[Centraal] Persoonlijkheidsstoornissen #12

quote:

Op donderdag 22 juni 2017 22:57 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Dankjewel, babe.

[..]

Om in de problemen te komen ja.

Ach ze moeten wel ergens tegen kunnen toch

quote:

[..]

Ik snap dat gevoel. Het heeft mij ook veel moeite gekost om expres een stapje terug te doen in m'n studie. Maar als ik dat niet deed, was ik nu verder van huis.

Het erge is dat ik dit hele schooljaar heb gebruikt om weer te wennen aan studeren na een schooljaar opgenomen te zijn geweest. Ik vind eigenlijk dat het wel eens klaar mag zijn, alleen het hoofd werkt niet mee. Ach ja... als dit een extra opname kan voorkomen graag. En ik krijg er niet meer vertraging door... (alleen ik ben wel pissig op mezelf).

quote:

Op donderdag 22 juni 2017 22:57 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Om in de problemen te komen ja.

Welnee, ik heb het beste met je voor. En ik gun jou zo'n lekkere therapeute.

quote:

Op donderdag 22 juni 2017 23:11 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Dat idee spookt ook steeds door m'n hoofd. Maar zolang je vooruitgang boekt, hoe klein ook, moet je tevreden zijn. Het gaat erom dat je niet stilstaat, niet om hoevéél vooruitgang je boekt met je studie.

Dat weet ik inderdaad. Alleen ik moet en zal volgend jaar afstuderen Ik lig er echt nachten van wakker, maar goed. Niet aanstellen en doorgaan

quote:

Op vrijdag 23 juni 2017 10:04 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Dankjewel. Ik gun mezelf haar ook hoor, maar het gaat toch niet gebeuren. Zo'n iemand heeft een beroepscode etc. Het kan haar d'r baan kosten als ze met mij gaat aanpappen. Daarom is het voor ieders belang dat ik het zo snel mogelijk achter me laat.

Dan gun ik je gewoon een heel leuke partner

quote:

Op vrijdag 23 juni 2017 10:48 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Dan gun ik je gewoon een heel leuke partner

Uiteraard een hele knappe therapeute die nergens moeilijk over doet.

quote:

Op vrijdag 23 juni 2017 14:49 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Uiteraard een hele knappe therapeute die nergens moeilijk over doet.

Soms ben je een beetje evil

Poeh overdrachtsgevoelens zijn wel lastig ja. Maar je kunt er idd verder niks mee helaas.

Ik had mn vorige behandelaar gemaild en ze reageerde echt heel bot dat ik haar eerder had moeten herinneren dat ze die aanmelding moest doen terwijl ik pas sinds vorige week weet dat het niet doorgekomen was. En dat niet altijd alles precies gaat zoals ik wil en dan niet achteraf mn frustratie moet uiten en bla bla bla. En ik heb dus pas fucking 24 juli intake nu en dan is het dus maar afwachten wanneer de hulp echt kan beginnen

Ik voelde me al zo kut vandaag ( mn ex is met de voetbal een weekendje weg waar ik dus normaal gesproken ook mee zou gaan) en ik had ook nog dikke rekening van 70 euro in de bus voor een probleem met mn gasfornuis wat ik pas had wat ze gerepareerd hebben, dus ik heb het echt even helemaal gehad Ik duik mn bed in met de laptop en vind het wel mooi geweest. Zal nog wel ff eten koken straks ( had al eten uit vriezer gelegd) maar verder bekijkt iedereen het maar vandaag

quote:

Op vrijdag 23 juni 2017 16:45 schreef _Hestia_ het volgende:
Poeh overdrachtsgevoelens zijn wel lastig ja. Maar je kunt er idd verder niks mee helaas.

Ik had mn vorige behandelaar gemaild en ze reageerde echt heel bot dat ik haar eerder had moeten herinneren dat ze die aanmelding moest doen terwijl ik pas sinds vorige week weet dat het niet doorgekomen was. En dat niet altijd alles precies gaat zoals ik wil en dan niet achteraf mn frustratie moet uiten en bla bla bla. En ik heb dus pas fucking 24 juli intake nu en dan is het dus maar afwachten wanneer de hulp echt kan beginnen

Ik voelde me al zo kut vandaag ( mn ex is met de voetbal een weekendje weg waar ik dus normaal gesproken ook mee zou gaan) en ik had ook nog dikke rekening van 70 euro in de bus voor een probleem met mn gasfornuis wat ik pas had wat ze gerepareerd hebben, dus ik heb het echt even helemaal gehad Ik duik mn bed in met de laptop en vind het wel mooi geweest. Zal nog wel ff eten koken straks ( had al eten uit vriezer gelegd) maar verder bekijkt iedereen het maar vandaag

Sterkte!

Herkennen jullie het ook dat er zo'n ontzettend minderwaardig kutgevoel aan het sijpelen is. In mijn gedrag merkt als het goed is niemand het, maar diep van binnen voel ik mij verloren.

Enerzijds heb ik wel de drive om het beste van mijn leven te maken en ik zie genoeg mogelijkheden tot leuke dingen.

Maar het verrotte zit in mijzelf. Ik voel mij totaal mislukt als mens Alles moet als het ware opnieuw geprogrammeerd worden, want er is in de kern niks goeds aan mij. Dat ik wellicht wel normaal overkom op anderen, is allemaal compensatiegedrag en voor mijn idee toneelspel. Terwijl ik mij echt niet als een ander persoon voordoe, want dat zou geen mens en ook ik niet volhouden.

Dit is sterker geworden na mijn laatste therapiesessie. De therapeut deed oefeningen waarbij ik mij gebeurtenissen uit het verleden moet visualiseren. Dat vond ik moeilijk. Maar vooral toen hij zei "je bent goed zoals je bent" kreeg ik het heel moeilijk. Toen dacht ik: Je snapt er helemaal niks van! Je snapt niet dat ik slecht geboren ben en het enige wat mij hoop gaf, was de gedachte dat ik kon veranderen. Hou op met die zeverige bullshit dat iedereen goed is zoals die is, want voor mij gaat dat niet op!

quote:

Op vrijdag 23 juni 2017 16:45 schreef _Hestia_ het volgende:
Poeh overdrachtsgevoelens zijn wel lastig ja. Maar je kunt er idd verder niks mee helaas.

Ik had mn vorige behandelaar gemaild en ze reageerde echt heel bot dat ik haar eerder had moeten herinneren dat ze die aanmelding moest doen terwijl ik pas sinds vorige week weet dat het niet doorgekomen was. En dat niet altijd alles precies gaat zoals ik wil en dan niet achteraf mn frustratie moet uiten en bla bla bla. En ik heb dus pas fucking 24 juli intake nu en dan is het dus maar afwachten wanneer de hulp echt kan beginnen

Ik voelde me al zo kut vandaag ( mn ex is met de voetbal een weekendje weg waar ik dus normaal gesproken ook mee zou gaan) en ik had ook nog dikke rekening van 70 euro in de bus voor een probleem met mn gasfornuis wat ik pas had wat ze gerepareerd hebben, dus ik heb het echt even helemaal gehad Ik duik mn bed in met de laptop en vind het wel mooi geweest. Zal nog wel ff eten koken straks ( had al eten uit vriezer gelegd) maar verder bekijkt iedereen het maar vandaag

Wat een ellende... Lekker je bed in met een laptop is soms het beste wat je kunt doen. Sterkte

quote:

Op vrijdag 23 juni 2017 17:48 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Herkennen jullie het ook dat er zo'n ontzettend minderwaardig kutgevoel aan het sijpelen is. In mijn gedrag merkt als het goed is niemand het, maar diep van binnen voel ik mij verloren.

Enerzijds heb ik wel de drive om het beste van mijn leven te maken en ik zie genoeg mogelijkheden tot leuke dingen.

Maar het verrotte zit in mijzelf. Ik voel mij totaal mislukt als mens Alles moet als het ware opnieuw geprogrammeerd worden, want er is in de kern niks goeds aan mij. Dat ik wellicht wel normaal overkom op anderen, is allemaal compensatiegedrag en voor mijn idee toneelspel. Terwijl ik mij echt niet als een ander persoon voordoe, want dat zou geen mens en ook ik niet volhouden.

Dit is sterker geworden na mijn laatste therapiesessie. De therapeut deed oefeningen waarbij ik mij gebeurtenissen uit het verleden moet visualiseren. Dat vond ik moeilijk. Maar vooral toen hij zei "je bent goed zoals je bent" kreeg ik het heel moeilijk. Toen dacht ik: Je snapt er helemaal niks van! Je snapt niet dat ik slecht geboren ben en het enige wat mij hoop gaf, was de gedachte dat ik kon veranderen. Hou op met die zeverige bullshit dat iedereen goed is zoals die is, want voor mij gaat dat niet op!

Dit is heel erg herkenbaar en zelf ben ik ook erg allergisch voor dat psychologen gedrag. Dit kun en mag je aangeven he. Het is niet de bedoeling dat jij je rotter gaat voelen door therapie. Wanneer je het aangeeft kan dit niet versterken. Dus niet alleen denken, maar ook assertief zeggen, hoe spannend dat ook is!
(dat heb ik ook bij mijn psych gedaan en de behandeling werd compleet over een andere boeg gegooid daardoor).

Heel veel sterkte

quote:

Op vrijdag 23 juni 2017 18:16 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Wees toegewijd aan je beslissing om te slagen, niet denken aan proberen of je best doen. Zoals Yoda zei: "Do or do not. There is no try."

[..]

Lief van je, dankjewel.

Dat inderdaad! Do or do not, there is no try is echt mijn motto. Dus niet zeuren maar doen

quote:

Op vrijdag 23 juni 2017 16:00 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Soms ben je een beetje evil

quote:

Op vrijdag 23 juni 2017 10:04 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Dankjewel. Ik gun mezelf haar ook hoor, maar het gaat toch niet gebeuren. Zo'n iemand heeft een beroepscode etc. Het kan haar d'r baan kosten als ze met mij gaat aanpappen. Daarom is het voor ieders belang dat ik het zo snel mogelijk achter me laat.

Je moet maar zo denken: kijken mag altijd.

quote:

Op vrijdag 23 juni 2017 16:45 schreef _Hestia_ het volgende:
Poeh overdrachtsgevoelens zijn wel lastig ja. Maar je kunt er idd verder niks mee helaas.

Ik had mn vorige behandelaar gemaild en ze reageerde echt heel bot dat ik haar eerder had moeten herinneren dat ze die aanmelding moest doen terwijl ik pas sinds vorige week weet dat het niet doorgekomen was. En dat niet altijd alles precies gaat zoals ik wil en dan niet achteraf mn frustratie moet uiten en bla bla bla. En ik heb dus pas fucking 24 juli intake nu en dan is het dus maar afwachten wanneer de hulp echt kan beginnen

Ik voelde me al zo kut vandaag ( mn ex is met de voetbal een weekendje weg waar ik dus normaal gesproken ook mee zou gaan) en ik had ook nog dikke rekening van 70 euro in de bus voor een probleem met mn gasfornuis wat ik pas had wat ze gerepareerd hebben, dus ik heb het echt even helemaal gehad Ik duik mn bed in met de laptop en vind het wel mooi geweest. Zal nog wel ff eten koken straks ( had al eten uit vriezer gelegd) maar verder bekijkt iedereen het maar vandaag

Wat een ellende alom. Let je wel een beetje op jezelf?

Dankjulliewel allemaal, jullie zijn lief
LordofLeaves, ja komt wel goed.

PBR ja wat je beschrijft is wel herkenbaar helaas

quote:

Op vrijdag 23 juni 2017 18:18 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Ik kan er inderdaad ook niet tegen. "In iedereen zit een winnaar!" Nou, nee.

Zo zie je maar hoe subjectief dat allemaal is, want zo'n uitspraak zou mij juist kracht kunnen geven. Zo zijn we allemaal anders en hebben we onze unieke gedachtengang. Die trouwens gevormd is door ervaringen uit het verleden.

Het probleem is dat heel veel andere mensen geen moeite lijken te willen doen om de ander te begrijpen. Mensen hebben heel snel een eerste oordeel over de ander, maar houden zich daar dan dogmatisch aan vast en willen zich vervolgens niet in de ander verdiepen om het oordeel bij te stellen.

En wat die uitspraken betreft. Misschien zijn die van nut voor hen persoonlijk. Maar niet iedereen heeft een vergelijkbaar verleden als zij. Ik heb andere dingen meegemaakt en ik heb een andere kant van het leven gezien.

quote:

Op vrijdag 23 juni 2017 20:20 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Daarom zal het ook niet altijd even klikken met elke therapeut.

Daar ben ik het met je eens. Mijn eerste therapeute (niet lekker btw) probeerde mij echt een minderwaardigheidsgevoel aan te lullen. Zij vond dat ik mijn huidige situatie maar moest accepteren en ik moest niet verder investeren in mijn leven. Dat kon ik toch niet, volgens haar dan.

quote:

Op zaterdag 24 juni 2017 18:52 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Daar ben ik het met je eens. Mijn eerste therapeute (niet lekker btw) probeerde mij echt een minderwaardigheidsgevoel aan te lullen. Zij vond dat ik mijn huidige situatie maar moest accepteren en ik moest niet verder investeren in mijn leven. Dat kon ik toch niet, volgens haar dan.

Auw... dat is echt een faal tot en met

Eerste week zit erop, ben vandaag thuis (want zoals ik eerder zei ben ik op zaterdagen en zondagen thuis). Ik ben na die eerste huilbui alleen maar vooruit gegaan en ik voel me nu aardig thuis daar. Vanaf volgende week heb ik ook een laptop bij waar ik af en toe een spelletje op kan spelen in mijn vrije tijd; misschien voel ik me daardoor ook meer thuis.

De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.

Als er trouwens nog anderen zijn die zijn/haar ervaringen willen delen over hun klinische opname, dan hoor ik het graag. Het liefst mensen met een angst/paniekstoornis, borderline of depressie (of allemaal tegelijk zoals bij mij )

quote:

Op zaterdag 24 juni 2017 23:53 schreef iPancakeMix het volgende:
Eerste week zit erop, ben vandaag thuis (want zoals ik eerder zei ben ik op zaterdagen en zondagen thuis). Ik ben na die eerste huilbui alleen maar vooruit gegaan en ik voel me nu aardig thuis daar. Vanaf volgende week heb ik ook een laptop bij waar ik af en toe een spelletje op kan spelen in mijn vrije tijd; misschien voel ik me daardoor ook meer thuis.

De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.

Als er trouwens nog anderen zijn die zijn/haar ervaringen willen delen over hun klinische opname, dan hoor ik het graag. Het liefst mensen met een angst/paniekstoornis, borderline of depressie (of allemaal tegelijk zoals bij mij )

Bij schematherapie heb je 23 modussen van gedrag.

Sommige mensen worden boos als ze geen aandacht krijgen, sommige mensen worden stil..
Andere gaan in de luie modus, verwaarlozen zich zelf.

Met alleen lui word je niet opgenomen hoor..

Vraag me alleen af, wat hebben ze gezegd over je overmatige gamen?
Dat was niet gezond, obsessief gewoon..

Mijn kliniek was gewoon "tof".
Het gaf rust, structuur, aandacht en herstel.

quote:

Op zaterdag 24 juni 2017 23:53 schreef iPancakeMix het volgende:
Eerste week zit erop, ben vandaag thuis (want zoals ik eerder zei ben ik op zaterdagen en zondagen thuis). Ik ben na die eerste huilbui alleen maar vooruit gegaan en ik voel me nu aardig thuis daar. Vanaf volgende week heb ik ook een laptop bij waar ik af en toe een spelletje op kan spelen in mijn vrije tijd; misschien voel ik me daardoor ook meer thuis.

De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.

Als er trouwens nog anderen zijn die zijn/haar ervaringen willen delen over hun klinische opname, dan hoor ik het graag. Het liefst mensen met een angst/paniekstoornis, borderline of depressie (of allemaal tegelijk zoals bij mij )

Je komt echt niet zo maar in een kliniek terecht. Dan is er echt wel wat aan de hand. Niet zo streng zijn voor jezelf
Wel lekker dat je je laptop mee kan nemen en in de weekenden naar huis kan. Dan is het minder ontwrichtend. Ik hoop echt dat je er wat aan hebt.

Ik denk dat het soort opname dat jij hebt, niet te vergelijken is met de mijne.

Heel erg veel sterkte en succes

quote:

Op zaterdag 24 juni 2017 19:57 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Auw... dat is echt een faal tot en met

Vond het ook niet netjes. Dat was ook meteen de reden om met therapie te stoppen.

quote:

Op zondag 25 juni 2017 10:21 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Vond het ook niet netjes. Dat was ook meteen de reden om met therapie te stoppen.

Jammer Niet netjes is zacht uitgedrukt

quote:

Op zaterdag 24 juni 2017 23:53 schreef iPancakeMix het volgende:
Eerste week zit erop, ben vandaag thuis (want zoals ik eerder zei ben ik op zaterdagen en zondagen thuis). Ik ben na die eerste huilbui alleen maar vooruit gegaan en ik voel me nu aardig thuis daar. Vanaf volgende week heb ik ook een laptop bij waar ik af en toe een spelletje op kan spelen in mijn vrije tijd; misschien voel ik me daardoor ook meer thuis.

De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.

Als er trouwens nog anderen zijn die zijn/haar ervaringen willen delen over hun klinische opname, dan hoor ik het graag. Het liefst mensen met een angst/paniekstoornis, borderline of depressie (of allemaal tegelijk zoals bij mij )

Fijn dat de eerste week erop zit en je je al een beetje thuis begint te voelen! En ik denk niet dat die gedachte realistisch is. Je komt niet zomaar in aanmerking voor een klinische opname.

Ik heb dus in 2014 een klinische opname gedaan voor persoonlijkheidsproblematiek/depressie. De bedoeling was 1 jaar opname, maar ik ben na een kleine 4 maanden gestopt omdat het te intensief voor me was icm mijn diabetes. En ik voelde me ook niet heel veilig in de kliniek, wat het moeilijk maakte om me echt kwetsbaar op te stellen en echt de diepte in te gaan.

We leefden met totaal 27 mensen, verdeeld over 3 groepen. De echte therapiëen ( psycho, beeldend, PMT, schematherapie etc) had je met je eigen groep van 9 mensen. Maar de dingen als doelen bespreken, huisvergaderingen etc had je met zijn allen. En in huis leefde je dus met zijn allen. Je had 2-persoonskamers en je mocht overdag niet op je kamer. Vanaf 19 uur mocht je je telefoon en vanaf half 10 's avonds mocht je naar bed. Naast de gewone corveetaken ( koken,boodschappen doen, schoonmaken etc) had je verschillende commissies. De kascommissie, taak zieken, taak schade, taak was, taak sleutel (die controleerde elke avond en voor we op weekend gingen of alle ruimtes goed waren achtergelaten), taak maatje (nieuwe mensen opvangen), taak tuin, buurtcommissie etc. Dus eigenlijk was je als groep echt overal zelf verantwoordelijk voor. Sommige taken werden elke 3 weken verdeeld, anderen elke week. Maar er kwam dus echt heel veel bij kijken naast de gewone therapie. En dat maakte dat het voor mij te intensief was. Want tegen de tijd dat je dan eindelijk klaar was met alles op een dag, dan was ik zo doodop dat ik dus ging douchen en naar bed ging. Dus echt ontspannen en lol maken kwam er dan niet meer van.

Het gewone therapie gedeelte trok ik wel, maar alles wat erbij kwam kijken niet. Het waren ook veel te veel prikkels voor mij, constant met 27 mensen en dan nog therapeuten/socio's samenleven, eten, etc. Constant mensen om je heen, je niet mogen terugtrekken. Later kreeg ik wel een rustrooster, hoefde ik niet meer mee te doen met commissies en mocht ik wel tussendoor op mn kamer even uitrusten. Maar omdat ik me dus ook niet helemaal veilig voelde, heb ik toen toch besloten om te stoppen.

Er waren heel veel leefregels, maar omdat iedereen er met zijn eigen problemen zit, heb je best wel veel confrontaties en conflicten. Maar er waren ook verboden relaties onderling, er werd in de weekenden met elkaar afgesproken en drugs gebruikt dat sommigen zondagavond bij terugkomst nog niet nuchter waren, er is een man weggestuurd vanwege seksueel grensoverschrijdend gedrag, er waren slaande ruzies. Dus dat waren niet echt dingen waardoor ik me op mn gemak voelde, omdat ik juist zoveel problemen heb gehad met agressie/seksueel overschrijdend gedrag. En dat kwam ik daar weer in zo'n situatie en werd ik elke keer getriggerd ipv dat ik het kon verwerken.

Ik heb op zich die paar maanden wel heel veel inzicht opgedaan en wel heel veel over mezelf geleerd. Ook omdat je constant gespiegeld en op je gedrag aangesproken wordt. Echt alles wordt geanalyseerd. En soms is dat wel goed, maar soms werkte het ook tegen. Had ik door mijn diabetes bijvoorbeeld een hypo waardoor ik even niet mee kon doen ergens mee en dan werd het meteen geanlyseerd of ik het niet als smoesje gebruikte als vermijding, terwijl ik me al kut genoeg voelde erdoor.

Je moest ook echt overal een officieel verzoek voor schrijven als je een keer naar de dokter moest ofzo, en dan moest dat eerst goedgekeurd worden enzo.
Wij waren ook in het weekend thuis en op woensdagavond hadden we vrije avond en mocht je weg. 1 Keer in de maand was er een bezoekersavond en dan mochten mensen in de kliniek op bezoek komen, maar verder niet.

Ik ben dus na 4 maanden gestopt en toen deeltijd ( 3 dagen in de week) gaan doen, en dat ging een stuk beter. Achteraf denk ik dat het beter was gegaan als die groep niet uit 27 mensen bestond, maar gewoon alleen uit 9. Dan had ik het denk ik een stuk beter getrokken. Maar een groep van 27 mensen was voor mij ook teveel om te kunnen vertrouwen, helemaal met de dingen die allemaal nog gebeurden. En als je de anderen niet allemaal vertrouwt dan heeft het dus geen zin, want dan laat je niet je diepste gevoelens zien. En dat moest ik juist leren.

Nouja, heel verhaal, hopelijk heb je er wat aan en anders hoor ik het wel
En het komt nu misschien een beetje negatief over allemaal, maar dat is gewoon echt puur persoonlijk. En ik heb ook echt wel leuke dingen meegemaakt hoor

Verder nog wel een aantal klinische crisisopnames gehad vanwege mn depressie, maar dat was niet echt behandeling ofzo.

Geniet van je vrije weekend en rust goed uit, want zo'n eerste week is ontzettend vermoeiend met al die nieuwe indrukken.

[ Bericht 0% gewijzigd door _Hestia_ op 25-06-2017 11:15:11 ]

quote:

Op zaterdag 24 juni 2017 23:53 schreef iPancakeMix het volgende:
De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.

Die gedachten had ik ook. Ik had er zelfs nachtmerries over gehad dat de andere clienten boos op me werden omdat ik daat volgens hun zonder reden zat, terwijl zij 'echte' problemen hebben.

Maar luie mensen melden zich niet vrijwillig aan bij zo'n kliniek met het gegeven dat ze hard aan zichzelf moeten werken.

Holymoly wat een heftige opname Hestia... Ik kan het heel goed begrijpen dat je dat niet trok. En al zeker niet voor een jaar lang.

Ik vond twee keer drie weken EMDR-sessies zwaar zat (opname, minimaal 3 uur per dag EMDR, 3 uur per dag exposure, de rest PMT en psycho-educatie). Ik ging er echt stuk en kon na de eerste drie weken gelijk de separeer in. Daarna nogmaals drie weken geprobeerd, weer direct opname erachteraan. Ik ben echt doodsbang geworden voor opnames door die ervaring... En dat is heel wat lichter dan dat jullie omschrijven

Ik heb iets heel stoers gedaan. Of eigenlijk is het helemaal niet stoer, maar voor mij is het heel eng wat ik gedaan heb: Ik heb gisteren met blote voeten in het gras gestaan!
Oké, ik ben doodsbang voor beestjes en poep en dingen die in me kunnen kruipen en durf amper met schoenen over het gras heen. Ik loop liever een half uur om dan dat ik in gras moet staan. Dus vanuit een tuinstoel mijn moeten in het gras zetten was echt huge. En eng en ik voel me vies, maar ik heb het wel gedaan

quote:

Op zondag 25 juni 2017 10:23 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Jammer Niet netjes is zacht uitgedrukt

Het leukste is, dat ze mij in 2016 opnieuw aan haar wilden koppelen! Daar heb ik meteen nee tegen gezegd.

quote:

Op zondag 25 juni 2017 16:27 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik heb iets heel stoers gedaan. Of eigenlijk is het helemaal niet stoer, maar voor mij is het heel eng wat ik gedaan heb: Ik heb gisteren met blote voeten in het gras gestaan!
Oké, ik ben doodsbang voor beestjes en poep en dingen die in me kunnen kruipen en durf amper met schoenen over het gras heen. Ik loop liever een half uur om dan dat ik in gras moet staan. Dus vanuit een tuinstoel mijn moeten in het gras zetten was echt huge. En eng en ik voel me vies, maar ik heb het wel gedaan

Een klein succes is een grote stap! Goed gedaan!

quote:

Op zondag 25 juni 2017 18:11 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Het leukste is, dat ze mij in 2016 opnieuw aan haar wilden koppelen! Daar heb ik meteen nee tegen gezegd.

Naja, dat was waarschijnlijk met de beste bedoelingen. Onder het motto van een bekend gezicht en zo. Goed dat je daar zo assertief op reageerde

quote:

Op zondag 25 juni 2017 18:13 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Een klein succes is een grote stap! Goed gedaan!

Thnx! Vet lang mee geoefend, maar het is gelukt!

Onzinbericht en de reacties daarop verwijderd. Thanks guys .

quote:

Op zondag 25 juni 2017 16:27 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik heb iets heel stoers gedaan. Of eigenlijk is het helemaal niet stoer, maar voor mij is het heel eng wat ik gedaan heb: Ik heb gisteren met blote voeten in het gras gestaan!
Oké, ik ben doodsbang voor beestjes en poep en dingen die in me kunnen kruipen en durf amper met schoenen over het gras heen. Ik loop liever een half uur om dan dat ik in gras moet staan. Dus vanuit een tuinstoel mijn moeten in het gras zetten was echt huge. En eng en ik voel me vies, maar ik heb het wel gedaan

Het valt mij op dat beestjes ook heel vaak voorkomen in je psychosen.

Ik zit toch weleens te denken of dat niet met behandeling minder of draaglijker kan worden. Ik ben dus geen psychiater en ik heb er de ballen verstand van. Echter iets zegt mij dat wanneer jij meer eigenwaarde gaat krijgen die psychotische verschijnselen ook gaan veranderen. Het zal er waarschijnlijk altijd blijven, maar het gaat denk ik dan minder effect krijgen op jouw leven.

quote:

Op zondag 25 juni 2017 20:21 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Het valt mij op dat beestjes ook heel vaak voorkomen in je psychosen.

Klopt, het is echt zo'n standaard ding. Net zoals het ervaren van mensen die er niet zijn. Ik weet niet waardoor dat zo is. Op beide gebieden heb ik wel het nodige opgelopen (als kind moest ik wel oppassen en bang zijn voor mannen die mijn kamer in kwamen en pestkoppen hebben meer dan eens mijn mond vol met wormen gestopt), dus het kan best hand in hand gaan. Volgens mijn psych heb ik een enorme gevoeligheid voor psychoses, maar wordt dat verergerd door de PTSS. Psychoses zullen er altijd blijven, maar met behandeling kunnen ze gemakkelijker worden.

quote:

Ik zit toch weleens te denken of dat niet met behandeling minder of draaglijker kan worden. Ik ben dus geen psychiater en ik heb er de ballen verstand van. Echter iets zegt mij dat wanneer jij meer eigenwaarde gaat krijgen die psychotische verschijnselen ook gaan veranderen. Het zal er waarschijnlijk altijd blijven, maar het gaat denk ik dan minder effect krijgen op jouw leven.

Dat inderdaad! Het werkt nu nog ontwrichtend, maar ik heb de goede hoop dat het steeds beter gaat worden. En een beetje meer eigenwaarde zal het misschien ook gemakkelijker maken. Ik voel me altijd smerig en minderwaardig en dat komt terug in wat ik ervaar.

Dank je wel Je bericht geeft me hoop

quote:

Op zondag 25 juni 2017 18:54 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Naja, dat was waarschijnlijk met de beste bedoelingen. Onder het motto van een bekend gezicht en zo. Goed dat je daar zo assertief op reageerde

Klopt, zij schijnt hier binnen de GGZ een expert op het gebied van borderline te zijn. Jammer dat het geen mensen mens is.

quote:

Op zondag 25 juni 2017 18:55 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Thnx! Vet lang mee geoefend, maar het is gelukt!

Oefen je dat nou op kunstgras?

quote:

Op zondag 25 juni 2017 18:58 schreef Samzz het volgende:
Onzinbericht en de reacties daarop verwijderd. Thanks guys .

Nou... hij had een punt.

quote:

Op maandag 26 juni 2017 09:47 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Klopt, zij schijnt hier binnen de GGZ een expert op het gebied van borderline te zijn. Jammer dat het geen mensen mens is.

Soms mist de klik gewoon En wanneer je met mensen werkt, moet je zeker goed contact kunnen leggen. Gelukkig ben je er vanaf

quote:

Op maandag 26 juni 2017 09:47 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Oefen je dat nou op kunstgras?

Nee, eerst met schoenen erin staan tot het niet meer heel erg eng was. Toen een stukje gaan lopen met schoenen aan. Daarna op een dekentje in het gras zitten. Daarna staan met schoenen uit en dat lopen moet nog even geoefend worden

quote:

Op maandag 26 juni 2017 10:20 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Soms mist de klik gewoon En wanneer je met mensen werkt, moet je zeker goed contact kunnen leggen. Gelukkig ben je er vanaf

[..]

Nee, eerst met schoenen erin staan tot het niet meer heel erg eng was. Toen een stukje gaan lopen met schoenen aan. Daarna op een dekentje in het gras zitten. Daarna staan met schoenen uit en dat lopen moet nog even geoefend worden

Super goed bezig hoor! Dit is echt een goede Exposure. Trots op jou

En jouw opname is idd niet met die van ons te vergelijken, maar zoveel EMDR en Exposure op een dag is ook heftig hoor! Ik had van allebei altijd gewoon 1 sessie maar dan was ik ook dagen van slag. Dus snap het echt wel van jou hoor

[ Bericht 6% gewijzigd door _Hestia_ op 26-06-2017 10:56:57 ]

quote:

Op maandag 26 juni 2017 10:24 schreef _Hestia_ het volgende:

[..]

Super goed bezig hoor! Dit is echt een goede Exposure. Trots op jou

En jouw opname is idd niet met die van ons te vergelijken, maar zoveel EMDR en Exposure op een dag is ook heftig hoor! Ik had van allebei altijd gewoon 1 sessie maar dan was ik ook dagen van slag. Dus snap het echt wel van jou hoor

Dank je wel . Ik wil niet door mijn rare ideeën mijn wereld op de kop zetten. Ondanks dat ik nog steeds beestjesgevoelens heb maar gewoon doorzetten totdat ik rustig op het gras durf te zitten

Nee, toen ik werd opgenomen was er buiten de eetstoornis nog geen diagnose. Daarna kwam de PTSS en die traumabootcamp. Pas toen ik onderzoek eiste (ja, ik weet het, onbeleefd, maar ik werd gek van alle diagnoses en de continue wisseling erin), werd het duidelijk. En toen was ik alweer thuis. Plus dat psychoses denk ik anders behandeld worden dan persoonlijkheidsstoornissen uit een andere cluster

Ik heb dan wel een rijke fantasie maar geen stoornis.

Vraag me af hoe dat vastgesteld wordt.