Datingstappenplan - stap 1: op weg naar socialiseren en vriendschappen

Ik zou nooit als Deezertje worden net als mijn kinderen dat nooit worden. Net als mijn ouders zal ik mijn kinderen minimaal op 1 sport laten gaan en als ze 16 zijn laten werken.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 12:41 schreef ook_gek het volgende:
Ik zou nooit als Deezertje worden net als mijn kinderen dat nooit worden. Net als mijn ouders zal ik mijn kinderen minimaal op 1 sport laten gaan en als ze 16 zijn laten werken.

Het is niet erg dat iemand zo is, het is wel ergelijk en triest dat iemand er niets aan doet maar alleen maar gaat lopen zaniken op een forum hoe kut z'n leven wel niet is. (wel niet ja.)

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 11:14 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Dat heet een fixed mindset, dat "zo ben ik nu eenmaal". Probeer dat te veranderen in een growth mindset.

En wat had je verwacht dat de chat met een oud klasgenoot je zou brengen?

Misschien een real life afspraak ofzo, maar hij (!) kapte 't gesprek 'netjes' af na een minuut of 10 ofzo.

En wat die plekken betreft: daar is het doel duidelijk. Je komt er om wat te doen. En je hebt daar een grote kans op steeds dezelfde mensen te treffen, dus misschien bouw je wat op. Bovendien zie je de meeste personen op datingapps verschijnen: sommige 40x ofzo. Maar ook daar heb ik geleerd: het maakt geen ene fuck uit hoe vaak je iemand ziet of hoe dicht(er) ze bij je komen, zonder oprechte interesse is er niks. Een kroeg e.d. weet je niet wat je aantreft: waarom ga je daar heen? Voor een drankje? Voor een praatje? Groepen collega's die met elkaar bezig zijn en jou dus niet zien?

Zulke apps zijn best akward als je het op terugkerende plekken gebruikt. Ik kom of zit dagelijks offline tegenover mensen die online ben tegengekomen, maar die houden dus hun kaken stijf op elkaar. Zeer ongemakkelijk

Aan de ene kant komen ze dus net zoals ik op locaties waar ze komen om te doen wat ze willen doen, maar diezelfde mensen (ik dus ook) gebruiken ook die apps. En dan is het dus extra gek om elkaar compleet te negeren dagen of maandenlang.

Bijbaan heb ik zeker gehad, bijna 7 jaar. Alleen dat was best solistisch... dus had geen directe collega's (check pohi voor een hint)

[ Bericht 7% gewijzigd door Deezertje op 16-02-2016 13:09:59 ]

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 12:58 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Misschien een real life afspraak ofzo, maar hij (!) kapte 't gesprek 'netjes' af na een minuut of 10 ofzo.

Toch niet na één gesprekje en uit het niets?
Maar houd een beetje contact met hem, heb het eens over films of zo en vraag hem (over een tijdje! als je al een tijdje contact hebt) of hij eens meegaat.

Contacten opbouwen kost tijd. Dat is geen kwestie van een muntje erin gooien en klaar. Daar investeer je tijd en aandacht in.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:23 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Toch niet na één gesprekje en uit het niets?
Maar houd een beetje contact met hem, heb het eens over films of zo en vraag hem (over een tijdje! als je al een tijdje contact hebt) of hij eens meegaat.

Contacten opbouwen kost tijd. Dat is geen kwestie van een muntje erin gooien en klaar. Daar investeer je tijd en aandacht in.

We hebben jaren bij elkaar in de klas gezeten...

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:25 schreef Deezertje het volgende:

[..]

We hebben jaren bij elkaar in de klas gezeten...

Dus?

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:26 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Dus?

Uit het niets gaat dan niet op, want introductie is niet echt nodig. Was meer een 'heads up' gesprekje.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:27 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Uit het niets gaat dan niet op, want introductie is niet echt nodig. Was meer een 'heads up' gesprekje.

Hoe lang had je hem al niet gesproken?

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 12:46 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Het is niet erg dat iemand zo is,

Vind ik van wel, ik zou niet willen dat mijn kind sociaal en contact gehandicapt is en niet in een groep kan functioneren. Net als laksheid, studeren prima maar het niet door zetten of wat dan ook is direct geld kraan dicht. Niks komt van zelf aanwaaien en je zal er altijd wat voor moeten doen of aan moeten werken. En dat begint al met school.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:31 schreef ook_gek het volgende:

[..]

Vind ik van wel, ik zou niet willen dat mijn kind sociaal en contact gehandicapt is en niet in een groep kan functioneren. Net als laksheid, studeren prima maar het niet door zetten of wat dan ook is direct geld kraan dicht. Niks komt van zelf aanwaaien en je zal er altijd wat voor moeten doen of aan moeten werken. En dat begint al met school.

Soms kan het kind daar niet veel aan doen, dan is actie vereist. Zoals ik zeg; zo zijn is niet erg, er niks aan (willen) doen wel.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:31 schreef ook_gek het volgende:

[..]

Vind ik van wel, ik zou niet willen dat mijn kind sociaal en contact gehandicapt is en niet in een groep kan functioneren. Net als laksheid, studeren prima maar het niet door zetten of wat dan ook is direct geld kraan dicht. Niks komt van zelf aanwaaien en je zal er altijd wat voor moeten doen of aan moeten werken. En dat begint al met school.

In mijn ogen heb je twee soorten studenten vanaf de hogere school:
- Studenten die het als een voortzetting van hun middelbare zien en hun studie braaf doorlopen (vaak thuiswonend) en pas daarna eens gaan bedenken wat ze eigenlijk willen en een baan zoeken.

of

-Studenten die het ook écht zien als het voorbereiding op hun toekomst. Gaan op zichzelf, ontwikkelen een actief, sportief en sociaal leven naast studie en weten met veel mensen op te schieten en daarnaast ook nog eens serieus nadenken en weten wat ze na hun studie willen doen.

De eerste groep blijft vaak hangen of vind het zo wel best. De tweede groep is gelukkiger en ziet het hele leven als 'leerproces'.

Daarnaast heb je nog een groep die al buiten de boot valt omdat ze geen vervolgstudie doen, maar ook mensen die direct na hun middelbare gaan werken en zo direct zelfstandig worden (doorzetters).

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:31 schreef ook_gek het volgende:

[..]

Vind ik van wel, ik zou niet willen dat mijn kind sociaal en contact gehandicapt is en niet in een groep kan functioneren. Net als laksheid, studeren prima maar het niet door zetten of wat dan ook is direct geld kraan dicht. Niks komt van zelf aanwaaien en je zal er altijd wat voor moeten doen of aan moeten werken. En dat begint al met school.

Ik ben inderdaad wel benieuwd wat voor rol Deezertje zijn ouders hebben in dit hele verhaal. Nu kun je een 25-jarige niet veel verplichten. Maar ik heb toch altijd meegekregen om te sporten en een bijbaantje te hebben. Maar voor dat bijbaantje is het waarschijnlijk nu iets te laat. Hij moet eerst eens zijn school afmaken.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:37 schreef Bananenpap het volgende:

[..]

Ik ben inderdaad wel benieuwd wat voor rol Deezertje zijn ouders hebben in dit hele verhaal. Nu kun je een 25-jarige niet veel verplichten. Maar ik heb toch altijd meegekregen om te sporten en een bijbaantje te hebben. Maar voor dat bijbaantje is het waarschijnlijk nu iets te laat. Hij moet eerst eens zijn school afmaken.

Mijn vader ziet me liever vandaag als morgen vertrekken terwijl mijn moeder het wel best vind zo. Ze ziet dat ik sociaal niet echt meekom maar wel mijn best doe (sporten/hobby's e.d.) , oftewel als een soort kind blijven behandelen bij gebrek aan beter/zieligheid.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:37 schreef Bananenpap het volgende:

[..]

Ik ben inderdaad wel benieuwd wat voor rol Deezertje zijn ouders hebben in dit hele verhaal. Nu kun je een 25-jarige niet veel verplichten. Maar ik heb toch altijd meegekregen om te sporten en een bijbaantje te hebben. Maar voor dat bijbaantje is het waarschijnlijk nu iets te laat. Hij moet eerst eens zijn school afmaken.

Ik moest op een team sport,
1 sporten is gezond
2 in een team kunnen functioneren.

En ik moest altijd werken. Als je iets wil hebben moet je daar voor werken, dat krijg je niet zomaar en je leert direct sparen. Maar ook contacten maken met onbekende mensen en werken voor een baas.

En no way dat m'n ouders de opleiding blijven betalen als wij er met onze pet naar gooide. Gaat niet gebeuren! Alle opleidingen werde betaals als we maar ons best voor deden. Lijkt mij ook niet meer dan normaal. Net als dat er een moment komt dat je mee gaat helpen in huishouden, kostgeld betaal ( wat we later terug kregen toen we op ons zelf gingen ) en er een moment komt dat je gaat kijken voor je eigen plekje en nee dat is echt niet meteen een kasteel.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:40 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Mijn vader ziet me liever vandaag als morgen vertrekken terwijl mijn moeder het wel best vind zo. Ze ziet dat ik sociaal niet echt meekom maar wel mijn best doe (sporten/hobby's e.d.) , oftewel als een soort kind blijven behandelen bij gebrek aan beter/zieligheid.

Je hebt het de hele tijd over je best doen. Maar vind je dat je echt met 100% zekerheid kunt zeggen dat jij je best doet?

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:36 schreef Deezertje het volgende:
- Studenten die het als een voortzetting van hun middelbare zien en hun studie braaf doorlopen (vaak thuiswonend) en pas daarna eens gaan bedenken wat ze eigenlijk willen en een baan zoeken.

Ik was altijd de "mama" van de groep, haalde netjes m'n voldoendes en ging niet de stad in. Toch zat ik wel op kamers (want wou niet thuiswonen) en had een bijbaan omdat het nodig was.
Had geen idee wat ik precies wou doen als werk, maarja dat komt vanzelf op je pad als je ermee bezig gaat.

Ik vond het niet "wel best" hoe het zat en bleef ook niet hangen..

Volgens mij mis je dus nog wat groepen. (wat ik zonder mijn verhaal ook vind)

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:43 schreef Bananenpap het volgende:

[..]

Je hebt het de hele tijd over je best doen. Maar vind je dat je echt met 100% zekerheid kunt zeggen dat jij je best doet?

Ik begeef me onder de mensen en sta open voor nieuwe contacten, Maar als ik mensen niet aanspreek, en zij mij ook niet, tja dan gebeurd er weinig. Kom veel dezelfde mensen tegen.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:45 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Ik begeef me onder de mensen en sta open voor nieuwe contacten, Maar als ik mensen niet aanspreek, en zij mij ook niet, tja dan gebeurd er weinig. Kom veel dezelfde mensen tegen.

Dan doe je je best niet, want jij kan ook het gesprek beginnen.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:43 schreef Bananenpap het volgende:

[..]

Je hebt het de hele tijd over je best doen. Maar vind je dat je echt met 100% zekerheid kunt zeggen dat jij je best doet?

Als je weinig verwachtingen hebt bij "je best doen" dan vind ie dat vast wel van zichzelf.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:45 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Ik begeef me onder de mensen en sta open voor nieuwe contacten, Maar als ik mensen niet aanspreek, en zij mij ook niet, tja dan gebeurd er weinig. Kom veel dezelfde mensen tegen.

Das geen antworod op de vraag. Hij vraagt of jij vindt dat jij 100% je best doet

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:46 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Dan doe je je best niet, want jij kan ook het gesprek beginnen.

Klopt. maar de ander dus ook. En dat gebeurd simpelweg niet en ik ben te schijterig om te beginnen. Gisteravond was het superkoud en er zat een meid langs me op 't station buiten met flinke gaten in d'r broek (hoort zo). Wou eerst een opmerking maken als in: nog niet koud genoeg? maar dat werd hier afgeraden.

Gek toch want als ik een willekeurige winkel in loop heb ik binnen 10 min een gesprek als ik wil. Zelfde verhaal in een kroeg of waar dan ook. En ik heb echt geen machische krachten.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:46 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Das geen antworod op de vraag. Hij vraagt of jij vindt dat jij 100% je best doet

Ik kan gesprekken beginnen. Ben iig de deur uit want daar gebeurd er sowieso 100% niks.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:48 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Klopt. maar de ander dus ook. En dat gebeurd simpelweg niet en ik ben te schijterig om te beginnen. Gisteravond was het superkoud en er zat een meid langs me op 't station buiten met flinke gaten in d'r broek (hoort zo). Wou eerst een opmerking maken als in: nog niet koud genoeg? maar dat werd hier afgeraden.

Ja, maar dan wijs je naar de ander, misschien is diegene sociaal supersterk en hoeft degene helemaal niemand aan te spreken. Overigens was die opmerking prima geweest, je hoeft niet gelijk iemand te versieren, zolang je maar leert onbekenden aan te spreken. Misschien is een man aanspreken ook laagdrempeler dan een vrouw.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:48 schreef Deezertje het volgende:

Ik kan gesprekken beginnen. Ben iig de deur uit want daar gebeurd er sowieso 100% niks.

Ik stel een gesloten vraag, vind jij dat je 100% je best doet

ja of nee?

quote:

Op maandag 15 februari 2016 08:33 schreef Flylib het volgende:
Ik ben momenteel alleen op reis in zuidoost-Azië. Het is maar net hoe je er zelf instaat. Groepsactiviteiten zijn idd leuk om te doen, evenals verblijven in accomodaties met een wat meer sociale sfeer dan een hotel. Ik zit nu in een resort waar voornamelijk jonge mensen op af komen, dus er kunnen vast wel wat contacten worden gemaakt.

En soms nodigt een situatie er ook toe uit. Een paar dagen geleden kreeg mijn bus van Cambodja naar Thailand panne, dat leverde leuke gesprekken op met medepassagiers en net zulke leuke avonden in Bangkok

Oh en ik wil er geen lang verhaal van gaan maken, maar ik heb mezelf door de jaren heen zelf getransformeerd van een onzekere loner naar iemand met meer sociale skills, een sociaal leven en het heeft me uiteindelijk ook liefde opgeleverd. Ik heb de knop gewoon zelf omgezet omdat ik ongelofelijk moe werd van mezelf met die constante extreme onzekerheid en waanideeën. En het heeft geholpen. Iets in mij zal altijd wel op zichzelf blijven en onzekere momenten meemaken, maar nu kan ik daar een stuk beter mee omgaan dan een jaar of 8 geleden, en ik blijf mijn grenzen verleggen

Wat leuk!

quote:

Op zondag 14 februari 2016 21:21 schreef ook_gek het volgende:
Je kan ook eens hostels bezoeken in de benelux om te zien of het je een beetje bevalt. Zo niet, ben je zo weer thuis

Is natuurlijk wel een heel andere omgeving en sfeertje dan in grotere steden of bijvoorbeeld in een Azie of Australie.

#focusopiemandanders

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:50 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Ik stel een gesloten vraag, vind jij dat je 100% je best doet

ja of nee?

Go girl.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:50 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Ik stel een gesloten vraag, vind jij dat je 100% je best doet

ja of nee?

Nee, als in niet zelf gesprekken beginnen, maar probeer dat online te compenseren via die apps.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:54 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Nee, als in niet zelf gesprekken beginnen, maar probeer dat online te compenseren via die apps.

Waarom denk je dat dat compenseren is? Denk je ook dat World of Warcraft een compensatie is voor het echte leven?

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 12:58 schreef Deezertje het volgende:
en drankje? Voor een praatje? Groepen collega's die met elkaar bezig zijn en jou dus niet zien?

Zulke apps zijn best akward als je het op terugkerende plekken gebruikt. Ik kom of zit dagelijks offline tegenover mensen die online ben tegengekomen, maar die houden dus hun kaken stijf op elkaar. Zeer ongemakkelijk

Aan de ene kant komen ze dus net zoals ik op locaties waar ze komen om te doen wat ze willen doen, maar diezelfde mensen (ik dus ook) gebruiken ook die apps. En dan is het dus extra gek om elkaar compleet te negeren dagen of maandenlang.

Het is niet negeren, die mensen hebben gewoon geen flauw idee wie jij bent. Genoeg mensen die op zo'n dating app in 5 minuten 100 profielen beoordelen. Die onthouden echt niet van iedereen hoe ze eruit zien en die zijn al helemaal niet bezig om te zien of ze in het echt die mensen kunnen herkennen.

Sowieso moet je uit je hoofd zetten dat anderen moeite moeten doen om contact met jou te zoeken. De grote meerderheid heeft een eigen leven en vriendenclub en is helemaal niet constant aan het zoeken naar nieuwe vrienden.

Over socialiseren: de o hello app nu aan de gang gezet! 2 opties om (als ze ja zeggen) binnen 45 minuten te ontmoeten zonder chatten vooraf. Is GEEN datingapp maar gewoon sociale contact in real life app http://www.ohelloapp.com/

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 12:41 schreef ook_gek het volgende:
Ik zou nooit als Deezertje worden net als mijn kinderen dat nooit worden. Net als mijn ouders zal ik mijn kinderen minimaal op 1 sport laten gaan en als ze 16 zijn laten werken.

Ik veronderstel dat je nog jong, naïef of bijzonder intellectueel beperkt bent, want er is geen enkele garantie dat je kinderen worden zoals jij ze graag ziet.

Je kunt je ook afvragen wat de toegevoegde waarde is van uitgebuit worden door de AH voor minder dan zakgeld. Die tijd kunnen je kinderen ook gebruiken om een muziekinstrument te leren, om te leren koken, om te leren fotograferen, om te leren schrijven, om te leren programmeren, om te fitnessen of om te leren genieten van de vrije tijd die ze hebben. Dan verrijken ze zichzelf met een vaardigheid waar ze een leven lang plezier van kunnen hebben en ook nog eens iets voor anderen kunnen betekenen.

Maar nee, jouw kinderen moeten verplicht op voetbal en tomaten plukken, vakken vullen, kassa draaien of borden wassen, omdat papa bang is dat ze antisociaal worden. Vervolgens worden ze op hun twintigste ontslagen, omdat ze te oud en te duur zijn, houden ze daar geen sociale contacten meer aan over want die pubers zijn allemaal verschillende opleidingen gaan doen in alle hoeken van het land en gaan ze in hun studententijd gamen in plaats van voetballen, omdat ze altijd verplicht sociaal moesten doen van papa. Ondertussen hebben ze geen enkele vaardigheid geleerd waarmee ze iets kunnen betekenen voor anderen, omdat geen werkgever interesse heeft in de bijbanen die ze hebben gedaan en tegen een bal aan kunnen trappen geen nuttige vaardigheid is op verjaardagen, borrels, reünies, huisfeesten, concertbezoeken, sollicitatiegesprekken, begrafenissen, in relaties met het andere geslacht of een van de vele andere sociale gelegenheden.

Alsjeblieft zeg.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 14:04 schreef Drieklank het volgende:

[..]

Ik veronderstel dat je nog jong, naïef of bijzonder intellectueel beperkt bent, want er is geen enkele garantie dat je kinderen worden zoals jij ze graag ziet.

Je kunt je ook afvragen wat de toegevoegde waarde is van uitgebuit worden door de AH voor minder dan zakgeld. Die tijd kunnen je kinderen ook gebruiken om een muziekinstrument te leren, om te leren koken, om te leren fotograferen, om te leren schrijven, om te leren programmeren, om te fitnessen of om te leren genieten van de vrije tijd die ze hebben. Dan verrijken ze zichzelf met een vaardigheid waar ze een leven lang plezier van kunnen hebben en ook nog eens iets voor anderen kunnen betekenen.

Maar nee, jij kinderen moeten verplicht op voetbal en tomaten plukken, vakken vullen, kassa draaien of borden wassen, omdat papa bang is dat ze antisociaal worden. Vervolgens worden ze op hun twintigste ontslagen, omdat ze te oud en te duur zijn, houden ze daar geen sociale contacten meer aan over want die pubers zijn allemaal verschillende opleidingen gaan doen in alle hoeken van het land en gaan ze hun studententijd gamen in plaats van voetballen, omdat ze altijd verplicht sociaal moesten doen van papa. Ondertussen hebben ze geen enkele vaardigheid geleerd waarmee ze iets kunnen betekenen voor anderen, omdat geen werkgever interesse heeft in de bijbanen die ze hebben gedaan en tegen een bal aan kunnen trappen geen nuttige vaardigheid is op verjaardagen, borrels, reünies, huisfeesten, concertbezoeken, sollicitatiegesprekken, begrafenissen, in relaties met het andere geslacht of een van de vele andere sociale gelegenheden.

Alsjeblieft zeg.

Ik had een klasgenoot met hele strenge ouders... nou die is alleen maar rebels daardoor geworden Woont nu in het buitenland en is maar goed dat zijn ouders niet weten wat hij allemaal heeft uitgespookt op school.

Zijn er nog andere mensen met leuke verhalen of vragen?

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:48 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Ik kan gesprekken beginnen. Ben iig de deur uit want daar gebeurd er sowieso 100% niks.

De deur uit om vervolgens naar een bieb, sportschool of bioscoop te gaan. Allerlei faciliteiten waar je wel onder de mensen bent, maar eigenlijk je bek dicht hoort te houden.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 14:14 schreef Bananenpap het volgende:

[..]

De deur uit om vervolgens naar een bieb, sportschool of bioscoop te gaan. Allerlei faciliteiten waar je wel onder de mensen bent, maar eigenlijk je bek dicht hoort te houden.

Tja, betere opties? In de trein werken aan scriptie is niet zo praktisch (en hoor je eigenlijk ook je bek te houden )

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 14:04 schreef Drieklank het volgende:

[..]

Ik veronderstel dat je nog jong, naïef of bijzonder intellectueel beperkt bent, want er is geen enkele garantie dat je kinderen worden zoals jij ze graag ziet.

Je kunt je ook afvragen wat de toegevoegde waarde is van uitgebuit worden door de AH voor minder dan zakgeld. Die tijd kunnen je kinderen ook gebruiken om een muziekinstrument te leren, om te leren koken, om te leren fotograferen, om te leren schrijven, om te leren programmeren, om te fitnessen of om te leren genieten van de vrije tijd die ze hebben. Dan verrijken ze zichzelf met een vaardigheid waar ze een leven lang plezier van kunnen hebben en ook nog eens iets voor anderen kunnen betekenen.

Maar nee, jouw kinderen moeten verplicht op voetbal en tomaten plukken, vakken vullen, kassa draaien of borden wassen, omdat papa bang is dat ze antisociaal worden. Vervolgens worden ze op hun twintigste ontslagen, omdat ze te oud en te duur zijn, houden ze daar geen sociale contacten meer aan over want die pubers zijn allemaal verschillende opleidingen gaan doen in alle hoeken van het land en gaan ze in hun studententijd gamen in plaats van voetballen, omdat ze altijd verplicht sociaal moesten doen van papa. Ondertussen hebben ze geen enkele vaardigheid geleerd waarmee ze iets kunnen betekenen voor anderen, omdat geen werkgever interesse heeft in de bijbanen die ze hebben gedaan en tegen een bal aan kunnen trappen geen nuttige vaardigheid is op verjaardagen, borrels, reünies, huisfeesten, concertbezoeken, sollicitatiegesprekken, begrafenissen, in relaties met het andere geslacht of een van de vele andere sociale gelegenheden.

Alsjeblieft zeg.

Jeetje, jij bent geloof ik de grootste zwartkijker op heel dit forum. Het gaat niet om dat loontje, het gaat om het plichtsbesef, klaarstomen voor het grote mensen leven. Een ruggengraat kweken.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 14:15 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Tja, betere opties? In de trein werken aan scriptie is niet zo praktisch (en hoor je eigenlijk ook je bek te houden )

Jij leest echt alleen maar wat je wilt lezen.. Er is hier al talloze keren gezegd dat je je moet aanmelden bij een teamsport, baantje waar je wel met mensen te maken hebt, hobbyclub, whatever. Is het nou echt zo moeilijk om te verzinnen waar je wel onder de mensen komt? Je leeft toch niet onder een steen?

-kap met dat gestook-

[ Bericht 98% gewijzigd door motorbloempje op 16-02-2016 14:18:09 ]

Echt, uiteindelijk is niets zo makkelijk als mensen leren kennen als je jong bent, en zelfs als je ouder bent. Ik verhuisde 3 jaar geleden naar een plek waar ik nog nooit van gehoord had zelfs, en waar ik nie-mand kende op mijn man na. Nu zijn mijn man en ik best hecht en doen echt héél veel samen, maar het is héél fijn om met regelmaat andere mensen te zien, en dat hoeft niet eens zonder hem te zijn; gemeenschappelijke vrienden zijn ook prima. Ik ben echt héél erg gehecht aan mijn privacy en rust, maar heb ook de behoefte om met enige vorm van vrijblijvendheid regelmatig wat te doen met andere mensen.

Ik verhuisde, vond hardlopen leuk, opende google en tikte in "hardloopclub <woonplaats>". Kreeg een paar hits, bekeek een paar websites en facebookpagina's, stuurde een mailtje en kreeg dezelfde dag nog antwoord terug dat ik me maar moest melden op een clubavond. Hatsekidee, hardloopkleren aan, auto in, naar de locatie. BAM allemaal mensen daar op de verzamelplek. Gevraagd naar de persoon die me had gemaild, die stopte me in een van de groepen, en nog voor we goed en wel aan het rennen waren kwam er iemand bij me lopen om zich voor te stellen en te vragen wie ik was/waar ik vandaan kwam, etc.

Tijdens dat loopje alleen al zeker 10 verschillende mensen gesproken. Was altijd wel wat voorzichtig met het 100% mezelf zijn: als botte Nederlander moet je hier in Engeland wat voorzichtiger zijn soms maar na een tijdje de kat uit de boom kijken ontdekt dat ik niet de enige directe persoon dat was, dus inmiddels ben ik daar gewoon mezelf. 3 jaar later zit ik in de organisatie van de club, als social secretary zelfs en organiseer ik leuke uitjes voor de teambuilding. Inmiddels ben ik die persoon die naast nieuwe mensen gaat lopen om te vragen wie ze zijn en om ze een leuke tijd te bezorgen en te zorgen dat ze blijven omdat ze zich welkom voelen, ookal vind ik het stiekem ook wel heerlijk om gewoon stilzwijgend in de groep te lopen en te genieten van een samenzijn waar ik toch over m'n eigen dingen na kan denken, in rust, en dat accepteren ze ook. Als ik even alleen loop dan laten ze me meestal ook even alleen lopen.

Het is een kwestie van gaan naar plaatsen waar men komt voor interactie en het leren kennen van mensen en het delen van een hobby/passie. Als het mensen in die setting niet lukt dan lukt niets.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:27 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Uit het niets gaat dan niet op, want introductie is niet echt nodig. Was meer een 'heads up' gesprekje.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 13:29 schreef ElDinosaur het volgende:

[..]

Hoe lang had je hem al niet gesproken?

Beantwoord dat nu eens.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 14:14 schreef Bananenpap het volgende:

[..]

De deur uit om vervolgens naar een bieb, sportschool of bioscoop te gaan. Allerlei faciliteiten waar je wel onder de mensen bent, maar eigenlijk je bek dicht hoort te houden.

Dat zijn geen geschikte plekken, en een kroeg is weer te. Over die dating apps ben ik het met je eens, te geforceerd en je mist een stukje spontaniteit.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 14:18 schreef motorbloempje het volgende:
Echt, uiteindelijk is niets zo makkelijk als mensen leren kennen als je jong bent, en zelfs als je ouder bent. Ik verhuisde 3 jaar geleden naar een plek waar ik nog nooit van gehoord had zelfs, en waar ik nie-mand kende op mijn man na. Nu zijn mijn man en ik best hecht en doen echt héél veel samen, maar het is héél fijn om met regelmaat andere mensen te zien, en dat hoeft niet eens zonder hem te zijn; gemeenschappelijke vrienden zijn ook prima. Ik ben echt héél erg gehecht aan mijn privacy en rust, maar heb ook de behoefte om met enige vorm van vrijblijvendheid regelmatig wat te doen met andere mensen.

Ik verhuisde, vond hardlopen leuk, opende google en tikte in "hardloopclub <woonplaats>". Kreeg een paar hits, bekeek een paar websites en facebookpagina's, stuurde een mailtje en kreeg dezelfde dag nog antwoord terug dat ik me maar moest melden op een clubavond. Hatsekidee, hardloopkleren aan, auto in, naar de locatie. BAM allemaal mensen daar op de verzamelplek. Gevraagd naar de persoon die me had gemaild, die stopte me in een van de groepen, en nog voor we goed en wel aan het rennen waren kwam er iemand bij me lopen om zich voor te stellen en te vragen wie ik was/waar ik vandaan kwam, etc.

Tijdens dat loopje alleen al zeker 10 verschillende mensen gesproken. Was altijd wel wat voorzichtig met het 100% mezelf zijn: als botte Nederlander moet je hier in Engeland wat voorzichtiger zijn soms maar na een tijdje de kat uit de boom kijken ontdekt dat ik niet de enige directe persoon dat was, dus inmiddels ben ik daar gewoon mezelf. 3 jaar later zit ik in de organisatie van de club, als social secretary zelfs en organiseer ik leuke uitjes voor de teambuilding. Inmiddels ben ik die persoon die naast nieuwe mensen gaat lopen om te vragen wie ze zijn en om ze een leuke tijd te bezorgen en te zorgen dat ze blijven omdat ze zich welkom voelen, ookal vind ik het stiekem ook wel heerlijk om gewoon stilzwijgend in de groep te lopen en te genieten van een samenzijn waar ik toch over m'n eigen dingen na kan denken, in rust, en dat accepteren ze ook. Als ik even alleen loop dan laten ze me meestal ook even alleen lopen.

Het is een kwestie van gaan naar plaatsen waar men komt voor interactie en het leren kennen van mensen en het delen van een hobby/passie. Als het mensen in die setting niet lukt dan lukt niets.

Precies dit. (Maar in mijn geval dan met muziek.) Paar keer repeteren, met wat mensen kletsen en hop, de kroeg in voor iemands verjaardag.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 14:21 schreef Leonos het volgende:
@MOTORBLOEM;
Komt omdat je vrouw bent.

Niet echt. Hetzelfde gebeurt met mannen die op zichzelf bij de club komen.

En je hoeft niet zo te schreeuwen.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 14:18 schreef motorbloempje het volgende:
Echt, uiteindelijk is niets zo makkelijk als mensen leren kennen als je jong bent, en zelfs als je ouder bent. Ik verhuisde 3 jaar geleden naar een plek waar ik nog nooit van gehoord had zelfs, en waar ik nie-mand kende op mijn man na. Nu zijn mijn man en ik best hecht en doen echt héél veel samen, maar het is héél fijn om met regelmaat andere mensen te zien, en dat hoeft niet eens zonder hem te zijn; gemeenschappelijke vrienden zijn ook prima. Ik ben echt héél erg gehecht aan mijn privacy en rust, maar heb ook de behoefte om met enige vorm van vrijblijvendheid regelmatig wat te doen met andere mensen.

Ik verhuisde, vond hardlopen leuk, opende google en tikte in "hardloopclub <woonplaats>". Kreeg een paar hits, bekeek een paar websites en facebookpagina's, stuurde een mailtje en kreeg dezelfde dag nog antwoord terug dat ik me maar moest melden op een clubavond. Hatsekidee, hardloopkleren aan, auto in, naar de locatie. BAM allemaal mensen daar op de verzamelplek. Gevraagd naar de persoon die me had gemaild, die stopte me in een van de groepen, en nog voor we goed en wel aan het rennen waren kwam er iemand bij me lopen om zich voor te stellen en te vragen wie ik was/waar ik vandaan kwam, etc.

Tijdens dat loopje alleen al zeker 10 verschillende mensen gesproken. Was altijd wel wat voorzichtig met het 100% mezelf zijn: als botte Nederlander moet je hier in Engeland wat voorzichtiger zijn soms maar na een tijdje de kat uit de boom kijken ontdekt dat ik niet de enige directe persoon dat was, dus inmiddels ben ik daar gewoon mezelf. 3 jaar later zit ik in de organisatie van de club, als social secretary zelfs en organiseer ik leuke uitjes voor de teambuilding. Inmiddels ben ik die persoon die naast nieuwe mensen gaat lopen om te vragen wie ze zijn en om ze een leuke tijd te bezorgen en te zorgen dat ze blijven omdat ze zich welkom voelen, ookal vind ik het stiekem ook wel heerlijk om gewoon stilzwijgend in de groep te lopen en te genieten van een samenzijn waar ik toch over m'n eigen dingen na kan denken, in rust, en dat accepteren ze ook. Als ik even alleen loop dan laten ze me meestal ook even alleen lopen.

Het is een kwestie van gaan naar plaatsen waar men komt voor interactie en het leren kennen van mensen en het delen van een hobby/passie. Als het mensen in die setting niet lukt dan lukt niets.

Ik ben een jaar of wat geleden naar een andere stad verhuisd. Mijn situatie was niet helemaal vergelijkbaar. Er woonden al vrienden en dat maakt alles al veel makkelijker. Ik merkte echter wel dat die vriendengroep heel leuk was, maar dat ik behoefte had aan andere dingen en andere mensen. Minder eenzijdigheid oid. Dus alleen dingen gaan ondernemen, plekken/gelegenheden op gaan zoeken waar die dingen waren (die ik dus belangrijk vond/miste op dat moment in mijn leven). In eerste instantie om gewoon die dingen regelmatig te doen en daarvan te genieten. (Waar ik dus regelmatig op hamer hier. Doe de dingen omdat JIJ ze leuk vindt, waar JIJ plezier aan hebt. Zodat JOUW leven leuk wordt. Doe ze niet met een dubbele agenda, maar doe dingen die je eigen leven leuker maken.) Maar inmiddels heb ik er een complete nieuwe "vriendengroep" bij. Ik noem mensen niet snel vriend, vandaar de aanhalingstekens, maar ik heb in ieder geval een aantal hele leuke mensen ontmoet, waar ik niet alleen hysterisch leuke dingen doe, maar waar ik ook mijn verhaal kwijt kan en die voor me klaar staan als het nodig is en vice versa uiteraard.

Dus ja ik geloof dat ik er zo langzamerhand wel wat vrienden bij heb.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 14:19 schreef miss_sly het volgende:

[..]

[..]

Beantwoord dat nu eens.

Bijna twee jaar.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 14:21 schreef Leonos het volgende:
@MOTORBLOEM;
Komt omdat je vrouw bent.

Want mannen kunnen niet sociaal zijn, mensen aanspreken en contacten opdoen?

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 14:22 schreef syndroom het volgende:

[..]

Dat zijn geen geschikte plekken, en een kroeg is weer te. Over die dating apps ben ik het met je eens, te geforceerd en je mist een stukje spontaniteit.

Mwa je kan ook aan je scriptie werken in van die werkcafes/ hippe koffietentjes maar da's niks voor mij. Te snel afgeleid door alle drukte (steeds nieuw mensen binnenlopen etc.)

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 14:26 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

Ik ben een jaar of wat geleden naar een andere stad verhuisd. Mijn situatie was niet helemaal vergelijkbaar. Er woonden al vrienden en dat maakt alles al veel makkelijker. Ik merkte echter wel dat die vriendengroep heel leuk was, maar dat ik behoefte had aan andere dingen en andere mensen. Minder eenzijdigheid oid. Dus alleen dingen gaan ondernemen, plekken/gelegenheden op gaan zoeken waar die dingen waren (die ik dus belangrijk vond/miste op dat moment in mijn leven). In eerste instantie om gewoon die dingen regelmatig te doen en daarvan te genieten. (Waar ik dus regelmatig op hamer hier. Doe de dingen omdat JIJ ze leuk vindt, waar JIJ plezier aan hebt. Zodat JOUW leven leuk wordt. Doe ze niet met een dubbele agenda, maar doe dingen die je eigen leven leuker maken.) Maar inmiddels heb ik er een complete nieuwe "vriendengroep" bij. Ik noem mensen niet snel vriend, vandaar de aanhalingstekens, maar ik heb in ieder geval een aantal hele leuke mensen ontmoet, waar ik niet alleen hysterisch leuke dingen doe, maar waar ik ook mijn verhaal kwijt kan en die voor me klaar staan als het nodig is en vice versa uiteraard.

Dus ja ik geloof dat ik er zo langzamerhand wel wat vrienden bij heb.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Precies. Ook dat met vrienden. Ik kén hier heel veel mensen, heb best veel goede bekenden, maar er zijn denk ik maar 3 mensen die ik écht als vrienden beschouw, en dat is prima. Met de rest kan ik prima leuke dingen doen van tijd tot tijd, al komt het wel vaak neer op ons groepje van 5 dat dingen onderneemt samen/veel in contact is. We houden allemaal van het buitenleven, hardlopen, fietsen, wandelen/hiken, allemaal geen kinderen. En voor de mensen die wél kinderen hebben, die klitten dan weer samen met mensen die dat wél hebben/willen. Voor elk wat wils bij zo'n groep.

quote:

Op dinsdag 16 februari 2016 14:27 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Mwa je kan ook aan je scriptie werken in van die werkcafes/ hippe koffietentjes maar da's niks voor mij. Te snel afgeleid door alle drukte (steeds nieuw mensen binnenlopen etc.)

Tsjah, als je elk voorstel gaat afslaan kun je jezelf ook wel afvragen of een relatie aangaan met een vrouw wel iets voor jou gaat zijn.

En het is wat Motorbloempje zegt, vaak moet je gewoon even die drempel over. In 9 van de 10 gevallen valt het altijd mee. Laten we eerlijk zijn, wat is nou eigenlijk het ergste wat je kan overkomen?