Ik wil gaan geloven. Wat vinden jullie een mooi geloof? #2

quote:

Op maandag 9 juli 2018 21:38 schreef Molurus het volgende:

[..]

Toch maak je daar een (veel gemaakte) denkfout: atheisme is geen filosofie. Zoals gezegd in mijn edit: veruit de meeste atheisten zijn helemaal niet bezig met de godshypothese of 'atheist zijn'. Voor de meeste atheisten spelen die twee zo goed als geen rol in hun levens. Dat lijkt mij een vrij relevant verschil met diverse religies.

[..]

Die cijfers liggen wel iets anders, maar dat de afwezigheid van religie deels cultureel bepaald is wil ik nog best in meegaan. Laat natuurlijk niet weg dat de afwezigheid van iets nog steeds iets heel anders is.

[..]

Ik kan mij soms ook wel storen aan wat al te felle religie-critici, die menen te weten wat 'de enige juiste uitleg van religie X' is. Met name bij rechtse populistjes die denken te weten exact waarom de Islam categorisch slecht is zie je dat best veel. Door tegen dergelijk simplisme in te gaan word ik door een aantal van hen zelfs aangezien voor Islam-apologeet, wat ik zeker niet ben.

Hoe dan ook, ik herken wat je zegt. Maar ik moet er ook op wijzen dat dit soort arrogantie niets met atheisme te maken heeft. Echt helemaal niets.

Oh dat snap ik. Ik zeg wel vaker dat ik genoeg atheïsten ken die ik liever zie dan gelovigen van welke snit ook.

Sinterklaas

quote:

Op maandag 9 juli 2018 21:39 schreef Molurus het volgende:

[..]

Daar zou je dan eventueel een discussie over kunnen hebben, waarvoor dan wel argumenten gegeven zullen moeten worden.

En dat was het punt: jij draagt er een drogreden voor aan, namelijk "dat geldt voor atheisten ook".

Drogreden op drogreden dan, als de hypothese met absolute zekerheid stelt dat geloof enkel het resultaat is van geografie, opvoeding en indoctrinatie.

Medunkt dat dat op zichzelf al een drogreden is. Want hoe denkt iemand dit te kunnen bewijzen? Aanname? Wensdenken? Bias?

Het idee dat de geografie een grote rol speelt in de vraag of je christen bent of niet is sowieso een beetje vreemd. Het christendom is verspreid over zo ongeveer alle landen op aarde, zelfs in landen waar het verboden is (veel moslimlanden plus Noord-Korea). Een enorm deel van de vluchtelingen uit IS-gebied is ook christen. Alleen in delen van Zuidoost-Azië, India en Japan zijn echt nog heel weinig christenen, verder echt overal wel.

Nederland anno 2018 is ook zeker niet een van de meest christelijke landen op aarde.

Ik heb mijn geloof opzijgezet omdat ik het enig echte ware geloof gevonden heb.
Dit ware geloof is het ongeloof, al het andere is bijgeloof.

quote:

Op maandag 9 juli 2018 21:52 schreef Schonedal het volgende:
Ik heb mijn geloof opzijgezet omdat ik het enig echte ware geloof gevonden heb.
Dit ware geloof is het ongeloof, al het andere is bijgeloof.

Is Ongelovige Thomas dan de almachtige binnen dat geloof?

quote:

Op maandag 9 juli 2018 22:04 schreef Molurus het volgende:

[..]

Wat wil je hier nu precies mee zeggen? Stel nu dat ik volledig meega: "er zijn heel veel Christenen, en die zijn over de hele wereld verspreid." Wat zou dat dan precies zeggen? Zou dat een indicatie zijn voor het waar zijn van het Christendom?

Overigens denk ik niet dat je premissen volledig juist zijn. Ja, het Christendom is de grootste religie. Maar goed, dat is ook alleen maar als je Katholieken, Protestanten en Orthodoxen voor het gemak even op 1 grote hoop gooit, en negeert dat de Islam verhoudingsgewijs aan het inlopen is. Bovendien is technisch gezien de Islam nauw verwant aan het Christendom.

Hoe dan ook, zelfs als je premissen zouden kloppen is het mij niet duidelijk welk punt je er dan mee zou willen maken, en hoe. Wat "waar" is wordt niet democratisch besloten of iets dergelijks.

Dat beweer ik ook helemaal niet.

Wat ik bedoel is het volgende: mensen beweren hier dat christenen in Nederland alleen maar zo zijn omdat dat nu eenmaal in onze cultuur zit. Ik vind dat een raar argument om te maken omdat christenen werkelijk overal zitten en omdat Nederland helemaal niet zo christelijk meer is.

Ik ben het helemaal met je eens dat de meerderheid niet bepaalt wat de waarheid is.

Geloof in jezelf in je eigen capaciteiten

quote:

Op maandag 9 juli 2018 22:12 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]

Dat beweer ik ook helemaal niet.

Wat ik bedoel is het volgende: mensen beweren hier dat christenen in Nederland alleen maar zo zijn omdat dat nu eenmaal in onze cultuur zit. Ik vind dat een raar argument om te maken omdat christenen werkelijk overal zitten en omdat Nederland helemaal niet zo christelijk meer is.

Ik ben het helemaal met je eens dat de meerderheid niet bepaalt wat de waarheid is.

Wie niet of nooit met christenen en dergelijk bijhorende christelijk cultuur in contact komt, en dus werkelijk geen enkele kennis heeft van het concept, zal nooit christen worden. De bijbel zal gelezen worden als een fictief verhaal... which it is.

Je weet duidelijk niets van de christelijke geschiedenis en diens wijze van verspreiding af. Mensen in Zuid-Amerika of Indonesië kregen niet zomaar een wilde ingeving, dat het christendom heet. Overigens heeft het niets met geografie te maken (met uitzondering van de herkomst), maar des te meer met psychologie en cultuur.

quote:

Op maandag 9 juli 2018 22:22 schreef Molurus het volgende:
Overigens is de vraag "waarom geloven er zo veel mensen in het bestaan van een god?" best een legitieme vraag.

Maar dat er werkelijk een god bestaat, en/of 1 van de wereldreligies "waar" is, dat is geen heel voor de hand liggend antwoord op die vraag.

Persoonlijk denk ik dat religiositeit in mensen niets met eventuele werkelijke goden te maken heeft, ongeacht of er goden bestaan.

Mensen aanbidden ook popsterren, acteurs, modellen, sporters... en ja, in extreme gevallen net zo obsessief als gelovigen God aanbidden. God heeft toevallig krachten die de vraag en wensen van de gelovigen doet aanpassen, maar het concept is hetzelfde.

Het enige mooie geloof op de wereld is het geloof dat bij je past. Wanhopig je bekeren om ook iets te geloven werkt niet.

Dus om de vraag te beantwoorden moet je eerst op zoek naar jezelf en je kernwaarden: wat vind je zelf belangrijk?
Bijvoorbeeld: wil je iets filosofisch als geloof, iets mystieks, of meer iets prakrisch, iets met de natuur of zo?
Je zou kunnen mediteren om te kijken of je een god kunt vinden en als dat niet wil lukken kun je kijken naar een geloof zonder goden.

Het gaat bij geloven niet om willen (bijvoorbeeld willen dat je in de hemel komt), maar om zeker weten (door een ervaring met persoon X weet je zeker dat er een hemel is en dat het daar goed is - je kunt het niet bewijzen maar diep van binnen ben je ervan overtuigd).

quote:

Op maandag 9 juli 2018 23:03 schreef Cockwhale het volgende:

[..]

Wie niet of nooit met christenen en dergelijk bijhorende christelijk cultuur in contact komt, en dus werkelijk geen enkele kennis heeft van het concept, zal nooit christen worden. De bijbel zal gelezen worden als een fictief verhaal... which it is.

Je weet duidelijk niets van de christelijke geschiedenis en diens wijze van verspreiding af. Mensen in Zuid-Amerika of Indonesië kregen niet zomaar een wilde ingeving, dat het christendom heet. Overigens heeft het niets met geografie te maken (met uitzondering van de herkomst), maar des te meer met psychologie en cultuur.

Uh. Natuurlijk weet ik wel hoe het christendom verspreid werd en wordt, dat staat zelfs gewoon in de Bijbel. Ik zeg alleen maar dat je anno 2018 in Nederland moeilijk het argument kan maken dat iemand christen is alleen maar omdat dat hier in de cultuur zit. De Nederlandse cultuur is noch van oorsprong (Jezus kwam immers uit Israël), noch tegenwoordig christelijk. Nederland was een christelijk land/gebied (voor het een land was) grofweg van 700 tot 1960. Er wonen hier nog steeds behoorlijk wat christenen, maar het is tegenwoordig wel een minderheid, net zoals christenen een minderheid van aanzienlijke omvang vormen in bijna alle landen ter wereld. Dat maakt het geografische argument voor iemand van mijn generatie (geboren in 1992) gewoon kul.

quote:

Op maandag 9 juli 2018 23:20 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]

Uh. Natuurlijk weet ik wel hoe het christendom verspreid werd en wordt, dat staat zelfs gewoon in de Bijbel. Ik zeg alleen maar dat je anno 2018 in Nederland moeilijk het argument kan maken dat iemand christen is alleen maar omdat dat hier in de cultuur zit. De Nederlandse cultuur is noch van oorsprong (Jezus kwam immers uit Israël), noch tegenwoordig christelijk. Nederland was een christelijk land/gebied (voor het een land was) grofweg van 700 tot 1960. Er wonen hier nog steeds behoorlijk wat christenen, maar het is tegenwoordig wel een minderheid, net zoals christenen een minderheid van aanzienlijke omvang vormen in bijna alle landen ter wereld. Dat maakt het geografische argument voor iemand van mijn generatie (geboren in 1992) gewoon kul.

Veruit de meeste religieuze mensen in Nederland zijn Christenen, dat kun je niet ontkennen. Je komt als kind vrijwel altijd als eerste in contact met het Christendom, hetzij direct danwel indirect (via oma / opa, of mensen die voor de vorm met kerst naar de kerk gaan etc.)
.
De meeste kerkgenootschappen zijn Christelijk, en niet bijv. Islamitisch. Het is dan ook zeer logisch dat als iemand in Nederland ergens in gaat geloven dat het in een Christelijke stroming is. Soms bekeert een 'westers' persoon zich tot de Islam maar dat is erg beperkt. Het geografische argument is niet kul.

Maar goed, ik heb deze discussies al iets te vaak gevoerd, het wordt een beetje vermoeiend. Ik denk dat de grootste eye opener juist is om te praten met mensen van alle religies en te zien hoe overtuigd ze zijn van hun eigen geijk, dat uiteindelijk op niks anders gebaseerd is dan indoctrinatie en hun gevoel en niet op feitelijke waarheden. En alle stromingen hebben hun eigen valide redenen om te geloven in hun interpretatie van de heilige boeken.

In seculiere staten waar mensen vrij zijn om onderzoek te doen naar archeoligische en biologische bewijzen die de bijbel tegenspreken zie je inderdaad een sterke daling van het aantal gelovigen, maar dat is dan ook een logisch gevolg. Gevoel vs feiten!

quote:

Op dinsdag 10 juli 2018 09:23 schreef falling_away het volgende:
In seculiere staten waar mensen vrij zijn om onderzoek te doen naar archeoligische en biologische bewijzen die de bijbel tegenspreken zie je inderdaad een sterke daling van het aantal gelovigen, maar dat is dan ook een logisch gevolg. Gevoel vs feiten!

En welke bewijzen zijn dat?

Ik denk dat je, als je wetenschap serieus neemt, hooguit de conclusie kan trekken dat sommige Bijbelverhalen (met name in Genesis) niet letterlijk opgevat moeten worden. Niet dat de Bijbel niet meer waardevol is, en zeker niet dat God/Jezus niet bestaat.

quote:

Op dinsdag 10 juli 2018 10:50 schreef Molurus het volgende:

[..]

Het zijn best wel wat gelovigen die nadat ze tot de conclusie komen dat ze de Bijbel in elk geval niet letterlijk kunnen opvatten ineens volkomen lost zijn. Hoe moet de Bijbel dan wel geïnterpreteerd worden? En wie bepaald dat eigenlijk?

Van oudsher was het de kerk die dat voor de gelovigen bepaalde. Voor een deel omdat de kerk gewoon meer macht had, maar ook omdat de Bijbel niet algemeen toegankelijk was voor gelovigen en veel mensen niet konden lezen. Tot de uitvinding van de boekdrukkunst en ene Luther die van mening was dat het niet de kerk was die moest bepalen wat de juiste interpretatie was, maar juist de gelovige zelf. (Die twee vielen min of meer samen.)

Vanaf dat moment bestond er ineens een grote mate van interpretatievrijheid. Aan de ene kant is dat wellicht een voordeel: je kunt alles dat je niet zint of dat duidelijk niet strookt met de werkelijkheid wegredeneren. Aan de andere kant denk ik dat dit voor heel wat gelovigen juist een manco is: de inhoud van het geloof wordt daarmee min of meer arbitrair. En hoe kan 'De Waarheid' nou arbitrair zijn? Ik begrijp best dat een deel van de gelovigen daardoor gaat twijfelen aan z'n geloof.

Sommige zaken zijn niet arbitrair. De belangrijkste doctrines waar je oprecht in moet geloven om jezelf christen te kunnen noemen zijn vastgelegd in de diverse geloofsbelijdenissen, waarvan die van Nicea waarschijnlijk de bekendste is (https://nl.wikipedia.org/(...)Nicea-Constantinopel). Veel andere dingen hangen af van interpretatie, en ik ben nooit te beroerd om mijn interpretatie (als relatief jong christen) te herzien als ik het ergens bij het verkeerde eind heb. Er bestaat 1 objectief juiste interpretatie van de Bijbel, dunkt me - maar het is twijfelachtig of een mens er ooit in zal slagen overal de juiste interpretatie te kennen. En misschien is het juist wel zo dat sommige teksten multi-interpretabel moeten zijn, dat zou ook nog kunnen.

Het was mooier geweest als we volledig konden vertrouwen op een enkel instituut dat onfeilbaar de Bijbel interpreteert, maar de Katholieke kerk heeft in de middeleeuwen nogal wat vergissingen begaan, dus is het niet verkeerd dat iemand daartegen ageerde. Niettemin geloof ik wel dat de Katholieke kerk het op veel gebieden wel bij het goede eind had oorspronkelijk (ik word dan ook hoe langer hoe oecumenischer, moet ik zeggen).