OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik koop mijn peuter meestal om bij het KDV. Ik kook altijd op KDV dagen en dan mag hij met een feestbakje (komkommer, paprika, tomaat en kaas, dat joch heeft een andere definitief van feest 
) op de bank Netflix kijken. Werkt altijd bij het ophalen. 
Overigens is het wegbrengen nu juist lastig, hij is echt uitgekeken op het KDV, nog 4 opvangdagen en dan is het klaar.
En verder ben ik team 'Ik doe maar wat' alhoewel ik wel veel van mijn vader terugzie in mijn benadering van B.
Wat betreft opvoedmethodes heb ik gewoon geen mening, iedereen beslist wat mij betreft lekker zelf. Zolang je het maar met liefde doet. Ik ken genoeg mensen (ok vrouwen) die op alles en iedereen commentaar hebben als het over opvoeden gaat. Ik kan daar vrij slecht tegen merk ik. En van ongevraagd advies wordt ik vrij opstandig en sarcastisch wat wordt vertaald als 'boos'.
En even een
voor de tong uit de mond concentratie op een mooi schilderij foto. 
) op de bank Netflix kijken. Werkt altijd bij het ophalen. Overigens is het wegbrengen nu juist lastig, hij is echt uitgekeken op het KDV, nog 4 opvangdagen en dan is het klaar.
En verder ben ik team 'Ik doe maar wat' alhoewel ik wel veel van mijn vader terugzie in mijn benadering van B.
Wat betreft opvoedmethodes heb ik gewoon geen mening, iedereen beslist wat mij betreft lekker zelf. Zolang je het maar met liefde doet. Ik ken genoeg mensen (ok vrouwen) die op alles en iedereen commentaar hebben als het over opvoeden gaat. Ik kan daar vrij slecht tegen merk ik. En van ongevraagd advies wordt ik vrij opstandig en sarcastisch wat wordt vertaald als 'boos'.
En even een
voor de tong uit de mond concentratie op een mooi schilderij foto.
Schattige foto's LeSage
Exode wat fijn dat het goed ging op school!
Exode wat fijn dat het goed ging op school!
Sleep All Day, Party All Night, Its Great To Be Radyhyn!
Vv (nov '14) & Aa (nov '16)
Vv (nov '14) & Aa (nov '16)
Ik vind dat tongetje ook zo heerlijk
Ik heb wel een luie-tegenwoordigetijds-peuter.
Hij wilde zijn oude loopwagentje weer hebben, gaat er achter staan, wacht en zegt: ‘Mama, rijdt niet. Batterijen indoen.’
Exode, ik vind je omkoping heel prima hoor. Ik zou het ook doen voor een feestbakje en Netflix
Ik heb wel een luie-tegenwoordigetijds-peuter.
Hij wilde zijn oude loopwagentje weer hebben, gaat er achter staan, wacht en zegt: ‘Mama, rijdt niet. Batterijen indoen.’
Exode, ik vind je omkoping heel prima hoor. Ik zou het ook doen voor een feestbakje en Netflix
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Ik vind dat knap. Het zo neutraal ertussen staan.quote:Op donderdag 8 februari 2018 14:45 schreef exode het volgende:
Ik koop mijn peuter meestal om bij het KDV. Ik kook altijd op KDV dagen en dan mag hij met een feestbakje (komkommer, paprika, tomaat en kaas, dat joch heeft een andere definitief van feest
Overigens is het wegbrengen nu juist lastig, hij is echt uitgekeken op het KDV, nog 4 opvangdagen en dan is het klaar.
En verder ben ik team 'Ik doe maar wat' alhoewel ik wel veel van mijn vader terugzie in mijn benadering van B.
Wat betreft opvoedmethodes heb ik gewoon geen mening, iedereen beslist wat mij betreft lekker zelf. Zolang je het maar met liefde doet. Ik ken genoeg mensen (ok vrouwen) die op alles en iedereen commentaar hebben als het over opvoeden gaat. Ik kan daar vrij slecht tegen merk ik. En van ongevraagd advies wordt ik vrij opstandig en sarcastisch wat wordt vertaald als 'boos'.
En even een
Mijn boeit het niet zo wat jan en alleman doet, maar mensen die mij nader staan of waarbij ik het kindje ken en denk wtfbbq?! (omdat het in onze ogen niet zo goed werkt). Dan hebben mijn meneer en ik het er wel eens over onderling.
Ongevraagde tips ben ik goed in
maar meestal is dat sfeer of hints aanvoelen waarbij je dat kunt doen. Vaak is het op mijn tong bijten om niet alle hacks die wij hebben gevonden voor de kwijtgeraakte handleiding te delen uit enthousiasme 
Overigens als dat omkopen is een bakje lekkernij en even chillen. Dan doe ik dat dagelijks
Schudden voor gebruik
Ik hou mijn mening omtrent opvoeding bijna altijd voor me. Anders ben ik de hele dag aan het prediken 
. Uitzondering is natuurlijk als ik iemand zijn kind echt geweld aan zie doen dan kom ik voor het kind op.
Zo zie het k hierboven het een en ander staan over omkopen.... Dan ga ik lekker op mijn handen zitten en een liedje fluiten
. Uitzondering is natuurlijk als ik iemand zijn kind echt geweld aan zie doen dan kom ik voor het kind op.Zo zie het k hierboven het een en ander staan over omkopen.... Dan ga ik lekker op mijn handen zitten en een liedje fluiten
quote:
Oeh de rijger ken ik ook nog wel
Hoe vond S. de psz, LeSage?
M. donderde gisteren van de trap af. Niet een paar treden, nee gewoon van boven naar benedenIk een hartverzakking en zij riep al huilend alleen maar dat ze Barbapapa wilde kijken. Afgezien van een zeer hoofd had ze nergens last van. Gelukkig maar. Ik hoor het gedonder van de trap nog steeds in m’n hoofd pff.
Jeetje! Ik krijg hier een heel naar gevoel van.. zou mij het leblazerus (wat is dat eigenlijk ) schrikken! Gelukkig had ze nergens last van!
Fijn dat S het zo naar zijn zin had! Liedjes zingen in de klasquote:Op dinsdag 30 januari 2018 22:06 schreef LeSage het volgende:
Kazywat een schrik! Gelukkig viel de schade mee!
Ik roep ook vanalles als ik schrik hoor. Dat is gewoon mijn eerste reactie. Maar daarna leg ik uit waarom ik zo riep.
S. vond de psz helemaal leuk
Vanavond nog een keer besproken en ik vroeg wat hij voor liedje had gezongen (niet met de verwachting dat hij het nog zou weten): ‘Smakelijk eten’. Het heeft echt indruk gemaakt dus.
Hij wil morgen weer. Gelukkig maar, want hij moet ook
Geregeld. Mijn kind heeft net als ik opstartproblemen. Beetje jammer dat ik het in de ochtend heb en hij na zijn middagtuk als hij die heeft gedaanquote:
Hebben jullie ook wel eens zo,n dag met uk dat jullie niet vooruit te branden zijn? We liggen nu al de hele ochtend onder een dekentje Peppa Pig te bingen. Allebei nergens zin in 😂.
Maar de gehele dag alleen als hij zich niet tof voelt.
quote:
Jammer genoeg moet mijn moeder tot 18:30 werken. We gaan er wel al rond 16 uur heen en mijn vader is gewoon thuis, maar die kan niet alleen gelaten worden met Wolk. Nu twijfel ik of we het dan niet een week later moeten doen, maar dan ben ik 39+4, misschien dat dat wel een beetje erg last minute wordt.Als wurm iets doet waarvan hij weet dat ik het liever niet heb, wil hij dat ik niet naar hem kijkSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Wel goede tip van het luchtig houden, ik heb al snel de neiging om dingen misschien wat teveel te benadrukken. Ik zal erop letten. En goede tip over die leuke avond, ik ga denk ik even een bioscoopje inplannen dan (mits man dat wil, die zal hem kennende de hele avond en nacht op eieren zitten, hij vindt het echt een enorme stap).
Franny, ik denk dat ze er gewoon niet zo´n last van had en daarom niks gezegd had (ze huilt of klaagt sowieso zelden bij pijn). Ik vind de aanname van de leidster dat ze het niet zei omdat ze anders zouden weten dat ze stiekem van de glijbaan was gegaan wel erg ver gaan. Dat zou van een planmatig inzicht spreken waarvan ik niet denk dat ze dat al heeft (of welke andere peuter dan ook van 2,5 jaar).
Telt dat?
Succes met je laatste loodjesHeftig van je papa en fijn dat er eindelijk positieve geluiden komen!
Fijn dat het logeren goed ging!
Betreft Ventolin: Ikzelf ging daar altijd ontzettend van trillen en kon niet meer stil zitten.Wat een liedjequote:
Zie je wel dat wij als ouders ons altijd veel te druk maken?
Ik heb net de meisjes bij oma gedropt omdat ik een enorme berg nakijkwerk heb en man moet werken. N. keek me ook niet eens aan toen ik ging, want oma heeft veel te mooie Hello Kitty (nep)Duplo.
Ik geniet tussen de drakenbuien door zo enorm van haar.
Franny, mooie 4 jarige dame! Heerlijk tekenen.
kwakz)r ook sterkte met de longontsteking!
welkom terug GevalletjeSchudden voor gebruik
Och gelukkig zit iedereen op zn handen. Omkopen kan ik beter hebben dan mee gaan naar een opvangachtige situatie.
Iedereen zo zn manier en de kinderen worden allemaal groot.
Ik hou me altijd maar voor dat iedereen zn kind opvoed om een gelukkig kind te hebben en houden. De manieren waarop we dat bereiken is gewoon anders, maar als je veel liefde geeft komen we er allemaal wel.
(Dat denk ik tijdens het tong bijten door hoor, ik zit daar echt niet helemaal zen te zijn. Vervolgens klaag ik bij mijn vriend over dat mensen gestoord zijn en dat wij het veel beter doen
)
ik typte man ipv vriend.. nu word ik oud :’)
Iedereen zo zn manier en de kinderen worden allemaal groot.
Ik hou me altijd maar voor dat iedereen zn kind opvoed om een gelukkig kind te hebben en houden. De manieren waarop we dat bereiken is gewoon anders, maar als je veel liefde geeft komen we er allemaal wel.
(Dat denk ik tijdens het tong bijten door hoor, ik zit daar echt niet helemaal zen te zijn. Vervolgens klaag ik bij mijn vriend over dat mensen gestoord zijn en dat wij het veel beter doen
)ik typte man ipv vriend.. nu word ik oud :’)
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
quote:
(Dat denk ik tijdens het tong bijten door hoor, ik zit daar echt niet helemaal zen te zijn. Vervolgens klaag ik bij mijn vriend over dat mensen gestoord zijn en dat wij het veel beter doen
herkenbaar
Het zal wel aan mijn rare opvoedvisie liggen maar een kind na een drukke kdv-dag in het vooruitzicht stellen dat hij mag bijkomen op de bank met een filmpje en wat lekkers erbij heeft toch niets met omkopen te maken?
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
quote:Op donderdag 8 februari 2018 23:37 schreef Franny_G het volgende:
Het zal wel aan mijn rare opvoedvisie liggen maar een kind na een drukke kdv-dag in het vooruitzicht stellen dat hij mag bijkomen op de bank met een filmpje en wat lekkers erbij heeft toch niets met omkopen te maken?
ik vind er ook niets mis mee. Overigens vind ik omkopen een raar woord. Iets positiefs in het vooruitzicht stellen om iets negatiefs voor elkaar te krijgen is toch gewoon motivatie opwekken?
Ik koop mezelf regelmatig om. ‘Als ik nu de was doe, mag ik daarna lekker op de bank zitten met een kop koffie en chocola’.
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Even los van of je dat hapje op de bank als beloning kunt zien: bij OO gaat het volgens mij om het stimuleren van vooral de intrinsieke motivatie in plaats van de extrinsieke motivatie. Iets gedaan krijgen van een kind door middel van het beloven van een beloning wordt gezien als extrinsieke motivatie (komende van buiten het kind) en plaats van een intrinsieke motivatie (komende uit het kind zelf).
Het doel is er daarbij een op de lange termijn, namelijk dat kinderen op een juiste manier handelen omdat ze daar intrinsiek toe gemotiveerd zijn. Het stimuleren van de extrinsieke motivatie wordt daarbij vooral gezien als effectief op de korte termijn (i.e. kind doet op dat moment wat er gevraagd wordt) maar met het gevolg dat er geleerd wordt vooral te handelen naar aanleiding van extrinsieke motivatie in plaats van intrinsieke motivatie.
Ik zie er op zich wel wat in maar het staat redelijk ver af van wat gebruikelijk is in de westerse cultuur en dat maakt het soms moeilijk toepasbaar is in mijn ogen. Het geven van complimenten wordt bijvoorbeeld ook gezien als extrinsieke motivatie en moet dus worden vermeden in een OO opvoeding. Een kind hoeft pas zindelijk te worden als het zelf die behoefte voelt, alles gebeurt in overleg (ook dingen als tanden poetsen en medicijnen nemen gaan nooit onder dwang en als een kind perse niet in een autostoel wil dan ga je gewoon niet met de auto) en als ouder moet je maar net onderscheid kunnen maken tussen wens en behoefte. Het is niet altijd even praktisch, zeker niet als werkende ouder.
Wij doen dus ook maar wat, beetje OO, beetje AP (attachment parenting), beetje natuurlijk ouderschap, beetje Janet Lansbury en een beetje van onszelf. Wel zit ik heel OO al een uur aan het bed van mijn peuter te wachten tot ze in slaap valt nu.
[ Bericht 25% gewijzigd door LuDann op 09-02-2018 00:59:29 ]
Het doel is er daarbij een op de lange termijn, namelijk dat kinderen op een juiste manier handelen omdat ze daar intrinsiek toe gemotiveerd zijn. Het stimuleren van de extrinsieke motivatie wordt daarbij vooral gezien als effectief op de korte termijn (i.e. kind doet op dat moment wat er gevraagd wordt) maar met het gevolg dat er geleerd wordt vooral te handelen naar aanleiding van extrinsieke motivatie in plaats van intrinsieke motivatie.
Ik zie er op zich wel wat in maar het staat redelijk ver af van wat gebruikelijk is in de westerse cultuur en dat maakt het soms moeilijk toepasbaar is in mijn ogen. Het geven van complimenten wordt bijvoorbeeld ook gezien als extrinsieke motivatie en moet dus worden vermeden in een OO opvoeding. Een kind hoeft pas zindelijk te worden als het zelf die behoefte voelt, alles gebeurt in overleg (ook dingen als tanden poetsen en medicijnen nemen gaan nooit onder dwang en als een kind perse niet in een autostoel wil dan ga je gewoon niet met de auto) en als ouder moet je maar net onderscheid kunnen maken tussen wens en behoefte. Het is niet altijd even praktisch, zeker niet als werkende ouder.
Wij doen dus ook maar wat, beetje OO, beetje AP (attachment parenting), beetje natuurlijk ouderschap, beetje Janet Lansbury en een beetje van onszelf.
Wel zit ik heel OO al een uur aan het bed van mijn peuter te wachten tot ze in slaap valt nu. [ Bericht 25% gewijzigd door LuDann op 09-02-2018 00:59:29 ]
Wat een heerlijke foto's trouwens LeSage, dat tongetje inderdaad, fantastisch.
SQ, wat fijn dat ze zindelijk is. Lekker op tijd voor de basisschool.
Ik geloof dat het zindelijk worden hier op pauze staat. De interesse voor de wc is grotendeels verdwenen. Van de zomer maar eens bloot laten lopen denk ik.
SQ, wat fijn dat ze zindelijk is. Lekker op tijd voor de basisschool.
Ik geloof dat het zindelijk worden hier op pauze staat. De interesse voor de wc is grotendeels verdwenen. Van de zomer maar eens bloot laten lopen denk ik.
Op zich eens met het proberen intrinsieke motivatie te stimuleren. Maar als ik naar mijn dochter kijk, gisteren bv na een lange dag kdv, dan is ze moe, MOE en dan komen er primaire behoeftes naar boven. Ze is dan vaak echt te moe om mee te overleggen.
Daarbij vind ik helemaal niets mis met ontspannen voor de tv. Alles met mate, maar na 7 uur tussen 20 kinderen dan vind ik het heel belangrijk om even te chillen. En dan zitten we heerlijk met zn vieren op de bank tv te kijken.
Daarbij vind ik helemaal niets mis met ontspannen voor de tv. Alles met mate, maar na 7 uur tussen 20 kinderen dan vind ik het heel belangrijk om even te chillen. En dan zitten we heerlijk met zn vieren op de bank tv te kijken.
Wij doen ook een mix van OO en natuurlijk ouderschap, maar vooral veel van onszelf. En dat lijkt goed te gaan, dus dat blijven we maar doen.
SQ, zindelijkheid
LuDann, hoe is het nu met Wolk?
LeSage, wat een concentratie heerlijk gezicht.
Sjaak is ook druk bezig met zindelijkheid en is overdag volgens mij zindelijk. Vannacht was hij voor het eerst ook helemaal droog, ik vind het zo knap. Hij beheerst ook al het ‘ik-moet-NU-plassen-dansje’
SQ, zindelijkheid
LuDann, hoe is het nu met Wolk?
LeSage, wat een concentratie
heerlijk gezicht. Sjaak is ook druk bezig met zindelijkheid en is overdag volgens mij zindelijk. Vannacht was hij voor het eerst ook helemaal droog, ik vind het zo knap. Hij beheerst ook al het ‘ik-moet-NU-plassen-dansje’
'ik-moet-nu-plassen-dansje' Kleine jongens worden groot!
Het gaat goed met Wolk zolang we elke 6 uur neusspray en 3 pufs Ventolin down. Afbouwen gaat nog niet goed. Beetje rottige nachten dus, maar de melatonine helpt wel met slapen gelukkig. Hopelijk duurt het niet te lang meer allemaal want dat zal ook wel weer ontwend moeten worden straks.
Kleine jongens worden groot! Het gaat goed met Wolk zolang we elke 6 uur neusspray en 3 pufs Ventolin down. Afbouwen gaat nog niet goed. Beetje rottige nachten dus, maar de melatonine helpt wel met slapen gelukkig. Hopelijk duurt het niet te lang meer allemaal want dat zal ook wel weer ontwend moeten worden straks.
Ik vind het al knap dat er mensen zijn die al die opvoedkundige methodes bestudeerd hebben het is in mij nog nooit opgekomen om überhaupt 1 methode te bestuderen en hier zijn mensen die er gewoon 10 uit hun mouw schudden en dan ook nog weten waar het over gaat
Ik denk ook dat ik er persoonlijk alleen maar onzeker van zou worden. Nóg meer "regels" om aan te voldoen. Ik kreeg al stress van rapley
Haha mwc, het ikmoetnuplassen dansje ik vind het zo fascinerend dat ze in 12 seconden van "ik hoef echt niet te plassen hoor 
" naar "omg ik heb NU een wc nodig" kunnen gaan
het is in mij nog nooit opgekomen om überhaupt 1 methode te bestuderen en hier zijn mensen die er gewoon 10 uit hun mouw schudden en dan ook nog weten waar het over gaat Ik denk ook dat ik er persoonlijk alleen maar onzeker van zou worden. Nóg meer "regels" om aan te voldoen. Ik kreeg al stress van rapley
Haha mwc, het ikmoetnuplassen dansje
ik vind het zo fascinerend dat ze in 12 seconden van "ik hoef echt niet te plassen hoor " naar "omg ik heb NU een wc nodig" kunnen gaan
disclaimer
Lesage schitterde foto!
Lu een En wat rot dat er zoveel kindjes benauwd zijn 
Sq en cactus wat fijn dat ze zindelijk zijn.
Het enige duidelijke wat ik qua opvoeden doen is zoveel mogelijk consequent proberen te zijn en we hebben ook wel regelmaat. Verder doen we maar wat en dat werkt bij peuter iig goed. Maar O. Maakt het ons ook wel heel erg makkelijk
Tijdje geleden mocht ze "opblijven" met wat chipjes en nog wat te drinken daar werd ze erg gelukkig van
schitterde foto!Lu een
En wat rot dat er zoveel kindjes benauwd zijn Sq en cactus wat fijn dat ze zindelijk zijn.
Het enige duidelijke wat ik qua opvoeden doen is zoveel mogelijk consequent proberen te zijn en we hebben ook wel regelmaat. Verder doen we maar wat en dat werkt bij peuter iig goed. Maar O. Maakt het ons ook wel heel erg makkelijk
Tijdje geleden mocht ze "opblijven" met wat chipjes en nog wat te drinken daar werd ze erg gelukkig van
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Oh en uit het niets slaapt ze ineens zonder tut ze word zo groot al die dingen die ze ineens doet en kan Ik kan hele boeken schrijven over hoe leuk en lief ik haar wel niet vind
ze word zo groot al die dingen die ze ineens doet en kan Ik kan hele boeken schrijven over hoe leuk en lief ik haar wel niet vind
Oh Snoenk, dat zijn echt de momenten die je later herinnert als je terug kijkt naar je jeugd Dat gezichtje!
Maar hoe doen jullie dat dan, zo opvoeden? Ik heb dus echt niet de tijd om gedurende de hectische dag de hele tijd na te denken welke theorie ik ga gebruiken om met een situatie om te gaan. En dus handel ik gewoon zoals ik denk dat het goed is. Dat zal toevallig vast wel eens een raakvlak hebben met een theorie, maar bewust kan ik dat niet hoor.
Dat gezichtje!Maar hoe doen jullie dat dan, zo opvoeden? Ik heb dus echt niet de tijd om gedurende de hectische dag de hele tijd na te denken welke theorie ik ga gebruiken om met een situatie om te gaan. En dus handel ik gewoon zoals ik denk dat het goed is. Dat zal toevallig vast wel eens een raakvlak hebben met een theorie, maar bewust kan ik dat niet hoor.
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Lu, fijn dat het met de medicijnen onder controle blijft. Hopen dat het snel afgebouwd kan worden. Baby zit hier ook nog steeds aan de ventolin. Nog steeds ziek ook 
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
In het moment zelf is het inderdaad moeilijk om heel bewust voor een benadering te kiezen. Al moet ik zeggen: als het me lukte mijn hoofd koel te houden tijdend een bui van I dan probeerde ik bewust wel eens iets uit. En dan inderdaad naar aanleiding van wat ik ergens had gelezen/gehoord.
Maar het zit voor mij vooral in de reflectie denk ik. Ik denk vaak na over hoe het met I gaat, wat me opvalt aan hoe ze doet, hoe wij daarop reageren. Verder vind ik het zelf ook heel fijn om veel te observeren. Dus kijken hoe mijn kind zich gedraagt en reageert. Dan vallen me dingen op en dan reageer ik daar weer op. Ik merk wel dat in de opvoeding eigenlijk alles wat je in je leven hebt meegekregen aan eigen opvoeding, invloeden en voorbeelden van anderen terugkomt. Best bijzonder hoe dat werkt, omdat het vooral onbewust gaat dus. Maar het is niet waar dat je 'zomaar wat doet', dan onderschat je denk ik de processen die er in je gaande zijn.
Maar het zit voor mij vooral in de reflectie denk ik. Ik denk vaak na over hoe het met I gaat, wat me opvalt aan hoe ze doet, hoe wij daarop reageren. Verder vind ik het zelf ook heel fijn om veel te observeren. Dus kijken hoe mijn kind zich gedraagt en reageert. Dan vallen me dingen op en dan reageer ik daar weer op. Ik merk wel dat in de opvoeding eigenlijk alles wat je in je leven hebt meegekregen aan eigen opvoeding, invloeden en voorbeelden van anderen terugkomt. Best bijzonder hoe dat werkt, omdat het vooral onbewust gaat dus. Maar het is niet waar dat je 'zomaar wat doet', dan onderschat je denk ik de processen die er in je gaande zijn.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik krijg al jeuk alleen maar van die namen. Onvoorwaardelijk ouderschap daarmee zeggen ze eigenlijk zelf al dat alle anderen het fout doen want dat is dan blijkbaar voorwaardelijk ouderschap.
Ik ben van het 'ik doe maar wat'-ouderschap en dat bevalt hier prima! En mijn kinderen staan ook niet altijd op 1, aanpassen aan een ander lijkt me ook een belangrijke vaardigheid die hier heel veel geoefend wordt, zowel door kinderen als volwassenen.
Wat een vrolijk snoetje Snoenk! Dergelijke avonden gaan wij ook instellen als ze wat groter zijn, zelf ook goede herinneringen aan.
daarmee zeggen ze eigenlijk zelf al dat alle anderen het fout doen want dat is dan blijkbaar voorwaardelijk ouderschap. Ik ben van het 'ik doe maar wat'-ouderschap en dat bevalt hier prima! En mijn kinderen staan ook niet altijd op 1, aanpassen aan een ander lijkt me ook een belangrijke vaardigheid die hier heel veel geoefend wordt, zowel door kinderen als volwassenen.
Wat een vrolijk snoetje Snoenk! Dergelijke avonden gaan wij ook instellen als ze wat groter zijn, zelf ook goede herinneringen aan.
Ik weet niet hoe je daar bij komt? maar dit klopt niet helemaal niet alles gaat in overleg.quote:
Ik zie er op zich wel wat in maar het staat redelijk ver af van wat gebruikelijk is in de westerse cultuur en dat maakt het soms moeilijk toepasbaar is in mijn ogen. Het geven van complimenten wordt bijvoorbeeld ook gezien als extrinsieke motivatie en moet dus worden vermeden in een OO opvoeding. Een kind hoeft pas zindelijk te worden als het zelf die behoefte voelt, alles gebeurt in overleg (ook dingen als tanden poetsen en medicijnen nemen gaan nooit onder dwang en als een kind perse niet in een autostoel wil dan ga je gewoon niet met de auto) en als ouder moet je maar net onderscheid kunnen maken tussen wens en behoefte. Het is niet altijd even praktisch, zeker niet als werkende ouder.
En er is wel zoiets als moeten en dwang bij medicijnen die moeten, autogordels en tanden poetsen. ook dat zindelijkheid is geen regel ofzo. Het gaat er om hoe je om gaat met de dingen die moeten. En als kinderen veel inbreng hebben dan is er ook minder vaak dwang momenten.
Maar OO is niet doen wat je kind wil, alles mee laten beslissen en geen complimenten.
Het gaat om de complimenten/observaties die je geeft niet leeg laten zijn, het eindproduct.
De loze goedzo goedzo goedzo als een kind iets doet wat helemaal niet zo geweldig is.
Beter de weg observeren en daar iets over zeggen dan alleen het eindproduct mooi noemen.
Mijn kind moet dus wel altijd tanden poetsen, de gordels om op de fiets, in de autostoel, medicijnen die echt nodig zijn.
En nog genoeg andere dingen die gewoon moeten omdat je als ouders gewoon verplichting hebt om bepaalde dingen te doen, dingen moeten voor veiligheid en gezondheid.
Als je dieper in de OO groepen zit zal je zien dat er heel veel begrenzen is het gaat er alleen om hoe je dat doet en met welke motivatie.
Zo zijn er veel wensen en behoeftes waar je als ouder aan vast kan houden omdat dit zo hoort of omdat je eigen moeder zei dat het moet of gewoon omdat het je zegt.
Het gaat er om dat je het van een afstandje bekijkt en de compromis kan vinden zodat beide personen hun behoeftes vervult worden.
Als een kind honger heeft dan is de behoefte eten, de wens is poffertjes.
Dan geef je dus niet altijd maar gewoon poffertjes het gaat om behoefte vervulling.
Ik maak mezelf zoveel mogelijk bewust van dat ik dingen aan Sjaak uit moet leggen. Dat helpt bij hem zoveel! Als ik moe ben en een kort lontje heb, is het heel makkelijk om hem ‘gewoon’ iets te verbieden en om boos op hem te worden. Maar dan zijn we allebei boos en heeft niemand wat gewonnen.quote:
Oh Snoenk, dat zijn echt de momenten die je later herinnert als je terug kijkt naar je jeugd
Maar hoe doen jullie dat dan, zo opvoeden? Ik heb dus echt niet de tijd om gedurende de hectische dag de hele tijd na te denken welke theorie ik ga gebruiken om met een situatie om te gaan. En dus handel ik gewoon zoals ik denk dat het goed is. Dat zal toevallig vast wel eens een raakvlak hebben met een theorie, maar bewust kan ik dat niet hoor.
Ik spreek mezelf dan even toe dat het veel beter is om dingen uit te leggen en even te knuffelen omdat we allebei boos zijn. Dat doe ik vervolgens en het helpt altijd.
Verder handel ik ook naar het moment en hoe ik me voel hoor, maar er zitten een aantal basispunten in onze opvoeding die wij dus nooit doen, zoals straffen (belonen doen we wel, maar niet op grote schaal denk ik. Wat Bumdabum zegt: we geven geen loze complimenten maar zeggen altijd waar het compliment voor is). Ik hoef hier niet na te denken over een theorie, omdat het automatisch gaat. Blijkbaar past dit in OO. Daar lees ik dan over en daar neem ik meer dingen uit mee, die ik uitprobeer op momenten dat het kan.
Ik hoop dat ik het wat duidelijk uitleg
'Ik ga niet meeeeeeee' 'Ik wil niet op de fieeeeeets' En dan kom ik dus met 'Ja maar B dan mag je filmpje kijken en maak ik een feestbakje voor je'quote:
Het zal wel aan mijn rare opvoedvisie liggen maar een kind na een drukke kdv-dag in het vooruitzicht stellen dat hij mag bijkomen op de bank met een filmpje en wat lekkers erbij heeft toch niets met omkopen te maken?
Ik zie dat niet als omkopen hoorquote:
[..]
'Ik ga niet meeeeeeee' 'Ik wil niet op de fieeeeeets' En dan kom ik dus met 'Ja maar B dan mag je filmpje kijken en maak ik een feestbakje voor je'
Ik zie dat als hem iets beloven om naar uit te kijken. Zelf vind ik het ook fijn om na een lange werkdag te horen dat het eten al klaar is, of dat ik een filmpje ga kijken 's avonds. Wij weten die dingen, maar een peuter is zó in het nu dat ze dat niet zien. Die wetenschap is dan gewoon een fijn vooruitzicht.
Ja sorry, slaapgebrek maakt me zwart-wit
Tuurlijk kijk ik ook wel naar mezelf hoor, achteraf bedenk ik of iets een goede zet was of niet en probeer een andere keer rekening daarmee te houden. Maar niet omdat ik denk: ‘Oeh, onvoorwaardelijk ouderschap, dit dat’.
Uitleg en geduld zijn volgens mij voor ieder kind dingen die werken, hoewel ik het soms niet voor elkaar krijg na de zoveelste uitbarsting. Dan kom ik er later wel op terug.
Ik dwing mijn kind soms wel dingen, gewoon omdat ik niet altijd zin/tijd/geduld heb om alles op zijn manier te doen. Dat moet hij dan maar leren. Scheelt denk ik ook dat ik zelf op die manier ben opgevoed en met heel veel liefde terugkijk naar mijn jeugd. Ik heb dus geen problemen gehad door de opvoedmethodes van mijn ouders en ben daar dus zelf ook niet zo mee bezig.
Die complimenten snap ik dan weer niet. Ik geef mijn kind echt veel complimenten, al is het maar omdat hij me lief helpt met de vaatwasser, of een mooie tekening heeft gemaakt. Is daar dan iets mis mee? Ik snap dat soort opvoeddingen dus niet hè
Tuurlijk kijk ik ook wel naar mezelf hoor, achteraf bedenk ik of iets een goede zet was of niet en probeer een andere keer rekening daarmee te houden. Maar niet omdat ik denk: ‘Oeh, onvoorwaardelijk ouderschap, dit dat’.
Uitleg en geduld zijn volgens mij voor ieder kind dingen die werken, hoewel ik het soms niet voor elkaar krijg na de zoveelste uitbarsting. Dan kom ik er later wel op terug.
Ik dwing mijn kind soms wel dingen, gewoon omdat ik niet altijd zin/tijd/geduld heb om alles op zijn manier te doen. Dat moet hij dan maar leren. Scheelt denk ik ook dat ik zelf op die manier ben opgevoed en met heel veel liefde terugkijk naar mijn jeugd. Ik heb dus geen problemen gehad door de opvoedmethodes van mijn ouders en ben daar dus zelf ook niet zo mee bezig.
Die complimenten snap ik dan weer niet. Ik geef mijn kind echt veel complimenten, al is het maar omdat hij me lief helpt met de vaatwasser, of een mooie tekening heeft gemaakt. Is daar dan iets mis mee? Ik snap dat soort opvoeddingen dus niet hè
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Ik hanteer ook niet echt een methode - blijkbaar heb ik veel uit attachment parenting gehaald (samen slapen, veel dragen tot ze anderhalf was, nog steeds bv). Maar dat was geen bewuste keuze, het voelde gewoon goed.
Nu leg ik inderdaad op veel uitleggen waarom iets niet mag of juist moet, zoals MwCactus zegt. Maar sommige dingen moeten gewoon, zoals tandenpoetsen. En dan mag ze dus een filmpje kijken zodat ze meewerkt, dan is het voor iedereen leuker. Is dat dan omkopen?
Ook heel belangrijk vind ik niet boos worden. Als N boos is en huilt, dan heeft ze behoefte aan een knuffel. Als ik dan ga schreeuwen, gaat ze alleen maar harder huilen. Dus altijd lief blijven ook al is ze boos. Nu helpt het ook wel dat ze zelden om knullige dingen boos wordt
En complimenten geven, dat doe ik ook wel eens. Daardoor vindt N zichzelf nu 'heel heel heel stoer! En knap ook!'
Nu leg ik inderdaad op veel uitleggen waarom iets niet mag of juist moet, zoals MwCactus zegt. Maar sommige dingen moeten gewoon, zoals tandenpoetsen. En dan mag ze dus een filmpje kijken zodat ze meewerkt, dan is het voor iedereen leuker. Is dat dan omkopen?
Ook heel belangrijk vind ik niet boos worden. Als N boos is en huilt, dan heeft ze behoefte aan een knuffel. Als ik dan ga schreeuwen, gaat ze alleen maar harder huilen. Dus altijd lief blijven ook al is ze boos. Nu helpt het ook wel dat ze zelden om knullige dingen boos wordt
En complimenten geven, dat doe ik ook wel eens. Daardoor vindt N zichzelf nu 'heel heel heel stoer! En knap ook!'
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Uhm, hoe doe ik anders boodschappen zonder een compleet dramaquote:
[..]
'Ik ga niet meeeeeeee' 'Ik wil niet op de fieeeeeets' En dan kom ik dus met 'Ja maar B dan mag je filmpje kijken en maak ik een feestbakje voor je'
S.: ‘Neeeeee, spelen, neeeee niet de jas aan, neeeee niet in de kinderwagen.’
Ik: ‘Als je nu even mee gaat met mama, krijg je in de supermarkt een appel (thanks Lidl
) en mag je in het park een stuk lopen.’S.: *huppelt naar de kapstok* ‘Okeeeee.’
Ik vind het prima hoor
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Precies ja. Je verwoordt daarmee een behoefte die zij zelf op dat moment niet onder woorden kunnen brengen. Als I aan het einde van zo'n dag een drama momentje heeft bij het naar huis gaan en ik haar uitleg dat ze thuis even lekker kan bijkomen met haar favoriete filmpje dan kan ze echt zo opgelucht "Jaaa" uitroepen.quote:
Ik zie dat niet als omkopen hoor
Ik zie dat als hem iets beloven om naar uit te kijken. Zelf vind ik het ook fijn om na een lange werkdag te horen dat het eten al klaar is, of dat ik een filmpje ga kijken 's avonds. Wij weten die dingen, maar een peuter is zó in het nu dat ze dat niet zien. Die wetenschap is dan gewoon een fijn vooruitzicht.
. Ik heb nu van twee mensen (iemand van de BSO en iemand van school) gehoord dat I zo helemaal zichzelf is en eerlijk alles gewoon zegt en zo grappig uit de hoek kan komen. Echt leuk om te horen.
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
volgens mij gaat het er om dat je je kind dat traint om dingen te doen voor goedkeuring, dus dat hij niet iets doet omdat hij er zelf beter van wordt, maar omdat mama dan zo blij wordt. Althans, zo heb ik dat gedachtengoed altijd vertaald.quote:
Die complimenten snap ik dan weer niet. Ik geef mijn kind echt veel complimenten, al is het maar omdat hij me lief helpt met de vaatwasser, of een mooie tekening heeft gemaakt. Is daar dan iets mis mee? Ik snap dat soort opvoeddingen dus niet hè
Ik ben heel complimenteus opgevoed en ben echt de ergste pleaser die er bestaat, maar of dat correlatie heeft weet ik niet. Ik complimenteer mijn kind in elk geval heel vaak, want het geeft ons allebei een goed gevoel
disclaimer
Al mijn kennis komt van FB groepen en een beetje Google, dus wat ik erover weet gaat vooral over hoe OO uitgevoerd wordt en dus minder over de theorie erachter. Ik heb me er ook weer niet zover in verdiept. Maar kennelijk is de lijn trekken tussen wat grenzeloos is en wat niet een moeilijk ding binnen OO want van wat ik meekrijg zijn er een hoop ouders die OO beschouwen als wat ik opschreef. Bij een dergelijke uitvoering wordt het in mijn ogen teveel een laissez faire opvoeding.quote:Op vrijdag 9 februari 2018 09:00 schreef Budabuddumbam het volgende:
[..]
Ik weet niet hoe je daar bij komt? maar dit klopt niet helemaal niet alles gaat in overleg.
En er is wel zoiets als moeten en dwang bij medicijnen die moeten, autogordels en tanden poetsen. ook dat zindelijkheid is geen regel ofzo. Het gaat er om hoe je om gaat met de dingen die moeten. En als kinderen veel inbreng hebben dan is er ook minder vaak dwang momenten.
Maar OO is niet doen wat je kind wil, alles mee laten beslissen en geen complimenten.
Het gaat om de complimenten/observaties die je geeft niet leeg laten zijn, het eindproduct.
De loze goedzo goedzo goedzo als een kind iets doet wat helemaal niet zo geweldig is.
Beter de weg observeren en daar iets over zeggen dan alleen het eindproduct mooi noemen.
Mijn kind moet dus wel altijd tanden poetsen, de gordels om op de fiets, in de autostoel, medicijnen die echt nodig zijn.
En nog genoeg andere dingen die gewoon moeten omdat je als ouders gewoon verplichting hebt om bepaalde dingen te doen, dingen moeten voor veiligheid en gezondheid.
Als je dieper in de OO groepen zit zal je zien dat er heel veel begrenzen is het gaat er alleen om hoe je dat doet en met welke motivatie.
Zo zijn er veel wensen en behoeftes waar je als ouder aan vast kan houden omdat dit zo hoort of omdat je eigen moeder zei dat het moet of gewoon omdat het je zegt.
Het gaat er om dat je het van een afstandje bekijkt en de compromis kan vinden zodat beide personen hun behoeftes vervult worden.
Als een kind honger heeft dan is de behoefte eten, de wens is poffertjes.
Dan geef je dus niet altijd maar gewoon poffertjes het gaat om behoefte vervulling.
Als wat jij beschrijft de ´officiële´ uitvoering van OO is dan zijn we toch meer OO bezig dan ik dacht.
We proberen lege complimenten te vermijden en tja, sommige dingen moeten gewoon. Wij doen daarbij wel veel aan uitleggen en overleggen. En soms gaan dingen wel met een beloning. Ik dien Wolk bijvoorbeeld veel liever Ventolin toe terwijl ze een filmpje op mijn telefoon kijkt dan terwijl ze haar longen uit haar lijf schreeuwt (hoewel dat wel weer effectiever is voor de longen begreep ik van de KA ).
Ja maar al die dingen zijn toch vooral common sense. Ik begrijp die behoefte nooit zo om er dan een label op te plakken. Kijk mij eens OO of NO of AP zijn. Terwijl we uiteindelijk bijna allemaal hetzelfde doen.
disclaimer
Ja en dit dus. Daar heb je geen grondige kennis van achterliggende theorieën voor nodig, als je dit als algemene leidraad aanhoudt dan kom je al een heel end denk ik zo.quote:
Uitleg en geduld zijn volgens mij voor ieder kind dingen die werken, hoewel ik het soms niet voor elkaar krijg na de zoveelste uitbarsting. Dan kom ik er later wel op terug.en gehad door de opvoedmethodes van mijn ouders en ben daar dus zelf ook niet zo mee bezig.
Ik begon al met reageren voordat ik bij was met lezen.quote:
Ja maar al die dingen zijn toch vooral common sense. Ik begrijp die behoefte nooit zo om er dan een label op te plakken. Kijk mij eens OO of NO of AP zijn. Terwijl we uiteindelijk bijna allemaal hetzelfde doen.
Ik ben het helemaal met je eens, zoals ik hierboven LeSage ook aanhaalde. Ik vind het leuk om te lezen over de verschillende opvoedmethoden en daarom weet ik van een aantal verschillende de basis, maar uiteindelijk doe je toch wat goed voelt voor jezelf. Dat kan dan toevallig meer in 1 hokje of een andere passen. Ik pik uit de verschillende opvoedmethoden wat mij aanstaat. Maar het is allemaal een beetje same - same heb ik het idee (zeker op Fok, irl kom ik nog wel eens echt verschillen tegen met hoe wij het doen).
Over die complimenten vind ik het volgende:quote:
Ja sorry, slaapgebrek maakt me zwart-wit
Tuurlijk kijk ik ook wel naar mezelf hoor, achteraf bedenk ik of iets een goede zet was of niet en probeer een andere keer rekening daarmee te houden. Maar niet omdat ik denk: ‘Oeh, onvoorwaardelijk ouderschap, dit dat’.
Uitleg en geduld zijn volgens mij voor ieder kind dingen die werken, hoewel ik het soms niet voor elkaar krijg na de zoveelste uitbarsting. Dan kom ik er later wel op terug.
Ik dwing mijn kind soms wel dingen, gewoon omdat ik niet altijd zin/tijd/geduld heb om alles op zijn manier te doen. Dat moet hij dan maar leren. Scheelt denk ik ook dat ik zelf op die manier ben opgevoed en met heel veel liefde terugkijk naar mijn jeugd. Ik heb dus geen problemen gehad door de opvoedmethodes van mijn ouders en ben daar dus zelf ook niet zo mee bezig.
Die complimenten snap ik dan weer niet. Ik geef mijn kind echt veel complimenten, al is het maar omdat hij me lief helpt met de vaatwasser, of een mooie tekening heeft gemaakt. Is daar dan iets mis mee? Ik snap dat soort opvoeddingen dus niet hè
Er is een verschil tussen het geven van een compliment.
Situatie A: Kind maakt een mooie tekening, moeder zegt “Wow, goed gedaan!” Wat heeft het kind dan goed gedaan? Het dopje op de stift gedaan? Stil gezeten? Een blauwe streep op het papier gezet? Het kind krijgt geen concrete complimenten en weet dus niet goed waar het aan toe is.
Situatie B: Kind maakt een mooie tekening. Moeder zegt: “Wow, wat heb jij daar een mooie tekening gemaakt zeg.” Kind weet wat de moeder waardeert en waar het compliment voor is.
Maar dit is dus puur hoe ik het zie hè
Ik probeer heel hard geen (voor mijn gevoel) ‘loze’ “goed zo”’s in de lucht te gooien, maar duidelijk aan te geven waar ik trots op ben.
Dat valt nog best tegen hoor. Misschien doen we hier wel veelal hetzelfde, maar als ik kijk naar de mensen om me heen dan vinden ze mij maar raar (en dat laten ze ook zeker weten!). Daar zit echt een groot verschil tussen. Gelukkig heb ik lieve vriendinnen van hier gevonden die mij niet raar vinden in de opvoeding van Sjaak.quote:
Ja maar al die dingen zijn toch vooral common sense. Ik begrijp die behoefte nooit zo om er dan een label op te plakken. Kijk mij eens OO of NO of AP zijn. Terwijl we uiteindelijk bijna allemaal hetzelfde doen.
Ik heb een beetje een ambivalente houden tov opvoedmethodes.
Ik vind het leuk om over te lezen, maar ben nog nooit op toepassen overgegaan Of nou ja, ik lees wel iets wat we sowieso al doen, mara ben eigenlijk nog nooit van aanpak veranderd. Mezelf kennende zou ik erg gefrustreerd raken als mijn kind dan niet exact reageert als in de theorie. En die kan sis 1
Wij voeden op uit gevoel. We hebben geen regels ofzo, en toch weten de kinderen wat er wel en niet de bedoeling is. En ze zijn zo vreselijk leuk, dat we toch vast iets goed doen
Complimenten geven wij wel. Wanneer we ergens echt van onder de indruk zijn, of als O iets doet waar ze hard voor gewerkt heeft ofzo. Gisteren had ze bijvoorbeeld een hele tijd zitten ploeteren op met strijkkraaltjes. Dan zeggen we iets van: "wow, is ie klaar? Tof! Heb je een patroon gemaakt? Mooie kleuren heb je gekozen. Kom, gaan we samen strijken, mag jij hete strijkijzer vasthouden". Nu ik het zo neerzet is het niet een klassiek compliment, maar ik geef wel commentaar op wat ze doet en zegt, op een positieve manier.
Ik vind het leuk om over te lezen, maar ben nog nooit op toepassen overgegaan
Of nou ja, ik lees wel iets wat we sowieso al doen, mara ben eigenlijk nog nooit van aanpak veranderd. Mezelf kennende zou ik erg gefrustreerd raken als mijn kind dan niet exact reageert als in de theorie. En die kan sis 1 Wij voeden op uit gevoel. We hebben geen regels ofzo, en toch weten de kinderen wat er wel en niet de bedoeling is. En ze zijn zo vreselijk leuk, dat we toch vast iets goed doen
Complimenten geven wij wel. Wanneer we ergens echt van onder de indruk zijn, of als O iets doet waar ze hard voor gewerkt heeft ofzo. Gisteren had ze bijvoorbeeld een hele tijd zitten ploeteren op met strijkkraaltjes. Dan zeggen we iets van: "wow, is ie klaar? Tof! Heb je een patroon gemaakt? Mooie kleuren heb je gekozen. Kom, gaan we samen strijken, mag jij hete strijkijzer vasthouden". Nu ik het zo neerzet is het niet een klassiek compliment, maar ik geef wel commentaar op wat ze doet en zegt, op een positieve manier.
Het kopt ook wel dat veel mensen een beetje een rare definitie er op na houden en het echt grenzeloos is, dat is helemaal niet de bedoeling er van.quote:
[..]
Al mijn kennis komt van FB groepen en een beetje Google, dus wat ik erover weet gaat vooral over hoe OO uitgevoerd wordt en dus minder over de theorie erachter. Ik heb me er ook weer niet zover in verdiept. Maar kennelijk is de lijn trekken tussen wat grenzeloos is en wat niet een moeilijk ding binnen OO want van wat ik meekrijg zijn er een hoop ouders die OO beschouwen als wat ik opschreef. Bij een dergelijke uitvoering wordt het in mijn ogen teveel een laissez faire opvoeding.
Als wat jij beschrijft de ´officiële´ uitvoering van OO is dan zijn we toch meer OO bezig dan ik dacht.
Een beloning is blijkbaar een woord waar veel mensen anders over denken wat ze met OO bedoelen met niet straffen en niet belonen is het gedrag wat je wenst belonen.
Voor de tv gewoon ventolin geven is iets anders als.
Als je nu doet wat ik zeg dan mag je straks tv kijken.
of
Als je nu goed opruimt dan mag je straks een ijsje.
Dat is voor OO wel echt een no-go dingen doen met tv omdat het werkt is natuurlijk prima.
Het gaat er om dat ze goed opruimen omdat het hoort en niet omdat ze wel of niet een ijsje krijgen. Dus dat ze zindelijk worden omdat het nodig is om naar school te kunnen, niet omdat ze een cadeautje krijgen.
Een beloning is precies hetzelfde als straffen alleen dan met andere formulering maar het effect is dat kinderen minder intrinsieke motivatie hebben en na de peuterleeftijd is het al snel over met je kind zo ver krijgen omdat het een ijsje krijgt
Maar dat is observeren en benoemen wat ze doen, niet zozeer een goedzo op resultaat.quote:
Complimenten geven wij wel. Wanneer we ergens echt van onder de indruk zijn, of als O iets doet waar ze hard voor gewerkt heeft ofzo. Gisteren had ze bijvoorbeeld een hele tijd zitten ploeteren op met strijkkraaltjes. Dan zeggen we iets van: "wow, is ie klaar? Tof! Heb je een patroon gemaakt? Mooie kleuren heb je gekozen. Kom, gaan we samen strijken, mag jij hete strijkijzer vasthouden". Nu ik het zo neerzet is het niet een klassiek compliment, maar ik geef wel commentaar op wat ze doet en zegt, op een positieve manier.
Dit is tekstboek hoe het wel kan, als je wel dit soort dingen wil benoemen.
Aah zo, ik benoem inderdaad wel waar ik trots op ben. Dat is gewoon vaak.quote:
[..]
Over die complimenten vind ik het volgende:
Er is een verschil tussen het geven van een compliment.
Situatie A: Kind maakt een mooie tekening, moeder zegt “Wow, goed gedaan!” Wat heeft het kind dan goed gedaan? Het dopje op de stift gedaan? Stil gezeten? Een blauwe streep op het papier gezet? Het kind krijgt geen concrete complimenten en weet dus niet goed waar het aan toe is.
Situatie B: Kind maakt een mooie tekening. Moeder zegt: “Wow, wat heb jij daar een mooie tekening gemaakt zeg.” Kind weet wat de moeder waardeert en waar het compliment voor is.
Maar dit is dus puur hoe ik het zie hè
Nou schijn in volgens mijn omgeving sowieso heel veel te praten en uit te leggen aan mijn kinderen. Ik vind dat vooral ook goed voor het taalbegrip en de woordenschat. Maar fijn dat het opvoedtechnisch ook nog wat doet
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Ja maar dan krijg je dus weer de vraag of B dan een goed compliment is...quote:
[..]
Over die complimenten vind ik het volgende:
Er is een verschil tussen het geven van een compliment.
Situatie A: Kind maakt een mooie tekening, moeder zegt “Wow, goed gedaan!” Wat heeft het kind dan goed gedaan? Het dopje op de stift gedaan? Stil gezeten? Een blauwe streep op het papier gezet? Het kind krijgt geen concrete complimenten en weet dus niet goed waar het aan toe is.
Situatie B: Kind maakt een mooie tekening. Moeder zegt: “Wow, wat heb jij daar een mooie tekening gemaakt zeg.” Kind weet wat de moeder waardeert en waar het compliment voor is.
Maar dit is dus puur hoe ik het zie hè
Want is het belangrijk of het een mooie tekening is? Je had ook compliment C kunnen geven:
C: Wat heb jij lekker zitten tekenen! en dan iets vragen over de tekening.. edit: zoals Roomsnoes ook doet dus..
Anyway.. ik krijg ook altijd jeuk van de verschillende opvoedmethoden en doe gewoon wat goed voelt. Met inderdaad vooral geduld en het kind serieus nemen als basis.
Wel het een en ander besproken met mensen over hoe je kan zorgen dat broer en zus fijn met elkaar omgaan en beiden zich gehoord/geliefd etc voelen. Naar aanleiding van wat oorlogjes op kleine schaal vroeger in mijn straat en wat trauma's van mijn moeder (altijd de wijste moeten zijn, want oudste). Daar heb ik voor nu uitgehaald dat je ze dus niet hetzelfde moet behandelen en ze duidelijk als individu erkend moeten worden. (eigenlijk ook common sense, maar mijn oma probeerde dus voor tante en moeder alles hetzelfde te doen incl kleding ondanks leeftijdsverschil). Nou ja af en toe reflecteren op je handelen helpt denk ik wel..
Feedback kun je beter geven op het proces dan op de persoon. En dan is compliment B inderdaad eigenlijk niet zo handig.
Still a little bit of your face I haven't kissed.
Dat van complimenten vind ik interessant, maar echt lastig. I kleurt momenteel heel erg veel. En laat dus heel vaak kleurplaten zien en vraagt tijdens het kleuren ook regelmatig: "Mama, kom eens kijken hoe mooi ik dit heb gedaan?" Ik weet dan niet altijd goed hoe dan feedback te geven. Ze kleurt al behoorlijk goed binnen de lijntjes en dat vind ik niet zo boeiend verder. Maar wat kan ik verder zeggen op die momenten dan "Ja mooi hoor!" Ik zeg bijv wel dat ik het zo leuk vind om te zien dat ze er veel plezier aan beleeft....
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik weet trouwens wel een groot verschil met hoe wij het doen en wat ik IRL soms tegenkom en dat is het op de gang zetten als straf, of een time-out. Dat is iets wat wij niet zo snel zullen doen en al helemaal niet op deze leeftijd. Maar op het KDV heb ik dus wel eens een gesprek opgevangen van een ouder die zijn kind (jonger dan 2 want op de babygroep) af en toe apart gezet wilde hebben als ze iets deed wat niet mocht. Dat noem ik meer een vorm van operante conditionering en zoals we daar nu instaan zou ik dat dus niet zo snel doen.
Anderzijds: je weet maar nooit hoe het loopt. Ik riep ook altijd nooit slaaptraining te gaan doen maar toen we uiteindelijk op het punt waren dat ik van slaapgebrek ging dissociëren, mijn man met zelfmoordgedachten rondliep en ons huwelijk op het punt van knallen stond zijn we toch met een aangepast vorm van slaaptraining aan de slag gegaan. Het alternatief was niet echt een optie.
Anderzijds: je weet maar nooit hoe het loopt. Ik riep ook altijd nooit slaaptraining te gaan doen maar toen we uiteindelijk op het punt waren dat ik van slaapgebrek ging dissociëren, mijn man met zelfmoordgedachten rondliep en ons huwelijk op het punt van knallen stond zijn we toch met een aangepast vorm van slaaptraining aan de slag gegaan. Het alternatief was niet echt een optie.
Klopt. Ik geef dat ook bijna nooit zo, maar het geeft wel een duidelijk verschil aan tussen verschillende manieren van complimenten geven. Compliment B is hoe mijn vrouw het doet, ik doe een combinatie van B en C.quote:
Feedback kun je beter geven op het proces dan op de persoon. En dan is compliment B inderdaad eigenlijk niet zo handig.
Ik denk dat het "kom eens kijken" vooral dat is. Mamma, kom eens kijken, ik ben fijn bezig en wil dat met je delen.quote:Op vrijdag 9 februari 2018 11:07 schreef Franny_G het volgende:
Dat van complimenten vind ik interessant, maar echt lastig. I kleurt momenteel heel erg veel. En laat dus heel vaak kleurplaten zien en vraagt tijdens het kleuren ook regelmatig: "Mama, kom eens kijken hoe mooi ik dit heb gedaan?" Ik weet dan niet altijd goed hoe dan feedback te geven. Ze kleurt al behoorlijk goed binnen de lijntjes en dat vind ik niet zo boeiend verder. Maar wat kan ik verder zeggen op die momenten dan "Ja mooi hoor!" Ik zeg bijv wel dat ik het zo leuk vind om te zien dat ze er veel plezier aan beleeft....
Ik zeg vaak iets als: wow mooie kleuren heb je gekozen, of gezellig hè, samen kleuren. Of juist de inhoud van de kleurplaat benoemen. "hé wie is dat? Wat doet dat figuur?" Dat soort dingen.
En soms zeg ik hm-mm. Gewoon om te bevestigen dat ik haar hoor en er ben, en dan verder niks
Oh ja, nee, daar ben ik dus echt niet mee bezig, hoe ik zo’n compliment dan precies geef. Ik zou dan gewoon ‘wauw, mooi hoor!’ roepen. En daar zie ik dus ook echt niets verkeerd in.
Ik vraag me dan wel af hoeveel van jullie zelf intrinsieke motivatie hebben. Ik moet mezelf echt regelmatig een beloning in het vooruitzicht stellen om dingen gedaan te krijgen. Ik werk ook niet uit intrinsieke motivatie. Ik vind het salaris (de beloning) echt het allerbelangrijkst.
Straffen ligt denk ik ook wel aan je kind, Lu. Ik lees vaak dat Wolk best heel meegaand is en weinig peuterbuien heeft. Als dat dagelijks zou zijn, ga je misschien wel heel anders ermee om, maar dat gaf je zelf ook al aan.
(Hoe gaat dat eigenlijk met slapen, als Wolk niet ziek is, beter? )
Ik vraag me dan wel af hoeveel van jullie zelf intrinsieke motivatie hebben. Ik moet mezelf echt regelmatig een beloning in het vooruitzicht stellen om dingen gedaan te krijgen. Ik werk ook niet uit intrinsieke motivatie. Ik vind het salaris (de beloning) echt het allerbelangrijkst.
Straffen ligt denk ik ook wel aan je kind, Lu. Ik lees vaak dat Wolk best heel meegaand is en weinig peuterbuien heeft. Als dat dagelijks zou zijn, ga je misschien wel heel anders ermee om, maar dat gaf je zelf ook al aan.
(Hoe gaat dat eigenlijk met slapen, als Wolk niet ziek is, beter?
)
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Ik boks even enorm met LeSage. Ik vraag me af of sommige dingen niet kapot geanalyseerd worden, al zal overal natuurlijk wel een kern van waarheid inzitten.
Ik geef N. eigenlijk alleen een time-out als ze haar zusje slaat. Gelukkig heeft ze dat nu al een hele tijd niet meer gedaan, en toen ze dat wel deed was het gelukkig ook maar zo af en toe.
Ik geef N. eigenlijk alleen een time-out als ze haar zusje slaat. Gelukkig heeft ze dat nu al een hele tijd niet meer gedaan, en toen ze dat wel deed was het gelukkig ook maar zo af en toe.
Ik voed dus op volgens de 'omkoop methode'
Ik merk wel dat ik veel (bewust en onbewust) meeneem vanuit mijn eigen jeugd. Ik had een topjeugd dus daar denk ik wel eens aan bij beslissingen.
Al eens gezegd maar ik ben geen moeder van nature, zelf was ik na een jaar B ook verrast dat ie al zijn ledematen nog had. En nu gaat het meeste vanzelf.
En complimenten geven we vaak. Maar we hebben dan ook een geweldig kind :p
Ik merk wel dat ik veel (bewust en onbewust) meeneem vanuit mijn eigen jeugd. Ik had een topjeugd dus daar denk ik wel eens aan bij beslissingen.
Al eens gezegd maar ik ben geen moeder van nature, zelf was ik na een jaar B ook verrast dat ie al zijn ledematen nog had. En nu gaat het meeste vanzelf.
En complimenten geven we vaak. Maar we hebben dan ook een geweldig kind :p
Het is ook zo verschillend per kind. Mijne is totaal ongevoelig voor dreigen, gillen, time-outs en beloningen Dat maakt het ook wel verrekte lastig hoor, want daardoor is ze moeilijk over te halen om iets te doen. Opruimen is gewoon echt een achterlijke strijd. En intrinsiek intrinschmiek, geen enkel kind voelt de natuurlijke behoefte om z'n zooi achter zich op te ruimen
Dus nou ja, ik blijf maar gewoon doorgaan met streng toespreken als ze echt over de schreef gaat, gedrag benoemen wat me niet aanstaat en de reden daarvoor, maar ik doe dat echt niet met kusjekroel. Wel mag ze altijd een knuffel komen halen als ze die nodig heeft, ook als ze net een uur lang een kutzak is geweest
Dat maakt het ook wel verrekte lastig hoor, want daardoor is ze moeilijk over te halen om iets te doen. Opruimen is gewoon echt een achterlijke strijd. En intrinsiek intrinschmiek, geen enkel kind voelt de natuurlijke behoefte om z'n zooi achter zich op te ruimen Dus nou ja, ik blijf maar gewoon doorgaan met streng toespreken als ze echt over de schreef gaat, gedrag benoemen wat me niet aanstaat en de reden daarvoor, maar ik doe dat echt niet met kusjekroel. Wel mag ze altijd een knuffel komen halen als ze die nodig heeft, ook als ze net een uur lang een kutzak is geweest
disclaimer
er is wel veel onderzoek gedaan naar uitbundige en overmatig complimenten.
https://www.volkskrant.nl(...)sch-gedaan~a4520435/
https://www.volkskrant.nl(...)sch-gedaan~a4520435/
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Mijne ruimt (haar kamer iig) juist heel vaak zelf op als ze er gespeeld heeftquote:
Het is ook zo verschillend per kind. Mijne is totaal ongevoelig voor dreigen, gillen, time-outs en beloningen
Dus nou ja, ik blijf maar gewoon doorgaan met streng toespreken als ze echt over de schreef gaat, gedrag benoemen wat me niet aanstaat en de reden daarvoor, maar ik doe dat echt niet met kusjekroel. Wel mag ze altijd een knuffel komen halen als ze die nodig heeft, ook als ze net een uur lang een kutzak is geweest
dat heb ik haar echt niet geleerd ofzo Dus ik denk dat het ook aan t kind ligt
en ik ga bv ook niet werken vanuit intrinsieke motivatie, daar moet wel m'n salaris als beloning tegenover staan
J'ai vu un escarbot ivre!-Komupolapana
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Oh ja zeker hoor, ik zal de eerste zijn om dat toe te geven. Ze heeft sinds een paar weken ook wel echte peuterbuien en ik moet echt even zoeken naar hoe daarmee om te gaan. Mijn eerste reactie is niet altijd degene die ik idealiter voor me zie (ook omdat ik zo hoogzwanger wat minder geduld heb).quote:
Straffen ligt denk ik ook wel aan je kind, Lu. Ik lees vaak dat Wolk best heel meegaand is en weinig peuterbuien heeft. Als dat dagelijks zou zijn, ga je misschien wel heel anders ermee om, maar dat gaf je zelf ook al aan.
(Hoe gaat dat eigenlijk met slapen, als Wolk niet ziek is, beter?
Er loopt hier bovendien ook geen tweede kind rond nog, die ook in bescherming genomen moet worden. Het zou best kunnen dat we een time-out zouden doen in de toekomst in de situatie die Selvaria beschrijft maar ik zie het dan meer als een noodgreep. Ik zie het mezelf niet zo snel toepassen als opvoedkundige methode (a la Nanny Frost, of dus zo´n ouder die aan het KDV doorgeeft dat het kind in de hoek moet).
Slapen gaat nu gewoon goed, gelukkig. Ze wordt als ze niet ziek is meestal tot 2 keer per nacht wakker maar gaat relatief makkelijk weer slapen (binnen een half uur tot een uur) dus dat is allemaal redelijk normaal op deze leeftijd.
Ik vind dat er nogal een verschil zit tussen altijd overmatig complimenteren / ophemelen en zo nu en dan zeggen "wauw, wat een mooie tekening!". Mijn gezonde verstand zegt dat ik op deze manier heus geen verwaande ettertjes aan het creëren ben.
Maar goed, ik ben geen expert en doe maar wat en tot nu toe bevalt dat prima.
Maar goed, ik ben geen expert en doe maar wat en tot nu toe bevalt dat prima.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ah kijk, jij verwoordt het altijd een stuk beter dan ik met mijn lange lulverhalen, maar dit dus.quote:
Zelfs een compliment geven is hogere wiskunde
Ik roep dus heel snel dingen als “wat goed van jou W!” Of “ben jij al zo’n grote jongen?”
Inmiddels roept W. ook “goed zo W!” als hem iets lukt, zoals z’n schoenen uit doen of de trap afklimmen .
Ik geef als “straf” time-outs bij mega driftbuien, waarbij hij mij soms slaat, schopt en bijt. Dat mag gewoon niet, klaar. Ik pak hem dan op en zet hem op de deurmat (ons huis heeft geen deuren tussen gang, keuken en woonkamer, dus ik kan hem altijd zien en ben nooit verder dan een meter weg) en laat hem daar dan uitrazen. Als ik dan hoor dat de ergste woede over is ga ik naast hem zitten en wacht ik tot ‘ie een knuffel komt halen en is het daarna weer goed.
Van de week had hij ook weer zo’n bui en toen hij mij een stomp gaf, rende hij vervolgens zelf naar de mat om daar uit te razen. In die zin lijkt het dus wel te werken.
Overigens ben ik van team: negeren als het kan, straffen als het moet. Bij mildere driftbuien negeer ik dat boze gewoon, dat werkt dan ook prima.
Inmiddels roept W. ook “goed zo W!” als hem iets lukt, zoals z’n schoenen uit doen of de trap afklimmen
. Ik geef als “straf” time-outs bij mega driftbuien, waarbij hij mij soms slaat, schopt en bijt. Dat mag gewoon niet, klaar. Ik pak hem dan op en zet hem op de deurmat (ons huis heeft geen deuren tussen gang, keuken en woonkamer, dus ik kan hem altijd zien en ben nooit verder dan een meter weg) en laat hem daar dan uitrazen. Als ik dan hoor dat de ergste woede over is ga ik naast hem zitten en wacht ik tot ‘ie een knuffel komt halen en is het daarna weer goed.
Van de week had hij ook weer zo’n bui en toen hij mij een stomp gaf, rende hij vervolgens zelf naar de mat om daar uit te razen. In die zin lijkt het dus wel te werken.
Overigens ben ik van team: negeren als het kan, straffen als het moet. Bij mildere driftbuien negeer ik dat boze gewoon, dat werkt dan ook prima.
Die complimenten, wat een gedoe. Ain’t nobody got time for that.
Straffen vind ik op zich ook niets mis mee, maar ik ben daar dus echt te lui voor. In de hoek zetten en dan steeds terug moeten lopen omdat S. weer eruit komt enzo. 2 keer geprobeerd en toen was ik er wel klaar mee.
Bij een enorme driftbui laat ik hem meestal maar even stampvoeten door het hele huis en zeg ik daarna dat ik zijn gedrag vervelend vond. En in het geval van zichzelf of een ander fysiek iets aan willen doen houd ik hem in een houdgreep vast, dan kalmeert hij meestal
Straffen vind ik op zich ook niets mis mee, maar ik ben daar dus echt te lui voor. In de hoek zetten en dan steeds terug moeten lopen omdat S. weer eruit komt enzo. 2 keer geprobeerd en toen was ik er wel klaar mee.
Bij een enorme driftbui laat ik hem meestal maar even stampvoeten door het hele huis en zeg ik daarna dat ik zijn gedrag vervelend vond. En in het geval van zichzelf of een ander fysiek iets aan willen doen houd ik hem in een houdgreep vast, dan kalmeert hij meestal
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Sjemig alles moet straks wel ontzettend doordacht en overwogen worden voor je nog iets kan zeggen of doen tav je peuter
Lekker 'spontaan' opvoeden nog m.i.
Ik hang de ikdoemaarwat-methode aan aangepast op wat ik weet dat bij mijn stuiterbal past.
En heel fijn past zijn gebruiksaanwijzing nogsteeds dagelijks aan dus uitdaging all over.
Lekker 'spontaan' opvoeden nog m.i.
Ik hang de ikdoemaarwat-methode aan aangepast op wat ik weet dat bij mijn stuiterbal past.
En heel fijn past zijn gebruiksaanwijzing nogsteeds dagelijks aan dus uitdaging all over.
Wij moesten vorige week de oudste naar school brengen. A wilde zijn jas niet aan. Ook niet na tig keer vragen, uitleggen dat we nu echt weg moesten om niet te laat te komen en bij dwang deed hij de jas gewoon weer uit. Ok, dan gaan we zonder jas. Eenmaal buiten kwam hij daar toch snel op terugquote:
[..]
Uhm, hoe doe ik anders boodschappen zonder een compleet drama
S.: ‘Neeeeee, spelen, neeeee niet de jas aan, neeeee niet in de kinderwagen.’
Ik: ‘Als je nu even mee gaat met mama, krijg je in de supermarkt een appel (thanks Lidl
S.: *huppelt naar de kapstok* ‘Okeeeee.’
Ik vind het prima hoor
. En deed zonder morren alsnog zijn jas aan. Ik denk dat hij nu beter begrijpt dat dat ding best handig is.
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
dat hoeft natuurlijk niet, het kan ook gewoon je natuurlijke manier van opvoeden zijn toch?quote:
Sjemig alles moet straks wel ontzettend doordacht en overwogen worden voor je nog iets kan zeggen of doen tav je peuter
Lekker 'spontaan' opvoeden nog m.i.
Ik hang de ikdoemaarwat-methode aan aangepast op wat ik weet dat bij mijn stuiterbal past.
En heel fijn past zijn gebruiksaanwijzing nogsteeds dagelijks aan dus uitdaging all over.
het is voor mij de enige logische manier, dat er toevallig ook een heleboel wetenschap bij komt kijken en onderzoeken en de methode is gewoon toeval.
Mijn methode was er voor ik het naampje wist.
Heb je niet de module «compliment je kind uit de tent» gevolgd aan de Moederen zonder Loederen academie?quote:
Zelfs een compliment geven is hogere wiskunde
Jammer joh. Je hebt écht wat gemist.
Ik heb die aanpak weleens overwogen, maar:quote:
[..]
Wij moesten vorige week de oudste naar school brengen. A wilde zijn jas niet aan. Ook niet na tig keer vragen, uitleggen dat we nu echt weg moesten om niet te laat te komen en bij dwang deed hij de jas gewoon weer uit. Ok, dan gaan we zonder jas. Eenmaal buiten kwam hij daar toch snel op terug
1. Mijn peuter heeft karakter en ik verwacht dat hij dan dus zonder jas zou blijven lopen en daarna ziek is.
2. Hij zou dan zonder schoenen, zonder jas, lopend en met 15 knuffels mee moeten naar de supermarkt.
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Ik doe ook gewoon wat goed voelt zonder een vaste methode aan te hangen. En wat goed voelt verbaast me ook wel eens. Zo had ik van tevoren echt niet gedacht ruim twee jaar borstvoeding te geven.
Ketel is al een paar dagen ziekig, arme jongen. Net kroop hij op de bank tegen me aan en viel spontaan in slaap.
Ketel is al een paar dagen ziekig, arme jongen. Net kroop hij op de bank tegen me aan en viel spontaan in slaap.
Luna, zo zielig is dat dan he. En aandoenlijk van tegen je aan in slaap vallen.
Leuk, veel herkenning dit. Ik doe op veel vlakken ook maar wat, maar lees ook wel eens wat, om een handvat te hebben bij bepaalde situaties. Soms ga ik gewoon gillen (lees: klappen in handen en hard zeggen dat er NU dít gaat gebeuren) soms op een andere manier. Dat stuk van die complimenten had ik ook eens gelezen. Blijf het lastig vinden, want ik blijf maar hangen op het compliment: daar heb je goed je best op gedaan, kom ik niet echt. Goed geduldig zijn bij een spel en zijn best op hebben gedaan om volgens de regels een spel te spelen, zeg ik ook wel geregeld tegen R. Bij een tekening probeer ik naar de kleuren en emotie van het ingekleurde ding te kijken Ja dit klinkt echt stompzinnig, maar R. reageert er altijd wel heel enthousiast op. Soms gewoon mooie tekening, of wat mooie kleuren gebruikt, 'binnen' de lijntjes geprobeerd te kleuren. Dus ja, ik ben er wel redelijk bewust mee bezig. Ook omdat ik een jaar geleden oid begonnen ben in een boek over opvoeden met deugden, maar daar snap ik nog niet veel van Zijn zelfstandigheid prijzen bij iets zelf doen ipv zeggen goed zo (want: wat goed zo?). Nou ja, hier werkt het.
Daarnaast is iets vragen een paar keer, max 3 ofzo, daarna raak ik mijn geduld kwijt en moet het nú gebeuren. Eventueel in noodgreep. Zonder jas naar buiten of schoenen hebben we nog nooit gedaan of hoeven doen. Wel zonder handschoenen (dan neem ik ze zelf mee of in zijn mandje op de fiets). Ik merk dat we in de meeste dingen duidelijke regels hebben.
Ik begin mezelf nu enorm terug te horen in R. Ooooh ik voel migraine opkomen, zegt R dan of: Dat was echt hilaaaaaarisch. En nu ook een vloekwoord van 
.... En dat vind ik echt minder omdat ik dat zelf heel naar vind.
Trouwens SQ wat super van de zindelijkheid!! R. zat vanochtend op de commode om half 7 's ochtends oid, en zong een liedje over dat hij op de commode zat, omdat bleek dus, hij had gepoept. Morgenochtend gaan we weer een sessie doen van in de onderbroek lopen en elk half uur/drie kwartier eierwekker en dan op de wc zitten.
Leuk, veel herkenning dit. Ik doe op veel vlakken ook maar wat, maar lees ook wel eens wat, om een handvat te hebben bij bepaalde situaties. Soms ga ik gewoon gillen (lees: klappen in handen en hard zeggen dat er NU dít gaat gebeuren) soms op een andere manier. Dat stuk van die complimenten had ik ook eens gelezen. Blijf het lastig vinden, want ik blijf maar hangen op het compliment: daar heb je goed je best op gedaan, kom ik niet echt. Goed geduldig zijn bij een spel en zijn best op hebben gedaan om volgens de regels een spel te spelen, zeg ik ook wel geregeld tegen R. Bij een tekening probeer ik naar de kleuren en emotie van het ingekleurde ding te kijken
Ja dit klinkt echt stompzinnig, maar R. reageert er altijd wel heel enthousiast op. Soms gewoon mooie tekening, of wat mooie kleuren gebruikt, 'binnen' de lijntjes geprobeerd te kleuren. Dus ja, ik ben er wel redelijk bewust mee bezig. Ook omdat ik een jaar geleden oid begonnen ben in een boek over opvoeden met deugden, maar daar snap ik nog niet veel van Zijn zelfstandigheid prijzen bij iets zelf doen ipv zeggen goed zo (want: wat goed zo?). Nou ja, hier werkt het. Daarnaast is iets vragen een paar keer, max 3 ofzo, daarna raak ik mijn geduld kwijt en moet het nú gebeuren. Eventueel in noodgreep. Zonder jas naar buiten of schoenen hebben we nog nooit gedaan of hoeven doen. Wel zonder handschoenen (dan neem ik ze zelf mee of in zijn mandje op de fiets). Ik merk dat we in de meeste dingen duidelijke regels hebben.
Ik begin mezelf nu enorm terug te horen in R. Ooooh ik voel migraine opkomen, zegt R dan
of: Dat was echt hilaaaaaarisch. En nu ook een vloekwoord van .... En dat vind ik echt minder omdat ik dat zelf heel naar vind. Trouwens SQ wat super van de zindelijkheid!!
R. zat vanochtend op de commode om half 7 's ochtends oid, en zong een liedje over dat hij op de commode zat, omdat bleek dus, hij had gepoept. Morgenochtend gaan we weer een sessie doen van in de onderbroek lopen en elk half uur/drie kwartier eierwekker en dan op de wc zitten.
Beterschap voor Ketel!
LeSage: het kinderfruit bij Lidl is inderdaad heel handig!
Leuk om te lezen over opvoeden. Ik heb me voor mijn werk veel opvoedkundig gedrag eigen gemaakt en gebruik daar best veel van ook thuis. Vooral positief benaderen, afleiden indien mogelijk en consequent zijn.
Enne, intrinsieke motivatie om op te ruimen... Ik heb mijn kind zo geconditioneerd dat hij braaf 1 ding uit de kast pakt om mee te spelen, het opruimt en dan wat anders pakt . Dat doet hij alleen bij mij, bij papa/opa/wie dan ook trekt hij de kast leeg. Prima hoor.
Mensen wat is het rot om ziek te zijn. Was lang geleden. Maar J kwam steeds heel lief vragen of het goed ging en of hij iets voor me kon doen
LeSage: het kinderfruit bij Lidl is inderdaad heel handig!
Leuk om te lezen over opvoeden. Ik heb me voor mijn werk veel opvoedkundig gedrag eigen gemaakt en gebruik daar best veel van ook thuis. Vooral positief benaderen, afleiden indien mogelijk en consequent zijn.
Enne, intrinsieke motivatie om op te ruimen... Ik heb mijn kind zo geconditioneerd dat hij braaf 1 ding uit de kast pakt om mee te spelen, het opruimt en dan wat anders pakt
. Dat doet hij alleen bij mij, bij papa/opa/wie dan ook trekt hij de kast leeg. Prima hoor.Mensen wat is het rot om ziek te zijn. Was lang geleden. Maar J kwam steeds heel lief vragen of het goed ging en of hij iets voor me kon doen
Wat sneu van Ketel, hoe gaat het nu Luna?
Hupje, veel beterschap! En klinkt heel efficiënt, dat spelen met 1 ding tegelijk.
Ik ben ook fan van gratis supermarkt fruit, hier bij de AH.
Wolk is aan de beterende hand. Vandaag Ventolin afbouwen.
Hupje, veel beterschap! En klinkt heel efficiënt, dat spelen met 1 ding tegelijk.
Ik ben ook fan van gratis supermarkt fruit, hier bij de AH.
Wolk is aan de beterende hand.
Vandaag Ventolin afbouwen.
Ketel is nu, op een epische snotneus na, gelukkig weer helemaal de oude. Het is nu mijn man die in de lappenmand ligt. En zelf kwakkel ik ook al weken.
En zelf kwakkel ik ook al weken.
Intrinsieke motivatie is een beetje een toverwoord. Wordt ontzettend veel ten onrechte gebruikt.quote:
Oh ja, nee, daar ben ik dus echt niet mee bezig, hoe ik zo’n compliment dan precies geef. Ik zou dan gewoon ‘wauw, mooi hoor!’ roepen. En daar zie ik dus ook echt niets verkeerd in.
Ik vraag me dan wel af hoeveel van jullie zelf intrinsieke motivatie hebben. Ik moet mezelf echt regelmatig een beloning in het vooruitzicht stellen om dingen gedaan te krijgen. Ik werk ook niet uit intrinsieke motivatie. Ik vind het salaris (de beloning) echt het allerbelangrijkst.
Straffen ligt denk ik ook wel aan je kind, Lu. Ik lees vaak dat Wolk best heel meegaand is en weinig peuterbuien heeft. Als dat dagelijks zou zijn, ga je misschien wel heel anders ermee om, maar dat gaf je zelf ook al aan.
(Hoe gaat dat eigenlijk met slapen, als Wolk niet ziek is, beter?
Er wordt vaak gedaan of extrinsiek slecht is en intrinsiek goed, en dat ze elkaar uitsluiten maar het ligt veel gecompliceerder.
Nu volgt lange uitleg, ik schreef er een scriptie over
Intrinsiek gemotiveerd zijn is een soort paradijsvogel. Er wordt vaak gezegd dat kinderen uit intrinsieke motivatie leren rollen, lopen en praten bijv, en dat ze die intrinsieke motivatie kwijtraken door scholing (traditionele) en complimenten. Daaruit ontstaan dan ook initiatieven als unschooling, en democratisch onderwijs.
Maar je kunt beter spreken van gecontroleerde versus autonome motivatie. Er zijn 4 soorten extrinsieke motivatie, waarvan er twee wel autonoom zijn:
Gecontroleerde motivatie (type 1 en 2) is afhankelijk van externe prikkels, en motiveert gevoelens als schuld en schaamte als iemand die regels wel accepteert en de druk hoog is. Bijvoorbeeld het moeten halen van hoge cijfers van je ouders. Dit is het traditionele beeld van extrinsieke motivatie.
Bij autonome motivatie (type 3, 4 en intrinsiek) kan de regel of het doel nog steeds van buiten komen (3 en 4) maar ofwel je hebt zelf de afweging gemaakt dat het de moeite waard is dit te doen (vanwege de mogelijke uitkomst of omdat het doel wel belangrijk voor je is), of je hebt het zelfs onderdeel van je normen en waarden gemaakt. Je identificeert je je met de externe prikkel.
(Je ouders beloven je een fiets als je overgaat zonder onvoldoendes, en je vindt dat wel een goed idee, je hebt eigenlijk ook helemaal geen zin om te blijven zitten, dat zou zonde zijn! Of de docent heeft uitgelegd waarom een toets belangrijk is, en dus vind je het ook wel belangrijk om er goed voor te leren. Of het klimaat in de klas is zodanig dat het belangrijk wordt gevonden om goed te zijn in gym, en nu wil je zelf ook meer gaan sporten).
Dat is dus niet van oorsprong je eigen behoefte allemaal, er is een externe regel, druk of prikkel, maar je kunt dat wel positief inzetten en jezelf motiveren.
Sterker nog, ik denk dat heel veel van de ontwikkeling van kinderen helemaal niet intrinsiek gemotiveerd is maar ontstaat uit de behoefte om erbij te horen, hetzelfde te kunnen als de ander (je ouders bijv). Dat is ook gewoon een externe prikkel! En dus geen intrinsieke motivatie.
Kwak
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |