Neoliberalisme, wat houdt het in? #15

quote:

Op zondag 25 juni 2017 18:11 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Met voornamelijk mensen van Oxford University maar fair enough (niet uitsluitend mensen van Oxford University, niet per se in ieder geval).

[..]

1. Waar heb ik gesteld dat hij een journalist is?
2 en 3. Dat bewaren we wel voor nadat jij 1 hebt beantwoord.

quote:

Op zondag 25 juni 2017 18:12 schreef Tijger_m het volgende:

[..]

Ik was totaal niet van plan hier verder op in te gaan. Ik corrigeerde alleen een fout.

quote:

Op zondag 25 juni 2017 18:18 schreef Bart2002 het volgende:

[..]

En gaat liever niet in op de vraag en wat we daar zien impliceert. Trollemans.

quote:

Op zondag 25 juni 2017 18:07 schreef Bart2002 het volgende:

[..]

Best lastig. Het is waar. Het gebeurt. Maar hoe in Gods naam er iets aan doen? Lijkt me wel belangrijk als de opwaartse kapitaalstroom (want daar is die politieke macht om te doen natuurlijk) een halt toe geroepen dient te worden. En dat dient het en dat moet het. Hoe pakt men zoiets aan? De machinaties signaleren op een forum helpt niet veel vooralsnog. Ik vraag me dit echt af. Hoe kan het nou anders?

quote:

Op zondag 25 juni 2017 18:12 schreef Tijger_m het volgende:

[..]

Ik was totaal niet van plan hier verder op in te gaan. Ik corrigeerde alleen een fout.

quote:

Op zondag 25 juni 2017 18:37 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Geef maar het citaat waaruit blijkt dat iemand hem een journalist noemde, trolletje.

quote:

Op zondag 25 juni 2017 18:37 schreef Tijger_m het volgende:

[..]

Ik corrigeer jouw fout, die je zelf toegeeft en dan ben ik een troll?

quote:

Op zondag 25 juni 2017 18:37 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Geef maar het citaat waaruit blijkt dat iemand hem een journalist noemde, trolletje. Let wel, ik stel hiermee niet dat hij wel of niet een journalist is.

quote:

Op zondag 25 juni 2017 18:00 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Een interessante toespraak van Cenk Uygur - die je hierboven zag - bij Oxford University. Over hoe de politieke macht wordt gekocht door de rijke mensen.

Cenk Uygur's Argument At The Oxford Union Debate On Money In Politics

Hier Sanders in dezelfde zaal:

Senator Bernie Sanders | Full Address | Oxford Union

quote:

Op zondag 25 juni 2017 18:07 schreef Bart2002 het volgende:

[..]

Best lastig. Het is waar. Het gebeurt. Maar hoe in Gods naam er iets aan doen? Lijkt me wel belangrijk als de opwaartse kapitaalstroom (want daar is die politieke macht om te doen natuurlijk) een halt toe geroepen dient te worden. En dat dient het en dat moet het. Hoe pakt men zoiets aan? De machinaties signaleren op een forum helpt niet veel vooralsnog. Ik vraag me dit echt af. Hoe kan het nou anders?

quote:

Op zondag 25 juni 2017 18:32 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Dat verschilt natuurlijk wat tussen de verschillende landen, in de USA heb je een extra probleem: je kan daar simpelweg bijna onmogelijk verkozen worden zonder veel geld te spenderen aan campagne en advertenties etc. waardoor politici gemakkelijk 'veel' (voor hen wel, voor de bedrijven niet) geld aannemen van een klein groepje mensen die erg veel invloed kopen. Cenk Uygur verwees naar hoe Citigroup (een grote bank) Obama een lijst gaf met alle kabinetsleden die het 'voorstelde', Obama benoemde hen allemaal op 1 persoon na. Hij verwees ook naar het bekende Princetononderzoek waaaruit blijkt dat de USA geen democratie is aangezien de wil van de burgers zelden wordt opgevolgd en de wil van de donors meestal wordt opgevolgd. Hier een simpele uitleg maar je kan heel het artikel online vinden (openbare bron, geen paywall): http://www.bbc.com/news/blogs-echochambers-27074746
Dit maar even om duidelijk te kaderen dat politici zich laten beïnvloeden door het geld wat ze van die donors krijgen voor die campagne. Voor de donors loont het om dat geld te geven omdat ze dankzij hun poppetjes die ze kunnen planten (lees: Obama die hun poppetjes tot minister benoemt, als het ware) en het door hen gestuurde beleid veel meer geld krijgen dan wat het kost.
Voor de USA zouden ze er dus eerst en vooral voor moeten zorgen dat de politici geen geld van hen mogen en kunnen aannemen voor hun campagnes.
Een relevante vraag voor ons: hoe komt het dat geld daar meer bepaalt welke politici en politieke partijen winnen dan hier? Hoe voorkomen wij dat geld hier zo'n grote rol gaat spelen bij die campagnes?

Voor Europa en Nederland? Het lijkt er op dat we in Nederland op vrijwillige basis een innige samenwerking hebben tussen de NV's en onze politieke top die mede te wijten is aan een baantjescarrousel. Op lagere politieke niveaus zijn er aanwijzingen dat mensen uit het bedrijfsleven de VVD extra campagnegeld gaven (in strijd met de regels, een paar jaar geleden), ik weet niet in welke mate dit gebeurt op nationaal niveau en wat de invloed van die campagnes is op hoe mensen kiezen.
Over de EU is het bekend dat de politici en ambtenaren de rode loper uitrollen voor lobbyïsten. Ik zou niet weten wat er aan gedaan kan worden buiten het strenger maken van de regels en categorisch het te verbieden voor politici en ambtenaren om zulke lobby's te faciliteren.
Nu is het op zichzelf niet problematisch dat grote bedrijven hun belangen in kaart brengen bij politici, het fundamentele probleem is dat hun belangen buitenproportioneel in kaart worden gebracht terwijl die van de burger bijna niet aan bod komen. Je zou kunnen proberen om daar iets aan te doen door meer directe democratie in te voeren op alle niveaus: meer bindende referenda, een 100% WOB voor alles wat de overheid doet en registreert (ten noorden van ons het geval: https://www.int-comp.org/(...)er-for-transparency/ , hier kom je als politicus aan de schandpaal als je niet integer bent #VVD), verplichte hoorzittingen voor elke ingrijpende beslissing van elk politiek orgaan waarbij betrokken burgers dwangmiddelen krijgen (referendum uitroepen en tot die tijd het project stilleggen...)...

Je kan nu discussiëren over allerlei details maar ik denk dat we die richting op moeten.
Echter, 1 belangrijk punt heb ik nog buiten beschouwing gelaten: cultuur. Wij, gewone burgers, moeten onze verantwoordelijkheid nemen en niet lang machteloos aan de zijlijn kijken met de fatalistische gedachte dat we toch niets kunnen doen. Wij moeten van onze politici meer transparantie en meer directe democratie eisen, wij moeten jaren later onthouden wat alle politieke partijen hebben gedaan en deze partijen hierop afrekenen, al moet je stemmen op een partij waar je normaal gesproken niet voor zou stemmen.

quote:

Op zaterdag 24 juni 2017 18:18 schreef deelnemer het volgende:
Het moralisme is het deel waarin het idee van verantwoordelijkheid beperkt wordt tot eigen verantwoordelijkheid. De individualisering van de moraal.

quote:

'Heilig geloof in eigen verantwoordelijkheid komt ons duur te staan'

Voor veel mensen in de financiële problemen komt hulp vaak veel te laat en schiet die ook nog eens tekort, stelt voormalig wethouder van Amsterdam Pieter Hilhorst. In de geest van de Amerikaanse actie 'Rolling Jubilee' probeert hij samen met vrijwilligers uit het bedrijfsleven mensen vroegtijdig van hun schulden af te helpen.

Wie te maken krijgt met schulden, heeft vaak allerlei instanties om zich heen staan (voor overige problemen), maar niemand die je helpt om de financiën op orde te krijgen. Zo sprak Hilhorst onlangs een vrouw die op 16-jarige leeftijd zwanger werd. Ze kreeg begeleiding van jeugdzorg en van school.

Maar één essentiële vorm van hulp kreeg ze niet: niemand leerde haar met geld om gaan. En dus liepen de schulden razendsnel op. "Inmiddels heeft ze al tien jaar een bewindvoerder. Die neemt de financiën over. Nog altijd leert niemand haar hoe ze met geld moet omgaan," vertelt Hilhorst.

Water aan de lippen

Wat voor deze jonge moeder opgaat, geldt ook voor anderen: wie niet voor bestaanszekerheid kan zorgen wacht een reeks aan (financiële) problemen. Pas als de nood echt hoog is komen ze: de incassobureaus, de schuldhulpverlening en misschien de schuldsanering.

Hilhorst: "In Nederland zijn er 1,1 miljoen mensen met een risico op problematische schulden en maar 150.000 krijgen schuldhulpverlening. Pas als het water ze aan de lippen staat, zoeken ze hulp. Mensen worden veel te laat bereikt."

Rolling Jubilee

Volgens Hilhorst durven mensen zelf niet eerder aan te kloppen: wie schuldhulp aanneemt, moet zich onderwerpen aan de regels van schuldhulp (zoals het opgeven van een auto), zo is de angst. Hij richtte de Vereniging Amargi op om mensen (op tijd) te helpen met hun schuldproblemen zonder dat ze alle financiële controle kwijtraken.

De oprichters van van Amargi, en andere organisaties die vallen onder de paraplu Goede Gieren, werden geïnspireerd door Rolling Jubilee: een Amerikaanse actie waarbij schulden voor een prikkie werden gekocht en kwijtgescholden. Comedian John Oliver deed er vorig jaar nog een schepje bovenop:

Debt Buyers: Last Week Tonight with John Oliver (HBO)

Maar veel beter is het om schulden helemaal te voorkomen, vindt Hilhorst. "Bij schuldpreventie, wat wij doen, blijf je baas over je eigen geld. Je wordt gekoppeld aan iemand, een vrijwilliger, die je helpt overzicht te krijgen over je financiën. Niet iedereen weet waar hij recht op heeft, bepaalde toeslagen bijvoorbeeld. Een vrijwilliger kan je daarbij helpen."

Het idee is dat zodra je een huurachterstand hebt, woningcorporaties je koppelen aan een financieel savvy vrijwilliger. De aanmelding kan ook komen van je werkgever of je energiemaatschappij. De vrijwilliger, die zelf bijvoorbeeld werkzaam is bij Aegon of Independer, kijkt met je mee wat je anders zou kunnen doen, zodat je weer rond kunt komen.

Drempel weg

Is dat een beetje opdringerig en privacygevoelig, als organisaties je na wat onbetaalde rekeningen al gaan aanbieden om je financiën op een rijtje te zetten? Nee, vindt Hilhorst. "Mensen die te maken hebben met een tegenslag zoeken niet snel hulp, daarom is het prettig als een woningcoöperatie vraagt of iemand ondersteuning wil. Zo is de drempel weg om hulp te vragen. En als iemand het niet wil, dan de huurder altijd nee zeggen."

"In Nederland is een heilig geloof in eigen verantwoordelijkheid. Daardoor worden mensen lang aan hun lot overgelaten en komen ze uiteindelijk in aanraking met incassobureaus, daarna schuldhulpverlening en beschermingsbewind. Dat is een heel duur systeem. Schulden kosten bij elkaar 11 miljard euro per jaar. Die kun je ook voor een deel besparen door er vroeger bij te zijn."

Schuldenlab

Op lokaal niveau zijn er in Nederland veel verschillende initiatieven om schulden op een andere manier aan te pakken en te voorkomen. In Den Haag is er bijvoorbeeld het Schuldenlab070, die de pilot van Amargi voor schuldpreventie financiert. Het lab organiseert hackatons, maar tracht ook jongeren en probleemgezinnen te begeleiden zodat de financiële problemen niet (verder) uit de hand lopen.

Heel fijn, die lokale projecten en financiële potjes, maar het liefst zou de oud-PvdA-politicus zien dat de preventieve aanpak landelijk navolging krijgt. "We moeten van een beweging van nazorg naar voorzorg. Wij laten nu met vrijwilligers zien dat het kan. Maar steun organiseren zodat mensen zich kunnen bevrijden van geldzorgen moet de standaard aanpak worden. Een volgend kabinet moet daar ook geld voor uittrekken. Zo'n investering verdient zich dubbel en dwars terug."

_{Bron • RTL Z}

quote:

Paniek

door Ewald Engelen
21 juni 2017

Sinds 1983 publiceert de OESO een jaarlijkse Employment Outlook. Die bestaat uit een overzicht van de laatste ontwikkelingen op de arbeidsmarkten van haar inmiddels 34 lidstaten. En doet aanbevelingen over hoe ‘blokkades’ en andere ‘inefficiënties’ kunnen worden weggenomen.

Hoewel de OESO formeel slechts een praatclub is waar iedereen alleen maar graag heen gaat omdat het in Parijs zit (lekker vreten), zijn haar aanbevelingen in de loop der jaren toch zeer gezaghebbend geworden. Werkelijk ieder ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid loopt aan de leiband van de OESO. ‘Benchmarking’ heet het in de technocratische boeventaal die bestuurders en politici onder elkaar bezigen. Dat is waar de OESO goed in is. Landen langs een meetlat leggen en de beste vervolgens de andere als lichtend voorbeeld voorhouden. Dat doet de OESO op het gebied van gezondheidszorg, pensioenen, onderwijs en dus ook op het gebied van arbeidsmarktbeleid.

Wie over voldoende tijd, zitvlees en zelfhaat beschikt om al die jaargangen door te vlooien, stuit al gauw op iets eigenaardigs. Ook al verschillen de lidstaten (reikend van Mexico en Luxemburg tot aan de VS en Zuid-Korea) radicaal van elkaar voor wat betreft politieke geschiedenis, arbeidsverhoudingen, arbeidsrecht, loononderhandelingen, de machtsverdeling tussen kapitaal, arbeid en overheid, de aanbevelingen zijn steevast dezelfde: regelgeving bedoeld om arbeid te beschermen tegen de schraapzucht van het kapitaal is altijd marktverstorend, staat daarmee een optimale allocatie van productiefactoren (arbeid en kapitaal) in de weg, en leidt zo tot minder welvaart voor burgers. Het ideaal is een markt waar je als werkgever moeiteloos willekeurig welk piezeltje arbeidskracht kunt kopen zonder dat daar verplichtingen aan vast zitten. In het universum van de OESO is kapitaal koning.

Jaar in, jaar uit hebben de technocraten van de OESO op dit aambeeld gehamerd. En hebben zij nationale bezoekers de oren gewassen met de boodschap dat ontslagbescherming slecht was, dat hoge uitkeringen funest waren, en dat de vakbond een uitvinding van Beëlzebub was. Menig politicus toog na afloop van de Parijse sessies dan ook dolenthousiast naar huis om fluks de arbeidsrechten af te schaffen. Onder het motto: werkloosheid wordt niet veroorzaakt door te weinig koopkrachtige vraag maar door te veel ontslagbescherming. En: als je iets wil doen aan de grote kloof tussen vaste arbeidscontracten en flexibele maak je niet de flexibele vaster maar de vaste flexibeler. Logisch toch.

In dit wereldbeeld zijn arbeidsrechten ‘blokkades’ en ‘inefficiënties’, en die zijn er om weggenomen te worden. Dat is politieke daadkracht. Zie Paars 1 en 2, zie de Hartz-hervormingen van Gerhard ‘Gazprom’ Schröder, en zie de blijdschap onder de Europese politieke kaste over de verkiezing van Emmanuel ‘de hervormer’ Macron.

En toen gebeurde Brexit, en Trump, en was er ineens grote twijfel of de marktvriendelijke middenpartijen in Nederland, Frankrijk, Oostenrijk en Italië de morrende kiezer er wel onder zouden weten te houden. En raakte de supranationale technocratie in paniek. En werd razendsnel het neoliberale gebedenboek aangepast. Eerder was er al het IMF dat zich plotseling op een blog begon af te vragen of er niet te veel globalisering was. Toen was er de Wereldbank die zich in een reeks van publicaties boog over oplopende ongelijkheden. En nu is er dan de OESO die in haar laatste Outlook ruiterlijk toegeeft dat de flexibilisering van de arbeidsmarkt is doorgeschoten, dat de factor arbeid nu al dertig jaar aan het kortste eind trekt, dat stagnerende inkomens en groeiende onzekerheid een belangrijke rol spelen bij de opkomst van het populisme, dat de middenbanen aan het verdwijnen zijn en dat het tijd wordt voor een loongolf. Sterker, de OESO maakt een 180-graden-draai door ineens de loftrompet over de vakbeweging te steken als potentiële redder van het kapitalisme – na diezelfde vakbonden ruim dertig jaar te hebben verketterd.

Natuurlijk heeft de OESO gelijk: wie het kapitalisme wil redden van de graaizucht van de kapitalist heeft vakbonden nodig die zich verzetten tegen een verdere afbraak van de arbeidsrechten en eindelijk de moed tonen om hogere looneisen te stellen dan kapitalisten willen geven. Maar het had de technocraten in Parijs gesierd als ze ook eens de hand in eigen boezem hadden gestoken en de eigen rol bij de legitimiteitscrisis van het mondiale kapitalisme hadden besproken. In plaats daarvan lijden ontgoochelde kiezers volgens de OESO aan de ‘perceptie’ (lees: waanbeeld) dat vrijhandel en politici de schuldigen zijn en niet technologie. Niet dus, aldus de OESO. Technologie is als het weer – kun je toch niet tegenhouden. Het is de laatste verdedigingslinie van een desperate elite.

https://www.groene.nl/artikel/paniek-economie

quote:

Op zondag 25 juni 2017 17:45 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Ik pleit niet voor het instant houden van horizontale verschillen. Een betere horizontale verdeling is echter gemakkelijker te realiseren zonder marktcompetitie. Daarom is het idee, dat je dit uitsluitend in de context van een competitieve vrije markt kan of mag analyseren, niet correct.

Het kenmerk van marktcompetitie is, dat je niet uit bent op delen, maar dat je handelen gericht is op je eigen voordeel (een non-cooperatief spel). In zover als marktwerking onvermijdelijk ook een vorm van samenwerking is, is er ook een overdacht van know-how en welvaart (maar deze is in een markt niet bedoelt, en wordt door de voorlopers zolang mogelijk vertraagd).

Nergens stel ik dat de verticale verschillen statisch zijn. Maar in een vrije markt zal de onderste laag wel zwak staan, en gemakkelijk onder het bestaansminimum zakken. Het gaat er niet alleen om, of iemand uit de onderklasse omhoog kan komen, maar of de mensen aan onderkant er ook nog toe doen (de succesvolle verdienen hun succes, de rest verdient het om geruimd te worden).

quote:

Nergens stel ik dat achterblijvers in China gedwongen blijven laagbetaalde arbeid te verrichten. Je zult zien dat in China de toegenomen know-how juist leidt tot meer mogelijkheden dan rijstboeren.

quote:

De herverdeling, die bij horizontale verschillen relevant is, is een herverdeling van macht en know-how. Vervolgens kunnen ze elders net zo goed hun economie opbouwen. Bij verticale verschillen, speelt naast een herverdeling van macht en know-how, ook nog een verschil in natuurlijke kwaliteiten. Voor iedere samenleving is een verticale herverdeling verstandig.

quote:

De competitie neemt niet automatisch toe als de populatie groter is. Want niet alleen neemt het aanbod toe, maar ook de vraag. Alleen als productiemethoden zo efficient worden, dat er een onvermijdelijk overschot aan arbeid ontstaat, is er een probleem. En in die situatie wordt het marktmodel onhoudbaar, omdat het niet langer het algemeen belang dient.

quote:

Dus als er iets uitzonderlijk was aan onze welvaart, dan kan dat alleen berusten op een gebrek aan evenwicht (geen evenwichtssituatie dus, waar wel al onze marktanalyses vanuit gaan). De competitie wordt gekkenwerk, tijdens een langdurige transitie waarin werknemers mondiaal concurreren, met heel verschillende prijsniveau's. De markt trekt dat geleidelijk aan meer gelijk.

quote:

Maar tot die tijd is er een extreem lucratief spel mogelijk, bestaande uit het produceren in arme landen met lage lonen, en het verkopen van deze producten in rijke landen met hoge consumentenprijzen. Dat leidt tot enorme winsten voor sommigen, onmogelijk concurrentie op de arbeidsmarkt voor anderen. Geen situatie waarin de markt nog redelijk is zonder herverdeling.

Het idee dat de onderklasse zichzelf arm consumeert, lijkt mij onzinnig. Als iedereen leerde zo min mogelijk te consumeren, dan stort de economie in.

quote:

Mijn punt is, dat de verticale en horizontale verschillen met elkaar samenhangen. Horizontale ongelijkheden vormen een niet-evenwichtssituatie en leiden ook niet tot een normale marktuitkomst. In dat geval leidt marktwerking:
- tot het opheffen van de horizontale verschillen (onbedoeld, en daarom ook niet heel efficient en snel),
- een verrijking van de handelaren met de meeste macht (die uit het rijkere landen),
- een verarming van de arbeiders in het land met de hoogste kosten van levensonderhoud,
- en zonder verticale herverdeling tot een groeiende ongelijkheid en nieuwe klassenstrijd in de rijke landen

quote:

Op maandag 26 juni 2017 10:03 schreef GSbrder het volgende:
Voor wat betreft je laatste bullit; die klassenstrijd zal pas plaatsvinden als middeninkomens van rijke landen hun woede richten op de bovenklasse. Het is vrij eenvoudig gebleken om die woede af te wentelen op immigranten en andere externen. Ik zie een klassenstrijd niet snel plaatsvinden, gelukkig maar.

quote:

Op maandag 26 juni 2017 10:10 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

De totale ontmaskering van GSbrder.

En wanneer het uit de hand loopt dan is het riedeltje al snel: FvD en PVV zijn links.

quote:

Op maandag 26 juni 2017 10:12 schreef GSbrder het volgende:

[..]

In tegendeel, ik heb daar geen aandeel in

quote:

Op maandag 26 juni 2017 10:15 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Je zegt "gelukkig maar".

Beter richten ze hun woede op de hand die alles onteigent, steelt en af pakt. Helaas zijn die zo slim om dit via omwegen (MERS, de ECB) te verbergen.

quote:

Op maandag 26 juni 2017 10:16 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Ik ben blij dat het niet komt tot een klassenstrijd. Sue me.

quote:

Op maandag 26 juni 2017 10:16 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

En blij met dat migranten de pineut zijn. Jaja.

quote:

Op maandag 26 juni 2017 10:16 schreef GSbrder het volgende:

[..]
Iemand iets afpakken is lastig als je alles van die groepen krijgt. Maar wie weet verdienen ze wat aan de onderklasse, ook geen ramp.

quote:

Op maandag 26 juni 2017 10:24 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Het eerste is niet waar, en dat begon al reeds in de 19e eeuw toen met geweld grote lappen grond zijn toegeeigend in bijv. het Verenigd Koninkrijk. De tweede zin spreekt een enorm cynisme en wil tot het uitbuiten van mensen uit.

Maar goed, ik laat het aan deelnemer over om van dit alles gehakt te maken. De grootste profiteurs van 'de staat' zijn aantoonbaar de 10% rijksten. Zeker nu.

quote:

Op maandag 26 juni 2017 10:45 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Er leven nog maar weinig mensen in de onderklasse die de grondonteigening in het Verenigd Koninkrijk hebben meegemaakt in de 19e eeuw.

quote:

Niet iedereen kan leven op kosten van de Staat, zolang er mensen zijn die nul productiviteit genereren, is iedereen afhankelijk van de midden- en bovenklasse. Ook de midden- en bovenklasse zelf, uiteraard, maar voor een kleiner deel dan 100%.

quote:

Op maandag 26 juni 2017 10:50 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Wat volstrekt irrelevant is voor het punt. Bovendien noemde ik ook voorbeelden van veel recenter datum.

quote:

Het eerste is niet waar, en dat begon al reeds in de 19e eeuw toen met geweld grote lappen grond zijn toegeeigend in bijv. het Verenigd Koninkrijk.

quote:

"Nul productiviteit" is een fallout van het economische beleid sinds de jaren 80 (m.n. in Groot Brittannië). Volledige werkgelegenheid is een politieke keuze, iets dat men opzettelijk niet meer na streeft. Men streeft opzettelijk naar 5% werkloosheid.

Vervolgens zijn er ook vele slachtoffers van luchtvervuiling, iets waar, welja, vooral de rijken van profiteren en uitbaten. De gehandicapten zijn bijvangst van de moderne massa productie.

quote:

Op maandag 26 juni 2017 11:02 schreef Klopkoek het volgende:
Ik stop deze discussie met dit buitengewoon slechte en leugenachtige mens. Jij wilt helemaal geen vrolijke en tevreden armen want die kun je niks aansmeren. Itt gestressten die vanzelf domme keuzes maken.

https://decorrespondent.n(...)en/19645395-f6c9a0bd

quote:

In tegendeel, ik heb daar geen aandeel in, ik neem slechts waar dat woede van de onderklasse zich richt op economische vluchtelingen en niet op de elite.

quote:

Waarom je boosheid richten op de hand die je voedt?