nog een paar jaar kunnen opbouwen en stabieler kunnen worden. Ergens ben ik gelukkig (niet helemaal het juiste woord) dat ik het toch heb mogen meemaken, dat ukje.

wat fijn dat je daar zo goed mee om kunt gaan en het positief kan bekijken

quote:

Op zondag 30 december 2018 08:11 schreef Sisu het volgende:

[..]

Kleiner te maken?
Even puzzelen. Jij hebt een 1.60+80 matras dan?
En wat naar dat je zo moest overgeven zeg. Kwam het door de zwangerschap of heb je iets verkeerds gegeten?

En klap, wow. Wat een mega bed!
Hoe hebben jullie hem gebouwd?

We hebben twee bedbanken van IKEA aan elkaar gezet en daardoor een groot ledikant gecreëerd. Dat is niet zo praktisch met een cosleeper. Nu wordt het waarschijnlijk een boxspring, ik heb nog een paar weken om mijn lief om te praten.

Ik had al flinke tijd ontzettende maagzuuraanvallen en daarbij het spugen ging ik ook nog spugen. Nu gaat het weer een stuk fijner.

Frits besloot vandaag om mijn buik te wassen en in te smeren. "Zo Zandvoort, nu even lekker een doekje over mama's buik. En nu lekker even de buik in te smeren. Voel je mijn handen? Ik aai je over je hoofd en nu krijg je een kusje en een knuffel. Ik vind je nu al lief!" Dweil mij maar op.

Oh Frits

Een zoon voor Ceviche, wat leuk

Nismo, ik heb geen ervaring met bevallen maar mijn voorkeur gaat uit naar een thuisbevalling. Als er iets is ben ik zo in het ziekenhuis, maar thuis denk ik dat ik meer/beter rust vind dan in een medische setting. We hebben ons wel aangemeld voor een info-avond in het ziekenhuis, zodat we wel weten wat we kunnen verwachten mochten we daar toch naartoe moeten.

Sisu, wat een mooie echo . Wat betreft zweefkeesbevalling, ik ben natuurlijk een bevallingsn00b maar vond wat Ela laatst postte wel onwijs mooi. Wat vind je normaal bij een bevalling, hoe wil je dat men met jou, je partner en jullie kind omgaat? Maar ook, hoe ga je ermee om als het toch anders gaat dan je van tevoren had bedacht? Ik bespreek zelf veel met MeneerEend, maar wij liggen zo dicht bij elkaar aan ideeën dat dat erg vanzelfsprekend gaat. Zo weet ik van mezelf dat ik slecht tegen drukte om mij heen kan als ik in mijn bubbel wil kruipen, dus dat zal toch wel een van mijn belangrijkste punten worden.

Athenais, sterkte

Och Frits . Wat klinkt dat heerlijk Cholula!

Gisteravond hadden we onze woonkamer vol zitten met vrienden voor een spelletjesavond. Ideaal, want toen ik moe was kon ik lekker even een uurtje slapen. Energie is nog niet optimaal, maar ik merk wel dat een week vrij mij ontzettend goed heeft gedaan.

Athenais, wat dapper dat je hier een update geeft.
Hoewel de keuze nu gemaakt werd voor jullie kunnen er later toch best veel emoties los gaan komen. Weet dat Mn PM voor je openstaat. Ik weet hoe zwaar het is. Sterkte en veel liefs!

Cho, wat schattig zo.
Kan me voorstellen dat je smolt.
Hoe is het met je maag en thuisvoelen thuis? Voel je je al wat veiliger?


Ik heb vandaag iemand thuis gebracht op een uur rijden en kwam uitgeput thuis. Ik ben de laatste tijd zo moe. Begin me er gewoon zorgen om te maken.
Kan de hele dag wel slapen. Heb er alleen geen tijd voor.

quote:

Op zondag 30 december 2018 08:11 schreef Sisu het volgende:

[..]

Kleiner te maken?
Even puzzelen. Jij hebt een 1.60+80 matras dan?
En wat naar dat je zo moest overgeven zeg. Kwam het door de zwangerschap of heb je iets verkeerds gegeten?

En klap, wow. Wat een mega bed!
Hoe hebben jullie hem gebouwd?

Oh zwanger rekenfoutje! Hij is 2.70 we hebben onze boxspring van 180 staan met daarnaast een 1 persoons 90cm bed, die even hoog gemaakt als de boxspring. Bovenop heb ik een topper laten maken van 2.70 zodat we geen gleuven hebben in het bed zelf. De co sleeper past precies naast het bed voordat de deur van de slaapkamer begint. Ik zal binnenkort eens een fototje plaatsen. Daaromheen nog een bedombouw gemaakt zodat het niet zo’n bij elkaar geknutseld bed lijkt. Haha. Het is iig heerlijk
Autorijden is trouwens ook erg vermoeiend, niet meer zo ver volgende keer !

Athenais wat lastig he, een miskraam kan heel heftig zijn ook al was de zwangerschap niet gepland. Voel je vrij om toch idd iemand te PM-en of in het topic in oud op te zoeken mocht je wat kwijt willen.

Och cho, je Frits!

Hier gaan we nacht 4 in met 2 zieke kindjes. Peutertje is het sneust en wil alleen maar op me liggen, niet heel fijn met een 36 weken buik maar goed. Kom maar kroelen kindje .

Vandaag is mignonne geweest, als alles goed verloopt komt ze ons weer begeleiden naar onze verse baby eind Jan. Lekker even bijgekletst en de laatste dingen besproken. Later kwam Ela het bevalbad brengen. Beide dames zie ik gewoon binnen 4 a 6 welen terug.. want Ela wilt net als bij de andere 2 de ontmoeting met onze baby vastleggen . Ik vind het zo gek! Het is zo rap gegaan en nu hebben we bijna weer zo’n lekker klein babytje in huis.

Wat fijn klap, wordt vast weer zon mooie fijne eerste ontmoeting met jullie baby'tje

quote:

Op vrijdag 28 december 2018 23:21 schreef Peejtur het volgende:
Vandaag Oei ik groei binnen gekregen. Volgens mij wel een leuk boek. Hebben meer mensen hem hier?

Gisteren nog met mijn broer over gehad. Die heeft drie kinderen en vond het een fijn boek, want je kunt elke lastige periode van je kind relateren aan 'een sprong'.
Maar het is misschien wel goed om te weten dat er wetenschappelijk gezien geen goede basis is voor de theorie over sprongen. Zie het smeuiige achtergrondverhaal hier:
https://www.nrc.nl/nieuws(...)door-7376951-a975899

quote:

Op maandag 31 december 2018 08:38 schreef BobbyMcGee het volgende:

[..]

Gisteren nog met mijn broer over gehad. Die heeft drie kinderen en vond het een fijn boek, want je kunt elke lastige periode van je kind relateren aan 'een sprong'.
Maar het is misschien wel goed om te weten dat er wetenschappelijk gezien geen goede basis is voor de theorie over sprongen. Zie het smeuiige achtergrondverhaal hier:
https://www.nrc.nl/nieuws(...)door-7376951-a975899

Mjah het geeft in ieder geval een beetje houvast idd met de lastige periodes. Plus het is wel leuk lezen

Er is ook een Oei ik groei app voor wie het boek niet wil aanschaffen.

Minder uitgebreid uiteraard, maar vind het wel leuk.

quote:

Op maandag 31 december 2018 08:38 schreef BobbyMcGee het volgende:

[..]

Maar het is misschien wel goed om te weten dat er wetenschappelijk gezien geen goede basis is voor de theorie over sprongen. Zie het smeuiige achtergrondverhaal hier:
https://www.nrc.nl/nieuws(...)door-7376951-a975899

Mooi artikel Ik snap wel dat mensen zo'n boek als houvast prettig vinden, maar wij hebben het al snel aan de kant gelegd. Want, net zoals in het slot van het artikel staat, was ook onze ervaring dat het niet echt klopt.

Mijn kind deed niet aan "sprongetjes" (wat ik trouwens ook een echt jeukwoord vind). Bovendien kan je er toch onzeker door worden omdat er lijstjes in staan van wat je kind 'nu' kan. En dat kon die van mij allemaal niet op dat moment. Dan kan er wel bij staan dat je je dan geen zorgen hoeft te maken, maar het wringt ergens wel. Ik had het boek aangeschaft omdat een vriendin er lyrisch over was, maar vond het de meest nutteloze uitgave die ik ooit heb gedaan

We hebben 'Oei, ik groei' geleend bij Frits, twee keer doorgebladerd en dat was het wel. Mijn man vond het fijn om af en toe de wat intensere momenten te wijten aan een sprong.

Een uur en een uur terug, Sisu? Dan zou ik ook wel klaar zijn. Lief dat je vraagt naar het thuis zijn. Het gaat heel vaak heel goed, maar een paar avonden geleden zat ik weer verstijfd op de bank van een hard geluid. Eerst naar Frits gelopen om te kijken of het goed met hem ging en daarna heb ik er een uur over gedaan om mijn zen weer terug te vinden.

Oei, Cho, wat naar dat het nog steeds zo vervelend kan zijn Had je al iemand gevonden om het er over te hebben?

quote:

Op maandag 31 december 2018 10:35 schreef Cholula het volgende:
We hebben 'Oei, ik groei' geleend bij Frits, twee keer doorgebladerd en dat was het wel. Mijn man vond het fijn om af en toe de wat intensere momenten te wijten aan een sprong.

Dit en iets later werden het tanden of een sprongetje. Vond het vooral wel fijn omdat ik daardoor makkelijker kon accepteren dat het een fase was. Maar de onze deed ook nooit wat er in dat boek stond. Of ze kon het echt nog lang niet, of ze deed iets dat volgens het boek pas een paar maanden later mogelijk zou zijn

Ik vind oei ik groei wel leuk.
Vooral omdat Mn moeder het (100 km verder) ook had en we zo toch nog iets extra’s deelden.
En zoals stroopwafelmeisje vond ik het ook weleens fijn om een onmogelijke fase toe te dichten aan een sprongetje. Ik maakte me dan toch wat minder zorgen ofzo.

Cho,
Zijn die gesprekken nog doorgegaan? Klinkt alsof je daar toch wel baat bij kunt hebben.

Hier begint er langzamerhand steeds meer vuurwerk afgestoken te worden. Dus ik durf niet naar buiten en dat terwijl ro heel graag naar de speeltuin wil.. what to doooooo

quote:

Op maandag 31 december 2018 10:35 schreef Cholula het volgende:
We hebben 'Oei, ik groei' geleend bij Frits, twee keer doorgebladerd en dat was het wel. Mijn man vond het fijn om af en toe de wat intensere momenten te wijten aan een sprong.

Het hele leven met jonge kinderen is 1 grote sprong. Of het zijn tandjes. Of het is een fase. Of er is een monster. Of een verkoudheid.

Er is totaal geen wetenschappelijke grond voor die sprongen in Oei ik groei. Je kan dus net zo goed een dobbelsteen opgooien en bij alle oneven getallen het gedrag aan een sprong toedichten en bij alle even getallen aan tandjes.

quote:

Op zondag 30 december 2018 22:17 schreef klaprooss het volgende:

[..]

Oh zwanger rekenfoutje! Hij is 2.70 we hebben onze boxspring van 180 staan met daarnaast een 1 persoons 90cm bed, die even hoog gemaakt als de boxspring. Bovenop heb ik een topper laten maken van 2.70 zodat we geen gleuven hebben in het bed zelf. De co sleeper past precies naast het bed voordat de deur van de slaapkamer begint. Ik zal binnenkort eens een fototje plaatsen. Daaromheen nog een bedombouw gemaakt zodat het niet zo’n bij elkaar geknutseld bed lijkt. Haha. Het is iig heerlijk
Autorijden is trouwens ook erg vermoeiend, niet meer zo ver volgende keer !

Athenais wat lastig he, een miskraam kan heel heftig zijn ook al was de zwangerschap niet gepland. Voel je vrij om toch idd iemand te PM-en of in het topic in oud op te zoeken mocht je wat kwijt willen.

Och cho, je Frits!

Hier gaan we nacht 4 in met 2 zieke kindjes. Peutertje is het sneust en wil alleen maar op me liggen, niet heel fijn met een 36 weken buik maar goed. Kom maar kroelen kindje .

Vandaag is mignonne geweest, als alles goed verloopt komt ze ons weer begeleiden naar onze verse baby eind Jan. Lekker even bijgekletst en de laatste dingen besproken. Later kwam Ela het bevalbad brengen. Beide dames zie ik gewoon binnen 4 a 6 welen terug.. want Ela wilt net als bij de andere 2 de ontmoeting met onze baby vastleggen . Ik vind het zo gek! Het is zo rap gegaan en nu hebben we bijna weer zo’n lekker klein babytje in huis.

Superteam

quote:

Op maandag 31 december 2018 11:45 schreef Sisu het volgende:
Ik vind oei ik groei wel leuk.
Vooral omdat Mn moeder het (100 km verder) ook had en we zo toch nog iets extra’s deelden.
En zoals stroopwafelmeisje vond ik het ook weleens fijn om een onmogelijke fase toe te dichten aan een sprongetje. Ik maakte me dan toch wat minder zorgen ofzo.

Cho,
Zijn die gesprekken nog doorgegaan? Klinkt alsof je daar toch wel baat bij kunt hebben.

Hier begint er langzamerhand steeds meer vuurwerk afgestoken te worden. Dus ik durf niet naar buiten en dat terwijl ro heel graag naar de speeltuin wil.. what to doooooo

Uiteindelijk geen gesprekken meer gehad, vooral omdat het echt beter gaat. Behalve dan hier en daar een incidentje.

Ik ben wel met Frits naar buiten gegaan, vooral omdat hij niet te houden is buiten. Het liefste was ik richting zee gegaan om daar uit te waaien, maar dan kan ik een dutje wel op mijn bolle buik schrijven. Gewoon naar buiten gaan!

Gelukkig nieuwjaar voor alle dames hier zonder kater . Gisteravond oud&nieuw bij vrienden gevierd, ook nog even lekker mogen babystaren. En dit jaar mogen wij ouders worden

Ik ben nog nooit eerder zo uitgeslapen, fris en fruitig wakker geworden op 1 januari. En dan heb ik nog niet eens gedoucht 😁

Dit jaar worden wij papa en mama ❤

Was wel even bezorgd over de knallen van het vuurwerk en de baby, maar mijn man zei dat kindjes in oorlogsgebied het gewoon doormaken en na wat Google werk blijkt mijn buik behoorlijk te dempen. Weer wat gerust gesteld. Bij het carbid schieten heb ik een veilige afstand genomen. Mijn man had wat leuk vuurwerk gekocht en het was mooi om hem te zien genieten, volgend jaar gaan we het heel anders doen!