ik weet het, heb hier zelf ook nog last van naar 7 maandenquote:Op vrijdag 11 januari 2019 16:33 schreef renwan het volgende:
Zucht, ik kan nog steeds uit het niets kwaad worden om wat me geflikt is. Waarom lukt dat loslaten nou niet
Jij laat het met je flikken, hard gezegd.quote:Op vrijdag 11 januari 2019 16:33 schreef renwan het volgende:
Zucht, ik kan nog steeds uit het niets kwaad worden om wat me geflikt is. Waarom lukt dat loslaten nou niet
True that, ik kan het moeilijk ontkennen maar het feit blijft dat ik het echt los wil kunnen laten. Ik stel mezelf ook de hele tijd vragen zoals "hoe kan iemand dit nou flikken?" "hoe kun je zo slecht zijn?" "Hoe kun je dit doen bij iemand die zo volledig voor je klaar heeft gestaan en alles heeft gegeven?".quote:Op vrijdag 11 januari 2019 18:11 schreef MissButterflyy het volgende:
[..]
Jij laat het met je flikken, hard gezegd.
Heb je al eens geprobeerd om eens wat op papier te zetten? Misschien helpt dat?quote:Op zaterdag 12 januari 2019 01:49 schreef renwan het volgende:
[..]
True that, ik kan het moeilijk ontkennen maar het feit blijft dat ik het echt los wil kunnen laten. Ik stel mezelf ook de hele tijd vragen zoals "hoe kan iemand dit nou flikken?" "hoe kun je zo slecht zijn?" "Hoe kun je dit doen bij iemand die zo volledig voor je klaar heeft gestaan en alles heeft gegeven?".
Vragen waarop het antwoord me eigenlijk ook wel duidelijk is, ze is ziek klaar. Letterlijk ziek en het zal nooit beter worden. Dus de hele ratio waarom ik moet loslaten en door moet gaan is aanwezig maar het gevoel blijft gewoon te pas en te onpas de kop op steken
Ik loop al bij een psycholoog inmiddels dus dat is al geregeldquote:Op zaterdag 12 januari 2019 21:02 schreef RockBabe het volgende:
[..]
Heb je al eens geprobeerd om eens wat op papier te zetten? Misschien helpt dat?
Misschien zou je eens kunnen overwegen een gesprek met een praktijkondersteuner aan te vragen bij je huisarts?
Het is ook echt een kwestie van tijd merk ik zelf.
Je bent een lange tijd samen geweest maar bedenk goed waarom het mis gegaan is en dat je beter verdient dan al die ellende.
1. Het is een gerucht.quote:Op dinsdag 15 januari 2019 00:44 schreef renwan het volgende:
En ik krijg zojuist een gerucht te horen dat mijn lieftallige ex verloofd is.
Leuker kunnen we het niet maken
nu al? Meen je niet johquote:Op dinsdag 15 januari 2019 00:44 schreef renwan het volgende:
En ik krijg zojuist een gerucht te horen dat mijn lieftallige ex verloofd is.
Leuker kunnen we het niet maken
Nou en? Ze geeft je zo te lezen alleen maar een slecht gevoel.quote:Op dinsdag 15 januari 2019 00:44 schreef renwan het volgende:
En ik krijg zojuist een gerucht te horen dat mijn lieftallige ex verloofd is.
Leuker kunnen we het niet maken
Gewoon negeren.quote:Op vrijdag 25 januari 2019 23:38 schreef EasyLife het volgende:
Wij zijn nu 6 maanden uit elkaar en het ging allemaal prima tot een maand geleden, geen contact, kwam er langzaam overheen, maar mis het nog altijd wel. Nieuwe baan enzo, dus ook extra afleiding, ook weer nieuwe contacten, alles prima.
Maar toen een paar weken geleden opeens kwam er een berichtje uit het niets dat ze de hond wel wilde als ik er niet voor kon zorgen, wtf, wat een bullshit, dus ik zeg nou ik kan er prima voor zorgen hoor, okee mooi, nouja beter van.
En toen een week geleden stond er opeens geld op mn rekening met als omschrijving om voor de hond te zorgen, niet op gereageerd, volgende dag whatsappje, ja heb je geld gestuurd, voor vaccinatie en koop wat leuks voor de hond. Denk nouja aardig, ok thanks enzo, hoe is het, ja ok, ok mooi met mij ook. Begon ze ook nog over andere dingen dat ze nieuwe hobby had en nieuw werk, ok leuk (ik probeerde het kort te houden, maar zij maakte er nog een kort verhaaltje van).
Nou... ineens voelde ik dat het toch wat lastiger werd, kreeg weer dromen, ideeen van, wtf wil ze, wil ze contact of zit er wat anders achter, vond het maar vreemd en veel wantrouwen. En toen gisteren opeens weer geld met als omschrijving koptelefoon (had haar ooit een dure koptelefoon gegeven voor dr verjaardag paar maanden voordat het uit ging).
Dus nu had ik helemaal zoiets van waar is ze mee bezig, niet op gereageerd, maar toch wel benieuwd, maar vertrouw het voor geen meter.
Vandaag... weer een whatsappje van haar (ik heb nooit contact met haar gezocht he, de afgelopen 6 maanden en de laatste weken kwam het elke keer van haar). Stond in ja wil je nog fotos bewaren van mij op FB waarin je bent getagd, ik zeg nee, boeit me niet. Ok want ik ben alle foto's aan het verwijderen en ook je familieleden die nog vrienden met me waren.
En ik dacht nu echt ok wtf ben je nou aan het doen, maar we zijn nog steeds vriendelijk tegen elkaar in de berichtjes, nog een fototje van de hond gestuurd. Ohhh cute, bla bla. Allemaal vriendelijk, dus ik zeg hoezo dit allemaal, heb je een nieuw vriendje ofzo? Hoezo? Hoe bedoel je hoezo, is gewoon een vraag, waarom wil je d'r niet op antwoorden, maakt niet uit toch? Het is 6 maanden geleden.
Ik dacht als ze ja zegt kan ik oprecht zeggen nou leuk voor je, want dit vermoeden had ik toch al, zegt ze we zijn niet meer samen dus ik hoef je niet te antwoorden, ik zeg huh, we praten de hele tijd korte gesprekjes en alles is vriendelijk en nu schiet je opeens in de verdediging? Was gewoon een vraag. Zegt ze we kunnen geen vrienden zijn, dat is raar. Dus ik zeg we hoeven ook geen vrienden te zijn, maar je kon toch gewoon antwoorden, waarom opeens een probleem maken van niets.
Nou alles wel gelezen, maar geen antwoord meer en sinds mijn berichtje offline.
Als ik het samen vat wilde ze gewoon nog even gauw schuldgevoelens wegkopen ofzo? En een beetje schijn aardig doen en dan alle laatste eindjes (familie en wat foto's) afbreken. En had dat geld niks met mij of de hond te maken, maar was het gewoon voor eigen belang, zij voelt zich nu waarschijnlijk beter en ik ben weer een paar stappen achteruit, was er behoorlijk goed overheen aan het komen en nu komt alles weer terug, ik vind het een beetje een kutstreek.
Beetje zoals vreemdgaan en het dan vertellen omdat je er zelf mee zit.
Yup. Ook gedaan.quote:
Knap, want daadwerkelijk echt negeren kan nog wel eens lastig zijn.quote:Op maandag 28 januari 2019 11:35 schreef EasyLife het volgende:
[..]
Yup. Ook gedaan.
Wilde het verhaal alleen ff kwijt toen, al leest niemand het, het is uit je hoofd.
Ik heb het gesprek ook gewist uit Whatsapp en overigens afgelopen weekend Facebook ook verwijderd.quote:Op maandag 28 januari 2019 11:37 schreef MCH het volgende:
[..]
Knap, want daadwerkelijk echt negeren kan nog wel eens lastig zijn.
Ligt ook een beetje aan de tijd van het jaar, vroeg donker enzo, regen, denk je alleen maar aan die knusse dagen dat je op de bank zat binnen, maar eigenlijk was dat helemaal niet zo leuk, toen zat je vast ook alleen maar te zeuren over het weer, dat je niks kon doen.quote:Op maandag 28 januari 2019 15:07 schreef Dr.Mikey het volgende:
Ik miste mijn ex gisteravond opeens weer.Het is uit sinds juni daarna het nog als vrienden geprobeerd.
Zelfs nog een keer afgesproken wat ook leuk maar sinds November helemaal geen contact meer.
Sinds begin deze maand ook leuke dingen aan het ontdekken met een nieuw persoon maar toch gisteren opeens een leeg gevoel. En ik besefte dat ik het oude leventje samen toch wel erg mis contact hebben we niet meer en zit er ook niet meer in dacht dat ik goed bezig was maar toch opeens een terugval.
Weet ook niet zo goed waar het vandaan komt.
ik voel je man,hou me up to datequote:Op maandag 28 januari 2019 22:33 schreef renwan het volgende:
Ik hoorde vanmiddag via een gemeenschappelijke vriend dat mevrouw schijnbaar al 5/6 weken zwanger was en opeens een miskraam gehad heeft.
Toevallig dat dat ongeveer dezelfde tijd is dat wij voor het laatst seks gehad hebben en toevallig ook dat het via hem gespeeld wordt. Ik vertrouw hier vrij weinig van
Volgens mij is dit een zieke manier om contact te zoeken. Ze weet verdomd goed dat wij met elkaar praten en dat het sowieso bij mij terecht komt, ik had veel verwacht maar dit gaat me wel ver hoor.
Misschien kan ik ook maar beter stoppen met hier posten, geen idee op wat voor manieren ze me stalkt.
Hoe kan het dat ze nog contact met je kan opnemen?quote:Op woensdag 30 januari 2019 23:01 schreef renwan het volgende:
Ik heb het heuglijke nieuws nu ook persoonlijk mogen vernemen, het zal allemaal wel.
Omdat blokkeren totaal nutteloos is. Als ze contact wil zal ze het goedschiks of kwaadschiks toch wel krijgen, dan ga ik toch maar voor de makkelijke manier want de kwaadschikse manier is meestal niet zo leuk.quote:Op donderdag 31 januari 2019 06:28 schreef MissButterflyy het volgende:
[..]
Hoe kan het dat ze nog contact met je kan opnemen?
Maar steeds maar bereikbaar blijven maakt het wel erg makkelijk voor haar. En jij reageert ook steeds op haar.quote:Op donderdag 31 januari 2019 09:04 schreef renwan het volgende:
[..]
Omdat blokkeren totaal nutteloos is. Als ze contact wil zal ze het goedschiks of kwaadschiks toch wel krijgen, dan ga ik toch maar voor de makkelijke manier want de kwaadschikse manier is meestal niet zo leuk.
Maar hee lucky me, ze beweert dat het van mij was
Je ziet het echt totaal verkeerd. Ik ben er inmiddels aardig klaar mee en over het algemeen hoor ik nooit wat en anders reageer ik niet. In dit geval wist ik dat ik maar beter wel kon reageren want opgeven doet ze niet tot ik gereageerd heb.quote:Op donderdag 31 januari 2019 13:30 schreef MissButterflyy het volgende:
[..]
Maar steeds maar bereikbaar blijven maakt het wel erg makkelijk voor haar. En jij reageert ook steeds op haar.
Lees de OP met de tips eens door en doe daar wat mee.
Ik denk dat jij nog niet klaar bent met haar.
Je hebt toch nog seks met haar gehad een paar weken geleden?quote:Op donderdag 31 januari 2019 14:07 schreef renwan het volgende:
[..]
Je ziet het echt totaal verkeerd. Ik ben er inmiddels aardig klaar mee en over het algemeen hoor ik nooit wat en anders reageer ik niet. In dit geval wist ik dat ik maar beter wel kon reageren want opgeven doet ze niet tot ik gereageerd heb.
Toch heeft blokkeren totaal geen zin in dit geval want zoals ik al zei, mevrouw bereikt me toch wel als ze dat wil. Is het niet met haar eigen nummer dan is het wel met het nummer van iemand anders, staat ze hier voor de deur of wacht ze me op werk op want grenzen kent ze niet. Dan is het in dit geval makkelijker om de lijn maar open te houden voor het geval ze weer een opvlieging krijgt.
Ik heb nu het nieuws dat ik schijnbaar de vader was ter kennisgeving aangenomen en verder niet gereageerd.
Je kunt ze beter een keer laten aftrekken en daarna aanstoten.quote:Op zondag 17 februari 2019 12:35 schreef renwan het volgende:
Kleine update: lekker rustig de laatste tijd, niks gehoord, niet gezien, totale rust. Ook in mijn hoofd is het stukken rustiger inmiddels
Las net wel dit artikel en wauw, wat een feest der herkenning
Iets over borderline
welkom bij de clubquote:Op donderdag 21 februari 2019 12:54 schreef stanneveldm het volgende:
Hier ook een relatie met een borderliner die na anderhalf jaar zo ineens voorbij was.... Niks meer van gehoord, geen bedankje niks. Nu een maand geleden maar nog steeds kan ik er niet van slapen.... Ik kan er heel slecht mee om gaan...
vertel en lucht je hart, kan ook altijd in dmquote:Op donderdag 21 februari 2019 14:56 schreef stanneveldm het volgende:
Hoe kan iemand in godsnaam zo zijn??
Ik denk dat het sowieso het beste is om het zo snel mogelijk achter je te laten, zelfs al laat je dan ook haar ouders en kind achter met de ellende. In jouw geval zou ik toch vooral er voor zorgen dat je alles voor jezelf weer op de rit hebt gezien je zelf ook een kind hebt en hoe beter jij gaat hoe meer ze aan je heeft. My 2 cents, succes!quote:Op vrijdag 22 februari 2019 07:23 schreef stanneveldm het volgende:
In het kort: na een relatie van anderhalf jaar, waarbij we in het begin stapelverliefd waren, echt stapelverliefd, nog nooit zoiets gevoeld voor iemand, kwam daar in januari een eind aan. Aan de kant gezet omdat ze blijkbaar niks meer voor me voelde. Zo ineens, bam! Ik kon heel erg goed opschieten met haar zoontje en deed alles voor hun. Mijn gevoel zei me voor de tijd al dat er iets niet klopte. Ik had het gevoel dat de man van wie ze rijles kreeg, meer voor haar betekende dan me lief was. En wat blijkt? Ze is al met hem samen. Heeft maar een paar dagen geduurd voordat ze hem om haar vinger had gewonden. Ze had het toegegeven aan haar moeder... Voor mij is alles weg, voor haar is alles weer even mooi. Ik weet ook dat een relatie met een borderliner geen stand houdt. Maar ik weet nu pas dat ze dat heeft. Al die signalen die er blijkbaar wel waren, heb ik niet gezien... Haar moeder bevestigde dat. Ze heeft borderline, je bent alles of niks. Ik ben nu niks, die ander alles. Na alles wat we meegemaakt hebben, ook de minder leuke dingen (nierstenen bijvoorbeeld), is het voor mij onbegrijpelijk dat iemand je zo aan de kant kan schuiven en je gewoon vergeten... alsof het nooit is gebeurd. Als ik had geweten dat ze borderline had, dan was ik er niet aan begonnen.
Ze heeft niet alleen mij er mee, maar ook mijn dochter, mijn ouders, mijn broer, haar ouders, haar zoon, enz. Maar dat zien ze blijkbaar niet. Dat maakt het ook verdomd lastig allemaal. Aan de ene kant heb ik de behoefte om haar te helpen en te zeggen dat het goed komt. Aan de andere kant wil ik haar laten gaan en er niet meer over nadenken. Maar dat laatste is vreselijk moeilijk...
Heb je ook helemaal gelijk in. Alleen dat knopje is lastig te vinden soms.quote:Op vrijdag 22 februari 2019 07:30 schreef Trashcanman het volgende:
[..]
Ik denk dat het sowieso het beste is om het zo snel mogelijk achter je te laten, zelfs al laat je dan ook haar ouders en kind achter met de ellende. In jouw geval zou ik toch vooral er voor zorgen dat je alles voor jezelf weer op de rit hebt gezien je zelf ook een kind hebt en hoe beter jij gaat hoe meer ze aan je heeft. My 2 cents, succes!
Geef jezelf tijd maar vooral ruimte! Voor jezelf maar ook zeker voor je dochter. Herstel en leer hiervan en dan doet de tijd de rest.quote:Op vrijdag 22 februari 2019 07:23 schreef stanneveldm het volgende:
In het kort: na een relatie van anderhalf jaar, waarbij we in het begin stapelverliefd waren, echt stapelverliefd, nog nooit zoiets gevoeld voor iemand, kwam daar in januari een eind aan. Aan de kant gezet omdat ze blijkbaar niks meer voor me voelde. Zo ineens, bam! Ik kon heel erg goed opschieten met haar zoontje en deed alles voor hun. Mijn gevoel zei me voor de tijd al dat er iets niet klopte. Ik had het gevoel dat de man van wie ze rijles kreeg, meer voor haar betekende dan me lief was. En wat blijkt? Ze is al met hem samen. Heeft maar een paar dagen geduurd voordat ze hem om haar vinger had gewonden. Ze had het toegegeven aan haar moeder... Voor mij is alles weg, voor haar is alles weer even mooi. Ik weet ook dat een relatie met een borderliner geen stand houdt. Maar ik weet nu pas dat ze dat heeft. Al die signalen die er blijkbaar wel waren, heb ik niet gezien... Haar moeder bevestigde dat. Ze heeft borderline, je bent alles of niks. Ik ben nu niks, die ander alles. Na alles wat we meegemaakt hebben, ook de minder leuke dingen (nierstenen bijvoorbeeld), is het voor mij onbegrijpelijk dat iemand je zo aan de kant kan schuiven en je gewoon vergeten... alsof het nooit is gebeurd. Als ik had geweten dat ze borderline had, dan was ik er niet aan begonnen.
Ze heeft niet alleen mij er mee, maar ook mijn dochter, mijn ouders, mijn broer, haar ouders, haar zoon, enz. Maar dat zien ze blijkbaar niet. Dat maakt het ook verdomd lastig allemaal. Aan de ene kant heb ik de behoefte om haar te helpen en te zeggen dat het goed komt. Aan de andere kant wil ik haar laten gaan en er niet meer over nadenken. Maar dat laatste is vreselijk moeilijk...
Oef, herkenbaar.quote:Op vrijdag 22 februari 2019 07:23 schreef stanneveldm het volgende:
In het kort: na een relatie van anderhalf jaar, waarbij we in het begin stapelverliefd waren, echt stapelverliefd, nog nooit zoiets gevoeld voor iemand, kwam daar in januari een eind aan. Aan de kant gezet omdat ze blijkbaar niks meer voor me voelde. Zo ineens, bam! Ik kon heel erg goed opschieten met haar zoontje en deed alles voor hun. Mijn gevoel zei me voor de tijd al dat er iets niet klopte. Ik had het gevoel dat de man van wie ze rijles kreeg, meer voor haar betekende dan me lief was. En wat blijkt? Ze is al met hem samen. Heeft maar een paar dagen geduurd voordat ze hem om haar vinger had gewonden. Ze had het toegegeven aan haar moeder... Voor mij is alles weg, voor haar is alles weer even mooi. Ik weet ook dat een relatie met een borderliner geen stand houdt. Maar ik weet nu pas dat ze dat heeft. Al die signalen die er blijkbaar wel waren, heb ik niet gezien... Haar moeder bevestigde dat. Ze heeft borderline, je bent alles of niks. Ik ben nu niks, die ander alles. Na alles wat we meegemaakt hebben, ook de minder leuke dingen (nierstenen bijvoorbeeld), is het voor mij onbegrijpelijk dat iemand je zo aan de kant kan schuiven en je gewoon vergeten... alsof het nooit is gebeurd. Als ik had geweten dat ze borderline had, dan was ik er niet aan begonnen.
Ze heeft niet alleen mij er mee, maar ook mijn dochter, mijn ouders, mijn broer, haar ouders, haar zoon, enz. Maar dat zien ze blijkbaar niet. Dat maakt het ook verdomd lastig allemaal. Aan de ene kant heb ik de behoefte om haar te helpen en te zeggen dat het goed komt. Aan de andere kant wil ik haar laten gaan en er niet meer over nadenken. Maar dat laatste is vreselijk moeilijk...
dit klinkt allemaal zo gigantisch herkenbaar sjezusminaquote:Op zaterdag 2 maart 2019 20:06 schreef renwan het volgende:
[..]
Oef, herkenbaar.
De enige manier om los te laten is het doen heb ik zelf gemerkt en ik weet hoe lastig het is want ze zijn heel goed in je hele hoofd op hol laten slaan. Probeer jezelf ook vooral niet af te vragen waarom en hoe want het antwoord weet je al, je hebt letterlijk te maken met een ziek persoon en dat is dan ook het enige antwoord op je vragen. Het is een onbevredigend antwoord omdat jij en ik ons niet kunnen verplaatsen in hun geest maar meer zit er echt niet achter. Probeer niet op een rationele manier naar verklaringen te zoeken want er zit in (onbehandelde) borderliners geen ratio zoals dat in "normale" mensen wel zit.
Een schrale troost is dat het met deze nieuwe persoon hoogstwaarschijnlijk hetzelfde gaat lopen, ook hij zal uiteindelijk geslachtofferd worden voor een ander enzovoorts enzovoorts.
Ik waarschuw je wel alvast dat er een grote kans is dat op het moment dat dat gaat gebeuren ze weer contact met jou gaat zoeken. Huilen, smeken, excuses, het beste acteerwerk dat er is en ze weet ook precies wat ze moet doen om je zover te krijgen dat je haar terug neemt maar probeer er niet in te trappen. Die fout heb ik uiteindelijk wel gemaakt en zoals je misschien gelezen hebt werd ik er na 2/3 weken weer zo uitgetrapt.
Mocht dat gaan gebeuren dan is het (in mijn ervaring) ontzettend lastig om er niet aan toe te geven, ik ben nu 2 maanden verder en ik weet dat als ze opeens hier voor de deur staat ik echt flink mijn best moet doen om er niet aan toe te geven.
Bij mij worden nog steeds van die kleine geintjes geflikt, zoals me feliciteren op m'n verjaardag gisteren. Ze weet verdomd goed dat ik haar niet wil spreken maar ik zie dit als een soort teken om te laten zien dat ze er nog is. Ze spreekt ook met gemeenschappelijke vrienden, kennissen en collega's over me omdat ze weet dat dat bij mij terecht gaat komen. Haar kennende probeert ze me ook als een debiel op social media te stalken dus daar ben ik dit jaar ook maar doodstil geweest.
Het klinkt allemaal heel paranoia maar die van mij was echt dusdanig erg dat ik uitga van het ergste dat kan gebeuren, dan kan het alleen maar meevallen. Kort gezegd: wees op je hoede.
Dit soort situaties zijn echt een aanslag op je mentale gesteldheid heb ik gemerkt maar uiteindelijk wordt het makkelijker, dat is hier ook aan het gebeuren. Er zijn nog steeds momenten dat ik haar mis en terug wil (ondanks dat mijn verstand schreeuwt dat ik dat niet moet willen) maar ze worden wel steeds minder. Inmiddels gebeurt het 1/2 keer per 2 weken waar dat eerst 1/2 keer per dag was. Toevallig vanochtend nog maar dat had ook wel te maken met de sloot bier die ik ivm mijn verjaardag op had
Als die van jou in Rijswijk woont hebben we het misschien wel over dezelfde, zou me niet eens verbazen want haar waslijst van mannen is zo lang dat het voor niemand bij te houden isquote:Op zaterdag 2 maart 2019 21:00 schreef jigggy het volgende:
[..]
dit klinkt allemaal zo gigantisch herkenbaar sjezusmina
gelukkig niet man hahaquote:Op zaterdag 2 maart 2019 21:30 schreef renwan het volgende:
[..]
Als die van jou in Rijswijk woont hebben we het misschien wel over dezelfde, zou me niet eens verbazen want haar waslijst van mannen is zo lang dat het voor niemand bij te houden is
Heel herkenbaar inderdaad. Ik weet dat ze ziek is en zo moet ik het ook zien. Alleen word ik al 5 weken elke ochtend rond een uur of 3, 4 wakker en dan ben ik zo boos! E dan overdag meestal verdrietig... Schommelt alle kanten op. En ja, met de huidige gaat het ook mis. En als ze voor de deur staat, dan komt ze er nog in ook... Terwijl ik ook heel goed weet dat dat niet voor altijd is. Maar nu heb ik zoiets van, oké, dan maar weer voor een tijdje... Gek toch.quote:Op zaterdag 2 maart 2019 20:06 schreef renwan het volgende:
[..]
Oef, herkenbaar.
De enige manier om los te laten is het doen heb ik zelf gemerkt en ik weet hoe lastig het is want ze zijn heel goed in je hele hoofd op hol laten slaan. Probeer jezelf ook vooral niet af te vragen waarom en hoe want het antwoord weet je al, je hebt letterlijk te maken met een ziek persoon en dat is dan ook het enige antwoord op je vragen. Het is een onbevredigend antwoord omdat jij en ik ons niet kunnen verplaatsen in hun geest maar meer zit er echt niet achter. Probeer niet op een rationele manier naar verklaringen te zoeken want er zit in (onbehandelde) borderliners geen ratio zoals dat in "normale" mensen wel zit.
Een schrale troost is dat het met deze nieuwe persoon hoogstwaarschijnlijk hetzelfde gaat lopen, ook hij zal uiteindelijk geslachtofferd worden voor een ander enzovoorts enzovoorts.
Ik waarschuw je wel alvast dat er een grote kans is dat op het moment dat dat gaat gebeuren ze weer contact met jou gaat zoeken. Huilen, smeken, excuses, het beste acteerwerk dat er is en ze weet ook precies wat ze moet doen om je zover te krijgen dat je haar terug neemt maar probeer er niet in te trappen. Die fout heb ik uiteindelijk wel gemaakt en zoals je misschien gelezen hebt werd ik er na 2/3 weken weer zo uitgetrapt.
Mocht dat gaan gebeuren dan is het (in mijn ervaring) ontzettend lastig om er niet aan toe te geven, ik ben nu 2 maanden verder en ik weet dat als ze opeens hier voor de deur staat ik echt flink mijn best moet doen om er niet aan toe te geven.
Bij mij worden nog steeds van die kleine geintjes geflikt, zoals me feliciteren op m'n verjaardag gisteren. Ze weet verdomd goed dat ik haar niet wil spreken maar ik zie dit als een soort teken om te laten zien dat ze er nog is. Ze spreekt ook met gemeenschappelijke vrienden, kennissen en collega's over me omdat ze weet dat dat bij mij terecht gaat komen. Haar kennende probeert ze me ook als een debiel op social media te stalken dus daar ben ik dit jaar ook maar doodstil geweest.
Het klinkt allemaal heel paranoia maar die van mij was echt dusdanig erg dat ik uitga van het ergste dat kan gebeuren, dan kan het alleen maar meevallen. Kort gezegd: wees op je hoede.
Dit soort situaties zijn echt een aanslag op je mentale gesteldheid heb ik gemerkt maar uiteindelijk wordt het makkelijker, dat is hier ook aan het gebeuren. Er zijn nog steeds momenten dat ik haar mis en terug wil (ondanks dat mijn verstand schreeuwt dat ik dat niet moet willen) maar ze worden wel steeds minder. Inmiddels gebeurt het 1/2 keer per 2 weken waar dat eerst 1/2 keer per dag was. Toevallig vanochtend nog maar dat had ook wel te maken met de sloot bier die ik ivm mijn verjaardag op had
Herkenbaar, die boosheid en dat verdriet wisselden bij mij ook heel erg af in het begin. Tegenwoordig is dat gelukkig stukken minder geworden dus het gaat echt wel weg. Bij mij persoonlijk scheelde het ook heel erg dat ze opeens begon te appen dat ze een miskraam van me gehad zou hebben en dat schoot me zo erg in het verkeerde keelgat dat ik er klaar mee was. Of het verhaal nou waar is of niet (waar ik nooit achter zal komen), voor mij is het informatie waar ik echt helemaal niks aan heb en die ik eigenlijk niet hoef te weten. Dit was zo'n smerige truc dat ik er helemaal klaar mee was. Sindsdien is het verdriet aardig weggegaan.quote:Op maandag 4 maart 2019 07:26 schreef stanneveldm het volgende:
[..]
Heel herkenbaar inderdaad. Ik weet dat ze ziek is en zo moet ik het ook zien. Alleen word ik al 5 weken elke ochtend rond een uur of 3, 4 wakker en dan ben ik zo boos! E dan overdag meestal verdrietig... Schommelt alle kanten op. En ja, met de huidige gaat het ook mis. En als ze voor de deur staat, dan komt ze er nog in ook... Terwijl ik ook heel goed weet dat dat niet voor altijd is. Maar nu heb ik zoiets van, oké, dan maar weer voor een tijdje... Gek toch.
Loslaten is het beste, ik weet het. Maar dat is makkelijk gezegd. Ik heb het nu wel zo ver dat ik haar geblokkeerd heb op facebook en al haar foto's en haar nummer heb verwijderd. geen herinneringen meer, want die slopen je ook.
Hoofd op hol, ja zeg dat wel. Iedereen die er ervaring mee heeft die weet wat er dan met je gebeurd. En dat maakt loslaten ook zo moeilijk...
Verslavend inderdaad, maar dat is liefde sowieso. Wij hebben helemaal geen contact meer trouwens, ze laat niks meer horen. Maar dat is ook niet zo gek als ze alweer een ander heeft.quote:Op maandag 4 maart 2019 15:05 schreef renwan het volgende:
[..]
Herkenbaar, die boosheid en dat verdriet wisselden bij mij ook heel erg af in het begin. Tegenwoordig is dat gelukkig stukken minder geworden dus het gaat echt wel weg. Bij mij persoonlijk scheelde het ook heel erg dat ze opeens begon te appen dat ze een miskraam van me gehad zou hebben en dat schoot me zo erg in het verkeerde keelgat dat ik er klaar mee was. Of het verhaal nou waar is of niet (waar ik nooit achter zal komen), voor mij is het informatie waar ik echt helemaal niks aan heb en die ik eigenlijk niet hoef te weten. Dit was zo'n smerige truc dat ik er helemaal klaar mee was. Sindsdien is het verdriet aardig weggegaan.
Als ze binnen nu en 2 maanden voor de deur staat is de kans echt groot dat je voor de bijl gaat, ik weet het. Aan de ene kant zeg ik doe het niet maar als het wel gebeurd word je er nog eerder uitgegooid en dan krijg je de deksel zo hard op je neus dat je makkelijker los kan laten.
Ik snap je helemaal hoor, je hoeft mij echt niet uit te leggen hoe zwaar het loslaten van deze mensen valt. Heb het wel eens zitten googelen en schijnbaar is het loslaten van een slechte relatie moeilijker dan een normale vooral omdat je zo hard je best hebt gedaan om te knokken voor de goedkeuring van de ander dat dat bijna een verslaving geworden is dus het is normaal dat je hier zoveel moeite mee hebt.
Nog een positieve noot dan: Borderliners worden ontzettend aangetrokken tot mensen die iets positiefs hebben dat zij zelf niet hebben. Bijvoorbeeld een goed karakter, oprechtheid, iemand die makkelijk contact legt en ontzettend sociaal is. Dus blijkbaar ben jij iemand die dat voor haar in kon vullen, dat zegt veel over jezelf
En wees blij, de mijne is een collega van me dus ik moet er sowieso nog een keer mee samenwerken. Ik zal nog heel erg lang op mijn hoede moeten zijn. Hoop dat jij niet dezelfde fout gemaakt hebt
Haha het is gelukkig niet dagelijks, we moeten maar net dezelfde dienst hebben en dat komt gelukkig niet vaak voorquote:Op dinsdag 5 maart 2019 08:41 schreef stanneveldm het volgende:
[..]
Verslavend inderdaad, maar dat is liefde sowieso. Wij hebben helemaal geen contact meer trouwens, ze laat niks meer horen. Maar dat is ook niet zo gek als ze alweer een ander heeft.
Het gaat ook wel weg, weet ik. Uiteindelijk heelt de tijd alle wonden, alleen nog even wat tijd uitzitten met alle emoties en er ook niet voor weg lopen. Als ik wil huilen dan doe ik dat, als ik kwaad wil zijn dan ben ik dat ook.
Lijkt me lastig als het je collega is. Ik weet niet of ik dat zou kunnen. Ik zou haar graag weer willen zien, en dat gebeurd ook wel ooit, maar bijna dagelijks... nee dat lijkt me heel moeilijk.
En die positieve noot pakken we mooi even mee
Ik had mijn grote bek moeten houdenquote:Op dinsdag 5 maart 2019 10:02 schreef renwan het volgende:
[..]
Haha het is gelukkig niet dagelijks, we moeten maar net dezelfde dienst hebben en dat komt gelukkig niet vaak voor
"Ik denk nog elke dag aan je"quote:Op woensdag 13 maart 2019 12:42 schreef stanneveldm het volgende:
Oeps, wat nu?
Aan de ene kant mooi dat je haar niet vaak tegenkomt, maar ik zou het juist wel graag willen...
Jeetje, jij krijgt gewoon wat ik graag wil op dit moment. Ruilen?? Die van mij hoor je helemaal niks vanquote:Op woensdag 13 maart 2019 13:39 schreef renwan het volgende:
[..]
"Ik denk nog elke dag aan je"
"Het was allemaal niet zo bedoeld"
"Je bent echt een topgozer"
"Wat zit je haar leuk zo"
"Je sport weer he? Je ziet er goed uit"
Om me in de tussentijd een paar keer te knuffelen, mijn hand te pakken en ongemakkelijk dicht tegen me aan staan. Ik begreep er geen zak van, heb daarna een gemeenschappelijke vriend van ons gesproken (nouja meer van mij inmiddels) en die dacht hetzelfde als ik. Dat ze op deze manier een stok tussen de deur probeert te houden omdat ze verdomd goed weet dat haar relatie uiteindelijk toch knapt en ik dan verdomd handig ben om de scherven op te ruimen.
Dikke doei
Dit moet je niet willen, echt niet. Ik merk hierdoor al dat ik een gigantische klap in mijn bek gekregen heb en me weer compleet kut voel.quote:Op woensdag 13 maart 2019 13:51 schreef stanneveldm het volgende:
[..]
Jeetje, jij krijgt gewoon wat ik graag wil op dit moment. Ruilen?? Die van mij hoor je helemaal niks van
Maar goed, ik snap je wel, maar kan me ook voorstellen dat het moeilijk nee zeggen is. En anders alleen seks, wat kan jou het schelen. In de tussentijd op zoek naar iemand anders en als dat serieus wordt dan zet je haar voorgoed aan de kant.
Ik snap je wel. Maar kun je haar ook niet "gebruiken" tot je weer een ander hebt dan? Ik weet niet of het zo werkt hoor, want ik heb met terug gaan geen ervaring. Je weet in ieder geval waar je aan toe bent met haar en dat is geen toekomst... Wat MissButterflyy zegt kan je natuurlijk ook doen.quote:Op woensdag 13 maart 2019 14:02 schreef renwan het volgende:
[..]
Dit moet je niet willen, echt niet. Ik merk hierdoor al dat ik een gigantische klap in mijn bek gekregen heb en me weer compleet kut voel.
Voorlopig is er nog niks aan de hand, die vriend van d'r is er nog steeds en mij laat ze voorlopig met rust maar de vraag is meer hoe lang het gaat duren tot dat moment komt. En alleen sex is bij ons onmogelijk, ze zal net zo lang doorgaan tot ze weer gevoelens aangewakkerd heeft want ze moet die affectie krijgen en mijn zwak voor haar is veel te groot. Uiteindelijk beginnen we alles weer van voor af aan en blijf ik berooid achter.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |