quote:Op woensdag 20 december 2017 22:45 schreef Fripsel het volgende:
Ik heb morgen therapie en ik ben nu al misselijk van de zenuwen.
Ik was er eindelijk een beetje vanaf voor het hele gedoe begon. Heb t er even pittig mee ofzo. Vorig jaar kerst heb ik letterlijk mijn eerste nacht in mijn nieuwe huis geslapen. En ben ik me hier in de regio aan gaan melden. En dat ik dan weer op een punt zit dat ik dat vertrouwensniveau opnieuw op mag gaan bouwen en hoe er ook mee omgegaan is. Het maakt het ook moeilijker om er nog heen te willen.quote:Op woensdag 20 december 2017 22:51 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]Heb er ook een beetje last van ja.
Altijd met lood in mijn schoenen erheen.
Sterkte.
Oh bahquote:Op woensdag 20 december 2017 23:11 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ik was er eindelijk een beetje vanaf voor het hele gedoe begon. Heb t er even pittig mee ofzo. Vorig jaar kerst heb ik letterlijk mijn eerste nacht in mijn nieuwe huis geslapen. En ben ik me hier in de regio aan gaan melden. En dat ik dan weer op een punt zit dat ik dat vertrouwensniveau opnieuw op mag gaan bouwen en hoe er ook mee omgegaan is. Het maakt het ook moeilijker om er nog heen te willen.
Ik wilde altijd heel graag therapie, en een psycholoog, en altijd zoveel mogelijk mijn best doen om de wachtlijsten zo kort mogelijk te houden ofzo. En in augustus had ik hier ook echt wel een oké gevoel bij. Maar het begint een beetje.. hopeloos te voelen ofzo.
Ik ging er normaal heen met zo’n gevoel van, ik vind dit facking eng, maar kom maar op. En nu is het meer van. Ik zorg maar dat ik op die stoel zit en ze gooit het maar over me heen ofzo.
Nee maar ik ben bang dat het niet zoveel zin heeft.quote:Op woensdag 20 december 2017 23:34 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Oh bahdat is heel belastend zo te horen.
Heb je dit al met haar besproken?
Proberen?quote:Op woensdag 20 december 2017 23:37 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Nee maar ik ben bang dat het niet zoveel zin heeft.
Nouja het ding is dus een beetje, ik heb een nieuwe therapeut. Omdat mijn oude zwanger was. En mijn vervangster langdurig ziek/afwezig bleek. En er is met haar wel afgesproken dat we eerst uitgebreid de tijd zouden nemen om dingen in kaart te brengen voordat we er iets mee gingen doen. En dat er nogal wat dingen fout gegaan zijn, en dat ik daarom ook denk dat het belangrijk is.quote:
Had ik beter niet kunnen doen. Ze wil het eerst afschuiven op dingen waar het niet door komt. En dan is 1 keer nee niet genoeg. En vervolgens moet je het maar loslaten. Maar 5 minuten luisteren?quote:Op donderdag 21 december 2017 00:31 schreef Luchtbel het volgende:
Geef jezelf een nieuwe kans. En haar.
Of andersom. Hoe je het ziet.
Vervelend. Maar had je het niet geprobeerd, had je het ook niet zeker geweten. Het kan altijd twee kanten op. Sterkte.quote:Op donderdag 21 december 2017 12:15 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Had ik beter niet kunnen doen. Ze wil het eerst afschuiven op dingen waar het niet door komt. En dan is 1 keer nee niet genoeg. En vervolgens moet je het maar loslaten. Maar 5 minuten luisteren?
Ik zet nooit meer een stap binnen dat gebouw. Afspraak bij mijn oude huisarts staat er. Hij verwijst me door naar een 1NP psycholoog of ik stap over. Ik ga zo bellen dat ze zsm mijn huidige medicatie overzicht doorsturen naar mijn huisarts en dat ze alle afspraken kunnen cancelen.
Officiële klacht kunnen ze ook verwachten met alleen een veer voor mijn zwangere psycholoog.
Dat is waar. Mijn zwangere psycholoog heeft me zelf nog opgebeld net omdat ze gehoord had hoe ik weggaan was. Ze zorgt ervoor dat er een overzicht bij mijn huisarts komt te liggen en ze vond ook dat het klonk alsof ik er goed over nagedacht had. Het was voor mij ook echt van, we hebben afspraken gemaakt van hoe we dit aan gaan pakken, en die negeert de nieuwe psycholoog gewoon compleet. Vond het wel fijn want nu heb ik haar nog fijne feestdagen en veel succes met de baby kunnen wensen.quote:Op donderdag 21 december 2017 13:37 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Vervelend. Maar had je het niet geprobeerd, had je het ook niet zeker geweten. Het kan altijd twee kanten op. Sterkte.
Ik heb via 1NP een psycholoog die eigenlijk precies aanbied wat ik nodig heb voor mijn gevoel.quote:Op donderdag 21 december 2017 14:38 schreef Marialice het volgende:
Sterkte en succes met het vinden van een betere. Een goede klik en vertrouwen zijn o zo belangrijk.
Zelf heb ik andere ervaringen, juist bij een grote instelling hele goede tegengekomen. En daarvoor 2 vrijgevestigde waar ik wat minder over te spreken was. Eerste nam mijn depressie en suicidaliteit totaal niet serieus. Tweede vond het maar eng en was blij en opgelucht dat ze me door kon verwijzen.
Wat rot.quote:Op donderdag 21 december 2017 14:54 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Gisteren een lastige keuze gemaakt en ik weet niet goed qat ik ervan moet vinden.
Ik ben gestopt met spelen in een rollenspelgroep. Het voelde al lang niet prettig en veilig meer. Nu heeft de groep een spelleider aangesteld waar ik vroeger goed bevriend mee dacht te zijn maar die eerder dit jaar me van t een op t andere moment heeft laten vallen.
Stoppen was een makkelijke keuze daardoor. Maar ergens heb ik t gevoel dat ik boos ben, maar t ook helemaal niet toelaat. Boos omdat anderen hem hebben aangesteld, en ik daardoor me heel onveilig voel. Boos omdat ik hem in de groep heb geïntroduceerd maar ik nu mezelf verwijder omdat hij zich als zo'n lul gedraagt. En iedereen het maar een beetje laat gebeuren.
Ene kant blij dat ik me er geen zorgen meer over hoef te maken. Andere kant weer een pijnlijke confrontatie met dat deze mensen het schijnbaar wel oke vinden dat dit soort dingen gebeurt. En ik dus om dit soort waardeloze mensen geef. Al voel ik er nu weinig bij, alsof het even doof is.
Denk dat ik dat idd maar even doe. Gelukkig krijg ik van n paar mensen wel n lieve reactie.quote:Op donderdag 21 december 2017 17:38 schreef Marialice het volgende:
@Mevrouw_voor_jou: knap dat je de beslissing hebt genomen, en logisch dat het mixed feelings oproept. Het kan ook zijn dat je gevoel nog even moet landen, geef het wat tijd.
--
Ik zit zelf nogal te piekeren op het moment. Mijn behandeling loopt in januari af (dan zitten de 4mnd erop) en ik moet eens gaan bedenken wat voor vervolg ik wil. EMDR loopt sowieso door, het is vooral de vraag of ik nog in een depressiegroep door wil of misschien een stap dieper (schematherapie).
(En ook weer veel zorgen rond financiën en administratie, dat helpt ook niet echt)
Ik ben nog lang niet van mijn depressie af, had gehoopt al wat verder te zijn daarin. Maar ik betwijfel of het echt veel gaat opleveren om op dezelfde manier door te gaan (cognitieve gedragstherapie), dan had ik de afgelopen maanden meer verschil moeten merken.quote:Op donderdag 21 december 2017 19:20 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Waar twijfel je over bij het kiezen?
Waarom kies je een 1np behandelaar, Fripsel? Wat is het verschil tussen zo iemand en iemand bij een grote zorginstelling?quote:Op donderdag 21 december 2017 14:46 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ik heb via 1NP een psycholoog die eigenlijk precies aanbied wat ik nodig heb voor mijn gevoel.
http://www.hanneihlen.nl/html/stream_file.php?key=54znt7zt
Dus ik heb haar zojuist een mail gestuurd. Dat ik al sinds februari op zoek ben naar therapie voor een trauma. En dat ik maar vast blijf lopen binnen de grote GGZ instellingen. En dat haar website me erg aanspreekt maar dat ik me er niet teveel in durf te verdiepen omdat ik bang ven voor een teleurstelling. Dat ik via de huisarts al eerder een doorverwijzing voor een 1NP behandelaar heb proberen te krijgen en dat ze me dus maar naar grote instellingen blijven sturen. En wat haar visie daar dan op is en of ze het gesprek met me aan zou durven gaan. En dat ik me dan ook meteen afvraag wat haar wachttijden zijn, en of er dan ook zoiets bestaat als een “onafhankelijke psychiater”.
Heel simpel eigenlijk, via 1NP kan ik zelf kijken wat voor behandelmethodes er aangeboden worden en wat de insteek is op de persoonlijke website van een therapeut.quote:Op donderdag 21 december 2017 23:11 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Waarom kies je een 1np behandelaar, Fripsel? Wat is het verschil tussen zo iemand en iemand bij een grote zorginstelling?
Erg knap van je trouwens dat je je grenzen aangeeft en die zelf ook opvolgt
Dat klinkt goed, ja. Maar dat zijn vrijgevestigde therapeuten oid?quote:Op donderdag 21 december 2017 23:32 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Heel simpel eigenlijk, via 1NP kan ik zelf kijken wat voor behandelmethodes er aangeboden worden en wat de insteek is op de persoonlijke website van een therapeut.
Bij de grote GGZ zit je maanden te wachten en mag je hopen dat je de juiste persoon tegen over je krijgt en zo niet is dat zoveel bureaucratische ellende met nog meer wachttijd.. En als ze daar tenminste recht toe, recht aan over kunnen communiceren. Maar zelfs daar moet omheen geluld worden of je moet het maar loslaten. Bij sommige mensen zal het vast goed helpen. Maar ik zet nooit meer een stap binnen zo’n gebouw. Het is net alsof sommige zo opgaan in hun systeempjes en maniertjes dat ze het hele mensenwerk vergeten.
Dat zijn vrijgevestigde therapeuten die onder de organisatie 1NP werken zodat ze wel als GGZ therapie vergoed kunnen worden als ik het goed begrepen heb.quote:Op donderdag 21 december 2017 23:48 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Dat klinkt goed, ja. Maar dat zijn vrijgevestigde therapeuten oid?
Aha, ik snap het. Nou erg mooie stap die je gezet hebt! Hoop dat die therapeut veel voor je kan betekenen.quote:Op donderdag 21 december 2017 23:49 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Dat zijn vrijgevestigde therapeuten die onder de organisatie 1NP werken zodat ze wel als GGZ therapie vergoed kunnen worden als ik het goed begrepen heb.
Ik vind dit best een helder verhaal. Is dit iets dat je aan hen kan voorleggen en ze kan vragen om met je mee te denken over hoe je verdergaat?quote:Op donderdag 21 december 2017 22:00 schreef Marialice het volgende:
[..]
Ik ben nog lang niet van mijn depressie af, had gehoopt al wat verder te zijn daarin. Maar ik betwijfel of het echt veel gaat opleveren om op dezelfde manier door te gaan (cognitieve gedragstherapie), dan had ik de afgelopen maanden meer verschil moeten merken.
De theorie is simpel. Ik heb teveel in mijn rugzak zitten, en daar heb ik last van, hopelijk gaat de emdr helpen om de rugzak wat lichter te maken. Doordat ik die ervaringen gehad heb en al zo lang meedraag, heb ik wel bepaalde ideeën ontwikkeld over hoe de wereld in elkaar zit (niemand is te vertrouwen; als het er echt op aan komt kun je toch geen kant op; enz). Het zou mooi zijn om daar ook mee aan de slag te gaan, maar misschien is het daar nu nog te vroeg voor.
Gewoon klaar zijn met therapie en weer lekker aan het werk is sowieso nog geen optie, zover ben ik nog niet.
Ik moet gaan aangeven wat er volgens mij nog nodig is en waar ik behoefte aan heb. En dan komt er vanuit het behandelteam een advies voor een vervolg.
Ahw. virtual hug.quote:Op vrijdag 22 december 2017 01:05 schreef Fripsel het volgende:
Emotie achtbaan komt los.![]()
De hele dag mezelf gedwongen om alvast wat stappen vooruit te zetten maar.. Ik zou niet moeten weten hoe ik het in woorden moet..
Ja, ik. Wat is je vraag daarover?quote:Op vrijdag 22 december 2017 03:59 schreef schmebulock het volgende:
Heb net een paar pilletjes Xanax gekocht. Iemand ervaringen mee? Ik zal ze alleen slikken op de reisdagen.
Is alleen op recept toch?quote:Op vrijdag 22 december 2017 03:59 schreef schmebulock het volgende:
Heb net een paar pilletjes Xanax gekocht. Iemand ervaringen mee? Ik zal ze alleen slikken op de reisdagen.
Mag je die meenemen in het vliegtuig zonder recept?quote:Op vrijdag 22 december 2017 07:13 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Ja, ik. Wat is je vraag daarover?
Daar heb ik dan weer geen ervaring mee, sorry.quote:Op vrijdag 22 december 2017 07:41 schreef schmebulock het volgende:
[..]
Mag je die meenemen in het vliegtuig zonder recept?
En hoelang werkt t voor jou?quote:Op vrijdag 22 december 2017 07:13 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Ja, ik. Wat is je vraag daarover?
Misschien heb je hier iets aan:quote:
Werkt het 2 tot 3 dagen? Wow! Ik heb een half 0.5 tabletje ingenomen en dat werkt wel. Ik moet in ieder geval innemen voordat ik ga vliegen en voor ik door de douane ga, want het mag niet mee. Vanaf de douane is het 16 uur reizen. Hoeveel mg zou jij innemen?quote:Op vrijdag 22 december 2017 09:56 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Misschien heb je hier iets aan:
http://www.apotheek.nl/me(...)eten-over-alprazolam
Ik gebruik tabletten van 20 mg. Als ik deze inneem dan zijn de klachten ongeveer 2/3e dag verminderd.
Als het heel erg is neem ik er twee in en dan werkt het binnen ongeveer een uur (maar dan word ik ook meteen suf en slaperig).
Ik denk dat M_w doelde op 'tweederde van een dag'.quote:Op vrijdag 22 december 2017 11:18 schreef schmebulock het volgende:
[..]
Werkt het 2 tot 3 dagen? Wow! Ik heb een half 0.5 tabletje ingenomen en dat werkt wel. Ik moet in ieder geval innemen voordat ik ga vliegen en voor ik door de douane ga, want het mag niet mee. Vanaf de douane is het 16 uur reizen. Hoeveel mg zou jij innemen?
Kun je niet even de planning bellen? Misschien dat zij iets weten en dan hoef je haar niet te storen.quote:Op vrijdag 22 december 2017 11:45 schreef Fripsel het volgende:
Ik durf niet te bellen want misschien is er bij een cliënt wel iets heel ergs aan de hand, maar voor hetzelfde geld is er iets mis gegaan op de planning en ik MOET echt nog wat dingen regelen voor kerst en ik heb haar hulp nodig en ik heb daar al contact over gehad dus dat weet ze wel.
Ze is hier ondertussen geweest. Mijn brein werkt echt niet goed meer.quote:Op vrijdag 22 december 2017 14:19 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Kun je niet even de planning bellen? Misschien dat zij iets weten en dan hoef je haar niet te storen.
Oh gelukkig. Gebeurt mij ook wel eens, dat ik n andere tijd in mn hoofd heb.quote:Op vrijdag 22 december 2017 14:25 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ze is hier ondertussen geweest. Mijn brein werkt echt niet goed meer.![]()
Ik heb te fanatiek willen onthouden dat er een afspraak verzet was naar 11 uur. Dat was die van vorige week, niet die van deze week. Gelukkig hebben we er wel heel hard om kunnen lachen samen.Gister ook al mijn portomonnee achter gelaten bij de supermarkt. Gaat goed hier.
Had door wat er gebeurd is ook een afspraak gemaakt bij de huisarts meteen. Zo van pro actief handelen. Heb ik met mijn pannekoekenhoofd precies een tijdstip gekozen dat ik helemaal niet kan. Dus daar kan ik zo nog even achter aan gaan bellen. En dan schaam ik me zo dat ik daar alweer van in paniek raak.
Maar alles is geregeld wat ik geregeld moest hebben met mijn maatschappelijk werkster. Dus zo alleen de huisarts nog even bellen. Had gister meteen de therapeut die ik op het oog had gemaild, ze heeft gewoon al gereageerd en die zou na de kerstvakantie al een afspraak kunnen maken voor een intake gesprek om te kijken of het klikt en die weet dan ook een psychiater die mijn medicatie over zou kunnen nemen.
Ik heb niet dezelfde tolerantie als jij en ken verder niet je medische geschiedenis. Heb reeds eerder andere benzo's gebruikt, maar die werkten niet voldoende bij mij. Daarom Xanax. Ik kan je niet adviseren, sorry. Misschien kun je een apotheker daar contacteren?quote:Op vrijdag 22 december 2017 11:18 schreef schmebulock het volgende:
[..]
Werkt het 2 tot 3 dagen? Wow! Ik heb een half 0.5 tabletje ingenomen en dat werkt wel. Ik moet in ieder geval innemen voordat ik ga vliegen en voor ik door de douane ga, want het mag niet mee. Vanaf de douane is het 16 uur reizen. Hoeveel mg zou jij innemen?
Morgen gewoon rustig nog een poging wagen. Misschien helpt het om wat "kerst dessert troep" klaar te zetten, zodat de druk er af is als het alsnog niet lukt?quote:Op zaterdag 23 december 2017 01:11 schreef Fripsel het volgende:
Dit is misschien wel gezeik.![]()
Maar ik had allemaal leuke bakplannen voor kerstavond. En stiekem ben ik er ook best wel heul goed in. Dus de recepten stonden klaar, een globale planning in mijn hoofd.
Nou zijn de afgelopen dagen natuurlijk compleet anders verlopen dan ik verwacht had. En ik heb alles geregeld gekregen, afspraak met de huisarts is verzet. Kan hem van te voren mailen met een uitleg. Heb dus al een reactie van die psychologe en die heeft niet eens een wachttijd, alleen twee weken kerstvakantie en wilt een intakegesprek met me plannen.
En nu is het eerste van mijn pakproject helemaal mislukt en ik begin hem helemaal te flippen. En ik kan beter gewoon iets lekkers in de super halen denk ik, want er is genoeg kerst dessert troep. Maar godverdomme.
Dat staat toch al lang klaarquote:Op zaterdag 23 december 2017 01:13 schreef DeZwabber het volgende:
[..]
Morgen gewoon rustig nog een poging wagen. Misschien helpt het om wat "kerst dessert troep" klaar te zetten, zodat de druk er af is als het alsnog niet lukt?
Ik kan dat niet zo goed uitleggen. Ik weet dat als ik over een bepaalde grens ga pushen.. dan POEFFFquote:
Owja....quote:Op zaterdag 23 december 2017 01:20 schreef Quotidien het volgende:
Oja kerst is ook nog een dezer dagen
Als je na zo'n lange tijd ineens thuis aankomt in de kerstdrukte, vind ik 't niet zo gek dat je er gek van wordt. Je wordt meteen in de chaos gegooid, even buiten een rustige wandeling maken is er ook niet echt bij met al die haastende mensen overal.quote:Op zaterdag 23 december 2017 19:16 schreef kuolema het volgende:
Ik ben sinds een dag thuis na een opname van 7 weken. Ik hoopte en verwachtte dat het wel goed zou gaan, vooral omdat ik kerst leuk vind. Maar het valt flink tegen, ik voel me helemaal niet goed. Ben somber, lusteloos en wil niet wakker zijn omdat ik het niet trek. En alles is meteen zo druk, zo'n chaos thuis. Te veel. Ik kan me niet voorstellen dat het ooit overzichtelijk en draaglijk wordt. Ik wil gewoon rust en orde. Maar dat kan blijkbaar niet of zo.
Waarom vind je het gelukkig dat dat rare gevoel dat je vrolijk bent en zin hebt om dingen te ondernemen, snel weer weggaat?quote:Op zaterdag 23 december 2017 22:29 schreef Quotidien het volgende:
Hebben jullie ook wel eens dat rare gevoel dat je vrolijk bent en zin hebt om dingen te ondernemen? Ik heb er af en toe last van maar het gaat gelukkig snel weg.
Ik vind vrolijk zijn erg vervelend.quote:Op zaterdag 23 december 2017 23:14 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Waarom vind je het gelukkig dat dat rare gevoel dat je vrolijk bent en zin hebt om dingen te ondernemen, snel weer weggaat?
He sterktequote:Op zaterdag 23 december 2017 19:16 schreef kuolema het volgende:
Ik ben sinds een dag thuis na een opname van 7 weken. Ik hoopte en verwachtte dat het wel goed zou gaan, vooral omdat ik kerst leuk vind. Maar het valt flink tegen, ik voel me helemaal niet goed. Ben somber, lusteloos en wil niet wakker zijn omdat ik het niet trek. En alles is meteen zo druk, zo'n chaos thuis. Te veel. Ik kan me niet voorstellen dat het ooit overzichtelijk en draaglijk wordt. Ik wil gewoon rust en orde. Maar dat kan blijkbaar niet of zo.
Heb je ooit eens aan zelf analyse gedaan?quote:Op vrijdag 15 december 2017 20:35 schreef Fripsel het volgende:
Ik zit ophef randje van hele heftige paniekaanvallen en ik weet niet wat te doen.
Jep, en er komt iets anders uit dan een paar jaar geleden. Heb de eerste pagina pas gelezen, ga nu de rest lezen:quote:Op maandag 25 december 2017 12:45 schreef ray-xxx het volgende:
[..]
Heb je ooit eens aan zelf analyse gedaan?
Deze test gebaseerd op oa Carl Jung's persoonlijkheidstypen kan je veel inzicht in jezelf geven:
https://www.16personalities.com
Verder ook interessant: alles wat Jung zei over projecties. Hoe je je eigen opvattingen / angsten etc. op de wereld projecteert
Die tests zijn complete onzin en zeggen niets. Zelfs Carl Jung zelf vond dat. Verouderde bullshit die niet meer over je zelf zegt dan een buzzfeed quiz.quote:Op maandag 25 december 2017 12:45 schreef ray-xxx het volgende:
[..]
Heb je ooit eens aan zelf analyse gedaan?
Deze test gebaseerd op oa Carl Jung's persoonlijkheidstypen kan je veel inzicht in jezelf geven:
https://www.16personalities.com
Verder ook interessant: alles wat Jung zei over projecties. Hoe je je eigen opvattingen / angsten etc. op de wereld projecteert
Nou Zwabber.quote:Op maandag 25 december 2017 13:00 schreef DeZwabber het volgende:
[..]
Die tests zijn complete onzin en zeggen niets. Zelfs Carl Jung zelf vond dat. Verouderde bullshit die niet meer over je zelf zegt dan een buzzfeed quiz.
Ja en mensen herkennen ook altijd vanalles in een horoscoop. De vraag is of je er iets aan hebt.quote:Op maandag 25 december 2017 13:03 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Nou Zwabber.Ik lees een en al herkenning. Maar ik leer er dus niks nieuws van.
Hier staat iets over Projecties:quote:Op maandag 25 december 2017 12:57 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Jep, en er komt iets anders uit dan een paar jaar geleden. Heb de eerste pagina pas gelezen, ga nu de rest lezen:
CAMPAIGNER PERSONALITY (ENFP, -A/-T)
Hier ben ik juist heel erg bekend mee en dit is een van de redenen waarom ik zo vastloop in het GGZ traject.quote:Op maandag 25 december 2017 13:15 schreef ray-xxx het volgende:
[..]
Hier staat iets over Projecties:
https://jennalilla.org/2013/01/22/the-ego-and-its-projections/
Ik vind persoonlijk deze materie zeer interessant.
Heel veel info te vinden op het web.
Hoe je je eigen opvattingen projecteert op alles om je heen, net zoals dat alle mensen de wereld gekleurd zien. Door zelf analyse kan je er achter komen waarom je bepaalde dingen denkt. Alles wat je over je zelf denkt is bijvoorbeeld een projectie! Door elke keer, wanneer je bij jezelf bemerkt dat je een emotionele respons op iets / iemand hebt, na te gaan waarom je dit denkt, geeft veel inzicht over het hoe en waarom van je eigen angsten / problemen. Dit kan je op elk moment vd dag doen.
Verder is schaduw-werk boeiend: https://scottjeffrey.com/shadow-work/
Ik heb de test zelf gedaan en het was echt schokkend hoeveel eigenschappen ik heb die ik veroordeel in een ander. Confronterend, maar het maakt je wel meer heel. Ipv alleen de mooie kanten van jezelf willen zien. Wanneer je je eigen schaduw ontkent, werkt je schaduw toch onbewust op de achtergrond en kan dit allerlei onrust in jezelf veroorzaken. Ben je je ervan bewust, dan geeft dit heel veel rust. Het gaat over acceptatie van je donkere kanten, niet per sé het veranderen ervan!
Het blijft een constant werken aan jezelf. Ga er maar gerust vanuit dat je hier de rest van je leven mee bezig bent. Verbeteringen gaan langzaam, stapje voor stapje. Heb zelf ook al 30 jaar pts. Alleen door constant aan mijzelf te werken ga ik vooruit. Maar elk klein stapje vooruit is beter dan stilstand!quote:Op maandag 25 december 2017 13:33 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Hier ben ik juist heel erg bekend mee en dit is een van de redenen waarom ik zo vastloop in het GGZ traject.
Ze duwen je een keer op een stoel voor een intake traject en denken dan uitgevogeld te hebben hoe het zit. Terwijl dat veel meer lagen kent, die ik al best wel ver uitgedokterd heb. Met mijn laatste psycholoog is afgesproken dat we eerst een tijdlijn zouden maken om er zo dieper op in te gaan.
Ik heb PTSS, mijn gevoel van veiligheid is aangetast, dat maakt me nog niet dom zeg maar. En als je dan keer op keer, net als mijn ouders, me in de verkeerde hoek zet en niet luisterd, dan word het lontje steeds korter ja.
En ipv dat mijn laatste psycholoog zich aan die afspraak gehouden heeft, is ze eigenlijk precies dat laatste gaan doen. Ik geef bijvoorbeeld aan waardoor ik zo uit mijn dak ga, en in plaats van dat ze dat dan beter probeert te begrijpen, omdat ze mijn verleden niet kent, gaat ze gewoon totaal de andere kant op.
Tja.. een keer is genoeg ook genoeg. Ik zou daar moeten zijn om geholpen te worden. Ik ga hier niet uitleggen waarom ik dat principe heus wel snap. Dat is veel en veel te persoonlijk. Maar daar krijg je er de kans niet eens toe zeg maar.
Gelukkig heb ik ondertussen mail contact met een psycholoog die dat principe van een veilige omgeving wel lijkt te begrijpen.
Links niet gelezen, maar ik deel je interesse. Zeker het gedeelte van projecties herken ik sterk. Ik herken het ook bij anderen, het zegt veel over de mensen die dit doen.quote:Op maandag 25 december 2017 13:15 schreef ray-xxx het volgende:
[..]
Hier staat iets over Projecties:
https://jennalilla.org/2013/01/22/the-ego-and-its-projections/
Ik vind persoonlijk deze materie zeer interessant.
Heel veel info te vinden op het web.
Hoe je je eigen opvattingen projecteert op alles om je heen, net zoals dat alle mensen de wereld gekleurd zien. Door zelf analyse kan je er achter komen waarom je bepaalde dingen denkt. Alles wat je over je zelf denkt is bijvoorbeeld een projectie! Door elke keer, wanneer je bij jezelf bemerkt dat je een emotionele respons op iets / iemand hebt, na te gaan waarom je dit denkt, geeft veel inzicht over het hoe en waarom van je eigen angsten / problemen. Dit kan je op elk moment vd dag doen.
Verder is schaduw-werk boeiend: https://scottjeffrey.com/shadow-work/
Ik heb de test zelf gedaan en het was echt schokkend hoeveel eigenschappen ik heb die ik veroordeel in een ander. Confronterend, maar het maakt je wel meer heel. Ipv alleen de mooie kanten van jezelf willen zien. Wanneer je je eigen schaduw ontkent, werkt je schaduw toch onbewust op de achtergrond en kan dit allerlei onrust in jezelf veroorzaken. Ben je je ervan bewust, dan geeft dit heel veel rust. Het gaat over acceptatie van je donkere kanten, niet per sé het veranderen ervan!
Hier ben ik het mee eens, maar ik heb dus het gevoel dat ik dat beter lijk te begrijpen dan de meeste psychologen die ik binnen de GGZ spreek.quote:Op maandag 25 december 2017 14:34 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Links niet gelezen, maar ik deel je interesse. Zeker het gedeelte van projecties herken ik sterk. Ik herken het ook bij anderen, het zegt veel over de mensen die dit doen.
Het meest wijze gezegde dat ik een kind ooit heb horen zeggen, is "wat je zegt ben je zelf" en het is waar (meestal).
De truc is om door je eigen ego heen te kijken en de mechaniek te zien en te herkennen binnen je eigen gedrag.
Bij bepaalde dingen van mijzelf had ik al langer het gevoel van "het hoort niet bij mij" of "het is net een kankergezwel. het zit aan me vast maar hoort geen deel van mij te zijn" en later bleek dat dus aan de PTSS te hebben gelegen, maar meer nog dingen uit m'n eigen verleden en de triggers daarvan.
Ik vermoed dat het beschuldigd worden door anderen wat zij dan weer doen vanuit -hun- projecties, een trigger voor mij is.
Veel mensen beschuldigen (en -zoeken- zelfs beschuldigingen) in de dingen die ze haten enof vrezen. Het duurt een tijd voordat je hier vanaf kunt zijn, maar dat betekent niet dat je tot die tijd een hulpeloos slachtoffer bent van je eigen shit. Logica is voor mij een anker geweest van waaruit ik kritisch naar mezelf kon kijken ondanks die cognitieve kanker maar het was eigenlijk pas na traumabehandeling dat ik daadwerkelijk weer echte stappen op dit gebied heb kunnen amken.
Zeer interessante materie, thanks voor de links
De truc is om uit te zoeken wat het puntje precies is met 'artsen en psychologen'. Een tijdslijn geeft overzicht maar daarmee omzeil je wel je eigen emoties (wat opzich niet per definitie foutief is, maar wel een verbeterpuntje is). -De- makkelijkste manier is om dit te voelen. Maar waarschijnlijk is het pijnlijk voor je om dit te voelen en is de rationele weg de makkelijkste weg voor je (op dit moment).quote:Op maandag 25 december 2017 14:41 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Hier ben ik het mee eens, maar ik heb dus het gevoel dat ik dat beter lijk te begrijpen dan de meeste psychologen die ik binnen de GGZ spreek.
Artsen/psychologen opzich zijn een van mijn angsten. Daarom is het voor mij ook zo belangrijk om die volledige tijdlijn eens een keer uit te kunnen leggen.
Dit laatste stukje begrijp ik niet (behalve dan dat stukje van die kotsemmer).quote:En ik ben het er ook zeker mee eens dat dat een deel eigen projectie is. Alleen weet je wat daar zo wringt bij mij. Zelfs als je zegt “ik heb ptss, daardoor trigger dit en dit mij” of “ik zit nu aan mijn grens”. Dan is dat zo vaak niet genoeg. Terwijl, wanneer iemand met buikgriep om zijn kotsemmer vraagt, dan ga je daar ook niet over in discussie en verbaasd zijn dat diegene de boel onder kotst zeg maar..
quote:Op maandag 25 december 2017 14:41 schreef Fripsel het volgende:
[..]
En ik ben het er ook zeker mee eens dat dat een deel eigen projectie is. Alleen weet je wat daar zo wringt bij mij. Zelfs als je zegt “ik heb ptss, daardoor trigger dit en dit mij” of “ik zit nu aan mijn grens”. Dan is dat zo vaak niet genoeg. Terwijl, wanneer iemand met buikgriep om zijn kotsemmer vraagt, dan ga je daar ook niet over in discussie en verbaasd zijn dat diegene de boel onder kotst zeg maar..
O wacht, ik begrijp 't.quote:Dit laatste stukje begrijp ik niet (behalve dan dat stukje van die kotsemmer).
We doen het allemaal!quote:Links niet gelezen, maar ik deel je interesse. Zeker het gedeelte van projecties herken ik sterk. Ik herken het ook bij anderen, het zegt veel over de mensen die dit doen.
Dit is geen gefilosofeer in mijn ogen maar gewoon de omschrijving van ptss.quote:Op maandag 25 december 2017 15:22 schreef ray-xxx het volgende:
Nog even iets verder gefilosofeerd;
Waarom reageren we allemaal anders op een situatie. Waarom raakt de ene persoon in de stress en heeft een ander er minder last van? Het is onze reactie op een gebeurtenis dat de stress veroorzaakt. Niet de gebeurtenis zelf. Alweer projectie. Het maakt niet uit hoe levensbedreigend een gebeurtenis was. In de kern blijft het hetzelfde.
Vetgedrukte is 't sleutelwoord hier.quote:Op maandag 25 december 2017 14:57 schreef ray-xxx het volgende:
[..]
We doen het allemaal!
En het geeft niet. Daarom zijn we mensen. Maar dat betekent niet dat we als gedachtenloze Automaton's door het leven moeten gaan. Door elke keer bij mijzelf na te gaan waarom ik iets bepaalds denk (over anderen, over situaties, maar ook vooral over mijzelf) leer ik beetje bij beetje mijn eigen gedachtenspinsels te ontwarren en iets dichter bij de realiteit te komen. Ook zie ik in reacties van anderen dat het eigenlijk bijna altijd projecties van hen zijn.
Zelf analyse en het identificeren van mijn eigen projecties helpt mij buiten de wilde waterstroom te staan zonder er constant door te worden meegesleurd.
Hier heb ik wat dingen waar ik me niet in kan vinden.quote:Emoties, gedachten, projecties van het ego zijn niet anders dan natuurfenomenen als storm, regen, wind, zon, etc. Het is niet iets wat alleen jou of mij overkomt. De inhoud van de emotie mag anders zijn, het fenomeen blijft hetzelfde. Wat doe je als er regen is? Blijf je er in staan of neem je je maatregelen. En zolang je in de wilde rivier blijft staan kan je evt worden meegesleurd. Maar je kan er ook uitstappen en er van afstand naar kijken, evt het verloop van de waterstroom veranderen waardoor de stroom minder heftig wordt en het evt zelfs een prettig kabbelend beekje wordt...
Ik kan de stress wel observeren, maar afgezien van enkele keren word ik er niet rustiger van. Zolang een probleem blijft bestaan, blijft de bijbehorende stress ook bestaan maar is de bron van de stress weg, dan verdwijnt de stress als mist voor de zonquote:Op maandag 25 december 2017 15:17 schreef ray-xxx het volgende:
Meer concreet; wanneer ik heftige stress voel, dan laat ik mij niet opjagen door de stress, vlucht er niet voor weg. Ik blijf bij die stress en observeer het. Wat gebeurt er op dat specifieke ogenblik? Door het te observeren word ik al rustiger. Misschien niet meteen, of de eerste keer. Maar elke keer iets meer. Ik vergelijk het ook met een monster door wie je wordt opgejaagt in een droom. Wanneer je je omkeert en het monster bekijkt, blijkt het ineens helemaal niet zo groot. Je eigen projecties hebben het zo groot gemaakt.
het anders reageren op externe prikkels kan, maar hoeft niet met ptss te maken te hebben. Er kunnen vele redenen voor zijn. Hele hoge pieptonen zullen door kinderen anders ervaren worden dan door ouderen en zelfs iets als een labeltje in je nek kan voor de 1 totaal arbitrair zijn en voor de ander een drama. maar allemaal dezelfde prikkelsquote:Op maandag 25 december 2017 16:19 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Dit is geen gefilosofeer in mijn ogen maar gewoon de omschrijving van ptss.
Oh ja, bij een ptss’er is dit eigenlijk wat er mis gaat/stuk is. Dus ik dacht even Ehm, dit is toch het basis principe.quote:Op maandag 25 december 2017 18:06 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
het anders reageren op externe prikkels kan, maar hoeft niet met ptss te maken te hebben. Er kunnen vele redenen voor zijn. Hele hoge pieptonen zullen door kinderen anders ervaren worden dan door ouderen en zelfs iets als een labeltje in je nek kan voor de 1 totaal arbitrair zijn en voor de ander een drama. maar allemaal dezelfde prikkels
Ook fysieke verschillen kunnen bijdragen aan het anders reageren. Zo zal 1 iemand misschien onthutst reageren als die brug over de sloot is ingestort, terwijl een ander gewoon de kleding uittrekt en naar de overkant zwemt omdat deze laatste persoon een waterrat is en dol op zwemmen is
Of denk maar aan een andere hindernis.
Of denk maar aan een bord met eten, verschillende reacties zal dat oproepen
Nee, emoties en gedachten zijn weerspiegelingen van hoe jij de dingen ziet. Anders zou iedereen het zoals jij zien en zou iedereen dus dezelfde realiteit zien. In werkelijkheid ziet iedereen zijn eigen versie van de werkelijkheid.quote:Op maandag 25 december 2017 18:00 schreef magnetronkoffie het volgende:
Emoties en gedachten zijn vaak een weerspiegeling van de omgeving waarin je leeft en hoe je daarin interacteert. Het heeft een functie en het weer heeft dat niet.
Ik bedoel er mee dat je geen enkele controle hebt over het komen en gaan van emoties en gedachten. Zelfs wanneer je mediteert op stilte komen ze op. Daarom zegt men ook dat je tijdens meditatie de gedachten (etc) moet observeren en los laten. Niet proberen te controleren.quote:Als je bedoelt dat mensen dezelfde emoties en gedachten hebben...ja...dat is op zich ook wel zo.
Patronen herkennen doe je door te observeren, niet door er naar te kijken door de gekleurde bril van het ego...quote:Projecties van het ego zijn projecties (duh), maar op zich zijn projecties een vorm van patronen herkennen en dat heeft ook een functie.
Ik bedoel er mee dat je altijd alleen maar vanuit je eigen opgebouwde ervaringen naar iets kan kijken. Je blik is dus altijd gekleurd. Wat je wel kan doen is door analyse van je gedachten (etc) te kijken waarom je er zo naar kijkt.quote:Projectie van het ego...bedoel je daarmee dat mensen geneigd zijn dingen van zichzelf in een ander te zoeken? En wat nou als dat wat je in een ander zoekt, er niet is?
Je moet het natuurlijk wel een beetje leefbaar houden. Als je alles gaat zitten analyseren word je helemaal stapelgek. Maar af en toe jezelf eens bekijken (vooral tijdens de wat meer heftige emoties of negatieve gedachten) kan geen kwaadquote:over analyse
Maar heb jij daar therapie voor gehad? En zo ja via waar? Want zoals ik al zei, ik heb het idee dat ik dat beter begrijp dan de meeste GGZ personen die ik tot nu toe gesproken heb. Alleen kan ik het niet zeg maar. Dus ik zal begeleiding nodig hebben.quote:Op maandag 25 december 2017 18:45 schreef ray-xxx het volgende:
[..]
Nee, emoties en gedachten zijn weerspiegelingen van hoe jij de dingen ziet. Anders zou iedereen het zoals jij zien en zou iedereen dus dezelfde realiteit zien. In werkelijkheid ziet iedereen zijn eigen versie van de werkelijkheid.
[..]
Ik bedoel er mee dat je geen enkele controle hebt over het komen en gaan van emoties en gedachten. Zelfs wanneer je mediteert op stilte komen ze op. Daarom zegt men ook dat je tijdens meditatie de gedachten (etc) moet observeren en los laten. Niet proberen te controleren.
[..]
Patronen herkennen doe je door te observeren, niet door er naar te kijken door de gekleurde bril van het ego...
[..]
Ik bedoel er mee dat je altijd alleen maar vanuit je eigen opgebouwde ervaringen naar iets kan kijken. Je blik is dus altijd gekleurd. Wat je wel kan doen is door analyse van je gedachten (etc) te kijken waarom je er zo naar kijkt.
[..]
Je moet het natuurlijk wel een beetje leefbaar houden. Als je alles gaat zitten analyseren word je helemaal stapelgek. Maar af en toe jezelf eens bekijken (vooral tijdens de wat meer heftige emoties of negatieve gedachten) kan geen kwaad![]()
Ik heb er zelf een andere ervaring mee. Hetgeen ik ooit als een gevaar zag is al heel lang weg. Maar de spanning komt nog steeds af en toe op. Het is puur fysiek. Een lichaamsherinnering zogezegd.quote:Op maandag 25 december 2017 18:03 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik kan de stress wel observeren, maar afgezien van enkele keren word ik er niet rustiger van. Zolang een probleem blijft bestaan, blijft de bijbehorende stress ook bestaan maar is de bron van de stress weg, dan verdwijnt de stress als mist voor de zon
Dit is exact wat ik bedoelde.quote:De eigen paniek observeren heeft me wel uit een plotselinge paniekaanval geholpen. Ik had er (tot zover ik me kon herinneren) nog nooit 1 gehad in het OV maar herkende het meteen. Ik bleef toen wel kalm omdat ik wist wat het was en dat er geen reëel gevaar voor me dreigde. Maar als een gevaar reëel is en het blijft bestaan, kan ik het niet loslaten.
Ik heb eerlijk gezegd nooit therapie gehad. Nooit de behoefte gevoeld omdat ik alles alleen op wilde oplossen. Ik zal beslist niet zeggen dat dat beter is dan therapie. Ik ben een beetje eigengereid en neem niet heel snel dingen van anderen aan. Beetje de aard van dit beestjequote:Op maandag 25 december 2017 18:49 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Maar heb jij daar therapie voor gehad? En zo ja via waar? Want zoals ik al zei, ik heb het idee dat ik dat beter begrijp dan de meeste GGZ personen die ik tot nu toe gesproken heb. Alleen kan ik het niet zeg maar. Dus ik zal begeleiding nodig hebben.
Op zo'n moment (bij paniek) moet je alleen observeren, detached. Niet analyseren (analyseren kan je later doen als je je weer goed voelt (schreef het niet helemaal correct op hierboven)). Heb je wel eens gemediteerd of aan yoga gedaan? Met zo'n mindset. Je moet ook niet teveel ineens willen. Probeer het eerst voor 1 minuutje of zo. En ga dan iets anders doen. Je kan het steeds langer maken bij volgende keren. Het werkt wel, maar je moet het rustig opbouwen. Je loopt ook niet in één x de honderd meter...quote:Op maandag 25 december 2017 19:08 schreef Fripsel het volgende:
Dat paniek observeren helpt bij mij niet zo. Omdat er beelden aan gekoppelt zitten en emoties. En hoe harder ik me er op focus op het hoe en waarom ik het niet los kan laten en waarom mijn lichaam er zo heftig op reageert, hoe erger het wordt.
Wegvluchten in zo’n fantasiewereld werkt bijvoorbeeld wel, of het onderdrukken. Maar daar raak je uitgeput van.
Maar hoe kom je aan je diagnose dan?quote:Op maandag 25 december 2017 19:10 schreef ray-xxx het volgende:
[..]
Ik heb eerlijk gezegd nooit therapie gehad. Nooit de behoefte gevoeld omdat ik alles alleen op wilde oplossen. Ik zal beslist niet zeggen dat dat beter is dan therapie. Ik ben een beetje eigengereid en neem niet heel snel dingen van anderen aan. Beetje de aard van dit beestjeHelaas zijn daardoor veranderingen in mij op dit ptss vlak wel heel langzaam gegaan. Het is in 30 jaar (ja echt zo lang) wel steeds beter gegaan. En ik voel dat ik steeds dichter bij de kern kom. Maar ik hou er ook rekening mee dat dit altijd een zwak punt zal blijven in mij. Het hoort ook wel bij het leven. We worden allemaal op onze eigen manier gewond en leren omgaan met onze wonden. Sommige wonden helen snel, andere nooit helemaal. En sommige mensen helen snel en anderen langzaam. Dit geeft ook helemaal niets. Het zegt niets over of je faalt of slaagt als mens! Onze eigen problemen zijn (natuurlijk) altijd groter voor ons dan de problemen van anderen (omdat het right in your face is) Maar ga er maar gerust van uit dat iedereen problemen heeft. Ook de mensen die het (voor zichzelf / anderen) ontkennen. Om eerlijk te zijn tegenover jezelf is misschien moeilijk soms, maar uiteindelijk de beste manier!
Je moet het ook niet loslaten maar "gewoon" over je heen laten komen.quote:Op maandag 25 december 2017 19:08 schreef Fripsel het volgende:
Dat paniek observeren helpt bij mij niet zo. Omdat er beelden aan gekoppelt zitten en emoties. En hoe harder ik me er op focus op het hoe en waarom ik het niet los kan laten en waarom mijn lichaam er zo heftig op reageert, hoe erger het wordt.
Wegvluchten in zo’n fantasiewereld werkt bijvoorbeeld wel, of het onderdrukken. Maar daar raak je uitgeput van.
Ik heb zelf last van een verdrongen trauma wat op gegeven moment terug is gekomen. Dat “gewoon” over me heen laten komen is niet echt een optie zeg maar.quote:Op maandag 25 december 2017 19:40 schreef MatthijsDJ het volgende:
[..]
Je moet het ook niet loslaten maar "gewoon" over je heen laten komen.
Voel de angst en emotie en bekijk de eventuele gedachten en beelden als een film. Ze worden vanzelf "saai" voor je en voor je brein.
Bovenstaande is verdomd lastig en kan ik zelf niet zonder medicatie. Maar aan de andere kant tijdens het op en afbouwen heb ik me erop deze manier aardig doorheen gesleept.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Nu met medicatie kom ik de dag door maar ik kan bijvoorbeeld niet werken zeg maar. Omdat dat zoveel concentratie zou kosten, dat lukt niet.
En ik vraag nu eigenlijk dus al 2 jaar om begeleiding daarvoor bij de gespecialiseerde GGZ, maar dat heeft me alleen maar ellende opgeleverd. Laten we daar maar niet weer op in gaan.
Dus ik denk, dat soms, het gewoon over je heen laten komen, geen optie is. Ik zou dat heel graag willen onder begeleiding. Maar die begeleiding is te druk met hun maniertjes, en wachttijden en shit.
Daarom wil ik het nu heel graag via zo’n 1NP psycholoog proberen. Het is dan alleen hopen dat hun mijn problematiek weer niet net te groot vinden. Dan weet ik het even echt niet meer denk ik.
quote:Op maandag 25 december 2017 19:45 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ik heb zelf last van een verdrongen trauma wat op gegeven moment terug is gekomen. Dat “gewoon” over me heen laten komen is niet echt een optie zeg maar.Knuffel voor jou. Vind dat je erg dapper bent en heel goed bezig bent.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Nu met medicatie kom ik de dag door maar ik kan bijvoorbeeld niet werken zeg maar. Omdat dat zoveel concentratie zou kosten, dat lukt niet.
En ik vraag nu eigenlijk dus al 2 jaar om begeleiding daarvoor bij de gespecialiseerde GGZ, maar dat heeft me alleen maar ellende opgeleverd. Laten we daar maar niet weer op in gaan.
Dus ik denk, dat soms, het gewoon over je heen laten komen, geen optie is. Ik zou dat heel graag willen onder begeleiding. Maar die begeleiding is te druk met hun maniertjes, en wachttijden en shit.
Daarom wil ik het nu heel graag via zo’n 1NP psycholoog proberen. Het is dan alleen hopen dat hun mijn problematiek weer niet net te groot vinden. Dan weet ik het even echt niet meer denk ik.
Zelf diagnosequote:Op maandag 25 december 2017 19:34 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Maar hoe kom je aan je diagnose dan?
mensen reageren vaak anders op dezelfde prikkels. Wel zijn het allemaal dezelfde prikkels. We zien allemaal dezelfde zon. Hoe je daarmee omgaat, dat is aan 't individu.quote:Op maandag 25 december 2017 18:45 schreef ray-xxx het volgende:
[..]
Nee, emoties en gedachten zijn weerspiegelingen van hoe jij de dingen ziet. Anders zou iedereen het zoals jij zien en zou iedereen dus dezelfde realiteit zien. In werkelijkheid ziet iedereen zijn eigen versie van de werkelijkheid.
Maar je hebt wel degelijk in elk geval vat op je eigen gedachten. Je moet ze alleen juist weten te kanaliseren en daar waar je vast blijft lopen, heb je hulp nodig van buitenaf (zoals bij PTSS of andere psychische klachten).quote:[..]
Ik bedoel er mee dat je geen enkele controle hebt over het komen en gaan van emoties en gedachten. Zelfs wanneer je mediteert op stilte komen ze op. Daarom zegt men ook dat je tijdens meditatie de gedachten (etc) moet observeren en los laten. Niet proberen te controleren.
Iaw, zoals je geen controle hebt over andere natuurverschijnselen...
Klopt, want anders ga je dingen zien die er niet zijn (zoals iemand van dingen beschuldigen die helemaal niet terecht hoeven te zijn, maar die je onbewust zoekt omdat zeg maar jouw projectie dat van je verlangt).quote:[..]
Patronen herkennen doe je door te observeren, niet door er naar te kijken door de gekleurde bril van het ego...
Misschien...maar je blik hoeft daardoor niet per definitie gekleurd te zijnquote:[..]
Ik bedoel er mee dat je altijd alleen maar vanuit je eigen opgebouwde ervaringen naar iets kan kijken. Je blik is dus altijd gekleurd. Wat je wel kan doen is door analyse van je gedachten (etc) te kijken waarom je er zo naar kijkt.
Dat is niet wat ik bedoelde. Maar laat maar, is ook niet echt essentieel ofzo.quote:[..]
Je moet het natuurlijk wel een beetje leefbaar houden. Als je alles gaat zitten analyseren word je helemaal stapelgek. Maar af en toe jezelf eens bekijken (vooral tijdens de wat meer heftige emoties of negatieve gedachten) kan geen kwaad
quote:Op maandag 25 december 2017 19:54 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Knuffel voor jou. Vind dat je erg dapper bent en heel goed bezig bent.
Mwah, die stress is niet bepaald gezond. het gaat meer over keer op keer bedrogen worden door mensen of bijvoorbeeld vernederd, gekwetst, niet serieus genomen worden, niet gehoord worden, etc.quote:Op maandag 25 december 2017 18:54 schreef ray-xxx het volgende:
[..]
Ik heb er zelf een andere ervaring mee. Hetgeen ik ooit als een gevaar zag is al heel lang weg. Maar de spanning komt nog steeds af en toe op. Het is puur fysiek. Een lichaamsherinnering zogezegd.
Waar jij over praat is denk ik gezonde stress. Stress bij gevaar lijkt me redelijk normaal.
Topquote:[..]
Dit is exact wat ik bedoelde.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |