Nieuwe president Filipijnen: doodstraf weer invoeren en schieten op cr

President Filipijnen roept burgers op om verslaafden te vermoorden

Rodrigo Duterte houdt zijn hand op de bijbel als hij wordt beëdigd. Deze wordt vastgehouden door zijn dochter. © EPA

De 71-jarige Filipijnse politicus gaat er prat op dat hij keihard optreedt tegen misdadigers. Als burgemeester van Davao City voerde hij al een zerotolerancebeleid. De stad van anderhalf miljoen inwoners veranderde van de 'moordhoofdstad' van de Filipijnen in wat reisorganisaties de vreedzaamste stad van Zuidoost-Azië noemen. Duterte ontkent iets te maken te hebben met doodseskaders die drugshandelaren, criminelen, bendeleden en andere ordeverstoorders uit de weg zouden ruimen.

Donderdag hield hij een korte toespraak in het presidentieel paleis, waarin hij al een 'genadeloze' en 'aanhoudende' strijd tegen de misdaad beloofde. 's Avonds bracht Duterte een bezoek aan een sloppenwijk in de hoofdstad Manilla, waar hij grof tekeer ging over drugsdealers en verslaafden.

'Vermoord hen maar'
'Deze hoerenzonen verwoesten onze kinderen', aldus de president tegenover een menigte van ongeveer 500 mensen. 'Ik waarschuw jullie, ga die weg niet op, zelfs niet als je een politieman bent, want ik zal je echt vermoorden. (...) En als jullie verslaafden kennen, ga je gang en vermoord hen zelf maar want het zou wel erg pijnlijk zijn om ze te laten vermoorden door hun eigen ouders.'

Duterte herhaalde één van zijn campagneslogans: dat het een goed idee is om begrafenisondernemer te worden omdat er onder zijn bewind goed geld valt te verdienen in deze branche. 'Ik verzeker je, je gaat niet failliet. Als de zaken slecht gaan, zal ik de politie instrueren hun werk sneller te doen zodat de mensen hun geld kunnen verdienen.'

Bron

Hehe. Genot. Ik geniet hiervan.

'Duterte Harry' belooft het volk 'een baai vol lijken'



Voormalig aanklager en burgemeester Rodrigo Duterte gaat aan de slag als de nieuwe president van de Filipijnen. Hij is berucht om zijn genadeloze aanpak van de misdaad en zou als burgemeester zelfs doodseskaders in hebben gezet om honderden criminelen te doden. Bij wat hij zegt verbleekt de retoriek van Donald Trump. Een belofte in quotes.

Je kunt veel zeggen van Duterte, maar niet dat hij op genuanceerde en afstandelijke wijze praat over zijn beloftes en gedrag. Duterte, bijgenaamd 'Duterte Harry' of 'De Bestraffer' is berucht om zijn bijzondere uitspraken. En zijn hardheid.

Misdaad
De strijd tegen misdaad en corruptie staat voor hem voorop. ,,Vergeet de mensenrechten. Ik ga doen wat ik ook als burgemeester deed. Jullie drugsdealers, overvallers en lamstralen, jullie kunnen beter verdwijnen. Want ik vermoord jullie. Ik dump jullie in de baai van Manilla en mest de vissen daar vet.'' De baai van Manilla zou vol komen te liggen met lijken als hij zijn zin zou krijgen.

Zijn afkeer tegen verdovende middelen is minstens zo groot als tegen boeven. Hij is ook niet van plan erg veel onderscheid te maken in gebruikers. ,,Mijn kinderen gebruiken geen illegale drugs, maar mijn bevel zal zijn om te doden, ook als het mijn eigen familie is. ''

Bron

Rodrigo Duterte legt de eed af


Duterte legt de eed af terwijl zijn dochter de bijbel vasthoudt.

In Manila heeft Rodrigo Duterte de eed afgelegd als 16e president van de Filipijnen. Duterte, 71, won in mei de presidentsverkiezingen met 39 procent van de stemmen. Hij is omstreden wegens zijn onorthodoxe uitspraken over de bestrijding van misdaad en corruptie. Tijdens zijn eerste toespraak als president vroeg Duterte het vertrouwen van de bevolking en beloofde hij dat hij in zijn strijd tegen de misdaad en corruptie steeds de wet zou naleven.

De immens populaire Duterte was tot voor kort burgemeester van de stad Davao. Hij staat bekend om zijn buitenissige stijl. Zijn aanhangers hopen dat hij het land hiermee nieuwe impulsen zal geven, maar critici zijn bang dat zijn dreigementen om misdadigers te bestraffen met de doodstraf meteen ook de doodsteek voor de democratie zullen betekenen.

Tijdens zijn eerste toespraak als president beloofde hij "een meedogenloze en volgehouden" strijd tegen corruptie, misdaad en illegale drugs. Om de onrust rond zijn figuur weg te nemen voegde hij er meteen aan toe dat hij daarbij steeds de wet zou naleven. Hij beloofde wel ingrijpende veranderingen in de bestrijding van de misdaad, armoede en corruptie.

Duterte zei tijdens zijn campagne dat hij de doodstraf weer wil invoeren en de veiligheidsdiensten het recht geven om op misdadigers te schieten en te doden. "Ik weet dat er mensen zijn die mijn methode om de criminaliteit te bestrijden niet goedkeuren. Ze zeggen dat mijn methodes onorthodox en op de rand van illegaal zijn", zei hij daarover vandaag.

Duterte vroeg het Congres en zijn critici om zijn ideeën te bekijken vanuit het standpunt van de slachtoffers en hem toe te laten zijn job te doen. "Als advocaat en voormalig aanklager ken ik de limieten van de macht en autoriteit van de president. Ik weet wat wettelijk is en wat niet. Jullie doen jullie job, ik de mijne."

Vertrouwensprobleem
Volgens Duterte zijn de problemen in zijn land het gevolg van een "giftige sociale aandoening" die diep snijdt in het moreel van het volk. "Ik zie bij de mensen een uitholling van het vertrouwen in onze leiders, in het gerecht en in het vermogen van onze ambtenaren om het leven van de mensen beter, veiliger en gezonder te maken."

De nieuwe president wil ook het land federaliseren. De Filipijnen worden nu vooral geleid vanuit de hoofdstad, "imperiaal Manila", zoals Duterte - zelf afkomstig uit de door conflicten geteisterde regio Mindanao - het stelt.

Onder Dutertes voorganger, Benigno Aquino, kenden de Filipijnen jaarlijkse een gemiddelde economische groei van 6,3 procent, het beste resultaat van de vijf belangrijkste economieën in Zuidoost-Azië. Zijn tegenstanders vrezen dat daar met het aantreden van Duterte een einde aan zal komen. De nieuwe president zei vandaag dat hij later zijn economische plannen zou bekendmaken.

Bron

President beschuldigt Filipijnse politietop



De nieuwe Filipijnse president Rodrigo Duterte heeft dinsdag vijf commissarissen van de politie publiekelijk beticht van banden met de drugshandel. In een televisietoespraak beschuldigde hij hen ervan drugssyndicaten te beschermen en bij te dragen aan de "achteruitgang van wet en orde".

Drie van de door Duterte genoemde commissarissen zijn inmiddels afgezwaaid; een is tegenwoordig burgemeester. De twee die nog in actieve dienst waren, zijn door hem de laan uitgestuurd. Een van de genoemde commissarissen, Vicente Loot, wees de beschuldiging van de hand. "Ik word nu publiekelijk berecht. Ik hoop dat ik de kans krijg degene die mij beschuldigt in de ogen te zien en mijn naam te zuiveren."

Duterte heeft gezworen drugshandel en corruptie snoeihard aan te pakken. Sinds hij zijn ambt vorige week aanvaardde zijn al dertig veronderstelde drugshandelaren in confrontaties met de politie gedood. "Het wordt een vuile strijd, het wordt een bloedige strijd. Ik excuseer mij niet", zei Duterte. "Als openbaar gezag ligt de wettelijke verantwoordelijkheid geheel en al bij mij."

Bron

Zorg over executies drugsdealers Filipijnen



Een groep Filipijnse advocaten heeft alarm geslagen over het optreden van de politie sinds Rodrigo Duterte tot president werd gekozen. Na de verkiezingen in mei heeft de politie meer dan honderd mensen gedood die werden verdacht van drugshandel, verkrachting of autodiefstal. Duterte voerde campagne met de belofte snoeihard op te treden tegen misdaad, inclusief oproepen tot buitengerechtelijke executies.

"Het drugsgevaar moet gestopt worden", zei Edre Olalia van de advocatenbond NUPL, "maar de kennelijke standrechtelijke executies van beweerde druggebruikers of kleine drugsdealers moeten ook stoppen."

Het Nieuwe Volksleger, een maoïstische guerrillagroep, gaf zondag een verklaring uit waarin het steun betuigde aan de oorlog tegen drugs van Duterte. Het NLA zei mogelijk eigen operaties te beginnen tegen militairen, politieagenten en lokale bestuurders die zich met de drugshandel inlaten.

Bron

Hehe. Dit wordt ouderwets genieten de komende maanden. Deze man gaat duizenden doden maken de komende maanden. Geen twijfel over. Ouderwets keihard.

quote:

Op dinsdag 5 juli 2016 17:57 schreef hooibaal het volgende:
Ik weet niet hoe fanatiek de diplomatieke banden tussen Nederland en de Filipijnen zijn, maar die zouden meteen bevroren moeten worden. Met dit soort figuren, gekozen of niet, moet je geen zaken willen doen.

Zal wel meevallen. Een straatarm land van ruim 100 miljoen inwoners. De Nederlandse economie alleen al is 4,5 keer groter met 17 miljoen inwoners. Ik schrijf deze man niet af. Geef hem een jaar en we zullen opmaken wat de resultaten zijn.

quote:

Op dinsdag 5 juli 2016 20:51 schreef JubaUrbicus het volgende:
Prachtige gozer De taal die hij uitspreekt is de enige die enigszins werkt in dat soort landen. We want more

Hehe, het wordt genieten.

Al 45 moorden in eerste vier 'drugsoorlog-dagen' van Filipijnse president

Filipijnse begrafenisondernemers halen een lichaam op van een vermoorde drugsdealer in de Filipijnse hoofdstad Manila. © EPA

In de eerste vier dagen na de beëdiging van de omstreden nieuwe president van de Filipijnen zijn zeker 45 vermoedelijke drugssmokkelaars om het leven gebracht. Dit meldt nieuwszender Al Jazeera. De doden vielen na een oproep van president Duterte om drugsverslaafden te vermoorden. Deze oproep was gericht aan burgers.

De meeste vermoedelijke dealers waren met vuurwapens gedood door de politie, maar ook werden twee lichamen gevonden onder een bekende brug in de hoofdstad Manila. De gezichten van de slachtoffers waren omwikkeld met ducttape en op hun shirts stond de boodschap: 'Volg mijn voorbeeld niet, ik ben een dealer.' Niet alleen dealers, maar ook corrupte politieagenten moeten oppassen, waarschuwde de hoogste politieman van de Filipijnen. Tegen verdachte agenten zei hij dat hij niet zou aarzelen om 'hun verjaardag te veranderen in 2 november', een verwijzing naar de Dag van de Doden, een grote religieuze feestdag op de Filipijnen.

Dinsdag betichtte Duterte vijf commissarissen en plein publique van banden met de drugshandel. Hij beschuldigde hen ervan drugssyndicaten te beschermen en bij te dragen aan de 'achteruitgang van wet en orde'. Drie van de door Duterte genoemde commissarissen zijn inmiddels afgezwaaid; een is tegenwoordig burgemeester. De twee die nog in actieve dienst waren, zijn door hem de laan uitgestuurd.

'Deze hoerenzonen verwoesten onze kinderen'
De 71-jarige president Duterte dweept met zijn keiharde zerotolerancebeleid. Hij ontkent iets te maken te hebben met bendes die drugshandelaren, criminelen, bendeleden en andere ordeverstoorders uit de weg zouden ruimen, maar aarzelt niet zijn politiekorps en burgers in te schakelen als het op drugsmoorden aankomt. Zo zei hij vorige week tijdens een toespraak in Manila: 'Deze hoerenzonen verwoesten onze kinderen. Ik waarschuw jullie, ga die weg niet op, zelfs niet als je een politieman bent, want ik zal je echt vermoorden. (...) En als jullie verslaafden kennen, ga je gang en vermoordt hen zelf maar, want het zou wel erg pijnlijk zijn om ze te laten vermoorden door hun eigen ouders.'

Duterte herhaalde tijdens deze toespraak één van zijn campagneslogans: dat het een goed idee is om begrafenisondernemer te worden, omdat er onder zijn bewind goed geld valt te verdienen in die branche. 'Ik verzeker je, je gaat niet failliet. Als de zaken slecht gaan, zal ik de politie instrueren hun werk sneller te doen zodat de mensen hun geld kunnen verdienen.'

Bron

Vijf redenen waarom de nieuwe Filipijnse president Duterte geen 'Filipijnse Trump' is



Op 30 juni zal Rodrigo Duterte de eed afleggen als president van de Filipijnen. Toen hij begin mei de presidentsverkiezingen won, was de commentaar in de internationale pers niet mals. Hij werd vergeleken met de flamboyante, Amerikaanse presidentskandidaat Donald Trump en weggezet als een Filipijnse versie op steroïden.

De aandacht ging vooral naar de krachttermen die hij te pas en te onpas gebruikt, naar zijn dikwijls zeer uitgesproken standpunten die zelden op een verfijnde manier verwoord worden en naar zijn ronduit misplaatste en smakeloze grappen. Hij veinsde verontwaardiging dat hij niet werd uitgenodigd voor een groepsverkrachting; hij zou de baai van Manilla dempen met lichamen van drugsdealers; noemde de Paus een hoerenzoon en meer van dat fraais.

Over alle negatieve kritiek die men op Duterte kan maken, hoeven we het hier dus niet te hebben. De gebeurtenissen van de afgelopen weken laten toe om een meer genuanceerd portret te schetsen. Laat ons hier dus even inzoomen op vijf redenen waarom miljoenen vooral arme Filipino’s hun hoop hebben gesteld op president Duterte en waarom zij nu uitkijken naar zijn presidentschap.

1. Duterte kiest voor een boer als minister van landhervorming
De aanstelling van Rafael “Ka Paeng” Mariano tot minister van landhervorming is een geste waarvan de symboliek nauwelijks te overschatten is. De Filipijnse republiek is altijd al een schouwspel geweest waarin de ene elitaire familie de andere aflost aan de macht. Boeren of arbeiders hebben daarin nog nooit een rol van betekenis gespeeld.

Een derde van de beroepsbevolking is nochtans actief in de landbouw en een meerderheid van die Filipijnse boeren is geen eigenaar van de grond die ze bewerken. Het landhervormingsprogramma dat de Filipijnse overheid eind jaren ‘80 lanceerde heeft daar nauwelijks verandering in gebracht. Grootgrondbezit is nog altijd een keiharde realiteit op het Filipijnse platteland.

Ka Paeng – het voorvoegsel ‘ka’ staat voor kameraad, ‘Paeng’ is een roepnaam – is een levende legende in de Filipijnse boerenstrijd. Hij heeft meer protestacties geleid tegen het ministerie van landhervorming dan gelijk welke andere Filipijnse boerenleider. Als voorzitter van de meest militante boerenvakbond, KMP, heeft hij zich altijd verzet tegen het landhervormingsprogramma van de overheid dat volgens hem enkel de grootgrondbezitters en de multinationals ten goede is gekomen.

Wat Ka Paeng echt zal kunnen realiseren als minister voor landhervorming is onduidelijk. Momenteel heeft de overheid geen actief landhervormingsprogramma meer. Hij heeft al gezegd dat hij in de eerste plaats een onderzoek wil naar de huidige landverdeling in het land. Bovendien zwoer hij al dat er onder zijn ministerschap geen arme boeren van hun land zouden verdreven worden.

Duterte toonde zich trouwens ook op andere vlakken al een bondgenoot van de kleine boeren. Zo wil hij de lokale markt ondersteunen zodat het land geen rijst of andere landbouwgewassen uit het buitenland moet invoeren. De Filipijnen was ooit zelfvoorzienend voor rijst maar werd een netto importeur sinds de Wereldhandelsorganisatie in voege kwam. Hij sprak zich ook uit tegen de conversie van landbouwgrond van kleine boeren naar plantages en andere grootschalige landbouwproductie.

2. Duterte schrikt er niet voor terug om in te gaan tegen de multinationals
Duterte komt van het zuidelijke eiland Mindanao waar in de voorbije jaren de strijd tussen de inheemse bevolking, de Lumad, en de grote mijnbouwmultinationals op de spits werd gedreven. In 2015 documenteerde de internationale mensenrechtenorganisatie Global Witness niet minder dan 22 moorden op Lumad omwille van hun activisme tegen multinationale ondernemingen.

In zijn overwinningsspeech legde Duterte meteen de vinger op de wonde: ‘Het probleem met grote mijnbedrijven is dat ze ons land vernielen. Alle grootschalige mijnbouw moet stoppen.’ Hij is van mening dat mijnbouw aan alle Filipino’s zou moeten ten goede komen. Deze uitspraken vielen uiteraard in goede aarde bij de inheemsen en de milieubeweging. Bovendien benoemde hij Gina Lopez, een bekende milieuactiviste en tegenstandster van grootschalige mijnbouw, aan het hoofd van het ministerie van milieu en natuurlijke rijkdom.

Maar ook zijn uitspraken over de arbeidswetgeving en zijn benoemingen aan het hoofd van het ministerie van arbeid worden met argusogen gevolgd in de hoofdkwartieren van multinationals. Tijdens de campagne sprak hij zich al uit tegen de trend tot onderaanneming. Bovendien benoemde hij een vakbondsleider van de progressieve vakbond KMU, Joel Maglungsod, tot onderminister van arbeid. Die heeft alvast beloofd dat hij ervoor gaat zorgen dat de regelgeving op de onderaanneming grondig herzien zal worden. Het onderbrengen van lokale productie in onderaanneming is immers een beproefde truc van multinationals om kosten te besparen, lonen te drukken en de vakbonden te ontlopen.

3. Duterte wil openbare dienstverlening en sociale bescherming uitbouwen
Sinds 1988 is Duterte bijna onafgebroken de sterke man van Davao City, met 1,6 miljoen inwoners de derde grootste stad van de Filipijnen. In deze periode moest hij twee keer de burgemeesterssjerp aan een rivaal laten omwille van de beperkingen op het aantal opeenvolgende mandaten. Sinds 2001 omzeilt hij die beperking door het mandaat van burgemeester af te wisselen met zijn dochter Sara. De bevolking van de stad kan zich Davao nog nauwelijks voorstellen zonder Duterte aan het roer.

Zijn succes in de lokale politiek is onder andere een gevolg van zijn prioriteit voor sociale dienstverlening en diezelfde prioriteiten nam hij mee naar het nationale niveau. Duterte vermeldde tijdens de presidentscampagne landbouw, onderwijs en gezondheidszorg als zijn top 3 belangrijkste begrotingsposten. Zo wil hij bijvoorbeeld dat elk hospitaal, ook de meest luxueuze private ziekenhuizen, een bepaald deel van de capaciteit ter beschikking moet houden voor arme patiënten, op kosten van de staat.

Geld is er genoeg, volgens Duterte. Hij verwijst onder andere naar de ‘sin taxes’, de taks op tabaksproducten en alcoholische dranken. Maar hij wil ook de inkomsten uit loterijen en casino’s grotendeels aanwenden voor onderwijs en gezondheidszorg. Een andere concrete maatregel die hij aankondigde is een spectaculaire verhoging van de pensioenen die uitbetaald worden door het officiële pensioensysteem.

Hij nam ook stelling in tegen de verdrijving van krottenwijkbewoners zonder hervestiging. Hij plant “satellietsteden” waar voldoende werkgelegenheid moet zijn alvorens er mensen heen worden gebracht. Dit kadert in een langetermijnvisie om miljoenenstad Manilla te ontlasten door het platteland te ontwikkelen.

Ook in de sociale sfeer deed hij trouwens een interessante benoeming. De portefeuille van sociale zaken en welzijn ging naar Judy Taguiwalo, een feministisch activiste en professor aan de University of the Philippines. Voor haar academische carrière was ze één van de leidsters van het verzet tegen dictator Marcos. Daarvoor ging ze tweemaal de gevangenis in. De eerste keer wist ze te ontsnappen en de tweede keer bracht ze er een kind ter wereld. Kort na haar benoeming deed de ‘mugshot’ van de jonge Judy, 43 jaar geleden bij haar eerste arrestatie, de ronde op de sociale media om haar street credibility te onderstrepen. ‘A woman’s place is in the struggle’ is nog altijd haar lijfspreuk.

4. Duterte gaat voor vrede in plaats van confrontatie
Meteen na zijn verkiezing stak Duterte een hand uit naar de Communistische Partij van de Filipijnen en naar het Nationaal Democratisch Front, dat al bijna 50 jaar een brede revolutionaire beweging aanstuurt en via het New People’s Army een gewapende strijd voert op het platteland van de Filipijnen. Het is geweten dat Duterte goede contacten heeft met de communistische guerrilla op Mindanao. Als burgemeester werd hij regelmatig opgetrommeld om in de bergen van Mindanao de vrijlating van gevangen genomen soldaten of politiemannen te organiseren.

De titel van Duterte’s televisieprogramma op de lokale TV was trouwens “Gikan sa Masa, Para sa Masa”, een vertaling van één van de fameuze citaten van Mao Tse-tung. ‘From the masses, to the masses’ was ook het motto van Duterte’s campagneleiding, die de verkiezingscampagne meer uitbouwde als een massabeweging dan als een politieke campagne. Nochtans werd zijn gooi naar het presidentschap niet gesteund door de communisten, noch door parlementair links. Zij steunden een andere kandidate.

Dat weerhield Duterte er dus niet van om kort na zijn verkiezingsoverwinning al een onderhandelingspanel op de been te brengen om de vredesonderhandelingen met de revolutionaire beweging nieuw leven in te blazen. Inmiddels is er al een eerste verkennende ronde achter de rug – in Oslo, onder auspiciën van de Noorse regering – en werd een agenda opgemaakt voor vredesonderhandelingen die in juli van start moeten gaan. Duterte beloofde om intussen alvast te ijveren voor de vrijlating van de politieke gevangenen.

Deze plotse stroomversnelling is opmerkelijk aangezien de vredesonderhandelingen met het Nationaal Democratisch Front al meer dan vijftien jaar in het slop zitten. Onder de vorige president, Noynoy Aquino, en diens voorgangster, Gloria Macapagal-Arroyo, werd altijd een harde, militaristische lijn aangehouden tegenover de guerrilla. Het onderscheid tussen legaal en gewapend verzet werd daarbij door de overheid bewust vervaagd. De aanhoudende politieke moorden zijn daarvan het gevolg.

De toenadering tussen Duterte en het Nationaal Democratisch Front doet nu de hoop rijzen voor een verbetering van de mensenrechtensituatie. Bovendien laat Duterte ook niet na om er op te wijzen dat de oorzaak van het gewapend verzet ligt in de sociale onrechtvaardigheid. Hij is er zich dus van bewust dat hij ook iets zal moeten doen aan die grondoorzaken, en toont zich bereid om met de communisten te onderhandelen over sociale en economische hervormingen.

Ook ten opzichte van het gewapende moslimverzet in Mindanao is Duterte een bruggenbouwer. Het Moro Islamic Liberation Front was goed op weg om een vredesakkoord te sluiten met de regering van president Aquino, tot een vuurgevecht waarbij tientallen doden vielen, begin vorig jaar stokken in de wielen stak. Bovendien is er ook de rivaliserende islamitische verzetsgroep, het Moro National Liberation Front, dat dit akkoord met hun rivalen juist afwees. Duterte heeft goede contacten met beide, ging al praten met hun leiders en beloofde ook met hen zo vlug mogelijk aan tafel te gaan zitten.

5. Duterte wil een onafhankelijk buitenlands beleid voeren
Duterte een Filipijnse Trump? Die idee strookt ook al niet met ‘s mans ideeën over het buitenlands beleid van zijn land. Als ex-kolonie van de Verenigde Staten is de Filipijnen sinds de onafhankelijkheid in 1946 altijd een hondstrouwe bondgenoot geweest. Het land is ook een schakel in de militaire afschrikkingsgordel die de VS rond China aanleggen. Het territoriaal conflict tussen China en verschillende buurlanden over enkele eilanden in de Zuid-Chinese Zee komt in die strategie niet ongelegen.

“Onze politieke koers in dit conflict zal enkel gebaseerd zijn op de Filipijnse belangen,” verklaarde Duterte over dit conflict. Voor alle duidelijkheid voegde hij eraan toe dat hij niet van plan is om zijn houding ten opzichte van China te laten dicteren door de VS. In tegenstelling tot zijn voorganger heeft Duterte trouwens al opmerkelijk verzoenende taal gesproken tegenover China.

Dat Duterte niet bang is om de VS tegen te spreken toonde hij al als burgemeester van Davao. Bij een bizar incident in 2002 was hij de enige Filipijnse beleidsmaker die protesteerde toen Amerikaanse FBI-agenten een landgenoot evacueerden uit een ziekenhuis in zijn stad. De man ontsnapte aldus aan vervolging, want hij werd er onder politiebewaking verpleegd nadat hij gewond raakte bij een ontploffing in zijn hotelkamer waar hij explosieven had opgeslaan.

Recent verbood hij het Amerikaanse leger, dat zeer actief is op Mindanao, om gebruik te maken van de luchthaven van zijn stad voor vluchten met drones. Het zijn maar twee van de incidenten die hem weinig geliefd maken in Washington. Het is ongezien voor een Filipijnse president.

Duterte als een Filipijnse Trump wegzetten is dus ongepast. Behalve de onweerstaanbare drang om onconventionele en controversiële uitspraken te doen, heeft hij weinig gemeen met de Amerikaanse presidentskandidaat. Of hij de grote verwachtingen van de ‘masa’ kan waarmaken, blijft echter koffiedik kijken.

Het enigma Duterte is echter niet gespeend van tegenstrijdigheden. Hij benoemt Ka Paeng als minister van landhervorming, maar zijn campagne werd wel gefinancierd door grootgrondbezitter Antonio Floirendo, de koning van de bananenplantages. Hij spreekt zich uit tegen onderaanneming en benoemt een vakbondsman van KMU, maar in thuisstad Davao gaat zijn zoon (en vice-burgemeester) Paolo de confrontatie aan met stakers van diezelfde vakbond die een reguliere tewerkstelling eisen van een Japanse firma.

Duterte zou niet de eerste Filipijnse president zijn die zijn verkiezingsbeloften niet nakomt en die de ‘masa’ teleurstelt. Maar tegelijkertijd zijn vele van zijn initiële beleidsdaden zo verschillend van al zijn voorgangers dat het onredelijk zou zijn om hem niet het voordeel van de twijfel te geven.

Bron

Kijk hem bij zitten met zijn eenvoudige t-shirt als de Amerikaanse ambassadeur van de Filipijnen op bezoek komt.

quote:

Op vrijdag 8 juli 2016 21:47 schreef Eufonie het volgende:
Sowieso, held

"I do not care if I burn in hell for as long as the people I serve live in paradise."
- Rodrigo Duterte