The Last Shadow Puppets #7 - Op naar NYC!

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 17:29 schreef NiceTry het volgende:
Leuk om te lezen, maar de volgende dag werken?! Wat een arbeidsethos

't Zal een eeuwige discussie blijven: istie dronken of doetie alsof?

Ik zet m'n geld op doen alsof

Ik vind het album eigenlijk een beetje tegenvallen. Aviaton klinkt heel veelbelovend, maar de rest... ik dut er een beetje bij in.

quote:

Op zaterdag 23 april 2016 15:26 schreef bloodymary1 het volgende:
Ik vind het album eigenlijk een beetje tegenvallen. Aviaton klinkt heel veelbelovend, maar de rest... ik dut er een beetje bij in.

Ik vind het juist een heel goed album. Enige nummer wat ik skip is the dream synopsis maar ik skip altijd die ultra trage nummers van Turner. Slaapverwekkend idd

quote:

Op zaterdag 23 april 2016 12:35 schreef Griebus het volgende:

[..]

Ik zet m'n geld op doen alsof

Ik weet het wel zeker als je dronken bent kun je echt niet zo goed spelen. Bovendien neemt Alex het muzikant zijn veel te serieus om dat te verpesten met een drankje.

Mijn man is gitarist en zegt zelf ook dat met een paar biertjes op het meteen niet meer zo soepel gaat.

Dus loepzuiver zingen én spelen terwijl je dronken bent? Onmogelijk.

In Paradiso vond ik het sowieso opvallend dat ie in het begin veel dronkener overkwam dan later.

quote:

Op woensdag 20 april 2016 14:52 schreef AMDB het volgende:

[..]

Sorry! Ontzettend druk geweest sinds het concert met werk!

Anyway, bij deze een 'kort en bondig' verslag.

Ik moet zeggen dat de aanloop in de weken voor het concert vrij stressvol waren. Het zit namelijk zo, ik woon en werk in Toronto, Canada en heb hier een werkvergunnning. Voor mijn werk ben ik echter vrij vaak in de VS en passeer de grens dan ook vrij regelmatig (m'n paspoort begint aardig volgestempeld te raken). Voor de VS geen werkvergunning momenteel. Ongeveer een maand voor het concert wist de US Immigration me te melden dat mijn ESTA niet voldoende was voor wat ik deed, ze lieten me echter wel naar binnen die keer, maar volgende keer zou ik een vergunning nodig hebben (wat met deze korte termijn natuurlijk onmogelijk is). Jammer genoeg moest ik in de week voor het concert nog een keer naar de VS (inreizen voor prive zou wel mogelijk zijn). Dus zonder werkvergunning, richting immigratie, hopen op een coulante ambtenaar. Als ik er nu uitgepikt zou worden had ik een grote kans dat ik mijn ESTA kwijtraakte en voor alle reizen naar de VS een visum aan zou moeten vragen (en met nog een week te gaan zou dat niet gunstig zijn voor mijn concertbezoek ).

Echter had ik nu de meest gemakkelijke Immigrations Officer en kon bijna direct doorlopen. Wekenlang voor niks gestresst (kennelijk vind ik het erger om een TLSP concert te missen dan dat ik mijn werk niet goed kan doen door een ban in de VS ).

Anyway, vrijdagavond vooraf richting NYC, vriendin mee die ze nog nooit gezien had. Paar toffe dagen in New York doorgebracht om eindelijk op de laatste avond van ons verblijf richting Webster Hall te gaan. De rij voor het concert was kwartier voor opening al erg lang en stond vol met veelal leeftijdsgenoten.

De zaal was erg vergelijkbaar met Paradiso! Maar dan net iets fijner zelfs en zonder dat irritante licht uit de kerkramen. Voorprogramma met Avery (weet z'n voornaam even niet meer) was erg tof. Zeer degelijke muziek en goed te doorstaan (ik haat voorprogramma's).

Toen was het eindelijk, na 7,5 jaar wachten, tijd voor de Puppets! Eigenlijk valt er niet zo heel veel te vertellen, was vrij vergelijkbaar met al jullie verhalen, maar zal even wat toffe details doorgeven:

• Alex was de spraakzame van de 2. Bijna geen interactie vanuit Miles. Echt bijna helemaal niks.

• Geweldig moment als Alex tijdens Meeting Place tergend langzaam zijn hand uitsteekt naar meisjes in het publiek en op een klein aantal centimeters blijft hangen en z'n hand wegtrekt voordat ze hem aan kunnen raken. Na het refrein geeft ie uit beleefdheid toch nog wel een handje.

• "Some punk I went to school with.

• Miles en Alex die elkaar over het podium 'plagen' tijdens EYCTE

• Alex blijft toch een niet natural performer. Iemand die dronken een rockstar nadoet. Volgens mij was hij ook niet echt dronken, gezien z'n briljante timing, is volgens mij onmogelijk.

• Pattern i.p.v. Used To Be My Girl

• Alex grapje om 'to break the ice': What does a dancer mean when he says 5, 6, 7, 8?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Absolute hoogtepunt was Sweet Dreams, TN. Geweldige balans tussen oude en nieuwe nummers. I.p.v. I want you had ik liever wat extra gehoord van de nieuwe plaat (Used To Be My Girl bv.).

Al met al was het een geweldige avond. Wel jammer dat ik een paar typische Amerikaanse snollen achter me had staan die na een half nummer al dom aan het schreeuwen waren.

"This is like the best concert ever!!"

"I so want to have sex with him!!"

"I saw him today and he was like so cute, his face is so cute!!"

Gelukkig tijdens het concert wat afstand kunnen nemen

Ze speelden trouwens echt lang en laat. Begonnen om 22.15 en waren om 23.45 pas klaar. Om middernacht pas weer in het hotel en om 3.30 alweer op weg naar het vliegveld (volgende ochtend gewoon aan het werk).

Stiekem nog aan zitten denken om afgelopen weekend nog naar SF te gaan, maar is er niet van gekomen.

SF was trouwens uitverkocht, maar kaarten waren aan de straatstenen niet te slijten. Uiteindelijk halve prijs moeten verkopen.

Tof verslag

Ik ga in oktober naar Canada (vliegen op Toronto) en noordoost VS dus kom maar op met de tips

Ben ik weer. Zo veel te vertellen, niet weten waar te beginnen. Letterlijk bij het begin dan misschien? Voorprogramma Alexandra Savior. Een paar maanden terug dachten we gekscherend nog dat ze misschien wel helemaal niet bestond, en ondertussen heb ik d’r 3 keer live gezien. Ik heb mijn best gedaan: https://www.youtube.com/p(...)wUEI7zEof0JVoUNy-Zat


De oostkust had het ook erg goed met Cameron Avery, maar dit was natuurlijk een schot in de roos. Een album geproduceerd door James Ford, liedjes meegeschreven en mede ingespeeld door Alex Turner. En ze maakte alle verwachtingen waar. Ontwapend op het podium, sterke liedjes, het komt niet vaak voor dat ik erg uitkijk naar een voorprogramma, maar zij kreeg het voor elkaar, en een paar van haar liedjes spookten de hele trip door m’n hoofd. James Ford zat in de zaal in LA, evenals de manager van AM/TLSP. En ook Miles en Alex keken af en toe mee vanuit de coulissen. Leuk dat ze 3 keer een iets andere set speelde:

quote:

The Fillmore, San Fransisco, CA, 17-04-2016:

Frankie

Bones
Mirage

Audeline

Cupid Shoots To Kill

Risk

Mystery Girl

The Catalyst, Santa Cruz, CA, 18-04-2016:

Frankie

Bones

Mirage

Audeline

Girlie

Risk

Mystery Girl

Ace Hotel Theatre, Los Angeles, CA, 20-04-2016:

Frankie

Bones

Mirage

Vanishing Point

Audeline

Girlie

Risk

Mystery Girl

’Cupid Shoots To Kill’ was exclusief voor San Francisco. In Santa Cruz debuteerde ze ‘Frankie’. En in Los Angeles deed ze die, plus voor het eerst ‘Vanishing Point’, een liedje extra, 9 in totaal over de 3 optredens. Schattig hoe ze steeds zelf de setlist van haar monitor haalde en meenam na afloop van de shows.

Haar begeleidingsband is PAPA uit LA die ze steevast voorstelde als “my friends”. Goede dynamiek (‘Mystery Girl’) en elke avond even strak. Ze was zelf een beetje pitchy af en toe. In het begin stoorde ik me aan haar blasé houding, het gerol met de ogen en het pruilmondje. En de geforceerde “onschuldig ogend meisje vloekt in every other liedje”-truc werkte ook niet op mij. Maar richting de derde show wist ik zeker dat het meer verlegenheid dan nonchalance was. Dat komt heel goed terug in mijn opname van Los Angeles, de derde en laatste gig van de tour. Zitplaatsen, intiem theater, stil publiek, behoorlijk intimiderend. Het gedwaal over het podium, het verkeerd inzetten van het percussie-instrument en om het op te lossen maar een dansje doen. Ze begon altijd met een introductie van haarzelf. 0:20, ‘Frankie’. Na 4 nummers stelde ze zich maar gewoon nog een keer voor, begin ‘Vanishing Point’, ze moet er zelf om lachen, waarna ze vervolgens de draak met zichzelf stak bij de afsluiting, ‘Risk’, 4:12. En het publiek was overwonnen. Alsof Lana Del Ray ineens niet prefab is! Wel grappig hoe snel ze haar van blond Billboard-pop coverend Tumblr-meisje (https://vt.tumblr.com/tumblr_lz1gakfqc81rompt8.mp4, mp4-alert) in een eigenwijze indie-dame met bravoure hebben omgetoverd. Natuurlijk, ze is nog heel jong, 20 jaar, en invloeden kunnen snel veranderen.

De liedjes zijn gewoon heel goed, en wat hoor je duidelijk de Turner-stempel terug. Mooi hoe hij een songwriter is die zich kan aanpassen aan een artiest. Het is duidelijk zijn stijl, toch zou ik deze songs niet voor AM of TLSP gebruikt zien kunnen worden. ‘Frankie’ is okay, beetje vlak, de slides, het afwijkende ritme in de solo, en de solo zelf natuurlijk komen rechtstreeks uit zijn boek, plus de uitgestrekte break in de brug. ‘Bones’ is een Alex Turner solo-song, de breakdown in het tweede couplet en het eindigen op de 1 moet dat al wel weggeven. Sexy, catchy, briljant. ‘Mirage’ is weer samen geschreven, en schreeuwt “single”. Opnieuw verleidelijk, plagerig, ook 4 sterren. ‘Vanishing Point’, die ‘She’s Thunderstorms’/‘My Propeller’-achtige riff roept gelijk associaties op, zitten goede stukken in. ‘Cupid Shoots To Kill’ is beetje saai, maar het lome en dromerige is wederom textbook Turner, zeker de hogere noten in het refrein. ‘Audeline’ is zoals ‘Risk’ mysterieus, zou ook zo onder een soundtrack passen, goede track. Ook een co-wredit voor James Ford op deze, en wederom dat “open einde” wat Turner al sinds ‘The View From The Afternoon’ zo graag gebruikt. ‘Girlie’ van de ballads misschien wel het prijsnummer. De 2 maten van de pre-chorus, de stilte en dan de boodschap van het refrein met de verrassende strong language. De counter-melodie in de coupletten, de toetsen op die manier, moest even dubbel-checken of James Ford niet op toetsen meespeelde. ‘Submarine’ anyone? Kwaliteit. ‘Risk’ kennen we, “this is a song about a secret”. ‘Mystery Girl’ is een hele goede afsluiter, een iets langer liedje met iets meer uitgesponnen climax. Lange, slepende opbouw, wederom spannend. Tekstueel wel weer hetzelfde.

Dat album gaat heel goed worden. Ik mag toch hopen dat ze gaat doorbreken en overal te zien zal zijn. Ze komt me niet over als iemand die het spel van de industrie wil meespelen, maar dat heeft haar mentor ook niet slecht gedaan. En dat album? Ze zat rustig buiten de zaal in de zon in Santa Cruz toen ik daar aankwam, maar dat vond ik geen geschikt moment om haar dé vragen te stellen. “Wanneer komt je album uit?!” “Ben jij de spook-stem op ‘Miracle Aligner?!” . James Ford kwam ik in LA eerst tegen in de hotel-bar, daarna in het theater zelf, en tijdens de show zat hij een paar rijen achter me. Toen het moment daar was dat hij niet in gesprek was en hij helemaal alleen stond na afloop, werd hij helaas precies op datzelfde moment omsingeld door een groep fans die met hem op de foto wilde en enthousiast dingen riepen. De security wilde de zaal leeg hebben, hij deed de klassieke “oh, het mag niet van de security”-truc en verdween heel snel backstage. En geef ‘em eens ongelijk. Toen hij diep in de nacht op de afterparty ineens wéér opdook, ditmaal verslingerd aan een dame, had ik de hoop allang opgegeven. Maakt het wel weer mysterieus, wel typerend...

quote:

Op woensdag 4 mei 2016 05:55 schreef Aisumasen het volgende:

Daar zijn we blij mee! Heel erg nice om te lezen en te horen natuurlijk en dit smaakt absoluut naar meer van haar! Kijk uit naar de rest van je verslagen !

Erg content met de Alexandra Savior liedjes. Vrijwel allemaal erg goed. Alleen Frankie zou ik in een studioversie moeten horen om er wat meer chocola van te kunnen maken.

Ik ben erg benieuwd hoe haar carrière opgezet gaat worden. Ondanks dat de liedjes ontzettend goed zijn, moet er toch wel heel veel gebeuren wil ze gaan doorbreken in Europa, denk ik.

quote:

Op woensdag 4 mei 2016 05:55 schreef Aisumasen het volgende:

Klinkt geweldig!

Ik zie TLSP in Bournemouth op 13 juli. Jammer dat niet zij maar Gaz Coombes dan het voorprogramma doet.

"On her upcoming debut album Strange Portrait, Oregon-bred singer and songwriter Alexandra Savior grapples with questions of identity. With her first single "Mirage," Savior sings from the point of view of Anna-Marie Mirage, an alter ego who "paints her teardrops on" and "sings songs about whatever the fuck they want". Savior explores the gaps between her own identities through piercing lyrics that she delivers in a languid, world-weary voice and sets against a minimalist, noir-pop backdrop created with her collaborator, singer Alex Turner (Arctic Monkeys, The Last Shadow Puppets), with whom she co-wrote nearly all of the songs; Turner produced the album with James Ford, who has worked with Arctic Monkeys, Jessie Ware, and Florence and the Machine, among others. The lush late-'60s/early-'70s sound is the perfect backdrop for an affecting album that details the self-doubt that arises from being thrust into an industry where everyone seems perfect. "I think a lot of the album is about the social anxiety that's followed me throughout my life," she says. "The songs are me residing in that fantasy life where I am this perfect creature I'm supposed to be."

Strange Portrait dus. We komen dichterbij!

quote:

Op woensdag 11 mei 2016 15:01 schreef sander26 het volgende:
"On her upcoming debut album Strange Portrait, Oregon-bred singer and songwriter Alexandra Savior grapples with questions of identity. With her first single "Mirage," Savior sings from the point of view of Anna-Marie Mirage, an alter ego who "paints her teardrops on" and "sings songs about whatever the fuck they want". Savior explores the gaps between her own identities through piercing lyrics that she delivers in a languid, world-weary voice and sets against a minimalist, noir-pop backdrop created with her collaborator, singer Alex Turner (Arctic Monkeys, The Last Shadow Puppets), with whom she co-wrote nearly all of the songs; Turner produced the album with James Ford, who has worked with Arctic Monkeys, Jessie Ware, and Florence and the Machine, among others. The lush late-'60s/early-'70s sound is the perfect backdrop for an affecting album that details the self-doubt that arises from being thrust into an industry where everyone seems perfect. "I think a lot of the album is about the social anxiety that's followed me throughout my life," she says. "The songs are me residing in that fantasy life where I am this perfect creature I'm supposed to be."

Strange Portrait dus. We komen dichterbij!

Boom! Goede vondst! Dank. Zei iemand iets over 'Mirage'?

En “doorbreken” is inderdaad een beetje een groot woord. Ik bedoelde meer dat er een basis kan worden gevormd dat ze ook in Europa te zien zal zijn, want het zou zonde zijn als dit nooit het huidige LA-bar-circuit zal uitkomen. Maar gezien ze getekend is op Columbia en een redelijk gearriveerde achterban heeft zal dat wel gaan meevallen.

Heb de beste live-opnames van m’n 3 favoriete tracks in mp3-vorm aangeboden op een plek die jij ongetwijfeld al hebt gevonden .

quote:

Op woensdag 11 mei 2016 15:10 schreef Aisumasen het volgende:

[..]

Boom! Goede vondst! Dank. Zei iemand iets over 'Mirage'?

En “doorbreken” is inderdaad een beetje een groot woord. Ik bedoelde meer dat er een basis kan worden gevormd dat ze ook in Europa te zien zal zijn, want het zou zonde zijn als dit nooit het huidige LA-bar-circuit zal uitkomen. Maar gezien ze getekend is op Columbia en een redelijk gearriveerde achterban heeft zal dat wel gaan meevallen.

Heb de beste live-opnames van m’n 3 favoriete tracks in mp3-vorm aangeboden op een plek die jij ongetwijfeld al hebt gevonden .

Haha, yep! Zojuist ingeladen op de Classic iPod. Dank!

Ik denk ook wel dat je gelijk hebt. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat het niet het LA-bar-circuit uit zal komen. Maar om vanuit het niets een artiest te lanceren lijkt mij erg moeilijk in deze tijden. Maar we zullen zien. Zou leuk zijn als ze straks te zien zal zijn in Europa.

Sirius XMU akoestische sessie zojuist. ‘The Dream Synopsis’ met Turner op piano, de titel-track die ik voor altijd “de titel-track” zal blijven noemen om het niet helemaal uit te hoeven spellen eveneens op piano, een goed interview over het songwritingproces, het is geweldig. Hopelijk snel on demand.

edit: En dat staat het ondertussen. SIRIUS heeft het zo achter slot en grendel dat ik niet eens kan linken. Maak een gratis trial aan, klik ergens op luisteren en het verschijnt als je goed zoekt bij XMU. Hm ja, dat is een rip waard. Heb er nu geen tijd voor, maar zal vast snel verschijnen.

[ Bericht 16% gewijzigd door Aisumasen op 12-05-2016 07:36:58 ]

Ik zal ze er even voor je bij zetten.

http://strangedaysindeed9(...)s-the-dream-synopsis

http://strangedaysindeed9(...)verything-youve-come

Erg leuk zo op de piano. Blij mee!

quote:

Op donderdag 12 mei 2016 09:53 schreef sander26 het volgende:
Ik zal ze er even voor je bij zetten.

http://strangedaysindeed9(...)s-the-dream-synopsis

http://strangedaysindeed9(...)verything-youve-come

Erg leuk zo op de piano. Blij mee!

Dank je . Nog net gelukt om d'r 2 te knip en plakken, rest zal volgen (nee, écht!). 'Aviation', 'Miracle Aligner' en 'Standing Next To Me'. En ik denk dat het "jammer genoeg" toch Tyler Parkford op piano is. Hele goede sessie, leuk "outtake"-materiaal ook tussendoor, maakt het bijzonder.

quote:

Op donderdag 12 mei 2016 10:27 schreef Aisumasen het volgende:

[..]

Dank je . Nog net gelukt om d'r 2 te knip en plakken, rest zal volgen (nee, écht!). 'Aviation', 'Miracle Aligner' en 'Standing Next To Me'. En ik denk dat het "jammer genoeg" toch Tyler Parkford op piano is. Hele goede sessie, leuk "outtake"-materiaal ook tussendoor, maakt het bijzonder.

Aviation ook?!?!

*edit* gevonden!

[ Bericht 1% gewijzigd door sander26 op 12-05-2016 11:59:28 ]

Ondertussen in LA...

quote:

Op donderdag 12 mei 2016 10:34 schreef sander26 het volgende:

[..]

Aviation ook?!?!

*edit* gevonden!

Voor wie meeleest: jazeker. http://strangedaysindeed9(...)iation-acoustic-live

En dat is wat je er van krijgt als je dingen in haast moet doen… stukje studio-chat wat vooraf ‘The Dream Synopsis’ hoorde afgeknipt. Maar de AAC is ondertussen rechtstreeks van de bron geript. Klik waar je denkt dat je moet klikken voor iPod-klare mp3’s, zodat je niet met AAC hoeft te kutten. Abrupte edits en studio-chatter beetje gefixed, ‘Miracle Aligner’ heeft een nette fade-out en zowaar een count-in die op de radio niet te horen was - spoiler-alert: die zat in de YouTube-link - zulke dingen… ‘Aviation’, ‘Everything You’ve Come To Expect’, ‘Miracle Aligner’, ’The Dream Synopsis’, ‘Standing Next To Me’. Zo is d’r amper iets akoestisch, en zo ineens een paar nieuwe tracks. Mooie piano-arrangementen ook, zelfs voor ‘Standing Next To Me’. Goede rol voor Tyler Parkford wederom.

Inclusief het 15 minuten durende interview. Te veel in het interview om op te sommen, maar dus veel over het songwriterproces. We weten veel al, maar ze gaan er nu veel dieper - en vooral serieuzer - op in. Turner veel aan een stuk aan het woord, volzinnen zelfs, hehe. Maar serieus, veel over de songwriting, het hele proces, de opnames, interessant. Leuke anekdotes over de opnames van het debuut welke ik nog nooit eerder heb gehoord. En hij heeft gelijk, de zaak waar ze hun eerste show ooit deden, een pre-album in-store in Williamsburg, is inderdaad ondertussen gesloten.

‘Aviation’ geschreven op 1 januari 2015 is dus geen grapje, haha. Ligt het aan mij, of is dat ondertussen van “eerste song die we schreven” - terwijl ‘Miracle Aligner’ sowieso altijd genoemd wordt als liedje dat er al tijden lag… - in Parijs, naar New York, naar Londen gegaan? En eerst was het Miles die met de riff op de proppen kwam, nu Turner. Grappige edit-fout als ze iets naderhand ingesproken afrondt met een vraag aan Alex, cue Miles die antwoord geeft. De tweede keer dat Alexandra Savior genoemd wordt. Het is nu duidelijk: ‘Miracle Aligner’ is Turner's song, maar de tekst hebben ze samen afgemaakt tijdens de schrijfsessies voor haar album. En ‘The Dream Synopsis’ is “default mode” voor Turner, en met Miles Kane probeert hij daar van los te breken.

Qua radio-interviews wel de beste. Zijn veel aardige geweest, maar deze is volledig zonder grappen en grollen. Dat laatste leende zich prima voor de guitige BBC-shows, maar dit is meer een gesprek. Er zijn er nog een heleboel voor de BBC geweest maand of anderhalf terug, zal die ook nog eens linken.

Het debuut is trouwens nu Platinum in de UK, op een week na 8 jaar na de release, 300,000 exemplaren in totaal.

quote:

Op vrijdag 13 mei 2016 06:06 schreef Aisumasen het volgende:
[ afbeelding ]

Ondertussen in LA...

https://www.facebook.com/AlexandraSavior/videos/1110196155686261/

ZZ Top's 'Tush' met Alex Turner op gitaar.

En NME komt ook ergens achter, hoor… http://www.nme.com/blogs/(...)use-alexandra-savior

"Taken from the number one album Everything You've Come To Expect, the new video was filmed in London and is the final video of the triptych from director Saam Farahmand, which included the videos for 'Everything You've Come To Expect' and 'Aviation'."

[ Bericht 17% gewijzigd door Aisumasen op 17-05-2016 16:18:48 ]

Oeps, verkeerde link:

quote:

Op dinsdag 17 mei 2016 17:14 schreef AMDB het volgende:
Zoals ik ergens anders al poste: Cornerstone, maar dan met meer budget. En ik weet niet helemaal zeker of het deze keer ook als grap bedoeld is.

Cornerstone is wel beter. De opening scène is wel heel erg mooi.

Alex een kappertje gepakt? Geert Wilders look?
En waarom die tan? Ik weet het niet hoor met deze video... Grappig bedoeld of niet, ik vind het raar.

Dafuq, Alex ziet er bijna net zo erg uit als in de Humbug-era zo Al is het vast expres flink aangedikt.

Verder inderdaad een vreemde clip, al vind ik de stukken waarin ze uit het niets in een (bijna) synced choreografie vallen nog wel geinig Ligt het trouwens aan mij of wordt het liedje in de clipversie een klein beetje versneld afgespeeld?