Time flies when you're having fun want na 11 dagen is het alweer tijd om Canada te verlaten. We gaan op zoek naar iets dat onderweg nog mooi is om te bekijken maar alle mooie natuur ligt boven Quebec en we gaan juist richting de VS. Toevallig stuit ik op een sight bij Notre-Dame-des-Pins, namelijk een covered bridge. Het is de eennagrootste van Canada en de grootste van de provincie Quebec. De covered bridges zijn vooral bekend in Vermont en New Hampshire waar je ze in het voorbij rijden ook ziet. Deze covered bridge is goed verstopt dus het is maar goed dat we ervan wisten.
Vervolgens rijden we onze eerste staat van deze reis in de VS in: Maine. Meteen zien we dat de bomen hier nog mooier van kleur zijn. Ons hotel blijkt ook een waar paradijs te zijn. Het is echt zo'n hotel waarbij je je kunt voorstellen dat je hier 100 jaar geleden aankwam ter paard. Er is geen verwarming, alleen open haarden. Naast ons verblijven er 2 andere gasten. Gelukkig is het ook een plek waar locals verzamelen waardoor we een avond doorbrengen met deze locals, al pumpkin beer drinkend. Ook leren we een spel dat veel in New England gespeeld wordt: cribbage. Ons hotel ligt aan Moosehead Lake, een groot meer dat bekend staat om zijn moose (niet dat we er een zien helaas...)
De volgende dag gaan we op moosehunt. Niet letterlijk uiteraard maar we willen toch wel eens zo'n beest zien. We beginnen bij Lily Bay State Park. Het ziet er niet heel anders uit dan ons uitzicht van het hotel maar wel super idyllisch. Er zijn nauwelijks mensen te bekennen.
Dan gaan we door naar Kokadjo, een dorp dat bekend staat om zijn slogan "population: not many". En dat klopt ook wel, er staan zo'n 5 huizen en een supermarkt/restaurant. Hier komen we voor het eerst in aanmerking met de echte rednecks. Ons wordt verteld dat de kans op het zien van moose erg klein is omdat het jachtseizoen is geopend. Als je al moose ziet, liggen deze dood achterop een truck. Helaas zien we dat wel in het voorbijgaan...
We geven de moed echter niet op en rijden naar Lazy Tom Bog. Dit is de verzamelplaats voor moose. Ook hier vangen we
moose bot
Maar wederom prachtige plek. Teleurgesteld rijden we terug naar ons hotel waar we ons verdriet wegdrinken met pumpkin beer en een potje cribbage (ons eigen exemplaar wat we in het bruisende Kokadjo hebben gekocht).
Dan is het tijd voor ons volgende avontuur: op naar Bar Harbor voor Acadia National Park. Waar we in de Westkust van de VS 2 jaar geleden een stuk of 10 national park's aandeden, in het Oosten gaan we maar naar 1. Niet omdat we niet willen maar puur omdat ze er verder niet zijn
Bar Harbor Blijkt ook weer een pittoresk kustplaatsje te zijn, volledig ingericht op toeristen. Maar niet met grote hotels a la Costa del Sol maar met leuke houten huisjes en andere laagbouw. Het is al laat dus we eten alleen wat bij de lokale pizzeria en gaan op tijd naar bed om uitgerust naar Acadia te gaan.
De eerste uitzichten zijn meteen fantastisch. Dit nationale park ligt aan zee wat het een heel andere uitstraling geeft dan een park als Yosemite. Het is al ietwat bewolkt maar daar hebben we (nog) geen last van. Onze eerste stop is sand beach. Eigenlijk wat de naam al zegt, gewoon een strand
De tweede stop, Thunder Hole, is een stuk indrukwekkender. Er is hier een spelonk in de kliffen ontstaan waar tijdens vloed het water in ruist met een grote klap tot gevolg. Cool! Het klinkt echt als "woesj" maar dan wat harder
Inmiddels begint het steeds bewolkter te worden en zijn we bang dat we als we naar boven rijden helemaal geen uitzicht meer hebben. Dit klopt maar dat geeft de top van mount cadillac ook wel iets bijzonders. Het waait erg hard maar dat past wel bij deze rotstoppen. Ik ren zo blij als een aapje rond, klauter over rotsen en spring er weer af
We sluiten de dag af in een restaurant waar we beiden voor het eerst kreeft eten. Jammie, dat bevalt meteen goed
Helaas geen foto van gemaakt
Wordt vervolgd
30 maart - We are Scientists | 26 mei - Froukje | 12 juni - Calexico | 27 augustus - Wilco