R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Kill them with kindness? Klinkt misschien suf maar als je iedere keer overdreven beleeft terug blijft reageren valt het kwartje misschien vanzelf. Duurt soms wat langer.. maar als hij dan valt.quote:Op donderdag 7 december 2017 19:10 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Ik heb toevallig dit weekend omdat er mensen kwamen ook alles buitengezet, maar dat heeft niet geholpen. Gaat ook niet zozeer om die vaat want ik ben zelf ook niet de meeste nette, maar zo vijandig doen.
En als het door normale communicatie niet lukt, en spullen buiten zetten ook niet helpt gaat nog meer herrie schoppen ook niet helpen denk ik.
Misschien zit ze ook wel gewoon echt niet lekker in haar vel. Heb je al eens gevraagd waarom ze zo doet?
Het is een hij. Er zit hier nog een huisgenoot en die twee zijn buddy buddy, alleen tegen mij doet ie zo. Hij doet zo omdat het een erg kleinzerig persoon is. Face to face altijd schaapachtig en dan op whatsapp wel kattig doen.quote:Op donderdag 7 december 2017 19:14 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Kill them with kindness? Klinkt misschien suf maar als je iedere keer overdreven beleeft terug blijft reageren valt het kwartje misschien vanzelf. Duurt soms wat langer.. maar als hij dan valt.
En als het door normale communicatie niet lukt, en spullen buiten zetten ook niet helpt gaat nog meer herrie schoppen ook niet helpen denk ik, zo iemand die zijn naam op een pakje boter schrijft en face to face nooit zegt waar het op staat, alleen op whatsapp als ie naar huis is.
Misschien zit ze ook wel gewoon echt niet lekker in haar vel. Heb je al eens gevraagd waarom ze zo doet?
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Kleinzerige personen vinden volgens mij altijd dat ze ergens op reageren. Waar zou hij bij op denken te reageren, denk jij zelf? (Wat jij hem ooit hebt aangedaan, in zijn hoofd, dus?)quote:
[..]
Het is een hij. Er zit hier nog een huisgenoot en die twee zijn buddy buddy, alleen tegen mij doet ie zo. Hij doet zo omdat het een erg kleinzerig persoon is. Face to face altijd schaapachtig en dan op whatsapp wel kattig doen.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ik heb wel eens een pan van hem een dag laten staan en wat eten opgegeten (netjes aangegeven en de volgende dag vervangen).quote:
[..]
Kleinzerige personen vinden volgens mij altijd dat ze ergens op reageren. Waar zou hij bij op denken te reageren, denk jij zelf? (Wat jij hem ooit hebt aangedaan, in zijn hoofd, dus?)
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Niet passief-agressief zijn en het gewoon benoemen: "Joh ik merk dat je mij passief-agressief negeert en je vuile vaat daardoor ook laat staan. Ik verwacht dat het morgen weg is en anders flikker ik het zo de vuilnisbak in"quote:
Hoe gaan jullie om met iemand die totaal onredelijk bezig is? Huisgenoot die nu al weken passief-aggresief bezig is. Probeer ik iets te overleggen komt er geen woord uit, maar dan wel met kattige briefjes te werk gaan en twee weken het aanrecht vol vaat laten staan.
Ik heb er echt een hekel aan als er zo'n vijandigheid in de lucht hangt.
Knap als er daar niet op gereageert wordt.
Het ging wel goed. Ik vertelde dat ik erg twijfel; dat ik wel vind dat ik nog werk nodig heb zeg maarquote:
[..]
Ik weet niet of je het erover wilt hebben, maar hoe ging het?
En even een kleine positieve noot van mij tussendoor: vanmorgen tijdens een afspraak met mijn psycholoog werd ik gebeld door mijn ziektewet casemanager (niet UWV), hij liet een voicemail achter en ik zat mij natuurlijk al op te vreten over wat er nu weer allemaal over mij heen zou komen. Dus ik met lood in mijn schoenen teruggebeld. Bleek het allemaal wel mee te vallen en was het meer even een belletje zo van hoe gaat het nu en wat informatieve zaken zodat ik niet ineens geconfronteerd ga worden binnenkort met van alles. Al met al viel het dus mee en was het een goed gesprek.
omdat de OPS opspeelt, maar dat ik niet weet welke soort hulp ik dan nodig heb. Maar ook dat therapie voor mij niet de hoogste prioriteit heeft.En dat had ze al een beetje door
Ze gaf haar eerlijke mening; namelijk dat ik eigenlijk al gekozen had op het moment dat ik met mn opleiding begon. En daar heeft ze wel gelijk in. Ik heb nog wel een doorverwijzing gehad voor creatieve therapie, dus ik wil wel naar het kennismakingsgesprek... maar ik weet ook dat dat het gewoon niet gaat worden op het moment dat het van individueel naar groepstherapie gaat. Omdat ik niet alles opzij wil zetten voor de therapie. En daar was ze het ook mee eens. Het is niet zo constructief als ik mn werk en opleiding moet laten zitten voor therapie en dan daar leer hoe ik dat weer moet oppakken
En door de opleiding krijg ik ook steeds meer inzichten en kan ik het 1 en ander ook plaatsen. Maar als ik volledig stop, dan hebben we nog wel een paar gesprekken om het af te ronden.
Op dit moment voelt het voor mij vooral aan alsof ik een plek bezet hou die beter naar iemand op de wachtlijst kan gaan die het meer nodig heeft dan ik.
Ik ga niet m'n eigen spul de vuilnisbak ingooien natuurlijk.quote:
[..]
Niet passief-agressief zijn en het gewoon benoemen: "Joh ik merk dat je mij passief-agressief negeert en je vuile vaat daardoor ook laat staan. Ik verwacht dat het morgen weg is en anders flikker ik het zo de vuilnisbak in"
Knap als er daar niet op gereageert wordt.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ik vind dat je dit echt los moet proberen te zien van je persoonlijke keuze want er is altijd iemand die het meer nodig heeft.quote:
[..]
Het ging wel goed. Ik vertelde dat ik erg twijfel; dat ik wel vind dat ik nog werk nodig heb zeg maar
En dat had ze al een beetje door
Ik heb nog wel een doorverwijzing gehad voor creatieve therapie, dus ik wil wel naar het kennismakingsgesprek... maar ik weet ook dat dat het gewoon niet gaat worden op het moment dat het van individueel naar groepstherapie gaat. Omdat ik niet alles opzij wil zetten voor de therapie. En daar was ze het ook mee eens. Het is niet zo constructief als ik mn werk en opleiding moet laten zitten voor therapie en dan daar leer hoe ik dat weer moet oppakken
En door de opleiding krijg ik ook steeds meer inzichten en kan ik het 1 en ander ook plaatsen. Maar als ik volledig stop, dan hebben we nog wel een paar gesprekken om het af te ronden.
Op dit moment voelt het voor mij vooral aan alsof ik een plek bezet hou die beter naar iemand op de wachtlijst kan gaan die het meer nodig heeft dan ik.
Verder klinkt het wel als een goed gesprek.
Je doet toch gewoon je eigen vaat neem ik aan?quote:
[..]
Ik ga niet m'n eigen spul de vuilnisbak ingooien natuurlijk.
Zij gebruiken pannen van mij en vice versa.quote:
[..]
Je doet toch gewoon je eigen vaat neem ik aan?
Ik heb net even aangeklopt, er valt totaal niet mee te praten. Liegt gewoon en verdraait alles.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
-
[ Bericht 100% gewijzigd door Quotidien op 08-12-2017 02:06:19 ]
[ Bericht 100% gewijzigd door Quotidien op 08-12-2017 02:06:19 ]
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Heb hier echt zo'n baalperiode zeg, krijg tal van tips en handvaten aangereikt maar het wil gewoon niet lukken.
Structuur niet, gevoelens niet, angst blijft problematisch, baal van de medicatie, gebrek aan vooruitgang, dat m'n individuele programma nog niet start en eigenlijk ook van het feit dat de arts vind dat ik juist wel goed bezig ben.
Kunnen ze leuk zeggen dat je naar de positieve dingen moet kijken, de kleine lichtpuntjes en babystapjes etc. maar ik heb ook gewoon een gezin te runnen, moet naar m'n werk en ga zo maar door en lijk al maanden stil te staan. Zucht.
Dan ook nog de financieel wankele situatie, helpt er ook niet bepaald bij moet ik zeggen.
Structuur niet, gevoelens niet, angst blijft problematisch, baal van de medicatie, gebrek aan vooruitgang, dat m'n individuele programma nog niet start en eigenlijk ook van het feit dat de arts vind dat ik juist wel goed bezig ben.
Kunnen ze leuk zeggen dat je naar de positieve dingen moet kijken, de kleine lichtpuntjes en babystapjes etc. maar ik heb ook gewoon een gezin te runnen, moet naar m'n werk en ga zo maar door en lijk al maanden stil te staan. Zucht.
Dan ook nog de financieel wankele situatie, helpt er ook niet bepaald bij moet ik zeggen.
Dat is een lastige eigenschap. Heb er zelf ook wel wat last van gehad. Maar je doet jezelf daarmee zo enorm tekort.quote:
[..]
Ik ook, dat is een beetje dat ik denk, het mes snijd aan twee kanten. Ik vind dat bepaalde mensen ook wel vinden dat ze erg veel recht hebben op een mening. Of vinden dat ze erg mogen roepen. En dan zou iets meer luisteren geen kwaad kunnen. En dan kan ik daar opzich nog wel begrip voor hebben want de intentie kan goed zijn, maar stop moet soms ook gewoon stop kunnen zijn. Zonder dat er dan weer voor je ingevuld gaat worden waarom je stop zou zeggen.
Maar het is persoonlijk in het echte leven, mijn eeuwige valkuil om te lang begrip te willen hebben voor iemands situatie. Zo ben ik ook veel te lang bij mijn ex gebleven. Als een van de redenen dan. Hij heeft heel veel psychische problematiek. En dat begrijp ik helemaal, hij heeft een shitter dan shit jeugd gehad. Maar er is ook zoiets als eigen verantwoording zeg maar. En ik merk dat dat echt een dingetje voor me is geworden. En als je het zo bekijkt is het ook logisch dat als ik zelf iemand ben die teveel meedenkt over wat andere fijn vinden en of ik wel genoeg rekening met ze hou dat het juist mijn allergie is als andere daar totaal geen oog voor hebben.
Het hielp mij erg om dingen uit elkaar te trekken. Je kunt begrip hebben voor het waarom iemand iets doet. Maar het maakt het niet acceptabel als het jou schaadt.
Ik had zelf laatst aan de hand dat iemand achter mijn rug om aan het regelen was dat ik iets niet zou krijgen. Hoewel ik begrijp dat die persoon de confrontatie niet aandurft maakt dat het gedrag niet acceptabel. Dit is een heel duidelijke maar je kunt het op veel situaties toepassen. Zo maak je in elk geval ruimte voor die persoon om er te zijn maar begrens je het wel.
Ik werd vanmorgen wakker gebeld door een hele enthousiaste dame van het uwv.
Ze vond het een heel goed plan om vrijwilligerswerk te gaan doen. Wilde ook al meteen verder kijken naar plannen om te gaan werken want de 1ejaarskeuring komt eraan.
Ik was even een beetje van mijn apropos. Maar kon me herpakken en uitleggen dat dat nog te vroeg is omdat ik nog niet daadwerkelijk klaar ben voor een behandeling en pas daarna ik denk weer aan werk te kunnen denken. Dat begreep ze wel gelukkig en ze vroeg me haar gegevens te noteren voor als ik wel toe ben aan begeleiding naar werk en haar op de hoogte te houden over t vrijwilligerswerk.
Goed gesprek, wel even schakelen. Die dame kwam met zoveel informatie en zo enthousiast dat t me een beetje duizelt.
Ze vond het een heel goed plan om vrijwilligerswerk te gaan doen. Wilde ook al meteen verder kijken naar plannen om te gaan werken want de 1ejaarskeuring komt eraan.
Ik was even een beetje van mijn apropos. Maar kon me herpakken en uitleggen dat dat nog te vroeg is omdat ik nog niet daadwerkelijk klaar ben voor een behandeling en pas daarna ik denk weer aan werk te kunnen denken. Dat begreep ze wel gelukkig en ze vroeg me haar gegevens te noteren voor als ik wel toe ben aan begeleiding naar werk en haar op de hoogte te houden over t vrijwilligerswerk.
Goed gesprek, wel even schakelen. Die dame kwam met zoveel informatie en zo enthousiast dat t me een beetje duizelt.
Dat is 'n goeie.quote:
[..]
Dat is een lastige eigenschap. Heb er zelf ook wel wat last van gehad. Maar je doet jezelf daarmee zo enorm tekort.
Het hielp mij erg om dingen uit elkaar te trekken. Je kunt begrip hebben voor het waarom iemand iets doet. Maar het maakt het niet acceptabel als het jou schaadt.
Ik had zelf laatst aan de hand dat iemand achter mijn rug om aan het regelen was dat ik iets niet zou krijgen. Hoewel ik begrijp dat die persoon de confrontatie niet aandurft maakt dat het gedrag niet acceptabel. Dit is een heel duidelijke maar je kunt het op veel situaties toepassen. Zo maak je in elk geval ruimte voor die persoon om er te zijn maar begrens je het wel.
Heeft iemand hier ervaring met een eerstejaarskeuring bij UWV?
Omdat die dame van het UWV dit ter sprake bracht merk ik dat dit toch wat zenuwen naar boven brengt. Ik begrijp dat het een gesprek is met een verzekeringsarts en dat die bepaalt of je 65% of meer van het loon dat past bij je vakgebied kunt verdienen.
Nu wil ik een traject in om het verleden tot rust te brengen en dat zal erg zwaar zijn. Ik betwijfel of werken erin gaat zitten in die periode. Ik maak me zorgen over of het UWV dat ook zo zal zien.
Omdat die dame van het UWV dit ter sprake bracht merk ik dat dit toch wat zenuwen naar boven brengt. Ik begrijp dat het een gesprek is met een verzekeringsarts en dat die bepaalt of je 65% of meer van het loon dat past bij je vakgebied kunt verdienen.
Nu wil ik een traject in om het verleden tot rust te brengen en dat zal erg zwaar zijn. Ik betwijfel of werken erin gaat zitten in die periode. Ik maak me zorgen over of het UWV dat ook zo zal zien.
Bij dat uit elkaar trekken blijf ik altijd vast lopen op het feit dat ik een jong blond grietje ben dat door zoveel mensen als dom en naïef word weggezet. Dus hoe de fack weet ik dan zo zeker dat mijn gedachtegang klopt zeg maar.quote:
[..]
Dat is een lastige eigenschap. Heb er zelf ook wel wat last van gehad. Maar je doet jezelf daarmee zo enorm tekort.
Het hielp mij erg om dingen uit elkaar te trekken. Je kunt begrip hebben voor het waarom iemand iets doet. Maar het maakt het niet acceptabel als het jou schaadt.
Ik had zelf laatst aan de hand dat iemand achter mijn rug om aan het regelen was dat ik iets niet zou krijgen. Hoewel ik begrijp dat die persoon de confrontatie niet aandurft maakt dat het gedrag niet acceptabel. Dit is een heel duidelijke maar je kunt het op veel situaties toepassen. Zo maak je in elk geval ruimte voor die persoon om er te zijn maar begrens je het wel.
Daar kan ik echt helemaal in vast lopen. Ook doordat ik door mijn ouders bijvoorbeeld zo niet serieus word genomen. Net mijn eerste gesprek gehad met mijn nieuwe psycholoog. Heb er een heel dubbel gevoel bij. Wilde alvast aankaarten dat mijn oma komt te overlijden. En dat ik dan degene onder ogen moet komen die mij een van mijn trauma’s bezorgd heeft. Ze begon meteen met zo algemeen advies te komen dat ik ervan op tilt sloeg. Echt van die basispsychologie 1.0
En dat is juist de reden dat ik er op vast loop. Dus dat hoef je me niet uit te gaan leggen en er was ook afgesproken dat we dat juist niet gingen doen, maar dat we eerst gingen praten zodat we elkaar konden leren kennen.
Heb het wel meteen gezegd van.. dit is dus eigenlijk waarom ik hier een beetje klaar mee ben..
Ze begreep het wel. Opzich wel fijn uitgepraat.. maar wel meteen een mwew gevoel bij. Leer de persoon tegen over je nou toch eerst eens even kennen.
Ze kan pas in januari weer.. dus ik heb wel een maand “vrij”.
In dat opzicht kijk ik wel anders naar mezelf. Wat mij daarin geholpen heeft is door te doen of het over een vriendin gaat. Stel een vriendin vertelt je ... hoe zou jij dat vinden? Vaak ben je veel milder als het om anderen gaat en kun je wel zien waar grenzen mogen liggen.quote:
[..]
Bij dat uit elkaar trekken blijf ik altijd vast lopen op het feit dat ik een jong blond grietje ben dat door zoveel mensen als dom en naïef word weggezet. Dus hoe de fack weet ik dan zo zeker dat mijn gedachtegang klopt zeg maar.
Net mijn eerste gesprek gehad met mijn nieuwe psycholoog. Heb er een heel dubbel gevoel bij. Wilde alvast aankaarten dat mijn oma komt te overlijden. En dat ik dan degene onder ogen moet komen die mij een van mijn trauma’s bezorgd heeft. Ze begon meteen met zo algemeen advies te komen dat ik ervan op tilt sloeg. Echt van die basispsychologie 1.0
En dat is juist de reden dat ik er op vast loop. Dus dat hoef je me niet uit te gaan leggen en er was ook afgesproken dat we dat juist niet gingen doen, maar dat we eerst gingen praten zodat we elkaar konden leren kennen.
Heb het wel meteen gezegd van.. dit is dus eigenlijk waarom ik hier een beetje klaar mee ben..
Ze begreep het wel. Opzich wel fijn uitgepraat.. maar wel meteen een mwew gevoel bij. Leer de persoon tegen over je nou toch eerst eens even kennen.
Ze kan pas in januari weer.. dus ik heb wel een maand “vrij”.
Goed dat je je grens hebt aangegeven. Mijn psycholoog had in het begin ook meteen adviezen maar ik heb ook aangegeven wat tijd nodig te hebben en dat hielp haar om mij te helpen. Omdat ik zag dat ze haar best deed en haar benadering toespitste op mij lukte het me haar de ruimte te geven.
Ik hoop dat je je nieuwe psycholoog ook de ruimte kan geven om te zoeken naar hoe ze jou het beste kan helpen. Hoewel ze ervoor geleerd hebben zijn het ook gewoon mensen die niet altijd meteen weten wat wel en niet werkt.
Ze pakte wat ik zei wel heel goed op, ook al was ik fel. En ze vond het knap dat ik dat zelf zo goed doorhad. Dus dat was wel fijn.quote:
[..]
In dat opzicht kijk ik wel anders naar mezelf. Wat mij daarin geholpen heeft is door te doen of het over een vriendin gaat. Stel een vriendin vertelt je ... hoe zou jij dat vinden? Vaak ben je veel milder als het om anderen gaat en kun je wel zien waar grenzen mogen liggen.
Goed dat je je grens hebt aangegeven. Mijn psycholoog had in het begin ook meteen adviezen maar ik heb ook aangegeven wat tijd nodig te hebben en dat hielp haar om mij te helpen. Omdat ik zag dat ze haar best deed en haar benadering toespitste op mij lukte het me haar de ruimte te geven.
Ik hoop dat je je nieuwe psycholoog ook de ruimte kan geven om te zoeken naar hoe ze jou het beste kan helpen. Hoewel ze ervoor geleerd hebben zijn het ook gewoon mensen die niet altijd meteen weten wat wel en niet werkt.
Maar ik voel me er nu dus wel heel kut door. Vooral doordat ik me er zo machteloos door voel. Omdat ik dan eigenlijk van te voren dus al mijn grens heb aangegeven, en ze ging er zo BAM overheen.
Nou moet ik zeggen dat ik me in de bus pas besefte dat het nou juist zo’n ding is, waar mijn vader zo ongeveer zijn lijf lied van gemaakt heeft. En er zit wel een kern van waarheid is, maar in principe kan je overal ook te ver in doorslaan zeg maar. Dus ze triggerde me gewoon gigantisch. En nu had ik vanuit mijn logica al wel door dat het advies sowieso niet bij me aansloot, maar niet waarom het me dan ook nog zo triggerde, buiten het eeuwige ggz gezeik dan waar ik me sowieso niet zo gehoord voel.
Ik denk dat het tijd word voor een lijstje met al die “triggersituaties” zodat ik daar zelf een beter beeld van krijg. Wel jammer, dat ik zulke dingen dus vooral zelf thuis in mijn eentje zit te bedenken..
Yup. Grootste tip: benoem je succeservaringen niet te enthousiast. Als je dat wel doet, wordt al heel snel aangenomen dat je (zo goed als) arbeidsgeschikt bent.quote:
Heeft iemand hier ervaring met een eerstejaarskeuring bij UWV?
Omdat die dame van het UWV dit ter sprake bracht merk ik dat dit toch wat zenuwen naar boven brengt. Ik begrijp dat het een gesprek is met een verzekeringsarts en dat die bepaalt of je 65% of meer van het loon dat past bij je vakgebied kunt verdienen.
Nu wil ik een traject in om het verleden tot rust te brengen en dat zal erg zwaar zijn. Ik betwijfel of werken erin gaat zitten in die periode. Ik maak me zorgen over of het UWV dat ook zo zal zien.
Tijdens mijn eerstejaarskeuring ging het best goed met mij. Sinds die tijd een flinke terugval gehad die compleet genegeerd wordt door UWV.
Hun standpunt is: Als je toen goed in je vel zat en vrijwillig kon werken, kan dat nu ook.
Mon 'en!
Dit is wel een goede ja. Mijn nieuwe jobcoach vroeg bij de eerste kennismaking aan mij hoe gaat het en toen zei ik “goed”. Toen keek ze me heel raar aan en toen heb ik meteen maar even uitgelegd dat mijn goed iets anders betekend dan “gewoon goed”.quote:
[..]
Yup. Grootste tip: benoem je succeservaringen niet te enthousiast. Als je dat wel doet, wordt al heel snel aangenomen dat je (zo goed als) arbeidsgeschikt bent.
Tijdens mijn eerstejaarskeuring ging het best goed met mij. Sinds die tijd een flinke terugval gehad die compleet genegeerd wordt door UWV.
Hun standpunt is: Als je toen goed in je vel zat en vrijwillig kon werken, kan dat nu ook.
Ik ben blij als ik netjes aangekleed ben, een goed opgeruimd huis heb en fatsoenlijk aangekleed bij een afspraak zit zonder dat ik van mijn stoel afshake. Dat is voor mij goed. Maar dat is voor andere mensen de normaalste zaak van de wereld.
Ik zal het onthouden.quote:
[..]
Yup. Grootste tip: benoem je succeservaringen niet te enthousiast. Als je dat wel doet, wordt al heel snel aangenomen dat je (zo goed als) arbeidsgeschikt bent.
Tijdens mijn eerstejaarskeuring ging het best goed met mij. Sinds die tijd een flinke terugval gehad die compleet genegeerd wordt door UWV.
Hun standpunt is: Als je toen goed in je vel zat en vrijwillig kon werken, kan dat nu ook.
Mijn valkuil is een beetje dat mensen me 'te goed' inschatten omdat ik verbaal best sterk ben en erg goed een pokerface kan opzetten.
Ik kan heel goed met neutraal gezicht uitleggen wat eraan scheelt, maar daarmee komt het vaak over of t allemaal wel meevalt. En dat doet het niet.
Jeetje, dit zou ik kunnen schrijven.quote:
[..]
Ik zal het onthouden.
Mijn valkuil is een beetje dat mensen me 'te goed' inschatten omdat ik verbaal best sterk ben en erg goed een pokerface kan opzetten.
Ik kan heel goed met neutraal gezicht uitleggen wat eraan scheelt, maar daarmee komt het vaak over of t allemaal wel meevalt. En dat doet het niet.
Maar heb jij op zulke momenten dan ook niet meer dat het voelt alsof het over iemand anders gaat? Omdat je er eigenlijk zo’n muurtje omheen gebouwd hebt? Over het echte leven dan.Ik merk de laatste tijd steeds meer, dat het als een mokerhamer binnen komt ofzo. Emotioneel gezien. En daardoor kan ik dus ook zo hoog in mijn paniek schieten. Die twee beelden dat conflicteert natuurlijk heel erg.
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 08-12-2017 16:12:19 ]
Herkenbaar!
Ik kan met een grote glimlach zitten vertellen dat ik op een dag drie paniekaanvallen heb gehad. Maar als je me dan vraagt wat góed is gegaan in de afgelopen week heb ik niet meer dan 'ik heb deze week twee keer gedouched en elke dag mijn tanden gepoetst'.
Ik loop écht op mijn laatste reserves. Ben continu doodmoe, slaap en eet amper en huil veel. En dat heet dan 'arbeidsgeschikt'.
Ik kan met een grote glimlach zitten vertellen dat ik op een dag drie paniekaanvallen heb gehad. Maar als je me dan vraagt wat góed is gegaan in de afgelopen week heb ik niet meer dan 'ik heb deze week twee keer gedouched en elke dag mijn tanden gepoetst'.
Ik loop écht op mijn laatste reserves. Ben continu doodmoe, slaap en eet amper en huil veel. En dat heet dan 'arbeidsgeschikt'.
Mon 'en!
