quote:
Op donderdag 28 mei 2020 13:16 schreef wuuht het volgende:Zonde van al dat beton. Ik heb ooit eens gehoord dat dat komt omdat er in Japan een sterke beton lobby is die veel invloed heeft op de politiek.
quote:
Op donderdag 28 mei 2020 13:30 schreef zipcon het volgende:Ik heb idd iets gelijkaardigs gelezen. De partij die al jaren de dienst uitmaakt, de LDP van tegenwoordig premier Abe, heeft er een "gewoonte" van gemaakt om de steun te vergoeden met landbouwsubsidies en grootse infrastructuurwerken.
Zoals de auteur van de betonwoede duidelijk maakt is er na ruim 70 jaar niet veel meer om nog bij te bouwen buiten nutteloze projecten. Zo zijn er bruggen naar nergens of "missing links" tussen steden die er nooit nood aan hadden. De verhoogde tsunami-muren zijn een vd weinige grote werken die ooit nog eens hun nut kunnen aantonen.
En nog een geinige anekdote over de vele bovengrondse viaduct-snelwegen: de Japanse overheid was te krenterig om mensen te onteigenen dus bouwden ze allerlei viaducten boven de huizen, probleem opgelost. Dat het lelijk is is maar een bijkomstigheid, kijk eens wat een zichtbare vooruitgang!
Als ik me goed herinner, wordt dit beschreven in het boek Japan van Van Wolferen. Japan is helemaal niet zo democratisch als het lijkt. Sinds WO2 is het land bijna onafgebroken geregeerd door de LDP, waarmee Japan feitelijk een éénpartijstaat is. Ook in andere "democratische" aziatische landen als Singapore, Zuid-Korea en Taiwan speelt hetzelfde.
In Japan stemt men niet op een bepaalde politieke stroming maar op een persoon die ze kennen, meestal van de LDP. De banden tussen bouwbedrijven, maffia en de politiek zijn erg nauw. Als in een bepaald district te weinig op de LDP gestemd wordt, dan krijgt dat district de volgende jaren veel minder investeringen in bouwprojecten en infrastructuur.
De bouwwoede in Japan heeft er wel voor gezorgd dat het hele land er als een eenheidsworst uit ziet. Volgebouwde vlaktes met nauwelijks groen, gammele huisjes, betonnen constructies, geen oog voor esthetiek. Er staat bijna geen enkel historisch gebouw meer. Nee, voor mooie landschappen, spectaculaire bergen en pittoreske dorpjes kun je beter in Europa blijven.
Zoveel nut hadden die betonnen tsunami-muren ook niet, ze werden simpelweg overstroomd door het wassende water.
Van al die reisprogramma's over Japan vind ik het zo jammer dat ze steeds maar blijven hangen in oppervlakkigheden. Over eten en rare gewoontes kun je hele series vullen, maar daarmee ga je de Japanner niet doorgronden.
Het is wel een stuk moeilijker om Japanners te interviewen over politieke en historische zaken. Meestal zeggen ze dat ze er niet veel verstand van hebben. Ik wil wel meer weten over hun opvattingen over liberalisme, over hoe ze het oorlogsverleden hebben verwerkt, hoe hun rechtssysteem werkt, de vergrijzing, de torenhoge staatsschuld, het gebrek aan economische groei in vergelijking met de onstuitbare opmars van China, etc. Ook de positie van minderheden zoals de onaanraakbare Burakumin, Koreanen, buitenlanders of de als de pest vermeden slachtoffers van de atoomaanvallen zouden ze eens moeten belichten.
We hebben een soort Ruben Terlou of Geert Mak nodig die door het land trekt en een hele reisserie opneemt met diepgravend onderzoek. Tom Waes gaat schattige konijntjes kijken en een pretpark bezoeken. Paulien Cornelisse doet het met meer kennis over het land, maar blijft ook oppervlakkig en ze gedraagt zich zo verschrikkelijk lomp tegenover de Japanners dat ik last krijg van plaatsvervangende schaamte.