OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Hier heb ik Djenna uiteindelijk opgegevennomdat ze zelf echt heel graag wilde. Van mij hoefde het niet zo, dat gestress rond etenstijd, bedtijd, verhuizing er tussendoor nog. Maar ze wilde echt heul graag. Dus we gaan wel zien of het een eenmalige actie wordt of dat ze meerdere dagen loopt. We starten elke dan on 17.40 uur, 3 km. Dus dat laat op bed liggen zal wel meevallen. Ben benieuwd 
Hier is Djenna ook wel al bezig met de periode van na de zomervakantie. Ze heeft het veel over haar nieuwe school, nieuwe klas en ze lijkt te begrijpen dat ze volgend jaar niet meer bij dezelfde kindjes in de klas zit die ook naar groep 3 gaan. Begin juli is er een kennismakingsmiddag op de nieuwe school. Alle kinderen gaan dan in hun nieuwe klas vam het volgend schooljaar meedraaien, en nieuwe kindjes door bv verhuizing zoals bij djenna schuiven aan. Hoop dat ze het net zo fijn zal hebben daar
Hier is Djenna ook wel al bezig met de periode van na de zomervakantie. Ze heeft het veel over haar nieuwe school, nieuwe klas en ze lijkt te begrijpen dat ze volgend jaar niet meer bij dezelfde kindjes in de klas zit die ook naar groep 3 gaan. Begin juli is er een kennismakingsmiddag op de nieuwe school. Alle kinderen gaan dan in hun nieuwe klas vam het volgend schooljaar meedraaien, en nieuwe kindjes door bv verhuizing zoals bij djenna schuiven aan. Hoop dat ze het net zo fijn zal hebben daar
Hier ook. En A is daar helemaal niet zo’n type voor. Tig keer afgeleid en gaat echt niet goed meelopen. Hij loopt nu ook van mij weg of komt helemaal niet.quote:Op vrijdag 1 juni 2018 10:45 schreef aapieannie het volgende:
Dat jullie kleuters al mogen lopen zeg! Hier op school is het pas vanaf groep 3..
Met zo’n 4 daagse komen we nooit meer thuis denk ik.
Nah ik ben blij dat ik maar een dag meeloopmoeder ben. Vorige week ben ik mee op schoolreis geweest naar de speeltuin. De heenweg van parkeerplaats naar speelplaats was al ellende (100 meter ofzo) en toen de kinderen kapot moe waren van het spelen op de terugweg al helemaal
Ik geloof niet dat er hier meeloopmoeders (of vaders) zijn. Ieder is verantwoordelijk voor z’n eigen kinderen. Op andere kinderen letten heb ik ook eigenlijk geen zin in, vond de avondvierdaagse juist anderhalf uur ideale 1 op 1 tijd met J.
Maar goed, hier lopen dus heel veel kleuters mee, en volgens mij gaat dat ook over t algemeen gewoon goed.
Maar goed, hier lopen dus heel veel kleuters mee, en volgens mij gaat dat ook over t algemeen gewoon goed.
Hier hebben ze allemaal hun school t-shirt aan. Ze mogen niet voor de schoolvlag en niet achter de laatste ouders. Vooraan letten 3 ouders op, achteraan ook (en tussendoor een heleboel ouders zonder oplettaak), kinderen rennen zelf daartussen heen-en-weer. Eerste twee avonden liep W strak naast mij. Laatste avond was ze gewend en holde ze met een klasgenootje heen en weer. Stukje de vlag gedragen (was ze heel trots op). Ze was een beetje jaloers op alle bergen snoep die veel kinderen kregen, maar toen ze helemaal aan t eind eenhoornhaarspeldjes kreeg was ze daar super blij mee
Poe, wij hadden vanavond weer eens een heel heftige woedeuitbarsting van I. Ze zat tijdens en na het eten zo te klieren en over grenzen heen te gaan dat ze niet meer filmpjes mocht kijken voor het slapen gaan. Ze ging daardoor helemaal los op haar kamer: gooien met een stoel, en andere spullen tegen haar deur aan, met haar nagels over de arm van mijn vriend. Toen hij wegliep, zette ze haar nagels in haar eigen armen.. Het is echt rot, ik word gewoon bang van haar op zo'n moment. Bang dat ze zichzelf pijn doet, vooral.
Soms lukt het om haar dan heel stevig vast te pakken. Mijn vriend deed dit ook, maar toen wilde ze perse dat hij heel hard in haar benen kneep. Het is alsof ze die fysieke pijn/sensatie nodig heeft om de energie kwijt te zijn en weer rustig te worden.
Toen ze eenmaal weer rustig was, ging het allemaal wel weer goed. We hebben ook prima kunnen praten over waarom ze het volgens ons niet had verdiend om nog filmpjes te kijken. Dat begreep ze. Maar praten over die woedeuitbarsting is heel lastig.
Het maakt ons best bezorgd. Vooral die destructieve kant die we dan bij haar zien, en die zich niet alleen op haar omgeving richt maar ook op haarzelf. We denken nu toch voorzichtig aan het misschien hulp of advies inschakelen over hoe hiermee om te gaan.
Is dit herkenbaar voor anderen hier? En eventueel tips voor kindercoaches of zoiets dergelijks waarmee we hier misschien terecht kunnen?
Soms lukt het om haar dan heel stevig vast te pakken. Mijn vriend deed dit ook, maar toen wilde ze perse dat hij heel hard in haar benen kneep. Het is alsof ze die fysieke pijn/sensatie nodig heeft om de energie kwijt te zijn en weer rustig te worden.
Toen ze eenmaal weer rustig was, ging het allemaal wel weer goed. We hebben ook prima kunnen praten over waarom ze het volgens ons niet had verdiend om nog filmpjes te kijken. Dat begreep ze. Maar praten over die woedeuitbarsting is heel lastig.
Het maakt ons best bezorgd. Vooral die destructieve kant die we dan bij haar zien, en die zich niet alleen op haar omgeving richt maar ook op haarzelf. We denken nu toch voorzichtig aan het misschien hulp of advies inschakelen over hoe hiermee om te gaan.
Is dit herkenbaar voor anderen hier? En eventueel tips voor kindercoaches of zoiets dergelijks waarmee we hier misschien terecht kunnen?
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik herken het van mezelf. Mij hielp hard stampen en gillen en meppen op een kussen. Melba heeft het ook een beetje. Ik denk dat als kindjes zoveel “in hun hoofd” zitten ze soms even kortsluiten. Ik zou er persoonlijk geen hulp voor zoeken maar op een rustig moment bespreken wat ze kan doen op zo’n moment. Bij Melba zorgen we voor een zachte omgeving (bed, bank) en even laten uitrazen. Tegenwoordig loopt hij soms zelf naar boven als t m te veel wordt.quote:Op zaterdag 2 juni 2018 23:12 schreef Franny_G het volgende:
Poe, wij hadden vanavond weer eens een heel heftige woedeuitbarsting van I. Ze zat tijdens en na het eten zo te klieren en over grenzen heen te gaan dat ze niet meer filmpjes mocht kijken voor het slapen gaan. Ze ging daardoor helemaal los op haar kamer: gooien met een stoel, en andere spullen tegen haar deur aan, met haar nagels over de arm van mijn vriend. Toen hij wegliep, zette ze haar nagels in haar eigen armen.. Het is echt rot, ik word gewoon bang van haar op zo'n moment. Bang dat ze zichzelf pijn doet, vooral.
Soms lukt het om haar dan heel stevig vast te pakken. Mijn vriend deed dit ook, maar toen wilde ze perse dat hij heel hard in haar benen kneep. Het is alsof ze die fysieke pijn/sensatie nodig heeft om de energie kwijt te zijn en weer rustig te worden.
Toen ze eenmaal weer rustig was, ging het allemaal wel weer goed. We hebben ook prima kunnen praten over waarom ze het volgens ons niet had verdiend om nog filmpjes te kijken. Dat begreep ze. Maar praten over die woedeuitbarsting is heel lastig.
Het maakt ons best bezorgd. Vooral die destructieve kant die we dan bij haar zien, en die zich niet alleen op haar omgeving richt maar ook op haarzelf. We denken nu toch voorzichtig aan het misschien hulp of advies inschakelen over hoe hiermee om te gaan.
Is dit herkenbaar voor anderen hier? En eventueel tips voor kindercoaches of zoiets dergelijks waarmee we hier misschien terecht kunnen?
Kwak
Pittig Franny! 
A. heeft ook weleens dat hele boze en driftige. Heeft hij helaas van mij.
Als hij echt eens uit zn vel springt, helpt het voor hem om even apart op de trap te zitten.
Ik zet dan een wekker van 3 minuten ofzo. Hij mag van de trap zodra die wekker gat en hij kalm is.
Soms begeleid ik hem met rustig in -en uitademen. Neus diep in, mond rustig uit. Dan kijken we elkaar ook aan.
Geen idee of dit voor jullie ook maar iets kan doen want de situatie die je beschrijft is wel heftiger dan bij ons maar ik wilde jet toch met je delen.
En probeer op een kalm moment inderdaad samen te praten over hoe ze haar woede ook kan uiten. Bijv. door letterlijk te zeggen: Ik ben zooo boos!
Maar je hebt vast al allerlei dingen geprobeerd.
Succes, sowieso!
A. heeft ook weleens dat hele boze en driftige. Heeft hij helaas van mij.
Als hij echt eens uit zn vel springt, helpt het voor hem om even apart op de trap te zitten.
Ik zet dan een wekker van 3 minuten ofzo. Hij mag van de trap zodra die wekker gat en hij kalm is.
Soms begeleid ik hem met rustig in -en uitademen. Neus diep in, mond rustig uit. Dan kijken we elkaar ook aan.
Geen idee of dit voor jullie ook maar iets kan doen want de situatie die je beschrijft is wel heftiger dan bij ons maar ik wilde jet toch met je delen.
En probeer op een kalm moment inderdaad samen te praten over hoe ze haar woede ook kan uiten. Bijv. door letterlijk te zeggen: Ik ben zooo boos!
Maar je hebt vast al allerlei dingen geprobeerd.
Succes, sowieso!
T van mij heeft ook zoiets dergelijks Franny. Als hij op zo'n moment de kans krijgt smijt hij met alles wat los en vast zit en hij knijpt, slaat, bijt etc. mij ook. Ik vind zulke momenten heel lastig, vooral omdat er echt geen normaal contact mogelijk is. Hij heeft dan ook vaak zijn ogen dicht en zo'n situatie kan zomaar 20 minuten tot een half uur duren. Om zichzelf en zijn broertje/zusje te beschermen stop ik hem vaak in bed en houd hem vast. Wel een soort van houdtgreep, want anders knijpt, slaat en trekt hij mijn haren uit. 
Bij T gebeurt dit eigenlijk alleem als hij erg moe is. Ik heb dan, zoals Kwak ook aangeeft, echt het idee dat hij een soort van kortsluiting in zijn hoofd krijgt omdat hij prikkels niet meer kan verwerken.
Bij T gebeurt dit eigenlijk alleem als hij erg moe is. Ik heb dan, zoals Kwak ook aangeeft, echt het idee dat hij een soort van kortsluiting in zijn hoofd krijgt omdat hij prikkels niet meer kan verwerken.
Open deur natuurlijk maar zo’n driftbui voor zijn en op tijd signalen herkennen zou al een stap vooruit zijn.
Is dit te oefenen?
Is dit te oefenen?
Teun heeft opeens dat hij kinderen slaat en knijpt, verder gewoon niet luisteren en gewoon de persoon die hem corrigeert "uitlacht"
Dit doet hij dus vooral op school, BSO gaat beter. Ik heb thuis de lijnen nu weer strakker gezet want thuis luisteren is ook niet echt fantastisch de laatste weken.
Ik hoop dat het komt doordat hij net op school zit en op deze manier zijn plekje probeert te vinden en dat hij 2 medestanders heeft in de klas (ze vreten van alles met z'n drieën uit)
Het ritme zit er ook niet echt in op school met vakanties, Koningsspelen, stakingsdag en pinksteren... Hij heeft nog een 6 weken achter elkaar aan les gehad
Dit doet hij dus vooral op school, BSO gaat beter. Ik heb thuis de lijnen nu weer strakker gezet want thuis luisteren is ook niet echt fantastisch de laatste weken.
Ik hoop dat het komt doordat hij net op school zit en op deze manier zijn plekje probeert te vinden en dat hij 2 medestanders heeft in de klas (ze vreten van alles met z'n drieën uit)
Het ritme zit er ook niet echt in op school met vakanties, Koningsspelen, stakingsdag en pinksteren... Hij heeft nog een 6 weken achter elkaar aan les gehad
Hier ook zo’n ongehoorzame, boze, wegloop, niet-komen,stoute kleuter de laatste weken.
Helemaal mee gehad dus laatste tijd ben ik ook wat minder vrolijk.
Maar is wel megalief voor zijn babyzusje.
Dus even volhouden en inderdaad de teugels even strak houden en alert zijn.
En vooral niet de hele tijd vitten op hem want dat helpt niet.
Helemaal mee gehad dus laatste tijd ben ik ook wat minder vrolijk.
Maar is wel megalief voor zijn babyzusje.
Dus even volhouden en inderdaad de teugels even strak houden en alert zijn.
En vooral niet de hele tijd vitten op hem want dat helpt niet.
Ik ben opzich wel blij dat ik aan alle kanten hoor dat hun kinderen ook even een mindere tijd hebben. Soms krijg ik bij die school gesprekken zo het gevoel dat het alleen die van mij zijn ...
En ik weet uit ervaring (Jan zit weer in het gareel) dat het fases zijn maar knijpen en slaan kan gewoon niet
En ik weet uit ervaring (Jan zit weer in het gareel) dat het fases zijn maar knijpen en slaan kan gewoon niet
De mijne werd oa impulsief genoemd en daar maken ze zich best zorgen om.quote:
Ik ben opzich wel blij dat ik aan alle kanten hoor dat hun kinderen ook even een mindere tijd hebben. Soms krijg ik bij die school gesprekken zo het gevoel dat het alleen die van mij zijn ...
En ik weet uit ervaring (Jan zit weer in het gareel) dat het fases zijn maar knijpen en slaan kan gewoon niet
Ik weet dat hij impulsief is maar ‘zorgen’ maakt het gelijk zo serieus en ernstiger ofzo.
nou dat vinden ze ook van die van mij. Daarnaast vinden ze dat ze te snel overal klaar zijn met spelen. (Thuis zitten ze rustig een uur of langer met Lego, Playmobil of knex dus tja ik maak mij geen zorgen)quote:
[..]
De mijne werd oa impulsief genoemd en daar maken ze zich best zorgen om.
Ik weet dat hij impulsief is maar ‘zorgen’ maakt het gelijk zo serieus en ernstiger ofzo.
Ook speelt Jan meer naast kinderen dan met. Vinden ze ook een probleem dus hij gaat met zorgen over naar groep 3.
Nou prima blijven zitten in groep 2 vond ik in zijn geval geen optie, als het moet dan maar in groep 3. Nog een jaar groep 2 en meneer zet de bende op z'n kop en gaan vervelend worden omdat hij geen zinin roodkapje voor de zoveelste x heeft. Hij draakt in de kring als het zijn interesse niet heeft.
Alleen spelen vind hij ook geen probleem blijkbaar ook bijzonder. Of we dat herkennen. Uhmm ja want we zijn allebei ook zo. Spock is echt wel iemand die het fijn vind om zich terug te trekken op zijn kamer, ik kan ook heel goed alleen zijn en dingen alleen doen. Vind mensen om mij heen fijn maar ook rust om mij heen
Afgelopen woensdag zijn we naar de Efteling geweest. School deed mee aan de estafette staking dus een door de weeksedag en niet in de vakantie
De jongens vinden het fantastisch en het ging echt super ook qua luisteren. Teun is mee de pagode in geweest vond hij fantastisch en Jan in de vogelrokken, Spock had hem gewaarschuwd maar hij wilde perse er in en vond het echt eng
De jongens vinden het fantastisch en het ging echt super ook qua luisteren. Teun is mee de pagode in geweest vond hij fantastisch en Jan in de vogelrokken, Spock had hem gewaarschuwd maar hij wilde perse er in en vond het echt eng
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Herkenbaar Franny. Een van mijn meiden heeft ook zulke uitbarstingen. Haar gevoelige karakter, gecombineerd met een grote drang naar controle zorgt er voor dat er soms even kortsluiting is. En dat moet er soms ook fysiek uit. Bij vlagen maken we ons er zorgen over en overwegen we hulp. Maar dan gaat het vaak weer een hele tijd goed.
Het scheelt dat mijn neefje ook zulke fases heeft gehad. Die hebben allerlei hulp gehad maar uiteindelijk werd het gewoon minder naarmate hij ouder werd en kon relativeren. En dat merk ik ook wel. Het is nu ook anders dan toen ze 3 of 4 was.
Het scheelt dat mijn neefje ook zulke fases heeft gehad. Die hebben allerlei hulp gehad maar uiteindelijk werd het gewoon minder naarmate hij ouder werd en kon relativeren. En dat merk ik ook wel. Het is nu ook anders dan toen ze 3 of 4 was.
Franny, wat een heftige woede-uitbarsting.
Wat ik zelf probeer zijn logische consequenties proberen toe te passen. Dus bij klieren met eten is etenstijd over.
voor iedereen die het nodig heeft.
Hier geen extreme woede-uitbarstingen. Ze is wel heel brutaal, tegendraads en luistert meer niet dan wel. Alleen boos worden lijkt te helpen. Waardoor ik nu steeds sneller boos word en dat wil ik niet. En dan voel ik mezel schuldig.
Wat ik zelf probeer zijn logische consequenties proberen toe te passen. Dus bij klieren met eten is etenstijd over.
voor iedereen die het nodig heeft.Hier geen extreme woede-uitbarstingen. Ze is wel heel brutaal, tegendraads en luistert meer niet dan wel. Alleen boos worden lijkt te helpen. Waardoor ik nu steeds sneller boos word en dat wil ik niet. En dan voel ik mezel schuldig.
Ze heeft het vooral als ze geconfronteerd wordt met consequenties van haar gedrag of 'gewoon' als ze haar zin niet krijgt, en soms ook al als we haar proberen te helpen bij iets. Ze is ontzettend bazig, heeft een sterke wil en ze kan heel moeilijk omgaan met haar eigen 'falen' of onmacht. Ik kan het bijv ook niet koppelen aan moe zijn. Daar heeft het zelden mee te maken. Daarom is het opvoedkundig ook een uitdaging want het hoort er nu eenmaal bij dat ons nee een echte nee is (met uitleg erbij ook), dat ze soms wat sturing nodig heeft en dat als ze vervelend is daar ook wel een consequentie aan vastzit. En dan zijn wij nog behoorlijk mild, vind ik, want heel vaak proberen we het pratend op te lossen, we zijn niet zo dat we erg onze autoriteit laten gelden en geven ook niet vaak straf. Ze is ontzettend gevoelig voor 'bovengedrag' van volwassenen, autoritair gedoe, maar dat gaat zo ver dat we dus bijna geen vat op haar krijgen soms.. Zij wil onze gelijke zijn en zo behandeld worden.quote:
Open deur natuurlijk maar zo’n driftbui voor zijn en op tijd signalen herkennen zou al een stap vooruit zijn.
Is dit te oefenen?
Krijgt ze niet wat ze wil, omdat wij standvastig blijven en wel even 'boven' haar gaan staan, dan slaan de stoppen door. En daarom zou ik dus wel wat advies willen, omdat ik de opvoeding zo lastig vind als bij elke duidelijke sturing van ons dit soort heftige reacties volgen.
Nikki, dat is inderdaad heel vergelijkbaar. Ik vind vooral het (zelf)destructieve zo moeilijk. Er moet en zal iets stuk, en als het niet een voorwerp is of als het bij ons niet lukt, dan doet ze het desnoods bij zichzelf.
. En dat gebruikt ze ook als 'chantage middel': "nou, als jullie zo doen, dan doe ik dit", en dan dus die nagels in haar arm. 
!! . Dat vind ik zorgelijk gedrag.[ Bericht 6% gewijzigd door Franny_G op 03-06-2018 10:28:22 ]
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Is het niet zo dat ze ook van jullie een reactie wil?
Als jullie standvastig doen en niet reageren op haar gedrag, gaat ze verder, kiest ze een nieuwe truc. Misschien hebben jullie wel eens heftig gereageerd als ze zichzelf pijn doet? Elke reactie is dan beloning, hoe dan ook.
Ik heb er overigens ook zoeen, alleen trekt die echt de grens bij zichzelf pijn doen.
Als jullie standvastig doen en niet reageren op haar gedrag, gaat ze verder, kiest ze een nieuwe truc. Misschien hebben jullie wel eens heftig gereageerd als ze zichzelf pijn doet? Elke reactie is dan beloning, hoe dan ook.
Ik heb er overigens ook zoeen, alleen trekt die echt de grens bij zichzelf pijn doen.
Op zaterdag 24 februari 2024 16:25 schreef Claudia_x het volgende:
Sterker nog, als ik reacties als die van @:vanyel lees, dan vraag ik me af of ik niet op het verkeerde geslacht val. :Y)
Sterker nog, als ik reacties als die van @:vanyel lees, dan vraag ik me af of ik niet op het verkeerde geslacht val. :Y)
Teun trekt inderdaad ook de hele truckendoos open en welke mijn het meest irriteert (alleen al als je zegt niet doen en je loopt naar hem toe) nee mama niet doen! NEE MAMAAAA NIET DOEN NIET DOEN! alsof ik hem mishandel! Ik kijk dan alleen maar naar hem hè!
Ook gewoon zeggen nou als ik dat niet mag gooi ik daar mee ofzo
Maar misschien die nagels in de arm gewoon laten gebeuren en dan later er over praten van goh heeft jezelf zeer doen nou echt geholpen?
Ook gewoon zeggen nou als ik dat niet mag gooi ik daar mee ofzo
Maar misschien die nagels in de arm gewoon laten gebeuren en dan later er over praten van goh heeft jezelf zeer doen nou echt geholpen?
Dat is zeker zo, ze doet alles voor die reactie. Haar negeren maakt het dus alleen maar erger. Omdat we haar niet alleen laten als ze zo doet, en haar bijv op schoot nemen en vasthouden tot ze rustig is en daarna ook met haar praten, kan het misschien voelen alsof ze inderdaad beloond wordt..quote:
Is het niet zo dat ze ook van jullie een reactie wil?
Als jullie standvastig doen en niet reageren op haar gedrag, gaat ze verder, kiest ze een nieuwe truc. Misschien hebben jullie wel eens heftig gereageerd als ze zichzelf pijn doet? Elke reactie is dan beloning, hoe dan ook.
Ik heb er overigens ook zoeen, alleen trekt die echt de grens bij zichzelf pijn doen.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
ik zet Teun in de gang bij dit soort gedrag. Als hij rustig is roep ik hem naar de kamer praat er over en sluiten af met een knuffelquote:
[..]
Dat is zeker zo, ze doet alles voor die reactie. Haar negeren maakt het dus alleen maar erger. Omdat we haar niet alleen laten als ze zo doet, en haar bijv op schoot nemen en vasthouden tot ze rustig is en daarna ook met haar praten, kan het misschien voelen alsof ze inderdaad beloond wordt..
Doen we ook, maar dan gaat ze met zware voorwerpen (laarzen e.d.) tegen onze glazen tussendeur gooien. Ze wordt echt een gevaar voor zichzelf, waardoor ik het niet verantwoord vind om haar alleen te laten.quote:
[..]
ik zet Teun in de gang bij dit soort gedrag. Als hij rustig is roep ik hem naar de kamer praat er over en sluiten af met een knuffel
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Doet ze dat ook op school Franny?
Bij mij laat ze op school wel ander gedrag zien dan thuis. Sowieso zijn de meest heftige uitbarstingen alleen bij mij of mijn man. Het lastige vind ik het niet eens zozeer dat ze zichzelf pijn doet maar dat ze zich ook kan richten op haar zus.
Bij mij laat ze op school wel ander gedrag zien dan thuis. Sowieso zijn de meest heftige uitbarstingen alleen bij mij of mijn man. Het lastige vind ik het niet eens zozeer dat ze zichzelf pijn doet maar dat ze zich ook kan richten op haar zus.
tijdelijk alles wat zwaar is uit de hal halen? Dus waar mee te gooien is en wat kapot kan/iets kapot kan maken?quote:
[..]
Doen we ook, maar dan gaat ze met zware voorwerpen (laarzen e.d.) tegen onze glazen tussendeur gooien. Ze wordt echt een gevaar voor zichzelf, waardoor ik het niet verantwoord vind om haar alleen te laten.
Franny. Ik geloof oprecht dat het niet zo werkt met belonen. Belonen of zin geven is pas als je van je nee een ja maakt, omdat je van de boze bui af wil.quote:
[..]
Dat is zeker zo, ze doet alles voor die reactie. Haar negeren maakt het dus alleen maar erger. Omdat we haar niet alleen laten als ze zo doet, en haar bijv op schoot nemen en vasthouden tot ze rustig is en daarna ook met haar praten, kan het misschien voelen alsof ze inderdaad beloond wordt..
Er voor je kind zijn als ze het zo moeilijk hebben vind ik dus absoluut niet belonen.
Ik stuur mijn kind ook nooit weg. Ik probeer mezelf altijd voor te houden hoe ik me zou voelen als ik weggestuurd zou worden als ik verdrietig of boos ben.
Je kind leren om zelf weg te gaan vind ik wel iets anders. Daarom probeer ik zelf vaak uit de situatie weg te gaan als ik merk dat ik heel boos ben op R.
En ik benoem mijn emotie ook.
Mijn kleuter loopt nu zelf wel weg als ze boos is.
Alleen achteraf praten wil ze gewoon niet. Zo lastig is dat ook.
Samen oplossingen proberen te bedenken heeft ze ook niet door helaas.
Ik snap dat je je kind niet weg wil sturen, dat hoeft imo ook niet. Dat doet niets af aan de intrinsiek belonende kwaliteit van aandacht. Je kunt ook uitstralen dat je beschikbaar bent als het ongewenste gedrag klaar is. Dan ben je er wel, maar beloon je het kind niet voor zijn escalerend gedrag. Je wijst dan ook de emotie niet af, maar het gedrag.quote:
[..]
Franny. Ik geloof oprecht dat het niet zo werkt met belonen. Belonen of zin geven is pas als je van je nee een ja maakt, omdat je van de boze bui af wil.
Er voor je kind zijn als ze het zo moeilijk hebben vind ik dus absoluut niet belonen.
Ik stuur mijn kind ook nooit weg.
Lastig daaraan is dat ook negatieve aandacht in die zin belonend werkt, dat vind ik zelf nogal een lastig ding.
Op zaterdag 24 februari 2024 16:25 schreef Claudia_x het volgende:
Sterker nog, als ik reacties als die van @:vanyel lees, dan vraag ik me af of ik niet op het verkeerde geslacht val. :Y)
Sterker nog, als ik reacties als die van @:vanyel lees, dan vraag ik me af of ik niet op het verkeerde geslacht val. :Y)
Voor mijn gevoel zorgt dit er juist voor dat positief of negatief gedrag niet uitmaakt, omdat je er toch bent voor je kind.
Je krijgt op zo’n moment een kind dat zich veilig genoeg voelt om zijn/haar emoties te durven te uiten.
In de eerste jaren kan het heel lastig zijn, omdat ze vaker boos zijn dan een kind dat gestraft wordt voor hetzelfde gedrag.
Maar voor mij staat gedrag los van hetgene wat niet mag. Dus bijvoorbeeld als ze geen ijsje mag en daar boos om is zie ik dat als twee losse dingen. Ik zal er dan voor haar zijn om haar te helpen met haar emoties maar het ijsje krijgt ze niet.
Je krijgt op zo’n moment een kind dat zich veilig genoeg voelt om zijn/haar emoties te durven te uiten.
In de eerste jaren kan het heel lastig zijn, omdat ze vaker boos zijn dan een kind dat gestraft wordt voor hetzelfde gedrag.
Maar voor mij staat gedrag los van hetgene wat niet mag. Dus bijvoorbeeld als ze geen ijsje mag en daar boos om is zie ik dat als twee losse dingen. Ik zal er dan voor haar zijn om haar te helpen met haar emoties maar het ijsje krijgt ze niet.
Ze mogen van mij boos zijn als ze geen ijsje mogen. Maar tussen boos zijn en escalerende gedrag waarbij schoppen slaan knijpen smijten etc vind ik wel wat anders
Ik probeer wel als er weer rust is er over te praten
Ik probeer wel als er weer rust is er over te praten
Voor veel kinderen is er op dat moment ook geen keuze om anders te reageren. Ze zitten gewoon met zichzelf in de knoop en kunnen zich geen uiting geven aan hun emoties. Dat help ik liever om op een andere manier uiting te geven alleen werkt dat niet op het moment zelf. Net zoals op het moment zelf straf ook niet werkt. Ik kan haar bijvoorbeeld op haar kamer zetten maar ze stormt er gewoon weer uit.
Vasthouden maakt het hier niet beter dus een afkoelplek is beter waar ze zelf weer vandaan mogen komen als ze afgekoeld zijn of als ik vraag of ze weer willen komen.
W stormt uit zichzelf altijd weg.. als je in de buurt komt gaat ze idd schoppen, slaan, krabben etc..inmiddels klop ik op de deur om te vragen of t alweer gaat en of ik iets kan doen.. bij gegrom wacht ik op de gang, bij stilte kijk ik om de hoek. Op een gegeven moment is de boosheid over en is ze meestal heel verdrietig. Meestal wil ze er niet meer over praten. Maar laatst had ze een hele mooie tekening van zichzelf kapot gescheurd, daar was ze erg verdrietig om. Die heb ik toen geplakt en onderwijl hadden we een goed gesprek over dat ze misschien beter in een kussen had kunnen slaan of een leeg blaadje verscheuren. Volgens mij is het normaal kleutergedrag en leren ze vanzelf er beter mee omgaan. Het gaat bij W al veeeeel beter dan eerder. Maar Franny, jouw dochter heeft een behoorlijk temperament en haar buien zijn daardoor heftiger denk ik, voor haar ook lastiger om mee om te gaan, maar dat zal ze vast leren.
Op het kdv, waar ze behoorlijk close was met twee vaste leidsters, had ze het ook wel eens (wel minder heftig) en daar moesten ze ook even wennen en een manier vinden om in die situaties met haar om te gaan. Dat ging uiteindelijk goed. Die leidsters hadden ook door dat heel streng doen tegen I averechts werkte. De invalleidster die dat toch deed, had dan ook te maken met een I die volkomen tegendraads werd.quote:
Doet ze dat ook op school Franny?
Bij mij laat ze op school wel ander gedrag zien dan thuis. Sowieso zijn de meest heftige uitbarstingen alleen bij mij of mijn man. Het lastige vind ik het niet eens zozeer dat ze zichzelf pijn doet maar dat ze zich ook kan richten op haar zus.
De juf op school heb ik hierover verteld bij de kennismaking. Paar weken terug zei ze: "Ik zag vanmiddag ineens wat je bedoelde".
I was ergens gefrustreerd over, ze voelde zich niet eerlijk behandeld. Ging stampvoeten en werd even heel boos. De juf reageerde daar goed op, door haar te laten, even af te koelen en daarna rustig met haar te praten. Toen kon ze ook uitspreken wat haar dwars zat. Dat is fijn. Maar zoals ze thuis door het lint gaat, zal ze bij een ander nooit zo doen.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik begrijp wat je bedoelt. Juist op dit punt zou ik dus wel advies willen van iemand die daar veel van afweet. Ik heb het idee dat we op zich niet heel verkeerd bezig zijn, maar wel dat we soms dingen over het hoofd zien, een soort blinde vlek, zoals je dat nu eenmaal vaak hebt bij jezelf.quote:
Ik snap dat je je kind niet weg wil sturen, dat hoeft imo ook niet. Dat doet niets af aan de intrinsiek belonende kwaliteit van aandacht. Je kunt ook uitstralen dat je beschikbaar bent als het ongewenste gedrag klaar is. Dan ben je er wel, maar beloon je het kind niet voor zijn escalerend gedrag. Je wijst dan ook de emotie niet af, maar het gedrag.
Lastig daaraan is dat ook negatieve aandacht in die zin belonend werkt, dat vind ik zelf nogal een lastig ding.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Het nadeel met advies van mensen die ervan af weten is dat het per deskundige verschilt wat ze zeggen.
Ik zelf ben erg van de blogs van Janet Lansbury en zal snel daar zoeken als ik tips zoek.
Ik zelf ben erg van de blogs van Janet Lansbury en zal snel daar zoeken als ik tips zoek.
Je kan wel uit verschillende ervaringen soms tips lezen waar je wat aan kan hebben. Of hele andere zienswijze die je zelf misschien niet had ontdekt.quote:Op zondag 3 juni 2018 17:17 schreef Omentielvo het volgende:
Het nadeel met advies van mensen die ervan af weten is dat het per deskundige verschilt wat ze zeggen.
Ik zelf ben erg van de blogs van Janet Lansbury en zal snel daar zoeken als ik tips zoek.
Het voordeel van advies van een professional is natuurlijk wel dat het kindspecifiek advies wordt gegeven terwijl je uit blogs en boeken toch vooral algemeen advies haalt. Natuurlijk kun je daar uit halen wat voor jou van toepassing is maar dan blijf je wel weer in je eigen straatje hangen. Terwijl een coach oid wel heel gericht naar het kind kan kijken. Maar goed, je kunt natuurlijk ook een coach zoeken die weer in je straatje past.
Ik zei het denk ik fout.
Ik bedoelde dus dat je vaak ziet dat mensen dan zoeken naar advies die in hun straatje past.
Ik lees ook graag tips en adviezen trouwens.
Maar ik heb wel het idee dat als je aan drie deskundigen met een andere visie advies vraagt dat je dan drie verschillende antwoorden krijgt.
Ik kom gewoon niet zo uit mijn woorden merk ik. Maar ik ben dus echt niet tegen advies vragen.
Ik bedoelde dus dat je vaak ziet dat mensen dan zoeken naar advies die in hun straatje past.
Ik lees ook graag tips en adviezen trouwens.
Maar ik heb wel het idee dat als je aan drie deskundigen met een andere visie advies vraagt dat je dan drie verschillende antwoorden krijgt.
Ik kom gewoon niet zo uit mijn woorden merk ik. Maar ik ben dus echt niet tegen advies vragen.
Ik lees al een tijdje mee Franny en ik vind het mooi om te lezen hoe jullie met I omgaan en daar samen over nadenken. Ik kan me goed voorstellen dat jullie nu vastlopen, hoewel jullie al veel goede dingen geprobeerd hebben. Het destructieve gedrag heeft veel impact op jullie en op I.quote:
[..]
Ik begrijp wat je bedoelt. Juist op dit punt zou ik dus wel advies willen van iemand die daar veel van afweet. Ik heb het idee dat we op zich niet heel verkeerd bezig zijn, maar wel dat we soms dingen over het hoofd zien, een soort blinde vlek, zoals je dat nu eenmaal vaak hebt bij jezelf.
Bij ouders bij ons op school die met dit soort vragen worstelen geven wij ook vaak het advies om eens contact op te nemen met een kindercoach. De coach die bijvoorbeeld bij ons op school aangesloten is, is een hele sterke en heeft veel affiniteit met kinderen die even vast zitten in hun emotieregulatie of meer- of hoogbegaafd zijn. Daar hebben jullie helaas niks aan, is te ver weg. Maar misschien is het ook voor jullie het overwegen waard om eens in de buurt op zoek te gaan naar een kindercoach. Het klinkt allemaal wat zweverig, nieuw en hip maar mijn ervaring is dat zowel de ouders als de kinderen handvatten krijgen om uitdagingen in het dagelijks leven weer samen aan te kunnen gaan. Misschien kan de coach samen met I spelenderwijs aan de slag met haar en komen ze samen tot een manier die voor I prettig is om haar emoties toch te kunnen uiten en die voor jullie ook fijn is om te zien (of waar je in ieder geval mee uit de voeten kan). En dan hoop ik dat ze vooral het destructieve randje er af kan halen.
Anyway: ik wil je veel sterkte, succes en wijsheid toewensen. Het klinkt bij vlagen erg heftig.
Dank Peacefull! Ik denk inderdaad dat het zoiets zal worden. Sowieso heel fijne reacties allemaal. .
Vandaag was het een heerlijke dag. I heeft weer een keer meegedaan aan een hardloopwedstrijdje met haar vader. Ze kan zo goed rennen
. En nu ik dit typ denk ik: oh, dat zou wel een idee kunnen zijn. Dat we gaan rennen om stoom af te blazen. .
.Vandaag was het een heerlijke dag. I heeft weer een keer meegedaan aan een hardloopwedstrijdje met haar vader. Ze kan zo goed rennen
. En nu ik dit typ denk ik: oh, dat zou wel een idee kunnen zijn. Dat we gaan rennen om stoom af te blazen. .SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
quote:
Dank Peacefull! Ik denk inderdaad dat het zoiets zal worden. Sowieso heel fijne reacties allemaal.
Vandaag was het een heerlijke dag. I heeft weer een keer meegedaan aan een hardloopwedstrijdje met haar vader. Ze kan zo goed rennenkan heel goed werken!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Mijn zus haar pleegzoon was/is ook een pittig karakter. Die kan zijn ei ook in sport kwijt. Hij is op judo gegaan en dat hielp heel goed. Bleek hij ook nog goed in judo te zijn dus speelt op hoog niveau
Op zich wel een goed idee Peacefull, om eens op school te vragen of ze samenwerken met een kindercoach.
Ik had dit topic nog even gemist
Franny, het klinkt zo herkenbaar... Mijn dochter zegt nu ook steeds dat als ze (...) niet mag, dat ze dan de tv kapotslaat, of iets in die geest Ik heb geen idee waar dat nou ineens vandaan komt, maar vind t echt niet tof. Schoppen en slaan deed ze al, als eerste reactie als ze echt heel boos is, en gisteren heb ik haar volledig buiten zichzelf aan haar voeten uit de badkamer getild (aan dr voeten zodat ze me niet kon slaan of schoppen) en haar op haar bed gelegd waar ze 10 minuten nodig had om weer rustig te worden. Ze bleef in het begin schreeuwen dat ik weg moest gaan maar ik heb volgehouden dat ze zo verdrietig was dat ik haar niet alleen wilde laten. Uiteindelijk werd ze kalm en knikte ze toen ik vroeg of ik haar naar beneden zou tillen.
Ze kunnen het zo moeilijk hebben he
Franny, het klinkt zo herkenbaar... Mijn dochter zegt nu ook steeds dat als ze (...) niet mag, dat ze dan de tv kapotslaat, of iets in die geest
Ik heb geen idee waar dat nou ineens vandaan komt, maar vind t echt niet tof. Schoppen en slaan deed ze al, als eerste reactie als ze echt heel boos is, en gisteren heb ik haar volledig buiten zichzelf aan haar voeten uit de badkamer getild (aan dr voeten zodat ze me niet kon slaan of schoppen) en haar op haar bed gelegd waar ze 10 minuten nodig had om weer rustig te worden. Ze bleef in het begin schreeuwen dat ik weg moest gaan maar ik heb volgehouden dat ze zo verdrietig was dat ik haar niet alleen wilde laten. Uiteindelijk werd ze kalm en knikte ze toen ik vroeg of ik haar naar beneden zou tillen.Ze kunnen het zo moeilijk hebben he
Klinkt misschien heel gek maar ik zou willen dat mijn (nu 7 jarige) oudste zich zo zou uiten. Schreeuwen, huilen, gooien met dingen of om zich heen slaat. Maar Ze word intens verdrietig. Trekt zich terug. Zegt niets meer. Praat niet over dingen wat haar dwars zitten. Steeds vaker rent/loopt ze weg om haar dan in een hoekje te vinden waar ze heel stilletjes zit. Niet reageert als je haar roept. Maar vooral niet wil praten.
Wipkip met prachtige Wipkuikentjes O+
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Daar las ik laatst iets over in het andere kleutertopic Tally, en dat klonk vreselijk ja
Maar ik zou van dat zelfdestructieve wat Franny beschrijft ook flink schrikken hoor
Maar ik zou van dat zelfdestructieve wat Franny beschrijft ook flink schrikken hoor
Ik hoop maar dat het niet praten niet omslaat in het zelfdestructieve. Juist omdat ze niet weet hoe ze zich moet uiten. Ze eet dan gewoon niet. Of doet net alsof ze eet.quote:
Daar las ik laatst iets over in het andere kleutertopic Tally, en dat klonk vreselijk ja
Maar ik zou van dat zelfdestructieve wat Franny beschrijft ook flink schrikken hoor
De jongste word gewoon boos. Schreeuwt. Huilt. Gooit wel eens wat als ze echt heel boos is. Maar wil vooral niet dat je haar alleen of met rust laat. En dat heb ik liever.
Maar idd dat zelfdestructieve lijkt me ook vervelend.
[ Bericht 2% gewijzigd door Tally op 03-06-2018 22:01:59 ]
Wipkip met prachtige Wipkuikentjes O+
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Try to be a rainbow in someone's cloud.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |