Dat hebben wij ook ja, iedereen krijgt ineens baby's. Superleuk hoor, en hartstikke lief, maar soms doet dat gewoon echt pijn.quote:Op woensdag 22 maart 2017 13:03 schreef Camac het volgende:
O10p welkom hier
StippelWat leuk!
Ik rammel echt ontzettend en mn vriend doet ook lekker mee. Heel handig dat je dan nog een maand of 4 moet wachten![]()
. Het helpt ook niet dat er in mn omgeving echt een ware babyboom is. Overal zwangeren en baby's.
Bij jou is de reden waarom je moet wachten ook gewoon niet leuk; bij ons is het onze keus.quote:Op woensdag 22 maart 2017 13:56 schreef Tink89 het volgende:
[..]
Dat hebben wij ook ja, iedereen krijgt ineens baby's. Superleuk hoor, en hartstikke lief, maar soms doet dat gewoon echt pijn.
Het klinkt heel rot. Sterkte! En laat je moeder je niet op je kop zitten hé!quote:Op zaterdag 25 maart 2017 20:13 schreef Andromache het volgende:
Diconnected, dat is toch geen onoverkomelijk probleem?
Pfft, ik voel me even heel rot hier nu. Ik ben single, 34,5 en mijn moeder zit er zo op aan te dringen dat ik echt snel een zaaddonor moet vinden want dat ik anders spijt ga krijgen. Maar ja, een onbekende donor lijkt me niks, een geschikte bekende donor met wie ik nog nauw genoeg contact heb om het hem te vragen plus single plus wil een vaderrol waarin ik me kan vinden, ken ik niet. En ik heb nog steeds geen afscheid kunnen nemen van het feit dat het niks wordt in een relatie omdat ik het onbestaanbaar vind dat een leuke, knappe vrouw als ik nog steeds geen levenspartner heeft, al was het in deze levensfase maar iets dat langer duurt dan 3 jaar, Waarom is het leven zo oneerlijk? kinderschoentjes in de winkels doen echt een beetje pijn, een dikke dreun voor mijn kop dat ik ergens gefaald heb.
Nee dat niet zozeer, maar ik ben net begonnen met een nieuwe baan met een contract tot oktober, dus het zou niet heel handig zijnquote:Op zaterdag 25 maart 2017 20:13 schreef Andromache het volgende:
Diconnected, dat is toch geen onoverkomelijk probleem?
Pfft, ik voel me even heel rot hier nu. Ik ben single, 34,5 en mijn moeder zit er zo op aan te dringen dat ik echt snel een zaaddonor moet vinden want dat ik anders spijt ga krijgen. Maar ja, een onbekende donor lijkt me niks, een geschikte bekende donor met wie ik nog nauw genoeg contact heb om het hem te vragen plus single plus wil een vaderrol waarin ik me kan vinden, ken ik niet. En ik heb nog steeds geen afscheid kunnen nemen van het feit dat het niks wordt in een relatie omdat ik het onbestaanbaar vind dat een leuke, knappe vrouw als ik nog steeds geen levenspartner heeft, al was het in deze levensfase maar iets dat langer duurt dan 3 jaar, Waarom is het leven zo oneerlijk? kinderschoentjes in de winkels doen echt een beetje pijn, een dikke dreun voor mijn kop dat ik ergens gefaald heb.
Oh huuu dan hakt het inderdaad even extra in als je eigen familie er zo op aan het hameren is.. Mijn moeder is - wat dat betreft - wel meer een afwachtend type. Ze vond het ook prima als ik geen kinderen wou; maar vindt het stiekem toch leuk dat ik op mn 30ste levensjaar 180 graden ben gedraaidquote:Op zaterdag 25 maart 2017 20:13 schreef Andromache het volgende:
Diconnected, dat is toch geen onoverkomelijk probleem?
Pfft, ik voel me even heel rot hier nu. Ik ben single, 34,5 en mijn moeder zit er zo op aan te dringen dat ik echt snel een zaaddonor moet vinden want dat ik anders spijt ga krijgen. Maar ja, een onbekende donor lijkt me niks, een geschikte bekende donor met wie ik nog nauw genoeg contact heb om het hem te vragen plus single plus wil een vaderrol waarin ik me kan vinden, ken ik niet. En ik heb nog steeds geen afscheid kunnen nemen van het feit dat het niks wordt in een relatie omdat ik het onbestaanbaar vind dat een leuke, knappe vrouw als ik nog steeds geen levenspartner heeft, al was het in deze levensfase maar iets dat langer duurt dan 3 jaar, Waarom is het leven zo oneerlijk? kinderschoentjes in de winkels doen echt een beetje pijn, een dikke dreun voor mijn kop dat ik ergens gefaald heb.
Dit vind ik heel herkenbaar. Precies zo heb ik het ook ervaren en precies zo voelde het als mensen zeiden 'wat stoer' (en nog steeds). Ik voelde me niet stoer, ik voelde me verdrietig en was natuurlijk tegelijkertijd ook blij er eindelijk ook voor te kunnen gaan. En ook bij de derde heb ik naast mijn grote geluksgevoelens weer moeten rouwen om wat er dus niet is en hoe het dus niet is gegaan. Hoe dankbaar voor en dolgelukkig ik ook ben met mijn drietal.quote:Op dinsdag 28 maart 2017 15:51 schreef Franny_G het volgende:
Een goede vriendin van mij is nu op haar 35e net met het traject begonnen. Zij hoort veel uit haar omgeving: wat goed en wat stoer van je! Maar wat zij ook steeds zegt: het is niet stoer, ik doe dit uit noodzaak, want een leven zonder kind(eren) vind ik onverteerbaar en het is heel verdrietig dat ik niet de juiste man ben tegengekomen om een gezin mee te stichten.
Een nichtje van mij heeft ook kindjes van een 'onbekende' donor en zij was er van tevoren ook bang voor dat ze niet op haar zouden lijken. Ze passen juist zo goed bij haar en de familie dat mijn nichtje het lab heeft gebeld om die mensen te bedanken voor de goede match.quote:Op dinsdag 28 maart 2017 19:57 schreef Omentielvo het volgende:
Je zegt dat een van de redenen waarom je zo bang bent voor een 'onbekende' donor de angst is dat het kindje niet op jou lijkt.
Bij mij zochten ze een donor die al wat overeenkomsten met mij had (haarkleur en dergelijke) zodat het kindje al snel op jou gaat lijken.
Maar wat ik ook merk is dat op wie een kind lijkt ook afhankelijk is wie naar het kindje kijkt. Ik heb een achternichtje en ik vind haar sprekend haar moeder (mijn nicht). De schoonmoeder van mijn nicht ziet echter heel veel overeenkomsten met zichzelf toen zij klein was en is daar ook helemaal trots op.
Jawel, ik ben me aan het oriënteren op KID. Deze week een belrondje.quote:Op maandag 8 mei 2017 14:08 schreef Jagärtrut het volgende:
Wordt er niet meer gerammeld?
Hier volop. En de duutser ook. Het lijkt er echt op dat we, ondanks niet perfecte timing (proefschrift dat af moet, internationale verhuizing, nieuwe baan etc.) we er in de zomer weer voor gaan. Wellicht is zwanger worden een paar maanden voor de verdediging van mijn proefschrift niet het meest ideale scenario, maar wie weet duurt het deze keer veel langer voordat ik
Oh wauw en ik maar denken dat het hier erg is.quote:Op dinsdag 9 mei 2017 16:23 schreef PriemGirl het volgende:
Ik rammel ook nog steeds; maar af en toe wordt de druk mij wel te veel... Ik word momenteel overladen door zwangerschapskledij van een collega; schoonbroer die een complete babykamer klaar heeft staan voor ons; een box van andere familieleden etc etc.. En o wee als ik een keertje geen alcohol drink; dan is iedereen overtuigd dat het zover isMaar voorlopig blijft het écht nog bij rammelen. Volgende week eerst verhuizen en officieel samenwonen; dan nog paar maandjes wennen en dan kijken we gewoon verder. Het is wel heel fijn dat iedereen al zo begaan is met ons; maar soms denk ik wel: Ruuuuustig
Voorlopig staat de planning nog steeds om in augustus mn spiraaltje er uit te laten halen; maar misschien wordt het september. We zullen zien
![]()
Jezusquote:Op dinsdag 9 mei 2017 16:23 schreef PriemGirl het volgende:
Ik rammel ook nog steeds; maar af en toe wordt de druk mij wel te veel... Ik word momenteel overladen door zwangerschapskledij van een collega; schoonbroer die een complete babykamer klaar heeft staan voor ons; een box van andere familieleden etc etc.. En o wee als ik een keertje geen alcohol drink; dan is iedereen overtuigd dat het zover isMaar voorlopig blijft het écht nog bij rammelen. Volgende week eerst verhuizen en officieel samenwonen; dan nog paar maandjes wennen en dan kijken we gewoon verder. Het is wel heel fijn dat iedereen al zo begaan is met ons; maar soms denk ik wel: Ruuuuustig
Voorlopig staat de planning nog steeds om in augustus mn spiraaltje er uit te laten halen; maar misschien wordt het september. We zullen zien
![]()
Okay dat is niet cool.. en lijkt me ook echt niet prettig idd! En ongeacht het feit dat het misschien niet meteen raak is, moet dat toch echt niet de overweging zijn om dan alvast maar te beginnen. Want als het wèl in 1 keer raak is, wordt de hele situatie toch ineens anders!quote:Op dinsdag 9 mei 2017 16:23 schreef PriemGirl het volgende:
Ik rammel ook nog steeds; maar af en toe wordt de druk mij wel te veel... Ik word momenteel overladen door zwangerschapskledij van een collega; schoonbroer die een complete babykamer klaar heeft staan voor ons; een box van andere familieleden etc etc.. En o wee als ik een keertje geen alcohol drink; dan is iedereen overtuigd dat het zover isMaar voorlopig blijft het écht nog bij rammelen. Volgende week eerst verhuizen en officieel samenwonen; dan nog paar maandjes wennen en dan kijken we gewoon verder. Het is wel heel fijn dat iedereen al zo begaan is met ons; maar soms denk ik wel: Ruuuuustig
Voorlopig staat de planning nog steeds om in augustus mn spiraaltje er uit te laten halen; maar misschien wordt het september. We zullen zien
![]()
Het was prachtigquote:Op maandag 15 mei 2017 11:14 schreef ViviRAWRS het volgende:
Gefeliciteerd Tink89!Was het een mooie dag? Succes met de volgende stap!
Afleiding zoeken is bij mij het enige wat helpt. Dus: lekker veel sporten (kanoën en paardrijden, allebei dingen die met een dikke buik niet meer kunnen), handwerken, lezen en met vriendinnen afspreken en wijntjes drinken.quote:Op maandag 29 mei 2017 22:07 schreef Camac het volgende:
Nog 2 maanden wachten en het rammelen is erger dan de hele voorgaande periode.. Help
.
Dat probeer ik ook zoveel mogelijk te doen, maar er zijn nu overal baby's en dat maakt het rammelen niet minder makkelijk.quote:Op dinsdag 30 mei 2017 08:30 schreef Tink89 het volgende:
[..]
Afleiding zoeken is bij mij het enige wat helpt. Dus: lekker veel sporten (kanoën en paardrijden, allebei dingen die met een dikke buik niet meer kunnen), handwerken, lezen en met vriendinnen afspreken en wijntjes drinken.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |