Ja ik snap het.quote:Op woensdag 18 april 2018 19:02 schreef ConqueringChaos het volgende:
Heel logisch ook. Hij manipuleert jou, weet precies welke knoppen hiji moet drukken om jou te laten flippen.
Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar dacht wilde toch even wat zeggen.
Misschien is het een idee om te kijkem met je therapie hoe je wat afstand kan nemen van je vader? Nit perse contact verbreken, maar gewon hoe je het voor jou draaglijk contact kan maken.
Klinkt wat dramatisch maar je snapt wel wat ik bedoel?
Ik herken dat wel, alleen bij mij is dat vooral hoe ik naar mezelf kijk. Ik heb wel vriendinnen met hun eigen psygische dingen waarbij ik dit soort dingen wel kwijt kan over get algemeen. Bij familie kan ik het zelf niet, ik denk ook door teveel zelfoordelen en bang dat hun die dan ook hebben. Of door idd het verleden waardoor dan vaak bleek dat het niet zo makkelijk ging dat communiceren met elkaar.quote:Op woensdag 18 april 2018 21:29 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Mensen weten vaak wel met wijze woorden te komen, maar echt actie ondernemen om iemand te helpen, komt zo weinig voor. Ik denk dat dit gewoon het leven is en dat iedereen ook jullie daarmee te maken hebben. Mensen met problemen worden gemeden, dus als je zwak bent, sta je er alleen voor.
Ik heb geen diagnose daaraan gerelateerd. Wel heb ik in mijn kliniekcarriere dit vaak te horen gekregen. Dat ik erg ontwijkend was, autisme is nooit genoemd. Misschien is het wel fijn om je eens in de lezen in ontwijkende persoonlijkheid en kijken wat het inhoud, en of je dingen herkent. Dat heb ik gedaan, en gaf wel wat inzicht.quote:Op woensdag 2 mei 2018 20:55 schreef VerdachtParkietje het volgende:
Hallo, ben al maanden aan het twijfelen om hier te posten dus dat ga ik nu toch maar doen. Heb sinds mn 15/16e last van sociale angst. Ben nu 29 en op mn 20ste heb ik een uitgebreid onderzoek gehad om te kijken waarom ik zo sociaal fobisch ben, daaruit is ontwijkende persoonlijkheidsstoornis gediagnosticeerd met twijfels over autisme... Dus nu weet ik nog steeds niet waar het precies aan ligt.
Ga binnenkort weer een psychologisch onderzoek starten om het zeker te weten. Zelf denk ik niet dat ik autistisch ben, maar het is wel belangrijk om het zeker te weten om een goede behandeling te krijgen voor mn klachten. Hoop dat het nu uitgesloten kan gaan worden alleen heb ik er niet zo veel vertrouwen in omdat ik nogal gesloten ben door mn angsten en dat ze daardoor niet goed weten wat er met me aan de hand is.
Zijn er hier mensen die een beetje hetzelfde hebben als mij? En hoe is de diagnose bij jou tot stand gekomen? Was er ook twijfel over autisme of een andere stoornis?
Heel erg herkenbaar!quote:Op woensdag 2 mei 2018 20:55 schreef VerdachtParkietje het volgende:
Zijn er hier mensen die een beetje hetzelfde hebben als mij? En hoe is de diagnose bij jou tot stand gekomen? Was er ook twijfel over autisme of een andere stoornis?
Dit is echt heel herkenbaar voor mij!quote:Op woensdag 2 mei 2018 20:55 schreef VerdachtParkietje het volgende:
Dus nu weet ik nog steeds niet waar het precies aan ligt.
Zijn er hier mensen die een beetje hetzelfde hebben als mij? En hoe is de diagnose bij jou tot stand gekomen? Was er ook twijfel over autisme of een andere stoornis?
Fijn om te lezen, ook twee keer . Ik zit min of meer in hetzelfde schuitje. Behandeld voor depressieve klachten die in de basis tamelijk hardnekkig blijken te zijn. Toen ik op aanraden van mijn vorige behandelaar het een en ander over schematherapie las, voelde dat als een openbaring. Inmiddels ben ik er met het nodige zelfonderzoek wel uit wat er aan de hand is, hoe dat komt en wat ik daaraan kan en wil doen (het enige positieve aan de afwachtlijst is dat je wel de tijd MOET nemen om na te denken).quote:Op zaterdag 5 mei 2018 13:11 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ah ... ik had eerder al een reactie gepost
Ik dacht dat ik een heel verhaal had getypt maar dat er wat mis ging bij het posten
Dit is heel herkenbaar!quote:Op zondag 6 mei 2018 00:37 schreef Lurf het volgende:
Maar mijn nieuwe behandelaar wil toch eerst testen op ASS omdat mijn klachten van een afstandje gezien ook daardoor zouden kunnen komen. Terwijl het dat niet is; ik heb drie mensen met ASS (of een vermoeden van) in mijn naaste omgeving ter vergelijking om het zeker te weten. Bij de intake flipte ik zowat toen dat ter sprake kwam omdat ik me niet serieus genomen voelde. Ik moet mezelf er dagelijks weer van overtuigen dat het alleen maar een hoepeltje is waar ik doorheen moet springen om te krijgen wat ik nodig heb, maar vooralsnog levert het vooral de stress, paranoia en wraakgevoelens op waar ik zo graag vanaf wil.
Bij mij was het wel zo idd als in het eerste geval. Bij mij moest het eerst uitgesloten worden voor ik mn PS klinische behandeling kon doen. Was bij mij echt een formaliteit want ik en niemand in mn omgeving herkende zich in ASS bij mij. Dus was al vrij snel uitgesloten. Maar het gebeurt dus wel vaker op deze manier.quote:Op dinsdag 15 mei 2018 08:54 schreef Lurf het volgende:
Waar ik overigens wel nog benieuwd naar ben: is het inderdaad gebruikelijk om, voorafgaand aan een persoonlijkheidsonderzoek, een autismeonderzoek te doen om ASS uit te kunnen sluiten? Zo werd het mij gepresenteerd. Maar mijn ervaring met autismeonderzoek bij anderen is juist de blinde fixatie op de onderbouwing van (een vermoeden van) autisme zonder oog voor andere mogelijke oorzaken. Vandaar ook mijn achterdocht.
Ik weet niet of het gebruikelijk is. Bij mij ging het niet zo. Eerst was er het vermoeden van een persoonlijkheidsstoornis en werd ik verwezen naar de afdeling die daarvoor bedoeld was. Het persoonlijkheidsonderzoek en de daaruit geconcludeerde diagnoses kwamen pas toen ik al was begonnen met een deeltijdbehandeling. Met die behandeling ben ik voortijdig gestopt omdat het niet goed ging en toen stelde mijn hoofdbehandelaar een autismeonderzoek voor omdat hij ASS vermoedde.quote:Op dinsdag 15 mei 2018 08:54 schreef Lurf het volgende:
Waar ik overigens wel nog benieuwd naar ben: is het inderdaad gebruikelijk om, voorafgaand aan een persoonlijkheidsonderzoek, een autismeonderzoek te doen om ASS uit te kunnen sluiten? Zo werd het mij gepresenteerd. Maar mijn ervaring met autismeonderzoek bij anderen is juist de blinde fixatie op de onderbouwing van (een vermoeden van) autisme zonder oog voor andere mogelijke oorzaken. Vandaar ook mijn achterdocht.
Ik kreeg ook alleen maar een onderzoek naar persoonlijkheidsstoornissen. Heb geen idee hoe een onderzoek naar autisme eruit ziet.quote:Op dinsdag 15 mei 2018 11:29 schreef ConqueringChaos het volgende:
Ik heb geen autisme onderzoek gehad,allee adhd/add en borderline.
Ken verder genoeg mensen die onderzoek hebben gehad vooe hun diagnose persoonlijkheidsstoornis zonder autisme onderzoek.
Dus wat kuolema zegt, ik weet niet of het perse gebruikelijk is.
Ja zo ging het bij mij ook. Zowrl ikzelf als mijn moeder moesten vragenlijsten invullen en ik heb een paar gesprekken gehad met onder andere mijn toenmalige partner erbij. Die zichzelf meer herkende in alles wat die man vroeg dan ikquote:Op dinsdag 15 mei 2018 21:22 schreef Lurf het volgende:
In mijn geval een screener (AQ-test), anamnese over de kindertijd (Rimland) en een gesprek met mijn partner erbij. Cognitieve tests zijn ook normaal, maar die doen ze nu niet. Het is iets meer dan een formaliteit, maar ik zie ook dat er geen standaard werkwijze is. Als ik het zo inschat (ervaringen Hestia en kuolema) lijkt het inderdaad vooral zorgvuldigheid om met ASS te beginnen.
Bedankt voor het delen van jullie ervaringen, ik voel me nu een stuk rustiger. Had het kennelijk toch meer nodig dan ik dacht om even te spiegelen.
Vanwaar de schoolrapporten?quote:Op dinsdag 15 mei 2018 22:00 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Ja zo ging het bij mij ook. Zowrl ikzelf als mijn moeder moesten vragenlijsten invullen en ik heb een paar gesprekken gehad met onder andere mijn toenmalige partner erbij. Die zichzelf meer herkende in alles wat die man vroeg dan ik
Denk dat als mijn ex zelf die test toen gedaan had er wel ASS was uitgekomen
Owja en ik moest ook mijn schoolrapporten meenemen.
Fijn dat je je nu wat rustiger voelt!
Omdat daar vaak ook gegevens in staan die van belang kunnen zijn over hoe je meekomt op school, of je veel interesse voor 1 iets hebt, hoe de sociale omgang met de leerkracht/medeleerlingen is etc.quote:Op dinsdag 15 mei 2018 22:00 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Ja zo ging het bij mij ook. Zowrl ikzelf als mijn moeder moesten vragenlijsten invullen en ik heb een paar gesprekken gehad met onder andere mijn toenmalige partner erbij. Die zichzelf meer herkende in alles wat die man vroeg dan ik
Denk dat als mijn ex zelf die test toen gedaan had er wel ASS was uitgekomen
Owja en ik moest ook mijn schoolrapporten meenemen.
Fijn dat je je nu wat rustiger voelt!
Ach zo. En daarom quote je jezelf? Zegt weer iets over jou.quote:Op woensdag 16 mei 2018 13:45 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Omdat daar vaak ook gegevens in staan die van belang kunnen zijn over hoe je meekomt op school, of je veel interesse voor 1 iets hebt, hoe de sociale omgang met de leerkracht/medeleerlingen is etc.
Haha oeps, foutje op mn telefoon dat ik vanmiddag verkeerde gequote heb danquote:Op woensdag 16 mei 2018 18:48 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Ach zo. En daarom quote je jezelf? Zegt weer iets over jou.
Uhuh... sure...quote:Op woensdag 16 mei 2018 18:49 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Haha oeps, foutje op mn telefoon dat ik vanmiddag verkeerde gequote heb dan
Ja. Niet echt logisch om mezelf te quoten als ik antwoord op jouw vraag geef hequote:
Haha, ik snap je. Je hebt helemaal gelijk.quote:Op woensdag 16 mei 2018 18:53 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Ja. Niet echt logisch om mezelf te quoten als ik antwoord op jouw vraag geef he
En bij mij was ASS uitgesloten dus
Nee want dat wist ik van te voren al wel hoor. Was echt al wel duidelijk dat dat niet de oorzaak van mijn problemen was. Dus was bij mij echt een formaliteit en was dus geen opluchting toen het idd bevestigd werd, want dat wist ik dus wel wel.quote:Op woensdag 16 mei 2018 18:56 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Haha, ik snap je. Je hebt helemaal gelijk.
Blij om te lezen dat je geen ASS hebt/had. Moet een opluchting voor je zijn geweest.
Geen moment getwijfeld?quote:Op woensdag 16 mei 2018 19:04 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Nee want dat wist ik van te voren al wel hoor. Was echt al wel duidelijk dat dat niet de oorzaak van mijn problemen was. Dus was bij mij echt een formaliteit en was dus geen opluchting toen het idd bevestigd werd, want dat wist ik dus wel wel.
Knap van je. Was je nog jong toen ze die test met je deden?quote:
Dankje. Nee het was voor mijn klinische opname in 2014. Dus zal eind 2013 zijn geweest en toen was ik 26.quote:Op woensdag 16 mei 2018 19:52 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Knap van je. Was je nog jong toen ze die test met je deden?
Hoe vond je het dat je toch getest moest worden?quote:Op woensdag 16 mei 2018 19:04 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Nee want dat wist ik van te voren al wel hoor. Was echt al wel duidelijk dat dat niet de oorzaak van mijn problemen was. Dus was bij mij echt een formaliteit en was dus geen opluchting toen het idd bevestigd werd, want dat wist ik dus wel wel.
Stom en zonde van mn tijdquote:Op woensdag 16 mei 2018 23:06 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Hoe vond je het dat je toch getest moest worden?
Ja en nee.quote:Op dinsdag 15 mei 2018 08:54 schreef Lurf het volgende:
Waar ik overigens wel nog benieuwd naar ben: is het inderdaad gebruikelijk om, voorafgaand aan een persoonlijkheidsonderzoek, een autismeonderzoek te doen om ASS uit te kunnen sluiten? Zo werd het mij gepresenteerd. Maar mijn ervaring met autismeonderzoek bij anderen is juist de blinde fixatie op de onderbouwing van (een vermoeden van) autisme zonder oog voor andere mogelijke oorzaken. Vandaar ook mijn achterdocht.
Ik heb hetzelfde meegemaakt. Maar dat had je wellicht al gelezen.quote:Op woensdag 16 mei 2018 23:19 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Stom en zonde van mn tijd
Maarja het was een voorwaarde om die behandeling te mogen doen, dus tja weinig andere keus dan
Dat vind ik wel interessant om te lezen. Toen ik voor persoonlijkheidsstoornis behandeld zou worden, is dit op het begin niet ten sprake gekomen. Ik moest een persoonlijkheidsstoornistest doen en daaruit kwam borderline. Ik had inderdaad een aantal borderlinesymtomen, maar ook persoonlijkheidseigenschappen die zo'n beetje het tegenovergestelde waren. Daar kwamen de behandelaren ook pas na een half jaar achter. Toen zijn ze pas gaan testen op autisme. Ook omdat bij een andere vrouw in de groep precies hetzelfde was.quote:Op dinsdag 15 mei 2018 08:57 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Bij mij was het wel zo idd als in het eerste geval. Bij mij moest het eerst uitgesloten worden voor ik mn PS klinische behandeling kon doen. Was bij mij echt een formaliteit want ik en niemand in mn omgeving herkende zich in ASS bij mij. Dus was al vrij snel uitgesloten. Maar het gebeurt dus wel vaker op deze manier.
Het hoort sowieso bij het leven dat het de ene keer wat minder lekker gaat dan de andere keer.quote:Op vrijdag 18 mei 2018 22:56 schreef _Hestia_ het volgende:
Maar hoort dat dan gewoon bij het leven of is het toch meer
Weet je waardoor je depressieve gevoelens nu zo gevoed worden?quote:Op zaterdag 19 mei 2018 11:54 schreef _Hestia_ het volgende:
Dankje voor je reactie en ja ik voel me nu niet meer stabiel en evenwichtig en heb het gevoel dat ik weer richting een depressie zak.
En wbt de cliëntrol gaat het vooral over het uitbreiden van vrijwilligerswerk, keuze maken voor een richting, misschien mijn opleiding afmaken, een nieuwe opleiding doen of betaald werk zoeken. Iig meer dan een paar uurtjes vrijwilligerswerk per week waarvan er maar 1 uurtje echt buitenshuis is.
Ik doe namelijk al wel veel gewone dingen, sport bij zowel het zwembad als de sportschool, ga naar het buurthuis, naar bijeenkomsten van politieke partij, heb wat sociale contacten hier.
Maar ik heb gewoon heel veel angst dat als ik meer verantwoordelijkheid heb ik het niet aankan, het teveel is, ik het niet kan volhouden, weer een opleiding verpest, afgewezen/weggestuurd wordt bij een werkplek omdat ik niet goed genoeg ben omdat ik weer echt depressief ben etc.
En daarom durf ik die stap denk ik niet te zetten. Omdat het veilig in mijn comfortzone is om gewoon thuis te zijn, die paar dingen te doen en verder niks te hoeven. Zodat ik als ik een slechte nacht heb ook gewoon daarna langer in bed kan blijven
liggen en kan kiezen om rustig aan te doen bijvoorbeeld ipv dat ik ergens verwacht word en aan de slag moet
Terwijl "normale" mensen natuurlijk ook wel eens slecht slapen vanwege kinderen bijvoorbeeld en dan gewoon moeten gaan werken.
Maar het probleem is ook gewoon dat ik dus geen keuze kan maken welke richting ik op wil. Ik weet welke dingen ik leuk vind, maar daar is het zonder diploma niet te doen om werk in te vinden.
Maar als ik bijvoorbeeld mijn ene opleiding (SPH) wil afmaken en in het gunstigste geval nog 2 jaar moet (heb al 2 jaar afgerond lang geleden) kom ik nog meer in de schulden omdat je alleen nog kunt lenen, krijg ik geen Wajong meer en stel dat ik dan na een jaar het toch niet volhoud kom ik ook niet meer terug in de Wajong met de regels van nu.
En ik weet ook niet hoe haalbaar het is om die opleiding af te maken omdat het realistisch gezien gewoon pittig is als je zelf psychisch niet stabiel bent en ik juist om die reden er ook mee moest stoppen tijdens mijn jaarstage.
Maar als dit dus geen optie is wat dan wel? Want om nog 3/4 jaar een nieuwe opleiding te moeten doen zie ik ook niet echt zitten, ook niet vanwege die financiële kant omdat ik al zo'n grote studieschuld heb.
Maar de rest van mn leven ongeschoold werk doen zie ik ook niet zitten omdat ik wel intelligent ben en wel gewoon HBO-niveau heb zeg maar.
Dus hierdoor blijf ik een beetje in een soort niemandsland hangen en is het hoe rot ik me daarin toch voel wel veiliger dan om stappen te zetten om eruit te komen en echt wat te gaan doen. Om die onbekende route te gaan lopen met al die beren die ik op de weg zie
Ja het komt omdat mn broertje sinds een paar weken weer in een psychose zit ( en hij woont bij mn moeder die manisch-depressief is en ook niet erg stabiel is momenteel) en mn overbuurjongetje van 8 bij een traumatisch ongeluk in huis ( waar ik dus op uitkijk) is overleden Gewoon teveel heftige gebeurtenissen en zorgen die ik dan niet kan loslaten en waardoor ik zelf ook afglijd. En dan gaat het dus met mijn stemming en structuur mis en zoek ik weer veel controle in bijvoorbeeld afvallen/sporten om mijn gedachten ergens anders op te richten.quote:Op zaterdag 19 mei 2018 13:52 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Weet je waardoor je depressieve gevoelens nu zo gevoed worden?
En is buiten het maken van keuzes voor studie et cetera. Wat voor werk zou je gaan willen doen als je sph hebt gedaan?
Is het niet iets om je vrijwilligerswerk iets meer uit te breiden in die richting? Ik weet dat er ook een aantal gemeentes zijn korte cursussen aanbieden voor mensen die bijvoorbeeld buddy zijn van iemand of vrijwilliger in de zorg. Zijn dat geen dingen om naar te kijken ondertussen? Dan ben je al wat bezig in de richting die je op wil, je werkt aan je zelf door structuur, deur uit etc en je kunt rustig aan werken om wat meer vertrouwen te krijgen in verband met je angst voor de verantwoordelijkheden enzo. Als tussenstap voor studie?
Als je het niet probeert, weet je het niet. Je weet ook niet hoe je leven er over 10 jaar uitziet.quote:Op zaterdag 19 mei 2018 11:54 schreef _Hestia_ het volgende:
En daarom durf ik die stap denk ik niet te zetten. Omdat het veilig in mijn comfortzone is om gewoon thuis te zijn, die paar dingen te doen en verder niks te hoeven. Zodat ik als ik een slechte nacht heb ook gewoon daarna langer in bed kan blijven
liggen en kan kiezen om rustig aan te doen bijvoorbeeld ipv dat ik ergens verwacht word en aan de slag moet
Terwijl "normale" mensen natuurlijk ook wel eens slecht slapen vanwege kinderen bijvoorbeeld en dan gewoon moeten gaan werken.
Maar het probleem is ook gewoon dat ik dus geen keuze kan maken welke richting ik op wil. Ik weet welke dingen ik leuk vind, maar daar is het zonder diploma niet te doen om werk in te vinden
Eerlijk gezegd val ik best wel over je laatste zin. Er zijn namelijk zat mensen die werk onder hun niveau doen en hoewel ik best snap dat dat niet leuk is, is het wat mij betreft geen reden om het dan maar af te wijzen.quote:Op zaterdag 19 mei 2018 11:54 schreef _Hestia_ het volgende:
[...]
Maar de rest van mn leven ongeschoold werk doen zie ik ook niet zitten omdat ik wel intelligent ben en wel gewoon HBO-niveau heb zeg maar.
Ja dat is waar, als ik het niet probeer dan weet ik het idd niet en het kán ook goed gaan natuurlijk.quote:Op zaterdag 19 mei 2018 14:24 schreef Ewelina het volgende:
[..]
Als je het niet probeert, weet je het niet. Je weet ook niet hoe je leven er over 10 jaar uitziet.
[..]
Eerlijk gezegd val ik best wel over je laatste zin. Er zijn namelijk zat mensen die werk onder hun niveau doen en hoewel ik best snap dat dat niet leuk is, is het wat mij betreft geen reden om het dan maar af te wijzen.
Los daarvan kun je best HBO-denkniveau hebben, het betekent niet dat je ook een baan op HBO-niveau aan kunt, want alleen het theoretisch denkniveau hebben is niet genoeg. Voor veel banen zijn ervaring en andere kwaliteiten zoals stressbestendig ook belangrijk!
Kun je niet eens met het UWV gaan praten over de mogelijkheden van weer gaan studeren / werk zoeken / een cursus doen oid ?
Want als je helemaal niets doet, weet je überhaupt niet wat er kan.
Los daarvan ben ik van mening dat een dagbesteding vrij essentieel is bij herstel/stabilisatie.
Heftig dat je broertje een psychose heeft, ik hoop dat hij snel opknapt!
Bedenk echter wel dat jij niet verantwoordelijk bent voor het welzijn van je broertje en je moeder. Je kunt best hulp bieden, maar denk wel aan je eigen draagkracht.
Ik snap het wel en het is heftig als zulke dingen gebeuren maar juist dan is het goed om andere dingen te doen. Anders wordt je inderdaad meegezogen, dan is er ook niks anders meer.quote:Op zaterdag 19 mei 2018 14:01 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Ja het komt omdat mn broertje sinds een paar weken weer in een psychose zit ( en hij woont bij mn moeder die manisch-depressief is en ook niet erg stabiel is momenteel) en mn overbuurjongetje van 8 bij een traumatisch ongeluk in huis ( waar ik dus op uitkijk) is overleden Gewoon teveel heftige gebeurtenissen en zorgen die ik dan niet kan loslaten en waardoor ik zelf ook afglijd. En dan gaat het dus met mijn stemming en structuur mis en zoek ik weer veel controle in bijvoorbeeld afvallen/sporten om mijn gedachten ergens anders op te richten.
Ik liep jaarstage bij een buitenschoolse dagbehandeling voor kinderen met gedrags- en ontwikkelingsproblemen, maar als ik hem nu zou afmaken dan zou ik niet meer de gewone SPH afstudeerrichting doen, maar wil ik de minor met Ervaringsdeskundigheid doen. Dus geen kinderen met gedragsproblemen meer, maar andere mensen met psychische problemen helpen met mijn ervaring.
Bij de instelling waarvan ik woonbegeleiding krijg en waar ik de herstelgroep doe zijn ook (vrijwillige) ervaringswerkers. Dus met hun heb ik het er idd over gehad en pas hadden ze dus een casus voorgesteld om een vrouw te helpen. Maar die vrouw wilde dat uiteindelijk niet omdat ze niet nog meer hulpverleners wilde, dus gewoon 1 echte ervaringswerker en niet nog een "beginner" erbij. Maar misschien dat er daar nog wel meer opties komen. Want die ervaringswerker met wie ik het erover gehad heb die zegt wel dat zij mij dan rustig in de organisatie wil laten intreden zeg maar, eerst eens helpen bij een cliënt, dan eens meedoen met vergaderingen etc. Dat lijkt me wel wat.
En zo kan ik ook eerst kijken of het wat is idd voordat ik dan eventueel die studie zou gaan afmaken. Dat was sowieso niet voor aanstaande september al gelukt om mee te beginnen, dus sowieso op zn vroegst voor volgend jaar september als ik weer zou gaan studeren. Dus dan heb ik nog ruim een jaar om uit te zoeken wat ik nou echt wil en hoe bijvoorbeeld ervaringswerker zijn bevalt. Maar stel dat ik niet die vrijstelling krijg voor de eerste 2 jaar die ik in het verleden al heb afgerond, dan houd dat hele verhaal op.
En oja ik heb me van de week ook aangemeld voor de cliëntenraad van die instelling en daar kan ik volgende maand een vergadering van bij wonen om te kijken of dat wat voor me is.
Ja precies, daar loop ik nu dus een beetje tegenaan, dat ik ook gewoon veel thuis zit en weinig afleiding van mn gedachten heb dan.quote:Op zaterdag 19 mei 2018 15:21 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Ik snap het wel en het is heftig als zulke dingen gebeuren maar juist dan is het goed om andere dingen te doen. Anders wordt je inderdaad meegezogen, dan is er ook niks anders meer.
Wat je woonbegeleidster heeft aangeboden klinkt goed toch? Probeer er af en toe naar te vragen en contact op te nemen met die mevrouw over die minor.
Ik ken een aantal mensen die met ervaring in de psychiatrie aan een baan zijn gekomen/ zich hebben laten (om)scholen. Dat is iets waar best veel om gevraagd wordt en waar ook best wat mogelijkheden voor zijn, en waarbij 31 niet oud is maar ervaren. Maar die mensen hebben allemaal hele grote stappen moeten durven nemen om daar te komen, maar die durf is in het werk in mijn ogen ook nodig....
Volgens mij biedt MEE ook weleens gratis cursussen aan in jouw woonplaats (vraag me niet waarom ik dit weet maar volgens het systeem wonen we in dezelfde regio 🙄) misschien zit daar ook wat bij en veel dingen zoeken zomers ook extra vrijwilligers ivm vakantie. Succes.quote:Op zaterdag 19 mei 2018 15:28 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Ja precies, daar loop ik nu dus een beetje tegenaan, dat ik ook gewoon veel thuis zit en weinig afleiding van mn gedachten heb dan.
Want ik heb nu 3 verschillende vrijwilligerswerk dingen, maar dat is allemaal maar heel weinig uren:
- Taalondersteuning bij kleuter thuis ( 1 uur in de week). Maar dat stopt na 20 juni, dan is diploma-uitreiking. Zou in september dan misschien weer nieuw gezin kunnen krijgen.
- Redactie nieuwsbrief instelling ( 1-2 keer per maand interview en artikel schrijven)
- Editor website diabetes ( 1x in de 2 weken een half uurtje zo'n beetje, doe het samen met 2 anderen, dus wisselen het per week af)
- (Cliëntenraad instelling dus misschien vanaf volgende maand)
En verder sport ik dus wel, lukt het af en toe om creatief bezig te zijn ( maar meestal kijk ik maar gewoon tv of zit ik op internet) en heb ik wat sociale activiteiten, maar ook niet heel veel ofzo. Dus ik weet ook wel dat het beter is voor mn structuur en afleiding als ik gewoon wat meer om handen heb. Maar dan moet ik idd wel die stappen gaan zetten.
Ik kwam ook nog dit project tegen van mn instelling, dit klinkt ook wel interessant: Bureau Apeldoorn. Zij doen onderzoek naar vragen uit de zorg, bijvoorbeeld over wat mensen vinden van de activiteiten die er zijn bij de dagbesteding van de instelling, of over de bekendheid van een bepaalde methode onder medewerkers. En het zijn dus allemaal ervaringsdeskundigen en cliënten van de instelling die daar werken en waar je dus goed begeleid wordt en je stapje voor stapje op je eigen tempo kunt beginnen en weer werkervaring op kunt doen en ook allerlei trainingen kunt volgen eventueel. Dus misschien daar ook eens naar informeren via mn woonbegeleidster. Want interviewen en schrijven kan ik wel goed, want heb 2 cursussen via LOI/NTI gedaan in richting van journalistiek en doe dus al dat redactie/editor werk. En je krijgt dus eerst nog een training.
Ah dan zal ik daar ook eens naar kijken, dankjewel!quote:Op zaterdag 19 mei 2018 16:37 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Volgens mij biedt MEE ook weleens gratis cursussen aan in jouw woonplaats (vraag me niet waarom ik dit weet maar volgens het systeem wonen we in dezelfde regio 🙄) misschien zit daar ook wat bij en veel dingen zoeken zomers ook extra vrijwilligers ivm vakantie. Succes.
Kun je bijv. ook niet autorijden?quote:Op zaterdag 19 mei 2018 14:34 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Ja dat is waar, als ik het niet probeer dan weet ik het idd niet en het kán ook goed gaan natuurlijk.
En nouja, ik bedoel het niet op een lullige manier ofzo die zin. En ik zou het ook geen probleem vinden om bijvoorbeeld een BBL-opleiding op MBO-niveau te doen als ik zo sneller een diploma kan halen. Maar echt ongeschoold werk is vaak fysiek werk en dat red ik door mn lichamelijke ziektes ook niet zo makkelijk. Maar het is gewoon frustrerend dat ik idd wel het denkniveau heb, maar verder idd door mn psychische problemen het niet gelukt is om dus een opleiding af te ronden en te werken. En ik ben nu al 31, dus ik word er ook niet jonger op natuurlijk.
Ga eens bellen! Of mailen!quote:Ik heb bijvoorbeeld al wekenlang het e-mailadres/telefoonnummer van die vrouw die verantwoordelijk is voor die minor ervaringsdeskundigheid, maar ik bel/mail dus ook niet om dus meer duidelijkheid te kunnen krijgen erover. En idd, mn woonbegeleidster zei ook dat ik eens met het UWV moest gaan praten en dat zij misschien wel een gedeelte willen betalen van een cursus/opleiding. Maar ook dat stel ik dus uit Dus daardoor houd ik die onduidelijkheid ook zelf in stand.
Jawel ik heb wel een rijbewijs. En ik had met een vriendin afgesproken dat ik vandaag zou bellen en heb dat gedaan. Was alleen handiger als ik het met een coördinator besprak. Dus ze heeft er nu 2 gemaild met mijn korte verhaal/vraag en gegevensquote:Op dinsdag 22 mei 2018 19:20 schreef Ewelina het volgende:
[..]
Kun je bijv. ook niet autorijden?
Bij veel werk op HBO-niveau (en hoger) is stressbestendigheid een vereiste, dus bedenk wel of je daartegen kunt of dat je beter op MBO-niveau kunt werken omdat gemakkelijker voor je is. Met een HAVO-diploma kun je vaak ook op MBO-banen solliciteren.
[..]
Ga eens bellen! Of mailen!
quote:Op dinsdag 22 mei 2018 19:22 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Jawel ik heb wel een rijbewijs. En ik had met een vriendin afgesproken dat ik vandaag zou bellen en heb dat gedaan. Was alleen handiger als ik het met een coödinator besprak. Dus ze heeft er nu 2 gemaild met mijn korte verhaal/vraag en gegevens
Dat werd hier door het UWV keihard afgewezen. Ze zagen er zelf geen toekomst in mbt een vaste baan.quote:Op zaterdag 19 mei 2018 15:21 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Ik ken een aantal mensen die met ervaring in de psychiatrie aan een baan zijn gekomen/ zich hebben laten (om)scholen. Dat is iets waar best veel om gevraagd wordt en waar ook best wat mogelijkheden voor zijn, en waarbij 31 niet oud is maar ervaren.
Oh sorry. Ik denk niet dat ik ook maar iemand ken die in die zin afhankelijk was/ al dan niet zich iets heeft aangetrokken van het UWV.quote:Op donderdag 24 mei 2018 09:30 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Dat werd hier door het UWV keihard afgewezen. Ze zagen er zelf geen toekomst in mbt een vaste baan.
Daar snijdt het mes hé? Ik kan wel boos gaan roepen tegen mijn jobcoach dat ik het allemaal alleen ga doen en hen niet meer nodig zal zijn. Ik vrees alleen de consequenties.quote:Op donderdag 24 mei 2018 10:33 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Oh sorry. Ik denk niet dat ik ook maar iemand ken die in die zin afhankelijk was/ al dan niet zich iets heeft aangetrokken van het UWV.
Ja dat begrijp ik, dat lijkt mij ook geen goed plan nee. En wat dat betreft maakt het gewoon verschil hoe afhankelijk je bent van het UWV, vrees ik. Helaas.quote:Op donderdag 24 mei 2018 18:42 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Daar snijdt het mes hé? Ik kan wel boos gaan roepen tegen mijn jobcoach dat ik het allemaal alleen ga doen en hen niet meer nodig zal zijn. Ik vrees alleen de consequenties.
Mee eens. Als zij al een achtergrond heeft binnen de zorg, dan wordt de stap al een stuk kleiner en wie weet doet het UWV dan wel meer water bij de wijn.quote:Op donderdag 24 mei 2018 20:38 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Ja dat begrijp ik, dat lijkt mij ook geen goed plan nee. En wat dat betreft maakt het gewoon verschil hoe afhankelijk je bent van het UWV, vrees ik. Helaas.
Maar wellicht dat voor iemand anders, zoals Hestia, die dus al richting sph/w weet ik veel, ging in het verleden en een andere jobcoach heeft, er wel mogelijkheden zijn. Al dan niet met hulp van het UWV.
Ja ik heb al 2 jaar afgerond, en als ik deze opleiding ga doen is het de normale SPH maar dan als afstudeerrichting Ervaringsdeskumdigheid. Dus ik krijg dan gewoon mijn normale SPH-diploma. Dat is anders dan wanneer je bijvoorbeeld alleen de Associate Degree Ervaringsdeskundige doet.quote:Op vrijdag 25 mei 2018 09:15 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Mee eens. Als zij al een achtergrond heeft binnen de zorg, dan wordt de stap al een stuk kleiner en wie weet doet het UWV dan wel meer water bij de wijn.
Goed bezig hoor!quote:Op vrijdag 25 mei 2018 11:14 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Ja ik heb al 2 jaar afgerond, en als ik deze opleiding ga doen is het de normale SPH maar dan als afstudeerrichting Ervaringsdeskumdigheid. Dus ik krijg dan gewoon mijn normale SPH-diploma. Dat is anders dan wanneer je bijvoorbeeld alleen de Associate Degree Ervaringsdeskundige doet.
Ik had de contactgegevens van 2 coördinatoren gekregen en die gisteren gemaild
Thnx, zoals je hierboven al kunt lezen is zelfs de afspraak gepland.quote:
Kun je dan geen andere begeleidster krijgen? Of je zou haar kunnen zeggen dat je die dingen nooit hebt gezegd natuurlijk.quote:Op vrijdag 25 mei 2018 19:21 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Thnx, zoals je hierboven al kunt lezen is zelfs de afspraak gepland.
Maandag evaluatie met woonbegeleiding en zodat we van elkaar weten hoe we het herindicatiegesprek 3 juli ingaan. Maar het loopt ook niet zo lekker tussen mij en mn woonbegeleidster de laatste tijd, voel me niet echt gehoord en gezien in bepaalde dingen, ze wuift alles zo makkelijk weg, in rapportages staan dingen die ik niet gezegd heb en waar het ook niet om draait en behalve luisteren heb ik momenteel ook niet veel aan haar, want waar ik mee worstel kan ze niet mee helpen omdat ze geen therapeut is.
Dus nu weer ontzettende twijfel hoe ik dat moet aangeven en hoe het dan verder moet. Want ik heb 19 en 21 juni ook intake bij GGNet (sowieso voor VERS maar misschien dus wel meer) en eigenlijk heb ik nu zoiets van daar kunnen ze me waarschijnlijk echt helpen. Want woonbegeleiding is meer voor de praktische dingen maar dat loopt nu allemaal wel. Maar waar ik verder mee worstel kan ze me dus niet echt mee helpen. Dus nou zie ik eigenlijk het nut niet echt meer en frustreert het me alleen maar meer eigenlijk omdat het dus niet echt soepel loopt. Maar dat herindicatiegesprek is al aangevraagd dus en toen hebben we nog wel doelen opgesteld om aan te werken. Pfftt nouja maandag anders maar even afwachten, dan zit de coördinerend woonbegeleidster er ook bij.
Ja dat ga ik zeker zeggen. Maar een andere begeleidster zal weinig nut hebben denk ik, omdat ze dus ook niet dieper op dingen in kunnen gaan. Daarvoor moet ik bij GGNet zijn. Maar nu zie ik dus niet echt de meerwaarde nog van woonbegeleiding. Heb dat nu nog 1x in de 2 weken een uurtje thuis en de andere week een belafspraak. Maar dat vind ik helemaal kut.quote:Op vrijdag 25 mei 2018 19:28 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Kun je dan geen andere begeleidster krijgen? Of je zou haar kunnen zeggen dat je die dingen nooit hebt gezegd natuurlijk.
Haha, wat vind je er dan kut aan?quote:Op vrijdag 25 mei 2018 20:00 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Ja dat ga ik zeker zeggen. Maar een andere begeleidster zal weinig nut hebben denk ik, omdat ze dus ook niet dieper op dingen in kunnen gaan. Daarvoor moet ik bij GGNet zijn. Maar nu zie ik dus niet echt de meerwaarde nog van woonbegeleiding. Heb dat nu nog 1x in de 2 weken een uurtje thuis en de andere week een belafspraak. Maar dat vind ik helemaal kut.
Omdat je door de telefoon al helemaal geen non-verbale communicatie hebt en je nog sneller miscommunicatie hebt. En vind de telefoon sowieso gewoon niet echt geschikt om bepaalde dingen te bespreken.quote:Op vrijdag 25 mei 2018 20:05 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Haha, wat vind je er dan kut aan?
Ah ja, één van de redenen om nooit de telefoon op te nemen.quote:Op vrijdag 25 mei 2018 20:11 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Omdat je door de telefoon al helemaal geen non-verbale communicatie hebt en je nog sneller miscommunicatie hebt. En vind de telefoon sowieso gewoon niet echt geschikt om bepaalde dingen te bespreken.
Wat zuur weer voor je. Hoop niet dat je weer in de deeltijd terecht gaat komen. Heb je er zelf wel weer een klein beetje vertrouwen in? Ik weet dat het lastig is op het moment zelf.quote:Op dinsdag 19 juni 2018 13:03 schreef _Hestia_ het volgende:
Hoe gaat het met jullie?
Hier helaas een flinke terugval
Veel heftige dingen gebeurd met mensen in omgeving, opleiding SPH afmaken richting ervaringsdeskundigheid gaat niet door, herstelgroep stopt vanaf eind deze maand helemaal vanwege gedoe tussen de ervaringsdeskundigen.
En ik heb vanochtend eerste deel van intake bij GGNet gehad (donderdag deel 2) en zou in eerste instantie de bedoeling zijn om alleen de VERS-training te doen, maar het gaat nu zo slecht dat ze al zei dat er waarschijnlijk wel weer meer nodig is en misschien zelfs weer deeltijd
Het ging zo goed en nu toch weer terug bij af en het voelt echt zo gefaald
Zoveel behandelingen en opnames gehad en nog WEET ik het wel maar KAN ik het niet
* _Hestia_ duikt weer met kop onder de dekens
Nou ik ben een hopeloos geval want ze weten het ook nog niet. Omdat ik al zoveel gehad heb en toch steeds terugval. Dus verlengde intake. 2 juli gesprek met klinisch psycholoog en 30 juli pas gesprek met psychiater (die vakantie heeft en sowieso maar 2 dagen daar werkt). Moet alle onderzoeken die ik ooit al gedaan heb meenemen. Van instantie A heb ik dat al, van instantie B net aangevraagd. Hopelijk lukt het om dat snel te krijgen. Zo hopen ze er ook achter te komen waarom ik steeds terugval ondanks die hele waslijst aan behandelingen. Nu weer zomaar wat nieuws beginnen vinden ze daarom niet handig. Maar als ze niks kunnen ontdekken ben ik gewoon uitbehandeld en moet ik maar gewoon accepteren hoe het gaat zei zequote:Op woensdag 20 juni 2018 18:44 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Wat zuur weer voor je. Hoop niet dat je weer in de deeltijd terecht gaat komen. Heb je er zelf wel weer een klein beetje vertrouwen in? Ik weet dat het lastig is op het moment zelf.
Hier gaat alles goed, te goed zelfs en daar kan ik niet tegen. Alles wat ik tot nu heb gedaan dit jaar, is een succes gebleken. Dat klopt niet!
Dat klinkt heftig! Gaat het nu wel beter?quote:Op woensdag 20 juni 2018 18:48 schreef Argo het volgende:
Hier het ook er maar net vanaf gebracht hing aan een zijde draadje.
Wat een gedoe allemaal zeg. Kunnen instanties onderling geen informatie uitwisselen? Het zou fijn voor je zijn als je eens de juiste behandeling zou krijgen.quote:Op donderdag 21 juni 2018 17:01 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Nou ik ben een hopeloos geval want ze weten het ook nog niet. Omdat ik al zoveel gehad heb en toch steeds terugval. Dus verlengde intake. 2 juli gesprek met klinisch psycholoog en 30 juli pas gesprek met psychiater (die vakantie heeft en sowieso maar 2 dagen daar werkt). Moet alle onderzoeken die ik ooit al gedaan heb meenemen. Van instantie A heb ik dat al, van instantie B net aangevraagd. Hopelijk lukt het om dat snel te krijgen. Zo hopen ze er ook achter te komen waarom ik steeds terugval ondanks die hele waslijst aan behandelingen. Nu weer zomaar wat nieuws beginnen vinden ze daarom niet handig. Maar als ze niks kunnen ontdekken ben ik gewoon uitbehandeld en moet ik maar gewoon accepteren hoe het gaat zei ze
Kan me wel voorstellen dat dat in je hoofd met je zelfbeeld niet klopt idd als alles opeens lukt en goed gaat. Maar wel positief dat dat zo gaat dan!
Ja ik moet bij mn volgende gesprek alle informatie van mn 2 vorige instanties dus meenemen. En nouja dat is dus ook mijn probleem dat ik toch steeds terugval. Als we nou eens konden ontdekken waardoor dat dan komt...quote:Op donderdag 21 juni 2018 18:38 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Wat een gedoe allemaal zeg. Kunnen instanties onderling geen informatie uitwisselen? Het zou fijn voor je zijn als je eens de juiste behandeling zou krijgen.
Hier bij de GGZ zeiden ze doodleuk tegen mij dat ze mij nog weleens terug zouden zien, want terugvallen hoorden nu eenmaal bij de stoornis. Beetje vreemd, al sta ik er ook niet van te kijken.
Ik merk nog steeds dat ik van tijd tot tijd terugval in vervelende gedachten en gedrag. Heel hinderlijk allemaal, maar ik krijg het niet uit m'n systeem. Het lijkt op een vastlopende lp.
Kan van alles zijn hé? Laag zelfbeeld, verlatingsangst, depressies... You name it, je bent er vast bekend mee.quote:Op donderdag 21 juni 2018 18:41 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Ja ik moet bij mn volgende gesprek alle informatie van mn 2 vorige instanties dus meenemen. En nouja dat is dus ook mijn probleem dat ik toch steeds terugval. Als we nou eens konden ontdekken waardoor dat dan komt...
Nou dat is nogal wat allemaal. Naar hoor. Je situatie. En die uitspraken.quote:Op donderdag 21 juni 2018 17:01 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Nou ik ben een hopeloos geval want ze weten het ook nog niet. Omdat ik al zoveel gehad heb en toch steeds terugval. Dus verlengde intake. 2 juli gesprek met klinisch psycholoog en 30 juli pas gesprek met psychiater (die vakantie heeft en sowieso maar 2 dagen daar werkt). Moet alle onderzoeken die ik ooit al gedaan heb meenemen. Van instantie A heb ik dat al, van instantie B net aangevraagd. Hopelijk lukt het om dat snel te krijgen. Zo hopen ze er ook achter te komen waarom ik steeds terugval ondanks die hele waslijst aan behandelingen. Nu weer zomaar wat nieuws beginnen vinden ze daarom niet handig. Maar als ze niks kunnen ontdekken ben ik gewoon uitbehandeld en moet ik maar gewoon accepteren hoe het gaat zei ze
Wat naar dat je zo terugvalt. Sterkte .quote:Op dinsdag 3 juli 2018 16:03 schreef _Hestia_ het volgende:
Dankjulliewel voor jullie berichtjes
Nou ze gaan nu toch eerst maar weer opnieuw uitgebreid neuro-psychologisch onderzoek doen. Ik heb al verschillende keren persoonlijkheidsonderzoeken etc gehad, maar dat was bij andere instanties dus en nu willen ze hier met nog andere onderzoeken ook kijken of ze wat kunnen ontdekken of gemist hebben waardoor het gaat zoals het gaat. Probleem is alleen dat degene die die onderzoeken doet bij dit team een vriendin van me is. Dus dat kan niet en er moet dus iemand anders komen voor mij. En ze weten niet hoe lang dat gaat duren.
Vorige week is het helemaal uit de hand gelopen en was ik (waarschijnlijk door mijn slaaptekort, slaap max 3 uur zelfs met slaapmedicatie) psychotisch. Boel aardig op stelten gezet, mezelf verwond, dreiging van IBS gehad maar gelukkig kunnen voorkomen. Vriendinnen hadden naast GGNet ook de instantie waarvan ik woonbegeleiding krijg gealarmeerd, maar daar is iets niet goed gegaan want mn woonbegeleidster wist vandaag nergens wat van
Ik had vandaag keukentafelgesprek en het plan was om naast behandeling nog 1 uur woonbegeleiding in de week te hebben. Maar vanuit de WMO vinden ze behandeling "voorliggend" aan begeleiding en mn doelen die ik nog had vond ze ook meer passen bij behandeling. Dus mn indicatie wordt niet verlengd
Ik moet dan ook bij GGNet maar vragen of iemand van het FACT-team bij me thuis wil komen. Maar mijn broertje wacht al 6 weken op hulp van het FACT-team (wel in een andere gemeente) terwijl hij zwaar psychotisch was/is. Dus ik ga er maar vanuit dat het iig niet zo 1-2-3 geregeld is. En de herstelgroep die ik nog deed is vorige week ook gestopt. Dus alles stopt of moet ik nog voor wachten terwijl het nou dus hardstikke slecht gaat
De indicatie liep officieel 18 juni al af... Maar dat gaat mn woonbegeleidster idd nog wel uitzoeken of er toch nog iets mogelijk is.quote:Op dinsdag 3 juli 2018 16:25 schreef kuolema het volgende:
[..]
Wat naar dat je zo terugvalt. Sterkte .
Tot wanneer is/was die indicatie geldig? Ze zouden vanuit de WMO ondersteuning moeten geven totdat de wachttijd (als die er is) voor het FACT-team voorbij is, lijkt me.
Jup erg herkenbaar hier.quote:Op donderdag 12 juli 2018 19:59 schreef LordofLeaves het volgende:
Zijn jullie bekend met het idee/gevoel wanneer het voelt alsof iedereen met hun levens mijlenver vooruitlopen? Ik begin steeds meer een hekel te krijgen aan mij stilstaande en nietszeggende leven. Het wordt steeds benauwder.
Bedoel je ten opzichte van mensen zonder ps of iedereen in het algemeen? Het gevoel dat anderen kennelijk moeiteloos doelen weten te stellen en die ook bereiken terwijl ik zelf voortdurend vastloop herken ik wel. De onvrede, de rusteloosheid en het lege gevoel waar het mee gepaard gaat ook. Rationeel weet ik dat het onzin is, maar gevoelsmatig wil het maar niet landen.quote:Op donderdag 12 juli 2018 19:59 schreef LordofLeaves het volgende:
Zijn jullie bekend met het idee/gevoel wanneer het voelt alsof iedereen met hun levens mijlenver vooruitlopen? Ik begin steeds meer een hekel te krijgen aan mij stilstaande en nietszeggende leven. Het wordt steeds benauwder.
Ik doelde op mensen met een ps. Ik wordt gek van mezelf.quote:Op donderdag 12 juli 2018 23:48 schreef Lurf het volgende:
[..]
Bedoel je ten opzichte van mensen zonder ps of iedereen in het algemeen? Het gevoel dat anderen kennelijk moeiteloos doelen weten te stellen en die ook bereiken terwijl ik zelf voortdurend vastloop herken ik wel. De onvrede, de rusteloosheid en het lege gevoel waar het mee gepaard gaat ook. Rationeel weet ik dat het onzin is, maar gevoelsmatig wil het maar niet landen.
Pfoe, dan loopt het bij jou dus ook niet lekker. Wat voor ontspannende dingen doe je dan?quote:Op donderdag 12 juli 2018 22:00 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Jup erg herkenbaar hier.
Mn woonbegeleidster weet nog niks meer helaas, dus ik zwem nog wel even door...
Gelukkig niet meer zo verward, maar slapen gaat nog steeds kut. Dus nog veel angst dat het weer zo mis gaat als 2 weken geleden ook. Heb nu wel een time-out/vakantie genomen van 3 weken, dus even rustig aan doen en ontspannende dingen doen. Dat helpt tot nu toe iig wel een beetje om het onder controle te houden.
Nee idd, erg frustrerend die onzekerheid erdoorquote:Op vrijdag 13 juli 2018 18:48 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Pfoe, dan loopt het bij jou dus ook niet lekker. Wat voor ontspannende dingen doe je dan?
Klinkt goed allemaal. Leuke dingen ook. Behalve de Apenheul, in plaats van om daar heen te gaan, kun je ook een rondje stad doen.quote:Op vrijdag 13 juli 2018 20:39 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Nee idd, erg frustrerend die onzekerheid erdoor
Veel sport kijken (Tour, voetbal, darten, Formule1 etc), creatief bezig zijn, lezen, met mensen afspreken, wil nog een dagje naar het museum en naar de Apenheul (heb ik abo) etc.
Ik loop liever rustig in de natuur daar dan in de stad. Aapjes vs Mensenquote:Op zaterdag 14 juli 2018 09:34 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Klinkt goed allemaal. Leuke dingen ook. Behalve de Apenheul, in plaats van om daar heen te gaan, kun je ook een rondje stad doen.
Heb je ook een lieveling aap?quote:Op zaterdag 14 juli 2018 09:59 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Ik loop liever rustig in de natuur daar dan in de stad. Aapjes vs Mensen
Ja de maki's en vaki's vind ik erg leuk en de berberapen. Die laatste zijn echt zo lekker speelsquote:
Haha, die berberapen kijken wel een beetje gemeen.quote:Op zaterdag 14 juli 2018 10:37 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Ja de maki's en vaki's vind ik erg leuk en de berberapen. Die laatste zijn echt zo lekker speels
Ja, maar ze zijn wel echt heel leuk. Maar komt ook omdat ze een heel leuk gebied hebben ook waar ze lekker met water kunnen spelen en er allemaal touwen en netten hangen etc. Maar goed, dit is nogal offtopicquote:Op zaterdag 14 juli 2018 10:50 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Haha, die berberapen kijken wel een beetje gemeen.
Och, gestoorden mogen het ook wel gezellig hebben.quote:Op zaterdag 14 juli 2018 10:58 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Ja, maar ze zijn wel echt heel leuk. Maar komt ook omdat ze een heel leuk gebied hebben ook waar ze lekker met water kunnen spelen en er allemaal touwen en netten hangen etc. Maar goed, dit is nogal offtopic
Om mezelf nader te verklaren: ik loop al een paar dagen te kauwen op mijn diagnose. Hij kwam niet onverwacht en ik denk ook wel dat hij klopt, maar het heeft iets onwerkelijks om op je achtenveertigste te horen dat je borderline hebt. Dat hoe ik mij al een jaar of dertig voel niet is zoals de meeste andere mensen zich voelen (dat vermoeden begon ik vorig jaar zelf al te krijgen en dat was ook de reden om hulp te zoeken). En dat ik er ook zoveel last van heb dat je van een stoornis kunt spreken, vooral door de moeite die het me kost om mijn impulsiviteit en mijn emoties onder controle te houden.quote:Op donderdag 19 juli 2018 22:35 schreef Lurf het volgende:
Vraagje aan de experts hier: wat moet ik me voorstellen bij een comet training?
Lijkt me idd lastig om op jouw leeftijd nog zo'n diagnose te krijgen. Een Comet-training is een zelfbeeldtraining. Het is een cognitieve therapie en er wordt vooral stilgestaan bij je positieve eigenschappen en hoe je daar meer aandacht voor kunt hebben dan de vergelijkingen met anderen. Waarbij je er zelf vaak slecht vanaf komt en je je minderwaardig gaat voelen. Het is dus bedoeld om meer zelfvertrouwen te krijgen. Training is vaak 8 bijeenkomsten van een uur of 2 en je krijgt ook huiswerk mee en moet oefeningen doen. Het is heel praktisch en gaat niet heel diep op je verleden in ofzo.quote:Op zondag 22 juli 2018 23:51 schreef Lurf het volgende:
[..]
Om mezelf nader te verklaren: ik loop al een paar dagen te kauwen op mijn diagnose. Hij kwam niet onverwacht en ik denk ook wel dat hij klopt, maar het heeft iets onwerkelijks om op je achtenveertigste te horen dat je borderline hebt. Dat hoe ik mij al een jaar of dertig voel niet is zoals de meeste andere mensen zich voelen (dat vermoeden begon ik vorig jaar zelf al te krijgen en dat was ook de reden om hulp te zoeken). En dat ik er ook zoveel last van heb dat je van een stoornis kunt spreken, vooral door de moeite die het me kost om mijn impulsiviteit en mijn emoties onder controle te houden.
Mijn behandelaar stelde in eerste instantie een comet training voor omdat ik die snel zou kunnen volgen en ze door onze gesprekken dacht dat ik daar wel baat bij zou hebben, maar er was geen tijd meer om te vertellen wat het precies inhoudt.
Ok, bedankt, dat klinkt inderdaad wel als iets voor mij op dit moment. Voor de langere termijn is idd schematherapie geïndiceerd. Maar ja, die kent natuurlijk een lange wachtlijst. Al met al is de diagnose wel een opluchting. Het verklaart veel, HEEL veel. Het was inderdaad wel fijn geweest als het eerder boven water was gekomen, maar in dit geval is het beter laat dan nooit. Het voordeel van een late diagnose is denk ik wel dat ik het wat beter in perspectief kan plaatsen en vaak genoeg mijn neus gestoten heb om ruimte te hebben voor zelfreflectie. Maar het blijft het natuurlijk wel een complete paradigmashift om te ontdekken dat je zelf de belangrijkste bron bent van je eigen leed.quote:Op zondag 22 juli 2018 23:56 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Lijkt me idd lastig om op jouw leeftijd nog zo'n diagnose te krijgen. Een Comet-training is een zelfbeeldtraining. Het is een cognitieve therapie en er wordt vooral stilgestaan bij je positieve eigenschappen en hoe je daar meer aandacht voor kunt hebben dan de vergelijkingen met anderen. Waarbij je er zelf vaak slecht vanaf komt en je je minderwaardig gaat voelen. Het is dus bedoeld om meer zelfvertrouwen te krijgen. Training is vaak 8 bijeenkomsten van een uur of 2 en je krijgt ook huiswerk mee en moet oefeningen doen. Het is heel praktisch en gaat niet heel diep op je verleden in ofzo.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik denk dat ik wat dat betreft heel erg op mijn vader lijk. Borderline en narcisme hebben veel overeenkomsten in die zin dat je je totaal mislukt kan voelen bij je slechte eigenschappen.
Ik denk wel dat narcisme nog een stap meer pathologisch is, zich vast heeft genesteld in je psyche en daarom eigenlijk niet te behandelen is.
Bij borderline heb je toch meer zelfreflectie en daarom ben jij je bewust van die slechte eigenschappen. In principe houdt borderline niet in dat je empathisch vermogen beperkt is. Het kan bij stress wel minder worden, waardoor borderliners andere mensen erg kunnen kwetsen. Maar het komt uiteindelijk weer terug.
Het probleem bij borderline is dat het instabiel blijft. Onredelijke kwaadheid naar anderen kan omslaan naar zelfhaat. Eigenlijk is de kwaadheid naar anderen niks anders dan zelfhaat, want door het te richten naar anderen, wil je eigenlijk bevestiging krijgen voor het idee dat niemand van je houdt.
Het is heel moeilijk te behandelen, vandaar dat de behandelingen zo intensief en langdurig zijn. Maar het kan wel. En het mooie is: de mensen die door zo'n behandeling veel sterker zijn geworden, hebben dat eigenlijk helemaal zelf gedaan. Een behandelaar kan niks meer doen dan de boel aansturen en handvaten aanreiken. Maar je bent zelf degene die daarmee aan de slag gaat. Jij bent degene die zijn gevoelens en gedachten onderzoekt, na gaat of het echt op jou van toepassing is of dat je er misschien op een andere manier tegenaan moet kijken. Jij bent zelf degene die onderzoekt waarom mensen op een bepaalde manier op jou reageren en wat je er voortaan anders in zou kunnen doen.
Kortom, je behandelt en heelt jezelf. En dat bewijst eigenlijk al dat je een krachtig en flexibel persoon bent.
Ja schematherapie is wel echt een goede therapie, maar idd jammer van de wachtlijsten. En dat is idd wel het voordeel van een late diagnose, maar het blijft kut idd.quote:Op maandag 23 juli 2018 16:29 schreef Lurf het volgende:
[..]
Ok, bedankt, dat klinkt inderdaad wel als iets voor mij op dit moment. Voor de langere termijn is idd schematherapie geïndiceerd. Maar ja, die kent natuurlijk een lange wachtlijst. Al met al is de diagnose wel een opluchting. Het verklaart veel, HEEL veel. Het was inderdaad wel fijn geweest als het eerder boven water was gekomen, maar in dit geval is het beter laat dan nooit. Het voordeel van een late diagnose is denk ik wel dat ik het wat beter in perspectief kan plaatsen en vaak genoeg mijn neus gestoten heb om ruimte te hebben voor zelfreflectie. Maar het blijft het natuurlijk wel een complete paradigmashift om te ontdekken dat je zelf de belangrijkste bron bent van je eigen leed.
Hoe is het met jou trouwens? Van jouw verhaal werd ik ook niet blij. Dan gaat het met mij naar verhouding uitstekend.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |