Kattenvraagbaak #53

quote:

Op woensdag 5 september 2018 18:19 schreef valentijn101 het volgende:

[..]

Ow en dat wassen daar kunnen kittens wel tegen. Mijn golden retriever’s kitten (had hij uit de beek gevist waar een nestje verdronken kittens lag ) werd dagelijks volledig gewassen, rondgedragen en in de voerbak gelegd Zodra het beestje wat ouder was ging ze mee wandelen, besloop ze hem en sprong vanuit een hinderlaag in zijn nek en sliep lekker tegen hem aan. (Hij heeft haar zelfs leren zitten en pootje geven om te bedelen )

De poes vindt het ook oprecht lekker. Door de kracht van die tong wordt hij alle kanten op geduwd, maar ze gaat echt op haar rug liggen met 4 poten omhoog . Na een seconde of 15 vindt onze hond het wel best en loopt ze weg, om vervolgens achtervolgd te worden door de kat die kopjes gaat geven en verder gelikt wil worden

quote:

Op donderdag 6 september 2018 07:25 schreef Holyme het volgende:

[..]

Oh, en beetje offtopic, maar doen jullie iets van sport met de hond? Die fixatie wil je zeker niet binnen / op katten hebben, maar is eigenlijk wel natuurlijk gedrag, helemaal voor sommige rassen. Dat op de juiste plek stimuleren iov enkel onderdrukken, kan ook helpen om die drang binnen te verminderen

Ja agility. De fixatie wordt wel wat minder wanneer ze moe is inderdaad, maar het blijft wel echt een absolute trigger. Overigens blijft ze nog steeds behoorlijk gefixeerd bij het woord 'poes', zonder dan echt te snappen dat het andere beest dat we nu in huis hebben er ook 1 is

We zijn nu inmiddels zo ver dat we de poes een tuigje om doen met een stuk touw. Zo kan ze lopen waar ze wil en hebben we ook nog een hand vrij om de hond waar nodig te corrigeren. Stapje voor stapje gaat het wat beter!

Ik zou het andersom doen. Hond aan de lijn en kitten vrij rond laten rennen. Hand brokken erbij en hond belonen op het moment dat ie niet fixeert maar naar jou kijkt. Maar echt, vraag anders een keer advies bij een professionele hondengedragsdeskundige. Wel een die positief werkt volgens de laatste inzichten, want als je de hond (fysiek) gaat corrigeren kan het zijn dat straf/een negatief gevoel wordt gekoppeld aan het kitten en dat kan juist uiteindelijk agressie aanwakkeren en dat wil je niet. Ze zijn nu juist zo lief met elkaar

quote:

Op donderdag 6 september 2018 10:09 schreef _flore het volgende:
Ik zou het andersom doen. Hond aan de lijn en kitten vrij rond laten rennen. Hand brokken erbij en hond belonen op het moment dat ie niet fixeert maar naar jou kijkt. Maar echt, vraag anders een keer advies bij een professionele hondengedragsdeskundige. Wel een die positief werkt volgens de laatste inzichten, want als je de hond (fysiek) gaat corrigeren kan het zijn dat straf/een negatief gevoel wordt gekoppeld aan het kitten en dat kan juist uiteindelijk agressie aanwakkeren en dat wil je niet. Ze zijn nu juist zo lief met elkaar

Ja we hebben afgesproken dat we dat doen zodra we geen progressie meer zien. Nu gaat het zichtbaar een stukje beter elke dag/2 dagen.

In principe staat het ook overal zo beschreven zoals jij het zegt. Maar als we de hond aan de riem doen dan is ze onrustiger/gaat ze meer trekken dan zonder riem en de poes gaat rondjes rennen (en zo ver zijn we nog niet ).

Deze volgorde lijkt eigenlijk wel prima. De poes kan doen en laten wat ze wil en we lopen gewoon met haar mee. Het is echt nog een kwestie van onze hond leren zachtjes te doen met de poes (en uiteindelijk zorgen dat ze niet overal achter haar aan hoeft te lopen). De poes vindt het allemaal dikke prima, die sprong gisteren zelfs van de bank op onze hond.

Edit: Kan het zijn dat onze hond moedergevoelens heeft/krijgt vanwege de komst van de kitten? Het lijkt er echt op alsof de kitten de hond als haar moeder ziet en visa versa.

quote:

Op donderdag 6 september 2018 10:33 schreef nickhguitar het volgende:

[..]


Edit: Kan het zijn dat onze hond moedergevoelens heeft/krijgt vanwege de komst van de kitten? Het lijkt er echt op alsof de kitten de hond als haar moeder ziet en visa versa.

Dat had mijn hond volgens mij wel. Of het waren vader gevoelens omdat hij een mannetje was
Ik denk dat ze wel doorhebben dat het nog een “baby” is en er dus voor gezorgd moet worden.

quote:

Op woensdag 5 september 2018 07:47 schreef nickhguitar het volgende:
Kleine update m.b.t. de nieuwe poes Nala. Ze is sinds Donderdag hier (nu dus 6 dagen). Met de hond is het in stapjes geleidelijk aan beter gegaan.

Aan het begin was onze hond totaal gefixeerd op de poes. Of ze nou wakker was of sliep, bewoog of niet bewoog, het maakte allemaal niet uit. Dit duurde ongeveer een dag (ze zit trouwens in een grote bench waar ze zich zichtbaar prettig voelt en weg kan duiken als ze dat wil). Na 2 dagen lagen ze neus aan neus en wanneer de poes geen plotselinge bewegingen maakte vindt onze hond alles prima.

Nu zijn we dus 6 dagen verder en inmiddels kunnen ze in een kleine ruimte al prima los bij elkaar (wel met supervisie natuurlijk). Onze hond behandelt haar dan als een pup en was haar letterlijk van de staart tot aan de oren Dit gaat wel wat wild, maar de kat vindt het echt prima, die gaat er zelfs voor op de rug liggen.

Het enige wat nog niet wil is samen los in een grote ruimte (zoals de woonkamer). Kittens gaan rennen wanneer ze de ruimte hebben (duh) en dan is onze hond nog wel super getriggered. Ik denk niet dat ze dan gaat bijten o.i.d, maar dan is die absolute fixatie wel weer terug en gaan ze achter de poes aan. Deze schrikt op haar beurt en rent weg et voila; een cycus is geboren.

Hebben jullie nog tips? Naar mijn gevoel hadden we niet meer kunnen verwachten na 5 dagen en ik lees overal dat dit 2 tot 3 weken kan/mag duren. Hoe kunnen we dit laatste stukje het beste begeleiden?

Je weet nooit hoe lang het kan duren: hier een andere situatie maar het gaat wel over geduld tussen kat en hond.

We hadden in 1987 al een kat die toen al meer dan 5 jaar bij ons was. Maar we wilden ook een hond, het werd een boxer pup. Na een paar weken konden we haar eindelijk ophalen.
Pa, ma, mijn broertje en ik... we waren direct dol op haar. Maar onze poes? Nee, niet echt.
De boxer was nergens bang voor, behalve voor de poes.

En toch na goed anderhalf jaar gebeurde het ondenkbare... de poes ging bij de boxer in de mand liggen. Arme boxer, ze keek ons aan met ogen die spraken "doe hier wat aan, ik durf zelfs mijn poot niet te bewegen." Deze status quo duurde nog een paar maanden voordat de boxer door had, dat de poes haar weinig meer zou doen.

De jaren die hen daarna restten zijn ze weliswaar nooit echt vriendinnen geworden, maar ze hebben elkaar wel leren vertrouwen. En hebben tot het einde regelmatig samen in de mand gelegen, lekker tegen elkaar aan.

Dus ja, er is altijd progressie te boeken. Zelfs al is het maanden of zelfs jaren lang onzichtbaar. En dan ineens is het er.
En zoals ik het bij jou lees, is het vertrouwen er nu al. Ik hoop het begin van een mooie vriendschap tussen kat en hond.

Een van onze 3 katten moet helaas op dieet. Ze zijn gewend de hele dag droogvoer te kunnen eten en af en toe krijgen ze natvoer.

De enige oplossing die ik kan bedenken is 3 voerbakken met chipherkenning aanschaffen.

Nu kom ik op mijn zoektochten vooral de Surefeed petfeeder met microchip tegen.

(https://tims.nl/_1-surefeed-voerbak-met-microchip-/) in het linkje ook een filmpje met hoe de bak werkt.

Heeft iemand ervaring met de voerbak? Is het wat? Weet iemand een betere?

Ik heb er twee en ik d8 dat Cat-astrophe er ook twee heeft.
Bevalt hier prima, het enige waar je even om moet denken is dat sommige katten via de achterkant mee gaan eten met de andere kat maar daar hebben ze weer afdekkapjes voor tegenwoordig.
Als Diallo naast Banjer zitten en die loopt weg gaat hier bijna meteen de bak dicht (er zitten 3 tijdsinstellingen op) blijft Banjer zitten dan heeft Diallo mazzel maar dat gebeurt hier sporadisch.

Oja en de chip moet wel goed zitten in de nek van de kat. Diallo hoeft zijn kop niet eens door de boog te duwen of de bak gaat open, Banjer moet wel zijn hele kop er door duwen voor de bak reageert.

quote:

Op donderdag 20 september 2018 22:42 schreef Sorella het volgende:
Ik heb er twee en ik d8 dat Cat-astrophe er ook twee heeft.
Bevalt hier prima, het enige waar je even om moet denken is dat sommige katten via de achterkant mee gaan eten met de andere kat maar daar hebben ze weer afdekkapjes voor tegenwoordig.
Als Diallo naast Banjer zitten en die loopt weg gaat hier bijna meteen de bak dicht (er zitten 3 tijdsinstellingen op) blijft Banjer zitten dan heeft Diallo mazzel maar dat gebeurt hier sporadisch.

Oja en de chip moet wel goed zitten in de nek van de kat. Diallo hoeft zijn kop niet eens door de boog te duwen of de bak gaat open, Banjer moet wel zijn hele kop er door duwen voor de bak reageert.

Oei, tijgers chip zit ter hoogte van haar schouder. (voor ons kattenluik is dat geen probleem)
Gaat de batterij lang mee? Waarschuwt hij als de batterij bijna leeg is?

Nek schouders bedoelde ik ook, ergens tussen de schouderbladen in ieder geval. maar als het voor het kattenluik geen probleem is dan hoogstwaarschijnlijk voor de voerbak ook niet.
Hier heb ik de gewenning snel opgebouwd, s,morgens neergezet en s,avond aten ze er al uit.

quote:

Op vrijdag 21 september 2018 13:40 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Snelheid van gewenning heeft natuurlijk veel met de kat te maken.
Ik heb twee angsthazen en ik wilde niet dat ze bak-angst gingen ontwikkelen. Dus keurig in drie weken opgebouwd vanuit eten met bak continue open en daarna steeds grotere stukjes dicht.

Klopt, het ligt ook aan de kat(ten), Met mijn vorige kat duurde het even voor hij het door had (net als met die voertoren wat 3 weken heeft geduurd) terwijl Banjer het zo door had, Diallo was ook geen probleem want bij de fokker hadden ze die bakken ook staan.

In ieder geval cat-astrophe en ik zijn er erg enthousiast over maar kan me voorstellen dat 3 keer 95 euro een hoop geld is.
Optie: Een kattenluik met eventueel chip of magneet in de wc-deur te doen met een nachtlampje continue aan ?
Zo hebben wij het gedaan toen onze vorige kat op dieet moest en deze bakken nog niet op de markt waren.

Hoi! Ik heb een vraagje. Vriend en ik zijn vanochtend wezen kijken bij twee kittens in het asiel. Bij de omschrijving stond dat ze wel van knuffelen houden maar ze het allemaal ook nog wel spannend vinden. Ze zijn gevonden toen ze een paar dagen oud waren en samen met moederpoes in het asiel gezeten tot nu (dinsdag zijn ze 8 weken). Ze waren toen we net binnen kwamen heel schrikkerig, elke onverwachte beweging schoten ze meteen weg en liepen ook echt met een boogje om ons heen. We hebben een uur op de grond gezeten bij ze in de kittenkamer en na dat uur konden we ze aaien als we maar 'van achter' kwamen, dus ze onze hand niet zagen aankomen. Dan bleven ze er ook echt wel even voor zitten en draaiden soms zelfs ook wel op hun rug om er echt voor te gaan liggen. Echt naar ons toe komen lopen deden ze nog steeds niet en als we in hun zicht een beweging hun richting op maakten dan deinsden ze terug, maar niet zo extreem als in begin dat ze meteen er vandoor gingen.

Ik heb zelf wat twijfels omdat ze dus niet in een gastgezin hebben gezeten maar echt in het asiel zijn opgegroeid, ondanks dat er wel contact is met de medewerkers lijkt me dat voor de socialisatie toch wel stuk minder gewenst dan echt in huiselijke omgeving opgroeien en veel meer contact met mensen. Aan de andere kant merkten we ook echt wel verschil tussen net binnenkomen en een uurtje later. De medewerkster gaf aan dat dat schrikkerige er waarschijnlijk heel snel af is als ze bij ons thuis zouden zijn, dat ze na een dag of twee al wel volop op verkenning zouden gaan en na een week of zo ook ons meer zouden gaan opzoeken.

Wij hebben alleen echt nul ervaring met kittens van die leeftijd, en vragen ons dus heel erg af of alle kittens in het begin wat schrikkerig reageren gewoon omdat zo'n vreemde reus ook gewoon wel spannend is, of dat kittens die in een gastgezin zijn grootgebracht met de moeder en waarbij bij de beschrijving bijvoorbeeld staat dat ze van knuffelen houden, wel al uit zichzelf op je af komen na eventjes wennen of bv niet schrikken als je ze rustig gaat aaien. De medewerkster gaf ook aan dat je bij kittens nooit weet of ze echt knuffelig worden of niet, ook niet als ze op deze leeftijd in het gastgezin veel op schoot komen liggen, kan als ze opgroeien zo weer anders zijn. Wij vragen ons wel af deze kittens nog echte knuffelkittens zouden kunnen worden in de zin van dat ze na het spelen bij je op schoot of naast je op de bank komen liggen, of dat het gedrag van het kitten op deze leeftijd al wel wat voorspelt (knuffelkittens kunnen zo blijven of iets minder knuffelig worden en nu al niet zo op mensen gericht blijft altijd zo, bijvoorbeeld).

Lang verhaal, maar wij twijfelen dus heel erg en vooral omdat we wel graag kittens willen die naast lekker spelen ook 's Avonds lekker bij je op de bank komen liggen kroelen (op schoot of ernaast maakt dan niet uit). En wij kunnen niet zo goed inschatten of dus ook wat beter gesocialiseerde kittens in het begin wat schrikkerig zijn, en dat dat dus niks hoeft te zeggen over hoe knuffelig ze uiteindelijk worden, of dat dat wel degelijk iets zegt. En aangezien jullie daar vast meer ervaring mee hebben... Vraag ik het hier. We willen namelijk wel echt "de goede" beslissing maken want het is natuurlijk een grote verantwoordelijkheid en voor een lange tijd.

quote:

Op vrijdag 17 augustus 2018 16:42 schreef lipjes het volgende:

[..]

Lokquote, jij hebt hier vast wel ervaring mee als gastgezin voor asiel Breda..

[ Bericht 7% gewijzigd door vlindertje89 op 21-09-2018 15:36:11 ]

Je weet nooit hoe kittens zich echt gaan ontwikkelen bij je.

Als je twijfelt over deze twee kan je ook gewoon wachten tot je er twee tegenkomt die je wel gelijk ziet zitten natuurlijk.

Daar heb je helemaal gelijk in.

Het lastige vind ik dat ik helemaal geen vergelijkingsmateriaal heb - deze kittens vond ik nu vrij schrikkerig, maar misschien doen alle kittens dat wel in het begin en zegt dat niks over hoe het gaat als ze eenmaal bij ons zijn?

En ik vond ze verder vreselijk schattig en grappig, dus mijn gevoel zegt sowieso jaaa neem mee naar huis, maar mijn verstand wil niet alleen maar op schattigheid een beslissing nemen die consequenties heeft voor de komende pak 'm beet 15 jaar ook gezien waarschijnlijk bijna alle kittens schattig en grappig zijn, haha.

Edit: vat ik het trouwens goed samen als ik zeg dat jij eigenlijk zegt dat als je zeker wil weten dat de katten die we uit het asiel halen katten zijn die ook van knuffelen houden, dat we dan dus geen kittens moeten nemen maar al iets oudere katten waarvan het karakter al wat meer ontwikkeld is?

Die van ons waren in het begin ook wat schrikkerig. Ondanks dat ze pas met 16 wk kwamen

quote:

Op vrijdag 21 september 2018 15:50 schreef vlindertje89 het volgende:
Daar heb je helemaal gelijk in.

Het lastige vind ik dat ik helemaal geen vergelijkingsmateriaal heb - deze kittens vond ik nu vrij schrikkerig, maar misschien doen alle kittens dat wel in het begin en zegt dat niks over hoe het gaat als ze eenmaal bij ons zijn?

En ik vond ze verder vreselijk schattig en grappig, dus mijn gevoel zegt sowieso jaaa neem mee naar huis, maar mijn verstand wil niet alleen maar op schattigheid een beslissing nemen die consequenties heeft voor de komende pak 'm beet 15 jaar ook gezien waarschijnlijk bijna alle kittens schattig en grappig zijn, haha.

Edit: vat ik het trouwens goed samen als ik zeg dat jij eigenlijk zegt dat als je zeker wil weten dat de katten die we uit het asiel halen katten zijn die ook van knuffelen houden, dat we dan dus geen kittens moeten nemen maar al iets oudere katten waarvan het karakter al wat meer ontwikkeld is?

Ik heb zelf een erg schuwe kater genomen. Onder het mom van, die kan goed alleen zijn en durfde niet voor twee kittens gelijk te zorgen.
Maar deze was totaal niet knuffelig. Nog steeds niet, maar komt tegenwoordig wel op of bij me liggen soms (na 1.5 jaar)

Later nog een kitten erbij genomen en die knuffelt enkel savonds op bed even.

Af en toe mis ik dat wel. Maar soms vind ik het ook wel lekker, geen gedoe of aandachtgevraag zeg maar.

Tja ieder heeft zo zijn karakter.
Ik ben vooral van mening dat je het gewoon nooit zeker weet (of ze zijn nu al enorm zo, dan heb je de meeste kans dat ze dag bij jou ook gaan doen gok ik).

@Sorella, even nieuwsgierig, waarom een nachtlampje?

Geen ervaring met zulke voerbakjes. Zo'n luikje op chip kan ook in een constructie zoals een houten bak of een kast gezet worden, al zal dat qua prijs niet schelen met die voerbakjes.

@Vlindertje, heel eerlijk, ik zou dat niet snel doen zonder ervaring en met een wens voor knuffelige katten. Het (knuffel)gedrag op de lange termijn kun je niet voorspellen, maar het verschil tussen een goede en slechtw start is gewoonlijk wel goed merkbaar. 8 weken in een asiel, zonder fatsoenlijke socialisatie, dat is toch een nadelige start. Sommige kittens redden zich daar prima mee en stuiteren in een asiel vrolijk rond, maar wat je na die ene ervaring beschrijft, inclusief schrikreactie voor handen, klinkt het niet alsof dat het geval was bij deze kittens. Uit ervaring, alle kittens schrikken wel eens, een goed gesocialiseerd kitten zal dan al snel (voorzichtig) gaan kijken wat het nou was. Een angstig kitten zal eerder wegduiken.

Als ze in hun vertrouwde omgeving al schrikkerig zijn, weet dan dat allerlei huiselijke zaken nog totaal onbekend zijn. Een koffiezetapparaat wat geluid maakt, iemand die van een trap afloopt, etc. Ook hier weer, sommige kittens hebben daar weinig moeite mee, andere gaan verstoppen bij elke situatie. Mocht je deze kittens nemen, zou ik je adviseren (zoals altijd, maar in zulke gevallen helemaal) om ze niet bij thuiskomst maar gewoon los te laten. Zet ze in 1 kamer met alle spulletjes, en wanneer ze relaxt genoeg zijn en wat nieuwsgierigheid tonen, geef je ze de volgende ruimte erbij. Dat kan heel snel gaan, maar ook andersom, en dan kan ineens een heel huis zeer stressvol zijn. Helemaal als ze elkaar kwijtraken enzo (inclusief van die intens zielige mauwtjes).

Vragen die je jezelf kan stellen; heb je tijd om (veel) aandacht aan socialisatie te besteden? Beide fulltime werken zou ik geen goede combi vinden met angstige kittens.
Heb je zin om te werken aan angsten, of wil je liever kittens waarmee je al snel leuk en enthousiast kan spelen e.d.?
Heb je veel visite en/of kleine kinderen over de vloer? Ook dit kan weer minder handig zijn met angstige kittens. Natuurlijk kan het zijn dat ze in een huis helemaal opbloeien en geen enkel probleem hebben met bv. bezoek, maar helaas spreek ik uit ervaring, tis niet leuk als je kat gaat verstoppen als er bezoek is.

En ik vind het ontzettend goed dat je het zo overweegt! Ik heb meermaals mensen gezien die totaal voorbij gingen aan de behoeften van een kitten, omdat het beestje bijvoorbeeld een apart kleurtje had.

Hond > Kat

Holyme en Cat-astrophe, heel erg bedankt voor jullie uitgebreide antwoorden! We hebben besloten inderdaad niet voor deze twee kittens te gaan en verder te kijken voor sociale kittens maar ook zeker voor een koppeltje al iets oudere katten.

Wat jij zei, Holyme, is precies wat mijn verstand zei, terwijl mijn hart vooral dacht 'jaa leuk lief schattig'. Maar zoals je al zegt, ik vind het wel heel belangrijk om ook aan de behoeftes van de katten te voldoen. We werken beiden vier dagen buitenshuis en er is dus drie dagen overdag niemand in huis. Opzich willen we best tijd steken in het verder socialiseren, maar we missen naar ons idee daar toch ook echt wel wat ervaring voor. Dus naar verstand geluisterd en deze beslissing gemaakt.

quote:

Op vrijdag 21 september 2018 19:30 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Verstandig
En met die werkdagen is het sowieso beter om naar meer volwassen katten te gaan kijken. Want een koppeltje kittens kan elkaar prima vermaken, maar je moet er wel genoeg tijd in kunnen steken.

Bedenk ook dat wat jij wil in een kat en wat je aan de kat kunt bieden. En dat kan nu nog wat meer uit elkaar liggen dan optimaal is. Een knuffelige kat zal je graag in de buurt hebben, jullie zijn vier dagen weg.
Een minder knuffelige kat zal dat een minder groot probleem vinden.

Wil niet zeggen dat een kat daardoor bij jullie een slecht bestaan heeft. Zeker met een koppel hebben ze gezelschap aan elkaar. Maar vraag bij het kijken naar volwassen katten ook hoe groot hun behoefte aan menselijke aanwezigheid is. En ook knuffelkatten kunnen vaak prima overdag alleen zijn.

Goede dingen om over na te denken! We zijn allebei op een andere dag thuis (ik woensdag, vriend vrijdag) dus maandag, dinsdag en donderdag zouden de katten/kittens overdag van 8-17.30 alleen zijn. In de avonden is eigenlijk altijd wel één van ons thuis. Dat is inderdaad wel goed, om na te gaan in hoeverre de katten/kittens behoefte hebben aan gezelschap overdag. Ik was er inderdaad vanuit gegaan dat met twee dat niet zo'n probleem zal zijn, maar dat verschilt natuurlijk ook per kat.

Zo fijn om tips hier te kunnen lezen! Ik ken wel mensen met katten - onze buren hebben er drie waar we regelmatig op passen in vakanties - maar ik heb toch erg het idee dat veel mensen "gewoon" een kat nemen zonder daar erg over na te denken. Wij zijn daar allebei niet zo goed in haha (in dit geval maar goed ook). Dus de overwegingen en tips van mensen die daar ook wél over nadenken zijn erg fijn!

[quote] Op vrijdag 21 september 2018 16:56 schreef Holyme het volgende:
@Sorella, even nieuwsgierig, waarom een nachtlampje?

Als er geen raampje in een deur zit is het wel erg donker en een kat moet toch wat licht hebben om te kunnen zien

Geen ervaring met zulke voerbakjes. Zo'n luikje op chip kan ook in een constructie zoals een houten bak of een kast gezet worden, al zal dat qua prijs niet schelen met die voerbakjes.

1 luik met chip versus 3 voerbakken met chip aangezien valentijn 3 katten heeft.

quote:

Op vrijdag 21 september 2018 23:15 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Was ook mijn eerste idee, maar ik zie wat bezwaren. Of maak ik een denkfout?

Als je dieetvoer achter de gesloten deur zet, hoe regel je dan dat die dieetkat geen ander voer binnen krijgt? Want dan nomt ze vast ook van de andere bakken.

En andersom zou je een deurtje moeten hebben wat op 2 chips werkt, omdat beide niet-dieetkatten daar dan terecht moeten kunnen. En gaan die dan ook niet (duur) dieetvoer mee-eten van de dieetkat wat vrij beschikbaar is?

Nee je maakt geen denkfout maar die maak ik, je hebt helemaal gelijk.
Het voer van onze andere kat stond boven op de krabpaal en zij kwam niet meer zo hoog. Dit was ik even vergeten.
Geen optie dus voor valentijn.

Hallo allemaal, ik heb een vraag en ik hoop dat jullie me wat tips kunnen geven.
Onze katten (mannetje van 7, Amerikaanse korthaar en vrouwtje van 6, Europese korthaar) snappen het kattenluikje niet. Dit hebben we 2 weken geleden geïnstalleerd. De eerste 1,5 week hebben we het open laten staan dmv plakband, zodat ze alleen door een gat hoefden te kruipen. Toen het plakband er weer eens af viel, heb ik gekeken wat er zou gebeuren.
Ik help ze met erdoor gaan, dat wil zeggen dat ik ze oppak, het luikje met 1 hand open maak en ze een duwtje geef. Ik help ze ook met het geven van een duwtje met hun hoofd. Zodra het luikje open is, gaan ze er doorheen, dan lukt het wel.

Gister is het mannetje zelf naar buiten gegaan, voor het eerst. Hij kon alleen niet meer naar binnen. Meisje (schildpadje, heel erg schuw en bang voor alles) durft het nog helemaal niet.

Hoe kan ik ze het beste helpen om zelfstandig door het luikje te gaan? Nu het kouder gaat worden gaan we de deur niet meer open hebben en ze vinden het zo fijn in de tuin.
Alvast bedankt voor jullie hulp.

Haha, luikje in de wc deur zal het dus niet gaan worden. Ik denk dat 3 chipbakken de enige oplossing zijn. Dan krijgen ze hun kerstcadeau vroeger dit jaar haha.

quote:

Op zaterdag 22 september 2018 07:34 schreef MevrouwCactus het volgende:
Hallo allemaal, ik heb een vraag en ik hoop dat jullie me wat tips kunnen geven.
Onze katten (mannetje van 7, Amerikaanse korthaar en vrouwtje van 6, Europese korthaar) snappen het kattenluikje niet. Dit hebben we 2 weken geleden geïnstalleerd. De eerste 1,5 week hebben we het open laten staan dmv plakband, zodat ze alleen door een gat hoefden te kruipen. Toen het plakband er weer eens af viel, heb ik gekeken wat er zou gebeuren.
Ik help ze met erdoor gaan, dat wil zeggen dat ik ze oppak, het luikje met 1 hand open maak en ze een duwtje geef. Ik help ze ook met het geven van een duwtje met hun hoofd. Zodra het luikje open is, gaan ze er doorheen, dan lukt het wel.

Gister is het mannetje zelf naar buiten gegaan, voor het eerst. Hij kon alleen niet meer naar binnen. Meisje (schildpadje, heel erg schuw en bang voor alles) durft het nog helemaal niet.

Hoe kan ik ze het beste helpen om zelfstandig door het luikje te gaan? Nu het kouder gaat worden gaan we de deur niet meer open hebben en ze vinden het zo fijn in de tuin.
Alvast bedankt voor jullie hulp.

Ok, de welbekende fok-wet werkt ook in f&f blijkbaar. Het mannetje begrijpt het kattenluikje sinds vandaag

quote:

Op zaterdag 22 september 2018 12:43 schreef MevrouwCactus het volgende:

[..]

Ok, de welbekende fok-wet werkt ook in f&f blijkbaar. Het mannetje begrijpt het kattenluikje sinds vandaag

ik kan me nog iets herinneren dat bangige katten een luikje soms eng vinden omdat ze niet kunnen zien of er buiten een vijandige kat-collega op de loer ligt. Wel/geen beplanting in de buurt maakte daarin nog verschil (Jackson Galaxy?)

quote:

Op zaterdag 22 september 2018 12:48 schreef HaverMoutKoekje het volgende:

[..]

ik kan me nog iets herinneren dat bangige katten een luikje soms eng vinden omdat ze niet kunnen zien of er buiten een vijandige kat-collega op de loer ligt. Wel/geen beplanting in de buurt maakte daarin nog verschil (Jackson Galaxy?)

Het luikje zelf is doorzichtig dus ze kunnen er doorheen kijken, maar niet om het hoekje uiteraard. Ik denk dat het klepperende geluid een beetje de bottleneck is voor Meisje, samen met het nieuwe. Ze heeft er ook 4 jaar over gedaan om op schoot te durven komen zitten, dus ze heeft het echt moeilijk met nieuwe dingen.

quote:

Op zaterdag 22 september 2018 12:52 schreef MevrouwCactus het volgende:

[..]

Het luikje zelf is doorzichtig dus ze kunnen er doorheen kijken, maar niet om het hoekje uiteraard. Ik denk dat het klepperende geluid een beetje de bottleneck is voor Meisje, samen met het nieuwe. Ze heeft er ook 4 jaar over gedaan om op schoot te durven komen zitten, dus ze heeft het echt moeilijk met nieuwe dingen.

ah gos

quote:

Op zaterdag 22 september 2018 12:52 schreef MevrouwCactus het volgende:

[..]

Het luikje zelf is doorzichtig dus ze kunnen er doorheen kijken, maar niet om het hoekje uiteraard. Ik denk dat het klepperende geluid een beetje de bottleneck is voor Meisje, samen met het nieuwe. Ze heeft er ook 4 jaar over gedaan om op schoot te durven komen zitten, dus ze heeft het echt moeilijk met nieuwe dingen.

Halverwege dit filmpje de uitleg. Je was dus al op de goede weg! Mijn kat blijft zijn pootje gebruiken ipv zijn kop,maar hey, het werkt zo al jaren voor hem Succes ermee

Fijn filmpje, dank je! Fijn dat we al op de goede weg waren, we blijven er lekker mee doorgaan.

Mannetje is al een keer of 5 zelf door het luikje gegaan en voor Meisje doen we de deur open als ze er om vraagt. Met haar komt het wel, haar wil ik niet teveel oppakken want dat vindt ze eng.

quote:

Op donderdag 20 september 2018 15:57 schreef valentijn101 het volgende:
Een van onze 3 katten moet helaas op dieet. Ze zijn gewend de hele dag droogvoer te kunnen eten en af en toe krijgen ze natvoer.

De enige oplossing die ik kan bedenken is 3 voerbakken met chipherkenning aanschaffen.

Nu kom ik op mijn zoektochten vooral de Surefeed petfeeder met microchip tegen.

(https://tims.nl/_1-surefeed-voerbak-met-microchip-/) in het linkje ook een filmpje met hoe de bak werkt.

Heeft iemand ervaring met de voerbak? Is het wat? Weet iemand een betere?

Geen flauw idee... maar ik heb zelf wel aan een andere oplossing gedacht. Komt deels op hetzelfde neer. Een voeder "station."

Men make met hout en gaas 4 voeder hokjes voor elke kat (of hond) Elk hokje voorzien van een kattenluik met chipherkenner en elke kat een chip in de nek.
Die hokjes kunnen alleen open als de juiste kat daar naar binnen wil.

Het voordeel hiervan boven voerbakjes met chipherkenner is dat de katten zich tijdens het eten ook veilig voelen.. ze ook hun eten durven te laten staan om er later nog wat van te snoepen.

En ja, zo'n voederstation zal wel heel wat meer ruimte innemen dan bakjes met chips. Maar zodra ik ga verhuizen, ga ik (of laat ik) er eentje bouwen met ruimte voor mijn 4 katten. Dan zijn de katten ook veilig voor elkaar als ze aan het eten zijn.

quote:

Op donderdag 20 september 2018 15:57 schreef valentijn101 het volgende:
Een van onze 3 katten moet helaas op dieet. Ze zijn gewend de hele dag droogvoer te kunnen eten en af en toe krijgen ze natvoer.

De enige oplossing die ik kan bedenken is 3 voerbakken met chipherkenning aanschaffen.

Nu kom ik op mijn zoektochten vooral de Surefeed petfeeder met microchip tegen.

(https://tims.nl/_1-surefeed-voerbak-met-microchip-/) in het linkje ook een filmpje met hoe de bak werkt.

Heeft iemand ervaring met de voerbak? Is het wat? Weet iemand een betere?

Wow nu pas het filmpje bekeken, mijn alternatief is wss stukken goedkoper. Maar ik heb het nog niet geprobeerd. Maar over de 90 euro? Hmmm...

quote:

Op vrijdag 21 september 2018 15:28 schreef vlindertje89 het volgende:
Hoi! Ik heb een vraagje. Vriend en ik zijn vanochtend wezen kijken bij twee kittens in het asiel. Bij de omschrijving stond dat ze wel van knuffelen houden maar ze het allemaal ook nog wel spannend vinden. Ze zijn gevonden toen ze een paar dagen oud waren en samen met moederpoes in het asiel gezeten tot nu (dinsdag zijn ze 8 weken). Ze waren toen we net binnen kwamen heel schrikkerig, elke onverwachte beweging schoten ze meteen weg en liepen ook echt met een boogje om ons heen. We hebben een uur op de grond gezeten bij ze in de kittenkamer en na dat uur konden we ze aaien als we maar 'van achter' kwamen, dus ze onze hand niet zagen aankomen. Dan bleven ze er ook echt wel even voor zitten en draaiden soms zelfs ook wel op hun rug om er echt voor te gaan liggen. Echt naar ons toe komen lopen deden ze nog steeds niet en als we in hun zicht een beweging hun richting op maakten dan deinsden ze terug, maar niet zo extreem als in begin dat ze meteen er vandoor gingen.

Ik heb zelf wat twijfels omdat ze dus niet in een gastgezin hebben gezeten maar echt in het asiel zijn opgegroeid, ondanks dat er wel contact is met de medewerkers lijkt me dat voor de socialisatie toch wel stuk minder gewenst dan echt in huiselijke omgeving opgroeien en veel meer contact met mensen. Aan de andere kant merkten we ook echt wel verschil tussen net binnenkomen en een uurtje later. De medewerkster gaf aan dat dat schrikkerige er waarschijnlijk heel snel af is als ze bij ons thuis zouden zijn, dat ze na een dag of twee al wel volop op verkenning zouden gaan en na een week of zo ook ons meer zouden gaan opzoeken.

Wij hebben alleen echt nul ervaring met kittens van die leeftijd, en vragen ons dus heel erg af of alle kittens in het begin wat schrikkerig reageren gewoon omdat zo'n vreemde reus ook gewoon wel spannend is, of dat kittens die in een gastgezin zijn grootgebracht met de moeder en waarbij bij de beschrijving bijvoorbeeld staat dat ze van knuffelen houden, wel al uit zichzelf op je af komen na eventjes wennen of bv niet schrikken als je ze rustig gaat aaien. De medewerkster gaf ook aan dat je bij kittens nooit weet of ze echt knuffelig worden of niet, ook niet als ze op deze leeftijd in het gastgezin veel op schoot komen liggen, kan als ze opgroeien zo weer anders zijn. Wij vragen ons wel af deze kittens nog echte knuffelkittens zouden kunnen worden in de zin van dat ze na het spelen bij je op schoot of naast je op de bank komen liggen, of dat het gedrag van het kitten op deze leeftijd al wel wat voorspelt (knuffelkittens kunnen zo blijven of iets minder knuffelig worden en nu al niet zo op mensen gericht blijft altijd zo, bijvoorbeeld).

Lang verhaal, maar wij twijfelen dus heel erg en vooral omdat we wel graag kittens willen die naast lekker spelen ook 's Avonds lekker bij je op de bank komen liggen kroelen (op schoot of ernaast maakt dan niet uit). En wij kunnen niet zo goed inschatten of dus ook wat beter gesocialiseerde kittens in het begin wat schrikkerig zijn, en dat dat dus niks hoeft te zeggen over hoe knuffelig ze uiteindelijk worden, of dat dat wel degelijk iets zegt. En aangezien jullie daar vast meer ervaring mee hebben... Vraag ik het hier. We willen namelijk wel echt "de goede" beslissing maken want het is natuurlijk een grote verantwoordelijkheid en voor een lange tijd.

[..]

Ach Vlindertje. Ik kan me eigenlijk alleen maar met mijn eigen ervaringen bedienen.

Mijn katten en poes kwamen vooral aan lopen. Mijn poes Minimeis, kwam in 2013 aanlopen, voelde zich direct bij mij thuis. Maar was verder amper gesocialiseerd. Ze had al een week rondgelopen in de straat, had dus enorme honger... kreeg van mij eten en aandacht (ze was pas 3 maanden oud ongeveer.
Ja het was direct een goede klik tussen mij en Minimeis (een naam die ik gewoon even koos omdat ik nog moeite zou doen om haar baasjes te zoeken). Maar niet niemand kwam... en dus was ze de 2e kat in huis.
Minimeis is altijd schuw gebleven naar andere mensen... of nu de deurbel of de telefoon rinkelde, mevrouw rende altijd onder mijn bed. Liet zich ook nooit zien aan vreemden... maar mij vertrouwde ze echt blindelings. Ik mocht haar zelfs op haar buikje aaien (iets dat de meeste katten niemand toe vertrouwen). Maar zij ging er zelfs expres zo voor liggen.

In 2014 wierp ze drie jonge katers. Die jongen waren nog te jong (toen het bezoek kwam) om weg te lopen... maar toen ze een weekje of 15 of 16 waren toen de eersten werden opgehaald... waren ze ook doodsbang voor bezoek, ze hadden de angst van hun moeder overgenomen.
Een van de 3 werd niet opgehaald, mijn kleine Ol(lie). En die is ook nu nog 4 jaar later net zo bang voor andere mensen als Minimeis ooit geweest was.

In 2017 kwam er nog een rooie kater bij. Ollie en mijn 1e kater waren aanvankelijk vijandig tegen die rooie kater, maar Minimeisje niet, die was best wel nieuwsgierig (al was ze gesteriliseerd).
Maar helaas kwam Minimeis begin dit jaar te overlijden...

Maar al haar kittens waren aanvankelijk heel schuw. Maar de kittens die een andere woning vonden, zijn ongeveer 3 dagen schuw gebleven richting hun nieuwe baasjes, maar hebben ze alsnog geaccepteerd.
En mijn Ollie, ja die was al aan mij gewend. Maar heel erg aanhankelijk was hij niet na een paar weken. Pas nu leert hij door te kijken naar mijn oudste kater veel over aanhankelijkheid, spelen en de plekjes om lekker te liggen.

Ondertussen heeft hij ook ontdekt hoe het alfa mannetje te zijn, ja, meneer wordt steeds iets aanhankelijker na vier jaar hahaha. Nee op schoot komt hij nog steeds zelden, hij heeft soms nog steeds zijn reserves... maar hij leert nog steeds van de andere katers (waar zijn moeder in de tuin begraven is).

Op dit moment heb ik weer 4 katten na het overlijden van mijn vader... zijn kater zou ik mee nemen.

Maar inmiddels was Ollie toch echt de Alfa kater in huis. Hij heeft nog enig respect voor mijn eerste kater, maar die rooie en die van mijn vader... die moeten het nog vaak ontgelden.
Deze maand kan ik voor het eerst Ollie een klein beetje in de hand houden.

Dus ja... ook een niet gesocialiseerde kat kan best aanhankelijk worden. Zeker als jij/ jouw gezin het eten geeft. Let wel... veel katten zijn afkerig tegen kinderen. Die zijn vaak te druk. Maar je moet dan vooral veel geduld betrachten en het niet persoonlijk nemen, dat zo'n kat niet direct de gezinskat is.
Maar dat kan helemaal goed komen. En hey, je gaat ook jouw kinderen toch niet weg doen, als het af en toe wat stroever loopt? Jouw kat heeft de slechtst mogelijke ervaring opgedaan als kitten. Win haar vertrouwen... met op tijd de kat voeren ben je al heel ver op weg.

Hou van die poes/ kat. En bescherm haar als ze haar eten wil eten (desnoods in een andere kamer)

Dit gaat echt goed komen.

quote:

Op zaterdag 22 september 2018 12:48 schreef HaverMoutKoekje het volgende:

[..]

ik kan me nog iets herinneren dat bangige katten een luikje soms eng vinden omdat ze niet kunnen zien of er buiten een vijandige kat-collega op de loer ligt. Wel/geen beplanting in de buurt maakte daarin nog verschil (Jackson Galaxy?)

Klopt, de meeste katten willen een kattenluikje waarbij ze (als ze hun kop erbuiten steken) direct een overzicht hebben over de directe omgeving. Dus geen potten met planten of coniferen direct buiten het kattenluikje. Katten willen de risico's het liefste al inschatten als ze hun kopje buiten het kattenluik bewegen.

quote:

Op dinsdag 25 september 2018 01:56 schreef Also-von-Oder het volgende:

[..]

Klopt, de meeste katten willen een kattenluikje waarbij ze (als ze hun kop erbuiten steken) direct een overzicht hebben over de directe omgeving. Dus geen potten met planten of coniferen direct buiten het kattenluikje. Katten willen de risico's het liefste al inschatten als ze hun kopje buiten het kattenluik bewegen.

Ze hebben alle ruimte, er staan geen planten oid binnen 3 meter van het luikje. Het mannetje blijft het begrijpen, wat erg fijn is (hoewel hij soms nog bij de deur staat te miauwen, een oude gewoontje natuurlijk). Meisje is gister voor het eerst zelfstandig naar binnen gekomen, omdat het begon te regenen denk ik. Heel tof dus! Naar buiten vindt ze nog wel moeilijk/eng, dus daar help ik haar bij. Bij haar gaat het nou eenmaal langer duren en dat is prima.

quote:

Op dinsdag 25 september 2018 06:50 schreef MevrouwCactus het volgende:

[..]

Ze hebben alle ruimte, er staan geen planten oid binnen 3 meter van het luikje. Het mannetje blijft het begrijpen, wat erg fijn is (hoewel hij soms nog bij de deur staat te miauwen, een oude gewoontje natuurlijk). Meisje is gister voor het eerst zelfstandig naar binnen gekomen, omdat het begon te regenen denk ik. Heel tof dus! Naar buiten vindt ze nog wel moeilijk/eng, dus daar help ik haar bij. Bij haar gaat het nou eenmaal langer duren en dat is prima.

Hahaha, ja soms moeten we onze katten een handje helpen. Mooi dat jij daar ook oog voor hebt. Dat is helaas niet vanzelfsprekend.
Zelf moet ik 3 katten beschermen tegen mijn Alfa katertje. Alfa kater heeft een hele intimiderende stijl van vechten; het houdt ergens het midden tussen vechten en dansen en trommelen op de grond... een soort van Capoeira zeg maar.

Ik wil binnenkort een digitale camcorder te kopen, om dit eens vast te leggen. Dat gaat echt een hit op Youtube worden hahaha. Maar het is minder grappig als het binnenshuis gebeurt, want dan kunnen de andere katten bijna geen kant op.

quote:

Op woensdag 26 september 2018 12:17 schreef Cat-astrophe het volgende:
en de katten doodsbang bleken ipv meteen dankbaar en enthousiast er doorheen te huppelen

Zelfde als met nieuwe speeltjes, of dat ze er met een dag helemaal klaar mee zijn

Mijn kitten van vijf maanden oud vertoont de afgelopen drie dagen afwijkend gedrag. Ze ligt de hele dag op haar kussen en komt hier alleen van af voor eten en drinken. Daarnaast loopt ze vreemd.


Ik wil morgen de dierenarts gaan bellen voor het maken van een afspraak. Desondanks was ik benieuwd naar jullie oordeel.

Ahh ze loopt helemaal stijfjes en heeft er duidelijk moeite mee. Ik zou niet weten wat het kan zijn, dus snel naar de DA

Ik zou ook de DA bellen dit ziet er niet echt leuk uit.

quote:

Op woensdag 26 september 2018 20:53 schreef Dragonberry het volgende:
Ahh ze loopt helemaal stijfjes en heeft er duidelijk moeite mee. Ik zou niet weten wat het kan zijn, dus snel naar de DA

quote:

Op woensdag 26 september 2018 21:06 schreef Sorella het volgende:
Ik zou ook de DA bellen dit ziet er niet echt leuk uit.

Zouden jullie wachten tot morgenvroeg?

quote:

Op woensdag 26 september 2018 21:08 schreef Poesje_Chaud het volgende:


Zouden jullie wachten tot morgenvroeg?

Ik wel. Verwacht niet dat ie morgen dood is.

[ Bericht 0% gewijzigd door Cue_ op 26-09-2018 21:49:35 ]

Bedankt voor jullie reacties. Ik zal jullie op de hoogte houden.

Ik ben zo,n trut die meteen aan de telefoon hangt als er iets mis is met mijn katten en vaak stelde het niets voor.
Vraagje hoe gaat het met haar plassen of heb je het idee dat zij moet persen net alsof zij moet poepen maar het wil niet ?