Het rammelende ei:
Hier verder rammelen!
quote:Op dinsdag 6 juni 2017 12:20 schreef Elleska het volgende:
hoe is het hier?
ik schuif volgende week door naar het volgende topic. spannend!
quote:
Bij mij redelijk hetzelfde: ik rammel aan alle kanten, maar vriend wil nog niet beginnen en hij heeft ook nog geen "echte" baan. Hij heeft nu een bijbaan als orderpicker om in elk geval wel wat geld binnen te brengen, maar dat is op uitzendbasis en uren wisselen dus. Hij is wel druk aan het zoeken naar een baan in zijn vakgebied.
Wel gaan we over een maand eindelijk verhuizen naar onze nieuwbouw huur eengezinswoning, dus ik hoop dat dat ook mentaal bij hem wat in gang zet.
Nu wonen we nog in een studentenflat en sporten bij een studenten sportvereniging en zo, straks wonen we in een grote mensen huis en gaan we ook naar een "normale" sportvereniging.
Plus dat we e.e.a. in gang hebben gezet om een preconceptie dragerschapstest te laten doen, dus we wachten sowieso tot dat klaar is (met een beetje pech 4 maanden).
Spannend Elleska! Maar wel heel erg leuk! Hopelijk is het snel raak
quote:
Ik ga volgende week bloedprikken en de 23e zit ik bij de endocrinoloog. Heel spannend. We hebben dan drie scenario's:
Antistoffen dalen: we gaan door tot 1 november, dan stoppen met de medicatie en hopen dat m'n schildklier weer normaal doet.
Antistoffen zijn hetzelfde: we moeten gaan beslissen of we doorgaan met behandelen of stoppen en voor een radioactiefjodiumplan gaan.
Antistoffen zijn veel hoger: we gaan nu voor radioactiefjodiumplan.
Ik weet niet zo goed waar ik op moet hopen...
en hoe zijn de kansen met het jodium? dan mag je alsnog een tijd niet zwanger raken maar als dat nodig is dan misschien maar direct ipv eerst november afwachten en daarna alsnog het behandeltraject in moeten.quote:Op woensdag 7 juni 2017 07:19 schreef Tink89 het volgende:
[..]
Wow, dat is al een tijdje zeg!
En het beste is relatief eigenlijk. De kans dat het dan in november goed gaat is nog steeds maar zo'n 40%. Het is wel fijn dat ik dan geen radioactiefjodiumplan hoef, maar dat is nog helemaal niet zeker... Voor hetzelfde geld doet m'n schildklier het dan nog niet en gaan we dat alsnog doen.
mijn rammelen klinkt lang maar het voelt achteraf niet zo lang. bij het plaatsen van het spiraaltje, 5 jaar geleden, was de kinderwens nog niet zo sterk aanwezig. in de loop van de tijd hadden we het over 2016 maar door wat financiële tegenvallers is dat toch weer een jaar opgeschoven. nu zit ik dus aan de maximale tijd van het spiraaltje en ik merk ook dat de hormonen uitgewerkt raken dus hoogtijd om dat ding eruit te halen.
SPOILERalleen nu de afspraak voor het verwijderen staat ziet man opeens allemaal beren op de weg. toch maar een pakje condooms halen zodat de keuze bij hem ligt. heeft mijn lichaam ff de tijd om de cyclus weer goed op gang te brengenik heb met spiraaltje nog gewoon een cyclus dus ik hoop dat dat gewoon doorgaat
De kans is nu ongeveer 25-40% dat het goed gaat (dus na een jaar behandelen). Met jodium is de kans groot dat ik niet meer te hard ga, maar de kans wel groot dat ik daarna de rest van m'n leven schildklierhormoon zal moeten slikken. Bovendien is het dan behandelen tot 1 november, dan een paar weken wachten om te kijken of ik het vanzelf weer goed ga doen en als dat niet zo is begin januari jodium. Dan weten we vier maanden later of het gewerkt heeft en mag ik daarna nog 2 maanden niet zwanger raken. Dan hebben we het dus over nog meer dan een jaar rammelen.quote:
[..]
en hoe zijn de kansen met het jodium? dan mag je alsnog een tijd niet zwanger raken maar als dat nodig is dan misschien maar direct ipv eerst november afwachten en daarna alsnog het behandeltraject in moeten.
mijn rammelen klinkt lang maar het voelt achteraf niet zo lang. bij het plaatsen van het spiraaltje, 5 jaar geleden, was de kinderwens nog niet zo sterk aanwezig. in de loop van de tijd hadden we het over 2016 maar door wat financiële tegenvallers is dat toch weer een jaar opgeschoven. nu zit ik dus aan de maximale tijd van het spiraaltje en ik merk ook dat de hormonen uitgewerkt raken dus hoogtijd om dat ding eruit te halen.SPOILERalleen nu de afspraak voor het verwijderen staat ziet man opeens allemaal beren op de weg. toch maar een pakje condooms halen zodat de keuze bij hem ligt. heeft mijn lichaam ff de tijd om de cyclus weer goed op gang te brengen
Oh en over je spiraal: zodra je dat ding weg laat halen, zijn de hormonen uit je lijf. Het is dus niet zoals bij de pil zo dat je nog maanden moet wachten tot je weer een gewone cyclus hebt ofzo. Tenminste, dat zegt mijn gynaecoloog.
Klopt! Dat zei mijn dokter ook. Ik zit nu zelfs op 5.5 jaar met mijn spiraal en hij gaf aan dat ik het wellicht tot 7 jaar zou kunnen laten zitten als ik zou willen. Ze geven echter qua 'garantie' 5 jaar af; maar dat wil daarom niet zeggen dat het niet meer werkt. Mijn slijmlaag was nog steeds extreem dun waardoor innesteling nagenoeg onmogelijk is; terwijl ik echter wel meer en meer mijn klachten krijg door elke maand klein beetje bloed te verliezen en menstruatiekrampen te hebben (heb al 10 jaar geen menstruatie meer gehad verder; maar het is dus echt heeeeel miniem). Maar ik hoefde me voorlopig nog geen zorgen te maken dus. Nu staat het sowieso wel in de planning om over x aantal maanden hem er uit te laten halen; dus voorlopig laat ik hem lekker zitten, hoeven we ook niet te klooien met condoomsquote:
[..]
Oh en over je spiraal: zodra je dat ding weg laat halen, zijn de hormonen uit je lijf. Het is dus niet zoals bij de pil zo dat je nog maanden moet wachten tot je weer een gewone cyclus hebt ofzo. Tenminste, dat zegt mijn gynaecoloog.
hoe lang een spiraaltje kan blijven zitten verschilt ook weer per persoon denk ik. ik merkte na 4,5jaar al duidelijk verschil. zonder anticonceptie had ik een menstruatie van 5 tot 7 dagen. met spiraaltje 2 a 3 hele lichte dagen. het afgelopen half jaar is dat weer opgelopen naar 5 dagen met krampen en alles.
ik durf het dan ook echt niet aan om het ding langer te laten zitten. zeker niet na opeens een cyclus van 40dagen (normaal stipt 28/29 dagen) waar ik voor de zekerheid een aantal zwangerschapstesten tegenaan heb gegooid. gelukkig blanco. een zwangerschap zou niet erg zijn geweest, maar dat het spiraaltje er dan nog uit moet...
[ Bericht 2% gewijzigd door Elleska op 08-06-2017 13:44:22 ]
Ik heb het natuurlijk ook eerst laten checken door mijn huisarts bij 5 jaar. Die vond laten zitten - in mijn geval - geen probleem. Maar beter safe than sorry iddquote:
jep ding eruit en klaar. bij mij wordt het spiraaltje midden in de cyclus verwijderd dus deze ronde telt sowieso nog niet. volgende cyclus zou alles normaal moeten zijn.
hoe lang een spiraaltje kan blijven zitten verschilt ook weer per persoon denk ik. ik merkte na 4,5jaar al duidelijk verschil. zonder anticonceptie had ik een menstruatie van 5 tot 7 dagen. met spiraaltje 2 a 3 hele lichte dagen. het afgelopen half jaar is dat weer opgelopen naar 5 dagen met krampen en alles.
ik durf het dan ook echt niet aan om het ding langer te laten zitten. zeker niet na opeens een cyclus van 40dagen (normaal stipt 28/29 dagen) waar ik voor de zekerheid een aantal zwangerschapstesten tegenaan heb gegooid. gelukkig blanco. een zwangerschap zou niet erg zijn geweest, maar dat het spiraaltje er dan nog uit moet...
Je komt er bijna aan lees ik.quote:
jep ding eruit en klaar. bij mij wordt het spiraaltje midden in de cyclus verwijderd dus deze ronde telt sowieso nog niet. volgende cyclus zou alles normaal moeten zijn.
hoe lang een spiraaltje kan blijven zitten verschilt ook weer per persoon denk ik. ik merkte na 4,5jaar al duidelijk verschil. zonder anticonceptie had ik een menstruatie van 5 tot 7 dagen. met spiraaltje 2 a 3 hele lichte dagen. het afgelopen half jaar is dat weer opgelopen naar 5 dagen met krampen en alles.
ik durf het dan ook echt niet aan om het ding langer te laten zitten. zeker niet na opeens een cyclus van 40dagen (normaal stipt 28/29 dagen) waar ik voor de zekerheid een aantal zwangerschapstesten tegenaan heb gegooid. gelukkig blanco. een zwangerschap zou niet erg zijn geweest, maar dat het spiraaltje er dan nog uit moet...
hou je een plekje voor me warm? of nog beter ik neem jou plekje wel, dan kan jij naar Z&G doorschuiven
Er zijn net 3 doorgeschoven en ik zit er sowieso nog 2 weken, dus ik hou wel een plekje warm dan.quote:
hou je een plekje voor me warm? of nog beter ik neem jou plekje wel, dan kan jij naar Z&G doorschuiven
Maar het kan echt nog even niet, ik start volgend jaar met een drukke opleiding naast mijn werk en een baby past er niet ook nog is dan al bij. Nu is die opleiding een keuze natuurlijk, maar 't is wel een soort nu of nooit kans, dusja..
Hoezo is het nu of nooit dan?quote:
Ik rammel de pan uit hier. Ik wil een tweede baby!
Maar het kan echt nog even niet, ik start volgend jaar met een drukke opleiding naast mijn werk en een baby past er niet ook nog is dan al bij. Nu is die opleiding een keuze natuurlijk, maar 't is wel een soort nu of nooit kans, dusja..
Er zijn maar weinig opleidingsplekken landelijk gezien en ze zijn zeer gewild. En ik heb nu dus zo'n plek. Als ik die nu afwijs kom ik er niet nog een keer tussen.quote:
Plus, ik denk dat zo'n opleiding met 1 kind al een uitdaging is, laat staan met 2.
Maar goed, ik rammel wel dus.dames ik ga voorzichtig spiraalloos richting het volgende topic
hoop dat jullie allemaal snel mogen volgen.Succes Elleska! En dat hopen wij natuurlijk ookquote:
is het een lange opleiding of valt het te overzien?
dames ik ga voorzichtig spiraalloos richting het volgende topic
quote:
is het een lange opleiding of valt het te overzien?
dames ik ga voorzichtig spiraalloos richting het volgende topic
De rode loper ligt uit.
Eerst maar even flink afvallen en dan bedenken hoe. Zelf of PGD. Allebei vind ik eng. Ik verwacht niet dat het weer zo soepel gaat.
En jouw man? De vorige keer ging het wat snel voor hem toch, omdat het meteen raak was? Nu heeft hij wel langer de tijd om aan het idee van een tweede te wennen.quote:
Wat fijn! Succes daar!quote:
dames ik ga voorzichtig spiraalloos richting het volgende topic
Ik zie hier wel vaker mensen voorbijkomen die rammelen terwijl ze een baby hebben. Zelf herken ik het niet, voor mij was rammelen het verlangen naar een baby en die baby heb ik nog altijd.quote:
De volgende ronde is voor jullie misschien iets minder beladen, omdat je grootste angst (kinderloos achterblijven) is weggenomen? Neemt niet weg dat jullie toch weer lastige keuzes moeten maken. Die rammelt op een andere manier. Hij wil inmiddels wel graag een tweede, maar als we daar nog zeg 3 jaar mee wachten (tot na mn opleiding) vind hij dat ook wel ok. Liever eerder, maar hij kan wel wachten.quote:
[..]
En jouw man? De vorige keer ging het wat snel voor hem toch, omdat het meteen raak was? Nu heeft hij wel langer de tijd om aan het idee van een tweede te wennen.
[..]
Ik vind die termijn dubbel rot, want 1) het duurt dan nog lang. En 2) dan zit er minimaal 5 jaar tussen W. en een brusje. Ik had liever een kleiner leeftijdsverschil gezien...
Cygne: moeilijke keuze!
Ik vind het met een kind echt goed te doen. In mijn groep zit een vader die net zijn tweede heeft gekregen en een dame met drie kinderen. Maar die zijn al in dr schoolleeftijd. Mijn collega kreeg haar tweede midden in de opleiding. Kortom, zwanger worden en kinderen krijgen tijdens de opleiding is schering en inslagquote:
[..]
Er zijn maar weinig opleidingsplekken landelijk gezien en ze zijn zeer gewild. En ik heb nu dus zo'n plek. Als ik die nu afwijs kom ik er niet nog een keer tussen.
Plus, ik denk dat zo'n opleiding met 1 kind al een uitdaging is, laat staan met 2.
meestal gaat het prima. Het enige waar ik echt tegenop zou zien is heel kort na de bevalling alweer een dag (vaak ook avond) naar de opleiding om niet teveel lessen te missen, en het inhalen van de gemiste lessen... Lijkt me zo'n gepuzzel. Jij moet ook vast een eind reizen naar de opleiding denk ik?Ja, minimaal 1,5 uur enkele reis. De opleiding zelf is wel overdag, gelukkig, maar met reistijd ben ik echt wel 12 uur van huis. Hebben we het over dezelfde opleiding toevallig? Haha. Ik weet dat ze er van de opleidingsinstantie zelf niet blij mee zijn als opleidelingen zwanger raken: inderdaad vanwege inhalen en lessen missen.. maarja, daar valt dan wel wat op te bedenken lijkt me.quote:
[..]
Ik vind het met een kind echt goed te doen. In mijn groep zit een vader die net zijn tweede heeft gekregen en een dame met drie kinderen. Maar die zijn al in dr schoolleeftijd. Mijn collega kreeg haar tweede midden in de opleiding. Kortom, zwanger worden en kinderen krijgen tijdens de opleiding is schering en inslag
Het plan is nu ook dat ik gewoon begin (in januari) en dan in de loop van het jaar bekijk hoe het gaat qua drukte. Als er ruimte is gaan we wel eerder voor die 2e, maar dat betekent voor nu wel zeker nog een jaar rammelen!
Het is trouwens vooral ook heel leuk en wat mij betreft absoluut het moeten uitstellen en rammelen waard
Hebben we het inderdaad over dezelfde opleiding? Haha.quote:
Dat is al een gelukje, overdag opleiding. Heb ik ook, maar veel groepen zijn in de avonden, is met zo'n afstand niet te doen.
Het is trouwens vooral ook heel leuk en wat mij betreft absoluut het moeten uitstellen en rammelen waard
Dat kan niet anders dan neequote:
We hebben hetzelfde beroep en ik kan maar een zeer gewilde tweejarige opleiding bedenken in onze vak
. Doe jij 'm voltijds? Ik ga het, vanwege mijn zoontje, in deeltijd doen (24 uur werken).Het is meer de combi hoor. Over deze opleiding wordt gezegd dat 'ie zwaar is qua tijdsinvestering en dat er weinig ruimte blijft voor iets anders. Een baby vraagt al hetzelfde van je, dus dan kom je tijd tekort.quote:
Ik ga vanaf september ook een tweejarige deeltijd master doen, naast mijn PhD. Voor mij zou dat geen reden zijn om een tweede zwangerschap uit te stellen tot daarna. Maar misschien ben ik daarin een tikje naïef, als ik jullie zo lees.
En wat Clubsoda ook zegt; er geldt een 100% aanwezigheidsplicht, dus in principe kan je geen lessen missen. Dan moet je dus hoogzwanger erheen (al niet fijn) en na je bevalling ook zo snel mogelijk weer. En je bent gewoon 12 uur van huis dan (inc. reistijd). Met zo'n mini baby en eventueel bv lijkt me dat gewoon prut, eigenlijk..
Dus alles kan Hier ben ik nu wel getrouwd, maar start ik ook in september met een eenjarige master. Het idee is dat we nu rond november/december stoppen, zodat ik de opleiding wel gewoon kan afmaken
Het is een ander soort opleiding dan een master. Inderdaad 100% aanwezigheidsplicht, opdrachten en toetsen en bovendien ook een opleiding die een flink appèl doet op je persoonlijke en professionele ontwikkeling. Geestelijk vraagt het dus ook het een en ander. Bovendien vind ik patiëntenzorg zwaarder dan promoveren, dus de baan die je er naast doet is ook intensiever.quote:
Ik ga vanaf september ook een tweejarige deeltijd master doen, naast mijn PhD. Voor mij zou dat geen reden zijn om een tweede zwangerschap uit te stellen tot daarna. Maar misschien ben ik daarin een tikje naïef, als ik jullie zo lees.
Heus te combineren met een kind en/of zwangerschap maar ik vind het nadenken hoe je dat kunt combineren wel logisch. Zeker omdat het een klap geld kost, je wel binnen een bepaalde tijd klaar moet zijn en een half-affe opleiding niet echt reclame is voor jezelf
Slikken jullie al foliumzuur? Over 3 maanden gaan wij beginnen: zodra de zomer voorbij is. Eindelijk een concrete datum in zicht.
Moet je hem binnen een bepaalde tijd afronden ja? Voor wie dan? Het cursorisch gedeelte is 2 jaar maar praktijk mag je langer over doen toch?quote:
[..]
Het is een ander soort opleiding dan een master. Inderdaad 100% aanwezigheidsplicht, opdrachten en toetsen en bovendien ook een opleiding die een flink appèl doet op je persoonlijke en professionele ontwikkeling. Geestelijk vraagt het dus ook het een en ander. Bovendien vind ik patiëntenzorg zwaarder dan promoveren, dus de baan die je er naast doet is ook intensiever.
Heus te combineren met een kind en/of zwangerschap maar ik vind het nadenken hoe je dat kunt combineren wel logisch. Zeker omdat het een klap geld kost, je wel binnen een bepaalde tijd klaar moet zijn en een half-affe opleiding niet echt reclame is voor jezelf
quote:
[..]
Het is meer de combi hoor. Over deze opleiding wordt gezegd dat 'ie zwaar is qua tijdsinvestering en dat er weinig ruimte blijft voor iets anders. Een baby vraagt al hetzelfde van je, dus dan kom je tijd tekort.
En wat Clubsoda ook zegt; er geldt een 100% aanwezigheidsplicht, dus in principe kan je geen lessen missen. Dan moet je dus hoogzwanger erheen (al niet fijn) en na je bevalling ook zo snel mogelijk weer. En je bent gewoon 12 uur van huis dan (inc. reistijd). Met zo'n mini baby en eventueel bv lijkt me dat gewoon prut, eigenlijk..
Ah ok, dat stelt me wat gerust.quote:
[..]
Het is een ander soort opleiding dan een master. Inderdaad 100% aanwezigheidsplicht, opdrachten en toetsen en bovendien ook een opleiding die een flink appèl doet op je persoonlijke en professionele ontwikkeling. Geestelijk vraagt het dus ook het een en ander. Bovendien vind ik patiëntenzorg zwaarder dan promoveren, dus de baan die je er naast doet is ook intensiever.
Heus te combineren met een kind en/of zwangerschap maar ik vind het nadenken hoe je dat kunt combineren wel logisch. Zeker omdat het een klap geld kost, je wel binnen een bepaalde tijd klaar moet zijn en een half-affe opleiding niet echt reclame is voor jezelf
De master die ik (hoogstwaarschijnlijk) ga doen leidt op tot klinisch epidemioloog, de studiebelasting wordt geschat op 28 uur in de week. Daarbij is 1 avond per week (17-22) college inbegrepen maar deze is zonder aanwezigheidsplicht. Ik schat zo in dat ik minder tijd kwijt zal zijn dan het geschatte aantal uren, maar dat weet je eigenlijk pas als je erin zit. Dat vind ik wel lastig. Bij de voorlichting gaven ze wel aan dat ze regelingen omtrent zwangerschapsverlof hebben waarbij je je studie tijdelijk stop kunt zetten zonder dat het je geld kost. Dat is een stuk flexibeler dan mijn vorige master, die was gewoon voltijd aan een universiteit. Mijn verzoek tot zwangerschapsverlof is toen afgewezen en 3 weken na mijn ks zat ik dus gewoon weer in de schoolbanken. Mocht ook geen gebruik maken van de kolfruimtes. Echt belachelijk.
Veel succes trouwens Sillie! En Loj ook weer aan de studie zie ik, jij ook veel succes.
Hier ben ik bezig met oriënteren waar ik voor een KID-traject als single terecht kan. Zou het toch het liefste via seks willen laten gebeuren, maar ik vind niet dat er echt iemand is met wie het kan zonder dat ik aan een relatie vast zit laat staan natuurlijk de vaderrelatie. Maar het belang van het kind staat voorop... Het is lastig. Eerst nog dit jaar genieten van single zijn.
Volgens mij vroeg je niet eens echt om verlof, maar om een ontheffing voor de verplichte aanwezigheid bij enkele colleges? En zij vonden dat je maar beter een jaar pauze kon nemen.quote:
Mijn verzoek tot zwangerschapsverlof is toen afgewezen en 3 weken na mijn ks zat ik dus gewoon weer in de schoolbanken. Mocht ook geen gebruik maken van de kolfruimtes. Echt belachelijk.
Ik vond je toen echt super stoer dat je die master gewoon gehaald hebt!quote:
Dank je Ludann! Ik heb er onwijsveel zin in, ondanks dat ik heel graag nog voor een laatste kleine broer zou willen gaan... nu
ik hoor jou altijd over je potentiële derde zoon praten maar dat kan ook zomaar ineens een meisje zijn he?Nee joh! Ik ben een jongensmamaquote:
[..]
Niet echt commercieel, het is onderdeel van een geneeskundefaculteit, maar het is idd wel een postinitiële master.quote:
LuDann dan is dit zeker een commercieel opleidingsinstituut?
Hier ben ik bezig met oriënteren waar ik voor een KID-traject als single terecht kan. Zou het toch het liefste via seks willen laten gebeuren, maar ik vind niet dat er echt iemand is met wie het kan zonder dat ik aan een relatie vast zit laat staan natuurlijk de vaderrelatie. Maar het belang van het kind staat voorop... Het is lastig. Eerst nog dit jaar genieten van single zijn.
Misschien een gekke vraag hoor, maar zijn er geen websites waarbij je als single zoiets onderling kunt regelen met een potentiële vader?
Ja klopt, ik wilde het gewoon vanuit huis doen de eerste tijd. Dat jaar pauze kon toen niet omdat mijn recht op studiefinanciering dan zou komen te vervallen.quote:
[..]
Volgens mij vroeg je niet eens echt om verlof, maar om een ontheffing voor de verplichte aanwezigheid bij enkele colleges? En zij vonden dat je maar beter een jaar pauze kon nemen.
En dank je! Ben heel trots geslaagd, met mijn dochter op schoot op het podium.
Fijn dat je er zin in hebt. En een jaar is op zich te overzien, zeker als je voor de slaagdatum al gaat proberen.quote:
Dank je Ludann! Ik heb er onwijsveel zin in, ondanks dat ik heel graag nog voor een laatste kleine broer zou willen gaan... nu
Maar daarna moet ik nog de helft van de opleiding, waaronder het praktijkgedeelte dat als erg zwaar bekend staat en lange dagen betekent als ik pech heb qua plaatsing.. Dus veel twijfels nog hier. Ik blijf het idioot vinden dat het zó veel verschil kan maken aan welke uni je studeert.. Bij mij werd ook geadviseerd om een jaar te stoppen met studie, maar toen ik aangaf dat niet te willen, werd er verder wel heel goed meegedacht. Er was een rustruimte voor tijdens de zwangerschap, een kolfruimte voor daarna, de aanwezigheidsplicht voor werkcolleges verviel in de laatste dagen voor de (geplande) ks. Geen supergrote tegemoetkomingen (die ruimtes zijn er immers sowieso al en van afwezigheid heeft niemand last), maar wél precies de dingen die verschil kunnen maken tussen wel/geen onnodige vertraging oplopen.quote:
[..]
Ja klopt, ik wilde het gewoon vanuit huis doen de eerste tijd. Dat jaar pauze kon toen niet omdat mijn recht op studiefinanciering dan zou komen te vervallen.
En dank je! Ben heel trots geslaagd, met mijn dochter op schoot op het podium.
De foto van je diploma-uitreiking met dochter op schoot herinner ik me nog trouwens, zo stoer (en terecht trots!) vond ik dat
[ Bericht 1% gewijzigd door onomatopee op 18-06-2017 16:02:07 ]
Als je zwanger wil worden door seks, moet je naar een datingsite. Maar voor de wet is die persoon dan een verwekker ipv donor en hij kan daardoor vaderrechten etc claimen. Dat is voor veel vrouwen die het alleen willen doen een reden om te af zien van deze optie.quote:
[..]
Misschien een gekke vraag hoor, maar zijn er geen websites waarbij je als single zoiets onderling kunt regelen met een potentiële vader?
We horen dan of we op de goede weg zijn of dat de kans heel groot is dat het vanaf nu nog minstens een jaar gaat duren voor we groen licht krijgen.
Ik krijg op m'n werk nu al niks gedaan, ben alleen maar aan het fokken en babyblogs enzo aan het lezen. Dit wordt een lange week
Txs. Zit mezelf nogal in de weg. Ben zo veel mogelijk afleiding aan het zoeken, maar vind mezelf geen leuke versie van mezelf zo...quote:
We hebben komende vrijdag drie eigenlijk vier, maar da's niet zo realistisch, dus stemmetje in m'n hoofd: houd alsjeblieft je bek dicht! scenario'squote:
Pittig voor je Tink. Ik hoop dat je vrijdag goed nieuws krijgt. Er staat mij iets bij dat jullie sowieso tot november moesten wachten? Is dat nu van de baan?
• Antistoffen dalen: we gaan door tot 1 november, dan stoppen met de medicatie en hopen dat m'n schildklier weer normaal doet.
• Antistoffen zijn hetzelfde: we moeten gaan beslissen of we doorgaan met behandelen of stoppen en voor een radioactiefjodiumplan gaan. Doorbehandelen verhoogt dan de slagingskans wel nog behoorlijk waarschijnlijk.
• Antistoffen zijn veel hoger dan in oktober: we gaan nu voor het radioactiefjodiumplan.
en irrealistisch nummer vier: mijn antistoffen zijn als sneeuw voor de zon verdwenen en het gaat zo goed dat m'n endocrinoloog zegt: stop nu maar met je medicatie in plaats van op 1 november. Ik weet dat dat niet gaat gebeuren, we hebben altijd 1 november aangehouden, maar ik ben zo ontzettend klaar met naar de pijpen van mijn stomme, niet-functionerende lijf dansen...
De kans is nu ongeveer 25-40% dat het op 1 november goed blijft gaan als ik stop met mijn medicatie. Weinig antistoffen = we mogen heel voorzichtig wat positiever zijn. Veel antistoffen = we moeten ervan uitgaan dat het niet goed gaat na 1 november.
Bovendien is het dan behandelen tot 1 november, dan een paar weken wachten om te kijken of ik het vanzelf weer goed ga doen en als dat niet zo is begin januari jodium. Dan weten we vier maanden later of het gewerkt heeft en mag ik daarna nog 2 maanden niet zwanger raken. Dan hebben we het dus over nog meer dan een jaar rammelen.
. Ik duim dat je de best mogelijke uitslag krijgt!
Nog 4 maanden aftellen..Fijn dat ze gedaald zijn Tink! Ga je nu op dezelfde voet verder met medicatie?quote:
Eeeen het is vrijdag. En mijn antistoffen zijn flink gedaald, maar nog niet weg. We mogen dus voorzichtig positief zijn over een groen licht voor 1 november
Jep, dosering blijft tot de volgende afspraak hetzelfde. In oktober kijken we dan nog een keer naar de antistoffen en weten we meer.quote:
[..]
Fijn dat ze gedaald zijn Tink! Ga je nu op dezelfde voet verder met medicatie?
Ook nog even overlegd over 'n mirena: nu vast elkaar om een idee te krijgen van m'n cyclus of niet. Hebben besloten dat nog even niet te doen, omdat ik heel veel last van m'n menstruatie heb en het mogelijk vanaf oktober toch nog 7 maanden gaat duren als ik alsnog behandeld moet worden met radioactief jodium.
. Mijn duimen blijven draaien voor je!Wij krijgen volgende donderdag de sleutels van ons nieuwe huis, dus dat is wel fijne afleiding. Moet nog veel ingepakt worden en in het huis voorstrijken, schilderen en vloeren leggen.. dus voor nu heb ik daar even alle aandacht bij
Ja inderdaad, dat wist ik wel maar realiseerde ik me eigenlijk niet zo direct. Die optie valt dus af want een relatie is geen realistische optie meer. En dat doet me heel veel verdriet. Ik wil ook wel eens klaar zijn met het verdriet. En gewoon alleen met plezier rammelen.quote:
[..]
Als je zwanger wil worden door seks, moet je naar een datingsite. Maar voor de wet is die persoon dan een verwekker ipv donor en hij kan daardoor vaderrechten etc claimen. Dat is voor veel vrouwen die het alleen willen doen een reden om te af zien van deze optie.
Ik heb persoonlijk veel gehad aan kinderwenscoach Sara Coster, zij doet oa coachingsgesprekken en workshops, en co-oudert zelf waardoor ik me in haar kon herkennen. Andere mensen zijn weer enthousiast over Barbara van 'Alleen met kinderwens', die zich wat meer richt op singles/hetero's.quote:
[..]
Ja inderdaad, dat wist ik wel maar realiseerde ik me eigenlijk niet zo direct. Die optie valt dus af want een relatie is geen realistische optie meer. En dat doet me heel veel verdriet. Ik wil ook wel eens klaar zijn met het verdriet. En gewoon alleen met plezier rammelen.
Door contact met één van hen of gelijkgestemden of door te lezen over jouw situatie (en dat kan uitgebreid, want je staat bepaald niet alleen hiermee), kan je misschien wat met dat verdriet, en buigt het meer om naar enthousiasme over het rammelen.
Edit: en net de huisarts gemaild over waarschijnlijke verwijdering van spiraal rond 01-11. Waaaaah, spannend!
[ Bericht 6% gewijzigd door Tink89 op 27-06-2017 08:36:54 ]
Ik lees al enige tijd in dit topic mee, en in WOHTS.. en nu toch maar een account aangemaakt . We hebben al een kindje en ik rammel steeds meer voor gezinsuitbreiding. Maar tegelijkertijd zie ik zoveel beren op de weg . Dus ik rammel nog even door en wie weet gaan we over een poosje toch eens rustig aan naar WOHTS verhuizen.SPOILERNaast de twijfels die iedereen volgens mij heeft gehad die voor de keuze stonden een brusje erbij of het bij 1 kindje houden ('doe ik Eerste hier wel een plezier mee?' enz), speelt bij mij ook mee dat mijn eerste zwangerschap niet bepaald een roze wolk was. Enerzijds wil ik het zo graag nog eens meemaken en dan hopelijk wel op die roze wolk dit keer, anderzijds ben ik bang. Stel dat het weer zo verloopt?
. Vlindertje je hebt inmiddels de sleutels nu toch, of lees ik het verkeerd? Gefeliciteerd met jullie nieuwe woning in elk geval en succes met klussen
!Je leest het helemaal goed! We hebben gisteren de sleutels gekregen. Dank je wel! We hebben gistermiddag en vandaag heel hard doorgewerkt met hulp en al het voorstrijken en schilderen is gedaan en morgenmiddag kunnen we beginnen met het laminaat. Dinsdag gaan we alle spullen verhuizen. Het is echt een heel fijne plek!quote:
Verder: Tink, wat fijn dat het goed lijkt te gaan, ik duim mee voor groen licht in november
Vlindertje je hebt inmiddels de sleutels nu toch, of lees ik het verkeerd? Gefeliciteerd met jullie nieuwe woning in elk geval en succes met klussen
Het verhuizen was voor mijn vriend ook wel een stap richting het 'volwassen' leven (we wonen nu in een 2 kamer appartement in een studentenflat) dus ben ook wel benieuwd hoe het nu verder gaat. En hij is bij een sollicitatie door naar een tweede ronde waar nog maar 2 kandidaten zijn bij een hele leuke functie, door naar de één na laatste ronde (van 5 rondes) bij een andere leuke functie en begin komende week hoort hij iets over een derde sollicitatie, dus dat is ook heel spannend. Want een baan is voor mij dan weer een harde eis, aangezien ik nu het overgrote deel van het geld binnenbreng en ik niet gedwongen wil zijn om na de bevalling zsm weer fulltime te gaan werken omdat we het anders niet kunnen betalen allemaal.
Nu heb ik nog helemaal geen welkom gezegd! Dus bij deze: welkom!
SPOILERwat vervelend dat je eerdere ervaring je zo belemmert! Wel heel logisch, dat je aan de ene kant het graag over wil doen en dan wel positief beleven, en dat je aan de andere kant toch bang bent dat het weer zo gaat als de vorige keer! Hopelijk lukt het om daarin wat vertrouwen te krijgen, dat het ofwel dit keer beter gaat ofwel je er ook weer uitkomt mocht het toch niet de roze/blauwe wolk zijn die je had gehoopt!
Het antwoord is 'ja, het kan', zeker als manlief komende vrijdag een succesvol sollicitatiegesprek zou hebben, maar doordat we er nu zo concreet mee bezig zijn, valt wachten me zwaar.
We zijn er zo ontzettend klaar voor... Als m'n stomme lijf nu in november maar meewerkt. Ik weet echt niet hoe ik zou reageren als we nog minstens een half jaar wachten en onzekerheid tegemoet zouden gaan.
Inmiddels is het juli, eindelijk
. Ik heb nog anderhalve pilstrip zonder stopweek te gaan, ik vind het nu wel écht spannend worden. Om maar alvast goed voorbereid te zijn zijn de benodigde vitaminepillen al in huis.Die moet je ook al slikken toch? Mijn arts zei vanaf een paar maanden voor de potentiële bevruchting al foliumzuur of vitaminen voor zwanger worden gaan slikken...quote:
Tink, ik hoop voor je dat je in november daadwerkelijk groen licht krijgt.
Inmiddels is het juli, eindelijk
Minimaal 4 weken voor de bevruchting beginnen om een voorraadje op te bouwen in je lichaam, maar eerder starten kan geen kwaad.quote:
Die moet je ook al slikken toch? Mijn arts zei vanaf een paar maanden voor de potentiële bevruchting al foliumzuur of vitaminen voor zwanger worden gaan slikken...
[ Bericht 10% gewijzigd door Viv op 03-07-2017 09:19:20 ]
Ah, da's mooi. Mijn gewone multivitaminen 'vrouw' waren op en had van toen we nog dachten dat we mochten beginnen nog multivitaminen 'zwanger worden' staan, dus ben maar gewoon overgestapt. Behalve foliumzuur zit er weinig verschil in en het voelde zo onzinnig om ze over datum te laten gaan... Nog 95 dagen nu, dus valt ook wel mee hoe lang dat nog is.quote:
[..]
Minimaal 4 weken voor de bevruchting beginnen om een voorraadje op te bouwen in je lichaam, maar eerder starten kan geen kwaad.
Ja, advies is sowieso zodra je stopt met pil om daarmee te beginnen. Mijn gewone multivitamine is bijna op (nog 3 stuks), dan ga ik over op deze.quote:
[..]
Die moet je ook al slikken toch? Mijn arts zei vanaf een paar maanden voor de potentiële bevruchting al foliumzuur of vitaminen voor zwanger worden gaan slikken...
Ah oke. Geen idee hoe dat bij de pil werkt. Ik heb een mirena en begin dus al voor de verwijdering van dat ding met slikken omdat je in principe meteen daarna vruchtbaar bent. Maar idd een spannend momentje! Succesquote:Op maandag 3 juli 2017 11:32 schreef Camac het volgende:
[..]
Ja, advies is sowieso zodra je stopt met pil om daarmee te beginnen. Mijn gewone multivitamine is bijna op (nog 3 stuks), dan ga ik over op deze.
Nadat je met de pil stopt ben je in principe ook gelijk vruchtbaar, maar ook het advies om je eerste natuurlijke menstruatie na het stoppen met de pil af te wachten.quote:
[..]
Ah oke. Geen idee hoe dat bij de pil werkt. Ik heb een mirena en begin dus al voor de verwijdering van dat ding met slikken omdat je in principe meteen daarna vruchtbaar bent. Maar idd een spannend momentje! Succes
Vooral het kopen van zoiets waar dan heel groot ' mama' opstaat vond ik vooral spannend. Als in, hopen dat je geen bekenden tegen komt
niet helemaal, het advies is om een paar weken voordat je stopt met de pil te beginnen met foliumzuur.quote:
[..]
Ja, advies is sowieso zodra je stopt met pil om daarmee te beginnen. Mijn gewone multivitamine is bijna op (nog 3 stuks), dan ga ik over op deze.
anders kom je, wanneer je cyclus direct doorpakt, niet aan de minimale 4 week voor eerst mogelijke de bevruchting.
Ah ok. Dan begin ik iig op tijd ermee, nog anderhalve strip te gaan en nog 3 dagen voor mn gewone vitaminepillen.quote:
[..]
niet helemaal, het advies is om een paar weken voordat je stopt met de pil te beginnen met foliumzuur.
anders kom je, wanneer je cyclus direct doorpakt, niet aan de minimale 4 week voor eerst mogelijke de bevruchting.
Een strip is een maand dan? Het is echt al een miljoen jaar geleden dat ik de pil slikte...quote:
[..]
Ah ok. Dan begin ik iig op tijd ermee, nog anderhalve strip te gaan en nog 3 dagen voor mn gewone vitaminepillen.
Dat heb ik met zwangerschapstesten ook al ja en had ik met die grote roze dozen vitamines ook...quote:
[..]
Nadat je met de pil stopt ben je in principe ook gelijk vruchtbaar, maar ook het advies om je eerste natuurlijke menstruatie na het stoppen met de pil af te wachten.
Vooral het kopen van zoiets waar dan heel groot ' mama' opstaat vond ik vooral spannend. Als in, hopen dat je geen bekenden tegen komt
21 dagen + 7 dagen stopweek normaal. Ik sla op advies van de gyn de stopweek over totdat mijn lijf zelf aangeeft dat het nodig is.quote:
[..]
Een strip is een maand dan? Het is echt al een miljoen jaar geleden dat ik de pil slikte...
[..]
Dat heb ik met zwangerschapstesten ook al ja en had ik met die grote roze dozen vitamines ook...
En waarom die dozen nou hysterisch niet-discreet knalroze met hysterische neonknipperletters moeten zijn... *zucht*
[ Bericht 7% gewijzigd door Camac op 03-07-2017 14:25:21 ]
Ja stom he? Waarom niet gewoon wit met blauw ofzo, lekker neutraal. Ik liep dus ook echt met een mandje me 'ZWANGER WORDEN'-vitamines door de etos in twee knalroze doosjes met megagrote letters. Leuk, in een dorp wonenquote:
[..]
21 dagen + 7 dagen stopweek normaal. Ik sla op advies van de gyn de stopweek over totdat mijn lijf zelf aangeeft dat het nodig is.
En waarom die dozen nou hysterisch niet-discreet knalroze met hysterische neonknipperletters moeten zijn... *zucht*
Maar goed, ik ga maar even verder kijken naar kinderehbo-diploma's. Wil dat heel graag halen en nu heb ik toch nog even tijd. De verzekering vergoedt het (net als een heleboel andere babydingen, kwam ik gisteren achter), dus geen reden meer om uit te stellen
Ik duim voor goed nieuws! Weer een hele nieuwe fase hè, als je je studentenflat achterlaat en echt het werkende leven ingaat, met een echte eigen woning enzo . Verder, lijkt me ook super ongemakkelijk als je in een dorp woont waar iedereen elkaar kent en je dan bij de lokale cassière je pre-zwangerschapsdingen moet afrekenen..SPOILERHet vertrouwen komt steeds meer - idd wat je zegt, ook vertrouwen in mezelf, mocht het weer geen roze wolk zijn, dat ik het wel aankan. En de wens voor een tweede is inmiddels ook al sterker dan de meeste angsten, vandaar dat ik me nu ook eindelijk hier durfde te melden
Lang leve de zelfscan van de AHquote:
Oh vlinder dat is spannend, veel tegelijk ook zo! Heeft je vriend al terugkoppeling van de sollicitatiegesprekken?Verder, lijkt me ook super ongemakkelijk als je in een dorp woont waar iedereen elkaar kent en je dan bij de lokale cassière je pre-zwangerschapsdingen moet afrekenen..SPOILERHet vertrouwen komt steeds meer - idd wat je zegt, ook vertrouwen in mezelf, mocht het weer geen roze wolk zijn, dat ik het wel aankan. En de wens voor een tweede is inmiddels ook al sterker dan de meeste angsten, vandaar dat ik me nu ook eindelijk hier durfde te melden
[ Bericht 0% gewijzigd door Camac op 05-07-2017 12:42:54 ]
Inderdaad veel tegelijk! Van degene waar hij met nog één andere door is naar de tweede ronde is het gesprek maandagochtend. Degene waar hij door was naar de 5e (1 na laatste) ronde heeft hij de rest van de maandag een assessment dag. Na die dag gaan ze 2 van de 7 mensen die nog over zijn een aanbod doen. En degene waar hij begin afgelopen week iets van zich horen, heeft hij nog niks van gehoord. Maar die van het gesprek maandagochtend heeft zijn voorkeur, dus hij gaat daarna pas nabellen of ze al een beslissing hebben gemaakt. Heeel spannende week dus komende week. Ik gun het hem zo, hij is al een jaar aan het zoeken..quote:
Oh vlinder dat is spannend, veel tegelijk ook zo! Heeft je vriend al terugkoppeling van de sollicitatiegesprekken?Verder, lijkt me ook super ongemakkelijk als je in een dorp woont waar iedereen elkaar kent en je dan bij de lokale cassière je pre-zwangerschapsdingen moet afrekenen..SPOILERHet vertrouwen komt steeds meer - idd wat je zegt, ook vertrouwen in mezelf, mocht het weer geen roze wolk zijn, dat ik het wel aankan. En de wens voor een tweede is inmiddels ook al sterker dan de meeste angsten, vandaar dat ik me nu ook eindelijk hier durfde te melden
En inderdaad een nieuwe fase! Ik werk zelf al ruim 2 jaar, dus was er ook echt wel heel erg aan toe. Vriend is nu een jaar afgestudeerd dus ook hij vond het wel tijd worden.
Wat fijn van je spoiler, dat het in elk geval de goede kant op begint te gaan!
Wij hebben gisteren bloed laten prikken voor de dragerschapstest, dus dat is ook alweer een stapje. Nu kijken ze eerst of mijn vriend ergens drager voor is, uitslag duurt zo'n 8 weken, en daarna gaan ze evt bij mij kijken als hij idd ergens drager voor is.
@Tink: spannend! Maakt dat het niet ook weer extra zwaar, zo heel praktisch bezig zijn met wat je zou willen als...? Of geeft het je juist rust om in elk geval alles eromheen vast voor te kunnen bereiden qua financiën enzo? Ik denk aan je in elk geval, de onzekerheid lijkt me erg lastig.
Godzijdank woon ik in een grote stad, en zal ik niet zo vaak iemand tegen komen die ik ken als ik vitaminen/testen ga halen. Maar ondanks dat mogen die verpakkingen van mij ook best wat neutraler!
[ Bericht 8% gewijzigd door vlindertje89 op 08-07-2017 09:14:53 ]
Wat voor dragerschapstest? Is daar een specifieke aanleiding voor? Misschien heb je het verteld hoor, maar dan heb ik het even gemist..quote:
<knip>
@Tink: spannend! Maakt dat het niet ook weer extra zwaar, zo heel praktisch bezig zijn met wat je zou willen als...? Of geeft het je juist rust om in elk geval alles eromheen vast voor te kunnen bereiden qua financiën enzo? Ik denk aan je in elk geval, de onzekerheid lijkt me erg lastig.
Godzijdank woon ik in een grote stad, en zal ik niet zo vaak iemand tegen komen die ik ken als ik vitaminen/testen ga halen. Maar ondanks dat mogen die verpakkingen van mij ook best wat neutraler!
En omdat wij het financieel niet zo breed hebben (al had manlief vrijdag wel een sollicitatiegesprek) brengt het vooral rust om een lijstje te maken en de kosten nieuw en tweedehands op een rijtje te zetten. Ik wil niet straks groen licht krijgen en dan eerst nog moeten sparen als ik ook nu kan sparen...
Maar echt, het hoeft niks te kosten allemaal. Driekwart van die dingen heb je niet nodig en de rest kan je krijgen voor niks of weinig. Denk na je bezoek out of the babywinkel-box en verbaas je over hoeveel geld je daar kan weggooien (wat echt prima is als je het wil en hebt, maar laat je er in hemelsnaam niet door tegenhouden!).
ik dacht dat je al een halve inboedel op zolder had staan of haal ik nu mensen door elkaar?
Een dragerschapstest waarmee getest wordt of je drager bent voor één van 50 ernstige aandoeningen, en zo ja daarna (of tegelijkertijd als je daarvoor kiest, maar wij hebben er om financiële redenen voor gekozen om eerst mijn vriend te testen en eventueel daarna mij nog) of je een dragerpaar bent (allebei drager voor dezelfde ziekte). In dat laatste geval is de kans 1 op 4 dat je een kind met die ziekte krijgt als je via de natuurlijke weg zwanger wordt. Op www.dragerschapstest.nl staat heel veel meer info.
Aanleiding is dat een collega van mij een kindje heeft gekregen met een van de 50 ziektes waarop getest wordt en dat kindje is na 6 maanden aan het gevolg van de ziekte overleden. Als ik dat met zo'n test kan voorkomen, heb ik dat er graag voor over. Maar die afweging is uiteraard persoonlijk en voor andere mensen weer anders
. Wij verwachten verder niet een verhoogde kans te hebben om een dragerpaar te zijn.[ Bericht 6% gewijzigd door vlindertje89 op 08-07-2017 11:51:01 ]
Als je niet tweedehands wil (mijn man is daar niet zo van bijvoorbeeld), kun je inderdaad beter bij Ikea terecht. Maar dat oriënteren kan ook online, ik zou het bezoeken van die winkels bewaren tot je er als trotse zwangere kunt rondlopen.quote:
daarom kijk ik juist niet bij de prenatal / baby-dump voor een babykamertje. zonde van het geld wanneer de bestedingsruimte al niet zo breed is.
het goedkoopste ledikantje wat ik op de site van de babydump tegen kom is bijna net zo duur als de duurste van de ikea. dat tikt lekker aan als het low budget moet.
@vlindertje89, de test is dus meer uit voorzorg als ik het goed begrijp?
om welke 50 erfelijke aandoeningen gaat het eigenlijk? op de site wordt ik doorgelinkt naar een pagina van het amc die niet meer bestaat.
Klopt. Het is een test die in principe bedoeld is om te laten doen al voordat je actief iets met je kinderwens gaat doen. Mocht je een dragerpaar zijn voor één van de ziektes (die kans is ongeveer 1 op 150), dan kun je daar eventueel consequenties aan verbinden. Bv: wel op natuurlijke weg zwanger worden en verder geen testen doen, maar wel voorbereid zijn op eventueel een kind met die ziekte, of wel op de natuurlijke weg zwanger worden maar dan tijdens de zwangerschap al een vlokkentest laten doen en daar eventueel consequenties aan verbinden, of niet op de natuurlijke manier zwanger worden maar voor een pgd traject kiezen, of er voor kiezen helemaal niet zwanger te willen worden.quote:
@vlindertje89, de test is dus meer uit voorzorg als ik het goed begrijp?
om welke 50 erfelijke aandoeningen gaat het eigenlijk? op de site wordt ik doorgelinkt naar een pagina van het amc die niet meer bestaat.
Op www.dragerschapstest.nl/preconceptie-dragerschapstest staan alle ziektes en ook de kenmerken van de ziektes waarop getest wordt.
En <3 IKEA! Daar heb ik ook wel eens staan zwijmelen bij de kinderafdeling ja.
De babyspullen kun je zo duur of zo goedkoop maken als je zelf wil (zoals Lemijn al zei), maar wat uiteindelijk véél meer kost zijn de veranderingen in de maandelijkse inkomsten en uitgaven. Probeer dus ook vooral dát op een rijtje te krijgen als je denkt dat het krap wordt!quote:
Ik wil niet straks groen licht krijgen en dan eerst nog moeten sparen als ik ook nu kan sparen...
Ik ben bijvoorbeeld 1 dag in de week minder gaan werken = 328 euro minder salaris per maand. Onze baby gaat 2 dagen per week naar de opvang = kost 197 euro per maand (na aftrek van kinderopvangtoeslag), etcetera.
Bij ikea vind ik alle kamertjes lelijk en maar één bedje mooi... Dus zijn we verder gaan kijken.
En een halve uitzet, neuh... We hebben een schommelstoel, een nog op te knappen tripp trapp en een box. En een wandelwagen voor een prikkie van vrienden overgenomen een tijd geleden, maar die gaat op marktplaats. Dat hebben we zo met hen afgesproken omdat hij daar vreselijk in de weg stond.
Ik vind het wel een verfrissend idee dat baby's echt niet zoveel nodig hebben. Een maxicosi is vrij onmisbaar als je een auto hebt, een manier om je baby te vervoeren, luiers, en een plek om te slapen, voeding-gerelateerde dingen, dat is het wel.
Ik ben wel erg blij dat ik nooit vooraf wat heb aangeschafd. Maargoed, ik ben ook één op de zes, dus de kans is groter dat je er geen spijt van hoeft te krijgen
Vlindertje: zou je dan besluiten geen kinderen te krijgen als je beide drager bent?
@Bobby:
voor de één op de zes. Ik lurk al een tijd mee in wohts en het andere topic en ik gun je dat tweede streepje zo ontzettend!Wat betreft de keuze als we allebei drager voor dezelfde ziekte blijken te zijn: wij zouden in dat geval kiezen voor een pgd traject, zodat je zeker weet dat er een embryo zonder de ziekte terug geplaatst wordt. Kiezen voor geen kinderen krijgen is voor mij geen optie omdat mijn kinderwens daar te sterk voor is, en op de natuurlijke manier zwanger worden en dan een vlokkentest laten doen en dan eventueel de zwangerschap afbreken bij een kind met de ziekte lijkt me mentaal heel zwaar. Een kind krijgen met één van de 50 ziektes is voor mij persoonlijk geen optie, ik werk in een academisch ziekenhuis en heb regelmatig lezingen etc bijgewoond over een aantal van de ziektebeelden waar op getest wordt en dat zie ik echt niet zitten, zowel voor het kind niet als voor mezelf niet. Nou lijkt een pgd traject me mentaal ook zwaar, maar vooraf kiezen om niet zwanger te worden van een ziek kind (en dus de zieke embryo's niet te laten terugplaatsen) lijkt mij wel een "makkelijkere" beslissing dan eenmaal zwanger nog het kind te laten aborteren. Wellicht dat als het pgd traject niks oplevert, ik alsnog voor de vlokkentest en eventueel afbreken optie zou gaan, want de kans op een niet ziek kind is in dat geval nog steeds 75%, maar dat zou me wel zwaar vallen.
Vandaar dat we de test dus ook laten uitvoeren, want er zouden voor ons dus echt consequenties aan vast hangen.
[ Bericht 6% gewijzigd door vlindertje89 op 08-07-2017 17:25:48 ]
PGD is toch alleen mogelijk bij sommige ziekten?quote:
Wat betreft de keuze als we allebei drager voor dezelfde ziekte blijken te zijn: wij zouden in dat geval kiezen voor een pgd traject, zodat je zeker weet dat er een embryo zonder de ziekte terug geplaatst wordt.
Wij hebben voordat ik zwanger werd alleen dragerschap voor erfelijke bloedarmoede (thalassemieën en sikkelcelanemie) laten onderzoeken bij mijn man, omdat hij een verhoogd risico hierop had (Turkse ouders). Voor andere ziekten zou het wel super toevallig zijn dat we (gezien onze verschillende achtergronden) precies dezelfde mutatie voor dezelfde ziekte zouden dragen, dus dat hebben we niet getest. Hij had overigens niks.
En de baby tot nu toe ook niet. Oh en qua wat-kost-een-baby: het onderzoek zou zo'n 20 euro kosten, maar omdat één van de uitslagen onduidelijk was, is er (zonder overleg vooraf) een aanvullend DNA-onderzoek gedaan van 180 euro.
Daar heb je gelijk in, dus een en ander zou ook nog afhangen van voor welke ziekte we dan precies allebei drager zouden zijn. Als mogelijk zouden we voor een pgd traject kiezen, als niet mogelijk zouden we denk ik wel voor de vlokkentest en eventueel afbreken gaan. Maar hopelijk is dat allemaal niet nodig natuurlijkquote:
[..]
PGD is toch alleen mogelijk bij sommige ziekten?
.De kosten van deze test zijn wel wat hoger (helaas - zo'n 650 euro) maar hebben we er wel voor over. Ik denk ook wel dat het verhaal van mijn collega het een heel stuk makkelijker heeft gemaakt om te kiezen of we de test wilden laten doen, ik kan me ook heel goed voorstellen dat veel mensen er geen behoefte aan hebben!
Oh ja, wij betaalden dan weer 600 euro voor de NIPT (is inmiddels goedkoper).quote:
De kosten van deze test zijn wel wat hoger (helaas - zo'n 650 euro) maar hebben we er wel voor over.
Nog weinig nieuws; behalve dat datum beslist is om spiraaltje er uit te halen: 23 september ! En daarna zien we het wel...quote:
Het rammelt minder erg dan de afgelopen maanden. Slik al braaf mn multivitamine met foliumzuur, zondag begin ik aan mn laatste pilstrip... nog ruim 3 weken en dan mag ik door naar het andere topicquote:
Het komt nu zo dichtbij dat de tijd die we moesten wachten voorbij lijkt gevlogen. Van 9 maanden, half jaar, laatste doosje pil naar nu laatste strip in zicht.
Wat leuk!Ja zeker. Nu duimen voor jou dat die klier stopt met klieren en je in november ook door mag.quote:
Oh wow dames! Dat klinkt alsof het behoorlijk opschiet bij jullie
SPOILERna overleg met de endocrinoloog op haar advies per afgelopen vrijdag gestopt met mijn medicatie. Drie maanden eerder dan gepland.. Nu goed in de gaten houden of mijn schildklier niet weer hyperen. Half september bloedprikken en als alles dan in orde is, krijgen we groen licht om te gaan proberen een baby te maken... Zo spannend!
quote:
Pssst...SPOILERna overleg met de endocrinoloog op haar advies per afgelopen vrijdag gestopt met mijn medicatie. Drie maanden eerder dan gepland.. Nu goed in de gaten houden of mijn schildklier niet weer hyperen. Half september bloedprikken en als alles dan in orde is, krijgen we groen licht om te gaan proberen een baby te maken... Zo spannend!
Ik rammel de pan uit, we zijn dus net verhuisd en met ons nog een heleboel jonge stellen. Oftewel: de halve straat is zwanger / heeft kleine kinderen.. maar daar wen ik vast ook wel weer aan.SPOILEROooh Tink wat spannend! Ik duim ontzettend dat half september het bloedprikken helemaal in orde is!!
TinkJa fijn hé? Ik kreeg vrijdag zomaar drie maanden cadeauquote:
endocrinoloog was ook echt heel stellig dat dat in mijn geval prima kan. Wel raar hoor, heb nu continu het gevoel dat ik iets vergeet omdat ik m'n medicatie niet meer hoef in te nemen. En het is inderdaad even doorbijten als je in een buurt vol kindjes komt te wonen ja. Ik vind het hier soms ook wel confronterend. Heb ik ook met programma's als 'vier handen op een buik'. Het voelt op de een of andere manier zo oneerlijk dat mensen die er niet om gevraagd hebben wel een kindje krijgen, terwijl er zoveel mensen zijn met een hele sterke kinderwens die niet - of nog niet - mogen...
nu duimen dat je lichaam het ook snapt.dat van de buren is herkenbaar. kinderrijke buurt waar we tegelijk met nog een aantal jonge stellen komen wonen en die hebben inmiddels al kinderen. maarja zij hadden ook een woning die al helemaal instapklaar was en onze woning moest nog naar deze eeuw worden gebracht. dat was een bewuste keuze.
tegelijk kan ik ook wel weer genieten van alle kinderen om ons heen. heerlijk om buiten de geluiden van spelende kinderen te horen of dat buurkinderen met onze katten komen knuffelen. ondertussen wegdromen bij het idee dat er over een tijd hopelijk ook een hummeltje van ons in de wijk speelt
[ Bericht 0% gewijzigd door Elleska op 16-07-2017 19:22:16 ]
Fijne arts ook, dat ze jullie niet langer laat wachten dan echt noodzakelijk! Zeker. Het plan was een jaar (tot 1 november) maar ik was zo beroerd en m'n antistoffen zo laag dat ze aan de telefoon meteen zei dat het prima was in mijn geval. Heel fijn. Ook wel heel erg spannend...quote:
Tink wat goed!
.Ik ben begonnen aan mn laatste pilstrip
Ik wacht met spanning op de afspraakbrief van het ziekenhuis, dan kan ik écht gaan aftellen tot een concrete datum met een groen of oranje stoplicht... gelukkig ben ik van mezelf heel geduldig...not!
Check! Brief is binnen. 31 augustus is al D-day! En dan horen we of de waardes goed zijn en of er voor de zekerheid een paar weken later nog eens moeten prikken of dat ik zo door m'n apk kom :-)quote:
Wat fijn de jompels hier!
Ik wacht met spanning op de afspraakbrief van het ziekenhuis, dan kan ik écht gaan aftellen tot een concrete datum met een groen of oranje stoplicht... gelukkig ben ik van mezelf heel geduldig...not!
quote:
[..]
Check! Brief is binnen. 31 augustus is al D-day! En dan horen we of de waardes goed zijn en of er voor de zekerheid een paar weken later nog eens moeten prikken of dat ik zo door m'n apk kom :-)
het is al bijna augustus!Precies! Nog 43 nachtjes slapenquote:
Merk wel dat ik nu echt de hele tijd ontzettend bezig ben met 'hoe voel ik me, gaat m'n schildklier nu misschien te snel, gaat het wel goed, wat als het niet goed is?' enzovoorts...Zorg voor leuke afleiding. Geniet van de zomer, drink nog een glaasje wijn als het mooi weer is, over 43 dagen mag dat niet meerquote:
[..]
Precies! Nog 43 nachtjes slapen
Dat weten we niet he? Dan horen we of mijn schildklier nog normaal doet of dat we toch aan radioactief jodium gaan en dus minstens nog een half jaar moeten wachten..quote:Op woensdag 19 juli 2017 11:47 schreef Camac het volgende:
[..]
Zorg voor leuke afleiding. Drink nog een glaasje wijn als het mooi weer is, over 43 dagen mag dat niet meer
Maar het is geen slecht idee. Cheers alvast!
Jouw schildklier gaar zich maar gewoon gedragenquote:
[..]
Dat weten we niet he? Dan horen we of mijn schildklier nog normaal doet of dat we toch aan radioactief jodium gaan en dus minstens nog een half jaar moeten wachten..
Maar het is geen slecht idee. Cheers alvast!
Op dit moment hebben we nog wat beren op de weg, maar ergens in de komende 12 maanden hoop ik dat we er toch wel voor kunnen gaan.
De huidige beren op de weg:
-Ik heb beide zwangerschappen hyperemesis gravidarum gehad, bij de laatste zwangerschap zelfs 9 maanden lang iedere dag overgegeven, wat dus betekent dat bij een zwangerschap er erg veel werk op de schouders van mijn man terecht komt. Hij ziet vooral erg op tegen 9 maanden dat ik uit de running zou kunnen zijn.
-Man is op dit moment thuisblijf-papa. Zwangerschapsverlof is hier (buitenland) niet betaald, dus als ik zwanger zou worden zou het wel fijn zijn als man een tijdje voor inkomen kan zorgen.
-We hebben een genetische afwijking en 50/50 kans dat een volgend kindje dezelfde afwijking heeft als ikzelf en mijn twee andere kinderen. In principe is er prima mee te leven, maar het vergt wel wat extra intensieve zorg in de eerste jaren, vandaar ook dat ik waarschijnlijk extra lang zwangerschapsverlof zal nemen.
-En als laatste....3 kinderen ... wordt dat niet ontzettend druk? Worden we dan niet gillend gek? En krijg ik na 3 zwangerschappen uberhaupt ooit nog een slank figuur terug?
Maar ja, dan kijk ik naar mijn huidige twee kinderen en zie ik hoe veel liefde er tussen die twee is. Hoe lief ze samen zijn (meestal), alle knuffels die ze elkaar geven en hoe ze het liefst samen naast elkaar zitten en elkaars handje vasthouden en dan voel ik dat mijn kinderen mijn grootste rijkdom zijn en dan wil mijn hart er meer....
Het klinken wel als behoorlijk reële beren op jullie weg, zeker omdat het niet alleen voor jou, maar ook voor je man financieel en praktisch zwaar zou worden om aan een derde te beginnen.
En txs voor de felicitaties. Mijn schildklier begint langzaamaan weer zelf iets te doen en dat betekent dat hier even alles (lichamelijk, maar vooral ook mentaal) op z'n kop staat...
Nog 38 nachtjes slapen!
Ik vind dat nog wel beste beren op een weg als ik het zo lees. Zeker gezien de opsomming van een genetische afwijking, aanslag op jouw lichaam, het effect en de impact van 9 maanden uit de running zijn op jouw kinderen en man (en dat hij tegelijkertijd voor inkomen, huishouden en gezin moet zorgen) en jouw zorgen om een strak lichaam (echt serieus???? En dan je bericht starten met dat je begrip hebt voor mensen waarbij het niet lukt?? Ga je schamen)quote:
Ik kom maar eens heel voorzichtig hier binnen geslopen. Het wordt tijd dat ik eerlijk aan mezelf (en aan het fok forum naturlijk) toegeef dat ik toch echt weer flink aan het rammelen ben. We hebben al 2 kindjes (1 en 3 jaar oud) en mijn verlangen naar nog een kindje wordt steeds groter. Ik begrijp dat het misschien wat hebebrig over komt, vooral omdat ik weet hoe veel mensen ontzettend hard moeten werken voor uberhaupt 1 kindje, en het sommigen zelfs helemaal niet gegund is.
Op dit moment hebben we nog wat beren op de weg, maar ergens in de komende 12 maanden hoop ik dat we er toch wel voor kunnen gaan.
De huidige beren op de weg:
-Ik heb beide zwangerschappen hyperemesis gravidarum gehad, bij de laatste zwangerschap zelfs 9 maanden lang iedere dag overgegeven, wat dus betekent dat bij een zwangerschap er erg veel werk op de schouders van mijn man terecht komt. Hij ziet vooral erg op tegen 9 maanden dat ik uit de running zou kunnen zijn.
-Man is op dit moment thuisblijf-papa. Zwangerschapsverlof is hier (buitenland) niet betaald, dus als ik zwanger zou worden zou het wel fijn zijn als man een tijdje voor inkomen kan zorgen.
-We hebben een genetische afwijking en 50/50 kans dat een volgend kindje dezelfde afwijking heeft als ikzelf en mijn twee andere kinderen. In principe is er prima mee te leven, maar het vergt wel wat extra intensieve zorg in de eerste jaren, vandaar ook dat ik waarschijnlijk extra lang zwangerschapsverlof zal nemen.
-En als laatste....3 kinderen ... wordt dat niet ontzettend druk? Worden we dan niet gillend gek? En krijg ik na 3 zwangerschappen uberhaupt ooit nog een slank figuur terug?
Maar ja, dan kijk ik naar mijn huidige twee kinderen en zie ik hoe veel liefde er tussen die twee is. Hoe lief ze samen zijn (meestal), alle knuffels die ze elkaar geven en hoe ze het liefst samen naast elkaar zitten en elkaars handje vasthouden en dan voel ik dat mijn kinderen mijn grootste rijkdom zijn en dan wil mijn hart er meer....
Ik weet niet hoe sterk het gevoel kan zijn voor een 3e kindje en ik zal me dat voorlopig ook niet kunnen voorstellen. Maar het komt over als 'we nemen er nog even één omdat ze zo leuk met elkaar om gaan, handjes vasthouden, kusjes geven, maar er zijn ook veel (zwaarwegende) redenen om het niet te doen. Dus we gaan er over een jaar voor omdat ik er graag meer wil want het is zo schattig...'
Ja je komt erg hebberig over. Denk toch wat meer met je verstand dan met je hart, hoe moeilijk dat ook is. Geniet lekker van de twee mooie lieverds die je hebt en zorg ervoor dat ze enorm veel liefde, zorg en aandacht krijgen. Een extra kindje kan deze balans ook compleet verstoren als je pech hebt.
Ik kan me voorstellen dat Dodoria's relaas zuur is om te lezen voor de rammelaars of probeerders die nog geheel met lege handen staan. Maar het is appels met peren vergelijken, wat mij betreft.
Jouw wens, met alle twijfels, mag hier net zo goed zijn Dodoria! Succes met beslissen.
Dodoria, ik vind het knap dat je zo bewust bij je rammels stilstaat. Succes met het maken van de keuze
Het spijt me dat mijn woorden je zo raken peaceful. Ik begrijp zeker hoe je je voelt als het niet lukt om zwanger te worden. Ik heb zelf ook in dat schuitje gezeten voordat ik kinderen had. Ik zie in je reactie hoe hoog het je zit en ik snap dat mijn afwegingen dan pijnlijk kunnen zijn.
Inderdaad Lemijn, eigenlijk komt iedere kinderwens toch voort uit een soort oerinstinct. Rationeel gezien weet ik ook wel dat het beter voor de wereld zou zijn als ik geen kinderen had gekregen, maar dat instinct zat toch bij mij, net als bij velen, te diep om te negeren. Dankjewel voor je berichtje.
Het stuk wat ik niet tof vind is eerst reageren met begrip hebben voor mensen die nog met lege handen staan en daarna met een argument komen over een strak lichaam. Dan heb je wmb dus geen enkel idee. Dat dat voor mensen een deal is Cass snap ik echt niet als je bewust begint aan een zwangerschap. Je weet dat je lichaam kan veranderen. Dat klote en kut vinden snap ik allemaal, maar je krijgt er zo iets enorm moois voor terug! Iets wat nog steeds mensen niet gegund is. En dan is een strak lichaam voor mij echt geen dealbreaker.
Tof van je. En lees mij bericht vooral met rust, niet met boosheid. Dan valt het mee, woorden zijn alleen zo hard en ik weet ze niet altijd mooi te verzachten zoals sommigen dat hier wel kunnen.quote:
Het spijt me dat mijn woorden je zo raken peaceful. Ik begrijp zeker hoe je je voelt als het niet lukt om zwanger te worden. Ik heb zelf ook in dat schuitje gezeten voordat ik kinderen had. Ik zie in je reactie hoe hoog het je zit en ik snap dat mijn afwegingen dan pijnlijk kunnen zijn.
Het is duidelijk dat jíj vindt dat ze het niet moet doen. Maar daar gaat het hier toch niet over?
De keuze voor een kind is altijd een egoïstische keuze. Ik lees dat dodoria twijfelt, juist vanwege de gevolgen voor reeds aanwezige kinderen en man. Gevolgen waarvan ze zelf overigens aangeeft dat ze tijdelijk zijn. Wat is het probleem dan precies? Dat ze iets goeds kan 'verpesten' door een egoïstische kinderwens? Loopt niet iedereen dat risico?quote:
Ik zie te veel dat volwassenen handelen vanuit een eigen verlangen (die heel sterk is en kan zijn, dat weten we allemaal), maar te weinig stil staan bij de gevolgen en impact die het kan hebben op de reeds aanwezige kindjes (en man).
Het is een egoïstische keuze...
Dodoria, ik snap je helemaal..
Al heb ik niet zulke grote "beren op de weg".
Maar als we voor een derde gaan, verpesten we dan niet de perfecte balans in ons gezin, die we nu mogen ervaren?
Wat nou als een derde kindje niet gezond is/zich niet fijn voelt/ alle aandacht vraagt / ....(vul maar in)
Wat nou als ik weer ziek word..
En ik weet ook dat als ik voor een derde ga, best wel wat mensen verdrietig en gekwetst zullen zijn. Niet omdat ze het ons niet gunnen, maar omdat kinderen krijgen en kunnen opvoeden in onze omgeving niet vanzelfsprekend is.
Genoeg redenen om tevreden te zijn met mijn gezinnetje nu...
Maar als manlief en ik kijken naar ons gezin overheerst er een gevoel dat we nog niet compleet zijn.. Er is nog ruimte in ons hart voor dat derde kleine jongetje (jaja, zou ook een meisje kunnen zijn)..
Dus als we in november een definitief besluit nemen om te stoppen met de pil is dit ook enorm egoïstisch..
Lastig Loj als je weet dat het anderen verdriet zou doen als julile nog een kindje zouden krijgen. Maar ik vraag me af of je daarom zelf dan ook maar geen kindje meer moet proberen te krijgen. Daar worden die vrienden natuurlijk ook niet beter van. Het is lastig he, met zo een gevoelige kwestie lijkt het wel of je het nooit goed kan doen.
Het is hard dat het voor sommigen moeilijk of onmogelijk is om hun kinderwens te realiseren. Maar dit betekent niet dat mensen voor wie het wel zo mag zijn zich geremd moeten voelen, of verantwoording af moeten leggen.
Het benoemen dat een kinderwens egoistisch is, vind ik altijd zo'n dooddoener. Alsof dat iets slechts is. Er zijn zat keuzes in het leven egoistisch en daar is niets mis mee.
Ik vind dit topic juist de plek om dit te kunnen uiten, zonder veroordeeld te worden voor je overwegingen. Want als er iets soms niet rationeel te verklaren is, dan is het wel de wens voor een kind.
En dan in de aanvulling; nog zo'n dooddoener is "maar je hebt al een kind/twee kinderen, dus wees daar dan blij mee."
Als de wens voor nog een kindje er is; is dat vaak net zo sterk als je wens voor de eerste. Dus als het om wat voor reden dan ook niet kan/lukt, is dat net zo goed rot.
En verder heb ik het er vandaag maar moeilijk mee. Geen idee wat het is, maar zit mezelf ontzettend in de weg. 37 nachten slapen tot de volgende uitslagen voelt als een eeuwigheid
Ook mee eens, maar dat is de "rationele" keuze tov dat gevoelsmatige. Je kunt beslissen niks met je gevoel te doen, maar dat mag dan uiteraard wel zeer doen (en dat doet niks af aan dat je dan alsnog wel flink kan rammelen). Ik krijg altijd een beetje het gevoel dat je, als je blij moet zijn met wat je hebt (want een ander heeft misschien wel minder), niet meer mag treuren om dingen die je wel verlangt, maar om wat voor reden dan ook niet kunt hebben. En dat klopt naar mijn idee niet.quote:
Aan de ene kant ben ik het daar mee eens (ontzettend eens zelfs!), maar aan de andere kant zijn er natuurlijk nog twee kinderen in het gezin aanwezig en hun belang is ook ontzettend groot. Ik kan me daarom - ook al ben ik het niet eens met de toon en de conclusie - voorstellen dat mensen zeggen:'joh, vergeet die andere twee niet...'.
En
voor jou! Kun je wat afleiding vinden ergens? Nog een vakantie voor de boeg misschien? Dan gaan de dagen hopelijk wat sneller..Tuurlijk mag je dan wel treuren! Absoluut. Ik bedoelde ook niet zeker niet dat dat niet mag. Ik heb knuffels in overvloed voor iedereen die om welke reden dan ook ergens verdriet om heeft...quote:
[..]
Ook mee eens, maar dat is de "rationele" keuze tov dat gevoelsmatige. Je kunt beslissen niks met je gevoel te doen, maar dat mag dan uiteraard wel zeer doen (en dat doet niks af aan dat je dan alsnog wel flink kan rammelen). Ik krijg altijd een beetje het gevoel dat je, als je blij moet zijn met wat je hebt (want een ander heeft misschien wel minder), niet meer mag treuren om dingen die je wel verlangt, maar om wat voor reden dan ook niet kunt hebben. En dat klopt naar mijn idee niet.
En
En nee, we zijn in mei op huwelijksreis geweest en de eerstvolgende paar dagen vrij zijn tussen kerst en nieuwjaar. Wel op 7 augustus en 21 augustus naar de tandarts om verstandskiezen te laten trekken, dus binnenkort wordt het rammelen ongetwijfeld doodzenuwachtig zijn
Was wel aan het overwegen om nog wat vrij te nemen, maar de planning op kantoor laat dat niet echt toe en ik heb ook niet meer zo heel veel dagen over. Dus even bedenken of we dat doen...
Dodoria, er is al veel over gezegd, maar ik vind het iig niet hebberig, je hebt nou eenmaal die wens en dat gevoel en daar kun je niet omheen. Dit lijkt me het juiste topic om daarover te luchten totdat jullie een definitieve keuze gemaakt hebben. Succes met jullie keuze.
Verder kan ik me helemaal vinden in jouw woorden sillie.
Jouw situatie lijkt me lastig Tink, ik lees dat je er erg veel mee bezig bent (de dagen aftellen). Ik hoop dat je wat afleiding kunt vinden. Het wordt er immers niet makkelijker op als je er zoveel mee bezig bent, lijkt me? Ik hoop iig op goed nieuws voor je.
Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje als Camac zo te lezen: ben ook al een tijdje met foliumzuur bezig nu. Mijn eisprong komt eraan en ik denk dat we er nu voor het eerst maar eens bewust op gaan letten.. dus ik schuif langzaam een topic op, denk ik.
De komende drie dagen heb ik twee zusjes te logeren, dus dan sowieso geen tijd om me druk te maken
. Leuk van je logeetjes! Veel plezier .Welkom nog dodoria! Ik sluit me helemaal aan bij wat de meeste posters hierboven over jouw post/je wens hebben gezegd. Ik kan me goed voorstellen dat de beren je op dit moment tegenhouden, maar kan me ook indenken dat de wens voor een derde zo sterk is dat het heel moeilijk is als je in een situatie zit waarin je er (nog) niet voor kan gaan! Zeker omdat een aantal van de beren tijdelijk van aard is. En dit lijkt me inderdaad bij uitstek het topic om die overdenkingen en emoties kwijt te kunnen.
Hier niet zoveel veranderd. We wachten op de uitslag van de dragerschapstest, vriend heeft nog geen baan (helaas bij alledrie de dingen die er liepen, niet geworden) en is er ook mentaal nog niet klaar voor. Ik verwacht hier nog minimaal een maand of 3 rond te hangen, zo niet langer.
Wat spannend Lingue! Ik lees al een tijd mee in heel OUD, dacht je naam al te herkennen uit het "en dan gaat het mis" topic dus heb even terug gezocht. Bijna 3.5 jaar geleden alweer.. Hartverscheurend. Is dat ook de reden dat je voorlopig nog geen acties onderneemt?quote:
Zal ik eens voorzichtig hier laten weten dat ik enorm rammel maar dat er voorlopig geen acties ondernomen worden om daar iets aan te veranderen...
Als je daar liever geen antwoord op geeft, of je hebt even geen behoefte om het daar over te hebben, lees dan vooral over mijn post heen
[ Bericht 4% gewijzigd door vlindertje89 op 03-08-2017 18:51:47 ]
En we hebben gezeik met de schoonouders en -zus over de gezamenlijke vakantie. Als het niet het park wordt waar wij heen willen, haken we af. Maar dan hebben we dus geen vakantie tot kerst...
Ja klopt, ik schoof de verkeerde kant opquote:
[..]
Wat spannend Lingue! Ik lees al een tijd mee in heel OUD, dacht je naam al te herkennen uit het "en dan gaat het mis" topic dus heb even terug gezocht. Bijna 3.5 jaar geleden alweer.. Hartverscheurend. Is dat ook de reden dat je voorlopig nog geen acties onderneemt?
Als je daar liever geen antwoord op geeft, of je hebt even geen behoefte om het daar over te hebben, lees dan vooral over mijn post heen
Ruim 3 jaar al weer...Dat zal altijd wel een 'dingetje' blijven.Onzekerheid, durven, toelaten, vertrouwen hebben.
Maar er zijn nog wat andere persoonlijke omstandigheden die eerst weer de rust terug moeten vinden voordat we dat stapje verder gaan nemen.
Gelukkig hebben we het de komende maanden zo enorm druk dat we volgend jaar verder kijken hoe de situatie is.
Nm. Heb de verkeerde voor me. Sorry!quote:
Zal ik eens voorzichtig hier laten weten dat ik enorm rammel maar dat er voorlopig geen acties ondernomen worden om daar iets aan te veranderen...
Spannend hoor. Eng ook denk ik?
[ Bericht 13% gewijzigd door Roomsnoes op 04-08-2017 09:23:55 ]
En genietend van de gedachte dat ik/we er mee bezig kunnen zijn. Dat mn partner mij begrijpt en mij de ruimte geeft. En dat t niet meer alleen een wens van mij is, maar dat ik die wens met iemand heb en kan delen.
Oh woeiquote:
Haaij sorry ik heb hier niet heel veel gepost maar ik ben een topic doorgeschoven. Hopelijk tot snel
Heel veel succes !!! Klinkt heftig Lingue; hopelijk kun je 'genieten' van het gezamenlijke gerammel. Dat is ook wel een ding waar ik enorm gelukkig van kan worden, het feit dat m'n vriend ook zo graag wil en de liefde die hij daarbij uitstraalt om (hopelijk) papa te (mogen) worden
Hier alvast m'n mam ingelicht dat ik m'n spiraaltje volgende maand er uit wil laten halen. Reageerde er heel neutraal op (maar dat had ik wel verwacht; want ze had al een idee dat het niet lang meer zou duren). Wel fijn om alvast even de ervaring van ma te horen en dat ze mee hoopt dat het allemaal vlot gaat e.d.
Hé, wat fijn!quote:
En genietend van de gedachte dat ik/we er mee bezig kunnen zijn. Dat mn partner mij begrijpt en mij de ruimte geeft. En dat t niet meer alleen een wens van mij is, maar dat ik die wens met iemand heb en kan delen.
Als ik me goed herinner stond je er destijds alleen voor toch? Wat een heftige tijd heb je achter de rug, mooi dat je nu kan toeleven naar de volgende stap.Hoe fijn dit te lezenquote:
Het wordt pas eng als t daadwerkelijk zo is denk ik. Tot die tijd is het zoals het nu ook is. Verdrietig soms om de gedachte, maar wel genietend vh leven in zn algemeenheid.
En genietend van de gedachte dat ik/we er mee bezig kunnen zijn. Dat mn partner mij begrijpt en mij de ruimte geeft. En dat t niet meer alleen een wens van mij is, maar dat ik die wens met iemand heb en kan delen.
Ja klopt. Tijdens en erna. Was een erg pittige tijd. Maar heb heel veel geleerd waardoor ik nu veel sterker in mn schoenen sta. Zeker metquote:
[..]
Hé, wat fijn!
erbij. Het er naar toe leven is al fijn. Dat maakt de basis alleen maar steviger.
. Fijn om te lezen. Het stukje van R. leeft hier bij mij wat intenser omdat ik hier toen veel mn verdriet kwijt kon.
En dat jullie dat meegekregen hebben en t nog weten
Oh wat fijn om te lezen dit, ik krijg er helemaal tranen van in m'n ogenquote:
[..]
Ja klopt. Tijdens en erna. Was een erg pittige tijd. Maar heb heel veel geleerd waardoor ik nu veel sterker in mn schoenen sta. Zeker met
Het er naar toe leven is al fijn. Dat maakt de basis alleen maar steviger.
Ook hier wordt nog regelmatig aan jullie gedacht
Wat heerlijk! Goed om je hier weer te zien Linguequote:
En dat t niet meer alleen een wens van mij is, maar dat ik die wens met iemand heb en kan delen.
quote:
Dankjewel voor de lieve bijzondere reacties. Heel fijn om te lezen.
Het is je gegund quote:
Dankjewel voor de lieve bijzondere reacties. Heel fijn om te lezen.
En dan heb ik een nieuw oppas adresje in de buurt, en zit ik daar met twee hummels van anderhalf, en dan kan ik alleen maar denken: dit wil ik ook!
Maar ja, vriend wil nog niet, en dan doen we het uiteraard nog niet. Maar wanneer wil hij dan wel? En dan ben ik er ook bang voor dat als hij er dan klaar voor is, het lang gaat duren.. ik heb adenomyose, en daardoor extreem pijnlijke menstruaties (en hoelang we het dus op de natuurlijke manier kunnen proberen voordat de pijn teveel wordt is niet zeker) en een verhoogde kans op een verminderde vruchtbaarheid. Dus het is al heel onzeker wanneer we kunnen gaan starten, en als we dan kunnen starten, ook nog heel onzeker hoe lang het gaat duren en of het op de natuurlijke manier gaat lukken en of het überhaupt wel gaat lukken.
Meestal kan ik het wel redelijk handelen, en lukt het me wel om vooral niet al te ver vooruit te willen kijken en de kansen niet te negatief in te schatten, maar soms grijpt het me toch even bij de keel of zo.
En dan vaak vooral net als vriend niet thuis is en ik het ook niet bij hem kwijt kan. Wel fijn om dan hier een plek te hebben om het van me af te schrijven
Waarom is hij er nog niet klaar voor? En hoe goed is hij op de hoogte van het verminderd vruchtbaar, wat zegt hij als jullie het er over hebben? Lijkt me zwaar hoor. Sterkte ermee en hopelijk draait hij snel om.quote:
Ik zit er vandaag een beetje doorheen. Vriend heeft gisteren te horen gekregen dat hij is aangenomen bij een baan, eindelijk, contract voor onbepaalde tijd met twee maanden proeftijd. Super fijn natuurlijk, al durf ik het denk ik pas écht te geloven na de proeftijd. Maar dat betekent dan ook dat de laatste praktische harde eis die ik had, is afgevinkt. Alleen vriend is er nog steeds niet klaar voor en weet ook niet wanneer wel.
En dan heb ik een nieuw oppas adresje in de buurt, en zit ik daar met twee hummels van anderhalf, en dan kan ik alleen maar denken: dit wil ik ook!
Maar ja, vriend wil nog niet, en dan doen we het uiteraard nog niet. Maar wanneer wil hij dan wel? En dan ben ik er ook bang voor dat als hij er dan klaar voor is, het lang gaat duren.. ik heb adenomyose, en daardoor extreem pijnlijke menstruaties (en hoelang we het dus op de natuurlijke manier kunnen proberen voordat de pijn teveel wordt is niet zeker) en een verhoogde kans op een verminderde vruchtbaarheid. Dus het is al heel onzeker wanneer we kunnen gaan starten, en als we dan kunnen starten, ook nog heel onzeker hoe lang het gaat duren en of het op de natuurlijke manier gaat lukken en of het überhaupt wel gaat lukken.
Meestal kan ik het wel redelijk handelen, en lukt het me wel om vooral niet al te ver vooruit te willen kijken en de kansen niet te negatief in te schatten, maar soms grijpt het me toch even bij de keel of zo.
En dan vaak vooral net als vriend niet thuis is en ik het ook niet bij hem kwijt kan. Wel fijn om dan hier een plek te hebben om het van me af te schrijven
Ben hier nooit gestopt met rammelen, maar het laatste schooljaar breekt aan en daarna zou ik in principe gewoon kunnen.
Het komt eindelijk 'dichtbij'. Enige probleem is dan nog baan of baby. Nou ben ik zo'n doemdenker die er vanuit gaat dat ze er direct wordt uitgeknikkerd bij een zwangerschap, maar ik ben echt niet van plan een paar jaar te verspillen voor een eventueel vast contract wat een godswonder is om te krijgen tegenwoordig. Dus ik ga toch maar voor de baby, en daarna zie ik wel.[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 19-08-2017 10:18:04 ]
. Een nieuwe baan brengt wel weer wat spanning met zich mee in het begin, eerst die proeftijd doorkomen en het is natuurlijk sowieso even wennen, het duurt even voor hij ingewerkt is en lekker op z'n plek zit. Ik kan me daarom best goed inbeelden dat hij nu helemaal niet met kinderen bezig is of bezig wil zijn. Bovendien zijn jullie ook pas verhuisd toch? Best veel verandering zo in korte tijd.
Ik zou hem nog eventjes de tijd geven om zijn draai te vinden. Ik begrijp dat je dit niet wil horen, maar ik denk echt dat over drie maanden dit gesprek met hem veel makkelijker gaat en hij er wellicht sneller voor open staat
. Neemt niet weg dat je absoluut ook je hart bij hem zou moeten luchten wmb, weet hij dat je ook zorgen hebt over je vruchtbaarheid?
Even een tegengeluid laten horen hoorquote:Op zaterdag 19 augustus 2017 10:15 schreef Myrr het volgende:
[..]
Waarom is hij er nog niet klaar voor? En hoe goed is hij op de hoogte van het verminderd vruchtbaar, wat zegt hij als jullie het er over hebben? Lijkt me zwaar hoor. Sterkte ermee en hopelijk draait hij snel om.
Ben hier nooit gestopt met rammelen, maar het laatste schooljaar breekt aan en daarna zou ik in principe gewoon kunnen.
:Wij hebben een meisje aangenomen die net zwanger bleek te zijn, kwam ze netjes vertellen voor ze het contract kwam tekenen. Was niet echt handig gezien we de versterking hard nodig hadden maar zij was wel zo snel ingewerkt en zo'n aanwinst voor het team dat ze gewoon een vast contract heeft gekregen nadat ze terug kwam van verlof
. Bovendien telt elke maand werkervaring in je voordeel - dus dat is absoluut geen jaar verspild imho. Met geen werkervaring is het moeilijker dan met een half jaar of een jaar ervaring op je cv. Maar ik weet niet hoe dat in jouw branche is.
Uit nieuwsgierigheid; je hebt het alleen over "ik", is er geen partner in beeld? Want dat maakt het wel lastiger, als je het in je eentje moet doen en evt een tijdje werkloos bent straks?
quote:
Ik zit er vandaag een beetje doorheen. Vriend heeft gisteren te horen gekregen dat hij is aangenomen bij een baan, eindelijk, contract voor onbepaalde tijd met twee maanden proeftijd. Super fijn natuurlijk, al durf ik het denk ik pas écht te geloven na de proeftijd. Maar dat betekent dan ook dat de laatste praktische harde eis die ik had, is afgevinkt. Alleen vriend is er nog steeds niet klaar voor en weet ook niet wanneer wel.
En dan heb ik een nieuw oppas adresje in de buurt, en zit ik daar met twee hummels van anderhalf, en dan kan ik alleen maar denken: dit wil ik ook!
Maar ja, vriend wil nog niet, en dan doen we het uiteraard nog niet. Maar wanneer wil hij dan wel? En dan ben ik er ook bang voor dat als hij er dan klaar voor is, het lang gaat duren.. ik heb adenomyose, en daardoor extreem pijnlijke menstruaties (en hoelang we het dus op de natuurlijke manier kunnen proberen voordat de pijn teveel wordt is niet zeker) en een verhoogde kans op een verminderde vruchtbaarheid. Dus het is al heel onzeker wanneer we kunnen gaan starten, en als we dan kunnen starten, ook nog heel onzeker hoe lang het gaat duren en of het op de natuurlijke manier gaat lukken en of het überhaupt wel gaat lukken.
Meestal kan ik het wel redelijk handelen, en lukt het me wel om vooral niet al te ver vooruit te willen kijken en de kansen niet te negatief in te schatten, maar soms grijpt het me toch even bij de keel of zo.
En dan vaak vooral net als vriend niet thuis is en ik het ook niet bij hem kwijt kan. Wel fijn om dan hier een plek te hebben om het van me af te schrijven
. Het is ook gewoon rot als je er zelf zo aan toe bent maar je partner nog niet. En zeker als je je dan nog zorgen maakt over je vruchtbaarheid! Wat mij hielp was samen een soort van evaluatiemoment inplannen. Je kan er niet hele dagen over praten (maar op sommige momenten wilde ik wel steeds opnieuw weten hoe lang ik nog moest wachten) en we spraken dan af wanneer we er op terug zouden komen. Ik had voor mezelf dan helder hoe lang ik sowieso nog moest wachten, maar vooral man wist wanneer ik weer terug zou komen op kinderen willen. Dus voordat we het erover hadden, was hij er dan toch al over aan het denken omdat de geplande afspraak er aan kwam zeg maar.
En, maar ik heb makkelijk praten want ik was snel zwanger, toen we eenmaal besloten voor kinderen te gaan was het voor mij zoveel makkelijker dan in de rammelfase. Zwanger willen worden deden we samen vanaf dat moment; rammelen had ik lange tijd alleen gedaan...
Oh, die is zeker in beeld!quote:
[..]
Even een tegengeluid laten horen hoor
Wij hebben een meisje aangenomen die net zwanger bleek te zijn, kwam ze netjes vertellen voor ze het contract kwam tekenen. Was niet echt handig gezien we de versterking hard nodig hadden maar zij was wel zo snel ingewerkt en zo'n aanwinst voor het team dat ze gewoon een vast contract heeft gekregen nadat ze terug kwam van verlof
Bovendien telt elke maand werkervaring in je voordeel - dus dat is absoluut geen jaar verspild imho. Met geen werkervaring is het moeilijker dan met een half jaar of een jaar ervaring op je cv. Maar ik weet niet hoe dat in jouw branche is.
Uit nieuwsgierigheid; je hebt het alleen over "ik", is er geen partner in beeld? Want dat maakt het wel lastiger, als je het in je eentje moet doen en evt een tijdje werkloos bent straks?
Hij rammelt niet echt geweldig hard mee, maar heeft er ook weinig op tegen (we hebben er al een en hij is een geweldige vader dus dat zit straks wel goed als de kleine veel te onafhankelijk wordt ). Als mijn stage straks goed gaat, kan ik er blijven werken. Niet de droombaan waar ik naar op zoek ben, maar inderdaad wel de ervaring voor op mijn cv. Mocht het wel een vast contract worden, yay, zo niet, jammer. Ik zit in een prima branche wat baangarantie betreft en financieel rooien we het wel.[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 19-08-2017 22:29:04 ]
Een evaluatie moment plannen is echt een slimme oplossing. Het geeft bij jullie allebei even rust en ruimte en voorkomt dat je vriend het gevoel heeft dat hij zich 24/7 aan het verantwoorden is.
Nog 11 nachten slapen tot onze onderzoeksuitslagen. Eerst vandaag lekker vliegeren en morgen verstandskies nummer 2 laten trekken en een halve dag werken . Dinsdag werken, woensdag een dagje zwemmen, donderdag werken en vrijdag bloedprikken en een halve dag thuis werken. Best relaxed weekje met lekker veel afleiding :-)
. Thanks voor jullie lieve reacties!Hij is er nu nog niet klaar voor 'omdat het nog niet zo voelt'. De verantwoordelijkheid van een baby, de afhankelijkheid van een baby, het verlies van vrijheid. Dat is voor hem een gevoel waarvan hij niet weet wanneer dat anders wordt. Hij weet wel zeker dat hij überhaupt kinderen wil, alleen 'nu nog niet'. Hij weet van de kans op verminderde vruchtbaarheid, en als we het erover hebben zegt hij dat hij wel snapt hoe ik me erbij voel maar dat hij ook niks kan doen aan hoe hij zich nu nog voelt. En dat is natuurlijk ook zo. Maar dat maakt het niet makkelijker helaasquote:
[..]
Waarom is hij er nog niet klaar voor? En hoe goed is hij op de hoogte van het verminderd vruchtbaar, wat zegt hij als jullie het er over hebben? Lijkt me zwaar hoor. Sterkte ermee en hopelijk draait hij snel om.
. Thanks
Dank je wel! Ik ben echt enorm blij met de baan, hij was al een jaar aan het zoeken..quote:
Vlindertje allereerst gefeliciteerd met de baan van je vriend! Wat een goed nieuws!
Een nieuwe baan brengt wel weer wat spanning met zich mee in het begin, eerst die proeftijd doorkomen en het is natuurlijk sowieso even wennen, het duurt even voor hij ingewerkt is en lekker op z'n plek zit. Ik kan me daarom best goed inbeelden dat hij nu helemaal niet met kinderen bezig is of bezig wil zijn. Bovendien zijn jullie ook pas verhuisd toch? Best veel verandering zo in korte tijd.
Ik zou hem nog eventjes de tijd geven om zijn draai te vinden. Ik begrijp dat je dit niet wil horen, maar ik denk echt dat over drie maanden dit gesprek met hem veel makkelijker gaat en hij er wellicht sneller voor open staat
Neemt niet weg dat je absoluut ook je hart bij hem zou moeten luchten wmb, weet hij dat je ook zorgen hebt over je vruchtbaarheid?
Ik snap inderdaad wel dat een nieuwe baan ook wennen is en dergelijke en dat er in zijn hoofd dan minder ruimte is voor iets als kinderen. Ik denk daar dan altijd vrij praktisch in: nee, een kind krijgen als je net twee weken een baan hebt is niet zo fijn, maar ja, dat is dan ook niet de realiteit. De realiteit is dat als ik nu zou stoppen met de pil, en áls ik dan al direct een cyclus zou hebben én zwanger zou worden, dat we over een maand of 9 a 10 een kind krijgen. En dan is hij dus al ruim een half jaar aan het werk. Maar ik besef me ook wel dat dat niet voor iedereen zo werkt.
Het is voor mij denk ik ook dat als we het er eerder over hadden, hij steeds aangaf nog steeds het gevoel te hebben student te zijn (we woonden nog in een studentenflat, hij hockeyde nog in een studenten hockeyteam, werkte niet etcetera) en dat hij dacht dat dat ook erg meespeelde in het nog niet klaar voelen voor kinderen. We zijn nu inmiddels ruim anderhalve maand geleden verhuisd en nu heeft hij ook een baan, maar aan zijn gevoel is dus nog niet zo veel veranderd. Dat valt me tegen, denk ik. Maar opzich snap ik ook wel weer dat het best veel veranderingen in één keer zijn. Nou is hij nog niet daadwerkelijk begonnen bij zijn baan, 15 september pas, dus misschien dat het dan wel wat met zijn gevoel doet.
Wat ook meespeelt is dat ik al bijna een jaar lang het gevoel heb dat los van de eventuele praktische zaken, het van mij wel nu mocht gebeuren. En dat alle praktische stappen die toen nog meespeelden inmiddels genomen zijn. Behalve dus zijn gevoel. Maar ik hoop inderdaad wel dat over een maand of drie, als hij echt gewend is aan het nieuwe huis en zijn nieuwe baan, zijn gevoel wel al wat is veranderd.
Heb het er vandaag ook met 'm over gehad en hij weet dus ook van mn zorgen over vruchtbaarheid, en de medische zaken die daarbij meespelen, maar dat verandert zijn gevoel natuurlijk niet. En dat begrijp ik ook wel weer. We kunnen natuurlijk niet 'alvast' gaan beginnen omdat het misschien wel lang gaat duren, want wie weet duurt het helemaal niet lang en ben ik wel ineens vlot zwanger terwijl hij er dan nog niet aan toe is.
Thanks!quote:
[..]
Wat mij hielp was samen een soort van evaluatiemoment inplannen. Je kan er niet hele dagen over praten (maar op sommige momenten wilde ik wel steeds opnieuw weten hoe lang ik nog moest wachten) en we spraken dan af wanneer we er op terug zouden komen. Ik had voor mezelf dan helder hoe lang ik sowieso nog moest wachten, maar vooral man wist wanneer ik weer terug zou komen op kinderen willen. Dus voordat we het erover hadden, was hij er dan toch al over aan het denken omdat de geplande afspraak er aan kwam zeg maar.
En, maar ik heb makkelijk praten want ik was snel zwanger, toen we eenmaal besloten voor kinderen te gaan was het voor mij zoveel makkelijker dan in de rammelfase. Zwanger willen worden deden we samen vanaf dat moment; rammelen had ik lange tijd alleen gedaan...
Dat is inderdaad wel een goede tip, we hebben nu afgesproken er begin november nog eens over te praten om te kijken hoe het er dan voor staat. Wat verwoord je dat mooi, zwanger worden deden we samen en rammelen had je lange tijd alleen gedaan.. Ik kan me heel goed voorstellen dat dat voor mij ook zo zal voelen. Het is, ondanks dat hij me wel begrijpt, toch best wel eenzaam. Want hij begrijpt wel dat het voor mij moeilijk is, maar in het gevoel van rammelen ben ik toch alleen.
Hoe is het bij jou nu sillie? Jij rammelde voor een tweede maar je man niet, toch?
En @ Tink: het komt nu al dichtbij he! Ik duim nog steeds ontzettend voor je op groen licht
[ Bericht 0% gewijzigd door vlindertje89 op 20-08-2017 18:32:34 ]
Wisselend. Ik wil rationeel gezien ook nog niet voor een tweede. Ik begin in januari met een opleiding en daar wil ik niet al zwanger mee starten. Daarnaast werkt mijn gezondheid op het moment écht niet mee. Op sommige dagen krijg ik het amper voor elkaar om fatsoenlijk voor W. te zorgen zelf. Laat staan als ik ook nog zwanger zou zijn...quote:
[...]
Hoe is het bij jou nu sillie? Jij rammelde voor een tweede maar je man niet, toch?
Maar dan emotineel, tsja, dan rammel ik de pan uit. Man ook wel, als in; hij wil graag een tweede, maar hij vindt het prima dat dat nog even duurt. Hij snapt daardoor mijn emotionele "maar ik wil nu al voor een tweede" buien niet zo goed.
Lastig, als dat emotionele en rationele niet met elkaar op één lijn ligt.quote:
[..]
Wisselend. Ik wil rationeel gezien ook nog niet voor een tweede. Ik begin in januari met een opleiding en daar wil ik niet al zwanger mee starten. Daarnaast werkt mijn gezondheid op het moment écht niet mee. Op sommige dagen krijg ik het amper voor elkaar om fatsoenlijk voor W. te zorgen zelf. Laat staan als ik ook nog zwanger zou zijn...
Maar dan emotineel, tsja, dan rammel ik de pan uit. Man ook wel, als in; hij wil graag een tweede, maar hij vindt het prima dat dat nog even duurt. Hij snapt daardoor mijn emotionele "maar ik wil nu al voor een tweede" buien niet zo goed.
En wat vervelend van je gezondheid! Herinner ik me goed dat je zware astma hebt? Daar veel last van? (Als je dit liever niet openbaar op forum hebt, let me know, dan haal ik het weg). En wel zicht op betere controle erop met medicatie oid of is dit gewoon hoe het met de medicatie al is?
quote:
[..]
Lastig, als dat emotionele en rationele niet met elkaar op één lijn ligt.
En wat vervelend van je gezondheid! Herinner ik me goed dat je zware astma hebt? Daar veel last van? (Als je dit liever niet openbaar op forum hebt, let me know, dan haal ik het weg). En wel zicht op betere controle erop met medicatie oid of is dit gewoon hoe het met de medicatie al is?
En dan loop ik ook nog met een chronische blaasontstekingSPOILERMijn astma inderdaad. Het wisselt nogal sterk; ik zit nu gewoon in een dip en dan krijgen we de medicatie eigenlijk niet goed. Dat komt wel weer (er is altijd zo'n omslagpunt dat het ineens weer beter met me gaat en dat de medicatie weer werkt), maar wanneer dat omslagpunt komt is even de vraag.
dus feest!Mijn man heeft weer een afwijzing binnen na een tweede gesprek en een belofte op een dagje meelopen hadden ze toch ineens een andere kandidaat. Hij solliciteert heel hard verder, maar ik ben het wachten op meer financiële ruimte nu wel een beetje beu...
En verder zijn we gisteren een dagje bij centerparcs geweest. Over rammelen gesproken
Ik mag morgen bloedprikken en dan krijgen we donderdag de uitslag. Doodnerveus word ik ervan, maar ik heb veel afleiding dit weekend, dus komt vast wel goed.
Tink, spannend inderdaad. Veel afleiding gewenst en natuurlijk hoop ik op goed nieuws donderdag voor je! En wat shit van de sollicitatie van je man, na zo'n belofte verwacht je toch niet dat er ineens een andere kandidaat is. Is hij al lang op zoek?
M'n vriend is vanaf vanmorgen 2 weken op vakantie, dus zit voorlopig in m'n eentje. Gelukkig wel wat dingen gepland, want ik vind t maar saai zo. Nu al haha. En maar lekker lange dagen maken op werk denk ik, kan ik wat uren sparen om als ie terug is nog een dagje vrij te nemen voordat hij half september ook aan z'n baan gaat beginnen.
Succes morgen Tink! Ik denk aan je!quote:
Ik mag morgen bloedprikken en dan krijgen we donderdag de uitslag. Doodnerveus word ik ervan, maar ik heb veel afleiding dit weekend, dus komt vast wel goed.
10:45 hier de deur uit, 11:35 aan de beurt (al loopt mijn endocrinoloog eigenlijk altijd uit). Het is ook nog eens in een ander ziekenhuis (twee ziekenhuizen in Tilburg, eentje in Waalwijk. Ga altijd naar dichtstbijzijnde in Tilburg en moet nu naar Waalwijk), dus dat maakt het extra spannend.quote:
Kan ik me voorstellen! Hoe laat mag je?
Van de drie mogelijke scenario's
- perfecte waardes, nul antistoffen, gaan met die banaan (kans is klein)
- perfecte waardes, heel weinig antistoffen, we wachten nog een paar weken af en moeten nog even geduld hebben
- slechte waardes: we gaan door naar het radioactiefjodiumtraject.
Durf ik niet te hopen op 1. Hoop vooral dat het niet nummer 3 wordt. Nog een maandje rammelen overleef ik wel, maar dat hele traject met radioactief jodium vind ik echt een heel rot vooruitzicht.
quote:
Geen goed nieuws. Details komen nog wel, nu eerst even bijkomen.
Wat klote Tink..!SPOILERIn a nutshell: waarden waren op het randje van oke en te snel. Hoogst waarschijnlijke conclusie: Graves is terug. Plan van aanpak: nog een maand wachten, 6 oktober weer overleggen. Als m'n waardes dan binnen de grenzen zijn (dan mogen ze nog 0,0 stijgen), krijgen we misschien groen licht. Waarschijnlijk zijn ze dan echt te hoog en rol ik het radioactiefjodiumplan in.
Op korte termijn zijn de consequenties daarvan: niet met mensen in contact (iig niet langer dan een uur binnen een meter van iemand zijn bijvoorbeeld). Op lange termijn: zes maanden een schommelende schildklier en dus hondsberoerd, grote kans op te trage schildklier (en dus de rest van m'n leven medicatie). En iig nog zes maanden (maar met de afspraken bij de nucleair arts enzo eerder 8 maanden) geen baby
Een operatie blijft risicovol en eigenlijk te invasief... en da's de enige andere optie zonder uitstel
We hebben het ook gehad over 'gewoon beginnen en hopen dat de Graves zich koest houdt' maar daar zijn (voor een baby en mij) behoorlijk wat risico's aan verbonden. Als ik überhaupt zwanger zou raken (die kans is al een stuk kleiner) hebben we het over miskramen, vroeggeboortes, aangeboren afwijkingen, groei- en hersenontwikkelingsachterstanden enzovoorts... Bovendien moet ik dan terug aan medicatie, maar mogen die alleen in heel kleine hoeveelheden ivm baby...
Dus zolang je geen 38 bent zegmaar, slaan ze 'gewoon proberen' en een operatie over als reële opties. En dat snap ik ook wel.
Wel stom, ik zat nou echt net onder de grenswaarden. En dus moeten we nog een maand wachten. En ik weet wel dat de kans bestaat dat m'n waarden zo blijven, maar de arts gaf ook heel duidelijk aan dat ze dat niet verwacht. Maar niet wachten is ook stom, want het kán wel.
ik had zo voor je gehoopt dat je nu gewoon echt aan de slag mocht met je kinderwens.Sterkte de komende wachtperiode weer.
Ik volg je situatie ook al een tijdje en heb meegeduimd voor goed nieuws. Wat een shitzooi zeg. Sterkte met het afwachten en nieuwe test en het moeten wachten...
Blegh! *understatement*
Ik zit mezelf een beetje in de weg. Nog 25 dagen wachten tot we een definitief ja krijgen of een definitieve doorverwijzing naar de nucleaire afdeling.
Kan me voorstellen dat het wachten vermoeiend is.....quote:
Hoe is het met de rest van de rammelaars hier?
Ik zit mezelf een beetje in de weg. Nog 25 dagen wachten tot we een definitief ja krijgen of een definitieve doorverwijzing naar de nucleaire afdeling.
Afspraak staat ingepland: 23 september spiraaltje er uit. Dan blijft het niet meer bij alleen rammelen hopelijk
Da's nog minder dan twee weken al! Heb je er zin in of vind je het spannend? Alleen wel jammer voor mij dat je dan een topic doorschuift. Het is hier al zo stilquote:Op maandag 11 september 2017 12:50 schreef PriemGirl het volgende:
[..]
Kan me voorstellen dat het wachten vermoeiend is.....
Afspraak staat ingepland: 23 september spiraaltje er uit. Dan blijft het niet meer bij alleen rammelen hopelijk
Ja wel een beetje spannend; maar valt eigenlijk goed mee. Veel zin in vooralquote:
[..]
Da's nog minder dan twee weken al! Heb je er zin in of vind je het spannend? Alleen wel jammer voor mij dat je dan een topic doorschuift. Het is hier al zo stil
Iets minder zin in menstruatie aangezien ik daar al 10 jaar vanaf ben en ik dus niet zo goed meer weet wat daarvan te verwachten M'n vriend vindt het - vlg mij - nóg een stuk spannender want die is al jaren aan het wachten om papa te worden haha
Wel schattig Dat ken ik ja. Ik ben ook al 12 jaar niet ongesteld geweest en stond ook echt als een soort van onwetende puber voor het schap met maandverband en tampons in de supermarkt. Nu ligt ergens achterin een kast waar ik nooit kom een pak of zes in allerlei verschillende vormen en matenquote:
[..]
Ja wel een beetje spannend; maar valt eigenlijk goed mee. Veel zin in vooral
M'n vriend vindt het - vlg mij - nóg een stuk spannender want die is al jaren aan het wachten om papa te worden haha
Kan me voorstellen dat je jezelf in de weg zit nu, het is ook iets wat zo spannend is dat het bijna niet te doen is om er niet steeds bij stil te staan of over na te denken. Ik duim echt heel hard dat je 6 oktober (toch?) het best mogelijke nieuws krijgt!
Ik vlieg zelf een beetje met emoties heen en weer, merk ik. De ene keer heel verdrietig omdat ik ook zo graag zo'n kleintje in huis wil, het volgende moment twijfelen waarom wil ik dit eigenlijk en misschien word ik ook wel heel gelukkig zonder kindje. Maar als ik dan denk aan hoe blij ik ervan word om op te passen, om de kinderen op m'n werk te testen, om in het vliegtuig op de rij achter een klein kindje te zitten die dan op de stoel gaat staan en naar je gaat kijken en lachen.. dan weet ik ook wel dat ik dat helemaal niet wil missen. Is denk ik een soort "zelfbescherming", onzekerheid. Ik vind het op het moment even heel lastig en weet niet zo goed wat ik met al die gevoelens aan moet.
Ik hoop dat je binnenkort de meest positieve uitslag kunt krijgen die er is. Wachten duurt dan erg lang.
Ik herken mij er wel een beetje in. Lastig he. Beetje die dubbele gevoelens. Ratio vs gevoel.quote:
....
Ik vlieg zelf een beetje met emoties heen en weer, merk ik. De ene keer heel verdrietig omdat ik ook zo graag zo'n kleintje in huis wil, het volgende moment twijfelen waarom wil ik dit eigenlijk en misschien word ik ook wel heel gelukkig zonder kindje. Maar als ik dan denk aan hoe blij ik ervan word om op te passen, om de kinderen op m'n werk te testen, om in het vliegtuig op de rij achter een klein kindje te zitten die dan op de stoel gaat staan en naar je gaat kijken en lachen.. dan weet ik ook wel dat ik dat helemaal niet wil missen. Is denk ik een soort "zelfbescherming", onzekerheid. Ik vind het op het moment even heel lastig en weet niet zo goed wat ik met al die gevoelens aan moet.
Het is goed om allebei te beseffen en uiteindelijk komen die 2 wel bij elkaar.
Ik geloof wel heel erg (voor mijzelf) dat dingen gebeuren zoals ze gebeuren en lopen. Ook de niet leuke dingen. Hoeveel verdriet er ook is (want dat mag er altijd zijn) ... Het heeft een doel. En het maakt je sterker en bewuster van het leven en de keuzes.
ik praat hiermee niets goed. Wil niemand voor t hoofd stoten. En ook ik kan boos en verdrietig zijn om situaties. Maar achteraf kan ik heel veel dingen begrijpen of inzien dat het goed is zo. Naja ik hoop dat het een beetje overkomt wat ik probeer te zeggen...
Lingue, voor een deel ben ik het met je eens. Net als dat elke keuze op het moment dat je hem maakt, de juiste keuze is. Dat je achteraf iets anders vindt, kan. Maar dat neemt niet weg dat je je keuze destijds gemaakt hebt om redenen die toen belangrijk voor je waren.
Toch vind ik dat ook heel moeilijk. Ik ben ziek en mag voorlopig geen kindje krijgen en dat doet zo vreselijk veel pijn soms, dat ik mezelf niet verkocht krijg dat dit gebeurt met een reden en een doel. Me zo ontzettend miserabel voelen als ik het afgelopen jaar gedaan heb, daar heb ik alleen maar van geleerd dat ik dat nooit meer wil. En als de uitslag 6 oktober is zoals we verwachten dat hij is, ga ik me toch weer precies zo voelen. En dat vind ik moeilijk te verkroppen...
Gelukkig doen mijn pilletjes hun werk en slaap ik inmiddels weer redelijk. Dat scheelt een hoop. Daarnaast is het onwijs druk op kantoor (vandaag een congres) en heb ik dus afleiding genoeg. En toch spookt het continu door m'n hoofd: Zou het tóch goed zijn? Nee joh! Dat weet je best, die kans is zo ontzettend klein, daar gaan we niet op zitten hopen. Nee, klopt, we gaan niet hopen. Maar het kán wel... Ja, het kan. Maar het is niet zo. Leg je er nou maar bij neer.
En net dat laatste, dat lukt me niet.
En ik snap je verdriet goed. Want je wilt iets maar je lijf staat het niet toe, nu. En daar ben je afhankelijk van. Je hebt er 0 invloed op.
En dan mag je ook het verdriet voelen en hoef je niet stoer te zijn. Want vroeg of laat komt het er toch uit.
Ik ken je geschiedenis niet helemaal, maar iets met je schildklier iig. Hoop dat je snel duidelijkheid hebt.
Ik heb van mijzelf een traagwerkende schildklier... Slik daar braaf medicatie voor. En alles lijkt qua waardes in orde.
Is het verstandig om vooraf met de huisarts te bespreken over een kinderwens hierdoor? Of geldt dat alleen in uitzonderlijke gevallen?
Ik heb de ziekte van Graves en mijn schildklier werkt dus veel te snel. Bij te langzaam en goed ingesteld op hormonen, zijn er in principe geen verhoogde risico's. Je kunt altijd je huisarts even bellen om het na te vragen. Dat stadium ben ik voorbij, al ruim een jaar onder streng toezicht van de endocrinoloog. Te snelle schildklieren behandelt de huisarts niet zelf.quote:
Op zulke momenten is dat ook het lastigst. Maar precies wat je zegt, achteraf kun je er wrs wel zo naar kijken. Dat is in de meeste situaties zo. Maar we leven in het nu.
En ik snap je verdriet goed. Want je wilt iets maar je lijf staat het niet toe, nu. En daar ben je afhankelijk van. Je hebt er 0 invloed op.
En dan mag je ook het verdriet voelen en hoef je niet stoer te zijn. Want vroeg of laat komt het er toch uit.
Ik ken je geschiedenis niet helemaal, maar iets met je schildklier iig. Hoop dat je snel duidelijkheid hebt.
Ik heb van mijzelf een traagwerkende schildklier... Slik daar braaf medicatie voor. En alles lijkt qua waardes in orde.
Is het verstandig om vooraf met de huisarts te bespreken over een kinderwens hierdoor? Of geldt dat alleen in uitzonderlijke gevallen?
Ik hoop dat je een volle agenda hebt tot 6 okt met voornamelijk leuke dingen. Beetje afleiding van de zaken wat er in je hoofd omgaat!
Ik kan niet wachten
Warrige post, maar zo voel ik me op het moment ook.SPOILERHier staat ineens echt alles op z'n kop. Mega geschil op mijn werk; opleiding gaat niet door en wellicht kan ik op zoek naar een andere baan. Vooral door de manier waarop zit ik nu ziek thuis; letterlijk ziek van de stress.
En dan dat rammelen... Die opleiding was een prima reden om even te wachten, maar nu dat niet doorgaat rammel ik onwijs. Maarja, nu eerst die nieuwe baan regelen. En dan eventueel snel zwanger zijn is natuurlijk ook niet handig...
quote:
Nog anderhalve strip
Ik kan niet wachten
wat tof! He wat rot voor je! Als ik iets geleerd heb van mijn afgelopen jaren, is dat praktische redenen belangrijk zijn, maar dat ik ze nooit meer doorslaggevend laat zijn. Maar ik kan me voorstellen dat je wereld helemaal op z'n kop staat nu.quote:Warrige post, maar zo voel ik me op het moment ook.SPOILERHier staat ineens echt alles op z'n kop. Mega geschil op mijn werk; opleiding gaat niet door en wellicht kan ik op zoek naar een andere baan. Vooral door de manier waarop zit ik nu ziek thuis; letterlijk ziek van de stress.
En dan dat rammelen... Die opleiding was een prima reden om even te wachten, maar nu dat niet doorgaat rammel ik onwijs. Maarja, nu eerst die nieuwe baan regelen. En dan eventueel snel zwanger zijn is natuurlijk ook niet handig...
quote:Warrige post, maar zo voel ik me op het moment ook.SPOILERHier staat ineens echt alles op z'n kop. Mega geschil op mijn werk; opleiding gaat niet door en wellicht kan ik op zoek naar een andere baan. Vooral door de manier waarop zit ik nu ziek thuis; letterlijk ziek van de stress.
En dan dat rammelen... Die opleiding was een prima reden om even te wachten, maar nu dat niet doorgaat rammel ik onwijs. Maarja, nu eerst die nieuwe baan regelen. En dan eventueel snel zwanger zijn is natuurlijk ook niet handig...
SPOILERJee, wat heftig!! Wat was de aanleiding? Ik neus regelmatig in wgr dus had daar je topic ook gezien, had het te maken met de contracten oid? Of iets compleet anders? En hoe groot is de kans dat je idd weg moet? Of wil je door de verstoorde verhoudingen nu sowieso zelf weg? Hoe dan ook enorm kut, en wat naar dat je er zoveel stress van hebt dat je er fysiek ziek van bent..
Ik kan me goed voorstellen dat als dit vooral je reden was om het nog even uit te stellen, je dan nu meteen weer enorm rammelt.
quote:
[..]SPOILERJee, wat heftig!! Wat was de aanleiding? Ik neus regelmatig in wgr dus had daar je topic ook gezien, had het te maken met de contracten oid? Of iets compleet anders? En hoe groot is de kans dat je idd weg moet? Of wil je door de verstoorde verhoudingen nu sowieso zelf weg? Hoe dan ook enorm kut, en wat naar dat je er zoveel stress van hebt dat je er fysiek ziek van bent..
Ik kan me goed voorstellen dat als dit vooral je reden was om het nog even uit te stellen, je dan nu meteen weer enorm rammelt.
SPOILERnee, die overeenkomsten waren al gedoe maar toen kwam er een shitload aan gedoe bij. Schreeuwende leidinggevende, van van alles en nog wat beschuldigd worden.. en het is gewoon niet waar. Weg moeten weet ik niet, maar ik vind de verhouding zo verziekt dat ik alle vertrouwen wel kwijt ben. Dus ik ga op zoek naar wat anders.
Ik zit vanmiddag bij de praktijkondersteuner, tijd om wat handvaten mee te krijgen, anders kun je me over een paar weken opvegen. Vind het wel spannend eigenlijkSPOILEREen schreeuwende leidinggevende ja? Bizar...
Wat goed van je! Is ook spannend. Succes straks!quote:
Pfft wat rot zeg.Ik zit vanmiddag bij de praktijkondersteuner, tijd om wat handvaten mee te krijgen, anders kun je me over een paar weken opvegen. Vind het wel spannend eigenlijkSPOILEREen schreeuwende leidinggevende ja? Bizar...
@sillie:
Ik zit vanmiddag bij de huisarts oa om een afspraak bij de praktijkondersteuner te plannen. Niet rammel-gerelateerd, maar zit laatste tijd wat minder goed in m'n vel, intens moe, nergens energie voor en daardoor zo'n spiraal van niks ondernemen en daar weer somber van worden en daardoor weer nergens zin in hebben en niks ondernemen. Eerst met huisarts overleggen of er medische oorzaak voor de moeheid gevonden kan worden en anders praktijkondersteuner om toch wat van me af te praten, of zo.SPOILERWat een idioten zeg, wat shit dat het zo moet gaan. Hopelijk heb je snel een veel leukere nieuwe baan!
Welkom bij de club van mensen in een negatieve spiraal....quote:
[..]
Wat goed van je! Is ook spannend. Succes straks!
@sillie:Ik zit vanmiddag bij de huisarts oa om een afspraak bij de praktijkondersteuner te plannen. Niet rammel-gerelateerd, maar zit laatste tijd wat minder goed in m'n vel, intens moe, nergens energie voor en daardoor zo'n spiraal van niks ondernemen en daar weer somber van worden en daardoor weer nergens zin in hebben en niks ondernemen. Eerst met huisarts overleggen of er medische oorzaak voor de moeheid gevonden kan worden en anders praktijkondersteuner om toch wat van me af te praten, of zo.SPOILERWat een idioten zeg, wat shit dat het zo moet gaan. Hopelijk heb je snel een veel leukere nieuwe baan!
Ik ga straks in de trein maar even een lijstje maken of een woordwolk ofzo met wat er zo overheerst in mijn hoofd momenteel. Ik vind de start van zo'n gesprek altijd zo rot.
SPOILERDe huisarts heeft vorige week 'milde depressie' op mijn dossier gestempeld en daar ben ik het eigenlijk niet mee eens, maar tegelijkertijd ben ik op een punt beland dat ik denk: maakt mij het uit, als iemand me maar gaat helpen.
Hé wat naar! Maar inderdaad, als dat stempeltje dan zorgt voor hulp, dan maar zo! Hoe is het gegaan?quote:
[..]
Welkom bij de club van mensen in een negatieve spiraal....
Ik ga straks in de trein maar even een lijstje maken of een woordwolk ofzo met wat er zo overheerst in mijn hoofd momenteel. Ik vind de start van zo'n gesprek altijd zo rot.SPOILERDe huisarts heeft vorige week 'milde depressie' op mijn dossier gestempeld en daar ben ik het eigenlijk niet mee eens, maar tegelijkertijd ben ik op een punt beland dat ik denk: maakt mij het uit, als iemand me maar gaat helpen.
Mijn huisarts is heel fijn, vraagt ook wat ik zelf zou willen enzo. Dus formulier mee om bloed te laten prikken om te kijken of er niet toch iets lichamelijks achter de moeheid zit, op de wachtlijst gezet bij de praktijkondersteuner voor als daar niks uit komt en een screenende vragenlijst voor distress/angst/depressie/somatiseren mee en een afspraak voor over 2 weken om die te bespreken. En ze drukte me nog op het hart dat als ik eerder wil komen omdat het niet goed gaat, ik vooral eerder aan de bel moet trekken en ik dan eerder terecht kan. Toch wel fijn, actieplan ofzo.
Dus over vijf minuten bel ik de bedrijfsarts om te overleggen.
@silly: heftig van je werk. Snap goed dat de verhouding verstoord is.
Ook ik zit niet goed in mijn vel.. En herken mijn signalen daar heel goed voor...
[ Bericht 35% gewijzigd door Lingue op 23-09-2017 11:44:49 ]
Het blijft nu dus niet meer bij rammelen... Ik heb de knoop doorgehakt en werk vanaf deze week een uur of 8 per week minder. Ik trok het gewoon echt niet meer...
Dank ! Jij nog heel heel veel succes en ik denk dat dit alvast een goeie beslissing is geweest in je situatie....quote:
Succes! We zwaaien je uit naar het WOHTS.
Ik heb de knoop doorgehakt en werk vanaf deze week een uur of 8 per week minder. Ik trok het gewoon echt niet meer...
Anderen ook heel veel succes verder. Dat er gauw wat positiviteit mag stromen in jullie spiraal en er wat rust gecreëerd kan worden. Knuf voor iedereen die het even extra kan gebruiken.
Leuk priem! Succes.quote:
Zo. Spiraaltje is er uit
Lief; dank jequote:
Ik heb een andere baan
. Ging bizar snel, toen een aantal concurenten lucht kregen van de situatie kreeg ik diverse uitnodigingen voor gesprekken. Dat leverde 3 concrete aanbiedingen op. Gisteravond de knoop doorgehakt en een keuze gemaakt. Ik krijg daar nu eerst een jaarcontract en daarna bij voldoende functioneren vast. Ik ga er van uit dat dat, ook met zwangerschap tussendoor, wel goed moet komen... En de opleiding die ik wilde doen kan daar ook, maar dan een jaartje later. Dat geeft ineens ruimte voor al een kindje.. Dus ik ga voorzichtig weer een topic doorschuiven
. Veel succes (ook wb het andere topic
)! Fijn Tink dat je minder kan werken! Hopelijk levert je dat een hoop rust op en daarmee dat je je ook wat beter gaat voelen!
Lingue, hoe is het nu met jou? Ik had je verhaal in spoiler wel nog gelezen, wat heftig! Super logisch dat dat ervoor zorgt dat je niet zo lekker in je vel zit.. Gecondoleerd nog!
Priem, wat fijn!! Hopelijk ben je zo weer uit wohts! Veel plezier de komende tijd
Sillie, wat ontzettend fijn!! Mooi om te zien dat andere instellingen je wél waarderen. En wat fijn dat je nu op kan schuiven naar wohts, én je wel over een jaar alsnog de opleiding kan gaan doen! Win-win situatie dus eigenlijk, achteraf gezien
. Voelt het voor jou ook zo? Ook voor jou hoop ik dat je snel weer wohts uit kan naar het volgende topic! Dat was inderdaad wel even goed voor mijn zelfvertrouwen ook ja. Alles was ook snel geregeld, aan mijn loonwens is volledig tegemoet gekomen en dus ook die opleiding op termijn (tegen véél gunstigere voorwaarden! ).quote:
Ik heb bij de huisarts fijn gepraat, met vriend fijn gepraat en op werk fijn gepraat. Ik kan zeer waarschijnlijk per december terug naar 32u ipv 36u contract, dat is een fijn vooruitzicht. Praten heeft goed geholpen en sta op wachtlijst bij de praktijkondersteuner voor wat extra handvaten.
Fijn Tink dat je minder kan werken! Hopelijk levert je dat een hoop rust op en daarmee dat je je ook wat beter gaat voelen!
Lingue, hoe is het nu met jou? Ik had je verhaal in spoiler wel nog gelezen, wat heftig! Super logisch dat dat ervoor zorgt dat je niet zo lekker in je vel zit.. Gecondoleerd nog!
Priem, wat fijn!! Hopelijk ben je zo weer uit wohts! Veel plezier de komende tijd
Sillie, wat ontzettend fijn!! Mooi om te zien dat andere instellingen je wél waarderen. En wat fijn dat je nu op kan schuiven naar wohts, én je wel over een jaar alsnog de opleiding kan gaan doen! Win-win situatie dus eigenlijk, achteraf gezien
Maar het voelt wel een beetje gek nog. Het ging ook ineens allemaal zo snel dat het me nog een beetje moet inhalen.
@Tink. Jij ook minder uren om rust te creëren. Hopelijk geeft het de ruimte die je nodig hebt.
@Vlindertje, fijn dat het praten heeft geholpen. Hopelijk kun je snel bij de praktijkondersteuner terecht zodat het wat meer ruimte kan krijgen om weer beter in je vel te zitten.
Hier staat standje overleven flink aan merk ik. Niet goed en fijn. Maar tis ook even niet anders. Soms is het gewoon even allemaal veel. En ben ik blij als er ein-de-lijk eens een beetje ademruimte kan komen.
Het rammelen is wel aanwezig, gelukkig op een fijne manier en niet overheersend, maar door de zorgen ook gewoon zo niet verstandig om er aan toe te geven.
Ik ga vandaag bloed laten prikken en dan is het aftellen nog vrijdag. Ik vind het spannend, maar het is (nog) niet allesoverheersend
12:20 is de afspraak, over iets minder dan vier uur de deur uit. Ben nu thuis 'aan het werk' en ga zo maar eens een grote kop thee maken en een boterham smeren.quote:
Heel veel succes morgen Tink! Kom je de tijd nog een beetje door? Hoe laat mag je?
Ik denk aan je Tink, veel succes vanmiddag!
Tof Tink!!
Wat fijn!!!quote:
Voorzichtig goed nieuws bij de endocrinoloog! 😎 😊 🙃 Waardes aan de hoge kant, maar niet te hoog. Dus we mogen het onder hele strenge controle gaan proberen!
!!!!! had je dit nog verwacht?
Ik had vanochtend echt geen flauw idee wat het zou worden. En het is voorzichtig. Elke twee maanden terug voor check-ups en zodra m'n waardes verhoogd zijn, een nieuw plan van aanpak.quote:
Fijn Tink! Niet alleen dat je nu "aan de slag kunt" maar ook voor jouw lijf lijkt het me fijn dat je niet allerlei griezelige jodiumkuren of medicijnen hoeft te nemen nuquote:
Voorzichtig goed nieuws bij de endocrinoloog! 😎 😊 🙃 Waardes aan de hoge kant, maar niet te hoog. Dus we mogen het onder hele strenge controle gaan proberen!
Veel plezier en hopelijk blijft je schildklier nu stabiel.
Jullie allemaal heel veel succes met rammelen en hopelijk tot snel in wohts of z&g!
Wat fijn!
Tot over 2 weekjes
Hoi
SPOILERIk lurk inmiddels voor het vierde jaar in OUD en vind het nu wel tijd worden om me langzaamaan aan te sluiten hier... Het is alleen ook voor mezelf zelfs nog erg raar om te erkennen.
Ik moet nog iets minder dan twee jaar van mijn studie en kan die niet onderbreken (heb een beurs die ik anders niet krijg) dus nog "even" hard doorwerken en zachtjes doorrammelen
Dit weekend hadden we het erover, over wanneer hij erin mag (pas in het nieuwe jaar) en hoe dat zal zijn. Hij zei: "Het zal in het begin wel raar zijn in mijn eentje, want het is echt een huis om met zijn tweeën te wonen, of wellicht met zijn drieën."
Ik heb het vermoeden dat de borstvoeding een rol speelt in het verhaal, maar ik weet nog niet of ik wil stoppen met voeden (nog even los van het feit dat mijn zoon dat helemaal niet tof zou vinden).
OUD / Secret Santa 2017 interessepeiling
Maar mn vriend heeft vandaag gehoord dat hij niet door de proeftijd heen is
Echt, ik kan wel janken. Nou ja, ik zit te janken. In de trein. Een jaar lang zoeken en frustraties en alles, dan eindelijk iets gevonden, en dan toch niet..
Aaah jaargenootje, dat is wel echt heel kut. Weet je ook waarom niet? En huilen mag he, die tranen kun je maar beter kwijt dan rijk zijnquote:
Egopost, sorry, ik lees later bij en reageer dan ook op de rest..
Maar mn vriend heeft vandaag gehoord dat hij niet door de proeftijd heen is
Echt, ik kan wel janken. Nou ja, ik zit te janken. In de trein. Een jaar lang zoeken en frustraties en alles, dan eindelijk iets gevonden, en dan toch niet..
wat naar.Ik ben weer een beetje bijgekomen. Het was een traineeship waarbij je twee maanden opleiding volgt en daarna bij een klant geplaatst wordt voor 22 maanden. Vast contract, dus als ze voor die twee maanden training om zijn (proeftijd ook 2 maanden) niet weten waar ze je willen/kunnen plaatsen, mikken ze je er uit. Bij m'n vriend vonden ze ook dat hij te weinig vooruitgang liet zien na feedback. Balen dus.
Vooral omdat we er zo "dichtbij" waren - we hadden gezegd in december starten tenzij het mis ging in proeftijd of hij dan toch het echt nog niet zag zitten, en dat vooruitzicht is dus nu weg omdat het de vorige keer zo lang duurde om iets te vinden. Hij wil wel zelf ook heel graag weer snel aan de slag, dus ik hoop dat het dit keer wel snel gaat.
Tele6, welkom nog!! Wat een fijn vooruitzicht, bij hem intrekken op termijn, maar wel balen dat het door je studie nog wel even gaat duren! Op welke termijn hoop je aan een stage bij hem in de buurt te kunnen gaan beginnen?
Cholula, lastig dat het misschien met de borstvoeding te maken heeft dat je nog geen cyclus hebt! Lijkt me een lastige beslissing als je zou moeten stoppen met borstvoeden om weer een cyclus op gang te krijgen.
[ Bericht 9% gewijzigd door vlindertje89 op 28-10-2017 20:34:54 ]
Welkom (terug) Cholula. Balen dat de cyclus niet op gang gekomen is nog. Weet je al of je het zelf nog een even wil aankijken?
En jij ook welkom Tele6. Nog even rammelen vooropig dus, maar wel een mooi vooruitzicht op termijn.
Hier weinig te melden, behalve dat het rammelen soms wel heftiger aanwezig is. We bespreken het veel met elkaar maar de waslijst met ' dingen' moet echt eerst even kleiner worden voordat we zoiets groots en intens in ons leven willen verwelkomen. Tot die tijd vooral blijven 'oefenen'.
Oefenen is ook leuk, toch?quote:
Wat vervelend zeg Vlindertje! Hopelijk is er snel een nieuwe baan in het vooruitzicht!
Welkom (terug) Cholula. Balen dat de cyclus niet op gang gekomen is nog. Weet je al of je het zelf nog een even wil aankijken?
En jij ook welkom Tele6. Nog even rammelen vooropig dus, maar wel een mooi vooruitzicht op termijn.
Hier weinig te melden, behalve dat het rammelen soms wel heftiger aanwezig is. We bespreken het veel met elkaar maar de waslijst met ' dingen' moet echt eerst even kleiner worden voordat we zoiets groots en intens in ons leven willen verwelkomen. Tot die tijd vooral blijven 'oefenen'.
Is de lijst lang?Ik kijk het nog even aan. Ik denk dat ik in het nieuwe jaar stappen ga ondernemen.
Vlindertje, wat vreselijk balen voor jou en je vriendquote:
Thanks dames, lief!
Ik ben weer een beetje bijgekomen. Het was een traineeship waarbij je twee maanden opleiding volgt en daarna bij een klant geplaatst wordt voor 22 maanden. Vast contract, dus als ze voor die twee maanden training om zijn (proeftijd ook 2 maanden) niet weten waar ze je willen/kunnen plaatsen, mikken ze je er uit. Bij m'n vriend vonden ze ook dat hij te weinig vooruitgang liet zien na feedback. Balen dus.
Vooral omdat we er zo "dichtbij" waren - we hadden gezegd in december starten tenzij het mis ging in proeftijd of hij dan toch het echt nog niet zag zitten, en dat vooruitzicht is dus nu weg omdat het de vorige keer zo lang duurde om iets te vinden. Hij wil wel zelf ook heel graag weer snel aan de slag, dus ik hoop dat het dit keer wel snel gaat.
Tele6, welkom nog!! Wat een fijn vooruitzicht, bij hem intrekken op termijn, maar wel balen dat het door je studie nog wel even gaat duren! Op welke termijn hoop je aan een stage bij hem in de buurt te kunnen gaan beginnen?
Cholula, lastig dat het misschien met de borstvoeding te maken heeft dat je nog geen cyclus hebt! Lijkt me een lastige beslissing als je zou moeten stoppen met borstvoeden om weer een cyclus op gang te krijgen.
Ik heb afgelopen week te horen gekregen dat mijn stage aan het eind van mijn studie hoogstwaarschijnlijk Groningen moet worden
dus tja, geduld enzo... Voor nu zit ik dus nog gezellig hier om jullie allemaal uit te zwaaien hopelijk Dankjewel!quote:
Wat vervelend zeg Vlindertje! Hopelijk is er snel een nieuwe baan in het vooruitzicht!
Welkom (terug) Cholula. Balen dat de cyclus niet op gang gekomen is nog. Weet je al of je het zelf nog een even wil aankijken?
En jij ook welkom Tele6. Nog even rammelen vooropig dus, maar wel een mooi vooruitzicht op termijn.
Hier weinig te melden, behalve dat het rammelen soms wel heftiger aanwezig is. We bespreken het veel met elkaar maar de waslijst met ' dingen' moet echt eerst even kleiner worden voordat we zoiets groots en intens in ons leven willen verwelkomen. Tot die tijd vooral blijven 'oefenen'.
Goed dat jullie er zo mee bezig zijn, lijkt me. Ik hoop dat de waslijst gauw een lijstje wordt
Haha zeker! We vervelen ons niet ;-)quote:
[..]
Oefenen is ook leuk, toch?
Ik kijk het nog even aan. Ik denk dat ik in het nieuwe jaar stappen ga ondernemen.
De lijst is in zoverre lang dat we gewoon onze rust terug moeten vinden in alle chaos van de afgelopen tijd. Er is zoveel gebeurd. Daar hangt niet echt een tijd aan vast.
Ik vind het gewoon al fijn dat we het er over kunnen hebben. De wens delen.
Het jaar is bijna om. Hopelijk geeft je lichaam snel zelf weer een cyclus aan.
Hoe is het intussen?quote:
[..]
Oefenen is ook leuk, toch?
Ik kijk het nog even aan. Ik denk dat ik in het nieuwe jaar stappen ga ondernemen.
Gelukkig nieuwjaar aan iedereen hier! Ik wens jullie een heleboel goeds
Ik ging begin november naar de ha, werd uitgelachen, begon te huilen omdat ik me niet serieus genomen voelde en toen kreeg ik een doorverwijzing. Net voor de afspraak in het ziekenhuis werd ik ongesteld, voor het eerst sinds jaren.quote:
[..]
Hoe is het intussen?
Gelukkig nieuwjaar aan iedereen hier! Ik wens jullie een heleboel goeds
Nu wachten we mijn volgende menstruatie af en dan schuif ik een topic op.
Hoe gaat het bij jou?
Ik ben nieuw op het forum en ik heb twee kinderen maar ik heb nog nooit zoveel gerammeld als nu.. Maar goed, voorlopig blijft het nog bij rammelen.. Mijn vriend wil voorlopig nog geen derde kind..
quote:
Wat een goede en fijne verhalen, lees ik! Sterkte voor iedereen die om wat voor rede nog moet of wil wachten.
Ik ben nieuw op het forum en ik heb twee kinderen maar ik heb nog nooit zoveel gerammeld als nu. Maar goed, voorlopig blijft het nog bij rammelen. Mijn vriend wil voorlopig nog geen derde kind..
Ik weet niet of dit het goede topic is om te vragen. Want ik rammel wel maar we hebben al wel een kindje.
Nou ja ik steek gewoon van wal en als jullie allemaal zoiets hebben van "omfgbbq dat moet Zo niet hier dan kruip ik wel weg in een hoekje
".Dus ... We hebben een dochtertje van 2,5. Love of my LIFE
. En sinds een tijdje kriebelt het weer behoorlijk. Ook voor haar lijkt het me ontzettend leuk, een broertje of zusje erbij. Ze is heel zorgzaam en knuffelig en ik denk dat ze het superleuk zou vinden.
Maar nu zijn er wat "maren". Ten eerste ben ik chronisch depressief. Het ziet er niet naar uit dat dit binnen nu en een paar jaar anders gaat worden. Hierdoor vind ik het moederschap soms _zwaar_. En nu ben ik bang dat met een tweede het nog _zwaarder_ gaat worden. Ik voel me nu al een groot deel van de dag schuldig omdat ik voor mijn gevoel tekort schiet, dat wordt dan alleen maar erger lijkt me.
Ten tweede hebben we het financieel niet echt breed. Ik werk niet dus we leven van 1 inkomen. We komen net rond maar sparen zit er bijvoorbeeld niet in. Hoe moet dit met een tweede?
En we zijn nu 36 en 41. Ik wil geen 40+ zijn als ik nog een keer moeder word. Dus als we het willen moet het wel soort van binnenkort.
Rationeel gezien dus niet verstandig om voor een tweede te gaan... Echter is het gevoel sterk en moeilijk te negeren.
Ik ben benieuwd of jullie misschien met gedachtes kunnen komen hierover?
Ik ben bang dat als we het niet doen ik er eeuwig spijt van ga krijgen. Anderzijds wil ik ook geen situatie gaan creëeren wat ons huidige leven heel moeilijk gaat maken.
Mijn man wil trouwens wel graag een tweede. Die redeneert heel eenvoudig met "dat komt allemaal wel goed"
Ik wou dat ik kon zeggen dat het wel meevalt met dat "zwaar", maar dat kan ik niet. Ik ervaar het soms namelijk best als "zwaar" om 2 kinderen te hebben. Ik ben dan wel niet depressief, maar wel gekampt met burnout afgelopen jaar. Ik vond het met 1 kind soms best lastig, maar met 2 kinderen ben je gewoon echt ALTIJD mama.
Dat is dan ook meteen een afweging die je alleen voor jezelf kunt maken, maar ga er voorzichtig van uit dat het met 2 kinderen wel minstens een klein beetje pittiger zal zijn.
Wat geld betreft, sja, dat komt echt wel goed. Keuzes maken, niet alles nieuw willen kopen, en ik denk dat je dan echt wel een eind komt. Daarbij, dit is hoe de wereld er NU uitziet, wie weet hoe dat over 5 jaar is. Daar zou ik mijn keuze niet per definitie op baseren.
Dank je!quote:
QB
Ik wou dat ik kon zeggen dat het wel meevalt met dat "zwaar", maar dat kan ik niet. Ik ervaar het soms namelijk best als "zwaar" om 2 kinderen te hebben. Ik ben dan wel niet depressief, maar wel gekampt met burnout afgelopen jaar. Ik vond het met 1 kind soms best lastig, maar met 2 kinderen ben je gewoon echt ALTIJD mama.
Dat is dan ook meteen een afweging die je alleen voor jezelf kunt maken, maar ga er voorzichtig van uit dat het met 2 kinderen wel minstens een klein beetje pittiger zal zijn.
Wat geld betreft, sja, dat komt echt wel goed. Keuzes maken, niet alles nieuw willen kopen, en ik denk dat je dan echt wel een eind komt. Daarbij, dit is hoe de wereld er NU uitziet, wie weet hoe dat over 5 jaar is. Daar zou ik mijn keuze niet per definitie op baseren.
Een burnout !
Hoe deed je dat? Had je hulp? En als je uitgeput bent? Heb je een partner?Het financiële aspect is ook de minste van mijn zorgen. Want dat kan idd ook best tijdelijk zijn.
Ah thanks dan copy paste ik het daar ook ff . Misschien beter op zijn plek daar.quote:
Ook ik vond een 2e best zwaar. Het herstel duurde mij te lang ze huilde veel. Maar er zijn er heel veel met 2 of meer kinderen. Er is ook een topic over dan heb je er 2,3,4 oid
Succes met de afweging. Wij hebben een voorlopige datum
. Ik had het vorige week weer met vriend over zijn "ik wil wel maar nu nog niet", wat het dan is wat hem tegenhoudt. Zijn conclusie: de angst voor het onbekende, dat ik niet goed voor me kan zien hoe het zal zijn, dat ik van tevoren niet kan bevatten hoe het zal zijn.Mijn vraag: maar dat zal altijd zo zijn, want het blijft onbekend, je zal nooit echt weten hoe het is totdat het zo ver is. Dus wat maakt dan dat je het wel wil, maar niet nu? Wat gaat er dan over een jaar anders zijn hierin dat je dan wel wil?
En blijkbaar heeft dat bij hem iets getriggerd, want gisteren zei hij dat hij er nu toch wel anders tegenaan kijkt en wel denkt dat hij er in zoverre klaar voor is als hij denkt dat hij überhaupt gaat worden. Maar dat hij wel nog even tijd wil om aan het idee te wennen om er dan wel echt voor te gaan.
Gezien mijn proefschrift op 31-1-19 ingeleverd moet worden (einde contract en ik wil ook niet uitlopen of in ww verder schrijven) en ik niet daarvoor al met verlof zou willen, zou ik vanaf 1 juni zwanger mogen worden (dan ga ik met verlof direct na inleveren boekje). En dus hebben we besloten dat ik in principe 22 mei, de dag dat we terugkomen van vakantie, stop met de pil. We gaan er vanuit dat mijn cyclus niet direct normaal is (12 jaar aan de pil waarvan afgelopen 6 jaar continu doorgeslikt en voorafgaand aan pilgebruik wisselende cycli van tussen de 3 en 5 weken) en stoppen dus iets voor juni omdat we verwachten de eerste ronde eerst eens te kijken wat m'n cyclus doet en daarna echt te beginnen.
Liefst zou ik daarom begin mei al stoppen met pil, want dan vanaf juni eventueel bij wel normale cyclus al een kans, maar ik zit begin mei op congres en half mei week vakantie en dankzij adenomyose heb ik vrij heftige menstruaties, dus dat zie ik toch niet zitten dan. Dus vandaar bij terugkomst vakantie.
En nu vind ik het stiekem ook wel spannend
terwijl ik al 2 jaar wacht tot vriend er klaar voor is. Maar vriend heeft nog steeds geen baan, maar ja, voordat het kind er is heeft hij nog behoorlijk lang om er een te vinden en als de nood echt hoog is gaat 'ie gewoon in het magazijn werken bij de hema/picnic oid. nog maar drie maanden!!Ik zou dus morgen stoppen met de pil, maar dat is toch nog even uitgesteld. Nieuwe datum is nu 1 juli. Dus opzich nog steeds wel dichtbij. Ik ga vanaf morgen wel alvast beginnen met foliumzuur.
Ik ben er nog, zo rustig aan een beetje.quote:
Is er verder helemaal niemand meer aan het rammelen?
Ik zou dus morgen stoppen met de pil, maar dat is toch nog even uitgesteld. Nieuwe datum is nu 1 juli. Dus opzich nog steeds wel dichtbij. Ik ga vanaf morgen wel alvast beginnen met foliumzuur.
Hier is niet zo veel veranderd, behalve dat ik nu nog anderhalf jaar studie hoef ipv de twee jaar die ik een half jaar geleden nog moest Vrienden van ons hebben een kindje gekregen en daar gaan we over een tijdje op bezoek, ik ben erg benieuwd hoe mijn vriend is met zo'n kleintje.
Jammer dat het toch uitgesteld is. Maar het is inderdaad zo 1 juli. Hoe is het met je vriend? Is hij nog druk aan het zoeken? Het lijkt me een naar vooruitzicht dat je straks heel pijnlijke menstruaties hebt, ik hoop dat het dan meteen raak is
Ohh, kraambezoekquote:
[..]
Ik ben er nog, zo rustig aan een beetje.
Vrienden van ons hebben een kindje gekregen en daar gaan we over een tijdje op bezoek, ik ben erg benieuwd hoe mijn vriend is met zo'n kleintje.
Jammer dat het toch uitgesteld is. Maar het is inderdaad zo 1 juli. Hoe is het met je vriend? Is hij nog druk aan het zoeken? Het lijkt me een naar vooruitzicht dat je straks heel pijnlijke menstruaties hebt, ik hoop dat het dan meteen raak is
. Anderhalf jaar wachten is nog wel lang.. Hoe trek jij het wachten?Vriend is inderdaad nog steeds op zoek naar een baan. En vooralsnog lijkt het erop dat 1 juli daadwerkelijk nog gaat gebeuren.
En thanks, lief! Dat hoop ik uiteraard ook haha.
Er kwam iets tussenquote:Op vrijdag 8 juni 2018 10:36 schreef vlindertje89 het volgende:
[..]
Ohh, kraambezoek. Anderhalf jaar wachten is nog wel lang.. Hoe trek jij het wachten?
Vriend is inderdaad nog steeds op zoek naar een baan. En vooralsnog lijkt het erop dat 1 juli daadwerkelijk nog gaat gebeuren.
En thanks, lief! Dat hoop ik uiteraard ook haha.
onze relatie is uit. 
quote:Op donderdag 14 juni 2018 12:52 schreef Tele6 het volgende:
[..]
Er kwam iets tussen
Ik rammel ook om weer zwanger te zijn, maar rammel nog niet voor een tweede kindje. Sowieso moet ik 1 jaar wachten met zwanger raken, dus gaat het ook nog niet gebeuren.
Wat niet helpt is dat m'n beste vriendin (eind dec. bevallen) nu weer zwanger is haha. Ik wil oohoook!
Ochquote:
[..]
Er kwam iets tussen
dikke knuffel! Ik rammel al jaren. Nu is de deur die eigenlijk dicht was, weer een stukje geopend.
SPOILERKorte samenvatting, 3 ivf pogingen gehad zonder resultaat. Daarna pauze, maar partner wilde niet meer, dus besloten de kinderwens bij de wens te laten. Door omstandigheden en veel dingen die gebeurd zijn hebben we besloten te gaan scheiden.
Waarmee de deur dus weer op een kiertje staat.
Wie weet wat de toekomst nog brengt
Sterkte..
We gaan gelukkig heel vriendschappelijk uitelkaar, geen ruzie, alles verloopt gewoon rustig.
Misschien een hele botte vraag en als je niet wil antwoorden is het ook prima. Je hebt het erover dat de deur weer op een kier staat. Heb je een nieuwe partner? Of denk je aan een donor?
Nieuwe partner is er nog niet, maar wie weet wat de toekomst brengt. Donor is wel iets waar ik over nadenk, maar dat is pas al ik niemand meer zal tegen komen voor een bepaalde leeftijd, dat duurt nog wel ffquote:
Heftig DV, sterkte voor de komende tijd
Misschien een hele botte vraag en als je niet wil antwoorden is het ook prima. Je hebt het erover dat de deur weer op een kier staat. Heb je een nieuwe partner? Of denk je aan een donor?
Ik hoop dat je weer een lieve partner tegenkomt als de tijd daarvoor rijp is.quote:
[..]
Nieuwe partner is er nog niet, maar wie weet wat de toekomst brengt. Donor is wel iets waar ik over nadenk, maar dat is pas al ik niemand meer zal tegen komen voor een bepaalde leeftijd, dat duurt nog wel ff
En fijn te lezen dat jullie goed uit elkaar zijn gegaan
Oh, ik heb dit destijds helemaal niet gelezen! Wat naarquote:
[..]
Er kwam iets tussen
hoe is het nu met je?En DV, wat heftig zeg.. ook voor jou sterkte!
Het is nu eigenlijk een stuk beter dan het was in de laatste paar maanden dat we samen waren. Zoals een goede vriend het formuleerde: ik hoef niet meer én voor mezelf, én voor hem, én voor onze relatie te zorgen (waarbij voor mezelf zorgen er als eerste bij inschiet).quote:
[..]
Oh, ik heb dit destijds helemaal niet gelezen! Wat naar
En DV, wat heftig zeg.. ook voor jou sterkte!
Ik realiseerde me ook dat ik me veel te veel heb laten meeslepen doordat mijn ex best wat ouder was dan ik en al echt in de huisje-boompje-beestje-fase. Ik ben zelf pas begin 20, overweeg om nog naar het buitenland te gaan voor studie, ik wil nog zo veel. Ja, en later wil ik dan wel kinderen, maar ik heb nog de tijd.
Hoe is het met jou?
En knuffel voor DV. Ik wens je kracht en rust
Het leek me eerder al enorm moeilijk dat hij het echt niet meer wilde proberen en jij eigenlijk nog wel. Ik ben heel benieuwd wat de toekomst brengt voor je!Wat fijn dat het uiteindelijk wel beter voor je voelt zo! Klinkt inderdaad alsof het achteraf bezien wel goed is geweest dat het is gebeurd. En fijn dat je er dan nu achter kwam dat je je wat betreft kinderen een beetje mee hebt laten slepen. Lekker nog even de wereld zien!quote:
[..]
Het is nu eigenlijk een stuk beter dan het was in de laatste paar maanden dat we samen waren. Zoals een goede vriend het formuleerde: ik hoef niet meer én voor mezelf, én voor hem, én voor onze relatie te zorgen (waarbij voor mezelf zorgen er als eerste bij inschiet).
Ik realiseerde me ook dat ik me veel te veel heb laten meeslepen doordat mijn ex best wat ouder was dan ik en al echt in de huisje-boompje-beestje-fase. Ik ben zelf pas begin 20, overweeg om nog naar het buitenland te gaan voor studie, ik wil nog zo veel. Ja, en later wil ik dan wel kinderen, maar ik heb nog de tijd.
Hoe is het met jou?
En knuffel voor DV. Ik wens je kracht en rust
Hier kwam en ging de 1 juli "deadline" eigenlijk net zoals alle vorige "deadlines" voorbij zonder stoppen met de pil. Maar dit keer ook wel door mezelf, mijn PhD contract loopt nog tot eind van het jaar maar boekje duurt nog wel een maand of 6 langer voordat dat af kan zijn, dus zit met onzekerheid of er nog extra geld toegekend wordt om dat betaald af te maken (wel aanvragen gedaan) en ook wat twijfels over de relatie op lange termijn. Zijn nu 4.5 jaar samen en hij is altijd wat stiller geweest, weinig vragen stellen aan de ander, kort en bondig antwoorden in een gesprek, oftewel een gesprek op gang houden kostte best wel wat moeite en "diepere" gesprekken ware zeldzaam, werden altijd door mij geïnitieerd en leken ook meer een ondervraging dan een gesprek. Hij wil dat zelf ook graag veranderen (hij heeft vanuit huis ook eigenlijk nooit diepgaandere gesprekken gevoerd, altijd over koetjes en kalfjes, ik kom juist uit een tegenovergestelde situatie) en daar is hij nu mee bezig om dat te oefenen en ook met een coach om hem daarbij te helpen. Hij liep er namelijk ook erg tegenaan bij zijn zoektocht naar een baan en vooral de sollicitaties, dat de indruk die hij achterliet eigenlijk niet is zoals hij zou willen (niet zo geïnteresseerd, terwijl hij dat dan wel was bv). En dat is voor mij ook wel echt een voorwaarde dat ik daar verandering in zie voor ik ga stoppen met de pil, want ik wil niet voor de komende 60 jaar altijd degene zijn die de vragen stelt en de gesprekken op gang houdt en die zelf nooit wat gevraagd wordt (zwart-wit gesteld).
Lang verhaal, maar ja. Onder de streep heb ik wat twijfels maar hoop ik vooral dat het vriend lukt idd te veranderen (ook voor zichzelf) en dat ik subsidie krijg voor nog wat maanden. Dan zou voor mij het licht op groen staan. Maar ik verwacht dat daar nog wel een maand of 2 a 3 minimaal overheen gaan.