Rotterdamse familie koopt tweehonderd huizen voor Syriërs #2

quote:

Rotterdams filantroop voor Syriërs
@NRC

Havenfamilie Van der Vorm kocht tweehonderd woningen voor Syrische gezinnen. Het doel: de statushouders zo snel mogelijk laten integreren in de Nederlandse samenleving.

‘Later word ik politieman, dat lijkt me wel wat”, lacht de dertienjarige Bisan, uit Syrië. Zijn zusje Salah van elf haalt verlegen haar schouders op. Ze weet het nog niet, eerst maar eens settelen in hun nieuwe huis in Nederland. Bisan en Salah zijn een jaar geleden met hun ouders gevlucht uit Damascus en wonen sinds mei dit jaar in een rustige woonwijk aan de rand van Rotterdam. Hun kleine, maar gezellige flatwoning met uitzicht over een groene binnenplaats is nu nog sober ingericht, zonder persoonlijke spullen. Maar daar komt langzaam verandering in. „Door de oorlog en de verwoesting hebben we niets uit ons huis in Damascus kunnen meenemen”, zegt moeder en verpleegster Montaha (36). „We moeten ons hele bestaan van de grond opnieuw opbouwen. We krijgen gelukkig veel hulp van Stichting Nieuw Thuis Rotterdam. Van post beantwoorden tot het uitzoeken van onze meubels. En sinds gisteren zijn we allemaal aan onze taalcursus begonnen. Mooi hè?”
Foto Rien Zilvold

Foto Rien Zilvold

De taalcursus Nederlands is een belangrijk onderdeel van het integratieprogramma van Stichting Nieuw Thuis Rotterdam, die er voor wil zorgen dat nieuwe Syrische statushouders zo snel mogelijk goed gaan meedraaien in de maatschappij. Taal en educatie staan bij alle projecten van de familie Van der Vorm hoog in het vaandel. De schatrijke Rotterdamse familie, onder meer grootaandeelhouder van investeringsmaatschappij HAL, heeft al eerder bewezen een warm hart te hebben voor de stad. Met de financiering van diverse maatschappelijke programma’s zet zij zich sinds 2011 met de filantropische stichting De Verre Bergen in voor een ‘sterker en beter’ Rotterdam. Maar in 2015 ging de havenfamilie een flinke stap verder. Door de toestroom van vluchtelingen en asielzoekers die dat jaar hun heil zochten op Nederlandse bodem, ontstond bij De Verre Bergen het idee om tweehonderd Syrische gezinnen met een verblijfsstatus die zijn toegewezen aan de gemeente Rotterdam te huisvesten, en deze gezinnen intensief te begeleiden bij hun integratie.

zelfredzaamheid zijn het streven, zodat statushouders minder vaak een beroep hoeven te doen op maatschappelijke middelen

De gemeente Rotterdam kreeg de opdracht dit jaar 1.751 statushouders te huisvesten. Zij worden normaal gesproken aan verschillende woningcorporaties toegewezen. Door overvolle azc’s en een tekort aan sociale huurwoningen, liep de gemeente echter al snel een flinke achterstand op. Ook van het streven de mensen snel te laten integreren, kwam hierdoor weinig terecht. Dat spoed geboden is, toont het rapport Geen tijd te verliezen van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR). Daaruit blijkt dat veel nieuwkomers nog altijd het inburgeringsexamen niet halen en langdurig werkloos blijven.

Door zelf woningen aan te kopen en zo het aanbod te vergroten springt de stichting van de familie Van der Vorm bij, waardoor de druk op beschikbare sociale huurwoningen binnen de gemeente Rotterdam afneemt. Maar huisvesten alleen is voor Stichting Nieuw Thuis Rotterdam niet genoeg. Ook vroegtijdig investeren in integratie en zelfredzaamheid zijn het streven, zodat statushouders minder vaak een beroep hoeven te doen op maatschappelijke middelen, zoals uitkeringen.
Alleen Syriërs

Inmiddels heeft SNTR de meeste van de beoogde tweehonderd woningen in haar bezit, verspreid over de stad, met uitzondering van wijken die onder de Rotterdamwet vallen. Deze wijken met inkomenseis zijn sociaal-economisch al te zwaar belast en worden voor de komst van nieuwe statushouders ontzien.

„We huisvesten nu uitsluitend mensen uit Syrië”, zegt Sayida Goedhoop, programmadirecteur van SNTR, „vooral omdat bij het begin van het project Syriërs de grootste groep vluchtelingen waren. Voor het integratietraject worden ook uitsluitend gezinnen gekozen, zodat de kinderen zo snel mogelijk in een stabiele situatie terechtkomen en zich op een normale manier kunnen ontwikkelen. Ook voor het bijbehorende taalprogramma is het makkelijker je op een groep te richten.”
Foto Rien Zilvold

Foto Rien Zilvold

De door SNTR aangekochte woningen hebben een aankoopprijs van rond een ton en stonden gemiddeld een halfjaar te koop. Hoewel leegstand niet bevorderlijk is voor de leefbaarheid van een wijk, was toch niet iedereen meteen enthousiast over het project. Buurtbewoners bleken bang voor geluidsoverlast, onaangepaste asielzoekers of vreesden voor een ‘doorgangshuis’: een woning vol alleenstaande mannen waarvan de samenstelling snel wisselt. Goedhoop: „Vooroordelen en angst voor het onbekende moet je serieus nemen. Via de Verenigingen van Eigenaren licht SNTR alle bewoners van een buurt waar een huis is aangekocht goed voor en benadrukt dat het om intensief begeleide gezinnen gaat. Dat neemt een groot deel van de angst weg. En als mensen elkaar eenmaal ontmoeten, bieden veel buurtbewoners hulp aan of vragen nieuwelingen op de koffie, is onze ervaring.”

SNTR maakt geen winst op de woningen. De huur die de Syrische gezinnen betalen is gebaseerd op het puntensysteem voor sociale huurwoningen en wordt door SNTR grotendeels voor de integratiebegeleiding gebruikt. De woningen gestoffeerd opgeleverd, zodat nieuwkomers de mogelijkheid krijgen hun eigen meubels te kopen. Dat betekent dat ze de weg moeten weten naar kringloop- en witgoedwinkels, een boedelbak moeten regelen, of de buren om hulp moeten vragen. Goedhoop: „Jezelf weten te redden in de Nederlandse maatschappij is voor ons erg belangrijk. De methodiek om dat te verwezenlijken hebben we gedeeltelijk overgenomen van Bureau Frontlijn, een gemeentelijke instantie die kwetsbare gezinnen begeleidt: wij doen dingen voor, vervolgens doen begeleiders en bewoners belangrijke taken samen. Daarna kan de nieuwkomer al snel zelfstandig aan de touwtjes trekken, met de begeleider aan de zijlijn.”
Studenten

Het team begeleiders van SNTR bestaat uit professionals uit de maatschappelijke sector, stagiairs en pas afgestudeerde studenten van verschillende maatschappelijke hbo-opleidingen. De studenten leveren goedkope basisbegeleiding en hebben de tijd om praktisch en intensief met de nieuwkomers om te gaan. „De studenten ondersteunen bijvoorbeeld bij het zoeken van een kinderdagverblijf of huisarts, of gaan mee naar het gemeenteloket. Ook is er hulp bij het verkennen van de wijk en kennismaking met de buren,” aldus Goedhoop.

Ook bij het vinden van werk of het zoeken naar een geschikte opleiding wordt geholpen. Daarnaast signaleren getrainde professionals eventuele trauma’s, gedrags- of gezondheidsproblemen, of depressies. De SNTR begeleidt deze gevallen niet zelf, maar verwijst ze door naar gespecialiseerde zorg. Daarbij spelen vier door de SNTR ingezette connectors – Syrische oudkomers die al langere tijd in Rotterdam wonen – in de beginfase een belangrijke rol. Zij fungeren voor de families als het eerste ‘vriendelijke gezicht’ in hun nieuwe thuis, leggen in de moedertaal de gang van zaken uit en signaleren eventuele problemen.

De Syrische Muzkin Youssef (39) is zo’n connector en woont nu negen jaar in Nederland. Vertalen is haar voornaamste taak. „Verder help ik met dagelijkse klusjes, en ben ik een luisterend oor. Je hoort soms verschrikkelijke verhalen over wat mensen hebben meegemaakt. Het is erg zwaar om vanaf niets een nieuw leven op te bouwen, in een vreemd land met een vreemde taal. Mensen zijn ongeduldig en krijgen stress omdat dit veel tijd vergt. Ik adviseer ze om Nederlands te leren en zo snel mogelijk een opleiding, stage of vrijwilligerswerk te gaan doen. Alles, behalve thuis zitten. Dan gaat het een stuk soepeler.”

De groep die de SNTR begeleidt bestaat uit hoogopgeleiden en laaggeletterden, met verschillende achtergronden. De deelnemers willen allemaal het liefst zo snel mogelijk Nederlands leren spreken, aldus SNTR. Een groot deel van hen leert Nederlands volgens de methode van het taleninstituut Regina Coeli, ofwel de ‘Nonnen van Vught’. Tegelijkertijd worden vrijwilligers ingezet als ‘taalmaatjes’ die met de gezinnen oefenen, helpen bij het huiswerk en gesprekken voeren in het Nederlands.

De stichting hoopt dat door haar intensieve aanpak het slagingspercentage voor het inburgeringsexamen toeneemt en de integratie versneld wordt. Goedhoop: „We denken dat onze kracht ligt in de kleinschaligheid, waardoor we statushouders intensief kunnen begeleiden, en in de verbinding die we zoeken met de buurt.”

quote:

Op zondag 4 september 2016 13:19 schreef Confetti het volgende:

[..]

Dat is de prijs die anderen moeten betalen voor onze huizen, infrastructuur, BMW's en dikke pensioenen inderdaad. Overigens is de dominantie ons niet in de schoot geworpen gekregen. Ook daar is hard voor gewerkt. Als 'zij' ons zouden kunnen domineren zouden ze het ook niet nalaten. Zo zijn mensen nou eenmaal.

quote:

Op zondag 4 september 2016 13:29 schreef SlugGuts het volgende:

[..]

Hij is wel trots. Zo zijn mensen nou eenmaal is zijn motto.

quote:

Op zondag 4 september 2016 13:41 schreef Confetti het volgende:

[..]

Ik werk gewoon full-time, naast dat ik ga beginnen aan een master. Ik begrijp dat het confronterend is om te horen waar onze welvaart is gebaseerd en waarom de rest van de wereld zo ziekelijk arm is. Het is allemaal gebaseerd op uitbuiting en de wet van de sterkste. Maar niemand wil dat horen als die weer eens op een luxe vakantie gaat of een nieuw huis aanschaft. We moeten doen alsof we niet willen wegkijken, alsof we die mensen willen helpen, doen alsof we aan ze denken. Maar zodra de koopkracht iets achterblijft op de inflatie willen we de regering onmiddellijk weg hebben.

Iedereen hier staat achter de uitbuiting of gedoogt het op zijn minst door er wel vol van te profiteren. Ik zelf legitimeer het voor mezelf omdat ik weet dat zij exact hetzelfde hadden gedaan.

quote:

Op zondag 4 september 2016 14:11 schreef Sack_Blabbath het volgende:

[..]

Heerlijk dat je nog steeds in je koloniale logica geloofd. Maar de werkelijkheid is dat de westerse welvaart, sinds de dekolonisatie, direct verbonden is aan de welvaart van de rest van de wereld. Gaan Afrika en Azië vooruit? Dan wij ook, gaat het daar kut, dan merken wij het ook. Globale economie, mooie en ingewikkelde standaardwerken over geschreven door economen.

Die eilandjes mentaliteit van je is al sinds je grootouders niet meer de werkelijkheid. Alles hangt met elkaar samen, economie, politiek, milieu, alles. Wij hebben alleen maar baat bij vooruitgang in de rest van de wereld, zeker als je het puur in dollars en euro's wil zien.

Of je bouwt inderdaad die muur om Nederland. Dan word je Noord-Korea. Ook leuk.

quote:

Op zondag 4 september 2016 15:12 schreef Bart2002 het volgende:
Ik heb begrepen dat de fam. Van der Vorm zelf in Monaco resideert. Het is op zich wel opmerkelijk dat ze dit in Rotterdam doen en niet in Monaco. Beetje good old NIMBY regentenmentaliteit m.i. het zal geen liefdadigheid zijn wat er speelt denk ik.

Vermogen 2013: 5100 miljoen
Woonachtig te Monaco
Herkomst vermogen: HAL

quote:

Op zondag 4 september 2016 15:22 schreef Bart2002 het volgende:

[..]

Ik volg dat nieuws niet zo moet ik zeggen. Het zullen dan uitsluitend kapitaalkrachtige vluchtelingen voor de NL belasting zijn vermoed ik.

quote:

Op zondag 4 september 2016 19:14 schreef Bart2002 het volgende:

[..]

Mwah. Al die punten: als er op het moment meer rendement valt te halen dan zullen zij precies dat doen. Het geeft dus m.i. goed aan dat aan het vluchtelingenprobleem winst te behalen valt in het hier en nu. En niet geheel onverwacht gaan de echte kosten weer afgewenteld worden op de samenleving. AKA u en ik. Zo is het altijd gegaan in het recente verleden. Zoals gezegd kennen deze mensen geen scrupules en is het ze uitsluitend om rendement te doen.

quote:

Op zondag 4 september 2016 19:35 schreef Bart2002 het volgende:

[..]

Dat eerste zal ik zeker niet ontkennen. Maar ondanks dat wil ik best graag weten hoe je dat dan anders ziet. Het is een feit dat zij in NL rijk zijn geworden maar de consequenties daarvan niet willen aanvaarden door als de buit binnen is een belastingvluchteling te worden in Monaco. Dat klopt gewoon m.i.

quote:

Op zondag 4 september 2016 19:50 schreef Bart2002 het volgende:

[..]

Ik heb reeds een prachtige woning. Ik ben steenrijk (net niet genoeg om voor Monaco in aanmerking te komen..) En links met een natuurlijk gevoel voor rechtvaardigheid. Verder vind ik het een rare mediahype die gewoon gekocht is om wat sympathie te kweken voor rijken die aan onze ellende verdienen. Ik trap daar niet in i.i.g.

quote:

Op zondag 4 september 2016 20:23 schreef k_man het volgende:

[..]

Als ik het goed begrijp ben jij van mening dat ze geen scrupules hebben, dat er niets nobels aan is, puur en alleen omdat ze rijk zijn en in Monaco wonen? Of heb je nog andere 'argumenten' voor die beschuldigingen?

En kun je uitleggen waar de winst zit in dit businessmodel? Ze kopen eerst 200 woningen - kost een hoop geld. Daarna worden die woningen gestoffeerd - kost ook geld. Dan gaan de bewoners huur betalen, maar die huurinkomsten worden besteed aan de integratie. Ondertussen moeten ze als verhuurder wel de woningen onderhouden, belastingen betalen, etc. - kost ook weer een hoop geld. Dus hoe precies wordt er volgens jou rendement gemaakt op de investeringen?

quote:

Op zondag 4 september 2016 20:51 schreef Sack_Blabbath het volgende:
Echt. Mensen die hier een verdienmodel in denken te ontdekken.

200 woningen van een ton. Dat kost je 20 miljoen.

Ze worden verhuurd tegen de prijs van een sociale huurwoning. De gemiddelde huur van een corporatiewoning is 492 euro per maand.

Dat ronden we dan maar naar boven af op 500. Dat rekent makkelijker. (En is in het voordeel van de zeikerds.) (En in de link zie je al dat het onzin is en heel royaal naar boven afgerond, want volgens de rekenmodellen betaal je 470 euro voor een woning met een WOZ-waarde van 140.000 euro, deze woningen kosten 40.000 minder.)

200x500= 100.000 opbrengst aan huur per maand. Dat is 1,2 miljoen per jaar.

De onderhoudskosten van een huurwoning zijn 1.763 euro per jaar (gemiddeld). Ronden we af naar 1.700. Rekent makkelijker. (En is in het voordeel van de zeikerds).

200 woningen a 1.700 = 340.000 euro aan onderhoud per jaar.

1.200.000 - 340.000 = 860.000 opbrengst per jaar.

Vergeten we even alle overige kosten die je maakt aan het verhuren van een woning (personeel,
administratie, belasting).

Vergeten we even de kosten die gemaakt zijn om de woning oplever-klaar te maken.

Vergeten we ook even dat ze een intensief integratiesysteem opzetten en financieren.

Dan sta je na 23 jaar en een kwartaal weer op 0.

Nou. Wat een prachtig verdienmodel is dat. Ik denk dat de banken in de rij staan om het te financieren als je met dit plan bij ze aanklopt.

quote:

Op zondag 4 september 2016 21:06 schreef Sack_Blabbath het volgende:

[..]

Sowieso is speculeren met woningen van een ton natuurlijk margewerk. Al zijn het er 200.

quote:

Op zondag 4 september 2016 21:38 schreef Sack_Blabbath het volgende:

[..]

Wat begrijp je niet aan gemiddeld?

Je snap dat sommige meer dan een ton hebben gekost, sommige minder. Dan tel je alle prijzen bij elkaar op. Dat deel je door 200. En wat een wonder: je hebt een gemiddelde. Van een ton. Wow.

quote:

Op maandag 5 september 2016 10:38 schreef Toefjes het volgende:

[..]

Dan verkondigt het artikel flauwekul, niet Sack Op basis van het artikel in de OP gaan we doorgaans het verbale gevecht aan, en daar staat inderdaad 200 huizen van gemiddeld een ton.

quote:

Op maandag 5 september 2016 17:34 schreef Sack_Blabbath het volgende:

[..]

Je weet wat 200 mensen stuk voor stuk ontvangen hebben? Wow. Hoe kom je aan die informatie? Misschien ook even doorspelen naar de krant of de belastingdienst. Want het lijkt erop dat je een gevalletje oplichting of fraude op het spoor bent. Of op z'n minst het voorliegen van de pers.

Verder is het inderdaad natte vingerwerk. Maar dan voornamelijk omdat ik een enorme berg kosten niet heb meegerekend. In werkelijkheid is het een nog slechtere deal als dit een projectje met winstoogmerk is.

(en kies dan zelf even <100.000 en Rotterdam in Funda, of is dat te veel moeite?)