ADD&ADHD #71 Concentratie te kort of aandacht te kort?

quote:

Op dinsdag 22 oktober 2019 15:27 schreef Orbeatle het volgende:

[..]

Terwijl je het omgekeerde effect zou willen.. Ik was voordat ik medicijnen gebruikte wel ook echt helemaal kapot doodop als ik thuis kwam. Dat is nu wel wat minder, maar ik voel me in plaats daarvan gewoon echt droevig en neerslachtig en heb ik enorm gespannen kaken.. Dat vind ik veel vervelender dan (heel) moe zijn.

Heb jij dat stoppen tijdens de zomervakantie in overleg met de arts gedaan?

Neuh, maar op zich kan stoppen geen kwaad hoor, het wordt zelfs aangeraden om eens per jaar ofzo te doen. Een soort evalueren of het nog het juiste voor je doet.

Ik wilde ze eigk gewoon doorslikken, shengenverklaring aangevraagd en alles toen n dag vergeten, daarna overgeslagen en voelde me dikke prima je hebt hierbij geen afbouw nodig omdat je geen afhankelijkheid opbouwt.

quote:

Op dinsdag 22 oktober 2019 15:45 schreef littledrummergirl het volgende:

[..]

Neuh, maar op zich kan stoppen geen kwaad hoor, het wordt zelfs aangeraden om eens per jaar ofzo te doen. Een soort evalueren of het nog het juiste voor je doet.

Ik wilde ze eigk gewoon doorslikken, shengenverklaring aangevraagd en alles toen n dag vergeten, daarna overgeslagen en voelde me dikke prima je hebt hierbij geen afbouw nodig omdat je geen afhankelijkheid opbouwt.

Ik weet dat je niet hoeft af te bouwen inderdaad, maar toch heb ik het idee dat het wel wijs kan zijn om een arts een vinger aan de pols te laten houden.

Maar ik zal eens proberen een moment in te lassen waarop ik kan stoppen als er weinig hectische dingen aan de hand zijn. En het dan een week of 2 aankijken.

Je geeft aan dat het zelfs wordt aangeraden om eens per jaar te stoppen. Waar heb je die kennis vandaan? Ben ik wel benieuwd naar!

quote:

Op dinsdag 22 oktober 2019 10:06 schreef Orbeatle het volgende:
Zijn de mensen hier eigenlijk doorgaans wel gewoon blij met het feit dat ze medicijnen gebruiken? Of heeft iemand al eens besloten om (al dan niet tijdelijk) te stoppen ermee?

Ik gebruik nu zo'n 6 jaar Concerta maar ik ben het eigenlijk beu aan het worden. Ik heb het gevoel dat het een negatief effect heeft op mijn gemoedstoestand en met name dat dagelijkse rebound effect, wat samenvalt met het einde van een werkdag, begint me de keel uit te hangen.
Als ik thuis kom na zo'n dag heb ik eerst drie kwartier nodig om weer een beetje te kalibreren en tot mezelf te komen, maar dan moet ik echt door een kut bui heen. Van echte emotionele stabiliteit is weinig sprake en ik vraag me af of dat beter wordt door gewoon eens een tijd te kappen met die medicijnen.

Ben dus eigenlijk een beetje op zoek naar ervaringen van anderen daarin.

Ik ben gelukkig. Mijn klachten verdwijnen wanneer ik mijn medicijnen in neem. Ik ben minder opgefokt, minder snel geirriteerd en in z'n algemeenheid gelukkiger.
Het enige negatieve is dat ik soms moeite heb met slaap. Ik slaap vrij licht waardoor ik snel wakker word. Maar dat is nog niet irritant genoeg om als slecht te zien. Ik ben zeer blij met medicatie.

quote:

Op dinsdag 22 oktober 2019 15:54 schreef Orbeatle het volgende:

[..]

Ik weet dat je niet hoeft af te bouwen inderdaad, maar toch heb ik het idee dat het wel wijs kan zijn om een arts een vinger aan de pols te laten houden.

Maar ik zal eens proberen een moment in te lassen waarop ik kan stoppen als er weinig hectische dingen aan de hand zijn. En het dan een week of 2 aankijken.

Je geeft aan dat het zelfs wordt aangeraden om eens per jaar te stoppen. Waar heb je die kennis vandaan? Ben ik wel benieuwd naar!

Staat in de bijsluiter en de psychiater die me het voorschreef raadde het ook aan.

quote:

Op dinsdag 22 oktober 2019 16:37 schreef littledrummergirl het volgende:

[..]

Staat in de bijsluiter en de psychiater die me het voorschreef raadde het ook aan.

Oh die bijsluiter gooi ik altijd meteen weg , zal de volgende keer eens kijken.

Thanks .

Mijn apotheek heeft sinds drie weken geen dexamfetamine 2.5mg meer en heb toen amfexa 5mg mee gekregen. Ik probeerde er (ondanks reviews op het internet) onbevooroordeeld in te stappen, maar kan me sinds de amfexa helemaal niet meer concentreren. Kan net zo goed niets innemen, zelfde effect en dan ook nog zonder hartkloppingen . Apotheek zegt dat het PRECIES het zelfde is als dex, dus begin al aan mezelf te twijfelen of ik dan gewoon 3 slechte weken achter de rug heb ofzo... ik hoop gek genoeg dat laatste.

Hahahaha ik had dus vorige maand het tegenovergestelde. Ik kwam voor amfexa en kreeg dex 2,5 mee omdat amfexa niet leverbaar was.kan best zijn dat door die periode dat amfexa niet leverbaar was (ong 1 maandje) de voorraad generieke dex op is geraakt...
Ik merkte iig geen verschil op het feit dat ik 2x zoveel pillen moest slikken als normaal na, wat voor mij een drama is aangezien ik me altijd verschrikkelijk aanstel bij pillen slikken.. Half stikken enzo heel erg triest...

Amfexa heeft exact dezelfde werkzame stof, maar komt dan in fancy bloemetjesvorm, en met een duurder prijskaartje

quote:

Op dinsdag 22 oktober 2019 21:15 schreef Broccolitaartje het volgende:
Hahahaha ik had dus vorige maand het tegenovergestelde. Ik kwam voor amfexa en kreeg dex 2,5 mee omdat amfexa niet leverbaar was.kan best zijn dat door die periode dat amfexa niet leverbaar was (ong 1 maandje) de voorraad generieke dex op is geraakt...
Ik merkte iig geen verschil op het feit dat ik 2x zoveel pillen moest slikken als normaal na, wat voor mij een drama is aangezien ik me altijd verschrikkelijk aanstel bij pillen slikken.. Half stikken enzo heel erg triest...

Amfexa heeft exact dezelfde werkzame stof, maar komt dan in fancy bloemetjesvorm, en met een duurder prijskaartje

Nou wel fijn om dat te horen. Ik denk dat ik gewoon 3 baggerweken achter de rug heb. En het daarom misschien niet goed kan beoordelen. Maar aan de andere kant had mijn trui vandaag zelfs verkeerd om aan naar het werk... dat heb ik echt al jaren niet gehad. Maar goed dat doe ik toch echt zelf

Willekeurige tirade.

ADHD-ers zijn ook niet gemaakt voor werkdagen van 8 uur hè. Of spreek ik alleen voor mezelf?
Ik begin dagelijks om 8 uur ongeveer op m'n werk maar zo ergens rond 15:30 is de koek echt helemaal op.. Dan lukt het me bijna niet meer om ergens aan te beginnen en/of me te blijven concentreren. Ik ben dan de uren ervoor wel heel productief geweest (oké, de ene dag wat meer dan de andere) maar ik kan om 15:30 net zo goed naar huis gaan..

quote:

Op maandag 28 oktober 2019 15:30 schreef Orbeatle het volgende:
Willekeurige tirade.

ADHD-ers zijn ook niet gemaakt voor werkdagen van 8 uur hè. Of spreek ik alleen voor mezelf?
Ik begin dagelijks om 8 uur ongeveer op m'n werk maar zo ergens rond 15:30 is de koek echt helemaal op.. Dan lukt het me bijna niet meer om ergens aan te beginnen en/of me te blijven concentreren. Ik ben dan de uren ervoor wel heel productief geweest (oké, de ene dag wat meer dan de andere) maar ik kan om 15:30 net zo goed naar huis gaan..

geld wel voor mij. Ik zoek nu een baan waar ik kortere dagen kan maken zodat ik thuis ook nog wat uit mn handen krijg qua koken oid.

quote:

Op maandag 28 oktober 2019 15:30 schreef Orbeatle het volgende:
Willekeurige tirade.

ADHD-ers zijn ook niet gemaakt voor werkdagen van 8 uur hè. Of spreek ik alleen voor mezelf?
Ik begin dagelijks om 8 uur ongeveer op m'n werk maar zo ergens rond 15:30 is de koek echt helemaal op.. Dan lukt het me bijna niet meer om ergens aan te beginnen en/of me te blijven concentreren. Ik ben dan de uren ervoor wel heel productief geweest (oké, de ene dag wat meer dan de andere) maar ik kan om 15:30 net zo goed naar huis gaan..

Mwah, als je om 8 uur begint dan knal je er waarschijnlijk meteen vol in, lekker veel doen. Dan is het niet gek dat het rond het laatste uurtje begint te knellen. Niemand is de hele dag door productief.

Ik herken me in wat Littledrummergirl hierboven al zegt, het is niet die acht, negen uur werk, het is dat er thuis ook iets moet gebeuren én er ontspannen moet worden...

Kreeg recent ook de diagnose adhd na een lange dag vol computertesten en gesprekken (psycholoog, psychiater enz.). Relatief laat erachter gekomen (leeftijdscategorie 25-29 jaar), maar snap nu wel ineens veel beter waarom ik veel specifieke problemen ervaarde in studie en werk, die ik nooit aan elkaar relateerde. Heb op kantoor nog praktisch nooit een vergadering meegemaakt waarbij het me lukte om langer dan 5 minuten te luisteren. Dat enorme aandachtstekort is echt een groot probleem en ik functioneerde denk ik nog niet op 30-40% van m’n kunnen.

Nu een kleine maand geleden gestart met medicatie, maar dat is nog wel echt een zoektochtje naar het juiste middel zeg. De medicijnen zijn zeer effectief en doen echt wel hun werk in het oplossen van de hyperactiviteit en aandachtsproblemen. Maar die bijwerkingen tot nu toe, damn... Van de ritalin werd ik totaal apathisch en emotieloos. Ook was het te sterk en raakte ik af en toe te veel echt ‘onder invloed’. Om die reden afgelopen week dus overgestapt op concerta en het werd beter (ben niet langer apathisch en m’n extraverte en vrolijke karakter wordt er niet door onderdrukt, iets dat de ritalin wel deed), maar de dosis was volgens mij veel te hoog en ik ben er vandaag dus maar mee gestopt. Immers werd ik er gaandeweg de dag opgejaagd, gestrest, nerveus en angstig van. Dat paniek echt op de loer ligt. Dat was niet normaal meer en kwam volledig door dat medicijn. Vandaag dus mee gestopt en voel me nu weer prima dus. Al komt het dagdromen en gebrek aan concentratie enz. natuurlijk direct terug. Hopelijk kan ik snel weer aanvangen met concerta, maar dan in een lagere dosis.

Ook ben ik bij ditzelfde adhd-centrum begonnen met cognitieve gedragstherapie (1 op 1 met een psycholoog), speciaal gericht op volwassen adhd’ers. Zijn een paar modules. Dat is gelukkig erg chill.

Ik merk dat ik wel echt nog ff werk ga hebben hiervan, en het is nog een beetje vallen en opstaan, maar ik verwacht wel dat ik dadelijk minstens twee keer zo goed ga presteren op kantoor.

Kick

weet niet precies hoe ik dit het beste samenvattend kan verwoorden maar ga een poging doen:P

De afgelopen tijd laten we zeggen ruim zon 2 jaar probeer ik wat meer inzicht in mijzelf te krijgen en begin ik het idee te krijgen dat ik dingen anders ' ervaar' dan andere. Ook de laatste paar jaar lastige situaties op werk en sterk de behoefte om mij in mijn vrije tijd steeds meer terug te trekken om zoveel mogelijk ' mentale rust' te hebben. Heb niet meer de drang om mijzelf zodanig aan te passen naar andere wat ik denk ik voorheen wel deed. Maar merk hierdoor wel een verschil in hoe contacten, voornamelijk op werk zich ontwikkelen.

Mensen die mij niet zo goed kennen zien mij als afwezig, ongeïnteresseerd en zeer nonchalant/ongemotiveerd. Terwijl ik denk dat dit niet zo is Heb vaak het idee verkeerd begrepen te worden.

Begon te denken dat er misschien een licht autistische stoornis is maar ook add. Nu ben ik soms wat sceptisch over de diagnoses add en adhd. Heb het idee dat kinderen tegenwoordig te vaak en te snel deze diagnoses krijgen maar goed er is ook meer kennis nu.

Overigens scoor ik de op de testen online voor add zeer hoog maar goed hoe serieus moet men dat nemen?

Denken jullie dat het misschien toch verstandig is om dit te laten onderzoeken?

Zijn er hier ook Fokkers die op het SADD forum zitten. Of ik moet zeggen zaten. Ik zag dat het er ineens uit lag terwijl dat wel een heel fijn forum was.

quote:

Op zaterdag 14 december 2019 13:48 schreef bitterbal het volgende:
Kick

weet niet precies hoe ik dit het beste samenvattend kan verwoorden maar ga een poging doen:P

De afgelopen tijd laten we zeggen ruim zon 2 jaar probeer ik wat meer inzicht in mijzelf te krijgen en begin ik het idee te krijgen dat ik dingen anders ' ervaar' dan andere. Ook de laatste paar jaar lastige situaties op werk en sterk de behoefte om mij in mijn vrije tijd steeds meer terug te trekken om zoveel mogelijk ' mentale rust' te hebben. Heb niet meer de drang om mijzelf zodanig aan te passen naar andere wat ik denk ik voorheen wel deed. Maar merk hierdoor wel een verschil in hoe contacten, voornamelijk op werk zich ontwikkelen.

Mensen die mij niet zo goed kennen zien mij als afwezig, ongeïnteresseerd en zeer nonchalant/ongemotiveerd. Terwijl ik denk dat dit niet zo is Heb vaak het idee verkeerd begrepen te worden.

Begon te denken dat er misschien een licht autistische stoornis is maar ook add. Nu ben ik soms wat sceptisch over de diagnoses add en adhd. Heb het idee dat kinderen tegenwoordig te vaak en te snel deze diagnoses krijgen maar goed er is ook meer kennis nu.

Overigens scoor ik de op de testen online voor add zeer hoog maar goed hoe serieus moet men dat nemen?

Denken jullie dat het misschien toch verstandig is om dit te laten onderzoeken?

als je daarna iets met de uitkomst wil wel onderzoeken puur om het te weten lijkt me vrij zinloos, maar als je het blijkt te hebben en misschien behandeling of medicatie wil proberen zou ik t zeker doen.

Even een lans breken: het weten dat het wellicht gewoon niet aan je inzet en wens ligt maar onderdeel van je programmering is kan al therapeutisch werken.

Ik heb officieel wel een diagnose sinds 2012 maar buiten anderhalf jaar medicatie en wat losse therapie niet gek veel mee gedaan. Ik ben al redelijk snel kritisch op mezelf, maar het helpt als ik een off day heb dat ik dat ook makkelijker kan (h)erkennen.

quote:

Op zaterdag 14 december 2019 21:41 schreef littledrummergirl het volgende:

[..]

als je daarna iets met de uitkomst wil wel onderzoeken puur om het te weten lijkt me vrij zinloos, maar als je het blijkt te hebben en misschien behandeling of medicatie wil proberen zou ik t zeker doen.

Ja het is meer dat ik het wil proberen om mezelf beter te leren kennen en eventueel verklaringen krijg ofzo.

Ik kom me ook maar eens melden in dit topic.
Na jaren heen en weer pingpongen tussen verschillende hulpverleners, heb ik in december de diagnose ADHD gekregen. Omdat ik 'al' 34 ben, is dit vrij laat, maar na een aantal tests en goede gesprekken met de psychiater in het ziekenhuis, is er verdomd veel op zijn plaats gevallen. Dingen waarvan ik altijd dacht dat het 'gewoon Muck-dingetjes' waren, zijn vrij gangbaar bij mensen met ADHD
Omdat ik een vrij hoge intelligentie heb (150+) heb ik me jarenlang kunnen redden en mezelf wel redelijk gered, maar ik blijf af en toe muurvast lopen in dingen. Mijn huis is een puinhoop ( ), mijn werk een uitputtingsslag, verjaardagen en feestjes soms een hel....

Omdat deze psychiater zelf geen begeleiding doet, heeft ze me een doorverwijzing gegeven. Ik mag zelf kiezen wat voor mij fijn en handig is, dus ik ben inmiddels druk aan het zoeken.
Hebben jullie ervaringen met hulpverleners in omgeving Utrecht?

Ook mag ik zelf beslissen of ik medicatie wil of niet. Daar pieker ik nog even over....

Hai muckje welkom bij ons gezellige clubje leuke mensen ik heb ook pas n krappe twee jaar mn sticker

Idioot hoeveel dingen er eigenlijk bij adhd horen als je eenmaal weet wat ze zijn he. Ik snapte bijvoorbeeld ineens waarom ik bijv na een verhuizing niks uitgepakt krijg. Ik heb echt taakjes en een volgorde nodig ect, anders kan ik gewoon niks doen . Ik overzie dat gewoon 0,0 . En waarom ik bijvoorbeeld een beetje dood ga van binnen als ik de dag voor kerst in de supermarkt ben de drukte, het geluid, missende dingen,de gedachte nog naar meerdere plekken te moeten met hetzelfde gedoe.


En qua medicatie zou ik zeggen, probeer het eens, ik vond het werkelijk heeeeerlijk om te ervaren hoe stil mn hoofd kon zijn. Ik vond het daarvoor niet perse druk, maar nu ik weet hoe het ook kan, is het echt n verademing om dat af en toe even te doen. Qua huishouden helpt t bij mij ook onwijs, vooral om aan dingen te beginnen.
Ik gebruik mn meds n beetje op en af, vaak tijdens werk maar meestal niet in t weekend bijv.

Succes in je quest in stuiterballenland

Ik sluit me echt volledig aan bij LDG, behalve dan de supermarkten, ik werk in de supermarkt en hou van de drukte

LDG, wat voor medicatie gebruik jij nu? Ik gebruik dex en als ik dat niet gebruik dan heb ik de eerste dag oncontroleerbare suikerhonger, en de tweede dag wil ik alleen maar slapen... Dus in de praktijk gebruik ik het gewoon elke dag, ik vergeet het wel eens en dan kom ik er dus achter dat ik ze vergeten ben omdat ik alleen maar wil eten

quote:

Op maandag 6 januari 2020 20:25 schreef Muck het volgende:
Ik kom me ook maar eens melden in dit topic.
Na jaren heen en weer pingpongen tussen verschillende hulpverleners, heb ik in december de diagnose ADHD gekregen. Omdat ik 'al' 34 ben, is dit vrij laat, maar na een aantal tests en goede gesprekken met de psychiater in het ziekenhuis, is er verdomd veel op zijn plaats gevallen. Dingen waarvan ik altijd dacht dat het 'gewoon Muck-dingetjes' waren, zijn vrij gangbaar bij mensen met ADHD
Omdat ik een vrij hoge intelligentie heb (150+) heb ik me jarenlang kunnen redden en mezelf wel redelijk gered, maar ik blijf af en toe muurvast lopen in dingen. Mijn huis is een puinhoop ( ), mijn werk een uitputtingsslag, verjaardagen en feestjes soms een hel....

Omdat deze psychiater zelf geen begeleiding doet, heeft ze me een doorverwijzing gegeven. Ik mag zelf kiezen wat voor mij fijn en handig is, dus ik ben inmiddels druk aan het zoeken.
Hebben jullie ervaringen met hulpverleners in omgeving Utrecht?

Ook mag ik zelf beslissen of ik medicatie wil of niet. Daar pieker ik nog even over....

In tegenstelling tot velen hier zou ik je willen afraden om medicijnen te gebruiken. Het lijkt in het begin echt te gek als je eenmaal je juiste middel en dosis gevonden hebt maar er ontstaat gedurende de daaropvolgende periode een afhankelijkheid waar je hoogstwaarschijnlijk helemaal niet blij mee gaat zijn. Let wel: ik praat hier volledig uit eigen ervaring, het is voor iedereen anders, maar ik zou nu met de kennis en ervaring die ik de afgelopen jaren heb opgedaan nooit meer aan medicijnen beginnen.

Uiteindelijk dienen die medicijnen ervoor om jou te laten passen binnen een omgeving die door de maatschappij als 'de norm' wordt gezien. En jij met jouw brein vindt 'men' daar niet in passen dus is het de bedoeling dat je medicatie gaat gebruiken om te aansluiten op die 'norm'. Maar waarom moet jouw brein geremd worden omdat dat toevallig anders werkt? Dat is een inzicht wat ik de afgelopen tijd heb verworven in ieder geval. En dat wat je zegt over feestjes is heel herkenbaar. Dat wordt niet ineens veel beter te managen voor je als je medicijnen gaat gebruiken. Het blijft lastig om prikkels te verwerken.

Dat je er daarnaast soms doodmoe en knettergek van wordt dat je huis een puinzooi is en je, bijvoorbeeld, niet goed kunt organiseren en/of plannen zijn dingen die je ook op andere manieren zou kunnen verbeteren. Door op een bepaalde wijze een routine aan te wennen. Dat is hard werken en medicijnen gebruiken lijkt dan een makkelijker alternatief, maar ik zou persoonlijk proberen dat zo lang mogelijk uit te stellen. Ook als je een goede hulpverlener hebt gevonden heb je daar minstens net zoveel (zo niet meer) aan dan aan een ritalinnetje of dex. Wederom; mijn persoonlijke mening .

Ik zelf ben in behandeling geweest bij PsyQ, in Eindhoven en daarna in Tilburg en dat is me heel erg goed bevallen. Een van hun specialismen is ook ADHD bij volwassenen. Ongetwijfeld dat zij ook in Utrecht een locatie hebben.

Succes met alles! .

quote:

Op maandag 6 januari 2020 20:25 schreef Muck het volgende:
Ik kom me ook maar eens melden in dit topic.
Na jaren heen en weer pingpongen tussen verschillende hulpverleners, heb ik in december de diagnose ADHD gekregen. Omdat ik 'al' 34 ben, is dit vrij laat, maar na een aantal tests en goede gesprekken met de psychiater in het ziekenhuis, is er verdomd veel op zijn plaats gevallen. Dingen waarvan ik altijd dacht dat het 'gewoon Muck-dingetjes' waren, zijn vrij gangbaar bij mensen met ADHD
Omdat ik een vrij hoge intelligentie heb (150+) heb ik me jarenlang kunnen redden en mezelf wel redelijk gered, maar ik blijf af en toe muurvast lopen in dingen. Mijn huis is een puinhoop ( ), mijn werk een uitputtingsslag, verjaardagen en feestjes soms een hel....

Omdat deze psychiater zelf geen begeleiding doet, heeft ze me een doorverwijzing gegeven. Ik mag zelf kiezen wat voor mij fijn en handig is, dus ik ben inmiddels druk aan het zoeken.
Hebben jullie ervaringen met hulpverleners in omgeving Utrecht?

Ook mag ik zelf beslissen of ik medicatie wil of niet. Daar pieker ik nog even over....

AD(H)D'ers met een hoger IQ kunnen zich nog redelijk staande houden in de wereld, maar je kunt wel nagaan dat er zat zijn die ieder jaar ergens anders werken / wonen en geen enkele relatie kunnen handhaven, tenzij het een partner betreft die snapt wat er aan mankeert en regelmatig dingen moet bijsturen. En ook passende medicatie kan een hoop schelen.

Ik weet dit van een vriend

quote:

Op dinsdag 7 januari 2020 09:28 schreef Broccolitaartje het volgende:
Ik sluit me echt volledig aan bij LDG, behalve dan de supermarkten, ik werk in de supermarkt en hou van de drukte

LDG, wat voor medicatie gebruik jij nu? Ik gebruik dex en als ik dat niet gebruik dan heb ik de eerste dag oncontroleerbare suikerhonger, en de tweede dag wil ik alleen maar slapen... Dus in de praktijk gebruik ik het gewoon elke dag, ik vergeet het wel eens en dan kom ik er dus achter dat ik ze vergeten ben omdat ik alleen maar wil eten

langwerkende methyl

De honger en moeheid is me nog nooit echt opgevallen (die heb ik altijd wel een beetje ) ik merk wel dat het wel/niet afwisselend slikken soms wat invloed heeft op mn stemming in negatieve zin

quote:

Op dinsdag 7 januari 2020 15:40 schreef Chia het volgende:

[..]

Het is vooral jammer dat jij een vals dilemma schetst. Alsof je mét medicatie niet beter om zou kunnen leren gaan met je ADHD. Je doet alsof het óf medicatie gebruiken is óf routines aanleren is. Alsof je die routines niet met medicatie aan kan leren en daarna alsnog gebruiken. Het kan gewoon én én terwijl jij doet alsof dat een tegenstelling is. En je zegt wel dat het persoonlijk is, maar die tegenstelling veralgemeniseer je nogal in je bewoording.

Ik heb door medicatie dingen aan te pakken op een manier die mijn brein past die ik nu zonder medicatie ook toe pas. Zonder ooit medicatie te hebben gebruikt slaagde ik er gewoon niet in (en ik heb echt veel dingen fanatiek geprobeerd), maar nu heb ik gewoon meer inzicht en overzicht waardoor ik nu zonder medicatie er wel in slaag. Aangezien ik die bepaalde routines waar jij het over hebt dankzij medicatie eigen heb gemaakt. Ik gebruik momenteel geen medicatie meer, omdat ik zonder eigenlijk even goed functioneerde als met. Eerst dacht ik van niet, maar toen ik van het een op het andere moment stopte merkte ik weinig verschil.

Daar komt wel bij dat ik op het gebied van werk mijn draai heb gevonden. Bij een nieuwe baan of iets dergelijks zou ik het misschien wel weer een tijdje willen gebruiken als steuntje in de rug tot ik daar ook mijn draai heb gevonden en mezelf bepaalde routines heb aangeleerd. Maar dat is niet aan de orde.

Fijn toch als het voor jou zo werkt en je je daar goed bij voelt. Mijn overtuiging is gewoon anders, en die heb ik gevormd door jarenlang wél medicijnen te gebruiken.

Ik vind alleen dat je kritisch mag zijn op het gebruik ervan, er wordt doorgaans nogal makkelijk over gedaan en psychiaters schrijven het zo makkelijk voor. Er zijn ook studies gedaan die uitwijzen dat langdurig gebruik van ADHD medicatie schadelijk is. Dus ik raad iedereen aan om kritisch te blijven en te proberen er niet afhankelijk van te worden. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden.

Feit blijft dat iedereen het zelf moet weten, we zijn allemaal volwassen hier, maar ik geef mijn mening. Uit eigen ervaring .