quote:
Op woensdag 20 januari 2016 23:09 schreef Ashqelon het volgende:Oh tja, als al die mensen die stoppen ook worden meegerekend kom je daar al vrij snel aan ja bij rechten die niet bepaald bekend staat om de meest standvastige studenten wat studiekeuze betreft.
Ja, de uitstroom zal mede zo hoog liggen omdat studenten zich relatief slecht orienteren op de studie. Ik weet niet precies wat de effecten van het nieuwe matchingsysteem zijn op die cijfers.
quote:
Op woensdag 20 januari 2016 23:09 schreef Ashqelon het volgende:Ik had vernomen, volgens mij zelfs van de studiegids op de site van de UvA zelf dat indien je bij alle colleges en werkgroepen aanwezig bent je bij de eerste tentamenkans een half punt bovenop je punt krijgt. Daarnaast was het bij sommige vakken ook zo dat je een deeltentamen had dat regelmatig meerkeuze was dat voor 35% meetelt en een eindtentamen dat voor 65% meetelt. De studiegidsen op de site van de UvA doen het momenteel echter niet dus kan dit nu niet controleren.
Een vak kan er voor kiezen een deel van de stof indirect te tentamineren via het werkgroepensysteem. Dit kan er inderdaad toe leiden dat bij het succesvol afsluiten van alle (niet atlijd verplichte) werkgroepen of bij het maken van extra opdrachten dit een effect het op het cijfer of een voordeel oplevert op het tentamen. Zo kan je bij veel vakken thuis al een essay schrijven (waar je dan X punten voor krijgt) en die mag je dan i.p.v het essayvraag op het tentamen doen.
Of de student hier voordeel aan heeft hangt van de student af. Je bent voor een relatief kleine bonus relatief erg veel tijd kwijt, dus rationeel gezien is het onverstandig. Aangezien het helpt bij het voorbereiden (dat moet toch gebeuren) kan het wel weer verstandig zijn.
Het is een stimulans voor studenten om harder te studeren die op dit moment toegepast wordt door elke universiteit en elke studie. Dit is per vak verschillend. Het is dus niet zo dat je op de UvA voor het volgen van werkgroepen altijd een + krijgt op het tentamen. Het kan ook zo zijn dat door het volgen van werkgroepen je niet uitgesloten wordt voor het tentamen. Ook een mogelijkheid.
Dat er met deeltentamens gewerkt wordt is naar mijn weten iets dat ook geldt voor alle studies en voor alle opleidingen. Dat maakt het trouwens ook lastig om relatief hoog te scoren omdat een negen naar beneden gehaald kan worden door een eerder gehaalde zeven. Zeker omdat studenten minder goed en geconcentreerd leren voor een deeltentamen dan voor een eindtentamen.
quote:
Op woensdag 20 januari 2016 23:09 schreef Ashqelon het volgende:Is het bij rechten niet zo dat er weliswaar antwoordmodellen zijn maar dat er wel enigszins ruimte is voor verschillende antwoorden vanwege verschillende interpretatiemogelijkheden?
Dat is altijd zo. Ook bij wiskunde kan de uitkomst afhankelijk zijn van het soort berekening / redenering die je eerder op poten hebt gezet. Het aantal variaties in de antwoorden zijn echter beperkt en een antwoordmodel heeft ze vaak alle twee of drie opgenomen (sommige variaties kunnen minder punten waard zijn). Als student heb je relatief weinig vrijheid om je eigen verhaal ervan te maken.
quote:
Wat normering betreft: in Amerika word een punt toegekend op basis van hoe goed je het deed t.o.v. de rest van de studenten waardoor je het hoogst mogelijke resultaat kunt halen zonder dat je alles daadwerkelijk goed hebt, dit in tegenstelling tot Nederland waar je daadwerkelijk alles goed moet hebben op het tentamen dat bij rechten niet al te gemakkelijk is, niet omdat de stof zo moeilijk is maar omdat het geen exacte wetenschap is waar het relatief gezien eenvoudiger is om echt structureel negens te halen indien je de stof beheerst en veel meer leunt op begrip en inzicht dan geheugen zoals rechten.
Ja dat klopt, de cijfers zijn niet relatief maar de normering is dat wel in Nederland. Wat je precies bedoelt met leunt meer op geheugen begrijp ik niet helemaal. Tentamens op academisch niveau toetsen het analystisch vermogen van een student. Dus in hoeverre deze in staat is om verbindingen te leggen en tot de kern van een probleem te komen (hoofdzaak, bijzaak). Een goed geheugen is een intelligentievorm dat zeker van meerwaarde is. Maar bij rechten niet meer of minder dan bij andere studies.
Wat betreft normering wordt nu het iets ingewikkelder:
Bij rechten (althans in de bachelor) kan je over 10 vragen 100 punten halen. De zwaarte van de vragen en de eisen aan het antwoordmodel zijn afhankelijk van het te verwachte niveau van de studenten. Als iedereen een tien haalt dan was het tentamen te makkelijk, als iedereen een twee haalt dan was het tentamen te zwaar. Cijfers zijn niet normaal verdeeld, maar de norm om een zes te halen is wel bepaald o.g.v de studentenpopulatie. Een bepaald percentage studenten haalt een zes en een bepaald percentage studenten haalt hoger dan een acht bij een gemiddelde lichting. Aangezien de lichtingen van rechten erg groot zijn heb je ook weinig positieve of negatieve uitschieters qua lichtingen. Bij veel vakken kan je dus door 90% goed te hebben al een tien halen, afhankelijk van hoe de andere studenten scoren.
Wanneer je dan tot de 5% best presterende studenten hoort (qua studievaardigheden en leervermogen) heb je een goede kans om consequent negens en tienen te scoren voor tentamens en vakken. De tentamens zijn voor jou eigenlijk iets te makkelijk. Dat geldt trouwens ook voor wiskundetentamens. De top van die studenten zullen ook relatief weinig uitdaging vinden in de problemen die zij voorgeschoteld krijgen omdat de complexiteit van de wiskundige vraagstukken die zij moeten oplossen gericht zijn op de gemiddelde wiskunde student. Je ziet bij exacte studenten ook vaak megacijferlijsten (alleen maar tienen) langskomen. Die studenten dagen zich tijdens de studie uit door bijvoorbeeld als extra stof zwaardere opgaven te doen. Die worden niet getentamineerd. Een rechtenstudent kan daar ook voor kiezen.
Bij andere studies (die met essay's werken) is het meer een jurysport. Een student heeft vrijheid in het onderwerpkeuze en kan er voor kiezen om "een enkelvoudige schroef" of "een dubbele schroef" neer te zetten. Een perfect uitgevoerde enkelvoudige schroef levert maximaal een acht op, een dubbele schroef een negen en een tien alleen als de student beide foutloos weet te combineren. Hoe briljanter de student is, hoe ingewikkelder en complexer hij het voor zichzelf kan maken. Hij bepaalt dan zelf de lat.
Hierdoor kan het zijn dat er in een hele lichting geen enkele tien gehaald wordt. Het kan ook zijn dat voor sommige vakken nog nooit iemand hoger dan een negen gehaald heeft. Omdat niemand zich aan dat niveau waagt of omdat nog niemand dat niveau gehaald heeft. Studenten die goed zijn kunnen ervoor kiezen om een eenvoudiger onderwerp foutloos uit te voeren dan zich te wagen aan zwaardere of meer complexe onderwerpen. Dat mag ook. Turners moeten bijvoorbeeld ook dergelijke afwegingen maken.
Hierdoor kan het zijn dat het cijfergemiddelde van je top 10% beste studenten lager is dan de top 10% beste studenten van andere studies. Als je die groep toch wil belonen met extra's zoals een aantekening op de bul of toegang tot extra studiestof dan moet je dat even verrekenen in de gewenste cijfergemiddeldes.
quote:
Wat cum laude betreft dacht ik dat die regels overal gewoon vast stonden, ik zou ook niet zo goed weten waarom daar van afgeweken zou worden om redenen die niet eveneens bij rechten zouden leiden tot het toch toekennen van het predicaat.
Die staan vast in het OEreglement. Die weer per faculteit en per universiteit kan verschillen
Bij de een mogen tentamens wel herkanst worden en bij de andere niet. Dat soort verschillen zie je veel. Bij een moet je een 8.5 halen en bij de andere een 7.5 of een 8. Dat kan ook.
For every complex problem there is an answer that is clear, simple, and wrong.
--
Mijn meningen zijn gewoon feiten. Ik heb gelijk en anderen hebben ongelijk - TB / Ryon