Fles' Travelsnacks #2

Fles' Travelsnacks, part 47
Gelukkig nieuwjaar allemaal beste volgertjes

Bestemming
Essen, Duitsland

Datum / data
30 december 2016 t/m 2 januari 2017

Beweegreden
Jaarwisseling vieren met een maat van me omdat ik geen zin had om thuis te zitten.

Vervoer
ICE naar Oberhausen, S-Bahn naar Essen. Verder trams en U-bahn in de stad zelf.

Voorbereidingen
Hotel geboekt in een toffe wijk vol restaurantjes en kroegjes.

Aanraders
Zeche Zollverein, een gigantisch mijnbouwterrein met een museum en nog veel meer bezienswaardigheden erop. Unesco-werelderfgoed en bovendien op Nieuwjaarsdag geopend, dus het was nog best druk ook. Maar tof om dat een keer te zien. Er moet in Essen overigens nog veel meer tofs zijn zoals het Gruga-park, maar de toffe dingen daarvan (toeristentreintje, zwembad) zijn in de winter gesloten.

Afraders
Helaas was het hotel zelf wat minder. Kamer was klein, uitzicht op een stenen muur. En het was vrij gehorig. En het ontbijt was op Nieuwjaarsdag van 8 tot 10 uur, zoals elke zondag. Toen ik tegen de eigenaar zei van "Serieus?? Het is Nieuwjaar, niemand is voor 11 uur wakker " was het "ja, jammer, niet mijn probleem, 8 tot 10." Maar het schraalste van alles was nog wel de ontvangst. Onbemande balie, gewoon een lijst met namen en een handvol sleutels. Zoek je naam, pak je sleutel en ga je kamer in. En ik maar denken dat Duitsers altijd zo fel waren op privacy en zulks.

Voedsel
Op Oudejaarsavond hebben we een avondvullend zesgangendiner naar binnen gewerkt, was erg lekker, behalve de tuinbonen onder de biefstuk. Die waren op zich niet smerig, voor tuinbonen dan, maar ik heb van vroegâh een soort jeugdtrauma met tuinbonen op Oudejaarsdag. Dus weg met die paardeshit. Verder nog de gebruikelijke dingetjes gegeten. Frikadelle, kipschnitzel, friet etc.

Drank
Stauder, huisbier van Essen. Goed te doen

Foto's!

Het hotel vanaf de straat.


De "ontvangst".


Het "uitzicht".


Dus maar de stad in voor wat opbeurends


Vlakbij het Hauptbahnhof vinden we nog een karakteristiek gebouw van Essen, het Hotel Handelshof.


Het interieur van een erg goed restaurant vlakbij het hotel, waar ik toevallig vrijdagavond terecht kwam en waar ik meteen besloot het Sylvester-arrangement voor de volgende dag te boeken.


...een Sylvester-arrangement dat overigens nogal op romantische koppeltjes gericht leek te zijn Overigens zag het menu er weer uit als een rouwadvertentie, maar okee.


Het bleek met de zoetsappigheid reuze mee te vallen, we hebben de hele avond prima gegeten en gedronken. Hier de biefstuk met die vervloekte tuinbonen.


Rond 22:30 was het eten voorbij en konden we nog naar een party elders in de stad, maar omdat ik het wel een beetje gehad had hebben we de jaarwisseling gewoon op de hotelkamer gevierd met een fles Rotkäppchen (bubbeltjeswijn van 3 euro) en een rol plastic bekers. Ging ook uitstekelbaars


De volgende ochtend waren we (gedwongen door het ontbijt) vrij vroeg uit de veren en liepen we door een uitgestorven Rüttenscheid naar het metrostation.


Met U-Bahn 11 en tram 107 reden we naar Zeche Zollverein, waar het op dat moment nog lekker rustig was. Het blokvormige gebouw achter de toren is het Ruhrmuseum, beslist een bezoekje waard. Op het allerhoogste punt van dat gebouw is een panoramaplatform, van waaraf de laatste foto gemaakt is over een deel van de rest van het terrein.




Prosit Neujahr en dat het maar een reislustig 2017 mag worden

Fles' Travelsnacks, part 48

Bestemming
Kopenhagen, Denemarken

Datum / data
26 t/m 30 april 2013

Beweegreden
Vanwege deelname aan een discussiegroep over internationaal treinreizen had ik voor 2 personen gratis retourtickets gekregen naar een nachttreinbestemming naar keuze. Een vriend van me heeft een hoop vrienden in Kopenhagen dus ook het slapen was gratis geregeld. Hoeveel meer reden heb je nog nodig?

Gezelschap
DeaDLocK2K en die Deense maat van hem.

Vervoer
De EuroNight die toen nog reed. Overigens wel lekker pauper in het zitrijtuig, dus behoorlijk vercrackt aankomen.

Aanraders
Vanuit Kopenhagen kun je heel makkelijk even Zweden in, leuk rondritje met een stukje boottocht. Zeker met mooi weer, wat wij dus niet hadden.

Afraders
De Kleine Zeemeermin. Nauwelijks iets van te zien door de wolk Japanners er omheen. Maar dat wisten we van tevoren, dus dat hebben we niet eens geprobeerd.

Voedsel
Gewoon, westerse kost. En pølse, een soort hotdog. Best lekker

Drank
Bier. Maar niet te veel want duur

Foto's!

Hier zijn we net aangekomen in Kopenhagen Hovedbanegarden.


Eerst even flink eten.


Voorin de bestuurderloze metro.


Groepsfoto met wat lokale kroegtijgers in de buurt van Grøndal.


Hier de S-tog die een groot deel van het grootstedelijke vervoer van Kopenhagen op zich neemt.


Vanuit het Zweedse Helsingborg namen we de boot terug naar het Deense Helsingør. Helaas niet zulk best weer.


Het station van Helsingør.


DeaDLocK2K in de nachttrein terug naar Nederland.


De brug over de Store Belt (bijna 7 km lang!) vanuit Sjaelland gezien.


En tot slot wordt bij de Deens-Duitse grens de locomotief gewisseld. Een schouwspel dat aandachtig wordt gadegeslagen door DeaDLocK2K.

quote:

Op dinsdag 24 januari 2017 12:41 schreef MCH het volgende:
Schattig peper- & zoutstelletje

Ja goed he die spookjes

Fles' Travelsnacks, part 49

Bestemming
Innsbruck, Oostenrijk

Datum / data
24 juni t/m 2 juli 2016

Vervoer
Treinen, trams, bussen. De heenreis was in feite mijn allerlaatste rit met de CityNightLine vanuit Nederland, sinds december zijn die treinen geschiedenis Overigens wel in de meest luxueuze accomodatie ooit, komen we zo op. Terug heb ik het vliegtuig genomen, gewoon omdat het kon.

Aanraders
Single sleeper 1e klas in de nachttrein. Niet alleen de hele coupé voor jezelf, met een fatsoenlijk bed, maar ook met douche en toilet op de coupé. Tot overmaat van pret kwam de conductrice vragen of ik rode wijn of champagne wilde voor het slapengaan. Was inclusief, dusjah De trein had wel een uur vertraging opgelopen bij aankomst in München, maar daar had ik rekening mee gehouden qua overstap. Toch stonden ze op het perron compensatieformulieren uit te delen waarmee je 25 % van je geld kon terugvragen. En omdat ik de duurst mogelijke plaats in de trein had, werd dat nog een aardig bedragje ook
Voorts natuurlijk Alpenlandschap, kabelbaantjes, en de wandeling door de Sillschlucht

Afraders
Op de terugweg eigenwijs gaan doen en per se willen vliegen Ten eerste is dat NOG zo'n 200 euro duurder dan de trein, en ten tweede kun je niet meer rechtstreeks van Innsbruck naar Amsterdam vliegen, zoals vroegah. Je moet overstappen in München. Ten derde: het deel van Innsbruck naar München leg je af met een bus Ten vierde: Extra strenge grenscontroles dus 2 uur in de file gestaan. Uiteindelijk nog net mijn vlucht gehaald. Maar dat had anders gemoeten natuurlijk.
Ook niet zo geweldig: het Ibis hotel. Weliswaar bovenop het Hauptbahnhof, maar het zwembad wat ze claimden te hebben bleek een kwartier lopen verderop te zijn. En een fatsoenlijk restaurant was er ook niet, al kon je wel 24 uur per dag een tosti krijgen

Voedsel
Tosti's van het hotel En natuurlijk schnitzels in de stad en zo En Pannenkoekensoep

Drank
Stiegl en Gösser bier. Niks mis mee.

Foto's!

Uitzicht op de Inn vanuit de EuroCity München - Innsbruck.


Selfie bij één van de trekpleisters van Innsbruck, het Huis met het Gouden Dak.


Doorkijkje naar de bergen.


Tosti "Pikanter Peter" van het Ibis hotel. Andere varianten waren onder andere Heisse Heidi en Süsse Stella


Treintje van de vernieuwde Hungerburgbahn. Die grijze kooi rijdt op de rails en de gele hokjes bungelen er min of meer tussenin, zodat de mensen erin altijd horizontaal zitten. Nice techniques.


Christusbeeld op de Alte Innbrücke. Toen dit beeld medio jaren '80 klaar was en op de brug geplaatst zou worden, ontstond er ophef over het ontbreken van de lendedoek. Na een petitie die 20.000 handtekeningen opleverde weigerde de bisschop het beeld in te wijden, en het werd ook niet op de brug geplaatst, maar in een binnentuin van eoa museum. Pas in 2007 werd het beeld alsnog op de brug geplaatst, volgens de burgemeester als dank voor het feit dat de schade bij de overstromingen van 2005 beperkt gebleven was.


Tramtrein van de Stubaitalbahn op het eindpunt Fulpmes.


Hier zien we de tram en een bus in Innsbruck.


De ietwat ouderwets aandoende gondel van de Patscherkofelbahn.


In de Patscherkofelbahn blijken ze een vrij ouderwets communicatiesysteem te gebruiken.


Hier maak ik een wandeling door de Sillschlucht. Erg mooi, flink wat klimwerk, maar goed te doen op zich




Aan het eind van die wandeling kom je uit bij de skispringschans van Bergisel, waar in 1964 en 1976 de Olympische Winterspelen gehouden werden, althans voor wat betreft het schansspringen. De huidige schans dateert uit 2003 en is van dezelfde architect als de stations van de Hungerburgbahn, de vorig jaar overleden Iraaks-Britse Zaha Hadid. Je kunt daar voor een fors bedrag (tientje of zo) met zo'n mongolenkarretje wat je links ziet, nog een stuk naar boven. Maar dat heb ik dus niet gedaan.


Daarna ging ik zwemmen. Gelukkig hadden ze in het zwembad aparte doelgroepstroken voor langzame, gemiddelde en snelle zwemmers En dat werkte eigenlijk best goed


Ook leuk om eens gezien te hebben: de klokkengieterij [https://de.wikipedia.org/wiki/Glockengie%C3%9Ferei_Grassmayr_(Innsbruck)]Grassmayr[/url]. Hier nemen we een kijkje in het souvenirwinkeltje.


Daarna werd het hoog tijd voor Pannenkoekensoep en een goeie Zigeunerschnitzel natuurlijk.




Op de laatste dag maakte ik nog een tochtje met de stoom-tandradbaan van Jenbach naar de Achensee, gevolgd door een boottocht over de Achensee, waar ook nog een lekkere Bretzel genuttigd werd








Bis auf nächst!

Ziet er wel leuk uit. Wel erg op kindertjes gericht

We hebben er hier aan de overkant van de IJssel ook eentje Wie weet ga ik daar komende zomer wel een keertje kijken.

Ja die stoomtrein was wel prijzig ja, € 29,50 pp retour. In je eentje is dat nog wel te overzien, maar als je met bijv een vrouw en 2 kinderen bent loopt het wel hard uit de hand allemaal

En op die Bergisel, tsja als er wat te zien is kun je het nog overwegen, maar als er niks te doen is, meh.

Fles' Travelsnacks, part 50

Jeej Jubileum-editie Voor de gelegenheid een snack met veel foto's, van een mooie bestemming: Een rondreis door Noorwegen van drie weken.

Bestemming
Noorwegen, dus

Datum / data
16 mei t/m 7 juni 2012

Vervoer
Eén van de grootste cruiseferry's ter wereld, de Color Magic, allerlei andere boten, een flink aantal treinen en natuurlijk de al vaker voorbijgekomen auberginepaarse Toyota Verso-S van m'n maat.

Voorbereidingen
Veel uitzoekwerk, alle onderkomens zelf uitgezocht en geregeld, net als alle treinschema's en de vaartijden van een aantal bootverbindingen. Meer voorpret is meer beter

Aanraders
Het landschap. Noorwegen is volgens de Lonely Planet "simpelweg één van de allermooiste landen op de wereld". En dat is het.

Afraders
Het prijsniveau. Alles is best wel duur, behalve vis. Alcohol is nog ongeveer 2 keer zo duur als in Finland en Zweden. Denk in de orde grootte van 10 euro voor een halve liter in de horeca, of 4 euro in de supermarkt.

Voedsel
Om e.e.a. financieel nog enigszins draaglijk te houden hebben we veel zelf gekookt en geBBQ'd, en dat ging best wel uitstekend eigenlijk. Flinke moten zalm op de grill, prima

Drank
Gewoon, bier. En wodka-jus met wodka uit een plastic fles

Foto's!

De Color Magic is net aangekomen in de haven van Oslo.


17 mei is een nationale feestdag in Noorwegen (Dag van de Grondwet geloof ik), dus er waren overal feesten ende partijen, zoals hier in Hønefoss.


Hønefoss is trouwens genoemd naar deze waterval die midden in het stadje ligt.


Eerste overnachtingsplaats was Geilo, een wintersportcentrum aan de rand van de Hardangervidda (hoogvlakte). Daarvandaan maakten we een tocht naar de Vøringsfossen.


De dag ervoor had het keihard gesneeuwd op de Hardangervidda, wat leidde tot arctische taferelen.




Vanuit Geilo heb ik ook een paar treinritjes gemaakt, waaronder een ritje met de Flåmsbana, volgens velen de mooiste treinrit ter wereld. Het was inderdaad best erg mooi ja.


Hier is de trein aangekomen in Flåm.


Veerbootje op de Aurlandsfjord.


Onderweg kwamen we ook door de Laerdalstunnel, met 24,5 km de langste autotunnel van Europa of misschien wel de hele wereld. Om te voorkomen dat je de eentoningheid niet meer aan kunt hebben ze om de 6 km dit soort grotten uitgehakt waarin de illusie van daglicht gecreëerd wordt. Gewoon om je scherp te houden.


Dit soort veerponten maken standaard deel uit van het nationale wegennet.


Ons hutje op camping Kjørnes, aan een uitloper van de Sognefjord. Wel stroom, geen gas en geen water. Eén elektrisch kookplaatje. In dit soort hutjes hebben we op veel plekken gezeten.


Dr_Flash is ernstig aan het BBQ'en.


Op weg naar de volgende camping maakten we een stopover aan de voet van de Bøyabreen, een flinke berggletsjer (uitloper van de bekende Jostedalsbreen).


Schaapjes op de weg


Ook kwamen we onderweg ergens zomaar deze twee vikingschepen tegen. Met buitenboordmotor natuurlijk.


Doorgereden naar het eilandje Runde, waar we deze pipowagen bewoond hebben.


Runde staat bekend bij vogelliefhebbers, dus hebben we daar ook een boottochtje gemaakt. Niet met deze boot maar met een andere.




Papagaaiduiker.


HALLO!


Onze eettafel, direct aan de Atlantische kust


De ligging maakte het huisje gechikt voor het maken van een cool timelapse-filmpje. Voor dit doel werd de camera tegen de gevel getaped.


Het resulterende filmpje (24 uur, elke 10 seconden een foto).

Kerstboom van geleegde bierblikken op Runde.


Daarna reden we door naar Åndalsnes, waar ik de afwas sta te doen op de camping.


Pootje baden in de Rauma.


Na Åndalsnes volgde een zeer lange verplaatsing per trein naar Narvik, behalve dan dat het laatste stukje met de bus moest vanwege de eerste staking in 30 jaar . Hier het Torneträsk-meer in noord-Zweden.


Helaas niet met de trein, maar toch: Het noordelijkste normaal bereikbare treinstation ter wereld


Kijk eens hoe ver weg overal vandaan


Vanuit Narvik gingen we met de bus naar de Lofoten. Hier het uitzicht vanuit ons appartementje in Svolvaer.


En verder met de bus helemaal richting het eind van de Lofoten.


Stokvis, op elke straathoek te vinden daar.


Donker werd het niet, het was dus eind mei / begin juni en ruim boven de poolcirkel. Op de achtergrond Mount Creampie.


Uiteindelijk staken we weer over naar Bodø op het vasteland, waar we deze trein terug naar Trondheim namen.


Onderweg stopte de trein o.a. in Mo i Rana, waar ik tussen wat huizen door deze foto van de Havmann kon maken.


Uiteindelijk kwamen we aan in Trondheim, waar we de auto in de parkeergarage van het ziekenhuis gezet hadden. Fogel nog bedankt voor de tip, zijn truuk ("als je nou doet of je je kaartje kwijt bent betaal je maar één dag!") leverde toch weer 140 euro voordeel op Vandaar reden we naar Oppdal. Daar hebben we even pannenkoeken gebakken in het huisje.


We wilden ook boodschappen gaan doen, maar toen ontdekten we dat er in Noorwegen op zondag geen alcohol verkocht wordt


Ook nog even lekker stuiteren over de vele onverharde weggetjes daar, zodat de auto er al snel zo uit zag


Muskusos in de berm, niet zo ver van de camping die we bij Oppdal hadden.


En de laatste overnachtingsplaats was in Rondane. Daar wilden we eens een keer niet zelf koken. Nou, we konden daar prima eten, maar als we vis wilden, dan moesten we dat wel even 2 uur van tevoren aangeven. Okee, dan willen we wel vis En twee uur later deelden we een fatsoenlijke schaal kakelvers gevangen beekforelletjes


Toen terug naar Oslo, daar nog een nacht in een half-afgebouwde jeugdherberg geslapen en de volgende dag de boot op, terug naar huis. MÊN wat was dat een gave vakantie