Ja dat weet ik, behoorlijk goed ook.quote:Op woensdag 2 januari 2019 19:02 schreef scrupuleus het volgende:
[..]
weet je zelf wel wat er in je hoofd omgaat?
Ten eerst een buiging voor hoe jij bezig bent Heel erg groot respect. Ik ben zo trots op jou! En ik hoop ook jij op jezelf. Dat je niks vermijdt, je gaat door... echt knapquote:Op donderdag 3 januari 2019 16:29 schreef Myraela het volgende:
Ging/gaat de laatste tijd best goed. Voel me goed op mn werk, en fulltime werken en met het ov reizen doet me goed.
Vandaag wel weer een paniekaanval (denk ik?) zonder ook maar iets van een reden. En ik weet dat het stukje twijfel geen helpende gedachten is, maar het is lastig dat los te laten. Zonder reden lichamelijk (wazig zien, misselijk, buikpijn, onrustig, benauwd, warm, droge mond) van slag zijn, terwijl je in je hoofd helemaal rustig bent, blijft gewoon erg lastig te begrijpen.
Ik heb uiteindelijk niets vermeden, meegegaan lunchen in de stad, doorgewerkt. Zakte na een half uur weer weg. Hoop dat niemand iets door heeft gehad. En hoop vooral dat dit gewoon helemaal weggaat. Maar geduld is een schone zaak ofzo.
Zo bijzonder is dat niet, als ik wel zomaar weg zou gaan, heb ik wel wat uit te leggen. Ik heb niet het gevoel dat ik te streng voor mezelf ben, was gewoon rustig aan het werk. Het is een hele rustige periode, dus ook daarover kan ik me niet druk maken.quote:Op donderdag 3 januari 2019 16:38 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ten eerst een buiging voor hoe jij bezig bent Heel erg groot respect. Ik ben zo trots op jou! En ik hoop ook jij op jezelf. Dat je niks vermijdt, je gaat door... echt knap
Dan het mindere aspect, de paniekaanval... Is het misschien zo, en ik gok nu zo maar wat, dat je misschien (onbewust) teveel van jezelf vraagt? Is er een manier dat je aardiger voor jezelf kan zijn als dit je overkomt (dat je bijvoorbeeld even een ademoefening doet op het toilet en jezelf de kans geeft te herstellen)?
Nogmaals, super knap. Hopelijk verdwijnen die aanvallen ook
Helemaal weg gaat het nooit want het zit in je en dat maakt ook helemaal niet uit. Het is alleen niet altijd zo op de voorgrond aanwezig. In het begin kon ik er met mijn verstand ook niet bij dat ik hier last van had. Vroeger deed ik dingen gewoon, punt. Tot ik toch even wat beter ging nadenken en dat er stiekem toch wel altijd een kleine mate van terughoudendheid inzat.quote:Op donderdag 3 januari 2019 16:29 schreef Myraela het volgende:
Ging/gaat de laatste tijd best goed. Voel me goed op mn werk, en fulltime werken en met het ov reizen doet me goed.
Vandaag wel weer een paniekaanval (denk ik?) zonder ook maar iets van een reden. En ik weet dat het stukje twijfel geen helpende gedachten is, maar het is lastig dat los te laten. Zonder reden lichamelijk (wazig zien, misselijk, buikpijn, onrustig, benauwd, warm, droge mond) van slag zijn, terwijl je in je hoofd helemaal rustig bent, blijft gewoon erg lastig te begrijpen.
Ik heb uiteindelijk niets vermeden, meegegaan lunchen in de stad, doorgewerkt. Zakte na een half uur weer weg. Hoop dat niemand iets door heeft gehad. En hoop vooral dat dit gewoon helemaal weggaat. Maar geduld is een schone zaak ofzo.
Ik denk ook wel dat je gelijk hebt. Ik kan alleen de paniek in of voor een situatie veel beter begrijpen en accepteren dan de paniek zonder aanleiding.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 01:44 schreef aeque het volgende:
Helemaal weg gaat het nooit want het zit in je en dat maakt ook helemaal niet uit. Het is alleen niet altijd zo op de voorgrond aanwezig. In het begin kon ik er met mijn verstand ook niet bij dat ik hier last van had. Vroeger deed ik dingen gewoon, punt. Tot ik toch even wat beter ging nadenken en dat er stiekem toch wel altijd een kleine mate van terughoudendheid inzat.
Het is nu soms even heftig maar je weet ook dat je dat niet altijd had. Je weet hoe je ermee om moet gaan als ik het zo lees dus goed komt het uiteindelijk ook wel.
Kut.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 08:13 schreef Myraela het volgende:
[..]
Ik denk ook wel dat je gelijk hebt. Ik kan alleen de paniek in of voor een situatie veel beter begrijpen en accepteren dan de paniek zonder aanleiding.
En misschien moet ik toch ook wat minder streng zijn. Ondanks dat ik niet echt hard voor mezelf ben, vind ik wel dat alles heel vanzelfsprekend en normaal is. Terwijl ik juist enorme veranderingen en stappen aan het maken ben.
Hoe gaat het met jou nu?
Knufquote:Op vrijdag 4 januari 2019 11:31 schreef aeque het volgende:
[..]
Kut.
Maar daar ga ik hier niet verder op in.
knuffel... hopelijk voel je je snel beterquote:Op vrijdag 4 januari 2019 11:31 schreef aeque het volgende:
[..]
Kut.
Maar daar ga ik hier niet verder op in.
Ik snap dat het even lastig is, maar ik denk wel dat je de juiste keuze hebt gemaakt. En dat je de keuze ook op tijd hebt gemaakt, voordat je nog meer met je gevoel zou gaan spelen. Dus wat dat betreft alleen maar een erg knappe keuze.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 18:31 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik heb even 'n lastige dag, alsin, lastige beslissing genomen en ben nu een beetje verdrietig.
Ik heb 't benefits stukje van m'n fwb gestopt.
Wat ik denk ik voor 't eerst helder zie is dat ik mezelf een beetje uit 't oog verloor om het leuke contact met hem maar gaande te kunnen houden. Om fysieke intimiteit te delen heb ik op emotioneel vlak een vertrouwensband nodig met iemand. Dat hoeft geen liefdesband te zijn maar ik moet wel van iemand op aankunnen. En dat is denk ik waarom ik het moeilijk vind als hij het bed met andere vrouwen deelt, wie zegt dat hij de fwb vriendschap dan niet op een lager pitje zet?
En hij zoekt juist sekscontact. Hoewel hij de vriendschap ook heel fijn vind wil hij wel de vrijheid hebben volledig te doen en laten wat hij wil op seks gebied. En daarom is hij heel wat minder bezig met waar mijn grenzen liggen.
Kort samengevat is dit gewoon niet wat ik nodig heb, dus dan liever niet. En dat doet even pijn want het betekent evengoed dat onze vriendschap op een lager pitje komt dan dat ik leuk vind.
Gelukkig zie je het nu zelf ook in.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 18:31 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik heb even 'n lastige dag, alsin, lastige beslissing genomen en ben nu een beetje verdrietig.
Ik heb 't benefits stukje van m'n fwb gestopt.
Wat ik denk ik voor 't eerst helder zie is dat ik mezelf een beetje uit 't oog verloor om het leuke contact met hem maar gaande te kunnen houden. Om fysieke intimiteit te delen heb ik op emotioneel vlak een vertrouwensband nodig met iemand. Dat hoeft geen liefdesband te zijn maar ik moet wel van iemand op aankunnen. En dat is denk ik waarom ik het moeilijk vind als hij het bed met andere vrouwen deelt, wie zegt dat hij de fwb vriendschap dan niet op een lager pitje zet?
En hij zoekt juist sekscontact. Hoewel hij de vriendschap ook heel fijn vind wil hij wel de vrijheid hebben volledig te doen en laten wat hij wil op seks gebied. En daarom is hij heel wat minder bezig met waar mijn grenzen liggen.
Kort samengevat is dit gewoon niet wat ik nodig heb, dus dan liever niet. En dat doet even pijn want het betekent evengoed dat onze vriendschap op een lager pitje komt dan dat ik leuk vind.
Dank je.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:48 schreef Myraela het volgende:
[..]
Ik snap dat het even lastig is, maar ik denk wel dat je de juiste keuze hebt gemaakt. En dat je de keuze ook op tijd hebt gemaakt, voordat je nog meer met je gevoel zou gaan spelen. Dus wat dat betreft alleen maar een erg knappe keuze.
Hopelijk kunnen jullie wel gewoon vrienden blijven.
Mogelijk is het inderdaad beter om alleen intiem te zijn met mensen met wie ik ook een liefdesband heb. Het is iig wel een stuk stabieler in een liefdesrelatie en voorlopig denk ik dat fwb voor mij te gecompliceerd is.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:02 schreef aeque het volgende:
[..]
Gelukkig zie je het nu zelf ook in.
Maar nog wel 1 ding op iets wat je zegt over dat het geen liefdesverband hoeft te zijn. Ik zou als ik jou was wel dat criterium stellen. Het kan zijn dat ik nu mis zit hoor, maar als ik jou zo begrijp in je recente posts is dat namelijk iets wat jou ongelofelijk kan kwetsen en dat risico heb je altijd met een fwb. Plus dat het lijkt alsof er vanuit jou sowieso veel gevoel bij komt kijken dus waarom het dan niet meteen maar goed doen.
Proficiat nog dan.quote:Op maandag 7 januari 2019 01:23 schreef ChildoftheStars het volgende:
Momenteel (sinds Oud & Nieuw) slaap ik heel erg slecht. De afgelopen week heb ik geloof ik twee nachten geskipt en een nacht geslapen op cocktailtje van slaappillen (waarna mijn ritme even weer goed was). Afgelopen weekend heb ik bij mijn moeder gelogeerd en mijn ritme is weer helemaal van slag. Ik heb geen flauw idee hoe ik met slaapproblemen om moet gaan. Ik ben heel erg bang om weer manisch of psychotisch te worden van slaapgebrek (ik voel me niet depressief momenteel).
Gelukkig voel ik wel overdag vermoeidheid, dat is een gezond teken. Alleen ik lig maar wakker en te woelen. Ik lig niet echt te piekeren, ik ben gewoon wakker.
Sowieso neem ik morgen en overmorgen om 2200 ~22:30 slaapmedicatie en ga direct liggen lezen, tot max. 23:00. Dan slaap ik wel. En dan heb ik waarschijnlijk wel weer een ritme (als ik netjes om 7:30 opsta). Alleen ik baal dat ik nu weer wakker ben, klaar wakker. Ben maar even een glaasje port gaan drinken om mijn verjaardag af te sluiten, maar liever sliep ik nu
Mag ik je vragen waarom je gisteravond geen slaapmedicatie heb genomen? Als ik meer dan een uurtje wakker lig neem ik ook altijd iets (geen echte slaapmedicatie, maar wel iets wat mij helpt). Een slechte nacht kan je hele systeem ontregelen. Zeker na een stress periode als de feestdagenquote:Op maandag 7 januari 2019 11:43 schreef ChildoftheStars het volgende:
Uiteindelijk toch nog drie uur slaap gehad. Gelijk actief bezig gegaan in de ochtend (en de wekker om 8:00 laten gaan ipv 7:30). Dus ik ben niet gaan uitslapen, wat het ritme nog meer verstoord.
Vanavond het plan met de slaapmedicatie. Dan moet het wel goed komen. Gelukkig is drie uur slaap voldoende om lekker actief te kunnen zijn en geen lichamelijke klachten te hebben. Maar de komende nacht toch maar voor de acht/negen uur slaap
En bedankt Grrrrrrr
Vragen mag altijdquote:Op maandag 7 januari 2019 12:07 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
Mag ik je vragen waarom je gisteravond geen slaapmedicatie heb genomen? Als ik meer dan een uurtje wakker lig neem ik ook altijd iets (geen echte slaapmedicatie, maar wel iets wat mij helpt). Een slechte nacht kan je hele systeem ontregelen. Zeker na een stress periode als de feestdagen
was contact opnemen met de crisisdienst een optie geweest?quote:Op maandag 7 januari 2019 18:13 schreef aeque het volgende:
Heb eigenlijk nog nooit problemen gehad met mijn behandelaren, maar als er iemand aan de bel trekt met een mededeling 'dat het niet zo goed gaat' (zacht uitgedrukt) en ze nemen pas 5 dagen later contact op dan is dat wel een heleboel waard...
Hebben ze nu wel iets kunnen betekenen en een andere oplossing aangedragen voor vergelijkbare situaties in de toekomst?quote:Op maandag 7 januari 2019 18:13 schreef aeque het volgende:
Heb eigenlijk nog nooit problemen gehad met mijn behandelaren, maar als er iemand aan de bel trekt met een mededeling 'dat het niet zo goed gaat' (zacht uitgedrukt) en ze nemen pas 5 dagen later contact op dan is dat wel een heleboel waard...
Dank je welquote:Op maandag 7 januari 2019 17:21 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Cots, ik lees mee en wens je heel veel succes in het weer op orde krijgen van je slaapritme.
Ik snap dat 't je enorm lam kan leggen als dat misgaat.
Dat is echt belachelijk.. hopelijk krijg je snel de hulp die je nodig hebt... Je kunt altijd de HAP bellen als het kritiek wordt he?quote:Op maandag 7 januari 2019 18:13 schreef aeque het volgende:
Heb eigenlijk nog nooit problemen gehad met mijn behandelaren, maar als er iemand aan de bel trekt met een mededeling 'dat het niet zo goed gaat' (zacht uitgedrukt) en ze nemen pas 5 dagen later contact op dan is dat wel een heleboel waard...
Heb je een beetje goed kunnen slapen vannacht?quote:Op maandag 7 januari 2019 20:18 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dank je wel
Bij mij is het meestal een eerst symptoom, dus even goed ingrijpen. Komt wel goed
Ja, alleen dwars door mijn wekker heen geknald (was om kwart over één wakker en baal dat ik mijn plannen niet kon uitvoeren). Dus ik bespreek het probleem straks even met mijn psych. Sowieso zet ik er weer drie (7:00. 8:00 en 9:00) dan word ik vast door een wakkerquote:Op dinsdag 8 januari 2019 14:10 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Heb je een beetje goed kunnen slapen vannacht?
Welke slaapmeds heb jij momenteel als ik vragen mag?quote:Op maandag 7 januari 2019 20:18 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dank je wel
Bij mij is het meestal een eerst symptoom, dus even goed ingrijpen. Komt wel goed
50mg nozinan, 50 mg promethazine, 25mg quatiapine en 25mg temazepam. En de afspraak is dat ik die allemaal tegelijkertijd inneem als ik slaapmedicatie nodig hebquote:Op dinsdag 8 januari 2019 14:35 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Welke slaapmeds heb jij momenteel als ik vragen mag?
Hm ja, dan snap ik dat je door de wekker heen kan schieten.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 14:37 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
50mg nozinan, 50 mg promethazine, 25mg quatiapine en 25mg temazepam. En de afspraak is dat ik die allemaal tegelijkertijd inneem als ik slaapmedicatie nodig heb
Hahhaha ja, het is een beetje kiezen tussen twee kwaden. Het is echt zo heftig om een manie/psychose te voorkomen en op minder gaat het alsnog mis. Dus een beetje alles of nietsquote:Op dinsdag 8 januari 2019 14:47 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Hm ja, dan snap ik dat je door de wekker heen kan schieten.
Snap het. En als je dat nodig hebt om in slaap te komen, so be it.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 14:49 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Hahhaha ja, het is een beetje kiezen tussen twee kwaden. Het is echt zo heftig om een manie/psychose te voorkomen en op minder gaat het alsnog mis. Dus een beetje alles of niets
Oef dat is ook niet wat je hoopte natuurlijk. Maar als je moet kiezen tussen een psychose/manie en je vreselijk verslapen dan lijkt me 't verslapen de minst erge van de twee kwaden.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 14:13 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ja, alleen dwars door mijn wekker heen geknald (was om kwart over één wakker en baal dat ik mijn plannen niet kon uitvoeren). Dus ik bespreek het probleem straks even met mijn psych. Sowieso zet ik er weer drie (7:00. 8:00 en 9:00) dan word ik vast door een wakker
Ik snap dat kwart over 1 niet je doel was, maar echt vreemd of slecht na nachten slapen is dat ook weer niet.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 14:13 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ja, alleen dwars door mijn wekker heen geknald (was om kwart over één wakker en baal dat ik mijn plannen niet kon uitvoeren). Dus ik bespreek het probleem straks even met mijn psych. Sowieso zet ik er weer drie (7:00. 8:00 en 9:00) dan word ik vast door een wakker
Wow en met recht mag je trots zijn!quote:Op dinsdag 8 januari 2019 17:21 schreef ChildoftheStars het volgende:
Zo met de psych besproken (de tijden zijn ook met haar afgesproken). Ik probeer het weer een nacht zonder. Als dat niet lukt neem ik contact op met de psychiater om de slaapmedicatie te bespreken (zodat ik niet weer een gat in de dag slaap). Verder afspraken rondom slaaphygiëne (maar we kwamen tot de conclusie dat die wel goed zijn).
Verder ging het nog even over de zelfzorg. Ze vond het terecht dat ik trots op mezelf was! Ik heb nu sinds de vorige afspraak, 24ste, op 1 dag na elke dag gedoucht (de 31ste niet). En elke dag mijn tanden gepoetst. En niet 1x, maar 2x!!!!! En mijn huis is net en schoon! Sorry! Ik ben zo trots op mezelf en voel me zo goed over mezelf. Ik weet dat het heel normale dingen zijn, maar voor mij is het iets groots
quote:Op maandag 7 januari 2019 18:13 schreef aeque het volgende:
Heb eigenlijk nog nooit problemen gehad met mijn behandelaren, maar als er iemand aan de bel trekt met een mededeling 'dat het niet zo goed gaat' (zacht uitgedrukt) en ze nemen pas 5 dagen later contact op dan is dat wel een heleboel waard...
Maar als iemand aangeeft dat het "niet zo goed gaat", hebben ze dan wel doorgehad hoe niet goed het ging?quote:Op maandag 7 januari 2019 18:13 schreef aeque het volgende:
Heb eigenlijk nog nooit problemen gehad met mijn behandelaren, maar als er iemand aan de bel trekt met een mededeling 'dat het niet zo goed gaat' (zacht uitgedrukt) en ze nemen pas 5 dagen later contact op dan is dat wel een heleboel waard...
Dat slijt vanzelf. Je moet ontwennen, en dat kost tijd. En veel chocola. En een warm dekentje.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 23:06 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik ben nu een beetje op het punt van 'oké, op emotioneel vlak lukt het me om mijn angsten in toom te houden maar niet mijn gevoel af te sluiten, en nu? Hoe doe ik de rest...doe ik nu niks? En hoe kom ik nu van dat verdrietige gevoel af?'
Ze hadden vooraf gevraagd of ik iemand die mij goed kende wilde mee nemen dus ik was er met mn pa. Nou kent hij mij niet zo heel erg goed maar hij is wel het beste dat ik leveren kon. Ik heb geen vrienden of een relatie dus was dit in mijn ogen de beste optie, ook al hebben we niet de beste geschiedenis maar hij was bereid om me te helpen.quote:
Heftig... Als ik het zo lees heb je het heel goed gedaan . Klinkt als een heftig gesprek en ik heb heel erg veel respect voor je houding! Ik ben het helemaal met je eens.quote:Op vrijdag 11 januari 2019 01:18 schreef Outpost76 het volgende:
[..]
Ze hadden vooraf gevraagd of ik iemand die mij goed kende wilde mee nemen dus ik was er met mn pa. Nou kent hij mij niet zo heel erg goed maar hij is wel het beste dat ik leveren kon. Ik heb geen vrienden of een relatie dus was dit in mijn ogen de beste optie, ook al hebben we niet de beste geschiedenis maar hij was bereid om me te helpen.
Het eerste gesprek met een intake psycholoog duurde ongeveer een uur en daarna had ik nog een gesprek met een psychiater van iets van 3 kwartier.... Bij de eerste koos ik er voor qua eerlijkheid om mn pa er bij te hebben maar ik voelde me daarbij wel erg ongemakkelijk dus zodat ze me van 2 kanten konden zien heb ik het 2e gesprek gedaan zonder mn pa.
Het was een eerlijk en open gesprek alle 2 maar het overlijden van mijn moeder (2015) maakte het voor mij moeilijk om over te praten met mn pa naast me in het 1e gesprek (hij heeft het er heel erg moeilijk mee gehad en ik had moeite daar over te praten terwijl hij naast me zat) maar in het 2e gesprek ging de psychiater er nauwelijks op door. Verder was alles heel vrij en open en als je geholpen wil worden, in mijn ogen, is het belangrijk dat je open en eerlijk bent en dat ben ik geweest... Zelfs kleine details verzwijgen kunnen leiden tot een mis diagnose.Ik heb hun ook inzage in mijn medische en psychische dossier gegeven zodat ze een breder en duidelijker beeld hebben van mij. Hoe meer info hoe beter de diagnose in mijn ogen.
Helaas hebben ze een wachtlijst van hier tot Tokio en is mn 1e vervolg afspraak pas over een week of 10......
Dan kun je ook niet veel anders dan de agenda leegruimen en je rust nemen.quote:Op donderdag 10 januari 2019 20:10 schreef ChildoftheStars het volgende:
De feestdagen hebben me echt compleet uitgeput. Ik heb genoten! En ben echt heel positief erover. Alleen het heeft me zoveel energie gekost. Morgen even naar de apotheek en daarna pyjama aan, knutselen en series kijken.
Ik ben gewoon huilerig van vermoeidheid, krijg geen hap door mijn keel en voel gewoon niks. Maar goed, dat trekt wel bij. De basis is goed, ik zorg goed voor mezelf en omgeving
Pittige gesprekken dus! Goed dat je je ertoe kon zetten je toch open te stellen ondanks dat zoiets niet makkelijk is.quote:Op vrijdag 11 januari 2019 01:18 schreef Outpost76 het volgende:
[..]
Ze hadden vooraf gevraagd of ik iemand die mij goed kende wilde mee nemen dus ik was er met mn pa. Nou kent hij mij niet zo heel erg goed maar hij is wel het beste dat ik leveren kon. Ik heb geen vrienden of een relatie dus was dit in mijn ogen de beste optie, ook al hebben we niet de beste geschiedenis maar hij was bereid om me te helpen.
Het eerste gesprek met een intake psycholoog duurde ongeveer een uur en daarna had ik nog een gesprek met een psychiater van iets van 3 kwartier.... Bij de eerste koos ik er voor qua eerlijkheid om mn pa er bij te hebben maar ik voelde me daarbij wel erg ongemakkelijk dus zodat ze me van 2 kanten konden zien heb ik het 2e gesprek gedaan zonder mn pa.
Het was een eerlijk en open gesprek alle 2 maar het overlijden van mijn moeder (2015) maakte het voor mij moeilijk om over te praten met mn pa naast me in het 1e gesprek (hij heeft het er heel erg moeilijk mee gehad en ik had moeite daar over te praten terwijl hij naast me zat) maar in het 2e gesprek ging de psychiater er nauwelijks op door. Verder was alles heel vrij en open en als je geholpen wil worden, in mijn ogen, is het belangrijk dat je open en eerlijk bent en dat ben ik geweest... Zelfs kleine details verzwijgen kunnen leiden tot een mis diagnose.Ik heb hun ook inzage in mijn medische en psychische dossier gegeven zodat ze een breder en duidelijker beeld hebben van mij. Hoe meer info hoe beter de diagnose in mijn ogen.
Helaas hebben ze een wachtlijst van hier tot Tokio en is mn 1e vervolg afspraak pas over een week of 10......
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |