R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben rustig gebleven dus geen drama vandaag..quote:Op zondag 3 april 2016 11:43 schreef magnetronkoffie het volgende:
Ze hebben toch maar de deur eruit gehaald?
Dan is er een goeie kans dat je nog meer drama gaat krijgen vandaag. Misschien beter als je anders gewoon de benodigde 4 dagen uitzit en het tot die tijd met forumposts doet.
Email kan blijkbaar niet per privébericht (want je kunt ze niet lezen) en ik ga sowieso geen contactgegevens op fok zelf zetten.
Als 't goed is, kan je dan over 4 dagen ook PM's sturen (das soort van intern mailsysteem van dit forum), misschien ook handig om te weten.
Kan je niet je hele verhaal in een tekstbestandje tikken en pas zodra het klaar is het hele zooitje in je reactie plakken? Dat is wat ik ook doe (ik zit meestal wel achter een pc, dus das dan ook een stukje minder gedoe), vaak genoeg meegemaakt dat ik een heel tikwerk wilde plaatsen en alles weg was...maar de tweede keer lukte het dan wel en had alles al in een tekstbestand opgeslagen, kon dus alles gewoon nog een keertje plakken en niks verloren(na posten kan je dat tekstbestand sowieso weer weggooien).
Ik zal het zo wel even proberen of dat gaat op mijn telefoon.
Is goed. Zit je nu weer op de wifi? Die kan elk moment dan weer uitvallen he?quote:Op zondag 3 april 2016 11:52 schreef Anoniem_anoniem het volgende:
[..]
Ik ben rustig gebleven dus geen drama vandaag..
Ik zal het zo wel even proberen of dat gaat op mijn telefoon.
Mijn ouders zijn weg nuquote:
[..]
Is goed. Zit je nu weer op de wifi? Die kan elk moment dan weer uitvallen he?
Ben alleen thuis met mijn zusje en heb de wifi weer aangedaan.
Worden ze niet boos als ze terugkomen en zien dat je de wifi weer hebt aangezet?quote:
[..]
Mijn ouders zijn weg nu
Ben alleen thuis met mijn zusje en heb de wifi weer aangedaan.
Straks moet je voor straf in de hoek van een kamer zonder deur
Ik zat hier mee te lurken, maar WTF wie haalt er nou de deur uit de kamer van zijn dochter? Ken dit alleen van bepaalde studentenhuizen waar de sjaarzen dit hebben totdat ze een keer iemand mee hebben genomen.
TS kun je niet ergens in een bibliotheek gaan zitten ofzo? Een openbare bieb of desnoods een UB als dat kan? Dat geeft je wellicht wat meer rust (en misschien is daar ook een goede ruimte als je wilt mediteren?)
Voor de rest veel sterkte, ik blijf dit topic iig volgen ook al kan ik je niet echt helpen.
En vergeet niet om je WiFi weer er af te halen als je klaar bent
TS kun je niet ergens in een bibliotheek gaan zitten ofzo? Een openbare bieb of desnoods een UB als dat kan? Dat geeft je wellicht wat meer rust (en misschien is daar ook een goede ruimte als je wilt mediteren?)
Voor de rest veel sterkte, ik blijf dit topic iig volgen ook al kan ik je niet echt helpen.
En vergeet niet om je WiFi weer er af te halen als je klaar bent
Jawel maar zodra ik de sleutel hoor of de deurbel gaat kan ik de internet weer met één knop aanschakelen. En verder... Met rust kom je al heel ver heb ik gemerkt. Zolang ik rustig blijf en gewoon mijn mondje dichthoud zal er niks gebeuren.quote:
[..]
Worden ze niet boos als ze terugkomen en zien dat je de wifi weer hebt aangezet?
Straks moet je voor straf in de hoek van een kamer zonder deur
Wat bedoel je trouwens met het laatste? Want nee ze gaan me niet in de hoek zetten. Of was dat sarcastisch bedoeld? :/
Het klinkt trouwens allemaal veel heftiger dan het is hoor. Lijkt zowat bijna op een film nu mijn topic.... Dat was ook niet mijn bedoeling..
Heb een enorm lap tekst geschreven maar ik ben bezig met inkorten want het is echt veel.
Ik vind het heel lastig om met weinig woorden iets duidelijk te maken.. sorry..
Ik vind het wel aardig dat dit serieus wordt genomen. En ja op het internet/ op papier schrijvend.. kan ik veel beter rustig nadenken.. en kan ik mijn gedachten veel beter en nauwkeuriger beschrijven zonder al te veel haast terwijl als ik iemand voor mij hebt gaat het heel lastig omdat ik telkens naar woorden moet zoeken...je begrijpt vast wel wat ik bedoel....
Mooi zoquote:
[..]
Jawel maar zodra ik de sleutel hoor of de deurbel gaat kan ik de internet weer met één knop aanschakelen. En verder... Met rust kom je al heel ver heb ik gemerkt. Zolang ik rustig blijf en gewoon mijn mondje dichthoud zal er niks gebeuren.
Wat bedoel je trouwens met het laatste? Want nee ze gaan me niet in de hoek zetten. Of was dat sarcastisch bedoeld? :/
Ja, dat was niet letterlijk zo serieus bedoeld
Je hoeft het niet in te korten hoorquote:Het klinkt trouwens allemaal veel heftiger dan het is hoor. Lijkt zowat bijna op een film nu mijn topic.... Dat was ook niet mijn bedoeling..
Heb een enorm lap tekst geschreven maar ik ben bezig met inkorten want het is echt veel.
Ik vind het heel lastig om met weinig woorden iets duidelijk te maken.. sorry..
Ik vind het wel aardig dat dit serieus wordt genomen. En ja op het internet/ op papier schrijvend.. kan ik veel beter rustig nadenken.. en kan ik mijn gedachten veel beter en nauwkeuriger beschrijven zonder al te veel haast terwijl als ik iemand voor mij hebt gaat het heel lastig omdat ik telkens naar woorden moet zoeken...je begrijpt vast wel wat ik bedoel....
Vaak kan ik juist uit die details info halen die anders zou worden gemist
Snap ik ja. Is voor mij een lange leerweg geweest via meerdere omwegen, maar ik kan mezelf wel goed uiten tegenwoordig (niet altijd, maar dat heeft meestal met spanning te maken).
...quote:
[..]
Communicatie is iets wat je moet leren (duh) en daar spelen je ouders (maar ook bijvoorbeeld andere familieleden, vrienden, kennissen, docenten, klasgenoten, zelfs dingen als TV en ook bijvoorbeeld fora) een sleutelrol in.
En communicatie (en ook je eigen beleveniswereld!) leer je door je te spiegelen en herkenning in elkaar te hebben. Zo reflecteren mensen zich aan elkaar en leren ze niet alleen elkaar, maar ook zichzelf beter kennen en begrijpen.
Wat ik hier beschreven zie worden, is dat jouw ouders jou niet begrijpen, maar blijkbaar moet er wel meteen nu ogenblikkelijk een verklaring zijn (hoe belachelijk die verklaring ook is) voor wat je probeert bij je ouders aan te geven.
Dat zij vervolgens jou pesten (wat ze feitelijk doen is jou onder druk zetten en dan maar hopen dat het je ineens wel lukt, zoiets) is hun zwakte. Ze hebben daar moeite mee en reageren dat op jou af (want schijnbaar ben jij de oorzaak van hun onkunde).
Opvoeden is meer dan alleen maar eten geven, cadeautjes voor je verjaardag, je onderdak geven en je schoolboeken betalen.
Jouw ouders denken dat je overdrijft, maar je wilt je ouders wel serieus nemen (wat normaal is), maar omdat ze jou klem zetten, ga je twijfelen en zit je vast.
Zal ook lekker voor je eigenwaarde zijn (not).
Je zei dat je vroeger iets had misdaan? In welke richting moet ik dat dan zoeken? Heb je iets in de fik gezet ofzo?
[..]
k, dat zit dus wel goed
[..]
Klinkt alsof je erg met jezelf in de knoop zit (blijkt ook al het voorgaande wat je getikt hebt) en je op zulke momenten schuldig voelt. Je bent erg een gevoelsmens, maar je gevoelens worden niet echt erkent (of herkent).
Komt op mij een beetje over als het sjouwen met een emmer vol water (vol omdat je het nergens kwijt kan) en af en toe gaat er wat over de rand. Dat kan op rare plekken en momenten gebeuren. Kan eventueel ook zijn omdat je moe bent?
[..]
Enig idee waarom je ouders jou zoveel aandacht gaven?
Op welke/wat voor manier deden ze dat? Heb je ook voorbeelden?
Ben trouwens ook wel benieuwd wat je op had moeten leveren.
[..]
Je kunt het zien als overdrijven als je blijft herhalen of bijvoorbeeld harder je best doet je verstaanbaar te maken, dat je geen feedback krijgt en daarom harder je best gaat doen je uit te drukken in de hoop dat het dan wel "over die drempel" komt. Dat is niet zo raar denk ik.
Ergens loopt er bij de communicatie iets mis en lijkt men moeite te hebben jou te begrijpen.
Maar dit gegeven is toch raar? Hier lukt het je prima (vind ik dan). Met je vocabulaire is zo te zien niks mis en je zal ook wel over een redelijk intellect beschikken neem ik aan?
Je zit niet meer op de middelbare school zei je. Is dat omdat je die hebt afgemaakt of omdat het niet meer ging of...?
[ Bericht 28% gewijzigd door Anoniem_anoniem op 03-04-2016 19:34:19 ]
Het is echt erg veel... als je het niet wilt lezen moet je het zeggen. Dan kort ik hem wel even in maar heb het wel geplaatst..quote:
[..]
Mooi zo
Ja, dat was niet letterlijk zo serieus bedoeld
[..]
Je hoeft het niet in te korten hoor
Vaak kan ik juist uit die details info halen die anders zou worden gemist
Snap ik ja. Is voor mij een lange leerweg geweest via meerdere omwegen, maar ik kan mezelf wel goed uiten tegenwoordig (niet altijd, maar dat heeft meestal met spanning te maken).
Het klinkt trouwens steeds alsof je mij de hele tijd exact lijkt te begrijpen. Ben jij soms tegen dezelfde dingen aangelopen als ik?
Ik zie je dm trouwens wél op de computer. En sorry. Dat met die mannen is een beetje verkeerd opgevat. Daarmee bedoelde ik mannelijke hulpverleners... ik heb er niet bepaalde geweldige ervaringen aan overgehouden... maar inderdaad met vrouwelijke ook niet maar op een andere manier... Maar met jou vind ik het wel prettig (om eerlijk te zijn ben je wel een uitzondering....) om te praten want je lijkt het wel (als een van de weinigen..) te begrijpen.
Wow.......lang verhaal iddquote:
Zit vol met details.
-weggehaald op verzoek-
Verder herken ik dat gedrag van die juf ook, het is hetzelfde type gedrag waar ikzelf al vaker tegenaan gelopen ben.
Veel mensen maakt het niks uit of iets waar is of niet en of je eerlijk bent of niet, zij kijken meer naar "kan ik hiermee wegkomen?" en zolang dat kan, persen ze je helemaal leeg voor hun eigen gewin. Dat die juf en moeder bevriend waren en elkaar zeg maar "rugdekking" gaven, hoe onterecht ook, is iets waar je sowieso voor zou moeten waken. Ik heb ondertussen wel geleerd dat niet iedereen even eerlijk is, ook al zijn ze zelf nog zo overtuigd van hun gelijk.
NPS zelf geen ervaring mee, kan er verder niet veel over kwijt.
Ik reageer straks wel op de rest.
[ Bericht 83% gewijzigd door magnetronkoffie op 03-04-2016 19:34:23 ]
Maak je niet druk, als ik het niet lezen wil, dan merk je dat vanzelf wel (door mijn afwezigheid bijvoorbeeldquote:
[..]
Het is echt erg veel... als je het niet wilt lezen moet je het zeggen. Dan kort ik hem wel even in maar heb het wel geplaatst..
Het klinkt trouwens steeds alsof je mij de hele tijd exact lijkt te begrijpen. Ben jij soms tegen dezelfde dingen aangelopen als ik?
Ik zie je dm trouwens wél op de computer. En sorry. Dat met die mannen is een beetje verkeerd opgevat. Daarmee bedoelde ik mannelijke hulpverleners... ik heb er niet bepaalde geweldige ervaringen aan overgehouden... maar inderdaad met vrouwelijke ook niet maar op een andere manier... Maar met jou vind ik het wel prettig (om eerlijk te zijn ben je wel een uitzondering....) om te praten want je lijkt het wel (als een van de weinigen..) te begrijpen.
).Ik ben ook een uitzondering (soms wel jammer, maarja).
[quote] Op zondag 3 april 2016 16:44 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
...
[ Bericht 90% gewijzigd door Anoniem_anoniem op 03-04-2016 19:41:42 ]
Op zondag 3 april 2016 16:44 schreef magnetronkoffie het volgende:[..]
...
[ Bericht 90% gewijzigd door Anoniem_anoniem op 03-04-2016 19:41:42 ]
Je moet niet vergeten dat het labeltje op zich niet relevant is. Uiteindelijk verandert het namelijk toch niks aan je. Wel weet ik uit ervaring dat zoiets als dit heel makkelijk gemist wordt, vooral bij vrouwen en dit omdat ze zo anders zijn dan wat zeg maar op de wiki staat.quote:
[..]
Ja sorry... ik had je gewaarschuwd voor die lap tekst
Heb die lijst gezien... maar ik weet het niet. Ik vind een ontwikkelingsstoornis best een groot woord. Vind niet dat je van jezelf kan zeggen of je een ontwikkelingsstoornis hebt of niet..en zelfs al zou dat zo zijn waarom kwam de GGZ daar dan niet achter?
Veel mannen met ASS vallen ook totaal niet in de categorie "trainspotter", maar daar hoor je ook vrijwel nooit iemand over.
Het zou wel een hoop 'kunnen' verklaren en maak zelf vaker mee dat het zelfs na een wel positieve diagnose heel lang kan duren voordat die diagnose überhaubt geaccepteerd wordt.
Maar ik kan dat natuurlijk moeilijk beoordelen vanaf hier. Wilde je het wel even laten lezen (lees het desnoods later nog een keertje na ofzo, zie maar).
De delen die ik van je gequote heb, zijn dingen die daarmee te maken zouden kunnen hebben. Het is ook vooral de hoeveelheid herkenningspunten (ook in je andere posts).
Niet alles in dat lijstje hoeft trouwens op te gaan, is voor mij ook niet zo.
Wat wel vrijwel altijd herkenbaar is, is het gevoel te hebben dat je anders bent en dat anderen je niet begrijpen. Vooral bij vrouwen met ASS zie ik dat vaker terug, ook omdat die over het algemeen socialer zijn (ze worden weleens als "active, but odd" bestempeld).
En verder niks mis mee, zijn vaak juist interessantere vrouwen dan vrouwen zonder ASS.
Als je die lap tekst weg wilt doen, zeg maar, dan wis ik ook wel even dat stuk(je) dat ik van je gequote heb
edit: Ik vergeet het belangrijkste punt: Vaak wordt deze diagnose gemist, vooral bij vrouwen. Die zitten vaak 10 jaar of langer in de GGZ en hebben al heel wat diagnoses gehad die later weer geschrapt zijn voordat ze eindelijk de diagnose ASS kregen.
Maar zoals al eerder in dit topic is gezegd, het is misschien toch geen slecht idee om hulp te gaan zoeken. Je thuissituatie is niet echt gezond en zo leer je verkeerde dingen aan. Die rotte kern waar je het over hebt, je kunt er nog zoveel laagjes overheen doen, maar vroeger of later komt zoiets er toch wel uit...en dan heb je grote kans dat je pas echt wat gaat meemaken (in minder positieve zin).
even in nieuwe post, wordt anders zo'n puinzooi zo
Het beste wat je kunt worden, is jezelf. Maar dan zal je wel jezelf moeten kunnen accepteren (wel of niet een labeltje maakt daarbij natuurlijk niks uit), daarna kan je altijd nog aan jezelf gaan sleutelen
Leer jezelf beter kennen, daar heb je duidelijk moeite mee. Maar ik weet dat dat moeilijk is.
Het beste wat je kunt worden, is jezelf. Maar dan zal je wel jezelf moeten kunnen accepteren (wel of niet een labeltje maakt daarbij natuurlijk niks uit), daarna kan je altijd nog aan jezelf gaan sleutelen
Leer jezelf beter kennen, daar heb je duidelijk moeite mee. Maar ik weet dat dat moeilijk is.
Hoe moet ik dan hulp gaan zoeken... heb geen steun van mijn ouders en mijn huisarts (ja die mannelijk is) neemt mij helemaal niet meer serieus (nee heb hem niks gezegd over mijzelf) In het verleden ben ik onnodig naar de huisarts geweest omdat mijn ouders dat persé wilden maar ik mij prima voelde...Laatst nog geweest omdat ik wat maag/darm klachten had en hij deed enorm veel moeite om zijn lach in te houden..quote:
[..]
Je moet niet vergeten dat het labeltje op zich niet relevant is. Uiteindelijk verandert het namelijk toch niks aan je. Wel weet ik uit ervaring dat zoiets als dit heel makkelijk gemist wordt, vooral bij vrouwen en dit omdat ze zo anders zijn dan wat zeg maar op de wiki staat.
Veel mannen met ASS vallen ook totaal niet in de categorie "trainspotter", maar daar hoor je ook vrijwel nooit iemand over.
Het zou wel een hoop 'kunnen' verklaren en maak zelf vaker mee dat het zelfs na een wel positieve diagnose heel lang kan duren voordat die diagnose überhaubt geaccepteerd wordt.
Maar ik kan dat natuurlijk moeilijk beoordelen vanaf hier. Wilde je het wel even laten lezen (lees het desnoods later nog een keertje na ofzo, zie maar).
De delen die ik van je gequote heb, zijn dingen die daarmee te maken zouden kunnen hebben. Het is ook vooral de hoeveelheid herkenningspunten (ook in je andere posts).
Niet alles in dat lijstje hoeft trouwens op te gaan, is voor mij ook niet zo.
Wat wel vrijwel altijd herkenbaar is, is het gevoel te hebben dat je anders bent en dat anderen je niet begrijpen. Vooral bij vrouwen met ASS zie ik dat vaker terug, ook omdat die over het algemeen socialer zijn (ze worden weleens als "active, but odd" bestempeld).
En verder niks mis mee, zijn vaak juist interessantere vrouwen dan vrouwen zonder ASS.
Als je die lap tekst weg wilt doen, zeg maar, dan wis ik ook wel even dat stuk(je) dat ik van je gequote heb
edit: Ik vergeet het belangrijkste punt: Vaak wordt deze diagnose gemist, vooral bij vrouwen. Die zitten vaak 10 jaar of langer in de GGZ en hebben al heel wat diagnoses gehad die later weer geschrapt zijn voordat ze eindelijk de diagnose ASS kregen.
Maar zoals al eerder in dit topic is gezegd, het is misschien toch geen slecht idee om hulp te gaan zoeken. Je thuissituatie is niet echt gezond en zo leer je verkeerde dingen aan. Die rotte kern waar je het over hebt, je kunt er nog zoveel laagjes overheen doen, maar vroeger of later komt zoiets er toch wel uit...en dan heb je grote kans dat je pas echt wat gaat meemaken (in minder positieve zin).
Ik wil het wel maar ik weet niet hoe.
En over ASS...ik heb mij er al eerder in verdiept en ik herken mijzelf er niet in.....
Ik heb geen echte moeite om met anderen te communiceren (alleen gevoelens/ gedachten beschrijven vind ik lastig en gebrek aan inlevingsvermogen? Volgens mij heb ik juist het tegenovergestelde.. ik probeer mij juist zoveel mogelijk in anderen in te leven en ik er werd bij het GGZ ook gezegd dat ik een groot empathisch vermogen had (misschien zelfs té). Op de basisschool/ middelbare school gehoord dat ik 'goedhartig' was (snap nog steeds niet de exacte betekenis ervan maar dat schijnt erop te lijken) ...
Ik heb trouwens ook het tabel van het aspergersyndroom nog eens bekeken.. en ik herken mijzelf he-le-maal niet in de laatste kolom. Echt totaal niet...
De eerste drie kolommen best wel veel, maar sommige dingen die er tussen zitten ook weer totaal niet
Beter gaat tong eens medicinale bijvoeding tot zich nemen en zijn internetabo opzeggen. Buitenlicht en- lucht gaan hem vast goed doen.
Prrrrr
Dit is een goeie vraag. Slechte huisartsen heb ik ook gehad (heb je helemaal niks aan). Ook matige. Heb nu gelukkig wel een hele goeie en wil daar niet wegquote:
[..]
Hoe moet ik dan hulp gaan zoeken... heb geen steun van mijn ouders en mijn huisarts (ja die mannelijk is) neemt mij helemaal niet meer serieus (nee heb hem niks gezegd over mijzelf) In het verleden ben ik onnodig naar de huisarts geweest omdat mijn ouders dat persé wilden maar ik mij prima voelde...Laatst nog geweest omdat ik wat maag/darm klachten had en hij deed enorm veel moeite om zijn lach in te houden..
Ik wil het wel maar ik weet niet hoe.
Ik snap je frustratie wel, maar (en ik wil je niet uhm...betuttelen zeg maar? Kan het goeie woord even niet vinden) het is zondag en dan valt er wat dit betreft toch niet veel te regelen.
Ik vind 't wel jammer dat ik je hier ook geen advies over kan geven, maar er zijn wellicht wel instanties waar je wel terecht zou kunnen, maar dat is per gemeente weer anders.
Misschien dat iemand anders hier daar meer over kan zeggen?
Ben wel benieuwd wat jouw indruk van mij dan isquote:En over ASS...ik heb mij er al eerder in verdiept en ik herken mijzelf er niet in.....
Ik heb geen echte moeite om met anderen te communiceren (alleen gevoelens/ gedachten beschrijven vind ik lastig en gebrek aan inlevingsvermogen? Volgens mij heb ik juist het tegenovergestelde.. ik probeer mij juist zoveel mogelijk in anderen in te leven en ik er werd bij het GGZ ook gezegd dat ik een groot empathisch vermogen had (misschien zelfs té). Op de basisschool/ middelbare school gehoord dat ik 'goedhartig' was (snap nog steeds niet de exacte betekenis ervan maar dat schijnt erop te lijken) ...
Heb jij de indruk dat ik weinig inlevingsvermogen heb?
Vind jij dat ik slecht communiceer?
Denk je dat ikzelf weinig empathie heb?
Goedhartig ben ik dan weer wel
Zoals ik al zei, het is niet een kwestie van "als je autistisch bent, dan voldoe je aan al deze punten", 't gaat dan toch meer om de hoeveelheid punten waarin je jezelf herkent.quote:Ik heb trouwens ook het tabel van het aspergersyndroom nog eens bekeken.. en ik herken mijzelf he-le-maal niet in de laatste kolom. Echt totaal niet...
De eerste drie kolommen best wel veel, maar sommige dingen die er tussen zitten ook weer totaal niet
En nog even snel, maar wel belangrijk. Ik ben niet van plan je een diagnose aan te smeren, dat zou natuurlijk nergens op slaan
Wat of wie is mijzelf dan? Als dat is wie mijzelf denk dat dat het is.. dan wil ik niet door het leven wil als 'mijzelf'. Mijzelf is een heel naar (maar een emotioneel wrak) persoon die hele slechte en vreemde dingen doet en zelf niet inziet dat het fout is...quote:
even in nieuwe post, wordt anders zo'n puinzooi zo
Het beste wat je kunt worden, is jezelf. Maar dan zal je wel jezelf moeten kunnen accepteren (wel of niet een labeltje maakt daarbij natuurlijk niks uit), daarna kan je altijd nog aan jezelf gaan sleutelen
Leer jezelf beter kennen, daar heb je duidelijk moeite mee. Maar ik weet dat dat moeilijk is.
Als ik mijzelf had geaccepteerd had ik nog steeds ziekelijke gedachten gehad en gedaan...
Accepteren is onmogelijk. Dat kan ik anderen niet aandoen en dat zou jij mij ook niet toestaan.
Ik heb eigenlijk geen idee meer waar dit over gaat om eerlijk te zijn
..waarom in het verleden graven als het gaat om het gedrag van nu. Het hele probleem is dat het juist nu allemaal best gaat. Het gaat niet chaotisch meer aan toe thuis omdat ik stil ben... Nu heb ik wel de juiste mensen om mij heen en ik heb wel plezier maar ik heb steeds het idee dat alles veel te veel geforceerd gaat en of deze goede persoon 'mijzelf' wel is. Ik weet niet of ik echt plezier heb... Iedere actie die ik doe voelt heel zwaar aan en ik ben niet ongelukkig of gelukkig. Ik ben meer ongelukkig omdat ik naar niks lijk te gaan. Het liefst wil ik gewoon op de grond ergens ver weg zitten en helemaal niks doen of voelen/ gewoon helemaal verdrinken in de omgeving...
Dan heeft ie vandaag wel een mooie kans gemist.quote:
Beter gaat tong eens medicinale bijvoeding tot zich nemen en zijn internetabo opzeggen. Buitenlicht en- lucht gaan hem vast goed doen.
Hmm, ik denk dat ik hier wat verkeerd overgekomen ben.quote:
[..]
Wat of wie is mijzelf dan? Als dat is wie mijzelf denk dat dat het is.. dan wil ik niet door het leven wil als 'mijzelf'. Mijzelf is een heel naar (maar een emotioneel wrak) persoon die hele slechte en vreemde dingen doet en zelf niet inziet dat het fout is...
Als ik mijzelf had geaccepteerd had ik nog steeds ziekelijke gedachten gehad en gedaan...
Accepteren is onmogelijk. Dat kan ik anderen niet aandoen en dat zou jij mij ook niet toestaan.
Ik bedoelde niet "jezelf zijn" zoals je bent, anders had het ook een slecht idee geweest om te leren fietsen of wat dan ook (dan leer je iets erbij). Slechte gewoontes afleren betekent ook niet per definitie dat jij die slechte gewoonte bent, maar iedereen gaat weleens de mist in en ik heb ook dingen afgeleerd. Dit betekent niet dat ik daardoor wel minder mezelf moest worden.
Zelf zou ik dat eerder bijsturen noemen.
Klinkt meer alsof je je geforceerd voelt je aan regels te moeten houden die niet goed bij je passen.quote:Ik heb eigenlijk geen idee meer waar dit over gaat om eerlijk te zijn
jaquote:
Heb jij de indruk dat ik weinig inlevingsvermogen heb?
jaquote:Vind jij dat ik slecht communiceer?
jaquote:Denk je dat ikzelf weinig empathie heb?
waar blijkt dat uit?quote:Goedhartig ben ik dan weer wel
[..]
Zoals ik al zei, het is niet een kwestie van "als je autistisch bent, dan voldoe je aan al deze punten", 't gaat dan toch meer om de hoeveelheid punten waarin je jezelf herkent.
En nog even snel, maar wel belangrijk. Ik ben niet van plan je een diagnose aan te smeren, dat zou natuurlijk nergens op slaan
[/quote]
Prrrrr
Ik wacht wel even tot je je quotes gefixt hebtquote:
Ik merk trouwens wel dat ik een aantal posts terug ergens een verkeerde snaar heb geraakt.
Even nog een lok-quoteje.quote:
Welke posts heb je liever leeggehaald?
Kan maar tot een paar dagen na plaatsing van de posts en weet niet of ik morgen ook de hele dag thuis ben
Die post met dat hele verhaal en alle details...quote:
[..]
Even nog een lok-quoteje.
Welke posts heb je liever leeggehaald?
Kan maar tot een paar dagen na plaatsing van de posts en weet niet of ik morgen ook de hele dag thuis ben
Haal de quote in deze post ook even wegquote:
[..]
Die post met dat hele verhaal en alle details...
R&P / Weet niet wie ik ben en wat ik hier doe
Staat ook nog een deel van je lange post in
Heb over je vragen gelezen... en nee ik vind absoluut niet dat je slecht communiceert of weinig inlevingsvermogen hebt. Je komt helemaal niet over als iemand met autisme zelfs.. had die echt niet zien aankomen. Maar ik ken ook niet zoveel mensen met ASS en de mensen die ik ken met ASS zijn wel heel anders dan jij hoor volgens mij..quote:
[..]
Dit is een goeie vraag. Slechte huisartsen heb ik ook gehad (heb je helemaal niks aan). Ook matige. Heb nu gelukkig wel een hele goeie en wil daar niet weg
Ik snap je frustratie wel, maar (en ik wil je niet uhm...betuttelen zeg maar? Kan het goeie woord even niet vinden) het is zondag en dan valt er wat dit betreft toch niet veel te regelen.
Ik vind 't wel jammer dat ik je hier ook geen advies over kan geven, maar er zijn wellicht wel instanties waar je wel terecht zou kunnen, maar dat is per gemeente weer anders.
Misschien dat iemand anders hier daar meer over kan zeggen?
[..]
Ben wel benieuwd wat jouw indruk van mij dan is
Heb jij de indruk dat ik weinig inlevingsvermogen heb?
Vind jij dat ik slecht communiceer?
Denk je dat ikzelf weinig empathie heb?
Goedhartig ben ik dan weer wel
[..]
Zoals ik al zei, het is niet een kwestie van "als je autistisch bent, dan voldoe je aan al deze punten", 't gaat dan toch meer om de hoeveelheid punten waarin je jezelf herkent.
En nog even snel, maar wel belangrijk. Ik ben niet van plan je een diagnose aan te smeren, dat zou natuurlijk nergens op slaan
O thnx!quote:
[..]
Haal de quote in deze post ook even weg
R&P / Weet niet wie ik ben en wat ik hier doe
Staat ook nog een deel van je lange post in
Ik heb de afgelopen tijd aardig wat autisten ontmoet en er zitten er zoveel tussen die gewoon leuk en gezellig zijn en ook gewoon normaal kunnen doen, was een leuke verrassing voor mequote:
[..]
Heb over je vragen gelezen... en nee ik vind absoluut niet dat je slecht communiceert of weinig inlevingsvermogen hebt. Je komt helemaal niet over als iemand met autisme zelfs.. had die echt niet zien aankomen. Maar ik ken ook niet zoveel mensen met ASS en de mensen die ik ken met ASS zijn wel heel anders dan jij hoor volgens mij..
Er zaten trouwens wel wat van die exemplaren tussen die mij meer als praatpaal wilden gebruiken en het vervelend vonden als ik ze onderbrak (
) en als ik dan trachtte het gespreksonderwerp te veranderen....keken ze me een beetje beteuterd aan...ik zag ze denken...en ze gingen gewoon door daar waar ik ze had onderbroken ( ). Ja dag, ik heb wel wat beters te doen SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Niet alle autisten zijn klapjosti's en niet alle klapjosti's zijn autistisch. Er valt echt nog veel te leren wat autisme betreft.
Als je trouwens echt bezorgd bent/wordt dat dit topic toch teruggevonden wordt en je herkend wordt, dan zou je eventueel kunnen vragen of dit hele topic gedelete kan worden (wordt alleen niet altijd ingewilligd, garantie heb je dus niet)quote:
Over dat bijsturen... zo heb ik er nooit echt aan gedacht. Maar mijn gewoonte kwam uiteindelijk wel voort uit eigenbelang... Ligt het dan niet aan mij als persoon tegelijk?quote:
[..]
Hmm, ik denk dat ik hier wat verkeerd overgekomen ben.
Ik bedoelde niet "jezelf zijn" zoals je bent, anders had het ook een slecht idee geweest om te leren fietsen of wat dan ook (dan leer je iets erbij). Slechte gewoontes afleren betekent ook niet per definitie dat jij die slechte gewoonte bent, maar iedereen gaat weleens de mist in en ik heb ook dingen afgeleerd. Dit betekent niet dat ik daardoor wel minder mezelf moest worden.
Zelf zou ik dat eerder bijsturen noemen.
[..]
Klinkt meer alsof je je geforceerd voelt je aan regels te moeten houden die niet goed bij je passen.
Verder snap ik het regels gedeelte niet helemaal... Dit klinkt heel stom en dramatisch maar alles wat ik doe lijkt deze maanden enorm veel moeite te kosten. Het blij zijn om de kleinste dingen gaat steeds minder makkelijk, het positieve zien in mijzelf en de omgeving gaat minder makkelijk. Dit komt omdat ik steeds weer wordt geconfronteerd met de waarheid.. het lijkt of ik langzamerhand tot de conclusie kom dat alles (voornamelijk het geluk en het plezier in het leven) één grote illusie is gemaakt door mijzelf..
Natuurlijk moet je jezelf ook in bescherming nemen (dat is onderdeel van eigenbelang), zeker als anderen dat niet voor je doen.quote:
[..]
Over dat bijsturen... zo heb ik er nooit echt aan gedacht. Maar mijn gewoonte kwam uiteindelijk wel voort uit eigenbelang... Ligt het dan niet aan mij als persoon tegelijk?
Anders zal iedereen (niet letterlijk iedereen natuurlijk, maar je snapt het denk ik wel
) uiteindelijk er een gewoonte van maken om over je heen te lopen. Heb je dus niet veel aan.Maar het is ook eigenbelang om gewoon dingen uit te proberen. Daar leren mensen namelijk van.
Ik heb ook fouten gemaakt hoor
maar dat betekent niet dat ik een slecht mens ben.Pas als het je niks kan boeien in hoeverre je anderen beschadigt, dan is er denk ik iets niet in orde. En zeker als je nog jong was, dan hoort dingen uitproberen er ook gewoon een beetje bij vind ik
Wat zijn de dingetjes waar je (eventueel vroeger wel) spontaan een glimlach van op je gezicht kreeg? Wat zijn de dingen die je leuk vindt vanuit jezelf en niet zeg maar dingen die vooral leuk gevonden moeten worden omdat anderen dat ook grappig vinden?quote:Verder snap ik het regels gedeelte niet helemaal... Dit klinkt heel stom en dramatisch maar alles wat ik doe lijkt deze maanden enorm veel moeite te kosten. Het blij zijn om de kleinste dingen gaat steeds minder makkelijk, het positieve zien in mijzelf en de omgeving gaat minder makkelijk. Dit komt omdat ik steeds weer wordt geconfronteerd met de waarheid.. het lijkt of ik langzamerhand tot de conclusie kom dat alles (voornamelijk het geluk en het plezier in het leven) één grote illusie is gemaakt door mijzelf..
quote:
[..]
Ik heb de afgelopen tijd aardig wat autisten ontmoet en er zitten er zoveel tussen die gewoon leuk en gezellig zijn en ook gewoon normaal kunnen doen, was een leuke verrassing voor me
Er zaten trouwens wel wat van die exemplaren tussen die mij meer als praatpaal wilden gebruiken en het vervelend vonden als ik ze onderbrak (Ah oke. Dus er zijn verschillende vormen van autisme. Dat wist ik dan weer wel.. maar ik kom er gewoon niet zo vaak tegen. En die twee die ik ken zijn wel dat stereotype autist... Wel vriendelijke mensen hoor daar niet van. Maar ze hadden ook dat typische uiterlijk etc.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Niet alle autisten zijn klapjosti's en niet alle klapjosti's zijn autistisch. Er valt echt nog veel te leren wat autisme betreft.
Klopt, het is best wel divers. 't zijn net mensenquote:
[..]
Ah oke. Dus er zijn verschillende vormen van autisme. Dat wist ik dan weer wel.. maar ik kom er gewoon niet zo vaak tegen. En die twee die ik ken zijn wel dat stereotype autist... Wel vriendelijke mensen hoor daar niet van. Maar ze hadden ook dat typische uiterlijk etc.
Ik snap wat je bedoelt
Heb wel zelf gemerkt dat die meer onopvallende autisten (en dit is denk ik ook de reden waarom vooral vrouwelijke autisten massaal ongediagnostiseerd (spelling?) worden) juist niet opvallen en ze sneller over het hoofd worden gezien.
Ik denk niet dat ik er als een typische autist uitzie, anders had ik waarschijnlijk mijn diagnose veel eerder gekregen
Oo blijkbaar heb ik mijn bericht niet verstuurd.. noujaquote:
[..]
Dit is een goeie vraag. Slechte huisartsen heb ik ook gehad (heb je helemaal niks aan). Ook matige. Heb nu gelukkig wel een hele goeie en wil daar niet weg
Ik snap je frustratie wel, maar (en ik wil je niet uhm...betuttelen zeg maar? Kan het goeie woord even niet vinden) het is zondag en dan valt er wat dit betreft toch niet veel te regelen.
Ik vind 't wel jammer dat ik je hier ook geen advies over kan geven, maar er zijn wellicht wel instanties waar je wel terecht zou kunnen, maar dat is per gemeente weer anders.
Misschien dat iemand anders hier daar meer over kan zeggen?
[..]
Ben wel benieuwd wat jouw indruk van mij dan is
Heb jij de indruk dat ik weinig inlevingsvermogen heb?
Vind jij dat ik slecht communiceer?
Denk je dat ikzelf weinig empathie heb?
Goedhartig ben ik dan weer wel
[..]
Zoals ik al zei, het is niet een kwestie van "als je autistisch bent, dan voldoe je aan al deze punten", 't gaat dan toch meer om de hoeveelheid punten waarin je jezelf herkent.
En nog even snel, maar wel belangrijk. Ik ben niet van plan je een diagnose aan te smeren, dat zou natuurlijk nergens op slaan
Verder snap ik je tweede alinea niet helemaal... Betuttelen? Regelen? Lijkt bijna op alsof je me mij persoonlijk naar een arts wilt sleep? :S
Verder.. nee ik ken niemand die ervaring heeft met instanties of iets.. Heb wel een beetje na de GGZ etc. angst overgehouden. Ik wil wel geholpen worden maar ik wil ook niet overkomen als een of andere zeikerd...(hoewel ik misschien wel veel zeur nu sorry.. :/)
Ik vraag me af of er uperhaupt iets of iemand mij nog serieus wilt/ kan nemen.. Heb trouwens mijn berichten weer teruggelezen en eigenlijk is het grootste deel alleen maar mislukte pogingen om begrepen te worden en ik kom bijhoorlijk hopeloos over (misschien ben ik dat ook wel maarja) Het enige wat wel helemaal klopt is dat verhaal met dat ik mij een nutteloos voorwerp voel die niks kan leveren... En alleen maar energie vreet.
Ik besef het nu pas maar volgens mij ben ik ook jouw energie zo langzamerhand aan het vreten..... Het spijt me hiervoor hé. Je doet wel je best, maar ik weet het niet. Ik vind het erg lastig. Er spoken nog steeds een hoop dingen door mijn hoofd. En ik ben nog steeds niet echt tot een oplossing gekomen....:/
Naja, het is je uiteindelijk wel gelukt...toch? Das uiteindelijk toch wel belangrijkquote:
[..]
Oo blijkbaar heb ik mijn bericht niet verstuurd.. nouja
Verder snap ik je tweede alinea niet helemaal... Betuttelen? Regelen? Lijkt bijna op alsof je me mij persoonlijk naar een arts wilt sleep? :S
Verder.. nee ik ken niemand die ervaring heeft met instanties of iets.. Heb wel een beetje na de GGZ etc. angst overgehouden. Ik wil wel geholpen worden maar ik wil ook niet overkomen als een of andere zeikerd...(hoewel ik misschien wel veel zeur nu sorry.. :/)
Ik vraag me af of er uperhaupt iets of iemand mij nog serieus wilt/ kan nemen.. Heb trouwens mijn berichten weer teruggelezen en eigenlijk is het grootste deel alleen maar mislukte pogingen om begrepen te worden en ik kom bijhoorlijk hopeloos over (misschien ben ik dat ook wel maarja) Het enige wat wel helemaal klopt is dat verhaal met dat ik mij een nutteloos voorwerp voel die niks kan leveren... En alleen maar energie vreet.
Ik besef het nu pas maar volgens mij ben ik ook jouw energie zo langzamerhand aan het vreten..... Het spijt me hiervoor hé. Je doet wel je best, maar ik weet het niet. Ik vind het erg lastig. Er spoken nog steeds een hoop dingen door mijn hoofd. En ik ben nog steeds niet echt tot een oplossing gekomen....:/
Nee hoor, dat is wel zo maar heeft niks met jou te maken
Heb een beetje een rotweek achter de rug, komt daardoor
Ow, ik bedoelde dat het zondag is en dat het geen haast heeft en niet opgelost hoeft te worden vandaag ofzo, want als je al die ene magische vinding hier zou kunnen opdoen vandaag...dan nog kan je er niks mee omdat het zondag is (alles dicht enzo). Zoiets
Nou..en als ik inderdaad ASS schijn te hebben? Wat lost het eigenlijk dan op? Hoort het gedrag van het gevoel dat je nutteloos bent/ bewust van bent dat je eigenlijk zelf het probleem bent in de maatschappij/ het gevoel hebben dat je niet meer weet wat wat is... Is dit ook typerend gedrag dat mensen met ASS hebben? Want als dat inderdaad zo is... Dan word ze het toch ook aangeleerd van hoe je er beter om zou kunnen gaan... En hoe je jezelf niet weer verliest/ uit de knoop kunt halen....? Hulp van iemand die je een beetje naar het juiste pad lijd naar dat waar je op zoek naar bent (soort van verlossing) zou wel fijn zijn.quote:
[..]
Klopt, het is best wel divers. 't zijn net mensen
Ik snap wat je bedoelt
Heb wel zelf gemerkt dat die meer onopvallende autisten (en dit is denk ik ook de reden waarom vooral vrouwelijke autisten massaal ongediagnostiseerd (spelling?) worden) juist niet opvallen en ze sneller over het hoofd worden gezien.
Ik denk niet dat ik er als een typische autist uitzie, anders had ik waarschijnlijk mijn diagnose veel eerder gekregen
Een officiële diagnose heeft ook wel nadelen (zoals extra gedoe rijbewijs en de vooroordelen waarmee je daarna doodgegooid wordt), de voordelen zijn vooral op het gebied van hulpverlening.quote:
[..]
Nou..en als ik inderdaad ASS schijn te hebben? Wat lost het eigenlijk dan op? Hoort het gedrag van het gevoel dat je nutteloos bent/ bewust van bent dat je eigenlijk zelf het probleem bent in de maatschappij/ het gevoel hebben dat je niet meer weet wat wat is... Is dit ook typerend gedrag dat mensen met ASS hebben? Want als dat inderdaad zo is... Dan word ze het toch ook aangeleerd van hoe je er beter om zou kunnen gaan... En hoe je jezelf niet weer verliest/ uit de knoop kunt halen....? Hulp van iemand die je een beetje naar het juiste pad lijd naar dat waar je op zoek naar bent (soort van verlossing) zou wel fijn zijn.
Als alles lekker blijft lopen, dan kan je zo'n diagnose misschien beter gewoon laten zitten
Ik heb mezelf altijd al nuttig willen maken, dat is ook een beetje een drijfveer van me.
Ik kan gewoon niet op de bank zitten en niks doen. Als ik een dag niks bereikt heb, dan voel ik me gewoon best wel kut
Al doe ik maar een was ofzo (al had ik dan wel liever wat meer gedaan
).Als ik iets nuttigs zou kunnen doen, zou ik daar de voorkeur aan geven, ook als ik er financieel nauwelijks op vooruit zou gaan (wil er niet op achteruit gaan in elk geval).
Ken het gevoel nuttig te willen zijn ook wel bij een paar andere mensen. Ken dit wel van enkele mensen met ASS (vaak bijvoorbeeld de drang om mensen te willen helpen of problemen op te willen lossen), maar kan niet zeggen of dit wel of niet typisch ASS is.
Tis wel waar dat autisten veel vaker problemen ondervinden, maar dat komt voor een groot deel door onbegrip en gebrekkige zelfkennis (van de autist).
Ik begrijp trouwens niet wat je met dit bedoelt "het gevoel hebben dat je niet meer weet wat wat is". Enige wat me te binnen schiet, is dat ik de wereld met totaal andere ogen ben gaan zien de afgelopen jaar. Eigenlijk is het meeste wat ik over de wereld geleerd heb als kind, gewoon niet waar, tis een schijnvertoning (zo ervaar ik dat dan meer).
Ik heb wel al heel lang het gevoel gehad alsof alles een film is en niet echt is. Vroeger vond ik die gedachte maar raar, maar nu snap ik mezelf een stuk beter en begrijp ik ook veel beter waarom "de wereld" soms zo voelt.
Jezelf uit de knoop halen gaat beter naarmate je jezelf beter kent en zowel van je sterke punten alsook je makkes op de hoogte bent (en weet hoe daarmee om te gaan). Ook signalen tijdig opvangen helpt, zeker als je daarmee voorkomt dat je te ver gaat en burn-out achtige klachten begint te krijgen.
Een diagnose kan ook helpen wat betreft het verkrijgen van zelfinzicht, maar moet je wel zeggen dat de hulpverlening de basis wel aardig doorheeft, maar meer dan je een hand geven om weer op te staan, kunnen ze niet.
Al die dingen die ik heb geleerd over ASS...slechte communicatie? Heb ik recentelijk nog een langere post over geschreven in het ASS topic. Zelfde wat betreft empathie. En sommige behandelaars deden alsof ik een randdebieltje was ofzo
Maar zij begrepen mij niet, ik bleef (en blijf vaak nog) steeds daar tegenaan lopen. Want niet alleen kon ik uitleggen en argumenteren wat ik wou, sommigen waren hopeloos als het erom ging ze duidelijk te maken wat mijn issues nou eigenlijk waren.
Wat ASS oplost? In principe nauwelijks wat, behalve dan dat je bijvoorbeeld wel makkelijker lotgenoten zou kunnen vinden (lotgenotencontact vind ik een grote aanrader btw).
[ Bericht 1% gewijzigd door magnetronkoffie op 03-04-2016 21:38:55 ]
Ik bedoelde 'het gevoel hebben dat je niet meer weet wat wat is' eigenlijk letterlijk.. ik kan het niet uitleggen maar ik weet niet wat ik wel ben en wat ik niet ben snap je.quote:
[..]
Een officiële diagnose heeft ook wel nadelen (zoals extra gedoe rijbewijs en de vooroordelen waarmee je daarna doodgegooid wordt), de voordelen zijn vooral op het gebied van hulpverlening.
Als alles lekker blijft lopen, dan kan je zo'n diagnose misschien beter gewoon laten zitten
Ik heb mezelf altijd al nuttig willen maken, dat is ook een beetje een drijfveer van me.
Ik kan gewoon niet op de bank zitten en niks doen. Als ik een dag niks bereikt heb, dan voel ik me gewoon best wel kut
Al doe ik maar een was ofzo (al had ik dan wel liever wat meer gedaan
Als ik iets nuttigs zou kunnen doen, zou ik daar de voorkeur aan geven, ook als ik er financieel nauwelijks op vooruit zou gaan (wil er niet op achteruit gaan in elk geval).
Ken het gevoel nuttig te willen zijn ook wel bij een paar andere mensen. Ken dit wel van enkele mensen met ASS (vaak bijvoorbeeld de drang om mensen te willen helpen of problemen op te willen lossen), maar kan niet zeggen of dit wel of niet typisch ASS is.
Tis wel waar dat autisten veel vaker problemen ondervinden, maar dat komt voor een groot deel door onbegrip en gebrekkige zelfkennis (van de autist).
Ik begrijp trouwens niet wat je met dit bedoelt "het gevoel hebben dat je niet meer weet wat wat is". Enige wat me te binnen schiet, is dat ik de wereld met totaal andere ogen ben gaan zien de afgelopen jaar. Eigenlijk is het meeste wat ik over de wereld geleerd heb als kind, gewoon niet waar, tis een schijnvertoning (zo ervaar ik dat dan meer).
Ik heb wel al heel lang het gevoel gehad alsof alles een film is en niet echt is. Vroeger vond ik die gedachte maar raar, maar nu snap ik mezelf een stuk beter en begrijp ik ook veel beter waarom "de wereld" soms zo voelt.
Jezelf uit de knoop halen gaat beter naarmate je jezelf beter kent en zowel van je sterke punten alsook je makkes op de hoogte bent (en weet hoe daarmee om te gaan). Ook signalen tijdig opvangen helpt, zeker als je daarmee voorkomt dat je te ver gaat en burn-out achtige klachten begint te krijgen.
Een diagnose kan ook helpen wat betreft het verkrijgen van zelfinzicht, maar moet je wel zeggen dat de hulpverlening de basis wel aardig doorheeft, maar meer dan je een hand geven om weer op te staan, kunnen ze niet.
Al die dingen die ik heb geleerd over ASS...slechte communicatie? Heb ik recentelijk nog een langere post over geschreven in het ASS topic. Zelfde wat betreft empathie. En sommige behandelaars deden alsof ik een randdebieltje was ofzo
Maar zij begrepen mij niet, ik bleef (en blijf vaak nog) steeds daar tegenaan lopen. Want niet alleen kon ik uitleggen en argumenteren wat ik wou, sommigen waren hopeloos als het erom ging ze duidelijk te maken wat mijn issues nou eigenlijk waren.
Wat ASS oplost? In principe nauwelijks wat, behalve dan dat je bijvoorbeeld wel makkelijker lotgenoten zou kunnen vinden (lotgenotencontact vind ik een grote aanrader btw).
Hoe heb jij dan dat zelfinzicht gekregen als ik vragen mag. Denk dan wel dat jij wat ouder bent/ meer levenservaring hebt opgedaan waardoor je dat zelfinzicht hebt gekregen als je begrijpt wat ik bedoel..klopt dat? Of is het zelfinzicht ook te trainen?
Zelf heb ik wel van alles geprobeerd... door boeken te lezen/ te mediteren en aan mindfullness te doen/ en vooral ook door naar anderen te kijken. Maar ik heb het gevoel dat hoe harder ik mijn best doe om dat zelfinzicht te krijgen... hoe meer ik eigenlijk mijzelf lijk te verliezen/ aan het verdwalen ben en dat ik dus door de bomen het bos niet meer zie. In die zin dat ik niet weet wat wat is... Wat doe ik dan verkeerd? Telkens lijk ik ook het licht aan de horizon te zien en dan ben ik blij en dan kom ik bij het licht aan en is het gewoon hetzelfde waar ik telkens weer terechtkom. En dit gaat dan eindeloos door...
Verder.. een diagnose durf ik ook om die reden niet meer te doen. Daarbij volg ik een opleiding waar ontwikkelingsstoornissen nou niet bepaald gewenst zijn/ en is het voor mij lastiger om een baan op niveau te vinden.. Als je überhaupt al naar een psychiater/ psycholoog gaat doen ze bij mijn opleiding al argwanend... dat is ook wel iets wat meespeelt en wat het net wat lastiger maakt. Maar ja.. dan vraag ik mij ook af... welke opties zijn er dan nog over?
Alles lijkt nu zowat geblokkeerd. Ik kijk nu alleen maar voor me uit op het scherm en ik vraag me alleen nog maar af wat ik nog überhaupt doe of ga doen.. Het steekt al enorm om op deze manier door te gaan... :/
Goeie vragen zie ik.quote:
[..]
Ik bedoelde 'het gevoel hebben dat je niet meer weet wat wat is' eigenlijk letterlijk.. ik kan het niet uitleggen maar ik weet niet wat ik wel ben en wat ik niet ben snap je.
Hoe heb jij dan dat zelfinzicht gekregen als ik vragen mag. Denk dan wel dat jij wat ouder bent/ meer levenservaring hebt opgedaan waardoor je dat zelfinzicht hebt gekregen als je begrijpt wat ik bedoel..klopt dat? Of is het zelfinzicht ook te trainen?
Zelf heb ik wel van alles geprobeerd... door boeken te lezen/ te mediteren en aan mindfullness te doen/ en vooral ook door naar anderen te kijken. Maar ik heb het gevoel dat hoe harder ik mijn best doe om dat zelfinzicht te krijgen... hoe meer ik eigenlijk mijzelf lijk te verliezen/ aan het verdwalen ben en dat ik dus door de bomen het bos niet meer zie. In die zin dat ik niet weet wat wat is... Wat doe ik dan verkeerd? Telkens lijk ik ook het licht aan de horizon te zien en dan ben ik blij en dan kom ik bij het licht aan en is het gewoon hetzelfde waar ik telkens weer terechtkom. En dit gaat dan eindeloos door...
Verder.. een diagnose durf ik ook om die reden niet meer te doen. Daarbij volg ik een opleiding waar ontwikkelingsstoornissen nou niet bepaald gewenst zijn/ en is het voor mij lastiger om een baan op niveau te vinden.. Als je überhaupt al naar een psychiater/ psycholoog gaat doen ze bij mijn opleiding al argwanend... dat is ook wel iets wat meespeelt en wat het net wat lastiger maakt. Maar ja.. dan vraag ik mij ook af... welke opties zijn er dan nog over?
Alles lijkt nu zowat geblokkeerd. Ik kijk nu alleen maar voor me uit op het scherm en ik vraag me alleen nog maar af wat ik nog überhaupt doe of ga doen.. Het steekt al enorm om op deze manier door te gaan... :/
Maar vind je 't goed als ik hier morgen op terug kom? Zit nog even met wat vrienden te kletsen en heb niet al te best geslapen (was 3u al op
), dus denk dat je morgen meer aan m'n antwoorden hebt En vandaag was op zich voor jou denk ik geen al te slechte dag denk ik?
Nou ze hebben mijn deur weer terug gezet want er was/ is visite....quote:
[..]
Goeie vragen zie ik.
Maar vind je 't goed als ik hier morgen op terug kom? Zit nog even met wat vrienden te kletsen en heb niet al te best geslapen (was 3u al op
En vandaag was op zich voor jou denk ik geen al te slechte dag denk ik?
Oei... en ja is goed veel plezier en slaap alvast lekker hé
Praat dit arme kind alsjeblieft geen ASS aan.
Lieverd, het blijkt dat je moeder ernstige problemen heeft en door hier niet aan te werken benadeelt ze jou. Het klinkt alsof ze niet bepaald een idee heeft hoe ze met emoties om moet gaan.
Hier heb jij wel recht op, jij hoort verzorgd te worden.
Dit kan bij een psycholoog en die kun je krijgen door naar de huisarts te gaan.
Lieverd, het blijkt dat je moeder ernstige problemen heeft en door hier niet aan te werken benadeelt ze jou. Het klinkt alsof ze niet bepaald een idee heeft hoe ze met emoties om moet gaan.
Hier heb jij wel recht op, jij hoort verzorgd te worden.
Dit kan bij een psycholoog en die kun je krijgen door naar de huisarts te gaan.
Ik denk dat jij het over andere fouten hebt dan ik.. Maar het geeft ook niet dat gedeelte kan ik achter mij laten. Die persoon ben ik niet meer.quote:
[..]
Natuurlijk moet je jezelf ook in bescherming nemen (dat is onderdeel van eigenbelang), zeker als anderen dat niet voor je doen.
Anders zal iedereen (niet letterlijk iedereen natuurlijk, maar je snapt het denk ik wel
Maar het is ook eigenbelang om gewoon dingen uit te proberen. Daar leren mensen namelijk van.
Ik heb ook fouten gemaakt hoor
Pas als het je niks kan boeien in hoeverre je anderen beschadigt, dan is er denk ik iets niet in orde. En zeker als je nog jong was, dan hoort dingen uitproberen er ook gewoon een beetje bij vind ik
[..]
Wat zijn de dingetjes waar je (eventueel vroeger wel) spontaan een glimlach van op je gezicht kreeg? Wat zijn de dingen die je leuk vindt vanuit jezelf en niet zeg maar dingen die vooral leuk gevonden moeten worden omdat anderen dat ook grappig vinden?
Ik weet het niet ehm...vroeger lachte ik om best veel denk ik. Ik vind het leuk als mensen lachen/ glimlachen (niet uitlachen)... Dan lach ik automatisch. En ehm ik lach om hele droge dingen. Mensen die bijvoorbeeld grappig proberen te doen maar het uiteindelijk niet zijn (zoals ik dus ) En voor de rest lach ik als ik mij gelukkig voel..maar nu ik weet niet.. ik lach nergens meer om en ik neem alles veel te letterlijk en serieus nu de laatste maanden. En het word steeds erger.. ik wil niet meer lachen.. het kost mij moeite om te lachen en het lijkt mij uit te putten.. Ik wil eigenlijk helemaal niet meer lachen. Ik wil alleen lachen als ik ergens ver weg ga in mijn eentje op een mooie plek waar niemand is en daar helemaal één te voelen met alles om mij heen en gewoon rustig glimlachen...gewoon net op dat moment wanneer ik het wil..
Een foute beslissing is ook een fout. Mooi dat je dat achter je probeert te laten en dat dat naar eigen zeggen goed gelukt isquote:
[..]
Ik denk dat jij het over andere fouten hebt dan ik.. Maar het geeft ook niet dat gedeelte kan ik achter mij laten. Die persoon ben ik niet meer.
Ik weet het niet ehm...vroeger lachte ik om best veel denk ik. Ik vind het leuk als mensen lachen/ glimlachen (niet uitlachen)... Dan lach ik automatisch. En ehm ik lach om hele droge dingen. Mensen die bijvoorbeeld grappig proberen te doen maar het uiteindelijk niet zijn (zoals ik dus ) En voor de rest lach ik als ik mij gelukkig voel..maar nu ik weet niet.. ik lach nergens meer om en ik neem alles veel te letterlijk en serieus nu de laatste maanden. En het word steeds erger.. ik wil niet meer lachen.. het kost mij moeite om te lachen en het lijkt mij uit te putten.. Ik wil eigenlijk helemaal niet meer lachen. Ik wil alleen lachen als ik ergens ver weg ga in mijn eentje op een mooie plek waar niemand is en daar helemaal één te voelen met alles om mij heen en gewoon rustig glimlachen...gewoon net op dat moment wanneer ik het wil..
Kan heel goed hoor, dat ik het over wat anders heb dan dat waar jij naar refereert, maar dat komt ook omdat je (me) (nog) niet verteld hebt wat je precies 'misdaan' hebt waar je nooit meer naar terug wilt.
Kan me voorstellen als je niet meer wilt lachen omdat het je uitput. Sowieso is het dan nep en daar ben ik nooit echt fan van geweest (van nep doen dan).
Je wilt je isoleren? Althans, vergelijkbare dingen had je eerder ook al geschreven. Alsof je wilt dat al die (lastige) mensen en al dat gedoe oprot en er alleen maar rust is.
Ik vind het toevallig ook leuk om te lachen om droge (soms wat absurde) dingen, maar niet als er iemand het slachtoffer is (bijvoorbeeld als het gaat om het vernederen van iemand...want wat moet ik daar nou zo leuk aan vinden?)
Ben trouwens zelf ook wel blij dat ik ook om m'n eigen fouten kan lachen (zolang er zeg maar maar geen gewonden zijn gevallen), heb ik altijd wel wat te lachen
Even deels beantwoorden. Ben net op en ben al blij dat ik in een rechte lijn naar mijn pc kon lopenquote:
[..]
Ik bedoelde 'het gevoel hebben dat je niet meer weet wat wat is' eigenlijk letterlijk.. ik kan het niet uitleggen maar ik weet niet wat ik wel ben en wat ik niet ben snap je.
Hoe heb jij dan dat zelfinzicht gekregen als ik vragen mag. Denk dan wel dat jij wat ouder bent/ meer levenservaring hebt opgedaan waardoor je dat zelfinzicht hebt gekregen als je begrijpt wat ik bedoel..klopt dat? Of is het zelfinzicht ook te trainen?
Zelf heb ik wel van alles geprobeerd... door boeken te lezen/ te mediteren en aan mindfullness te doen/ en vooral ook door naar anderen te kijken. Maar ik heb het gevoel dat hoe harder ik mijn best doe om dat zelfinzicht te krijgen... hoe meer ik eigenlijk mijzelf lijk te verliezen/ aan het verdwalen ben en dat ik dus door de bomen het bos niet meer zie. In die zin dat ik niet weet wat wat is... Wat doe ik dan verkeerd? Telkens lijk ik ook het licht aan de horizon te zien en dan ben ik blij en dan kom ik bij het licht aan en is het gewoon hetzelfde waar ik telkens weer terechtkom. En dit gaat dan eindeloos door...
Verder.. een diagnose durf ik ook om die reden niet meer te doen. Daarbij volg ik een opleiding waar ontwikkelingsstoornissen nou niet bepaald gewenst zijn/ en is het voor mij lastiger om een baan op niveau te vinden.. Als je überhaupt al naar een psychiater/ psycholoog gaat doen ze bij mijn opleiding al argwanend... dat is ook wel iets wat meespeelt en wat het net wat lastiger maakt. Maar ja.. dan vraag ik mij ook af... welke opties zijn er dan nog over?
Alles lijkt nu zowat geblokkeerd. Ik kijk nu alleen maar voor me uit op het scherm en ik vraag me alleen nog maar af wat ik nog überhaupt doe of ga doen.. Het steekt al enorm om op deze manier door te gaan... :/
Klopt denk ik wel, zit al wat verder in de 30. Maar ik heb eigenlijk alles pas de laatste 10 jaar opgebouwd. Weet nog goed dat ik 10 jaar geleden dingen nauwelijks door m'n strot kon krijgen, alsof ik fysiek blokkeerde. Is wel heel erg veel veranderd sindsdien zeg..gelukkig maar ook.
Zelfinzicht heb ik gekregen door alles te doen wat nodig was om mezelf beter te leren kennen en door vooral naar mezelf te luisteren (ook al begreep ik vooral in 1e instantie niks van mezelf) en door zelf dingen uit te proberen, te ervaren hoe iets was, daar na afloop vervolgens (goed) over na te denken en zo nodig mezelf van een afstand te bekijken of anderen een eerlijke reactie vragen hoe ik op hun(hen?) overkwam. Ook door te accepteren dat ik achter liep en dus veel (beginner)fouten zou gaan maken.
Beetje luchtig blijven en een flinke dosis (galgen)humor heeft ook erg geholpen. En de juiste vrienden uitzoeken en de mensen die slecht voor me waren op armslengte afstand te houden.
Ik heb over het algemeen gesproken mezelf omringd door mensen die gewoon goudeerlijk kunnen zijn, dan hoef ik niet door die leugens en vaagheden heen te ploeteren en groei ik veel sneller. Krijg in "de grote boze buitenwereld" al genoeg leugens, gemanipuleer en dat soort dingen voorgeschoteld om in mijn maximale dagelijkse hoeveelheid van die psychiatrische troep te voorzien.
En ook door veel logisch te denken. Door gewoon te vragen als ik iets niet wist. Door mensen te leren kennen en me met ze te spiegelen. Ging het spiegelen fout (bijvoorbeeld omdat ze probeerden misbruik van mij te maken), dan leerde ik ook op wat voor dingen ik moest letten wat betreft mensen die gewoon mijn vertrouwen niet waard zijn.
Het is echt heel breed.
En zo te lezen heb je al genoeg geprobeerd, dus passief ben je niet gebleven. Luister je trouwens toevallig naar muziek?
Dankuquote:
[..]
Nou ze hebben mijn deur weer terug gezet want er was/ is visite....
Oei... en ja is goed veel plezier en slaap alvast lekker hé
Das wel redelijk gelukt dit keer
En slaat gewoon nergens op, dat gedoe met die deur. Echt, das niet normaal
(ook al proberen ze jou de indruk te geven dat dat wel zo is, laat je niet in de maling nemen, zo dom ben jij niet, zeker in dit geval weet je heel goed wat goed voor je is (wat ook weer zelfinzicht is)).
Heb steeds vaker het gevoel inderdaad dat ik mijzelf wil isoleren.. Daarom hebben mijn ouderd ook mijn deur toen weggehaald.. om te voorkomen dat ik mijzelf zou isoleren. Maar zelf heb ik eigenlijk zo wat nergens zin meer in... Daarom wil ik ook niet meer naar de toekomst of het verleden kijken..ik wil gewoon nergens naar kijken..quote:
[..]
Een foute beslissing is ook een fout. Mooi dat je dat achter je probeert te laten en dat dat naar eigen zeggen goed gelukt is
Kan heel goed hoor, dat ik het over wat anders heb dan dat waar jij naar refereert, maar dat komt ook omdat je (me) (nog) niet verteld hebt wat je precies 'misdaan' hebt waar je nooit meer naar terug wilt.
Kan me voorstellen als je niet meer wilt lachen omdat het je uitput. Sowieso is het dan nep en daar ben ik nooit echt fan van geweest (van nep doen dan).
Je wilt je isoleren? Althans, vergelijkbare dingen had je eerder ook al geschreven. Alsof je wilt dat al die (lastige) mensen en al dat gedoe oprot en er alleen maar rust is.
Ik vind het toevallig ook leuk om te lachen om droge (soms wat absurde) dingen, maar niet als er iemand het slachtoffer is (bijvoorbeeld als het gaat om het vernederen van iemand...want wat moet ik daar nou zo leuk aan vinden?)
Ben trouwens zelf ook wel blij dat ik ook om m'n eigen fouten kan lachen (zolang er zeg maar maar geen gewonden zijn gevallen), heb ik altijd wel wat te lachen
Maar in mijn hoofd weet ik wel dat dit niet kan en dat ik moet doorgaan hoeveel ik ook heb geprobeerd maar heb zo het gevoel dat ik zo langzamerhand aan het afbreken ben. Gisteren voelde ik mij ook helemaal niet fijn met die visite hoewel ik ze wel erg mocht..maar toen ze kwamen had ik echt zoiets van 'ga gewoon weg alsjeblieft. Laat me gewoon met rust. Want meestal als er visite is moet ik ook nog thee voor ze zetten en met ze praten. Eerst vond ik dat nog wel leuk maar nu totaal niet. Ik praatte nep, lachte nep. Het leek zoveel energie te kosten.
Wellicht dat volgende speelt?quote:
[..]
Heb steeds vaker het gevoel inderdaad dat ik mijzelf wil isoleren.. Daarom hebben mijn ouderd ook mijn deur toen weggehaald.. om te voorkomen dat ik mijzelf zou isoleren. Maar zelf heb ik eigenlijk zo wat nergens zin meer in... Daarom wil ik ook niet meer naar de toekomst of het verleden kijken..ik wil gewoon nergens naar kijken..
Maar in mijn hoofd weet ik wel dat dit niet kan en dat ik moet doorgaan hoeveel ik ook heb geprobeerd maar heb zo het gevoel dat ik zo langzamerhand aan het afbreken ben. Gisteren voelde ik mij ook helemaal niet fijn met die visite hoewel ik ze wel erg mocht..maar toen ze kwamen had ik echt zoiets van 'ga gewoon weg alsjeblieft. Laat me gewoon met rust. Want meestal als er visite is moet ik ook nog thee voor ze zetten en met ze praten. Eerst vond ik dat nog wel leuk maar nu totaal niet. Ik praatte nep, lachte nep. Het leek zoveel energie te kosten.
Dat je jezelf wilt isoleren is iets wat je (denk ik) bij jezelf goed aangevoeld hebt en omdat daar niet naar geluisterd wordt of omdat dat niet door anderen gezien wordt (niet op de juiste manier wordt opgepikt)...ik zou me daar moedeloos door gaan voelen.
Even tussendoor: Het jezelf willen isoleren (en al helemaal onder dit soort (sociale) omstandigheden) is wel een trekje dat als typisch autistisch gezien/omschreven zou kunnen worden.
Dat je dingen herhaaldelijk hebt omschreven als "ik vind dit/dat steeds minder leuk, heb steeds minder energie, enz" klinkt een beetje burn-out/depressie-achtig. Das iets waar je wel voor moet waken. Als dit namelijk zo is en deze neerwaartse spiraal zet door, dan zou dat je stemming nog weleens verder negatief kunnen beïnvloeden wat uiteindelijk een ehm..."negatief effect op je levensverwachting" zou kunnen hebben
O sorry.. haha wel rustig aan doen.. dat is dan ook weer niet de bedoelingquote:
[..]
Even deels beantwoorden. Ben net op en ben al blij dat ik in een rechte lijn naar mijn pc kon lopen
Klopt denk ik wel, zit al wat verder in de 30. Maar ik heb eigenlijk alles pas de laatste 10 jaar opgebouwd. Weet nog goed dat ik 10 jaar geleden dingen nauwelijks door m'n strot kon krijgen, alsof ik fysiek blokkeerde. Is wel heel erg veel veranderd sindsdien zeg..gelukkig maar ook.
Zelfinzicht heb ik gekregen door alles te doen wat nodig was om mezelf beter te leren kennen en door vooral naar mezelf te luisteren (ook al begreep ik vooral in 1e instantie niks van mezelf) en door zelf dingen uit te proberen, te ervaren hoe iets was, daar na afloop vervolgens (goed) over na te denken en zo nodig mezelf van een afstand te bekijken of anderen een eerlijke reactie vragen hoe ik op hun(hen?) overkwam. Ook door te accepteren dat ik achter liep en dus veel (beginner)fouten zou gaan maken.
Beetje luchtig blijven en een flinke dosis (galgen)humor heeft ook erg geholpen. En de juiste vrienden uitzoeken en de mensen die slecht voor me waren op armslengte afstand te houden.
Ik heb over het algemeen gesproken mezelf omringd door mensen die gewoon goudeerlijk kunnen zijn, dan hoef ik niet door die leugens en vaagheden heen te ploeteren en groei ik veel sneller. Krijg in "de grote boze buitenwereld" al genoeg leugens, gemanipuleer en dat soort dingen voorgeschoteld om in mijn maximale dagelijkse hoeveelheid van die psychiatrische troep te voorzien.
En ook door veel logisch te denken. Door gewoon te vragen als ik iets niet wist. Door mensen te leren kennen en me met ze te spiegelen. Ging het spiegelen fout (bijvoorbeeld omdat ze probeerden misbruik van mij te maken), dan leerde ik ook op wat voor dingen ik moest letten wat betreft mensen die gewoon mijn vertrouwen niet waard zijn.
Het is echt heel breed.
En zo te lezen heb je al genoeg geprobeerd, dus passief ben je niet gebleven. Luister je trouwens toevallig naar muziek?
[..]
Danku
Das wel redelijk gelukt dit keer
En slaat gewoon nergens op, dat gedoe met die deur. Echt, das niet normaal
Nou ik manipuleer en lieg als i ook best wel vaak. Dat zijn nog resten van het verleden. Inmiddels doe ik dat veel en veel minder en nu ben ik mij ervan bewust en wil het veranderen maar inderdaad... Het is erg lastig om te veranderen en tegelijk jezelf en anderen gelukkig te maken..
Want had een periode dat ik goudeerlijk was maar wel op een aardigere manier en daarna ben ik er wel achtergekomen inderdaad dat mensen er misbruik van maken. Vooral ook als je je behulpzaam opstelt.
En ja ik luisterde (enorm) veel naar muziek maar tegenwoordig heb ik steeds minder zin om naar muziek te luisteren en hoor ik liever de wind en de vogeltjes en geritsel. Ben ergens tot een inzicht gekomen dat muziek alleen maar mijn gevoelens verergerde en dat het alleen maar illusies met mij meebracht... Vooral ook als je naar die tekst luistert van sommige liedjes... Liedjes met een betekenis zijn allemaal geschreven door mensen die zelf de weg kwijt zijn. Zo'n gevoel had ik dan gekregen. Het is niet zo dat ik helemaal niet meer luister.. ik vind het nog steeds heel mooi alleen het verergert al mijn gevoelens en het helpt gewoon bij mij niet. En dat geld voor zowel de enorm blije liedjes en de rustigere/ zieligere liedjes. Daarom wankel ik nog steeds tussen twee extremen..
Achter mijn huis zit een bos en inmiddels is het alweer lente dus de bloesem hangt al een beetje aan de bomen, de vogels fluiten, en het ruikt lekker. Word daar nu eerder wat rustiger vrolijker van en ik hoef niet perse te lachen of te dansen. Hoef gewoon niks te doen en ik voel me al stukken beter...
Ik heb niet altijd mijzelf willen isoleren.. in het verleden kon ik er juist niet tegen als ik alleen was... Alleen nu voelt het beter zo.quote:
[..]
Wellicht dat volgende speelt?
Dat je jezelf wilt isoleren is iets wat je (denk ik) bij jezelf goed aangevoeld hebt en omdat daar niet naar geluisterd wordt of omdat dat niet door anderen gezien wordt (niet op de juiste manier wordt opgepikt)...ik zou me daar moedeloos door gaan voelen.
Even tussendoor: Het jezelf willen isoleren (en al helemaal onder dit soort (sociale) omstandigheden) is wel een trekje dat als typisch autistisch gezien/omschreven zou kunnen worden.
Dat je dingen herhaaldelijk hebt omschreven als "ik vind dit/dat steeds minder leuk, heb steeds minder energie, enz" klinkt een beetje burn-out/depressie-achtig. Das iets waar je wel voor moet waken. Als dit namelijk zo is en deze neerwaartse spiraal zet door, dan zou dat je stemming nog weleens verder negatief kunnen beïnvloeden wat uiteindelijk een ehm..."negatief effect op je levensverwachting" zou kunnen hebben
En een depressie geen idee. Het is een nogal een groot woord vind ik... Aan mijn moeders kant zijn er drie overleden daaraan..twee ooms van mij en mijn nicht. En mijn moeder heeft het ook gehad tijdens haar zwangerschap. Heb het nooit echt helemaal gesnapt. Denk dat wat ik heb meer een dip is. Want een echt probleem heb ik niet eens... Het gaat goed (hoewel het op dit topic misschien niet zo lijkt) alleen heb ik nergens meer echt zin in....wil ik gewoon weg. Het probleem maak/ ben ik zelf..
Alleen kluizenaars isoleren zichzelf permanent, meeste mensen willen toch wel (menselijke) connecties hebben. Ik ook, maar niet de hele tijd en even (of soms een hele dag zowat) op mezelf vind ik juist wel lekker. Maar de meeste dagen zoek ik toch wel andere dingen op en wil ik graag naar buiten, zeker nu de lente weer langzaamaan aan het beginnen is, dan wil ik veel buiten zijn.quote:
[..]
Ik heb niet altijd mijzelf willen isoleren.. in het verleden kon ik er juist niet tegen als ik alleen was... Alleen nu voelt het beter zo.
Tis ook wel groot. Zelf had ik 't niet eens door dat ik depressief was. Ik was me er gewoon niet van bewust, het sluipt er vaak in.quote:En een depressie geen idee. Het is een nogal een groot woord vind ik... Aan mijn moeders kant zijn er drie overleden daaraan..twee ooms van mij en mijn nicht. En mijn moeder heeft het ook gehad tijdens haar zwangerschap. Heb het nooit echt helemaal gesnapt. Denk dat wat ik heb meer een dip is. Want een echt probleem heb ik niet eens... Het gaat goed (hoewel het op dit topic misschien niet zo lijkt) alleen heb ik nergens meer echt zin in....wil ik gewoon weg. Het probleem maak/ ben ik zelf..
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |