R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Huis volledig onderkelderen. Dan is er plek voor een bioscoop (met fatsoenlijk scherm), sauna, fitnessruimte en bar/lounge.quote:Op maandag 20 maart 2017 20:57 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
kantoor en opslag hier. Volgende huis minimaal 4, want we moeten een game room idd. Met grote tv en bioscoopstoelen ook voor films
Soms snap ik niet waarom ik zoveel ruimte bovengronds heb...
Edit: sorry Droopie, te laat gelezen...
Ik schommel al jaren tussen niet of toch wel? Merendeel van de tijd denk ik zeker nee. Dat het teveel vrijheid opgeven is, dat ik mijn genen niet wil overdragen. Dat ik geen kind mijn karakter gun. Dat komt mede omdat ik een ongelukkige jeugd heb gehad die ik niemand toewens. Mijn moeder wist waar ze aan begon maar koos haar extreme kinderwens boven mijn lijden. Ik houd zoveel van mijn ongeboren kind dat ik ervoor kies hem/haar niet te krijgen omdat ik hem/haar toch niet alles kan bieden wat hij/zij verdient. Ik kan die belofte niet maken. Aan niemand niet. Ik zou bijvoorbeeld al niet kunnen zeggen dat ik voor altijd bij mijn vriend ben terwijl wij al jaren extreem stabiel zijn samen.
Ik heb van mijn jeugd nu nog zoveel last. Het was beter geweest om er niet te zijn, zodat ik aan niemands verwachtingen moet voldoen. Mijn moeder vindt moeder zijn het hoogst haalbare doel en probeert me overal en altijd te peilen. Dat is omdat dat voor haar het enige fijne geweest is. En dat haar kinderen nu het enige zijn waar ze voor leeft. Ze neemt mijn wens niet serieus. Alsof ik nog wel bijdraai. Zij zorgt wel voor ze als ik niet wil, want dat is zo'n lichtpunt in je leven. Ik snap dat dat haar referentiekader is. Maar het blijft vechten tegen hoe zij vindt dat ik mijn leven moet leiden.
Heel af en toe heb ik zo een dag net enorme rammelende eierstokken. Als ik het dan weer praktisch bekijk ben ik zo weer terug naar de realiteit. Het blijft iets wat ik enorm lastig vindt...
Sorry voor als het iets wat onsamenhangend is geworden.
Ik heb van mijn jeugd nu nog zoveel last. Het was beter geweest om er niet te zijn, zodat ik aan niemands verwachtingen moet voldoen. Mijn moeder vindt moeder zijn het hoogst haalbare doel en probeert me overal en altijd te peilen. Dat is omdat dat voor haar het enige fijne geweest is. En dat haar kinderen nu het enige zijn waar ze voor leeft. Ze neemt mijn wens niet serieus. Alsof ik nog wel bijdraai. Zij zorgt wel voor ze als ik niet wil, want dat is zo'n lichtpunt in je leven. Ik snap dat dat haar referentiekader is. Maar het blijft vechten tegen hoe zij vindt dat ik mijn leven moet leiden.
Heel af en toe heb ik zo een dag net enorme rammelende eierstokken. Als ik het dan weer praktisch bekijk ben ik zo weer terug naar de realiteit. Het blijft iets wat ik enorm lastig vindt...
Sorry voor als het iets wat onsamenhangend is geworden.
Ik vind het verstandig als je er zo over denkt. Wat is het precies dat je een kind niet zou willen meegeven? (Als je dat wel wilt vertellen uiteraard).quote:
Thanks 
.
Ze laat me voelen alsof zij qua denken een stapje verder is dan ik. Alsof ik het licht nog niet gezien heb. Terwijl ik dat juist andersom voel maar ik zou haar ideeën nooit afwijzen. Enkel accepteren dat ik het zelf heel anders zie. Het maakt omgang wel erg lastig, want zo is ze in meerdere onderwerpen.
Maarja, life happens en verder heb ik wel een goed leven hoor. Wellicht dat het zo donker klinkt, dat is niet
.
. Ze laat me voelen alsof zij qua denken een stapje verder is dan ik. Alsof ik het licht nog niet gezien heb. Terwijl ik dat juist andersom voel maar ik zou haar ideeën nooit afwijzen. Enkel accepteren dat ik het zelf heel anders zie. Het maakt omgang wel erg lastig, want zo is ze in meerdere onderwerpen.
Maarja, life happens en verder heb ik wel een goed leven hoor. Wellicht dat het zo donker klinkt, dat is niet
.
Heftig verhaal. Geen fijne jeugd, ondanks dat je moeder heel graag kinderen wilde hebben.quote:
Ik schommel al jaren tussen niet of toch wel? Merendeel van de tijd denk ik zeker nee. Dat het teveel vrijheid opgeven is, dat ik mijn genen niet wil overdragen. Dat ik geen kind mijn karakter gun. Dat komt mede omdat ik een ongelukkige jeugd heb gehad die ik niemand toewens. Mijn moeder wist waar ze aan begon maar koos haar extreme kinderwens boven mijn lijden. Ik houd zoveel van mijn ongeboren kind dat ik ervoor kies hem/haar niet te krijgen omdat ik hem/haar toch niet alles kan bieden wat hij/zij verdient. Ik kan die belofte niet maken. Aan niemand niet. Ik zou bijvoorbeeld al niet kunnen zeggen dat ik voor altijd bij mijn vriend ben terwijl wij al jaren extreem stabiel zijn samen.
Ik heb van mijn jeugd nu nog zoveel last. Het was beter geweest om er niet te zijn, zodat ik aan niemands verwachtingen moet voldoen. Mijn moeder vindt moeder zijn het hoogst haalbare doel en probeert me overal en altijd te peilen. Dat is omdat dat voor haar het enige fijne geweest is. En dat haar kinderen nu het enige zijn waar ze voor leeft. Ze neemt mijn wens niet serieus. Alsof ik nog wel bijdraai. Zij zorgt wel voor ze als ik niet wil, want dat is zo'n lichtpunt in je leven. Ik snap dat dat haar referentiekader is. Maar het blijft vechten tegen hoe zij vindt dat ik mijn leven moet leiden.
Heel af en toe heb ik zo een dag net enorme rammelende eierstokken. Als ik het dan weer praktisch bekijk ben ik zo weer terug naar de realiteit. Het blijft iets wat ik enorm lastig vindt...
Sorry voor als het iets wat onsamenhangend is geworden.
En nu denkt ze jou op dezelfde manier gelukkig te maken. Ik ben best wel blij dat mijn ouders mij daarin totaal niet pushen. Je zou bijna denken dat ze er totaal niet op zitten wachten. Wat ik ergens ook wel snap. Niet iedereen wil per se graag opa of oma worden. Mijn moeder zei dat ze het wel leuk zou vinden, maar dat ze het leuker zou vinden als ik gewoon doe wat mij gelukkig maakt. Dat vond ik wel fijn. Ik zou willen dat iedereen die steun had vanuit zijn/haar ouders.
A man once asked me if it hurt my head when I broke through the earth's crust on my ascension from Hell.
Angsten die ik als kind met ruziënde ouders heb gehad dat er iets mis ging. Alsof iedere ruzie voor een ouder de laatste zou kunnen zijn. De leugens over waarom mijn moeder een wond had. De angst voor vrienden uitnodigen voor als mijn vader weer eens een bui had. Het constante verklaren van vreemd gedrag.quote:
[..]
Ik vind het verstandig als je er zo over denkt. Wat is het precies dat je een kind niet zou willen meegeven? (Als je dat wel wilt vertellen uiteraard).
Het verdriet van dat alles. Het a-sociale karakter wat ik hieruit heb ontwikkeld. Het ongeliefde. En dat ik een kind twee ouders gun, en dat een belofte is die ik nooit kan geven. Ik vertrouw alleen mezelf.
En het gekke is dat ik weet dat ik dit alles nooit zou laten gebeuren omdat ik weet hoeveel pijn dat doet. Ook ben ik bang dat mijn problemen ook erfelijk zijn, ookal is dat meer een angst dan een feit. Het is ook niet alsof ik mijn vriend geen goede vader vind, integendeel zelfs. Ik durf het gewoon niet aan. Die verantwoordelijkheid. Ofzo.
Mijn zus is trouwens zwanger. Iets wat ik zowel heel leuk als extreem eng vindt. Ik krijg doodsangsten als ik denk aan bijvoorbeeld oppassen omdat ik bang ben hem/haar iets aan te doen ofzo.
Ik neem aan dat niemand je dwingt om dat te doen. Je kunt het natuurlijk altijd aangeven als het je geen prettig idee lijkt. Dan hoef je nog niet eens in detail te treden verder.quote:
Mijn zus is trouwens zwanger. Iets wat ik zowel heel leuk als extreem eng vindt. Ik krijg doodsangsten als ik denk aan bijvoorbeeld oppassen omdat ik bang ben hem/haar iets aan te doen ofzo.
A man once asked me if it hurt my head when I broke through the earth's crust on my ascension from Hell.
Weet ik. Het gaat ook niet om het daadwerkelijke oppassen, dat zie ik dan wel weer, maar om het gevoel van angst wat het me nu al bezorgdquote:Op maandag 20 maart 2017 22:25 schreef Fera het volgende:
[..]
Ik neem aan dat niemand je dwingt om dat te doen. Je kunt het natuurlijk altijd aangeven als het je geen prettig idee lijkt. Dan hoef je nog niet eens in detail te treden verder.
.
Tegan, jij en je zus zijn niet je ouders. Die cirkel kun je doorbreken... zeker tegenwoordig, met zoveel hulp voorhanden.
Je moet angst alleen je niet laten weerhouden.
Je moet angst alleen je niet laten weerhouden.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Je hebt alleen jezelf ermee als je je nu al druk gaat lopen maken. Zoals je zegt: "Dat komt dan wel weer". Dus nu nog geen reden voor angst, toch?quote:
[..]
Weet ik. Het gaat ook niet om het daadwerkelijke oppassen, dat zie ik dan wel weer, maar om het gevoel van angst wat het me nu al bezorgd
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.A man once asked me if it hurt my head when I broke through the earth's crust on my ascension from Hell.
Dat is leuk gezegd. Nu probeer ik nog een leuk leven te hebben ondanks die angsten.quote:Op maandag 20 maart 2017 22:27 schreef DancingPhoebe het volgende:
Tegan, jij en je zus zijn niet je ouders. Die cirkel kun je doorbreken... zeker tegenwoordig, met zoveel hulp voorhanden.
Je moet angst alleen je niet laten weerhouden.
Je hoeft toch niet op te passen, niemand die je verplicht. Mijn zus heeft bijvoorbeeld ook twee kinderen, maar ik heb daar nog nooit opgepast. Ik denk dat dat ook niet aan te bevelen is... De kinderen zullen het vast overleven, maar of ik dat overleef is een tweedequote:
Mijn zus is trouwens zwanger. Iets wat ik zowel heel leuk als extreem eng vindt. Ik krijg doodsangsten als ik denk aan bijvoorbeeld oppassen omdat ik bang ben hem/haar iets aan te doen ofzo.
Soms stelt mijn vriendin wel eens voor om eens iets samen met die kinderen te gaan doen, maar ik probeer het altijd net zo vaak uit te stellen tot ze het vergeet. Tot op heden is dat altijd gelukt 
Heb verder echt niets tegen die kinderen, maar om er nu alleen mee gelaten te worden is ook weer niet nodig...
Don't let my username fool you...
Laatst 10minuten met een kind gepraat. Jongen die tegelijk traint met mij op de donderdag blijkt in de buurt te wonen.
Toen merkte ik pas hoe weinig ik met kinderen omga en dat ik het nog steeds snap dat ik dat niet doe.
Niet dat hij irritant was, maar ik weet er gewoon niet mee om te gaan.
Gelukkig met trainen enkel hoi en doei.
Toen merkte ik pas hoe weinig ik met kinderen omga en dat ik het nog steeds snap dat ik dat niet doe.
Niet dat hij irritant was, maar ik weet er gewoon niet mee om te gaan.
Gelukkig met trainen enkel hoi en doei.
Mijn pap en mam zijn ook zo. En dat is inderdaad heel fijn. Ondanks dat mama vier kinderen heeft, snapt ze dat ik niet wil. Volgens mij heeft ze stiekem nog wel hoop, maar die speekt ze iig niet uit naar mij toequote:
[..]
Heftig verhaal. Geen fijne jeugd, ondanks dat je moeder heel graag kinderen wilde hebben.
Ik ben best wel blij dat mijn ouders mij daarin totaal niet pushen. Je zou bijna denken dat ze er totaal niet op zitten wachten. Wat ik ergens ook wel snap. Niet iedereen wil per se graag opa of oma worden. Mijn moeder zei dat ze het wel leuk zou vinden, maar dat ze het leuker zou vinden als ik gewoon doe wat mij gelukkig maakt. Dat vond ik wel fijn. Ik zou willen dat iedereen die steun had vanuit zijn/haar ouders.
.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Ik snap niet dat die van mij nog steeds ergens een flintertje hoop heeft, want ik vind kinderen echt gewoon stom, en dat wéét ze 
Ja doei.
Jouw moeder heeft nog hoop?! Dan ben je blijkbaar niet duidelijk genoeg naar je familiequote:
Ik snap niet dat die van mij nog steeds ergens een flintertje hoop heeft, want ik vind kinderen echt gewoon stom, en dat wéét ze
Kijk, mijn moeder heeft ook wel hoop, maar dat komt idd omdat ik niet duidelijk genoeg ben en het een beetje in de lucht laat zweven. Ik weet wel heel zeker dat ze de keuze voor geen kinderen totaal niet begrijpen en geen zin in discussie daar over.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Nou ja, misschien ergens de 'het is anders als ze van jezelf zijn' hoop ofzoquote:
[..]
Jouw moeder heeft nog hoop?! Dan ben je blijkbaar niet duidelijk genoeg naar je familie
Ja doei.
Ik vind dat nou net de grote blind maker die mensen zichzelf wijs maken. "Kinderen zijn tegenwoordig zo onopgevoed en brutaal - nee, die van mij worden absoluut anders hoor!" "Ik vind kinderen maar irritant en vervelend - die van mij zijn vast leuk en aangenaam" Yeah, right.quote:
Nou ja, misschien ergens de 'het is anders als ze van jezelf zijn' hoop ofzo
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Het is dan ook een klein flintertje, volgens mij. Maar verder accepteert ze het gewoon godzijdank en zijn de bingo's een jaar of 10 geleden al gestopt. 
Ja doei.
De ouders van mijn vriend zijn ook zo. Hoe fijn is dat! Zij vinden alles wat ons gelukkig maakt ok, ongeacht hoe ze het zelf graag zouden willen zien. Ik vind het echt fijn om zo te zien hoe ouders horen te zijn. Zij willen wel kleinkinderen uiteindelijk, maar beseffen wel dat dat niet hun keuze is.
Ik denk dat je nooit nooit kan zeggen. Misschien krijgen we hier allemaal een massaal oermoedergevoel over een paar jaar. Ofzo.
Bingo.quote:Op dinsdag 21 maart 2017 09:25 schreef Tegan het volgende:
Ik denk dat je nooit nooit kan zeggen. Misschien krijgen we hier allemaal een massaal oermoedergevoel over een paar jaar. Ofzo.
The love you take is equal to the love you make.
Even m'n bingostick pakken.quote:
Ik denk dat je nooit nooit kan zeggen. Misschien krijgen we hier allemaal een massaal oermoedergevoel over een paar jaar. Ofzo.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Je kant vast dat verhaal van Reddit wel.quote:
Ik heb liever dat ik het kind van een ander haat dan dat ik m'n eigen kind verwens.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.https://www.reddit.com/r/(...)from_the_other_side/Ja doei.
quote:
[..]
Je kant vast dat verhaal van Reddit wel.Bekend verhaal idd. Arme man.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.https://www.reddit.com/r/(...)from_the_other_side/“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Komt veel vaker voorquote:
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ja, en daarom moet het goddomme eens duidelijk worden voor de samenleving dat vrouwen geen broedmachines zijn, dat er geen life script is waar iedereen zich aan moet houden, dat mensen hun eigen keuzes kunnen en mogen maken, etc.quote:
#preachingtothechoir
Ja doei.
Zelfs als je (best) wel kinderen wil kan dat gebeuren. Het is natuurlijk niet te voorspellen wat zo'n kind met je doet. Zeker als het geen 'gewoon' kind is.quote:
Andersom komt gelukkig ook voor (gelukkig voor bijvoorbeeld ongelukjes die toch goed uitpakken).
Arme vrouw trouwens ook. En arm kind.
Op zaterdag 24 februari 2024 16:25 schreef Claudia_x het volgende:
Sterker nog, als ik reacties als die van @:vanyel lees, dan vraag ik me af of ik niet op het verkeerde geslacht val. :Y)
Sterker nog, als ik reacties als die van @:vanyel lees, dan vraag ik me af of ik niet op het verkeerde geslacht val. :Y)
quote:
[..]
Je kant vast dat verhaal van Reddit wel.De grap is dus dat het ook heel anders kan. Mijn vrouw wilde heel graag, ik deed het voor haar.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.https://www.reddit.com/r/(...)from_the_other_side/
Nu ze er zijn: Mijn vrouw vindt zorgen voor kinderen echt, echt, echt niet leuk (om maar even te herhalen hoe ze het eerder deze week nog zei) en ik vind het geweldig.
Verder is het prima advies (bij twijfel, niet doen). Al was hij bij een andere keuze wellicht nu vrijgezel en depressief omdat hij zo dom was om de gok niet te wagen (anders gezegd: you can only connect the dots in hindsight).
In dit verhaal ging het alleen niet om de broedmachine, maar de 'donor'.quote:
[..]
Ja, en daarom moet het goddomme eens duidelijk worden voor de samenleving dat vrouwen geen broedmachines zijn, dat er geen life script is waar iedereen zich aan moet houden, dat mensen hun eigen keuzes kunnen en mogen maken, etc.
#preachingtothechoir
Maar vrijwel niemand komt er openlijk voor uit... Hier op het werk loopt iemand rond die er wel een keer openlijk voor uit kwam. Hij zei ook de eerste drie jaar van dat kind met een depressie rondgelopen te hebben. Hij was al meer dan 10 jaar samen met zijn vriendin en nooit had ze gemeld kinderen te willen, tot ineens ze toch een "now or never" moment had en ze per se kinderen wilde. Hij is daar in meegegaan en ze hebben 1 kind samen, maar hij vond het echt verschrikkelijk zei hij. Pas toen het kind rond de 12 was, begon hij het pas te waarderen... Ik vond zijn openheid over dit onderwerp best bewonderenswaardig.quote:
Mijn huidige manager gaf wel ook aan dat het eerste jaar gewoon écht kut was, dus je ziet toch wel dat het taboe om dat niet toe te geven een beetje doorbroken lijkt te worden.
Don't let my username fool you...
Ergens begrijp ik de 'taboe' wel omdat je bang bent dat dat soort zaken bij je nog jonge kind terecht komen, en ze zich dus niet gewenst voelen, met alle gevolgen van dien. Het is een catch 22: je wilt je kinderen (hoop ik) opvoeden met het idee dat het een keuze is, maar dat kan je niet doen door vanaf hun 8e al te zeggen (of het risico te lopen dat iemand anders dit ze vertelt) dat je hem/haar liever niet had gehad. Dan wil het gevoel er niet in, gok ik zo, dat je best van iemand kunt houden in de huidige situatie, maar het als het over kon het liever niet gedaan had.quote:
[..]
Maar vrijwel niemand komt er openlijk voor uit... Hier op het werk loopt iemand rond die er wel een keer openlijk voor uit kwam. Hij zei ook de eerste drie jaar van dat kind met een depressie rondgelopen te hebben. Hij was al meer dan 10 jaar samen met zijn vriendin en nooit had ze gemeld kinderen te willen, tot ineens ze toch een "now or never" moment had en ze per se kinderen wilde. Hij is daar in meegegaan en ze hebben 1 kind samen, maar hij vond het echt verschrikkelijk zei hij. Pas toen het kind rond de 12 was, begon hij het pas te waarderen... Ik vond zijn openheid over dit onderwerp best bewonderenswaardig.
Mijn huidige manager gaf wel ook aan dat het eerste jaar gewoon écht kut was, dus je ziet toch wel dat het taboe om dat niet toe te geven een beetje doorbroken lijkt te worden.
Ja doei.
Gelukkig hangt bij veel mensen de keuze niet af van een paar hormonen.quote:
Ik denk dat je nooit nooit kan zeggen. Misschien krijgen we hier allemaal een massaal oermoedergevoel over een paar jaar. Ofzo.
Je kunt met je oermoedergevoel ook heel goed een hond opvoeden, is op een hoop vlakken erg vergelijkbaar met een kind opvoeden, alleen het gaat allemaal veel sneller.
Dat zie je ook met honden. Als er weer een hond een kind aanvalt of de hele dag blaft, dan zeggen alle hondenbezitters "mijn hond doet dat niet". Terwijl het uiteindelijk toch echt íemands hond (of kind) is waar mensen zich aan storen.quote:
[..]
Ik vind dat nou net de grote blind maker die mensen zichzelf wijs maken. "Kinderen zijn tegenwoordig zo onopgevoed en brutaal - nee, die van mij worden absoluut anders hoor!" "Ik vind kinderen maar irritant en vervelend - die van mij zijn vast leuk en aangenaam" Yeah, right.
maar het is een bewezen hormonaal concept dat eierstokken gaan rammelen
grapje, er is geen consistent bewijs http://www.thedailybeast.(...)-dont-want-kids.html
grapje, er is geen consistent bewijs http://www.thedailybeast.(...)-dont-want-kids.html
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ik ben al jaren 'zwanger' van een harig talgtweelingzusje wat aan een eierstok hangt. Zelfs dat extra gewicht brengt ze niet aan het rammelen. Screw your conceptquote:
maar het is een bewezen hormonaal concept dat eierstokken gaan rammelen
grapje, er is geen consistent bewijs http://www.thedailybeast.(...)-dont-want-kids.html
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Mijn moeder heeft wel eens gezegd 'ik weet niet of ik nog wel kinderen zou krijgen', ik was ergens in de puberteit. Het was een beetje in de context van 'in deze wereld, met alle ellende' (eind jaren 80quote:
[..]
Ergens begrijp ik de 'taboe' wel omdat je bang bent dat dat soort zaken bij je nog jonge kind terecht komen, en ze zich dus niet gewenst voelen, met alle gevolgen van dien. Het is een catch 22: je wilt je kinderen (hoop ik) opvoeden met het idee dat het een keuze is, maar dat kan je niet doen door vanaf hun 8e al te zeggen (of het risico te lopen dat iemand anders dit ze vertelt) dat je hem/haar liever niet had gehad. Dan wil het gevoel er niet in, gok ik zo, dat je best van iemand kunt houden in de huidige situatie, maar het als het over kon het liever niet gedaan had.
) maar het is me altijd bij gebleven. En in alle eerlijkheid, soms denk ik zelf wel eens hetzelfde. Ik vind het zo 100 miljoen keer zwaarder dan ik ooit voor mogelijk had gehouden en dat terwijl ik echt niets liever wilde. En ik heb geen spijt, dat niet, maar als ik toen wist wat ik nu weet... Maar als iemand me in duidelijke bewoordingen had verteld hoe heftig en zwaar het kan zijn, dan nog denk ik dat ik toen in mijn zucht naar die roze wolk gedacht zou hebben dat het allemaal wel mee zou vallen. Maar inderdaad, wat jij zegt (in de quote), ik zie mezelf later ook nog niet echt spijkerhard tegen ze zeggen 'Denk heeeeeeel goed na hoor, want het is echt geen pretje.' Daarmee zeg je bijna zo veel als 'ik vond jullie echt vreselijk', dat kan je, voor mijn gevoel dan, echt niet maken.
***
Onze oudste zoon van 16 (met een broertje van 12 en een zusje van 7) zegt wel eens dat hij absoluut geen kinderen wil later.quote:
..ik zie mezelf later ook nog niet echt spijkerhard tegen ze zeggen 'Denk heeeeeeel goed na hoor, want het is echt geen pretje.'
As je vraagt waarom niet zegt ie; en dan zeker iedere dag in die toestanden zitten zoals jullie nu, nee dank je.
Blijkbaar is voor hem leven in ons gezin al 'voldoende'
Mijn moeder wilde mij op voorhand absoluut niet. Ze was echt doodsbang om een (tweede) kind te krijgen, maar ondanks een spiraaltje kwam ik er toch. Verder vind ze dat ze geen goede moeder is (geweest) en dat ze achteraf gezien ook om die reden geen kinderen had moeten krijgen. Dat puur vanuit ons gezien dan, want ook al wilde ze eigenlijk geen kinderen (of in ieder geval geen tweede kind), ze houdt zielsveel van ons en ondanks dat ze van te voren zo bang was en het inderdaad niet allemaal even vlekkeloos is verlopen/verloopt, vind ze ons beide (edit: en mijn vader!) veruit het allerbelangrijkste in haar leven en geeft ze zelf wel eens aan dat ze zich nu echt totaal geen raad weet bij de gedachte dat wij (en inmiddels ook de kleinkinderen) er (inderdaad) niet (meer) zouden zijn... dat ze zelfs betwijfelt of ze dan nog wel had geleefd...
(Heel gezond klinkt dit niet en dat is het ook niet, maar gewenst en geliefd heb ik mij iig wel altijd gevoeld, meer dan, ondanks dat ik er eigenlijk dus niet had "moeten" zijn).
Edit: mijn moeder heeft overigens wel een heel groot sociaal netwerk, doet ook heel veel met allerlei vriendinnen enzo, dus daar heeft eea niks mee van doen....
[ Bericht 4% gewijzigd door Forbry op 21-03-2017 13:48:59 ]
(Heel gezond klinkt dit niet en dat is het ook niet, maar gewenst en geliefd heb ik mij iig wel altijd gevoeld, meer dan
, ondanks dat ik er eigenlijk dus niet had "moeten" zijn).Edit: mijn moeder heeft overigens wel een heel groot sociaal netwerk, doet ook heel veel met allerlei vriendinnen enzo, dus daar heeft eea niks mee van doen....
[ Bericht 4% gewijzigd door Forbry op 21-03-2017 13:48:59 ]
Tails tell tales
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |