TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
Terug naar velangt ja, want het was idd zo toen je een kind was. Je herkent het ook gelijk.quote:Op zondag 18 augustus 2019 23:45 schreef Maharski het volgende:
Maar het is een proces van wegvallen, en het voelt als terug naar huis gaan. Dat is voor mij het werkelijke spirituele doel: hervinden wat je lang geleden ergens in je ontwikkeling kwijt bent geraakt, maar altijd onbewust naar hebt gehunkerd...
As above, so below.
Het hele leven is ingericht om je maar af te leiden van dat wat enkel is, en waar je ironisch genoeg ook zelf voor vlucht. Neem bijv verslavingen, waaronder ook workaholics. Het is je aandacht vestigen op iets anders , je mind oneindig afleiden van pijnen die je eerder ervaren hebt. Alles is trauma. Al het gedrag komt daar ook uit voort. Het zijn deuken die je hebt opgelopen, waardoor je ego is gaan bouwen naar wat het is. Het is het resultaat van te ver doorgeslagen intelligentie. Een soort van error. Zoals een boom kan groeien tot hij onder zichzelf bezwijkt. Het hoort niet volgens het "design" van een boom, de takken en stam moeten sterk genoeg zijn, dat is waar het op gebouwd is. Zo geldt dit ook voor de mind, het is dermate gegroeid dat er een mind-error in optreed. Zo nemen atheisten het gelovigen ook vaak kwalijk dat zij een "houvast" nodig zouden hebben. In principe doen zij niet veel anders want ook wetenschap is een houvast. Hetgeen wat niet verklaard zou kunnen worden door het denken is zoals jij omschrijft; Eng. Dus moet het onderzocht en onderbouwd worden.quote:
Voor mij gaat spiritualiteit steeds meer juist naar het ontdekken van waarheid tegenover illusie. Werkelijkheid vs. droom. Allesbehalve gezweef. Juist steeds meer zien: wat is zweven in theorieën? Concepten en aannames over zaken die eigenlijk helemaal niet uit de directe ervaring ken maar enkel uit ideeën, theoretische modellen - kortom het aangeleerde verhaal van het denken - ? En wat is écht, ervaarbaar, werkelijk ipv conceptueel, verbeelding en tweedehands 'weten'?
En dan kom je erachter dat je vrij weinig absoluut zeker kunt weten. Dat er vrij weinig werkelijk houvast is. Veel schijnzekerheid. En dat vind het denken op z'n best ongemakkelijk, en op z'n slechtst eng. Maar juist dat kan tot een soort open niet-weten leiden dat een gigantische vrijheid geeft van 'moeten'. Een soort kinderlijk onschuldige onbevangenheid. Zoals toen je kind was. God, love it.Al is het nog lang niet compleet. Maar het is een proces van wegvallen, en het voelt als terug naar huis gaan.
En als ze dan datgeen proberen te begrijpen, wat juist buiten het begrijpelijke ligt, wordt het ook eng en is de houvast om te vluchten in zaken die ze wel kennen. Het rennen van de pijn door afleiding. Dit is ook waarom mediteren, of bewustwording, ook met grote angsten gepaard kan gaan. Het is toch wel even je hele wereldbeeld wat in elkaar stort van alles wat je altijd dacht te weten. Dit is een gevaar voor het voortbestaan van degene die jij denkt te zijn (dus ego), en dat schiet in de stress (angst) om die reden. Snel vastklampen aan herinneringen en alles. Het is een onzichtbare mind-error en daarom denkt men dat dit "normaal" is. Neem nou een moedervlek, dat is ook zo'n zelfde error maar wel een zichtbare. Als je het vanuit het moedervlek's perspectief ziet is het volkomen normaal. Want je bent zo gegroeid toch, als moedervlek. Alleen is dat al de error die naar zichzelf kijkt. Zo probeer je ook met je verstand te begrijpen wat buiten het begrijpbare ligt, dat is juist de enige plek waar je ervaart hoe het is om juist helemaal geen "urge" te hebben om alles te begrijpen. Je probeert de mind-error te begrijpen met de error zelf, dat zal nooit lukken. Pas zodra je dát doorziet, zie je de paradox en valt alles in elkaar en ga je "naar huis". Ja.
Ik weet dat jij dit weet, alleen zijn er te weinig mensen die dit doorzien.
As above, so below.
Deze posterquote:Op woensdag 21 augustus 2019 15:24 schreef Mijk het volgende:
[..]
Het hele leven is ingericht om je maar af te leiden van dat wat enkel is, en waar je ironisch genoeg ook zelf voor vlucht. Neem bijv verslavingen, waaronder ook workaholics. Het is je aandacht vestigen op iets anders , je mind oneindig afleiden van pijnen die je eerder ervaren hebt. Alles is trauma. Al het gedrag komt daar ook uit voort. Het zijn deuken die je hebt opgelopen, waardoor je ego is gaan bouwen naar wat het is. Het is het resultaat van te ver doorgeslagen intelligentie. Een soort van error. Zoals een boom kan groeien tot hij onder zichzelf bezwijkt. Het hoort niet volgens het "design" van een boom, de takken en stam moeten sterk genoeg zijn, dat is waar het op gebouwd is. Zo geldt dit ook voor de mind, het is dermate gegroeid dat er een mind-error in optreed. Zo nemen atheisten het gelovigen ook vaak kwalijk dat zij een "houvast" nodig zouden hebben. In principe doen zij niet veel anders want ook wetenschap is een houvast. Hetgeen wat niet verklaard zou kunnen worden door het denken is zoals jij omschrijft; Eng. Dus moet het onderzocht en onderbouwd worden.
En als ze dan datgeen proberen te begrijpen, wat juist buiten het begrijpelijke ligt, wordt het ook eng en is de houvast om te vluchten in zaken die ze wel kennen. Het rennen van de pijn door afleiding. Dit is ook waarom mediteren, of bewustwording, ook met grote angsten gepaard kan gaan. Het is toch wel even je hele wereldbeeld wat in elkaar stort van alles wat je altijd dacht te weten. Dit is een gevaar voor het voortbestaan van degene die jij denkt te zijn (dus ego), en dat schiet in de stress (angst) om die reden. Snel vastklampen aan herinneringen en alles. Het is een onzichtbare mind-error en daarom denkt men dat dit "normaal" is. Neem nou een moedervlek, dat is ook zo'n zelfde error maar wel een zichtbare. Als je het vanuit het moedervlek's perspectief ziet is het volkomen normaal. Want je bent zo gegroeid toch, als moedervlek. Alleen is dat al de error die naar zichzelf kijkt. Zo probeer je ook met je verstand te begrijpen wat buiten het begrijpbare ligt, dat is juist de enige plek waar je ervaart hoe het is om juist helemaal geen "urge" te hebben om alles te begrijpen. Je probeert de mind-error te begrijpen met de error zelf, dat zal nooit lukken. Pas zodra je dát doorziet, zie je de paradox en valt alles in elkaar en ga je "naar huis". Ja.
Ik weet dat jij dit weet, alleen zijn er te weinig mensen die dit doorzien.
Mooie post inderdaad!quote:
Ff geen tijd om te reageren. Maar nice.
Misschien vinden mensen hier dit overigens wel een interessant artikel. Gaat behoorlijk diep en beetje niet zo heel eenvoudig, maar wie weet prikkelt het tot nadere verdieping.
https://non-dualiteit-lev(...)fpJcNfgZDP0iurtK886c
Eens kijken
quote:
[..]
Het hele leven is ingericht om je maar af te leiden van dat wat enkel is, en waar je ironisch genoeg ook zelf voor vlucht. Neem bijv verslavingen, waaronder ook workaholics. Het is je ................kijkt. Zo probeer je ook met je verstand te begrijpen wat buiten het begrijpbare ligt, dat is juist de enige plek waar je ervaart hoe het is om juist helemaal geen "urge" te hebben om alles te begrijpen. Je probeert de mind-error te begrijpen met de error zelf, dat zal nooit lukken. Pas zodra je dát doorziet, zie je de paradox en valt alles in elkaar en ga je "naar huis". Ja.
Ik weet dat jij dit weet, alleen zijn er te weinig mensen die dit doorzien.
Silence breaks apart, Brightness comes to life
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Had dit nog niet gelezen, zie het nu pas. Zo herkenbaar ditquote:
........ Maar juist dat kan tot een soort open niet-weten leiden dat een gigantische vrijheid geeft van 'moeten'. Een soort kinderlijk onschuldige onbevangenheid. Zoals toen je kind was. God, love it.
Silence breaks apart, Brightness comes to life
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Juist en precies op dat punt, als je het los laat, daar heb je het.quote:Op zondag 18 augustus 2019 23:45 schreef Maharski het volgende:
Voor mij gaat spiritualiteit steeds meer juist naar het ontdekken van waarheid tegenover illusie. Werkelijkheid vs. droom. Allesbehalve gezweef.
quote:
En dan kom je erachter dat je vrij weinig absoluut zeker kunt weten. Dat er vrij weinig werkelijk houvast is. Veel schijnzekerheid. En dat vind het denken op z'n best ongemakkelijk, en op z'n slechtst eng. Maar juist dat kan tot een soort open niet-weten leiden dat een gigantische vrijheid geeft van 'moeten'. Een soort kinderlijk onschuldige onbevangenheid. Zoals toen je kind was. God, love it.
Net als kinderen, die zonder opgebouwd ego / materialisme / muurtje, tegen dingen aankijken en puurder in het leven staan. 'Bevrijding'.
M'n gouwe! Goede voorbeelden en uitleg.quote:
[..]
Het hele leven is ingericht om je maar af te leiden van dat wat enkel is, en waar je ironisch genoeg ook zelf voor vlucht. Neem bijv verslavingen, waaronder ook workaholics. Het is je aandacht vestigen op iets anders , je mind oneindig afleiden van pijnen die je eerder ervaren hebt. Alles is trauma. Al het gedrag komt daar ook uit voort. Het zijn deuken die je hebt opgelopen, waardoor je ego is gaan bouwen naar wat het is. Het is het resultaat van te ver doorgeslagen intelligentie. Een soort van error. Zoals een boom kan groeien tot hij onder zichzelf bezwijkt. Het hoort niet volgens het "design" van een boom, de takken en stam moeten sterk genoeg zijn, dat is waar het op gebouwd is. Zo geldt dit ook voor de mind, het is dermate gegroeid dat er een mind-error in optreed. Zo nemen atheisten het gelovigen ook vaak kwalijk dat zij een "houvast" nodig zouden hebben. In principe doen zij niet veel anders want ook wetenschap is een houvast. Hetgeen wat niet verklaard zou kunnen worden door het denken is zoals jij omschrijft; Eng. Dus moet het onderzocht en onderbouwd worden.
En als ze dan datgeen proberen te begrijpen, wat juist buiten het begrijpelijke ligt, wordt het ook eng en is de houvast om te vluchten in zaken die ze wel kennen. Het rennen van de pijn door afleiding. Dit is ook waarom mediteren, of bewustwording, ook met grote angsten gepaard kan gaan. Het is toch wel even je hele wereldbeeld wat in elkaar stort van alles wat je altijd dacht te weten. Dit is een gevaar voor het voortbestaan van degene die jij denkt te zijn (dus ego), en dat schiet in de stress (angst) om die reden. Snel vastklampen aan herinneringen en alles. Het is een onzichtbare mind-error en daarom denkt men dat dit "normaal" is. Neem nou een moedervlek, dat is ook zo'n zelfde error maar wel een zichtbare. Als je het vanuit het moedervlek's perspectief ziet is het volkomen normaal. Want je bent zo gegroeid toch, als moedervlek. Alleen is dat al de error die naar zichzelf kijkt. Zo probeer je ook met je verstand te begrijpen wat buiten het begrijpbare ligt, dat is juist de enige plek waar je ervaart hoe het is om juist helemaal geen "urge" te hebben om alles te begrijpen. Je probeert de mind-error te begrijpen met de error zelf, dat zal nooit lukken. Pas zodra je dát doorziet, zie je de paradox en valt alles in elkaar en ga je "naar huis". Ja.
Ik weet dat jij dit weet, alleen zijn er te weinig mensen die dit doorzien.
Ik lees al een tijd mee in het topic, maar ik weet het eigenlijk niet. Ik heb niks met verlichting of ontwaken of zo. Ook niet met het streven naar Nirvana of hoe je het wilt noemen.
Als ik bij spiritualiteit uitkom, was ik meestal op zoek naar niet-abrahamistische religies of paranormale zaken. Uiteindelijk is de mensheid altijd op zoek naar orde in de chaos (om niet overspannen te worden) en een van de manieren heeft te maken met spiritualiteit. Geloof, bijgeloof, The Matrix, welk systeem dan ook, samen met het idee er invloed op uit te kunnen oefenen door bepaalde rituelen en/of riten. Bij spiritualiteit gaat het dan om het geloof in een model dat samenhangt met zingeving: waarom leven we, waarom sterven we, waarom bestaat het lijden?
Als ik bij spiritualiteit uitkom, was ik meestal op zoek naar niet-abrahamistische religies of paranormale zaken. Uiteindelijk is de mensheid altijd op zoek naar orde in de chaos (om niet overspannen te worden) en een van de manieren heeft te maken met spiritualiteit. Geloof, bijgeloof, The Matrix, welk systeem dan ook, samen met het idee er invloed op uit te kunnen oefenen door bepaalde rituelen en/of riten. Bij spiritualiteit gaat het dan om het geloof in een model dat samenhangt met zingeving: waarom leven we, waarom sterven we, waarom bestaat het lijden?
Voor mij betekent spiritualiteit dat iedereen veel meer in zich heeft dan hij weet. Het zit in jezelf. Het zit er, je moet het enkel vinden en juist gebruiken.
Ik geloof in geen enkele god en dus ook niet in de duivel.
Hemel en hel bestaan, maar dit zijn enkel bestaande plaatsen op de wereld waar je komt en waar je je ofwel heel gelukkig of ongelukkig voelt.
Voor mij was bijvoorbeeld een heel fijne stageplaats waar ik 10 maanden zowel volwassenen als kinderen heb begeleid, de hemel. Zo heerlijk om er te werken.
De hel is de fabriek waar ik tot 2014 gewerkt heb en waar de laatste jaren niet meer vol te houden waren. Elke dag was hels.
Dat je in je leven goed moet zijn om naar de hemel te gaan na je dood is quatsch en nooit onderbouwd en hetzelfde geldt voor de hel.
Ik geloof in geen enkele god en dus ook niet in de duivel.
Hemel en hel bestaan, maar dit zijn enkel bestaande plaatsen op de wereld waar je komt en waar je je ofwel heel gelukkig of ongelukkig voelt.
Voor mij was bijvoorbeeld een heel fijne stageplaats waar ik 10 maanden zowel volwassenen als kinderen heb begeleid, de hemel. Zo heerlijk om er te werken.
De hel is de fabriek waar ik tot 2014 gewerkt heb en waar de laatste jaren niet meer vol te houden waren. Elke dag was hels.
Dat je in je leven goed moet zijn om naar de hemel te gaan na je dood is quatsch en nooit onderbouwd en hetzelfde geldt voor de hel.
|
|
