Zo, ik kon hem nog nét op mobiel vinden bij myAT, helemaal onderaan.
Wij hebben een voorlopige datum
. Ik had het vorige week weer met vriend over zijn "ik wil wel maar nu nog niet", wat het dan is wat hem tegenhoudt. Zijn conclusie: de angst voor het onbekende, dat ik niet goed voor me kan zien hoe het zal zijn, dat ik van tevoren niet kan bevatten hoe het zal zijn.
Mijn vraag: maar dat zal altijd zo zijn, want het blijft onbekend, je zal nooit echt weten hoe het is totdat het zo ver is. Dus wat maakt dan dat je het wel wil, maar niet nu? Wat gaat er dan over een jaar anders zijn hierin dat je dan wel wil?
En blijkbaar heeft dat bij hem iets getriggerd, want gisteren zei hij dat hij er nu toch wel anders tegenaan kijkt en wel denkt dat hij er in zoverre klaar voor is als hij denkt dat hij überhaupt gaat worden. Maar dat hij wel nog even tijd wil om aan het idee te wennen om er dan wel echt voor te gaan.
Gezien mijn proefschrift op 31-1-19 ingeleverd moet worden (einde contract en ik wil ook niet uitlopen of in ww verder schrijven) en ik niet daarvoor al met verlof zou willen, zou ik vanaf 1 juni zwanger mogen worden (dan ga ik met verlof direct na inleveren boekje). En dus hebben we besloten dat ik in principe 22 mei, de dag dat we terugkomen van vakantie, stop met de pil. We gaan er vanuit dat mijn cyclus niet direct normaal is (12 jaar aan de pil waarvan afgelopen 6 jaar continu doorgeslikt en voorafgaand aan pilgebruik wisselende cycli van tussen de 3 en 5 weken) en stoppen dus iets voor juni omdat we verwachten de eerste ronde eerst eens te kijken wat m'n cyclus doet en daarna echt te beginnen.
Liefst zou ik daarom begin mei al stoppen met pil, want dan vanaf juni eventueel bij wel normale cyclus al een kans, maar ik zit begin mei op congres en half mei week vakantie en dankzij adenomyose heb ik vrij heftige menstruaties, dus dat zie ik toch niet zitten dan. Dus vandaar bij terugkomst vakantie.
En nu vind ik het stiekem ook wel spannend
terwijl ik al 2 jaar wacht tot vriend er klaar voor is. Maar vriend heeft nog steeds geen baan, maar ja, voordat het kind er is heeft hij nog behoorlijk lang om er een te vinden en als de nood echt hoog is gaat 'ie gewoon in het magazijn werken bij de hema/picnic oid.
nog maar drie maanden!!