Zwangerschap en geboorte deel 1790

Kim, gefeliciteerd! Wat een fantastisch nieuws! . .

Kris, ook een jommetje, wat leuk!

Hier volgens mij ook niet echt een uitgebreide lijst van de kraamzorg gehad.
Ik zou zó graag weer dezelfde kraamhulp krijgen, maar ik weet dat ze inmiddels gestopt is omdat ze zelf een kindje heeft, echt heel jammer.

Kazy, inderdaad wel erg jammer dat je met zulke dingen/gevoelens rekening moet gaan houden zeg...
Ik weet van mijn schoonouders al wel dat de kleine mogen vasthouden echt een 'ding' is (als in: zwaar beledigd als dat niet mag).

Een jongetje voor Kris!

LeSage dat mag je zeggen hoor Dat vind ik zelf ook. Ik snap dat soort dingen echt niet.

Intakevragen: ik vond het vooral maf dat ik dezelfde vragen kreeg als de vorige keer. (In de categorie: opleiding en geboorteland.) Hadden ze die dan eerder nergens genoteerd? Ik vroeg me het nut van sommige die vragen ook nog enigszins af. Wat boeit het voor de kraamzorg dat mijn vader niet in Nederland is geboren? Waar de ouders van mijn man zijn geboren, was dan weer niet interessant.

Twist: Ja dat dus Ik was daar wel altijd heel duidelijk in. (Jij vast ook.) In geval van onrustig of slapen werd ze gewoon niet vastgehouden, klaar. En dan achteraf inderdaad horen dat men zich gepasseerd voelde. Tsja, ik kan daar niet zoveel mee eigenlijk.

Kazy, ja duidelijk zijn is in zulke gevallen het beste ja. Gelukkig zitten man en ik altijd perfect op één lijn als het zulke dingen betreft, dus dat scheelt al wel.

Ik betrap mezelf er soms nog wel eens op dat ik me vooraf al druk ga lopen maken om zulke dingen, maar dat leer ik al langzaam af gelukkig

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Qua vasthouden waren wij bij N heel stellig de eerste dag: gewoon niet. (Schoon)ouders en broers kwamen wel kijken in het ziekenhuis maar N bleef gewoon in haar bakje liggen. Ze was wat misselijk na de geboorte (gepoept in het vruchtwater) en moest naast elke paar uur voeden ook elke paar uur uitgekleed worden voor onderzoek ongeacht of ze al dan niet sliep, wij vonden het wel fijn als ze dan verder gewoon met rust gelaten werd. Pas de volgende dag thuis hebben opa's/oma haar voor het eerst vastgehouden. En ongeacht hoe nr 2 ter wereld komt, vind ik dat eigenlijk weer wel een goed idee. Na al dat geboortegeweld ook nog door jan en allemaal vast gepakt worden leek me sowieso al heel sneu voor zo'n kleintje...

Wij zijn vorige week op kraam visite geweest ergens en hebben de baby niet gezien
Die sliep toevallig net toen wij binnen kwamen en nog steeds toen wij weg gingen Maar zou zelf ook mijn baby niet hebben wakker gemaakt voor visite dus snap het wel.

Ik zit ook duidelijk in een team 'vooraf druk maken om dingen die er (nog) niet zijn'. Afleren lukt hier nog niet bepaald

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

MissC dat deden wij de eerste dag inderdaad ook. De tweede dag is ze wel door iets te veel mensen vastgehouden. Resultaat: een overprikkelde baby en een slapeloze nacht. Dit keer gaan we dat dus zeker doseren.

Hadden jullie wel foto's van de baby gezien of krijgen jullie nog een 'herkansing' binnenkort?

Wat leuk, Kris, een jongetje! .

Wat naar, (schoon)ouders die denken dat de geboorte van een kind van iemand anders alsnog om hen draait. Ik snap heel goed dat opa en oma worden ook iets heel groots is, maar dan nog staan hun belangen niet voorop. Volgens mij hebben mijn ouders I de eerste dag/keer ook alleen maar in zijn bedje bekeken, en niet vastgehouden. Ze waren wel zo enthousiast dat ze veel vroeger er waren dan afgesproken, maar toen zijn ze beneden blijven wachten tot ik had gezegd dat ze boven mochten komen.
Ik ga deze keer vooral de duur van de kraambezoeken beperken. De ouders van Baard bleven direct de eerste dag al een aantal uur en bleven ook eten, zodat ik op mijn eerste dag als mama in mijn eentje boven een bordje leeg zat te eten omdat Baard zich verplicht voelde bij zijn ouders te zitten. En mijn zwager en schoonzus bleven met twee kinderen ook een paar uur plakken en eigenlijk wilden ze ook mee-eten. Daar heeft mijn man toen gelukkig een stokje voor kunnen steken. . .

Als Zusje is geboren, is I ook de eerste die haar mag zien. In het ideale scenario beval ik 's nachts thuis en ziet hij haar bij het wakker worden. .

Mijn moeder was al in ons huis toen we thuiskwamen met de kleine. Ze moest daarna de hele dag werken en wilde hem zo graag zien Ze is dus letterlijk 5 minuten binnen geweest om hem te zien en daarna gaan werken. Ik vond dat dan weer helemaal niet erg, omdat ze zo graag haar kleinzoon snel wilde zien. En dan gelukkig niet met uit mijn handen trekken enzo, gewoon even kijken en dat was het.

Van mensen die dichtbij staan ((schoon)ouders, (schoon)broers/zussen en mijn vriendinnen) kon ik dat sowieso goed hebben. En ze hielpen ook gewoon veel, dat vond ik helemaal prettig.

Ik hoop alleen zo erg dat mijn vader dit keer wel meteen bij de kleine kan. Hij is blind en had de vorige keer een koortslip de eerste 2 weken. En hij moet het juist zo van de knuffels hebben

Of een hele kraamkamer (een 3-kwartier) na de bevalling, dat vonden we prima) vol hebben staan waarbij mijn zus al gelijk gaat lopen zeuren dat ze graag 's avonds (wanneer wij dus thuis zouden komen met de baby) weer langs wilt komen omdat haar vriend er nu niet gelijk al bij kon zijn.
En dus ook nog verontwaardigd reageert als we eerst even een paar daagjes rust willen.

Of als diezelfde zus de baby vast heeft en mijn schoonmoeder vertrekt maar nog even een keer doei wilt zeggen en mijn zus de baby 'als grapje' van haar weg draait.

Bevallen, dit jaar doe ik dat maar in het geheim.

[ Bericht 0% gewijzigd door vencodark op 27-06-2017 15:12:36 ]

Mijn ouders en schoonouders gaan (denk ik, ik weet nog niet hoe ik me dan voel ) geen probleem zijn voor mij met vasthouden en dergelijke, schoonouders voelen als een extra set ouders voor mij dus ze kunnen heel veel maken bij me Andere familie wacht maar even tot wij het groene licht geven, mijn lief heeft een paar tante's (die verder best lief zijn) waarvan ik verwacht dat ze opdringerig zouden kunnen zijn, terwijl diezelfde tante's er verder geen moeite mee hebben om nu een peuk op te steken terwijl ik naast ze zit Ben ik nog steeds een beetje chagrijnig van als ik er aan denk

Maar dit zijn allemaal dingen die ik denk dat ik zo ga doen, jullie hadden misschien ook hele andere ideeen bij de eerste zwangerschap dan dat uiteindelijk de werkelijkheid was

DaD, omg, wat een lang bezoek op de eerste dag! Niet normaal!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Gelukkig is de directe familie van het kijken, kusje, dag! En ook wel van het vasthouden hoor, maar ze zouden het begrijpen als dat niet zou gaan. En anders begrijp je het niet, jammerdebammer, dikke doei.

Ah LeSage, wat zuur van die koortslip

quote:

Op dinsdag 27 juni 2017 15:11 schreef rena het volgende:
Maar dit zijn allemaal dingen die ik denk dat ik zo ga doen, jullie hadden misschien ook hele andere ideeen bij de eerste zwangerschap dan dat uiteindelijk de werkelijkheid was

Laat je niet al te bang maken door die verhalen hoor bij ons viel het ook reuze mee!
Één keer bezoek gehad 's avonds wat vrij lang bleef zitten, verder had vrijwel iedereen prima begrip voor onze wensen.

Maar ervaringen en verhalen van anderen laten je soms wel even stilstaan bij dingen waar je anders totaal niet aan denkt, dus ik vind het altijd wel handig als ik zulke dingen lees
Hier meelezen heeft mij de eerste keer toen ook enorm geholpen om me toch enigszins voor te bereiden (voor zover dat echt kan).

Ik snap best dat mensen lastig steeds een uur rijden enkele reis voor een kort bezoekje. Maar ik hoop dat het bezoek ook even een rondje speeltuin wil doen met de peuter ofzo. Die zal het ook al moeilijk zat hebben met alle verdeelde aandacht.

Jullie kraambezoekverhalen Dan viel het bij mij nog wel mee, behalve die 2e dag dan. We hebben overigens wel van die te drukke dag geleerd: niet te veel bezoek tegelijk, een hele kleine baby niet van hand tot hand laten gaan en voor mezelf: in de kraamweek lekker boven blijven mét baby. (Ik zat op dag 2 beneden met de visite omdat mijn sv de trap niet op kon en ik het vertikte om zonder baby helemaal alleen boven te blijven. Na afloop ook nog alles op staan ruimen (eigenwijs..), want iedereen had zijn bordje en kopje laten staan. Ongetwijfeld zal mijn man me hiervoor hebben teruggefloten, maar dat kan ik me niet meer herinneren.)

Rena: het is altijd goed om voor jezelf te bedenken wat je wilt. Je kunt het altijd nog bijstellen als het niet goed voelt. En roken in de buurt van een zwanger familielid vind ik ook not done.

Een tip die ik van harte kan aanbevelen als je wat langer rust wil na de bevalling: wacht even met het sturen van de geboortekaartjes. Veel mensen zien dat als een uitnodiging en zodra die binnen is, gaan ze bellen. Wij hebben een week gewacht met versturen en hebben in de kraamweek verder ook alleen de directe familie langsgegaan (en een paar hele goede vrienden). Alle (verdere) familie etc heeft gewacht met bellen totdat ze het kaartje kregen.

quote:

Op dinsdag 27 juni 2017 16:20 schreef kazy het volgende:
Jullie kraambezoekverhalen Dan viel het bij mij nog wel mee, behalve die 2e dag dan. We hebben overigens wel van die te drukke dag geleerd: niet te veel bezoek tegelijk, een hele kleine baby niet van hand tot hand laten gaan en voor mezelf: in de kraamweek lekker boven blijven mét baby. (Ik zat op dag 2 beneden met de visite omdat mijn sv de trap niet op kon en ik het vertikte om zonder baby helemaal alleen boven te blijven. Na afloop ook nog alles op staan ruimen (eigenwijs..), want iedereen had zijn bordje en kopje laten staan. Ongetwijfeld zal mijn man me hiervoor hebben teruggefloten, maar dat kan ik me niet meer herinneren.)

Rena: het is altijd goed om voor jezelf te bedenken wat je wilt. Je kunt het altijd nog bijstellen als het niet goed voelt. En roken in de buurt van een zwanger familielid vind ik ook not done.

Ja herkenbaar van het beneden zitten! Ik heb me zo zwaar voorbij gelopen die eerste weken, dat moet ik nu echt anders proberen te doen.

Dat zei de VK later ook, dat ze dat vaak zien bij een eerste kindje. En dat moeder in kwestie bij de tweede vaak wel boven blijft, met thee en tijdschrift lekker op bed of zo, omdat het meteen doorgaan zo zwaar tegenviel achteraf.

quote:

Op dinsdag 27 juni 2017 14:11 schreef DevilsAndDust het volgende:
Wat leuk, Kris, een jongetje! .

Wat naar, (schoon)ouders die denken dat de geboorte van een kind van iemand anders alsnog om hen draait. Ik snap heel goed dat opa en oma worden ook iets heel groots is, maar dan nog staan hun belangen niet voorop. Volgens mij hebben mijn ouders I de eerste dag/keer ook alleen maar in zijn bedje bekeken, en niet vastgehouden. Ze waren wel zo enthousiast dat ze veel vroeger er waren dan afgesproken, maar toen zijn ze beneden blijven wachten tot ik had gezegd dat ze boven mochten komen.
Ik ga deze keer vooral de duur van de kraambezoeken beperken. De ouders van Baard bleven direct de eerste dag al een aantal uur en bleven ook eten, zodat ik op mijn eerste dag als mama in mijn eentje boven een bordje leeg zat te eten omdat Baard zich verplicht voelde bij zijn ouders te zitten. En mijn zwager en schoonzus bleven met twee kinderen ook een paar uur plakken en eigenlijk wilden ze ook mee-eten. Daar heeft mijn man toen gelukkig een stokje voor kunnen steken. . .

Als Zusje is geboren, is I ook de eerste die haar mag zien. In het ideale scenario beval ik 's nachts thuis en ziet hij haar bij het wakker worden. .

Jeetje dat klinkt echt niet tof, met mensen die dan ook maar meteen blijven eten etc...

quote:

Op dinsdag 27 juni 2017 16:26 schreef Miss_Congeniality het volgende:

[..]

Jeetje dat klinkt echt niet tof, met mensen die dan ook maar meteen blijven eten etc...

Best egoïstisch ook. Lekker makkelijk.

Kris een jommetje

Hier gaan de kraamweken bij een volgende ook heel, heel anders.. Zowel voor ons als voor de visite Mini is de allereerste die ons mag zien, onze ouders zijn welkom zodra we er aan toe zijn, daarna mijn oma en onze broers en zus. En voor de rest geven we na een week of zes, zeven wel een zeer bescheiden kraamfeestje De eerste zes weken zijn deze keer echt voor ons. Om bij te komen en om bij elkaar te zijn.

Ik vind het wel leuk om mensen te ontvangen, maar dan wel graag degenen die dichtbij staan. Goede vrienden en bv collega's waar we goed mee overweg kunnen. Met mensen die we normaal nooit zien vind ik het lastig. Sommigen lopen de hele familie af wanneer er baby's geboren zijn maar verder zie je ze nooit. En daar moeten wij dan onze kostbare avonden aan spenderen...

Ik weet nu al dat mijn principes weinig voorstellen als het kind er eenmaal uit is. Bij R wou ik absoluut geen bezoek in het ziekenhuis, pas mensen bellen als we thuis een beetje geïnstalleerd waren.

Toen we na de bevalling nog niet meteen naar huis mochten was ik zó trots dat ik meteen ouders, schoonouders en broer/zus langs gevraagd heb in het ziekenhuis.
Dus ik weet al dat ik wat eenkennig wordt in de laatste nestelperiode en dat het me daarna waarschijnlijk weinig meer uitmaakt.

Net als de bevalling zelf. Ben bang voor naalden maar infuus aansluiten heeft me geen moment dwars gezeten. Al was er een filmcrew binnengelopen voor OBEM, ik had ter plekke mee gedaan denk ik.

En ik kon me vorige keer best ergeren af en toe aan hoe vaak opa's en oma langs kwamen. Wilde ook wat tijd voor mezelf (en af en tie ook gewoon mijn baby voor mezelf)... Maar inmiddels ben ik toch wel heel blij met de band die N met ze heeft opgebouwd en met de steun die we van ze krijgen, op allerlei vlakken. Dus ik denk dat ik daar deze keer wat relaxter in sta. Sowieso is het superfijn als mensen je willen helpen, vooral ook straks met de grote die er nog is. En het is voor hen natuurlijk ook iets prachtigs, hun kleinkind

Al die kraambezoekverhalen van jullie! Ik hoop dat ons bezoek zich een beetje laat plannen. Er is nogal wat familie en aanhang dus ik maak me ook wel wat zorgen. Volgens mij stonden mijn ouders bij m'n zus ook al veel te vroeg in het ziekenhuis. Naast de bevalling wil ik nou óók niet meer nadenken over kraambezoek.

Sinds ik zwanger ben maak ik me steeds minder druk om dingen. Vandaag had ik een situatie waar ik me normaal gesproken flink gestresst in zou voelen maar vandaag kon ik me heerlijk rustig houden.
Het is vooral nog als ik het te heet heb of bij fysiek ongemak dat ik in de stress schiet. Al het andere laat ik nou veel makkelijker los.