NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
Kernfusiereactor valt 4 miljard duurder uit
Kernfusiereactor ITER in aanbouw te Zuid-Frankrijk. De bouw loopt nog zeker tot 2025.
PARIJS (ANP/DPA) - De bouw van de internationale kernfusiereactor ITER in Zuid-Frankrijk valt door de jarenlange vertraging 4 miljard euro duurder uit. Het project, een samenwerkingsverband van de EU, de Verenigde Staten, Rusland, China, India, Japan en Zuid-Korea, was geraamd op 15 miljard. De experimentele installatie moet eind 2025 klaar zijn. ,,Dat is ambitieus maar realistisch en ook een verplichting'', zei ITER-chef Bernard Bigot vrijdag.
Bigot voegde eraan toe dat na de oplevering van de reactor in de onderzoeksfase tot 2035 nog eens een extra investering van 600 miljoen euro nodig is. Doel is kernfusie mogelijk te maken tot nut van de mensheid. De pleitbezorgers hopen op een schone, vrijwel onuitputtelijke bron van energie.
Sceptici spreken van een zot plan door de geldverslinding en de groeiende populariteit van de opwekking van hernieuwbare elektriciteit door onder meer windturbines en zonnepanelen. ,,Gek genoeg lijkt met elke kostenstijging de druk om ermee door te gaan groter te worden'', zei Groenen-afgevaardigde Sylvia Kotting-Uhl in het blad Der Spiegel.
Bron
Kernfusie is de toekomst. Het gaat om een eerste kernfusie-experiment. Als de reactor klaar is dan kan naar verwachting in 2025 gestart worden met onderzoek naar kernfusie op de schaal van een stoomreactor. Anders dan bij reguliere kerncentrales komt daarbij geen kernafval vrij! Bovendien is de brandstof eindeloos voorhanden. Waterstof zit gewoon in water.
[ Bericht 1% gewijzigd door Peter_Rasmussen op 01-07-2016 20:58:31 ]
Kernfusiereactor ITER in aanbouw te Zuid-Frankrijk. De bouw loopt nog zeker tot 2025.
Kernfusiereactor ITER in aanbouw te Zuid-Frankrijk. De bouw loopt nog zeker tot 2025.PARIJS (ANP/DPA) - De bouw van de internationale kernfusiereactor ITER in Zuid-Frankrijk valt door de jarenlange vertraging 4 miljard euro duurder uit. Het project, een samenwerkingsverband van de EU, de Verenigde Staten, Rusland, China, India, Japan en Zuid-Korea, was geraamd op 15 miljard. De experimentele installatie moet eind 2025 klaar zijn. ,,Dat is ambitieus maar realistisch en ook een verplichting'', zei ITER-chef Bernard Bigot vrijdag.
Bigot voegde eraan toe dat na de oplevering van de reactor in de onderzoeksfase tot 2035 nog eens een extra investering van 600 miljoen euro nodig is. Doel is kernfusie mogelijk te maken tot nut van de mensheid. De pleitbezorgers hopen op een schone, vrijwel onuitputtelijke bron van energie.
Sceptici spreken van een zot plan door de geldverslinding en de groeiende populariteit van de opwekking van hernieuwbare elektriciteit door onder meer windturbines en zonnepanelen. ,,Gek genoeg lijkt met elke kostenstijging de druk om ermee door te gaan groter te worden'', zei Groenen-afgevaardigde Sylvia Kotting-Uhl in het blad Der Spiegel.
Bron
Kernfusie is de toekomst. Het gaat om een eerste kernfusie-experiment. Als de reactor klaar is dan kan naar verwachting in 2025 gestart worden met onderzoek naar kernfusie op de schaal van een stoomreactor. Anders dan bij reguliere kerncentrales komt daarbij geen kernafval vrij! Bovendien is de brandstof eindeloos voorhanden. Waterstof zit gewoon in water.
[ Bericht 1% gewijzigd door Peter_Rasmussen op 01-07-2016 20:58:31 ]
Vooruitgang kost geld. Maar aangezien het bereiken van het stadium van kernfusie ons eeuwenlang van zeer goedkope energie zal voorzien, zijn die paar miljard gewoon peanuts.
The End Times are wild
Uiteraard, en die 4 miljard is peanuts als je kijkt naar de deelnemende partijen. Gewoon doorgaan. Ook al kost het nog 20 jaar voordat de centrale klaar is. Kernfusie is iets van de lange adem.quote:Op vrijdag 1 juli 2016 20:59 schreef LXIV het volgende:
Vooruitgang kost geld. Maar aangezien het bereiken van het stadium van kernfusie ons eeuwenlang van zeer goedkope energie zal voorzien, zijn die paar miljard gewoon peanuts.
Opstart ITER nog maar eens uitgesteld
Als we de laatste planning mogen geloven is het wachten tot 2025 voor het eerste verhitte plasma in de experimentele kernfusiereactor in Zuid-Frankrijk. De deadline wordt daarmee met liefst vijf jaar opgeschoven.
Dat het gelukkig slechts om uitstel en niet om afstel gaat, bewijzen honderden bouwvakkers en ingenieurs dagelijks op de gigantische site in Cadarache, 70 kilometer ten noordwesten van Marseille. Hier verrijst immers langzaam maar zeker een reusachtige tokamak, die het donutvormige hart van de fusiecentrale zal vormen waarin het plasma – een mengsel van deuterium en tritium – moet worden verhit en opgesloten. Tokamaks zijn al wel eens eerder gebouwd, maar nooit van het formaat van die van ITER. Het is dan ook een technisch kunststukje om alle onderdelen, die ook nog eens worden gefabriceerd en aangeleverd door honderden bedrijven uit tientallen verschillende landen, in elkaar te zetten.
Het verschuiven van de deadline voor het eerste verhitte plasma naar 2025 is een gevolg van een grondige herschikking van het topmanagement van de ITER-organisatie. Sinds de Fransman Bernard Bigot begin dit jaar aan het roer kwam te staan werd er dan ook danig gesleuteld aan de meerjarenplanning voor de constructie.
Maar de vertraging is niet alleen een gevolg van technische moeilijkheden. ITER heeft al sinds 2008, toen de eerste spade in Cadarache de grond in ging, te kampen met financiële problemen. Begrijpelijk, als je afhankelijk bent van miljardensteun afkomstig van liefst zeven partners (de EU, de VS, Japan, Zuid-Korea, China, India en Rusland). Onder meer de Amerikanen doen al jaren moeilijk over hun bijdrage, en vast staat dat ze in 2018 hun deelname aan het megaproject (nog maar eens) zullen herevalueren.
Critici geloven daarom niet dat het bij dit uitstel zal blijven. Sowieso is het voor het écht interessante onderzoek, de eerste deuterium-tritiumreacties, trouwens wachten tot begin jaren 2030 – ook in de nieuwe planning. Nog even geduld dus.
Deze maand in Eos: ITER krijgt concurrentie
Terwijl in Frankrijk de werken aan de internationale kernfusiereactor ITER moeizaam verlopen, ontwikkelen Duitse wetenschappers een alternatief concept. Welk van beide zal straks aan de basis liggen van commerciële kernfusie?
Bron
Als we de laatste planning mogen geloven is het wachten tot 2025 voor het eerste verhitte plasma in de experimentele kernfusiereactor in Zuid-Frankrijk. De deadline wordt daarmee met liefst vijf jaar opgeschoven.
Dat het gelukkig slechts om uitstel en niet om afstel gaat, bewijzen honderden bouwvakkers en ingenieurs dagelijks op de gigantische site in Cadarache, 70 kilometer ten noordwesten van Marseille. Hier verrijst immers langzaam maar zeker een reusachtige tokamak, die het donutvormige hart van de fusiecentrale zal vormen waarin het plasma – een mengsel van deuterium en tritium – moet worden verhit en opgesloten. Tokamaks zijn al wel eens eerder gebouwd, maar nooit van het formaat van die van ITER. Het is dan ook een technisch kunststukje om alle onderdelen, die ook nog eens worden gefabriceerd en aangeleverd door honderden bedrijven uit tientallen verschillende landen, in elkaar te zetten.
Het verschuiven van de deadline voor het eerste verhitte plasma naar 2025 is een gevolg van een grondige herschikking van het topmanagement van de ITER-organisatie. Sinds de Fransman Bernard Bigot begin dit jaar aan het roer kwam te staan werd er dan ook danig gesleuteld aan de meerjarenplanning voor de constructie.
Maar de vertraging is niet alleen een gevolg van technische moeilijkheden. ITER heeft al sinds 2008, toen de eerste spade in Cadarache de grond in ging, te kampen met financiële problemen. Begrijpelijk, als je afhankelijk bent van miljardensteun afkomstig van liefst zeven partners (de EU, de VS, Japan, Zuid-Korea, China, India en Rusland). Onder meer de Amerikanen doen al jaren moeilijk over hun bijdrage, en vast staat dat ze in 2018 hun deelname aan het megaproject (nog maar eens) zullen herevalueren.
Critici geloven daarom niet dat het bij dit uitstel zal blijven. Sowieso is het voor het écht interessante onderzoek, de eerste deuterium-tritiumreacties, trouwens wachten tot begin jaren 2030 – ook in de nieuwe planning. Nog even geduld dus.
Deze maand in Eos: ITER krijgt concurrentie
Terwijl in Frankrijk de werken aan de internationale kernfusiereactor ITER moeizaam verlopen, ontwikkelen Duitse wetenschappers een alternatief concept. Welk van beide zal straks aan de basis liggen van commerciële kernfusie?
Bron
Eens. Ondertussen 19 miljard euro. Het zal nog hoger uitvallen. Het is een slagveld. Daarom al die partijen. Het is gewoon te veel geld voor een partij.quote:Op vrijdag 1 juli 2016 21:15 schreef Opa.Bakkebaard het volgende:
Mooi project en samenwerking. Eindelijk eens nuttige geldbesteding.
Iedereen gaat er bij voorbaat al vanuit dat het doel überhaupt bereikbaar is, maar ook dat is niet zeker natuurlijk.
Dat betekent niet dat het niet het nastreven waard is, maar ik denk dat het prima mogelijk is dat uiteindelijk blijkt dat energieproductie middels kernfusie geen werkbare optie blijkt.
Dat betekent niet dat het niet het nastreven waard is, maar ik denk dat het prima mogelijk is dat uiteindelijk blijkt dat energieproductie middels kernfusie geen werkbare optie blijkt.
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
We hebben het nodig als we ooit het zonnestelsel willen koloniseren.quote:Op vrijdag 1 juli 2016 21:19 schreef Monolith het volgende:
Iedereen gaat er bij voorbaat al vanuit dat het doel überhaupt bereikbaar is, maar ook dat is niet zeker natuurlijk.
Dat betekent niet dat het niet het nastreven waard is, maar ik denk dat het prima mogelijk is dat uiteindelijk blijkt dat energieproductie middels kernfusie geen werkbare optie blijkt.
Dat heeft verder geen relevantie voor de vraag of het realistischerwijs mogelijk blijkt te zijn. Hetzelfde haalbaarheidsvraagstuk geldt voor het 'koloniseren van het zonnestelsel' overigens.quote:
[..]
We hebben het nodig als we ooit het zonnestelsel willen koloniseren.
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
Peanuts
quote:https://nl.wikipedia.org/wiki/Irakoorlog
Tot 13 juni 2006 werd door het Amerikaanse Congres meer dan 320 miljard dollar gereserveerd voor de Irakoorlog.
quote:https://nl.wikipedia.org/wiki/Apolloprogramma
Apolloproject
De kosten van dit alles zouden oplopen tot minstens 19,4 miljard dollar,[6] hetgeen uitgedrukt in huidig geld neerkomt op zo'n honderd miljard dollar.[7]
quote:https://nl.wikipedia.org/wiki/Manhattanproject_(operatie)
Op het hoogtepunt in 1945 werkten er 130.000 mensen aan het Manhattanproject, en de totale kosten bedroegen twee miljard dollar (in dollars van 1945 - anno 2012 zou dat ruim het twaalfvoudige zijn).
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Nooit geprobeerd, nooit vooruitgang. Jij neigt dus meer naar dat het niet haalbaar is? Ik heb er geen verstand van, maar het zou een mooie vooruitgang betekenen, maar of het realistisch is, geen idee, ik hoop het.quote:
[..]
Dat heeft verder geen relevantie voor de vraag of het realistischerwijs mogelijk blijkt te zijn. Hetzelfde geldt voor het 'koloniseren van het zonnestelsel' overigens.
Dat zeg ik niet. Ik zeg dat het zeker het nastreven waard is omdat de potentiële voordelen gigantisch zijn. Wel houd ik de optie open dat het praktisch haalbaar blijkt om de huidige experimenten ooit te schalen naar serieuze omvang. Het zou niet de eerste veelbelovende technologie zijn die daarop stukloopt.quote:
[..]
Nooit geprobeerd, nooit vooruitgang. Jij neigt dus meer naar dat het niet haalbaar is? Ik heb er geen verstand van, maar het zou een mooie vooruitgang betekenen, maar of het realistisch is, geen idee, ik hoop het.
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
Niet alleen vooruitgang maar een revolutie! Als wetenschappers in staat zouden zijn om kernfusie te maken, dan zou dit snel het einde betekenen van fossiele brandstoffen. Kernfusie kan zo gigantisch veel energie opwekken dat niemand nog nood heeft aan olie, gas of steenkool. Het is al die miljarden zonder twijfel waard. Ongeacht de uitkomst.quote:
Nooit geprobeerd, nooit vooruitgang. Jij neigt dus meer naar dat het niet haalbaar is? Ik heb er geen verstand van, maar het zou een mooie vooruitgang betekenen, maar of het realistisch is, geen idee, ik hoop het.
Dat dus. Uiteraard zit er wel potentie in dit onderzoek anders krijg je echt niet zoveel partijen mee. Je moet dit zien als fundamenteel onderzoek voor de langere termijn.quote:
Op
Ik hoop het, maar we zijn dus nog wel 50 jaar verder voordat we het eventueel kunnen gebruiken.quote:
[..]
Niet alleen vooruitgang maar een revolutie! Als wetenschappers in staat zouden zijn om kernfusie te maken, dan zou dit snel het einde betekenen van fossiele brandstoffen. Kernfusie kan zo gigantisch veel energie opwekken dat niemand nog nood heeft aan olie, gas of steenkool. Het is al die miljarden zonder twijfel waard. Ongeacht de uitkomst.
Als het nog zo lang gaat duren is het natuurlijk volkomen overbodig voor energie voorziening. Zon en wind zijn in prijs al concurrenten van fossiele brandstoffen. Batterij techniek gaat ook hard. Binnen vijf jaar zal het hele project hooguit alleen nog politieke waarde hebben.
De belofte van oneindige beschikbare energie is ook niet helemaal waar. Er is veel kennis en heel veel kapitaal voor nodig om die energie vrij te maken. En dan een foutje in het proces en de hele zaak vliegt de lucht in. Weg miljarden.
De belofte van oneindige beschikbare energie is ook niet helemaal waar. Er is veel kennis en heel veel kapitaal voor nodig om die energie vrij te maken. En dan een foutje in het proces en de hele zaak vliegt de lucht in. Weg miljarden.
Dat lijkt me wat te kort door de bocht.quote:
Als het nog zo lang gaat duren is het natuurlijk volkomen overbodig voor energie voorziening. Zon en wind zijn in prijs al concurrenten van fossiele brandstoffen. Batterij techniek gaat ook hard. Binnen vijf jaar zal het hele project hooguit alleen nog politieke waarde hebben.
De belofte van oneindige beschikbare energie is ook niet helemaal waar. Er is veel kennis en heel veel kapitaal voor nodig om die energie vrij te maken. En dan een foutje in het proces en de hele zaak vliegt de lucht in. Weg miljarden.
Ik kan me bijvoorbeeld voorstellen dat fusie uiteindelijk milieuvriendelijker is dan wind- of zonne-energie. Het opwekken van dergelijke energie is natuurlijk niet vervuilend, maar de productie van de molens en panelen wel. Ook zijn er bij windmolens nog wel de nodige andere bezwaren over mogelijk negatieve effecten.
Ook biedt een technologie op basis van een 'brandstof' een veel betrouwbaardere, controleerbaarde en schaalbaardere oplossing.
Ook als je praat over zaken als ruimtevaart, onderzeeërs of zelfs vliegtuigen kan een brandstof met een dergelijke energiedichtheid interessant zijn.
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
De brandstof is wel energie dicht maar als je kijkt naar die proefcentrale dan kan je toch slecht stellen dat de installatie compact genoeg is voor 'outdoor' gebruik.quote:
Ook als je praat over zaken als ruimtevaart, onderzeeërs of zelfs vliegtuigen kan een brandstof met een dergelijke energiedichtheid interessant zijn.
Windmolens kan je zien als horizonvervuiling, zeker als het op grote schaal wordt toegepast. Zonnepanelen zijn echter prima te combineren met andere structuren zoals gebouwen en waarschijnlijk ook wegen. Met vliegen op zonne-energie worden ook al vorderingen gemaakt, voor zover er geen alternatieven worden ontwikkeld voor vliegen.
Windmolens en zonne-energie zijn een stap terug ten opzichte van fossiele brandstoffen. Je hebt een gigantische backup infrastructuur nodig voor de momenten dat de wind niet sterk is of de zon verduisterd is. Die backups kosten een enorme bak met geld, zijn slecht voor het milieu en voegen geen enkele waarde aan het eindproduct toe als ze niet gebruikt worden.
Werkende fusiecentrales combineren de voordelen van zonnepanelen met de voordelen van fossiele brandstoffen, zonder de nadelen van die bronnen. Het is crimineel dat er niet meer geld naar gesmeten wordt.
Werkende fusiecentrales combineren de voordelen van zonnepanelen met de voordelen van fossiele brandstoffen, zonder de nadelen van die bronnen. Het is crimineel dat er niet meer geld naar gesmeten wordt.
Ze weten al dat het haalbaar is op grotere schaal, daarom zijn ze juist aan dit project; ITER begonnen.quote:
Dat heeft verder geen relevantie voor de vraag of het realistischerwijs mogelijk blijkt te zijn. Hetzelfde haalbaarheidsvraagstuk geldt voor het 'koloniseren van het zonnestelsel' overigens.
Bij kernfusie gaat er niks de lucht in vliegen, ook niet bij foutjes in het proces. De fusie stopt dan direct.quote:
Als het nog zo lang gaat duren is het natuurlijk volkomen overbodig voor energie voorziening. Zon en wind zijn in prijs al concurrenten van fossiele brandstoffen. Batterij techniek gaat ook hard. Binnen vijf jaar zal het hele project hooguit alleen nog politieke waarde hebben.
De belofte van oneindige beschikbare energie is ook niet helemaal waar. Er is veel kennis en heel veel kapitaal voor nodig om die energie vrij te maken. En dan een foutje in het proces en de hele zaak vliegt de lucht in. Weg miljarden.
Dat is natuurlijk een beetje een non-argument. Allerhande vroege proeven met kernenergie waren natuurlijk ook niet echt handzaam, maar tegenwoordig heb je toch kernonderzeeërs. Het hele idee achter dit soort experimenten is nu juist de verdere doorontwikkeling waardoor wellicht kleinschalige opwekking een optie wordt.quote:
[..]
De brandstof is wel energie dicht maar als je kijkt naar die proefcentrale dan kan je toch slecht stellen dat de installatie compact genoeg is voor 'outdoor' gebruik.
Je pakt er selectief wat zaken uit, maar goed. Bij windmolens gaat het niet enkel om horizonvervuiling wat meer een esthetisch argument is. Het gaat bijvoorbeeld ook om schade aan flora en fauna, vermeende effecten op landbouw van een windmolenpark, enzoverder.quote:Windmolens kan je zien als horizonvervuiling, zeker als het op grote schaal wordt toegepast. Zonnepanelen zijn echter prima te combineren met andere structuren zoals gebouwen en waarschijnlijk ook wegen. Met vliegen op zonne-energie worden ook al vorderingen gemaakt, voor zover er geen alternatieven worden ontwikkeld voor vliegen.
Met vliegen op zonne-energie worden niet echt grote vorderingen gemaakt. Zo'n experiment met een vliegtuig op zonne-energie dat de wereld rondgaat is leuk, maar dat omzeilt het daadwerkelijke probleem, namelijk dat het voor een vliegtuig met volle lading of passagiers veel meer energie vereist dan zonnepanelen überhaupt theoretisch kunnen opwekken gedurende zo'n vlucht.
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
Deze soort kernenergie (uit waterstof, van water) is een grandioze vergissing (technisch) en een gigantische verspilling (economisch) - maar dat zal pas blijken na veel experimenteel geploeter en na mislukte giga-grootchalige productie - te groot, te risicovol, teveel nadelige gevolgen. Andere soorten kernfusie zijn mischien bruikbaar, en dan op kleinere schaal.
Integendeel. Die E zit niet voor niets in ITER. Het is een experimentele reactor dat als doel heeft om te kijken of het lukt om met deze technologische opzet met magneten, de zogenaamde tokamak reactor, voor een paar seconden een output van pakweg 500MW te leveren.quote:
[..]
Ze weten al dat het haalbaar is op grotere schaal, daarom zijn ze juist aan dit project; ITER begonnen.
Of dat kan is al niet zeker, laat staan dat dit doel ook maar enigszins in de buurt komt van een concrete operationele fusiereactor.
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
Het gaat om 1000 seconden meer dan 10x de input power leveren. Het is inderdaad een experimentele reactor maar dat is om de technieken verder uit te werken voor toekomstige generaties, dat deze reactor meer op gaat leveren dan er in gaat is zeker. Of ze de 1000 seconden gaan halen is natuurlijk niet helemaal zeker maar duidelijk is wel dat groter beter is.quote:
[..]
Integendeel. Die E zit niet voor niets in ITER. Het is een experimentele reactor dat als doel heeft om te kijken of het lukt om met deze technologische opzet met magneten, de zogenaamde tokamak reactor, voor een paar seconden een output van pakweg 500MW te leveren.
Of dat kan is al niet zeker, laat staan dat dit doel ook maar enigszins in de buurt komt van een concrete operationele fusiereactor.
Een experimentele reactor is niet even een tussenstap naar daadwerkelijke implementatie om even wat dingen verder uit te werken. Mensen lijken maar matig te snappen dat bij het schalen van technologie allerhande extra, onvoorziene problemen kunnen optreden die ook nog eens onoverkoombaar kunnen blijken te zijn. Er zijn vele zeer veelbelovende technologieën gesneuveld in deze fase van de ontwikkeling.quote:
[..]
Het gaat om 1000 seconden meer dan 10x de input power leveren. Het is inderdaad een experimentele reactor maar dat is om de technieken verder uit te werken voor toekomstige generaties, dat deze reactor meer op gaat leveren dan er in gaat is zeker. Of ze de 1000 seconden gaan halen is natuurlijk niet helemaal zeker maar duidelijk is wel dat groter beter is.
Vraag je bijvoorbeeld eens af waarom dit soort opwekking slechts een zeer beperkte duur kent.
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
Vergeet niet dat eerste wereld kernreactor eerst maar 5 mw produceert. En nu kan de modernste reactor ruim 200mw energie produceren.
Dus het is goed dat men toch kernfusie uitproberen, wie weet komt er iets verrassend uit.
En kan op vele manieren toepassen. Eventueel ook naar mars of stad onder water wonen en voorzien.
De ideeen is al op de tafel, maar de vraag is of deze reactor überhaupt werkt. Daar komen wij op een manier achter. Een proef uitvoeren. Daarna zie het vanzelf wel.
Dus het is goed dat men toch kernfusie uitproberen, wie weet komt er iets verrassend uit.
En kan op vele manieren toepassen. Eventueel ook naar mars of stad onder water wonen en voorzien.
De ideeen is al op de tafel, maar de vraag is of deze reactor überhaupt werkt. Daar komen wij op een manier achter. Een proef uitvoeren. Daarna zie het vanzelf wel.
Al die ontdekkingsreizen door mensen, ze hebben nooit tegenhouden door domheid van mensen
We hebben het nodig om deze wereld leefbaar te houden.quote:
[..]
We hebben het nodig als we ooit het zonnestelsel willen koloniseren.
Al is het maar om zeewater te ontzilten ten behoeve van de groeiende wereldbevolking. (en vervolgens tbv de benodigde energie voor de foodfarms en airconditioning)
Kernfusie is de toekomst!
De toename van "hernieuwbare energie" is niet eens voldoende om de bevolkingsgroei bij te benen.. En het kost nu al miljarden. Een doodlopende weg. Alles moet ingezet worden op kernfusie.
Aangezien de toename van de wereldbevolking niet eens bijgehouden wordt met de toename van duurzame energie is het op grote schaal steriliseren van mensen in ontwikkelingslanden veel duurzamer.
De toename van "hernieuwbare energie" is niet eens voldoende om de bevolkingsgroei bij te benen.. En het kost nu al miljarden. Een doodlopende weg. Alles moet ingezet worden op kernfusie.
Aangezien de toename van de wereldbevolking niet eens bijgehouden wordt met de toename van duurzame energie is het op grote schaal steriliseren van mensen in ontwikkelingslanden veel duurzamer.
Die linkse duurzaamheidsonzin is nog veel onrendabeler. Die kost alleen maar geld en kan niet eens de toename van verbruik bijbenen.quote:
Deze soort kernenergie (uit waterstof, van water) is een grandioze vergissing (technisch) en een gigantische verspilling (economisch) - maar dat zal pas blijken na veel experimenteel geploeter en na mislukte giga-grootchalige productie - te groot, te risicovol, teveel nadelige gevolgen. Andere soorten kernfusie zijn mischien bruikbaar, en dan op kleinere schaal.
Nou, stoppen dan maar. quirigua zegt het dan moet het wel waar zijn!quote:
Deze soort kernenergie (uit waterstof, van water) is een grandioze vergissing (technisch) en een gigantische verspilling (economisch) - maar dat zal pas blijken na veel experimenteel geploeter en na mislukte giga-grootchalige productie - te groot, te risicovol, teveel nadelige gevolgen. Andere soorten kernfusie zijn mischien bruikbaar, en dan op kleinere schaal.
.
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
Ik durf er geld op te zetten dat zelfs als dat zo blijkt er andere ontdekkingen gedaan worden die absoluut de moeite waard zijn.quote:
Iedereen gaat er bij voorbaat al vanuit dat het doel überhaupt bereikbaar is, maar ook dat is niet zeker natuurlijk.
Dat betekent niet dat het niet het nastreven waard is, maar ik denk dat het prima mogelijk is dat uiteindelijk blijkt dat energieproductie middels kernfusie geen werkbare optie blijkt.
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
Absoluut doorgaan.
Destijds kostte het Appollo project (omgerekend naar geld van nu) zo'n $100Miljard om naast 12 mensen op de maan te kunnen zetten, een compleet nieuwe tak van technologie te starten. Technologie die stond aan de basis van ongeveer alles wat we nu dagelijks gebruiken.
Het hele KF project moet je zien als innovatie wat de mensheid ten goede zal komen.
Destijds kostte het Appollo project (omgerekend naar geld van nu) zo'n $100Miljard om naast 12 mensen op de maan te kunnen zetten, een compleet nieuwe tak van technologie te starten. Technologie die stond aan de basis van ongeveer alles wat we nu dagelijks gebruiken.
Het hele KF project moet je zien als innovatie wat de mensheid ten goede zal komen.
"On bended knee is no way to be free" Peter R 1954-2021 (©Zapata)
Hegel: "De waarheid is subjectief"
Covid19: "Doctors can’t cure stupid, but at least they can sedate it."
Hegel: "De waarheid is subjectief"
Covid19: "Doctors can’t cure stupid, but at least they can sedate it."
Je bent duidelijk niet goed op de hoogte. Er zijn c.a. 50 tokamak reactoren zoals ITER actief op dit moment dus ze weten zeker wel waar ze mee bezig zijn. Al deze reactoren zijn echter kleiner maar wat ze wel geleerd hebben is dat groter beter is om voor langere tijd fusie in stand te houden. Daarom is ook het internationale ITER project gestart. De onzekerheid van ITER is meer hoe veel ze de techniek kunnen verbeteren tijdens de bouw om nog langere tijden te halen. Er is zeker geen onzekerheid over het lukken van dit project.quote:
[..]
Een experimentele reactor is niet even een tussenstap naar daadwerkelijke implementatie om even wat dingen verder uit te werken. Mensen lijken maar matig te snappen dat bij het schalen van technologie allerhande extra, onvoorziene problemen kunnen optreden die ook nog eens onoverkoombaar kunnen blijken te zijn. Er zijn vele zeer veelbelovende technologieën gesneuveld in deze fase van de ontwikkeling.
Vraag je bijvoorbeeld eens af waarom dit soort opwekking slechts een zeer beperkte duur kent.
In Nederland was er overigens ook 1 actief tot eind jaren 90, de RTP
Waar hebben we het hier over gezien die landen samen...
'Je gaat het pas zien als je het doorhebt'
'Ieder nadeel heb zijn voordeel'
We zullen je nooit, nooit vergeten
1947-2016
'Ieder nadeel heb zijn voordeel'
We zullen je nooit, nooit vergeten
1947-2016
Ik zou toch denken dat we dat oranje bolletje in de lucht dat al 4,5 miljard jaar brandt op zijn minst het voordeel van de twijfel mogen geven.quote:
Iedereen gaat er bij voorbaat al vanuit dat het doel überhaupt bereikbaar is, maar ook dat is niet zeker natuurlijk.
Dat betekent niet dat het niet het nastreven waard is, maar ik denk dat het prima mogelijk is dat uiteindelijk blijkt dat energieproductie middels kernfusie geen werkbare optie blijkt.
In Duitsland hebben ze een kleine kernfusiereactor gebouwd om te kunnen experimenteren met kernfusie. De Wendelstein 7X. De ITER in Zuid-Frankrijk wordt enorm: 19 voetbalvelden groot.
Stap richting kernfusie: na 19 jaar bouwen reactor voor het eerst getest
Binnenkant van Wendelstein 7X
Wetenschappers van het Max Planck-instituut in Duitsland hebben na 19 jaar bouwen en voorbereiden de fusiereactor aangezet. Deze kernfusiereactor is de heilig graal van de energieopwekking: die kan in theorie heel veel energie leveren en is volledig schoon.
De bouw van de reactor heeft bijna 20 jaar geduurd. Nu is de zogenoemde Wendelstein 7-X stellarator voor het eerst getest. Het is de onderzoekers gelukt om gloeiend heet heliumgas (eigenlijk plasma) van 1 miljoen graden celsius in de reactor te creëren. Dat lukte voor een fractie van een seconde.
Energie van de sterren
Kernfusie is het laten samensmelten van twee atomen. Daarbij komt een enorme hoeveelheid energie vrij, het is hetzelfde proces waardoor sterren (en dus ook onze zon) stralen. De hitte die daarbij vrijkomt is meteen het grootste probleem voor gebruik als energiebron. Er is geen materiaal bekend die bestand is tegen zulke hoge temperaturen. In de fusiereactor wordt daarom gebruik gemaakt van magnetische velden.
Er zijn al eerder kleinere fusiereactoren getest, maar die waren te klein om energie te produceren. De hoop is dat dat wel gaat lukken met de stellarator van het Max Planck-instituut. Ook bijvoorbeeld in de VS wordt gewerkt aan een kernfusiereactor die energie kan opwekken.
Kernfusie is heel schoon: er komt geen co2 bij vrij en ook geen kernafval. De 'brandstof' is waterstof, wat er overblijft is helium.
Bron
Stap richting kernfusie: na 19 jaar bouwen reactor voor het eerst getest
Binnenkant van Wendelstein 7X
Binnenkant van Wendelstein 7XWetenschappers van het Max Planck-instituut in Duitsland hebben na 19 jaar bouwen en voorbereiden de fusiereactor aangezet. Deze kernfusiereactor is de heilig graal van de energieopwekking: die kan in theorie heel veel energie leveren en is volledig schoon.
De bouw van de reactor heeft bijna 20 jaar geduurd. Nu is de zogenoemde Wendelstein 7-X stellarator voor het eerst getest. Het is de onderzoekers gelukt om gloeiend heet heliumgas (eigenlijk plasma) van 1 miljoen graden celsius in de reactor te creëren. Dat lukte voor een fractie van een seconde.
Energie van de sterren
Kernfusie is het laten samensmelten van twee atomen. Daarbij komt een enorme hoeveelheid energie vrij, het is hetzelfde proces waardoor sterren (en dus ook onze zon) stralen. De hitte die daarbij vrijkomt is meteen het grootste probleem voor gebruik als energiebron. Er is geen materiaal bekend die bestand is tegen zulke hoge temperaturen. In de fusiereactor wordt daarom gebruik gemaakt van magnetische velden.
Er zijn al eerder kleinere fusiereactoren getest, maar die waren te klein om energie te produceren. De hoop is dat dat wel gaat lukken met de stellarator van het Max Planck-instituut. Ook bijvoorbeeld in de VS wordt gewerkt aan een kernfusiereactor die energie kan opwekken.
Kernfusie is heel schoon: er komt geen co2 bij vrij en ook geen kernafval. De 'brandstof' is waterstof, wat er overblijft is helium.
Bron
Wordt de Wendelstein 7-X de oneindige energiebron?
Fysici dromen al decennia van kernfusie als schone en onbeperkte energiebron. De stellarator in Greifswald produceerde in december heliumplasma: het is een begin.
Klink op afbeelding voor een vergroting
De controlekamer van het Max-Planck-Institut für Plasmaphysik (IPP) in het Noord-Duitse Greifswald lijkt op de dealing room van een zakenbank. Computerschermen met grafieken domineren de open vloer, waar bureaus in cirkels bijeen staan. Rumoer vult de ruimte.
Maar de vloer wordt niet bevolkt door geldbeluste mannen in maatpak. De winst is hier een wetenschappelijke doorbraak. Althans: een glimp van de heilige graal: kernfusie. Versmelting van atoomkernen als schone en onuitputtelijke bron die de wereld tot in lengte van dagen van energie kan voorzien.
Vandaag verlopen de experimenten wat stroef, al raakt niemand in paniek. ‘Zo gaat dat altijd in deze fase van het onderzoek’, zegt Robert Wolf, professor experimentele plasmafysica en een van de wetenschappelijk directeuren van het IPP. ‘Er doen zich honderden kleine problemen voor. Uiteindelijk kunnen we ze allemaal wel de baas.’
Je zou even denken dat het project in Greifswald net is gestart, maar wetenschappers zijn hier al twintig jaar bezig met het ontwerp van de modelreactor Wendelstein-7X. Op 10 december 2015, toen wereldleiders in Parijs hun handtekening zetten onder het klimaatakkoord, werd de eerste doorbraak bereikt: gedurende 0,1 seconde produceerde de reactor heliumplasma bij een temperatuur van ongeveer 1 miljoen graden.
Het is een begin. Kernfusie — als het al mogelijk is — kost veel geld en veel tijd. De bouw van de reactor in Greifswald duurde tien jaar. Kosten: ¤ 1 mrd. Maar de pot goud die gloort aan het einde van de regenboog is zo groot dat fysici er al decennialang naar zoeken.
Sinds de jaren vijftig geldt gecontroleerde versmelting van atoomkernen om energie op te wekken, de tegenhanger van kernsplijting dat nu in kerncentrales plaatsvindt, als de droom van de fysica: een droom die zich lastig laat realiseren.
Het idee lag voor de hand. Kernfusie, zo stelden natuurkundigen na 1945, is de motor van ons zonnestelsel. In het binnenste van de zon en de sterren vindt een continue versmelting plaats van waterstofatoomkernen tot, iets grotere, heliumkernen. Daarbij wordt massa omgezet in zeer veel energie.
De brandstof voor kernfusie zijn de stoffen deuterium en lithium — die om worden gezet in tritium — eenvoudig te winnen uit water en vrijwel onbeperkt voorradig op aarde. Eén gram versmeltingbrandstof bevat net zo veel energie als 11 ton kolen. Anders gezegd: er is genoeg basismateriaal voor kernfusie om de mensheid honderdduizenden jaren van energie te voorzien, zonder uitstoot van co2 of andere gassen. Bovendien levert dit proces veel minder radioactief afval op dan de huidige kerncentrales. Zou kernfusie de wereld van energie voorzien, dan wordt er net zoveel nucleair afval geproduceerd als nu in Borssele.
En de risico’s? ‘Al in de jaren ‘50 was duidelijk dat kernfusie een veel aantrekkelijker energiebron is dan splijting’, zegt Wolf. ‘Anders dan bij versmelting is splijting van kernen een kettingreactie, vergelijkbaar met een lawine, die een explosie geeft als die niet wordt gecontroleerd. Fusie heeft dat probleem niet.’
De uitdaging is dus: bouw de motor van de zon na. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Atoomkernen zijn positief geladen deeltjes en stoten elkaar af. Die weerstand wordt alleen gebroken bij ruim 100 miljoen graden Celsius.
Probleem is: hoe houd je brandstof bij die enorme hitte bijeen? In sterren gebeurt dat door zwaartekracht, maar die is niet te kopiëren. Daarom experimenteren wetenschappers al jaren met magnetische velden. Die moeten voorkomen dat deeltjes de fusiereactor uitvliegen.
In de praktijk blijkt dit echter zeer lastig: experimenten in Engeland, Japan, de VS, Rusland en Frankrijk hebben nog geen succes gehad. Bij al deze pogingen is de zogenoemde Tokamak gebruikt, een donutvormig reactortype, dat onder meer in Zuid-Frankrijk wordt doorontwikkeld. Maar de Tokamak moet ieder half uur worden stilgelegd: verre van ideaal als je continu stroom wil opwekken.
Daarom grepen Duitse wetenschappers dertig jaar geleden terug op een oud reactormodel dat ooit in de mottenballen was gelegd omdat het technisch en theoretisch te ingewikkeld bleek: de stellarator. Deze reactor heeft de vorm van een asymmetrische wokkel waar magnetische spoelen omheen lopen. En hoeft in theorie niet te worden stilgelegd.
‘In de jaren tachtig konden we de natuurkundige probleemstelling al formuleren die ten grondslag ligt aan het ideale sterallatorontwerp’, zegt Wolf. ‘Maar de rekenkracht ontbrak om de som op te lossen. Tot de komst van de supercomputer. Wolf: ‘Die heeft de Wendelstein uiteindelijk mogelijk gemaakt.’
Het resultaat is een stalen apparaat van 6 bij 15 meter dat op de millimeter nauwkeurig in elkaar is gezet. Anders dan bij de Tokamak zijn in Greifswald geen concessies gedaan aan het ideaal.
‘Zij hebben de technische consequenties van de theorie geaccepteerd’, zegt Niek Lopes Cardozo, hoogleraar science and technology of nuclear fusion aan de TU Eindhoven. Lopes Cardozo is geen lid van het researchteam maar kent zowel de Duitse Stellarator als de Tokamak goed. ‘Het is als een Apple Mac vergelijken met een Windows pc: de eerste is moeilijker te ontwerpen en te maken, maar als het lukt, werkt hij superieur.
Wordt de Wendelstein 7-X dan de eerste elektriciteitscentrale gebouwd die werkt op kernfusie? Zover is het nog lang niet. Het zal nog enige jaren duren voor het apparaat in staat is om een half uur lang heliumplasma te produceren en op zijn plaats te houden. En de ingebruikname van een stellarator als kernfusiecentrale kan nog tientallen jaren duren.
Toch is het eerste succes van de Wendelstein wel degelijk baanbrekend, vindt Lopes Cardozo. ‘Natuurlijk gaat het stapje voor stapje. Maar de eerste plasmaproductie betekent dat deze beloftevolle reactor, die zo ingewikkeld is, technisch helemaal werkt. Nu kan het onderzoek naar de performance beginnen.’
Maar gaat de ontwikkeling van de stellarator en de Tokamak snel genoeg voor de energietransitie die in Parijs is beloofd? De verduurzaming komt de komende decennia vooral van zonnepanelen, windmolens , biobrandstof en waterkracht. Maar op termijn is kernfusie het enige serieuze alternatief voor fossiele brandstoffen, aldus Wolf en Cardozo.
‘Zonder het doel om van fusiereactoren straks energiecentrales te maken, heeft dit onderzoek geen zin’, zegt Wolf. ‘Laat wat sommetjes los op mondiale bevolkingsgroei en verhoging van de levenstandaard en het wordt duidelijk dat zon en wind niet toereikend zijn voor energie. Bovendien leveren die niet on demand, omdat het soms windstil is en de zon niet voortdurend schijnt. Kernfusie kan dat wel en creëert de mogelijkheid energieonafhankelijk te worden.
Zelfs in Duitsland, het land van de Energiewende, wordt de bijdrage van ‘renewables’ volgens Wolf vaak overschat. ‘Mensen kijken naar de hoeveelheid groene stroom die we produceren. Maar elektriciteit is maar een beperkt deel van het totale energieverbruik. Denk aan verwarming en brandstofverbruik in de industrie- en transportsectoren.’
Daarom gaat overal ter wereld het onderzoek naar kernfusie door. ‘Niet omdat wetenschappers het zo spannend vinden’, zegt Lopes Cardozo. ‘Kernfusie kan maatschappelijk heel belangrijk zijn.’
De EU stelde in 2012 een European Fusion Roadmap op: in 2050 moet er fusiestroom worden opgewekt. In Greifswald durven ze dat niet te beloven. Ze zijn al blij als de reactor een fractie van een seconde heliumplasma maakt. Om half drie is het zover: heel kort licht de monitor op. Weer een stapje dichterbij.
Bron
Fysici dromen al decennia van kernfusie als schone en onbeperkte energiebron. De stellarator in Greifswald produceerde in december heliumplasma: het is een begin.
Klink op afbeelding voor een vergroting
Klink op afbeelding voor een vergrotingDe controlekamer van het Max-Planck-Institut für Plasmaphysik (IPP) in het Noord-Duitse Greifswald lijkt op de dealing room van een zakenbank. Computerschermen met grafieken domineren de open vloer, waar bureaus in cirkels bijeen staan. Rumoer vult de ruimte.
Maar de vloer wordt niet bevolkt door geldbeluste mannen in maatpak. De winst is hier een wetenschappelijke doorbraak. Althans: een glimp van de heilige graal: kernfusie. Versmelting van atoomkernen als schone en onuitputtelijke bron die de wereld tot in lengte van dagen van energie kan voorzien.
Vandaag verlopen de experimenten wat stroef, al raakt niemand in paniek. ‘Zo gaat dat altijd in deze fase van het onderzoek’, zegt Robert Wolf, professor experimentele plasmafysica en een van de wetenschappelijk directeuren van het IPP. ‘Er doen zich honderden kleine problemen voor. Uiteindelijk kunnen we ze allemaal wel de baas.’
Je zou even denken dat het project in Greifswald net is gestart, maar wetenschappers zijn hier al twintig jaar bezig met het ontwerp van de modelreactor Wendelstein-7X. Op 10 december 2015, toen wereldleiders in Parijs hun handtekening zetten onder het klimaatakkoord, werd de eerste doorbraak bereikt: gedurende 0,1 seconde produceerde de reactor heliumplasma bij een temperatuur van ongeveer 1 miljoen graden.
Het is een begin. Kernfusie — als het al mogelijk is — kost veel geld en veel tijd. De bouw van de reactor in Greifswald duurde tien jaar. Kosten: ¤ 1 mrd. Maar de pot goud die gloort aan het einde van de regenboog is zo groot dat fysici er al decennialang naar zoeken.
Sinds de jaren vijftig geldt gecontroleerde versmelting van atoomkernen om energie op te wekken, de tegenhanger van kernsplijting dat nu in kerncentrales plaatsvindt, als de droom van de fysica: een droom die zich lastig laat realiseren.
Het idee lag voor de hand. Kernfusie, zo stelden natuurkundigen na 1945, is de motor van ons zonnestelsel. In het binnenste van de zon en de sterren vindt een continue versmelting plaats van waterstofatoomkernen tot, iets grotere, heliumkernen. Daarbij wordt massa omgezet in zeer veel energie.
De brandstof voor kernfusie zijn de stoffen deuterium en lithium — die om worden gezet in tritium — eenvoudig te winnen uit water en vrijwel onbeperkt voorradig op aarde. Eén gram versmeltingbrandstof bevat net zo veel energie als 11 ton kolen. Anders gezegd: er is genoeg basismateriaal voor kernfusie om de mensheid honderdduizenden jaren van energie te voorzien, zonder uitstoot van co2 of andere gassen. Bovendien levert dit proces veel minder radioactief afval op dan de huidige kerncentrales. Zou kernfusie de wereld van energie voorzien, dan wordt er net zoveel nucleair afval geproduceerd als nu in Borssele.
En de risico’s? ‘Al in de jaren ‘50 was duidelijk dat kernfusie een veel aantrekkelijker energiebron is dan splijting’, zegt Wolf. ‘Anders dan bij versmelting is splijting van kernen een kettingreactie, vergelijkbaar met een lawine, die een explosie geeft als die niet wordt gecontroleerd. Fusie heeft dat probleem niet.’
De uitdaging is dus: bouw de motor van de zon na. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Atoomkernen zijn positief geladen deeltjes en stoten elkaar af. Die weerstand wordt alleen gebroken bij ruim 100 miljoen graden Celsius.
Probleem is: hoe houd je brandstof bij die enorme hitte bijeen? In sterren gebeurt dat door zwaartekracht, maar die is niet te kopiëren. Daarom experimenteren wetenschappers al jaren met magnetische velden. Die moeten voorkomen dat deeltjes de fusiereactor uitvliegen.
In de praktijk blijkt dit echter zeer lastig: experimenten in Engeland, Japan, de VS, Rusland en Frankrijk hebben nog geen succes gehad. Bij al deze pogingen is de zogenoemde Tokamak gebruikt, een donutvormig reactortype, dat onder meer in Zuid-Frankrijk wordt doorontwikkeld. Maar de Tokamak moet ieder half uur worden stilgelegd: verre van ideaal als je continu stroom wil opwekken.
Daarom grepen Duitse wetenschappers dertig jaar geleden terug op een oud reactormodel dat ooit in de mottenballen was gelegd omdat het technisch en theoretisch te ingewikkeld bleek: de stellarator. Deze reactor heeft de vorm van een asymmetrische wokkel waar magnetische spoelen omheen lopen. En hoeft in theorie niet te worden stilgelegd.
‘In de jaren tachtig konden we de natuurkundige probleemstelling al formuleren die ten grondslag ligt aan het ideale sterallatorontwerp’, zegt Wolf. ‘Maar de rekenkracht ontbrak om de som op te lossen. Tot de komst van de supercomputer. Wolf: ‘Die heeft de Wendelstein uiteindelijk mogelijk gemaakt.’
Het resultaat is een stalen apparaat van 6 bij 15 meter dat op de millimeter nauwkeurig in elkaar is gezet. Anders dan bij de Tokamak zijn in Greifswald geen concessies gedaan aan het ideaal.
‘Zij hebben de technische consequenties van de theorie geaccepteerd’, zegt Niek Lopes Cardozo, hoogleraar science and technology of nuclear fusion aan de TU Eindhoven. Lopes Cardozo is geen lid van het researchteam maar kent zowel de Duitse Stellarator als de Tokamak goed. ‘Het is als een Apple Mac vergelijken met een Windows pc: de eerste is moeilijker te ontwerpen en te maken, maar als het lukt, werkt hij superieur.
Wordt de Wendelstein 7-X dan de eerste elektriciteitscentrale gebouwd die werkt op kernfusie? Zover is het nog lang niet. Het zal nog enige jaren duren voor het apparaat in staat is om een half uur lang heliumplasma te produceren en op zijn plaats te houden. En de ingebruikname van een stellarator als kernfusiecentrale kan nog tientallen jaren duren.
Toch is het eerste succes van de Wendelstein wel degelijk baanbrekend, vindt Lopes Cardozo. ‘Natuurlijk gaat het stapje voor stapje. Maar de eerste plasmaproductie betekent dat deze beloftevolle reactor, die zo ingewikkeld is, technisch helemaal werkt. Nu kan het onderzoek naar de performance beginnen.’
Maar gaat de ontwikkeling van de stellarator en de Tokamak snel genoeg voor de energietransitie die in Parijs is beloofd? De verduurzaming komt de komende decennia vooral van zonnepanelen, windmolens , biobrandstof en waterkracht. Maar op termijn is kernfusie het enige serieuze alternatief voor fossiele brandstoffen, aldus Wolf en Cardozo.
‘Zonder het doel om van fusiereactoren straks energiecentrales te maken, heeft dit onderzoek geen zin’, zegt Wolf. ‘Laat wat sommetjes los op mondiale bevolkingsgroei en verhoging van de levenstandaard en het wordt duidelijk dat zon en wind niet toereikend zijn voor energie. Bovendien leveren die niet on demand, omdat het soms windstil is en de zon niet voortdurend schijnt. Kernfusie kan dat wel en creëert de mogelijkheid energieonafhankelijk te worden.
Zelfs in Duitsland, het land van de Energiewende, wordt de bijdrage van ‘renewables’ volgens Wolf vaak overschat. ‘Mensen kijken naar de hoeveelheid groene stroom die we produceren. Maar elektriciteit is maar een beperkt deel van het totale energieverbruik. Denk aan verwarming en brandstofverbruik in de industrie- en transportsectoren.’
Daarom gaat overal ter wereld het onderzoek naar kernfusie door. ‘Niet omdat wetenschappers het zo spannend vinden’, zegt Lopes Cardozo. ‘Kernfusie kan maatschappelijk heel belangrijk zijn.’
De EU stelde in 2012 een European Fusion Roadmap op: in 2050 moet er fusiestroom worden opgewekt. In Greifswald durven ze dat niet te beloven. Ze zijn al blij als de reactor een fractie van een seconde heliumplasma maakt. Om half drie is het zover: heel kort licht de monitor op. Weer een stapje dichterbij.
Bron
quote:Koude kernfusie
Naar de graal die koude kernfusie heet, wordt al jaren gezocht. Volgens de meeste natuurkundigen is het theoretisch onmogelijk, maar de believers blijven er naar zoeken: koude kernfusie. Eind jaren tachtig zorgden de elektrochemici Stanley Pons en Martin Fleischman voor een sensatie met het bericht dat zij bij normale temperaturen kernfusie hadden bereikt, terwijl de fysica leert dat dit alleen bij extreme hitte kan. Het zou gaan om een experiment met elektrolyse en zwaar water waarbij zo ongewoon veel warmte vrijkwam dat er wel een kernreactie moest hebben plaatsgevonden. Ook zouden ze bijproducten van een fusieproces hebben gemeten. Maar de resultaten werden niet bevestigd en de proef ontkracht. Sindsdien duiken vaker studies op die claimen koude kernfusie te hebben bereikt. Maar geen van die onderzoeken heeft overtuigend bewijs of een theoretisch model opgeleverd. Het wantrouwen onder fysici blijft dus groot.
Hoezo een vergissing? Deuterium ligt voor het opgrijpen, waarbij lithium nogal een probleem kan vormen op termijn. Maar dit is gewoon een eerste grote stap voor kernfusie (meer output dan input bereiken). Als deuterium-deuterium fusie uiteindelijk mogelijk wordt en er een mix komt tussen D-D en D-T fusie kan je mij echt niet overtuigen van een efficientere en betere methode.quote:
Deze soort kernenergie (uit waterstof, van water) is een grandioze vergissing (technisch) en een gigantische verspilling (economisch) - maar dat zal pas blijken na veel experimenteel geploeter en na mislukte giga-grootchalige productie - te groot, te risicovol, teveel nadelige gevolgen. Andere soorten kernfusie zijn mischien bruikbaar, en dan op kleinere schaal.
Bovendien, elke andere methode (met andere elementen) vereist veel meer ingewikkelde procedures en is veel kostbaarder in grondstoffen (omdat er simpelweg minder van is) en produceert veel minder energie ten opzichte van de grondstof.
Nee, dit project is van onmiskenbare waarde en misschien wel het belangrijkste project wat nu gaande is voor de toekomst van de mensheid op aarde. Al is een stellarator type reactor waarschijnlijk wel beter wanneer het aankomt op economische exploitatie.
[ Bericht 3% gewijzigd door HexHunter op 02-07-2016 03:13:04 ]
NEE!
Klopt, maar het leger zou zeer veel baat hebben bij kernfusie, dus ik heb zo'n vermoeden dat ze zelf ook enorme bedragen investeren in het onderzoek ernaar.quote:
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
Daar kan je toch niet over een gecontroleerde omgeving praten. De omstandigheden zijn daar iets anders en de schaal is niet vergelijkbaar.quote:
[..]
Ik zou toch denken dat we dat oranje bolletje in de lucht dat al 4,5 miljard jaar brandt op zijn minst het voordeel van de twijfel mogen geven.
Maar als het daar al zo goed werkt kunnen we er beter gebruik van maken, er komt van dat bolletje meer dan voldoende energie deze kant uit om de mensheid van energie te voldoen.
Als toch eens 10 procent van dit budget gebruikt zou worden in de doorontwikkeling en productie van batterijsystemen zoals de zeewaterbatterij dan krijgen we als mensheid echt altijd beschikbare decentraal opgewekte en beschikbare energie waarbij we niet afhankelijk zijn van een paar supertechneuten en zeer kostbare installaties.
Bij natuurrampen of oorlog is grootschalige centrale opwekking erg in het nadeel.
quote:
[..]
Dat heeft verder geen relevantie voor de vraag of het realistischerwijs mogelijk blijkt te zijn. Hetzelfde haalbaarheidsvraagstuk geldt voor het 'koloniseren van het zonnestelsel' overigens.
vrijdag 9 december 2016 15:58 schreef Ringo het volgende:
Welke discussie? Ik zie alleen maar harige kerels die elkaar de rug inzepen.
Welke discussie? Ik zie alleen maar harige kerels die elkaar de rug inzepen.
Een van de voordelen die ik hoor in het promotiefilmpje is dat het niet duizenden jaren duurt voor de straling afneemt maar honderden jaren. Dat is een winst ten opzichte van fusie maar om het dan schoon te noemen gaat toch wel wat ver.quote:
[..]
Bij kernfusie gaat er niks de lucht in vliegen, ook niet bij foutjes in het proces. De fusie stopt dan direct.
Bovendien is een massa met onvoorstelbaar hete temperaturen erg oncontroleerbaar als bijvoorbeeld de magneet stopt bij een stroomstoring.
Het gaat wel vaker mis als jij probeert te denken. Zoals iemand anders al aangaf zijn dat niet bepaald gecontroleerde omstandigheden. We kunnen ook enorme hoeveelheden energie produceren middels waterstofbommen, maar dat zegt verder ook vrij weinig over de vraag of gecontroleerde energieproductie middels fusie technologisch haalbaar blijkt.quote:
[..]
Ik zou toch denken dat we dat oranje bolletje in de lucht dat al 4,5 miljard jaar brandt op zijn minst het voordeel van de twijfel mogen geven.
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
Leuke excercitie maar vooralsnog komt die ultieme schone energiebron hiermee nog geen stap dichterbij en verbranden we nog wel een paar honderd miljard euro voor we ergens komen...
In de ruimte wordt zonne-energie ook veel goedkoper en beter in te passen in ontwerpen.quote:
[..]
Dat is natuurlijk een beetje een non-argument. Allerhande vroege proeven met kernenergie waren natuurlijk ook niet echt handzaam, maar tegenwoordig heb je toch kernonderzeeërs. Het hele idee achter dit soort experimenten is nu juist de verdere doorontwikkeling waardoor wellicht kleinschalige opwekking een optie wordt.
[..]
Je pakt er selectief wat zaken uit, maar goed. Bij windmolens gaat het niet enkel om horizonvervuiling wat meer een esthetisch argument is. Het gaat bijvoorbeeld ook om schade aan flora en fauna, vermeende effecten op landbouw van een windmolenpark, enzoverder.
Met vliegen op zonne-energie worden niet echt grote vorderingen gemaakt. Zo'n experiment met een vliegtuig op zonne-energie dat de wereld rondgaat is leuk, maar dat omzeilt het daadwerkelijke probleem, namelijk dat het voor een vliegtuig met volle lading of passagiers veel meer energie vereist dan zonnepanelen überhaupt theoretisch kunnen opwekken gedurende zo'n vlucht.
Tot nog toe is het argument dat windmolenparken juist een zegen zijn voor flora en fauna op zee.
Ook voor vliegen wordt steeds meer aan alternatieven gewerkt die minder impact hebben op het milieu. Vervoer hoeft niet perse door de lucht. Daarnaast is een fusiereactor in een vliegtuig voorlopig veel maar dan ook echt heel veel verder weg dan een vliegtuig op zonne-energie.
Normaal ben ik niet van de alu hoedjes maar bij kernfysica krijg ik steeds het gevoel dat militaire en politieke doelen de -verborgen- agenda bepalen.
Energie moet je eerst besparen en dan opwekken zon, wind en afvalomzetting. Als er meer inzet op batterijen komt dan is energie opeens niet meer een wereld probleem. Dat is op zich wel weer een probleem voor de machtspolitiek.
|
|
