Essentialisme, nihilisme of existentialisme?

quote:

Op zaterdag 30 juli 2016 12:29 schreef Ser_Ciappelletto het volgende:

[..]

Dat volgt niet uit elkaar. Ook in een solipsistische wereld kan het idee van 'niets' bestaan.

Hoe definieer je een solipsistische wereld? Het lijkt mij vooral een kwestie van identificatie. In een solipsistische wereld komt alles uit jezelf voort en dus identificeer je jezelf met alles dat er is. Niets is dan het enige dat erbuiten valt, buiten het geheel dus. Kan dat?

In een solipsistische wereld ben je nooit geboren. Erin doodgaan lijkt mij ook niet eenvoudig. Je bent in een solipsistische wereld net zo eeuwig als God. Erin verdwijnen zit er niet meer in.

[ Bericht 11% gewijzigd door deelnemer op 30-07-2016 14:09:51 ]

quote:

Op zaterdag 30 juli 2016 13:30 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Je kunt niet denken over niets, zonder het te maken tot iets. Maar je kunt wel 'niet denken' over iets, en dan is het voor jou niets. Je kunt ook denken over iets en er iets van maken dat er niet is. Voor jou is het dus niet eenvoudig om te weten of iets wel of niet is.

Oneens.
Als ik niet aan mijn vriendin denk dan is ze niet ineens niets of niets voor mij; ze is nog steeds mijn vriendin.

quote:

Als we buiten de eigen beperkingen treden, kun je je afvragen of verandering bestaat. Een verandering lijkt erg op een overgang tussen 'iets' en 'niets'. Je kunt dat ondervangen door hetgeen dat er eerst was te identificeren met hetgeen dat het daarna geworden is. Dat is een aanname die leidt tot het idee van behoud. 'Het idee van behoud' en 'het idee van niets' zijn elkaars tegenpolen. Zonder een universele behoudswet komen er dingen uit het niets voort en verdwijnen ze weer in het niets. Bestaat in dat geval het niets? Zo ja, is het dan nog niets?

Parmenides laat ons al zien dat er geen verandering kan zijn van niets naar iets (jaaaa, wegblijven met Kraus, want zijn niets is ook niet volledig niets). Het idee van 'behoud' en het idee van 'niets' zijn in principe gelijk aangezien het beide ideeën zijn.
Voor mensen, binnen onze waarnemening (mode of representation) is er geen niets. Niets is een leeg concept, maar nog steeds een concept.

quote:

Is dat een bewijs voor een universele behoudswet? Hoe kan een simpele deelnemer zoiets zeker weten? Wat is een deelnemer, als hij ooit niet was en alles in het teken staat van behoud. Is een deelnemer dan identiek aan wat er al was voor zijn bestaan? Neem de vrije wil. Het creeert gebeurtenissen uit het niets. Is dat een bewijs voor determinisme?

Conclusie: Concepten zijn gladde glibberige monstertjes.

Ik wil hier nu niet ingaan op determinisme omdat ik daar veel over geschreven heb tijdens mijn studie en ik hier dan erg veel zou moeten schrijven. Wellicht dat ik er een keer een topic over ga schrijven, maar nu niet.:P

quote:

Op zaterdag 30 juli 2016 14:55 schreef Ser_Ciappelletto het volgende:

[..]

Mogelijk bestaat niets niet echt, maar het concept niets kan nog steeds bedacht worden.

Denk dat taoïsme hier een invulling op heeft, wat betreft hun concept van leegte. Ben alleen niet zo bekwaam in die filosofie.

quote:

Op zaterdag 30 juli 2016 14:30 schreef laforest het volgende:

[..]

Oneens.
Als ik niet aan mijn vriendin denk dan is ze niet ineens niets of niets voor mij; ze is nog steeds mijn vriendin.

[..]

Parmenides laat ons al zien dat er geen verandering kan zijn van niets naar iets (jaaaa, wegblijven met Kraus, want zijn niets is ook niet volledig niets). Het idee van 'behoud' en het idee van 'niets' zijn in principe gelijk aangezien het beide ideeën zijn. Voor mensen, binnen onze waarnemening (mode of representation) is er geen niets. Niets is een leeg concept, maar nog steeds een concept.

[..]

Ik wil hier nu niet ingaan op determinisme omdat ik daar veel over geschreven heb tijdens mijn studie en ik hier dan erg veel zou moeten schrijven. Wellicht dat ik er een keer een topic over ga schrijven, maar nu niet.:P

Het is beter om de aanhalingstekens beter zo te zetten, want anders zijn het inderdaad beide ideeen. Ik zou onze voorstelling / representatie van de wereld wel willen onderscheiden van de wereld zelf. Geen representatie van de wereld zonder een wereld. Het idee van 'behoud' en het idee van 'niets' gaan over de logica van de wereld zelf. Als zodanig zijn ze tegenpolen.

quote:

Op zaterdag 30 juli 2016 19:01 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Het is beter om de aanhalingstekens beter zo te zetten, want anders zijn het inderdaad beide ideeen. Ik zou onze voorstelling / representatie van de wereld wel willen onderscheiden van de wereld zelf. Geen representatie van de wereld zonder een wereld. Het idee van 'behoud' en het idee van 'niets' gaan over de logica van de wereld zelf. Als zodanig zijn ze tegenpolen.

Ik vind jouw conclusie volledig betekenisloos aangezien alles een tegenpool van niets is. Je kunt voor 'behoud' ieder ding, concept, fenomeen, etc. invullen.

Verder, kun jij geen weet hebben van de echte wereld aangezien jij alleen jouw representatie van de wereld hebt om de wereld te kennen.
Sure, geen representative van de wereld zonder wereld, maar hoe dat eruit ziet nadat ons brein dat heeft geïnterpreteerd hoeft niet noodzakelijk overeen te komen met die wereld. Denk aan mensen die kleurenblind zijn of zelfs aan dieren die dezelfde wereld kennelijk anders waarnemen op basis van hun eigenschappen (een spin neemt het meeste waar met zijn/haar haren, zie ook http://www.wired.com/2011/12/spider-leg-hair-hearing/).

quote:

Op zaterdag 30 juli 2016 19:22 schreef laforest het volgende:

[..]

Ik vind jouw conclusie volledig betekenisloos aangezien alles een tegenpool van niets is. Je kunt voor 'behoud' ieder ding, concept, fenomeen, etc. invullen.

Stel dat iets kan ontstaan uit het niets en dat iets kan verdwijnen in het niets. Dat is het ontologische analogon van een tegenspraak in de logica (want daarna is alles mogelijk).

Stel dat het s' nachts vriest. Je zet een emmer water buiten. De volgende ochtend is het een emmer ijs. Twee hypotheses:
1. Het water verdwijnt in het niets en het ijs ontstaat uit het niets (geen behoud)
2. Het water bevriest (wel behoud).
Behoud is de aanname dat de verandering van water naar ijs een omzetting is, zonder dat er werkelijk iets verdwijnt of ontstaat. Dankzij deze aanname is verandering geen overgang van iets naar niets (en omgekeerd).

Vanwege deze logica zijn de begrippen 'niets' en 'behoud' nauw met elkaar verbonden.

quote:

Verder, kun jij geen weet hebben van de echte wereld aangezien jij alleen jouw representatie van de wereld hebt om de wereld te kennen.
Sure, geen representative van de wereld zonder wereld, maar hoe dat eruit ziet nadat ons brein dat heeft geïnterpreteerd hoeft niet noodzakelijk overeen te komen met die wereld. Denk aan mensen die kleurenblind zijn of zelfs aan dieren die dezelfde wereld kennelijk anders waarnemen op basis van hun eigenschappen (een spin neemt het meeste waar met zijn/haar haren, zie ook http://www.wired.com/2011/12/spider-leg-hair-hearing/).

Uiteraard loopt onze kennis via onze waarnemingsmogelijkheden en constitutie. Maar de aanname van een onafhankelijk bestaande wereld maakt toch een verschil. Het maakt onze kennis van de wereld uitbreidbaar, op een manier die meer inhoud heeft dan louter willekeur. In een samenhangende wereld zijn er veel indirecte manieren om tot kennis te komen. Niemand weet hoe ver je daarmee komt, maar alleen een onafhankelijk bestaande (samenhangende) wereld maakt dit mogelijk.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 30-07-2016 20:36:20 ]

quote:

Op zaterdag 30 juli 2016 20:27 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Stel dat iets kan ontstaan uit het niets en dat iets kan verdwijnen in het niets. Dat is het ontologische analogon van een tegenspraak in de logica (want daarna is alles mogelijk).

Okay, maar ik stel dat dit niet kan. Uit absoluut niets kan geen iets komen. Als iets uit niets komt, dan komt het uit iets en is niets geen niets, maar iets (het iets waar iets uit ontstaat).

quote:

Op zaterdag 30 juli 2016 21:07 schreef laforest het volgende:

[..]

Okay, maar ik stel dat dit niet kan. Uit absoluut niets kan geen iets komen. Als iets uit niets komt, dan komt het uit iets en is niets geen niets, maar iets (het iets waar iets uit ontstaat).

Maar wat nou als de hypothese dat reïncarnatie waar is? Dan komt dus uit niets (dood) toch weer iets (leven).

quote:

Op zondag 31 juli 2016 21:35 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Maar wat nou als de hypothese dat reïncarnatie waar is? Dan komt dus uit niets (dood) toch weer iets (leven).

Dat klopt niet. Tijdens reïncarnatie sterft niet alles, een aspect leeft voort in een nieuw lichaam.

quote:

Op zondag 31 juli 2016 22:03 schreef laforest het volgende:

[..]

Dat klopt niet. Tijdens reïncarnatie sterft niet alles, een aspect leeft voort in een nieuw lichaam.

Hmmm, scherp.

quote:

Op zaterdag 30 juli 2016 21:07 schreef laforest het volgende:

[..]

Okay, maar ik stel dat dit niet kan. Uit absoluut niets kan geen iets komen. Als iets uit niets komt, dan komt het uit iets en is niets geen niets, maar iets (het iets waar iets uit ontstaat).

Goed, dan zie je verandering als een transformatie met behoud van 'iets'. Dat 'iets' is de 'esse' van het essentialisme.

Het probleem:

In het deelnemersperspectief is er een chronisch gebrek aan 'esse'.

'Esse' is wat je ziet in het waarheidsperspectief.
In het deelnemersperspectief echter zie je 'niets'.

[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 31-07-2016 23:48:43 ]

quote:

Op zondag 31 juli 2016 23:15 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Goed, dan zie je verandering als een transformatie met behoud van 'iets'. Dat 'iets' is de 'esse' van het essentialisme.

Het probleem:

In het deelnemersperspectief is er een chronisch gebrek aan 'esse'.

'Esse' is wat je ziet in het waarheidsperspectief.
In het deelnemersperspectief echter zie je 'niets'.

Metafysische speculatie van jouw kant. Daar kan ik niets mee.

quote:

Op maandag 1 augustus 2016 17:10 schreef laforest het volgende:

[..]

Metafysische speculatie van jouw kant. Daar kan ik niets mee.

De klassieke mechanica rust op de 3 bewegingswetten van Newton.
De eerste en de derde bewegingswet zijn equivalent met de wet van behoud van impuls.
De tweede bewegingswet is equivalent met de wet van behoud van energie.
De klassieke mechanica bestaat dus uit transformaties met behoud van energie en impuls.

Met andere woorden, veranderingen zijn transformaties met behoud van iets (de essentie).
In de klassieke mechanica speelt de vierimpuls de rol van 'essentie'.
Dat is concreet uitgewerkt en getoetst.

Alles dat geen essentie is, is een verschijnsel dat komt en gaat. Wat mensen belangrijk vinden in het leven is weinig essentieel. Er is vooral veel dat komt en gaat (geen behoud).

In de kwantummechanica is er een fundamentele rol voor toeval ingebouwd. Dat is een voorbeeld van 'niets' ingebouwd in een waarheidsmodel. Want wat is het verschil tussen 'zijn' en 'behoud'? Niets. Fundamenteel toeval is een gat in het behoud van informatie. Een gat in het 'behoud' is een gat in het 'zijn'. Dat gat is 'niets'.

[ Bericht 2% gewijzigd door deelnemer op 01-08-2016 20:37:35 ]

Dat "niets" komt op ons over als een interval van tijd, vanuit ons perspectief.
Uiteindelijk is er heeeeeel veeeel tijd, nog erger dan de wet van de grote getallen is er heel veel tijd. Voor een rots maakt het niets uit of iets een miljard jaar duurt, of een triljard, of een triljard, triljard.

Dat gat is tijd, in de tussentijd lijkt het alsof er niets gebeurt, omdat er niet veel verandert op die plek in de ruimte.

Voor het universum maakt het niets uit of dat er mensen zijn en behoud maakt ook niets uit. Want dat geldt alleen maar voor bewuste wezens, zoals wij.
Wij verzinnen al deze termen, zoals hoop, zoals geloof, zoals twijfel.

Ik denk dat materie wel energie is- en andersom, dus ik geloof in de wet van behoud van energie...maar: als alles in de ruimte uit elkaar drijft...dan is het als een kaarsje wat uitdooft...en op een gegeven moment heb je dan het laatste dwaallicht...de laatste ster.

Wat is dan de bron?
Want zolang wij dat niet weten, kan het zo maar eens afgelopen zijn...nee, nu niet overdrijven, want zolang wij het niet weten, weten wij het niet.

Wat voor ons mensen belangrijk is, is dat om te overleven.

Hebben wij een spiritueel bewustzijn nodig om te overleven, in de vorm van magisch denken?

Of kunnen we beter proberen om onszelf niet te bedriegen door logisch na te denken?

quote:

Op zaterdag 30 juli 2016 15:06 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Denk dat taoïsme hier een invulling op heeft, wat betreft hun concept van leegte. Ben alleen niet zo bekwaam in die filosofie.

Volgens mij is dat concept van 'leegte' vergelijkbaar met dat van Zen. Het betekent slechts dat wij onze waarnemingen invullen en die invulling vervolgens samengaat met onze waarneming.

quote:

Op vrijdag 29 juli 2016 11:49 schreef deelnemer het volgende:
Margriet van der Heiden had een aardig opinie stuk in het NRC van afgelopen zaterdag.

[..]

Het begrip 'niets' is alleen te begrijpen als de wereld meervoudig is.

Typisch dat ze met uitspraken als

quote:

Om elkaar dansend gooien ze elkaar voortdurend ‘dragerdeeltjes’ toe...
[....]
Volgens de regels van de quantummechanica ontstaan en vergaan er bovendien voortdurend spontaan deeltjesparen.

ontologisch een fysisch bestaan toedicht aan wat niks anders dan wiskundige boekhoudhulpmiddeltjes zijn.

quote:

Op maandag 1 augustus 2016 18:02 schreef deelnemer het volgende:

[..]

De klassieke mechanica rust op de 3 bewegingswetten van Newton.
De eerste en de derde bewegingswet zijn equivalent met de wet van behoud van impuls.
De tweede bewegingswet is equivalent met de wet van behoud van energie.
De klassieke mechanica bestaat dus uit transformaties met behoud van energie en impuls.

Met andere woorden, veranderingen zijn transformaties met behoud van iets (de essentie).
In de klassieke mechanica speelt de vierimpuls de rol van 'essentie'.
Dat is concreet uitgewerkt en getoetst.

Alles dat geen essentie is, is een verschijnsel dat komt en gaat. Wat mensen belangrijk vinden in het leven is weinig essentieel. Er is vooral veel dat komt en gaat (geen behoud).

In de kwantummechanica is er een fundamentele rol voor toeval ingebouwd. Dat is een voorbeeld van 'niets' ingebouwd in een waarheidsmodel. Want wat is het verschil tussen 'zijn' en 'behoud'? Niets. Fundamenteel toeval is een gat in het behoud van informatie. Een gat in het 'behoud' is een gat in het 'zijn'. Dat gat is 'niets'.

Dus nu is niets een gat? Dan is niets iets en dus niet niets.

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2016 13:29 schreef laforest het volgende:

[..]

Dus nu is niets een gat? Dan is niets iets en dus niet niets.

Lees eens wat Heidegger over het Nichts te melden had

quote:

Warum ist überhaupt Seiendes und nicht vielmehr Nichts? Das ist die Frage.

Zie ook
https://de.wikipedia.org/wiki/Nichts

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2016 13:29 schreef laforest het volgende:

[..]

Dus nu is niets een gat? Dan is niets iets en dus niet niets.

Alleen logisch is dat zo. Maar als ontologie meer omvat dan alleen logica, dan niet meer. Logisch gezien is het verschil tussen bestaan en niet-bestaan een negatie-teken. Als je in de logica de beschikking hebt over het negatie-teken, dan kun je in een tweewaardige logica beide in elkaar over laten gaan. Iedere ware stelling heeft een broertje, namelijk dat de negatie ervan onwaar is. Als 2 + 2 =/= 4 onwaar is, dan is 2 + 2 = 4 waar. Als je alle onware stellingen kent, ken je ook alle ware stellingen.

Ik heb vaak het gevoel dat de formele logica, zoals filosofen daar mee bezig zijn, te beperkt is. Zelfs in de wiskunde zijn er al extra elementen, zoals onze meetkundige intuities. Deze brengen inhoud met zich mee: fundamentele patronen (zoals ruimtelijke dimensies). Als je uitgangspunten kiest (fundamentele intuities), dan ga je ervan uit dat daarbuiten niets is. 'Niets' is dat waar je niet hoeft te gaan zoeken naar een verklaring. Ieder inhoudelijk startpunt impliceert een vorm van 'niets'. Dat 'niets' is niet wederom 'iets'.

Je kunt 'niets' zien als 'niet-banaan'. Dat is logisch juist. Maar het suggereert dat alles wat wel bestaat een banaan is. Een onnozele poging om te komen tot een inhoudelijk denkkader. Is er een beter startpunt, een zinniger inhoudelijk denkkader?

Ik zie het zo. Patroonherkenning is de grond achter al onze logica en inzicht. Dat is een natuurlijk gegeven vermogen, vergelijkbaar met zintuiglijke waarneming. Patronen in de ruimte zijn vaak gemakkelijk op te merken. Patronen in de tijdsrichting zijn moeilijker op te merken, omdat je er een geheugen voor nodig hebt. Maar juist deze patronen zijn interessant, omdat je daarmee meer grip krijgt op de toekomst.

De wetenschap rust inhoudelijk op het idee van causaliteit. Omdat de oorzaak in tijd aan het gevolg vooraf gaat, bepaalt het het verleden de toekomst. Is er een universeel geldig verband tussen twee opeenvolgende momenten van ieder (fysisch) systeem? Dat verband, als het bestaat, noemt men de bewegingswet (die in de natuurkunde samenvalt met de behoudswet in lokale vorm). In deze context is 'niets' een gat in de bewegingswet, net zoals een raam een gat in de muur is.

Deze langlopende metafysische lijn, die zich concentreert op patronen en hun tijdsontwikkeling, is zo fundamenteel voor ons denken over de wereld, dat het kan wedijveren met iedere alternatieve metafysica, in de keuze van een geschikt denkkader.

Voorbeeld. Wat is het verschil tussen 'zijn' en 'behoud'? Iets is gegarandeerd behouden als het niet kan veranderen. Iets dat niet kan veranderen, is een vast punt in de tijdsontwikkeling. Dat onveranderlijke deel kun je voorstellen als iets concreets, maar dat hoeft niet. Ook het metafysische kader zelf is onveranderlijk. Je kunt een conceptueel onderscheid aanbrengen tussen iets dat behouden is binnen een tijdsontwikkeling, en iets dat buiten de tijdsontwikkeling bestaat (het eeuwige metafysische kader). Maar hoe wil je dat onderscheid onderbouwen?

Conclusie: een ontologisch kader, dat uitgaat van vaste patronen in de tijdsontwikkeling, is net zo fundamenteel als het onderscheid tussen zijn en niet-zijn. Als het denkkader deterministisch is, dan zijn er twee essenties: het beginpunt en de bewegingswet. Al het veranderlijke dat erbinnen valt is een verschijnsel, alles dat erbuiten valt is 'niets'.

tl;dr: De werkelijkheid is kleiner dan de logische ruimte. Niet al het denkbare is mogelijk. Denk bijvoorbeeld aan tijdreizen.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 02-08-2016 16:58:08 ]

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2016 00:02 schreef tobetrue het volgende:
Dat "niets" komt op ons over als een interval van tijd, vanuit ons perspectief.
Uiteindelijk is er heeeeeel veeeel tijd, nog erger dan de wet van de grote getallen is er heel veel tijd. Voor een rots maakt het niets uit of iets een miljard jaar duurt, of een triljard, of een triljard, triljard.

Dat gat is tijd, in de tussentijd lijkt het alsof er niets gebeurt, omdat er niet veel verandert op die plek in de ruimte.

Dat is volgens mij 'de toekomst'.

quote:

Voor het universum maakt het niets uit of dat er mensen zijn en behoud maakt ook niets uit. Want dat geldt alleen maar voor bewuste wezens, zoals wij.
Wij verzinnen al deze termen, zoals hoop, zoals geloof, zoals twijfel.

Ik denk dat materie wel energie is- en andersom, dus ik geloof in de wet van behoud van energie...maar: als alles in de ruimte uit elkaar drijft...dan is het als een kaarsje wat uitdooft...en op een gegeven moment heb je dan het laatste dwaallicht...de laatste ster.

Wat is dan de bron?
Want zolang wij dat niet weten, kan het zo maar eens afgelopen zijn...nee, nu niet overdrijven, want zolang wij het niet weten, weten wij het niet.

Dat is, in mijn termen, een invulling van het waarheidsperspectief

quote:

Wat voor ons mensen belangrijk is, is dat om te overleven.

Hebben wij een spiritueel bewustzijn nodig om te overleven, in de vorm van magisch denken?

Of kunnen we beter proberen om onszelf niet te bedriegen door logisch na te denken?

Aanpakken, met gezond verstand. Dat is, in mijn termen, een deelnemersperspectief.

Maar zie:
- het deelnemersperspectief begint met wat voor ons belangrijk is --> doelen --> (over) leven
- het waarheidsperspectief heeft een ander startpunt. Het moet invulling geven aan het begrip 'met gezond verstand'

Omdat ze een ander startpunt hebben, hebben ze ook de neiging te botsen, zonder dat duidelijk te maken is welke van de twee voorrang heeft.

[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 02-08-2016 17:36:24 ]

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2016 14:41 schreef de_tevreden_atheist het volgende:

[..]

Lees eens wat Heidegger over het Nichts te melden had

[..]

Zie ook
https://de.wikipedia.org/wiki/Nichts

Heidegger heb ik vorig jaar gelezen voor uni.
Ben geen fan van Heidegger.
Taalkundige truckjes vind ik geen oplossing voor het probleem van het niets.
Niets kan principieel niet door mensen ervaren worden (Heidegger claimt dit van dieren). Ik ben wat dat betreft aan de kant van... Kant.
Het niets hoort bij het gedeelte wat buiten onze waarnemingen ligt, niets is geen onderdeel van wat wij kunnen ervaren en is transcendentaal.

[ Bericht 20% gewijzigd door laforest op 02-08-2016 17:48:54 ]

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2016 17:41 schreef laforest het volgende:

[..]

Ik ben wat dat betreft aan de kant van... Kant.
Het niets hoort bij het gedeelte wat buiten onze waarnemingen ligt, niets is geen onderdeel van wat wij kunnen ervaren en is transcendentaal.

Er zijn overtuigende voorbeelden van iets, dat je niet direct kunt waarnemen of ervaren en toch kunt achterhalen. Deze scheidslijn is daarom vaag.

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2016 10:16 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Volgens mij is dat concept van 'leegte' vergelijkbaar met dat van Zen. Het betekent slechts dat wij onze waarnemingen invullen en die invulling vervolgens samengaat met onze waarneming.

Heb je een interessant linkje naar dit onderwerp?

quote:

Op zaterdag 30 juli 2016 15:06 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Denk dat taoïsme hier een invulling op heeft, wat betreft hun concept van leegte. Ben alleen niet zo bekwaam in die filosofie.

Het eerste vers van de Tao Te King

quote:

The Tao that can be told of is not the eternal Tao;
The name that can be named is not the eternal name.
The Nameless is the origin of Heaven and Earth;
The Named is the mother of all things.
Therefore let there always be non-being, so we may see their subtlety,
And let there always be being, so we may see their outcome.
The two are the same,
But after they are produced, they have different names.
They both may be called deep and profound.
Deeper and more profound,
The door to all subtleties!

bron

Being en non-being zijn hetzelfde (The Nameless). Ze gaan in elkaar over.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 03-08-2016 18:28:45 ]