) heb ik besloten mijn eigen topic te openen. Om zo een stok achter de deur te hebben om toch te schrijven en ook voor mezelf een leuk overzicht te hebben.Ik begin met een stukje van onze reis naar Canada afgelopen maand en zal de komende dagen het vervolg posten. Daarna kan ik met terugwerkende kracht nog wat verslagen posten als daar interesse voor is
Let's do it
[ Bericht 4% gewijzigd door MaJo op 30-10-2016 00:31:33 ]
Leuk!Wie heeft er een dagboek nodig als er ook FOK! is,quote:
Ik ga maart-mei door Europa reizen met een vriendin en een andere vriendin heeft me al overgehaald om daar ook een dagelijks verhaaltje over te schrijven.
Na een reis van 8 uur kwamen we aan in Toronto, ontzettend moe maar het was pas 3 uur 's middags. We hebben onszelf gedwongen om nog even wakker te blijven en de buurt te verkennen. Deze beviel goed maar toch gingen we om half 8 doodmoe naar bed. De volgende dag zouden we wel verder zien!
De volgende dag begint regenachtig maar daarna breekt de zon door waardoor we nog verder de buurt kunnen verkennen. We verblijven in Queen Street West, een hippe buurt waar een smeltkroes aan mensen woont. Vlakbij Kensington Market, een leuke wijk met allemaal winkeltjes en cafeetjes (geen markt te bekennen
) Na hier een tijdje rondgelopen te hebben willen we de skyline van de stad ook wel eens zien. Op naar Toronto Island, vanwaar je een mooi uitzicht over de stad hebt. Verder is er niet zoveel te beleven, het is duidelijk buiten het seizoen. Na een rondje eiland nemen we de boot maar weer terug. We willen nog naar St Lawrence Market (wel een markt!) maar deze blijkt helaas al gesloten. We dalen dus maar neer bij een pub ernaast om te genieten van de eerste hamburger van velen van deze reis.
Met een kleine detour naar Buffalo VS om onze huurauto op te halen belanden we de volgende dag in Niagara Falls. We weten al dat het stadje een echte touristtrap is maar willen de watervallen toch wel met eigen ogen zien. Als we er 's avonds heenlopen hoor je het natuurgeweld al vanuit de verte. Even later denk ik dat het weer begint te regenen maar nee, dat komt door de falls! Het stadje zelf is trouwens niet heel bijzonder. 1 straat met allemaal Vegas-achtige entertainment maar verder gebeurt er weinig.
Je bent niet echt in Niagara Falls geweest als je niet op de Hornblower bent geweest dus we doen een tochtje. Dit is toch wel indrukwekkend! De kracht van de watervallen is echt ongelooflijk. Gelukkig hebben we een poncho aan want je wordt echt zeiknat.
Daarna rijden we door naar Niagara on the Lake, een idyllisch stadje dat lijkt op de set van series als Gilmore Girls. Het ziet er schattig uit maar op een heleboel bejaarden na is er weinig te zien
Het volgende stadjedorp op de planning is Gananoque. Het dorp stelt niet zo veel voor (ook dit lijkt een set van een tv-show te zijn) maar de 1000 islands die er liggen zijn de reden dat we hier overnachtten. En dat is het waard
Er zijn hier allemaal kleine eilandjes (meer dan 1000) met op 1 van de eilanden een heus kasteel: Boldt Castle. Dit kasteel ligt in de VS dus als je van de boot af wil moet je je paspoort meenemen. We doen echter een korte tocht waarbij we er alleen langsvaren. De VS gaan we toch nog heen 
Thanks!quote:
Leuk om te horenquote:Op zondag 30 oktober 2016 00:25 schreef spijkerbroek het volgende:
tvp mag niet meer, dus bij deze: leuk idee! Ik zie de verhalen en foto's wel komen
Ik ga maart-mei door Europa reizen met een vriendin en een andere vriendin heeft me al overgehaald om daar ook een dagelijks verhaaltje over te schrijven.
Ja is leuk, ook om later weer terug te lezen
Morgen zal ik Ottawa, Montreal en Quebec posten 
Ik ben zo'n sufkut die het leuk vindt andermans vakantiefoto's te bekijken, dus hoe meer hoe beter 
Ik heb je topic ook hierbij gezet:
TRV / Reisverslagen van FOK!kers.
Haha thanks! Vind het ook altijd leuk om reisverslagen te lezen dus wilde mijn steentje graag bijdragenquote:
Wat tof, MaJo
Ik liep er al een tijdje mee rond maar jouw topic heeft daar zeker bij geholpenquote:
Op 
Thanksquote:Op zondag 30 oktober 2016 01:07 schreef liesje1979 het volgende:
Leuk eerste verslag, kijkt lekker weg.
Ik heb je topic ook hierbij gezet:
TRV / Reisverslagen van FOK!kers.
Toen ik in Niagra on the lake was was er meer volk te zien dan alleen bejaarden
quote:
Waarom heb je de helft van de menukaart zwart gepaint bij die burgerfoto?
Ik heb niets gepaind, zo ziet de menukaart er gewoon uitquote:
Waarom heb je de helft van de menukaart zwart gepaint bij die burgerfoto?
Thanksquote:
Misschien omdat het toch wat meer buiten het seizoen is? Was wel fijn bij Niagara, er waren geen rijenquote:Op zondag 30 oktober 2016 01:26 schreef Max-Westerman het volgende:
Herkenbare foto's van Toronto en Niagra falls.
Toen ik in Niagra on the lake was was er meer volk te zien dan alleen bejaarden
Thanks!quote:
Ik zie nu pas bij daglicht dat het de prikker in je burger was, leek net op kliederig gepaint.quote:
[..]
Ik heb niets gepaind, zo ziet de menukaart er gewoon uit
[..]
Thanks
[..]
Misschien omdat het toch wat meer buiten het seizoen is? Was wel fijn bij Niagara, er waren geen rijen
[..]
Thanks!
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 30-10-2016 13:26:32 ]
Niagara falls wel eens geweest, vanuit de VS. Alleen blijkbaar telt dat niet wantwoord ben niet met de boot geweest :p
Ik zie nu wat jij ziet, dat ziet er inderdaad behoorlijk lomp uitquote:
[..]
Ik zie nu pas bij daglicht dat het de prikker in je burger was, leek net op kliederig gepaint.
De rest van Canada komt vanavondquote:
Leuk! Ik blijf even volgen voor de rest van je Canada reis, die hoek wil ik ook nog eens heen
Niagara falls wel eens geweest, vanuit de VS. Alleen blijkbaar telt dat niet wantwoord ben niet met de boot geweest :p
Haha telt uiteraard wel, maar denk dat je pas echt de kracht van die watervallen kunt beseffen vanuit die boot. Ik vond het zelfs een beetje eng, als je omslaat denk ik niet dat je er levend uitkomt
Thanks!quote:
Op Vanavond deel 2!quote:
Mooi verslag en mooie foto's. We want more!
Thanksquote:
Kancagamus highwayquote:
Benieuwd naar de Kancamangudinges-in-de-herfst foto's
Die komt een dezer dagen. Eerst nog Canada afwerken en dan volgt Maine en daarna White Mountains & Green Mountains.Schiet is opquote:
Kancagamus highway
Ja ja ik ga al aan de slagquote:
Op [ Bericht 92% gewijzigd door MaJo op 30-10-2016 18:50:36 ]
Ik ben nog nooit in Canada geweest hoor 
Parliament Hill ziet er wel mooi uit met al die parlementsgebouwen en het naastliggende Major's Hill Park met mooie uitzichten over de gebouwen is ook leuk om doorheen te lopen. Het bekende Rideau Canal valt ons wat tegen. Het kanaal ligt droog waardoor er eigenlijk niets te zien valt.Hoogtepunt van Ottawa: uit eten bij het restaurant Town. Daar hebben ze een beetje tapas-achtig concept waarbij je meerdere gerechtjes met elkaar deelt. De steak tartare (gelukkig niet de laatste van de reis
) is verrukkelijk. Ook probeer ik daar een ijswijn uit Niagara on the Lake. Deze wijn wordt gemaakt van druiven die in de winter worden geplukt waardoor het bijna een druivenlikeur wordt. De prijs is ook 8x duurder dan een normale wijn dus ik hou het bij een klein glaasje. Van het eten/drinken helaas geen foto gemaakt 
Sorry Fles!
Gelukkig hadden we maar 1 nacht in Ottawa dus door naar Montréal. Dat beviel meteen een stuk beter
Eerste stop was Notre dame de ParisMontréal. Van buiten niet erg bijzonder maar van binnen is het echt een lust voor het oog 
Nadat we de kerk hebben bezocht spreken we af met een oude studiegenoot van een vriendin van mij, een jongen die ik zelf al een paar keer heb ontmoet. Goede keuze want als local laat hij ons de hele binnenstad zien. Hij vertelt dat in verband met het 375-jarige bestaan van de stad volgend jaar er allemaal bewegende projecties door de hele stad te zien zijn. Dit heeft iets spookies maar ook wel heel tof! 
Moe maar voldaan rollen we ons bedje in, we hebben toch nog wat last van de jetlag. De volgende dag staat Parc du Mont-Royal op de planning (zou daar de naam Montréal vandaan komen?
) Het is een hele klim en we zijn doder dan dood als we bovenkomen (waarom hebben ze geen bus naar boven?! Oh wacht...) maar het is de beklimming meer dan waard! Vanaf een van de hoogste punten hebben we een prachtig uitzicht over de stad. Ook lukt het me eindelijk om een eekhoorn vast te leggen op de gevoelige plaat! Het wemelt van die beesten in Canada. Moose? Geen gezien Eekhoorns? Een miljoen voor mijn gevoel.Van mijn kennis had ik gehoord dat helemaal bovenaan de berg een groot kruis staat. Geen gebouw in Montréal mag hoger zijn dan dit kruis. We klimmen dus nog een paar honderd meter om tot een soort Jesus Christ Superstar kruis te komen. Hmmm, dat hadden we niet verwacht. Maar goed, we tikken toch mooi de 20.000 stappen aan die dag
Terug zien we dat er dus gewoon een bus rijdt dus nemen we deze mooi naar beneden Wat ik nog helemaal vergeet is dat het prachtig weer was, 23 graden in oktober Om onze hongerige buikjes te vullen staat er een culinair Canadees gerecht op de planning: poutine. Patat met gesmolten kaas overladen met jus, en andere meuk waar je zin in hebt. Dit maal wel foto's speciaal voor Fles! Ik ben er geen fan van maar het valt me nog mee. Manlief vindt het helemaal geweldig
Van plan om de volgende dag weer een jurkje aan te trekken word ik ruw uit mijn droom getrokken: het regent pijpenstelen en het is een graad of 12
Gelukkig staat er een reisdag naar Ville de Quebec op de planning (ja, Quebec is niet alleen een staat!). Het enige noemenswaardige van die dag is het eten 's avonds. Een heerlijke fillet mignon Ik baalde ervan dat we nu maar 1 dag in de stad hadden door het rotweer van de dag ervoor, maar Ville de Quebec blijkt makkelijk te belopen in een paar uur. De eerste stop is in de bovenstad: hotel de Frontenac. Dit schijnt het meest gefotografeerde hotel van de wereld te zijn. Vervolgens dalen we af naar de benedenstad, het lijkt wel alsof we in een soort Disneyland zijn belandt. Niet alleen omdat het er poppig uitziet maar vooral vanwege de vele toeristen
We lunchen hier snel en vluchten weer naar de bovenstad. Ook hier is een Notre Dame de Paris Montréal Quebec. Een stuk minder indrukwekkend dan de twee naamgenoten dus ook hier zijn we snel weg. We komen nog een kerstwinkel tegen (nu al?!) die blijkbaar het hele jaar open is (wat?!). Daarna ontvluchten we de drukte om onszelf weer terug te vinden in de natuur. Fat chance want het is natuurlijk overal druk 
Onze volgende stop is Chute de Montmorency (waterval van Montmorency). Parkeren kost 12 dollar. Beetje aan de dure kant maar goed, als toerist moet je toch wat. Er gaan kabelbaantjes naar boven (leuk met hoogtevrees
) en als we deze moeten nemen moet je ook daar weer voor betalen in totaal 38 dollar lichter gaan we naar boven. Daar blijkt dat je het van boven ook helemaal niet zo goed kunt zien en de leukste verrassing van de dag: dat je boven gewoon gratis kunt parkeren 
Ik vervloek heel even mijn man die niet meer in de Lonely Plannet wilde kijken, waar dit dus gewoon in stond. 
Ook deze avond gaan we weer heerlijk uit eten, dit maal een steak tartare van hert met een lekker zelfgebrouwen biertje (niet door mij
)
De volgende dag gaan we richting de VS, daarover later meer
.OMG OMG OMGquote:
Om onze hongerige buikjes te vullen staat er een culinair Canadees gerecht op de planning: poutine. Patat met gesmolten kaas overladen met jus, en andere meuk waar je zin in hebt. Dit maal wel foto's speciaal voor Fles! Ik ben er geen fan van maar het valt me nog mee. Manlief vindt het helemaal geweldig
[ afbeelding ]
En de parkeerplaats bovenop montmorency falls was niet gratis volgens mij, je kan met je parkeerticket alleen zowel boven als beneden parkeren. Zo stond het tenminste op de bordjes, wij zijn met de kabelbaan en trap terug gegaan.
Zijn jullie niet naar de citadel van Quebec geweest? Dat was een erg leuke tour met geweldig uitzicht over de oude stad en het chateau. Sowieso vond ik Quebec een erg leuke stad, en Montréal maar een lelijke bouwplaats.
Ik ben benieuwd naar het deel over oost Amerika, we zijn nog aan het nadenken over waar we komend jaar naartoe willen en dat is een van de opties.
Thanks! Ik vond het inderdaad ook wel meevallen. Had meer een kapsalon verwacht maar dit zijn gewoon kleine stukjes kaas die een beetje smelten door de warmte. Een kleine voldoende dusquote:
Ik dacht al wel dat jij dit zou kunnen waarderenquote:
Op Grappig inderdaad die verschillen!quote:
Grappig, die verschillen tussen beleving. Ik vond Niagara falls helemaal geen tourist trap, zelfs een van de hoogte punten van onze reis. Het is alleen over de top toeristisch, maar dat is Las Vegas ook. Andere hoogtepunt was Ottawa, een erg toffe stad en de enige stad van onze hele reis door oost Canada waar we ooit nog naar terug willen. We waren er nu op Canada Day waardoor bijvoorbeeld Parliament Hill ontoegankelijk was.
En de parkeerplaats bovenop montmorency falls was niet gratis volgens mij, je kan met je parkeerticket alleen zowel boven als beneden parkeren. Zo stond het tenminste op de bordjes, wij zijn met de kabelbaan en trap terug gegaan.
Zijn jullie niet naar de citadel van Quebec geweest? Dat was een erg leuke tour met geweldig uitzicht over de oude stad en het chateau. Sowieso vond ik Quebec een erg leuke stad, en Montréal maar een lelijke bouwplaats.
Ik ben benieuwd naar het deel over oost Amerika, we zijn nog aan het nadenken over waar we komend jaar naartoe willen en dat is een van de opties.
Ik vond de falls zelf ook geen touristtrap, alleen het dorp eromheen. En dat vond ik wel weer meevallen, 1 straat en verder niet veel
De falls zelf waren een van de hoogtepunten Wat beviel jullie dan zo goed aan Ottawa? Montreal vond ik een stad met veel sfeer, leuke wijken, leuke mensen en lekker eten. Ottawa had absoluut mooie gebouwen maar straalde desondanks niet veel uit, misschien ook omdat het een overheidsstad is. Die bouwput vond ik meer in Ottawa dan in Montreal
Bij de watervallen scheelde het maar 1 dollar als je met de kabelbaan omhoog ging en met de trap terug, niet echt de moeite dus.
De citadel van Quebec zijn we aan het begin langsgelopen met het idee om daar nog naar terug te gaan. Tegen de tijd dat we de rest hadden gezien hadden we daar eigenlijk geen zin meer in
En die projecties vind ik ook heel tof. gisteren was ik bang dat niemand het wat zou interesseren, leuk om te merken dat het goed ontvangen wordt Die herfstkleuren gaan nog veel mooier wordenquote:
Schitterend die herfstkleuren.
als ik nu terugkijk op Canada was het daar eigenlijk maar matig Tuurlijk welquote:
Thanks allemaal
Niet zo aanstellen.Dan verheug ik me daarop.quote:Op zondag 30 oktober 2016 22:33 schreef MaJo het volgende:
[..]
Die herfstkleuren gaan nog veel mooier worden
Wij waren er met Canada Day (soort Koningsdag) dus dan zie je ook niet het echte Ottawa, maar wij vonden de musea tof (oorlogsmuseum met name, schone kunsten deels, de Royal Mint was erg leuk). Daarnaast zagen de meeste gebouwen er indrukwekkend uit, de Britse invloeden waren duidelijk zichtbaar. Alleen door Canada Day onmogelijk om bij in de buurt te komen of goed te zien door enorme podia.quote:
[..]
Grappig inderdaad die verschillen!
Ik vond de falls zelf ook geen touristtrap, alleen het dorp eromheen. En dat vond ik wel weer meevallen, 1 straat en verder niet veel
Wat beviel jullie dan zo goed aan Ottawa? Montreal vond ik een stad met veel sfeer, leuke wijken, leuke mensen en lekker eten. Ottawa had absoluut mooie gebouwen maar straalde desondanks niet veel uit, misschien ook omdat het een overheidsstad is. Die bouwput vond ik meer in Ottawa dan in Montreal
Bij de watervallen scheelde het maar 1 dollar als je met de kabelbaan omhoog ging en met de trap terug, niet echt de moeite dus.
De citadel van Quebec zijn we aan het begin langsgelopen met het idee om daar nog naar terug te gaan. Tegen de tijd dat we de rest hadden gezien hadden we daar eigenlijk geen zin meer in
Montréal was vooral druk en stonk (in de stad zelf dan, parc Jean drapeau en mont real waren uiteraard wel netjes). We hadden een stad verwacht zoals Old Quebec, niet een stad vol bouwputten met overal auto's. Maar misschien was dat dus ook een beetje een verkeerde verwachting. En uit eten konden wij sowieso amper dankzij m'n ongeduldige zoon van toen 10 maanden.
Wij hadden de trap genomen voor mooie foto's, hebben blijkbaar dus een euro teveel betaald zelfs
Jammer dat je de citadel gemist hebt. Dat is Dan wel weer een voordeel van met een klein kind reizen, je moet je dagen veel rustiger plannen, waardoor we minder plaatsen langs konden, maar overal wel ruim de tijd hadden.Ik kan het je alleen maar aanradenquote:
Ziet er tot nu toe uit als een mooie reis. Ik wil altijd nog een keer die kant op. =)
Ik meen hetquote:
Op Ik ben natuurlijk niet zo populair in travel zoals jij Ik dacht, misschien zit er niemand op te wachten Vanavond Maine! Daarna New-Hampshire en Vermont, die zijn qua blaadjes het allermooistquote:
Omdat we maar 1 dag in Ottawa waren hebben we geen museum aangedaan. Ik had al wel begrepen dat hier de beste musea van heel Canada te vinden zijn.quote:
[..]
Wij waren er met Canada Day (soort Koningsdag) dus dan zie je ook niet het echte Ottawa, maar wij vonden de musea tof (oorlogsmuseum met name, schone kunsten deels, de Royal Mint was erg leuk). Daarnaast zagen de meeste gebouwen er indrukwekkend uit, de Britse invloeden waren duidelijk zichtbaar. Alleen door Canada Day onmogelijk om bij in de buurt te komen of goed te zien door enorme podia.
Montréal was vooral druk en stonk (in de stad zelf dan, parc Jean drapeau en mont real waren uiteraard wel netjes). We hadden een stad verwacht zoals Old Quebec, niet een stad vol bouwputten met overal auto's. Maar misschien was dat dus ook een beetje een verkeerde verwachting. En uit eten konden wij sowieso amper dankzij m'n ongeduldige zoon van toen 10 maanden.
Wij hadden de trap genomen voor mooie foto's, hebben blijkbaar dus een euro teveel betaald zelfs
Ik denk dat reizen met een kind ook echt compleet anders is. Je zult er dingen door missen maar ook weer hele andere dingen door zien.
Haha valt wel mee hoorquote:
Ik weet dat je mij niet leuk vindt, maar ga dit toch volgen. Omdat we dezelfde interesses (maar andere meningen) hebben
ik vind je af en toe inderdaad een zuurpruim maar je mag het uiteraard volgen want we hebben allebei het Amerika virus te pakken 
Vervolgens rijden we onze eerste staat van deze reis in de VS in: Maine. Meteen zien we dat de bomen hier nog mooier van kleur zijn. Ons hotel blijkt ook een waar paradijs te zijn. Het is echt zo'n hotel waarbij je je kunt voorstellen dat je hier 100 jaar geleden aankwam ter paard. Er is geen verwarming, alleen open haarden. Naast ons verblijven er 2 andere gasten. Gelukkig is het ook een plek waar locals verzamelen waardoor we een avond doorbrengen met deze locals, al pumpkin beer drinkend. Ook leren we een spel dat veel in New England gespeeld wordt: cribbage. Ons hotel ligt aan Moosehead Lake, een groot meer dat bekend staat om zijn moose (niet dat we er een zien helaas...)
De volgende dag gaan we op moosehunt. Niet letterlijk uiteraard maar we willen toch wel eens zo'n beest zien. We beginnen bij Lily Bay State Park. Het ziet er niet heel anders uit dan ons uitzicht van het hotel maar wel super idyllisch. Er zijn nauwelijks mensen te bekennen.
Dan gaan we door naar Kokadjo, een dorp dat bekend staat om zijn slogan "population: not many". En dat klopt ook wel, er staan zo'n 5 huizen en een supermarkt/restaurant. Hier komen we voor het eerst in aanmerking met de echte rednecks. Ons wordt verteld dat de kans op het zien van moose erg klein is omdat het jachtseizoen is geopend. Als je al moose ziet, liggen deze dood achterop een truck. Helaas zien we dat wel in het voorbijgaan...
We geven de moed echter niet op en rijden naar Lazy Tom Bog. Dit is de verzamelplaats voor moose. Ook hier vangen we moose bot
Maar wederom prachtige plek. Teleurgesteld rijden we terug naar ons hotel waar we ons verdriet wegdrinken met pumpkin beer en een potje cribbage (ons eigen exemplaar wat we in het bruisende Kokadjo hebben gekocht).
Dan is het tijd voor ons volgende avontuur: op naar Bar Harbor voor Acadia National Park. Waar we in de Westkust van de VS 2 jaar geleden een stuk of 10 national park's aandeden, in het Oosten gaan we maar naar 1. Niet omdat we niet willen maar puur omdat ze er verder niet zijn
Bar Harbor Blijkt ook weer een pittoresk kustplaatsje te zijn, volledig ingericht op toeristen. Maar niet met grote hotels a la Costa del Sol maar met leuke houten huisjes en andere laagbouw. Het is al laat dus we eten alleen wat bij de lokale pizzeria en gaan op tijd naar bed om uitgerust naar Acadia te gaan.
De eerste uitzichten zijn meteen fantastisch. Dit nationale park ligt aan zee wat het een heel andere uitstraling geeft dan een park als Yosemite. Het is al ietwat bewolkt maar daar hebben we (nog) geen last van. Onze eerste stop is sand beach. Eigenlijk wat de naam al zegt, gewoon een strand
De tweede stop, Thunder Hole, is een stuk indrukwekkender. Er is hier een spelonk in de kliffen ontstaan waar tijdens vloed het water in ruist met een grote klap tot gevolg. Cool! Het klinkt echt als "woesj" maar dan wat harder 
Inmiddels begint het steeds bewolkter te worden en zijn we bang dat we als we naar boven rijden helemaal geen uitzicht meer hebben. Dit klopt maar dat geeft de top van mount cadillac ook wel iets bijzonders. Het waait erg hard maar dat past wel bij deze rotstoppen. Ik ren zo blij als een aapje rond, klauter over rotsen en spring er weer af
We sluiten de dag af in een restaurant waar we beiden voor het eerst kreeft eten. Jammie, dat bevalt meteen goed
Helaas geen foto van gemaakt Wordt vervolgd
Thanksquote:
Nee, alleen met de auto. Als ik ooit terug ga zou ik wel willen fietsenquote:
Nog gefietst op die Rockefeller paden in Acadia? Erg mooi. En geen last van auto's.
Die vind ik ook heel tofquote:
Op ) Bridges of Madison County Gaat ook daarover. een beetje Morgen weer een deelquote:
Het grappige is dat Madison County totaal ergens anders ligt (Iowa. links van Chicago) maar dat de bruggen inderdaad hetzelfde zijnquote:
Die Covered bridges... Een van de weinige films die ik sowieso kijk (auti-fles houdt niet van films
Wist je dat ze die bruggen hebben ontworpen omdat de bruggen zo veel langer meegaan dan wanneer je ze niet overdekt?En is ook gewoon een goeie film
New England is 1 vd 3 regio's naast alaska en hawaii waar ik nog niet geweest ben. Staat nog wel een keer op de planning, net zoals Canada btwLeuke foto's ook.
Heb btw wel eens van een Amerikaandere gehoord dat er daar tegenwoordig helemaal niet zoveel moose meer zitten, maar dat ze daar niet zoveel gerucht aan geven om toch nog een beetje toeristen te trekken...
Heb je de rest van Amerika allemaal gezien dan?quote:
Leuk om te lezen weer
Leuke foto's ook.
Heb btw wel eens van een Amerikaandere gehoord dat er daar tegenwoordig helemaal niet zoveel moose meer zitten, maar dat ze daar niet zoveel gerucht aan geven om toch nog een beetje toeristen te trekken...
ik kan het je absoluut aanraden! Dat van die moose zou me niets verbazen. Wij hadden ook als grap bedacht dat ze niet bestonden en het een soort mythe is
Valt wel mee hoor, ben er pas 8x geweest waarvan laatste keer 6 maanden rondreis Door zo'n beetje hele landquote:
[..]
Heb je de rest van Amerika allemaal gezien dan?
Dat van die moose zou me niets verbazen. Wij hadden ook als grap bedacht dat ze niet bestonden en het een soort mythe is
New England gaan we misschien keertje combineren met nova scotia. Daar wil ik nog het meest graag heen in die hoek ook al is het Canada
Zijn jullie daar ook nog geweest of was dit alles van Canada waar jullie nu geweest zijn?
Thanksquote:
Maar toch, 8x is niet verkeerdquote:
[..]
Valt wel mee hoor, ben er pas 8x geweest waarvan laatste keer 6 maanden rondreis Door zo'n beetje hele land
New England gaan we misschien keertje combineren met nova scotia. Daar wil ik nog het meest graag heen in die hoek ook al is het Canada
Zijn jullie daar ook nog geweest of was dit alles van Canada waar jullie nu geweest zijn?
Wat is je favoriete stuk tot nu toe? Mogen ook meerdere zijn We zijn nu alleen in dit deel van Canada geweest. Oorspronkelijk wilden we New Brunswick en Nova Scotia nog meepikken maar je moet toch keuzes maken dus dat hebben we laten vallen en in plaats daarvan de omgeving van Boston meegepikt. Als we nog eens die kant op gaan zou ik dat zeker mee willen pikken en ook de omgeving boven Quebec, dat schijnt ook heel mooi te zijn. Maar ik zou ook wel eens naar West-Canada willen. Genoeg nog te zien dus!
Wij hebben op de perce peninsula een heel aantal bordjes van overdekte bruggen gezien, maar geen zin om daar voor om te rijden. Plus dat die dingen voor mijn idee echt bij de VS horen, en niet bij Canada, dus moet ik die in de VS zien
Staat op de agenda voor een volgende keer, ziet er wel tof uit (alleen niet handig voor auto's Maar leuk verslagje weer!
Haha 1 favoriet stuk is lastig, dat zijn er zeker meerderequote:
[..]
Thanks
[..]
Maar toch, 8x is niet verkeerd
We zijn nu alleen in dit deel van Canada geweest. Oorspronkelijk wilden we New Brunswick en Nova Scotia nog meepikken maar je moet toch keuzes maken dus dat hebben we laten vallen en in plaats daarvan de omgeving van Boston meegepikt. Als we nog eens die kant op gaan zou ik dat zeker mee willen pikken en ook de omgeving boven Quebec, dat schijnt ook heel mooi te zijn. Maar ik zou ook wel eens naar West-Canada willen. Genoeg nog te zien dus!
Mt. Rainier national park, Yellowstone national park en de omgeving van Bend, Oregon scoren iig erg hoog. Noord californië ook trouwens met bijv. Lassen.Zuidwesten van de VS is ook erg gaaf, maar heb ik nu iets te vaak gezien. Ben een beetje rode-rotsen moe
Het diepe zuiden (missisippi, Texas etc) vond ik wat minder. 'Rare' mensen, benauwd en constant kansen op tornado's of hurricane's.. ook de natuur vind ik daar wat minder.
Bedenk me nu dat ik Colorado en Montana ook nog nooit geweest ben, wil ik ook nog eens heen.
Ben benieuwd naar je verslag over Boston
[ Bericht 2% gewijzigd door polariteit op 02-11-2016 08:24:07 ]
als je in Yellowstone bent geweest ben je 99% zeker ook in Montana geweest. Die kun je dus afstrepen.quote:
[..]
Haha 1 favoriet stuk is lastig, dat zijn er zeker meerdere
Zuidwesten van de VS is ook erg gaaf, maar heb ik nu iets te vaak gezien. Ben een beetje rode-rotsen moe
Het diepe zuiden (missisippi, Texas etc) vond ik wat minder. 'Rare' mensen, benauwd en constant kansen op tornado's of hurricane's.. ook de natuur vind ik daar wat minder.
Bedenk me nu dat ik Colorado en Montana ook nog nooit geweest ben, wil ik ook nog eens heen.
Ben benieuwd naar je verslag over Boston
Volgens mij niet, de parkrondweg ligt volgens mij geheel in Wyoming. En we zijn er via het oosten/Cody ingekomen en via Grand Teton NP er weer uit. Die kleine stukjes dat het park in Montana ligt tellen imo niet om hem 'af te kunnen strepen'quote:
[..]
als je in Yellowstone bent geweest ben je 99% zeker ook in Montana geweest. Die kun je dus afstrepen.
dan moet je terug. Balen.quote:
[..]
Volgens mij niet, de parkrondweg ligt volgens mij geheel in Wyoming. En we zijn er via het oosten/Cody ingekomen en via Grand Teton NP er weer uit. Die kleine stukjes dat het park in Montana ligt tellen imo niet om hem 'af te kunnen strepen'
Ik kan me wel voorstellen dat het westen van Canada mooier is, al was het oosten met de herfstkleuren ook wel erg mooiquote:
West Canada is qua natuur wel echt veel mooier dan het oosten, dat valt daarbij echt in het niets. Ook het deel boven Quebec kan daar absoluut niet aan tippen. En qua dieren ook overigens.
Wij hebben op de perce peninsula een heel aantal bordjes van overdekte bruggen gezien, maar geen zin om daar voor om te rijden. Plus dat die dingen voor mijn idee echt bij de VS horen, en niet bij Canada, dus moet ik die in de VS zien
Maar leuk verslagje weer!
Inderdaad erg weinig dieren gezien, op 2 herten en een miljoen eekhoorns na Yellowstone lijkt me geweldigquote:
[..]
Haha 1 favoriet stuk is lastig, dat zijn er zeker meerdere
Zuidwesten van de VS is ook erg gaaf, maar heb ik nu iets te vaak gezien. Ben een beetje rode-rotsen moe
Het diepe zuiden (missisippi, Texas etc) vond ik wat minder. 'Rare' mensen, benauwd en constant kansen op tornado's of hurricane's.. ook de natuur vind ik daar wat minder.
Bedenk me nu dat ik Colorado en Montana ook nog nooit geweest ben, wil ik ook nog eens heen.
Ben benieuwd naar je verslag over Boston
De volgende reis zal of het noordwesten worden (inclusief Yellowstone) of the deep south. Grappig dat juist dat wat tegenviel Ik zal vanavond weer proberen een stukkie te typen, gisteren niet meer aan toegekomen
Ja best wel. Heel erg.quote:
not... vind het niet zo erg die kant op te gaan
wij gaan deze zomer ook weer. Verslaafd aan Yellowstonequote:
[..]
Ja best wel. Heel erg.
not... vind het niet zo erg die kant op te gaan
Na Maine verkend te hebben gaan we door naar het land der covered bridges: New Hampshire en Vermont. We overnachten in North Conway (New Hampshire). Het plaatsje is niet heel erg interessant maar er zit een fikse outlet en New Hampshire staat bekend als BTW-vrije staat dus we slaan even goed in
Drie broeken, 2 truien, 2 paar schoenen, een blouse en een jurkje rijker vervolgen we de volgende dag onze reis. Als eerste rijden we de route met de moeilijke naam, Kancagamus Highway. Een idyllisch weg met prachtige uitzichten. Moeilijk om op foto's vast te leggen maar we stoppen een paar keer onderweg om toch een poging te wagen. Bijna de hele weg volgt een schattig beekje waar we uitgebreid rondwandelen. Uiteraard is er ook een covered bridge
Erg lang hebben we niet om rond te lopen want we hebben ook nog Franconia Notch State Park op het programma met de Flume Gorge. Dit is een waterval die door een smalle rotsachtige kloof stroomt. Het is een aardige klim naar boven maar het is de uitzichten absoluut waard.
Als we het State Park verlaten begint het al te schemeren en op de volgende locatie komen we ook in het donker aan. Stowe ziet er wel schattig uit met een klein wit kerkje en een straatje met allemaal restaurantjes. De volgende dag gaan we Stowe beter verkennen maar eerst staat Smugglers Notch op het programma.
Smugglers Notch is een route door de bergen van North Hampshire waar vroeger ten tijde van de drooglegging alcohol vanuit Canada de VS in werd gesmokkeld. Het is de laatste dag dat we de route kunnen rijden want daarna gaan ze het gebied wintersportklaar maken.
We lunchen in Stowe en rijden door de Green Mountains naar Bennington. Helaas begint het vrij snel te regenen maar we stoppen nog even bij een schattig watervalletje en genieten van de herfstkleuren onderweg. Bennington zelf is niet heel speciaal maar staat bekend om zijn 3 covered bridges dus we kunnen nog wat covered bridges erbij optellen
En dan vlak voordat we Vermont uitrijden spotten we een van de mooiste uitzichten die we ooit hebben gezien. Die kleuren, fantastisch
Next up: Boston en Cape Cod
Die covered bridges zijn cool 😎
Thanks! Ze zijn zeker coolquote:
Leuk stukje weer hoor
Die covered bridges zijn cool 😎
Het lastige is alleen dat ze allemaal op elkaar lijken dus op een gegeven moment weet je niet meer goed welke brug welke is op de foto's 
Toen we bij Boston aankwamen was het meteen duidelijk dat dit een stad is met veel files. Omdat we eenmaal aangekomen bij het hotel toch niet meer echt iets zouden gaan doen (het is inmiddels 5 uur) besluiten we iets door te rijden naar Camebridge om daar de sfeer te proeven van dit studentenparadijs. Hier maken we weer eens mee hoe schreeuwend duur het in de VS kan zijn: parkeren kost 12 dollar per uur. We doen dus even een snel rondje om de sfeer op te snuiven. We lopen over de campus van Harvard met de indrukwekkende gebouwen. Het is echt een dorpje op zich. We denken eraan om hier een trui te kopen, minstens 70 dollar dus nee, laat maar. Wel koop ik een studentenblok zodat ik mijn mede rechtenstudenten jaloers kan maken
We gaan door naar het hotel en eten wat in de buurt. We zijn het vele rijden even moe en gaan lekker op tijd naar bed.
De volgende dag staat de Freedom Trail op de planning in downtown Boston. Deze wandeling brengt je langs 18 punten die erg belangrijk zijn voor de geschiedenis van de stad. Zo komen we bij Old South Meeting House, een plek waar de Bostonians elkaar ontmoetten om dingen te bespreken en waar het begin van de revolutie (tegen de Engelsen) werd uitgeroepen en waarop de Boston Tea Party volgde. Daarna komen we bij Old State House vanwaar de declaration of independence werd uitgeroepen (en ook een massacre plaatsvond). Vervolgens gaan we naar het huis van Paul Revere, dit was degene die Boston rondging om mensen erop te attenderen dat de Britten eraan kwamen. Een erg interessante tocht dus met veel aandacht voor de geschiedenis van Boston.
Halverwege maken we een stop bij het oudste restaurant van de stad (ze claimen zelf de oudste van de VS te zijn) Ye Olde Union Oyster House (1826). Dit restaurant staat bekend om de goede visgerechten en dan met name de oesters. Mijn man bestelt de oesters en ik ga iets op safe voor de fried shrimp. Erg lekker! En ik waag me zelfs nog aan een oester, valt ook nog best mee!
Old South Meeting House
Old State House
Paul Revere House
Als we bijna aan het einde van onze wandeling zijn beginnen we erg moe te worden. Mijn man is een groot basketbalfan dus hij wil wel even langs het Celtics Stadion. Jammer genoeg zijn er geen tours omdat er 's avonds een concert is. De detour wordt uiteindelijk een tijdelijke eindstop omdat onze voeten het niet meer trekken
Daarna weer terug naar de beginplek van de Freedom Trail om de rest van Boston te verkennen. We gaan naar Beacon Hill met allemaal schattige straatjes, vooral Acorn Street is erg pittoresk. Ook komen we langs de plek waar iedereen onze naam kent!
Cheers!
Acorn Street
Om een uur of 6 hebben we eigenlijk het meeste van de sights wel gezien dus we gaan even chillen in het park en cribbage spelen. Daarna door naar Little Italy, wat we al tegengekomen waren toen we de Freedom Trail deden. Uiteindelijk hadden we aan 1 volle dag genoeg om Boston te verkennen, dat verwacht je eigenlijk niet bij zo'n grote stad.
De volgende dag hebben we een lange reisdag voor de boeg. Vanaf Boston naar ons hotel in Rhode Island is het slechts 1,5 uur rijden maar we willen toch ook graag even Cape Cod meepikken. Maar niet voordat we eerst stoppen in Plymouth. Dit is de plek waar de pelgrimvaders in 1620 aankwamen vanuit Rotterdam. Er is niet heel veel te zien behalve een rots waar ze voet aan land hebben gezet (al wordt dat door sommigen weer weerlegd) en een replica van de Mayflower maar het is toch wel bijzonder als je bedenkt hoe dat destijds geweest moet zijn.
Replica van the Mayflower
De steen!
Huisje rondom de steen.
Dan door naar Cape Cod, de slurf die uitsteekt vanuit Massachussetts. Het plan is om helemaal naar de punt te rijden maar helaas redden we dat net niet. Eerst rijden we een stuk langs stranden en vuurtorens. We spotten ook nog een zeehond die helaas een beetje cameraschuw blijkt te zijn. Om te lunchen rijden we naar Wellfleet, een van de onontdekte parels van Cape Cod volgens Lonely Planet. Dit klopt wel aardig! Het is erg klein met slechts een paar huizen en 2 restaurants maar het ziet er niet uit alsof er erg veel toeristen komen. Zeker niet buiten het seizoen. Mijn man besluit voor fish & chips te gaan, dat hoort eigenlijk ook aan zee. Ik denk een simpele BLT te bestellen maar deze blijkt aangevuld te zijn met twee flinke stukken kibbeling. Vrrreemd... Na een hap ben ik er geen fan van maar een BLT en daarna wat kabeljauw gaat er dan weer prima in!
Wellfleet
De stranden van Cape Cod
Als kreeft op de foto met een kreeft!
Next up onze laatste stop: New York
Heb ongeveer dezelfde route gedaan bijna 20 jaar geleden.
Ik kijk uit naar je volgende update
Thanks! Ik ga proberen de volgende update vanavond te doen, dan is ie klaarquote:
Leuke update
Heb ongeveer dezelfde route gedaan bijna 20 jaar geleden.
Ik kijk uit naar je volgende update
quote:
Volgens mij bevalt het goed in New York
internet was prut woensdag en mobiel verslag uitbrengen is wat lastiger. De afgelopen dagen druk geweest maar het komt er écht aan. In ieder geval voor donderdag want dan gaan we weer naar de VS 
Maar ik ga mijn leven beteren want als travel mod hoor je natuurlijk wel reisverslagen te posten! Ik begin daarom nu met onze meest recente reis en zal dan later nog wat oude verslagen posten 
Maar nu eerst:Indonesië 25 augustus - 14 september 2018
Na meerdere reizen naar de VS hadden we ons oog al een tijdje op Azië laten vallen. Een bestemming kiezen was nog lastig want Sri Lanka, Vietnam en Thailand leken ons ook wel wat. Uiteindelijk de knoop doorgehakt, mede doordat veel vrienden ons vertelden dat Indonesië een goed land was om te "beginnen" in Azië. Dus Indonesië werd het!
De planning: Jakarta - Bogor - Bandung - Jogjakarta - Malang - Banywangi - Menjangan Island - Munduk - Ubud - Nusa Ceningan
Jakarta
Na een vlucht die eeuwig lijkt te duren komen we met enige vertraging aan in Jakarta. Het is vroeg in de ochtend dus we besluiten een paar uurtjes te slapen voordat we de stad gaan verkennen. Dat is een goed plan want we zijn echt kapot van de vlucht.
Van tevoren heeft iedereen ons afgeraden om naar Jakarta te gaan. We hebben deze adviezen genegeerd want we zijn erg geïnteresseerd in onze koloniale geschiedenis en dan kan Batavia natuurlijk niet ontbreken.
Een bezoekje aan het oude centrum is dan ook het eerste wat we doen. Maar niet voordat we eerst flink af moeten dingen op een taxi. Het standaard starttarief is 100000 roepia, zo'n 6 euro. Veel te duur, 20000 voor een klein ritje is een stuk realistischer. Gelukkig hebben wij ons hier van tevoren in verdiept en kunnen we al een paar woordjes Bahasa Indonesia zodat we ook kunnen zeggen dat we het te duur vinden. Dat werkt goed en we dingen zo af naar 20000
Het oude Batavia bestaat eigenlijk alleen nog uit een groot plein met daar omheen oude Nederlandse gebouwen. Het stadhuisplein heet tegenwoordig Fatahilla Square. In een van de oude gebouwen zit nu Cafe Batavia. De inrichting is nog ouderwets koloniaal en op de menukaart staan bitterballen en poffertjes
Aangezien we pas net uit Nederland komen slaan we de Nederlandse gerechten over 
Maar wel grappig om zo'n Nederlandse sfeer te voelen zo ver van huis.
Als we het plein verlaten gaan we op zoek naar een taxi om ons naar Monas Square te brengen, het centrale plein van de stad. Het verkeer is echt gekkenhuis met alle scooters en auto's die elkaar links en rechts inhalen. Eindelijk vinden we een taxi maar we komen al snel in een dikke file te staan. Het laatste stukje lopen we maar tussen de auto's door
Omdat de Asian Games gaande zijn is Monas Square vol met kraampjes, muziek en zijn er veel mensen op de voet. We hebben hier een heerlijke maaltijd voor omgerekend nog geen 90 cent
Het plein zelf is eigenlijk niet zo heel interessant maar de sfeer is er wel goed. Ook zijn we nog erg moe dus we duiken om half negen alweer ons bed in 
Hotel: Yello Hotel Harmoni
Gegeten: Bij een kraampje op Monas Square
Bogor
Over deze locatie hebben we een tijdje zitten twijfelen omdat het eigenlijk wat onhandig ligt ten opzichte van onze volgende bestemming maar we besluiten toch naar Bogor te gaan. Met de metro zijn we er binnen een uurtje. Een taxi vinden zonder goed af te dingen gaat hier wat moeilijker dus we betalen iets teveel maar ach, het gaat ook maar om een paar euro hooguit.
We checken in in ons hotel dat op steenworp afstand van de Botanische tuinen ligt. Deze botanische tuinen zijn vroeger door de Nederlanders aangelegd om bepaalde gewassen uit te proberen zoals koffie, thee en cacao. Blijkbaar hebben wij die dus naar Indonesië gebracht in plaats van andersom (wist ik niet).
Ik had gelezen dat er maar 1 hoofdingang is van de Botanische tuinen maar dat op zondag er meerdere ingangen zijn. Laat het nou net zondag zijn dus vol vertrouwen lopen we naar de dichtstbijzijnde ingang. Deze lijkt open maar er wordt ons verteld dat je hier niet in mag, alleen eruit. 250 meter verderop zou de volgende ingang zijn. Dat is onzin want we hebben al zo'n 500 meter vanaf ons hotel hierheen gelopen en we hebben geen andere ingang gezien. Die is er dan ook niet en we lopen uiteindelijk naar de hoofdingang, ongeveer een kilometer verderop. Het is behoorlijk heet en we hadden maar 1 flesje water bij ons dus daar moeten we vanaf nu echt op gaan letten.
De Botanische tuinen zijn mooi maar we merken dat we toch wat last hebben van de jetlag en de hitte. Na een uur houden we het dus weer voor gezien. Maar niet voordat we eerst nog een heerlijke nasi goreng gegeten hebben
Dan begint een zoektocht naar hoe we het beste van Bogor naar Bandung kunnen komen de volgende dag. Op internet valt hier bar weinig over te vinden, het enige dat duidelijk is is dat je waarschijnlijk terug moet naar Jakarta om de weg naar Bandung te vervolgen. Gelukkig is de receptionist van het hotel heel behulpzaam en regelt tickets voor de volgende dag met een busje naar Bandung. Weer een zorg minder!
Om af te koelen gaan we in het hotel zwemmen. Afkoelen is het zeker want het water is zo koud dat we er binnen een paar minuten weer uit zijn
's Avonds eten we bij de Koreaan. Na een paar dagen Indonesie hebben we de nasi namelijk wel even gehad, vooral wanneer je het als ontbijt, lunch en avondeten hebt
We willen daarom proberen zoveel mogelijk verschillende Aziatische landen aan te doen qua eten En Koreaans bevalt goed We hebben een kleine BBQ waar we zelf ons rundvlees op moeten bakken. Erg smakelijk Hotel: Hotel Royal Amaroossa
Gegeten: Grand Garden voor lunch, Koreaans 's avonds
Bandung
Het is maar goed dat het hotel deze transfer geregeld heeft want het busje dat ons meeneemt naar Bandung is ergens verstopt achter een groot winkelcentrum. Samen met 3 anderen vertrekken we in het kleine busje. Hoe lang het zal gaan duren is de vraag aangezien het verkeer rond de steden erg onvoorspelbaar is. Het kan dus 2,5 uur duren maar ook 8 uur. We hebben geluk en na 3,5 uur komen we aan in Bandung.
Hier maken we een grote fout door een taxi te nemen die op de meter rijdt, het is namelijk maar een kilometer naar het hotel dus zo duur zou het niet kunnen worden. Beginnersfout
De taxi neemt een flinke omweg ondanks dat we meerdere keren aangeven dat het niet klopt. Na een half uur (!!) komen we dan eindelijk bij het hotel. In eerste instantie weigeren we te betalen wat er op de meter staat (omgerekend 6 euro) maar op een gegeven moment geven we het maar op en nemen ons verlies. Maar we balen er wel flink van!In het hotel nemen we eerst een uitgebreide lunch omdat we 's ochtends maar een matig ontbijt (uiteraard nasi goreng) hebben gehad. Ik bestel de pittige kip want ik ben geen mietje als het aankomt op kruiden. De kip is helemaal bedekt met sambal waar de pitjes van de pepers nog goed zichtbaar zijn. Ik neem stoer een hap met allemaal saus erop, dat is een grote fout
Ik sta ontzettend in de brand en krijg bijna geen lucht meer. Dit is het pittigste wat ik ooit heb gegeten We gaan op zoek naar een chauffeur om ons de volgende dag de omgeving van Bandung te laten zien. Door een tip in een blog vinden we Henry die ons de volgende morgen oppikt. Hij heeft zelf een programma opgesteld op basis van wat wij aangegeven hebben interessant te vinden.
De eerste stop is een rijstveld. Wij verwachten zo'n mooi gelaagd rijstveld zoals je het van tv kent maar nee, we stoppen bij een dor rijstveld langs de snelweg
Het ziet er niet super interessant uit maar we krijgen wel uitleg hoe rijst precies wordt geoogst en spreken een paar locals.
De volgende stop is Kawah Putih, een oud zwavelmeer met daaromheen allemaal gekleurde rotsen. Dit heeft veel weg van Yellowstone! We nemen een busje naar boven die het niet echt nauw neemt met de snelheid en het ontwijken van de hobbels in de weg
Je moet je dus goed vasthouden want anders slinger je zo het busje uit.Het zwavelmeer zelf is erg indrukwekkend en erg fotogeniek. Je mag er maar een kwartier rondlopen omdat de zwavellucht gevaarlijk is. Het stinkt inderdaad naar rotte eieren. Dat zijn we wel gewend na Yellowstone vorig jaar
Je kunt zowat het meer inlopen waardoor onze schoenen helemaal onder de zwavelmodder zitten. De geur ruiken we weken later nog steeds!
Nadat we de busrit naar beneden overleeft hebben (hij ging zowaar nog harder!) gaan we in de buurt lunchen. Ze hebben een uitgebreide kaart met allemaal eten en drinken maar als we bestellen blijken ze alleen nasi goreng en thee te hebben, ook goed
Dan door naar de volgende stop: een theeplantage. Wow, dit is een stuk indrukwekkender dan het rijstveld
Zover als het oog reikt alleen maar theeplanten, in een golvend landschap waar je zelf tussen de planten door kan lopen. Het weer betrekt waardoor er mist over de plantage trekt maar dat maakt het alleen nog maar magischer.
Bij de laatste stop, Kawah Rengganis, maakt de mist het plaatje ook nog mooier dan het is. Deze heet water baden liggen verstopt in de heuvels waardoor er nog weinig toeristen komen. Als je zonder chauffeur bent heb je namelijk geen idee waar je precies moet zijn. Dit is echt een verborgen parel, zo mooi
Laten we hopen dat dit zo lang mogelijk redelijk onontdekt blijft.
Hierna zijn we helemaal kapot en onze chauffeur Henry ook
We eten 's avonds Chinees (nummer 3 op onze Aziatische maaltijden bingokaart!) en gaan op tijd naar bed. Morgen moeten we namelijk op tijd opstaan om de trein naar Jogjakarta te nemen.Hotel: Java Hotel
Eten: lunch in hotel, local lunch, Chinees en Westers avondeten
Vandaag staat onze eerste treinrit op het programma. Java is 1200 kilometer breed en om dit helemaal te doorkruisen kun je het beste met de trein gaan. De treinrit van Bandung naar Yogyakarta duurt 8 uur maar we zitten in een comfortabele coupe met genoeg beenruimte. Je kunt in Indonesië namelijk kiezen tussen 3 klassen: Ekonomi, Bisnis en Eksekutif (ja dat schrijf je echt zo). Wij zitten in de duurste, Eksekutif. Vooraf hebben we gehoord dat dit een van de mooiste ritten door Indonesië is, het zou dus zonde zijn om in slaap te vallen. Na een kwartier hou ik het echter niet meer vol en val ik in een diepe slaap
Mijn man ziet de prachtige rijstvelden aan zich voorbijtrekken. De rit gaat voorspoedig en 's middags komen we aan in Jogjakarta dat vooral bekend staat vanwege de bekende tempels Prambanan en Borobudur.We zitten in een idyllisch hotel met een relaxed zwembad en we hebben een fijne kamer met uitzicht op dit zwembad. Om eens heen zitten een stuk of 3 moskeeën die 5x per dag flink overheersen. Gelukkig slapen we er 's nachts doorheen
's Avonds eten we bij een vegetarisch restaurant waar we een van de lekkerste sate's ooit eten. Saté bij een vegetarisch restaurant? Jazeker! Gemaakt van tempé en bijna niet te onderscheiden van vlees.
De volgende dag hebben we een relaxochtend op de planning staan: eerst een full body massage en even zwemmen en relaxen aan het zwembad. Om half 3 worden we opgehaald om Prambanan te bezoeken, het grootste Hindoe-Javaanse complex van Indonesië. Het idee is om de tempel eerst te bezichtigen en dan de zonsondergang te bekijken. Het is alleen flink bewolkt dus dat laatste zit er niet in.
Het complex bestaat uit verschillende tempels die allemaal gewijd zijn aan een andere god. De blikvanger is Candi Shiva (candi betekent tempel). Links en rechts naast Candi Shiva staan de kleinere tempels Candi Vishnu en Candi Brahma. Daarnaast staan nog weer kleinere tempels en het geheel wordt omringd door 244 kleine tempels die bijna allemaal ingestort zijn. Helaas is het complex nooit gerestaureerd en ligt een groot gedeelte dus in puin.
Naast Prambanan zijn er nog 2 andere tempels waar we heen lopen. 1 daarvan is gesloten omdat ze bezig zijn met reconstructies en de ander is mooi maar na Prambanan een stuk minder indrukwekkend.
We blijven hier tot zonsondergang maar door de bewolking maken we hier niets van mee. Wel is het mooi om het complex zo in de schemering te overzien en is het behoorlijk rustig.
Terug in het hotel boeken we gelijk een tour met dezelfde chauffeur voor Borobudur de volgende dag. Het advies om hierheen te gaan met zonsondergang slaan we in de wind. We zijn het vroege opstaan een beetje zat en de volgende dag zullen we extreem vroeg op moeten staan vanwege het bekijken van de Bromo, waarover later mee
We spreken dus af om 9 uur in plaats van half 4 's nachts. Onze chauffeur is vriendelijk maar spreekt niet heel goed Engels dus behalve ons af en toe iets aan te wijzen wordt er weinig gesproken. Eenmaal bij Borobudur aangekomen is het duidelijk dat dit de meest toeristische plek is waar we tot nu toe zijn geweest. Ook worden we weer vele malen aangehouden door verschillende groepen meisjes, gezinnen en anderen om met ons op de foto te gaan. We zijn het inmiddels gewend en vinden het niet erg.
Als de Borobudur opdoemt besef je toch wel even dat je nu oog in oog staat met het grootste Boeddhistische complex ter wereld. Het complex is opgebouwd als een stoepa en bestaat uit 9 verdiepingen. De eerste zes verdiepingen zijn vierkant, de bovenste drie zijn rond. Elke verdieping heeft afbeeldingen in steen die een heel verhaal vertellen. We lopen alle verdiepingen af en komen langzaamaan bovenaan waar de bekende stoepa’s staan. Het zijn 72 kleinere stoepa’s die rondom 1 grote stoepa zijn geplaatst.
Hoe verder we boven komen hoe drukker het is. Het is nauwelijks mogelijk om foto’s te maken zonder daar toeristen op te krijgen maar met een beetje geduld lukt dit wel. Eigenlijk is de Borobudur van bovenaf het mooiste omdat ook de omgeving erg mooi is en je er vanaf hier goed zicht op hebt. We houden het niet al te lang uit want de zon is inmiddels flink gaan schijnen.
We gaan dus weer naar beneden vanwaar we de Borobudur nog een keer in ons opnemen. Hier worden we aangesproken door een man die wijst naar een oude vrouw in een rolstoel. Zij wil graag onze hand vasthouden. De vrouw is een jaar of 90 oud, heeft geen tanden meer en heeft een lange haar op haar kin. Ze vindt het heel fijn om even contact te maken en dat doen we dan natuurlijk ook.
Na 1,5 uur houden we het voor gezien en gaan we op zoek naar onze chauffeur. Maar niet voordat we door een heel stratencomplex met alleen maar kraampjes worden geloodst. Hier zie je toch echt wel aan dat het enorm toeristisch is, maar de drukte was minder dan ons was voorspeld.
‘S avonds eten we bij een Spaans restaurant. We vinden het Indonesische eten lekker maar proberen toch wat te variëren. Het restaurant is het op 3 na beste restaurant van Jogjakarta en we eten er inderdaad heerlijk. Van hieruit lopen we naar het plein Alun Alun Kidul dat bekend staat om neon verlichte autootjes die om het plein heen rijden. In het midden van het plein staan 2 grote bomen waarvan wordt gezegd dat als je hier geblinddoekt tussendoor weet te lopen al je wensen uitkomen.
Het is vooral een overdaad aan licht, kleuren en veel geluid. We bekijken de geblinddoekte mensen, kinderen die met glow in the dark speeltjes gooien, anderen die proberen om op stelten te lopen maar het meest in het oog springen toch wel de over the top neon verlichte autootjes met muziek. Grappig om even naar te kijken maar we blijven er niet heel lang. Morgenochtend staat er weer een lange treinrit op de planning naar Malang. We kunnen dus onze nachtrust goed gebruiken.
Hotel: Dusan Jogja Village Inn (ons favoriet van de hele reis
)Gegeten: vegetarisch restaurant Milas, Spaans restaurant Sixsenses, Thais restaurant Yam Yam
Malang/Bromo
Dan staat alweer de tweede treinrit op de planning: van Jogjakarta naar Malang. De trein vertrekt om 8 uur 's ochtends en eigenlijk beseffen we dan pas dat we vannacht om 1 uur al opgepikt worden in ons hotel voor de tour naar Bromo. Misschien niet heel handig gepland maar het voordeel is wel dat we de volgende dag bij kunnen slapen in plaats van meteen weer verder moeten reizen.
We hebben weer Eksekutif geboekt maar deze trein is iets minder luxe dan de eerste trein. Zo zijn er hurktoiletten. Nu zijn we dat inmiddels wel gewend op Java maar in een schuddende trein is dat wel even behelpen. Daarnaast is het ijskoud in de trein, voor het eerst hebben we warme kleding nodig.
De reis gaat weer voorspoedig en om 4 uur komen we aan in Malang. We nemen de taxi naar ons hotel, eten wat en liggen al om 7 uur op bed. De wekker gaat namelijk al om 12 uur 's nachts. Opstaan is even doorbijten maar de gedachte van wat er komen gaat houdt ons op de been: de Bromo vulkaan!
We worden opgewacht door onze gids Vira die ons naar de jeep brengt. We hebben een andere persoon die met ons meegaat, een vriendelijke Indonesiër die Gito heet. Daarnaast is chauffeur Andra van de partij. Gito praat gebrekkig Engels maar genoeg om een beetje mee te kletsen. Vira spreekt echter goed Engels en vertelt al wat over Bromo. De rit duurt 2,5 uur en al gauw wordt deze erg hobbelig. Een tukkie doen in de jeep zit er dus niet in.
Rond half 4 komen we in een file van jeeps terecht, we zijn niet de enigen met dit plan. We parkeren langs de weg en moeten nog een klein stukje lopen. Dan drinken we nog een kopje thee en eten gebakken banaan voordat we verder op pad gaan. Er zijn nog 3 Spanjaarden aangesloten die in een andere jeep zaten.
We komen bij het uitzichtpunt waar een paar honderd mensen aan het wachten zijn op de zonsopgang. Vira weet een mooi plekje te bemachtigen en dan is het eerst vooral wachten want het is nog pikkedonker. Rond 5 uur begint het een beetje licht te worden waardoor je het eerste voorproefje krijgt van de Bromo en de andere vulkanen eromheen. Om half zes komt de zon op en voor je het weet is het helemaal licht. Het is een prachtig uitzicht, de vulkanen gehuld in een lichte mist waar de zon op schijnt.
Achter de Bromo zijn er op het moment grote branden waardoor er grote wolken achter opdoemen en op een gegeven moment de Bromo in een dikke wolklaag verstoppen. We hebben geluk gehad dat we überhaupt de Bromo nog hebben kunnen zien! Grappig detail: Bromo is niet de meest in het oog springende vulkaan maar het kleine broertje links ervan. Men heeft het vooral over de Bromo omdat je deze kunt beklimmen.
Om een uur of zes gaan we terug naar de jeep en rijden we naar beneden om de Bromo zelf te gaan beklimmen. Eerst pauzeren we in de buurt van de Bromo waar we een hele fotosessie maken op en rondom de jeeps. De andere chauffeur kent een paar grappige trucjes wat erg leuke foto's oplevert.
Dan is het tijd om de Bromo zelf te beklimmen. Het is 1,5 kilometer lopen door de zogenaamde Sea of Sand. Je kunt kiezen om te wandelen of dit per paard te doen. Ik wil eerst per paard maar als ik zie hoe deze behandelt worden loop ik liever... Vira vertelt ons dat de paarden alleen ‘s ochtends en ‘s avonds te drinken krijgen. Ze worden erg slecht behandelt.
De wandeling is goed te doen maar na 1,5 kilometer begint het pas echt, nu moet je naar boven klimmen. Het is inmiddels warmer en de klim is heftig. Ons mondkapje die we op moeten tegen het zand en de rook die uit de Bromo komt bemoeilijkt het ademen. Uiteindelijk komen we moe maar tevreden helemaal bovenop de vulkaan. Je kunt recht in de krater kijken waar een kokend meer zit. Dit is wel heel bijzonder!
De Bromo is een actieve vulkaan en heeft af en toe nog uitbarstingen. Je ziet ook echt de rook er vanaf komen. Regelmatig is er teveel rook waardoor je de vulkaan niet op mag, we hebben dus geluk! De rand is smal en het is er druk dus we blijven niet al te lang op de vulkaan zelf.
Langzaamaan dalen we weer af waar we terugkomen bij de jeep. We maken nog even een fotosessie met ons hele clubje en rijden weer terug naar Malang. Achter de Bromo zijn dus branden en we rijden er pal langs. Best spannend want het vuur loopt bijna tot de weg waar wij rijden!
Gelukkig is de terugweg een stuk korter en minder hobbelig waardoor we om half 1 weer terug zijn bij ons hotel. We eten snel wat en vervallen dan in een diepe slaap. Ik zelfs zo diep dat ik het avondeten oversla en pas de volgende ochtend weer wakker word. Dat was even nodig!
De trein naar het oosten van Java, onze eindbestemming op Java om over te steken naar Bali, vertrekt pas om 4 uur ‘s middags. We hebben dus gelukkig nog een paar uur de tijd om Malang zelf ook te verkennen.
Onze eerste stop is Warna Warni, een buurt bestaande uit vrolijke huizen in alle kleuren van de regenboog. Deze wijk was een aantal jaar geleden nog een sloppenwijk maar een student heeft de wijk met een project aangepakt en meer kleur gegeven. Je moet een kleine entree betalen om er rond te lopen (omgerekend 12 cent) en van dat geld knappen ze weer dingen op en geven ze de bewoners voorlichting over onder andere hygiëne.
Ook hier willen veel bezoekers weer met ons op de foto. We trekken inmiddels steeds meer de stoute schoenen aan en vragen ook om foto’s met hen, wel zo leuk! We lopen even door het wijkje, wat aan de andere kant van de rivier weer verder gaat. Ook hier betaal je 12 cent entree. Een kleine bijdrage voor een mooi project.
Van onze gids Vira hadden we gehoord dat we zeker Tugu Malang moesten bezoeken, het centrale plein van Malang. Het plein is omgeven door oude Nederlandse koloniale gebouwen, waardoor je je even terug in de tijd waant. Ook worden de straatnamen hier nog dubbel aangegeven met ook de Nederlandse naam. Eerst nemen we een kijkje in het gelijknamige hotel dat gevuld is met allemaal kunstwerken. Daarna gaan we naar Restaurant Inggul waar we de lekkerste maaltijd tot nu toe eten. Dit is echt Indonesisch! Ook hangen hier nog allemaal oude posters uit de koloniale tijd wat het toch wat extra's geeft.
Dan moeten we terug naar het hotel om de tassen te pakken voor de derde treinrit van 8 uur van deze week. We nemen de trein naar Banyuwangi op het meest oostelijke puntje van Java. Naar Banyuwangi rijden alleen Ekonomi treinen, de laagste klasse. Het is een prima trein maar in plaats van een tweezits hebben we nu een vierzits met 2 mensen tegenover ons. Daarmee hebben we eigenlijk nog geluk want de rest van de trein bestaat uit zeszitsbanken. Het enige nadeel is dat we erg weinig beenruimte hebben waardoor we regelmatig even de benen moeten strekken. Om 12 uur ‘s nachts komen we uitgeput aan in Banyuwangi waar we nog snel wat eten en dan helemaal kapot ons op bed laten vallen. Op naar een nieuw avontuur: Bali!
Hotel: Harris Hotel
Gegeten: alleen maar in het hotel
Ik ben alleen voor werk dat geweest en relatief weinig van het land gezien. Misschien toch overwegen er eens op vakantie te gaan
Ik kan het je absoluut aanraden! De mensen zijn er supervriendelijk (Amerikanen vallen erbij in het nietquote:Op woensdag 7 november 2018 21:16 schreef Its-Jojo-4you het volgende:
Leuk verslag MaJo
Ik ben alleen voor werk dat geweest en relatief weinig van het land gezien. Misschien toch overwegen er eens op vakantie te gaan
), heerlijk eten, mooie natuur, interessante cultuur. Ik wil zeker een keer terug 
Morgen even verder lezen
Nope, alleen langsgelopenquote:
Foto's van Boston bekeken. Riep veel herinneringen op. Ik was er in 2003. Ben je nog binnen geweest bij 'Cheers'?
Morgen even verder lezen
Tof dat je toch de moeite neemt om ondanks een kennelijke aversie toch door te gaan met je verhalen 
Altijd leuk om te lezen, al trekt de USofA me totaal niet. Doorgaan doorgaan, kleine reisjes zijn ook leuk 
Niks aan gemist hoor. De hamburger was middelmatig en Norm en Sam waren niet thuisquote:
Weet iemand toevallig hoe deze struik heet, die met die witte kokervormige bloemen. Ik ben volgens mij op zoek naar de naam van deze struik. Hij geeft in de nacht een heerlijke maar zeer sterke geur af. Of het is een look a like.quote:Bij de laatste stop, Kawah Rengganis, maakt de mist het plaatje ook nog mooier dan het is. Deze heet water baden liggen verstopt in de heuvels waardoor er nog weinig toeristen komen. Als je zonder chauffeur bent heb je namelijk geen idee waar je precies moet zijn. Dit is echt een verborgen parel, zo mooi Laten we hopen dat dit zo lang mogelijk redelijk onontdekt blijft.
Thanks!quote:
Leuk verslag weer!
[..]
Weet iemand toevallig hoe deze struik heet, die met die witte kokervormige bloemen. Ik ben volgens mij op zoek naar de naam van deze struik. Hij geeft in de nacht een heerlijke maar zeer sterke geur af. Of het is een look a like.
Oef geen idee hoe die bloemen heten, vind ze wel heel mooi
Onze gids vertelde dat je een paar dagen gaat trippen als je die bloemen eet. Ik ga er eens een Google zoektocht voor je aan wijden Gevonden: ze heten Angel's Trumpets en vallen onder de Brugmansia familie. Je moet ze dus absoluut niet opeten want dan ga je trippen
[ Bericht 10% gewijzigd door MaJo op 10-11-2018 12:58:47 ]
Ja tof, thanks! Ik ben totaal niet van plan ze te gaan eten maar de geur heeft veel indruk gemaakt. Maar ik weet niet of ik er mijn buren er een plezier mee doe om er 1 in mijn tuin te zetten.quote:
[..]
Thanks!
Oef geen idee hoe die bloemen heten, vind ze wel heel mooi
Gevonden: ze heten Angel's Trumpets en vallen onder de Brugmansia familie. Je moet ze dus absoluut niet opeten want dan ga je trippen
Dus hier is dan eindelijk:Deel 2: Bali
Menjangan Island/Munduk
Na 10 dagen Java gaan we verder met Bali, waar we ook 10 dagen zullen blijven. We merken dat het vele reizen en vroeg opstaan op Java er wel ingehakt heeft dus we zijn wel toe aan wat meer relaxtijd.
Vanaf Banyuwangi nemen we de veerboot naar Gillimanuk. We proberen maar niet al teveel te denken aan de verhalen over te vol bepakte boten die regelmatig zinken. Gelukkig valt het hartstikke mee en komen we helemaal veilig aan op Bali. We worden opgehaald door ons hotel wat weer een afdingronde met de lokale taxi scheelt.
Ons hotel ligt in Pejarakan, vlakbij het National Park Menjangan Island. Het is een heerlijk afgelegen hotel met maar 2 andere hotelgasten waar we gelijk een klik mee hebben. Leuk om even mee te kletsen en een Bintang te drinken.
Onze chauffeur vertelt ons dat je vanuit het hotel een snorkeltrip kunt regelen dus we boeken dat meteen voor de volgende dag. Ook vertelt hij dat we 's avonds meekunnen naar de lokale tempel als we daar interesse in hebben. Daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen!
Als we 's avonds op de afgesproken tijd op de chauffeur staan te wachten is hij echter in geen velden of wegen te bekennen. We vertellen aan het personeel dat we naar de tempel zouden gaan. De chauffeur moest alleen onverwacht ergens heen, dus bieden een jongen en een meisje aan om met ons mee te gaan. Wayan en Ketut doen ons eerst een sarong om en mijn man nog een doek op het hoofd. Terwijl we naar de tempel lopen vertellen ze ons van alles over hun leven, de gebruiken, de taal etc. We voelen ons meteen bij hun op ons gemak.
Bij de tempel aangekomen volgen we precies de aanwijzingen op die ons gegeven worden. Mijn man volgt Wayan en ik Ketut want er zijn een aantal dingen die verschillend zijn voor mannen en vrouwen. Ze leren ons de woorden die we uit moeten spreken en de handelingen die we moeten doen, zoals het drinken van water en het plakken van rijst op je voorhoofd en hals.
We lopen verder het tempelcomplex in waar vijf verschillende kleinere tempels zijn waar je verschillende Goden kunt aanbidden. Bij elk van de vijf wordt er een kleine offering gedaan, wierook aangestoken en worden de woorden en handelingen weer herhaalt. Na de vijfde tempel wordt er water over ons heen gegooid waardoor onze zielen weer schoon zijn. Een hele bijzondere ervaring! Het meest bijzondere vinden wij het dat we dit met twee lokale jongeren hebben kunnen doen zonder dat er een massa toeristen bij is.
De volgende dag worden we 's ochtends opgepikt bij het hotel om te gaan snorkelen. We zitten samen met 10 anderen op het bootje dat naar Menjangan Island vaart, een nationaal park dat bekend staat om de mooie snorkelplekken. Bij het instappen in de boot gaat het mis: ik glij uit en knal keihard met mijn voet tegen een houten plank
Het doet behoorlijk pijn en ik vermoed al snel te maken te hebben met een gebroken teen. Ik ga echter stug door want hoe vaak kun je snorkelen op zo’n idyllische plek?
Eerst gaan we snorkelen op een plek met een muur van koraal. Het koraal bereikt bijna de zee en gaat dan plots de diepte in. Een mooie plek om te snorkelen en allerlei kleurige visjes te spotten. Het bootje wacht ons een eindje verder op waar we de lunch van het hotel nuttigen. Nooit geweten dat koude nassi goreng ook erg lekker is!
Daarna varen we een stukje verder naar de zogenaamde "Coral Garden" waar je vlak boven het koraal kon snorkelen met ook daar weer allemaal diverse visjes en mooi koraal. Dit is mijn eerste snorkelervaring ooit en ik vind het fanastisch
Mijn man heeft het al eerder gedaan maar hij vindt dit de mooiste snorkelervaring tot nu toe. Hoewel we zeker niet de enigen in het water waren voelde het toch alsof je bijna alleen was. Die rust onder het water, het kijken naar alle kleuren en levendigheid, een hele ervaring.Op de boot terug merken we bij mijn man dat hij aardig verbrand is en pas later blijk ook ik flink verbrand te zijn
We hebben er niet aan gedacht dat met een shirt aan snorkelen verstandiger was. Ook al waren we goed ingesmeerd, de zon is zo sterk dat we alsnog erg verbrand zijn. Je moet je dus voorstellen dat ik rood haar heb en een hele lichte huid dus ik zag er echt uit als een kreeft :’)Als we terugkomen bij het hotel pakken we alles snel in en brengt de chauffeur ons naar onze volgende bestemming: Munduk. We hadden al gelezen dat dit een oase van rust is te midden van allemaal rijstvelden en we komen dan ook aan bij een idyllisch hotel wat helemaal weg is van de reuring van alledag. Een goeie plek om lekker even uit te rusten en aan het zwembad te hangen. Mooi ook om te zien dat er op Bali nog degelijk plekken bestaan die nog niet overspoeld zijn door toeristen. Nog even genieten van de rust want de volgende bestemming is Ubud, een van de meest populaire plekken voor toeristen op Bali.
Ubud
Na het idyllische noordwest Bali trekken we verder naar een van de populairste bestemmingen: Ubud. We vragen onze chauffeur om op de route van Munduk naar Ubud op mooie plekken te stoppen. De route zelf is al adembenemend mooi met links en rechts uitgestrekte rijstvelden en nauwelijks bebouwing. Heel wat anders dan Java!
We stoppen op een uitkijkpunt precies tussen Lake Tamblingan en Lake Buyan. Een prachtig wijds uitzicht over deze 2 meren. We worden ook nog aangesproken door een man of we misschien een vleermuis of een leguaan vast willen houden, nou nee liever niet! Maar ik maak er stiekem wel even een foto van, het is wel een bizar gezicht om zulke grote vleermuizen in het daglicht te zien hangen.
Aangekomen in Ubud, het spirituele hart van Bali wat volgens anderen fantastisch zou zijn, maakt het niet meteen veel indruk op ons. Na het rustige noordwesten van het eiland is het hier een stuk drukker en erg toeristisch. De chauffeur dropt ons in een drukke straat omdat hij naar eigen zeggen de straat van ons hotel niet in kan rijden omdat het eenrichtingsverkeer is. Hij verzekerd ons dat het een klein stukje lopen is maar met de backpacks, mijn manke voet en de hitte is het toch een stuk verder dan dat hij zei. Gelukkig kunnen we het hotel bellen en die pikken ons alsnog op.
Het hotel is prima maar ligt een klein beetje achteraf. De straat is niet eenrichtingsverkeer maar is maar op 1 plek te bereiken en laten wij nou net precies aan het einde zitten. Hemelsbreed zitten we dus maar een paar honderd meter van het centrum maar met de auto is dat gelijk een paar kilometer. Nou is dat natuurlijk prima zonder zware bepakking.
We lunchen in ons hotel en rusten even wat uit maar veel tijd hebben we niet. Vanavond staat namelijk een van de gaafste dingen van onze reis op de planning: eten bij Room 4 Dessert. Dit dessertrestaurant is niet onopgemerkt gebleven door Netflixserie Chef's Table die er een hele aflevering aan gewijd heeft.
Als we bij Room 4 Dessert aankomen blijken we niet op de lijst te staan. We hebben pas voor over 3 dagen geboekt, oeps! Gelukkig is er nog een tafeltje vrij en kunnen we meteen terecht. Dat is een geluk want dit restaurant is maanden van tevoren volgeboekt. We gaan voor een proeverij van 9 desserts. Je kunt ook 9 bijpassende cocktails nemen maar dat vinden wij iets te gek. We gaan dus voor 2 cocktails en 9 desserts. En het is heerlijk! Eigenlijk zit er niets tussen wat niet lekker is. Als je van toetjes houdt en in Ubud bent kan ik dit absoluut aanraden
De volgende dag plannen we een relaxdagje in. Lekker een beetje rondlopen in Ubud en chillen aan het zwembad. Ubud is naast het spirituele centrum van Bali ook het artistieke centrum en dat is duidelijk! Er zitten allemaal galeries en leuke winkeltjes met zelfgemaakte souvenirs. We kijken onze ogen uit in een galerie met allemaal houtwerk en gave schilderijen maar helaas houden ze hier Europese prijzen aan. Dat valt ons sowieso op aan Ubud, het is hier stukken duurder dan we tot nu toe gewend zijn.
's Avonds eten we in een restaurant wat ons aangeraden was door twee Duitsers in ons hotel in Pejarakan. Het heet Fair Trade Warung Bale en de gehele opbrengst wordt besteed aan gezondheidszorg voor mensen die het niet kunnen betalen. Een goed doel en nog lekker eten ook!
Tijdens ons verblijf is ons opgevallen dat er sprake is van een soort taxikartel. Uber en Grab zijn verboden in Ubud dus je bent aangewezen op de lokale chauffeurs. Die hebben echter prijsafspraken gemaakt dus voor een taxi vragen ze standaard 100.000 roepia (6 euro), ongeacht de afstand. Gelukkig komen we een eerlijke chauffeur tegen die ons een normale prijs vraagt. We vragen meteen om zijn kaartje en spreken af dat hij ons de volgende dag Ubud laat zien.
Komang pikt ons de volgende ochtend op bij ons hotel en we vertrekken naar Tegalalang. Een immens rijstterras zoals je het kent uit de boeken, met allemaal plateaus zover als het oog strekt. Wat mooi! Ook al is het een toeristische trekpleister, het voelt nog heel authentiek aan. De toegangsprijs is een donatie en het is nog niet overladen met kraampjes met souvenirs.
We rijden door naar Tirta Empul, een van de bekendste tempels van Bali waar je een reinigingsritueel kunt doen. Hier is het een stuk drukker maar met name ook met Indonesische toeristen. Hier is, net als bij de Borobudur, een sarong verplicht. Ik koop er een als souvenir en mijn man krijgt er een te leen. Eerst lopen we door het tempelcomplex. Het is er erg druk maar als je iets verder loopt is er opeens niemand meer. We gaan hier even zitten en kijken naar mensen die offers brengen aan de goden.
Daarna is het tijd voor de rituele reiniging. We leggen al onze spullen in een kluisje, inclusief camera en telefoons, want we gaan in diep heilig water waarbij je onder allemaal kleine fonteintjes je ziel reinigt. Het zijn er 13 naast elkaar en daarnaast ligt nog een bad met een aantal fonteinen. Mensen staan in de rij per fontein omdat je ze allemaal moet doen voor een goede reiniging. Helaas hebben we hier geen foto van kunnen maken maar het toeval wil dat ik 's avonds op Instagram een foto vind waar wij op de achtergrond aan het baden zijn
In het tweede bad schijnen we het niet helemaal goed te doen. We zien een lange rij voor de meest linkerfontein maar van een Australische begrijpen we dat je hier van rechts naar links moet gaan en dan eindigt aan de linkerkant. We doen dit braaf om daarna tot de conclusie te komen dat dit helemaal niet nodig was, blijkbaar heeft dit iets met de doden te maken. Een Indonesische gids stelt ons gerust dat het niet erg is, eigenlijk hebben we gewoon de uitgebreide versie gedaan.
We kleden ons weer om en gaan op zoek naar Komang. Hij vraagt of we zin hebben om ergens koffie te gaan drinken, daar zeggen we geen nee tegen. We verwachten ergens naar een tentje langs de weg te gaan maar hij brengt ons naar een grote plantage waar ze niet alleen koffie verbouwen maar ook thee, cacao en allerlei fruitsoorten. En tot onze grote verrassing is het ook een Luwak farm. Kopi Luwak (kopi is koffie) wordt gemaakt uit koffiebonen die door het darmkanaal van civet katten zijn gegaan. Deze beesten verteren de bonen niet en poepen ze in zijn geheel weer uit. Door dit proces schijnt de koffie een bijzondere smaak te hebben en is het de duurste koffiesoort ter wereld.
Helaas wordt er tegenwoordig vaak misbruik gebruikt van deze beestjes en worden ze in kooien gezet terwijl ze eigenlijk een groot territorium nodig hebben. Komang verzekerd ons dat deze civet farm de diertjes vrij rond laat lopen. Dat hopen we dan maar!
Eerst krijgen we een tasting van allerlei soorten koffie en thee en als we willen kunnen we tegen betaling ook een kopje Luwak koffie proberen. We willen het graag eens proberen en de prijs valt hier mee (3 euro per kopje). De koffie is lekker, erg zacht van smaak. Maar is het echt zo bijzonder? Daarvoor zijn we waarschijnlijk niet kenner genoeg. In ieder geval bijzonder om eens uit te proberen. Ook ligt er een civet te chillen die ik natuurlijk even moet aaien
Dan zit de dag rondom Ubud er weer op. We gaan ergens in het centrum eten waar we eindelijk een nasi Rendang eten. Daar zijn we al de hele reis naar op zoek
Inmiddels is de mening over Ubud al wat bijgesteld. Ja, het is toeristisch maar je hebt er leuke restaurantjes en winkeltjes en de omgeving is prachtig.Onze laatste dag in Ubud dopen we om tot een chilldagje. Voor onze verjaardagen hebben we van mijn broer en zwager een massage cadeau gekregen bij hun favoriete massagesalon. We krijgen een heerlijke couples massage bij Jaens Spa waarna we de rest van de dag heerlijk relaxed zijn en eigenlijk, op wat zwemmen na, nauwelijks wat doen. Ook vanavond eten we weer heerlijk, dit maal rijsttafel bij Warung Nia. Dit is de lekkerste maaltijd tot nu toe!
Canggu
Over onze laatste bestemming hebben we een tijd zitten twijfelen. We zouden eigenlijk naar Nusa Ceningan gaan, een klein bounty eilandje ten zuidoosten van Bali om echt nog het tropische gevoel mee te krijgen. Echter werd ook dit eilandje getroffen door de aardbevingen in Lombok en vertrouwen we er niet op om nu op een klein eiland te gaan zitten. Na veel wikken en wegen besluiten we pas in Ubud om als laatste bestemming Canggu te nemen. We horen hier goede verhalen over. We boeken 4 nachten omdat we ook geen zin meer hebben om steeds alles heen en weer te slepen.
Onze chauffeur Komang, die ons eerder de omgeving van Ubud heeft laten zien, rijdt ons naar Canggu. Dit plaatsje gelegen aan zee ligt 1,5 uur ten zuiden van Ubud en ligt vlak bij de toeristische plaatsen Kuta en Denpasar. Zodra we er aan komen is het meteen duidelijk dat dit niet de ideale bestemming voor ons is. Het stadje bestaat uit 2 lange straten die naar zee lopen en langs deze straten zitten allemaal hippe restaurantjes, barretjes en winkeltjes. Het ziet er hartstikke leuk en hip uit maar het heeft eigenlijk niets met Indonesië te maken. Je zou ook in Spanje kunnen zitten bij wijze van spreken.
We nemen afscheid van Komang en checken in in ons hotel. Een luxe hotel met een heerlijk zwembad op 5 minuten lopen van de zee. Omdat we te laat waren voor het ontbijt gaan we meteen lunchen bij een nabijgelegen restaurant met lounge stoelen en hippe muziek. Je betaalt hier Europese prijzen dus het Indonesische gevoel is, op de vriendelijke mensen na, eigenlijk helemaal verdwenen.
Desalniettemin vermaken we ons goed in Canggu. 's Avonds doen we een drankje bij Old Man's Bar, the place to be als je van een feestje houdt. Vanavond is het er rustig maar 2 avonden later is het Dirty 'ol Wednesday waarbij er flink gedronken en gedanst wordt.
De tweede dag maken we er een stranddagje van. We waren al gewaarschuwd dat er hoge golven zijn die vooral voor surfers fijn zijn maar daar laten we ons natuurlijk niet door afschrikken. Als we echter een paar keer door de golven op de bodem worden gesmeten gaan we maar snel weer veilig naar onze strandbedden, deze zee kun je beter bekijken dan je erin begeven. Wel heerlijk om zo naar alle surfers te kijken die de tijd van hun leven hebben.
's Avonds gaan we naar Deus Ex Machina, een motorwinkel met daarbij een uitgebreid restaurant en bargedeelte. Er hangt een relaxte sfeer en er staat een rij om ter plekke een tattoo te laten zetten. Wij houden het echter bij een paar drankjes
De rest van onze tijd in Canggu bestaat vooral uit chillen, aan het zwembad hangen, lunchen, een middagtukkie doen en 's avonds lekker uit eten. Woensdagavond gaan we nog even dansen bij Old Man en op donderdag krijgen we een uitgebreide couples massage bij ons hotel. 2,5 uur lang masseren en scrubben. Heerlijk!
Op onze laatste avond maken we een strandwandeling en bekijken de zonsondergang. Een prachtig tafereel waar we intens van genieten. Het besef dat de vakantie nu echt voorbij is zinkt in. Wat hebben we weer een mooie reis gemaakt en ontzettend veel gezien! Een ding weten we zeker: we komen absoluut terug naar Indonesië!
.En ook eindelijk een beeld van hoe je er uit ziet.
.En Menjangan.
Ja dat werd wel eens tijd hequote:Op woensdag 3 april 2019 07:34 schreef UIO_AMS het volgende:
Leuk! Eindelijk de rest van het verslag.
En ook eindelijk een beeld van hoe je er uit ziet.
En Menjangan.
ik ga mijn best doen om vaker te updaten!Volgens mij heb je een bril nodig, in mijn vorige verslagen staan ook al foto’s van mij
Heb een bril, maar moet hem kennelijk vaker opzetten.quote:
Ja dat werd wel eens tijd he
Volgens mij heb je een bril nodig, in mijn vorige verslagen staan ook al foto’s van mij
quote:Op dinsdag 9 april 2019 12:36 schreef UIO_AMS het volgende:
Je verslag van Indonesië is inmiddels opgenomen in TRV / Reisverslagen van FOK!kers
Ik zal nu mijn best doen om écht vaker te posten
Mooi verslag!quote:
[..]
Ik kan het je absoluut aanraden! De mensen zijn er supervriendelijk (Amerikanen vallen erbij in het niet
Wel jammer dat je daar als homo zijnde niet echt geaccepteerd wordt en op sommige plekken zelfs strafbaar is, dan gaan we het land ook niet sponseren verder.
Ik snap goed dat dit je tegenhoudt om te gaanquote:
[..]
Mooi verslag!
Wel jammer dat je daar als homo zijnde niet echt geaccepteerd wordt en op sommige plekken zelfs strafbaar is, dan gaan we het land ook niet sponseren verder.
Echter denk ik dat dit vooral op Java speelt. Mijn broer is helemaal verliefd op Bali en is er al 2x met zijn vriend geweest. Bali is niet islamitisch maar hindoeïstisch en dat verschil merk je wel. Bovendien zijn ze in Bali zo gewend aan toeristen dat ze denk ik niet meer snel opkijken van 2 mannen Ja, is ook niet zo zeer dat ik bang ben dat er wat gebeurd, meer een principe dingetjequote:
[..]
Ik snap goed dat dit je tegenhoudt om te gaan
en het is nu al onmogelijk om alles te zien wat we willen zien, dus dan is het wat makkelijker om puur landen te kiezen waar we ook echt welkom zijn Dat snap ik helemaal! Om die reden zou ik bijvoorbeeld niet naar Iran willen. Al vind ik het ook wel een lastige discussie want bijna geen een land heeft een zuiver regime. Kijk bijvoorbeeld maar naar Trump, die heeft ook afschuwelijke ideeën en wetgeving en toch gaan we naar de VS. Waar ligt dan precies de grens hè?quote:
[..]
Ja, is ook niet zo zeer dat ik bang ben dat er wat gebeurd, meer een principe dingetje
Ja, goed puntquote:
[..]
Dat snap ik helemaal! Om die reden zou ik bijvoorbeeld niet naar Iran willen. Al vind ik het ook wel een lastige discussie want bijna geen een land heeft een zuiver regime. Kijk bijvoorbeeld maar naar Trump, die heeft ook afschuwelijke ideeën en wetgeving en toch gaan we naar de VS. Waar ligt dan precies de grens hè?
Sommige staten van de VS ben je ook niet echt welkom, maar toch ga ik wel naar de staten waar we wel welkom zijn. Hoe mooier ik een land vind hoe meer bereid ik ben om wat meer de andere kant op te kijken denk ik. En hoe strafbaar het is zeg maar. In de VS voel ik me toch veiliger dan ergens in het Midden Oosten, of landen waarvan je weet dat die gevangenisstraffen/doodstraffen uitdelen.Nu er in coronatijd niet ver gereisd kan worden kan ik wel eens een reisverhaal gaan afstoffen en hier posten. Zou daar interesse voor zijn en zo ja, welke reis het liefst?
- Verenigde Staten 2017: Noordwesten (Seattle/Mount Rainier/Glacier/Yellowstone/Grand Tetons/Oregon/Washington state)
- Verenigde Staten 2019: Nevada, Arizona, New Mexico, Colorado, Utah
- Cruise naar het noorden maart 2020: Faroer, IJsland en Shetlands (helaas eerder onderbroken vanwege covid)
- Slovenië/Oostenrijk/Duitsland 2021: weekje Bled, 1 dag Salzburg, 2 dagen Graz, 3 dagen Wenen en 2 dagen München
Gewoon allemaal johquote:
*superkick*
Nu er in coronatijd niet ver gereisd kan worden kan ik wel eens een reisverhaal gaan afstoffen en hier posten. Zou daar interesse voor zijn en zo ja, welke reis het liefst?
- Verenigde Staten 2017: Noordwesten (Seattle/Mount Rainier/Glacier/Yellowstone/Grand Tetons/Oregon/Washington state)
- Verenigde Staten 2019: Nevada, Arizona, New Mexico, Colorado, Utah
- Cruise naar het noorden maart 2020: Faroer, IJsland en Shetlands (helaas eerder onderbroken vanwege covid)
- Slovenië/Oostenrijk/Duitsland 2021: weekje Bled, 1 dag Salzburg, 2 dagen Graz, 3 dagen Wenen en 2 dagen München
Maar om te beginnen lijkt me Faroer, IJsland en Shetlands wel tof.
Moet naast werk en baby ook even de tijd ervoor vinden. Maar niets zo leuk als reizen dus wil daar wel wat moeite voor doen Nog anderen die mee willen beslissen? @AlwaysHappy @UIO_AMS @Dr_Flash @liesje1979 @polariteit @BeamofLight @Budapestenaar @Its-Jojo-4you @MCH @laziness @spijkerbroek @Isabeau
[ Bericht 10% gewijzigd door MaJo op 07-09-2021 10:12:05 ]
Ik ben wel benieuwd naar je laatste reis in dat rijtje. Salzburg, Wenen en München staan hier heel hoog op het lijstjequote:Op dinsdag 7 september 2021 10:04 schreef MaJo het volgende:
Alles op z’n tijd
Nog anderen die mee willen beslissen? @:AlwaysHappy @:UIO_AMS @:Dr_Flash @:liesje1979 @:polariteit @:Beamoflight @:budapestenaar @:Its-Jojo-4you @:MCH
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 07-09-2021 10:11:24 ]
rustig aan, elke maand eentje of zo. Hou je het een beetje spannend allemaal
De derde vanwege onbekendheid. De rest vanwege een mogelijk feest der herkenning. Dus doe maar eerst de cruise naar het noorden.quote:
*superkick*
Nu er in coronatijd niet ver gereisd kan worden kan ik wel eens een reisverhaal gaan afstoffen en hier posten. Zou daar interesse voor zijn en zo ja, welke reis het liefst?
- Verenigde Staten 2017: Noordwesten (Seattle/Mount Rainier/Glacier/Yellowstone/Grand Tetons/Oregon/Washington state)
- Verenigde Staten 2019: Nevada, Arizona, New Mexico, Colorado, Utah
- Cruise naar het noorden maart 2020: Faroer, IJsland en Shetlands (helaas eerder onderbroken vanwege covid)
- Slovenië/Oostenrijk/Duitsland 2021: weekje Bled, 1 dag Salzburg, 2 dagen Graz, 3 dagen Wenen en 2 dagen München
Ik mag blijkbaar niet stemmenquote:
Alles op z’n tijd
Nog anderen die mee willen beslissen? @:AlwaysHappy @:UIO_AMS @:Dr_Flash @:liesje1979 @:polariteit @:Beamoflight @:budapestenaar @:Its-Jojo-4you @:MCH @:laziness @:spijkerbroek @:Isabeau
Maar 3 lijkt mij mooi!(alle reizen 5 stemmen
)1) IJsland (3 stemmen)
2) VS 2017 (1 stem)
3) Slovenië/Oostenrijk (1 stem)
Uiteraard! Ik dacht je zelfs getagged te hebbenquote:Op dinsdag 7 september 2021 12:50 schreef Leonos het volgende:
[..]
Ik mag blijkbaar niet stemmen
Je stem staat genoteerd 5-7 maart 2020
Het eerste coronageval is ook al in Nederland opgedoken maar relatief zorgeloos togen wij richting Rotterdam vanwaar onze cruise voor de twee komende weken naar Faeröer, IJsland, Lerwick (Shetland-eilanden), Kirkwall (Orkney-eilanden) en Londen vertrekt.
Bij de terminal wordt onze temperatuur gecheckt en moeten we onze handen desinfecteren. Daarna gaan we de boot op waar we eerst 2 dagen op zee zitten voordat we aankomen op Faeröer. Oorspronkelijk zouden we aanmeren in de hoofdstad Tórshavn maar wegens logistieke problemen meren we noordelijker aan in Kollafjørður. Gelukkig gaat onze vooraf geboekte tour wel door, een ander wordt afgezegd wegens het slechte weer.
We rijden langs Tórshavn maar echt veel zien we er niet van door de regen en de mist. Gelukkig stopt het met regenen als we op het eiland Vágar aankomen. De eerste stop is in Sandavagur waar we een schattig kerkje bezoeken. De kerk zelf ziet er vooral van buiten mooi uit en de omgeving is erg idyllisch. We maken even een klein rondje, wat is het hier mooi!
De volgende stop is de waterval bij Gasadalur. Het is waarschijnlijk de bekendste foto als je Googled op Faeröer en het is inderdaad heel idyllisch. Het is een hele gemakkelijke wandeling van een minuut of 10 dus echt veel moeite hoef je er niet voor te doen
We stoppen in het dorpje verderop voor een kopje koffie en een heerlijke cake. Op onze bus vol komen we geen enkele andere toerist tegen. Dat is wel echt het voordeel aan Faeröer, het is nog niet zo platgetreden door toeristen.
Graag hadden we ook nog even Tórshavn verkend maar dat zit er helaas niet in. We besluiten om richting het dorpje Kollafjørður te wandelen op zoek naar een winkeltje om een magneet te kopen. Na een paar kilometer zijn we nog geen teken van leven tegengekomen dus maken we maar rechtsomkeert naar de boot.
Die waterval inderdaad vaker gezien, maar blijft zo mooiquote:
Oke, spijkers met koppen. Here goes
5-7 maart 2020
Het eerste coronageval is ook al in Nederland opgedoken maar relatief zorgeloos togen wij richting Rotterdam vanwaar onze cruise voor de twee komende weken naar Faeröer, IJsland, Lerwick (Shetland-eilanden), Kirkwall (Orkney-eilanden) en Londen vertrekt.
Bij de terminal wordt onze temperatuur gecheckt en moeten we onze handen desinfecteren. Daarna gaan we de boot op waar we eerst 2 dagen op zee zitten voordat we aankomen op Faeröer. Oorspronkelijk zouden we aanmeren in de hoofdstad Tórshavn maar wegens logistieke problemen meren we noordelijker aan in Kollafjørður. Gelukkig gaat onze vooraf geboekte tour wel door, een ander wordt afgezegd wegens het slechte weer.
[ afbeelding ]
We rijden langs Tórshavn maar echt veel zien we er niet van door de regen en de mist. Gelukkig stopt het met regenen als we op het eiland Vágar aankomen. De eerste stop is in Sandavagur waar we een schattig kerkje bezoeken. De kerk zelf ziet er vooral van buiten mooi uit en de omgeving is erg idyllisch. We maken even een klein rondje, wat is het hier mooi!
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
De volgende stop is de waterval bij Gasadalur. Het is waarschijnlijk de bekendste foto als je Googled op Faeröer en het is inderdaad heel idyllisch. Het is een hele gemakkelijke wandeling van een minuut of 10 dus echt veel moeite hoef je er niet voor te doen
[ [url=https://polarsteps.s3.amazonaws.com/u_1352805/092f49aa-2890-40e7-b387-38c8966bc143_67ED3111-1ABE-418C-8F86-3AC1855C7F4B.jpghttps://polarsteps.s3.ama(...)C7F4B.jpg]afbeelding[/url] ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
We stoppen in het dorpje verderop voor een kopje koffie en een heerlijke cake. Op onze bus vol komen we geen enkele andere toerist tegen. Dat is wel echt het voordeel aan Faeröer, het is nog niet zo platgetreden door toeristen.
[ afbeelding ]
Graag hadden we ook nog even Tórshavn verkend maar dat zit er helaas niet in. We besluiten om richting het dorpje Kollafjørður te wandelen op zoek naar een winkeltje om een magneet te kopen. Na een paar kilometer zijn we nog geen teken van leven tegengekomen dus maken we maar rechtsomkeert naar de boot.
[ afbeelding ]
Dat corona nauwelijks bestaat klopt natuurlijk niet helemaal, er zijn al flinke uitbraken in Italië en Oostenrijk. Op de boot zijn dan ook allemaal desinfecteerpalen om je handen te reinigen en voor de restaurants staat een ober met desinfectiemiddel die je verplicht om voor en na elke maaltijd je handen te reinigen.
Op de boot is het ook het gespreksonderwerp van de dag. We hebben een vaste tafelverdeling met 6 andere Nederlanders dus elke avond tijdens het eten wordt het wel besproken. Omdat we op zee geen internet hebben (wel televisie) krijgen we mondjesmaat wat nieuws binnen. Aan land checken we de appjes van het thuisfront en de NOS. We bevinden ons in een comfortabele bubbel met af en toe wat nieuws van buitenaf.
Na weer 1,5 dag op zee arriveren we in Reykjavik waar we de komende 3 dagen verblijven. We hebben een druk programma want ’s ochtends beginnen we met de Golden Circle tour en ’s avonds gaan we op zoek naar het noorderlicht. Als wij de boot verlaten met onder onze winterjas een spijkerbroek en warme trui wordt ons gevraagd of we wel warm genoeg gekleed zijn en wij denken van wel, het is immers maar rond het nulpunt? Nou dat hebben we geweten. Het is ijzig koud, echt van die kou die dwars door je heen snijdt. En dat terwijl we ook een muts en handschoenen op/aan hebben
Maar goed, de geijkte Golden Circle tour. Wanneer je in IJsland bent kun je hier eigenlijk niet omheen. De rondreis doet vanuit Reykjavik drie hoogtepunten aan: national park Þingvellir, het geothermische Geysir en waterval Gullfoss.
We beginnen in Þingvellir. De highlight hier is de tectonische platen die samenkomen maar door het dikke pak sneeuw is daar niets van te zien. We zien eigenlijk alleen maar, sneeuw… en het is KOUD. We vluchten dus snel een gebouwtje in om warm te blijven.
Vervolgens stoppen we bij Geysir, de naam doet al vermoeden wat hier te zien valt. We zijn niet echt onder de indruk want na Yellowstone is dat ook bijna niet meer mogelijk.
Hier besluiten we maar even wat te gaan eten om de rest van de tour ook nog wat energie te hebben. Dit is, hoe kan het ook anders, erg duur 
Het mooiste vinden we de waterval Gullfoss. Ook hier blijven we niet te lang wegens de snijdende wind. We lopen letterlijk richting de waterval, maken een paar foto’s en een paar minuten laten warmen we ons weer op in het bezoekerscentrum. Als we nog eens naar IJsland gaan dan gaan de thermoleggings en ondergoed in ieder geval mee
De uitzichten vanuit de bus waren trouwens wel fantastisch 
Helaas krijgen we dan bericht dat de noorderlicht tour voor die avond afgelast is wegens de weersvoorspellingen. Tijdens het eten worden we echter verrast als de kapitein omroept dat er wel degelijk een glimp van het noorderlicht te zien is. Zowat de hele boot vertrekt naar het bovendek om dit spektakel te aanschouwen. In eerste instantie valt er niets te zien en vertrekt iedereen weer teleurgesteld naar beneden. Even later roept de kapitein om dat het nu echt te zien is en kleden we ons weer aan om naar boven te gaan. En nu zien we het! Het is weliswaar niet heel helder maar we zien het wel degelijk. Gaaf
[ Bericht 1% gewijzigd door MaJo op 08-09-2021 13:08:55 ]
Ja het is wel ultiem idyllischquote:
[..]
Die waterval inderdaad vaker gezien, maar blijft zo mooi
Zo ik hou het even hierbij, morgen weer verder
Bedankt
Dat was het voor ons ook na alle VS reizen en 1x Indonesiëquote:
Da’s een keer heel wat anders!
Bedankt
Maar het is zeer goed bevallen (behalve de boot op sommige momenten maar later daarover meer )Dat was het zekerquote:
Oh nee dat staat raar omschreven, dit zijn de kleren onder de jas. We hebben ook een winterjas aan en een muts, sjaal en handschoenenquote:
Maar loop je in NL rond het nulpunt dan ook zonder jas buiten?
Ik pas het gelijk even aan Edit: ook even een fotootje van mijn outfit toegevoegd, zo koud ben ik toch niet gekleed?
[ Bericht 5% gewijzigd door MaJo op 08-09-2021 13:24:00 ]
Zoals jij op de foto staat zou ik zelf ook gegaan zijn jaquote:
[..]
Oh nee dat staat raar omschreven, dit zijn de kleren onder de jas. We hebben ook een winterjas aan en een muts, sjaal en handschoenen
Edit: ook even een fotootje van mijn outfit toegevoegd, zo koud ben ik toch niet gekleed?
Moet je je dus voorstellen dat dit een gevoerde winddichte jas is met daaronder een wollen trui en daaronder een shirt. En nog ging het er dwars doorheenquote:
[..]
Zoals jij op de foto staat zou ik zelf ook gegaan zijn ja
De temperatuur was rond het vriespunt maar gevoelstemperatuur was volgens mij eerder -20 Niks gewendquote:
[..]
Moet je je dus voorstellen dat dit een gevoerde winddichte jas is met daaronder een wollen trui en daaronder een shirt. En nog ging het er dwars doorheen
Dat klopt welquote:
.Mits mijn baby niet super dramatisch is staat het voor vanavond op de planningquote:
Bijgelezen! Hopelijk komt de volgende update snel.
Doe je mee?quote:
Op Vandaag hebben we geen tour op de planning staan maar gaan we er zelf op uit. De boot biedt een transfer aan van de haven naar het centrum van Reykjavik a E 17,50 p.p. Dit kunnen wij vast goedkoper! Ik stof mijn IJslands af en ga online op zoek naar hoe het OV werkt. IJsland staat bekend om zijn technologie en ook qua OV lopen ze voorop. Ik kan een app downloaden die je aan je creditcard koppelt en daarmee kun je reizen. Ik gooi de moeilijke woorden door Google Translate en we’re good to go! We betalen E 6,70 voor een retourtje dus dat scheelt ruim een tientje per persoon.
Vandaag komen we beter beslagen ten ijs, ik heb een legging onder mijn broek aan en ook manlief heeft meerdere lagen aan. Uiteraard is het vandaag windstil dus we zijn misschien een beetje te warm gekleed
We beginnen bij Laugavegur, de bekendste winkelstraat van de stad. Het is een leuke straat met kleurrijke en speelse winkeltjes en leuke koffietentjes en cafeetjes. Omdat het stiekem toch nog steeds koud is duiken we een koffietentje waar we een warme chocolademelk drinken om vooral de handen op te warmen. Verder slaan we wat standaard dingen in zoals een magneetje voor op de koelkast en koop ik een gebreide muts met bijpassende handschoenen.
We lopen verder richting concertgebouw Harpa. Een bijzonder modern gebouw dat er van binnen net zo mooi uit ziet als van buiten. We lopen er even rond en gaan dan weer verder. Onze volgende stop is visrestaurant Seabaron dat goede recensies krijgt online. Als we binnenstappen is het een heel kleine ruimte met een toonbank met een paar soorten vis. Een beetje zoals je bij de snackbar hebt. We snappen er niet veel van maar we moeten kiezen voor een vissoort dus we gaan voor zalm en vooraf een kreeftsoep. Vervolgens worden we links langs de toonbank geleid via de keuken waarna we uitkomen we uit in een gigantisch restaurant. Het was een soort façade! De kreeftsoep is heerlijk en daarna krijgen we zalmspiesjes. We hebben echt zitten smullen
Helaas heb ik hier geen foto's gemaakt 
We lopen nog wat rond langs het water en dan via de Laugavegur weer terug naar de bushalte waar we ook uitgestapt zijn en nemen de bus terug naar de boot.
Op het moment dat we wegvaren uit Reykjavik krijgen we de mededeling van de kapitein dat de komende 48 uur erg onstuimig gaan worden. Hij heeft hier geen woord van gelogen, met windkracht 10 en golven tot 10 meter hoog is het best heftig. Tijdens het eten schuiven de borden en kopjes van tafel en we zien iemand naar de grond gaan. Gelukkig worden er goede middelen tegen zeeziekte verspreid over de boot die als bijeffect hebben dat je er veel van slaapt. De dagen gaan daardoor wat sneller
Wat zijn we blij als we in de Shetlands aankomen, eindelijk weer grond onder onze voeten! De boot is te groot om aan te meren dus we worden per tender naar de hoofdstad Lerwick vervoerd. Vandaag staat er weer een bustour op de planning die het zuiden van van Mainland beslaat. We hebben een leuke tourguide die veel vertelt en we maken een aantal stops. De belangrijkste stop is bij Jarlshof, dit zijn oude ruïnes uit meerdere tijdperken (steen, brons, ijzer en 17e eeuws). Het mooie van deze ruïnes is dat ze van elke periode een stuk blootgeven. De Shetlands zijn prachtig. We treffen het met het weer, het is droog!
We zien overal schapen en honden die getraind worden om de schapen bijeen te drijven. Onze tourguide vertelt ons dat eens per jaar iedereen op het eiland helpt om de schapen bij elkaar te verzamelen en dat ze dan weer verdeeld worden onder de rechtmatige eigenaars. Sommige schapen leggen blijkbaar hele afstanden af
Helaas zit er ook een toeristische stop in waar we een kopje koffie drinken bij een suf dorpshuis met toeristische gadgets en wordt ons aangeraden om zeker ook even de winkel met allemaal zelfgebreide spulletjes te bezoeken. Beetje suf maar we scoren zo wel onze magneet, met daarop de welbekende papegaaiduiker. Deze vogel is overigens maar op 1 van de eilandjes te zien en helaas niet op Mainland.
Na de tour lunchen we bij een hip restaurantje in Lerwick. Hoewel corona hier nog geen onderwerp van de dag lijkt te zijn zal de realiteit van de dag ons snel inhalen.
Als we op de boot aankomen wordt er omgeroepen dat alle cruises per direct geannuleerd worden en we daarom de Orkney-eilanden over zullen slaan en rechtstreeks naar Londen zullen varen. Van daaruit mag de boot niet verder naar Rotterdam dus zullen we per bus naar huis moeten. Ondertussen komen er berichten van lockdowns in heel Europa en is het zelfs even de vraag of we vanuit het VK nog wel Frankrijk inkomen. We vertrekken om 6 uur ’s ochtends per bus naar Dover en gelukkig mogen we de boot op richting Calais.
Van daaruit rijden we in een ruk door naar Rotterdam waar we de trein naar Utrecht nemen. Hier worden we voor het eerst echt geconfronteerd met corona als we ergens op een bankje naast iemand gaan zitten en deze persoon beledigd opstaat om verderop te gaan zitten. Het afstand houden zijn we nog niet gewend
We komen eind van de middag thuis en ’s avonds is de eerste persconferentie waarbij Rutte de eerste lockdown afgekondigd. Ook Frankrijk sluit dezelfde avond haar grenzen, Het voelt voor ons alsof we door het oog van de naald zijn gekropen. We hebben een fijne reis gehad waarbij corona enerzijds heel ver weg was maar ook het gesprek van de dag. Het mag een wonder zijn dat er niemand op de boot besmet is geraakt, het had echt een brandhaard van corona kunnen zijn.
Andere ook graag Mooie foto's hoor, watervallen in winter met ijs
IJsland moet ik zeker keer bezoeken, duur helaas wel
Ik zal de andere reisverslagen binnenkort eens uitwerkenquote:
Reisverslagen
Mooie foto's hoor, watervallen in winter met ijs
IJsland moet ik zeker keer bezoeken, duur helaas wel
Ik heb vaker gekeken of we naar IJsland konden maar het is inderdaad erg aan de prijs. Dit was een unieke kans om het land eens te bezoeken. Ik zou graag nog eens teruggaan in de zomer
IJsland staat bij mij ook nog op de lijst van landen die ik wil bezoeken, maar die lijst is lang
Vliegen en hotel is inderdaad wel te doen maar de uitgaven ter plekke zijn fiks. Ik zou een auto huren en een week of 2 rondrijden en dat is fiks aan de prijs.quote:
Icelandair heeft vaak goede aanbiedingen voor vlucht + hotel + tour. Gewoon even aanmelden voor de newsletter.
IJsland staat bij mij ook nog op de lijst van landen die ik wil bezoeken, maar die lijst is lang
Achja, dat zien we tegen die tijd wel. Na twee jaar in Noorwegen vakantie vieren zal het vast niet asociaal veel duurder zijn daar.quote:
[..]
Vliegen en hotel is inderdaad wel te doen maar de uitgaven ter plekke zijn fiks. Ik zou een auto huren en een week of 2 rondrijden en dat is fiks aan de prijs.
SPOILERMaar de komde 9 maanden eerst maar eens naar Canada, Nederland, Malta, Chicago en LA voordat ik iets nieuws boek
Als USA liefhebber ben ik eigenlijk best benieuwd naar je USA2019 reis...;)quote:
*superkick*
Nu er in coronatijd niet ver gereisd kan worden kan ik wel eens een reisverhaal gaan afstoffen en hier posten. Zou daar interesse voor zijn en zo ja, welke reis het liefst?
- Verenigde Staten 2017: Noordwesten (Seattle/Mount Rainier/Glacier/Yellowstone/Grand Tetons/Oregon/Washington state)
- Verenigde Staten 2019: Nevada, Arizona, New Mexico, Colorado, Utah
- Cruise naar het noorden maart 2020: Faroer, IJsland en Shetlands (helaas eerder onderbroken vanwege covid)
- Slovenië/Oostenrijk/Duitsland 2021: weekje Bled, 1 dag Salzburg, 2 dagen Graz, 3 dagen Wenen en 2 dagen München