Depressie & Angst #149

quote:

[b]Op donderdag 4 januari 2018 16:58 schreef Nijna


[..]

Heb je wel eens aan yoga gedacht? Die kreeg ik eens als tip van de psychiater, yoga of mindfulness. Nou had ik niks met dat laatste, eerste ervaring met mindfulness was niet zo succesvol. En yoga, daar was ik toen nog niet aan toe. Maar de laatste tijd denk ik dat het misschien wel eens tijd wordt om daar wat mee te doen...

Ik ben bij yoga een beetje bang dat ik tijdens het ontspannen ineens moet huilen of juist een andere heftige reactie krijg. Liever niet in n groep, of t moet een groep mwt andere mensen met rotzooi in de rugzak zijn. Maar eigenlijk wil ik de rommel van andere er nu ook even niet bij.

Ik heb veel mindfulness oefeningen, ik kom er niet toe om ze uit te voeren. Alleen voor het slapengaan of onder de douche lukt het wel eens. Ik heb denk ik echt wat hulp nodig om me ertoe te zetten.

quote:

Op donderdag 4 januari 2018 17:57 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Ik ben bij yoga een beetje bang dat ik tijdens het ontspannen ineens moet huilen of juist een andere heftige reactie krijg. Liever niet in n groep, of t moet een groep mwt andere mensen met rotzooi in de rugzak zijn. Maar eigenlijk wil ik de rommel van andere er nu ook even niet bij.

Ik heb veel mindfulness oefeningen, ik kom er niet toe om ze uit te voeren. Alleen voor het slapengaan of onder de douche lukt het wel eens. Ik heb denk ik echt wat hulp nodig om me ertoe te zetten.

Bij veel yogayoga (geen sportschoolyoga) maakt dat geen reet uit.

Is floating iets?

quote:

Op donderdag 4 januari 2018 18:07 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

Bij veel yogayoga (geen sportschoolyoga) maakt dat geen reet uit.

Is floating iets?

Ik heb dat eens gedaan bij de sauna in Geldrop. Dat is wel echt heel relaxend. Net als de infra rood sauna daar.

Anderhalf jaar geleden ben ik daar een dag geweest. Dat was wel n hele relaxte dag.

Misschien kan ik me toch ertoe zetten daar naartoe te gaan. Ik had toen ook een ontspanningsmassage erbij en dat was echt heel ontspannend alles bij elkaar.

quote:

Op donderdag 4 januari 2018 18:20 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Ik heb dat eens gedaan bij de sauna in Geldrop. Dat is wel echt heel relaxend. Net als de infra rood sauna daar.

Anderhalf jaar geleden ben ik daar een dag geweest. Dat was wel n hele relaxte dag.

Misschien kan ik me toch ertoe zetten daar naartoe te gaan. Ik had toen ook een ontspanningsmassage erbij en dat was echt heel ontspannend alles bij elkaar.

#treatyoself!

Je werkt hard aan jezelf dan mag je -mits financieel mogelijk- ook best een beetje splurgen vind ik. Zeker als je ook nog eens splurget aan iets dat je helpt

quote:

Op donderdag 4 januari 2018 18:29 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

#treatyoself!

Je werkt hard aan jezelf dan mag je -mits financieel mogelijk- ook best een beetje splurgen vind ik. Zeker als je ook nog eens splurget aan iets dat je helpt

Op zich kan het er wel vanaf hoor. Ik ben nu wat aan het rondkijken naar iets waarbij ik naderhand of kan slapen in een hotel of zonder nadenken naar huis kan zodat ik dat chille gevoel even vast kan houden.

quote:

Op donderdag 4 januari 2018 12:45 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Ik vind het ook niet zeg maar “erg dat ze dit veroorzaken”. Ik vind het alleen heel erg, dat ze de bigger picture niet zien. Dat iedereen mijn grenzen heeft genegeerd. Dat al het handelen contraproductief is geweest en dat de eindconclusie is, het ligt aan haar, want zei heeft ptss.

En dan zeg ik, dat vind ik geen gelijkheid. Maar het antwoord terug is eigenlijk, hoezo, jij doet toch niet gelijkwaardig mee.

Terwijl het imo zou gelijkheid moeten zijn dat je met iedereen rekening houd zoverre als dat gaat (ik vroeg geen onredelijke dingen, dat wij 1 avond en dag aansluiten, ipv 2 dagen, me af en toe terug mogen trekken, de volgende keer misschien iets meer overleg over de locatie) zodat iedereen mee kan doen.

Ze hebben daar allemaal ruzie staan maken met 2 kleine kinderen erbij terwijl ik degene was die me terug getrokken heeft omdat ik niet wilde dat het zou escaleren.

Je bent toch zelf over je grenzen gegaan door die langere periode te gaan?

quote:

Op donderdag 4 januari 2018 13:48 schreef Elvi het volgende:

[..]

Yup. Ze kwamen er ook zelf mee hoor dat ik het geen prioriteit meer gaf. En dat was ook zo. Dus vandaag besloten om te stoppen dus in februari alleen nog afronden.

Na 5 jaar ben ik er ook echt klaar mee.

Succes Elvi

quote:

Op donderdag 4 januari 2018 21:05 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Ik heb gevraagd of er gebeld kon worden of het later kon worden. Dat was onmogelijk en associaal. Ik heb van alles geprobeerd en uiteindelijk gedacht dit is een groep mensen waar ik het voor moet proberen.

Ik heb met mijn vriend afspraken gemaakt over even een rondje kunnen gaan lopen als het teveel werd, die werden niet gerespecteerd.

Inderdaad, ik had eigenlijk moeten zeggen, jullie hebben zoveel scheit aan mij, ik kom helemaal niet. Maar dan was ik helemaal de boeman geweest. Het is stom van me dat ik het heb willen proberen überhaupt.

Je hebt je best gedaan, bent over je eigen grenzen gegaan. Ik denk dat je best 'de boeman' had mogen zijn. Voor jezelf opkomen is enorm belangrijk.

Een volgende keer vooraf voorwaarden bedenken waaraan voldaan MOET worden voordat jij met een gerust hart mee kan doen. En dan ook nee zeggen als er niet aan voldaan wordt. Dat voelt wellicht hard, maar je kunt het brengen als 'ik wil heel graag komen, en op deze manier denk ik dat het me lukt erbij te zijn, maar als dit niet mogelijk is, dan begrijp ik dat en sla ik over. Ik kan namelijk op dit moment niet voldoen aan wat jullie vragen.' Daarmee hou je het bij jezelf, en geef je hen de ruimte om zelf te bedenken wat ze wel en niet kunnen. En in principe kun je dit blijven herhalen als ze je in twijfel trekken, net als een langspeelplaat die overslaat. Geen discussie aangaan, gewoon herhalen. Het is namelijk geen discussie, het is een grens die je legt.

quote:

Op donderdag 4 januari 2018 21:05 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Ik heb gevraagd of er gebeld kon worden of het later kon worden. Dat was onmogelijk en associaal. Ik heb van alles geprobeerd en uiteindelijk gedacht dit is een groep mensen waar ik het voor moet proberen.

Ik heb met mijn vriend afspraken gemaakt over even een rondje kunnen gaan lopen als het teveel werd, die werden niet gerespecteerd.

Inderdaad, ik had eigenlijk moeten zeggen, jullie hebben zoveel scheit aan mij, ik kom helemaal niet. Maar dan was ik helemaal de boeman geweest. Het is stom van me dat ik het heb willen proberen überhaupt.

Proberen is ook je grenzen testen. Je mag toch ook trots zijn op jezelf dat je het hebt geprobeerd? Laat wat de anderen denken lekker, je hebt het druk met je eigen gedachten atm. Egoistisch gezien (je hebt alle recht dat te zijn) heb jij iets gedaan waar je tegen op zag. Je was dapper en probeerde. Dapper zijn is bang zijn en toch proberen. Dat heb je gedaan. Zoals je zelf aangeeft: uit liefde, omdat je het voor díé mensen wilde proberen. Prijs jezelf daarvoor, leer er zelf van, bepaal zelf wat je hier uit haalt om mee te nemen. En laat de anderen lekker hun gang gaan. En doe die laatste 2 ook met liefde en compassie voor jezelf (en anderen) en niet door angst geregeerd obv dat je poging niet goed uitpakte, maar door met liefde te kijken hoe je op een punt (in dit soort zaken) kunt komen waar je wil zijn.

Ik snap echt niks van wat jullie hier schrijven.
Soms maakt dit topic me gewoon bang voor wat ik moet met mensen.

quote:

Op donderdag 4 januari 2018 21:53 schreef Luchtbel het volgende:
Ik snap echt niks van wat jullie hier schrijven.
Soms maakt dit topic me gewoon bang voor wat ik moet met mensen.

Ik volg het ook niet meer.

Ontopic: Twijfel steeds meer aan mijn huidige 'paniekstoornis met agorafobie'-diagnose. Sinds half december heb ik (om een theorietje te testen) heel erg naar mijn lijf geluisterd (geen alcohol, een uurtje slapen als ik moe ben 's middags, niet teveel verplichtingen op een dag, rustigere supermarkt bezoeken voor boodschappen... in het algeheel prikkels vermijden) en het gaat zoveel beter! Ik heb sinds mid december 4 (echte, hele heftige bijna-dood-ervaring) paniekaanvallen gehad, maar ze zijn niet (zoals al twee jaar het geval is) dagelijks en onvoorspelbaar.

Ik snap dat ik niet voor altijd prikkelvrij kan leven, maar voor nu is het wel even heel fijn.

In februari stopt mijn behandeling bij huidige psycholoog, ga dan beginnen bij GGZ-instelling voor een nieuw diagnosetraject (ASS). Doodeng, maar zie er wel het nut van in, denk ik.

Anyways, ego-post. Sorry.

Sterkte aan iedereen die het nodig heeft!

quote:

Op donderdag 4 januari 2018 21:53 schreef Luchtbel het volgende:
Ik snap echt niks van wat jullie hier schrijven.
Soms maakt dit topic me gewoon bang voor wat ik moet met mensen.

Wat snap je niet?

quote:

Op vrijdag 5 januari 2018 16:52 schreef Fripsel het volgende:
Nog een dilemma in mijn hoofd, een vriendschapsverzoek op Facebook van mijn moeder..

Mijn ouders hadden met mijn verjaardag een verjaardagskaart in de brievenbus gestopt. Toch maar een mailtje met kort dankjewel gestuurd.

Mijn moeder heeft al die jaren social media geweigerd. Ik voel me echt een rotwijf als ik dat verzoek nu niet accepteer, maar mijn vader heb ik er ook niet op en ik wil het niet. Terwijl het waarschijnlijk alleen maar goed bedoeld is. Maar het is social media.

Als je het niet wilt, doe je het toch gewoon niet. Zo simpel kan het zijn.

Gisteren de uitspraak in mijn strafzaak gehad en vrijwel het volledige schadebedrag toegekend gekregen van zo'n 4k. Nu twee weken afwachten of er een beroep volgt.

Verder nu in de ziektewet, eerste week achter de rug en het even niets moeten en minder prikkels voelen echt prettig.

quote:

Op vrijdag 5 januari 2018 18:39 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Ik duim voor je dat er geen beroep volgt!

Thanks.

quote:

Op vrijdag 5 januari 2018 09:24 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Ik volg het ook niet meer.

Ontopic: Twijfel steeds meer aan mijn huidige 'paniekstoornis met agorafobie'-diagnose. Sinds half december heb ik (om een theorietje te testen) heel erg naar mijn lijf geluisterd (geen alcohol, een uurtje slapen als ik moe ben 's middags, niet teveel verplichtingen op een dag, rustigere supermarkt bezoeken voor boodschappen... in het algeheel prikkels vermijden) en het gaat zoveel beter! Ik heb sinds mid december 4 (echte, hele heftige bijna-dood-ervaring) paniekaanvallen gehad, maar ze zijn niet (zoals al twee jaar het geval is) dagelijks en onvoorspelbaar.

Ik snap dat ik niet voor altijd prikkelvrij kan leven, maar voor nu is het wel even heel fijn.

In februari stopt mijn behandeling bij huidige psycholoog, ga dan beginnen bij GGZ-instelling voor een nieuw diagnosetraject (ASS). Doodeng, maar zie er wel het nut van in, denk ik.

Anyways, ego-post. Sorry.

Sterkte aan iedereen die het nodig heeft!

Goede stap Bloempjuh, ik hoop dat dit een stap is naar meer passende hulp en andere tijden.

quote:

Op vrijdag 5 januari 2018 14:43 schreef Quotidien het volgende:

[..]

Wat snap je niet?

Ja alles. Laat maar.
Ik sta denk ik gewoon zo ver hiervan af dat ik niks begrijp van voorwaarden stellen en dat soort dingen.

En ik moet eerlijk zeggen dat ik soms numb raak door boosheid in dingen. Ik bedoelde gister helemaal niet "blijf thuis mensen hebben schijt aan je."
Dan wil ik eigenlijk gewoon genuanceerd reageren maar weet niet meer hoe en dan laat ik het maar.

Hallo allemaal,

Nou ik ben opgenomen, voor max. 4 weken. (Want dat schijnt een afspraak te zijn met mij.. die ik dus nooit heb gemaakt) om o.a. ingesteld te worden op nieuwe medicatie.
Morgen zit ik hier een week..