![John Zorn - Six Litanies for Heliogabalus (2007) [FULL ALBUM]](https://i.ytimg.com/vi/mwHWIcauwPc/0.jpg)
BB:quote:Ik ben nogal van de projectjes zie: F&S / [Projectje] Alle oscar winnaars beste film kijken
Dus wordt het tijd voor een nieuw projectje, dit keer ga ik mijn platen eens beluisteren. (ik hou het eerst bij vinyl alleen) Ik zal elke plaat hier melden en er een klein tekstje bij plaatsten. Dit kan even duren(heb ooit al mijn mp3s achter elkaar geluisterd en daar was ik meer dan een jaar mee bezig dus wie weet hoe lang dit gaat duren heb ook wat minder tijd dus het zal niet elke dag geupdate worden)
Maar zonder verder getreuzel mijn platenkast:
Dagoducks' ouders:
Gehenna:
Glad_Janus:
Pipster:
Bazbo
Ben je ook van plan je gehele platenkast te draaien, post hier!
(hahaha platenkast gedraaid)
Het liefst alleen reageren op en over de gedraaide platen en algemene discussies over vinyl in het vinyl-topic voeren
En weer verder...
• Dagoduck 240
• Bosbeetle 139
• Bazbo 78
• Gehenna 76
• Z 48
• Glad_Janus 45
• pipster 14
• Trashcanman 1
• En nipeng was alweer klaar
Ik moet echt een baan zoekenquote:Op donderdag 6 september 2018 20:28 schreef Gehenna het volgende:
Uiteraard is het geen wedstrijd, maar wellicht leuk. Een tussenstandje:
• Dagoduck 240
• Bosbeetle 139
• Bazbo 78
• Gehenna 76
• Z 48
• Glad_Janus 45
• pipster 14
• Trashcanman 1
• En nipeng was alweer klaar
De kerstliedjes mogen jullie me met kerst aan herinneren
quote:Op donderdag 6 september 2018 20:48 schreef Dagoduck het volgende:
waaronder een dubbele (die ik niet doe)
Zo erg? Laten we het er maar op houden dat mijn oma er op meezingt.quote:
Deze hoes:
Met deze plaat:
Wederom een bootleg die in vele kleuren te vinden is. Blijft erg veel hangen.
In de matrix staat "How to keep a Black Sabbath fan busy? (over)" met op de matrix van de andere kant: "How to keep a Black Sabbath fan busy? (over)"... hihaho
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-189656-1149418096.jpeg.jpg)
Na Caspar, meer herrie uit Duitsland
En direct de meest noisy plaat die ik heb van de Neubauten jonks. Ik zet die andere een stuk sneller op, want die liggen wat relatief makkelijker in het gehoor. Maar ook deze heeft zeker z'n charme 
Ik dacht dat je wel van een beetje alternatief hield, valt me tegen dit.quote:
Ik zet die andere een stuk sneller op, want die liggen wat relatief makkelijker in het gehoor.
Ja ik ben wel een behoorlijke pussy wat dat betreft, als het niet dansbaar of meezingbaar is haak ik snel afquote:Op donderdag 6 september 2018 20:56 schreef Dagoduck het volgende:
[..]
Ik dacht dat je wel van een beetje alternatief hield, valt me tegen dit.
Ik ook hoor, luister normaal eigenlijk alleen maar K3.quote:
[..]
Ja ik ben wel een behoorlijke pussy wat dat betreft, als het niet dansbaar of meezingbaar is haak ik snel af
Dank je. Is grotendeels een eigen bouwsel. En al twee keer mee verhuisd, diverse keren uitgebouwd en een keer van blanke lak naar wit geschilderd. Op de foto n wandje met boeken, vinyl en apparatuur. Niet op de foto de wand met cd's en de hoek met (concert)films.quote:
Bazbo heeft daar wel een leuke muur met computerplekje
En de laatste van YES, wel een dubbelaar.
quote:
[..]
Hier ook zoals de bovenste maar dan 4 dik zeg maar, wat niet op die foto te zien is (daar lijkt ie 3 dik) Hier is het wel te zien:
[ afbeelding ]
Heb je dit boek ook?
[ afbeelding ]
Van Echo en de Konijnenmannen.
Nog altijd een heerlijk new wave album.
[ Bericht 7% gewijzigd door pipster op 07-09-2018 09:46:11 ]
(12 weergaven maar!)
Amsterdam ftw.
quote:
Ik ga verder met de laatste 3 kanten van YES in de kast.
Dit is denk ik mijn favoriete Ry Cooder album. Toch stapte ik pas laat in. Deze kocht ik op 21 mei 1986, ik was net 21 jaar jong geworden. De mix van oude gospel, hilarische 'slow drag', Amerikaanse folk en de malle jazz van Bix Beiderbecke werkt nog steeds. Aanstekelijk. Heerlijke duik in de geschiedenis van de Amerikaanse muziek, terwijl Cooder het ook weer allemaal naar zijn eigen hand zet. Briljant muzikant. Ik heb niet veel van Cooder op vinyl, maar zijn complete oeuvre staat hier in de cd-kast.
[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 07-09-2018 10:22:32 ]
G78 Einstrzende Neubauten – Fnf Auf Der Nach Oben Offenen Richterskala
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-124178-1528280842-3236.jpeg.jpg)
Wat een wereld van verschil tussen deze en de vorige
Het is een beetje een vergeten album heb ik het idee, maar deze heeft juist een perfecte balans tussen de oude chaos en de nieuwere meer song-gebaseerde stijl. En deze klinkt duidelijk een stuk meer sinister en dreigender dan die nieuwere.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-311803-1368886432-8974.jpeg.jpg)
Goeie hoes deze, als visite 'm ziet krijg ik altijd wel rare blikken
Maar hier gaan ze weer een stapje verder in hun stijl, . Het is nog steeds experimenteel en noisy, maar het is hier wel super strak gestructureerd. Muziek als architectuur, maar dan catchy 
Tijdloos. Wat een ruimte. Of je in de Amerikaanse woestijn staat. Ik zag de film ergens in 1987 op televisie en was geheel uit het veld geslagen. Niet eens zozeer vanwege het verhaal, maar wel door de combinatie van de leegheid van het land en de uitgestrekte muziek. Op 15 december van hetzelfde jaar kocht ik de soundtrack. Meesterwerk.
Ik gok urine dan wel sperma, is van een 16 eeuws houtsnijwerk van Hans Baldung Grien:quote:
Wat komt daar voor viezigheid uit dat paard?
Die paarden zijn wel druk bezig.quote:
[..]
Ik gok urine dan wel sperma, is van een 16 eeuws houtsnijwerk van Hans Baldung Grien:
[ afbeelding ]
Deze plaat staat niet op Spotify. Dat kan een rechtenkwestie zijn maar mogelijk is Isobel ook niet zo trots op deze plaat. Laten we zeggen dat niet alle arrangementen even sterk zijn en dat geldt ook voor de zang van Isobel. "Campbell's voice is still a fragile wisp barely able to stay afloat above the sad sawing of the strings". Op deze plaat staan hele mooie liedjes maar op momenten gaan ook je nekharen overeind staan. Dat heb ik eigenlijk bij alle chamber/twee-pop bands (zoals ook Belle and Sebastian).
Een groot deel van mijn verzameling bestaat uit recensie-exemplaren die ik bij de Plaatboef op de Rozengracht voor weinig kocht (nu Velvet). De volle mep had ik nooit voor deze plaat betaald.
Isobel disoneert ook nogal met de Neubauten. Totaal andere kan van het spectrum.
DD243: Francis Goya & The Helleniques* – Souvenir Van Griekenland - 20 Hits In De Bouzouki Sound
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-2661126-1361476060-6796.jpeg.jpg)
Griekenland
Nogal, maar beide erg tofquote:Op vrijdag 7 september 2018 11:21 schreef Z het volgende:
Isobel disoneert ook nogal met de Neubauten. Totaal andere kan van het spectrum.
Ken haar solo werk niet eigenlijk btw, eigenlijk alleen van B&S
Plaat van mijn vrouw.
Daar is geen vinyl versie vanquote:
tcm heeft er meer gedraait hoor in het topic.quote:
Ja weet ik, die quote kwam uit het vorige deel, maar vond ik wel grappig om juist daarom te laten staanquote:
Oh toch wel? Lag mij ook al iets bij. Ik kon zo maar 1 post vinden in de vorige, en die klonk alsof het z'n startplaat was..quote:
[..]
tcm heeft er meer gedraait hoor in het topic.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(40)/discogs-images/R-4934069-1438805365-6578.jpeg.jpg)
En hoppaaa
Voetjes van de vloer!
Het moge duidelijk zijn: deze is van De Vrouw. Kwaliteitsvrouwenpop uit 1977. Een mooi album met covers van onder andere Kris Kristofferson, Sam Cooke, Smokey Robinson, Boz Scaggs, Neil Sedaka; het valt me niks tegen. Hoop bekende namen onder de muzikanten: Leland Sklar op bas, bijvoorbeeld. Op drums ene Mike Baird; even dacht ik dat het de drummer van ZZ Top was, maar dat is bij nadere overpeinzing Frank Beard. Het zou ook te debiel voor woorden zijn, maar ja, dat zijn mijn gedachten wel vaker. Leuk album. Typisch jaren zeventig Amerikaans geluid. Mooie foto op de binnenhoes. Rita was een prachtige dame ...
Kerst 1986. Iedereen in het gezin heeft iets gekocht voor alle anderen. Op 25 december bij de ontbijttafel pakken we alles uit. Ik krijg een elpee! En er zit zowaar een maxisingle extra bij ook. 'Deze moet je goed vinden,' zei mijn oudste broer. 'Costello is het helemaal.' Die middag vroeg hij mij of hij mijn elpee mocht lenen, want hij wilde hem opnemen (op cassette). Ach zo. Ik had voor iedereen iets gekocht waarmee ik de ontvanger blij hoopte te maken; mijn broer kocht voor mij een plaat die hij zelf wilde horen. De lul. Nu zoek ik op Discogs naar mijn versie en ontdek ik dat ik als ik 'm verkoop er bijna honderd ballen voor kan vragen. Maar ik wil hem niet kwijt. Gave plaat. Hit: I Want You. Vind ik het minste nummer. In alle andere zit een lekker goor orgeltje.
En dit is de maxisingle die mee kwam met Blood & Chocolate. Ik dacht altijd dat het een speciaal duo-pack was, maar daar heeft Discogs het niet over. Misschien was het een actie van de lokale platenboer destijds: 'Als je nu de nieuwe Costello koopt, krijg je een 12" maxisingle erbij cadeau!' Of deden ze toen nog niet aan die fratsen? Ik vraag me af waarom mijn broer deze dan ook weg gaf en vind stiekem de B-kant leuker.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-1214645-1361292147-6896.jpeg.jpg)
Plaat 1 mist, ik beluister alleen kant 3 en 4 dus, ik denk niet dat ik dat heel erg vind.
BARST! Er zit een faut in mijn telling! Ik heb nummer 0015 dubbel. Dat betekent dat ik nu van 0083 naar 0085 spring. Excuus. Deze Costello-soloplaat kocht ik op 15 oktober 1989. Hij was net uit, weet ik nog. Wat een ongelofelijk leuke plaat vond ik het. Heel veel groten der aarde spelen erop mee: Jerry Marotta, Jim Keltner, Marc Ribot, Chrissy Hynde, Mitchell Froom, Christy Moore en niet te vergeten ene Paul McCartney, die ook nog eens mee schreef aan twee songs, waarvan Veronica de meest aanstekelijke is. Ik zing alles zo weer mee! Heerlijk.
81. The Comsat Angels - Fiction
Daar waar de vorige van the Camsat Angels een meevaller was, vond ik deze een beetje tegenvallen. Kan ook aan mijn stemming liggen, het openingsnummer klinkt nog wel lekker, maar halverwege kant 2 begin ik een beetje depresssief te worden van die zwartgallige jaren 80 muziek....
White Room! Dat was de reden dat ik deze dubbelaar kocht op 15 mei 1987, want die stond niet op de Backtrackin' verzamelelpee. Wat een prachtnummer blijft het. Politician bleek toch ook grandioos. De rest van de studiostukken op de eerste plaat mogen er ook zijn. Op de tweede plaat gaat het drietal live helemaal loos. Ik weet nog dat ik hoopte dat Spoonful beter zou zijn dan het origineel, maar dat bleek niet het geval: de gitaarmuur van Clapton ging me na een minuut of wat vervelen en dan moest ik nog tien minuten uitzingen. Nee, dan de Jack Bruce solo Traintime. Weergaloos. Wat ik me ook nog herinner: toen ik de plaat kocht, was hij goedkoop - vijftien gulden, geloof ik -, dus ik wist dat het een herdruk was.Toch net even op Discogs kijken. Ik heb inderdaad een herpersing, eentje uit 1983. Toch zijn er gasten die er zestig ballen voor vragen. O, en dat de rafels aan de extra buitenhoes hangen, komt door de kutkat Mo. Soms zette hij zijn nageltjes in de ruggen van mijn platen. En keer heb ik 'm een rotschop verkocht; sindsdien liep hij in een boog om de platenkast heen. Ik mis 'm.
82. Ry Cooder - Into the Purple Valley
Heerlijke verzameling van folk- en country klassiekers, in prachtige uitvoeringen.
![Ry Cooder - Into the Purple Valley - How Can You Keep Moving [Unless You Migrate Too] /Reprise 1972](https://i.ytimg.com/vi/bzygATL6D3g/0.jpg)
Een Hollandsch prutverzamelplaatje is het en ik koop 'm op 7 mei 1982 omdat hij n goedkoop is n de lange versies van I Heard It Through The Grapevine en Suzie Q erop staan. Nu ik het terug hoor, vind ik die ook nog steeds heel geweldig. Proud Mary mag er natuurlijk ook zijn en Born On The Bayou, maar vooral Have You Ever Seen The Rain is ht prijsnummer. Tijdloos. En de achterzijde van de hoes met daarop vooral reclame voor de verzamelalbums van The Cats, Mieke Telkamp en Gerard de Vries is natuurlijk helemaal hilarisch.
De Vrouw herkent het gelijk als ik het opzet. Gelukkig. Dat was met Rita Coolidge wel anders. 'Emmylou Harris!' riep ze uit. 'Nee? Janis Ian?' 'We zitten bij de C, schat.' 'Dan weet ik het niet.' 'Rita Coolidge? Had ik dat?' Om eerlijk te zijn vind ik Rita Coolidge veel leuker om te horen en veel mooier om te zien dan Jim Croce. Maar dat zeg ik maar niet.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-649925-1165105226.jpeg.jpg)
Weer een totaal andere plaat dan de vorigen. De titel hoor je gedeeltelijk ook terug in de muziek, het is inderdaad een hele (voor hun doen) rustig plaat met veel gefluister. Heel sexy zou ik het zelf niet noemen, maar een bepaalde -niet erotische - spanning bouwt het zeker op
Ook is deze voornamelijk in het Engels gezongen, wat ze volgens mij ook niet vaak doen.Bij dit album kwam ook een redelijk intrigerende clip uit voort:
[ Bericht 2% gewijzigd door Gehenna op 09-09-2018 13:12:33 ]
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-1127570-1347945332-3604.jpeg.jpg)
En de laatste van de Neubauten, weer terug in het Duits. Eigenlijk weinig te vertellen over de inhoud, gewoon weer een oerdegelijke plaat
Gekocht samen met de vorige na het concert van hun in Paradiso. Live zijn ze ook fantastisch, naast de toffe muziek blijft het leuk om te zien hoe ze al die songs maken op al die zelfgemaakte instrumenten 
Damn, wat blijft dit toch heerlijke muziek!
De film was intrigerend, maar de muziek maakte hem helemaal af. En de muziek zonder film is ook schitterend. Nog steeds n van mijn favoriete soundtracks allertijden
Klassieker. Hoe ik precies CSNY leerde kennen, weet ik niet meer. Staat me bij dat mijn oudere broer een keer een stapel platen van iemand had geleend, waaronder Dj Vu en CSN. Die vond ik heel prachtig. Altijd al genteresseerd in live, kocht ik dan deze op 5 augustus 1985. Blijft mooi! De eerste plaat staat vol met akoestische (solo)nummers van de vier en vooral het werk van Nash en Young vond en vind ik gaaf. De tweede plaat is elektrisch en ook daar is Young geweldig (G-I-T-A-A-R). Daarnaast is Long Time Gone van Crosby erg mooi. Ik heb ook de cd-versie en daar staat nog wat meer (akoestisch) materiaal op. Had ik al gezegd dat dit een klassieker is?
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-814040-1474920125-6312.jpeg.jpg)
Deze plofte gisteren op de mat. En gezien mijn collectie toch niet op alfabet staat draai ik 'm gewoon nu #YOLO
Ondanks z'n Duitse albumtitel komt Rhys zelf uit de VS. En kwam in dezelfde no-wave scene terecht als Glenn Branca, die ook een vroege variant van z'n 'guitar trio'-ensemble speelde. En had soortgelijke ideen over componeren etc. Want ook hij ging modern klassieke stukken schrijven voor moderne (gitaar) ensembles.
Stilistisch is dit album de missing link tussen het werk van Neu! en Branca. Verder leuk feitje: waar leden van Sonic Youth begonnen in de ensembles van Branca. Spelen hier leden van een andere noise-rock band mee: Band of Susans
Alice Cooper op zijn best, live.
Lekkere rocksongs, afgewisseld met scheurende ballads. Ik weet dat ik het indertijd erg jammer vond dat Halo of Flies er niet op stond, maar kwam er later achter dat dat alleen in Nederland een hit is geweest. Wel volop andere klassiekers.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-70587-1522618035-3254.jpeg.jpg)
Ben benieuwd hoeveel mensen hier indertijd zijn ingetrapt, want dit album bevat alles behalve jazz en funk. Het zijn niet eens 20 nummers
Zijn ze wel 'great' dan? Nouja, veel mensen zetten 'm op een lopen bij het horen, maar als je van industrial houdt is dit wel essentile kost En het blijkt dat ik ook nog een vrij zeldzame eerste persing met poster heb gescoord ooit eens op een noise-festivalletje in Tilburg
(of een prima bootleg ervan )(staat trouwens niet op mijn release, enkel op de cd editie. maar fuck it. episch clipje)
quote:
G83 Throbbing Gristle – 20 Jazz Funk Greats
[ afbeelding ]
Ben benieuwd hoeveel mensen hier indertijd zijn ingetrapt, want dit album bevat alles behalve jazz en funk. Het zijn niet eens 20 nummers
En het blijkt dat ik ook nog een vrij zeldzame eerste persing met poster heb gescoord ooit eens op een noise-festivalletje in Tilburg
(staat trouwens niet op mijn release, enkel op de cd editie. maar fuck it. episch clipje)
throbbing gristle Komen voor mij ook nog drie elpees van voorbij.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-853737-1165610674.jpeg.jpg)
Nog een legendarische industrial band, opgericht door Peter Christophersen van Throbbing Gristle en zanger John Balance. Of nouja 'industrial', ik denk dat een veel te klein stempeltje is voor hun. Ken weinig bands die breder spectrum aan muziek hebben gemaakt dan Coil. Had m'n vinyl verzameling dan ook graag groter gehad van hun dan deze ene plaat, maar de rest is vrijwel niet aan te komen voor normale prijzen
Favoriet op dit album is denk ik deze, die had ook niet misstaan op een Dead Can Dance plaat
Deze zou bij de N moeten staan! Maar bij de volgende plaat van het duo staat Crosby vooraan. Onbegrijpelijk. Ik houd 'm even bij de C. Leuke plaat, dit. Staan weer alleen maar schitterende songs op. De lichtvoetige liefdesliedjes en protestsongs van wereldverbeteraar Nash naast de zwaarmoedigheid van Crosby. Perfect in balans, mooi duo. De samenzang is fenomenaal. Opener Southbound Train en afsluiter Immigration Man zijn de sterkste stukken wat mij betreft. Ik kocht deze plaat op 9 oktober 1989.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-7582435-1464698631-6236.jpeg.jpg)
Weer een bijeengeraapte plaat.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-128831-1355792184-8777.jpeg.jpg)
En de laatste van mijn industrial platen. Laibach verheffen het imago van totalitaire staten (ongeacht politieke stroming) tot kunst. Zo klinken ze en zien ze eruit als een gebrainwashte en emotieloze staatsband. En als zo'n band dan pop-liedjes gaat spelen en coveren dan klinkt dat behoorlijk uniek
Catchy marcheer muziek, even hilarisch als angstaanjagend Beste. Clip. Ooit.
De eerste LP van Elvis in de kast. Meesterwerkje, dit waa echt zo'n album wat eind jaren 70 iedereen had, en was dus in de jaren 80 veelvuldig in de tweedehands bakken te vinden was. Dus ook maar gekocht toen.Heerlijk album, met hits als Pump it Up, (I don't want to go to) Chelsea, Lip Service en Radio Radio.
Ik zal deze straks terugzetten bij de H.
😍quote:Op zondag 9 september 2018 12:51 schreef Gehenna het volgende:
Bij dit album kwam ook een redelijk intrigerende clip uit voort:
quote:
DD247: Bo Hansson – Music Inspired By Lord Of The Rings
[
afbeelding ]
Ik zal deze straks terugzetten bij de H.
[...]
Nog meer fijne muziek van meneer Costello, wel 10 nummers per kant! Hier wordt ik wel blij van
Nog een duoplaat van de heren Crosby en Nash. De begeleidingsband is geweldig: David Lindley, Danny Kortchmar, Russell Kunkel en Craig Doerge (jawel, dezelfde gasten die ook op Running On Empty van Jackson Browne spelen!). Het klinkt als een tiet en de samenzang is weer op en top. Toch vind ik deze plaat veel vlakker dan de voorganger. Er staan ook geen echte klappers op, geen stukken die direct in mijn kop gaan zitten en daar blijven hangen. Ook deze kocht ik op 9 oktober 1989, net als de vorige tweedehands ergens. Ik zou niet meer weten waar.
cool, ben benieuwdquote:
ik heb nog een mooie anekdote over Einsturzende Neubauten. maar die komt wel als ik bij de E ben 😉
Wat ik niet wist dat einde van bovenstaand nummer gebruikt is voor 1 van mijn favoriete Cass McCombs-nummers, te weten Aids in Afrika. Fantastisch nummer met een bizarre tekst.
Plaat 53 | Cass McCombs – Catacombs
Dit is echt een hele leuke (country) plaat!
Ik heb Cass McCombs vorig jaar voor het eerst live gezien en daar was weinig aan. Het haalde het bij lange na niet bij de platen.
Bijzondere band, helaas nooit live gezien. Gaat ook niet meer gebeuren ben ik bang.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-1378941-1351085484-4367.jpeg.jpg)
Pam pam paaaaaaam.
Komt hier ook later nog langs:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-9454746-1498492718-3191.jpeg.jpg)
Band uit rebro, Zweden. Een plaats die veel geweldige artiesten produceert. Fun fact, de stad heeft een gedeelde 5de plaats samen met Gteborg als plaats waar de meeste artiesten uit mijn collectie vandaan komen.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-8724479-1467809671-7548.jpeg.jpg)
Compilatiedriedubbelaar.
Ik zie daar toch veel aansprekende namen op staan. Lijkt me best een mooie verzamelaar!quote:
DD249: Various - The Music People
[ afbeelding ]
Compilatiedriedubbelaar.
Best leuk en gevarieerd.quote:
[..]
Ik zie daar toch veel aansprekende namen op staan. Lijkt me best een mooie verzamelaar!
“As strange as it may sound, Sheryl Crow is a postmodern masterpiece of sorts -- albeit a mainstream, post-alternative, postmodern masterpiece. It may not be as hip or innovative as, say, the Beastie Boys' Paul's Boutique, but it is as self-referential, pop culture obsessed, and musically eclectic.”
Qoute waar ik het wel mee eens ben (quote komt van de AMG). Typische jaren 90-plaat.
heel toevallig deze plaat gistermiddag op vinyl gekocht. Leuk topic dit trouwens!quote:
86. Elvis Costello & the Attractions - Get Happy
[ afbeelding ]
Nog meer fijne muziek van meneer Costello, wel 10 nummers per kant! Hier wordt ik wel blij van
This is the Sea van de Waterboys. Heerlijke plaat van Mike Scott en consorten, verveelt ook nooit. Dus ik zou hem best vaker op kunnen zetten.
Ehh ja. Laat dit maar snel voorbij zijn.
Liveplaat van het duo uit 1977, met dezelfde fantastische band als Whistling Down The Wire en dus ook Jackson Browne's Running On Empty. Ook deze kocht ik op 9 oktober 1989 en tweedehands en ik zou niet weten waar. Deze is wel veel aanstekelijker dan de studio. Het repertoire is ook afwisselender: Immigration Man, solowerk en een lange versie van Dj-Vu. David Lindley giert af en toe de bocht uit, kortom: lekker, wel.
quote:
Gister nog plaat nummer 016 gedraaid.
[ afbeelding ]
This is the Sea van de Waterboys. Heerlijke plaat van Mike Scott en consorten, verveelt ook nooit. Dus ik zou hem best vaker op kunnen zetten.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-630525-1350280398-4022.jpeg.jpg)
Wederom een driedubbelaar.
Niet onder valse voorwendselen van mijn broer gekregen, maar gewoon zelf gekocht.
Wederom een lekker album, al heb ik hem duidelijk minder gedraaid dan de vorige twee.
Plaat 58 | Colplay – Parachutes
Plaat 59 | Colplay – The Blue Room EP
…
Plaat 60 | Colplay – A Rush of Blood to the Head
…
Hmpf.
Oh ik heb ook een schurfthekel aan hun nieuwe werk, maar dat zijn nog wel redelijke platen toch?quote:
Nu volgen drie Coldplay-platen (van mijn vrouw natuurlijk). Daarvan heb ik alleen Parachutes beluisterd omdat die plaat een keer, op een regenachtige zondag, in de auto op stond en dat was toen best aardig.
Plaat 58 | Colplay – Parachutes
Plaat 59 | Colplay – The Blue Room EP
…
Plaat 60 | Colplay – A Rush of Blood to the Head
…
Hmpf.
Rush is me al een beetje te gepolijst, maar Parachutes en vooral Blue hebben nog wel zo'n indie-charme
nee, nee, dit topic heet "draai hier alle platen in je platenkastquote:
Nu volgen drie Coldplay-platen (van mijn vrouw natuurlijk). Daarvan heb ik alleen Parachutes beluisterd omdat die plaat een keer, op een regenachtige zondag, in de auto op stond en dat was toen best aardig.
Plaat 58 | Colplay – Parachutes
Plaat 59 | Colplay – The Blue Room EP
…
Plaat 60 | Colplay – A Rush of Blood to the Head
…
Hmpf.
Dat vond ik toentertijd ook wel maar nu niet meer.quote:
[..]
Oh ik heb ook een schurfthekel aan hun nieuwe werk, maar dat zijn nog wel redelijke platen toch?
Rush is me al een beetje te gepolijst, maar Parachutes en vooral Blue hebben nog wel zo'n indie-charme
Ik zal ze wel even omdraaien dan.quote:Op dinsdag 11 september 2018 09:56 schreef cafca het volgende:
[..]
nee, nee, dit topic heet "draai hier alle platen in je platenkast
Vroeger, toen ik als jonge tiener nog geinteresseerd was in hitlijsten, had je op zondag de "Europarade", een soort gecombineerde hitlijst van een aantal europese landen.
Na afloop van die hitlijst behandelden ze ook altijd even de top 10 van de amerikaanse Billboard hot 100, waarvan ze de nr. 1 volledig draaiden.
Zo leerde ik Jack & Diane kennen, wat een aantal weken volledig gedraaid werd.
Al met al best een lekker album met redelijk simpele amerikaanse rock van de zanger die af en toe wel rg zijn best deed om op Bruce Springsteen te lijken, maar dat is hem vergeven. Oude liefde roest niet.
G86 Ministry - With Sympathy
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-815987-1171359236.jpeg.jpg)
Een paar weekjes terug gekregen voor mijn verjaardag van o.a. Bosbeetle en Trahscanman
Ministry, uiteraard bekend van hun leuke catchy synthpop!
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-5355639-1391346962-5499.jpeg.jpg)
In 6 jaar kan er veel veranderen, zo is er in 1989 niets meer over van de sound van het debuut. En ook Uncle Al is niet meer te herkennen:
Gewoon een heerlijke bak industrial-metal. Alhoewel 'gewoon', dit album is best experimenteel op plekjes. Zo had Ik zelf bijv. niet snel hiphop of saxofoons verwacht hier.
Weet ook nog goed dat ik Ministry ooit live zag, op lowlands 2006. Kende de band totaal nog niet, wist wel dat het een beetje stevig was. Maar godver zeg, compleet weggeblazen toen
De muziek bleek een stuk lomper te zijn, en live gaat daar nog eens een flinke schep boven op. Kwam aan het eind erachter dat ze een volle Alpha tent leeg hadden gespeeld 
Niet de hele Alpha hoorquote:
G87 Ministry - The Mind Is a Terrible Thing to Taste
[ afbeelding ]
In 6 jaar kan er veel veranderen, zo is er in 1989 niets meer over van de sound van het debuut. En ook Uncle Al is niet meer te herkennen:
[ afbeelding ]
Gewoon een heerlijke bak industrial-metal. Alhoewel 'gewoon', dit album is best experimenteel op plekjes. Zo had Ik zelf bijv. niet snel hiphop of saxofoons verwacht hier.
Weet ook nog goed dat ik Ministry ooit live zag, op lowlands 2006. Kende de band totaal nog niet, wist wel dat het een beetje stevig was. Maar godver zeg, compleet weggeblazen toen
, ik ben lekker blijven staan, . Maar ze hadden toen ook net Rio Grande Blood uit, die plaat was ook wel redelijk stevig. Was gewoon van start tot finish door knallen.Dit was mijn eerste cd van Ministry, en ook wel een van mijn favoriete van ze.
En van de synthpop periode is Revenge wel een hele guilty pleasure
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-2135483-1272324157.jpeg.jpg)
Duurt lang.
Absoluut prijsnummer:
Zoals ik al eerder zei: mijn rangordening is niet helemaal op orde. Walking With Thee is een leuke plaat en het nummer Walking With Thee n van mijn favo nummers. De nummers van Clinic lijken allemaal wel veel op elkaar, maar dat vind ik geen probleem, eigenlijk.
No nukes.. Daarbij associeer ik altijd the Sound mee, die in de jaren 80 in Utrecht een echt anthem neerzette met het geweldige Missiles.quote:
DD251: Various – No Nukes - The Muse Concerts For A Non-Nuclear Future
[ afbeelding ]
Wederom een driedubbelaar.
Klinkt goed.quote:
[..]
No nukes.. Daarbij associeer ik altijd the Sound mee, die in de jaren 80 in Utrecht een echt anthem neerzette met het geweldige Missiles.
Dat hele album is geweldig. Puur power. Live ook een goede band.quote:
Zweedse pop. De zangeres van de band is toch vooral bekend van de Peter Bjorn and John single ‘Young Folks’ waar ze op zingt.
DD253: The Dutch Voices - I Remember
Het leuke is, mijn wijlen oma staat hier op de cover en zingt mee.
Verder blijft het gewoon kerkmuziek. Samen met dit koor is ze een aantal keren naar de VS en Canada op reis geweest o.a. om te zingen. Ook heeft ze een keer gezongen in de Royal Albert Hall in Londen Hij staat twee keer in de kast, maar ik ga hem niet twee keer draaien
Zal ik meteen de volgende ook alvast typen:DD254: The Dutch Voices - I Know the Lord
Deze staat zowaar zelfs op Joeptjoep.
quote:
Jaja, dan is het nu tijd voor:
DD253: The Dutch Voices - I Remember
[ afbeelding ]
Het leuke is, mijn wijlen oma staat hier op de cover en zingt mee.
Hij staat twee keer in de kast, maar ik ga hem niet twee keer draaien
DD254: The Dutch Voices - I Know the Lord
Deze staat zowaar zelfs op Joeptjoep.
!ha cool. Ik dacht even dat het nog een vrij psychedelische hoes was, maar dat is een bed volgens mijquote:
Jaja, dan is het nu tijd voor:
DD253: The Dutch Voices - I Remember
[ afbeelding ]
Nee, is een dekbedovertrek.quote:
[..]
ha cool. Ik dacht even dat het nog een vrij psychedelische hoes was, maar dat is een bed volgens mij
Afbeelding gewoon van internet geplukt, viel me nog mee dat een foto kon vindenquote:
[..]
ha cool. Ik dacht even dat het nog een vrij psychedelische hoes was, maar dat is een bed volgens mij
Dit is een heeeeeeel relaxte plaat. Jammer dat ik ‘m niet op vinyl heb, bij de cd zat het brilletje niet.
“Perhaps the glasses that accompany BrightBlack Morning Light's self-titled album say enough about the record itself. They're of thin paper, with a rainbow, three marijuana plants, and the phrase "resisting Babylon system one rainbow at a time" drawn on the face. To aid in achieving this stated goal, putting on the glasses blurs the wearer's vision and not only makes rainbows appear but all capitalist yearning for mindless consumption vanish. Ostensibly, wearing these glasses while listening to BrightBlack Morning Light's music will transport listeners to places in which nature takes priority, where things are peaceful, where hours can be spent by the river watching the flow of the water and contemplating the simplicities of life.”
Mooie plaat. Niet de makkelijkste muziek.
Kerstliedjes begin ik ook niet aan.
Conclusie: 258 elpees in de kast waarvan 5 niet gedraaid waaronder twee dubbele.
Tijd voor mijn eigen kast(je).
Radio uit de erfenis van mijn grootouders en een simpel platenspelertje. Links ordners met kroonkurken
en concerttickets. Dan mijn gigantische cd-collectie , er staat nog n zo'n stapeltje achter. Ordner met concerttickets van dit jaar, cd-box Nirvana, 10", 7" en 12". Oh, en een Yamaha-gitaar die mijn moeder kreeg toen ze 16 werd en waar ik nu een beetje op speel.
Er zitten een paar elpees bij die nog in het plastic zitten (o.a. Nirvana singles-box), die laat ik er mooi in zitten.
Qua ruimte heb ik als deze ordner met concerttickets (+setlists etc.) vol zit toch echt een probleem. Het is dat ik bijna geen nieuwe platen meer koop (
) want dan had ik al een probleem gehad. D01: Foo Fighters - Songs from the Laundry Room
Record Store Day 2015-item. Die dag niet in de winkels kunnen vinden, uiteindelijk bij North End Haarlem via internet besteld en voor mijn verjaardag gekregen.
Officieel een Foo Fighters-uitgave, maar allemaal door Dave Grohl opgenomen in de tijd voordat Foo Fighters bestond. Qua aantal nummers stelt het allemaal niet veel voor, voor mij als verzamelaar wel leuk om te hebben.
![Foo Fighters – Songs From The Laundry Room [EP] (2015)](https://i.ytimg.com/vi/iFazrrcYaSw/0.jpg)
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-4509774-1366912971-9992.jpeg.jpg)
RSD 2013, lekker nummer, dus gekocht. Ik geloof in Concerto Amsterdam. Leuk spierwit vinyl passende bij het sneeuw op de cover. Met de remix die er ook op staat kan ik niet zo veel.
In 2013 is ook de traditie ontstaan om met mijn vader op Record Store Day naar instores te gaan in de diverse platenzaken. Vaak in verschillende steden naar gelang wat er komt spelen.
Ik heb hier toevallig een LP opstaan met een ultiem guitarplayer's anthem:quote:
Nou, die LP met gitaarspelen van A tot Z sla ik ook over. Het begint al met het stemmen van de gitaar en de rest is instrumentale mehh..
89. John Cougar Mellencamp - Uh-huh
(damn, wat een lelijke hoes)
Eind jaren 80 had ik een Canadese vriendin, die erg liefhebber was van John Cougar Mellencamp en me dit album gaf. Samen veel naar geluisterd, en beide gitarist zijnde was onderstaand nummer wel een favoriet. Sweet memories
D03: Soundgarden - King Animal Demos
Laat ik maar eens een eigen foto invoegen. Leuke ep.
18 mei vorig jaar was geen leuke dag
Ah, die ken ik samen met Willie Nelson en Neil Young als organisator van Farm Aid (EN Wiki). Dat is over anderhalve week weer, leuk 's nachts de livestream kijkenquote:Op dinsdag 11 september 2018 18:32 schreef cafca het volgende:
[..]
Ik heb hier toevallig een LP opstaan met een ultiem guitarplayer's anthem:
89. John Cougar Mellencamp - Uh-huh
[ afbeelding ]
(damn, wat een lelijke hoes)
Eind jaren 80 had ik een Canadese vriendin, die erg liefhebber was van John Cougar Mellencamp en me dit album gaf. Samen veel naar geluisterd, en beide gitarist zijnde was onderstaand nummer wel een favoriet. Sweet memories
Zijn beste album by far. Ook de enige die ik later nog op CD gekocht heb.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-8929645-1489690161-9545.jpeg.jpg)
Instrumentaal, diepe bas, heerlijke drums. Komt het beste tot zijn recht als je niet helemaal nuchter bent.
Picturedisc. Uitgebracht tijdens RSD 2010, maar ik kocht hem tijdens RSD 2013 bij Plaatboef in Rotterdam.
Dit schijnt zo ongeveer een legendarisch album van het trio te zijn. Ik vind hem wat onregelmatig. Er staan prachtige stukken op (Dark Star en vooral Cathedral, bijvoorbeeld), maar ook wat songs die bij mij niet blijven hangen. Slecht is het zeker niet. Er speelt ook weer een heel arsenaal aan grootheden op mee. Ik kocht deze op 8 mei 1989 en ik blijk een originele Nederlandsche persing uit 1977 te hebben. For what it's worth.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-26297-1210075961.jpeg.jpg)
Nog een synthpop band die z'n roots in industrial heeft. Propaganda begon namelijk als een Throbbing Gristle cover bandje (ok, slechts n nummer
maar toch). Een aantal nummers heeft nog steeds een beetje een industrial feel. Wat het een leuk afwisselend album maakt. Prijsnummers zijn toch wel deze hitjes 
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-1780589-1497360362-7343.jpeg.jpg)
The mighty Atomic Bitchwax
Ik was graag bij hun debuut begonnen, maar die is al jaren helaas onbetaalbaar op vinyl. Opgericht in 1993 en pioniers van het genre. Tegenwoordig delen ze twee bandleden met het wat bekendere Monster Magnet, ook origineel bandlid Ed Mundell heeft lange tijd beide bands gecombineerd.
[ Bericht 0% gewijzigd door Glad_Janus op 11-09-2018 20:50:43 ]
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-6840236-1427729737-7224.jpeg.jpg)
We skippen even 15 jaar naar hun 6de album. Nog steeds dezelfde formule want er is in 15 jaar bijna niks aan de sound veranderd, hoog tempo in your face rock.
And now for something completely different! Van pure boerenlullenrock naar de grondleggers van de psychobilly. Verzamelaar van the Cramps, vol met klassiekers als Human Fly, The Garbageman, Fever en natuurlijk Surfin' Bird
D05: Afterpartees - First / Last
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-5608971-1398590841-8074.jpeg.jpg)
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-5608971-1398590852-6479.jpeg.jpg)
Gekregen tijdens RSD 2014.
D06: Claw Boys Claw - Dot Dot Dash + Waiting For The Sun (At Home) / Rosie
Gekregen tijdens RSD 2018.
D07: Leonard Cohen / Jeff Buckley – Hallelujah
Gekocht tijdens RSD 2013.
D08: Foals - My Number
Gekocht tijdens RSD 2013.
Sympathiek bandje is dat live welquote:
Klassieker uit de punktijd. Leuk jeugdsentiment, maar niet iets waar ik tegenwoordig nog voor mijn lol naar luister.
D09: Foo Fighters - DOA
D10: Foo Fighters - For All the Cows
D11: Foo Fighters - I'll Stick Around
D12: Foo Fighters - Long Road to Ruin
D13: Foo Fighters - Low
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-1732777-1241182419.jpeg.jpg)
D14: Foo Fighters - Monkey Wrench
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-1586729-1299768043.jpeg.jpg)
D15: Foo Fighters - Next Year
D16: Foo Fighters - Resolve
D17: Foo Fighters - The Pretender
D18: Foo Fighters - This is a Call
D19: Foo Fighters - Times Like These
D20: Foo Fighters - Walking After You
Verder kan ik niet zo veel met de Foo's
Dit blijf ik toch een heel leuke plaat vinden. Stuk voor stuk goede songs, zeer afwisselend en alles klinkt heel goed (ondanks dat het productioneel/geluid een allegaartje is). De Young- en Nashnummers springen er wat mij betreft weer heerlijk bovenuit, maar ik ben dan wel een hippieliefhebber. Ik kocht de plaat op 19 mei 1989, terwijl hij een jaar eerder uitkwam. Er zijn gasten die deze persing in 'mint condition' aanbieden voor veertig neuro. Die van mij is in mint condition. Ik was het niet. Hoor De Vrouw eens bijna alles weer meezingen!
[ Bericht 2% gewijzigd door bazbo op 12-09-2018 14:24:52 ]
De eerste van het rijtje CCR. Heerlijke plaat. Kant A heeft maar 3 nummers, maar dat mag de pret niet drukken. Wat een sound had deze band!
Ik draai tegenwoordig eigenlijk voornamelijk de Anthology, maar leuk om ook de onbekendere nummers weer eens terug te horen
Och jonge. Wat is dit nou weer? Dit is niet eens heel erg. Leuke liedjes in zo'n typisch jaren tachtig geluidsjasje. 'Oooh, deze is van mij!' roept De Vrouw als het eerste nummer (het hitje Karma Chameleon) begint. Daarna kent ze geen enkel liedje meer. Ha, die had de plaat gekocht om dat ene hitje en dat was dan ook het enige nummer dat ze draaide. De rest nooit gehoord, zeker? 'De rest nooit gehoord,' bekent ze met rood hoofd. Ik vind het allemaal niet erg, net als de plaat zelf.
Was toch echt wel een hitalbum indertijd. Ik heb hem zelf nooit gehad, maar veel van mijn vriend(inn)en wel. Church of the poisoned mind, die andere hit, vond ik eigenlijk leuker.quote:
bazbo 0095: Culture Club - Colour By Numbers
[ afbeelding ]
Och jonge. Wat is dit nou weer? Dit is niet eens heel erg. Leuke liedjes in zo'n typisch jaren tachtig geluidsjasje. 'Oooh, deze is van mij!' roept De Vrouw als het eerste nummer (het hitje Karma Chameleon) begint. Daarna kent ze geen enkel liedje meer. Ha, die had de plaat gekocht om dat ene hitje en dat was dan ook het enige nummer dat ze draaide. De rest nooit gehoord, zeker? 'De rest nooit gehoord,' bekent ze met rood hoofd. Ik vind het allemaal niet erg, net als de plaat zelf.
Joah! Deze had ik ook. Enige album van The Cure dat ik heb. En eerlijk: ik kocht hem vanwege de hit Why Can't I Be You? en ook eerlijk: dat vind ik nog steeds een lekker nummerke. Ik weet nog goed dat ik op 5 april 1988 thuis kwam met de plaat, hem draaide en tot mijzelve zei: 'De rest is ook gaaf, zeg!' Opener The Kiss, bijvoorbeeld. Of Torture en Hey You! en afsluiter Fight zker. Lekkere plaat; gaaf dat ik hem weer eens hoor.
In mijn geboortejaar bracht CCR 3 albums binnen een jaar uit (en wat voor albums!)
In de tijd dat ik dacht dat ik 20 jaar te laat geboren was, kocht ik ze alle drie. Dit is de eerste.
Voor een echte mindfuck:quote:
91. The Cramps - ...Off the Bone
[ afbeelding ]
And now for something completely different! Van pure boerenlullenrock naar de grondleggers van de psychobilly. Verzamelaar van the Cramps, vol met klassiekers als Human Fly, The Garbageman, Fever en natuurlijk Surfin' Bird
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-65449-1319726932.jpeg.jpg)
Tja wat kan ik hier nog over zeggen, een van de grootste bands uit de 80's, en eigenlijk nog steeds wel. Gewoon een oerdegelijk synthpop albums, uit hun klassieke periode. Met een heerlijke sound
[ Bericht 0% gewijzigd door Gehenna op 12-09-2018 17:59:23 ]
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-756814-1156533943.jpeg.jpg)
Synthpop met een flinke dosis goth erover, oftewel: Darkwave
Heldenband uit Nederland, die wel eens vergeten wordt heb ik zelf het idee. 
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-168225-1352010276-3139.jpeg.jpg)
Lag vandaag met een migraine ziek op bed, inmiddels gaat het wel weer prima gelukkig. Maar heb deze daarom nu pas gedraaid (hij staat iets eerder in de kast). Zachtjes synthpop draaien trek ik dan dan nog prima. Maar met barstende koppijn Suicide opzetten, ga ik gewoon niet doen
Toch is dit wel legendarisch plaatje. Een van de vroegste albums die drumcomputer zo op de voorgrond drukte. Super minimalistisch, koud en angstig. Totaal onbegrepen in hun tijd, konden vaak hun optredens niet eens afmaken omdat het publiek hun concert agressief stopte, door bierflessen te gooien of zoals ook te horen is op het live album '21½ Minutes in Berlin / 23 Minutes in Brussels', door de microfoon wordt afgepakt. Maar Suicide koos zelf niet voor de easy-way-out (
), en ging door met de band, en werd uiteindelijk enorm invloedrijk. Zelfs Bruce Springsteen is fan! 
En de volgende van Creedence. Iets minder psychedelische hoes, ook iets rechtlijnigere muziek, over het algemeen wat kortere, puntiger rocknummers. Ook lekker
Legendarisch album inderdaad!quote:
G91 Suicide - Suicide
[ afbeelding ]
Lag vandaag met een migraine ziek op bed, inmiddels gaat het wel weer prima gelukkig. Maar heb deze daarom nu pas gedraaid (hij staat iets eerder in de kast). Zachtjes synthpop draaien trek ik dan dan nog prima. Maar met barstende koppijn Suicide opzetten, ga ik gewoon niet doen
Toch is dit wel legendarisch plaatje. Een van de vroegste albums die drumcomputer zo op de voorgrond drukte. Super minimalistisch, koud en angstig. Totaal onbegrepen in hun tijd, konden vaak hun optredens niet eens afmaken omdat het publiek hun concert agressief stopte, door bierflessen te gooien of zoals ook te horen is op het live album '21½ Minutes in Berlin / 23 Minutes in Brussels', door de microfoon wordt afgepakt. Maar Suicide koos zelf niet voor de easy-way-out (
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-11229467-1512320949-5790.jpeg.jpg)
En als het laatste hun meest recente album van vorig jaar.
Tja, het waren dan wel drie albums binnen n jaar, maar echt lang waren ze niet. Allemaal om en nabij een half uur. Dat schiet wel lekker op.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-6230172-1414270875-1486.jpeg.jpg)
Nou dat somt het wel redelijk op.quote:If British gothic rock brought to mind stuff like Victorian misery and/or just endlessly grey, simmering misery - y'know, The Cure and Joy Division - then Christian Death's form of it is entirely different. This brings to mind a seance conducted by satanists in the basement of some shitty crack house in the seediest parts of LA. You can almost feel the fuckin' humidity come off the speakers when it's playing.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-866085-1167047896.jpeg.jpg)
MIsschien wel de oudste plaat in mijn verzameling, 1971 op het Philips label. Het album zelf is natuurlijk een enorme klassieker en het is bizar dat deze mannen nooit veel erkenning hebben gekregen. Een must voor iedere hard rock/prog fan.
De laatste van CCR hier in de kast.
Have You Ever Seen the Rain? was de grote hit die op dit album stond, maar deze vind ik persoonlijk lekkerder:
Jippie! Heerlijk om dit allemaal te horen. Ik heb veel Winwood en SDG op cd, maar veel van het oude werk heb ik al een tijdje niet geluisterd. Natuurlijk staan de joekelaars Gimme Some Lovin', I'm A Man en Keep On Running erop. De plaat verscheen in 1967, maar mijn versie is er eentje uit 1986. Ik kocht hem dan ook op 20 juni 1988. Tijdloze muziek. Winwood is een held. Enne ... ik zit bij de D!
[ Bericht 1% gewijzigd door bazbo op 12-09-2018 20:54:45 ]
Typische jaren 70 singersongwriteralbum, volgens mij ooit van mijn zus gekregen. Een beetje zoetsappig, maar toch best mooi.
Die is tof iddquote:
Glad051: Atomic Rooster – Death Walks Behind You
[ afbeelding ]
MIsschien wel de oudste plaat in mijn verzameling, 1971 op het Philips label. Het album zelf is natuurlijk een enorme klassieker en het is bizar dat deze mannen nooit veel erkenning hebben gekregen. Een must voor iedere hard rock/prog fan.
Ik heb van hun enkel een verzamel-cd die ik ook ooit voor 1,- bij de action - of all places - heb gekocht
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-449063-1221387333.jpeg.jpg)
Nog een behoorlijk uniek plaatje. Want niemand was zoals Klaus Nomi. Hij kwam ineens uit de punk/new-wave scene opduiken, maar had een compleet bizarre, theatrale, bijna opera achtergrond. Op papier kan dit eigenlijk niet werken, en toch vind ik het fantastisch. Klaus is gewoon bijzonder kundig in wat hij doet, en geheel oprecht en daar heb ik een behoorlijk zwak voor. Van catchy nummers als Lightning Striking tot full-on opera op Cold Song
Hij overleed overigens helaas 2 jaar na het uitbrengen van dit album, als n van de eerste bekende personen aan aids.. 
Plaat 66 | The Clientele – The Violet Hour
Plaat 67 | The Clientele – Strange Geometry
Plaat 68 | The Clientele –Ariadne EP
The Clientele
Kijk aan! Volgens mij is dit zo'n plaat die iedere rockliefhebber wel in de kast heeft staan. En terecht. Goede verzameling stukken van de 'classic' Purple-bezetting. MkII noemen de kenners deze, geloof ik. Ik kan er ook I of II naast zitten. Ik kocht mijn versie op 30 juni 1986. Natuurlijk kende ik Smoke On The Water en Child In Time en die staan hier in de liveversie van Made in Japan op. Echter, zelf werd ik helemaal omver geblazen door Strange Kind Of Woman, ook al van Made in Japan. Het duurde nog een fikse tijd voordat ik die liveplaat in huis had (op cd). Veel eerder had ik al de 4cd-doos Shades 1968-1988 in huis. Wacht effe, dan zet ik 'm nog wat harder. Ta-ta-taaaa, ta-ta-tadaaaa!
Frisse folky popdeuntjes, klinken nog steeds lekker
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-1842028-1381835232-5196.jpeg.jpg)
Het album waar Peter French op meezong, die ik vooral waardeer omdat hij rond dezelfde tijd met Leaf Hound ook nog een enorme klassieker heeft gemaakt.
Megaklassieker, heel veel gedraaid in de zomer van '86, zowel thuis, tijdens het uitgaan als op MTV, deze plaat was overal toen
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-6009247-1408716500-4366.jpeg.jpg)
Flinke tegenstelling met de vrolijke hammond orgel blijheid van Atomic Rooster, we zijn weer terug bij Doom Metal.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-4197190-1358769229-9236.jpeg.jpg)
Ohja dit is een dubbele 12" op 45rpm..
* Gehenna loopt naar speler om toeren aan te passen
Lekker goofy plaatje. Springt van oosterse melodien en instrumenten naar heavy metal en dan weer naar wazige electronica. Na dit album werd bekend dat 'Secret Chiefs 3' eigenlijk geen band is, maar een collectief aan muzikanten zijn die 7 verschillende bands vormen (The Electromagnetic Azoth, Forms, Holy Vehm, Ishraqiyun, NT Fan, Traditionalists en UR), waarbij de enige connectie onderling Trey Spruance is. Allen brengen muziek uit onder de naam SC3.
Gekocht na het enorm toffe concert een paar jaar terug in de
WORM Rotterdam. 
D21: Hoboken Division - A Night Out / Devil Got My Woman
Zag deze Franse band ooit in de kroeg hier, avond mee staan praten, maar ze hadden geen vinyl. Kwam er wel aan zeiden ze, dus ik heb het een paar maanden later besteld. Komt in een papieren zakje met in mijn geval een persoonlijk tekst
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-4884239-1379362019-9811.jpeg.jpg)
"Ik sta ermee op en ik ga ermee naar bed, AZ AZ AZ." Ooit uit de kringloopbak gevist. Kwam er later achter dat het is opgenomen in een studio in Den Helder.
"Hup AZ! (pam pam) De bal moet in het net!"
D23: Various - Kliko Fest
Gekregen tijdens RSD 2013.
D24: Nirvana - Pennyroal Tea
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-5595715-1397598616-2521.jpeg.jpg)
RSD 2014.
D25: Rockwell - Somebody's Watching Me
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-262585-1331060220.jpeg.jpg)
Uit een 'gratis'-bak gevist omdat het kan.
D26: The Stooges/The Black Keys - No Fun
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-4490794-1366395436-2665.jpeg.jpg)
RSD 2013.
D27: Together Pangea – Offer
Gekregen op Dauwpop 2014. Een zogenaamde flexi-disc, heel dun, te buigen plaatje.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-5782269-1402505915-7189.jpeg.jpg)
quote:
G94 Secret Chiefs 3 - Book M
[ afbeelding ]
Ohja dit is een dubbele 12" op 45rpm..
* Gehenna loopt naar speler om toeren aan te passen
Lekker goofy plaatje. Springt van oosterse melodien en instrumenten naar heavy metal en dan weer naar wazige electronica. Na dit album werd bekend dat 'Secret Chiefs 3' eigenlijk geen band is, maar een collectief aan muzikanten zijn die 7 verschillende bands vormen (The Electromagnetic Azoth, Forms, Holy Vehm, Ishraqiyun, NT Fan, Traditionalists en UR), waarbij de enige connectie onderling Trey Spruance is. Allen brengen muziek uit onder de naam SC3.
Gekocht na het enorm toffe concert een paar jaar terug in de
sc3 H Bullerslug, oud bandje van Ryanne van Dorst die ik al bijna vergeten zou zijnquote:
D23: Various - Kliko Fest
Gekregen tijdens RSD 2013.
[ afbeelding ]
Ohja en de gitarist van The Devils Blood, en de zanger van Aux Raus zitten er ook in quote:
Moet wel toegeven dat ik 'm niet meer de waanzinnige mindfuck vind van vroeger. Gewoon een erg leuk plaatje :format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-156092-1534078946-7723.jpeg.jpg)
En we zijn aangekomen in vakje #4
Die verder vol staat met dromerige shoegaze en veel toffe vrouwen. Deze 'madchester' klassieker vind ik zelf wel een mooie binnenkomer voor de shoegaze van later. Super catchy en lekker Brits, maar wel met warme licht psychedelische sound Raar eigenlijk dat die Madchester scene niet veel meer heeft gebracht, want zo ver ik weet houdt die naast deze band wel een beetje op bij de Happy Mondays en The Charlatans. Er was in 2013 wel een kleine opleving dankzij Jagwar Ma, die ik eerder al gedraaid heb (ik moet echt mijn kast anders indelen, als ik hier mee klaar ben
)
Wel jammer dat Fool's Gold niet op de vinyl versie past, dat was anders het tofste nummer van plaat geweest.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-442545-1250874090.jpeg.jpg)
Ik was al jaren behoorlijk fan van Spiritualized, toen ik pas achter het bestaan van dit EP'tje kwam, hun eerste release. En het bleek al snel mijn favoriet van hun te zijn. Kippenvelplaatje, gedurende 13 minuten lijkt de wereld even een stukje mooier. Vooral die 'good vibration'-achtige cello's heb ik een enorm zwak voor
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-1649784-1398393072-6292.jpeg.jpg)
Nog zo'n lang dromerig, lief plaatje die voelt als een warme deken, net als de vorige. Maar in tegenstelling tot alle opbouw van Spiritualized, is Loop's stijl meer het blijven hangen in een hypnotiserende groove. Wat ik verder altijd bijzonder vind aan hun, is dat ze hele levendige en intrigerende muziek maken en dan zoek je eens een gitaar-tab op om het proberen na te spelen en dan blijkt het hele nummer meer dan eens slechts uit 1 akkoord te bestaan met een lading effecten
Ik ken verder geen band die zoveel kan met n akkoord, behalve dan The Velvet Underground op Herion.
Oei! Mijn D staat niet helemaal goed alfabetisch! Mijn Deep Purple staat vr Dawn. Gauw herstellen. Het moge duidelijk zijn: deze plaat is van De Vrouw. De plaat zit los in de buitenhoes! Er zit niet eens een binnenhoes in! Dat mag toch niet! Niets klopt er hier in dit huishouden. Wat een zootje. En de muziek is ook kut. Hoewel, het is eigenlijk best grappig. Allemaal grote hits gejat van anderen. Niet erg. Lekker faute jaren zeventig meuk, dt is het! Draaien op het eerstvolgende feestje!
De hoes, ehh, reflecteert.
Voor mezelf gekocht voor sinterklaasavond 2014.
Hij was nog niet zo erg als die laatste, maar 'mijn bandje' was het iig niet meerMijn eerste kennismaking.quote:
Ah de plaat waar ik zo'n beetje afgehaakt ben bij hun
Toen op Pinkpop 2014 tijdens die storm niet gezien, had ik wel graag gewild maar toch gekozen om vooraan te wachten bij Metallica. Uiteindelijk vorig jaar gezien op Werchter, was wel geinig maar niet heel geweldig ofzo.
Deze mocht gewoon niet ontbreken. Gekocht bij North End Haarlem.
(Cover van de eerste geposte Castanets)
Aardige verzamelaar.
"Dark Was the Night is the twentieth compilation release benefiting the Red Hot Organization, an international charity dedicated to raising funds and awareness for HIV and AIDS."
Ah das wel jammer. Heb ze in 2007 op Lowlands gezien, Neon Bible was toen net uit. Maar dat was echt geweldig toenquote:
[..]
Mijn eerste kennismaking.
#opaverteld Ik heb ze in 2005 in de Melkweg gezien, Funeral was toen net uit. Was geweldig! #opaverteltquote:
[..]
Ah das wel jammer. Heb ze in 2007 op Lowlands gezien, Neon Bible was toen net uit. Maar dat was echt geweldig toen
[ Bericht 0% gewijzigd door Z op 14-09-2018 18:12:42 ]
Nummerke honderd. We zijn al een heel eind gevorderd in het eerste vak. Dit is een fijne latere Purpleplaat, in de klassieke MkII-bezetting. Ik kocht hem op 15 juni 1987, toen hij net uit was. De stem van Gillan is lang niet meer zo krachtig als in de jaren zeventig. Hij klinkt wat gruizig en past prima bij deze melodieuze rocksongs. Blackmore en Lord scheuren daarentegen nog als vanouds. Bijzonder aardige plaat. Ook al meer dan vijfentwintig jaar niet gehoord. Leuk!
Dubbelaar.
Soms zijn dingen zo erg, dat ze weer leuk worden. Ik kan zeggen wat ik wil, maar ook deze liedjes zijn gewoon goed in elkander gezet. Die John Denver schreef het meeste werk gewoon zelf. En ze zijn tijdloos. Geen speld tussen te krijgen. Ha, De Vrouw zingt alles zo weer mee. Gelukkig ontbreekt Greatest Hits - Volume 1 in haar collectie. En ik wil zo'n overhemd.
Gelukkig ontbreekt Greatest Hits - Volume 1 in haar collectie. Maar daarvoor in de plaats heeft ze Zijn grootste successen. Ja, ik vraag me ook af waarom De Vrouw twee verzamelelpees van John Denver heeft .
Bandje met waar ik later achter kwam Alfredo Hernndez (Kyuss, QotSA, Yawning Man).
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-4379498-1368618190-5359.jpeg.jpg)
12" single, gele RSD-versie 2013.
Lekkere wakker word muziek!
Toch is dit minder een zing-van-voor-naar-achter-mee-album dan de vorige. Hiervan zijn vooral de singles blijven hangen.
En de eerste van the Cure. Nostalgie ten top. In het zwart gekleed met getoupeerd haar dubbeltjes zoeken op de dansvloer
Nog zo'n klassieker
EP van een Deense bandje die ik hier in de kroeg zag.
Faith en Pornography stonden samen op n bandje, dus dit is de volgende:quote:
104.The Cure - The Walk
Eigenlijk meer een EP, deze mini-LP met 6 nummers. Destijds behoorlijk verguisd, omdat-ie minder gloomy en veel dansbaarder (disco
) was dan het eerdere werk. Ik vind het toch wel lekker 
[ Bericht 0% gewijzigd door cafca op 15-09-2018 12:05:32 ]
Met handtekeningen! Bandje van onze medeFOK!ker Thunderfingers.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-1344804-1476216206-5566.jpeg.jpg)
12" vinyl single.
B-kant:
12" single. Glow in the dark
B-kant:
De Vrouw was niet zo heel zuinig op haar grammofoonplaten. Deze slaat veel over. In het begin dacht ik dat hij dan snel afgelopen zou zijn, maar hij blijft ook vaak hangen. Daardoor duurt hij dan weer langer. Heel lang, als je de naald niet een zetje geeft. Op zich een leuke plaat van deze pretband, maar met echte gypsy of folk heeft het natuurlijk helemaal niets te maken. De twee hitjes brul je zo mee; de overige deunen blijven niet zo hangen. Niet erg, allemaal.
Barst. Het is al half september. Ook dit is een legendarisch album dat bij veel muziekliefhebbers in de kast staat. Discogs vertelt mij dat we een Britse herpersing uit 1977 hebben. De plaat komt uit 1973 en het concert uit 1972, alweer. En ja, ze komen allemaal voorbij: I Am I Said, Sweet Caroline, Song Song Blue, noem ze maar op. Meneer Diamond was/is een groot songsmid. Hij leeft nog en schijnt nog op te treden, ook. Dit album is een klassieker. Zeker voor de zondagmiddag. Maar wat is hij daar nou aan het doen op die hoes? Luchtgitaarspelen is het niet. Beetje suggestief, wel.
![NEIL DIAMOND ~ I AM ... I SAID/WALK OFF [HAN 1972]](https://i.ytimg.com/vi/GSdtKls9AXs/0.jpg)
De Vrouw was nogal into Neil Diamond. Begrijpelijk. De man maakte meesterlijke songs. Ik geloof dat hij eind jaren zestig ergens in een kantorenpand in een grote stad in de USA een songwinkel had. Hij verkocht de songs die hij klaar had liggen en schreef ze op bestelling. Toen hij nauwelijks klanten (en inkomen) had, besloot hij zijn liedjes zelf maar te gaan zingen en voor hij het wist was hij een ster. Op deze verzamelaar twintig van zijn mooiste.
Heerlijk album.
Hedendaags bootlegje uit Rusland.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-7575896-1444385076-3008.jpeg.jpg)
Ik begon mijn kast bij 35007 een band die helaas op een infinite hiatus is, maar bij de m vinden we twee projectjes van een aantal leden.De eerste band in die categorie is monomyth, met hun self titled debut . Heerlijk gitaarspel, heerlijk golvende spacey muziek, kraut achtige drums een prachtige plaat, die ook wel wil beuken.
Koel. Ik heb EXO (oid) op cd en die is ook geweldig.quote:
Plaat 140
[ afbeelding ]
Ik begon mijn kast bij 35007 een band die helaas op een infinite hiatus is, maar bij de m vinden we twee projectjes van een aantal leden.De eerste band in die categorie is monomyth, met hun self titled debut . Heerlijk gitaarspel, heerlijk golvende spacey muziek, kraut achtige drums een prachtige plaat, die ook wel wil beuken.
Lekker album, dubbelaar af te spelen op 45rpm.
Once upon a time in the west of zoals we in nederland zeggen "het gebeurde in het westen", een kringloop aanwinst met epische nummers van morricone de man die de spagetti western zijn geluid gaf.
Er zullen niet veel mensen zijn die dit als hun favoriete Cure-album zullen noemen, ik ook niet.
Toch klinkt het best lekker. En ik had destijds het bijbehorende T-shirt
De andere plaat waar 35007 mensen op meespelen, mother unit met brain massage. Ik vind ze minder dan monomyth maar zeker niet slecht. Je merkt waar ze vandaan komen ook dit is spacey en krautig, lekker muziek.
Op zichzelf best een leuk plaatje, zeker 'Shake dog Shake', maar het is voor mij puur dat de platen voor en na dat album gewoon nog veel toffer zijnquote:
105. The Cure - The Top
[ afbeelding ]
Er zullen niet veel mensen zijn die dit als hun favoriete Cure-album zullen noemen, ik ook niet.
Toch klinkt het best lekker. En ik had destijds het bijbehorende T-shirt
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-369958-1116759712.jpg.jpg)
Zo ver ik weet, zijn Loop samen met Spacemen 3, de meest psychedelische band van de late '80s. Monotoon, hypnotiserend, fuzzy en catchy. Altijd jammer als ie weer is afgelopen, want dit is wel van die muziek die ik eindeloos kan luisteren
&
INXS vooral gekocht voor de Original Sin, maar bevat nog wel wat leuke nummers. Al met al geen onaardige plaat.
Carol King, dat heeft bij mij toch wel lang geduurd dat ik dit echt ging opzetten, maar doe het nu met liefde, prachtige nummers van mevrouw King.
The mighty motorpsycho met hun laatste editie aan hun uitgebreide oeuvre
Heerlijke seventies geinspireerde rock, alle kanten op en weer terug.
Lekker live album van the Cure
Oeioeioei, deze slaat veel over en blijft nog veel meer hangen. Komt geen einde aan die plaat. Ik zei al dat De Vrouw niet altijd zuinig was op haar vinyl. Maar ik begrijp nu wel waarom ze twee verzamelelpees van Neil Diamond heeft. Op alle twee staan nagenoeg dezelfde twintig nummers. Mooi, dat wel, maar niet als de barsten erin zitten. Oeioeioei.
Kan zeker aanraden om de gehele discografie van ze te checken. Vind de tweede plaat denk ik het minst van de 3, maar alsnog een sterke plaatquote:
[..]
Koel. Ik heb EXO (oid) op cd en die is ook geweldig.
En het is gewoon een heerlijke evolutie van 35007, iets wat zeker niet verkeerd is
Daar is hij dan meneer zappa maar dan onder de moniker van zijn band the mothers of invention. Ik heb de versie met de bovenstaande hoes, de hoes in het youtube clipje is de bekendere versie
Volgensmij heb ik deze gekregen voor mijn verjaardag 
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-2653390-1422461195-3093.jpeg.jpg)
Elke keer weer, het lijken van die schattig catchy nave popliedjes, maar zodra je lekker weggezakt zit te dromen/luisteren, gooien Galaxie 500 de truckendoos open en sleuren ze je ineens mee in hun psychedelische wereld.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-62108-1400097344-5564.jpeg.jpg)
Dromerige onnavolgbare gitaren, heerlijke basloopjes die zo uit de gothic/post-punk komen, een drum machine en de buitenaardse engelzang gezongen in een fantasie taaltje, dat somt Cocteau Twins wel redelijk op. Van die unieke muziek die voelt als een heerlijk warm dekentje
Weer een verjaardagscadeau van BB, TCM & the gang
We beginnen de MBV lp's met deze bootleg. en normaal ben ik niet zo van de bootlegs, maar deze klinkt en oogt eigenlijk prima, en er staan enkel opnames op die je verder niet op vinyl vindt. De Peel Sessions beslaan nummers van hun debuut album, die 2 maand na die sessie uitkwam. En de B-kant bevat wat meer obscure nummers, waaronder toffe covers van Wire en Louis Armstrong
Van weasels naar muppets
heerlijke plaat met de muppet theme, mahna mahna en vooral ook veel flauwe humor wakawaka, heerlijk hoe ze de hele tijd grappen maken die eigenlijk niet op plaat kunnen en dat dan ook melden. "Eh gonzo this is a record people can not see this "...![The Muppet Show Album (1977) [2018 Remastered]](https://i.ytimg.com/vi/gwc7Fvd-8bA/0.jpg)
Op de vorige plaat stond het beste muppet nummer nog niet, namelijk "rainbow connection" die staat wel op deze
Muziek van een film. Film nooit gezien. De Vrouw wel. 'Over een zanger die naar z'n mallemoer gaat, geloof ik. En met Lawrence Olivier als een nare Jood. Geloof ik.' Vandaar dat ze de plaat heeft gekocht. Film en plaat komen uit 1980. Love On The Rocks is de hit. Rest van de plaat is heel aardig, zitten een paar goede stukken bij, zoals America.
Deze plaat werd uitgebracht met negen verschillende hoezen, ik heb de Austin-cover (linksonder). Een echte verzamelaar (met geld teveel) heeft ze natuurlijk allemaal.
Dan nog een aantal die ik niet ga draaien omdat ze nog ongeopend zijn (slecht excuus
):
Voor ik verder ga met een andere band.
Ik vond die documentaire om dat album heen wel erg tof, maar klikte ze steeds weg zodra het nummer van de FF begonquote:
D41: Foo Fighters - Sonic Highways
[ afbeelding ]
Deze plaat werd uitgebracht met negen verschillende hoezen, ik heb de Austin-cover (linksonder). Een echte verzamelaar (met geld teveel) heeft ze natuurlijk allemaal.
Dan nog een aantal die ik niet ga draaien omdat ze nog ongeopend zijn (slecht excuus
[ afbeelding ][ afbeelding ][ afbeelding ]
Voor ik verder ga met een andere band.
Ah, eindelijk weer een plaatje van mijzelf. The Dolphin Brothers was Steve Jansen en Richard Barbieri (van Japan). Zij brachten in 1987 deze plaat uit. Ik kocht 'm op 7 april 1988. Mooie, atmosferische songs, bij tijden swingend, in dat typische Japangeluid la Tin Drum. Veel groten doen mee: Danny Thompson, David Rhodes, Katie Kissoon en PP Arnold, vele anderen. Heel mooi, allemaal! Ik heb deze nooit op cd gevonden, dus heb 'm al vijfentwintig jaar niet gehoord. Prachtplaat, wel.
Klassieker. 1967. Met Light My Fire en The End. Maar ik vind alle stukken op deze plaat geweldig. Samen met Morrison Hotel mijn favoriete Doorsplaat. Ik kocht deze op 25 juli 1988, stapte dus nogal laat The Doors binnen. Heb ook niet veel Doors op vinyl. Mijn versie is een Canadese heruitgave uit 1982.
quote:
[..]
Ik vond die documentaire om dat album heen wel erg tof, maar klikte ze steeds weg zodra het nummer van de FF begon
Volgens mij is dit de eerste plaat die ik kocht.
![The Gaslight Anthem - The '59 Sound (2008) [Full Album]](https://i.ytimg.com/vi/L7XJcQVXtuY/0.jpg)
Nou ja je kan ze slechter treffen, nog steeds een fijne rockplaatquote:
D42: The Gaslight Anthem - The '59 Sound
[ afbeelding ]
Volgens mij is dit de eerste plaat die ik kocht.
Toch ook een best fijn album
Ja hier ook, documentaires waren erg leuk met interessante artiesten maar die invloeden waren niet echt te horen op de FF nummers…quote:
[..]
Ik vond die documentaire om dat album heen wel erg tof, maar klikte ze steeds weg zodra het nummer van de FF begon
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-3124989-1318163922.jpeg.jpg)
Heb ook de cd-versie trouwens:
![Nirvana - Sappy [Lyrics]](https://i.ytimg.com/vi/zknlwXuGJUg/0.jpg)
108. Dalek I - Compass Kumpas
Fijne jaren 80 synthpop.
goeie ouwe punk, niks mis mee.
Het magnus opus van de shoogaze loveless van my bloody valentine. Ik heb deze plaat van gehenna overgekocht omdat hij hem dubbel had. Ik had hem al op cd maar deze is het wel de moeite waard om twee keer te hebben
wat een geweldig stuk werk is dit toch. Die muur van gitaren de lijzige zang het onder de huid kruipende geluid. Meesterwerk
heb 'm ook op cd hier, en ook op klok
quote:
heb 'm ook op cd hier, en ook op klok
[ afbeelding ]
Limited 126 stuks, handgenummerd, oranje vinyl. Laatst gekregen van iemand die hem weer had gekregen van Gary Arce, gitarist van Yawning Man, die hier ook op meespeeld.
Na loveless was er heel lang niets, toen was er een reunie en werd er weer opgetreden, er waren geruchten over nieuw er waren geruchten over tinittus er waren interviews er was van alles maar geen nieuwe plaat. En toen ineens toch deze MBV... Het vertrouwde volle geluid ook weer een erg sterke plaat
loveless is uit 1991 en deze uit 2013 toch een behoorlijke tijd 22 jaar 
Ha de andere dalekquote:
En we zijn bij de D
108. Dalek I - Compass Kumpas
[ afbeelding ]
Fijne jaren 80 synthpop.
Niiiiiice 👌quote:
D44: resund Space Collective – Chatoyant Breath
Limited 126 stuks, handgenummerd, oranje vinyl. Laatst gekregen van iemand die hem weer had gekregen van Gary Arce, gitarist van Yawning Man, die hier ook op meespeeld.
[ afbeelding ]
O wacht, ik heb niet twee, maar drie favoriete Doorsplaten. The Doors, Morrison Hotel en deze. Belachelijk goede versie van When The Music's Over. 'SHUT UP!' Heerlijk zoals Jim tekeer gaat. Ik kocht mijn dubbelelpee op 16 juli 1985 en daarmee is het mijn eerste Doorsplaat. Ik heb een heruitgave uit 1973. Ik heb alle reguliere studioalbums van The Doors wel op cd, maar deze niet en deze heb ik dus tijden niet gehoord. Ik brul alles wel zo weer mee. 'WE WANT THE WORLD AND WE WANT IT!' Heel fijn.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-1553594-1227949309.jpeg.jpg)
Hier ook verder met MBV
Na begonnen te zijn als Gothic rock bandje, volgenden in de jaren erna een aantal toffe EP'tjes die vrij vlot alle punk en goth invloeden inruilden voor dromerige noise pop. Dit was hun eerste volledige album, en direct het startschot van de shoegaze, wat honderden bandjes genspireerd heeft om iets soortgelijks te gaan maken. 
Nederlands hoop in bange dagen, met het album hoezo jeugd sentiment met covers van 10 nederlandse klassiekers uit de jaren 60 zoals daar zijn beestjes, peter, ik heb geen zin om op te staan en iedereen twist Met patricia paay in het koortje
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-11439719-1518787469-5742.jpeg.jpg)
Het tweede meesterwerkje van My Bloody Valentine. Waar Isn't Anything het genre shoegaze zo'n beetje uitvond, en veel imitators deed voortkomen. Was het met Loveless zo'n beetje weer klaar en ging iedereen maar andere paden uitproberen. Beter ging het toch niet worden en de sound van Loveless was vrijwel onmogelijk na te apen. De band had namelijk 2+ jaar in de studio zitten kloten om dit voor elkaar te krijgen, hun label - Creation Records - was hierdoor bijna failliet, pas toen die Oasis tekenden gingen ze weer de goede kant op.
Het duurde wel even voordat ik dit plaatje begon te waarderen, weet nog goed dat ik in mijn begindagen op het internet ineens dit voor mij totaal onbekende plaatje tegenkwam in allerlei top lijstjes. Dat moest ik dus uiteraard ook eens horen, dus downloaden. Ik had 'm drie keer gedownload omdat ik steeds dacht dat mijn mp3's fucked up waren. Pas toen ik een preview hoorde op een online cd shop besefte ik mij dat het daadwerkelijk zo hoorde te klinken
Dus op cd branden en toch maar luisteren, de eerste keer kreeg ik er barstende koppijn van en gooide ik 'm daarna aan de kant. Maar op de een of andere manier wilde ik 'm wel weer horen om de zoveel maand (dan kwam ik weer ergens een review tegen), en na een jaar of 2 klikte het ineens, eigenlijk alles wat ik als ~18-jarige snapte en leuk vond aan muziek werd door elkaar gehusseld. Met elke luisterbeurt vond ik 'm steeds geweldiger, en zo lastig als ie ooit was, zo rustgevend vind ik 'm nu. Vooral al die contrasten, het hard en zacht, dromerig en noisy, catchy en experimenteel, mannelijk en vrouwelijk, snel en langzaam, etc. en dat allemaal tegelijkertijd.
Beetje rommelige EP. Mooie versie van Light My Fire wel. De rest is een vreemd allegaartje met Unknown Soldier, Spanish Caravan en flarden van The Celebration Of The Lizard. Leuk om te horen, al is het geluid niet al te denderend. Ik kocht 'm op 23 juli 1987, toen hij net uitkwam. Volgens Discogs heb ik de allereerste UK/European versie. Is dat hele concert ooit nog eens verschenen, eigenlijk?
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-2838477-1338325985-9928.jpeg.jpg)
Plaat 72 | Chad vanGaalen - Skelliconnection
Chad VanGaalen is een rare snuiter en zijn muziek zal lang niet iedereen aanspreken. Hij is ook de producer van n van mijn favoriete plaat allertijden. Die komt nog langs bij de W (van Women).
Wel een onofficile (en stuk goedkopere) heruitgave, maar dat mag de pret niet drukken. Ik vermoed dat dit mijn meest gedraaide album is. Origineel/eerste druk gaat voor 200 geloof ik. En terecht. Had Bosbeetle die niet?
![Queens Of The Stone Age - Go With The Flow [HD] live 9 11 2013 Tivoli Utrecht Netherlands](https://i.ytimg.com/vi/FFL0BM2lKXs/0.jpg)
Ik heb ook nog in mijn kast staan die ik niet draai:
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-4609122-1501258245-8462.jpeg.jpg)
Beiden nog sealed (ik weet het, slecht excuus). Beide ook met een alternatieve albumhoes.
Yupquote:
D46: Queens of the Stone - Songs for the Deaf
Origineel/eerste druk gaat voor 200 geloof ik. En terecht. Had Bosbeetle die niet?
Gekocht tijdens een instore in Den Haag.
'Heerlijk.
Wow! Dit is gaaf, nu weet ik het weer! Geoff Downes, bekend van Buggles en Yes, maakte in 1987 deze dubbelaar. Ik kocht hem op 6 juni 1989. En wat vind ik hem schitterend! Veel te lang niet gehoord. Vijf instrumentale stukken die ieder weer bestaan uit kortere in elkaar overlopende delen, grotendeels geprogrammeerd, je valt van de ene sfeer in de andere stemming, heel bijzonder allemaal. Ik vind Downes niet altijd een goede toetsenist (in Yes moet hij het echt afleggen tegen Wakeman en Moraz), maar dit werk is grohoote klasse. Mag ik deze nog een keer draaien?
Jippie! Een Arcade TV-LP! Deze is van De Vrouw. Dit zijn van die tong-in-de-wang-ironische liedjes, bij vlagen zeer melig. Volgens mij is het meer satire dan echte popmuziek. Alle mij bekende hits staan erop, van Sylvia's Mother tot When You're In Love With A Beautiful Woman en van Sharing The Night Together tot You Make My Pants Want To Get Up And Dance. Alleen Baby Makes Her Blue Jeans Talk ontbreekt. Onvervalste jaren zeventig meuk. Heerlijk.
Man man manquote:
bazbo 0113: Dr. Hook - Greatest Hits
[ afbeelding ]
Jippie! Een Arcade TV-LP! Deze is van De Vrouw. Dit zijn van die tong-in-de-wang-ironische liedjes, bij vlagen zeer melig. Volgens mij is het meer satire dan echte popmuziek. Alle mij bekende hits staan erop, van Sylvia's Mother tot When You're In Love With A Beautiful Woman en van Sharing The Night Together tot You Make My Pants Want To Get Up And Dance. Alleen Baby Makes Her Blue Jeans Talk ontbreekt. Onvervalste jaren zeventig meuk. Heerlijk.
Dit is wel heel Amerikaans.:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-4325562-1362002984-1759.jpeg.jpg)
En na 22 jaar speculatie, was daar toch - min of meer - uit het niets het nieuwe album. Toen ik een keer thuiskwam rond 5:30 's nachts na een avondje zuipen in de lokale kroeg, was daar ineens het bericht en toen ook direct besteld
Maakte het alle verwachtingen waar? Nee natuurlijk niet, die waren dan ook onrealistisch. Dit is gewoon een prima plaatje. Het is een soort drieluik, de eerste 3 songs staan redelijk in het verlengde van Loveless dan volgen er 3 mooie ballads, en hij sluit af met 3 behoorlijk experimentele (wellicht een hintje wat we kunnen verwachten op het volgende album in 2035
)
Geweldig! Komt bij mij ook nog langsquote:
bazbo 0113: Dr. Hook - Greatest Hits
[ afbeelding ]
Jippie! Een Arcade TV-LP! Deze is van De Vrouw. Dit zijn van die tong-in-de-wang-ironische liedjes, bij vlagen zeer melig. Volgens mij is het meer satire dan echte popmuziek. Alle mij bekende hits staan erop, van Sylvia's Mother tot When You're In Love With A Beautiful Woman en van Sharing The Night Together tot You Make My Pants Want To Get Up And Dance. Alleen Baby Makes Her Blue Jeans Talk ontbreekt. Onvervalste jaren zeventig meuk. Heerlijk.
Ha, wat zullen we hier eens van zeggen? Leven deze gasten nog? Hun uitvoeringen van allerlei bekende liederen zijn in ieder geval tijdloos. Zeer aangenaam, wel. En voorbij voor je het weet. Ook deze plaat is van De Vrouw. De prijssticker verraadt dat ze hem ooit fl19,95 heeft gekocht bij Diskorama, een platenwinkel hier in de Korenstraat van ons zo majestueuze Apeldoorn. In het pand zit nu een koffietent/lunchroom gevestigd. Alles gaat naar de kloten.
Duran Duran. Nooit iets mee gehad. Nog steeds niet. Dit is een maxisingle, dus is snel klaar. Een langere discoversie op de A-kant en een kortere singleversie op de B-kant. Plus een extra nummer: een niemendalletje zoals ze destijds vaker op dit soort uitgaven stonden. Ik begrijp ook niet waarom De Vrouw deze ooit gekocht heeft. Was dit een hit? Geen idee. Ik plak de youtube-link hieronder zonder hem te bekijken. Duran Duran. Nooit iets mee gehad. Nog steeds niet.
Kijk! Hoor! Dit is het betere werk. Magistrale liveplaat van Dylan met The Band. Alle hoogtepunten van beide acts op n dubbelelpee. Ik kocht 'm op 2 maart 1985 en weet nog goed dat ik hem helemaal debiel goed vond. Toch heb ik niet veel van zowel Dylan als The Band. Maar deze dubbelaar gaat erin als koek. Lekker. Voor mij zijn de hoogtepunten Lay Lady Lay, Ballad Of A Thin Man, Endless Highway, de akoestische versie van Don't Think Twice, It's Allright en All Along The Watchtower. Maar alles is geweldig. Stuk voor stuk. Hele album is een klassieker. Kijk! Hoor!
Fantaatische plaat, geweldige versie van It's Allright Ma... ookquote:
bazbo 0116: Bob Dylan & The Band - Before The Flood
[ afbeelding ]
Kijk! Hoor! Dit is het betere werk. Magistrale liveplaat van Dylan met The Band. Alle hoogtepunten van beide acts op n dubbelelpee. Ik kocht 'm op 2 maart 1985 en weet nog goed dat ik hem helemaal debiel goed vond. Toch heb ik niet veel van zowel Dylan als The Band. Maar deze dubbelaar gaat erin als koek. Lekker. Voor mij zijn de hoogtepunten Lay Lady Lay, Ballad Of A Thin Man, Endless Highway, de akoestische versie van Don't Think Twice, It's Allright en All Along The Watchtower. Maar alles is geweldig. Stuk voor stuk. Hele album is een klassieker. Kijk! Hoor!
Een goede vriend van me noemde dit ooit "de definitie van cafca-muziek", en daar kan ik me best in vinden. Heerlijk album met eerlijke, echte popsongs, wat ik nog steeds regelmatig draai.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-531400-1449917118-6870.jpeg.jpg)
Meer schoenenkijkers
Waar MBV je zintuigen zoveel mogelijk probeert te prikkelen, zijn Slowdive meer van de compleet andere kant van het shoegaze-spectrum, zij stralen juist rust uit. Slowdive werd door de jaren heen enkel rustiger, dus dit is daarmee hun meest 'wilde' plaat. 
Gouwe ouwe punkklassieker
Tja, wat valt hier nog over te zeggen? Dit album was al een mega klassieker toen ik het kocht, begin jaren 80. Met de toenmalige nummer n uit de top 100 allertijden
Lekker op de vroege zondagmorgen.quote:
112. Deep Purple - In Rock
[ afbeelding ]
Tja, wat valt hier nog over te zeggen? Dit album was al een mega klassieker toen ik het kocht, begin jaren 80. Met de toenmalige nummer n uit de top 100 allertijden
Oei, wel een beetje een golfplaat deze, de naald gaat nogal op en neer, maar nog wel draaibaar.
D'r zat een poster bij met de songteksten erop, herinner ik me. Die ben ik helaas kwijt.
Anyway, nog zo'n legendarisch album vol klassiekers als Highway Star, Smoke on the Water, Space Truckin' en Lazy.
Nog een Dylan live. Deze klinkt wat poppy-folky en vooral gelikt. De nasale stem kraaienstem is zoals vanouds; je moet ervan houden. Opnieuw allerlei grote stukken. Mijn favorieten: Oh Sister, One More Cup Of Coffee en vooral het machtige It's Allright Ma, I'm Only Bleeding. Ik kocht de 'grote' uitgave op 27 maart 1985, die met de poster en het boek met teksten in Japans en Engels. Ook deze al tijden niet gehoord. Leuke zondagmorgen.
[ Bericht 2% gewijzigd door bazbo op 23-09-2018 14:23:13 ]
Allemensen, op deze is het gekras van de ouwe nog erger. Nasaler kan het niet. Ik kocht dit live-album uit 1984 op 5 augustus 1985. De plaat geeft een leuk beeld van hoe een concert van Dylan in 1984 was. Twee akoestische songs en de rest elektrisch. Tangled Up In Blue vind ik mooi. Op 'toegift' Tombstone Blues doet ene meneer Carlos Santana mee. Met dit album sluiten we mijn Dylan-sectie en tevens de letter Da af.
quote:
bazbo 0117: Bob Dylan - At Budokan
[ afbeelding ]
Nog een Dylan live. Deze klinkt wat poppy-folky en vooral gelikt. De nasale stem kraaienstem is zoals vanouds; je moet ervan houden. Opnieuw allerlei grote stukken. Mijn favorieten: Oh Sister, One More Cup Of Coffee en vooral het machtige It's Allright Ma, I'm Only Bleeding. Ik kocht de 'grote' uitgave op 27 maart 1985, die met de poster en het boek met teksten in Japans en Engels. Ook deze al tijden niet gehoord. Leuke zondagmorgen.
Dit was mijn kennismaking met Dylan (van mijn grote zus)
Jij hebt wel vooral live albums van hem he?
Alleen maar.quote:
[..]
Dit was mijn kennismaking met Dylan (van mijn grote zus)
Jij hebt wel vooral live albums van hem he?
Welkom bij de E. Hier zijn we wel even mee bezig. We beginnen gelijk met mijn favoriete Eaglesplaat. Dit is een conceptalbum van toen de heren nog niet aan de coke en de grootheidswaanzin waren. Parallellen tussen de outlaw en de rondreizende rockartiest, daar gaat het over of zoiets. In de oerbezetting: Henley, Frey, Leadon en mijn favoriete Eagle Randy Meisner. Wat is er van hem geworden? 'Retired' lees ik op wikipedia. Voor dit album schreef en zong hij Certain Kind Of Fool. Prachtig. Grote hits staan er ook op. Saturday Night, Tequila Sunrise en het titelnummer. Mooi, hoor. De foto op de achterzijde van de hoes ook. Ik kocht mijn plaat op 17 mei 1982. Wacht, dat was de dag dat ik zeventien jaar oud werd.
Van ruige jaren 70-rock naar typische jaren 80 synthpop. Depeche Mode voor de grote doorbraak. Lang niet geluisterd, toch wel leuk om weer eens te horen.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-829200-1164729796.jpeg.jpg)
Weer zo'n album die klinkt als een warm dekentje
Achterover hangen en enjoy the ride.Verder leuk feitje dat Brian Eno op de achtergrond nog meedoet op 2 nummertjes.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-680600-1355241175-2019.jpeg.jpg)
Hun meest rustige en abstracte album. De rock invloeden hier zo'n beetje overboord gegooid en we krijgen er piano en electronica voor terug. Zie dit album dan ook meer als een hele fijne ambient of post-rock dan shoegaze.
Twee dagen later kocht ik deze plaat. Ik zal wel geld op mijn verjaardag hebben gekregen. Op dit album uit 1975 staan de hits Lyin' Eyes en het titelnummer. Eerlijk gezegd vind ik die nogal leeg en kapot gedraaid. Opnieuw vallen de stukken van Randy Meisner wat mij betreft het meest op: Too Many Hands en Take It To The Limit. Visions van nieuwkomer in de band Don Felder mag er ook zijn. Maar het meest overdonderend vind ik het instrumentale stuk van Bernie Leadon dat Journey Of The Sorcerer. Banjo en strijkers. Sinister. Mooi.
De Dijk toen ze nog leuk waren
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-369883-1357583169-5111.jpeg.jpg)
De/een grote inspiratiebron op de shoegaze scene. JatMC maken catchy maar enorm lamlendige pop liedjes, en vullen elk moment van rust op met een enorme bak noise. Wellicht op papier een beetje en one-trick-pony, maar ook zonder al die feedback blijft er gewoon een briljant plaatje over. En die feedback gooit er een heerlijke fuck-you saus overheen
Ik heb de band na Darklands (de volgende) niet echt meer gevolgd. Drummer Bobby Gillespie wel, die na dit debuut weer terug ging naar z'n band Primal Scream.
De Vrouw heeft ook een plaat van The Eagles. Deze. Een verzamelaar. Er komen dus nogal wat stukken voor de tweede keer voorbij vandaag, maar er staan er ook wat op van het debutalbum en de derde On The Border die ik niet heb. Belegen en toch blijft het tijdloos, dit. Drie keer raden welke elpee hierna komt. Of nee, doe maar niet.
Nog een keer de Dijk. Toch wel leuke muziek
Een album wat ik leerde kennen in mijn studententijd. Een huisgenote van me had dit album, nachtenlang op haar kamer doorgebracht, dronken en stoned luisterend naar dit album. Drie gitaarvirtuozen samen op een podium, zomerse klanken tijden een regenachtige zondagavond. Heerlijk
Jullie mogen nooit meer meedoen. Natuurlijk volgt nu deze klassieker, die ik kocht op 25 februari 1982. Ik zie nu pas dat ik een Portugese versie heb uit 1986. Geen idee of dat heden ten dage wat waard is. Het nadeel van een klassieker is dat-ie vaak helemaal kapot gedraaid is op de radio. Als je dat even vergeet, blijkt het toch een geweldige plaat te zijn. Bernie Leadon had zijn (gitaar)koffers gepakt en rocker Joe Walsh deed zijn intrede. Je zou verwachten dat het geluid van de groep dan veel ruiger zou worden, maar dat is in mijn oren niet zo. Eerder weer gevarieerder. Natuurlijk, Walsh drukt zijn stempel met de gitaarsolo van het titelnummer en de lick van Life In The Fast Lane, maar het enige nummer dat hij in zijn eentje schreef en bijdroeg is een lieflijk liedje (Pretty Maids All In A Row). Oh, mag ik het nummer Try And Love Again het mooist vinden? En keer raden wie het heeft geschreven en zingt. Precies. Na deze plaat en de daaropvolgende tour was het aan Randy Meisner om zijn (basgitaar)koffer te pakken en te vertrekken. Wat mij betreft mist de groep daarna de vocale diversiteit, maar wie ben ik? Ik ben iemand die vier platen van The Eagles op n druilerige zondagmiddag draait.
Dit is nogal een rare snuiter en de muziek 'acquired taste'.
"Each note is a shambling, raucous mix of high-pitched squeak and frantic chant." Sufjan speelt de banjo op deze (reli-) plaat.
Hilarische PF-recensie (kende ik nog niet). "J. Peerless"
. Niet de beste plaat inderdaad.https://pitchfork.com/rev(...)music-speak-spanish/
Dead Moon Ditquote:
Da's zo speciaal, dat zal toch wel?quote:
bazbo 122: Eagles - Hotel California
Natuurlijk volgt nu deze klassieker, die ik kocht op 25 februari 1982. Ik zie nu pas dat ik een Portugese versie heb uit 1986.Geen idee of dat heden ten dage wat waard is.
Drie schijven. Lekker.
Op nummer 150 ome neil heerlijke live plaat
lekker fuzzy (al doet hij er op weld een stapje bij bovenop) maar dit is echt een erg fijne plaat. Sowieso neil young 
quote:
Plaat 150
[ afbeelding ]
Op nummer 150 ome neil heerlijke live plaat
Denk dat als ik alle platen van Neil Young ga draaien die hier in huis liggen ik wel over de 150 kom.
Heb neil hoog zitten maar 150 neil young platen op een rij zou ik denk ik ietsje te veel vindenquote:
[..]
Denk dat als ik alle platen van Neil Young ga draaien die hier in huis liggen ik wel over de 150 kom.
Nog een Neil Young, verschrikkelijk lelijke hoes bij een erg leuke plaat. Hoogte punt voor mij cortez the killer op kant B
En de volgende is weer een patton project. Mike Patton, DoseOne en Keith Tyson vormen een soort van hip-hop trio Nevermen. Alle drie vocalisten best een bijzonder project. De maker van de hoes wordt gezien als het vierde lid. Ook wel leuk dat er een single versie is van een nummer hierop geremixed door boards of canada. (maar die komt als ik mijn singles ga draaien)
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-2880549-1305420768.jpeg.jpg)
Ni van de band Ni een knotsgek geheel uit oostenrijk Ooit live gezien in de Worm volgensmij als voorprogramma van Secret Chiefs 3 en van het al eerder voorbij gekomen a.p.p.a.t.t.
Daarna eigenlijk nooit weer wat van gehoord. Leuk om weer eens op te zettenStaat niet op youtube
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-1039866-1267920531.jpeg.jpg)
The Jesus and Mary Chain on steroids, oftewel A Place to Bury Strangers
Noise rock is zelden zo catchy en zelden zo noisy als op dit album. Gekocht na hun toffe show in Utrecht in 2009 waar ze openden voor The Black Angels.
quote:
Op was ook een top show een maandje geleden in de ekko in utrecht 
Nina Hagen
heldin dat ze is, tegenwoordig helemaal van een of ander moeilijke pinkstergemeenschap, doet altijd waar ze zelf zin in heeft, is het geen reggea dan zijn het wel moeilijke zeemansliedjes die met een soort grafstem gemompeld worden. Maar in 1979 was ze nog punk en onnavolgbaar punk van naturtrne opera achtig hoog met gekrijs, tot unbeschreiblich weiblich en wat vertalingen van punk van over de grote plas "ich glotz tv" en dingen als bahnhof zoo en gott is tot een en al feest.