Van kleuter tot puber deel 129

Chris en Daan "programmeren" op code.org. Chris heeft de speelt er lekker rond. Met Daan heb ik de eerste cursus gedaan, omdat hij net als grote broer op de computer wilde. Grappig om te zien hoe snel hij dat oppakt. Het bouwt heel mooi op.
Voor Chris hebben we ook scratch op de laptop, maar code.org heeft dezelfde basis, maar dan met voorbeelden en oefeningen, dus dat spreekt wat meer aan als je het nog moet leren.
Gisteren had Chris een idee voor een app. En papa was vandaag vrij. Dus ze zijn vanmiddag druk bezig geweest om die app te bouwen. Handig zo'n papa

Seksuele voorlichting dat moet er hier binnenkort van komen. Natuurlijk wel vaker over gehad, maar dat was tussen neus en lippen door.
Gezien Kim nu 10 is en haar lichaam begint te veranderen is het natuurlijk wel handig om daar wat meer over te weten. Maar hoe doe je dat? Ik vind het maar lastig.
Iemand een tip of een goed boek? Ik heb ´Ben jij ook op mij?´ van Sanderijn van der Doef.
Maar ik denk dat ze daar wat te jong voor is.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 15:52 schreef Claudia_x het volgende:

Dat is wel een ontzettend leuk onderzoek. Het is eigenlijk gericht op klassensituaties. Leerkrachten merken een groot verschil in de sfeer in de klas.

Leuk om je onderzoeksartikelen te lezen Claudia.
Vooral die over Model2talk vond ik erg interessant. Vraagje: hoe gaan de betreffende leerkrachten om met beurten geven? Worden er vingers opgestoken? Reguleert dit zichzelf?
_{Ik merk zelf nl dat ik er wel zoekende in ben. Ik wil in mijn groep heel graag kinderen natuurlijk beurtgedrag aanleren. Wanneer iemand uitgesproken is, oogcontact maken ipv vinger opsteken en wachten tot de juf je de beurt geeft. Maar ik zit met de afspraken in de organisatie. De leerkrachten na mij willen weer met vingers werken.}

Over seksuele voorlichting: ik ben er erg voor om dit op een natuurlijke wijze te laten verlopen. Van jongs af aan. Bij vragen erop inspelen. Soms wat sturen. Hier gaat het prima. Zoon is inmiddels 9 en weet van de bloemetjes en de bijtjes zaadjes en de eitjes. Al een paar jaar eigenlijk. Hij weet dat volwassenen vrijen om kinderen te maken, maar ook voor hun plezier. Wij sturen hem op zondagochtend ook wel eens naar beneden. Na een half uurtje roept hij 'of we klaar zijn'.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 19:59 schreef Moonah het volgende:
Over seksuele voorlichting: ik ben er erg voor om dit op een natuurlijke wijze te laten verlopen. Van jongs af aan. Bij vragen erop inspelen. Soms wat sturen. Hier gaat het prima. Zoon is inmiddels 9 en weet van de bloemetjes en de bijtjes zaadjes en de eitjes. Al een paar jaar eigenlijk. Hij weet dat volwassenen vrijen om kinderen te maken, maar ook voor hun plezier. Wij sturen hem op zondagochtend ook wel eens naar beneden. Na een half uurtje roept hij 'of we klaar zijn'.

Ik had verwacht dat Jen het wel zou weten. Maar de laatste keer dat ik vroeg of ze wist hoe babies in de buik komen wist ze daar geen antwoord op. Dat heb ik eigenlijk ook zo gelaten.

Leyla had van de week bijna live sexuele voorlichtig.

Er zijn weleens vragen geweest en ook zo goed mogelijk antwoord gegeven, maar dat was lang geleden.
Juist het stukje zaadjes en eitjes vind ik moeilijk om uit te leggen. Ik weet niet goed waarom.
En ongesteld worden lijkt me een lastige om uit te leggen. Maar wel belangrijk. Ik was zelf 10 toen ik voor het eerst ongesteld werd. En ik heb niet het idee dat het binnenkort gaat gebeuren hoor maar als je van niks weet dan schrik je je rot lijkt me.

Vrouwen hebben piepkleine eitjes in hun buik. Mannen hebben zaadjes in hun balzak. Als volwassenen vrijen (bloot knuffelen) kan er een zaadje bij het eitje komen en daar kan een kindje uit groeien.
Naar gelang de evt vragen die volgen kun je vertellen dat het zaadje door de piemel via de vagina bij het eitje kan komen. Dat geeft een heel fijn gevoel. De vagina is het babygaatje tussen het plas- en poepgaatje. Als er geen zaadje bij het eitje komt wordt het opgeruimd. Dan komt er ook bloed uit de vagina.
Zoiets.

Mooi Moonah, Chris kent het ook ongeveer zo. Hij vraagt wel lekker door altijd. Dus hij weer ook dat het zaadje en eitje elk een halve bouwtekening hebben. Dus als ze samen komen kan de bouwtekening afgemaakt worden.
Tenzij de bouwtekening niet helemaal passen, dan gaat het soms een beetje mis (vraag vanwege iemand die aangeboren een halve arm had op tv).

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 20:06 schreef _Ingrid_ het volgende:
Er zijn weleens vragen geweest en ook zo goed mogelijk antwoord gegeven, maar dat was lang geleden.
Juist het stukje zaadjes en eitjes vind ik moeilijk om uit te leggen. Ik weet niet goed waarom.
En ongesteld worden lijkt me een lastige om uit te leggen. Maar wel belangrijk. Ik was zelf 10 toen ik voor het eerst ongesteld werd. En ik heb niet het idee dat het binnenkort gaat gebeuren hoor maar als je van niks weet dan schrik je je rot lijkt me.

Vind ik ook Ingrid, ik wilde dat ook echt voor zijn, en was zelf ook vroeg, dus dan haar ook maar beter vroeg voorlichten. Maar ik heb het wel uit m'n hoofd gedaan, zelf tekeningetjes gemaakt e.d., toen het een keer 'zo ongeveer' ter sprake kwam.

Laatst was ik met dochter bij een vriendin. En ik weet niet hoe het gesprek erop kwam. Maar mijn vriendin probeerde mij iets duidelijk te maken en gebruikte daarbij het wordt ejaculeer ipv sperma.
Of iets in die strekking ik weet het niet eens meer precies.

Dus mijn dochter vraagt mama wat is ejaculeer.
Dus ik zei dat zijn de zaadjes van een papa. En en dat was voldoende voor haar.

Ik ben met haar trouwens bij corpus geweest. En daar lieten ze zien hoe het zat je van de mannen bij het uitje van de vrouw komt, niet de fysieke handeling zeg maar, maar wat er van binnen in je lichaam gebeurd.
Wat was voor haar (en haar vriendje dat mee was) wel een eye-opener.

quote:

Op woensdag 24 februari 2016 19:56 schreef Moonah het volgende:

Vooral die over Model2talk vond ik erg interessant. Vraagje: hoe gaan de betreffende leerkrachten om met beurten geven? Worden er vingers opgestoken? Reguleert dit zichzelf?
_{Ik merk zelf nl dat ik er wel zoekende in ben. Ik wil in mijn groep heel graag kinderen natuurlijk beurtgedrag aanleren. Wanneer iemand uitgesproken is, oogcontact maken ipv vinger opsteken en wachten tot de juf je de beurt geeft. Maar ik zit met de afspraken in de organisatie. De leerkrachten na mij willen weer met vingers werken.}

Goede vraag. Laat ik vooropstellen dat ik niet degene ben die de methode heeft ontwikkeld. Ik weet dus niet precies hoe de leerkrachten zijn geïnstrueerd. Er is wel een artikel over in de maak en ik ben er tamelijk zeker van dat na het onderzoek de inzichten op een of andere manier aan de onderwijspraktijk worden 'teruggegeven'. Het onderzoek loopt ongeveer aan het einde van het jaar af.

Dit gezegd hebbende kan ik wel iets zeggen over wat mij vooral is bijgebleven. Enkele punten waaraan veel aandacht wordt besteed zijn met kinderen reflecteren op het communicatieve proces zelf en ruimte creëren.

Wat het laatste betreft: kinderen krijgen dus echt de ruimte om na te denken en te formuleren. Dit vraagt van de andere kinderen dat zij die ruimte geven, dat ze luisteren. Dat lukt natuurlijk niet meteen. Er gaat wat tijd overheen, maar de kinderen pakken het op den duur wel op (al moet de leerkracht het proces blijven bewaken). Er zijn ook manieren om kinderen te stimuleren naar elkaar te luisteren. Dat gebeurt bijv. door opmerkingen van kinderen te herhalen en zo de aandacht van de groep erop te vestigen. Of door een vraag te stellen als "Kan iemand herhalen wat Pietje net heeft gezegd?" Als die ruimte er eenmaal is, dan draait een groepsgesprek ook minder om vingers opsteken en ongeduldig de eigen beurt afwachten.

Daarnaast worden er samen afspraken gemaakt over communicatieve regels tijdens gesprekken. Ik kan me goed voorstellen dat één ervan is om de vinger opsteken als je iets wilt zeggen. Dat hoeft niet. Die regels staan niet op voorhand vast. Vragen die je kinderen kunt stellen zijn bijvoorbeeld: "Hoe kunnen we goed met elkaar praten?" En: "Waarom is het belangrijk om naar elkaar te luisteren?" Ik heb dit zelf ook toegepast in interviews die ik deed in gezinnen met meerdere kinderen. Het werkt goed om daarmee te beginnen. En het is belangrijk om over de communicatie zelf te blijven praten. Dat kan door een vraag als: "Begrijpt Marietje ook wat jij bedoelt? Zou je het op een andere manier kunnen zeggen zodat Marietje het wel begrijpt?"

De kracht van relatief kleine interventies van de leerkracht is groot. Ik heb een kleuterklas met elkaar zien redeneren over hoe bijen honing maken. Het was fantastisch. Eén kind bracht bijvoorbeeld informatie in uit een Netflix-serie die hij had gezien (hij wist er meer over dan ik ). Een ander kind dat voorlijk was met schrijven noteerde de vragen die ze hadden en waar ze nog antwoorden op zouden zoeken. Samen brainstormden ze over hoe ze die antwoorden zouden kunnen vinden (bijvoorbeeld: "Mijn tante is bloemist, zij weet het misschien!")

[ Bericht 0% gewijzigd door Claudia_x op 24-02-2016 20:43:15 ]

Ik gebruik dezelfde technieken trouwens in mijn colleges voor discussies.

quote:

Op vrijdag 26 februari 2016 11:04 schreef miss_sly het volgende:
Ze was er zelf heel tevreden mee. Ze had ook al meegemaakt dat een jongen stiekem alle kaartjes had vervangen door allemaal kaartjes met de naam van 1 leerling Ze moesten er allemaal hard om lachen.

Dat zijn de leuke grappen

Tuurlijk mag je je vraag hier stellen, Fripsel!

quote:

Op vrijdag 26 februari 2016 11:04 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Mijn schoonzus geeft les in groep 8 en zij vertelde dat ze af wilde van dat vinger opsteken en een beurt geven. Ze heeft nu een bakje met kaartjes met alle namen op haar bureau had gezet en als er een beurt gegeven wordt, haalt ze daar een naam uit. Op die manier heeft iedereen evenveel kans, kun je ook geheel random twee maal achter elkaar een beurt krijgen (dus niet achterover leunen na de eerste beurt omdat je al geweest bent) en kan zij niet onbewust toch iets meenemen in het aanwijzen van degene die de beurt krijgt.

Ze was er zelf heel tevreden mee. Ze had ook al meegemaakt dat een jongen stiekem alle kaartjes had vervangen door allemaal kaartjes met de naam van 1 leerling Ze moesten er allemaal hard om lachen.

Ik heb ook zoiets. Maar dan met ijslolliestokjes.
http://www.welke.nl/lookb(...)jsstokjes.1359842269

quote:

Op vrijdag 26 februari 2016 11:04 schreef miss_sly het volgende:
Ze was er zelf heel tevreden mee. Ze had ook al meegemaakt dat een jongen stiekem alle kaartjes had vervangen door allemaal kaartjes met de naam van 1 leerling Ze moesten er allemaal hard om lachen.

Doet me denken aan een achterneefje van ons in Amerika. Als ze daar een toets kregen, stond er op de tafel voor in de klas een briefje (of bordje) "Please take one" met daarnaast een stapel toetsen. Heeft ie een keer een doos tissues neergezet in plaats van de stapel toetsen

_{Hij moest daarna wel op het matje komen en zijn moeder werd ingelicht}

quote:

Op vrijdag 26 februari 2016 13:15 schreef Fripsel het volgende:

Jezus...