R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo.
Heb je zelf een persoonlijkheidsstoornis of ken je iemand met een persoonlijkheidsstoornis?
Of heb je vermoedens dat je er een hebt?
Hier kun je het allemaal kwijt.
Beknopte omschrijving van een persoonlijkheidsstoornis:
Een persoonlijkheidsstoornis is een langdurig patroon van afwijkende emoties en opvattingen.
Veel persoonlijkheidsstoornissen komen tot ontwikkeling door traumatische ervaringen in combinatie met erfelijke gevoeligheid.
Korte omschrijving van de verschillende persoonlijkheidsstoornissen (deze informatie komt van trimbos.nl, mens-en-samenleving.infonu.nl, psyonline.nl en psyq.nl):
.
Cluster A (vreemd en/of excentriek):
Paranoïde persoonlijkheidsstoornis
Cluster B (dramatisch, emotioneel en/of impulsief):
Anti-sociale persoonlijkheidsstoornis
Cluster C (angstig en/of gespannen):
Ontwijkende persoonlijkheidsstoornis
P.S.: liever geen reacties over de zogenaamde labeltjescultuur, want met die reacties ben ik nu wel een beetje klaar en ze zijn bovendien beledigend tegenover psychiatrisch patienten.
Heb je zelf een persoonlijkheidsstoornis of ken je iemand met een persoonlijkheidsstoornis?
Of heb je vermoedens dat je er een hebt?
Hier kun je het allemaal kwijt.
Beknopte omschrijving van een persoonlijkheidsstoornis:
Een persoonlijkheidsstoornis is een langdurig patroon van afwijkende emoties en opvattingen.
Veel persoonlijkheidsstoornissen komen tot ontwikkeling door traumatische ervaringen in combinatie met erfelijke gevoeligheid.
Korte omschrijving van de verschillende persoonlijkheidsstoornissen (deze informatie komt van trimbos.nl, mens-en-samenleving.infonu.nl, psyonline.nl en psyq.nl):
.
Cluster A (vreemd en/of excentriek):
Paranoïde persoonlijkheidsstoornis
Schizoïde persoonlijkheidsstoornisquote:Paranoïde persoonlijkheidsstoornis (PPS) is een stoornis uit het cluster A.
Mensen met een paranoïde persoonlijkheidsstoornis zijn wantrouwend. Ze hebben een vastomlijnde manier van denken en handleen op basis van achterdochtige ideeën over anderen. Ze zijn ervan overtuigd dat hun visie op de wereld de juiste is en voelen zich bedreigd als anderen het anders zien. Ze zijn vaak koppig, ook als hun standpunt onjuist is. Dit kan soms op een waanidee lijken.
Verder voelen zij zich vaak kwetsbaar. Dit roept angst op. Die angst proberen ze te verminderen door te zoeken naar een oorzaak buiten zichzelf. De dreiging die zij voelen zetten zij om in woede om hun angst te verminderen.
Schizotypische persoonlijkheidsstoornisquote:De schizoïde persoonlijkheidsstoornis (SPS) is een stoornis uit het cluster A.
Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis gedragen zich afstandelijk en hebben moeite om emoties te uiten. Ze leggen moeilijk contact en zijn vaak verlegen, teruggetrokken en stil. Ook doen zij veel dingen alleen en wonen vaak alleen.
Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis halen weinig plezier uit activiteiten. Soms compenseren ze een gebrek aan contact met een rijke fantasiewereld. Over het algemeen is er geen sprake van verlies van contact met de werkelijkheid.
.quote:De schizotypische persoonlijkheidsstoornis (STPS) is een stoornis uit het cluster A.
Mensen met een schizotypische persoonlijkheidsstoornis gedragen zich in de ogen van anderen vaak bizar. Abnormale oogbewegingen en motorisch disfunctioneren zijn kenmerkend. Zij voelen zich ongemakkelijk in aanwezigheid van anderen en zijn wantrouwend. Zij hebben merkwaardige ideeën en overtuigingen.
Cluster B (dramatisch, emotioneel en/of impulsief):
Anti-sociale persoonlijkheidsstoornis
Borderline persoonlijkheidsstoornisquote:De antisociale persoonlijkheidsstoornis is een persoonlijkheidsstoornis met als belangrijkste kenmerk instabiliteit in denken, voelen en gedrag.
Hierdoor kan iemand stemmingswisselingen krijgen, instabiele relaties met anderen hebben, zich impulsief en antisociaal gedragen en snelle behoeftenbevrediging najagen.
De antisociale persoonlijkheidsstoornis (ASP) is één van de 10 persoonlijkheidsstoornissen en hoort tot de Cluster B persoonlijkheidsstoornissen.
Theatrale persoonlijkheidsstoornisquote:Borderline persoonlijkheidsstoornis (kortweg: borderline) kenmerkt zich door sterke wisselingen in stemmingen, gedachten en gedrag.
Mensen met borderline zijn enorm impulsief, denken vaak zwart-wit, reageren extreem. Relaties zijn moeilijk te onderhouden, en wisselen ook sterk.
Er worden geen verschillende typen borderline persoonlijkheidsstoornissen onderscheiden.
Mensen met borderline kunnen echter wel verschillen in de mate waarin ze bepaald gedrag vertonen (zoals extraversie, neuroticisme).
Narcistische persoonlijkheidsstoornisquote:Mensen met een theatrale persoonlijkheidsstoornis vallen op door hun kleurrijk, extravert en dramatisch gedrag. Het zijn zeer emotionele mensen, die moeite hebben om lange diepgaande relaties aan te gaan. Zij staan graag in het middelpunt van de belangstelling. Ook hebben ze de neiging om door middel van uiterlijk vertoon te verleiden of de aandacht op te eisen.
Vragen om aandacht is het centrale thema van deze ziekte. Wanneer een lijder aan de stoornis niet in het middelpunt van de belangstelling staat, voelt hij zich al gauw ongemakkelijk. Hij gaat dan opvallend of seksueel uitdagend gedrag vertonen. Zijn gevoelsuitingen maken een oppervlakkige indruk, maar worden op een hoogdravende manier gebracht. Door vage bewoordingen en overdrijvingen doet de patiënt zich interessanter voor dan hij in feite is. Hij kan makkelijk in huilen uitbarsten of kwaad worden wanneer hij niet de aandacht en complimentjes krijgt waarop hij denkt recht te hebben. Zo'n woedeaanval duurt meestal niet lang.
.quote:Deze mensen vinden zichzelf veel beter dan andere mensen. Ze vinden alleen zichzelf belangrijk en interesseren zich weinig in het lot van anderen. Wel willen ze graag dat andere mensen hen goed en belangrijk vinden.Deze mensen willen graag de macht hebben. Vaak kom je ze tegen in hoge posities in bijvoorbeeld het bedrijfsleven of de politiek. Hier is deze karaktertrek op een bepaalde manier handig. Deze mensen kunnen bijvoorbeeld honderden mensen zonder schuldgevoel ontslaan.
Cluster C (angstig en/of gespannen):
Ontwijkende persoonlijkheidsstoornis
Afhankelijke persoonlijkheidsstoornisquote:De ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (OPS) wordt gekenmerkt door extreme verlegenheid en buitensporige angst voor afwijzing, vernedering of kritiek. Veel mensen vinden het eng om iemand aan te spreken of voelen zich onzeker in onbekende situaties. Wanneer deze angst zo extreem wordt dat iemand zich geheel terugtrekt en nergens aan meedoet zou er sprake kunnen zijn van een ontwijkende of vermijdende persoonlijkheidsstoornis.
Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornisquote:De afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) wordt gekenmerkt door een buitengewone afhankelijkheid ten opzichte van anderen. Iedereen vindt het wel eens fijn verzorgd te worden of hulp te krijgen bij moeilijke beslissingen. Wanneer iemand altijd maar bevestiging nodig heeft, niet alleen kan zijn en altijd hulp en geruststelling nodig heeft om een besluit te nemen, zou er wel eens sprake kunnen zijn van een afhankelijke persoonlijkheidsstoornis.
.quote:Mensen met deze stoornis houden van orde en regelmaat. Vaak willen ze alles op hun eigen manier doen. Ze zijn willen alles zo goed mogelijk doen, hierdoor kunnen ze moeilijk beslissen maken. Dit perfectionisme gaat zover dat er veel te veel tijd in hun werk gaat zitten. Ze kunnen zo de deadline niet altijd halen. Bovendien hebben deze mensen moeite met het tonen en uiten van hun emoties.
Deze stoornis is iets anders dan de obsessief-compulsieve stoornis.
Vaak denken deze mensen ook dat hun manier de enige is; ze kunnen moeilijk een advies van iemand anders aannemen.
P.S.: liever geen reacties over de zogenaamde labeltjescultuur, want met die reacties ben ik nu wel een beetje klaar en ze zijn bovendien beledigend tegenover psychiatrisch patienten.
Het niet slapen werkt versterkend hequote:Op dinsdag 20 juni 2017 09:44 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Dat het je psychoses versterkt... Hmmm... ik zou er niet zo blij mee zijn. Maar goed, je kunt prima voor jezelf bepalen wat goed voor je is.
niet de medicatieHahahahah helemaal gelijk. Ik wacht maar rustig af en word nerveus van elk mailtjequote:Had gehoopt dat je gisteren de uitslag zou krijgen. Wat een stel luie honden ook weer.
Ik droom ontzettend veel en heel levendig, alleen ik weet niet of dat normaal of psychotisch is. Ik weet wel (door mijn vriend) dat ik hele gesprekken ga voeren wanneer ik oppervlakkig slaapquote:
Child, even een vraag..
Droom jij veel als je slaapt? Gaat het psychotische bij jou dan door?
Op de vraag die eerder aan mij gesteld werd:
Ja, de opname bij de kliniek was een vrijwillige keuze. Het voelde trouwens niet als een opname, want buiten de therapie om moesten we nog genoeg doen wat betreft boodschappen, koken, afwassen, schoonmaken, de kas bijhouden, etc.
Het had mij ook heel erg veel goed gedaan.
Je beschreef zelf al dat je uit je confortzone komt die je je hele leven lang gewend bent. Logisch dat dit je dus psychisch ontregeld en dat je heel veel stress ervaart.
Het is precies de bedoeling dat je uit je oude vertrouwde en destructieve patroon gehaald wordt. Je gaat in de kliniek - met een beetje sturing van het behandelplan - een nieuw patroon aanleren waardoor je minder belemmerd zal worden in je dagelijks leven en waardoor jij je gelukkiger en comfortabeler gaat voelen.
Het mooie is: dit doe je zelf!
De gevoelens zijn misschien ontzettend kut. Maar je zal erachterkomen dat het eigenlijk hele normale gevoelens zijn die passen bij de omstandigheden waarin jij zit. Het gaat de therapeuten er vooral om hoe jij ermee omgaat.
Het wordt een heel leerzaam proces. Het zal meerdere keren escaleren in de groep, want je groepsgenoten hebben ook problemen met emotieregulatie. Het voelt voor hen ook allemaal heftig en ze weten dan ook niet goed hoe ze ermee om moeten gaan. Wat ik ook heb meegemaakt, is dat er een paar mensen bijzitten die wat 'moeilijker' zijn dan de rest, omdat ze bijvoorbeeld narcistische trekken hebben. Dat kan veel spanning geven.
Maar dit soort mensen tref je ook buiten de kliniek aan. Overal. In elke groep zitten wel wat lastige mensen.
Maar ook zij hebben een verleden waarom ze zo reageren. Narcisme is meestal een overlevingsstrategie. Ze willen hun kwetsbare kant niet laten zien, omdat ze bang zijn dat ze dan hulpeloos zijn en anderen misbruik van hen gaan maken. Vroeger had die houding effect, maar door de jaren heen is het een probleem voor hen geworden, want anderen vinden het niet leuk als er over hen heen wordt gewalsd. Ze hebben ook niet bewust de intentie om anderen te kwetsen. Ze hebben net als iedereen behoefte aan vriendschappen en relaties, maar door hun patroon zijn ze niet meer in staat om gelijkwaardig contact aan te gaan. Ze doen alsof ze meer privileges verdienen dan anderen, maar eigenlijk voelen ze zich juist minderwaardig. Met als gevolg dat ze het narcistische gedrag niet los durven te laten.
Ervaar het proces. Onderga het met alle ups en downs. En uiteindelijk kom je dichterbij de persoon die je eigenlijk bent, zonder alle angsten en lage eigendunk.
Ja, de opname bij de kliniek was een vrijwillige keuze. Het voelde trouwens niet als een opname, want buiten de therapie om moesten we nog genoeg doen wat betreft boodschappen, koken, afwassen, schoonmaken, de kas bijhouden, etc.
Het had mij ook heel erg veel goed gedaan.
Je beschreef zelf al dat je uit je confortzone komt die je je hele leven lang gewend bent. Logisch dat dit je dus psychisch ontregeld en dat je heel veel stress ervaart.
Het is precies de bedoeling dat je uit je oude vertrouwde en destructieve patroon gehaald wordt. Je gaat in de kliniek - met een beetje sturing van het behandelplan - een nieuw patroon aanleren waardoor je minder belemmerd zal worden in je dagelijks leven en waardoor jij je gelukkiger en comfortabeler gaat voelen.
Het mooie is: dit doe je zelf!
De gevoelens zijn misschien ontzettend kut. Maar je zal erachterkomen dat het eigenlijk hele normale gevoelens zijn die passen bij de omstandigheden waarin jij zit. Het gaat de therapeuten er vooral om hoe jij ermee omgaat.
Het wordt een heel leerzaam proces. Het zal meerdere keren escaleren in de groep, want je groepsgenoten hebben ook problemen met emotieregulatie. Het voelt voor hen ook allemaal heftig en ze weten dan ook niet goed hoe ze ermee om moeten gaan. Wat ik ook heb meegemaakt, is dat er een paar mensen bijzitten die wat 'moeilijker' zijn dan de rest, omdat ze bijvoorbeeld narcistische trekken hebben. Dat kan veel spanning geven.
Maar dit soort mensen tref je ook buiten de kliniek aan. Overal. In elke groep zitten wel wat lastige mensen.
Maar ook zij hebben een verleden waarom ze zo reageren. Narcisme is meestal een overlevingsstrategie. Ze willen hun kwetsbare kant niet laten zien, omdat ze bang zijn dat ze dan hulpeloos zijn en anderen misbruik van hen gaan maken. Vroeger had die houding effect, maar door de jaren heen is het een probleem voor hen geworden, want anderen vinden het niet leuk als er over hen heen wordt gewalsd. Ze hebben ook niet bewust de intentie om anderen te kwetsen. Ze hebben net als iedereen behoefte aan vriendschappen en relaties, maar door hun patroon zijn ze niet meer in staat om gelijkwaardig contact aan te gaan. Ze doen alsof ze meer privileges verdienen dan anderen, maar eigenlijk voelen ze zich juist minderwaardig. Met als gevolg dat ze het narcistische gedrag niet los durven te laten.
Ervaar het proces. Onderga het met alle ups en downs. En uiteindelijk kom je dichterbij de persoon die je eigenlijk bent, zonder alle angsten en lage eigendunk.
Helemaal mee eens!
Het is inderdaad leren uit destructieve structuren komen, leren omgaan met emoties en vaak de juiste medicatie regelen. Het is heel eng en heftig om opgenomen te worden, maar het kan enorm helpen. Hopelijk ga je er veel aan hebben. Wees assertief, bespreek wat je nodig hebt en vraag om steun, daarvoor zijn ze daar. Heel erg veel sterkte
(al moet ik zeggen dat mijn ervaring heel anders is met opnames, alleen ik zat een half jaar op een HIC afdeling, dus ik deed helemaal niks zelf en zat de hele dag gesepareerd voor drie maanden. De laatste week van mijn opname ging ik naar een normale afdeling, dus de overstap naar huis was enorm. Alleen dat had ik kunnen voorkomen door meer begeleiding te vragen).
Het is inderdaad leren uit destructieve structuren komen, leren omgaan met emoties en vaak de juiste medicatie regelen. Het is heel eng en heftig om opgenomen te worden, maar het kan enorm helpen. Hopelijk ga je er veel aan hebben. Wees assertief, bespreek wat je nodig hebt en vraag om steun, daarvoor zijn ze daar. Heel erg veel sterkte
(al moet ik zeggen dat mijn ervaring heel anders is met opnames, alleen ik zat een half jaar op een HIC afdeling, dus ik deed helemaal niks zelf en zat de hele dag gesepareerd voor drie maanden. De laatste week van mijn opname ging ik naar een normale afdeling, dus de overstap naar huis was enorm. Alleen dat had ik kunnen voorkomen door meer begeleiding te vragen).
iPancakeMix, veel succes met je opname! Ik heb zelf een klinische opname met schematherapie gedaan ( en daarna deeltijd) Als je na het verhaal van PBR nog meer wilt weten moet je het maar even zeggen. Sterkte iig!
Poeh dat is idd wel een hele overgang dan ja CotS! Maar ik vind dat ze daar in de kliniek zelf ook wel wat meer over na hadden mogen denken hoor
Ik post hier niet zo vaak meer, omdat het best wel goed gaat. Maar ik ben nu toch best wel boos
Ik ben dus pas verhuisd en wil hier ambulante woonbegeleiding om de laatste puntjes op de i te zetten wat betreft reïntegratie en mijn leven hier oppakken. Mijn vorige behandelaar zou me aanmelden bij de instelling en als de WMO-indicatie rond was, dan kon de hulp van start gaan.
Op 19 april heb ik mn vorige hoofdbehandelaar gemaild dat ik 23 mei keukentafelgesprek had en dat ze me dus kon aanmelden. 23 Mei dus keukentafelgesprek gehad en vorige week heb ik de indicatie gekregen ( eerste half jaar 3 uur in de week over 2 keer, daarna 1 keer in de week 2 uur) Dus ik belde die instantie op dat de indicatie rond was, blijkt dat ik dus nog niet aangemeld ben
Had vrijdag meteen mn vorige behandelaar proberen te bellen, maar toen was ze er niet. Ik kon het beste vandaag tussen 9 en half 10 bellen. Zo gezegd, zo gedaan, maar toch niet bereikbaar. De receptie ging wel mailen of ze dan mij wilde terugbellen. Maar het is nu 17 uur en ik heb dus niks gehoord
Ik baal hier echt zo ontzettend van. Het gaat echt altijd mis met doorverwijzingen bij mij. Toen ik bij een instantie daar weer voor zat en naar Scelta wilde, heeft het 5 maanden geduurd voordat de doorverwijzing rond was. Daar heb ik toen nog een officiële klacht over ingediend en die is toen ook gegrond verklaard. En nu gaat het dus alwéér mis
En de indicatie geldt dus vanaf het moment dat hij afgegeven is en is dus 1 jaar geldig. Maar nou weet ik dus niet wanneer ik ook echt de hulp krijg
Ik woon hier nu al bijna 2 maand en juist in deze tijd heb ik het het hardst nodig. En nu is het dus maar weer afwachten...
Ik voel me gewoon weer zo in de steek gelaten door de hulpverlening
[ Bericht 1% gewijzigd door _Hestia_ op 20-06-2017 17:36:20 ]
Poeh dat is idd wel een hele overgang dan ja CotS! Maar ik vind dat ze daar in de kliniek zelf ook wel wat meer over na hadden mogen denken hoor
Ik post hier niet zo vaak meer, omdat het best wel goed gaat. Maar ik ben nu toch best wel boos
Ik ben dus pas verhuisd en wil hier ambulante woonbegeleiding om de laatste puntjes op de i te zetten wat betreft reïntegratie en mijn leven hier oppakken. Mijn vorige behandelaar zou me aanmelden bij de instelling en als de WMO-indicatie rond was, dan kon de hulp van start gaan.
Op 19 april heb ik mn vorige hoofdbehandelaar gemaild dat ik 23 mei keukentafelgesprek had en dat ze me dus kon aanmelden. 23 Mei dus keukentafelgesprek gehad en vorige week heb ik de indicatie gekregen ( eerste half jaar 3 uur in de week over 2 keer, daarna 1 keer in de week 2 uur) Dus ik belde die instantie op dat de indicatie rond was, blijkt dat ik dus nog niet aangemeld ben
Had vrijdag meteen mn vorige behandelaar proberen te bellen, maar toen was ze er niet. Ik kon het beste vandaag tussen 9 en half 10 bellen. Zo gezegd, zo gedaan, maar toch niet bereikbaar. De receptie ging wel mailen of ze dan mij wilde terugbellen. Maar het is nu 17 uur en ik heb dus niks gehoord
Ik baal hier echt zo ontzettend van. Het gaat echt altijd mis met doorverwijzingen bij mij. Toen ik bij een instantie daar weer voor zat en naar Scelta wilde, heeft het 5 maanden geduurd voordat de doorverwijzing rond was. Daar heb ik toen nog een officiële klacht over ingediend en die is toen ook gegrond verklaard. En nu gaat het dus alwéér mis
En de indicatie geldt dus vanaf het moment dat hij afgegeven is en is dus 1 jaar geldig. Maar nou weet ik dus niet wanneer ik ook echt de hulp krijg
Ik woon hier nu al bijna 2 maand en juist in deze tijd heb ik het het hardst nodig. En nu is het dus maar weer afwachten...
Ik voel me gewoon weer zo in de steek gelaten door de hulpverlening
[ Bericht 1% gewijzigd door _Hestia_ op 20-06-2017 17:36:20 ]
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Mag ik vragen waar je precies opgenomen bent? Want zoals je het omschrijft gaat het ook precies bij mij (afwassen, boodschappen doen etc)quote:Op dinsdag 20 juni 2017 15:25 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Op de vraag die eerder aan mij gesteld werd:
Ja, de opname bij de kliniek was een vrijwillige keuze. Het voelde trouwens niet als een opname, want buiten de therapie om moesten we nog genoeg doen wat betreft boodschappen, koken, afwassen, schoonmaken, de kas bijhouden, etc.
Het had mij ook heel erg veel goed gedaan.
Je beschreef zelf al dat je uit je confortzone komt die je je hele leven lang gewend bent. Logisch dat dit je dus psychisch ontregeld en dat je heel veel stress ervaart.
Het is precies de bedoeling dat je uit je oude vertrouwde en destructieve patroon gehaald wordt. Je gaat in de kliniek - met een beetje sturing van het behandelplan - een nieuw patroon aanleren waardoor je minder belemmerd zal worden in je dagelijks leven en waardoor jij je gelukkiger en comfortabeler gaat voelen.
Het mooie is: dit doe je zelf!
De gevoelens zijn misschien ontzettend kut. Maar je zal erachterkomen dat het eigenlijk hele normale gevoelens zijn die passen bij de omstandigheden waarin jij zit. Het gaat de therapeuten er vooral om hoe jij ermee omgaat.
Het wordt een heel leerzaam proces. Het zal meerdere keren escaleren in de groep, want je groepsgenoten hebben ook problemen met emotieregulatie. Het voelt voor hen ook allemaal heftig en ze weten dan ook niet goed hoe ze ermee om moeten gaan. Wat ik ook heb meegemaakt, is dat er een paar mensen bijzitten die wat 'moeilijker' zijn dan de rest, omdat ze bijvoorbeeld narcistische trekken hebben. Dat kan veel spanning geven.
Maar dit soort mensen tref je ook buiten de kliniek aan. Overal. In elke groep zitten wel wat lastige mensen.
Maar ook zij hebben een verleden waarom ze zo reageren. Narcisme is meestal een overlevingsstrategie. Ze willen hun kwetsbare kant niet laten zien, omdat ze bang zijn dat ze dan hulpeloos zijn en anderen misbruik van hen gaan maken. Vroeger had die houding effect, maar door de jaren heen is het een probleem voor hen geworden, want anderen vinden het niet leuk als er over hen heen wordt gewalsd. Ze hebben ook niet bewust de intentie om anderen te kwetsen. Ze hebben net als iedereen behoefte aan vriendschappen en relaties, maar door hun patroon zijn ze niet meer in staat om gelijkwaardig contact aan te gaan. Ze doen alsof ze meer privileges verdienen dan anderen, maar eigenlijk voelen ze zich juist minderwaardig. Met als gevolg dat ze het narcistische gedrag niet los durven te laten.
Ervaar het proces. Onderga het met alle ups en downs. En uiteindelijk kom je dichterbij de persoon die je eigenlijk bent, zonder alle angsten en lage eigendunk.
Ik bedoelde ook het niet slapen. Sorryquote:
[..]
Het niet slapen werkt versterkend he
[..]
Hahahahah helemaal gelijk. Ik wacht maar rustig af en word nerveus van elk mailtje
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Heb je dat hele traject helemaal uitgezeten? Ik zou bijna durven zeggen dat het iets voor mij is.quote:
Op de vraag die eerder aan mij gesteld werd:
Ja, de opname bij de kliniek was een vrijwillige keuze. Het voelde trouwens niet als een opname, want buiten de therapie om moesten we nog genoeg doen wat betreft boodschappen, koken, afwassen, schoonmaken, de kas bijhouden, etc.
Het had mij ook heel erg veel goed gedaan.
Je beschreef zelf al dat je uit je confortzone komt die je je hele leven lang gewend bent. Logisch dat dit je dus psychisch ontregeld en dat je heel veel stress ervaart.
Het is precies de bedoeling dat je uit je oude vertrouwde en destructieve patroon gehaald wordt. Je gaat in de kliniek - met een beetje sturing van het behandelplan - een nieuw patroon aanleren waardoor je minder belemmerd zal worden in je dagelijks leven en waardoor jij je gelukkiger en comfortabeler gaat voelen.
Het mooie is: dit doe je zelf!
De gevoelens zijn misschien ontzettend kut. Maar je zal erachterkomen dat het eigenlijk hele normale gevoelens zijn die passen bij de omstandigheden waarin jij zit. Het gaat de therapeuten er vooral om hoe jij ermee omgaat.
Het wordt een heel leerzaam proces. Het zal meerdere keren escaleren in de groep, want je groepsgenoten hebben ook problemen met emotieregulatie. Het voelt voor hen ook allemaal heftig en ze weten dan ook niet goed hoe ze ermee om moeten gaan. Wat ik ook heb meegemaakt, is dat er een paar mensen bijzitten die wat 'moeilijker' zijn dan de rest, omdat ze bijvoorbeeld narcistische trekken hebben. Dat kan veel spanning geven.
Maar dit soort mensen tref je ook buiten de kliniek aan. Overal. In elke groep zitten wel wat lastige mensen.
Maar ook zij hebben een verleden waarom ze zo reageren. Narcisme is meestal een overlevingsstrategie. Ze willen hun kwetsbare kant niet laten zien, omdat ze bang zijn dat ze dan hulpeloos zijn en anderen misbruik van hen gaan maken. Vroeger had die houding effect, maar door de jaren heen is het een probleem voor hen geworden, want anderen vinden het niet leuk als er over hen heen wordt gewalsd. Ze hebben ook niet bewust de intentie om anderen te kwetsen. Ze hebben net als iedereen behoefte aan vriendschappen en relaties, maar door hun patroon zijn ze niet meer in staat om gelijkwaardig contact aan te gaan. Ze doen alsof ze meer privileges verdienen dan anderen, maar eigenlijk voelen ze zich juist minderwaardig. Met als gevolg dat ze het narcistische gedrag niet los durven te laten.
Ervaar het proces. Onderga het met alle ups en downs. En uiteindelijk kom je dichterbij de persoon die je eigenlijk bent, zonder alle angsten en lage eigendunk.
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Zo gaat het bij de meeste klinische behandelopnames voor persoonlijkheidsstoornissen wel hoorquote:
[..]
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Mag ik vragen waar je precies opgenomen bent? Want zoals je het omschrijft gaat het ook precies bij mij (afwassen, boodschappen doen etc)
Of je nou bij de Viersprong, Scelta, De Eik/De Zwaluw of de Wieke van Mediant zit ( ik zat bij de laatste ook al was de vraag niet voor mij)
Week later zat ik er weer, maar dan op een open afdelingquote:
iPancakeMix, veel succes met je opname! Ik heb zelf een klinische opname met schematherapie gedaan ( en daarna deeltijd) Als je na het verhaal van PBR nog meer wilt weten moet je het maar even zeggen. Sterkte iig!
Poeh dat is idd wel een hele overgang dan ja CotS! Maar ik vind dat ze daar in de kliniek zelf ook wel wat meer over na hadden mogen denken hoor
In totaal ben ik er negen maanden geweest en pas toen kwamen ze erachter dat ik psychotisch was. Ondanks dat ik wel meerdere wanen en dingen geuit had. Alleen ze staarde zich stuk op de suïcidaliteit en automutilatie, waardoor er naar dat niet zagenBelachelijk dat ze zo slordig met je omgaan. Ga je nog een keer een klacht indienen? Volgens mij zou dat geheel gegrond zijn. Heb je net je leven op de rit, duwen ze jou er weer vanafquote:Ik post hier niet zo vaak meer, omdat het best wel goed gaat. Maar ik ben nu toch best wel boos
Ik ben dus pas verhuisd en wil hier ambulante woonbegeleiding om de laatste puntjes op de i te zetten wat betreft reïntegratie en mijn leven hier oppakken. Mijn vorige behandelaar zou me aanmelden bij de instelling en als de WMO-indicatie rond was, dan kon de hulp van start gaan.
Op 19 april heb ik mn vorige hoofdbehandelaar gemaild dat ik 23 mei keukentafelgesprek had en dat ze me dus kon aanmelden. 23 Mei dus keukentafelgesprek gehad en vorige week heb ik de indicatie gekregen ( eerste half jaar 3 uur in de week over 2 keer, daarna 1 keer in de week 2 uur) Dus ik belde die instantie op dat de indicatie rond was, blijkt dat ik dus nog niet aangemeld ben
Had vrijdag meteen mn vorige behandelaar proberen te bellen, maar toen was ze er niet. Ik kon het beste vandaag tussen 9 en half 10 bellen. Zo gezegd, zo gedaan, maar toch niet bereikbaar. De receptie ging wel mailen of ze dan mij wilde terugbellen. Maar het is nu 17 uur en ik heb dus niks gehoord
Ik baal hier echt zo ontzettend van. Het gaat echt altijd mis met doorverwijzingen bij mij. Toen ik bij een instantie daar weer voor zat en naar Scelta wilde, heeft het 5 maanden geduurd voordat de doorverwijzing rond was. Daar heb ik toen nog een officiële klacht over ingediend en die is toen ook gegrond verklaard. En nu gaat het dus alwéér mis
En de indicatie geldt dus vanaf het moment dat hij afgegeven is en is dus 1 jaar geldig. Maar nou weet ik dus niet wanneer ik ook echt de hulp krijg
Ik woon hier nu al bijna 2 maand en juist in deze tijd heb ik het het hardst nodig. En nu is het dus maar weer afwachten...
Ik voel me gewoon weer zo in de steek gelaten door de hulpverlening
Ik ben wel blij om te lezen dat het goed met je gaat. Je hebt een moeilijke weg gehad en je bent nu weer alles aan het opbouwen. Wees behalve boos op de hulpverlening, trots op jezelf. Je hebt het helemaal zelf gedaan en je doet het zo goed
Geen sorry zeggen omdat ik verkeerd leesquote:
[..]
Ik bedoelde ook het niet slapen. Sorry
Dat klinkt inderdaad heel anders dan mijn opname (maar ik zat er ook niet voor een perrsoonlijkheidsstoornis). Het klinkt als goede zorgquote:
[..]
Zo gaat het bij de meeste klinische behandelopnames voor persoonlijkheidsstoornissen wel hoor
Je hebt er misschien niks aan, maar een dikke knuffel voor jouquote:
. Je doet geweldig je best.Sterkte
.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Dank je welquote:
[..]
Je hebt er misschien niks aan, maar een dikke knuffel voor jou
Sterkte
Dat is lief en aan lief heb ik heel erg veel.Schouders eronder en gaan
Poeh ja dat zie je zo vaak dat behandelaren tunnelvisie hebben. Daardoor heeft het bij mij zo lang geduurd voor ze die persoonlijkheidsstoornis ontdekten. Jarenlang hebben ze alleen aan depressie symptoombestrijding gedaan.quote:
[..]
Week later zat ik er weer, maar dan op een open afdeling
[..]
Belachelijk dat ze zo slordig met je omgaan. Ga je nog een keer een klacht indienen? Volgens mij zou dat geheel gegrond zijn. Heb je net je leven op de rit, duwen ze jou er weer vanaf
Ik ben wel blij om te lezen dat het goed met je gaat. Je hebt een moeilijke weg gehad en je bent nu weer alles aan het opbouwen. Wees behalve boos op de hulpverlening, trots op jezelf. Je hebt het helemaal zelf gedaan en je doet het zo goed
Ik ga eerst zelf nog maar proberen of ik haar te pakken krijg. Want vandaag heeft ze ook niet teruggebeld (maar weet niet of ze op woensdag werkt).
Morgen dus maar weer proberen en dan eerst maar eens horen wat ze te zeggen heeft.
Maar wat dat laatste heb je wel gelijk, al ging het gister wel echt even minder daardoor. Maar vandaag wel weer redelijk de draad opgepakt. Je bent echt een lieverd
Dikke knuffel voor jou ook vanwege vandaag en als je meer kwijt wilt voel je welkom
Tijd voor een bril!quote:
[..]
Geen sorry zeggen omdat ik verkeerd lees
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Ja, ze kwamen niet verder dan "trekken van borderline", alleen ik herkende mezelf daar absoluut niet in. Totdat ik onderzoek eiste en een psychiater me voor de rust haldol voorschreef, toen is dat balletje gaan rollen. Nu gaat het gewoon goedquote:
[..]
Poeh ja dat zie je zo vaak dat behandelaren tunnelvisie hebben. Daardoor heeft het bij mij zo lang geduurd voor ze die persoonlijkheidsstoornis ontdekten. Jarenlang hebben ze alleen aan depressie symptoombestrijding gedaan.
Je bent te lief voor me, dank je welquote:Ik ga eerst zelf nog maar proberen of ik haar te pakken krijg. Want vandaag heeft ze ook niet teruggebeld (maar weet niet of ze op woensdag werkt).
Morgen dus maar weer proberen en dan eerst maar eens horen wat ze te zeggen heeft.
Maar wat dat laatste heb je wel gelijk, al ging het gister wel echt even minder daardoor. Maar vandaag wel weer redelijk de draad opgepakt. Je bent echt een lieverd
Dikke knuffel voor jou ook vanwege vandaag en als je meer kwijt wilt voel je welkom
Ik vind het echt knap hoe assertief je je opstelt hierbij. Je behoudt je rust en pakt het rationeel aan. Echt super knp.
Gelukkig gaat het vandaag weer beter met je!
*knuffel*
Sorry dat ik gisteren ineens een klachtenbom gooide. Vandaag wat spannende dingen die ik moet doen en gewoon even wennen aan het concept vakantie
Overdrachtgevoelens? Kun je dit bespreken?quote:Op donderdag 22 juni 2017 17:37 schreef Gary_Oak het volgende:
Ah crap, ik begin die nieuwe therapeute van de praatgroep heel erg leuk te vinden.
(het is wel een hele naar iets... dat heb ik met een psychiater gehad, maar dat ging gelukkig na een tijdje over)
Ja, ik denk het. Maar ze is ook een enorm lekker ding, dat helpt ook niet mee.quote:
[..]
Overdrachtgevoelens? Kun je dit bespreken?
(het is wel een hele naar iets... dat heb ik met een psychiater gehad, maar dat ging gelukkig na een tijdje over)
Normaliter zou ik het wel bespreken, maar dit is een groepstherapie. Vind het dus ontzettend awkward. 
Hm... en even mailen of je individueel kunt spreken?quote:Op donderdag 22 juni 2017 17:43 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Ja, ik denk het. Maar ze is ook een enorm lekker ding, dat helpt ook niet mee.
Ik hoop voor je dat het snel overwaait
En het is niet awkward, het is een heel normaal proces om door te gaan
Ik kijk het nog wel even aan. En anders eerst met de hoofdbehandelaar bespreken. Hoelang duurde het bij jou die gevoelens? Vond je het fijn om het te bespreken? En had je er uiteindelijk ook wat aan in de geest van de behandeling?quote:
[..]
Hm... en even mailen of je individueel kunt spreken?
Ik hoop voor je dat het snel overwaait
Dat is een heel verstandige en dat voelt waarschijnlijk ook wel veiliger aan?quote:Op donderdag 22 juni 2017 17:47 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Ik kijk het nog wel even aan. En anders eerst met de hoofdbehandelaar bespreken. Hoelang duurde het bij jou die gevoelens? Vond je het fijn om het te bespreken? En had je er uiteindelijk ook wat aan in de geest van de behandeling?
Uhm, bij die psychiater duurde ongeveer een half jaar (dat was tijdens een opname en ik sprak hem elke dag ivm separatie, hij was een van mijn enige aanspreekpunten). En een keer bij een PMT'er (al gaf die meer kindgevoelens, die was als een moeder voor me) en dat was een paar weken. Alleen zou ik haar wel al goede vriendin willen hebben. Ik heb het ook wel in de negatieve zin ervaren met een psychiater trouwens.
De behandelingen die ze boden sloten erg goed bij me aan, doordat ze me het gevoel gaven gezien te worden, kreeg ik die gevoelens. Ik heb het alleen nooit besproken met hen. (Trouwens, wel met die psych waar ik heel veel woede naar voelde en dat is door het bespreken beter geworden).
Maar zulke dingen horen bij therapie, het hoort bij het scheppen van een veilige band,
Half jaar is wel erg lang. Jammer dat je het nooit uitgesproken hebt naar die twee. Waarom eigenlijk? Omdat je wist dat het toch wel over zou waaien? Ik heb datzelfde inderdaad: mensen geven me eindelijk de aandacht waar ik behoefte aan heb. En als het ook nog eens een knap meisje is die letterlijk mijn vriendin had kunnen zijn, tja ... Sowieso raak ik goed gecharmeerd als een (knappe) meid oprechte persoonlijke interesse in me toont. Maar dat is ook iets wat kenmerkend is bij mijn OPS.quote:
[..]
Dat is een heel verstandige en dat voelt waarschijnlijk ook wel veiliger aan?
Uhm, bij die psychiater duurde ongeveer een half jaar (dat was tijdens een opname en ik sprak hem elke dag ivm separatie, hij was een van mijn enige aanspreekpunten). En een keer bij een PMT'er (al gaf die meer kindgevoelens, die was als een moeder voor me) en dat was een paar weken. Alleen zou ik haar wel al goede vriendin willen hebben. Ik heb het ook wel in de negatieve zin ervaren met een psychiater trouwens.
De behandelingen die ze boden sloten erg goed bij me aan, doordat ze me het gevoel gaven gezien te worden, kreeg ik die gevoelens. Ik heb het alleen nooit besproken met hen. (Trouwens, wel met die psych waar ik heel veel woede naar voelde en dat is door het bespreken beter geworden).
Maar zulke dingen horen bij therapie, het hoort bij het scheppen van een veilige band,
Dat heeft geduurd totdat hij een nieuwe baan had. Zelfde verhaal, knappe man die interesse in mij toonde en alles op zijn kop zette om mij te helpen.quote:
[..]
Half jaar is wel erg lang. Jammer dat je het nooit uitgesproken hebt naar die twee. Waarom eigenlijk? Omdat je wist dat het toch wel over zou waaien? Ik heb datzelfde inderdaad: mensen geven me eindelijk de aandacht waar ik behoefte aan heb. En als het ook nog eens een knap meisje is die letterlijk mijn vriendin had kunnen zijn, tja ... Sowieso raak ik goed gecharmeerd als een (knappe) meid oprechte persoonlijke interesse in me toont. Maar dat is ook iets wat kenmerkend is bij mijn OPS.
Ik heb het nooit besproken omdat ik wist dat het een onderdeel was van therapie. Dat het geen echte liefde was, maar een soort "honger" die gevoed werd. En, om heel eerlijk te zijn, durfde ik het niet, ook al zou het beter zijn.
Misschien is het je OPS, maar het hoort echt ook bij therapie. Natuurlijk word je daar gecharmeerd van. Het zou haast vreemd zijn als dat niet het geval is. Al waait het over. Op den duur sta je zo sterk in je schoenen dat je die bevestiging niet meer nodig hebt. Dat is ook het moment dat die gevoelens afzwakken
Zou je het nu wel bespreken als het zich weer zou voordoen? Het is ook echt een typische zwakke plek van mij. Veel verliefdheden zijn zo begonnen en ik vraag me oprecht af of ik er ooit af kan komen, omdat ik verliefdheden ook alleen op die manier ken.quote:
[..]
Dat heeft geduurd totdat hij een nieuwe baan had. Zelfde verhaal, knappe man die interesse in mij toonde en alles op zijn kop zette om mij te helpen.
Ik heb het nooit besproken omdat ik wist dat het een onderdeel was van therapie. Dat het geen echte liefde was, maar een soort "honger" die gevoed werd. En, om heel eerlijk te zijn, durfde ik het niet, ook al zou het beter zijn.
Misschien is het je OPS, maar het hoort echt ook bij therapie. Natuurlijk word je daar gecharmeerd van. Het zou haast vreemd zijn als dat niet het geval is. Al waait het over. Op den duur sta je zo sterk in je schoenen dat je die bevestiging niet meer nodig hebt. Dat is ook het moment dat die gevoelens afzwakken
Dit is zo herkenbaar. De reden dat ik nu met mijn partner wat heb ik omdat hij recht in mijn gezicht zei verliefd op me te zijn (vraag niet waarom, maar goed).quote:
[..]
Zou je het nu wel bespreken als het zich weer zou voordoen? Het is ook echt een typische zwakke plek van mij. Veel verliefdheden zijn zo begonnen en ik vraag me oprecht af of ik er ooit af kan komen, omdat ik verliefdheden ook alleen op die manier ken.
Ik weet het niet. Eigenlijk verwacht ik niet dat het weer gebeurt, omdat ik nu stabieler ben, een relatie heb en eigenlijk voorzien wordt in mijn behoeften. En als ik nu verliefd zou worden op mijn psych of het moederidee krijg, weet ik niet wat ik zou doen. Officieel is de tip bespreken (heb er het een en ander over gelezen). Alleen ik schaam me voor de helft van de tijd voor mezelf in therapie
Schattig! Dus het was bij je huidige partner niet dat hij eerst een therapeutische rol voor je had?quote:
[..]
Dit is zo herkenbaar. De reden dat ik nu met mijn partner wat heb ik omdat hij recht in mijn gezicht zei verliefd op me te zijn (vraag niet waarom, maar goed).
Ik weet het niet. Eigenlijk verwacht ik niet dat het weer gebeurt, omdat ik nu stabieler ben, een relatie heb en eigenlijk voorzien wordt in mijn behoeften. En als ik nu verliefd zou worden op mijn psych of het moederidee krijg, weet ik niet wat ik zou doen. Officieel is de tip bespreken (heb er het een en ander over gelezen). Alleen ik schaam me voor de helft van de tijd voor mezelf in therapie
Ja, ik begrijp precies wat je bedoelt! De dingen die die therapeute van me weet zou ik ook absoluut niet vertellen aan iemand waar ik zou mee willen daten. Ik schaam me er voor en normale mensen gaat het ook niks aan.
Hij was geen therapeut, maar zat opgenomen bij mij op de afdelingquote:Op donderdag 22 juni 2017 18:35 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Schattig! Dus het was bij je huidige partner niet dat hij eerst een therapeutische rol voor je had?
Dat inderdaad! Al weet mijn vriend die dingen wel van mijquote:Ja, ik begrijp precies wat je bedoelt! De dingen die die therapeute van me weet zou ik ook absoluut niet vertellen aan iemand waar ik zou mee willen daten. Ik schaam me er voor en normale mensen gaat het ook niks aan.
Is ze ouder of jonger?quote:
Ah crap, ik begin die nieuwe therapeute van de praatgroep heel erg leuk te vinden.
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Oh nee, dat bedoelde ik niet.quote:
[..]
Hij was geen therapeut, maar zat opgenomen bij mij op de afdeling
[..]
Dat inderdaad! Al weet mijn vriend die dingen wel van mij
Ik bedoelde of je huidige partner net als je eerdere verliefdheden op dezelfde manier als een therapeut interesse in je toonde en je daardoor overdrachtsgevoelens kreeg en verliefd werd. Met als enige verschil dat hij dus geen therapeut was. Snap je wat ik bedoel?
Nee sorryquote:
[..]
Oh nee, dat bedoelde ik niet.
Je was wel aan vakantie toe, lijkt me.quote:
Sorry dat ik gisteren ineens een klachtenbom gooide. Vandaag wat spannende dingen die ik moet doen en gewoon even wennen aan het concept vakantie
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Ik denk precies even oud. Dat maakt het ook moeilijk, omdat ik me stiekem wijs ga maken dat het ook wat kan worden buiten de therapie om.quote:
Je komt er maar op één manier achter, whehehe.quote:
[..]
Ik denk precies even oud. Dat maakt het ook moeilijk, omdat ik me stiekem wijs ga maken dat het ook wat kan worden buiten de therapie om.
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Oh wacht. Twee keer lezen helpt.quote:
[..]
Oh nee, dat bedoelde ik niet.
Hij gedroeg zich niet als een psych, maar was heel respectvol naar mij toe en had oprechte interesse in alles. Al zijn we nu twee jaar verder, dus het is een heel andere soort verliefdheid
Klopt. Ik denk dat wanneer mijn cijfer een V is en de presentatie van mijn scriptie is geweest dat ik dan echt kan ontspannenquote:
[..]
Je was wel aan vakantie toe, lijkt me.
Haha, nou ik zei net dat die overdrachtsgevoelens precies de reden zijn van mijn eerdere verliefdheden en dat ik sowieso goed gecharmeerd kan raken van meiden die oprechte persoonlijke interesse in me tonen en een soort therapeute spelen. En ik was bang dat het altijd zo zal blijven, omdat ik verliefdheden alleen maar op die manier ken. En toen zei jij dat dat herkenbaar was en ik vroeg me dus af of je huidige relatie ook op die pseudo-therapeutische manier begon.quote:
Niet het zaadje in m'n hoofd planten, lul.quote:
[..]
Je komt er maar op één manier achter, whehehe.
Oeps, ik was net te laat met deze reactie zien.quote:
[..]
Oh wacht. Twee keer lezen helpt.
Hij gedroeg zich niet als een psych, maar was heel respectvol naar mij toe en had oprechte interesse in alles. Al zijn we nu twee jaar verder, dus het is een heel andere soort verliefdheid
Maar wel fijn dat het patroon van oorzaken van je verliefdheden zich niet herhaalde bij hem. Geeft me hoop.
Ik motiveer je tenminste!quote:
[..]
Niet het zaadje in m'n hoofd planten, lul.
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Gesprek op mijn stage voor volgend jaar ging goed. Alleen ze stond er wel op om mij woensdagmiddag, vrijdagmiddag en dinsdag vrij te geven voor mijn verslagen. Ze wilde de werkdruk niet te hoog hebben ivm psyche (dat heeft ze via school gehoord). Ik schaam me rot.. ik moet ook fulltime kunnen werken (oké, dat is een onrealistische verwachting van mezelf, maar toch). In eerste instantie zou ik gewoon vijftig uur per week meewerken (tien uur per dag, zoals mijn begeleidster zelf doet) en dat is door school en haar teruggebracht naar dertig uur. Omdat ze bang waren dat ik anders geen succeservaring zou hebben. Aan de ene kant is dat heel fijn (ik vrees dat dertig uur voor mij al heel erg veel gaat zijn, waarschijnlijk te zelfs), alleen ik voel me nu zo psychisch gehandicapt. Het is zo confronterend
Vijftig uur is ook wel erg veel. Waarom maakt men zoveel uren? Jullie werken toch niet als CEO (die zeker ook hun rustmomenten pakken, maar dat netwerken noemen) of politicus (met zoveel x per jaar reces). Of ben je niet de hele tijd "actief" aan het werk?
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Omdat mijn begeleidster een eigen praktijk runt en op deze manier zo veel mogelijk cliënten kan zien. Als het goed is werken we wel de hele tijd. dus ik ben benieuwd hoe dat zal gaan.quote:
Vijftig uur is ook wel erg veel. Waarom maakt men zoveel uren? Jullie werken toch niet als CEO (die zeker ook hun rustmomenten pakken, maar dat netwerken noemen) of politicus (met zoveel x per jaar reces). Of ben je niet de hele tijd "actief" aan het werk?
Ik vind het echt doodeng... Ik heb nu al een middagdutje nodig na een college van anderhalf uur omdat ik dan compleet overprikkeld ben. Maar goed, schouders eronder, mijn best doen en gaan
Vind het bizar veel. Ook als je gezond bent.quote:
[..]
Omdat mijn begeleidster een eigen praktijk runt en op deze manier zo veel mogelijk cliënten kan zien. Als het goed is werken we wel de hele tijd. dus ik ben benieuwd hoe dat zal gaan.
Ik vind het echt doodeng... Ik heb nu al een middagdutje nodig na een college van anderhalf uur omdat ik dan compleet overprikkeld ben. Maar goed, schouders eronder, mijn best doen en gaan
Een normale stage is voor rond de 32 uur, waarbij je 8 uur hebt voor je verslag. Vergelijkbaar met je huidige tijdsplan dus.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Dankjewel, babe.quote:
Om in de problemen te komen ja.quote:
Ik snap dat gevoel. Het heeft mij ook veel moeite gekost om expres een stapje terug te doen in m'n studie. Maar als ik dat niet deed, was ik nu verder van huis.quote:
Gesprek op mijn stage voor volgend jaar ging goed. Alleen ze stond er wel op om mij woensdagmiddag, vrijdagmiddag en dinsdag vrij te geven voor mijn verslagen. Ze wilde de werkdruk niet te hoog hebben ivm psyche (dat heeft ze via school gehoord). Ik schaam me rot.. ik moet ook fulltime kunnen werken (oké, dat is een onrealistische verwachting van mezelf, maar toch). In eerste instantie zou ik gewoon vijftig uur per week meewerken (tien uur per dag, zoals mijn begeleidster zelf doet) en dat is door school en haar teruggebracht naar dertig uur. Omdat ze bang waren dat ik anders geen succeservaring zou hebben. Aan de ene kant is dat heel fijn (ik vrees dat dertig uur voor mij al heel erg veel gaat zijn, waarschijnlijk te zelfs), alleen ik voel me nu zo psychisch gehandicapt. Het is zo confronterend
Ach ze moeten wel ergens tegen kunnen tochquote:
[..]
Dankjewel, babe.
[..]
Om in de problemen te komen ja.
Het erge is dat ik dit hele schooljaar heb gebruikt om weer te wennen aan studeren na een schooljaar opgenomen te zijn geweest. Ik vind eigenlijk dat het wel eens klaar mag zijn, alleen het hoofd werkt niet mee. Ach ja... als dit een extra opname kan voorkomen graag. En ik krijg er niet meer vertraging door... (alleen ik ben wel pissig op mezelf).quote:[..]
Ik snap dat gevoel. Het heeft mij ook veel moeite gekost om expres een stapje terug te doen in m'n studie. Maar als ik dat niet deed, was ik nu verder van huis.
Dat idee spookt ook steeds door m'n hoofd. Maar zolang je vooruitgang boekt, hoe klein ook, moet je tevreden zijn. Het gaat erom dat je niet stilstaat, niet om hoevéél vooruitgang je boekt met je studie.quote:
[..]
Ach ze moeten wel ergens tegen kunnen toch
[..]
Het erge is dat ik dit hele schooljaar heb gebruikt om weer te wennen aan studeren na een schooljaar opgenomen te zijn geweest. Ik vind eigenlijk dat het wel eens klaar mag zijn, alleen het hoofd werkt niet mee. Ach ja... als dit een extra opname kan voorkomen graag. En ik krijg er niet meer vertraging door... (alleen ik ben wel pissig op mezelf).
Welnee, ik heb het beste met je voor. En ik gun jou zo'n lekkere therapeute.quote:
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Dankjewel.quote:
[..]
Welnee, ik heb het beste met je voor. En ik gun jou zo'n lekkere therapeute.
Ik gun mezelf haar ook hoor, maar het gaat toch niet gebeuren. Zo'n iemand heeft een beroepscode etc. Het kan haar d'r baan kosten als ze met mij gaat aanpappen. Daarom is het voor ieders belang dat ik het zo snel mogelijk achter me laat.
Dat weet ik inderdaad. Alleen ik moet en zal volgend jaar afstuderenquote:
[..]
Dat idee spookt ook steeds door m'n hoofd. Maar zolang je vooruitgang boekt, hoe klein ook, moet je tevreden zijn. Het gaat erom dat je niet stilstaat, niet om hoevéél vooruitgang je boekt met je studie.
Ik lig er echt nachten van wakker, maar goed. Niet aanstellen en doorgaan
Dan gun ik je gewoon een heel leuke partnerquote:Op vrijdag 23 juni 2017 10:04 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Dankjewel.
Uiteraard een hele knappe therapeute die nergens moeilijk over doet.quote:
[..]
Dan gun ik je gewoon een heel leuke partner
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
quote:
[..]
Uiteraard een hele knappe therapeute die nergens moeilijk over doet.
Soms ben je een beetje evil
Poeh overdrachtsgevoelens zijn wel lastig ja. Maar je kunt er idd verder niks mee helaas.
Ik had mn vorige behandelaar gemaild en ze reageerde echt heel bot dat ik haar eerder had moeten herinneren dat ze die aanmelding moest doen terwijl ik pas sinds vorige week weet dat het niet doorgekomen was. En dat niet altijd alles precies gaat zoals ik wil en dan niet achteraf mn frustratie moet uiten en bla bla bla. En ik heb dus pas fucking 24 juli intake nu en dan is het dus maar afwachten wanneer de hulp echt kan beginnen
Ik voelde me al zo kut vandaag ( mn ex is met de voetbal een weekendje weg waar ik dus normaal gesproken ook mee zou gaan) en ik had ook nog dikke rekening van 70 euro in de bus voor een probleem met mn gasfornuis wat ik pas had wat ze gerepareerd hebben, dus ik heb het echt even helemaal gehad Ik duik mn bed in met de laptop en vind het wel mooi geweest. Zal nog wel ff eten koken straks ( had al eten uit vriezer gelegd) maar verder bekijkt iedereen het maar vandaag
Ik had mn vorige behandelaar gemaild en ze reageerde echt heel bot dat ik haar eerder had moeten herinneren dat ze die aanmelding moest doen terwijl ik pas sinds vorige week weet dat het niet doorgekomen was. En dat niet altijd alles precies gaat zoals ik wil en dan niet achteraf mn frustratie moet uiten en bla bla bla. En ik heb dus pas fucking 24 juli intake nu en dan is het dus maar afwachten wanneer de hulp echt kan beginnen
Ik voelde me al zo kut vandaag ( mn ex is met de voetbal een weekendje weg waar ik dus normaal gesproken ook mee zou gaan) en ik had ook nog dikke rekening van 70 euro in de bus voor een probleem met mn gasfornuis wat ik pas had wat ze gerepareerd hebben, dus ik heb het echt even helemaal gehad
Ik duik mn bed in met de laptop en vind het wel mooi geweest. Zal nog wel ff eten koken straks ( had al eten uit vriezer gelegd) maar verder bekijkt iedereen het maar vandaag
Sterkte!quote:
Poeh overdrachtsgevoelens zijn wel lastig ja. Maar je kunt er idd verder niks mee helaas.
Ik had mn vorige behandelaar gemaild en ze reageerde echt heel bot dat ik haar eerder had moeten herinneren dat ze die aanmelding moest doen terwijl ik pas sinds vorige week weet dat het niet doorgekomen was. En dat niet altijd alles precies gaat zoals ik wil en dan niet achteraf mn frustratie moet uiten en bla bla bla. En ik heb dus pas fucking 24 juli intake nu en dan is het dus maar afwachten wanneer de hulp echt kan beginnen
Ik voelde me al zo kut vandaag ( mn ex is met de voetbal een weekendje weg waar ik dus normaal gesproken ook mee zou gaan) en ik had ook nog dikke rekening van 70 euro in de bus voor een probleem met mn gasfornuis wat ik pas had wat ze gerepareerd hebben, dus ik heb het echt even helemaal gehad
Herkennen jullie het ook dat er zo'n ontzettend minderwaardig kutgevoel aan het sijpelen is. In mijn gedrag merkt als het goed is niemand het, maar diep van binnen voel ik mij verloren.
Enerzijds heb ik wel de drive om het beste van mijn leven te maken en ik zie genoeg mogelijkheden tot leuke dingen.
Maar het verrotte zit in mijzelf. Ik voel mij totaal mislukt als mens Alles moet als het ware opnieuw geprogrammeerd worden, want er is in de kern niks goeds aan mij. Dat ik wellicht wel normaal overkom op anderen, is allemaal compensatiegedrag en voor mijn idee toneelspel. Terwijl ik mij echt niet als een ander persoon voordoe, want dat zou geen mens en ook ik niet volhouden.
Dit is sterker geworden na mijn laatste therapiesessie. De therapeut deed oefeningen waarbij ik mij gebeurtenissen uit het verleden moet visualiseren. Dat vond ik moeilijk. Maar vooral toen hij zei "je bent goed zoals je bent" kreeg ik het heel moeilijk. Toen dacht ik: Je snapt er helemaal niks van! Je snapt niet dat ik slecht geboren ben en het enige wat mij hoop gaf, was de gedachte dat ik kon veranderen. Hou op met die zeverige bullshit dat iedereen goed is zoals die is, want voor mij gaat dat niet op!
Enerzijds heb ik wel de drive om het beste van mijn leven te maken en ik zie genoeg mogelijkheden tot leuke dingen.
Maar het verrotte zit in mijzelf. Ik voel mij totaal mislukt als mens Alles moet als het ware opnieuw geprogrammeerd worden, want er is in de kern niks goeds aan mij. Dat ik wellicht wel normaal overkom op anderen, is allemaal compensatiegedrag en voor mijn idee toneelspel. Terwijl ik mij echt niet als een ander persoon voordoe, want dat zou geen mens en ook ik niet volhouden.
Dit is sterker geworden na mijn laatste therapiesessie. De therapeut deed oefeningen waarbij ik mij gebeurtenissen uit het verleden moet visualiseren. Dat vond ik moeilijk. Maar vooral toen hij zei "je bent goed zoals je bent" kreeg ik het heel moeilijk. Toen dacht ik: Je snapt er helemaal niks van! Je snapt niet dat ik slecht geboren ben en het enige wat mij hoop gaf, was de gedachte dat ik kon veranderen. Hou op met die zeverige bullshit dat iedereen goed is zoals die is, want voor mij gaat dat niet op!
Wees toegewijd aan je beslissing om te slagen, niet denken aan proberen of je best doen. Zoals Yoda zei: "Do or do not. There is no try."quote:
[..]
Dat weet ik inderdaad. Alleen ik moet en zal volgend jaar afstuderen
Lief van je, dankjewel.quote:
[..]
Dan gun ik je gewoon een heel leuke partner
Soms heb je van die dagen waarop alles kut gaat. Sterkte.quote:
Poeh overdrachtsgevoelens zijn wel lastig ja. Maar je kunt er idd verder niks mee helaas.
Ik had mn vorige behandelaar gemaild en ze reageerde echt heel bot dat ik haar eerder had moeten herinneren dat ze die aanmelding moest doen terwijl ik pas sinds vorige week weet dat het niet doorgekomen was. En dat niet altijd alles precies gaat zoals ik wil en dan niet achteraf mn frustratie moet uiten en bla bla bla. En ik heb dus pas fucking 24 juli intake nu en dan is het dus maar afwachten wanneer de hulp echt kan beginnen
Ik voelde me al zo kut vandaag ( mn ex is met de voetbal een weekendje weg waar ik dus normaal gesproken ook mee zou gaan) en ik had ook nog dikke rekening van 70 euro in de bus voor een probleem met mn gasfornuis wat ik pas had wat ze gerepareerd hebben, dus ik heb het echt even helemaal gehad
Ik kan er inderdaad ook niet tegen. "In iedereen zit een winnaar!" Nou, nee.quote:
Herkennen jullie het ook dat er zo'n ontzettend minderwaardig kutgevoel aan het sijpelen is. In mijn gedrag merkt als het goed is niemand het, maar diep van binnen voel ik mij verloren.
Enerzijds heb ik wel de drive om het beste van mijn leven te maken en ik zie genoeg mogelijkheden tot leuke dingen.
Maar het verrotte zit in mijzelf. Ik voel mij totaal mislukt als mens Alles moet als het ware opnieuw geprogrammeerd worden, want er is in de kern niks goeds aan mij. Dat ik wellicht wel normaal overkom op anderen, is allemaal compensatiegedrag en voor mijn idee toneelspel. Terwijl ik mij echt niet als een ander persoon voordoe, want dat zou geen mens en ook ik niet volhouden.
Dit is sterker geworden na mijn laatste therapiesessie. De therapeut deed oefeningen waarbij ik mij gebeurtenissen uit het verleden moet visualiseren. Dat vond ik moeilijk. Maar vooral toen hij zei "je bent goed zoals je bent" kreeg ik het heel moeilijk. Toen dacht ik: Je snapt er helemaal niks van! Je snapt niet dat ik slecht geboren ben en het enige wat mij hoop gaf, was de gedachte dat ik kon veranderen. Hou op met die zeverige bullshit dat iedereen goed is zoals die is, want voor mij gaat dat niet op!
Wat een ellende... Lekker je bed in met een laptop is soms het beste wat je kunt doen. Sterktequote:
Poeh overdrachtsgevoelens zijn wel lastig ja. Maar je kunt er idd verder niks mee helaas.
Ik had mn vorige behandelaar gemaild en ze reageerde echt heel bot dat ik haar eerder had moeten herinneren dat ze die aanmelding moest doen terwijl ik pas sinds vorige week weet dat het niet doorgekomen was. En dat niet altijd alles precies gaat zoals ik wil en dan niet achteraf mn frustratie moet uiten en bla bla bla. En ik heb dus pas fucking 24 juli intake nu en dan is het dus maar afwachten wanneer de hulp echt kan beginnen
Ik voelde me al zo kut vandaag ( mn ex is met de voetbal een weekendje weg waar ik dus normaal gesproken ook mee zou gaan) en ik had ook nog dikke rekening van 70 euro in de bus voor een probleem met mn gasfornuis wat ik pas had wat ze gerepareerd hebben, dus ik heb het echt even helemaal gehad
Dit is heel erg herkenbaar en zelf ben ik ook erg allergisch voor dat psychologen gedrag. Dit kun en mag je aangeven he. Het is niet de bedoeling dat jij je rotter gaat voelen door therapie. Wanneer je het aangeeft kan dit niet versterken. Dus niet alleen denken, maar ook assertief zeggen, hoe spannend dat ook is!quote:
Herkennen jullie het ook dat er zo'n ontzettend minderwaardig kutgevoel aan het sijpelen is. In mijn gedrag merkt als het goed is niemand het, maar diep van binnen voel ik mij verloren.
Enerzijds heb ik wel de drive om het beste van mijn leven te maken en ik zie genoeg mogelijkheden tot leuke dingen.
Maar het verrotte zit in mijzelf. Ik voel mij totaal mislukt als mens Alles moet als het ware opnieuw geprogrammeerd worden, want er is in de kern niks goeds aan mij. Dat ik wellicht wel normaal overkom op anderen, is allemaal compensatiegedrag en voor mijn idee toneelspel. Terwijl ik mij echt niet als een ander persoon voordoe, want dat zou geen mens en ook ik niet volhouden.
Dit is sterker geworden na mijn laatste therapiesessie. De therapeut deed oefeningen waarbij ik mij gebeurtenissen uit het verleden moet visualiseren. Dat vond ik moeilijk. Maar vooral toen hij zei "je bent goed zoals je bent" kreeg ik het heel moeilijk. Toen dacht ik: Je snapt er helemaal niks van! Je snapt niet dat ik slecht geboren ben en het enige wat mij hoop gaf, was de gedachte dat ik kon veranderen. Hou op met die zeverige bullshit dat iedereen goed is zoals die is, want voor mij gaat dat niet op!
(dat heb ik ook bij mijn psych gedaan en de behandeling werd compleet over een andere boeg gegooid daardoor).
Heel veel sterkte
Dat inderdaad! Do or do not, there is no try is echt mijn motto. Dus niet zeuren maar doenquote:
[..]
Wees toegewijd aan je beslissing om te slagen, niet denken aan proberen of je best doen. Zoals Yoda zei: "Do or do not. There is no try."
[..]
Lief van je, dankjewel.
quote:
[..]
Dat inderdaad! Do or do not, there is no try is echt mijn motto. Dus niet zeuren maar doen
Je moet maar zo denken: kijken mag altijd.quote:
[..]
Dankjewel.
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Wat een ellende alom. Let je wel een beetje op jezelf?quote:
Poeh overdrachtsgevoelens zijn wel lastig ja. Maar je kunt er idd verder niks mee helaas.
Ik had mn vorige behandelaar gemaild en ze reageerde echt heel bot dat ik haar eerder had moeten herinneren dat ze die aanmelding moest doen terwijl ik pas sinds vorige week weet dat het niet doorgekomen was. En dat niet altijd alles precies gaat zoals ik wil en dan niet achteraf mn frustratie moet uiten en bla bla bla. En ik heb dus pas fucking 24 juli intake nu en dan is het dus maar afwachten wanneer de hulp echt kan beginnen
Ik voelde me al zo kut vandaag ( mn ex is met de voetbal een weekendje weg waar ik dus normaal gesproken ook mee zou gaan) en ik had ook nog dikke rekening van 70 euro in de bus voor een probleem met mn gasfornuis wat ik pas had wat ze gerepareerd hebben, dus ik heb het echt even helemaal gehad
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Dankjulliewel allemaal, jullie zijn lief
LordofLeaves, ja komt wel goed.
PBR ja wat je beschrijft is wel herkenbaar helaas
LordofLeaves, ja komt wel goed.
PBR ja wat je beschrijft is wel herkenbaar helaas
Zo zie je maar hoe subjectief dat allemaal is, want zo'n uitspraak zou mij juist kracht kunnen geven. Zo zijn we allemaal anders en hebben we onze unieke gedachtengang. Die trouwens gevormd is door ervaringen uit het verleden.quote:
[..]
Ik kan er inderdaad ook niet tegen. "In iedereen zit een winnaar!" Nou, nee.
Het probleem is dat heel veel andere mensen geen moeite lijken te willen doen om de ander te begrijpen. Mensen hebben heel snel een eerste oordeel over de ander, maar houden zich daar dan dogmatisch aan vast en willen zich vervolgens niet in de ander verdiepen om het oordeel bij te stellen.
En wat die uitspraken betreft. Misschien zijn die van nut voor hen persoonlijk. Maar niet iedereen heeft een vergelijkbaar verleden als zij. Ik heb andere dingen meegemaakt en ik heb een andere kant van het leven gezien.
Daarom zal het ook niet altijd even klikken met elke therapeut.quote:
[..]
Zo zie je maar hoe subjectief dat allemaal is, want zo'n uitspraak zou mij juist kracht kunnen geven. Zo zijn we allemaal anders en hebben we onze unieke gedachtengang. Die trouwens gevormd is door ervaringen uit het verleden.
Het probleem is dat heel veel andere mensen geen moeite lijken te willen doen om de ander te begrijpen. Mensen hebben heel snel een eerste oordeel over de ander, maar houden zich daar dan dogmatisch aan vast en willen zich vervolgens niet in de ander verdiepen om het oordeel bij te stellen.
En wat die uitspraken betreft. Misschien zijn die van nut voor hen persoonlijk. Maar niet iedereen heeft een vergelijkbaar verleden als zij. Ik heb andere dingen meegemaakt en ik heb een andere kant van het leven gezien.
Daar ben ik het met je eens. Mijn eerste therapeute (niet lekker btw) probeerde mij echt een minderwaardigheidsgevoel aan te lullen. Zij vond dat ik mijn huidige situatie maar moest accepteren en ik moest niet verder investeren in mijn leven. Dat kon ik toch niet, volgens haar dan.quote:
[..]
Daarom zal het ook niet altijd even klikken met elke therapeut.
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Auw... dat is echt een faal tot en metquote:
[..]
Daar ben ik het met je eens. Mijn eerste therapeute (niet lekker btw) probeerde mij echt een minderwaardigheidsgevoel aan te lullen. Zij vond dat ik mijn huidige situatie maar moest accepteren en ik moest niet verder investeren in mijn leven. Dat kon ik toch niet, volgens haar dan.
Eerste week zit erop, ben vandaag thuis (want zoals ik eerder zei ben ik op zaterdagen en zondagen thuis). Ik ben na die eerste huilbui alleen maar vooruit gegaan en ik voel me nu aardig thuis daar. Vanaf volgende week heb ik ook een laptop bij waar ik af en toe een spelletje op kan spelen in mijn vrije tijd; misschien voel ik me daardoor ook meer thuis.
De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.
Als er trouwens nog anderen zijn die zijn/haar ervaringen willen delen over hun klinische opname, dan hoor ik het graag. Het liefst mensen met een angst/paniekstoornis, borderline of depressie (of allemaal tegelijk zoals bij mij )
De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.
Als er trouwens nog anderen zijn die zijn/haar ervaringen willen delen over hun klinische opname, dan hoor ik het graag. Het liefst mensen met een angst/paniekstoornis, borderline of depressie (of allemaal tegelijk zoals bij mij
)
Bij schematherapie heb je 23 modussen van gedrag.quote:
Eerste week zit erop, ben vandaag thuis (want zoals ik eerder zei ben ik op zaterdagen en zondagen thuis). Ik ben na die eerste huilbui alleen maar vooruit gegaan en ik voel me nu aardig thuis daar. Vanaf volgende week heb ik ook een laptop bij waar ik af en toe een spelletje op kan spelen in mijn vrije tijd; misschien voel ik me daardoor ook meer thuis.
De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.
Als er trouwens nog anderen zijn die zijn/haar ervaringen willen delen over hun klinische opname, dan hoor ik het graag. Het liefst mensen met een angst/paniekstoornis, borderline of depressie (of allemaal tegelijk zoals bij mij
Sommige mensen worden boos als ze geen aandacht krijgen, sommige mensen worden stil..
Andere gaan in de luie modus, verwaarlozen zich zelf.
Met alleen lui word je niet opgenomen hoor..
Vraag me alleen af, wat hebben ze gezegd over je overmatige gamen?
Dat was niet gezond, obsessief gewoon..
Mijn kliniek was gewoon "tof".
Het gaf rust, structuur, aandacht en herstel.
Hell To The Liars
Je komt echt niet zo maar in een kliniek terecht. Dan is er echt wel wat aan de hand. Niet zo streng zijn voor jezelfquote:
Eerste week zit erop, ben vandaag thuis (want zoals ik eerder zei ben ik op zaterdagen en zondagen thuis). Ik ben na die eerste huilbui alleen maar vooruit gegaan en ik voel me nu aardig thuis daar. Vanaf volgende week heb ik ook een laptop bij waar ik af en toe een spelletje op kan spelen in mijn vrije tijd; misschien voel ik me daardoor ook meer thuis.
De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.
Als er trouwens nog anderen zijn die zijn/haar ervaringen willen delen over hun klinische opname, dan hoor ik het graag. Het liefst mensen met een angst/paniekstoornis, borderline of depressie (of allemaal tegelijk zoals bij mij
Wel lekker dat je je laptop mee kan nemen en in de weekenden naar huis kan. Dan is het minder ontwrichtend. Ik hoop echt dat je er wat aan hebt.
Ik denk dat het soort opname dat jij hebt, niet te vergelijken is met de mijne.
Heel erg veel sterkte en succes
Vond het ook niet netjes. Dat was ook meteen de reden om met therapie te stoppen.quote:
[..]
Auw... dat is echt een faal tot en met
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Jammerquote:
[..]
Vond het ook niet netjes. Dat was ook meteen de reden om met therapie te stoppen.
Niet netjes is zacht uitgedrukt
Fijn dat de eerste week erop zit en je je al een beetje thuis begint te voelen! En ik denk niet dat die gedachte realistisch is. Je komt niet zomaar in aanmerking voor een klinische opname.quote:
Eerste week zit erop, ben vandaag thuis (want zoals ik eerder zei ben ik op zaterdagen en zondagen thuis). Ik ben na die eerste huilbui alleen maar vooruit gegaan en ik voel me nu aardig thuis daar. Vanaf volgende week heb ik ook een laptop bij waar ik af en toe een spelletje op kan spelen in mijn vrije tijd; misschien voel ik me daardoor ook meer thuis.
De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.
Als er trouwens nog anderen zijn die zijn/haar ervaringen willen delen over hun klinische opname, dan hoor ik het graag. Het liefst mensen met een angst/paniekstoornis, borderline of depressie (of allemaal tegelijk zoals bij mij
Ik heb dus in 2014 een klinische opname gedaan voor persoonlijkheidsproblematiek/depressie. De bedoeling was 1 jaar opname, maar ik ben na een kleine 4 maanden gestopt omdat het te intensief voor me was icm mijn diabetes. En ik voelde me ook niet heel veilig in de kliniek, wat het moeilijk maakte om me echt kwetsbaar op te stellen en echt de diepte in te gaan.
We leefden met totaal 27 mensen, verdeeld over 3 groepen. De echte therapiëen ( psycho, beeldend, PMT, schematherapie etc) had je met je eigen groep van 9 mensen. Maar de dingen als doelen bespreken, huisvergaderingen etc had je met zijn allen. En in huis leefde je dus met zijn allen. Je had 2-persoonskamers en je mocht overdag niet op je kamer. Vanaf 19 uur mocht je je telefoon en vanaf half 10 's avonds mocht je naar bed. Naast de gewone corveetaken ( koken,boodschappen doen, schoonmaken etc) had je verschillende commissies. De kascommissie, taak zieken, taak schade, taak was, taak sleutel (die controleerde elke avond en voor we op weekend gingen of alle ruimtes goed waren achtergelaten), taak maatje (nieuwe mensen opvangen), taak tuin, buurtcommissie etc. Dus eigenlijk was je als groep echt overal zelf verantwoordelijk voor. Sommige taken werden elke 3 weken verdeeld, anderen elke week. Maar er kwam dus echt heel veel bij kijken naast de gewone therapie. En dat maakte dat het voor mij te intensief was. Want tegen de tijd dat je dan eindelijk klaar was met alles op een dag, dan was ik zo doodop dat ik dus ging douchen en naar bed ging. Dus echt ontspannen en lol maken kwam er dan niet meer van.
Het gewone therapie gedeelte trok ik wel, maar alles wat erbij kwam kijken niet. Het waren ook veel te veel prikkels voor mij, constant met 27 mensen en dan nog therapeuten/socio's samenleven, eten, etc. Constant mensen om je heen, je niet mogen terugtrekken. Later kreeg ik wel een rustrooster, hoefde ik niet meer mee te doen met commissies en mocht ik wel tussendoor op mn kamer even uitrusten. Maar omdat ik me dus ook niet helemaal veilig voelde, heb ik toen toch besloten om te stoppen.
Er waren heel veel leefregels, maar omdat iedereen er met zijn eigen problemen zit, heb je best wel veel confrontaties en conflicten. Maar er waren ook verboden relaties onderling, er werd in de weekenden met elkaar afgesproken en drugs gebruikt dat sommigen zondagavond bij terugkomst nog niet nuchter waren, er is een man weggestuurd vanwege seksueel grensoverschrijdend gedrag, er waren slaande ruzies. Dus dat waren niet echt dingen waardoor ik me op mn gemak voelde, omdat ik juist zoveel problemen heb gehad met agressie/seksueel overschrijdend gedrag. En dat kwam ik daar weer in zo'n situatie en werd ik elke keer getriggerd ipv dat ik het kon verwerken.
Ik heb op zich die paar maanden wel heel veel inzicht opgedaan en wel heel veel over mezelf geleerd. Ook omdat je constant gespiegeld en op je gedrag aangesproken wordt. Echt alles wordt geanalyseerd. En soms is dat wel goed, maar soms werkte het ook tegen. Had ik door mijn diabetes bijvoorbeeld een hypo waardoor ik even niet mee kon doen ergens mee en dan werd het meteen geanlyseerd of ik het niet als smoesje gebruikte als vermijding, terwijl ik me al kut genoeg voelde erdoor.
Je moest ook echt overal een officieel verzoek voor schrijven als je een keer naar de dokter moest ofzo, en dan moest dat eerst goedgekeurd worden enzo.
Wij waren ook in het weekend thuis en op woensdagavond hadden we vrije avond en mocht je weg. 1 Keer in de maand was er een bezoekersavond en dan mochten mensen in de kliniek op bezoek komen, maar verder niet.
Ik ben dus na 4 maanden gestopt en toen deeltijd ( 3 dagen in de week) gaan doen, en dat ging een stuk beter. Achteraf denk ik dat het beter was gegaan als die groep niet uit 27 mensen bestond, maar gewoon alleen uit 9. Dan had ik het denk ik een stuk beter getrokken. Maar een groep van 27 mensen was voor mij ook teveel om te kunnen vertrouwen, helemaal met de dingen die allemaal nog gebeurden. En als je de anderen niet allemaal vertrouwt dan heeft het dus geen zin, want dan laat je niet je diepste gevoelens zien. En dat moest ik juist leren.
Nouja, heel verhaal, hopelijk heb je er wat aan en anders hoor ik het wel
En het komt nu misschien een beetje negatief over allemaal, maar dat is gewoon echt puur persoonlijk. En ik heb ook echt wel leuke dingen meegemaakt hoor
Verder nog wel een aantal klinische crisisopnames gehad vanwege mn depressie, maar dat was niet echt behandeling ofzo.
Geniet van je vrije weekend en rust goed uit, want zo'n eerste week is ontzettend vermoeiend met al die nieuwe indrukken.
[ Bericht 0% gewijzigd door _Hestia_ op 25-06-2017 11:15:11 ]
Die gedachten had ik ook. Ik had er zelfs nachtmerries over gehad dat de andere clienten boos op me werden omdat ik daat volgens hun zonder reden zat, terwijl zij 'echte' problemen hebben.quote:
De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.
Maar luie mensen melden zich niet vrijwillig aan bij zo'n kliniek met het gegeven dat ze hard aan zichzelf moeten werken.
Holymoly wat een heftige opname Hestia... Ik kan het heel goed begrijpen dat je dat niet trok. En al zeker niet voor een jaar lang.
Ik vond twee keer drie weken EMDR-sessies zwaar zat (opname, minimaal 3 uur per dag EMDR, 3 uur per dag exposure, de rest PMT en psycho-educatie). Ik ging er echt stuk en kon na de eerste drie weken gelijk de separeer in. Daarna nogmaals drie weken geprobeerd, weer direct opname erachteraan. Ik ben echt doodsbang geworden voor opnames door die ervaring... En dat is heel wat lichter dan dat jullie omschrijven
Ik vond twee keer drie weken EMDR-sessies zwaar zat (opname, minimaal 3 uur per dag EMDR, 3 uur per dag exposure, de rest PMT en psycho-educatie). Ik ging er echt stuk en kon na de eerste drie weken gelijk de separeer in. Daarna nogmaals drie weken geprobeerd, weer direct opname erachteraan. Ik ben echt doodsbang geworden voor opnames door die ervaring... En dat is heel wat lichter dan dat jullie omschrijven
Ik heb iets heel stoers gedaan. Of eigenlijk is het helemaal niet stoer, maar voor mij is het heel eng wat ik gedaan heb: Ik heb gisteren met blote voeten in het gras gestaan!
Oké, ik ben doodsbang voor beestjes en poep en dingen die in me kunnen kruipen en durf amper met schoenen over het gras heen. Ik loop liever een half uur om dan dat ik in gras moet staan. Dus vanuit een tuinstoel mijn moeten in het gras zetten was echt huge. En eng en ik voel me vies, maar ik heb het wel gedaan
Oké, ik ben doodsbang voor beestjes en poep en dingen die in me kunnen kruipen en durf amper met schoenen over het gras heen. Ik loop liever een half uur om dan dat ik in gras moet staan. Dus vanuit een tuinstoel mijn moeten in het gras zetten was echt huge. En eng en ik voel me vies, maar ik heb het wel gedaan
Het leukste is, dat ze mij in 2016 opnieuw aan haar wilden koppelen! Daar heb ik meteen nee tegen gezegd.quote:
[..]
Jammer
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Een klein succes is een grote stap! Goed gedaan!quote:
Ik heb iets heel stoers gedaan. Of eigenlijk is het helemaal niet stoer, maar voor mij is het heel eng wat ik gedaan heb: Ik heb gisteren met blote voeten in het gras gestaan!
Oké, ik ben doodsbang voor beestjes en poep en dingen die in me kunnen kruipen en durf amper met schoenen over het gras heen. Ik loop liever een half uur om dan dat ik in gras moet staan. Dus vanuit een tuinstoel mijn moeten in het gras zetten was echt huge. En eng en ik voel me vies, maar ik heb het wel gedaan
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Naja, dat was waarschijnlijk met de beste bedoelingen. Onder het motto van een bekend gezicht en zo. Goed dat je daar zo assertief op reageerdequote:
[..]
Het leukste is, dat ze mij in 2016 opnieuw aan haar wilden koppelen! Daar heb ik meteen nee tegen gezegd.
Thnx! Vet lang mee geoefend, maar het is gelukt!quote:
[..]
Een klein succes is een grote stap! Goed gedaan!
Onzinbericht en de reacties daarop verwijderd. Thanks guys .
.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Het valt mij op dat beestjes ook heel vaak voorkomen in je psychosen.quote:
Ik heb iets heel stoers gedaan. Of eigenlijk is het helemaal niet stoer, maar voor mij is het heel eng wat ik gedaan heb: Ik heb gisteren met blote voeten in het gras gestaan!
Oké, ik ben doodsbang voor beestjes en poep en dingen die in me kunnen kruipen en durf amper met schoenen over het gras heen. Ik loop liever een half uur om dan dat ik in gras moet staan. Dus vanuit een tuinstoel mijn moeten in het gras zetten was echt huge. En eng en ik voel me vies, maar ik heb het wel gedaan
Ik zit toch weleens te denken of dat niet met behandeling minder of draaglijker kan worden. Ik ben dus geen psychiater en ik heb er de ballen verstand van. Echter iets zegt mij dat wanneer jij meer eigenwaarde gaat krijgen die psychotische verschijnselen ook gaan veranderen. Het zal er waarschijnlijk altijd blijven, maar het gaat denk ik dan minder effect krijgen op jouw leven.
Klopt, het is echt zo'n standaard ding. Net zoals het ervaren van mensen die er niet zijn. Ik weet niet waardoor dat zo is. Op beide gebieden heb ik wel het nodige opgelopen (als kind moest ik wel oppassen en bang zijn voor mannen die mijn kamer in kwamen en pestkoppen hebben meer dan eens mijn mond vol met wormen gestopt), dus het kan best hand in hand gaan. Volgens mijn psych heb ik een enorme gevoeligheid voor psychoses, maar wordt dat verergerd door de PTSS. Psychoses zullen er altijd blijven, maar met behandeling kunnen ze gemakkelijker worden.quote:
[..]
Het valt mij op dat beestjes ook heel vaak voorkomen in je psychosen.
Dat inderdaad! Het werkt nu nog ontwrichtend, maar ik heb de goede hoop dat het steeds beter gaat worden. En een beetje meer eigenwaarde zal het misschien ook gemakkelijker maken. Ik voel me altijd smerig en minderwaardig en dat komt terug in wat ik ervaar.quote:Ik zit toch weleens te denken of dat niet met behandeling minder of draaglijker kan worden. Ik ben dus geen psychiater en ik heb er de ballen verstand van. Echter iets zegt mij dat wanneer jij meer eigenwaarde gaat krijgen die psychotische verschijnselen ook gaan veranderen. Het zal er waarschijnlijk altijd blijven, maar het gaat denk ik dan minder effect krijgen op jouw leven.
Dank je wel
Je bericht geeft me hoop
Klopt, zij schijnt hier binnen de GGZ een expert op het gebied van borderline te zijn. Jammer dat het geen mensen mens is.quote:
[..]
Naja, dat was waarschijnlijk met de beste bedoelingen. Onder het motto van een bekend gezicht en zo. Goed dat je daar zo assertief op reageerde
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Oefen je dat nou op kunstgras?quote:
[..]
Thnx! Vet lang mee geoefend, maar het is gelukt!
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Nou... hij had een punt.quote:
Onzinbericht en de reacties daarop verwijderd. Thanks guys
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Soms mist de klik gewoonquote:
[..]
Klopt, zij schijnt hier binnen de GGZ een expert op het gebied van borderline te zijn. Jammer dat het geen mensen mens is.
En wanneer je met mensen werkt, moet je zeker goed contact kunnen leggen. Gelukkig ben je er vanafquote:
Nee, eerst met schoenen erin staan tot het niet meer heel erg eng was. Toen een stukje gaan lopen met schoenen aan. Daarna op een dekentje in het gras zitten. Daarna staan met schoenen uit en dat lopen moet nog even geoefend worden
Super goed bezig hoor! Dit is echt een goede Exposure. Trots op jouquote:
[..]
Soms mist de klik gewoon
[..]
En jouw opname is idd niet met die van ons te vergelijken, maar zoveel EMDR en Exposure op een dag is ook heftig hoor! Ik had van allebei altijd gewoon 1 sessie maar dan was ik ook dagen van slag. Dus snap het echt wel van jou hoor
[ Bericht 6% gewijzigd door _Hestia_ op 26-06-2017 10:56:57 ]
Dank je welquote:
[..]
Super goed bezig hoor! Dit is echt een goede Exposure. Trots op jou
En jouw opname is idd niet met die van ons te vergelijken, maar zoveel EMDR en Exposure op een dag is ook heftig hoor! Ik had van allebei altijd gewoon 1 sessie maar dan was ik ook dagen van slag. Dus snap het echt wel van jou hoor
. Ik wil niet door mijn rare ideeën mijn wereld op de kop zetten. Ondanks dat ik nog steeds beestjesgevoelens heb maar gewoon doorzetten totdat ik rustig op het gras durf te zitten Nee, toen ik werd opgenomen was er buiten de eetstoornis nog geen diagnose. Daarna kwam de PTSS en die traumabootcamp. Pas toen ik onderzoek eiste (ja, ik weet het, onbeleefd, maar ik werd gek van alle diagnoses en de continue wisseling erin), werd het duidelijk. En toen was ik alweer thuis. Plus dat psychoses denk ik anders behandeld worden dan persoonlijkheidsstoornissen uit een andere cluster
Ik heb dan wel een rijke fantasie maar geen stoornis.
Vraag me af hoe dat vastgesteld wordt.
Vraag me af hoe dat vastgesteld wordt.
Werewolf
Bij mij was het een kwestie van observaties en gesprekken in een kliniek, plus heel veel vragenlijsten voor zowel mij als mijn omgeving en interpretatietesten. Al die testen (naast de observatie en gesprekken) nam enkele dagen in beslag.quote:
Ik heb dan wel een rijke fantasie maar geen stoornis.
Vraag me af hoe dat vastgesteld wordt.
Het balletje ging deels rollen omdat ik wilde weten wat er was en omdat ik haldol kreeg om rustiger te worden en het veel beter werkte dan verwacht
Dan laten ze je tien verschillende eenhoorns tekenen. De meest lelijke geeft aan of je een stoornis hebt of niet.quote:
Ik heb dan wel een rijke fantasie maar geen stoornis.
Vraag me af hoe dat vastgesteld wordt.
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Echt wel, heb nu een goede psych die mij met regelmaat een spiegel voorhoudt. Kan ook altijd op hem bouwen. Als ik therapie heb, is het net alsof ik in de kroeg zit, maar dan zonder de drank.quote:
[..]
Soms mist de klik gewoon
[..]
Zo, ook nog een heel stappenplan.
Daar heb je prima over nagedacht. Goed hoor.
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Ik denk dat die hoop reëel is. Zeker als ik je laatste post nog eens lees.quote:
Dank je wel
In je posts kom je in ieder geval niet verward over. Ondanks je 'psychotische persoonlijkheidsstructuur' denk ik dat jouw realiteitsbeleving nog voldoende intact is, want je kan in ieder geval de werkelijkheid eruit filteren.
Stress kan inderdaad heel veel doen. Zeker als het jouw eigenwaarde betreft, want als jij je heel minderwaardig voelt en onveilig, dan kost dat jou zoveel energie om je geestelijk staande te houden. Je raakt geestelijk uitgeput en dan zullen denk ik al die negatieve emoties zich gaan vertalen in psychotische verschijnselen.
Als jouw eigenwaarde beter wordt, verandert jouw gevoel over de nare herinneringen ook. Met meer eigenwaarde hoef je ook minder bang te zijn voor anderen.
Het lijkt voor jou misschien dat jouw broer je de baas is, maar jij bent echt de sterkste van de twee. Hij is schizofreen en antisociaal. Jij bent al zo hard bezig om jezelf te herpakken. Het kan alleen maar beter met je gaan.
Luiheid bestaat niet. Dat is een illusie. Andersom bestaat discipline ook niet. Het zijn allemaal illusies.
Ik ben op dit moment bezig met het ontwikkelen van een werkende behandeling voor mijn persoonlijkheidsstoornis
Ik ben op dit moment bezig met het ontwikkelen van een werkende behandeling voor mijn persoonlijkheidsstoornis
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Dat heb ik echt aan mijn medicatie te danken. Sinds ik die regelmatig slik kan ik gekte van normaal onderscheiden. Dat is ook het eerste dat mijn omgeving merk wanneer ik ze vergeten ben. Dan ben ik enorm in de war, last van complotten en noem maar op. Daar heb ik gelukkig niks voor te doen, alleen braaf mijn pillen nemen.quote:Op dinsdag 27 juni 2017 01:47 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Ik denk dat die hoop reëel is. Zeker als ik je laatste post nog eens lees.
In je posts kom je in ieder geval niet verward over. Ondanks je 'psychotische persoonlijkheidsstructuur' denk ik dat jouw realiteitsbeleving nog voldoende intact is, want je kan in ieder geval de werkelijkheid eruit filteren.
Ik hoop dat je hierin gelijk hebt. Het wordt wel heel erg beïnvloed door mijn eigenwaarde en stemming. Ik denk dat je over de stress veel gelijk hebt en het gevoel van veiligheid. Daarnaast heb ik de ouderwetse drie R'etjes erg hard nodig.quote:Stress kan inderdaad heel veel doen. Zeker als het jouw eigenwaarde betreft, want als jij je heel minderwaardig voelt en onveilig, dan kost dat jou zoveel energie om je geestelijk staande te houden. Je raakt geestelijk uitgeput en dan zullen denk ik al die negatieve emoties zich gaan vertalen in psychotische verschijnselen.
Als jouw eigenwaarde beter wordt, verandert jouw gevoel over de nare herinneringen ook. Met meer eigenwaarde hoef je ook minder bang te zijn voor anderen.
Dank je welquote:Het lijkt voor jou misschien dat jouw broer je de baas is, maar jij bent echt de sterkste van de twee. Hij is schizofreen en antisociaal. Jij bent al zo hard bezig om jezelf te herpakken. Het kan alleen maar beter met je gaan.
Bedankt voor je lieve en ondersteunende bericht
Heb je gelijk in. Luiheid is vooral een stempel die mensen zichzelf geven wanneer ze niet aan de verwachtingen kunnen voldoen die aan hen gesteld worden. Of een stempel die ze aan anderen geven. En in dat laatste geval betekent het ze boos zijn op een persoon of een persoon minachten.quote:
Luiheid bestaat niet. Dat is een illusie. Andersom bestaat discipline ook niet. Het zijn allemaal illusies.
Ik ben op dit moment bezig met het ontwikkelen van een werkende behandeling voor mijn persoonlijkheidsstoornis
Ik lees hier in R&P regelmatig "je zit in de slachtofferrol" terwijl ik dat er niet uit opmaak. Heel veel mensen hier lopen tegen hardnekkige gedragspatronen aan. Dat ken ik van mezelf ook. Ik loop elke keer tegen dezelfde problemen aan, dus als ik omwille van frustratie en machteloosheid hier een topic als hulpkreet open, wil ik daarmee bereiken dat iemand mij advies kan geven waaruit ik nieuwe kracht en inzicht kan halen.
Ik kan mij ook wel voorstellen dat anderen het zat worden om elke keer dezelfde klaagzang van dezelfde persoon aan te horen. Maar dat is nou juist het probleem van veel psychische problemen. Die gaan niet meteen weg na een goedbedoeld advies.
En wat mensen ook vaak vergeten: wat voor hen werkt, hoeft niet persé voor een ander te werken.
Gelukkig ben ik inmiddels wel zover om posts als "zit niet in de slachtofferrol" niet te persoonlijk aan te trekken. Dat deed ik vroeger wel. Ik zat mijzelf al altijd af te kraken en dat soort posts waren voor mij een bevestiging dat ik inderdaad een lui, ongedisciplineerd zwak persoon ben.
Nu mijn eigenwaarde iets beter is, kan ik beter bij mezelf blijven en ook bedenken of degene die zoiets post zelf wel zo geweldig is. Blijkbaar niet, want anders zouden ze de behoefte niet hebben om een ander naar beneden te trappen. Zelfs als iemand in de slachtofferrol zit, dan nog kan je daarop nog met respect reageren.
IBS?quote:
Okeeeee... een onvoldoende op mijn scriptie en ze willen me weer een IBS geven. Gaat lekker hier
Knuffel aan iedereen.
Werewolf
Nee, toch? Het gaat toch wel veel beter?quote:
Okeeeee... een onvoldoende op mijn scriptie en ze willen me weer een IBS geven. Gaat lekker hier
The love you take is equal to the love you make.
In bewaring stellingquote:
Knuff
Ja, alleen ik flip hem een beetje momenteel. Sociaal vangnet open gezet en nu hopen dat de dienstdoende psychiater dat voldoende gaat vinden. Die komt straks langs. Alleen aan de telefoon werd me geadviseerd een tasje te pakkenquote:
[..]
Nee, toch? Het gaat toch wel veel beter?
Opdate: Vriend vindt het vertrouwd genoeg met mij en dit weekend ga ik sowieso uit logeren. Dus de IBS-kansen worden godzijdank verkleind. Ik neem zo een pilletje en kruip onder de wol... Morgen is alles vast kleurrijker
En die scriptie, krijg je daar nog een herkansing voor?quote:
[..]
In bewaring stelling
Knuff
[..]
Ja, alleen ik flip hem een beetje momenteel. Sociaal vangnet open gezet en nu hopen dat de dienstdoende psychiater dat voldoende gaat vinden. Die komt straks langs. Alleen aan de telefoon werd me geadviseerd een tasje te pakken
Vergis je niet hoe stressvol zo'n scriptie kan zijn, ook voor iemand zonder jouw problematiek.
The love you take is equal to the love you make.
quote:
Opdate: Vriend vindt het vertrouwd genoeg met mij en dit weekend ga ik sowieso uit logeren. Dus de IBS-kansen worden godzijdank verkleind. Ik neem zo een pilletje en kruip onder de wol... Morgen is alles vast kleurrijker
The love you take is equal to the love you make.
Maar komt dat door de onvoldoende op je scriptie?quote:
Ja, alleen ik flip hem een beetje momenteel. Sociaal vangnet open gezet en nu hopen dat de dienstdoende psychiater dat voldoende gaat vinden. Die komt straks langs. Alleen aan de telefoon werd me geadviseerd een tasje te pakken
Waarschijnlijk in de zomer even doorwerken eraan. En ik vermoed dat het geen grote reparaties zijn. Even afwachten dusquote:
[..]
En die scriptie, krijg je daar nog een herkansing voor?
Vergis je niet hoe stressvol zo'n scriptie kan zijn, ook voor iemand zonder jouw problematiek.
Ik ben weer aan het landen. Net met de psychiater gebeld en die wil me nog wel zien, maar volgens mij komt dat wel goed
Jaquote:
[..]
Maar komt dat door de onvoldoende op je scriptie?
Beetje gênant dus.
Ik heb het vermoeden dat je het groter maakt dan het is, en op zich herken ik dat... bij elke tegenslag ben je bang om in een crisis te raken maar het is ok als je je even rot voelt hierom. Dat is echt niet gek. Het is heel logisch dat je je uit het veld geslagen bent door een onvoldoende te halen. Maar je moet ook op jezelf leren vertrouwen dat die gevoelens ok zijn en niet meteen betekenen dat je in een crisis komt.quote:
[..]
Waarschijnlijk in de zomer even doorwerken eraan. En ik vermoed dat het geen grote reparaties zijn. Even afwachten dus
Ik ben weer aan het landen. Net met de psychiater gebeld en die wil me nog wel zien, maar volgens mij komt dat wel goed
[..]
Ja
Op zich is het goed dat je je omgeving om hulp hebt gevraagd maar misschien was de crisisdienst inschakelen net een stapje te ver nog?
Naja, ik begon weer suïcidale gevoelens te krijgen en de neiging tot automutilatie. De afspraak is dat ik dan bel. Misschien ben ik er ook te vroeg bij. Alleen dit had ik niet verwacht door de eerdere feedback.quote:
[..]
Ik heb het vermoeden dat je het groter maakt dan het is, en op zich herken ik dat... bij elke tegenslag ben je bang om in een crisis te raken maar het is ok als je je even rot voelt hierom. Dat is echt niet gek. Het is heel logisch dat je je uit het veld geslagen bent door een onvoldoende te halen. Maar je moet ook op jezelf leren vertrouwen dat die gevoelens ok zijn en niet meteen betekenen dat je in een crisis komt.
Op zich is het goed dat je je omgeving om hulp hebt gevraagd maar misschien was de crisisdienst inschakelen net een stapje te ver nog?
En ik denk dat je gelijk hebt, soms vergeet ik het verschil tussen nu en vorig jaar, om maar wat te noemen
Dank je wel
Jeetje wat ontzettend kut van je scriptie zeg
Snap wel dat je dan weer in crisis raakt. Maar hoezo dan meteen een IBS en niet vrijwillig?
Fijn dat je vriend het wel vertrouwt met je en je waarschijnlijk alleen op gesprek hoeft te komen. Ik vind het wel goed dat je gebeld hebt hoor als je die gedachten en neigingen had. Take care en een dikke knuffel
Snap wel dat je dan weer in crisis raakt. Maar hoezo dan meteen een IBS en niet vrijwillig?
Fijn dat je vriend het wel vertrouwt met je en je waarschijnlijk alleen op gesprek hoeft te komen. Ik vind het wel goed dat je gebeld hebt hoor als je die gedachten en neigingen had. Take care en een dikke knuffel
Génant m'n dikke ass. Je hebt een onvoldoende gehaald en ik snap maar al te goed dat je ging flippen. Geeft niks en laat het van je af glijden. Van je nieuwe scriptie vallen ze daar ondersteboven! Mark my words!quote:
[..]
Waarschijnlijk in de zomer even doorwerken eraan. En ik vermoed dat het geen grote reparaties zijn. Even afwachten dus
Ik ben weer aan het landen. Net met de psychiater gebeld en die wil me nog wel zien, maar volgens mij komt dat wel goed
[..]
Ja
Je kunt het!
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Oh kom hier dat ik u tegen mijne gilet duw. Knuffie.quote:
[..]
Naja, ik begon weer suïcidale gevoelens te krijgen en de neiging tot automutilatie. De afspraak is dat ik dan bel. Misschien ben ik er ook te vroeg bij. Alleen dit had ik niet verwacht door de eerdere feedback.
En ik denk dat je gelijk hebt, soms vergeet ik het verschil tussen nu en vorig jaar, om maar wat te noemen
Dank je wel
Werewolf
Dat heb ik ook nog. In stressvolle situaties denk ik weer aan automutilatie. Denken aan en het ook echt doen zijn 2 verschillende dingen. Probeer om niet in paniek te raken van de gedachten.quote:
[..]
Naja, ik begon weer suïcidale gevoelens te krijgen en de neiging tot automutilatie. De afspraak is dat ik dan bel. Misschien ben ik er ook te vroeg bij. Alleen dit had ik niet verwacht door de eerdere feedback.
En ik denk dat je gelijk hebt, soms vergeet ik het verschil tussen nu en vorig jaar, om maar wat te noemen
Dank je wel
Ik denk dat wij altijd bij tegenslag daaraan zullen denken. De gedachte komt op maar je kunt m ook weer loslaten. Je wilt het niet meer doen en dat scheelt enorm.
Ja precies. Ik had het vrijdag met die kutdag ook dat ik weer destructieve en suïcidale gedachten kreeg. Maar gelukkig lukt het idd om alleen de gedachten er te laten zijn en er niet naar te handelen. En ik wil het ook echt niet meer idd.quote:
[..]
Dat heb ik ook nog. In stressvolle situaties denk ik weer aan automutilatie. Denken aan en het ook echt doen zijn 2 verschillende dingen. Probeer om niet in paniek te raken van de gedachten.
Ik denk dat wij altijd bij tegenslag daaraan zullen denken. De gedachte komt op maar je kunt m ook weer loslaten. Je wilt het niet meer doen en dat scheelt enorm.
Omdat ik weiger ooit nog een voet in een kliniek te zettenquote:
Jeetje wat ontzettend kut van je scriptie zeg
Snap wel dat je dan weer in crisis raakt. Maar hoezo dan meteen een IBS en niet vrijwillig?
Fijn dat je vriend het wel vertrouwt met je en je waarschijnlijk alleen op gesprek hoeft te komen. Ik vind het wel goed dat je gebeld hebt hoor als je die gedachten en neigingen had. Take care en een dikke knuffel
Zeker niet nuMaar goed
Geen opname nodig. Ik heb beloofd om in contact te blijven met anderen en te bellen als het mis gaat. Dus het loopt wel los.Dank je wel *knuffel*
Dank je welquote:
[..]
Génant m'n dikke ass. Je hebt een onvoldoende gehaald en ik snap maar al te goed dat je ging flippen. Geeft niks en laat het van je af glijden. Van je nieuwe scriptie vallen ze daar ondersteboven! Mark my words!
Waarschijnlijk ben ik deze zomer bezig met aanpassenKomt wel goed, denk ik nu
Aws..dank je welquote:
[..]
Oh kom hier dat ik u tegen mijne gilet duw. Knuffie.
KnuffDaar heb je gelijk in! Bedankt voor je vertrouwen en ik denk dat je gelijk hebtquote:
[..]
Dat heb ik ook nog. In stressvolle situaties denk ik weer aan automutilatie. Denken aan en het ook echt doen zijn 2 verschillende dingen. Probeer om niet in paniek te raken van de gedachten.
Ik denk dat wij altijd bij tegenslag daaraan zullen denken. De gedachte komt op maar je kunt m ook weer loslaten. Je wilt het niet meer doen en dat scheelt enorm.
Hoe is het vandaag?quote:
Even voor iedereen een dikke knuffel en
Bedankt dat jullie zo lief en begripvol voor me zijn
The love you take is equal to the love you make.
Goed. Nog een beetje beduusd, maar vooral heel erg duf van de slaappil van gisteren. Straks naar een vriendin en dan knap ik zeker helemaal weer op.quote:
Op Drama is voorbij
Fijn. Veel plezier bij je vriendin straksquote:
[..]
Goed. Nog een beetje beduusd, maar vooral heel erg duf van de slaappil van gisteren. Straks naar een vriendin en dan knap ik zeker helemaal weer op.
Drama is voorbij
Ik belde vandaag huisarts voor afspraak POH-GGZ ter overbrugging en kan dinsdag al terecht
Mooi.quote:
[..]
Goed. Nog een beetje beduusd, maar vooral heel erg duf van de slaappil van gisteren. Straks naar een vriendin en dan knap ik zeker helemaal weer op.
Drama is voorbij
Goed zo!quote:
[..]
Fijn. Veel plezier bij je vriendin straks
Ik belde vandaag huisarts voor afspraak POH-GGZ ter overbrugging en kan dinsdag al terecht
The love you take is equal to the love you make.
Gelukkig! Ik ben blij voor jequote:
[..]
Fijn. Veel plezier bij je vriendin straks
Ik belde vandaag huisarts voor afspraak POH-GGZ ter overbrugging en kan dinsdag al terecht
Dat plezier gaat wel lukken hier
Wat is dat precies?quote:
[..]
Ik belde vandaag huisarts voor afspraak POH-GGZ ter overbrugging en kan dinsdag al terecht
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Dankjullie
De praktijkondersteuner van de huisarts (poh) die gespecialiseerd is in de ggz. Zeg maar eerstelijns ggz-hulp. Aangezien mn aanmelding voor ambulante woonbegeleiding (dat is tweedelijns) dus mis is gegaan en nog wel ff duurt voordat dat opgestart is. Zit nu al 3 maand helemaal zonder hulp en kan wel af en toe een gesprekje gebruiken voor het echt de verkeerde kant op gaatquote:
I see. Zijn wij dan niet er beter geschikt voor?quote:
Dankjullie
[..]
De praktijkondersteuner van de huisarts (poh) die gespecialiseerd is in de ggz. Zeg maar eerstelijns ggz-hulp. Aangezien mn aanmelding voor ambulante woonbegeleiding (dat is tweedelijns) dus mis is gegaan en nog wel ff duurt voordat dat opgestart is. Zit nu al 3 maand helemaal zonder hulp en kan wel af en toe een gesprekje gebruiken voor het echt de verkeerde kant op gaat
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Nouja het is wel fijner om ook eens mensen IRL te spreken ipv alleen via internetquote:
[..]
I see. Zijn wij dan niet er beter geschikt voor?
Maar fora geven me zeker ook steun 
Dat snap ik. Ik zou het ook niet leuk vinden als ik m'n psych alleen maar via de mail zou spreken of door middel van fora. Hoe gaat het nu met je?quote:
[..]
Nouja het is wel fijner om ook eens mensen IRL te spreken ipv alleen via internet
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Het gaat nog steeds een beetje moeizaam helaas. Had mezelf gisteren een schop onder mn kont gegeven en wel wat in het huishouden gedaan. Gisteravond had ik laatste avond van een cursus die ik doe. Vanochtend had ik vroeg al een afspraak, dus vannacht maar een slaappil genomen. Maar desondanks na die afspraak vanmorgen toch maar weer mn bed in gedoken en tot 14 uur geslapen. En daarna alleen even eten gekookt en de afwas gedaan, maar verder komt er niks uit mn handen.quote:
[..]
Dat snap ik. Ik zou het ook niet leuk vinden als ik m'n psych alleen maar via de mail zou spreken of door middel van fora. Hoe gaat het nu met je?
Kan het allemaal ook even niet relativeren en maak me gewoon ontzettend veel zorgen over van alles (vooral iets financieels, heb nu Wajong en vanaf januari word je dan met 5% gekort, wat zo'n 50 euro per maand is, terwijl ik nu al amper rond kom). Ik kan daar dan gewoon al zo van in paniek raken, en als ik me al zo kut voel dan komen er meteen ook weer van die suïciale gedachten voorbij waar ik het van de week al over had. Dus nouja, ben niet echt heel vrolijk momenteel dus
Balen om dit allemaal te lezen. Wel goed van je dat je jezelf nog weet te motiveren. Mag ik vragen wat voor cursus je volgt? Je bent in ieder geval met iets bezig.quote:
[..]
Het gaat nog steeds een beetje moeizaam helaas. Had mezelf gisteren een schop onder mn kont gegeven en wel wat in het huishouden gedaan. Gisteravond had ik laatste avond van een cursus die ik doe. Vanochtend had ik vroeg al een afspraak, dus vannacht maar een slaappil genomen. Maar desondanks na die afspraak vanmorgen toch maar weer mn bed in gedoken en tot 14 uur geslapen. En daarna alleen even eten gekookt en de afwas gedaan, maar verder komt er niks uit mn handen.
Kan het allemaal ook even niet relativeren en maak me gewoon ontzettend veel zorgen over van alles (vooral iets financieels, heb nu Wajong en vanaf januari word je dan met 5% gekort, wat zo'n 50 euro per maand is, terwijl ik nu al amper rond kom). Ik kan daar dan gewoon al zo van in paniek raken, en als ik me al zo kut voel dan komen er meteen ook weer van die suïciale gedachten voorbij waar ik het van de week al over had. Dus nouja, ben niet echt heel vrolijk momenteel dus
Ik kreeg afgelopen dinsdag te horen dat ik ook voor 5% word gekort vanaf januari 2018. Zelfs na een persoonlijk gesprek kon ik ze niet overtuigen. Het hakt er financieël flink in ja. Ik weet hoe je je voelt. Maar wij redden ons wel.
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Dankjequote:
[..]
Balen om dit allemaal te lezen. Wel goed van je dat je jezelf nog weet te motiveren. Mag ik vragen wat voor cursus je volgt? Je bent in ieder geval met iets bezig.
Ik kreeg afgelopen dinsdag te horen dat ik ook voor 5% word gekort vanaf januari 2018. Zelfs na een persoonlijk gesprek kon ik ze niet overtuigen. Het hakt er financieël flink in ja. Ik weet hoe je je voelt. Maar wij redden ons wel.
Dit was een cursus over lokale politiek en over lobbyen en debatteren etc. Ik heb een jaar Bestuurskunde gestudeerd en ben net verhuisd naar deze stad, dus leek me wel leuk om dan op deze manier meer over deze stad te leren en mensen te leren kennen enzo En ik doe ook nog en thuiscursus journalistiek schrijven (moet ik nog 2 opdrachten voor en dan ben ik klaar) Idd om toch maar een beetje bezig te blijven.
Ja echt belachelijk, het is al geen vetpot, maar met die bezuiniging kom je gewoon ONDER bijstandsniveau
Ik denk dat ik mezelf hier ook maar eens zal gaan melden
Mijn diagnose is Ontwijkende Persoonlijkheidsstoornis met trekken van Afhankelijke Persoonlijkheidsstoornis. De afgelopen 10-12 jaar heb ik daar steeds meer last van gekregen (al is het ontstaan ervan waarschijnlijk nog veel eerder gebeurd). In het kort gezegd had ik veel angsten en durfde ik nergens verantwoordelijkheid voor te nemen en beslissingen te maken. Dat leidde er toe dat ik veel ging liegen. Ik durfde niet voor mijn mening uit te komen, had van te voren al ingevuld wat mensen van me zouden denken en zouden zeggen als ik iets zou aangeven en daarom zei ik alleen wat ik dacht dat men wilde horen. Om vervolgens in de praktijk niet te doen wat ik zei en dat op allerlei manieren verborgen houden. Met die instelling ging ik ook naar allerlei psychologen waardoor dat ook niks opleverde.
Uiteindelijk heb ik me aangemeld voor een intensievere behandeling en 3 maanden opgenomen geweest in een psychiatrisch ziekenhuis (klinkt eigenlijk veel minder gezellig dan het is
). Gisteren heb ik daar mijn ontslag gekregen, dus ik ga het echte leven weer in
Ik merk dat ik er echt zin in heb om weer te gaan werken enzo en dat is lang geleden
Mijn diagnose is Ontwijkende Persoonlijkheidsstoornis met trekken van Afhankelijke Persoonlijkheidsstoornis. De afgelopen 10-12 jaar heb ik daar steeds meer last van gekregen (al is het ontstaan ervan waarschijnlijk nog veel eerder gebeurd). In het kort gezegd had ik veel angsten en durfde ik nergens verantwoordelijkheid voor te nemen en beslissingen te maken. Dat leidde er toe dat ik veel ging liegen. Ik durfde niet voor mijn mening uit te komen, had van te voren al ingevuld wat mensen van me zouden denken en zouden zeggen als ik iets zou aangeven en daarom zei ik alleen wat ik dacht dat men wilde horen. Om vervolgens in de praktijk niet te doen wat ik zei en dat op allerlei manieren verborgen houden. Met die instelling ging ik ook naar allerlei psychologen waardoor dat ook niks opleverde.
Uiteindelijk heb ik me aangemeld voor een intensievere behandeling en 3 maanden opgenomen geweest in een psychiatrisch ziekenhuis (klinkt eigenlijk veel minder gezellig dan het is
). Gisteren heb ik daar mijn ontslag gekregen, dus ik ga het echte leven weer in Ik merk dat ik er echt zin in heb om weer te gaan werken enzo en dat is lang geleden
Welkom hier en je hebt jezelf dan aardig in de nesten gewerkt als ik het zo begrijp. Maar wel herkenbaar dat gedrag verder. Wat goed dat je die opname hebt gedaan en nu met ontslag ben. Fijn dat je er nu weer zin in hebt, al zal het bij momenten ook wel weer tegenvallen, dat echte levenquote:
Ik denk dat ik mezelf hier ook maar eens zal gaan melden
Mijn diagnose is Ontwijkende Persoonlijkheidsstoornis met trekken van Afhankelijke Persoonlijkheidsstoornis. De afgelopen 10-12 jaar heb ik daar steeds meer last van gekregen (al is het ontstaan ervan waarschijnlijk nog veel eerder gebeurd). In het kort gezegd had ik veel angsten en durfde ik nergens verantwoordelijkheid voor te nemen en beslissingen te maken. Dat leidde er toe dat ik veel ging liegen. Ik durfde niet voor mijn mening uit te komen, had van te voren al ingevuld wat mensen van me zouden denken en zouden zeggen als ik iets zou aangeven en daarom zei ik alleen wat ik dacht dat men wilde horen. Om vervolgens in de praktijk niet te doen wat ik zei en dat op allerlei manieren verborgen houden. Met die instelling ging ik ook naar allerlei psychologen waardoor dat ook niks opleverde.
Uiteindelijk heb ik me aangemeld voor een intensievere behandeling en 3 maanden opgenomen geweest in een psychiatrisch ziekenhuis (klinkt eigenlijk veel minder gezellig dan het is
Ik merk dat ik er echt zin in heb om weer te gaan werken enzo en dat is lang geleden
Krijg je nog wel iets van nazorg of een deeltijdbehandeling ofzo? Succes
Dat klopt. Zo heb ik ooit een keer anderhalf jaar lang tegenover m'n ouders volgehouden dat ik een opleiding volgde, terwijl dat helemaal niet zo was. En aangezien ik nog bij ze woon ging ik vrolijk elke dag de deur uit en fotoshopte ik brieven met het logo van de hogeschool er boven enzo..quote:
[..]
Welkom hier en je hebt jezelf dan aardig in de nesten gewerkt als ik het zo begrijp. Maar wel herkenbaar dat gedrag verder. Wat goed dat je die opname hebt gedaan en nu met ontslag ben. Fijn dat je er nu weer zin in hebt, al zal het bij momenten ook wel weer tegenvallen, dat echte leven
Ik word in oktober 28, maar ik heb nog geen afgeronde opleiding (terwijl ik op m'n 17e mijn gymnasiumdiploma op zak had), de enige "echte" baan die ik tot nu toe gehad heb, heb gekregen door te liegen en ik woon nog bij m'n ouders aangezien ik nooit heb gedurfd om de verantwoordelijkheid te nemen en het huis uit te gaan. En natuurlijk had ik overal een goed smoesje voor.. Kortom, ja, ik heb er een aardig potje van gemaakt en eigenlijk ga ik nu pas echt beginnen met leven heb ik het idee.
De therapie biedt in de komende 3 maanden 4 terugkomdagen. Dan ben ik weer een hele dag op de instelling met een aantal van mijn oude groepsleden en krijgen we een aantal therapieën die we gedurende ons verblijf daar ook gehad hebben. En in die opnameperiode van 3 maanden zitten ook 4 avonden waarop je voor jou belangrijke personen kunt uitnodigen en die op die manier kunt betrekken bij je proces. Ik heb daar een van mijn beste vrienden voor uitgenodigd. Ik ken hem een jaar of 13, maar ik de afgelopen 3 maanden heb ik hem veel beter leren kennen dan in die 13 jaar daarvoor. We hebben echt heel veel gesprekken gehad de laatste maanden (weekenden was ik altijd thuis, dus dan zag ik hem vaak) en hij is heel kritisch en geïnteresseerd naar me. Ik ga dus ook heel veel aan hem hebben.
Wauw jeetje dat is wel heel wat dat je dat zolang hebt vol kunnen houden en ook logo's namaakte etc. Heb je het uiteindelijk zelf verteld of zijn ze er op een andere manier achter gekomen?quote:
[..]
Dat klopt. Zo heb ik ooit een keer anderhalf jaar lang tegenover m'n ouders volgehouden dat ik een opleiding volgde, terwijl dat helemaal niet zo was. En aangezien ik nog bij ze woon ging ik vrolijk elke dag de deur uit en fotoshopte ik brieven met het logo van de hogeschool er boven enzo..
Ik word in oktober 28, maar ik heb nog geen afgeronde opleiding (terwijl ik op m'n 17e mijn gymnasiumdiploma op zak had), de enige "echte" baan die ik tot nu toe gehad heb, heb gekregen door te liegen en ik woon nog bij m'n ouders aangezien ik nooit heb gedurfd om de verantwoordelijkheid te nemen en het huis uit te gaan. En natuurlijk had ik overal een goed smoesje voor.. Kortom, ja, ik heb er een aardig potje van gemaakt en eigenlijk ga ik nu pas echt beginnen met leven heb ik het idee.
De therapie biedt in de komende 3 maanden 4 terugkomdagen. Dan ben ik weer een hele dag op de instelling met een aantal van mijn oude groepsleden en krijgen we een aantal therapieën die we gedurende ons verblijf daar ook gehad hebben. En in die opnameperiode van 3 maanden zitten ook 4 avonden waarop je voor jou belangrijke personen kunt uitnodigen en die op die manier kunt betrekken bij je proces. Ik heb daar een van mijn beste vrienden voor uitgenodigd. Ik ken hem een jaar of 13, maar ik de afgelopen 3 maanden heb ik hem veel beter leren kennen dan in die 13 jaar daarvoor. We hebben echt heel veel gesprekken gehad de laatste maanden (weekenden was ik altijd thuis, dus dan zag ik hem vaak) en hij is heel kritisch en geïnteresseerd naar me. Ik ga dus ook heel veel aan hem hebben.
Fijn dat je nog wel terugkomdagen hebt en die vriend zo goed hebt leren kennen de afgelopen maanden. Klinkt alsof je veel steun aan hem hebt en dat is alleen maar mooi
Ik herken je gevoel wel even. Ik had op mn 17e mn Havo-diploma en ben nu 30. Ook pas net klaar met therapie. Na 10 jaar relatie sinds november weer vrijgezel, net 2 maanden weer op mezelf wonen na 7 jaar samenwonen. Dus dat gevoel van dat het leven nu pas echt begint heb ik ook heel erg sterk. Alleen beetje jammer dat ik dus totaal geen idee heb wat ik nu moet dan
Jij wel een beetje een idee welke kant je op wilt dan en hoe je dat zonder diploma voor elkaar wilt krijgen? Zonder diploma te photoshoppen
Uiteindelijk kwam er een echte brief van school binnen toen ik op vakantie was, met een mededeling over een mislukte inschrijving of iets in die richting (is een jaar of 7-8 geleden dat dit speelde, dus weet niet meer precies). Mijn vader heeft dezelfde voorletter als ik en dacht dat het voor hem was, aangezien hij in die periode ook veel op dezelfde hogeschool kwam voor z'n werkquote:
[..]
Wauw jeetje dat is wel heel wat dat je dat zolang hebt vol kunnen houden en ook logo's namaakte etc. Heb je het uiteindelijk zelf verteld of zijn ze er op een andere manier achter gekomen?
Fijn dat je nog wel terugkomdagen hebt en die vriend zo goed hebt leren kennen de afgelopen maanden. Klinkt alsof je veel steun aan hem hebt en dat is alleen maar mooi
Ik herken je gevoel wel even. Ik had op mn 17e mn Havo-diploma en ben nu 30. Ook pas net klaar met therapie. Na 10 jaar relatie sinds november weer vrijgezel, net 2 maanden weer op mezelf wonen na 7 jaar samenwonen. Dus dat gevoel van dat het leven nu pas echt begint heb ik ook heel erg sterk. Alleen beetje jammer dat ik dus totaal geen idee heb wat ik nu moet dan
Jij wel een beetje een idee welke kant je op wil dan en hoe je dat zonder diploma voor elkaar wilt krijgen? Zonder diploma te photoshoppen
Eerst nog een tijdje volgehouden dat de school het toch echt fout had en zelfs naar een decaan geweest met al m'n gefotoshopte brieven en ook daar nog lang volgehouden dat ik toch echt op school had gezeten, maar dat werkte daar natuurlijk niet en uiteindelijk alles verteld. Toen (zomer 2010 was dat) alsnog aan die studie (Bedrijfseconomie) begonnen, maar alleen maar een beetje aan lopen kloten. Ik moest eigenlijk weg na het eerste jaar omdat ik mijn BSA niet had gehaald, maar na een zielig verhaal richting een andere decaan mocht ik alsnog blijven. Toen binnen een half jaar alsnog alles uit jaar 1 gehaald en mijn P gehaald. Ik was bang mijn "veilige" leventje te verliezen van een beetje studeren, veel werken bij mijn hele relaxte bijbaan en verder vooral bier drinken met vrienden kwijt te raken, dus toen even m'n best gedaan. Daarna weer vrolijk verder met aankloten, wetende dat ik niet meer weggestuurd kon worden.
Inmiddels 6-7 jaar verder en ik heb jaar 2 vrij helemaal gehaald en jaar 3 ongeveer voor de helft. Heb voordat ik opgenomen werd al een aantal gesprekken met de decaan gehad en m'n cijfers zijn allemaal nog geldig. Mijn plan is dus om alsnog die studie af te ronden, al is het maar om geen studieschuld meer te hebben bij DUO en aan te kunnen tonen dat ik hbo-niveau heb. Mijn echte droombaan zou echter luchtverkeersleider zijn. Paar jaar geleden ook al eens voor gesolliciteerd en toen ben ik tot selectieronde 3 (van de 6 gekomen). Binnenkort daar voor in de herkansing!
Als dat niks wordt, weet ik het nog niet 100% zeker. In principe zou ik wel verder willen in de financiële richting. Ik heb daar alleen al eens 2 jaar full-time gewerkt als administratief medewerker (ook een heel verhaal hoe ik die baan gekregen heb...) en dat vond ik op een gegeven moment echt heel saai. Dat zou ik niet meer langdurig willen doen, maar een financiële functie op een hoger niveau (in de richting van controlling) lijkt me erg interessant. Dat zijn ook de enkele vakken waar ik op school niet mee heb aangekloot en die ik gewoon in 1 keer gehaald heb omdat ik ze leuk vond
Zaten we een paar jaar geleden samen in de trein en leken we zelfs heel normaal, zijn we nu allebei ontwijkend en gek in de kopquote:
Ik denk dat ik mezelf hier ook maar eens zal gaan melden
Mijn diagnose is Ontwijkende Persoonlijkheidsstoornis met trekken van Afhankelijke Persoonlijkheidsstoornis. De afgelopen 10-12 jaar heb ik daar steeds meer last van gekregen (al is het ontstaan ervan waarschijnlijk nog veel eerder gebeurd). In het kort gezegd had ik veel angsten en durfde ik nergens verantwoordelijkheid voor te nemen en beslissingen te maken. Dat leidde er toe dat ik veel ging liegen. Ik durfde niet voor mijn mening uit te komen, had van te voren al ingevuld wat mensen van me zouden denken en zouden zeggen als ik iets zou aangeven en daarom zei ik alleen wat ik dacht dat men wilde horen. Om vervolgens in de praktijk niet te doen wat ik zei en dat op allerlei manieren verborgen houden. Met die instelling ging ik ook naar allerlei psychologen waardoor dat ook niks opleverde.
Uiteindelijk heb ik me aangemeld voor een intensievere behandeling en 3 maanden opgenomen geweest in een psychiatrisch ziekenhuis (klinkt eigenlijk veel minder gezellig dan het is
Ik merk dat ik er echt zin in heb om weer te gaan werken enzo en dat is lang geleden
Welkom!
Hehe, toen was ik ook al niet normaal hoorquote:
[..]
Zaten we een paar jaar geleden samen in de trein en leken we zelfs heel normaal, zijn we nu allebei ontwijkend en gek in de kop
Ik zat toen denk ik in m'n anderhalf jaar fotoshoppen
Als die opleiding/financiële kant niet lukt kun je misschien daar nog werk in gaan zoekenquote:
[..]
Hehe, toen was ik ook al niet normaal hoor
Het staat nog niet tussen mijn vaardigheden op m'n cv bedenk ik me nuquote:
[..]
Als die opleiding/financiële kant niet lukt kun je misschien daar nog werk in gaan zoeken
Haha dan zou ik het er maar snel opzettenquote:
[..]
Het staat nog niet tussen mijn vaardigheden op m'n cv bedenk ik me nu
Ik ben vanavond druk bezig geweest om 12 foto's van vrienden, familie en vooral mn kleine neefje te selecteren en uit te printen op fotopapier. Heb nu mn fotolijst weer mooi vol. Hopelijk helpt dat een beetje tegen de eenzaamheid
Zo, dat zijn nog eens interessante cursussen. Hopelijk kun je ze snel afronden. Heeft het nog geholpen om nieuwe mensen te leren kennen?quote:
[..]
Dankje
En ik doe ook nog en thuiscursus journalistiek schrijven (moet ik nog 2 opdrachten voor en dan ben ik klaar) Idd om toch maar een beetje bezig te blijven.
Ja echt belachelijk, het is al geen vetpot, maar met die bezuiniging kom je gewoon ONDER bijstandsniveau
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Ik heb dezelfde diagnose. Ontwijkend en afhankelijk. Alleen lijkt het erop dat het bij mij minder ernstig is dan bij jullie
Wat doe je hier dan? Wegwezen!quote:
Ik heb dezelfde diagnose. Ontwijkend en afhankelijk. Alleen lijkt het erop dat het bij mij minder ernstig is dan bij jullie
(geintje)
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
