Dank. Hij is gestorven van ouderdom, hij was gewoon op. Gelukkig heeft ie tot een paar dagen geleden niet erg veel last gehad. Nu jaagt en speelt hij met z'n vrienden op de eeuwige jachtvelden.quote:Op vrijdag 5 augustus 2016 16:05 schreef computergirl het volgende:
18!
Gecondoleerd met verlies van hoogbejaarde kat
Wolfje had een respectabele leeftijd bereikt, maar het gemis is er niet minder om.quote:Op vrijdag 5 augustus 2016 16:00 schreef Lord Katundro het volgende:
Ter nagedachtenis aan alle overleden huisdieren en waar de baasjes hun verhaal kwijt kunnen, of het nu gisteren of twintig jaar geleden is gebeurd.
-
Wolfje
01 maart 1998 - 05 augustus 2016
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Rust zacht kleine vriend.
Wat spreek je vol liefde over hem, heel veel sterktequote:Op maandag 5 september 2016 19:59 schreef Cat22 het volgende:
Naartjie 4-5-2005 / 3-9-2016
[ afbeelding ]
Eat (please....)...
[ afbeelding ]
Sleep...
[ afbeelding ]
Love...
[ afbeelding ]
Mijn lieve rooie katerheer is niet meer. Gesprekspartner bij de diverse grote en kleine problemen die zijn en mijn leven troffen (bij hem voornamelijk voedselgerelateerd... nooit genoeg!). Kon snurken als geen ander en was knuffelkater eerste klas. Vriend van iedereen en de verbindende factor tussen de andere twee feline leden van mijn team.
Favoriete hobby van ons tweetjes: ruim vijf kilo kater die luid spinnend als een kitten aan mijn trui lag te slobberen
Een kleine maand geleden verloor hij de interesse in eten en werd sip, net als een half jaartje geleden, maar toen knapte hij na een paar dagen op. Het was lange tijd niet duidelijk wat er aan de hand was tot we afgelopen vrijdag op basis van onderzoeken konden concluderen dat hij waarschijnlijk chronische alvleesklierontsteking had. Mooi, herstel kan lang duren, maar we hebben tijd. En aandacht. En lekkere hapjes. En kroelen, ook als zijn hoofd er niet zo naar staat.Hij doorstond alles de laatste weken zo moedig: af en toe wat hapjes eten, flink ruzie met me maken als ik hem dwangvoerde of injecties gaf maar daarna toch weer komen voor een aai. Hij zat graag buiten, het was lekker weer en de tuin heerlijk koel en rustig.
De laatste dagen ging hij weer beter eten en met ene diagnose in de hand zagen we het wat minder somber in. Tot ik afgelopen zaterdag thuiskwam en hem dood aantrof. Geen idee wat er is gebeurd en wat erg dat ik niet bij hem was die laatste uren. Heer Naard is niet meer.
Vanmorgen heb ik hem weggebracht naar het crematorium. En toen ik daar wegreed klonk het volgende nummer op de radio. Kadootje van jou? Het is nu in ieder geval een baken wat me altijd aan je zal herinneren.
Als het goed is komt hij vrijdag weer thuis. Voorgoed.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Dag lieve jongen! Net als de katten die je al voorgegaan zijn zullen wij ook jou ontzettend missen!
Heel veel sterktequote:Op maandag 27 november 2017 20:10 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
Nou, deze ook maar omhoog schoppen.
Troela was bijna 10 toen ik haar in 2013 uit asiel haalde als probleemgeval. Vandaag is ze plotselijng overleden, ik vond haar stil en koud bij thuiskomst.
[ afbeelding ]
Dag Troela.
Sterkte!quote:Op maandag 27 november 2017 20:10 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
Nou, deze ook maar omhoog schoppen.
Troela was bijna 10 toen ik haar in 2013 uit asiel haalde als probleemgeval. Vandaag is ze plotseling overleden, ik vond haar stil en koud bij thuiskomst.
[ afbeelding ]
Dag Troela.
Wat een schrik moet dat zijn geweest dat je Troela zo vond.quote:Op maandag 27 november 2017 20:10 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
Nou, deze ook maar omhoog schoppen.
Troela was bijna 10 toen ik haar in 2013 uit asiel haalde als probleemgeval. Vandaag is ze plotseling overleden, ik vond haar stil en koud bij thuiskomst.
[ afbeelding ]
Dag Troela.
Wat een lieve oude dibbes zo moeilijk om een maatje te verliezen.quote:Op maandag 27 november 2017 20:27 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
Ik kon dit topic niet vinden toen het gebeurde. Afgelopen 7 augustus hebben wij Rocky in moeten laten slapen.
We hebben hem van zijn 16,5 jarige leeftijd iets meer dan 16 jaar bij ons mogen hebben en het gemis is nog steeds groot.
[ afbeelding ]
Ik heb het er nog vaak moeilijk mee. Doet meer met me dan het verliezen van een menselijk familielidquote:Op dinsdag 28 november 2017 02:10 schreef vronie het volgende:
[..]
Wat een lieve oude dibbes zo moeilijk om een maatje te verliezen.
Veel sterkte
Sterkte met het verlies van Saartjequote:Op woensdag 29 november 2017 21:30 schreef NijntjesUk het volgende:
Gecondoleerd HaverMoutKoekje en Thinkk-Pinkk.
[ afbeelding ]
Week of zes geleden heb ik met pijn in mn hart Saartje laten inslapen. Ze was al n week of 2 ziek. Dierenarts dacht eerst aan een longontsteking, maar antibiotica deed niet veel. Waarschijnlijk zat er onder die longontsteking ook een tumor (door die ontsteking niet zichtbaar op de röntgenfoto). Na de 2e prik was ze binnen 10 seconden overleden in mn handen.
Saar was echt n kroelkip en dat mis ik wel.
Sterkte!quote:Op maandag 27 november 2017 20:10 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
Nou, deze ook maar omhoog schoppen.
Troela was bijna 10 toen ik haar in 2013 uit asiel haalde als probleemgeval. Vandaag is ze plotseling overleden, ik vond haar stil en koud bij thuiskomst.
[ afbeelding ]
Dag Troela.
quote:Op maandag 27 november 2017 20:27 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
Ik kon dit topic niet vinden toen het gebeurde. Afgelopen 7 augustus hebben wij Rocky in moeten laten slapen.
We hebben hem van zijn 16,5 jarige leeftijd iets meer dan 16 jaar bij ons mogen hebben en het gemis is nog steeds groot.
[ afbeelding ]
Jullie ook sterkte!quote:Op woensdag 29 november 2017 21:30 schreef NijntjesUk het volgende:
Gecondoleerd HaverMoutKoekje en Thinkk-Pinkk.
[ afbeelding ]
Week of zes geleden heb ik met pijn in mn hart Saartje laten inslapen. Ze was al n week of 2 ziek. Dierenarts dacht eerst aan een longontsteking, maar antibiotica deed niet veel. Waarschijnlijk zat er onder die longontsteking ook een tumor (door die ontsteking niet zichtbaar op de röntgenfoto). Na de 2e prik was ze binnen 10 seconden overleden in mn handen.
Saar was echt n kroelkip en dat mis ik wel.
die ziet er ook echt sneu uitquote:Op donderdag 30 november 2017 13:32 schreef Brighteyes het volgende:
Sterkte allemaal.
Vorige week woensdag hebben we onze Mowgli in laten slapen.
Deze foto is van de avond ervoor:
[ afbeelding ]
kan ik me heel erg voorstellen, sterktequote:Op zondag 18 februari 2018 19:15 schreef StateOfMind het volgende:
Exact om 15.30u was mijn lieve trouwe Tara er niet meer
Ik heb het er verdomd moeilijk mee nu, thuis in mijn eentje.
Ze ligt bij mijn ouders (ik woon zelf in een bovenwoning).quote:
Wat een lieverdquote:Op zondag 18 februari 2018 19:59 schreef StateOfMind het volgende:
[ afbeelding ]
Foto van een maand geleden.
Mooi beestje. Sterkte ermee.quote:Op zondag 18 februari 2018 19:59 schreef StateOfMind het volgende:
[ afbeelding ]
Foto van een maand geleden.
Sterktequote:Op zondag 18 februari 2018 19:15 schreef StateOfMind het volgende:
Vandaag heb ik helaas afscheid moeten nemen van mijn lieve, lieve hond Tara.
Altijd kerngezond geweest, totdat ze begin december 2017 plotseling heel erg ziek werd.
Ze bleek toen, naast een hele zware middenoor ontsteking, waar honden dood- en doodziek van kunnen worden, ook kanker te hebben.
Gezien de hoge leeftijd (12,5 jaar) besloten om daar niks meer aan te doen.
Qua oorontsteking zware medicijnen meegekregen, maar die nam ze niet, elk truukje gebruikt, en het zag er nar uit dat ze het niet zou redden toen (dat dachten ze bij de dierenarts toendertijd ook hoorde ik later).
Echter op Sinterklaasavond begon ze toch de medicijnen op te eten en toen ging het met het uur beter (mooiste Sinterklaas kado wat ik mij kon wensen).
In de paar dagen daarna werd ze weer helemaal de oude (kwiek, levendig, alert).
Iedereen schatte haar qua uiterlijk en gedrag en activiteit altijd in als een jaar of 6 of 7 ipv 12,5.
Maar afgelopen vrijdag was ze opeens weer heel erg ziek, ze bleef maar liggen, is niet meer opgestaan, heel erg verzwakt, heel erg vermagerd in een paar dagen tijd, ze at niet meer, ook geen snackjes en dronk ook amper meer.
Dus vandaag de allermoeilijkste beslissing van mijn leven moeten maken en ik heb haar vanmiddag in moeten laten slapen
Morgen laat ik haar cremeren.
Exact om 15.30u was mijn lieve trouwe Tara er niet meer
Ik heb het er verdomd moeilijk mee nu, thuis in mijn eentje.
Rust zacht, lieve Tara, ik mis je heel erg.
quote:Op zondag 18 februari 2018 19:59 schreef StateOfMind het volgende:
[ afbeelding ]
Foto van een maand geleden.
Het maakt me echt gek.. De tv staat aan voor wat achtergrondgeluid, dat helpt wel iets, maar het gemis kan er zo ineens weer in hakken.quote:Op zaterdag 17 maart 2018 17:56 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
erg he zo’n leeg huis. Nu drie keer meegemaakt
sterktequote:Op zaterdag 17 maart 2018 18:18 schreef curantis het volgende:
Mja, ik heb zelf best last van sociale angst en met zo'n gewicht op mijn hart is die drempel nog een stuk hoger om dat op te zoeken. Ik zie er al als een berg tegenop om maandag weer gewoon naar mijn werk te gaan. Al lijkt het me wel goed om mijn gedachten ergens anders op te focussen.
Heel veel sterkte toegewenst. Ik heb een aantal maanden terug in hetzelfde schuitje gezeten, dus ik weet hoe je je voelt.quote:Op woensdag 27 juni 2018 14:20 schreef Mrmime het volgende:
Vandaag mijn beste vriendin, mijn 9,5 jaar oude cocker spaniël in laten slapen. Ze kwakkelde al paar weekjes met haar gezondheid. Lusteloos, slecht eten, niet lang meer willen/kunnen wandelen en de laatste dagen koorts.
Na echo een sterk vermoeden op (uitgezaaide) kanker. Ze knapte na prednison en dexamethason maar matig op. Ze was zo ziek alleen haar eeuwig kwispelende staartje deed het nog
Besloten in overleg met de dierenarts haar in te laten slapen. Ze is nu twee uurtjes dood. Ik heb intens veel verdriet
De dierenarts belde net want in overleg besloten om wel sectio te doen. Er was sprake van darmnecrose en uitzaaiingen naar de milt, die sterk vergroot was en ook donker verkleurd. De juiste beslissing genomen dus maar God wat mis ik haar
Dankjewel, het valt mij echt tegen.quote:Op woensdag 27 juni 2018 22:37 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
Ach Rouga,
Wat sneu allemaal.
Mis mijn meisje ook nog steeds op sommige momenten
Heftig hè. Heel veel sterkte. Je bent echt een gezinslid kwijt.quote:Op donderdag 28 juni 2018 10:51 schreef junkiexp het volgende:
[..]
Dankjewel, het valt mij echt tegen.
Is mijn eerste huisdier wat ik kwijt raak maar ik had niet verwacht dat het zo'n impact zou hebben.
Ik heb de afgelopen 10 jaar 2x huil momenten gehad, toen mijn zoon 6 weken te vroeg geboren werd en direct geopereerd moest worden en nu onze kater dood is.
Ik heb het nooit zo gezien maar het is echt een onderdeel van het gezin geweest.
Je behoorlijk, heel erg bedankt.quote:Op donderdag 28 juni 2018 19:08 schreef Mrmime het volgende:
[..]
Heftig hè. Heel veel sterkte. Je bent echt een gezinslid kwijt.
Ze is ook heel lief, die heeft nog nooit naar mij geslagen of geblazen, ook niet naar mijn vriendin of Rouga, de enige keer was bij de dierenarts toen ze een inenting kreeg.quote:
Poh heftig hoor. Gek hè dat het zo acuut ineens mis kan gaan. Verdrietig heel veel sterkte.quote:Op vrijdag 6 juli 2018 20:36 schreef Berkery het volgende:
[ afbeelding ]
Iggy
9-8-2012 - 6-7-2018
Hoe snel kan het gaan...
Afgelopen weekend nog een dartele hond die op een verjaardag bij iedereen kijkt of ze wat eten willen laten vallen, en dinsdag een zielig hoopje hond dat niet wil lopen, eten of drinken. De dierenarts dacht aan een hernia, maar om zeker te zijn moesten we naar een specialist voor een ct scan. Eerst maar aan de pijnstilling.
Die hielp niet, de symptomen werden alleen erger. Dus vandaag maar naar de specialist. Die wist al snel dat het geen hernia was, maar mogelijk een tumor.
Helaas bleek na de ct scan dat hij gelijk had. Een vrij aggressieve vorm van kanker.
Voor hij onder narcose ging voor de scan hadden we al afscheid genomen, en later in ons bijzijn heeft de DA hem laten inslapen.
RIP mafkees
quote:Op dinsdag 23 oktober 2018 17:09 schreef LosBuenosMuchachos het volgende:
Afgelopen vrijdag mijn beste vriend in moeten laten slapen. Mats had nierfalen. Hiervoor kreeg hij een infuus om z'n nieren te spoelen en dat leek aan te slaan. Het bleek dat dit vooral door de anti-misselijkheidspillen kwam en door het infuus kwamen er ook nog eens (potentiële) hartfalen bij. (Nooit hartproblemen oid gehad maar bij laatste controle wel een klein hartruisje, niks om je zorgen over te maken. Na het infuus lekkende hartklep en vocht..). Hij werd wel wat slomer ( maar goed 11.5), at minder en dronk veel. Maar dat het opeens zo snel zou gaan had niemand durven denken. Donderdag kregen we hem mee naar huis om het weekend in ieder geval nog samen te hebben. Maar vrijdag vonden we het zo slecht gaan dat we besloten hem dit weekend vol met pijn en misselijkheid niet aan te doen. Een verschrikkelijk moeilijke keuze. En je moet jezelf er maar van blijven overtuigen dat het de juiste was..
Op mijn schoot ingeslapen. Goed afscheid genomen. Mooi leven gehad. Genoten van elkaar. Helaas mocht het niet nog een paar maandan/jaar duren.
Hele weekend gejankt. Veel gezopen en afleiding gezocht. Gisteren en vandaag ging het wel redelijk. Totdat ik net een foto binnenkreeg waar hij (schitterend) opgebaard ligt. Janken geblazen weer dus
Ik ga m'n vriend geweldig missen. Maar hij heeft een speciaal plaatsje in m'n hart en gedachten. En we komen elkaar nog wel tegen
Een mooie foto volgt later wellicht wanneer ik op laptop zit
sterktequote:Op vrijdag 28 december 2018 00:21 schreef MissJ het volgende:
Vanavond is mijn lieve kat Sisqo ingeslapen. Hij is 18,5 jaar geworden en ik was al zijn vrouwtje vanaf dat hij een paar maanden was. Ik ben intens verdrietig nu, maar weet wel dat het goed is zo. Hij heeft een prachtig leven met enorm veel liefde gehad. Het is nu zo stil in huis en ik ga hem zo vreselijk missen
Rationeel weet ik dat. Ik word wel geplaagd door 'wat nou als ik woensdagavond wel gegaan was', maar ik weet ook dat er dan niks meer aan te doen was geweest.quote:Op zaterdag 5 januari 2019 13:21 schreef ferrari_rood het volgende:
Ook hier sterkte lonaa. Aan jouw zorgen lag het niet. Je hebt alles voor haar gedaan.
Ik vind het zo pijnlijk dat mijn onderbuikgevoel (alweer...) klopte. Toen ze donderdag door d'r pootjes zakte wist ik eigenlijk ook al dat ze niet meer levend mee naar huis zou komen. Zo gek.quote:Op zaterdag 5 januari 2019 14:02 schreef oh-oh het volgende:
Vreselijk Loona, heel veel sterkte met het gemis. Je had echt niks anders voor haar kunnen doen. Xx
quote:Op zaterdag 5 januari 2019 14:03 schreef -Miauw- het volgende:
Sterkte Lonaa. De worsteling tussen je ratio en de emoties herken ik wel.
Je hebt alles gedaan
Het had helemaal niets uitgemaakt. Je hebt haar het beste einde gegevenquote:Op zaterdag 5 januari 2019 13:30 schreef Lonaa het volgende:
Rationeel weet ik dat. Ik word wel geplaagd door 'wat nou als ik woensdagavond wel gegaan was', maar ik weet ook dat er dan niks meer aan te doen was geweest.
Ik had haar een ander einde gegund.
quote:Op zaterdag 5 januari 2019 14:15 schreef Queller het volgende:
[..]
Het had helemaal niets uitgemaakt. Je hebt haar het beste einde gegeven
Wat een ongelooflijk leuk dier om te zien Lonaa, wat zal het huis leeg zijnquote:Op zaterdag 5 januari 2019 13:30 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Rationeel weet ik dat. Ik word wel geplaagd door 'wat nou als ik woensdagavond wel gegaan was', maar ik weet ook dat er dan niks meer aan te doen was geweest.
Ik had haar een ander einde gegund.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |