POL Politiek
Discussies en diepgaande gesprekken over de politiek in de breedste zin van het woord kun je hier voeren.
OP van Euribob:
In het kader van de uitslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen wil ik graag een poging doen om de groeiende ontevredenheid onder een deel van de Westerse samenleving in een theoretisch kader te vatten en te verklaren. Voor mij is het geen onbekend fenomeen, het is alleen wel veel meer aanwezig en beslissend dan ik voor mogelijk had kunnen houden. Ik speelde al langer met de gedachte om erover te schrijven, dat is er met deze presidentsverkiezingen dus van gekomen.
Ik merk zelf dat er veel onbegrip bestaat wat betreft de boosheid van deze groep blanke autochtonen woonachtig in het ontwikkelde Westen. Dat roepen ze gedeeltelijk over zichzelf af omdat het vaak niet de meest genuanceerde types zijn, en ze moeite hebben om aan anderen precies te duiden wat hen nu eigenlijk dwarszit. Ze maken er geen geheim van dat ze het liefst ophouden met alle ontwikkelingshulp, vluchtelingen rechtsomkeert zien gaan en hun eigen sociale zekerheid boven alles behouden moet blijven. Dat klinkt op het eerste gezicht wat onredelijk. Zij zijn immers onderdeel van de groep die er het globaal gezien het beste voorstaat; de Westerse autochtoon. Waarom maken ze er dan zo’n probleem van als het land waar ze in wonen vluchtelingen opneemt, of de pensioensleeftijd verhoogt? Wat ik er zelf uit destilleer is een poging tot behoud van hun positie. Zij zien hun eigen welvaart afbrokkelen en tegelijkertijd de(/HUN) overheid geld/aandacht besteden aan groepen mensen waar ze zichzelf niet mee kunnen identificeren en met moeite empathie voor kunnen opwekken. In hun ogen worden ze dus onrechtvaardig behandeld en daarom zijn ze boos op de regering.
Echter is dat niet het hele verhaal. Want in bovenstaande alinea worden eigenlijk slechts gevolgen van één kernoorzaak genoemd; de globalisering. Het is namelijk de globalisering die de positie van de (vaak laagopgeleide) autochtone Westerling ondermijnt. Hieronder zal ik proberen uit een te zetten hoe dat in mijn ogen heeft kunnen gebeuren.
Ten eerste een antwoord op de vraag wanneer deze globalisering begon. Mijn inziens was de beweging al langer gaande, maar kreeg deze pas echt betekenis voor de autochtone Westerling toen de Sovjet-Unie uit elkaar viel. Waarna het kapitalistische systeem als winnaar uit de ideologische strijd kwam. Dit leidde in het Westen tot het “afschudden van de ideologische veren” bij veel linkse centrumpartijen. Een strategie die ze tot voor kort geen windeieren legde, maar hun steun aan de positie van de arbeider wel heeft doen verminderen. Economische groei werd de nieuwe prioriteit, ook bij links.
Nu zorgde de nieuwe oppermachtigheid van het kapitalisme in de wereld ook voor een ander (niet heel verwonderlijk) fenomeen; de opmars van internationale handel en de verplaatsing van productie naar lagelonenlanden. Een trend die we op dit moment nog steeds waarnemen. Dit is mijn inziens dat wat de positie van de Westerse arbeider definitief de das om heeft gedaan. Niet omdat zij nu moeten concurreren met mensen in lagelonenlanden (niettemin van belang, maar voor dit betoog niet relevant) maar omdat het bedrijven een machtspositie geeft ten opzichte van democratische overheden. Vroeger was een bedrijf voor zijn productie veel meer gebonden aan een overheid, tegenwoordig vertrekken ze direct naar een ander land als ze daar betere voorwaarden wordt aangeboden.
Dit is een probleem, omdat de overheid een van de weinige instituten is die de burger/arbeider op directe, laagdrempelige wijze kan beïnvloeden om zijn omgeving aan te passen aan zijn wensen. De macht van dit instituut is nu ingedampt, doordat de overheid in de onderhandelingen met het (internationale) bedrijfsleven nu ook te luisteren heeft naar dat bedrijfsleven. De overheid is als democratisch instituut in feite geïnfiltreerd door grote bedrijven die nu hun eigen voorwaarden stellen, en de democratie heeft daarmee aan waarde verloren. Dat maakt dat veel mensen het vertrouwen in de politiek en politici verliezen. De burger die voor veel van zijn sociaaleconomische positie afhankelijk is van de sociale voorzieningen ziet deze worden afgebroken. En wanneer de burger stemt op politici die deze trend beloven om te keren komt hij/zij van een koude kermis thuis, omdat ook die politici gebonden zijn aan de tucht van de internationale handel en zo nooit hun beleid door kunnen voeren. De onvrede die door deze tanende macht van de democratie ontstaat is volgens mij de oorzaak van de opkomst van populistische partijen in het Westen. En het gelijktrekken van deze machtsverhoudingen is volgens mij de enige mogelijkheid om die trend te stoppen.
Volgens de heersende gedachtes kan dat op twee manieren; óf iedereen trekt zich terug uit elke internationale handel en bemoeit zich met z’n eigen zaken, óf we vormen een wereldregering en stellen op die manier de democratie en het bedrijfsleven weer aan elkaar gelijk. Beide manieren zijn echter niet zaligmakend, het één is een recept voor conflicten tussen landen en het ander is een recept voor conflicten tussen staten. Het eerste zie ik liever nooit gebeuren, het tweede ga ik waarschijnlijk niet meer meemaken. Op het eerste gezicht is het een gebed zonder eind, maar ik denk dat er wel een antwoord op gevonden kan worden.
Ga maar na; het verschil in macht (en het begin van deze problematiek) is ontstaan toen het internationale bedrijfsleven greep kreeg op de democratie. Het als het ware infiltreerde. Is het dan geen idee om ditzelfde proces toe te passen, maar dan de andere kant op? Dat we, als tegenwicht aan de internationale marktucht waar overheden zich aan moeten houden, we een democratisch geluid binnen een multinational mogelijk maken? Zoiets kan op verschillende manieren, en hoeft absoluut geen heftige ingreep te zijn. De grootste internationaal opererende bedrijven zijn bijvoorbeeld vaak naamloze vennootschappen. Een aandeel daarvan is voor iedereen te koop. Als een overheid werknemers zou aanmoedigen/subsidiëren (of liever nog de werknemers zelf) om een democratisch werknemersorgaan op te richten dat op basis van een aandelenkapitaal stemrecht heeft binnen de onderneming ben je er in feite al. Machtsverschil weggevaagd en conflict opgelost.
Hebben jullie hier weleens over nagedacht, en wat zou jou oplossing zijn? Ik ben benieuwd.
In het kader van de uitslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen wil ik graag een poging doen om de groeiende ontevredenheid onder een deel van de Westerse samenleving in een theoretisch kader te vatten en te verklaren. Voor mij is het geen onbekend fenomeen, het is alleen wel veel meer aanwezig en beslissend dan ik voor mogelijk had kunnen houden. Ik speelde al langer met de gedachte om erover te schrijven, dat is er met deze presidentsverkiezingen dus van gekomen.
Ik merk zelf dat er veel onbegrip bestaat wat betreft de boosheid van deze groep blanke autochtonen woonachtig in het ontwikkelde Westen. Dat roepen ze gedeeltelijk over zichzelf af omdat het vaak niet de meest genuanceerde types zijn, en ze moeite hebben om aan anderen precies te duiden wat hen nu eigenlijk dwarszit. Ze maken er geen geheim van dat ze het liefst ophouden met alle ontwikkelingshulp, vluchtelingen rechtsomkeert zien gaan en hun eigen sociale zekerheid boven alles behouden moet blijven. Dat klinkt op het eerste gezicht wat onredelijk. Zij zijn immers onderdeel van de groep die er het globaal gezien het beste voorstaat; de Westerse autochtoon. Waarom maken ze er dan zo’n probleem van als het land waar ze in wonen vluchtelingen opneemt, of de pensioensleeftijd verhoogt? Wat ik er zelf uit destilleer is een poging tot behoud van hun positie. Zij zien hun eigen welvaart afbrokkelen en tegelijkertijd de(/HUN) overheid geld/aandacht besteden aan groepen mensen waar ze zichzelf niet mee kunnen identificeren en met moeite empathie voor kunnen opwekken. In hun ogen worden ze dus onrechtvaardig behandeld en daarom zijn ze boos op de regering.
Echter is dat niet het hele verhaal. Want in bovenstaande alinea worden eigenlijk slechts gevolgen van één kernoorzaak genoemd; de globalisering. Het is namelijk de globalisering die de positie van de (vaak laagopgeleide) autochtone Westerling ondermijnt. Hieronder zal ik proberen uit een te zetten hoe dat in mijn ogen heeft kunnen gebeuren.
Ten eerste een antwoord op de vraag wanneer deze globalisering begon. Mijn inziens was de beweging al langer gaande, maar kreeg deze pas echt betekenis voor de autochtone Westerling toen de Sovjet-Unie uit elkaar viel. Waarna het kapitalistische systeem als winnaar uit de ideologische strijd kwam. Dit leidde in het Westen tot het “afschudden van de ideologische veren” bij veel linkse centrumpartijen. Een strategie die ze tot voor kort geen windeieren legde, maar hun steun aan de positie van de arbeider wel heeft doen verminderen. Economische groei werd de nieuwe prioriteit, ook bij links.
Nu zorgde de nieuwe oppermachtigheid van het kapitalisme in de wereld ook voor een ander (niet heel verwonderlijk) fenomeen; de opmars van internationale handel en de verplaatsing van productie naar lagelonenlanden. Een trend die we op dit moment nog steeds waarnemen. Dit is mijn inziens dat wat de positie van de Westerse arbeider definitief de das om heeft gedaan. Niet omdat zij nu moeten concurreren met mensen in lagelonenlanden (niettemin van belang, maar voor dit betoog niet relevant) maar omdat het bedrijven een machtspositie geeft ten opzichte van democratische overheden. Vroeger was een bedrijf voor zijn productie veel meer gebonden aan een overheid, tegenwoordig vertrekken ze direct naar een ander land als ze daar betere voorwaarden wordt aangeboden.
Dit is een probleem, omdat de overheid een van de weinige instituten is die de burger/arbeider op directe, laagdrempelige wijze kan beïnvloeden om zijn omgeving aan te passen aan zijn wensen. De macht van dit instituut is nu ingedampt, doordat de overheid in de onderhandelingen met het (internationale) bedrijfsleven nu ook te luisteren heeft naar dat bedrijfsleven. De overheid is als democratisch instituut in feite geïnfiltreerd door grote bedrijven die nu hun eigen voorwaarden stellen, en de democratie heeft daarmee aan waarde verloren. Dat maakt dat veel mensen het vertrouwen in de politiek en politici verliezen. De burger die voor veel van zijn sociaaleconomische positie afhankelijk is van de sociale voorzieningen ziet deze worden afgebroken. En wanneer de burger stemt op politici die deze trend beloven om te keren komt hij/zij van een koude kermis thuis, omdat ook die politici gebonden zijn aan de tucht van de internationale handel en zo nooit hun beleid door kunnen voeren. De onvrede die door deze tanende macht van de democratie ontstaat is volgens mij de oorzaak van de opkomst van populistische partijen in het Westen. En het gelijktrekken van deze machtsverhoudingen is volgens mij de enige mogelijkheid om die trend te stoppen.
Volgens de heersende gedachtes kan dat op twee manieren; óf iedereen trekt zich terug uit elke internationale handel en bemoeit zich met z’n eigen zaken, óf we vormen een wereldregering en stellen op die manier de democratie en het bedrijfsleven weer aan elkaar gelijk. Beide manieren zijn echter niet zaligmakend, het één is een recept voor conflicten tussen landen en het ander is een recept voor conflicten tussen staten. Het eerste zie ik liever nooit gebeuren, het tweede ga ik waarschijnlijk niet meer meemaken. Op het eerste gezicht is het een gebed zonder eind, maar ik denk dat er wel een antwoord op gevonden kan worden.
Ga maar na; het verschil in macht (en het begin van deze problematiek) is ontstaan toen het internationale bedrijfsleven greep kreeg op de democratie. Het als het ware infiltreerde. Is het dan geen idee om ditzelfde proces toe te passen, maar dan de andere kant op? Dat we, als tegenwicht aan de internationale marktucht waar overheden zich aan moeten houden, we een democratisch geluid binnen een multinational mogelijk maken? Zoiets kan op verschillende manieren, en hoeft absoluut geen heftige ingreep te zijn. De grootste internationaal opererende bedrijven zijn bijvoorbeeld vaak naamloze vennootschappen. Een aandeel daarvan is voor iedereen te koop. Als een overheid werknemers zou aanmoedigen/subsidiëren (of liever nog de werknemers zelf) om een democratisch werknemersorgaan op te richten dat op basis van een aandelenkapitaal stemrecht heeft binnen de onderneming ben je er in feite al. Machtsverschil weggevaagd en conflict opgelost.
Hebben jullie hier weleens over nagedacht, en wat zou jou oplossing zijn? Ik ben benieuwd.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
quote:
quote:It is clear now that the exaltation of individual will as something free of social and historical pressures, and as flexible as markets, concealed a breathtaking innocence about structural inequality and the psychic damage it causes. The contemporary obsession with individual choice and human agency disregarded even the basic discoveries of late-19th-century sociology: that in any mass society, life chances are unevenly distributed, there are permanent winners and losers, a minority dominates the majority, and the elites are prone to manipulate and deceive.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Deze post (inclusief de tekst onder de spoiler) is een relevant commentaar op dit artikel:quote:
Op POL / De opkomst van extreem rechts
Rationaliteit is niet het probleem, maar de verkeerde toepassing ervan. Het is irrationeel om te doen alsof (sociale) emoties niet bestaan. Men maakt wel een rationeel model, maar het is een speelgoedmodel dat de werkelijkheid niet goed beschrijft, omdat het meeste erbuiten valt. Het heeft geen zin om 'rationaliteit op zich' daarvan de schuld te geven. Ook emoties zijn rationeel, gezien als belangenbehartigers.
Men begint vaak aan de oppervlakte van een complex samenspel, en dwingt dit alles in een nauw kader, gezien vanuit een deelprobleem, zoals het marktmodel. Het leidt tot gesimplificeerde gespecialiseerde deelmodellen. Het zijn de mensen die niet goed logisch kunnen denken, die vallen voor deze simpele speelgoedmodellen, en erin geloven, als was het de evidente waarheid zelf.
Goede denkers weten dat dit soort modellen vol zitten met aannamen, die niet gekozen zijn omdat ze overtuigend zijn, maar omdat ze de complexiteit buiten de deur houden, waardoor het model hanteerbaar blijft. Je begint met een niet te behappen werkelijkheid, die je versimpelt tot het punt dat je er iets mee kunt. Ze zijn een uitdrukking van wat we nu aankunnen. Het is dom om het als een volledige en correcte beschrijving van de werkelijkheid te beschouwen.
Het zijn politici, zakenmensen en mensen met een beperkte beroepsopleiding, die dit soort speelgoedmodellen vaak aanzien voor waarheden. Ze bouwen ze uit tot een compleet wereldbeeld (ideologien, zoals de marktideologie).
[ Bericht 4% gewijzigd door deelnemer op 11-12-2016 19:07:57 ]
The view from nowhere.
http://nos.nl/artikel/214(...)en-soort-doping.html
Dit is toch precies wat je wilde? Bussemaker en de VVD. Dat krijg je nu als je alles kapot bezuinigd en vermarkt.
Dit is toch precies wat je wilde? Bussemaker en de VVD. Dat krijg je nu als je alles kapot bezuinigd en vermarkt.
Deuger, Woke & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
Fragment uit interessant interview:
https://www.nrc.nl/nieuws(...)men-5618611-a1535832quote:U suggereert in uw boek dat meer zelfvertrouwen en openheid jegens de buitenwereld tot meer welvaart leidden, zowel in Europa als daarbuiten. Waar komt die openheid vandaan?
„Het is evident dat een keuze voor verdraagzaamheid en stabiliteit een fundamentele voorwaarde is om rijker te worden en gelukkiger. Stabiliteit is daarbij het geheime ingrediënt. Amsterdam is daarvan een mooi voorbeeld. Rond 1600, toen de Nederlanden geweldig begonnen te profiteren van de handel met Azië, had er heel snel een ingrijpende transformatie plaats. Mensen voelden de verplichting hun welvaart met anderen te delen. Het was niet langer goed genoeg om in een mooi huis te wonen, er moest ook een liefdadigheidsorganisatie worden opgezet voor de armen, de zieken, de kinderen. Het werd als een plicht beschouwd de ongelijkheid te verlichten. Samenlevingen die ongelijker worden krijgen problemen.”
Ziet u dat nu ook terug?
„Het is cruciaal dat mensen de kans moeten hebben de top te bereiken, als ze begaafd genoeg zijn, ongeacht hun achtergrond. De afgelopen jaren is dat zonder een geprivilegieerde achtergrond te moeilijk geworden. Brexit en de verkiezing van Donald Trump wijzen op een existentiële crisis. Je ziet zowel bij de Britten als de Amerikanen dat hun land volledig verdeeld is geraakt, waardoor de samenleving heel breekbaar wordt. Het gebeurt in een wereld waar groei minder vanzelfsprekend is. De levensstandaard komt onder druk. Er ontstaan zorgen over nieuwe technologieën. Het wordt moeilijker banen vast te houden. Dan maken mensen meer egoïstische keuzes. Begrijpelijk maar op langere termijn niet goed voor een samenleving.”
Het Westen lijkt in een relatieve neergang te zijn beland ten opzichte van Azië. Denkt u dat Azië nu weer de dominerende kracht wordt die het vroeger was?
„Dat is moeilijk te zeggen. In 1914 zat de Duitse kanselier Bethmann Hollweg in de tuin van zijn villa. De Eerste Wereldoorlog stond op het punt uit te breken. Hij zei toen tegen zijn secretaris: ‘De volgende eeuw wordt de Russische eeuw’. Hij kreeg ongelijk. Het tsarenrijk ging ten onder, net als andere keizerrijken in Europa. Nog maar een eeuw geleden had vrijwel elk Europees land een koloniaal rijk. Die zijn allemaal verdwenen. Europa, dat toen de wereld beheerste, heeft nu alleen nog maar invloed, geen macht.”
Deuger, Woke & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
quote:
quote:Ordinary people around the world have been failed by globalisation, Justin Trudeau has told the Guardian, as he sought to explain a turbulent year marked by the election of Donald Trump, the Brexit vote and the rise of anti-establishment, nation-first parties around the world.
“What we’re facing right now – in terms of the rise of populism and divisive and fearful narratives around the world – it’s based around the fact that globalisation doesn’t seem to be working for the middle class, for ordinary people,” the Canadian prime minister said in an interview at his oak-panelled office in the country’s parliament. “And this is something that we identified years ago and built an entire platform and agenda for governing on.”
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Klik link voor veelzeggend plaatje
Dit zijn de cijfers van het kabinet zelf.
twitter:conradhackett twitterde op maandag 19-12-2016 om 00:49:37 Watch the income distribution in America change https://t.co/WS80BT2UlT reageer retweet
Watch the income distribution in America change twitter:dewaremerijn twitterde op woensdag 14-12-2016 om 13:44:50 Kom op @volkskrant, je kunt op zijn minst vermelden dat IMF, OESO en ING vraagtekens plaatsen bij beleid. Dit is ge... https://t.co/yCXRDfKYwH reageer retweet
Kom op @
Dit zijn de cijfers van het kabinet zelf.
Deuger, Woke & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
https://www.theguardian.c(...)g-time-on-capitalism
En ook:
En ook:
https://www.ft.com/content/72f96588-c38b-11e6-81c2-f57d90f6741aquote:Reform the economic system now or the populists will do it
The interests of the financial sector and the economy at large are different
It is one thing to say, as some of us have done, that the western liberal elites should stop doubling down when faced with a populist threat. But beyond that, what should they actually do?
I would start with a fundamental reappraisal of modern macroeconomic governance — from independent central banks and inflation targeting to deregulated financial markets and fiscal policy targets. Put simply, if we, the liberal establishment, fail to do this, the populists will do it for us.
A President Marine Le Pen, for example, could pull France out of the eurozone and instruct her central bank to fund the expenditures of her government.
But we also need to think more profoundly about the deep links between our institutions, the rules under which they operate and the prevalent macroeconomic theory. Much of what we today think of as normal was established quite recently. Central banks were not always independent. Direct inflation targeting is common today, but was unknown before the 1990s. Medium-term fiscal policy targets are also a modern invention, as are independent fiscal councils. Behind these institutions and policies lie a theoretical foundation — new Keynesian macroeconomics. John Maynard Keynes himself would probably characterise its average proponent as “a defunct economist”.
The theory asserts three key points. One, that a low rate of inflation is consistent with full employment, so it is sufficient for a central bank to target a low rate of inflation. Two, that fiscal policy should not be used for economic fine-tuning but should follow medium-term stability targets. And three, that neither monetary nor fiscal policy make a difference in the long run.
Of course, none of this explains the stuff we see around us: never-ending financial crises; a permanent loss in economic output; persistent imbalances, failure by central banks to meet their inflation targets; zero interest rates. We should not be surprised that people have become sceptical about experts who peddle theories that result in comically wrong predictions and that do not square with the reality they perceive.
These observations are mild compared with those of Paul Romer, chief economist of the World Bank, who has written a devastating critique of his profession, comparing it with string theory in physics. The latter was once criticised by well-known physicists as “not even wrong”.
Mr Romer portrays modern macroeconomics as a racket held together by people who protect their influence. Most of his specific criticisms are technical in nature — and go beyond what I can relay here. He starts off by quoting Lee Smolin, a physicist, who noted in 2007 that physics had made no progress in the last quarter of a century. Mr Romer claims that the state of macroeconomics is worse. It has regressed.
His observations are disturbing in their own right. But what makes them relevant in the context of this discussion is that our economic policy institutions are premised on the idea that these theories are correct. Our independent central bankers are macroeconomists, who were trained in those very models that Mr Romer criticises.
Until the early 1990s, central bank independence was the exception. The Federal Reserve and the Deutsche Bundesbank were independent before 1990 but most other central banks were not. There are good arguments in favour, but a no-brainer this is not. Most people would, for example, probably not support the view that a country’s armed forces must be independent on the grounds that the generals know best what is good for us, and should not be disturbed by the day-to-day fluctuations of politics.
If Mr Romer is right, and macroeconomics has been regressing, those of us who seek to defend the liberal order should consider reclaiming the central areas of economic policy. We should put fiscal policy off the autopilot and challenge the tyranny of the ubiquitous 2 per cent inflation target. And we should start making a distinction between the interests of the financial sector and the economy at large. Failure to do so was one of the reasons for the Brexit vote.
While the case for a challenge of the macroeconomic policy doctrine is overwhelming, I doubt the western policy establishment will do it. As happened during the financial crisis, vested interests will intervene. The macroeconomists who designed the models are the gatekeepers and the beneficiaries of the system. They are the independent central bankers. They are running the independent fiscal councils. Some are finance ministers.
It is no accident that a famous television series in the last decade — The West Wing — featured a Nobel-prize winning economist as a fictional US president. That version of Plato’s philosopher-king is very much out of date today.
With an establishment refusing to draw any lessons from its defeats of 2016, our system is far more at risk
of being demolished by the populists from the outside than reformed from within.
Deuger, Woke & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
Wat is er zo mis met dat plaatje? Het geheel schuift over tijd op naar rechts. Dat betekent dat iedereen rijker wordt. Dat die piek rechts zoveel hoger wordt, is een vertekening. dat is namelijk een groep van iedereen die meer dan 200k verdient. Terwijl die andere groepjes veel kleiner zijn (intervalletje van $5k).quote:Op dinsdag 20 december 2016 14:33 schreef Klopkoek het volgende:
Klik link voor veelzeggend plaatjetwitter:conradhackett twitterde op maandag 19-12-2016 om 00:49:37 Watch the income distribution in America change https://t.co/WS80BT2UlT reageer retweet
200k is overigens echt niet zo heel hoog. Nogal een suggestief filmpje.
Nee het plaatje is heel duidelijk, je ziet inderdaad dat het topsegment substantieel meer is gaan verdienen, maar ook weer niet superveel, dit heeft vooral veel mee te maken, dat je met moderne technieken zonder extra veel toegevoegde waarde extreem veel meer kan verdienen, goed voorbeeld is bijvoorbeeld niet fysieke producten zoals software. Als ik een software pakket uitgeef, dan zal het qua kosten nauwelijks uitmaken of ik er 2 of 5 miljoen verkoop, echter de winst kan makkelijk een factor 500 toenemen. Zelfde geld voor bijvoorbeeld zaken als aandeelhandel, of het bedenken van concepten. En zoals gezegd, je kunt de Amerikaanse situatie niet met een europese vergelijken, neem nu Nederland, het verschil tussen een bijstandsuitkering en een modaal inkomen bedraagt maar een procent of 20.quote:
Klik link voor veelzeggend plaatjetwitter:conradhackett twitterde op maandag 19-12-2016 om 00:49:37 Watch the income distribution in America change https://t.co/WS80BT2UlT reageer retweet[ afbeelding ]twitter:dewaremerijn twitterde op woensdag 14-12-2016 om 13:44:50 Kom op @volkskrant, je kunt op zijn minst vermelden dat IMF, OESO en ING vraagtekens plaatsen bij beleid. Dit is ge... https://t.co/yCXRDfKYwH reageer retweet
Dit zijn de cijfers van het kabinet zelf.
🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️ TikTok next Block
Vergeet het centrale banken beleid niet, en het beleid van Rutte. Doel geslaagd.quote:
[..]
Nee het plaatje is heel duidelijk, je ziet inderdaad dat het topsegment substantieel meer is gaan verdienen, maar ook weer niet superveel, dit heeft vooral veel mee te maken, dat je met moderne technieken zonder extra veel toegevoegde waarde extreem veel meer kan verdienen, goed voorbeeld is bijvoorbeeld niet fysieke producten zoals software. Als ik een software pakket uitgeef, dan zal het qua kosten nauwelijks uitmaken of ik er 2 of 5 miljoen verkoop, echter de winst kan makkelijk een factor 500 toenemen. Zelfde geld voor bijvoorbeeld zaken als aandeelhandel, of het bedenken van concepten. En zoals gezegd, je kunt de Amerikaanse situatie niet met een europese vergelijken, neem nu Nederland, het verschil tussen een bijstandsuitkering en een modaal inkomen bedraagt maar een procent of 20.
http://ewaldengelen.blogs(...)aal-van-het.html?m=1
Deuger, Woke & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
https://decorrespondent.n(...)48830009448-ab0fc54b
https://groenlinks.nl/nie(...)ntwijking-stimuleren
https://groenlinks.nl/nie(...)ntwijking-stimuleren
Deuger, Woke & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
Deuger, Woke & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Financialisering verwijst naar een geleidelijk economisch veranderingsproces waarin financiële waarden (aandeelhouderswaarde, beleggingsrendement, netto contante waarde, et cetera) uitgroeien tot de dominante maatschappelijke prestatiemaatstaven die andere uitkomstcriteria (technische excellentie, marktaandeel, duurzaamheid, solidariteit, professionaliteit, het algemeen belang, rechtvaardigheid) geleidelijk aan wegdrukken."quote:Op woensdag 21 december 2016 08:34 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
Vergeet het centrale banken beleid niet, en het beleid van Rutte. Doel geslaagd.
http://ewaldengelen.blogs(...)aal-van-het.html?m=1
Mooi gezegd. Kwalijke zaak. Een schijnbaar onstopbaar proces.
vrijdag 9 december 2016 15:58 schreef Ringo het volgende:
Welke discussie? Ik zie alleen maar harige kerels die elkaar de rug inzepen.
Welke discussie? Ik zie alleen maar harige kerels die elkaar de rug inzepen.
Echt waar joh?quote:
Dat betekent dat iedereen rijker wordt.
vrijdag 9 december 2016 15:58 schreef Ringo het volgende:
Welke discussie? Ik zie alleen maar harige kerels die elkaar de rug inzepen.
Welke discussie? Ik zie alleen maar harige kerels die elkaar de rug inzepen.
Heb me gisteren dood zitten ergeren aan dat rechtse tafeltje bij Pauw.quote:
[..]
"Financialisering verwijst naar een geleidelijk economisch veranderingsproces waarin financiële waarden (aandeelhouderswaarde, beleggingsrendement, netto contante waarde, et cetera) uitgroeien tot de dominante maatschappelijke prestatiemaatstaven die andere uitkomstcriteria (technische excellentie, marktaandeel, duurzaamheid, solidariteit, professionaliteit, het algemeen belang, rechtvaardigheid) geleidelijk aan wegdrukken."
Mooi gezegd. Kwalijke zaak. Een schijnbaar onstopbaar proces.
Deuger, Woke & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
NWS / Echte welvaart stokt al jarenquote:
[..]
Heb me gisteren dood zitten ergeren aan dat rechtse tafeltje bij Pauw.
Is misschien ook wel een topic voor je.
vrijdag 9 december 2016 15:58 schreef Ringo het volgende:
Welke discussie? Ik zie alleen maar harige kerels die elkaar de rug inzepen.
Welke discussie? Ik zie alleen maar harige kerels die elkaar de rug inzepen.
Had vroeger een refo collega diezich iedere week weer vreselijk liep op te winden over Sex voor de Buch, wist precies waar hij zich aan ergerde, iedere week weer. Daar doe je me aan denken.quote:
[..]
Heb me gisteren dood zitten ergeren aan dat rechtse tafeltje bij Pauw.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Ja, dat is inderdaad een open deur. En dus snap ik niet wat er nou zo veelzeggend aan dat plaatje is. Misschien heb ik het punt gemist.quote:
Deuger, Woke & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
Nou, vraag de boze blanke man wat hij wil:
- doodstraf invoeren
- islam verbieden
- belastingen fors verlagen
- uitkeringen omhoog
- pensioenleeftijd direct terug naar 65
- grenzen dicht
- uit de EU
Zeg het maar: op welk punt gaan we naar de boze blanke man luisteren?
- doodstraf invoeren
- islam verbieden
- belastingen fors verlagen
- uitkeringen omhoog
- pensioenleeftijd direct terug naar 65
- grenzen dicht
- uit de EU
Zeg het maar: op welk punt gaan we naar de boze blanke man luisteren?
Bron:quote:De mythe van de zelfredzame mens zorgt voor een hoop onzekerheid
Column Sheila Sitalsing
ARTIKEL Joep Martens, 40 jaar oud en positief ingesteld, voelt zich afgedankt, zei hij dinsdag in de Volkskrant. Martens is een van de ruim drieduizend mensen die na de ondergang van V&D begin dit jaar nog geen nieuwe baan hebben gevonden. Al stuurt hij vijf sollicitatiebrieven per dag. In de tussentijd bezorgt hij kranten, voor een grijpstuiver, misschien wel deze krant, zwaai de volgende keer maar.
Door: Sheila Sitalsing 21 december 2016, 02:00
Gisteren stond Martens in de krant tussen oud-collega's die met wisselend succes nieuwe wegen zijn ingeslagen. Zevenduizend oud-V&D'ers zijn inmiddels elders aan het werk. Bij de Lidl, bij Toys XL of bij een optiekzaak - verkoopmedewerker is het meestvoorkomende beroep onder vrouwen in Nederland en staat in de topvijf van grootste mannenberoepen. De wederwaardigheden van 's lands winkelpersoneel hebben dus een niet te onderschatten invloed op het algemene nationale humeur.
Het UWV heeft dit allemaal uitgezocht, en het resultaat oogt mooi. Tweederde van de oud-V&D'ers heeft weer werk, lang leve de veerkracht van de mens. Maar schmink de cijfers af en schrik: de nieuwe dienstverbanden bieden weinig zekerheid, het wemelt van de oproepcontracten, op 40- en 50-plussers zit niemand te wachten.
En dan heeft verkopend personeel heeft het nog goed getroffen. In de financiële sector, waar de ABN'ers, Rabo'ers en ING'ers bij bosjes eruit gaan omdat hun baan niet meer bestaat en nooit meer zal terugkomen, is het een slagveld: ex-bankmedewerkers vinden amper werk.
Het verdwijnen van zekerheden - werk, geld, de dingen die nodig zijn om een niet al te ongelukkig leven te leiden - is al decennia aan de gang. Sinds 1990 is de baan- en inkomenszekerheid onder Nederlanders tussen de 18 en de 65 gestaag gedaald, zo blijkt uit studies van Cok Vrooman, onderzoeker bij het Sociaal en Cultureel Planbureau en parttimehoogleraar sociale zekerheid en participatie. Omdat werk onzeker is geworden, omdat uitkeringen zijn verschraald. (Bij de 65-plussers daarentegen is de inkomenszekerheid alleen maar verder gestegen, die zitten doorgaans geramd, ondanks de jokkebrokkerij van Henk Krol, een man die zoveel onzin bij elkaar verzint dat het populisme zich voor hem schaamt.)
Vrooman vertelt graag het verhaal van de afbrokkelende zekerheden en zegt er dan bij: dáár heb je je kloof. De scheidslijnen tussen mensen die zich kunnen redden en de mensen die dat niet langer kunnen worden almaar scherper. Aan de overzijde van de kloof broeit het, het ongenoegen bloeit er.
De zelfredzame mens is sinds een jaar of vijftien in Den Haag gepromoveerd tot ideaalbeeld. Er is een web van boeiende beleidstaal omheen geweven: de Bijstand moet dienen 'als trampoline' en 'activerend' zijn, mensen 'moeten geprikkeld worden'. Intussen poogt de politiek schijnzekerheid aan de man te brengen door zich met man en macht in te zetten voor het uitroken van mensen zonder contract. Alsof dat helpt.
Een nieuw kabinet zou het anders kunnen doen. Helemaal opnieuw beginnen. Door zekerheid niet te definiëren in termen van vaste of tijdelijke arbeidscontracten, maar in termen van zelfredzaamheid. Door zich minder te fixeren op de contractvorm en meer aandacht te hebben voor de vraag of het vangnet royaal genoeg is voor de mensen die aan de verkeerde kant van de kloof terecht zijn gekomen. Door ons te verlossen van de mythe van de zelfredzame mens. Het zou een hoop chagrijn schelen.
twitter:Oostveenm twitterde op woensdag 21-12-2016 om 08:44:15 Weg met de mythe van de zelfredzame mens https://t.co/gdbPCD5RdQ reageer retweet
Weg met de mythe van de zelfredzame mens 