[vraag wat je wil] aan een fokker (van Labradors)

...dat ben ik dus

Ik ben Miss_Isis en ik fok (samen met mijn man) af en toe een nestje Labradors. In het kader van de vraag-wat-je-wil serie heb ik me ook aangemeld, om eventuele vragen over (ras)honden en fokkerij te beantwoorden.

Labradors zijn mijn ras en daar ben ik het meest in thuis, maar ik probeer ook op de hoogte te blijven van zaken die bij andere rassen spelen, en in de kynologie (het houden van honden) in het algemeen. Dus mocht je een vraag hebben, shoot

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 20:14 schreef oranjevogel1 het volgende:
Heb je ook ervaring met het fokken van blindegeleidenhonden?

Nee, het KNGF heeft een eigen fokprogramma, met haar eigen honden. We zijn wel eens benaderd door een hulphondenschool, maar daar zijn we uiteindelijk niet mee in zee gegaan.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 20:18 schreef oranjevogel1 het volgende:

[..]

Wat was daar de reden voor, mits niet geheim?

Is geen geheim hoor maar hun manier van werken past niet zo goed bij hoe wij om willen gaan met onze pups en de nieuwe eigenaars.

Een toekomstige hulphond wordt als puppy als hij 7 weken is getest, daarna direct meegenomen, en komt in een gastgezin. Dat gastgezin heeft hem of haar dan tot een jaar ongeveer, de pup wordt gecastreerd of gesteriliseerd, en gaat (als hij geschikt blijkt) naar een trainer. Daar wordt hij klaar gemaakt voor het werk, en dan gaat hij als hij klaar is met de training naar een baas. Soms mag de hond als hij met pensioen gaat bij zijn baas blijven, soms wordt hij herplaatst.

Als fokker heb je weinig tot geen contact meer met de hond en baas, en vrijwel geen zicht op (en zeker geen inspraak in) waar de pup terecht komt of wat er mee gebeurt. Je moet in feite alle controle los laten, en dat vind ik best wel moeilijk. En hoewel ik het een heel nobel doel vind, is het toch niet direct het leven wat ik graag voor mijn pups zou willen. Vandaar dat we toen besloten er niet voor te kiezen.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 20:34 schreef oranjevogel1 het volgende:

[..]

Na hoeveel tijd doen jullie puppies dan van de hand?

De pups verhuizen bij ons vanaf de dag dat ze 8 weken oud zijn. Maar we onderhouden (oa via een facebookgroep) tamelijk intensief contact met de nieuwe eigenaars, en zien ze daarna allemaal nog minimaal twee keer terug. We proberen betrokken te blijven dus

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 20:44 schreef oranjevogel1 het volgende:

[..]

Oh ok. Maar je hebt natuurlijk geen garantie dat de nieuwe eigenaars contact blijven houden. Hebben jullie daar vaak mee te maken?

We hebben inderdaad geen garantie, maar proberen het wel aan te moedigen. We geven dat ook aan bij het kennismakingsgesprek. Uiteraard hoeven we geen beste vriendjes te zijn, maar we zijn in ieder geval met iedereen via Facebook bevriend zodat we de hond een beetje kunnen blijven volgen. We horen niet van iedereen even veel, en uiteraard gaat voor de nieuwe baasjes het leven na een tijdje ook gewoon door. Dus na een jaar of zo neemt het contact wat af. Maar we zijn met iedereen nog on speaking terms en zien met zo af en toe nog een foto of opmerking van/over de hond voorbij komen. En als er iets is weten de baasjes dat ze bij ons terecht kunnen en dat wij bereikbaar zijn, en dat vinden we belangrijk

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 20:53 schreef Postbus100 het volgende:
Wat houd je er ongeveer aan over? (of wat is het kosten/baten-plaatje ongeveer?)

Ik reken voor een normaal nest zonder bijzonderheden (geen keizersnede bv, geen ziekte oid) grofweg ongeveer 4 pups aan kosten. Dus alles wat meer is hou je over.

Zou ik echt alles mee tellen van het water en stroomgebruik van de wasmachine en de warmtelamp en afschrijving van materialen en koffie met cake voor het bezoek en alles dan is het meer. En als ik ook alle uren tijd zou doorberekenen zou ik negatief uitkomen. Maar daarom is het ook een hobby en geen werk

Oh ja, waarschuwing alvast: ik zit mobiel want mijn laptop is overleden. Multi-quoten lukt me daarom niet, net als schattige foto's van pups toevoegen.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 20:57 schreef TLC het volgende:
Wat is je mening over broodfokkers, dus mensen die honden houden puur en alleen voor de winst en waardoor de honden vaak in de meest erbarmelijke omstandigheden leven zonder veterinaire hulp



of misschien beter nog hoe kan dit gestopt worden ?

Er zijn in mijn ogen verschillende soorten broodfok. Broodfok bedoel ik dan in de zin van het fokken van honden als broodvoorziening. Hoewel ik dat nooit zou willen, hoeft het niet per definitie altijd met ellende en mishandeling en verwaarlozing gepaard te gaan. Er zijn ook broodfokkers die fokken als baan hebben maar wel hun honden de juiste zorg geven, met stamboom (en de daarbij behorende basis regels voor welzijn en gezondheid) fokken, en zelfs voldoen aan de door de rasvereniging verplicht gestelde gezondheidsonderzoeken. En je hebt ook mensen die 'gewoon voor de leuk' of voor een zakcentje een nestje fokken met hun teefje, en daarbij totaal geen idee hebben wat ze doen, hun hond niet uitgebreid laten screenen, haar veel te jong laten dekken door een reu waar ze amper iets van weten, en de pups via marktplaats aan de eerste de beste met een leuk verhaal meegeven. Uit beide situaties zou ik persoonlijk geen puppy willen kopen, maar ik vind in dit scenario de 'broodfokker' beslist niet erger dan de 'gewone mensen' (die voor de wet ook fokker zijn en ook aan bepaalde regels zouden moeten voldoen, ookal willen ze dat misschien niet weten).

De echte schrijnende zaken met de verwaarloosde honden en zo vindt je vooral in het buitenland, waar fokkers en handelaren hun pups vandaan halen om ze hier aan de man te brengen. De puppy's die (vaak illegaal) geïmporteerd worden en. hier op marktplaats komen te staan en direct afgehaald kunnen worden of zelfs thuisbezorgd, terwijl hun moeder ergens in een smerige stal direct weer drachtig wordt gemaakt tot ze van ellende uit elkaar valt. Dat schijnt voor de fokkers/verkopers in Nederland erg lucratieve handel te zijn en vind ik walgelijk. En van de mensen die er in trappen vind ik dat ze hun huiswerk hadden moeten doen.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 20:59 schreef LlucMajor het volgende:
Niet per se gerelateerd aan fokken, maar misschien kun je hier ook een antwoord op geven:

Mijn labrador wordt in december 10. Hij oogt nog steeds als een hond van 5, en kan ook nog flink rennen achter stokken aan enzo. Soms ga ik ook een stukje met hem hardlopen. Is het handig om dit gewoon te blijven doen zo lang hij dit kan / kennelijk leuk vindt, of is onderhand de leeftijd aangebroken om dit soort dingen niet meer met hem te doen?

Labradors zijn nogal pleasers volgens mij en zullen het niet snel aangeven dat ze evt. pijn hebben of iets niet leuk vinden, vandaar dat het lastig te peilen is.

Vooropgesteld: ik ben geen dierenarts.

Maar mijn mening: als hij het nog goed doet en geen tekenen van overbelasting vertoont (geen stramheid, makkelijk opstaan, soepel lopen) en ook na zo'n rondje hardlopen gewoon goed fit oogt en zich normaal gedraagt kun je het blijven doen. Maar wel goed opletten, dat hij graag mee wil zegt niets, het zijn inderdaad pleasers en ze kunnen zichzelf forceren om jou een plezier te doen. Dus echt letten op hoe hij na afloop is, of hij pijn of ongemak of stramheid vertoond. Het is ook belangrijk dat je zijn conditie en bespiering goed op peil houd, dus niet 3 weken niets en dan ineens een uur hardlopen, maar op een redelijk stabiel niveau. Anders raakt hij makkelijk geblesseerd.

Verder is het belangrijk dat hij niet te zwaar is zodat zijn gewrichten niet te zwaar worden belast als hij rent. Zwemmen kan ook een goede manier zijn om hem fit te houden en te laten bewegen zonder te grote belasting van de gewrichten. En zodra je ziet dat hij wel wat stram wordt bv moet je daar rekening mee houden en afbouwen. Je kunt ook supplementen bij geven voor soepele gewrichten, bv met glucosamine of groenlipmossel.

Rechte beweging in soepele draf is trouwens beter dan abrupte sprongen en wendingen zoals bij het achter een bal of stok aan rennen. Dus rustig mee joggen of langs de fiets lopen is in principe minder belastend dan achter een stok aan gaan _{en eigenlijk zijn stokken sowieso gevaarlijk... Beter een safe stick gebruiken of bijvoorbeeld een dummy verstoppen tijdens het wandelen en hem die laten zoeken en apporteren}

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 21:05 schreef ZetaOS het volgende:
Ik heb geen vragen aan een dubieus persoon dat honden doorfokt voor zelf gewin. Wil je een hond, check het plaatselijke asiel, er zijn al genoeg honden.

Maar misschien heb je wel een vraag voor mij?

Tevens: laat mij dat nest met zorgvuldig gefokte labrador pups met stamboom, goed gesocialiseerd, zonder 'rugzakje' en uit (voor)ouders met alle relevante gezondheidsonderzoeken in een asiel in Nederland maar eens zien. Dan praten we verder

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 21:29 schreef the-eye het volgende:
Is bij de Labrador het stamboek (al) open gegooid, maw komt er vers bloed van andere rassen in?

Is zoiets puur de aangelegenheid van de rasvereniging uit het land van herkomst of vindt er (werelwijd) overleg plaats met de fokkers?

Welk(e) ras(sen) zouden daar bij de Labrador voor in aanmerking komen maw uit welke rassen is de Labrador ontstaan

bvd voor je reactie

Het stamboek bij de Labrador is dicht, de populatie is dusdanig groot (het is niet alleen in Nederland maar ook in heel veel andere landen het populairste ras) dat een open stamboek op dit moment (nog) niet van toepassing is.

Overigens hoeft daarvoor geen toestemming te zijn van het land van herkomst, de Nederlandse kennelclub (Raad van Beheer) kan zelf besluiten of ze outcross met andere rassen of aankeuring van look-alikes ('Labradors' zonder stamboom) toe zouden willen staan. Dergelijke honden krijgen dan een bijlage-stamboom, en na 3 generaties heeft het nageslacht een volledige stamboom. De Nederlandse rasverenigingen zouden daar waarschijnlijk wel voor wel moeten lobbyen om dat mogelijk te maken, tenzij er ooit een algemeen voorstel aangenomen zou worden waardoor dit ineens bij alle rassen toegestaan zou worden. Maar dat zie ik allebei nog niet gebeuren voorlopig.

Wat betreft rassen waaruit de Labrador is ontstaan, de oorspronkelijke voorouders zijn de sint John's waterhonden uit new foundland. Deze zijn allemaal uitgestorven dus dat zou lastig worden. Ze zijn wel verwant met andere retrievers zoals de Golden-, flatcoated- en de Chesapeake Bay retriever. Maar bij een outcross kan het soms ook interessant zijn om juist een zo ver mogelijk onverwant ras te kiezen om in te kruisen. Een husky bijvoorbeeld, of een basenji of zo. Iets wat zo ver van de Labrador af staat dat het zo veel mogelijk nieuwe genen binnen brengt. Maar dat maakt het natuurlijk wel direct veel lastiger en controversiëler. Een flatcoated of golden retriever bv zou een veiliger keuze zijn in dat geval. Of een Labrador look-alike zonder stamboom.

Lieve Fok!kers, ik ga nu slapen, morgen ga ik weer verder met beantwoorden

Oh ja en wie geïnteresseerd is, ik heb (al jaren) een topicreeks in Flora&Fauna met daarin alles over ons hele fok-proces, en foto's van de honden en puppy's. Dus voor wie niet kan wachten tot morgen, daar kun je je verder in lezen

[ Bericht 49% gewijzigd door Miss_Isis op 13-11-2018 23:21:13 ]

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 21:46 schreef snabbi het volgende:
1. Hoe kijk je tegen uitzendingen zoals Zondag met Lubach

Rashonden - Zondag met Lubach (S08)

In hoeverre spelen er zaken in het ras dat je fokt zoals heupdysplasie en elleboogdysplasie?

2. Hoe kijk je naar de geschiktheid van nieuwe baasjes?

Wat betreft lubach (en alle andere media eigenlijk wel de laatste tijd): ik vind het erg jammer dat er zo'n eenzijdig beeld naar buiten komt. Dat is een van de redenen waarom ik aan de 'vraag wat je wil' mee wilde doen en ook waarom ik in F&F die topicreeks heb. Om te laten zien hoe het ook kan. Want ik herken mijzelf en mijn honden niet in het beeld wat in de media geschetst wordt van zielige ingeteelde honden die niets kunnen en geldbeluste en rasblinde fokkers die kostte wat kost een kampioen willen fokken, ook als het beest niet meer kan ademen of lopen.

Verder ben ik zelf (uiteraard, ik heb en fok rashonden) pro rashond in die zin dat ik (behalve een aantal nadelen) ook heel veel voordelen zie van een rashond. De voorspelbaarheid in uiterlijk, formaat en gedrag/karakter bijvoorbeeld; dat kan juist helpen met het kiezen van een hond die bij je gezin en situatie past zodat je je niet verkijkt op de opvoeding en verzorging, en zodat je prettig samen kan leven en niet je hond hoeft te herplaatsen omdat hij niet meer in je flatje past, of de kat heeft opgegeten.

Wat betreft ED en HD: beide zijn verplicht om te laten testen als je via de rasvereniging wilt fokken (wat overigens niet hetzelfde is als fokken met een stamboom). De ouder-honden moeten als ze uitgegroeid (>12 maanden) zijn geröntgend worden en die foto's worden beoordeeld door een aantal onafhankelijke specialisten. Daar komt dan een beoordeling uit (voor HD een score A t/m E en voor ED een score vrij, of graad 1 of 2). Het fokreglement van de rasvereniging waar ik lid van ben schrijft voor dat je met honden met ED graad 1 of hoger niet mag fokken (dus alleen met ED-vrij), en met HD A of B wel, met C alleen onder bepaalde voorwaarden, en met D of E niet.

In de praktijk zie je dat de meeste geteste honden HD A hebben (en dus vrij zijn van heupdysplasie), zo af en toe komt er eens een HD B, C of heeeeel soms D voorbij. Maar als ik moest gokken dan is grofweg 95% van de voor de fok ingezette honden A, 4,5% B en misschien 0,5% C.

Bij ED zie je ook dat bijna alle honden die getest worden vrij zijn, er zijn er soms een paar met graad 1, maar die worden dus niet gebruikt voor de fokkerij bij onze rasvereniging. Helaas komt ED nog wel eens voor bij jongere pups, van een maand of 5 bijvoorbeeld, maar die worden niet officieel getest (dat kan pas vanaf 12 maand) dus die uitslagen zie je dan niet terug. De rasvereniging probeert inzichtelijk te krijgen hoe vaak zoiets voorkomt en uit welke combinaties, daarom wordt er vaak opgeroepen dat mensen melding moeten maken als er iets is. Maar dat doet lang niet iedereen, dus dan heb je er ook geen betrouwbaar beeld van.

Het lastige met HD en ED is wel dat het geen 100% erfelijke aandoeningen zijn. Ze zijn multifactorieel, genetica is een element, maar ook voeding en trauma en de manier waarop de pups gehouden worden (hoe glad de ondergrond is) en de hoeveelheid en soort beweging die ze in het eerste levensjaar krijgen speelt mee. Dus ook als je super streng selecteert en alleen honden met perfecte heupen en ellebogen gebruikt voor de fokkerij kun je nog steeds niet voorkomen dat er af en toe iets mis gaat.

Overigens komen ED en HD minstens zo vaak ook bij kruisingen van een wat groter formaat voor, het is beslist niet alleen iets wat bij rashonden voor komt.

Wat betreft de baasjes: mensen die op zoek zijn naar een pup melden zich bij ons, vaak via email, en dan vragen we ze om zichzelf en hun situatie kort voor te stellen/toe te lichten. Als ze in principe geschikt lijken nemen we ze op in onze emaillijst en mailen we ze updates over het proces naar het aanstaande nestje toe, en met meer informatie over wat we verwachten voor pups, en wat we verwachten van baasjes. Zodra we zeker weten dat het teefje drachtig is en er dus pups onderweg zijn, plannen we kennismakingsgesprekken met de mensen die op dat moment nog steeds geïnteresseerd zijn. Tijdens die gesprekken komen de mensen hier thuis om kennis te maken met ons en de honden, het is een soort sollicitatiegesprek. Wij stellen dan vragen over wat ze zoeken, hoe hun gezinssituatie is, wat ze verwachten van een hond, hoeveel tijd ze hebben per week, welke trainingen ze willen gaan volgen, wat voor voer ze willen geven, wat ze willen doen in de vakanties, of ze opvang in hun sociale kring hebben als er eens iets is, of ze kinderen of huisdieren hebben, etc etc. En zij kunnen ons natuurlijk ook eventuele vragen stellen. Als dat klikt en we hebben er een goed gevoel bij komen ze op de wachtlijst, en als de pups dan geboren zijn bellen we de mensen die we een pup aan willen bieden. En de andere mensen waar we geen pup voor hebben bellen we af.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 22:26 schreef Geerd het volgende:
Wat is het verschil tussen een labrador en een goudterughaler ?

Mijn Labradors halen jammer genoeg geen goud terug, hooguit een dummy of een keer een dooie eend

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 21:53 schreef mouthman het volgende:
Heet je in het echt ook Isis? (serieuze vraag)

Nee, ik heet in het echt geen Isis

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 22:31 schreef FlippingCoin het volgende:
Vinden jullie het moeilijk de puppy's na acht weken af te staan?

_{Kind regards Flip.}

Soms een beetje, uiteraard zijn we er aan gehecht en ze zijn stuk voor stuk op hun eigen manier lief en bijzonder Maar het is na 8 weken ook wel een mooi moment om afscheid te nemen. Sowieso is het leuk om alle nieuwe baasjes blij te maken, maar daarnaast zijn de pups rond die leeftijd ook wel echt toe aan iets nieuws en meer uitdaging en individuele aandacht dan wij ze hier met een heel nest kunnen bieden. _{En na 8 weken stront scheppen, de halve woonkamer overhoop vanwege de pups, en steeds bezoek is het stiekem ook wel een beetje een fijn vooruitzicht om wat rust in huis te hebben}

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 22:31 schreef ZetaOS het volgende:

[..]

Niet eerlijk is niet waar, pijnlijk dat natuurlijk wel.

Ik weet exact hoe de fork in de steel zit. Je neemt een hond, deze ga je voor geld fokken en doorverkopen. Je plakt er een certificaat op van een door de hondenverkopers opgerichte stichting en ineens is het super goed voor dieren, is het verantwoord om daar bij die verkopers te kopen en los je de wereld problematiek mee op. You don't fool me!

P.s Er zijn genoeg honden in het asiel die een plekje verdienen. fokken is echt overbodig zoals deze verkoper doet.

Weet jij hoeveel vraag er in Nederland jaarlijks is naar honden? En weet je hoeveel honden er in Nederlandse asiels zitten? Nog geen 35% van de nieuwe honden elk jaar zijn rashondenpups met een stamboom. De rest zijn geïmporteerde zwerfhondjes (want nee, zoveel leuks zit er dus niet in Nederlandse asiels, er worden zelfs asielhonden geïmporteerd om aan de vraag hier te voldoen), broodfok pups uit binnen- en buitenland, en nestjes zonder papieren bij mensen thuis.

Mensen die een rashond kopen hebben vaak specifieke wensen voor uiterlijk, karakter/gedrag en aanleg. Dat vinden ze dan niet in de honden in een asiel (die vaak volwassen zijn, van een bepaald type, en een 'rugzakje' hebben). Daarvoor gaan ze dan op zoek naar een goede fokker die zijn of haar best doet om zo gezond mogelijke, zo goed mogelijk gesocialiseerde en verzorgde puppy's te fokken. Mensen die gewoon een hond willen zonder specifieke wensen kunnen prima een asielhond nemen, of een geïmporteerd zwerfhondje bijvoorbeeld. Maar er zijn nou eenmaal ook mensen die iets anders zoeken.

Als iemand een nieuwe auto wil en hij wil graag een SUV van landrover of zo, dan zeg ik toch ook niet goh waarom neem je niet de Fiat panda die de lokale occasion dealer te koop heeft staan? Of waarom koop je niet de oude Renault van de buurman van mijn opa, die doet het ook best goed? Voor een auto zou het mij dan weer persoonlijk weinig uitmaken wat voor soort ik heb (zolang ik droog van a naar b kom vind ik het al gauw prima) maar voor een hond heb ik een zeer specifiek wensenlijstje. En de mensen die graag van ons een pup willen hebben dat ook. Het zou fijn zijn als je mensen die een andere keuze maken dan jij een beetje in hun waarde kan laten

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 23:12 schreef Fokker89 het volgende:

[..]

Net of een beest alleen een goed leven kan hebben als hij een stamboom heeft

Nee hoor, helemaal niet. Ik hou van alle honden, ook honden zonder stamboom en zwerfhonden. En alle honden verdienen wat mij betreft een lang en gelukkig leven bij mensen die er gek op zijn en goed voor zorgen. Ik wil alleen zelf niet alle soorten honden in huis hebben. Daarvoor heb ik specifieke wensen. En dat geldt ook voor de mensen die van ons een puppy willen hebben, die maken een bewuste keuze voor een bepaald soort hond uit een bepaalde situatie.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 23:38 schreef Snowsquall het volgende:
Ik hou ook zo van Labradors , ik kijk al uit naar de foto's en ga ze zoeken.

Bij je usericon had ik wel een mooi Labradortje verwacht ..

Mijn usericon is mijn andere (ras)hond, een Havanezer we hebben drie Labradors en een Havanezer hier in huis (en 5 katten, en nog meer dieren buiten zoals kippen, cavia's en schapen).

quote:

Op woensdag 14 november 2018 02:57 schreef kree het volgende:
hmmms moet wel zeggen ik vind dit totaal niet het goede idee van dit topic terwijl het goed begon.

Maar ok.

Tja wat moet ik vragen, wij hebben honden gehad/heb van officiële fokkers .

Waarom gaan die dingen nog fout terwijl (doel ik op illegaal fokken enzo) ze allemaal rfid chip moeten krijgen onderhand?
En kenteken en papieren te hebben zeg maar?

En het klinkt grof omdat het dieren zijn, maar in feite werkt het hetzelfde als met een auto hebben toch?
En is niet omdat ik niet van dieren hou, juist wel. Maar eigenlijk is dat wel wat er nu gebeurt en mss is het niet eens slecht.
Dan kun je je nog afvragen over het morale gedeelte ervan. Maarja Jou idee ermaar over?

Wat vind je niet het goede idee? Dit topic, de vragen, de antwoorden..?

Over je vraag: alle honden moeten geregistreerd zijn met een chip met een uniek chipnummer in een databank, zowel rashonden als niet rashonden, en zowel oudere honden als pups. Papieren horen daar (voor niet-rashonden) verder niet bij, wel-rashonden hebben ook nog een stamboom en een eigendomsbewijs/registratieformulier. Alle rashonden worden automatisch gechipt door een medewerker van de raad van beheer, bij niet-rashonden moet de fokker dat bij de dierenarts laten doen.

In de praktijk echter worden heel veel pups niet gechipt, omdat er geen enkele controle op is. Niet-rashonden zijn nergens bij aangesloten en er is dus geen overkoepelende instantie die zorgt dat de pups gechipt zijn. Als de eigenaar/fokker dat niet doet dan gebeurt het niet. En daarbij komt ook het probleem dat heel veel mensen met een wel gechipte hond niet weten dat de chip geregistreerd moet worden in een databank. Dat is wettelijk verplicht, maar heel veel mensen doen dat niet. En dat zijn dan weer voornamelijk de niet-rashonden waarvoor dat geldt, omdat daar niet echt een organisatie of controle achter zit. En zolang er niet op gehandhaafd wordt is het een tamelijk nutteloze wet, want er zijn geen consequenties voor het overtreden. Dus een hond die ergens verwaarloosd wordt gevonden is misschien niet gechipt, of wel gechipt maar niet geregistreerd, en dan houd het op.

Wat mij betreft mogen ze wel BOA's rond laten lopen met een chipreader om eens random te controleren en boetes uit te delen aan de baasjes van niet geregistreerde honden. Misschien dat het kwartje dan gaat vallen en dat het dan ook nut heeft.

quote:

Op woensdag 14 november 2018 07:57 schreef StateOfMind het volgende:

[..]

Volg haar topics eens, dan zul je lezen dat ze niet altijd maar met hetzelfde teefje fokt, maar telkens met een andere. En dat ze uit liefhebberij begonnen is ipv uit geldgewin. En dat ze heel goed en zorgvuldig te werk gaan bij het selecteren van de nieuwe baasjes van de pups.
Daarnaast is dit huidige nestje pas haar 2e of 3e, dus het is niet zo dat ze een aantal teefjes heeft die volcontinue zwanger zijn of zo.

Maar idd, die misstanden in die hondenfok fabrieken waar jij op doelt zijn idd vreselijk.

Voor wat betreft asielhonden, de asiels zitten bomvol met Staffords (althans hier in de regio), omdat veel mensen die om verkeerde redenen kopen en er dan achter komen dat dat ras een zeer strakke en consequente opvoeding nodig heeft.
Met de juiste opvoeding kunnen het zeer lieve dieren zijn, maar het is niet iedereens type hond natuurlijk.

Dankjewel ons huidige nest (vandaag precies 7 weken oud) is ons derde zelf gefokte nestje, het eerste nest van ons tweede teefje. De voorgaande twee nestjes waren van haar moeder (die nu met dit nest dus oma is geworden). Mijn ouders hebben vroeger ook een paar nestjes met ons Labrador teefje van toen gefokt, dus ik ben er een beetje mee opgegroeid

Wat betreft de rest, inderdaad. Honden zoals wij ze fokken vind je gewoon niet in asiels. Mensen die zo'n hondje zoeken komen dus automatisch bij een fokker uit.

quote:

Op woensdag 14 november 2018 08:28 schreef Postbus100 het volgende:

[..]

Ah zo hoe groot is een nest gemiddeld? (ik heb geen idee)

Dat verschilt per ras en ook per familie binnen een ras, maar voor Labradors is het gemiddelde ongeveer 7 pups in een nest.

quote:

Op woensdag 14 november 2018 08:39 schreef klappernootopreis het volgende:
Hoe kan een fokker zien dat een pas geboren pup geschikt is voor een gezin of een bepaalde taak? (geleidehond) Of zit dit in de genen of wordt dit "er in gefokt"?

Dat kun je bij een pas geboren pup nog niet zien. Voor specifieke taken zoals geleidehond of jachthond worden de ouders met de beste eigenschappen geselecteerd om zo hopelijk pups met diezelfde goede aanleg voor het vak te krijgen. Daarom heeft het KNGF bijvoorbeeld ook een eigen fokprogramma met geleidehonden, dan heb je veel meer geschikte puppy's en een veel hoger slagingspercentage dan met het uitzoeken van random pups. Maar ook dan is niet elke pup uit een nestje geschikt.

Met zeven weken wordt vaak een puppytest gedaan om de aanleg voor bepaalde dingen te testen. Bv hoe makkelijk ze met nieuwe mensen contact maken, of ze schrikachtig reageren op iets engs, of ze snel onder de indruk zijn of juist helemaal niet, of ze goed hun neus gebruiken... etc. En aan de hand daarvan en het gedrag eerder in het nest wordt dan gekozen welke pup het beste in welke situatie past. En als het een erg specifieke taak is die de hond moet gaan doen zoals hulphond of geleidehond dan worden ze na een jaar oid vaak nog een keer getest om te zien of ze nog steeds geschikt lijken, voordat de training begint. En dan kunnen ze ook tijdens de trainingsfase nog afvallen omdat ze toch niet geschikt genoeg zijn.

quote:

Op woensdag 14 november 2018 09:04 schreef Bosbeetle het volgende:
Als je zelf een pup zou houden waar beslis je dan je keuze op?

Uit de vorige twee nesten hebben we een pup gehouden, daarbij heb ik vooral gekozen voor de pup waarmee ik het meest een klik had. Het moet wel sowieso een teefje zijn omdat we al teefjes hebben en ik geen ongecastreerde reu daar bij wil hebben vanwege mogelijke 'ongelukjes' (en ik wil ook geen gecastreerde reu). Het tweede nest had maar twee teefjes en daarvan was er eentje geel/blond (de ander zwart), daar viel ik meteen voor. Ik wilde sowieso graag een gele er bij en deze was (en is!) ook nog eens heel erg leuk en lief dus dat kwam goed uit

Deze keer houden we er niet zelf eentje maar gaat er wel eentje van ons bij kennissen wonen om beschikbaar te blijven voor ons om tzt als alles goed gaat een nestje mee te fokken. Haar hebben we gekozen op basis van de uitslag van een DNA test. Zij was vrij voor een bepaalde aandoening, haar twee zusjes zijn drager. Omdat ik een reu wil gebruiken die ook drager is moest ik een vrij teefje uitkiezen. Dus vandaar.

quote:

Op woensdag 14 november 2018 11:29 schreef LTVDK het volgende:
Waarom bestaat er onder hondenfokkers zo'n enorme obsessie met raszuiverheid, door dat na te streven zorg je toch juist voor genetische afwijkingen. M.a.w. zou het niet beter zijn om gewoon die beesten te fokken zonder al dat gedoe van een stamboom en certificaten er omheen?

Raszuiverheid gaat samen met voorspelbaarheid, in uiterlijk en karakter, en dat is wat mensen het meest waarderen in een rashond. Als je alles lukraak door elkaar fokt kun je er ook vanalles uit krijgen, ook iets dat absoluut niet bij je past of wat je helemaal niet wilt.

Als je enige voorspelbaarheid wilt hebben fok je met honden die de eigenschappen hebben die jij in de pups wilt zien. Zoals bij KNGF (zie ook de antwoorden hier boven ergens) waar ze een fokprogramma voor geleidehonden hebben. Zij fokken bijvoorbeeld wel eens golden retrievers en labradors door elkaar, maar wel met een afstammingsformulier zodat je weet wie op welke manier familie is. Zo hou je het overzicht, en kun je aan het nageslacht zien waar ze vandaan komen en of ze de eigenschappen vertonen die je voor ogen had. Als iets niet werkt weet je dat dus ook, en weet je welke combinatie je niet nog een keer moet maken. Daarom is het bijhouden van afstamming (dat is wat een stamboom in feite is) handig.

Het nadeel van een gesloten genenpoel is uiteraard dat met het toenemen van de voorspelbaarheid en homogeniteit de variatie af neemt, en dat kan vervelende bij-effecten hebben. En dan kun je inderdaad per ongeluk ziektes of andere afwijkingen in een ras fokken.

Ik ben zelf niet tegen outcross (het inkruisen van andere honden in een ras), maar ik waardeer wel de voorspelbaarheid van een rashond. Ik zou dus wel weer terug willen fokken naar dat voorspelbare type met het karakter en de andere eigenschappen die ik zo fijn vind, een grote mengelmoes met random uiterlijk en eigenschappen zou voor mij niets zijn. Het evenwicht vinden daartussen (voorspelbaarheid aan de ene kant en voldoende diversiteit aan de andere kant) is de uitdaging denk ik

quote:

Op woensdag 14 november 2018 11:45 schreef johannes_vermeer het volgende:
Ga je met je honden naar hondenshows in Nederland of buitenland?

Wij hebben namelijk thuis ook een hond (geen labrador), maar er is nog wel een flinke discussie geweest met de fokker aangezien die eigenlijk het recht wilde behouden onze hond bijvoorbeeld een aantal keer in het jaar mee te mogen nemen naar bepaalde shows. Maak jij ook zulke afspraken met mensen of herken je zo'n soort situaties niet?

Wij gaan zelf niet naar shows, behalve de clubmatch van de rasvereniging om 2 beoordelingen te halen. Showen vind ik niet zo leuk, en onze honden zijn ook niet gefokt om uitmuntend aan de rasstandaard te voldoen dus winnen zouden ze toch niet. Daarbij is het ook nog hartstikke duur dus ik ga liever iets anders doen

In dit nestje plaatsen we wel een teefje bij kennissen die al een hond van ons hebben; met dat teefje willen we ook twee beoordelingen halen tzt omdat we graag een nestje met haar willen fokken. Dus we maken met hen ook afspraken daar over, dat ze haar daarvoor beschikbaar houden en mee werken daar aan. En dat ze (op onze kosten) getest wordt, en tzt als alles hopelijk goed is hier een nestje gaat krijgen. Dat komt ook op papier (we tekenen een contract). Maar dat gebeurt uiteraard in overleg, dit was al besproken voordat het nestje verwekt was. En als zij daar niet aan mee hadden willen werken dan hadden we een andere oplossing gezocht.

quote:

Op woensdag 14 november 2018 12:06 schreef Lothiriel het volgende:
Vind je een labrador geschikt als eerste hond? Dus voor een nog niet ervaren baasje.

Ja, labradors zijn doorgaans niet zo gecompliceerd en moeilijk echt te verpesten, dus geen probleem voor onervaren baasjes Zolang de baasjes maar wel weten dat het tijd en energie kost om een hond goed op te voeden, en daar ook serieus mee bezig willen en kunnen gaan. Dus niet na de puppycursus denken nu ben ik klaar en kan hij 6 uur per dag in de bench zitten en ga ik er in het weekend mee naar het bos, het vraagt wel iets meer dan dat

quote:

Op woensdag 14 november 2018 14:46 schreef Fokker89 het volgende:

[..]

Ja natuurlijk, maar je reactie leek net of je mensen niet wil aanraden om een hond uit het asiel te halen, terwijl die juist een hard een baasje nodig hebben, en jij er constant een aantal meer op de wereld laat zetten.

Er is absoluut niets mis met het in huis nemen van een asielhond of zwerfhond. Hartstikke goed als mensen zo'n hond een tweede kans willen geven Maar er is in mijn optiek ook niets mis met het aanschaffen (of fokken) van een zorgvuldig gefokte rashondenpup.

Het zijn gewoon twee verschillende dingen, voor verschillende mensen. Het is niet alsof de mensen die bewust kiezen voor een goed gefokte labrador pup bij gebrek daaraan anders maar een volwassen, onopgevoede stafford kruising uit het asiel zouden halen. Het zijn de mensen die in een opwelling van marktplaats een stafford pup kopen (en de fokkers daarvan, die hun pups zonder papieren (en zonder MAG geteste ouders) maar gewoon verkopen aan de eerste de beste sjonnie) die bijdragen aan het echte probleem. Ik weiger mij daarvoor verantwoordelijk te voelen. Geen hond van mij gaat ooit in het asiel terecht komen

quote:

Op woensdag 14 november 2018 15:42 schreef illusions het volgende:
Realiseer je je dat hondenfokkers in heel veel landen voor een enorm overschot aan honden zorgen? In Nederland zijn er weinig tot geen straathonden, in Spanje heeft maar 1 op de 9 honden een thuis, om maar een voorbeeld te noemen.

Zou je ook honden fokken als dat in een land was waar veel straathonden zijn, zoals Spanje?

Zie ook het antwoord hier boven, ik weiger me daar verantwoordelijk voor te voelen. De hondjes die ik op de wereld zet zijn hondjes die sowieso nooit in een asiel terecht zullen komen, en ik geloof er ook niet in dat door mijn pups ergens een volwassen asielhond geen huis vindt. En zelfs als dat wel zo zou zijn, dan ligt de fout bij degene die die volwassen hond gekocht heeft en vervolgens gedumpt heeft in het asiel. En bij degene die die hond gefokt heeft wellicht, voor het niet terug nemen van de hond en het niet zorgvuldig screenen van de nieuwe eigenaar (en ja, er zijn uiteraard uitzonderingen, honden van wie de baas overlijd, die wel goed opgevoed zijn, fokkers die niet weten dat de hond in het asiel zit, etc. Maar mijn generalisatie geldt toch echt voor de meerderheid van de asielhonden).

Dat gezegd hebbende, als ik in Spanje zou wonen zou ik misschien inderdaad wel niet fokken. Of minder misschien. In ieder geval geen ras dat daar veel gedumpt voorkomt (galgo of podenco bv), en ik zou mijn pups misschien exporteren of super kritisch plaatsen bij expats. In ieder geval alleen bij mensen die zeer bewust zijn van wat ze doen en mijn ideeën delen over de verzorging van een hond. Zodat er geen oepsnestjes van zouden komen en mijn honden of nakomelingen daarvan nooit op straat zouden eindigen.

Maar ook daar blijf ik bij mijn mening dat een goed gefokte rashondenpup iets anders is dan de honden die op straat eindigen. En de eigenaars en fokkers van die honden, die zijn verantwoordelijk voor wat zij met hun dieren doen. Zij zouden zich moeten schamen. Niet de fokkers die super hard hun best doen om gezonde, sociale en blije hondjes te fokken en hun honden kostte wat kost van de straat en uit asiels houden.

quote:

Op woensdag 14 november 2018 21:03 schreef kree het volgende:

[..]

Juist dat laatste is precies mijn gedachte, want bedoel zeg maar een huisdier met kenteken en dat het gelijk te achterhalen is.
Trouwens onze ouwe hond die onderhand dood is, is wel vaker eens weggelopen toen en toen werden we gebeld door het asiel, Ja we hebben hem opgepikt hij zit in het assiel OMG na uren zoeken natuurlijk alweer. Maarja die had beetje een eigen wil zeg maar. haha

Nu denk ik niet dat we dan ergens een 'fuik' moeten gaan hebben om dan alle honden te checken. Maar zo'n chip zou wel verplicht moeten zijn lijkt mij.

Een chip is al verplicht, en het juist registreren ook. Alle honden in Nederland moeten verplicht volgens de wet gechipt en door de eigenaar geregistreerd zijn. De theorie is dat je zo dus nooit een hond kwijt kunt raken, en dat altijd de eigenaar opgespoord kan worden als er ergens een hond wordt gevonden. Maar ja, de praktijk is dus helaas anders. Een goede controle zou zeker op zijn plaats zijn.

quote:

^{Owh waarom ik denk topic zo niet handig, staat al in feedback. Maar eerst was het in een algemene naam en dat leek me ok. Maar nu gaat het op username zeg maar weer. Het is mij nog niet duidelijk hoe dit nu werkt, maar al eerder gevraagd. Laten we dat maar in FB houden.}

Oh ok, ik zal eens daar gaan kijken dan, heb dat niet zo mee gekregen

quote:

Op woensdag 14 november 2018 21:10 schreef SiGNe het volgende:
Wat vind je van de genetische aandoeningen die fokken van dieren met zich meebrengt?
En heb je niet het gevoel dat je dat in stand houdt door alleen labradors te fokken en geen kruizingen?
https://www.rashondengids(...)s/labrador-retriever

Nee ik heb niet het gevoel dat ik dat in stand hou. Ik doe mijn best om zo gezond mogelijke Labradors te fokken door de ouderdieren die we gebruiken te testen op de in het ras voorkomende aandoeningen. Ik durf de gok wel aan dat ik meer doe om gezonde honden op de wereld te zetten dan 90% van de fokkers van random kruisingen die op marktplaats en aanverwanten worden aangeboden.

Daarnaast is een hond (of wat voor dier (of mens) dan ook) helemaal zonder genetische aandoeningen een utopie. Alle wezens dragen foutjes met zich mee, en ook kruisingen kunnen een heleboel hele vervelende dingen bij zich dragen en/of krijgen (zie ook hier; https://dogzine.nl/fr/node/1000 ). Geen enkel wezen is perfect, helaas. Uiteraard kun je wel je kansen op ziektes vergroten door nauw in te telen, en verkleinen door te testen, gezonde (voor)ouders te gebruiken, en voldoende diversiteit in je fokkerij te houden. Maar zomaar kruisen is m.i. niet het antwoord. Kruisingen dragen ook mutaties namelijk, het idee dat die altijd gezond zijn en rashonden altijd ziek is gewoon fout.

Maar goed, ik ben natuurlijk ook niet blind voor het feit dat er in gesloten populaties vaker een hogere incidentie van specifieke mutaties is. Ik denk dat een goed aangepakte outcross (dwz af en toe kruisen met een hond van een ander ras) wel kan bijdragen aan de gezondheid en vitaliteit van een ras, eventueel in combinatie met diversiteitstesten. Ik zou er ook niet afwijzend tegenover staan als het stamboek open zou gaan. Ik denk zelfs dat ik dat misschien nog wel mee ga maken. Na een eeuw gesloten boeken zitten we nu met het resultaat, en dat heeft zowel goede als slechte kanten. Maar met lekker simpel alle rassen het raam uit en gewoon alle honden op elkaar gooien en dan worden ze nooit ziek en hoef je niet zo moeilijk te doen red je het m.i. niet. Daarmee heb je geen garantie op gezonde(re) honden, en loop je alle voordelen van rashonden mis.

quote:

Op woensdag 14 november 2018 21:50 schreef ZetaOS het volgende:

[..]

Natuurlijk gaat ze nee zeggen hierop. Maar doet ja, immers doet ze het voor het geld.
Echter tot mijn verbazing

[..]

Hoe kun je dat nou zeker weten? Zal wel weer broodfokkers propaganda zijn.

Als ik het voor het geld zou doen zou ik het wel efficienter aanpakken, lieve ZetaOS Als ik mijn uren betaald zou willen hebben kan ik beter een krantenwijk beginnen. Minder uren werk, en het levert meer op.

En ik weet dat zeker (althans, zo zeker als je iets kunt weten) omdat wij een koopcontract gebruiken waarbij mensen er voor tekenen dat ze hun hond altijd eerst aan ons aan moeten bieden voor ze hem herplaatsen, verkopen, of naar een asiel brengen. Zodat wij enige controle houden over waar de hond belandt. Daarnaast investeren we in een goed contact met de mensen die bij ons een puppy kopen, zodat we een laagdrempelig aanspreekpunt zijn als er eens iets is. Vragen over (op)voeding, gezondheid of gedrag bijvoorbeeld, maar ook als er echt iets aan de hand is en een hond onverhoopt weg zou moeten.

In ons vorige nest bijvoorbeeld kwamen de eigenaars van een pup er na een paar dagen achter dat ze hem niet konden houden (daar zat een onvoorziene, ingrijpende persoonlijke reden achter). Die pup hebben we direct terug genomen (en voor je over geld begint, die mensen hebben uiteraard het aankoop bedrag terug gekregen. Al wilden ze 50 euro minder terug hebben omdat ze zich geloof ik een beetje schuldig voelden en al wat dingen uit het puppypakket hadden gebruikt) en daar hebben we een tijdje later een ander gezin heel blij mee gemaakt.

quote:

Op woensdag 14 november 2018 22:16 schreef kree het volgende:

[..]

Nou het is toch raar dus een hond krijgt die chip en dan vervolgens hoeft niemand er wat mee te doen?
Of staat nergens geregistreerd? Wat is dan het nut ervan?

Dit slaat totaal nergens op toch eigenlijk of denk ik nu heel raar?
(even vooropstaand dat ik sowieso denk dat dat huisdier daarmee met de eigenaar gelinked moet worden, maar is dus ook niet zo begrijp ik al?)

Mensen zijn wel verplicht er wel iets mee te doen (zie ook hier: http://www.chipjedier.nl/(...)rplicht-voor-honden/ ); de fokker of asielhouder moet alle pups laten chippen en ze voor de verkoop op zijn/haar naam registreren. En vervolgens moet de eigenaar na de koop (of adoptie als je het zo wilt noemen bij een zwerf/asielhond) die chip verplicht registreren zodat de hond op zijn/haar naam en adres staat. Zelfs bij verhuizingen en dergelijke moeten die gegevens binnen twee weken doorgegeven worden. Dat is allemaal wettelijk verplicht. Maar mensen doen dat niet omdat ze laks zijn of het vergeten of niet luisteren of het teveel gedoe vinden of het gewoon niet (willen) weten. Ze zouden dus aan elkaar gelinkt moeten zijn, chipnummer van de hond en gegevens van eigenaar. Maar dat is heel vaak niet het geval.

Alleen bij rashonden gaat het iets gestructureerder omdat de Raad van Beheer de pups bij je thuis komt chippen, en daar is de voorlichting misschien ook iets duidelijker (je krijgt er ook foldertjes van enzo, eentje voor jezelf en eentje voor elke nieuwe eigenaar van de pups). Dus daar gaat het vaak wel goed, iig de registratie op naam van de fokker. Wij regelen het zelf altijd bij het ophalen van de pups, we zetten de laptop klaar en nadat het koopcontract en eigendomsbewijs is getekend en de betaling is geregeld laat ik de nieuwe eigenaar direct zijn of haar gegevens invoeren en zichzelf registreren als eigenaar van de hond. Dan weet ik tenminste zeker dat het gedaan is en goed zit en dat ze het niet vergeten in alle hectiek van een nieuwe puppy in huis. Als de pup dan ooit weg zou lopen en bij een dierenarts, dierenambulance of asiel komt als hij gevonden is weten ze direct waar hij thuis hoort en kunnen ze direct contact opnemen met de eigenaar.

quote:

Op woensdag 14 november 2018 23:02 schreef AlwaysHappy het volgende:
Hoe lang staan mensen gemiddeld in een wachtrij bij jullie? moeten ze echt een paar nestjes geduld hebben, of?

En hoe bepaal je of iemand die interesse heeft ook echt in aanmerking komt?

Wij spreken pas van een wachtlijst op het moment dat we zeker weten dat het teefje drachtig is (na een echo, 4 weken na de dekking). Vanaf dan nodigen we ook pas mensen uit op kennismakingsgesprek. Voor die tijd hebben we, zodra we concrete plannen op de site zetten, een interesselijst/emaillijst. Meestal melden zich vanzelf mensen als er iets over een gepland nestje op de site staat. Dat kan een jaar van tevoren zijn, of een aantal maanden. Daar stuur ik dan periodiek een update naartoe met informatie over de ouderdieren, wat we zoeken in een baasje, of ze al bijna loops is, etc. Maar de mensen die zich dan melden hoeven niet per se de mensen te zijn die aan het eind nog op de lijst staan. Er is nogal een grote doorloop, zeker als het nestje nog maanden in de toekomst is.

We benadrukken ook bij iedereen dat we geen enkele garantie geven, ook als ze kennis zijn komen maken betekent dat niet dat ze een pup krijgen. We moedigen mensen ook aan om verder te kijken, want wij kunnen wel plannen maken en emails sturen maar als ze tijdens de echo ineens niet drachtig blijkt te zijn duurt het nog gewoon 6 maand voor we een nieuwe poging kunnen doen. Dat is best lang om te wachten. En ook als ze wel drachtig is en de kennismakingsgesprekken geweest zijn beloven we nog niets. We hebben tot nu toe altijd ruim meer belangstellenden dan puppy's dus we wijzen sowieso mensen af. We kiezen de (in onze ogen) 'beste' baasjes uit. Daarbij kijken we in principe niet naar hoe lang ze al wachten. Alleen bij gelijke geschiktheid laten we dat meewegen.

En ik wil me ook liever niet zo lang van tevoren vast leggen. Mensen veranderen vaak van gedachten als ze te lang moeten wachten, of er komt iets tussen, en als ik dan al tijd heb geïnvesteerd in een kennismaking en aan ze gehecht ben zeg maar is dat alleen maar vervelend. Daarom maken we het pas enigzins concreet als er daadwerkelijk een drachtig teefje is. En pas na de geboorte weten mensen of er voor hen een pup bij zit, dus vanaf dan is het 'echt' en hebben we erg intensief en persoonlijk contact. Dan krijgen ze ook een link naar de Webcam en elke dag foto's enzo.

Het bepalen of mensen een pup krijgen doen we adhv de kennismakingsgesprekken. Dat is een soort sollicitatie en dan kiezen we als iedereen geweest is uit wie er bovenaan onze bellijst komt te staan zodra de pups geboren zijn.

quote:

Op donderdag 15 november 2018 00:13 schreef Captain_Ghost het volgende:
Je bent een hondsfokker als een hobby mee begonnen. Inmiddels al aan derde nest toe. over 2 a 3 jaar vast een vierde... Maar goed.

Mocht iemand anders ook een hond willen fokken (ermee beginnen), wat zou je aan hen aanbevelen of advies geven.

Mijn advies zou zijn om je vooral heel goed voor te bereiden en in te lezen. Ik vind het zelf heel belangrijk om, als je iets doet, dat goed te doen. Daar hoort voor mij dus ook de nodige theoretische kennis bij. Weet waar je aan begint, en zorg dat je het zo goed mogelijk doet en iets toevoegd. Wees niet de zoveelste die gewoon zonder nadenken voor de leuk een nest op de wereld zet, want het gaat wel gewoon om levende wezens. Die ben je verschuldigd om er alles aan te doen zodat ze een zo lang en gelukkig mogelijk leven hebben. In een zo goed mogelijke gezondheid, bij fijne baasjes.

Concreet houdt dat in dat je:

- zorgt dat de gezondheid van de (voor)ouders getest is en goed zit (dus niet 'de dierenarts zegt dat ze gezond is', maar ook röntgenonderzoek en oogonderzoek (ECVO) laten doen, en als het een rashond of kruising tussen rashonden is de voor dat ras belangrijke DNA onderzoeken. Voor een straat/zwerfhond bijvoorbeeld een Embark test om het DNA in kaart te brengen. Idem voor de vaderhond)

- dat je zorgt dat er ook qua karakter een goede basis is bij de (voor)ouders (dus niet fokken met agressieve of angstige honden, want ook karakter is erfelijk),

- dat je de puppy's zo goed mogelijk socialiseert (goed voorbereid op de wereld waar ze in terecht gaan komen)

- Dat je het welzijn van de teef in het oog houdt (niet te jong laten dekken, geen meerdere nestjes direct achter elkaar, en na een paar nestjes is het ook een keer klaar)

- Dat je er alles voor doet om de perfecte baasjes te vinden (zorg dat jou puppy's niet in een opwelling gekocht worden door de eerste de beste, maar screen zorgvuldig en kies mensen uit die voldoende tijd hebben om de hond te geven wat hij nodig heeft. Niet alleen nu, maar ook over 5 jaar en over 10 jaar).

- En ook belangrijk, wees je bewust dat je een risico loopt, en dat fokken niet altijd alleen maar leuk is. Je zult, zeker als je het meer dan eens doet, gegarandeerd ook een keer minder leuke dingen meemaken. Dode puppy's, zwakke puppy's, een keizersnede misschien, een ziekte in het nest, en in het ergste geval kun je zelfs je teefje verliezen... Dat kan allemaal gebeuren, ook bij een eerste nestje. Daar moet je tegen kunnen.

- En voortbordurend op bovenstaande, zorg dat je voldoende financiële reserve hebt. Een keizersnede bij een middelgrote hond 's nachts of in het weekend kan zo 500-900 euro kosten (afhankelijk van je dierenarts). Poedermelk voor het bijvoeden van puppy's is duur, goede kwaliteit voer voor teefje en puppy's is duur, de wasmachine 3x per dag laten draaien kost geld, de warmtelamp, de stambomen kosten geld, en als je zonder stamboom fokt dan zijn de chips ook duur. Plus de juiste ontworming, vaccinaties of titeronderzoek, speelgoed, en de vrije weken die je op zal moeten nemen als je normaal gesproken werkt.

quote:

Op donderdag 15 november 2018 00:46 schreef Inbox het volgende:
De winst over de puppy's, moet je daar belasting over betalen?

En, wat ik me ook weleens afvraag. Als ik een reutje heb, dan zou ik 'm zn wip met een geile loopse teef gunnen. Waarom is het gebruikelijk dat er betaald wordt om een teefje te laten dekken?

Als je echt serieus winst zou maken wel. Dat is voor ons niet van toepassing, bij ons valt dit onder inkomsten uit een hobby en is het (veel) minder dan de daarvoor geldende grens. En als ik zoals bij een bedrijf alles (dus ook zaken als voer en medische zorg voor de moederhond) door zou berekenen zou er waarschijnlijk niets overblijven.

Wat je kunt vragen hangt af van je reu. Ik vind dat je ook als reu eigenaar verantwoordelijk bent voor de puppy's die jouw reu verwekt en dat je ook moet zorgen dat je reu voldoet aan de basis voorwaarden om goed te kunnen fokken (zie ook het antwoord hier boven). Dat houdt in dat je reu medisch getest moet zijn en een goed karakter moet hebben en dat je daar (ook afhankelijk van het ras/de kruising) sowieso een paar honderd euro aan investering voor zal moeten doen.

Voor een stamboom Labrador reu die als dekreu ingezet gaat worden kun je rekenen op ongeveer 800-1000 euro aan investering om hem helemaal goedgekeurd te krijgen (en als er dan iets mis is waardoor hij niet geschikt blijkt, ben je je geld uiteraard kwijt). Bij een dekking is het ook ongeveer dat bedrag wat je dan kunt vragen als dekgeld. Voor een goede bewezen reu of een reu met bijzondere kwaliteiten (bijvoorbeeld eentje met hele goede werkresultaten, of een kampioen op shows) kan het oplopen tot ongeveer de prijs van een puppy, of wat een gek ervoor geeft zeg maar (de eigenaar kan altijd nog meer vragen, misschien is de reu wel zo bijzonder dat mensen het willen betalen).

Als je niets wilt investeren dan kun je ook niet verwachten dat de eigenaar van de teef er iets voor gaat betalen. Voor jouw reu 10 anderen die wel in ieder geval de basis hebben getest.

Mijn laptop is weer heel, ik zal het topic (aangezien er geen nieuwe vragen lijken te komen) nog even afsluiten met wat schattige foto's van ons huidige en de voorgaande nestjes

quote:

Op zondag 18 november 2018 13:27 schreef Bosbeetle het volgende:


Hoeveel eten die beestjes nou eigenlijk? En hoe ruim je alle poep op ?

Op dit moment voeren we de pups onbeperkt, en dat komt neer op 4 kilo KVV (vlees) per dag. Daar blijven soms wat restjes van over, dan mag hun moeder de bak leegeten. Als ze straks naar hun nieuwe baasjes gaan krijgen ze een vaste hoeveelheid, dat wordt dan tussen de 5% en 10% van hun lichaamsgewicht; dat zal in het begin zo rond de 400 gram per pup per dag zijn (en wordt natuurlijk meer naarmate ze groeien).

Poepen (en plassen) doen ze gelukkig voor het grootste deel op de daarvoor bestemde bakken (wasmachine lekbakken met houtkorrel vulling) in hun ren. Een soort kattenbak-idee, daarmee leren we ze om zindelijk te worden. De inhoud van die bakken gaat in de groencontainer

quote:

Op zondag 18 november 2018 13:40 schreef Ambystoma_mexicanum het volgende:
Ik weet niet of deze vraag al gesteld is, maar hoe zorgen jullie ervoor dat jullie gefokte honden met zo min mogelijk ziektes zijn belast die specifiek zijn voor het hondenras ? Ik lees vaak dat bijna alle rashonden met erfelijke ziektes zijn belast doordat er vooral op het uiterlijk op wordt gelet waardoor men geen aandacht meer besteed aan de gezondheid van de hond. Sluiten jullie bijvoorbeeld spermadonoren uit van fokkers die meer kijken naar het uiterlijk van de hond ?

Ja die vraag is (in iets andere bewoording) al wel aan de orde gekomen. Maar om te beginnen is het nogal een misvatting dat (bijna) alle rashonden ziek zijn en dat fokkers alleen maar letten op het uiterlijk. Als je fokt via de rasvereniging dan is er een verenigings fokreglement met regels over gezondheid waar je aan moet voldoen. Bij de vereniging waar wij lid van zijn is het verplicht om:

- heupen te laten röntgenen en beoordelen op HD als de hond >12 maanden is
- ellebogen te laten röntgenen en beoordelen op ED als de hond >12 maanden is
- ogen te laten onderzoeken door een specialist volgens het ECVO protocol (uitslag moet <12 maand oud zijn op moment van dekking, dus dat betekent in de praktijk vrijwel altijd meerdere onderzoeken) en die uitslag moet vrij zijn van entropion, ectropion, distichiasis, PRA, RD, en cataract
- een van beide honden moet een DNA test laten doen en vrij zijn van prcd-PRA (progressieve retina atrofie, daar wordt een hond blind van als hij twee kopietjes van het foute gen heeft)

En het is verboden om honden met elkaar te combineren die in de eerste drie generaties (ouders, grootouders en overgrootouders van de beoogde vader- en moederhond) een voorouder delen (om zo inteelt tegen te gaan).

Daarnaast doen veel fokkers (wij ook) nog aanvullende DNA testen voor een aantal andere aandoeningen die vaker voorkomen, zoals EIC, RD/OSD en HNPK (en er is nog een rits meer zeldzame dingen die je ook kan testen als je dat zou willen).

Gelukkig is het voor de meeste fokkers wel duidelijk dat gezondheid vóór uiterlijk gaat, en bij degenen die weinig aan gezondheid doen zie je over het algemeen dat ze ook niet zo om het uiterlijk geven. Dat zijn dan meer de mensen die gewoon een zakcentje over willen houden, of de mensen die voor de lol een keer een nestje doen zonder al dat 'gedoe' van de testen en regels. Die mensen gaan ook niet showen met hun hond. Mensen die wel showen en een rastypisch uiterlijk belangrijk vinden laten doorgaans de hond ook volledig testen, anders wordt een reu ook eigenlijk niet gevraagd voor een dekking. Althans niet door een serieuze fokker. Als je een ongeteste reu op marktplaats ter dekking aan biedt is er altijd wel iemand te vinden met een poedel die graag labradoedeltjes wil fokken, of iemand met een ongeteste teef. Maar dan gaat het dus om kruisingen en puppy's zonder stamboom.

[ Bericht 0% gewijzigd door Miss_Isis op 18-11-2018 22:39:31 ]

quote:

Op woensdag 28 november 2018 11:36 schreef Poes. het volgende:
Hoi Isis,

Wat doen jullie met de pups als er onverhoopt eentje ziek/gehandicapt ter wereld komt?

Ik kom net deze advertentie tegen;

https://www.waldnet.nl/wn(...)edel_X_ShihTzu_.html

Dat hangt er van af hoe erg de aandoening is. Als het erg ingrijpend zou zijn (bv een open gehemelte) zou ik de pup in laten slapen. Is het bijvoorbeeld een zwemmertje (aandoening waarbij er een iets afgeplatte borstkast is en de pup niet goed kan leren lopen) zou ik wel de pootjes laten intapen en fysiotherapie gaan doen. Zoiets komt namelijk vaak met de nodige zorg wel weer helemaal of bijna helemaal goed. En als er eentje is met bv een niet ingedaalde testikel spreken we bv af met de koper dat wij eventuele kosten vergoeden, of dat ze korting op de aanschaf krijgen.

Bij een oogaandoening zoals dat hondje in de advertentie (die trouwens nogal broodfokkig klinkt...) zou ik eerst een afspraak maken met een ECVO specialist om te inventariseren wat de vooruitzichten zijn voor de hond. Als het oogje verwijderd moest worden of als de pup er pijn of ongemak aan heeft en er een operatie nodig is zou ik dat liever in eigen beheer laten verhelpen. Ik zou de pup dan pas na de operatie plaatsen (met korting waarschijnlijk, beetje afhankelijk van de situatie). Als de kans groot is dat de pup er zonder medisch ingrijpen overheen groeit en hij heeft er geen pijn aan zou ik hem verkopen met (in overleg met de koper) korting op de aanschafprijs of de afspraak dat wij eventuele kosten aan het oogje vergoeden. Het koopcontract wat wij gebruiken biedt ruimte om dit soort dingen te vermelden en daar afspraken over te maken.

Ik zou in ieder geval niet adverteren met de vermelding dat het hondje extra goedkoop is, dan lok je mi mensen die misschien mocht het nodig zijn ook geen geld hebben om de hond de juiste (medische) verzorging te geven.

quote:

Op donderdag 29 november 2018 12:48 schreef Poes. het volgende:

[..]

Bedankt voor je uitgebreide en heldere antwoord

Het klopt dat er hier veel broodfokkers actief zijn in de regio, jouw oplossing voor zo'n oogje klinkt ook een stuk fijner (voor de pup) en professioneler.
Ik krijg ook het gevoel dat deze pup in de uitverkoop staat

Ja, deze zal inderdaad in de uitverkoop zijn. En er zijn vast genoeg mensen die hem dan voor een koopje willen 'redden'... Ik heb daar niet zo veel mee moet ik zeggen.

Hoewel ik de prijzen voor mijn ras aan de hoge kant vind, is het grote voordeel wel dat mensen zelden in een opwelling een pup kopen. Zelfs als ze een fokker zouden vinden die mee zou werken aan het vandaag bellen morgen ophalen idee houdt de prijs toch veel mensen tegen. Ze denken er vaak net iets beter over na aangezien het toch een flink bedrag is. En een ander voordeel vind ik dat mensen die dat bedrag kunnen betalen dus ook voldoende geld hebben of kunnen sparen om de hond een fatsoenlijke kwaliteit voer te geven, een goede training te volgen en de juiste medische zorg te geven als dat nodig is.

Een hondje in de uitverkoop zetten werkt imo ondoordacht aanschaffen in de hand, door mensen die misschien helemaal de middelen niet hebben om een hond de juiste verzorging te geven.