Depressie & Angst #139

quote:

Op vrijdag 12 mei 2017 10:01 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Dat is een volgende stap die ik wil nemen. Voor nu is niet reageren en er even niks mee doen al een stap vooruit.

[..]

Wat bedoel je met schema? Is dat gerelateerd aan schematherapie?
Vind t zelf ook jammer dat ik eigenlijk nu pas een idee heb wat er aan de hand is en dingen kan plaatsen. Terwijl ik toch al best een paar keer hulp heb gezocht. Maar misschien was ik er eerder niet echt aan toe, of stond ik er niet genoeg voor open. Nouja, beter laat dan nooit.

4G-schema idd. Ik was niet helemaal duidelijk daarin, mijn excuus
Ik heb eerlijk gezegd de indruk dat de hulpverlening helemaal niet zo capabel is in het inschatten van de daadwerkelijke problematiek van hun eigen cliënten. Ze doen vooral dat wat ze tijdens hun opleiding geleerd hebben, maar veel van de informatie die ze daar leren, blijkt gewoon niet goed te kloppen.

Ik vind vooral psychologen tegenvallen (lang verhaal). Ervaringsdeskundigen raken vaker steeds de goeie plek, zelfs als ze niks afweten van m'n eigen primaire diagnoses.

quote:

[..]

Dit heb ik zeker vanaf mijn pubertijd al wel zo, mogelijk ook wel eerder maar ik vind dat lastig te zeggen omdat dat erg lang geleden is en ik erg jong was. Ik heb er altijd wel in bepaalde mate last van gehad. Roken/vapen vlakten het altijd wel wat af, en ook de anticonceptiepil (hoe bizar ook) heeft er invloed op.
[..]

Ik vind dit lastig te verwoorden. Het heeft te maken met de vertrouwensband met mijn therapeut. Ik denk dat die niet stevig genoeg is, dat ik dit stuk met haar wil oplossen. Ze nam bij de therapie het voortouw, ik was een beetje vertwijfeld maar stemde wel in. En achteraf voelt het of zij een stukje heeft gezien dat ik niet met haar had willen delen, omdat het niet veilig genoeg is.

De vertrouwensband met m'n huidige hulpverlening hebben ze zelf vakkundig gesloopt door me vanaf begin 2016 in m'n eigen sop gaar te laten koken. Het was een fout van me ze te blijven vertrouwen, maar in die tijd wist ik simpelweg niet beter want ik gaf dingen toch echt duidelijk aan en het stond zelfs zwart op wit. Hoe dom kan een mens zijn? Ze waren niet duidelijk naar me en ze hadden hun mening over wat er bij me speelde vooraf al gevormd, weken daar niet vanaf. En al helemaal dat gelieg van ze, steeds maar weer wisselen, het is niet alsof ik niet geprobeerd heb m'n omstandigheden te verbeteren want ik had daar enorm veel last van.

Nu komen dingen weer op de rit, maar komende tijd gaat nog even pittig voor me worden...maar dit keer steek ik deze energie in mezelf ipv in het corrigeren van mensen die beter hadden moeten weten.

quote:

[..]

Het is deze specifieke therapie die niet wordt vergoed. Haptotherapie zit niet in het pakket. Dat was toen ik eraan begon bijna 2 jaar geleden geen punt maar ik kan momenteel niet meer dan 70 euro per maand (1 sessie) missen sinds ik in de ww zit.

Ik moet dus iets anders zoeken, en ja ook meteen maar uitzoeken of de reguliere ggz wel vergoed wordt. Ik weet eigenlijk nog niet precies wat ik nodig ga hebben om nu weer verder te kunnen. Maar ik heb een veel beter beeld van mijn hulpvraag dus ik denk dat ik een goede kans maak om verder te komen.

Vetgedrukte, wat had je nodig van je haptotherapie?

quote:

[..]

Ik heb de afgelopen 2 dagen best lekker kunnen ontspannen. Maar op wat je eerder zei over het gebruik: ik ga vanaf vandaag het even 'aanvoelen' of het echt nodig is en dan pas pakken.

Wat komt eraan dat je ze harder nodig hebt? En heb jij ze voor langere tijd? Ik dacht eigenlijk dat ze erg verslavend zijn. Het was de reden dat de huisarts me voor 10 dagen meegaf en aangaf dat het is om even de tijd te overbruggen tot ik een nieuwe behandeling heb.

Ik gebruik sinds begin dit jaar bijna helemaal geen medicatie meer, want heb het ook niet nodig.
Achteraf gezien heb ik 't vooral gebruikt om overend te blijven door de maandenlang voortdurende stress die door m'n eigen hulpverlening veroorzaakt werd. Nu is die stressor weg en ineens veer ik weer op, waardoor ik meer energie krijg om onafgeronde zaken (en zaken die al langer zijn blijven liggen) weer op te pakken.
M'n traject om zelf ervaringsdeskundige te worden, heeft door het gedoe met ze ook flinke vertraging opgelopen. Nu kan ik de boel weer rustig aan gaan opstarten (maar eerst even m'n privéshit wat verder damagecontrollen).

Ik had vandaag ook iets gepland ivm m'n toekomst, maar helaas ging dat niet door.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Verlate reactie want kost te veel moeite of zo.

quote:

Op zondag 30 april 2017 23:26 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik had (blijkbaar foutief?) het idee dat je na afloop van die woontraining kon doorstromen naar een echt eigen woning. Waaruit bestaan de twijfels van het langetermijnnut van je huidige behandeling?

Die wachtlijsten zijn idd funest. Misschien is het een idee om je hulpverlening te vragen of je eventueel voor urgentie in aanmerking zou kunnen komen? Je hulpverleners zouden toch iets op dit vlak moeten kunnen regelen? Er is zelfs nota bene iemand pas geleden hier bij mij in de buurt komen wonen die een woning ook urgentie had gekregen (alleenstaande man met psychische issues) en hij vertelde me dat hij dit via z'n psychiater voor elkaar had gekregen.

Wat ik heb gedaan is m'n tijd uitzitten door anti-kraak te gaan wonen. Verder is het misschien een idee om te gaan rondvragen of er een mogelijkheid is dat je elders ergens tijdelijk kunt wonen/logeren/tijd uitzitten (noem 't hoe je 't noemen wilt), maar ik kan me herinneren dat ikzelf to-taal niet zat te wachten om bij iemand in te trekken (niet dat ik die mogelijkheid had), zelfs m'n zus wilde me niet hebben en terug naar m'n ouders wilde ik absoluut niet.
Maar overweeg (nogmaals) achter urgentie aan te gaan. Zet desnoods iemand erop die echt voor je wilt gaan en die je situatie begrijpt en uit kan leggen.

Wel mooi dat je in elk geval tenminste wel -wat- vooruitgang hebt geboekt, maar ik kan me heel goed voorstellen dat als je daarna weer op straat staat (met als enige uitweg terug naar 1 van je ouders), dat dit als een lege halve overwinning zou kunnen voelen.

Maar vraag rond, vraag anderen om zelf voor je rond te vragen zodat je zelf minder hoeft rond te vragen (wat kan ontlasten). Hoeveel tijd meen je nodig te hebben om wel via de reguliere kanalen een woning te kunnen vinden? Hoeveel wachttijd kom je ongeveer tekort? Hoelang duurt je woontraining nog (oftewel, hoelang kan je -daar- blijven hangen?).

Er is geen sprake van urgentie bij mij want er zijn verschillende plekken waar ik terecht kan. Er is niemand bij wie ik wel zou willen intrekken.
Ik heb geen flauw idee hoe het zit met de wachttijd.
De kans is groot dat ik zeer binnenkort weer bij mijn moeder woon - die kliniek is blijkbaar niet de juiste plek voor mij, al blijf ik liever daar dan bij mijn ouders. Kutsituatie. Vrijdag heb ik een gesprek en dan zal er een beslissing worden genomen.

quote:

Op maandag 1 mei 2017 02:04 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Wat ik dan doe is voornamelijk zeg maar chronische stressoren neutraliseren en losse eindjes oplossen/afknopen. Een voorbeeld is om bepaalde dingen die me stress bezorgen meer uit handen te geven (dus bijvoorbeeld dingen die me moeite kosten, door anderen te laten doen (dit is wel een beetje een risico, want mensen "kunnen" het vervolgens weer verpesten, wat dan weer stress oplevert. Dus ik probeer dit wel aan de juiste mensen over te laten)). Soms doe ik dan tijdelijk even meer een beroep op anderen om me te helpen, maar het is geen goed idee om anderen voor langere tijd weer meer te belasten. In dat geval zou je de last wat meer kunnen afwisselen (en blijven peilen of je ze niet overbelast, wat bij een vriendin en meerdere vrienden van me net wel/net niet te zwaar voor ze was, maar het heeft me wel door die periode heen geholpen).

Ik heb bijvoorbeeld ondersteuning bij het regelwerk (zeg maar alles wat met o.a. het huishouden en de administratie te maken heeft, wat lucht kan geven bij het moeten doen van de meer vervelende must-dingen, zoals bijvoorbeeld nieuwe schoenen kopen).

Het voordeel hiervan is dat het structureel is.

Hetzelfde doe ik ook op sociaal gebied, vervelende mensen die me meer stress bezorgen dan ze waard zijn meer (of volledig) mijden. Ik heb hierdoor in de loop der tijd al meermalen met zelfs familieleden gebroken (de meeste contacten heb ik later weer hersteld, op een moment dat ik er weer klaar voor was).

Je tikte recentelijk iets over verjaardagen waar je wel heen bleef gaan, maar die je wel veel stress bezorgden? Overweeg om daar (tijdelijk) mee te stoppen, zeg maar voor een maand of 3 of zo.

Het klinkt best wel hard/cru, maar wanneer ik met sociale contacten breek, is het gewoonlijk een rationele beslissing die puur gebaseerd is op een vorm van emotionele damage-control. Een bonusvoordeel daarvan is dat wanneer ik met mensen breek (zoals ik dat 2 jaar terug bij m'n moeder had gedaan), ze daarna wel wat meer wakker worden geschud. Voordeel is ook dat ik -zelf- kan kiezen wanneer -ik- weer contact met ze wil en ik dit in principe tot in het oneindige kan blijven uitstellen (wat niet erg is, zolang het niet-hebben-van-contact me maar meer oplevert dan het me kost).

Van een vriendin van me weet ik dat ze om de zoveel tijd even van de radar verdwijnt. Dan weet ik dat ze even zeg maar geen tijd voor me heeft, maar ik weet ook dat ze na een tijdje vanzelf wel weer verschijnt en aangezien ik haar al meer dan 10 jaar ken (en dit gedrag ook van haar ken), kan ik daar prima mee omgaan want ik weet dat het niet persoonlijk is en dat is gewoon hoe ze is. Tegen sommige mensen heb ik al al eens gezegd dat ik even gedoe van mezelf heb en dat ik de komende tijd even niks meer van me ga laten horen (en dat ik bijvoorbeeld tot nader order ook even niet meer beschikbaar ben om bijvoorbeeld mee te chatten) en dit heb ik begin dit jaar ook bij een paar mensen aangegeven en zij vatten het prima op.

Dit alles is een visie die ik al langer heb en ik blijf daar toch wel een voorstander van. het is een beetje een kwestie van openstaande deuren dichtmaken/sluiten, zodat er minder openstaande deuren over blijven en ik per deur (of per probleem of whatever) meer concentratie/energie overhoud waar ik dan beter m'n focus op kan leggen. Anders heb ik ';t gevoel dat ik con-stant achter de feiten aan blijf lopen en uiteindelijk is niemand daarmee gebaat.

Er zijn niet echt stressoren die ik kan vermijden op dit moment. Ik moet gewoon doorgaan, want anders weet ik het niet meer.

quote:

Op maandag 1 mei 2017 13:28 schreef magnetronkoffie het volgende:
WRAP-verhaal knip.

Ik heb geen WRAP gedaan, maar ik weet wel welke dingen ik kan ondernemen als afleiding/om verergering te voorkomen. Ook al helpt het vaak niet.
Ik weet iets minder goed welke dingen ik juist niet moet doen, want wanneer is vermijden slecht en wanneer juist goed? Dat kan niemand me vertellen.

quote:

Op maandag 1 mei 2017 16:42 schreef scrupuleus het volgende:
Kan je accepteren dat het niet weg te halen is?
Dat je soms uit evenwicht raakt?

Ik kan wel accepteren dat ik gevoelig ben en mijn stemming nooit echt (lang) fantastisch zal zijn.
Maar ik kan niet accepteren hoe walgelijk ik ben en dat ik alles verpest, uiteraard.

quote:

Op maandag 1 mei 2017 18:30 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Heb je weleens overwogen dat je klachten trauma-gerelateerd zouden kunnen zijn?
De klachten en de door jou beschreven nare gebeurtenissen komen daar goed mee overeen (Als voorbeeld, ik moet dan denken aan wat je o.a. hier schreef)

[..]

Als je dit soort dingen meerdere malen meemaakt, dan kan dit traumatiseren en eerlijk gezegd komen de klachten die je hebt (zoals slecht slapen + nare dromen, sociale angsten, weinig eigenwaarde, etc) hier sterk mee overeen. Ze hebben veel overweg van (bijvoorbeeld) alle 6 de punten die op deze webpagina beschreven staan (niet allemaal evenveel nu ik 't nog een keer goed doorlees, maar m'n richting is denk ik wel duidelijk).

Ik heb van meerdere mensen goede dingen over EMDR gehoord, het schijnt zelfs jarenlang bestaande klachten te kunnen laten verdwijnen of sterk te verminderen. Ander voordeel is dat het min of meer meteen werkt.
Er scheen ook nog een bepaald medicijn voor mensen met PTSS te zijn, maar ik denk dat je daar zelf meer van weet dan ik.

^{Ik zag deze optie niet eerder, dus vandaar dat ik hier nu pas mee kom.}

Ik heb geen PTSS en die punten die op die site staan kunnen voor zoveel mensen (ook zonder stoornis) gelden en kenmerken zijn van andere stoornissen. EMDR is me wel eens aangeboden maar ik vind dat te raar en niet passend voor mij.

quote:

Op maandag 1 mei 2017 21:59 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Kut van je opleiding. Denk je dat het hebben van een nieuwe daginvulling wat kan bijdragen? Ook al heb je nergens zin in.
Ik ken het dubbele van dat gezeik helaas.

Snap ook dat je niet direct op een soort gaat hoor. Maar misschien wel weer gaan skaten , het wordt ook beter weer.
En zo'n ding om te meppen?
[ afbeelding ] Ben je niet afhankelijk van wanneer er iemand met je kan tafeltennissen en je kan er je frustraties op kwijt. Ze zijn er ook van beton of die je vast kunt zetten in de aarde, indien noodzakelijk....

Is dat een tennisbal aan een elastiek? Dat werkt toch niet?
Ik zou wel zo'n tennisbalschietmachineding willen hebben en ballen wegslaan met een knuppel. Maar dat is te duur.

quote:

Op maandag 1 mei 2017 23:01 schreef Quotidien het volgende:

[..]

Als je alleen woont zit je ook maar alleen met je ellende en kunnen de dagen heel lang zijn. Dan zou je willen dat je nog iemand in je omgeving had die zich om je bekommert.

Alleen wonen betekent niet dat ik niemand in mijn omgeving heb waar ik contact mee kan hebben.
Ik weet dat helemaal geen contact ook niet goed is, maar dan ziet en hoort niemand mij tenminste.

[ Bericht 0% gewijzigd door kuolema op 14-05-2017 22:20:18 ]

quote i.p.v. edit.

quote:

Ik weet iets minder goed welke dingen ik juist niet moet doen, want wanneer is vermijden slecht en wanneer juist goed? Dat kan niemand me vertellen.

Hier kom ik nog een keertje op terug. Dit is wel een goede vraag maar ben even te moe om dit nu goed uit te leggen.
Ik heb hier wel moeite mee (ik stel soms dingen zelfs jaren uit). Ik doe de dingen die me altijd wel moeite kosten met iemand samen (vaak (thuis)begeleiding) want zo hou ik meer tijd/energie over voor de dingen die me zelfstandig wel lukken. Op dit moment is dit even de beste oplossing voor mij. Vermijden doe ik wanneer ik daarmee energie bespaar zodat ik iets anders wel kan doen (iets wat ik ook wil vermijden, maar wat me minder energie kost om op te lossen en meer oplevert zodra ik het opgelost heb).

Stel ik heb 2 dingen die ik vermijd, A en B.
A oplossen/aanpakken zou me 10 energie kosten en 2 bla's opleveren
B oplossen/aanpakken zou me 7 energie kosten en 3 bla's opleveren.
Stel ik heb in totaal maar 4 energie. Ik wil eigenlijk beide dingen vermijden, maar doe uiteindelijk dan liever B want dan sta ik minder energie in het rood en levert me meer op. A blijf ik dan nog even langer vermijden. Zoiets.

Je hebt op zich geen officiële PTSS-diagnose nodig om last van trauma's te hebben (zoals je zelf al soort van aangaf).
Die site was achteraf idd geen goed voorbeeld (had ik ook al aangegeven, maar ik had het al gepost).

Je kunt er trouwens wel wat aan doen. Dat iets raar is, maakt dat iets nog niet ineffectief. Verder vind ik 't heel rot voor je dat je het gevoel hebt dat je nergens terecht kan en dat je blijkbaar toch daar weg moet.

Hoeveel jaar inschrijftijd heb je nu?

@ Quotidien

quote:

^{Kuolema schreef:}
Alleen wonen betekent niet dat ik niemand in mijn omgeving heb waar ik contact mee kan hebben.
Ik weet dat helemaal geen contact ook niet goed is, maar dan ziet en hoort niemand mij tenminste.

En een voordeel is ook dat je zelf je contactmomenten kunt uitkiezen. Zelf vind ik dit belangrijk.

^{Ik denk ik heb wel wat dingen gemist, komt misschien later nog wel.}

edit:

quote:

maar ik weet wel welke dingen ik kan ondernemen als afleiding/om verergering te voorkomen. Ook al helpt het vaak niet.

Dit herken ik trouwens wel. Ik heb tientallen copingstrategieën en ze werken meestal niet als een soort wondermiddel. Ik moet dan echt alle zeilen bijzetten om toch overeind te blijven staan.

Ik vind 't al wat dat je kunt accepteren dat je gevoelig bent en wat voor invloed dit op je stemming heeft (zowel de positieve alsook de negatieve).

Ik vind 't wel jammer dat je jezelf walgelijk vindt, ik denk daar anders over
Ik ben het niet met je eens dat je -alles- verpest. Wel denk ik dat je ergens wel weet dat je eigen sociale kring een negatief effect op je stemming heeft (en ook op wat je van jezelf vindt), daar je aangeeft meer alleen te willen zijn en niet meer naar je ouders terugwilt.

Misschien dat je ergens wel kunt begrijpen waar m'n soms ietswat xenofoob-achtige trekjes vandaan komen (want ik mag veel mensen niet).

Ik ben wel blij dat ik soms toch weer nieuwe leuke mensen blijf ontmoeten. Dat geeft me weer energie

[ Bericht 12% gewijzigd door magnetronkoffie op 14-05-2017 23:02:50 ]

Ik wilde nog even toevoegen dat het (daarmee doel ik op mijn beslissing om definitief met studeren te stoppen) voor mij als een rouw voelde.
Ik wilde persé -iets- van een opleiding gaan doen, maar studeren bleek voor mij toch te hoog gegrepen.

Daarom wil ik nu ervaringsdeskundige gaan doen. Ik weet dat ik het zou kunnen en 't geeft me iets om naar toe te werken. En er is vraag naar (zeker naar ervaringsdeskundigen die relatief veel in hun mars hebben en meer dan maar 1 dingetje hebben meegemaakt). En ik vind (GGZ-)psychologen sowieso best kut (no offense).

Misschien dat dit ook iets voor jou zou kunnen zijn (uiteindelijk). Ik weet dat je graag met kinderen werkt. Die zijn net te jong voor mijn doelgroep, maar er zal vast wel vraag naar zijn.

Je hoeft er natuurlijk niet meteen aan te beginnen (lijkt me dat je eerst even andere prio's hebt die je aandacht vereisen), maar ik denk dat je wel 1 van de betere zou kunnen worden.

quote:

Op maandag 15 mei 2017 01:48 schreef magnetronkoffie het volgende:

...

Daarom wil ik nu ervaringsdeskundige gaan doen. Ik weet dat ik het zou kunnen en 't geeft me iets om naar toe te werken. En er is vraag naar (zeker naar ervaringsdeskundigen die relatief veel in hun mars hebben en meer dan maar 1 dingetje hebben meegemaakt). En ik vind (GGZ-)psychologen sowieso best kut (no offense).

...

Ik heb even snel opgezocht, maar Ervaringsdeskundige klinkt als best heftige opleiding. Ik (als half-wees, nabestaande van zelfdoding, angststoornis-lijder en overlever van twee burn-outs) krijg het al benauwd als ik de omschrijving lees.

--
Ego-post: Verhuizing deze week. Het klussen in het nieuwe huis ging boven verwachting goed. Ik had er keiveel plezier in, tot ik eergisteren ineens inzag dat het écht gaat gebeuren. Heftige paniekaanval (met 'ik-ga-dood'-gevoel) waardoor ik een half uur hysterisch zat te janken en het écht even niet meer wist. Tussen toen en nu nog een paar 'milde' paniekaanvallen gehad.

Ik weet dat verhuizen de beste optie is. Ik weet dat we naar een keileuk huis verhuizen. Maar het is me gewoon even teveel.

quote:

Op maandag 15 mei 2017 10:06 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Ik heb even snel opgezocht, maar Ervaringsdeskundige klinkt als best heftige opleiding. Ik (als half-wees, nabestaande van zelfdoding, angststoornis-lijder en overlever van twee burn-outs) krijg het al benauwd als ik de omschrijving lees.

--
Ego-post: Verhuizing deze week. Het klussen in het nieuwe huis ging boven verwachting goed. Ik had er keiveel plezier in, tot ik eergisteren ineens inzag dat het écht gaat gebeuren. Heftige paniekaanval (met 'ik-ga-dood'-gevoel) waardoor ik een half uur hysterisch zat te janken en het écht even niet meer wist. Tussen toen en nu nog een paar 'milde' paniekaanvallen gehad.

Ik weet dat verhuizen de beste optie is. Ik weet dat we naar een keileuk huis verhuizen. Maar het is me gewoon even teveel.

Wat vind je zo benauwend aan de omschrijving?

Ik vind zelf verhuizen niet bepaald een pretje nee, maar het is blijkbaar voor een goed doel
^{(en godzijdank is verhuizen maar een heel tijdelijk iets).}

Tijdje Lorazepam gekregen, iets te enthousiast geslikt. Ben nu weer gestopt. Wordt ik om 5 uur snachts wakker wegens scary geluiden

Ik heb vandaag de doorverwijzing gekregen naar een andere praktijk die beter kan helpen dan mijn huidige therapeut.

Ik had m doorgestuurd en er achteraan gebeld. Ik hoorde dat er n wachtlijst is van 12 tot 14 weken. Ik ben blij dat ik nog wat oxazepam heb. Holy shit dat duurt lang.

Ik heb even geen idee hoe ik dat moet overbruggen in de fucked up staat waarin in nu zit.

Sowieso ga ik kijken of mijn verzekering wachtlijstbemiddeling kan doen. Maar dan nog. Dit is om van te huilen. Op zn zachtst gezegd.

Aangezien ik lijdt aan h- OCD (diagnose) na een trauma, kwam ik deze lezing tegen van Michiel die meedeed aan levenslang met dwang.

Erg veel herkenning, ook m.b.t. Queen. Ik heb dat ook, als ik in een auto zit en ik hoor een nummer met een artiest die homo is, moet die per direct uit omdat me hele hoofd met angstige homo- gedachten wordt gevuld.

quote:

Op woensdag 17 mei 2017 11:50 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik heb vandaag de doorverwijzing gekregen naar een andere praktijk die beter kan helpen dan mijn huidige therapeut.

Ik had m doorgestuurd en er achteraan gebeld. Ik hoorde dat er n wachtlijst is van 12 tot 14 weken. Ik ben blij dat ik nog wat oxazepam heb. Holy shit dat duurt lang.

Ik heb even geen idee hoe ik dat moet overbruggen in de fucked up staat waarin in nu zit.

Sowieso ga ik kijken of mijn verzekering wachtlijstbemiddeling kan doen. Maar dan nog. Dit is om van te huilen. Op zn zachtst gezegd.

Tijdelijk bij je huisarts vinger aan de pols beleid volgen?

quote:

Op zondag 14 mei 2017 22:21 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Hier kom ik nog een keertje op terug. Dit is wel een goede vraag maar ben even te moe om dit nu goed uit te leggen.
Ik heb hier wel moeite mee (ik stel soms dingen zelfs jaren uit). Ik doe de dingen die me altijd wel moeite kosten met iemand samen (vaak (thuis)begeleiding) want zo hou ik meer tijd/energie over voor de dingen die me zelfstandig wel lukken. Op dit moment is dit even de beste oplossing voor mij. Vermijden doe ik wanneer ik daarmee energie bespaar zodat ik iets anders wel kan doen (iets wat ik ook wil vermijden, maar wat me minder energie kost om op te lossen en meer oplevert zodra ik het opgelost heb).

Stel ik heb 2 dingen die ik vermijd, A en B.
A oplossen/aanpakken zou me 10 energie kosten en 2 bla's opleveren
B oplossen/aanpakken zou me 7 energie kosten en 3 bla's opleveren.
Stel ik heb in totaal maar 4 energie. Ik wil eigenlijk beide dingen vermijden, maar doe uiteindelijk dan liever B want dan sta ik minder energie in het rood en levert me meer op. A blijf ik dan nog even langer vermijden. Zoiets.

Je hebt op zich geen officiële PTSS-diagnose nodig om last van trauma's te hebben (zoals je zelf al soort van aangaf).
Die site was achteraf idd geen goed voorbeeld (had ik ook al aangegeven, maar ik had het al gepost).

Je kunt er trouwens wel wat aan doen. Dat iets raar is, maakt dat iets nog niet ineffectief. Verder vind ik 't heel rot voor je dat je het gevoel hebt dat je nergens terecht kan en dat je blijkbaar toch daar weg moet.

Dat klinkt simpel, maar in het echt is het niet een kwestie van cijfertjes afwegen.
Volgens mij kun je iets geen psychisch trauma noemen als er geen PTSS- of acute stresstoorniskenmerken zijn. Die criteria vormen de definitie.

Het is nu officieel, ik ga volgend weekend weer terug naar mijn moeder verhuizen.

quote:

Hoeveel jaar inschrijftijd heb je nu?

Ruim vier jaar.

quote:

@ Quotidien

[..]

En een voordeel is ook dat je zelf je contactmomenten kunt uitkiezen. Zelf vind ik dit belangrijk.

^{Ik denk ik heb wel wat dingen gemist, komt misschien later nog wel.}

Dat kun je inderdaad meer dan wanneer je met anderen woont, maar in mijn geval zullen er nog steeds zelfopgelegde sociale verplichtingen zijn.

quote:

edit:

[..]

Dit herken ik trouwens wel. Ik heb tientallen copingstrategieën en ze werken meestal niet als een soort wondermiddel. Ik moet dan echt alle zeilen bijzetten om toch overeind te blijven staan.

Ik vind 't al wat dat je kunt accepteren dat je gevoelig bent en wat voor invloed dit op je stemming heeft (zowel de positieve alsook de negatieve).

Ik vind 't wel jammer dat je jezelf walgelijk vindt, ik denk daar anders over
Ik ben het niet met je eens dat je -alles- verpest. Wel denk ik dat je ergens wel weet dat je eigen sociale kring een negatief effect op je stemming heeft (en ook op wat je van jezelf vindt), daar je aangeeft meer alleen te willen zijn en niet meer naar je ouders terugwilt.

Misschien dat je ergens wel kunt begrijpen waar m'n soms ietswat xenofoob-achtige trekjes vandaan komen (want ik mag veel mensen niet).

Ik ben wel blij dat ik soms toch weer nieuwe leuke mensen blijf ontmoeten. Dat geeft me weer energie

Ook mijn vriendengroep heeft een negatieve invloed op me (maar dat komt door mezelf) en na de laatste ontmoeting voel ik nog meer afstand, ik wil ze niet meer zien.
Ik voel me enorm eenzaam. Mensen zeggen 'je hoeft het niet alleen te doen' maar dat is niet waar.

quote:

Op maandag 15 mei 2017 01:48 schreef magnetronkoffie het volgende:
Ik wilde nog even toevoegen dat het (daarmee doel ik op mijn beslissing om definitief met studeren te stoppen) voor mij als een rouw voelde.
Ik wilde persé -iets- van een opleiding gaan doen, maar studeren bleek voor mij toch te hoog gegrepen.

Daarom wil ik nu ervaringsdeskundige gaan doen. Ik weet dat ik het zou kunnen en 't geeft me iets om naar toe te werken. En er is vraag naar (zeker naar ervaringsdeskundigen die relatief veel in hun mars hebben en meer dan maar 1 dingetje hebben meegemaakt). En ik vind (GGZ-)psychologen sowieso best kut (no offense).

Misschien dat dit ook iets voor jou zou kunnen zijn (uiteindelijk). Ik weet dat je graag met kinderen werkt. Die zijn net te jong voor mijn doelgroep, maar er zal vast wel vraag naar zijn.

Je hoeft er natuurlijk niet meteen aan te beginnen (lijkt me dat je eerst even andere prio's hebt die je aandacht vereisen), maar ik denk dat je wel 1 van de betere zou kunnen worden.

Goed dat je daar nog mee bezig bent. Hoe gaat het daarmee?
Ervaringsdeskundige worden lijkt mij helemaal niets. Ik wil liever niet iets met mensen doen.

quote:

Op zaterdag 20 mei 2017 18:16 schreef kuolema het volgende:

Ik voel me enorm eenzaam. Mensen zeggen 'je hoeft het niet alleen te doen' maar dat is niet waar.

[..]

Ik wil liever niet iets met mensen doen.

Eens.

Wil je eventueel wel iets met dieren?

Je moet het herstellen helaas wel helemaal zelf voor elkaar boksen idd. Maar toch fijn als je omgeving begrip en geduld kan opbrengen.

quote:

Op zaterdag 20 mei 2017 20:44 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Eens.

Wil je eventueel wel iets met dieren?

Ja, ik hou van dieren. Vooral van honden.
Een paar maanden geleden begon ik met hulp van begeleiding op zoek te gaan naar vrijwilligerswerk/dagbesteding met dieren. Dat ging niet zo soepel.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zaterdag 20 mei 2017 21:25 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ja, ik hou van dieren. Vooral van honden.
Een paar maanden geleden begon ik met hulp van begeleiding op zoek te gaan naar vrijwilligerswerk/dagbesteding met dieren. Dat ging niet zo soepel.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wat vervelend dat het zo gelopen is Kuolema. Ik snap dat je niet zo happig bent om nog op zoek te gaan maar ja. Is er toevallig een zwerfdierenopvang in de buurt? Apart van het asiel, alleen voor zwerfdieren. Ik weet niet waar je woont of je meerdere mogelijkheden hebt?

Mijn ervaring is nml dat de mensen op deze plekken best veel begrip hebben voor mensen met problemen, deze mensen werken vaak zelf ook niet voor niets tussen de beesten Maar er is vaak veel slechte ervaring met vrijwilligers die in wat voor reden dan ook snel afhaakten...

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zaterdag 20 mei 2017 22:05 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Wat vervelend dat het zo gelopen is Kuolema. Ik snap dat je niet zo happig bent om nog op zoek te gaan maar ja. Is er toevallig een zwerfdierenopvang in de buurt? Apart van het asiel, alleen voor zwerfdieren. Ik weet niet waar je woont of je meerdere mogelijkheden hebt?

Mijn ervaring is nml dat de mensen op deze plekken best veel begrip hebben voor mensen met problemen, deze mensen werken vaak zelf ook niet voor niets tussen de beesten Maar er is vaak veel slechte ervaring met vrijwilligers die in wat voor reden dan ook snel afhaakten...

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Er is weinig in de buurt. De dichtstbijzijnde dierenopvang is een asiel, dat is een uur reizen. Dat vind ik te lang. Verder een hertenkamp in mijn woonplaats en een kinderboerderij op een half uur fietsafstand. Dat is alles. Ik heb geen auto en kinderboerderijen in andere plaatsen liggen een stuk van het station af.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 0% gewijzigd door kuolema op 20-05-2017 22:53:40 ]

quote:

Op zaterdag 20 mei 2017 22:46 schreef kuolema het volgende:

[..]

Er is weinig in de buurt. De dichtstbijzijnde dierenopvang is een asiel, dat is een uur reizen. Dat vind ik te lang. Verder een hertenkamp in mijn woonplaats en een kinderboerderij op een half uur fietsafstand. Dat is alles. Ik heb geen auto en kinderboerderijen in andere plaatsen liggen een stuk van het station af.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Lelijk.
Nieuwe uitlaathonden zoeken dan?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zaterdag 20 mei 2017 23:34 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Lelijk.
Nieuwe uitlaathonden zoeken dan?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik heb straks thuis twee honden om uit te laten Mijn vriendinnetjes Ze zijn echt mijn redding soms, dat is dan weer een fijn ding van daar wonen.

Die beesten zijn waarschijnlijk alleen voor specifieke zaken geïndiceerd en getraind en worden daarom niet snel toegewezen in andere situaties?

quote:

Op woensdag 17 mei 2017 16:58 schreef Dakterras het volgende:
Aangezien ik lijdt aan h- OCD (diagnose) na een trauma, kwam ik deze lezing tegen van Michiel die meedeed aan levenslang met dwang.

Erg veel herkenning, ook m.b.t. Queen. Ik heb dat ook, als ik in een auto zit en ik hoor een nummer met een artiest die homo is, moet die per direct uit omdat me hele hoofd met angstige homo- gedachten wordt gevuld.

lezing OCD uitgebreid

Wat bedoel je met angstige homo gedachten?

quote:

Op zondag 21 mei 2017 00:08 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik heb straks thuis twee honden om uit te laten Mijn vriendinnetjes Ze zijn echt mijn redding soms, dat is dan weer een fijn ding van daar wonen.

Die beesten zijn waarschijnlijk alleen voor specifieke zaken geïndiceerd en getraind en worden daarom niet snel toegewezen in andere situaties?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ja sorry ik was even vergeten dat je daar dadelijk wel twee honden hebt. Dat dan weer wel

Heeft iedereen in dit topic 'The Linden Method' al gelezen?

Zo nee, dan raad ik je aan om dit zo snel mogelijk te doen. Heeft mij veel geholpen in ieder geval. En er wordt precies uitgelegd waarom je jezelf hebt geprogrammeerd om angstig / anxious te zijn geworden en ook hoe je dat dus weer ongedaan kunt maken op de langere termijn.

quote:

Op zondag 21 mei 2017 13:17 schreef matigeuser het volgende:
Heeft iedereen in dit topic 'The Linden Method' al gelezen?

Zo nee, dan raad ik je aan om dit zo snel mogelijk te doen. Heeft mij veel geholpen in ieder geval. En er wordt precies uitgelegd waarom je jezelf hebt geprogrammeerd om angstig / anxious te zijn geworden en ook hoe je dat dus weer ongedaan kunt maken op de langere termijn.

En hoe maak je dat dan weer ongedaan?

quote:

Op zondag 21 mei 2017 15:28 schreef TvhN het volgende:

[..]

En hoe maak je dat dan weer ongedaan?

Ik zou zeggen, lees het boek want ik kan het nooit zo goed uitleggen als de heer Linden (die zelf extreme angsten en paniekstoornissen heeft gehad).

Maar het komt er op neer dat je natuurlijk niet 'uit het niks' je 1e paniekaanval of fobieën hebt ontwikkeld. Dat is een proces van jaren en jaren geweest, waarbij je je brein op een bepaalde manier hebt geprogrammeerd. Je hebt waarschijnlijk bepaalde zaken al lang vermeden, of veel 'zekerheidjes' proberen in te bouwen. Daarmee versterk je eigenlijk je angsten, omdat je elke keer als je deze kleine dingen doet 'bevestigt' dat je angsten terecht zijn.

De Linden Method gaat dan ook over het afleren van dit gedrag. En als je dat maar lang genoeg doet, herprogrammeer je je brein eigenlijk met nieuwe 'gewoonten'. Want eigenlijk zijn al deze paniekstoornissen niks anders dan verkeerd aangeleerde gewoonten.

Sommige mensen zijn bijvoorbeeld bang voor open ruimtes met veel mensen (agorafobie). Waarschijnlijk hebben ze al jaren dit soort situaties en plekken, of die er op leken, vermeden of bouwden voor zichzelf zekerheidjes in als kijken waar de beste uitgangen zijn, opgeladen telefoon meenemen, etc. Toen kwam de eerste paniekaanval op het plein en sindsdien vermijden ze dit soort plekken al helemaal. Door te blijven bevestigen aan je brein dat open plekken gevaarlijk zijn, wordt de angst alleen maar versterkt. Grote kans dat deze mensen steeds meer plekken beginnen te vermijden, ook die er op lijken. Na een aantal jaar komen sommigen hun huis niet eens meer uit. Als ze één teen buiten de voordeur zetten krijgen ze angstaanvallen met alle symptomen van dien. Zo ook de heer Linden.

De enige, en echt enige manier om hier op de lange termijn vanaf te komen is niet praten met een psycholoog (wederom bevestigen van je angstprobleem en dat het terecht is), of medicatie (tijdelijke onderdrukking van angstsymptomen die weer veel harder terug komt na het stoppen met medicatie), of googelen van symptomen (wederom bevestiging dat de angst terecht is), of andere zekerheidjes inbouwen, maar is simpelweg realiseren dat de angst die je voelt niets meer of minder is dan symptomen die je lichaam zelf creëert omdat jij jaren bevestigt en 'geprogrammeerd' hebt dat de angst voor bijvoorbeeld de open plekken terecht is.

En helaas voor iedereen hier, waaronder ik zelf, is de enige oplossing dan ook 'door de angst' heen gaan en het recht in de ogen kijken en zien voor wat het is. Symptomen die je verschrikkelijk laat voelen. Maar dood ga je er niet aan. En gek word je er ook niet van. De symptomen zijn altijd over gegaan. Meestal binnen een uur als de adrenaline is uitgewerkt. En dus moeten we alle situaties die we verschrikkelijk vinden, juist wél gaan doen. Ook al voelt het verschrikkelijk.

Ik ben bijvoorbeeld een tijdje elke dag expres meerdere malen naar de supermarkt gegaan. En elke keer als ik een vlaag paniek voelde opkomen en de behoefte had om snel naar buiten te gaan, bleef ik expres in de supermarkt staan. "Kom maar op" zei ik tegen angst. "Geef me dan nu de grootste paniekaanval ooit". Je weet namelijk dat de supermarkt niet gevaarlijk is. En je weet dat je brein gewoon een volslagen idiote actie met je uithaalt. Door het recht in de ogen te kijken en uit te dagen, neem je de controle terug. De angst neemt dan al af.
Was ik bij de eerste hartkloppingen en zweethandjes direct naar buiten gerend, dan weet ik zeker dat ik eenmaal buiten of thuis aangekomen een dikke paniekaanval had gehad. Zie je het verschil? De angst wordt alleen maar erger door er naar te luisteren.

Alle vluchtwegen werken niet en zullen het dus alleen maar erger maken. De enige oplossing is de angst zien voor wat het is, en langzaam maar zeker weer zaken gaan doen waar je bang voor bent en alle zekerheidjes en korte termijn oplossingen langzaam maar zeker uitbannen.

En ben eerlijk tegen jezelf. Zitten je hier in dit topic niet gewoon wéér je problemen aan jezelf te bevestigen en de slachtofferrol in te nemen? En als je naar de psycholoog gaat? En als je een pil slikt, of alcohol drinkt om de symptomen te onderdrukken? Of als je situaties mijdt en je daardoor opgelucht voelt?
De waarheid is hard. Maar iedereen met irreële angsten, compulsieve handelingen of paniekaanvallen heeft het er (onbewust) zelf naar gemaakt. Daar zullen vast excuses voor zijn, zoals dat het al in je kindertijd gebeurde, dat het in je genen zit, dat je vroeger gepest of erger bent geweest, vast wel. Maar alleen jij zelf kunt dit oplossen door de angst uit te dagen en alles af te leren wat je jezelf hebt aangepraat. Niet door de angst, net zoals altijd, te blijven verbloemen of van zijn gelijk bevestigen.

Als iemand er over wilt praten, dan ben ik bereikbaar op PM Ik ben er nog niet helemaal vanaf, maar kan de wereld wel weer aan toen ik de 'truc' (The Linden Method) ontdekte. Ik weet hoe verschrikkelijk het is om angsten te voelen en weet hoe je leven enorm verandert na je 1e paniekaanval. Maar ik zie ook licht aan het einde van de tunnel en vindt het altijd nuttig voor beide partijen om hier eens constructief met anderen over te praten.

Maar dan zullen we wel hard en eerlijk tegenover onszelf moeten zijn. Geen concessies en geen zielig gedoe mee. Dat hebben we al te lang gedaan.