Ik stel een gesloten vraag, vind jij dat je 100% je best doetquote:Op dinsdag 16 februari 2016 13:48 schreef Deezertje het volgende:
Ik kan gesprekken beginnen. Ben iig de deur uit want daar gebeurd er sowieso 100% niks.
Wat leuk!quote:Op maandag 15 februari 2016 08:33 schreef Flylib het volgende:
Ik ben momenteel alleen op reis in zuidoost-Azië. Het is maar net hoe je er zelf instaat. Groepsactiviteiten zijn idd leuk om te doen, evenals verblijven in accomodaties met een wat meer sociale sfeer dan een hotel. Ik zit nu in een resort waar voornamelijk jonge mensen op af komen, dus er kunnen vast wel wat contacten worden gemaakt.
En soms nodigt een situatie er ook toe uit. Een paar dagen geleden kreeg mijn bus van Cambodja naar Thailand panne, dat leverde leuke gesprekken op met medepassagiers en net zulke leuke avonden in Bangkok![]()
Oh en ik wil er geen lang verhaal van gaan maken, maar ik heb mezelf door de jaren heen zelf getransformeerd van een onzekere loner naar iemand met meer sociale skills, een sociaal leven en het heeft me uiteindelijk ook liefde opgeleverd. Ik heb de knop gewoon zelf omgezet omdat ik ongelofelijk moe werd van mezelf met die constante extreme onzekerheid en waanideeën. En het heeft geholpen. Iets in mij zal altijd wel op zichzelf blijven en onzekere momenten meemaken, maar nu kan ik daar een stuk beter mee omgaan dan een jaar of 8 geleden, en ik blijf mijn grenzen verleggen
Is natuurlijk wel een heel andere omgeving en sfeertje dan in grotere steden of bijvoorbeeld in een Azie of Australie.quote:Op zondag 14 februari 2016 21:21 schreef ook_gek het volgende:
Je kan ook eens hostels bezoeken in de benelux om te zien of het je een beetje bevalt. Zo niet, ben je zo weer thuis
Go girl.quote:Op dinsdag 16 februari 2016 13:50 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Ik stel een gesloten vraag, vind jij dat je 100% je best doet
ja of nee?
Nee, als in niet zelf gesprekken beginnen, maar probeer dat online te compenseren via die apps.quote:Op dinsdag 16 februari 2016 13:50 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Ik stel een gesloten vraag, vind jij dat je 100% je best doet
ja of nee?
Waarom denk je dat dat compenseren is? Denk je ook dat World of Warcraft een compensatie is voor het echte leven?quote:Op dinsdag 16 februari 2016 13:54 schreef Deezertje het volgende:
[..]
Nee, als in niet zelf gesprekken beginnen, maar probeer dat online te compenseren via die apps.
Het is niet negeren, die mensen hebben gewoon geen flauw idee wie jij bent. Genoeg mensen die op zo'n dating app in 5 minuten 100 profielen beoordelen. Die onthouden echt niet van iedereen hoe ze eruit zien en die zijn al helemaal niet bezig om te zien of ze in het echt die mensen kunnen herkennen.quote:Op dinsdag 16 februari 2016 12:58 schreef Deezertje het volgende:
en drankje? Voor een praatje? Groepen collega's die met elkaar bezig zijn en jou dus niet zien?
Zulke apps zijn best akward als je het op terugkerende plekken gebruikt. Ik kom of zit dagelijks offline tegenover mensen die online ben tegengekomen, maar die houden dus hun kaken stijf op elkaar. Zeer ongemakkelijk
Aan de ene kant komen ze dus net zoals ik op locaties waar ze komen om te doen wat ze willen doen, maar diezelfde mensen (ik dus ook) gebruiken ook die apps. En dan is het dus extra gek om elkaar compleet te negeren dagen of maandenlang.
Ik veronderstel dat je nog jong, naïef of bijzonder intellectueel beperkt bent, want er is geen enkele garantie dat je kinderen worden zoals jij ze graag ziet.quote:Op dinsdag 16 februari 2016 12:41 schreef ook_gek het volgende:
Ik zou nooit als Deezertje worden net als mijn kinderen dat nooit worden. Net als mijn ouders zal ik mijn kinderen minimaal op 1 sport laten gaan en als ze 16 zijn laten werken.
Ik had een klasgenoot met hele strenge ouders... nou die is alleen maar rebels daardoor gewordenquote:Op dinsdag 16 februari 2016 14:04 schreef Drieklank het volgende:
[..]
Ik veronderstel dat je nog jong, naïef of bijzonder intellectueel beperkt bent, want er is geen enkele garantie dat je kinderen worden zoals jij ze graag ziet.
Je kunt je ook afvragen wat de toegevoegde waarde is van uitgebuit worden door de AH voor minder dan zakgeld. Die tijd kunnen je kinderen ook gebruiken om een muziekinstrument te leren, om te leren koken, om te leren fotograferen, om te leren schrijven, om te leren programmeren, om te fitnessen of om te leren genieten van de vrije tijd die ze hebben. Dan verrijken ze zichzelf met een vaardigheid waar ze een leven lang plezier van kunnen hebben en ook nog eens iets voor anderen kunnen betekenen.
Maar nee, jij kinderen moeten verplicht op voetbal en tomaten plukken, vakken vullen, kassa draaien of borden wassen, omdat papa bang is dat ze antisociaal worden. Vervolgens worden ze op hun twintigste ontslagen, omdat ze te oud en te duur zijn, houden ze daar geen sociale contacten meer aan over want die pubers zijn allemaal verschillende opleidingen gaan doen in alle hoeken van het land en gaan ze hun studententijd gamen in plaats van voetballen, omdat ze altijd verplicht sociaal moesten doen van papa. Ondertussen hebben ze geen enkele vaardigheid geleerd waarmee ze iets kunnen betekenen voor anderen, omdat geen werkgever interesse heeft in de bijbanen die ze hebben gedaan en tegen een bal aan kunnen trappen geen nuttige vaardigheid is op verjaardagen, borrels, reünies, huisfeesten, concertbezoeken, sollicitatiegesprekken, begrafenissen, in relaties met het andere geslacht of een van de vele andere sociale gelegenheden.
Alsjeblieft zeg.
De deur uit om vervolgens naar een bieb, sportschool of bioscoop te gaan. Allerlei faciliteiten waar je wel onder de mensen bent, maar eigenlijk je bek dicht hoort te houden.quote:Op dinsdag 16 februari 2016 13:48 schreef Deezertje het volgende:
[..]
Ik kan gesprekken beginnen. Ben iig de deur uit want daar gebeurd er sowieso 100% niks.
Tja, betere opties? In de trein werken aan scriptie is niet zo praktisch (en hoor je eigenlijk ook je bek te houdenquote:Op dinsdag 16 februari 2016 14:14 schreef Bananenpap het volgende:
[..]
De deur uit om vervolgens naar een bieb, sportschool of bioscoop te gaan. Allerlei faciliteiten waar je wel onder de mensen bent, maar eigenlijk je bek dicht hoort te houden.
Jeetje, jij bent geloof ik de grootste zwartkijker op heel dit forum.quote:Op dinsdag 16 februari 2016 14:04 schreef Drieklank het volgende:
[..]
Ik veronderstel dat je nog jong, naïef of bijzonder intellectueel beperkt bent, want er is geen enkele garantie dat je kinderen worden zoals jij ze graag ziet.
Je kunt je ook afvragen wat de toegevoegde waarde is van uitgebuit worden door de AH voor minder dan zakgeld. Die tijd kunnen je kinderen ook gebruiken om een muziekinstrument te leren, om te leren koken, om te leren fotograferen, om te leren schrijven, om te leren programmeren, om te fitnessen of om te leren genieten van de vrije tijd die ze hebben. Dan verrijken ze zichzelf met een vaardigheid waar ze een leven lang plezier van kunnen hebben en ook nog eens iets voor anderen kunnen betekenen.
Maar nee, jouw kinderen moeten verplicht op voetbal en tomaten plukken, vakken vullen, kassa draaien of borden wassen, omdat papa bang is dat ze antisociaal worden. Vervolgens worden ze op hun twintigste ontslagen, omdat ze te oud en te duur zijn, houden ze daar geen sociale contacten meer aan over want die pubers zijn allemaal verschillende opleidingen gaan doen in alle hoeken van het land en gaan ze in hun studententijd gamen in plaats van voetballen, omdat ze altijd verplicht sociaal moesten doen van papa. Ondertussen hebben ze geen enkele vaardigheid geleerd waarmee ze iets kunnen betekenen voor anderen, omdat geen werkgever interesse heeft in de bijbanen die ze hebben gedaan en tegen een bal aan kunnen trappen geen nuttige vaardigheid is op verjaardagen, borrels, reünies, huisfeesten, concertbezoeken, sollicitatiegesprekken, begrafenissen, in relaties met het andere geslacht of een van de vele andere sociale gelegenheden.
Alsjeblieft zeg.
Jij leest echt alleen maar wat je wilt lezen.. Er is hier al talloze keren gezegd dat je je moet aanmelden bij een teamsport, baantje waar je wel met mensen te maken hebt, hobbyclub, whatever. Is het nou echt zo moeilijk om te verzinnen waar je wel onder de mensen komt? Je leeft toch niet onder een steen?quote:Op dinsdag 16 februari 2016 14:15 schreef Deezertje het volgende:
[..]
Tja, betere opties? In de trein werken aan scriptie is niet zo praktisch (en hoor je eigenlijk ook je bek te houden)
quote:Op dinsdag 16 februari 2016 13:27 schreef Deezertje het volgende:
[..]
Uit het niets gaat dan niet op, want introductie is niet echt nodig. Was meer een 'heads up' gesprekje.
Beantwoord dat nu eens.quote:Op dinsdag 16 februari 2016 13:29 schreef ElDinosaur het volgende:
[..]
Hoe lang had je hem al niet gesproken?
Dat zijn geen geschikte plekken, en een kroeg is weer te. Over die dating apps ben ik het met je eens, te geforceerd en je mist een stukje spontaniteit.quote:Op dinsdag 16 februari 2016 14:14 schreef Bananenpap het volgende:
[..]
De deur uit om vervolgens naar een bieb, sportschool of bioscoop te gaan. Allerlei faciliteiten waar je wel onder de mensen bent, maar eigenlijk je bek dicht hoort te houden.
Precies dit. (Maar in mijn geval dan met muziek.) Paar keer repeteren, met wat mensen kletsen en hop, de kroeg in voor iemands verjaardag.quote:Op dinsdag 16 februari 2016 14:18 schreef motorbloempje het volgende:
Echt, uiteindelijk is niets zo makkelijk als mensen leren kennen als je jong bent, en zelfs als je ouder bent. Ik verhuisde 3 jaar geleden naar een plek waar ik nog nooit van gehoord had zelfs, en waar ik nie-mand kende op mijn man na. Nu zijn mijn man en ik best hecht en doen echt héél veel samen, maar het is héél fijn om met regelmaat andere mensen te zien, en dat hoeft niet eens zonder hem te zijn; gemeenschappelijke vrienden zijn ook prima. Ik ben echt héél erg gehecht aan mijn privacy en rust, maar heb ook de behoefte om met enige vorm van vrijblijvendheid regelmatig wat te doen met andere mensen.
Ik verhuisde, vond hardlopen leuk, opende google en tikte in "hardloopclub <woonplaats>". Kreeg een paar hits, bekeek een paar websites en facebookpagina's, stuurde een mailtje en kreeg dezelfde dag nog antwoord terug dat ik me maar moest melden op een clubavond. Hatsekidee, hardloopkleren aan, auto in, naar de locatie. BAM allemaal mensen daar op de verzamelplek. Gevraagd naar de persoon die me had gemaild, die stopte me in een van de groepen, en nog voor we goed en wel aan het rennen waren kwam er iemand bij me lopen om zich voor te stellen en te vragen wie ik was/waar ik vandaan kwam, etc.
Tijdens dat loopje alleen al zeker 10 verschillende mensen gesproken. Was altijd wel wat voorzichtig met het 100% mezelf zijn: als botte Nederlander moet je hier in Engeland wat voorzichtiger zijn somsmaar na een tijdje de kat uit de boom kijken ontdekt dat ik niet de enige directe persoon dat was, dus inmiddels ben ik daar gewoon mezelf. 3 jaar later zit ik in de organisatie van de club, als social secretary zelfs en organiseer ik leuke uitjes voor de teambuilding. Inmiddels ben ik die persoon die naast nieuwe mensen gaat lopen om te vragen wie ze zijn en om ze een leuke tijd te bezorgen en te zorgen dat ze blijven omdat ze zich welkom voelen, ookal vind ik het stiekem ook wel heerlijk om gewoon stilzwijgend in de groep te lopen en te genieten van een samenzijn waar ik toch over m'n eigen dingen na kan denken, in rust, en dat accepteren ze ook. Als ik even alleen loop dan laten ze me meestal ook even alleen lopen.
Het is een kwestie van gaan naar plaatsen waar men komt voor interactie en het leren kennen van mensen en het delen van een hobby/passie. Als het mensen in die setting niet lukt dan lukt niets.
Niet echt. Hetzelfde gebeurt met mannen die op zichzelf bij de club komen.quote:
Ik ben een jaar of wat geleden naar een andere stad verhuisd. Mijn situatie was niet helemaal vergelijkbaar. Er woonden al vrienden en dat maakt alles al veel makkelijker. Ik merkte echter wel dat die vriendengroep heel leuk was, maar dat ik behoefte had aan andere dingen en andere mensen. Minder eenzijdigheid oid. Dus alleen dingen gaan ondernemen, plekken/gelegenheden op gaan zoeken waar die dingen waren (die ik dus belangrijk vond/miste op dat moment in mijn leven). In eerste instantie om gewoon die dingen regelmatig te doen en daarvan te genieten. (Waar ik dus regelmatig op hamer hier. Doe de dingen omdat JIJ ze leuk vindt, waar JIJ plezier aan hebt. Zodat JOUW leven leuk wordt. Doe ze niet met een dubbele agenda, maar doe dingen die je eigen leven leuker maken.) Maar inmiddels heb ik er een complete nieuwe "vriendengroep" bij. Ik noem mensen niet snel vriend, vandaar de aanhalingstekens, maar ik heb in ieder geval een aantal hele leuke mensen ontmoet, waar ik niet alleen hysterisch leuke dingen doe, maar waar ik ook mijn verhaal kwijt kan en die voor me klaar staan als het nodig is en vice versa uiteraard.quote:Op dinsdag 16 februari 2016 14:18 schreef motorbloempje het volgende:
Echt, uiteindelijk is niets zo makkelijk als mensen leren kennen als je jong bent, en zelfs als je ouder bent. Ik verhuisde 3 jaar geleden naar een plek waar ik nog nooit van gehoord had zelfs, en waar ik nie-mand kende op mijn man na. Nu zijn mijn man en ik best hecht en doen echt héél veel samen, maar het is héél fijn om met regelmaat andere mensen te zien, en dat hoeft niet eens zonder hem te zijn; gemeenschappelijke vrienden zijn ook prima. Ik ben echt héél erg gehecht aan mijn privacy en rust, maar heb ook de behoefte om met enige vorm van vrijblijvendheid regelmatig wat te doen met andere mensen.
Ik verhuisde, vond hardlopen leuk, opende google en tikte in "hardloopclub <woonplaats>". Kreeg een paar hits, bekeek een paar websites en facebookpagina's, stuurde een mailtje en kreeg dezelfde dag nog antwoord terug dat ik me maar moest melden op een clubavond. Hatsekidee, hardloopkleren aan, auto in, naar de locatie. BAM allemaal mensen daar op de verzamelplek. Gevraagd naar de persoon die me had gemaild, die stopte me in een van de groepen, en nog voor we goed en wel aan het rennen waren kwam er iemand bij me lopen om zich voor te stellen en te vragen wie ik was/waar ik vandaan kwam, etc.
Tijdens dat loopje alleen al zeker 10 verschillende mensen gesproken. Was altijd wel wat voorzichtig met het 100% mezelf zijn: als botte Nederlander moet je hier in Engeland wat voorzichtiger zijn somsmaar na een tijdje de kat uit de boom kijken ontdekt dat ik niet de enige directe persoon dat was, dus inmiddels ben ik daar gewoon mezelf. 3 jaar later zit ik in de organisatie van de club, als social secretary zelfs en organiseer ik leuke uitjes voor de teambuilding. Inmiddels ben ik die persoon die naast nieuwe mensen gaat lopen om te vragen wie ze zijn en om ze een leuke tijd te bezorgen en te zorgen dat ze blijven omdat ze zich welkom voelen, ookal vind ik het stiekem ook wel heerlijk om gewoon stilzwijgend in de groep te lopen en te genieten van een samenzijn waar ik toch over m'n eigen dingen na kan denken, in rust, en dat accepteren ze ook. Als ik even alleen loop dan laten ze me meestal ook even alleen lopen.
Het is een kwestie van gaan naar plaatsen waar men komt voor interactie en het leren kennen van mensen en het delen van een hobby/passie. Als het mensen in die setting niet lukt dan lukt niets.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Mwa je kan ook aan je scriptie werken in van die werkcafes/ hippe koffietentjes maar da's niks voor mij. Te snel afgeleid door alle drukte (steeds nieuw mensen binnenlopen etc.)quote:Op dinsdag 16 februari 2016 14:22 schreef syndroom het volgende:
[..]
Dat zijn geen geschikte plekken, en een kroeg is weer te. Over die dating apps ben ik het met je eens, te geforceerd en je mist een stukje spontaniteit.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |