Kattenvraagbaak #53

Nek schouders bedoelde ik ook, ergens tussen de schouderbladen in ieder geval. maar als het voor het kattenluik geen probleem is dan hoogstwaarschijnlijk voor de voerbak ook niet.
Hier heb ik de gewenning snel opgebouwd, s,morgens neergezet en s,avond aten ze er al uit.

quote:

Op vrijdag 21 september 2018 13:40 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Snelheid van gewenning heeft natuurlijk veel met de kat te maken.
Ik heb twee angsthazen en ik wilde niet dat ze bak-angst gingen ontwikkelen. Dus keurig in drie weken opgebouwd vanuit eten met bak continue open en daarna steeds grotere stukjes dicht.

Klopt, het ligt ook aan de kat(ten), Met mijn vorige kat duurde het even voor hij het door had (net als met die voertoren wat 3 weken heeft geduurd) terwijl Banjer het zo door had, Diallo was ook geen probleem want bij de fokker hadden ze die bakken ook staan.

In ieder geval cat-astrophe en ik zijn er erg enthousiast over maar kan me voorstellen dat 3 keer 95 euro een hoop geld is.
Optie: Een kattenluik met eventueel chip of magneet in de wc-deur te doen met een nachtlampje continue aan ?
Zo hebben wij het gedaan toen onze vorige kat op dieet moest en deze bakken nog niet op de markt waren.

Hoi! Ik heb een vraagje. Vriend en ik zijn vanochtend wezen kijken bij twee kittens in het asiel. Bij de omschrijving stond dat ze wel van knuffelen houden maar ze het allemaal ook nog wel spannend vinden. Ze zijn gevonden toen ze een paar dagen oud waren en samen met moederpoes in het asiel gezeten tot nu (dinsdag zijn ze 8 weken). Ze waren toen we net binnen kwamen heel schrikkerig, elke onverwachte beweging schoten ze meteen weg en liepen ook echt met een boogje om ons heen. We hebben een uur op de grond gezeten bij ze in de kittenkamer en na dat uur konden we ze aaien als we maar 'van achter' kwamen, dus ze onze hand niet zagen aankomen. Dan bleven ze er ook echt wel even voor zitten en draaiden soms zelfs ook wel op hun rug om er echt voor te gaan liggen. Echt naar ons toe komen lopen deden ze nog steeds niet en als we in hun zicht een beweging hun richting op maakten dan deinsden ze terug, maar niet zo extreem als in begin dat ze meteen er vandoor gingen.

Ik heb zelf wat twijfels omdat ze dus niet in een gastgezin hebben gezeten maar echt in het asiel zijn opgegroeid, ondanks dat er wel contact is met de medewerkers lijkt me dat voor de socialisatie toch wel stuk minder gewenst dan echt in huiselijke omgeving opgroeien en veel meer contact met mensen. Aan de andere kant merkten we ook echt wel verschil tussen net binnenkomen en een uurtje later. De medewerkster gaf aan dat dat schrikkerige er waarschijnlijk heel snel af is als ze bij ons thuis zouden zijn, dat ze na een dag of twee al wel volop op verkenning zouden gaan en na een week of zo ook ons meer zouden gaan opzoeken.

Wij hebben alleen echt nul ervaring met kittens van die leeftijd, en vragen ons dus heel erg af of alle kittens in het begin wat schrikkerig reageren gewoon omdat zo'n vreemde reus ook gewoon wel spannend is, of dat kittens die in een gastgezin zijn grootgebracht met de moeder en waarbij bij de beschrijving bijvoorbeeld staat dat ze van knuffelen houden, wel al uit zichzelf op je af komen na eventjes wennen of bv niet schrikken als je ze rustig gaat aaien. De medewerkster gaf ook aan dat je bij kittens nooit weet of ze echt knuffelig worden of niet, ook niet als ze op deze leeftijd in het gastgezin veel op schoot komen liggen, kan als ze opgroeien zo weer anders zijn. Wij vragen ons wel af deze kittens nog echte knuffelkittens zouden kunnen worden in de zin van dat ze na het spelen bij je op schoot of naast je op de bank komen liggen, of dat het gedrag van het kitten op deze leeftijd al wel wat voorspelt (knuffelkittens kunnen zo blijven of iets minder knuffelig worden en nu al niet zo op mensen gericht blijft altijd zo, bijvoorbeeld).

Lang verhaal, maar wij twijfelen dus heel erg en vooral omdat we wel graag kittens willen die naast lekker spelen ook 's Avonds lekker bij je op de bank komen liggen kroelen (op schoot of ernaast maakt dan niet uit). En wij kunnen niet zo goed inschatten of dus ook wat beter gesocialiseerde kittens in het begin wat schrikkerig zijn, en dat dat dus niks hoeft te zeggen over hoe knuffelig ze uiteindelijk worden, of dat dat wel degelijk iets zegt. En aangezien jullie daar vast meer ervaring mee hebben... Vraag ik het hier. We willen namelijk wel echt "de goede" beslissing maken want het is natuurlijk een grote verantwoordelijkheid en voor een lange tijd.

quote:

Op vrijdag 17 augustus 2018 16:42 schreef lipjes het volgende:

[..]

Lokquote, jij hebt hier vast wel ervaring mee als gastgezin voor asiel Breda..

[ Bericht 7% gewijzigd door vlindertje89 op 21-09-2018 15:36:11 ]

Je weet nooit hoe kittens zich echt gaan ontwikkelen bij je.

Als je twijfelt over deze twee kan je ook gewoon wachten tot je er twee tegenkomt die je wel gelijk ziet zitten natuurlijk.

Daar heb je helemaal gelijk in.

Het lastige vind ik dat ik helemaal geen vergelijkingsmateriaal heb - deze kittens vond ik nu vrij schrikkerig, maar misschien doen alle kittens dat wel in het begin en zegt dat niks over hoe het gaat als ze eenmaal bij ons zijn?

En ik vond ze verder vreselijk schattig en grappig, dus mijn gevoel zegt sowieso jaaa neem mee naar huis, maar mijn verstand wil niet alleen maar op schattigheid een beslissing nemen die consequenties heeft voor de komende pak 'm beet 15 jaar ook gezien waarschijnlijk bijna alle kittens schattig en grappig zijn, haha.

Edit: vat ik het trouwens goed samen als ik zeg dat jij eigenlijk zegt dat als je zeker wil weten dat de katten die we uit het asiel halen katten zijn die ook van knuffelen houden, dat we dan dus geen kittens moeten nemen maar al iets oudere katten waarvan het karakter al wat meer ontwikkeld is?

Die van ons waren in het begin ook wat schrikkerig. Ondanks dat ze pas met 16 wk kwamen

quote:

Op vrijdag 21 september 2018 15:50 schreef vlindertje89 het volgende:
Daar heb je helemaal gelijk in.

Het lastige vind ik dat ik helemaal geen vergelijkingsmateriaal heb - deze kittens vond ik nu vrij schrikkerig, maar misschien doen alle kittens dat wel in het begin en zegt dat niks over hoe het gaat als ze eenmaal bij ons zijn?

En ik vond ze verder vreselijk schattig en grappig, dus mijn gevoel zegt sowieso jaaa neem mee naar huis, maar mijn verstand wil niet alleen maar op schattigheid een beslissing nemen die consequenties heeft voor de komende pak 'm beet 15 jaar ook gezien waarschijnlijk bijna alle kittens schattig en grappig zijn, haha.

Edit: vat ik het trouwens goed samen als ik zeg dat jij eigenlijk zegt dat als je zeker wil weten dat de katten die we uit het asiel halen katten zijn die ook van knuffelen houden, dat we dan dus geen kittens moeten nemen maar al iets oudere katten waarvan het karakter al wat meer ontwikkeld is?

Ik heb zelf een erg schuwe kater genomen. Onder het mom van, die kan goed alleen zijn en durfde niet voor twee kittens gelijk te zorgen.
Maar deze was totaal niet knuffelig. Nog steeds niet, maar komt tegenwoordig wel op of bij me liggen soms (na 1.5 jaar)

Later nog een kitten erbij genomen en die knuffelt enkel savonds op bed even.

Af en toe mis ik dat wel. Maar soms vind ik het ook wel lekker, geen gedoe of aandachtgevraag zeg maar.

Tja ieder heeft zo zijn karakter.
Ik ben vooral van mening dat je het gewoon nooit zeker weet (of ze zijn nu al enorm zo, dan heb je de meeste kans dat ze dag bij jou ook gaan doen gok ik).

@Sorella, even nieuwsgierig, waarom een nachtlampje?

Geen ervaring met zulke voerbakjes. Zo'n luikje op chip kan ook in een constructie zoals een houten bak of een kast gezet worden, al zal dat qua prijs niet schelen met die voerbakjes.

@Vlindertje, heel eerlijk, ik zou dat niet snel doen zonder ervaring en met een wens voor knuffelige katten. Het (knuffel)gedrag op de lange termijn kun je niet voorspellen, maar het verschil tussen een goede en slechtw start is gewoonlijk wel goed merkbaar. 8 weken in een asiel, zonder fatsoenlijke socialisatie, dat is toch een nadelige start. Sommige kittens redden zich daar prima mee en stuiteren in een asiel vrolijk rond, maar wat je na die ene ervaring beschrijft, inclusief schrikreactie voor handen, klinkt het niet alsof dat het geval was bij deze kittens. Uit ervaring, alle kittens schrikken wel eens, een goed gesocialiseerd kitten zal dan al snel (voorzichtig) gaan kijken wat het nou was. Een angstig kitten zal eerder wegduiken.

Als ze in hun vertrouwde omgeving al schrikkerig zijn, weet dan dat allerlei huiselijke zaken nog totaal onbekend zijn. Een koffiezetapparaat wat geluid maakt, iemand die van een trap afloopt, etc. Ook hier weer, sommige kittens hebben daar weinig moeite mee, andere gaan verstoppen bij elke situatie. Mocht je deze kittens nemen, zou ik je adviseren (zoals altijd, maar in zulke gevallen helemaal) om ze niet bij thuiskomst maar gewoon los te laten. Zet ze in 1 kamer met alle spulletjes, en wanneer ze relaxt genoeg zijn en wat nieuwsgierigheid tonen, geef je ze de volgende ruimte erbij. Dat kan heel snel gaan, maar ook andersom, en dan kan ineens een heel huis zeer stressvol zijn. Helemaal als ze elkaar kwijtraken enzo (inclusief van die intens zielige mauwtjes).

Vragen die je jezelf kan stellen; heb je tijd om (veel) aandacht aan socialisatie te besteden? Beide fulltime werken zou ik geen goede combi vinden met angstige kittens.
Heb je zin om te werken aan angsten, of wil je liever kittens waarmee je al snel leuk en enthousiast kan spelen e.d.?
Heb je veel visite en/of kleine kinderen over de vloer? Ook dit kan weer minder handig zijn met angstige kittens. Natuurlijk kan het zijn dat ze in een huis helemaal opbloeien en geen enkel probleem hebben met bv. bezoek, maar helaas spreek ik uit ervaring, tis niet leuk als je kat gaat verstoppen als er bezoek is.

En ik vind het ontzettend goed dat je het zo overweegt! Ik heb meermaals mensen gezien die totaal voorbij gingen aan de behoeften van een kitten, omdat het beestje bijvoorbeeld een apart kleurtje had.

Hond > Kat

Holyme en Cat-astrophe, heel erg bedankt voor jullie uitgebreide antwoorden! We hebben besloten inderdaad niet voor deze twee kittens te gaan en verder te kijken voor sociale kittens maar ook zeker voor een koppeltje al iets oudere katten.

Wat jij zei, Holyme, is precies wat mijn verstand zei, terwijl mijn hart vooral dacht 'jaa leuk lief schattig'. Maar zoals je al zegt, ik vind het wel heel belangrijk om ook aan de behoeftes van de katten te voldoen. We werken beiden vier dagen buitenshuis en er is dus drie dagen overdag niemand in huis. Opzich willen we best tijd steken in het verder socialiseren, maar we missen naar ons idee daar toch ook echt wel wat ervaring voor. Dus naar verstand geluisterd en deze beslissing gemaakt.

quote:

Op vrijdag 21 september 2018 19:30 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Verstandig
En met die werkdagen is het sowieso beter om naar meer volwassen katten te gaan kijken. Want een koppeltje kittens kan elkaar prima vermaken, maar je moet er wel genoeg tijd in kunnen steken.

Bedenk ook dat wat jij wil in een kat en wat je aan de kat kunt bieden. En dat kan nu nog wat meer uit elkaar liggen dan optimaal is. Een knuffelige kat zal je graag in de buurt hebben, jullie zijn vier dagen weg.
Een minder knuffelige kat zal dat een minder groot probleem vinden.

Wil niet zeggen dat een kat daardoor bij jullie een slecht bestaan heeft. Zeker met een koppel hebben ze gezelschap aan elkaar. Maar vraag bij het kijken naar volwassen katten ook hoe groot hun behoefte aan menselijke aanwezigheid is. En ook knuffelkatten kunnen vaak prima overdag alleen zijn.

Goede dingen om over na te denken! We zijn allebei op een andere dag thuis (ik woensdag, vriend vrijdag) dus maandag, dinsdag en donderdag zouden de katten/kittens overdag van 8-17.30 alleen zijn. In de avonden is eigenlijk altijd wel één van ons thuis. Dat is inderdaad wel goed, om na te gaan in hoeverre de katten/kittens behoefte hebben aan gezelschap overdag. Ik was er inderdaad vanuit gegaan dat met twee dat niet zo'n probleem zal zijn, maar dat verschilt natuurlijk ook per kat.

Zo fijn om tips hier te kunnen lezen! Ik ken wel mensen met katten - onze buren hebben er drie waar we regelmatig op passen in vakanties - maar ik heb toch erg het idee dat veel mensen "gewoon" een kat nemen zonder daar erg over na te denken. Wij zijn daar allebei niet zo goed in haha (in dit geval maar goed ook). Dus de overwegingen en tips van mensen die daar ook wél over nadenken zijn erg fijn!

[quote] Op vrijdag 21 september 2018 16:56 schreef Holyme het volgende:
@Sorella, even nieuwsgierig, waarom een nachtlampje?

Als er geen raampje in een deur zit is het wel erg donker en een kat moet toch wat licht hebben om te kunnen zien

Geen ervaring met zulke voerbakjes. Zo'n luikje op chip kan ook in een constructie zoals een houten bak of een kast gezet worden, al zal dat qua prijs niet schelen met die voerbakjes.

1 luik met chip versus 3 voerbakken met chip aangezien valentijn 3 katten heeft.

quote:

Op vrijdag 21 september 2018 23:15 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Was ook mijn eerste idee, maar ik zie wat bezwaren. Of maak ik een denkfout?

Als je dieetvoer achter de gesloten deur zet, hoe regel je dan dat die dieetkat geen ander voer binnen krijgt? Want dan nomt ze vast ook van de andere bakken.

En andersom zou je een deurtje moeten hebben wat op 2 chips werkt, omdat beide niet-dieetkatten daar dan terecht moeten kunnen. En gaan die dan ook niet (duur) dieetvoer mee-eten van de dieetkat wat vrij beschikbaar is?

Nee je maakt geen denkfout maar die maak ik, je hebt helemaal gelijk.
Het voer van onze andere kat stond boven op de krabpaal en zij kwam niet meer zo hoog. Dit was ik even vergeten.
Geen optie dus voor valentijn.

Hallo allemaal, ik heb een vraag en ik hoop dat jullie me wat tips kunnen geven.
Onze katten (mannetje van 7, Amerikaanse korthaar en vrouwtje van 6, Europese korthaar) snappen het kattenluikje niet. Dit hebben we 2 weken geleden geïnstalleerd. De eerste 1,5 week hebben we het open laten staan dmv plakband, zodat ze alleen door een gat hoefden te kruipen. Toen het plakband er weer eens af viel, heb ik gekeken wat er zou gebeuren.
Ik help ze met erdoor gaan, dat wil zeggen dat ik ze oppak, het luikje met 1 hand open maak en ze een duwtje geef. Ik help ze ook met het geven van een duwtje met hun hoofd. Zodra het luikje open is, gaan ze er doorheen, dan lukt het wel.

Gister is het mannetje zelf naar buiten gegaan, voor het eerst. Hij kon alleen niet meer naar binnen. Meisje (schildpadje, heel erg schuw en bang voor alles) durft het nog helemaal niet.

Hoe kan ik ze het beste helpen om zelfstandig door het luikje te gaan? Nu het kouder gaat worden gaan we de deur niet meer open hebben en ze vinden het zo fijn in de tuin.
Alvast bedankt voor jullie hulp.

Haha, luikje in de wc deur zal het dus niet gaan worden. Ik denk dat 3 chipbakken de enige oplossing zijn. Dan krijgen ze hun kerstcadeau vroeger dit jaar haha.

quote:

Op zaterdag 22 september 2018 07:34 schreef MevrouwCactus het volgende:
Hallo allemaal, ik heb een vraag en ik hoop dat jullie me wat tips kunnen geven.
Onze katten (mannetje van 7, Amerikaanse korthaar en vrouwtje van 6, Europese korthaar) snappen het kattenluikje niet. Dit hebben we 2 weken geleden geïnstalleerd. De eerste 1,5 week hebben we het open laten staan dmv plakband, zodat ze alleen door een gat hoefden te kruipen. Toen het plakband er weer eens af viel, heb ik gekeken wat er zou gebeuren.
Ik help ze met erdoor gaan, dat wil zeggen dat ik ze oppak, het luikje met 1 hand open maak en ze een duwtje geef. Ik help ze ook met het geven van een duwtje met hun hoofd. Zodra het luikje open is, gaan ze er doorheen, dan lukt het wel.

Gister is het mannetje zelf naar buiten gegaan, voor het eerst. Hij kon alleen niet meer naar binnen. Meisje (schildpadje, heel erg schuw en bang voor alles) durft het nog helemaal niet.

Hoe kan ik ze het beste helpen om zelfstandig door het luikje te gaan? Nu het kouder gaat worden gaan we de deur niet meer open hebben en ze vinden het zo fijn in de tuin.
Alvast bedankt voor jullie hulp.

Ok, de welbekende fok-wet werkt ook in f&f blijkbaar. Het mannetje begrijpt het kattenluikje sinds vandaag

quote:

Op zaterdag 22 september 2018 12:43 schreef MevrouwCactus het volgende:

[..]

Ok, de welbekende fok-wet werkt ook in f&f blijkbaar. Het mannetje begrijpt het kattenluikje sinds vandaag

ik kan me nog iets herinneren dat bangige katten een luikje soms eng vinden omdat ze niet kunnen zien of er buiten een vijandige kat-collega op de loer ligt. Wel/geen beplanting in de buurt maakte daarin nog verschil (Jackson Galaxy?)

quote:

Op zaterdag 22 september 2018 12:48 schreef HaverMoutKoekje het volgende:

[..]

ik kan me nog iets herinneren dat bangige katten een luikje soms eng vinden omdat ze niet kunnen zien of er buiten een vijandige kat-collega op de loer ligt. Wel/geen beplanting in de buurt maakte daarin nog verschil (Jackson Galaxy?)

Het luikje zelf is doorzichtig dus ze kunnen er doorheen kijken, maar niet om het hoekje uiteraard. Ik denk dat het klepperende geluid een beetje de bottleneck is voor Meisje, samen met het nieuwe. Ze heeft er ook 4 jaar over gedaan om op schoot te durven komen zitten, dus ze heeft het echt moeilijk met nieuwe dingen.

quote:

Op zaterdag 22 september 2018 12:52 schreef MevrouwCactus het volgende:

[..]

Het luikje zelf is doorzichtig dus ze kunnen er doorheen kijken, maar niet om het hoekje uiteraard. Ik denk dat het klepperende geluid een beetje de bottleneck is voor Meisje, samen met het nieuwe. Ze heeft er ook 4 jaar over gedaan om op schoot te durven komen zitten, dus ze heeft het echt moeilijk met nieuwe dingen.

ah gos

quote:

Op zaterdag 22 september 2018 12:52 schreef MevrouwCactus het volgende:

[..]

Het luikje zelf is doorzichtig dus ze kunnen er doorheen kijken, maar niet om het hoekje uiteraard. Ik denk dat het klepperende geluid een beetje de bottleneck is voor Meisje, samen met het nieuwe. Ze heeft er ook 4 jaar over gedaan om op schoot te durven komen zitten, dus ze heeft het echt moeilijk met nieuwe dingen.

Halverwege dit filmpje de uitleg. Je was dus al op de goede weg! Mijn kat blijft zijn pootje gebruiken ipv zijn kop,maar hey, het werkt zo al jaren voor hem Succes ermee

Fijn filmpje, dank je! Fijn dat we al op de goede weg waren, we blijven er lekker mee doorgaan.

Mannetje is al een keer of 5 zelf door het luikje gegaan en voor Meisje doen we de deur open als ze er om vraagt. Met haar komt het wel, haar wil ik niet teveel oppakken want dat vindt ze eng.

quote:

Op donderdag 20 september 2018 15:57 schreef valentijn101 het volgende:
Een van onze 3 katten moet helaas op dieet. Ze zijn gewend de hele dag droogvoer te kunnen eten en af en toe krijgen ze natvoer.

De enige oplossing die ik kan bedenken is 3 voerbakken met chipherkenning aanschaffen.

Nu kom ik op mijn zoektochten vooral de Surefeed petfeeder met microchip tegen.

(https://tims.nl/_1-surefeed-voerbak-met-microchip-/) in het linkje ook een filmpje met hoe de bak werkt.

Heeft iemand ervaring met de voerbak? Is het wat? Weet iemand een betere?

Geen flauw idee... maar ik heb zelf wel aan een andere oplossing gedacht. Komt deels op hetzelfde neer. Een voeder "station."

Men make met hout en gaas 4 voeder hokjes voor elke kat (of hond) Elk hokje voorzien van een kattenluik met chipherkenner en elke kat een chip in de nek.
Die hokjes kunnen alleen open als de juiste kat daar naar binnen wil.

Het voordeel hiervan boven voerbakjes met chipherkenner is dat de katten zich tijdens het eten ook veilig voelen.. ze ook hun eten durven te laten staan om er later nog wat van te snoepen.

En ja, zo'n voederstation zal wel heel wat meer ruimte innemen dan bakjes met chips. Maar zodra ik ga verhuizen, ga ik (of laat ik) er eentje bouwen met ruimte voor mijn 4 katten. Dan zijn de katten ook veilig voor elkaar als ze aan het eten zijn.

quote:

Op donderdag 20 september 2018 15:57 schreef valentijn101 het volgende:
Een van onze 3 katten moet helaas op dieet. Ze zijn gewend de hele dag droogvoer te kunnen eten en af en toe krijgen ze natvoer.

De enige oplossing die ik kan bedenken is 3 voerbakken met chipherkenning aanschaffen.

Nu kom ik op mijn zoektochten vooral de Surefeed petfeeder met microchip tegen.

(https://tims.nl/_1-surefeed-voerbak-met-microchip-/) in het linkje ook een filmpje met hoe de bak werkt.

Heeft iemand ervaring met de voerbak? Is het wat? Weet iemand een betere?

Wow nu pas het filmpje bekeken, mijn alternatief is wss stukken goedkoper. Maar ik heb het nog niet geprobeerd. Maar over de 90 euro? Hmmm...

quote:

Op vrijdag 21 september 2018 15:28 schreef vlindertje89 het volgende:
Hoi! Ik heb een vraagje. Vriend en ik zijn vanochtend wezen kijken bij twee kittens in het asiel. Bij de omschrijving stond dat ze wel van knuffelen houden maar ze het allemaal ook nog wel spannend vinden. Ze zijn gevonden toen ze een paar dagen oud waren en samen met moederpoes in het asiel gezeten tot nu (dinsdag zijn ze 8 weken). Ze waren toen we net binnen kwamen heel schrikkerig, elke onverwachte beweging schoten ze meteen weg en liepen ook echt met een boogje om ons heen. We hebben een uur op de grond gezeten bij ze in de kittenkamer en na dat uur konden we ze aaien als we maar 'van achter' kwamen, dus ze onze hand niet zagen aankomen. Dan bleven ze er ook echt wel even voor zitten en draaiden soms zelfs ook wel op hun rug om er echt voor te gaan liggen. Echt naar ons toe komen lopen deden ze nog steeds niet en als we in hun zicht een beweging hun richting op maakten dan deinsden ze terug, maar niet zo extreem als in begin dat ze meteen er vandoor gingen.

Ik heb zelf wat twijfels omdat ze dus niet in een gastgezin hebben gezeten maar echt in het asiel zijn opgegroeid, ondanks dat er wel contact is met de medewerkers lijkt me dat voor de socialisatie toch wel stuk minder gewenst dan echt in huiselijke omgeving opgroeien en veel meer contact met mensen. Aan de andere kant merkten we ook echt wel verschil tussen net binnenkomen en een uurtje later. De medewerkster gaf aan dat dat schrikkerige er waarschijnlijk heel snel af is als ze bij ons thuis zouden zijn, dat ze na een dag of twee al wel volop op verkenning zouden gaan en na een week of zo ook ons meer zouden gaan opzoeken.

Wij hebben alleen echt nul ervaring met kittens van die leeftijd, en vragen ons dus heel erg af of alle kittens in het begin wat schrikkerig reageren gewoon omdat zo'n vreemde reus ook gewoon wel spannend is, of dat kittens die in een gastgezin zijn grootgebracht met de moeder en waarbij bij de beschrijving bijvoorbeeld staat dat ze van knuffelen houden, wel al uit zichzelf op je af komen na eventjes wennen of bv niet schrikken als je ze rustig gaat aaien. De medewerkster gaf ook aan dat je bij kittens nooit weet of ze echt knuffelig worden of niet, ook niet als ze op deze leeftijd in het gastgezin veel op schoot komen liggen, kan als ze opgroeien zo weer anders zijn. Wij vragen ons wel af deze kittens nog echte knuffelkittens zouden kunnen worden in de zin van dat ze na het spelen bij je op schoot of naast je op de bank komen liggen, of dat het gedrag van het kitten op deze leeftijd al wel wat voorspelt (knuffelkittens kunnen zo blijven of iets minder knuffelig worden en nu al niet zo op mensen gericht blijft altijd zo, bijvoorbeeld).

Lang verhaal, maar wij twijfelen dus heel erg en vooral omdat we wel graag kittens willen die naast lekker spelen ook 's Avonds lekker bij je op de bank komen liggen kroelen (op schoot of ernaast maakt dan niet uit). En wij kunnen niet zo goed inschatten of dus ook wat beter gesocialiseerde kittens in het begin wat schrikkerig zijn, en dat dat dus niks hoeft te zeggen over hoe knuffelig ze uiteindelijk worden, of dat dat wel degelijk iets zegt. En aangezien jullie daar vast meer ervaring mee hebben... Vraag ik het hier. We willen namelijk wel echt "de goede" beslissing maken want het is natuurlijk een grote verantwoordelijkheid en voor een lange tijd.

[..]

Ach Vlindertje. Ik kan me eigenlijk alleen maar met mijn eigen ervaringen bedienen.

Mijn katten en poes kwamen vooral aan lopen. Mijn poes Minimeis, kwam in 2013 aanlopen, voelde zich direct bij mij thuis. Maar was verder amper gesocialiseerd. Ze had al een week rondgelopen in de straat, had dus enorme honger... kreeg van mij eten en aandacht (ze was pas 3 maanden oud ongeveer.
Ja het was direct een goede klik tussen mij en Minimeis (een naam die ik gewoon even koos omdat ik nog moeite zou doen om haar baasjes te zoeken). Maar niet niemand kwam... en dus was ze de 2e kat in huis.
Minimeis is altijd schuw gebleven naar andere mensen... of nu de deurbel of de telefoon rinkelde, mevrouw rende altijd onder mijn bed. Liet zich ook nooit zien aan vreemden... maar mij vertrouwde ze echt blindelings. Ik mocht haar zelfs op haar buikje aaien (iets dat de meeste katten niemand toe vertrouwen). Maar zij ging er zelfs expres zo voor liggen.

In 2014 wierp ze drie jonge katers. Die jongen waren nog te jong (toen het bezoek kwam) om weg te lopen... maar toen ze een weekje of 15 of 16 waren toen de eersten werden opgehaald... waren ze ook doodsbang voor bezoek, ze hadden de angst van hun moeder overgenomen.
Een van de 3 werd niet opgehaald, mijn kleine Ol(lie). En die is ook nu nog 4 jaar later net zo bang voor andere mensen als Minimeis ooit geweest was.

In 2017 kwam er nog een rooie kater bij. Ollie en mijn 1e kater waren aanvankelijk vijandig tegen die rooie kater, maar Minimeisje niet, die was best wel nieuwsgierig (al was ze gesteriliseerd).
Maar helaas kwam Minimeis begin dit jaar te overlijden...

Maar al haar kittens waren aanvankelijk heel schuw. Maar de kittens die een andere woning vonden, zijn ongeveer 3 dagen schuw gebleven richting hun nieuwe baasjes, maar hebben ze alsnog geaccepteerd.
En mijn Ollie, ja die was al aan mij gewend. Maar heel erg aanhankelijk was hij niet na een paar weken. Pas nu leert hij door te kijken naar mijn oudste kater veel over aanhankelijkheid, spelen en de plekjes om lekker te liggen.

Ondertussen heeft hij ook ontdekt hoe het alfa mannetje te zijn, ja, meneer wordt steeds iets aanhankelijker na vier jaar hahaha. Nee op schoot komt hij nog steeds zelden, hij heeft soms nog steeds zijn reserves... maar hij leert nog steeds van de andere katers (waar zijn moeder in de tuin begraven is).

Op dit moment heb ik weer 4 katten na het overlijden van mijn vader... zijn kater zou ik mee nemen.

Maar inmiddels was Ollie toch echt de Alfa kater in huis. Hij heeft nog enig respect voor mijn eerste kater, maar die rooie en die van mijn vader... die moeten het nog vaak ontgelden.
Deze maand kan ik voor het eerst Ollie een klein beetje in de hand houden.

Dus ja... ook een niet gesocialiseerde kat kan best aanhankelijk worden. Zeker als jij/ jouw gezin het eten geeft. Let wel... veel katten zijn afkerig tegen kinderen. Die zijn vaak te druk. Maar je moet dan vooral veel geduld betrachten en het niet persoonlijk nemen, dat zo'n kat niet direct de gezinskat is.
Maar dat kan helemaal goed komen. En hey, je gaat ook jouw kinderen toch niet weg doen, als het af en toe wat stroever loopt? Jouw kat heeft de slechtst mogelijke ervaring opgedaan als kitten. Win haar vertrouwen... met op tijd de kat voeren ben je al heel ver op weg.

Hou van die poes/ kat. En bescherm haar als ze haar eten wil eten (desnoods in een andere kamer)

Dit gaat echt goed komen.

quote:

Op zaterdag 22 september 2018 12:48 schreef HaverMoutKoekje het volgende:

[..]

ik kan me nog iets herinneren dat bangige katten een luikje soms eng vinden omdat ze niet kunnen zien of er buiten een vijandige kat-collega op de loer ligt. Wel/geen beplanting in de buurt maakte daarin nog verschil (Jackson Galaxy?)

Klopt, de meeste katten willen een kattenluikje waarbij ze (als ze hun kop erbuiten steken) direct een overzicht hebben over de directe omgeving. Dus geen potten met planten of coniferen direct buiten het kattenluikje. Katten willen de risico's het liefste al inschatten als ze hun kopje buiten het kattenluik bewegen.

quote:

Op dinsdag 25 september 2018 01:56 schreef Also-von-Oder het volgende:

[..]

Klopt, de meeste katten willen een kattenluikje waarbij ze (als ze hun kop erbuiten steken) direct een overzicht hebben over de directe omgeving. Dus geen potten met planten of coniferen direct buiten het kattenluikje. Katten willen de risico's het liefste al inschatten als ze hun kopje buiten het kattenluik bewegen.

Ze hebben alle ruimte, er staan geen planten oid binnen 3 meter van het luikje. Het mannetje blijft het begrijpen, wat erg fijn is (hoewel hij soms nog bij de deur staat te miauwen, een oude gewoontje natuurlijk). Meisje is gister voor het eerst zelfstandig naar binnen gekomen, omdat het begon te regenen denk ik. Heel tof dus! Naar buiten vindt ze nog wel moeilijk/eng, dus daar help ik haar bij. Bij haar gaat het nou eenmaal langer duren en dat is prima.

quote:

Op dinsdag 25 september 2018 06:50 schreef MevrouwCactus het volgende:

[..]

Ze hebben alle ruimte, er staan geen planten oid binnen 3 meter van het luikje. Het mannetje blijft het begrijpen, wat erg fijn is (hoewel hij soms nog bij de deur staat te miauwen, een oude gewoontje natuurlijk). Meisje is gister voor het eerst zelfstandig naar binnen gekomen, omdat het begon te regenen denk ik. Heel tof dus! Naar buiten vindt ze nog wel moeilijk/eng, dus daar help ik haar bij. Bij haar gaat het nou eenmaal langer duren en dat is prima.

Hahaha, ja soms moeten we onze katten een handje helpen. Mooi dat jij daar ook oog voor hebt. Dat is helaas niet vanzelfsprekend.
Zelf moet ik 3 katten beschermen tegen mijn Alfa katertje. Alfa kater heeft een hele intimiderende stijl van vechten; het houdt ergens het midden tussen vechten en dansen en trommelen op de grond... een soort van Capoeira zeg maar.

Ik wil binnenkort een digitale camcorder te kopen, om dit eens vast te leggen. Dat gaat echt een hit op Youtube worden hahaha. Maar het is minder grappig als het binnenshuis gebeurt, want dan kunnen de andere katten bijna geen kant op.

quote:

Op woensdag 26 september 2018 12:17 schreef Cat-astrophe het volgende:
en de katten doodsbang bleken ipv meteen dankbaar en enthousiast er doorheen te huppelen

Zelfde als met nieuwe speeltjes, of dat ze er met een dag helemaal klaar mee zijn

Mijn kitten van vijf maanden oud vertoont de afgelopen drie dagen afwijkend gedrag. Ze ligt de hele dag op haar kussen en komt hier alleen van af voor eten en drinken. Daarnaast loopt ze vreemd.


Ik wil morgen de dierenarts gaan bellen voor het maken van een afspraak. Desondanks was ik benieuwd naar jullie oordeel.

Ahh ze loopt helemaal stijfjes en heeft er duidelijk moeite mee. Ik zou niet weten wat het kan zijn, dus snel naar de DA

Ik zou ook de DA bellen dit ziet er niet echt leuk uit.

quote:

Op woensdag 26 september 2018 20:53 schreef Dragonberry het volgende:
Ahh ze loopt helemaal stijfjes en heeft er duidelijk moeite mee. Ik zou niet weten wat het kan zijn, dus snel naar de DA

quote:

Op woensdag 26 september 2018 21:06 schreef Sorella het volgende:
Ik zou ook de DA bellen dit ziet er niet echt leuk uit.

Zouden jullie wachten tot morgenvroeg?

quote:

Op woensdag 26 september 2018 21:08 schreef Poesje_Chaud het volgende:


Zouden jullie wachten tot morgenvroeg?

Ik wel. Verwacht niet dat ie morgen dood is.

[ Bericht 0% gewijzigd door Cue_ op 26-09-2018 21:49:35 ]

Bedankt voor jullie reacties. Ik zal jullie op de hoogte houden.

Ik ben zo,n trut die meteen aan de telefoon hangt als er iets mis is met mijn katten en vaak stelde het niets voor.
Vraagje hoe gaat het met haar plassen of heb je het idee dat zij moet persen net alsof zij moet poepen maar het wil niet ?

quote:

Op woensdag 26 september 2018 21:48 schreef Sorella het volgende:
Ik ben zo,n trut die meteen aan de telefoon hangt als er iets mis is met mijn katten en vaak stelde het niets voor.
Vraagje hoe gaat het met haar plassen of heb je het idee dat zij moet persen net alsof zij moet poepen maar het wil niet ?

Ik weet niet of ze op de kattenbak is geweest en hoe het daaraan toe gaat. Ze deelt de kattenbak met een andere kitten.

[ Bericht 100% gewijzigd door Sorella op 26-09-2018 22:28:49 ]

quote:

Op woensdag 26 september 2018 21:59 schreef Poesje_Chaud het volgende:

[..]

Ik weet niet of ze op de kattenbak is geweest en hoe het daaraan toe gaat. Ze deelt de kattenbak met een andere kitten.

Als je niets gemerkt heb in de kamer dan zal er met haar blaas niets aan de hand zijn, morgenvroeg gewoon ff de da bellen voor het rare lopen.

Nou volgende week toch maar mijn laatste poes laten inslapen pfff.

?? heel veel sterkte alvast met deze moeilijke beslissing Vault.

quote:

Op woensdag 26 september 2018 12:28 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Zelfde als met nieuwe speeltjes, of dat ze er met een dag helemaal klaar mee zijn

De meeste speeltjes hebben mijn katten amper aangeraakt. Ja, met een propje zilverpapier was de kat die ik het langste heb, altijd heel blij mee. Zeker in de eerste paar jaren.
En mijn alfa mannetje heeft zelden gespeeld, ja met z'n broertjes toen ze nog kittens waren.
Maar nu dik vier jaar later begint hij ineens te spelen met stokjes en dergelijke.

Ik heb vanmorgen naar de dierenarts gebeld en ik kon gelijk direct. Poesje had koorts (40,3 graden) en heeft daarvoor een temperatuurverlagend middel en antibiotica ingespoten gekregen. Morgenvroeg moet ik terugkomen voor een controle.

Heeft de DA nog wat gezegd over het lopen of komt dat omdat de poes koorts heeft ?

quote:

Op donderdag 27 september 2018 14:23 schreef Sorella het volgende:
Heeft de DA nog wat gezegd over het lopen of komt dat omdat de poes koorts heeft ?

Hij zei dat het vreemde lopen kan komen door de koorts.

Ik hoop voor poes dat de antibiotica werkt en dat ze er morgen een stuk beter bij loopt

Nou het is gebeurt

Echt zo triest vanmorgen. Ze lag op de grond en kon niet meer opstaan. Schokken en stuiptrekkingen en je zag het ook al aan de ogen. Zo'n dode blik.

Ging al een tijdje slechter, maar echt vanmorgen was de druppel zeg. Zo zielig om te zien.

Mijn Sibeer kitten van 4 maanden schept steeds met mijn pootjes het water uit zijn drink bakje of gooit deze totaal om.
Het staat op een plavuizen vloer in mijn keuken dus echt schade is er niet gelukkig, word alleen wel moe van het opruimen.

Ik gebruik de Alessi Tigrito voer- en drinkbak.
Het is een plastic constructie in de vorm van een kat met uitneembare RVS schaaltjes.


Iemand enig idee wat de oorzaak is en hoe dit af te leren is?

quote:

Op zondag 30 september 2018 09:23 schreef CoExist het volgende:
Mijn Sibeer kitten van 4 maanden schept steeds met mijn pootjes het water uit zijn drink bakje of gooit deze totaal om.
Het staat op een plavuizen vloer in mijn keuken dus echt schade is er niet gelukkig, word alleen wel moe van het opruimen.

Ik gebruik de Alessi Tigrito voer- en drinkbak.
Het is een plastic constructie in de vorm van een kat met uitneembare RVS schaaltjes.
[ link | afbeelding ]

Iemand enig idee wat de oorzaak is en hoe dit af te leren is?

Sommige katten doen dit, kan verschillende oorzaken hebben, zoals dat de kat het leuk vindt of bijvoorbeeld de voerplek niet ideaal voelt. Afleren zou ik niet proberen, de kat vertoont voor hem normaal gedrag. Die van mij kan helemaal los gaan als ik de kraan een beetje openzet, of als ik een glas water heb. Gaat ie graven enzo

Tip: tussen voer- en waterbakje zeker 1.5 meter afstand, pak een voerbakje en een waterbakje wat plat en laag is, breed genoeg dat de snorharen de randen weinig of niet raken. Je setje ziet er leuk uit, maar het is onnatuurlijk voor de kat om te eten waar hij drinkt, en wie weet speelt dat ook mee voor hem (al zou mijn eerste gedachte zijn kitten+leuk spelen). Ik zou dus beginnen met een zware, stevige drinkbak op een andere plaats, zodat omgooien al niet meer gaat, en een absorberend matje eronder.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 15:20 schreef Vault-Boy het volgende:
Nou het is gebeurt

Echt zo triest vanmorgen. Ze lag op de grond en kon niet meer opstaan. Schokken en stuiptrekkingen en je zag het ook al aan de ogen. Zo'n dode blik.

Ging al een tijdje slechter, maar echt vanmorgen was de druppel zeg. Zo zielig om te zien.

Van harte gecondoleerd met je verlies maar het is beter voor haar.

quote:

Op zondag 30 september 2018 10:46 schreef HyrulePrincess het volgende:

[..]

Haha zelfde probleem hier. 1 van mijn 2 katten maakt elke dag een waterballet. Ik heb ooit een fontijntje gekocht, dit hielp eventjes maar uiteindelijk ging hij daar ook mee kliederen. Toen heb ik een keramische fontijn gekocht zodat hij hem niet meer kan verslepen, ook daar wist hij zo te klieren dat de bovenkant van de fontijn net iets verschoof waardoor al het water over de vloer werd gepompt :’) nu heb ik alleen de onderkant van de fontijn nog staan omdat het een zware bak is, en deze staat weer in een lasagneschaal zodat als hij kliedert het niet op de grond valt ik heb echt alles geprobeerd maar zelfs deze 2 bakken schuift hij alsnog de hele kamer door. Hij krijgt 2x per dag een verse bak water anders blijft hij erom schreeuwen. Beetje rare situatie maar ik heb geen idee wat ik er aan kan doen haha. De onderkant van de bak is trouwens zo groot dat 2 katten er tegelijk uit kunnen drinken dus het kan niet zo zijn dat het is omdst het te klein is. Mijn kat probeerd ook uit onze kannen water te drinken en uit de kopjes.

Katten Tof dat je zo aanpast voor 'm!

quote:

Op donderdag 27 september 2018 15:20 schreef Vault-Boy het volgende:
Nou het is gebeurt

Echt zo triest vanmorgen. Ze lag op de grond en kon niet meer opstaan. Schokken en stuiptrekkingen en je zag het ook al aan de ogen. Zo'n dode blik.

Ging al een tijdje slechter, maar echt vanmorgen was de druppel zeg. Zo zielig om te zien.

Gecondoleerd en sterkte...

Sterkte vault-boy

quote:

Op zondag 30 september 2018 09:38 schreef Holyme het volgende:

[..]

Sommige katten doen dit, kan verschillende oorzaken hebben, zoals dat de kat het leuk vindt of bijvoorbeeld de voerplek niet ideaal voelt. Afleren zou ik niet proberen, de kat vertoont voor hem normaal gedrag. Die van mij kan helemaal los gaan als ik de kraan een beetje openzet, of als ik een glas water heb. Gaat ie graven enzo

Tip: tussen voer- en waterbakje zeker 1.5 meter afstand, pak een voerbakje en een waterbakje wat plat en laag is, breed genoeg dat de snorharen de randen weinig of niet raken. Je setje ziet er leuk uit, maar het is onnatuurlijk voor de kat om te eten waar hij drinkt, en wie weet speelt dat ook mee voor hem (al zou mijn eerste gedachte zijn kitten+leuk spelen). Ik zou dus beginnen met een zware, stevige drinkbak op een andere plaats, zodat omgooien al niet meer gaat, en een absorberend matje eronder.

quote:

Op zondag 30 september 2018 10:46 schreef HyrulePrincess het volgende:

[..]

Haha zelfde probleem hier. 1 van mijn 2 katten maakt elke dag een waterballet. Ik heb ooit een fontijntje gekocht, dit hielp eventjes maar uiteindelijk ging hij daar ook mee kliederen. Toen heb ik een keramische fontijn gekocht zodat hij hem niet meer kan verslepen, ook daar wist hij zo te klieren dat de bovenkant van de fontijn net iets verschoof waardoor al het water over de vloer werd gepompt :’) nu heb ik alleen de onderkant van de fontijn nog staan omdat het een zware bak is, en deze staat weer in een lasagneschaal zodat als hij kliedert het niet op de grond valt ik heb echt alles geprobeerd maar zelfs deze 2 bakken schuift hij alsnog de hele kamer door. Hij krijgt 2x per dag een verse bak water anders blijft hij erom schreeuwen. Beetje rare situatie maar ik heb geen idee wat ik er aan kan doen haha. De onderkant van de bak is trouwens zo groot dat 2 katten er tegelijk uit kunnen drinken dus het kan niet zo zijn dat het is omdst het te klein is. Mijn kat probeerd ook uit onze kannen water te drinken en uit de kopjes.

Ik denk dat het gewoon een soort speelse aandachtstrekkerij is. Hij doet het alleen als wij thuis zijn.
Had er vanmorgen zo’n absorberend plaszeiltje onder gelegd, geen succes want hij nam het in zijn bekje en probeerde er mee vandoor te gaan...

Ga het ff een paar dagen aankijken en anders kijken voor een zwaardere drink bak.

Mijn kat drinkt alleen buiten. Het water dat ik elke dag trouw voor hem neerzet raakt hij niet aan. Wat kan de reden daarvan zijn?
En Vault_Boy, sterkte met dit verlies

quote:

Op zondag 30 september 2018 15:16 schreef Lavenderr het volgende:
Mijn kat drinkt alleen buiten. Het water dat ik elke dag trouw voor hem neerzet raakt hij niet aan. Wat kan de reden daarvan zijn?
En Vault_Boy, sterkte met dit verlies

Dat doen ze gewoon. Kan je weinig aan doen. Een waterfontein vonden ze binnen dan wel fijn. En een schaaltje in de douche, elke keer even vullen als je onder de douche staat.
Kwestie van je aanpassen.

quote:

Op zondag 30 september 2018 15:33 schreef mootie het volgende:

[..]

Dat doen ze gewoon. Kan je weinig aan doen. Een waterfontein vonden ze binnen dan wel fijn. En een schaaltje in de douche, elke keer even vullen als je onder de douche staat.
Kwestie van je aanpassen.

Ah, dankje. Vond het zo apart. Zie ik hem in de tuin uit een schaal of potje staan drinken terwijl er naast zijn voer ook water staat. Misschien vindt hij regenwater ook wel lekkerder.
Dat met de douche ga ik eens proberen. Ben benieuwd!

quote:

Op zondag 30 september 2018 15:39 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Ah, dankje. Vond het zo apart. Zie ik hem in de tuin uit een schaal of potje staan drinken terwijl er naast zijn voer ook water staat. Misschien vindt hij regenwater ook wel lekkerder.
Dat met de douche ga ik eens proberen. Ben benieuwd!

Dat doet Frasier ook hoor. Daarna springt hij over de schutting.

2 katten hier. De ene drinkt netjes, de ander mept iedere waterbak om. Deze is tot nu toe de enige waar ze dat niet bij kan. Maar staat ook nog steeds op een groot plat bord.
Brokjes hengelt ze ook uit de voerbak, normaal (wat is normaal bij katten?) eten uit de bak doet ze niet.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 15:20 schreef Vault-Boy het volgende:
Nou het is gebeurt

Echt zo triest vanmorgen. Ze lag op de grond en kon niet meer opstaan. Schokken en stuiptrekkingen en je zag het ook al aan de ogen. Zo'n dode blik.

Ging al een tijdje slechter, maar echt vanmorgen was de druppel zeg. Zo zielig om te zien.

sterkte

quote:

Op maandag 1 oktober 2018 10:25 schreef HyrulePrincess het volgende:
Kent iemand trouwens dit? Wij zijn terug van vakantie en ik zag opeens dat een oortje van mijn kat aan het uiteinde wat zwarter is. Ik dacht eerst dat het gewoon vuil was want hij komt regelmatig smerig thuis als hij in zand heeft liggen rollen oid maar toen ik later dichtbij keek zag ik opeens dat het er niet zo 1 2 3 vanaf gaat. Als ik het op internet probeer te vinden krijg ik alleen oormijt maar daar lijkt het niet echt op toch? Dat zit meestal helemaal in het hoor. Dit is echt alleen aan het uiteinde, de rest van het oor is netjes schoon ook als ik helemaal naar binnen kijk.

Misschien maar even afspraak maken bij de DA

Binnenkant:
[ afbeelding ]

buitenkant:
[ afbeelding ]

Tegen de tijd dat oormijt aan de boven-/buitenkant zit, is zo'n oortje vanbinnen één zwarte klont. Dus nee, daar zou ik me absoluut niet druk om maken Zou overigens ook zo weg te poetsen zijn.
Geen idee, rode katten krijgen later vaak wel pigmentplekjes op bv de lippen, zou het zoiets kunmen zijn?

quote:

Op zondag 30 september 2018 16:17 schreef Kaatje1 het volgende:
2 katten hier. De ene drinkt netjes, de ander mept iedere waterbak om. Deze is tot nu toe de enige waar ze dat niet bij kan. Maar staat ook nog steeds op een groot plat bord.
Brokjes hengelt ze ook uit de voerbak, normaal (wat is normaal bij katten?) eten uit de bak doet ze niet.
[ afbeelding ]

Het hengelen is hier gestopt sinds het voer op een bord ligt. Maar hij kan nog steeds niet zonder knoeien eten, altijd stukjes brok naast het bordje (van jongs af aan, gebitje is in orde). Maffe beestjes

quote:

Op donderdag 27 september 2018 15:20 schreef Vault-Boy het volgende:
Nou het is gebeurt

Echt zo triest vanmorgen. Ze lag op de grond en kon niet meer opstaan. Schokken en stuiptrekkingen en je zag het ook al aan de ogen. Zo'n dode blik.

Ging al een tijdje slechter, maar echt vanmorgen was de druppel zeg. Zo zielig om te zien.

Soms ontkom je er niet aan, maar het blijft gewoon verschrikkelijk.
Ik heb mijn Minimeis moeten laten inslapen, amper 4,5 jaar oud. Ze lag bij de dierenarts op de operatietafel... toen de dierenarts zag dat haar maagstreek vol tumoren zat, en me belde.

Het liefst was ik er naar toe gegaan, om haar nog een keer te knuffelen. Haar te laten merken hoeveel ik van haar hield, en dat ik haar niet in de steek had gelaten (kort voor oud en nieuw heb ik haar bij de dierenarts achtergelaten omdat zij haar beter dwangvoeding konden geven dan ik)... dus ze heeft daar nog een paar dagen doorgebracht.
En nu is ze daar 'eenzaam' gestorven... maar ik moest mijn sentiment opzij schuiven, want waarom haar uit narcose laten komen, om daarna alsnog een spuitje te krijgen. Voor haar was het beter om tijden de narcose te overlijden.

Ik kreeg haar mee in een doos. Ik heb haar nog minstens een half uur geaaid, al was ze al dood.

Het was een angstig poesje, ik was de enige die ze vertrouwde, voor alles en iedereen rende ze weg.
Maar bij het avondeten (om 5 uur), kwam ze altijd weer opdagen (terwijl ze de rest van de tijd alleen wilde sterven onder een kast)... vol enthousiasme kwam ze weer naar het etensbakje, want dat was ze zo gewend... ook al at ze al een week bijna niets meer.

Echt hartbrekend, dat enthousiasme (al had ze bijna geen kracht meer) dat ze toch weer verwachtte dat ze kon genieten van het eten. Ik vecht alweer tegen de tranen, hoewel ze 2 januari dit jaar is ingeslapen.

Hoe kan een poes zo bang en toch zo dapper en optimistisch blijven.

Ik weet het is een slecht bruggetje naar het inslapen van jouw kat... maar ik voel met je mee. Natuurlijk is jouw kat een totaal ander type als de mijn... en ook de herinneringen zijn anders... maar het verdriet is universeel. We leven allemaal met je mee. Sterkte gewenst man!

quote:

Op maandag 1 oktober 2018 23:38 schreef Holyme het volgende:

[..]

Het hengelen is hier gestopt sinds het voer op een bord ligt. Maar hij kan nog steeds niet zonder knoeien eten, altijd stukjes brok naast het bordje (van jongs af aan, gebitje is in orde). Maffe beestjes

Natvoer op bord gaat ook alle kanten op. Maar het hengelen is uit surefeeder, hengel uit het bakje, dan neerleggen op het plateau en eten (of niet en dan eet de ander). Wat ze beiden ook vaak door voordat ze gaan drinken is pootje natmaken, aflikken en dan gewoon drinken.
Raar, maar ja, katten.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2018 09:07 schreef Kaatje1 het volgende:

[..]

Wat ze beiden ook vaak door voordat ze gaan drinken is pootje natmaken, aflikken en dan gewoon drinken.

Dan testen ze het water.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2018 09:14 schreef _flore het volgende:

[..]

Dan testen ze het water.

Ik vind het zo'n schattig gezicht.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2018 01:42 schreef Also-von-Oder het volgende:

[..]

Soms ontkom je er niet aan, maar het blijft gewoon verschrikkelijk.
Ik heb mijn Minimeis moeten laten inslapen, amper 4,5 jaar oud. Ze lag bij de dierenarts op de operatietafel... toen de dierenarts zag dat haar maagstreek vol tumoren zat, en me belde.

Het liefst was ik er naar toe gegaan, om haar nog een keer te knuffelen. Haar te laten merken hoeveel ik van haar hield, en dat ik haar niet in de steek had gelaten (kort voor oud en nieuw heb ik haar bij de dierenarts achtergelaten omdat zij haar beter dwangvoeding konden geven dan ik)... dus ze heeft daar nog een paar dagen doorgebracht.
En nu is ze daar 'eenzaam' gestorven... maar ik moest mijn sentiment opzij schuiven, want waarom haar uit narcose laten komen, om daarna alsnog een spuitje te krijgen. Voor haar was het beter om tijden de narcose te overlijden.

Ik kreeg haar mee in een doos. Ik heb haar nog minstens een half uur geaaid, al was ze al dood.

Het was een angstig poesje, ik was de enige die ze vertrouwde, voor alles en iedereen rende ze weg.
Maar bij het avondeten (om 5 uur), kwam ze altijd weer opdagen (terwijl ze de rest van de tijd alleen wilde sterven onder een kast)... vol enthousiasme kwam ze weer naar het etensbakje, want dat was ze zo gewend... ook al at ze al een week bijna niets meer.

Echt hartbrekend, dat enthousiasme (al had ze bijna geen kracht meer) dat ze toch weer verwachtte dat ze kon genieten van het eten. Ik vecht alweer tegen de tranen, hoewel ze 2 januari dit jaar is ingeslapen.

Hoe kan een poes zo bang en toch zo dapper en optimistisch blijven.

Ik weet het is een slecht bruggetje naar het inslapen van jouw kat... maar ik voel met je mee. Natuurlijk is jouw kat een totaal ander type als de mijn... en ook de herinneringen zijn anders... maar het verdriet is universeel. We leven allemaal met je mee. Sterkte gewenst man!

Man als ik jouw verhaal lees dan komen de tranen ook weer hoor. Ik zou er echt heel veel moeite mee hebben als ik er toch niet meer voor de allerlaatste keer gedag kan zeggen terwijl ze er nog is. Ik weet in jouw geval dat dat niet meer kon voor dat beestje, maar oh als ik die keuze moest maken pfff.

Dat eten en drinken was hier ook zo. Ook al was ze al zwak, ze at nog best veel op sommige dagen. Maar de laatste weken was het ook rennen en gillen voor eten, maar uiteindelijk was het steeds maar een klein hapje of likje tot ze echt veel liet staan.

Ik zie haar nu nog steeds liggen en die epileptische aanvallen hebben. Zo begon meteen te janken omdat ik wist dat het tijd was. Ogen werden wazig en kreeg een dode blik. Bijna een week verder, maar nog steeds mis ik er ontzettend en is het nog steeds wennen dat ze er niet meer is in huis. Ik werd na een tijdje echt gek van dat vele gezeur en gegil, maar juist nu mis ik dat heel erg. Het is zo stil in huis. Maar ze komt woensdag weer thuis.

Jij natuurlijk ook nog steeds veel sterkte.

En de rest ook nog bedankt

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2018 13:18 schreef HyrulePrincess het volgende:
Hier is het oortje van zijn broer (zelfde leeftijd):
[ afbeelding ]

en hier zijn eigen oortje, eentje waarbij er iets meer daglicht op staat dan lijkt het wat erger en een "normale" foto
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

Ik denk dat ik toch maar even langs de DA ga, wel balen want mijn katten zijn echt mega stresskippen als het op de DA aan komt, echt helemaal van de rel dus probeer ze dat meestal te besparen

Zou dat idd ook wel even na willen laten kijken. Misschien kun je de foto's naar de DA mailen, dat is bij mij wel eens genoeg geweest om een (uiteraard simpele) aanpak te kunnen krijgen? Of DA thuis laten komen, dat doe ik voortaan. Ik was bang dat dat nog erger zou zijn (want engerik in de veilige omgeving), maar viel hier de vorige keer zo enorm mee! Hij vond het niet leuk en best eng, maar niet enger dan bij de dierenarts, en de rit en het kooitje zijn 'm bespaard gebleven. Sterkte!

Hebben we trouwens nog eens iets van onze digitale dierenarts gehoord? Ik zou het best leuk vinden als ze weer terug komt.