Ja hoi. +1.quote:Op maandag 25 juni 2018 21:18 schreef Phaidra het volgende:
[..]
Ja. Het lijkt de laatste weken of alles alleen maar begrepen wordt als het wordt geschreeuwd. Voor alle overige manieren van communicatie zijn ze consequent oostindisch doof.
Theoretisch gezien kan je dan beter even naar ze toelopen, even aanraken en op ooghoogte je verzoek herhalen . In de praktijk ben ik er na 4x iets normaal zeggen wel klaar mee. Vooral dat totaal negeren zit heel erg in mijn allergie, dus dan is de beheersing ietsjes minder...
Mooi is dat he, dat verschil tussen de professoonele ik en de opvoeder ik :’)quote:Op dinsdag 26 juni 2018 16:54 schreef Adrian4 het volgende:
Ja. Ik wil niet schreeuwen, maar soms word ik gewoon zo ontzettend boos. Vooral als er niet naar mij geluisterd wordt. En als ik al zo'n 80 x gezegd heb dat hij niet zijn broer moet slaan of bijten of omrijden met de fiets of op zijn handjes moet gaan staan en hij het toch weer doet.
Ik ken dat niet van mezelf en vind het echt verschrikkelijk.
Nu ben ik zojuist wel eventjes op mijn plaats gezet door mijn collega (met vier puber kinderen, dus van haar kan ik veel verdragen). Ik was namelijk aan het klagen dat ik er niet tegen kan dat wanneer ik zeg dat er niet in zwart zand gespeeld wordt, hij het toch blijft doen. Krijg ik terug: "Waarom mogen ze niet in het zwart zand spelen?". Ik: "........." Ja, weet ik echt niet. Smerig worden ze toch wel. Ik denk dat ik er echt goed aan doe om vaker na te denken over waarom het niet mag. Ik denk dat ik vaak het antwoord niet weet. Het maakt ons leven een stuk leuker denk ik als ik wat minder principieel word
En dat terwijl ik hier op het werk het 5x waarom principe er door wil krijgen.
Dat viel ons in de Efteling ook zo op laatst! Wat een gesnauw bij veel ouders zeg... Dat je je afvraagt of die mensen voor de lol een dagje uit zijn, en of ze überhaupt wel van plan zijn om er een leuke dag van te maken of zich even in hun kinderen te verplaatsenquote:Op dinsdag 26 juni 2018 17:21 schreef Roomsnoes het volgende:
Ik moet wel toevoegen dat ik sinds ik aan de ad zit, bergen meer geduld heb. Ze halen mijn irritatiegrens doorgaans niet en daar ben ik blij om.
Hebben die van jullie ook zo’n fantasie?
«Mamma ik heet niet meer O ik heet Kwips»
« nee dat is geen vierkand dat is en grubalaba»
En ze had last van glitters in haar benen 😍 (benen sliepen 🤣)
We zijn nu in NL en zoeken veel pretparken en andere kindergelegenheden op. Wat me opvalt in NL hier is dat er erg veel geblaft wordt op kinderen.
«Doorlopen, meekomen, niet daar, kijk voor je, KIJK VOOR JE, kom nou mee». In de Beekse Bergen zou je toch denken dat men voor hun kind komt, maar zodra die even stil staan ergens worden ze weggesleept omdat ze door moeten. Echt met zo’n toon alsof de kinderen vooral erg irritant zijn. Zo jammer.
Mijn kind heeft 2x spontaan een nederlandse zin gesproken 😍
Ik denk dat die kinderen van 3-4-5 jaar die zulke reacties op hun enthousiasme krijgen ook niet echt iets kunnen met de intentie van de ouders, die denken niet aan de vermoeiende reis die ze hebben moeten maken om bij het pretpark te komen en zijn hyperblij. Ik kan me rationeel tot op zekere hoogte best inleven in de ouders, maar gevoelsmatig veel meer in het kind.quote:Op dinsdag 26 juni 2018 20:09 schreef AwayTL het volgende:
Nou ja ik zeg er nog 1 ding over, want ik kan niet zo veel met deze discussie. We veroordelen onszelf voornamelijk op de intentie achter de boodschap, maar een ander op de manier dat wij de boodschap opvatten.
Wij hebben een abonnement op de dierentuin. Daar gaan we in het weekend meestal heen als ze thuis niet te houden zijn. Druk, elkaar continu irriteren en in de weg zitten, schreeuwen, je kent het wel (toch? ). Dan komen we daar, dan is er dus al een geschiedenis van incidenten geweest de hele ochtend. Niet de beste start van de dag. Vanuit dat oogpunt snap ik het wel een klein beetje... Maar juist omdat we een abonnement hebben, laten we de kinderen lekker zelf rommelen. Kiezen waar ze heen willen en hoe lang ze willen blijven. Maar zodra ze wéér elkaar aan het plagen zijn, dan is onze tolerantie daarvoor niet zo groot. Ik ben bang dat we dan ook wel eens snauwen naar ze .quote:Op dinsdag 26 juni 2018 20:11 schreef Roomsnoes het volgende:
Ik oordeel niet - mensen moeten vooral doen wat ze niet laten kunnen, maar ik vraag me soms echt af waarom mensen daar zijn als ze alleen op de kinderen kunnen snauwen.
Oh nee, ik had het ook niet over kinderen die zich moeten invoelen in de ouders. Denk wel dat het gewoon niet bewust of met voorbedachte rade zo gaat. Dan nog heb je twee stromingen, de ene stroming die het gewoon echt niet door heeft en zo door gaat en de stromin die er met hun kinderen over in gesprek gaat.quote:Op dinsdag 26 juni 2018 20:15 schreef Spees_Eend het volgende:
[..]
Ik denk dat die kinderen van 3-4-5 jaar die zulke reacties op hun enthousiasme krijgen ook niet echt iets kunnen met de intentie van de ouders, die denken niet aan de vermoeiende reis die ze hebben moeten maken om bij het pretpark te komen en zijn hyperblij. Ik kan me rationeel tot op zekere hoogte best inleven in de ouders, maar gevoelsmatig veel meer in het kind.
Op sommige dagen kunnen ze elkaar echt geen seconde met rust laten. Elk woord dat ze zeggen is bedoeld om de ander uit de tent te lokken en elke stap is bedoeld om elkaar dwars te zitten. Zo. Vermoeiend . Natuurlijk helpt het niet als ze door hebben dat ze ons ermee op de kast krijgen... Enige echt oplossing is iets apart doen. Ene ouder oudste kind mee en andere de jongste. Dan zijn ze weer totally zennnnn . Maar goed, niet altijd een optie en vanuit ons als ouders gezien niet de meest gezellige. Als in, ik zie mijn vriend ook graag in het weekend .quote:Op dinsdag 26 juni 2018 20:34 schreef Roomsnoes het volgende:
Hm als je inderdaad zo vaak gaat dat is het niet zo bijzonder.
Maar wat ik merk bij de mijnessen is dat er voor elke snauw van mij er 4 terugkomen. En dat is zo sfeerverziekend... maar de mijnessen zijn nog wat kleiner en die vitten nog niet zo op elkaar.
Nou ja, ik deed even aan zelfreflectie . En je weet van andere bezoekers natuurlijk niet wat hun achterliggende verhaal is. Maar als het zo vaak voorkomt, denk ik eerder dat het een cultuurding is idd.quote:Op dinsdag 26 juni 2018 20:46 schreef Spees_Eend het volgende:
Volgens mij wordt de discussie nu iets algemener dan de situaties die ik voor me gezien heb en bedoelde , als mijn kinderen continu aan het etteren zijn dan kan ik ook heel goed eens snauwen hoor .
Plaswijck is aan te raden dus? We hebben alleen vandaag en morgen nog in NL en we hebben schandalig veel gedaan. Vandaag naar Kinderdijk en lekker spelen op de camping en dan morgen óf een dagje Amsterdam óf Plaswijck.quote:Op donderdag 28 juni 2018 09:02 schreef Sunshine1982 het volgende:
Ah, gelukkig schreeuwen er hier meer moeders, een geruststelling wel
Dagjes uit, leuk! Ik ga vaak weg met Nora. Ik denk dat als ze straks naar school gaat, ik bergen geld ga overhouden We zijn afgelopen zondag naar Plaswijck in Rotterdam geweest. Dat vind ik dus echt een aanrader. Geen poespas attracties, gewoon hele leuke speeltuinen voor kinderen. Entree valt reuze mee, geen parkeerkosten. Fijn dus!
Een maandje geleden ben ik met Nora 2 daagjes weg geweest naar Valkenburg (ik vind dat idee van Franny zo leuk, even weg met je kind!) en hebben we ook de Valkenier aangedaan. Dat is m.i. geen aanrader.
Ik heb het gevoel alsof ik 20 jaar kan slapen. Overdag met kind bezig zijn+weinig tijd voor jezelf=in de avond als kind op bed ligt nog veel te veel willen doen (of veel te weinig) waardoor de tijd voorbij vliegt. Het is elke keer zo elf uur En dan de volgende dag nog voor zessen, 'Mammaaaaa, ik heb weer energieeeeee!!'
Ja, ik vind Plaswijck echt heel leuk voor kinderen. Wel tot een jaartje of 10 denk ik, daarna wordt het misschien een beetje saai. Met dit mooie weer hebben ze een fijn waterpark waar kinderen kunnen rondlopen in badkleding en met water kunnen spelen. Catering vind ik wel prijzig, ik was voor 2 broodjes en 2 drinken rond de 13 euro kwijt.quote:Op donderdag 28 juni 2018 09:55 schreef Roomsnoes het volgende:
[..]
Plaswijck is aan te raden dus? We hebben alleen vandaag en morgen nog in NL en we hebben schandalig veel gedaan. Vandaag naar Kinderdijk en lekker spelen op de camping en dan morgen óf een dagje Amsterdam óf Plaswijck.
Ik zelf wil liefst naar Amsterdam maar Plaswijck is natuurlijk juist leuk met dit weer. Amsterdam kan in de herfst evt weer.
Dan heb je twee weken NL en bomvolle dagen en dan nog sip zijn dat je niet alles kan doen 😢
Klopt inderdaad Maar met dit weer wordt alles toch wat kleffig... Dan maar wat betalen en een redelijk broodje eten. Want het was best lekkerquote:Op donderdag 28 juni 2018 10:34 schreef SaskiaR het volgende:
Plaswijck is heel leuk N is bijna 3 en vindt het er geweldig. En je kan je eigen eten meenemen, dus de dure catering heb je dan niet nodig.
Ja!quote:Op dinsdag 26 juni 2018 17:21 schreef Roomsnoes het volgende:
Ik moet wel toevoegen dat ik sinds ik aan de ad zit, bergen meer geduld heb. Ze halen mijn irritatiegrens doorgaans niet en daar ben ik blij om.
Hebben die van jullie ook zo’n fantasie?
«Mamma ik heet niet meer O ik heet Kwips»
« nee dat is geen vierkand dat is en grubalaba»
En ze had last van glitters in haar benen 😍 (benen sliepen 🤣)
Waarom niet?quote:Op donderdag 28 juni 2018 09:02 schreef Sunshine1982 het volgende: en hebben we ook de Valkenier aangedaan. Dat is m.i. geen aanrader.
Tsja. Voor (kleine) kinderen is het wel leuk, die kijken overal wel doorheen. Ik vond het een smoezelig, maar vooral oud park. Er is niks mis met oud, maar het is naar mijn gevoel totaal niet onderhouden. Wij stonden 2 maal in de rij voor een attractie die opeens kapot ging. Moesten we een kwartier wachten tot het gefixt was. Je stelt je daarom wel vragen bij de veiligheid. Entreebedrag vind ik veel te hoog voor het park. Parkeermunt a 6.50 voor een open vlakte waar alleen maar grotere stenen op gestort zijn, voor de rest staat er niets. Ongezellige binnenkomer voor het park. Eten is gewoon niet te eten. Saucijzenbroodje 1 hap zout, broodje gezond veel te warm waardoor het zompig was. Medewerkers staan bij de attracties alsof ze met een taakstraf bezig zijn. Echt strontchagrijnig.quote:Op donderdag 28 juni 2018 18:27 schreef Hupje het volgende:
[..]
Waarom niet?
Er staat over een paar weken een uitje naar de Valkenier gepland, dus ben benieuwd.
Duidelijk. Ik ga het meemaken.quote:Op donderdag 28 juni 2018 19:16 schreef Sunshine1982 het volgende:
Dusja, daarom ben ik niet zo positief.
Morgen wordt het Plaswijck! Jammer voor amsterdam maar da’s met die warmte toch ook amper te doen.quote:Op donderdag 28 juni 2018 19:45 schreef MevrouwCactus het volgende:
De Valkenier klinkt als jeugdsentiment
Roomsnoes, zo gaat dat he. Zoveel tijd hier in Nederland (of waar dan ook op vakantie) en dan nog niet alles kunnen doen.
Dagjes uit houden wij ook van. We hebben een abonnement op de Efteling en zijn daar wekelijks wel te vinden. Stedentrips hebben we in Nederland nog niet gedaan met Sjaak, maar op vakantie wel. Dan steeds 3 uur in een stad, dat vond Sjaak nog te doen.
Wat doen jullie bijvoorbeeld in Amsterdam of Rotterdam met peuter? Lijkt me wel leuk om eens te proberen.
Oh ik vind Plaswijck zo leuk!!!quote:Op donderdag 28 juni 2018 22:37 schreef Roomsnoes het volgende:
[..]
Morgen wordt het Plaswijck! Jammer voor amsterdam maar da’s met die warmte toch ook amper te doen.
Ik ben al vaak met O en S naar een grote stad geweest. Fonteinen kijken, een winkel in, broodje of ijsje eten op een bankje, kerktorens zoeken, of even een kerk in, straatmuziekanten bewonderen. Wij slenteren vooral haha.
Laatst in Breda vond ze de markt erg leuk. Wij hebben dat niet thuis dus ze vond het leuk om te zien wat er allemaal op straat verkocht werd en waar alles voor was.
Veel plezier!quote:Op donderdag 28 juni 2018 22:37 schreef Roomsnoes het volgende:
[..]
Morgen wordt het Plaswijck! Jammer voor amsterdam maar da’s met die warmte toch ook amper te doen.
Ik ben al vaak met O en S naar een grote stad geweest. Fonteinen kijken, een winkel in, broodje of ijsje eten op een bankje, kerktorens zoeken, of even een kerk in, straatmuziekanten bewonderen. Wij slenteren vooral haha.
Laatst in Breda vond ze de markt erg leuk. Wij hebben dat niet thuis dus ze vond het leuk om te zien wat er allemaal op straat verkocht werd en waar alles voor was.
Plaswijck dusquote:Op donderdag 28 juni 2018 19:45 schreef MevrouwCactus het volgende:
De Valkenier klinkt als jeugdsentiment
Roomsnoes, zo gaat dat he. Zoveel tijd hier in Nederland (of waar dan ook op vakantie) en dan nog niet alles kunnen doen.
Dagjes uit houden wij ook van. We hebben een abonnement op de Efteling en zijn daar wekelijks wel te vinden. Stedentrips hebben we in Nederland nog niet gedaan met Sjaak, maar op vakantie wel. Dan steeds 3 uur in een stad, dat vond Sjaak nog te doen.
Wat doen jullie bijvoorbeeld in Amsterdam of Rotterdam met peuter? Lijkt me wel leuk om eens te proberen.
Maritiem museum, professor plons schijnt wel leuk te zijn. Ontdekhoek pas als ze wat ouder zijn.quote:Op vrijdag 29 juni 2018 10:28 schreef Sunshine1982 het volgende:
[..]
Plaswijck dus
Ik denk dat er in Rotterdam centrum vrij weinig voor kinderen te doen is. Je hebt de ontdekhoek, maar of dat ook leuk is voor peuters, geen idee. Maritiem museum heb je ook, maar again, geen idee of peuters dat leuk vinden.
Weet niet of jullie ervan houden, maar je kan heerlijk wandelen in het Bergsche bos. Aansluitend kun je lekker wat eten en drinken bij de Bergsche Plas.
Bij mij in de buurt zit er een leuke educatieve tuin, maar is niet middagvullend.
Over niet oplettende schoolleiding gesproken .quote:Op vrijdag 29 juni 2018 13:26 schreef Roomsnoes het volgende:
[...] Het is leuk hier, maar echt- zó veel mensen die niet op hun kroost letten. Eerst een schoolreis waarbij de begeleiding aan de koffie zit en de kinderen de boel verstieren. Ik moest tegen ze zeggen dat ze op hun kinderen moesten letten omdat ze de boel verziekwn voor een ander.
[/...]
Ja, ik snap die frustratie. Maar ik heb er dan op mijn beurt moeite mee als er zo in het algemeen en generaliserend wordt gespuid over de slechte opvoeding en begeleiding van andere ouders en docenten. Laatst ging het over het snauwen en nu over dit. Andere mensen de maat nemen/de slechte kanten benadrukken die je bij andere mensen ziet.quote:Op vrijdag 29 juni 2018 15:00 schreef Roomsnoes het volgende:
Franny ik ben me er van bewust dat anderen het anders doen, en andere normen en waarden hebben. Maar voorpiepen lijkt me iets dat bij iedereen een no-go is. En als je ziet dat je kind tot 5x toe bij kleinere kinderen voorpiept, dan grijp toch in? Daar kan ik dus niet bij, andere waarden of niet. Dan zeg ik er wat van.
En kinderen het zelf op laten lossen? Leuk, op het schoolplein als de kinderen elkaar kennen. Maar als je dan ziet dat het ten koste gaat van anderen dan doe je toch wat als ouder? Magoed. Dan doe ik t wel. En ik heb verder niets met deze koters te maken gelukkig dus loslaten kan ik het heus. Maar het is schijtirritant
En als leiding van een school is het je verantwoordelijkheid om op die kids te passen. Je bent toch niet mee op schoolreis om in de zon koffie te leuten?!
Schiet mij maar lek.
Maar dat was een frustratie.
Wat ik dus moelijk vind is hoe ik O hier op voor kan bereiden. Lijkt ze op mij, dan zal ze het als een mak lammetje toelaten, en sorry maar daar is ze te goed voor. Dus ik zal haar iets moeten leren om voor zichzelf op te komen, en als iemand die dat zelf slecht kan, vind ik dat erg lastig.
Dat weet ik. Ik reageerde op onderstaande:quote:Op vrijdag 29 juni 2018 16:19 schreef Roomsnoes het volgende:
Ik heb het over een driejarige mm. Naast groten kan zij dat niet goed oplossen. Als ze 5 is ga ik ook niet mee mee maar dit is het peutertopic
Een kind van 5/6/7/8 moet mi echt gewoon alleen buiten kunnen spelen. Een peuter uiteraard niet. Maar ook een peuter kun je leren voor zichzelf opkomen. Mijn jongste heeft dat iig al heel goed geleerd in de confrontatie met grote broer.quote:Op vrijdag 29 juni 2018 13:51 schreef Franny_G het volgende:
Er zijn ouders die hun kinderen van 4 - 8 jaar daar al helemaal alleen laten spelen (met andere kinderen weliswaar) zonder hun begeleiding. Zij zitten dan zelf in hun huis aan de overkant van de straat en halen hun kind naar binnen als het etenstijd is. Ik zie die kinderen zich soms misdragen of ruzietjes hebben, pesterijtjes. En zou zelf op die leeftijd altijd wel een oogje in het zeil houden. Maar ja, andere ideeën, andere mensen.
Ik voel mij helemaal niet persoonlijk aangesproken. Ik geef alleen aan hoe het op mij overkomt. Spuien staat vrij, maar op mij komt dat dus nu, na een aantal keer, een tikkeltje aanmatigend over. Hoe jij dat dan weer opneemt, is aan jou. Het is mij al vaker opgevallen dat je over andere opvoeders een veroordelende houding kunt aannemen. En verder dus wat ik al schreef: het verhaal van weerbaarheid is naar mijn smaak erg in de rol van slachtoffer versus dader, of good guys versus bad guys, waarbij jij je kind in een van deze rollen (vast)zet. Dat is een manier van naar iets (jezelf/je kind) kijken, en naar anderen. Dat doen we allemaal, en daar zit ook veel subjectiviteit in.quote:Op vrijdag 29 juni 2018 16:19 schreef Roomsnoes het volgende:
Franny, jammer dat je dit kennelijk zo persoonlijk opvat, of als algemene op opvoedkritiek. Ik gooi een irritatie de groep in, maar vooral iets wat ik in de opvoeding lastig vind: haar weerbaar maken, iets dat ik echt lastig vind. Dit kwam nu tot uitdrukking in een bezoekje Plaswijck, een volgende keer als het om een verjaardagsfeestje gaat. Dit staat echt los van de snauw-discussie van laatst. Dat viel me laatst op en ik beleef dat als anders dan in Noorwegen. Daarover praten moet toch kunnen?
Ik zie niet waar ik in het algemeen spui over slechte opvoeding, ik heb het over gevallen die ik vandaag tegen kwam. Jammer dat dat met lange tenen ontvangen wordt.
Ja, ik zie dat dus bij ons in de buurt ook. Maar als ik daar op dat plein dan ben omdat I daar met de BSO ook buiten speelt, zie ik dat die kinderen zonder ouders wel dingen doen die niet zo oké zijn: bloemetjes die zijn aangelegd door kinderen van de school stukmaken, jongere kinderen plagen/pesten. Dan spreek ik ze, als ik vind dat het echt moet, daar op aan, en soms doet een leidster van de BSO dat ook. Maar ik denk dat het wel belangrijk is dat de ouders zulke dingen ook een beetje in de gaten houden (niet de hele tijd er bovenop uiteraard). Maar goed, mijn kind is natuurlijk pas 4. Over een paar jaar sta ik daar wellicht ook weer anders in. Wij hebben het voordeel van een binnentuin/plaats waar I met de buurkinderen speelt, met toezicht 'op afstand'. Er is altijd wel een ouder die een beetje meekijkt. Dat is wel een ideale situatie voor die kleintjes nu.quote:Op vrijdag 29 juni 2018 15:54 schreef mousemicky het volgende:
Ik laat mijn kinderen het liefst alleen spelen, ik krijg kriebels van gehelicopter. Kleine akkefietjes kan mijn kleuter inmiddels prima zelfstandig oplossen. Peuter heeft daar nog wat hulp bij nodig (die hij dan krijgt van grote broer). Bij 'grote' kinderen die niet geleerd hebben hoe ze zich moeten gedragen grijp ik ook wel in.
Kleuter (ruim 5) mag dan ook rustig alleen naar het speeltuintje in de wijk. Hij komt zichzelf regelmatig melden (met of zonder opgepikt vriendje). Eerlijk gezegd ken ik geen ouder die nog meegaat met haar kind van 5 of ouder naar het wijkspeeltuintje/schoolplein, en ik denk dat een achtjarige je echt uitlacht als je dat suggereert. Peuter mag dit overigens niet, dus dan ga ik mee, zit ik op een bankje.
Dat is dan echt anders dan hier, ik ken juist geen enkele ouder die zijn kind van 5 al alleen naar de speeltuin laat gaan en ik laat mijn kleuter ook nog niet alleen gaan, dat was nog niet eens in me opgekomen. Denk overigens dat hij dat zelf ook niet wil. We wonen op een (zeer) verkeersluw woonerf in een klein dorp dus daar ligt het niet aan.quote:Op vrijdag 29 juni 2018 15:54 schreef mousemicky het volgende:
Ik laat mijn kinderen het liefst alleen spelen, ik krijg kriebels van gehelicopter. Kleine akkefietjes kan mijn kleuter inmiddels prima zelfstandig oplossen. Peuter heeft daar nog wat hulp bij nodig (die hij dan krijgt van grote broer). Bij 'grote' kinderen die niet geleerd hebben hoe ze zich moeten gedragen grijp ik ook wel in.
Kleuter (ruim 5) mag dan ook rustig alleen naar het speeltuintje in de wijk. Hij komt zichzelf regelmatig melden (met of zonder opgepikt vriendje). Eerlijk gezegd ken ik geen ouder die nog meegaat met haar kind van 5 of ouder naar het wijkspeeltuintje/schoolplein, en ik denk dat een achtjarige je echt uitlacht als je dat suggereert. Peuter mag dit overigens niet, dus dan ga ik mee, zit ik op een bankje.
Edit: Wat Franny zegt dus, alleen verwoordt zij het beter.
Waar komt dit nu ineens vandaan? Dat vind ik erg vervelend om te horen. Als je problemen hebt met mijn uitlatingen dan mag ke me daar direct op aanspreken, liever niet zo «achteraf» op de man.quote:Op vrijdag 29 juni 2018 18:16 schreef Franny_G het volgende:
[..]
Ik voel mij helemaal niet persoonlijk aangesproken. Ik geef alleen aan hoe het op mij overkomt. Spuien staat vrij, maar op mij komt dat dus nu, na een aantal keer, een tikkeltje aanmatigend over. Hoe jij dat dan weer opneemt, is aan jou. Het is mij al vaker opgevallen dat je over andere opvoeders een veroordelende houding kunt aannemen. En verder dus wat ik al schreef: het verhaal van weerbaarheid is naar mijn smaak erg in de rol van slachtoffer versus dader, of good guys versus bad guys, waarbij jij je kind in een van deze rollen (vast)zet. Dat is een manier van naar iets (jezelf/je kind) kijken, en naar anderen. Dat doen we allemaal, en daar zit ook veel subjectiviteit in.
Ik zou het waarschijnlijk ook wel "regelen" en zorgen dat het omstebeurten gaat, maar ik zou er van binnen niet zo zwaar aan tillen en denken ach het zijn nog kinderen.quote:Op vrijdag 29 juni 2018 21:15 schreef Roomsnoes het volgende:
Maar gewoon een vraag he, (want ik zit er best wel mee), wat zou jij dan doen als je kind steeds voorbij gepiept werd en daar verdrietig van werd? Dat dan ook maar op z’n beloop laten?
Raak punt wel hoor. In de opvoeding van mijn ouders was het idee vaak om anderen vooral zo weinig mogelijk last te zijn. Ik ben me er erg van bewust.quote:Op vrijdag 29 juni 2018 21:25 schreef Arja het volgende:
Mooie eerlijke post sunshine
[..]
Ik zou het waarschijnlijk ook wel "regelen" en zorgen dat het omstebeurten gaat, maar ik zou er van binnen niet zo zwaar aan tillen en denken ach het zijn nog kinderen.
Ondertussen zou ik Emmy stimuleren om ook zelf te zeggen dat zij nu aan de beurt is. Als ik haar te veel bescherm, denkt ze misschien juist dat ze dat niet zelf kan.
Maar ligt er bij jou niet nog oud zeer dat je projecteert op jouw kind? De beste manier om aan je kinderen te laten zien dat ze de moeite waard zijn en hun plekje verdienen is door dit zelf ook te voelen en voor te leven.
Ze verstaan alles. Praten is lastig. O had van de week voor het eerst spontaan Nederlands gepraat 😍quote:Op vrijdag 29 juni 2018 21:41 schreef Jagärtrut het volgende:
Spreke jouw kinderen eigenlijk Nederlands Roomsnoes?
Ik vind het ook moeilijk als mijn kind verdriet heeft en grijp soms ook in of moet echt op mijn handen zitten. Maar verdriet hoort ook bij het leven en de kindertijd is ook een tijd om van alles te ontdekken en experimenteren en op je bek te gaan, huilen en leren opstaan en weer doorgaan en vaak 5 minuten later alweer te lachen en intens blij te zijn met iets kleins. Prachtig toch hoe kleintjes emoties ontdekken en ervaren en leren herkennen en reguleren.quote:Op vrijdag 29 juni 2018 21:34 schreef Roomsnoes het volgende:
[..]
Raak punt wel hoor. In de opvoeding van mijn ouders was het idee vaak om anderen vooral zo weinig mogelijk last te zijn. Ik ben me er erg van bewust.
Maar als ik dan merk dat O er verdrietig van wordt, dan is het dus niet alleen mijn gevoel. Dan vertel ik haar dat ze stop moet zeggen (internationaal woord ) maar veel meer weet ik niet. Ik kan het zelf niet namelijk.
wat fijn! Jullie familietaal is noors,neem ik aan? Ooit was er een topic over tweetalig opvoeden, ik ga hem binnenkort maar eens opzoeken want ik heb een vraag!quote:Op vrijdag 29 juni 2018 21:43 schreef Roomsnoes het volgende:
[..]
Ze verstaan alles. Praten is lastig. O had van de week voor het eerst spontaan Nederlands gepraat 😍
Wel props dat je nog op een luchtkussen kunt ik pis denk ik in mn broek .quote:Op vrijdag 29 juni 2018 21:31 schreef Roomsnoes het volgende:
Het was verbazingwekkend rustig
Wervelwinden heb ik zelf dan niet maar genoeg op mijn werk. Dat is uiteraard anders maar ik zou hen juist meenemen naar een rustige plek kunnen zij hun gang gaan zonder zichzelf en anderen in de weg te zitten en zonder gecorrigeerd te worden. Als mijn kinderen moeite zouden hebben met deze sociale regels, dan zou ik ze figurlijk aan de hand nemen en begeleiden als ik zie dat ze niet op hun beurt kunnen wachten. Samen op het luchtkussen springen ofzo.
Ik heb Frits weleens geobserveerd op zo'n moment dat hij telkens voorbij werd gelopen, inclusief sip gezicht (bij hem en ook bij mij). Na een tijdje was hij het beu en vertelde hij aan de grote jongens dat hij nu aan de beurt was en klom naar boven. Ze regelen het vaak zelf.quote:Op vrijdag 29 juni 2018 21:15 schreef Roomsnoes het volgende:
Maar gewoon een vraag he, (want ik zit er best wel mee), wat zou jij dan doen als je kind steeds voorbij gepiept werd en daar verdrietig van werd? Dat dan ook maar op z’n beloop laten?
Goed punt wel. Rip aan het onderkantje.quote:Op vrijdag 29 juni 2018 21:51 schreef Crumpette het volgende:
[..]
Wel props dat je nog op een luchtkussen kunt ik pis denk ik in mn broek .
Verder heb ik net zo veel aan jouw suggesties als jij aan de mijne denk ik .
Volgens mij heb ik het al wel eens eerder, wat subtieler denk ik, laten blijken. Ik vind het gek dat je het ziet als 'op de man'. Ik geef gewoon terug wat mij opvalt en hoe iets op mij overkomt. Zoals gezegd: doe ermee wat je wilt.quote:Op vrijdag 29 juni 2018 19:43 schreef Roomsnoes het volgende:
Waar komt dit nu ineens vandaan? Dat vind ik erg vervelend om te horen. Als je problemen hebt met mijn uitlatingen dan mag ke me daar direct op aanspreken, liever niet zo «achteraf» op de man.
Ontzettend jammer dat je het zo zwart wit bekijkt. Ik gooi een onzekerheid/opvoedkundige uitdaging voor mij en mijn dochter openbaar en ik vind het jammer dat dit als good guys bad guys weggezet wordt. In dit geval ging het gedrag van anderen ten koste van haar plezier (een gebeurtenis vandaag) en ik vind het lastig om haar te leren om daar zélf een oplossing voor te zoeken.
Wie dan?quote:Op vrijdag 29 juni 2018 22:39 schreef Franny_G het volgende:
[..]
Volgens mij heb ik het al wel eens eerder, wat subtiele denk ik, laten blijken. Ik vind het gek dat je het ziet als 'op de man'. Ik geef gewoon terug wat mij opvalt en hoe iets op mij overkomt. Zoals gezegd: doe ermee wat je wilt.
Ik zet ook niets weg. Ik probeer iets uit te leggen van wat me opvalt in hoe jij schrijft over deze dingen. Wat Arja hierover opmerkt, lijkt op wat ik ook wilde duidelijk maken. Ik heb het idee dat je iets problematiseert wat in beginsel niet problematisch is of hoeft te zijn: je kind het vertrouwen geven dat zij zich staande kan houden in deze wereld. Projectie van eigen ervaring, gevoelens etc. De vraag die je bijvoorbeeld kunt stellen is: waarom denk je dat jij haar dat moet leren?
Ja! Is goed gegaan! Alleen ik moest huilen Maar is ook zo sneu om te zien, dat kleine droppie dat onder narcose moet. Het was binnen 10min gepiept en ze heeft er geen last van gehadquote:Op vrijdag 29 juni 2018 13:09 schreef FlyingFish het volgende:
Alles goed gegaan met de buisjes Aerenia?
Wij gaan morgen naar het Nijntje museum! Met de trein lekker met z'n tweeen (en ter plaatse nog een vriendin + zoon)! Ben benieuwd hoe hij het gaat vinden, wordt de eerste keer met de trein voor hem.
En hij heeft een nieuwe vaardigheid geleerd! Hij kan nu appelpartjes tussen z'n tenen doen en dan met z'n voeten appel eten. Echt fijn, zo in het 'met blote voeten in de tuin'-seizoen
Het dikgedrukte stukje triggert me: ik denk dat we als ouders snel dingen van onszelf projecteren op onze kinderen. Door hoe je het beschrijft klinkt het alsof je er vanuitgaay dat O niet weerbaar zal worden zonder jouw hulp. Ik denk (persoonlijk) dat dat nog helemaal open ligt. Natuurlijk zijn kinderen verschillend van karakter en lijken ze vaak op hun ouders, maar problemen hoeven niet intergenerationeel te zijn.quote:Op vrijdag 29 juni 2018 21:06 schreef Roomsnoes het volgende:
Ik heb nooit bedoeld te zeggen dat kinderen niet alleen mogen spelen. Ik heb O eerst ook even alleen haar gang laten gaan. Maar als ik dan zie dat ze vaak voor de voeten gelopen wordt, dan heb ik daar gewoon veel moeite mee. Niet omdat ik mijn kind als prinsesje zie, niet omdat de rest van de wereld lelijk en boos is, maar een combi van telefoonlezende ouders, onhandige kinderen, brutale kinderen, voorzichtig kind en veel water en plezier. En dat ze in een half uurtje zeker 20x voorbij is gelopen door verschillende kinderen, is gewoonweg niet tof en maakt voor mij duidelijk dat ik daar iets mee moet voor haar.
En hoe, dat weet ik niet, want ik heb er zelf ook enorm moeite mee om voor mezelf op te komen.
Die episode van vandaag heeft niets met jullie of alle ouders te maken, maar met de ouders en kinderen die rond 13 u in het badje waren.
En ik heb geen snauw gehoord vandaag, om dat maar even toe te voegen. Die observatie van toen staat volledig los van vandaag, dus ik snap eigenlijk niet waarom dat nu naar voren moet komen.
Ik denk dat ik voor zoiets eerder naar de huisarts zou gaan dan naar het CB. Kwestie van dat ik de mening van een huisarts betrouwbaarder vind dan iemand die bij het CB werkt. En ik denk dat mocht er iets zijn, het CB sowieso wel doorverwijst naar je huisarts.quote:Op zaterdag 30 juni 2018 12:09 schreef Loj het volgende:
Dat onder narcose gaan is echt zielig inderdaad :’(
Het werd hier ook echt tien keer gezegd. Fijn dat het goed is gegaan.
Herkent iemand trouwens dit? (Vast niet, maar je weet maar nooit).
Js knijpt regelmatig met zijn ogen. Hij knijpt ze echt helemaal dicht en doet ze dan weer open (een soort knipperen, maar dan heel overdreven). Het ziet eruit als een soort tic, maar goed het zou zomaar iets kunnen zijn met zijn ogen.
Nu is hij aankomende week 3 jaar en 9 maanden en dus kan hij ieder moment (binnen nu en een half jaar ) een afspraak met het cb krijgen (+ ogentest). Ik had bedacht ze even te bellen om de afspraak alvast in te plannen. Of zouden jullie een afspraak met de ha of opticien maken? Opticien kan er trouwens zeker nog niets mee op deze leeftijd, dan is het zeker een verwijzing naar de oogarts?
Bij Melba gebeurt dat ook. Real life voorbeeld:quote:Op vrijdag 29 juni 2018 21:15 schreef Roomsnoes het volgende:
Maar gewoon een vraag he, (want ik zit er best wel mee), wat zou jij dan doen als je kind steeds voorbij gepiept werd en daar verdrietig van werd? Dat dan ook maar op z’n beloop laten?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |