Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #155

Jij houdt gewoon aantekeningen bij MaJo! We mogen morgen, vandaag positief getest.
Hihi Rad! Wel handig om te weten ja. Creatief MaJo!

Spannend exode!

Vandaag ga ik voor de tweede Clomid-check naar het ziekenhuis, woensdag was alles nog vrij rustig. Gelukkig waren de lege blaasjes en de cyste die eerder te zien waren wel weg
Ze verwacht dat er vandaag niet spectaculair veel veranderd gaat zijn, dus het is een beetje een spek en bonen afspraak geworden eigenlijk

Wat fijn dat de blaasjes en cyste weg waren Tweedle! Succes vandaag!
Exode W000t!!! De 3e keer was bij jullie vorige keer ook scheepsrecht toch?
Majo.. daar heb ik het potje ook vaak 'verstopt'.. wel steeds ff vissen bij de afleverbalie

Zo dan.... Hobbel je ff binnen na een drukke tijd zie je ineens dat er aardig nieuwe aanwas binnen is gekomen, welkom!

Ff terugkomend op de opmerking: er bestaat niet zoiets als een ouder goedkeur commissie..... Zeer zeker wel! Wij zitten er weer midden in

Omdat mijn anonimiteit niet meer zo anoniem is (kuch understatement) en er mensen zijn die dolgraag willen weten wie onze donor isen dus alles afspeuren wat met mij te maken heeft kan ik hier alleen maar achteraf of in tussenpozen bekend maken waar wij staan etc.

De intake is iig geweest en we mogen dit keer een versneld traject doen. Over een maand of 4 hebben we het eind gesprek (dan is maatschappelijk werk, medisch team en ethische commissie voorbij) en kunnen we hopelijk gaan starten. Gelukkig hebben we de vakantie dit jaar gecanceld want als het goed is zitten we dan rond de terugplaatsing

Zwolle heeft nu ook de vriestechniek aangepast waardoor alle cryo's ingevroren kunnen worden dus hoppaaaaa extra kansen hopelijk

Oh wat leuk en spannend, dobs!
Ik ga zo hard duimen. Succes

Nee toch, het is toch alleen eiceldonatie?

Ik dacht ook donatie..
Niet alle aantekeningen op orde Majo?
En wat jammer dat er zo op jullie gelet wordt nu dob!
Succes met de terugplaatsen! !

Wat spannend dobbey en fijn dat je al ongeveer weet wanneer het gaat gebeuren

Ik moet helaas de dosis Clomid gaan verhogen, er was na drie echo's vrijwel niets gebeurd Ondanks dat ik weet dat ik nog maar aan het begin van dit traject sta, toch stiekem wel diep teleurgesteld maar met goede moed dan maar door naar de volgende ronde...

quote:

Op dinsdag 29 maart 2016 18:41 schreef Tweedledee het volgende:

Ik moet helaas de dosis Clomid gaan verhogen, er was na drie echo's vrijwel niets gebeurd Ondanks dat ik weet dat ik nog maar aan het begin van dit traject sta, toch stiekem wel diep teleurgesteld maar met goede moed dan maar door naar de volgende ronde...

Logisch dat je teleurgesteld bent, zeker als er niets is gebeurd. Sta je daar elke keer hoopvol en dan laat zo'n echo weer niets zien.

Realiseer je wel dat ze altijd beginnen met de laagste dosis. Dit omdat ze zo min mogelijk hormonen in je lijf willen (logisch). Heel veel mensen moeten ophogen, soms zelfs meerdere keren. Van de 4 IVF koppels die ik ken, is niemand die op de laagste dosis clomid is gebleven en zijn twee koppels geeindigd op de maximale dosering. Hier zag ik ook vaak ophogingen voorbij komen. Als Clomid niet lekker werkt (wat ook kan voorkomen), zijn er nog twee andere middelen die gebruikt kunnen worden.

Neem vooral een chocolade dag (of wat je anders zelf lekker vind) om jezelf te troosten.

Bedankt voor je bemoedigende bericht kahlie Goed om te weten dat er met een hogere dosis ook succesverhalen zijn. Gaan wij dan ook voor

Hoi! Ik ben er ook weer eens!

Eerst even een weekje op vakantie geweest, wat heerlijk was, en vervolgens hadden we gisteren een afspraak om te bespreken wat we gaan doen na de Clomid (zowel 50 mg,100mg als 150mg gehad zonder effect). Wij zijn nu begonnen met Gonal F spuiten, ik heb gisteren eerst een echo gehad om het baarmoederslijmvlies te checken, die was dun genoeg, vervolgens prikinstructie gehad. ( Ik blokkeerde dus ff he.. ,maar het lukte, en wat viel het me mee! ) Voor de zekerheid nog even bloedgeprikt en alvast de spullen meegekregen en na nog een belafspraak vanmorgen heb ik groen licht gekregen om te beginnen... een uurtje geleden de eerste spuit gedaan, en die ging al een stuk soepeler als gisteren.. Volgende week Woensdag eerste controle echo.. kortom : wij zijn weer in de achtbaan gestapt!

@ Tweedledee : Ik herken je teleurstelling heel goed hoor, wij hebben dat helaas ook gehad, maar dan ging het na 1 baaldag wel weer, schouders er weer onder en doorgaan!
Succes met de volgende dosering, hopelijk heeft dat wel resultaat!

Thanks Finagain, vandaag ging het inderdaad al beter met de moraal
Ik hoop voor jou dat het prikken voorspoedig gaat en dat het een positieve echo wordt woensdag

@Tweedledee fijn dat het weer wat beter gaat. Ik hoop dat je gauw een mooi ei ziet

@Finagain voor jou geldt natuurlijk hetzelfde. Ik duim voor een mooi ei op woensdag!

Dankjulliewel! Ik ben ook zo nieuwsgierig of er Woensdag wel wat te ontdekken valt..

Spannend Finagain en Tweedledee!

Vraagje: zijn hier ook mensen in het topic die om wat voor reden dan ook ethische bezwaren/twijfels hebben bij IVF of ICSI?

quote:

Op vrijdag 1 april 2016 09:44 schreef BobbyMcGee het volgende:
Vraagje: zijn hier ook mensen in het topic die om wat voor reden dan ook ethische bezwaren/twijfels hebben bij IVF of ICSI?

Ik heb wel bezwaar tegen IVF/ICSI voor mijzelf persoonlijk, maar niet vanuit ethische bezwaren. Voor mijn zus was dit heel moeilijk te begrijpen, want ze voelde zich toch wat aangevallen, dat ik er nooit voor zou kiezen. Vanwege complicaties tijdens het traject heeft ze nu heftige gezondheidsconsquenties, dus nu snapt ze me wel beter. Gezien mijn eigen gezondheid en achtergrond, lijkt mij IVF/ICSI heel onderstandig, al is er medisch gezien officieel geen reden voor. Maar zoals de huisarts het zo lief zegt: "Jouw lijf is gewoon raar".

Ik vind het altijd jammer als mensen vruchtbaarheidsbehandelingen afwijzen (maar andere medische handelingen niet) en hun mening luidkeels verkondigen. Die kwamen bij mij roepen dat ze het 'onnatuurlijk' vinden en dat het niet zo kunnen/mogen. Vaak hebben ze ook weinig kaas gegeten van de procedures en weten ze nauwelijks iets van de statistieken af. Ze denken van dat IVF/ICSI kindjes allerlei gezondheidsklachten ofzo hebben, terwijl dat niet zo is. Enfin, zelfs al zou er iets van waar zijn, het is toch je persoonlijke mening, dus waarom zou je dat luidkeels moeten gaan verkondigen en anderen iets moeten gaan verbieden? Ik vind dat redelijk lomp. Helaas bestaan er lomperikken. Veel van de discussies zijn ook erg theoretisch, want zij leven niet in de praktijk.

Ik ken ook een koppel dat per se geen IVF wilde en uiteindelijk toch na een 6 maanden pauze het heeft gedaan en nu een tweeling heeft. Zij hadden twijfels over de zwaarte van het traject of ze het wel moesten doen of niet en hoe het zou gaan voor het 'lot uit de loterij'-kind wat ze zonder medisch ingrepen hebben gekregen.

[ Bericht 4% gewijzigd door kahlie op 01-04-2016 12:31:00 ]

quote:

Op vrijdag 1 april 2016 09:44 schreef BobbyMcGee het volgende:
Spannend Finagain en Tweedledee!

Vraagje: zijn hier ook mensen in het topic die om wat voor reden dan ook ethische bezwaren/twijfels hebben bij IVF of ICSI?

Wij hebben nog 2 embryo's in de vriezer en die bewaren ze een poosje voor ons, waarna we de vraag krijgen of we ze nog willen gebruiken, of vernietigen, of doneren aan de wetenschap om nieuwe technieken mee uit te proberen. Bij de laatste 2 opties zou ik me niet goed voelen. Een embryo is toch een bevruchte eicel en een beginnend leven van mij en mijn man.

Bedankt voor je antwoord Kahlie! Ik wil inderdaad graag allerlei overwegingen weten, het hoeft niet per se met ethische argumenten onderbouwd.

quote:

Op vrijdag 1 april 2016 12:25 schreef kahlie het volgende:

[..]

Ik heb wel bezwaar tegen IVF/ICSI voor mijzelf persoonlijk, maar niet vanuit ethische bezwaren. Voor mijn zus was dit heel moeilijk te begrijpen, want ze voelde zich toch wat aangevallen, dat ik er nooit voor zou kiezen. Vanwege complicaties tijdens het traject heeft ze nu heftige gezondheidsconsquenties, dus nu snapt ze me wel beter. Gezien mijn eigen gezondheid en achtergrond, lijkt mij IVF/ICSI heel onderstandig, al is er medisch gezien officieel geen reden voor. Maar zoals de huisarts het zo lief zegt: "Jouw lijf is gewoon raar".

Welke consequenties verwacht je dat het voor jouw lichaam heeft?

quote:

Ik vind het altijd jammer als mensen vruchtbaarheidsbehandelingen afwijzen (maar andere medische handelingen niet) en hun mening luidkeels verkondigen. Die kwamen bij mij roepen dat ze het 'onnatuurlijk' vinden en dat het niet zo kunnen/mogen. Vaak hebben ze ook weinig kaas gegeten van de procedures en weten ze nauwelijks iets van de statistieken af. Ze denken van dat IVF/ICSI kindjes allerlei gezondheidsklachten ofzo hebben, terwijl dat niet zo is. Enfin, zelfs al zou er iets van waar zijn, het is toch je persoonlijke mening, dus waarom zou je dat luidkeels moeten gaan verkondigen en anderen iets moeten gaan verbieden? Ik vind dat redelijk lomp. Helaas bestaan er lomperikken. Veel van de discussies zijn ook erg theoretisch, want zij leven niet in de praktijk.

Precies hierom aarzel ik om het er met anderen over te hebben. De ene groep ziet geen enkel bezwaar en de andere groep heeft er amper over nagedacht maar velt wel een oordeel. Ik neem aan dat in dit topic het wel genuanceerd besproken kan worden omdat iedereen beseft hoeveel impact een kinderwens die niet natuurlijk in vervulling kan gaan, heeft.

quote:

Ik ken ook een koppel dat per se geen IVF wilde en uiteindelijk toch na een 6 maanden pauze het heeft gedaan en nu een tweeling heeft. Zij hadden twijfels over de zwaarte van het traject of ze het wel moesten doen of niet en hoe het zou gaan voor het 'lot uit de loterij'-kind wat ze zonder medisch ingrepen hebben gekregen.

Ik vind het nu niet vervelend dat we drie maanden op de volgende zaadanalyse moeten wachten, omdat ik ook de behoefte voel om er eerst eens rustig over na te denken. Ik kan me ook voorstellen dat voor ons de balans na die drie maanden eerst naar 'nee' overhelt, om er later toch wel voor te gaan. Je kunt gewoon vooraf niet helemaal voorspellen hoe je er in staat in de toekomst. Ook dit houdt me tegen om er met vrienden of familie over te praten. Ik kan me voorstellen dat het heel bevreemdend werkt als ik eerst uit dat ik er niet aan wil beginnen, en dat ik daarna toch weer van mening verander.

quote:

Op vrijdag 1 april 2016 15:04 schreef Arja het volgende:

[..]

Wij hebben nog 2 embryo's in de vriezer en die bewaren ze een poosje voor ons, waarna we de vraag krijgen of we ze nog willen gebruiken, of vernietigen, of doneren aan de wetenschap om nieuwe technieken mee uit te proberen. Bij de laatste 2 opties zou ik me niet goed voelen. Een embryo is toch een bevruchte eicel en een beginnend leven van mij en mijn man.

Hoe was je er mee omgegaan als het er geen twee waren, maar een heel stuk meer? Of is er al vooraf rekening mee gehouden, dat je geen embyo's 'over' wilt houden?

quote:

Op vrijdag 1 april 2016 15:08 schreef BobbyMcGee het volgende:

[..]

Hoe was je er mee omgegaan als het er geen twee waren, maar een heel stuk meer? Of is er al vooraf rekening mee gehouden, dat je geen embyo's 'over' wilt houden?

Het waren er aanvankelijk ook een heel stuk meer. Ik ben nu zwanger van de 4e terugplaatsing (1 miskraam gehad en 2 mislukte pogingen) en er zijn er 2 afgevallen bij het ontdooien. Het waren er ooit 8 dus

Ik weet niet. We waren vooral blij dat we 8 kansen uit 1 poging hadden en hebben alles per dag of per stukje bekeken. Je weet van tevoren niet hoe veel je erover houdt en de kinderwens is te groot.

Het kan nu ook zijn dat de bevalling of het moederschap heel zwaar vallen om wat voor reden dan ook en we er niet nog een keer voor durven te gaan.
Of dat ik wel ineens spontaan zwanger word en we de embryo's niet nodig hebben.

Er is niet vooraf een scenario te schrijven over dit traject en je gevoelens en je keuzes en afwegingen en grenzen kunnen ook veranderen.

Duidelijk antwoord, dankjewel. Dit maakt het ook direct zo lastig he We enorm fijn dat je nog twee cryo's hebt trouwens, dat lijkt me zoveel gemakkelijker dan wanneer je een hele nieuwe poging moet doen als je weer een kind wilt. Ik merk dat mijn schoonzus daar nu heel erg tegenaan hikt; die moet voor een tweede kindje wel weer een nieuwe ICSI-poging doen.

Ja mijn man zei direct al dat hij voor een tweede niet weer de hele poppenkast zou willen. Zelf durf ik daar geen uitspraak over te doen, want als je zo'n oerverlangen hebt..

Maar wat zijn jouw morele afwegingen?

Ik wilde na de eerste meteen al weer. Maar de dokter gaf aan dat het beter was om een poosje te wachten en mijn man was het ziekenhuis ook wel zat. Als het zijn keus was geweest dan gingen we niet voor een tweede maar hij liet de keus aan mij. Zijn woorden waren: ik hoef alleen een keer bloed te prikken en mijn kwakkie in te leveren voor jou is het zwaarder dus als jij wil doen we het nog een keer. Achteraf niet nodig geweest. Al nam hij het me wel kwalijk dat hij voor jan lul bloed heeft moeten prikken Mijn held op sokken. Mja ik wist ook niet dat ik al zwanger was toen we ons gingen melden in het ziekenhuis voor nummer 2

Ik denk dat je pas een goed oordeel over het traject kunt hebben als je het zelf nodig hebt. Hoever je gaat is vooraf moeilijk te bepalen. Ik vond het zelf erg fijn dat het stapje voor stapje ging, begon met medicatie, toen spuiten en daarna pas de keuze voor ivf, helaas is dat niet iedereen gegeven. Bij de eerste was de laatste IUI (nummer 10) raak, maar ivf had ik ook gedaan als het nodig was.

Voor een tweede, wou ik ook gelijk weer. Ook echt geen anticonceptie overwogen. Alleen het geven van borstvoeding was een bezwaar waardoor we dit uitgesteld hebben. Uiteindelijk de keuze gemaakt om dit te combineren en na het stoppen met borstvoeding is het pas gelukt.

De mening van anderen speelt voor mij geen rol in dit traject. Het onbegrip is misschien hinderlijk, maar het is en blijft ons traject. Wij zijn hierover altijd vrij open geweest.

quote:

Op vrijdag 1 april 2016 15:55 schreef Arja het volgende:

Maar wat zijn jouw morele afwegingen?

Tja, dat vind ik lastig.

Ik zie het ongeboren leven als iets dat beschermd dient te worden. Maar wanneer begint dat ongeboren leven dan he Aangezien er gewoonlijk ook veel bevruchte eicellen heel snel in een miskraam eindigt zonder dat je dat merkt, vraag ik me af of het nodig is om zo enorm zorgvuldig met een bevruchte eicel om te gaan. En ik zie nu weinig heil in IVF/ICSI waarbij je minder eicellen bevrucht: zo'n zware behandeling en dan bij voorbaat al voor slechtere kansen kiezen; ik kan dat niet denk ik. Bovendien ben je dan toch al aan het knutselen met eicellen en zaadcellen, enorm beschermend ga je er dan niet mee om zegmaar. Het lijkt me wel heel lastig wanneer je nog een aantal bevruchte eicellen overhoudt aan het einde van de rit. Ik zou niet weten wat ik daarmee zou willen doen.

Een ander bezwaar is dat ik sowieso wat moeite heb/had met het idee dat je op zo'n manier (in een lab) een kind verwekt. Het staat zo ver af van hoe het zou moeten gaan. Ik denk ook dat je steeds verder kunt gaan in het gebruiken van de technologie, en dat vind ik niet zo positief. Misschien vind ik de grens hier al wel bereikt. Maar misschien ook nog niet

Een ander punt vind ik dat ICSI nog zo'n nieuwe techniek is. Er lijkt nu niets mis te zijn met ICSI-kindjes, maarja, ze zijn ook nog maar maximaal 20 jaar oud.

Nouja.. vragen en twijfels dus. En soms wil ik hier liever niet over nadenken maar het gewoon gaan doen. Want de wens is wel heel erg groot.

Goed dat je er zorgvuldig over nadenkt. Het is ook niet niks natuurlijk. Vroeger waren wij waarschijnlijk kinderloos gebleven.

Bekijk het stapje voor stapje en praat er ook goed met je partner over is alles wat ik je kan adviseren.

ik heb tot nu toe eigenlijk ook nog niet zo nagedacht over IVF etc, waarschijnlijk omdat het nu voor ons nog niet aan de orde is. Zo had ik tot voor kort ook nog niet nagedacht over spuiten, maar hebben we geen twijfels gehad toen ons dit afgelopen week is voorgelegd en zijn er direct mee begonnen. Of dat bij een volgende stap ook zo zal zijn? Wie weet!

Ik snap de gedachte wel dat je het "ver van hoe het zou moeten gaan" vind, maar als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat, oftewel : dan vind ik het wel een fijn idee dat er andere manieren zijn om het voor elkaar te krijgen..

quote:

Op vrijdag 1 april 2016 17:55 schreef BobbyMcGee het volgende:

[..]

Een ander punt vind ik dat ICSI nog zo'n nieuwe techniek is. Er lijkt nu niets mis te zijn met ICSI-kindjes, maarja, ze zijn ook nog maar maximaal 20 jaar oud.

25. Eerste ICSI-baby is van 1992, 14 jaar na de eerste IVF-baby.

Klopt inderdaad McLaura. Maar dat vind ik dus nog steeds relatief kort.

quote:

Op zaterdag 2 april 2016 07:45 schreef Finagain het volgende:
ik heb tot nu toe eigenlijk ook nog niet zo nagedacht over IVF etc, waarschijnlijk omdat het nu voor ons nog niet aan de orde is. Zo had ik tot voor kort ook nog niet nagedacht over spuiten, maar hebben we geen twijfels gehad toen ons dit afgelopen week is voorgelegd en zijn er direct mee begonnen. Of dat bij een volgende stap ook zo zal zijn? Wie weet!

Ik snap de gedachte wel dat je het "ver van hoe het zou moeten gaan" vind, maar als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat, oftewel : dan vind ik het wel een fijn idee dat er andere manieren zijn om het voor elkaar te krijgen..

Dat is het voordeel van steeds iets verder in de medische molen terecht komen, je went er langzaam aan. Ik heb bij de eerste uitslag in het ziekenhuis de term 'ICSI-traject' horen vallen, dus dat is een wat grotere omslag.

Fijn om jullie reacties te lezen in elk geval!

quote:

Op zaterdag 2 april 2016 21:20 schreef BobbyMcGee het volgende:
Klopt inderdaad McLaura. Maar dat vind ik dus nog steeds relatief kort.

[..]

Ik snap wat je bedoelt hoor, maar ik denk dat als je het aantal ICSI-kinderen dat iets mankeert afzet tegen het aantal 'spontane' kinderen, rekening houdend met hoeveel van de kinderen ICSI-kinderen zijn, het uiteindelijk best meevalt.

En ja, de romantiek is weg bij een laboratoriumbaby, maar het is een ontzettend gewenst kind. Is dat niet al mooi genoeg?

Ik kom ook weer even binnenvallen

Weinig nieuws hier behalve dan dat ik de hormonen in de koelkast heb liggen maar er qua lijf/menstruatie weinig tot niets gebeurd. Erg frustrerend maar goed, het is wat het is en ik wacht het verder maar af.

Zo hey... lees je een paar dagen niet meer, krijg je ineens een ICSI-discussie...

Wij wisten dat bij ons de kans op IVF/ICSI groot was. Nadat de behandeling bij mij niet echt aansloeg, was het eigenlijk de laatste strohalm. Eentje die goed uitpakte, dat wel. Wij hebben nooit enige bezwaren gehad tegen het fenomeen IVF en/of ICSI. Het 'enige' wat Er gebeurt is dat de bevruchting buiten het lichaam plaatsvindt. En een verschil tussen IVF en ICSI is dat bij IVF de zaadcellen zelf nog vechten om als eerste binnen te komen. Die selectie vindt bij ICSI plaats door een laborant met microscoop en andere tools. Ethische bezwaren heb ik daar niet tegen. Er wordt geen donor gebruikt, geen genetische modificatie etc: het zijn 'slechts' cellen die in een gecontroleerde omgeving bij elkaar worden gebracht.

De vraag of er gezondheidsrisico's zijn vind ik lastiger. Bij IVF lijkt dit allemaal wel mee te vallen. Bij ICSI is er een (iets) hogere kans op aangeboren afwijkingen: reden waarom je prenatale diagnostiek mag laten doen. De reden voor die wat hogere kans is waarschijnlijk de afwezigheid van natuurlijke selectie van de zaadcellen. Echter, eenmaal ter wereld doen IVF en ICSI kinderen het net zo goed als andere kinderen: opvoeding lijkt bepalender dan de totstandkoming van de zwangerschap. Het argument van de nieuwe techniek vind ik niet echt relevant: iemand moet de eerste zijn. Dat geldt voor het testen van antibiotica, voor open hartoperaties en ook voor ICSI. Ik vind dat heel menseigen: nieuwsgierig en altijd een stapje verder willen gaan.

Het enige waar mijn vrouw en ik echt wel over van mening verschilden was de vraag wat er met restembryo's mag gebeuren. Die vraag hoefden wij uiteindelijk niet te beantwoorden: er was geen sprake van restembryo's (helaas).

Vanuit geloofsoogpunt is er in de regel veel empathie met mensen die geen kinderen kunnen krijgen. En ook qua behandelingen mag er vanuit menig gezindte erg veel: leven gaat voor niet-leven. Bij de Joden was men altijd heel pragmatisch: een zaadceldonor (broer van...) had zelfs een plicht om te helpen. Bij christenen mag er ook veel: echo's, spuiten met hormonen en IVF, het mag allemaal. Alleen hebben katholieken de neiging om masturbatie bij mannen af te wijzen (ook als dat nodig is voor testen). Bij moslims weet ik het wat minder goed, maar ik heb genoeg dames met hoofddoek gezien in de wachtkamer gynaecologie van het ziekenhuis.

Sterker nog, ik denk dat het taboe op het uitblijven van kinderen groter is dan het doorlopen van de medische mallemolen. Misschien wel juist bij (streng) religieuze mensen...

Afijn, wij hebben net weer de wekelijkse shoot van de buik gehad. Die wordt steeds groter. 29 weken nu al...

quote:

Op vrijdag 1 april 2016 15:07 schreef BobbyMcGee het volgende:
Bedankt voor je antwoord Kahlie! Ik wil inderdaad graag allerlei overwegingen weten, het hoeft niet per se met ethische argumenten onderbouwd.

[..]

Welke consequenties verwacht je dat het voor jouw lichaam heeft?

Zoals al gezegd, heb ik een raar lijf. Ik ben niet alleen niet 100% gezond, ik reageer ook vaak heel slecht of anders op medicatie dan zou moeten. Ik heb al een traject van een paar jaar achter de rug voor de anti-conceptie, omdat dat steeds mis ging met de hormonen. Bij IVF/ICSI zou ik als vrouw best behoorlijk wat hormonen moeten gaan spuiten, waarvan ik nu dus al weet dat ik er niet echt lekker op ga reageren.

Daarnaast speelt dan de schildklier/autoimuumziekte meer, waarbij ik al in een vroeg zwangerschapsstadium extra medicatie moet gaan slikken (met daar ook hormonale en andere nare bijwerkingen bij). Ik weet dus al dat een zwangerschap mogelijk enorm zwaar zou zijn voor mij en dus ook voor mijn toekomstige man. Ik zie het niet zitten om de aanloop van de zwangerschap ook heel zwaar medisch te laten zijn met allerlei heftige bijwerkingen als gevolg en mogelijk blijvende consequenties. Mijn partner geeft mij gelijk en heeft zich er zonder problemen bij neergelegd.

Mijn zus was best kwaad, want zij heeft dus wel een IVF-kindje en zij willen tot het uiterste. Zeker als er niet 'bewezen' is dat het slecht is. Het is in mijn geval ook niet bewezen, maar ik ken mijn lijf. Uiteindelijk heeft ze dus een blijvende consequentie overgehouden, dus nu begrijpt ze me wel.

Ik duim voor je Fin, heftig zo'n traject lijkt me.
29 weken, wow GVman, gaat het allemaal goed?

Ik heb eigenlijk geen oordeel over IVF en of ICSI. Ik heb beide trajecten van dichtbij meegemaakt bij familie en vrienden. Ik zag veel stress, hoop, verdriet en vooral veel moeheid. Maar als het dan lukt
Wij gaan wellicht ook zo'n traject in als het met KI maar niet lukt. Maar goed bij ons is er toch al geen romantiek te bekennen. Mijn afwegingen en twijfels gaan veel meer over de donor, vaderloos opgroeien etc. Maar dat is een hele andere discussie.

Oh en vrijdag mogen we testen Ik ben er op 1 of andere manier van overtuigd dat het niet raak is geweest en mijn vrouw voelt van alles wat ze associeert met zwanger zijn.

Ik duim dat je vrouw het bij het juiste eind heeft exode

Sterkte met het wachten Whoopje, is zeer frustrerend inderdaad...

GVman leuk al 29 weken

Jeetje kahlie, wat zal dat moeilijk voor je zijn. Maar fijn dat je partner je begrijpt.

quote:

Op zondag 3 april 2016 15:15 schreef McLaura het volgende:

En ja, de romantiek is weg bij een laboratoriumbaby, maar het is een ontzettend gewenst kind. Is dat niet al mooi genoeg?

Zo denk ik er ook over Al kan ik het helemaal voorstellen dat het naar voelt dat er stukjes van jezelf 'overblijven' om het zo maar te benoemen, daar sta ik nu pas bij stil na het lezen van deze discussie. (ik probeer mezelf te beperken in diepgaande info opzoeken over verdere trajecten dan die waar ik zelf in zit, anders pieker ik te veel)

Hier hebben we eindelijk groen licht gekregen vanuit het ziekenhuis, ze zien nu helemaal geen bezwaren meer om aan een kind te beginnen. Wat een gedoe en dat begon allemaal bij een huisarts die de spiraal van m'n vriendin niet wilde verwijderen omdat hij het onverstandig vond voor ons om aan kinderen te beginnen vanwege haar psychische en medische problemen.

Wat begon bij een standaard intake, een vragenlijst en een bloedonderzoekje veranderde in een bezoek of 15, psychische afdeling erbij, tal van onderzoeken herindicaties. Maar zowaar, na alles bestudeerd te hebben en tal van gesprekken later zijn ze nu overtuigd dat er geen belemmeringen (hoeven te) zijn, al is de huisarts nog steeds tegen.

Ze krijgt nu wel al andere medicatie voor de psychische klachten zodat eventuele borstvoeding gewoon mogelijk is, nu dan maar gaan oefenen.

Ik zit vandaag zowaar ineens op cyclusdag 1 en mag dus vrijdag hormonen gaan spuiten.
Vind het enorm spannend allemaal en zie er ook wel een beetje tegen op, vooral ook omdat er voor volgende week ook een Hsg gepland staat en ik geen idee had hoe dat precies gaat. Heb zojuist op een (geadviseerd door de gyn.) website gekeken voor een beetje uitleg maar dat heeft het 'ik zie er tegenop gevoel' niet minder gemaakt. Mijn man staat zo ongeveer te trappelen en denkt dat het gelijk 'raak' gaat zijn. Ik probeer dat wat te temperen gezien ons geluk de afgelopen jaren en sowieso, alleen maar uitgaan van het positiefste maakt de kans dat het tegenvalt enorm groot.
Ben ook erg benieuwd of ik wat ga merken van de hormonen, de clomid had ik destijds wel last van qua emotie schommelingen (al heb ik die van nature al aardig ) en lees over deze hormonen wisselende verhalen. Ik ga het allemaal wel ervaren...

Spannend whoopje!!
En relativeren en hormonen/ emoties gaan niet altijd samen..

Hier aan het wachten op onze intake.. duurt dan toch nog best lang *zucht*.

@ Whoopje : Ik ben sinds een week begonnen met spuiten, en vond het vooraf en de eerste dagen ook heel spannend allemaal maar ik kan je wellicht geruststellen met te zeggen dat het voor mij echt heel erg is meegevallen, en ik het helemaal niet meer spannend vind om te doen.

Wat ga jij precies spuiten? Ik spuit Gonal F en die valt bij mij qua bijwerkingen tot nu toe ook heel erg mee, het enige wat ik ervaar is vermoeidheid, maar heb verder nergens last van...

IK heb vandaag een controle echo gehad, er zijn nog geen eitjes in aantocht, wel was 1 eierstok wat groter geworden. Ik mag doorgaan met dezelfde dosering en Maandag terug komen..

@ Barreltje : wachten duurt altijd lang Succes!

En als je dan uiteindelijk zwanger bent moet je NOG 8 a 9 maanden wachten..

quote:

Op woensdag 6 april 2016 20:00 schreef Finagain het volgende:
@ Whoopje : Ik ben sinds een week begonnen met spuiten, en vond het vooraf en de eerste dagen ook heel spannend allemaal maar ik kan je wellicht geruststellen met te zeggen dat het voor mij echt heel erg is meegevallen, en ik het helemaal niet meer spannend vind om te doen.

Wat ga jij precies spuiten? Ik spuit Gonal F en die valt bij mij qua bijwerkingen tot nu toe ook heel erg mee, het enige wat ik ervaar is vermoeidheid, maar heb verder nergens last van...

IK heb vandaag een controle echo gehad, er zijn nog geen eitjes in aantocht, wel was 1 eierstok wat groter geworden. Ik mag doorgaan met dezelfde dosering en Maandag terug komen..

@ Barreltje : wachten duurt altijd lang Succes!

Een vriendin gaat mij spuiten, ik ben echt panisch voor naalden en durf het (nog) niet zelf te doen. Wel erg fijn om te horen dat het jou mee valt! Ik heb trouwens ook Gonal F

@ Barreltje : haha! Ja maar dat wachten lijkt me minder vervelend.

@ Whoopje : Ik hoop dat het jou ook zo mee gaat vallen dat je het op een gegeven moment toch zelf durft, lijkt mij ook dat dat wat praktischer is.. Bij mij gaven ze ook aan dat mijn vriend het eventueel mocht doen maar ik heb bewust zelf doorgezet omdat het ook wel eens niet zo uitkomt dat we allebei op dat moment thuis of samen zijn. Nu kan ik de spuit ook gewoon meenemen en elders de spuit zetten als dat zo uitkomt... Ik moedig je bij deze nog even aan :

quote:

Op woensdag 6 april 2016 23:00 schreef MaJo het volgende:

[..]

Mag ik vragen wat de psychische klachten van je vriendin zijn? Ik heb zelf chronische depressie en slik daar medicatie voor maar daar hebben ze nog nooit moeilijk over gedaan. Als het bij jouw vriendin ook gaat om een "gewone" depressie lijkt die aandacht me wat overdreven.

Wel fijn dat jullie er nu voor mogen gaan

Ben ik ook wel benieuwd naar ook hier chronisch aan de AD, en die is aangepast bij de kinderwens, maar zoveel controle heb ik nooit gehad...

Goed nieuws Lastpost! Veel plezier met oefenen

@ Whoopje: lijkt me ook lastig dat spuiten in het begin, maar dat gaat ongetwijfeld beter na een paar keer. En het doel zal ook motiveren

quote:

Op woensdag 6 april 2016 23:05 schreef MaJo het volgende:

[..]

Same here, AD ook aangepast aan de kinderwens.

Heb jij extra controles gehad daardoor? Wel dat je langer in het ziekenhuis moet blijven na de bevalling toch?

Even gespoilerd ivm offtopic.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.