Bart2002 | maandag 11 januari 2016 @ 20:14 |
Crisiskinderen: hoogopgeleid, maar geen werk Meer dan veertig uur per week werken en toch nauwelijks rondkomen. Jongeren die tijdens de crisis zijn afgestudeerd of toen hun baan kwijtraakten komen nauwelijks meer ‘op niveau’ aan de slag. Voor hen gaat het sappelen onverminderd door. Lotte Huijs bewoont twee kamers in een voormalig negentiende-eeuws ziekenhuis vlakbij de Sint-Janskathedraal in Den Bosch. Eind jaren zeventig werd het pand gekraakt, inmiddels is het van de woningbouwvereniging en beheren 55 bewoners het in ruil voor een lage huur. Het is koud in haar kamer. „Ik probeer het altijd zo lang mogelijk uit te stellen om de verwarming aan te zetten.” Lotte (32) deelt keuken en sanitair met anderen. In de gezamenlijke diepe stadstuin verbouwen huisgenoten groente en fruit. Als hobby, maar ook omdat het scheelt in de kosten. In de hal bij de voordeur is een ruimte waar bewoners spullen die ze niet meer gebruiken neerzetten. Lotte vindt er van alles. Ze koopt vrijwel nooit nieuwe kleren. Al haar meubels zijn tweedehands. Behalve haar bank. „Die kreeg ik vorig jaar van mijn ouders voor mijn verjaardag. Ik geniet er iedere dag van.” Lange tijd verliep haar leven volgens het boekje. Ze ging van het vwo in Venlo naar de opleiding Culturele Maatschappelijke Vorming in Nijmegen. Een stage bij Loesje leverde meteen een vaste baan op met een leuk salaris. Na een aantal jaren nam ze ontslag om wat van de wereld te zien. In Zweden werkte ze bij een amateurtheater. Terug in Nederland zou ze met haar cv zo weer aan de slag zijn, geloofde ze. Maar de wereld zag er bij thuiskomst begin 2009 anders uit. De val van de Amerikaanse zakenbank Lehman Brothers had een wereldwijde financiële crisis ingeluid. Reorganisaties, ontslagen en bezuinigingen waren aan de orde van de dag. „De crisis heeft zes jaar geduurd”, zegt Ton Wilthagen, hoogleraar arbeidsmarkt aan de Universiteit van Tilburg en voorzitter van de Europese Taskforce Jeugdwerkeloosheid. „Dat heeft grote gevolgen gehad voor de mensen die in die periode zijn afgestudeerd. Werkgevers zijn geneigd de jongsten aan te nemen.” Lotte Huijs maakte eerst op projectbasis een Loesje scheurkalender. Daarna begon het echte solliciteren. De meeste banen werden onderhands vergeven, merkte ze. Op die enkele mooie vacature kwamen zoveel sollicitaties dat ze kansloos bleek. Toen haar spaargeld op was, ging ze in de fabriek aan de slag. Aan de lopende band vouwde ze doosjes en vulde die met bierflesjes. Drie dagen in de week. Via het uitzendbureau wist ze de fabriek na een half jaar te verwisselen voor een baan als postbezorger. Tot de crisis bij PostNL tot een zoveelste reorganisatie leidde, gevolgd door chaos waar ze na een half jaar genoeg van had. Al die tijd was ze blijven solliciteren op banen die aansloten bij haar studie. Zonder succes. Ze deed nog een maandje invalwerk bij het Eindhovens Museum, kreeg financiële hulp van haar ouders „en toen wist ik: ik zit in de shit, ik kan het nu echt niet meer rooien”. Ze vroeg bijstand aan. „Dat was heftig. Je krijgt het gevoel dat je een profiteur bent.” Ze moest verplicht eindeloos solliciteren, op sollicitatieles, naar een praatgroep. Ze moest maandelijks haar bankafschriften laten zien en elke honderd euro die ze van haar ouders kreeg, verantwoorden. Via via vond ze werk op contractbasis, als suppoost bij het Stedelijk Museum in Den Bosch, twaalf uur per week. Vroeger moest ze na zoveel contractverlengingen drie maanden zien door te komen voor ze weer een nieuw contract kreeg, nu zes. „De regering hoopt dat ze je door deze nieuwe regeling sneller in vaste dienst nemen. Wat ze natuurlijk niet doen.” Bij het museum verdient ze 500 euro netto per maand. Zo schoon genoeg had ze van de bijstand met bijkomende sores, dat ze besloot te sappelen van enkel dat inkomen. Ze at bij vrienden, haar ouders staken haar regelmatig iets toe, ze haalde kleding in weggeefwinkels. Tot ze voor één tot twee dagen in de week extra werk vond bij een biologische kaaskraam. Dat krikte haar inkomen op tot de 800 euro die ze nog altijd verdient. „Precies genoeg om fatsoenlijk rond te komen.” Elke vrijdagavond koken vrijwilligers een driegangenmaaltijd in sociaal centrum Knoflook in een kraakpand in Den Bosch. Iedereen die wil, kan aanschuiven en er naar vermogen betalen. Lotte Huijs is één van de vrijwilligers. Bij Knoflook treft ze vrienden uit de Bossche kraakscene. Met hen voelt ze zich verbonden. Ook zij zijn crisiskinderen. Neem Sven en Annet. Sven Knöptels (34) studeerde af als fotograaf aan de kunstacademie in Utrecht in crisisjaar 2008. Vervolgens was er als fotograaf geen droog brood te verdienen. „Je mag al blij zijn met naamsvermelding.” Nu werkt hij vijf ochtenden in de week in een bedrijfskantine en twee avonden als afwashulp. Samen voor 800 euro netto per maand. Hij heeft een oudere zus met een man, goeie baan, huis, auto en kind. Sven: „Soms denk ik: goh, dat is ook wel makkelijk. Maar dan zegt zij dat ze jaloers is op mijn vrijheid.” Hij fronst en bekent dan dat hij zich helemaal niet zo vrij voelt. Zijn studieschuld en onzekere financiële positie in los-vaste baantjes verlammen hem, als hij eerlijk is. Hij droomt niet van rijkdom. Wel van een vaste baan die hij kan combineren met een leven als kunstfotograaf. Jochem Kromhout fietskoerier "We hebben geen geld om ons te verzekeren. Als ik als fietskoerier onder een auto rijd, ben ik fucked" Hij woont samen met zijn vriendin Annet Swart (31). Zij vond na de Sociaal Pedagogische Hogeschool in Utrecht meteen leuk werk in dak- en thuislozenzorg. Ze kreeg zelfs een vast contract voor 32 uur. Na vier jaar nam ze zelf ontslag omdat bezuinigingen in de zorg hadden geleid tot spanningen in het team, stress en tijdsdruk. Dat was midden in de crisis. Sollicitaties naar ander werk in de zorg liepen op niets uit. Baantjes bij een natuurvoedingswinkel, een kopieershop, een kaaskraam, als fietskoerier en oproepkracht volgden. Tot ze genoeg had van tijdelijke kleine baantjes waarmee ze niets opbouwde. Ze stapte naar het UWV en maakte gebruik van hun steun om naaiatelier Mejuffrouw Modinette op te zetten. In zes maanden tijd schreef ze een bedrijfsplan, begon een avondopleiding, richtte een kamer in hun huurhuis in als atelier en zette een kindernaaicursus op. Haar einddoel: een naaiatelier als sociale werkplek. Ze kreeg van het UWV maandelijks 600 euro. Sven en zij kwamen rond van 1.400 euro, 1.100 ging op aan vaste lasten. Haar ouders maken zich soms wel zorgen, merkt ze. Haar oudere broer en zus hebben allebei een vaste baan met goed salaris. „Mijn familie vraagt mij kapotte kleding te repareren en Sven familiefoto’s te maken. Ook om ons te helpen. Dat is heel lief, maar ik wil niet dat ze ons zielig vinden.” De UWV-uitkering is nu opgehouden, zodat ze naast Mejuffrouw Modinette toch weer ander werk moet zoeken om rond te kunnen komen. „We leven heel zuinig. Eens in de week komt er een groentepakket en daar doen we het mee. Het is fijn te weten dat je het met zo weinig af kan. Maar ik zou best eens naar een concertje willen. En als twee dingen in ons huis stuk gaan, hebben we echt een probleem.” Kop in het zand Het is een strategie die je ook ziet bij anderen in de groep: een eigen bedrijf beginnen om in elk geval iets te doen wat ze leuk vinden, in de hoop daar op den duur inkomen mee te genereren. Eline en Jochem openden na crowdfunding (300 mensen stortten samen 20.000 euro) het veganistische winkeltje annex lunchtentje HAP dat zichzelf bedruipt, maar waarop ze na een jaar nog nauwelijks verdienen. Eline Slegers (33) vond na de kunstacademie werk als grafisch vormgever, maar in 2013 verloor ze haar baan. „Het ging al langer niet goed met het bedrijf.” Ook collega’s werden wegbezuinigd. Die zeiden dat ze zonder werk gek zouden worden van verveling. Eline niet. „Er is zo veel te doen.” Zij en hun vrienden uit de kraakscene runnen Knoflook, een weggeefwinkel, zetten acties op tegen kolencentrales, voor een humaner asielbeleid, tegen dierenleed. Lange tijd haalden ze maandelijks bij supermarkten eten op dat net over de datum was om er soep met brood van te maken en dat voor het station in Den Bosch uit te delen. Sommigen zijn stadstuin de Graafse Hof begonnen, waar ze midden in de wijk groenten en fruit verbouwen en iedereen mag komen helpen.” Jochem Kromhout (28), die weleens shows geeft als vuurspuwer: „We hebben altijd gewerkt, maar niet altijd voor een inkomen.” Tot HAP iets oplevert, leven Eline en Jochem elke maand van de 1.200 euro die zij naast HAP verdient met 24 uur per week grafisch werk en de 80 euro die hij binnenbrengt als fietskoerier. Ze werken allebei meer dan veertig uur, „vaak dagen van negen tot negen”. Voor haar verjaardag heeft Eline laatst ‘tijd’ gevraagd. Van Jochem en haar vrienden kreeg ze drie vrije dagen (haar werk in HAP werd geregeld) met daarin onder andere een kringloopwinkel-toer en een slaapfeestje. Pensioenopbouw is iets waar niemand uit de vriendengroep graag over nadenkt. Sven: „Dan krijg ik stress.” Eline: „Ik steek mijn kop in het zand.” Arbeidsongeschiktheid spookt soms door hun hoofd. Jochem: „We hebben geen geld om ons daartegen te verzekeren. Als ik als fietskoerier onder een auto rijd, ben ik fucked.” Wie dan leeft, wie dan zorgt, zuchten ze hun bezorgdheid weg. Wat moeten ze anders? Ze helpen elkaar waar mogelijk en blijven dromen. Lotte laat de twaalfsnarige gitaar zien die ze heeft gekregen van een jongen die naar Australië vertrok. Ze zingt, schrijft liedjes en treedt soms op als Bettie Akkemaai, vertelt ze. Als ze ooit toch eens wat zou kunnen verdienen met haar muziek… Nee, dit is niet het leven waar ze als meisje van droomde. Ze zou graag werk doen waarin ze met haar talent kan woekeren. Ze verlangt naar vaste werkdagen en een stabiel salaris. „Er wordt verwacht dat je een bepaald ritme volgt. Je studeert, solliciteert, krijgt een baan. Ik streef daar nog steeds naar, maar het is niet zo gemakkelijk meer.” Zekerheden zijn verleden tijd De arbeidsmarkt voor jongeren is moeilijker dan na de crisis van begin jaren 80. „Toen bestond de flexibilisering nog niet”, zegt hoogleraar Ton Wilthagen, voorzitter van de Europese Taskforce Jeugdwerkeloosheid. „Nu heeft 55 procent van alle jongeren een flexibel contract. En dat blijft stijgen. Minder dan 20 procent stroomt door naar een vaste baan. Met als gevolg dat jongeren geen hypotheek krijgen en gezinsvorming uitstellen. Dat is zorgwekkend. Deze mensen moeten de komende veertig jaar wel onze welvaartstaat op peil houden.” Het aantal (jongeren met) flexibele arbeidscontracten ligt in Nederland hoger dan in andere Noordwest- Europese landen. „Velen gaan daar blijmoedig mee om,” schrijft Trudie Knijn, hoogleraar Algemene Sociale Wetenschappen aan de Universiteit van Utrecht in het boek WTFACT, De feiten over werkende jongeren in Nederland uit 2015. „Ze starten een eigen bedrijfje, nemen genoegen met tweedehands kleding, delen woonruimte en eten met vrienden en vertellen enthousiast dat dit hun nieuwe levensstijl is. Maar niet iedereen is het gegeven ‘alternatief’ te leven. Steeds meer jongvolwassenen beginnen zich af te vragen waarom zij verstoken zijn van de rechten waarop de oudere generaties wel aanspraak kunnen maken.” Bron: http://www.nrc.nl/handels(...)ielig-vinden-1570773 Ben ik gek als ik bij dit artikel de gedachte krijg dat bepaalde dingen ook voorkomen hadden kunnen worden? Zoals niet je vaste baan opgeven voor je iets anders hebt? In hoeverre waren dingen te voorzien toen deze mensen gingen studeren en dus hun studiekeuze moesten maken? | |
Bart2002 | maandag 11 januari 2016 @ 20:15 |
Omdat ik het interessant leeswerk vond en er misschien nog meer inzit. | |
Bart2002 | maandag 11 januari 2016 @ 20:15 |
Goede post. | |
Proximo | maandag 11 januari 2016 @ 20:25 |
Echt alles schreeuwt gebrek aan visie en een overdaad aan belachelijk idealisme. Dan mag je van mij ook op de blaren zitten, had iets gedaan waar je wel mee aan de bak komt. Iedere baan heeft onderdelen die kut zijn, deal with it. Kut hipsters En 1100 van de 1400 aan vaste lasten? Dan doe je echt iets bijzonder fout. | |
Bart2002 | maandag 11 januari 2016 @ 20:50 |
Ik wil hier ook nog wel belangwekkende dingen over gaan zeggen. Maar ik ben pas op pagina 3 van het vorige topic. Dit alles nog even absorberen. Dit is een best belangrijk onderwerp, zo voel ik dat. Nu heeft 55 procent van alle jongeren een flexibel contract. En dat blijft stijgen. Minder dan 20 procent stroomt door naar een vaste baan. Dit is een belangrijk gegeven. Alles een McJob, dat is het streven. [ Bericht 18% gewijzigd door Bart2002 op 11-01-2016 20:56:52 ] | |
Bart2002 | maandag 11 januari 2016 @ 21:06 |
Ik transporteer de m.i. goede posts even naar het nieuwe deel. | |
superpark | maandag 11 januari 2016 @ 21:12 |
Die opleidingen die hierboven beschreven worden zijn ook niet echt de meest nuttige opleidingen. | |
#ANONIEM | maandag 11 januari 2016 @ 21:18 |
Thanks capitalism. | |
ootjekatootje | maandag 11 januari 2016 @ 21:19 |
| |
Bart2002 | maandag 11 januari 2016 @ 21:22 |
Het is lastig om niet achter de feiten aan te lopen als je aan een opleiding begint. Wat op het moment een tekort is kan 5 jaar later een overschot zijn. Wat dat betreft hebben b.v. tandartsen het goed voor zichzelf geregeld en daarom betalen we ook zo veel voor hun diensten. Zij houden zichzelf schaars en ze zullen altijd nodig zijn. Het is ook zo dat veel opleidingen altijd al een geringe kans op een relevante baan opleverden. | |
ootjekatootje | maandag 11 januari 2016 @ 21:29 |
Ze werken zo hard, wel 40 uur per week.. Tja dat doen de meesten. Veganistisch winkeltje/restaurantje, daar gaan we weer. Ben benieuwd naar dat bedrijfsplan, als ze dat gemaakt hebben. En dan een weggeef-winkel... volgens mij hebben ze niets weg te geven, en als ze deze idealen belangrijker vinden dan een fatsoenlijk maandloon, ook helemaal prima maar dan niet zo klagen. En deze, ook zo'n briljant plan: Kinderen achter een naaimachine? Welke ouder vind dat een goed plan? Sociale werkplek? En wat is de omzet? ![]() | |
#ANONIEM | maandag 11 januari 2016 @ 21:30 |
Precies. Ik doe nu informatica en hopelijk levert me dat een leuke baan op. Maar je kunt helaas nooit voorspellen hoe de arbeidsmarkt zich laat ontwikkelen. En als er geen werk in een vakgebied is wil niet zeggen dat de studie de maatschappij niks oplevert. | |
Bart2002 | maandag 11 januari 2016 @ 21:42 |
Als je gaat studeren heb je de intentie om iets wat je leuk vindt en wat je wellicht maatschappelijk relevant vindt als je die leeftijd hebt te gaan leren. Daar is niets mis mee. Sommigen krijgen het inzicht al snel dat het niets gaat opleveren en anderen niet. Ook dat is niet erg. Het zijn jonge kinderen welbeschouwd. Het serieuze leven leiden daar is later nog tijd genoeg voor. Mijn interesse ging op jonge leeftijd uit naar programmeren, mede doordat de wind meezat qua opkomst van de betaalbare homecomputer en daar pluk ik nog steeds de vruchten van. Als het toevallig een andere interesse was geweest dan had het voor mij w.s. wat minder florissant uitgepakt. Toeval. Ik had deze interesse niet met het oog op of daar later iets mee te verdienen viel. Een interessant artikel wat hier misschien niet helemaal to the point is maar wat de cultuuromslag (dit alles door het schadelijke en giftige Angelsaksisch model) mooi beschrijft: http://www.nrc.nl/handels(...)lneef-vervan-1495031 | |
#ANONIEM | maandag 11 januari 2016 @ 21:57 |
Interessant. ![]() Daarnaast zijn banen waar wel vraag naar is ook altijd niet nuttig, zie bijvoorbeeld dit hele interessante topic: POL / Er zijn teveel "onzinbanen" #2 | |
DDDDDaaf | maandag 11 januari 2016 @ 22:05 |
Nou ontwikkelt de westerse economie zich al jaren in een (wast mij betreft) ongewenste richting, maar asksievoerende krakers met een opleiding soosjaalpedagogische vrijetijdskunde, die bovendien hun vaste baan opzeggen om in een Zweeds poppentheater te gaan werken, kwamen ook niet aan de bak toen de economie als een tierelier draaide. Bovendien moeten veel mensen er eens wat realistischere denkbeelden op na gaan houden; voor het gros van de westerse mensen is zo'n door velen verguisde kantoorbaan nu eenmaal het maximaal haalbare. Om van je passie te kunnen leven heb je óf heel erg bijzondere vaardigheden of capaciteiten nodig óf je werkt er echt kei- en keihard voor zonder ooit ook maar enige garantie op succes te krijgen. (of je hebt natuurlijk de juiste connecties) | |
ootjekatootje | maandag 11 januari 2016 @ 22:11 |
Helemaal eens met je post! Hier in de gelukkige positie om het voor mij leukste werk ooit te doen. Ik heb een eigen zaak en heb me binnen de markt zo kunnen specialiseren dat ik er een hele leuke boterham mee verdien en er vraag blijft naar mijn product. Toch moet ik me altijd blijven ontwikkelen (trends oppakken en eigen maken) om uniek te blijven. Binnen bijna alle branches zijn tegenwoordig veel ontwikkelingen, ben je er te lang uit dan ben je niet meer interessant omdat men vaak niet op de hoogte is van deze ontwikkelingen. Dan kiezen bedrijven liever voor een verse student. | |
ootjekatootje | maandag 11 januari 2016 @ 22:21 |
![]() | |
Grems | maandag 11 januari 2016 @ 22:33 |
Jij begrijpt het niet goed, zo was van plan een kinderbordeel op te zetten, vandaar ook dat humanere asielbeleid. | |
Skv | maandag 11 januari 2016 @ 23:28 |
Ach joh, dat zijn allemaal van die linkse kunstkriebels. Alles moet voor niks en daarna gaan ze jammeren dat ze niet rond kunnen komen. Want ze doen toch wat goeds voor de wereld? Doe gewoon een opleiding met baankans, zorg dat je tijdens je studietijd een mooi CV opbouwt en investeer in je eigen ontwikkeling. Die banen zijn er dan echt wel hoor. Sterker nog, de markt voor junioren zit alweer zwaar in de lift, vergeleken met 2010-2012. | |
luxerobots | maandag 11 januari 2016 @ 23:29 |
Er klopt maar weinig van dat de markt voor junioren alweer zwaar in de lift zit. Vaak is er wel werk, maar als hogeropgeleide onder je niveau en met een tijdelijk contract. | |
bluemoon23 | maandag 11 januari 2016 @ 23:38 |
Dat is allemaal leuk en verschrikkelijk interessant om jezelf te ontplooien ![]() Het is werk geen hobby Ik heb deel 1 van dit topic niet gezien, maar zo,n beetje alle opleidingen die de studenten in dat artikel gevolgd hebben zijn "lamballen" opleidingen, ook voor de crisis waren dat al kansloze opleidingen. Middelbare scholen mogen daar ook wel wat beter advies in geven. En dat geld vooral voor veel culturele opleidingen, dansacademie, conservatorium, kunstacademie etc. Als het niet goed genoeg betaalt om van te leven, of je bent er niet goed genoeg in, dan is het geen beroep of werk, maar dan kun je er beter een hobby van maken. En de rest van de maatschappij hoeft niet mee te betalen aan jouw hobby. | |
Knipoogje | maandag 11 januari 2016 @ 23:45 |
Nee. Einddoel van kapitalisme is iedereen aan de flex en 2 baantjes om rond te komen. Idealisme is werkeloosheid omdat je geen opleiding koos waar vraag naar was. Iedereen aan de flex is een stuk zorgwekkender. Dit. Ik heb een heleboel interesses en hobby's, maar blink niet genoeg uit om er mijn werk van te maken. Dus gewoon lekker de IT ingegaan, prima baan en mijn hobby's blijven hobby's. Werk is ook maar werk en nu eenmaal een noodzaak voor brood op de plank. Als je een opleiding koos omdat je het toevallig leuk vond en niet omdat het brood op de plank bracht is het wel een beetje je eigen schuld vind ik. | |
_Lily_ | maandag 11 januari 2016 @ 23:46 |
Ik heb 1 dag niet gekeken en had nooit gedacht dat het topic al vol zou zijn. Maar goed, daarom heb ik het artikel ook op Fok gedeeld, er laaide ook een enorme discussie op in mijn vriendinnengroep toen we dit onder onze neus kregen. Morgen alle meningen en bijdrages op mijn gemakje bijlezen | |
cofox | dinsdag 12 januari 2016 @ 00:15 |
De meest slechte voorbeelden om de huidige situatie op de arbeidsmarkt te beschrijven voor hogeropgeleiden. Dit zijn gewoon een stel kansloze figuren en dat waren ze ook al voor 2009. Neemt niet weg dat huidige situatie op de arbeidsmarkt voor veel HBO'ers en WO'ers natuurlijk gewoon kut is! Het aantal werkzoekende is hoog maar de vraag naar werknemers is beperkt. Dit zie je in alles terug aantal reacties op sollicitaties, lage salarissen en tijdelijke contracten. Ik ken een aantal mensen die al vanaf 2010 van baantje naar baantje leven met een WO opleiding die zijn inmiddels in de 30 die komen niet meer in aanmerking voor een junior functies want te oud. | |
Cracka-ass | dinsdag 12 januari 2016 @ 00:21 |
Hoogopgeleid als je kunt onderbouwen waarom op een bord schijten kunst is. Ik moet er nog regelmatig om lachen. | |
ootjekatootje | dinsdag 12 januari 2016 @ 00:27 |
Wat is daar mis mee? Iedereen begint onderaan, dat is het onderliggende probleem: je kunt hoogopgeleid zijn maar dat betekend zeker niet dat je direct voldoende "gewicht" hebt om zo'n functie te bekleden. Voorbeeld: Hotelmanager Leuk papiertje maar zegt totaal niets over het functioneren op de werkvloer. Daar komt toch echt wat meer bij kijken. | |
ootjekatootje | dinsdag 12 januari 2016 @ 00:30 |
Hier ben ik het mee-eens hoor, om even bij de kunstenaars te blijven: Heel goed dat die subsidieregelingen zijn afgeschaft, als een bakker geen lekker brood bakt, gaat hij failliet. Datzelfde moet gelden voor een kunstenaar. Je bent en blijft in eerste plaats een ondernemer. | |
D.D.W. | dinsdag 12 januari 2016 @ 00:33 |
Dat wordt 37 jaar lang solliciteren voor hen dan ![]() | |
luxerobots | dinsdag 12 januari 2016 @ 00:42 |
Mensen krijgen de kans niet eens om te groeien omdat ze eruit gezet worden omdat een werkgever geen vast contract wil geven. | |
Cracka-ass | dinsdag 12 januari 2016 @ 00:44 |
Het antwoord hierop is flexibelere ontslagmogelijkheden. | |
cofox | dinsdag 12 januari 2016 @ 00:51 |
Dat is natuurlijk de grootste onzin wat is dan nog de waarde van een vastcontract als je van de een op de andere dag ontslagen kan worden zonder rechten? Je krijgt nu al max 1/3 maand mee per gewerkte dienstjaar en dat is dan nog bruto kan je 2x naar de mac en dan is het op ![]() | |
#ANONIEM | dinsdag 12 januari 2016 @ 01:49 |
opleiding Culturele Maatschappelijke Vorming = geen opleiding (daarbij HBO onwaardig) | |
#ANONIEM | dinsdag 12 januari 2016 @ 02:07 |
Ga je nou een tandartsen opleiding en studie vergelijken met die Nep HBO opleidingen boom-knuffelen en Negerkindjes aaien!? | |
Skv | dinsdag 12 januari 2016 @ 08:38 |
Joh, de traineeships etc schieten als paddestoelen uit de grond. | |
Skv | dinsdag 12 januari 2016 @ 08:40 |
Niks. Vast contract boeit tegenwoordig niet zoveel meer als vroeger. En ze worden daardoor wat eerder verstrekt, zodat mensen een niet uit worden getyft na een paar tijdelijke contractjes. Lijkt mij niet zon probleem. | |
Skv | dinsdag 12 januari 2016 @ 08:43 |
Ja, en ik ken een aantal mensen dat ook in die tijd beginnen met werken en nu heel aardige senior en medior functies bekleden. Als ze nu eenmaal niet zoveel talent hebben, dan wordt het ook niet wat. Maar dat verschilt niks met voor de crisis. Goede mensen vinden echt wel een baan. Vooral jongeren. Het is een stuk lastiger als je boven de 55 bent. | |
Coelho | dinsdag 12 januari 2016 @ 09:33 |
Wellicht wat gechargeerd, maar terechte opmerking imho. Ik zal mijn kinderen ook absoluut sturen richting een opleiding met toekomstperspectief. Liever geneeskunde of rechten dan culturele antropologie of kunstgeschiedenis. | |
ootjekatootje | dinsdag 12 januari 2016 @ 09:37 |
Eens, leer eerst je eigen broek ophouden voordat je aan die van een ander gaat trekken. | |
Red_85 | dinsdag 12 januari 2016 @ 09:43 |
Anders moet je wel die van een ander aantrekken, want dan heb je geen geld voor een nieuwe? | |
ootjekatootje | dinsdag 12 januari 2016 @ 09:56 |
Ik bedoel dat ze anderen willen helpen terwijl ze zelf hulp nodig hebben. Zorg eerst dat je zelfredzaam bent en ga pas daarna de wereld redden. Voorbeeld uit de OP, dat sociale naaiproject. Genereer eerst fatsoenlijk loon en winst uit je bedrijf en ga met de winst projecten opzetten voor kansarme kinderen. | |
ssebass | dinsdag 12 januari 2016 @ 09:57 |
Ik vroeg mensen vijftien jaar geleden al waarom ze niet voor meer zekerheid gingen ipv een hobby als studie kiezen. Maar ja toen waren er nog banen te over en kon je overal wel terecht. Je weet alleen dat wanneer tijden minder zijn dat de eerste dingen zijn die eruit vliegen. | |
Ouder1 | dinsdag 12 januari 2016 @ 10:39 |
Mmm.. Ja.. Lees deze link eens: Een tekort aan bèta studenten wordt al jaren geroepen door werkgevers.. maar bèta studenten kunnen nauwelijks een betaalde baan vinden. De meesten komen terecht buiten hun opleidingsveld. In 2013 was men bang voor een tekort aan vrachtwagenchauffeurs: http://www.nu.nl/economie(...)auffeurs-dreigt.html Ondertussen zitten er duizenden werkloos op de bank of sappelen onder de armoedegrens als zzp-er.. Genoeg werk dan als tandarts(numerus fixus)? http://www.ntblad.nl/cont(...)-ontdekken-nederland Grote tandartsketens halen hun tandartsen uit o.a. Spanje want die zijn goedkoper (ik heb eens gesolliciteerd bij zo'n keten als HRM-er en schrok ervan). Artsen dan? Ook numerus fixus.. https://nrccarriere.nl/ar(...)tal-vacatures-daalt/ Vooral specialisten raken werkloos.. Nou, de zorg dan. Door de vergrijzing zou er steeds meer zorgmedewerkers nodig zijn; een baangarantie voor het leven: http://www.zorgvisie.nl/P(...)in-de-zorg-1393014W/ Oeps.. nee, ook niet. Daar stijgt de werkloosheid juist het hardst. IT dan? Dat was toch boeming business waar werkgevers aan je stonden te trekken en 'the sky the limit' was? https://www.computable.nl(...)-blijft-stijgen.html Ik heb een zoon op het vwo. Bèta manneke. Welke studie moet dat kind in Godsnaam nog kiezen om een reële kans op werk te krijgen na zijn studie? | |
Ouder1 | dinsdag 12 januari 2016 @ 10:42 |
| |
Reya | dinsdag 12 januari 2016 @ 10:45 |
Ik ken in ieder geval verscheidene profielen waarvoor werkgevers vaak überhaupt geen vacatures meer openen, omdat je daar toch alleen maar ongeschikte respons op krijgt. Enkel recruiters/headhunterskunnen nog wel eens soelaas bieden, maar dan ben je niet goedkoop uit. | |
Cracka-ass | dinsdag 12 januari 2016 @ 10:48 |
Ik vind dat er nog opvallend veel mensen met een kansloze opleiding de weg naar een of andere subsidieslurpende organisatie weten te vinden. | |
Ouder1 | dinsdag 12 januari 2016 @ 10:54 |
Vertel eens.. welke? Ik zit hier namelijk echt met de handen in het haar voor mijn zoon.. | |
Reya | dinsdag 12 januari 2016 @ 10:58 |
Een redelijk aantal senior developer-posities, en daarnaast veel in-house-analist-posities. Zelfs lobbyisten zijn soms zeer gevraagsd, terwijl je uiteindelijk niet veel meer hoeft te kunnen dan wat lullen en de juiste contacten hebben. | |
Ouder1 | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:12 |
Daar kan ik niet zoveel mee. Om senior developer te worden moet je eerst junior developer en gewoon developer zijn...en daar zijn dus te weinig banen in. Lobbyist worden is dus lastig als opleidingskeuze.. hoe krijg je dat netwerk? Blijft over die analist. Welke studierichting moet je daarvoor hebben (zelfs voor vakkenvullen bestaat tegenwoordig een opleiding)? Ik loop trouwens zelf ook wel tegen dat soort problemen op; Veel passende functies/vacatures bij gemeentes maar ik voldoe steeds niet aan die ene glasharde eis: Ervaring binnen een gemeente en zelfs voor een gratis stage/werkervaringsplek 'ontbreekt' hen de tijd.. | |
Pnothy72 | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:12 |
Een studie waar hij goed in is en die hij leuk vindt. Het is niet precies te voorspellen waar over 5-10 jaar inhoudelijk behoefte aan is, maar op een WO opleiding leer je met name abstract denken en vaardigheden die in het onderzoeks- of bedrijfsleven van waarde zijn (zoals rapporteren, beargumenteren, zelfstandigheid). De inhoud moet je daarbij voornamelijk persoonlijk interesseren. Het kan tegenwoordig geen kwaad om tijdens je studie te beseffen dat het dan al van waarde is aan je netwerk te beginnen, daarnaast voorbereid te zijn op een wat breder perspectief dan alleen maar "ik studeer voor beroep X en dan ga ik daarna X doen". Dan heb je denk ik met een bèta WO opleiding toch bijna altijd wel een reële kans. En verder is het gewoon wat geluk hebben ook... je moet vooral die eerste kans krijgen om je waarde te laten zien aan jezelf en het bedrijfsleven. | |
Ouder1 | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:16 |
Niet dus: https://www.beteronderwij(...)het-b%C3%A8ta-tekort Bèta afgestudeerden scoren slecht in baankans én salaris in vergelijking met alpha studies.. | |
Skv | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:17 |
Wat een doemdenken zeg. Feit is dat de economie aantrekt. Bedrijven krijgen wat meer inkomsten en zien de markt aantrekken. Er worden mensen aangenomen. Het is momenteel daarom goed om bijvoorbeeld recruiter te zijn. En dat je buiten je opleidingsveld terecht komt dat boeit toch niet? Ik doe nu ook wat anders dan waar ik voor heb gestudeerd, maar dat komt ook omdat je pas tijdens je werkende leven door krijgt wat je leuk vindt en wat je goed kan. Mijn advies zou zijn om een opleiding te kiezen die redelijkerwijs tot een serieuze baan kan leiden, en tijdens je studententijd jezelf zoveel mogelijk ontwikkelen. Dus: op kamers gaan, buitenlandervaring opdoen, bestuursjaar bij een vereniging, eigen bedrijf opstarten, nuttige stages/onderzoeken. Dan kom je beslagen ten ijs op het moment dat je een baan gaat zoeken. Je kapotfocusen op 1 sector lijkt me niet heel handig. Hoewel bestuurs- en bedrijfskundigen, civiel techneuten, econometristen etc. over het algemeen wel goed aan de bak komen. Geldt ook voor (goede) IT-ers. | |
Skv | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:18 |
40? Kom op zeg. Als je een beetje carrière hebt gemaakt voor je 40e dan vind je daarna ook wel weer wat. Als je vanaf je 25e thuis hebt gezeten dan wordt het lastiger. Maargoed, dan komt het niet door je leeftijd, maar door een enorm gat in je CV. | |
Reya | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:19 |
Daar is geen opleiding voor. Economie, psychologie en wiskunde lijken me de beste opleidingen om te beginnen, en dan je specialiseren in data-analyse, en tegelijkertijd (theoretische) ervaring opdoen in veel verschillende disciplines. Zeker interne analisten zijn vaak generalisten. Voor je zoon zou ik aanraden hem zelf zijn keuzes te laten maken, en zijn passies te laten volgen. Mensen zelf hun leven en keuzes laten vormgheven leidt vaak tot de beste resultaten, zowel persoonlijk als op het gebied van carrière. | |
JeSuisDroppie | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:21 |
Nou nee, er zijn heel veel bedrijven die zich specialiseren in het wegzetten van junior developers bij klanten en de opleiding van deze juniors. | |
JeSuisDroppie | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:23 |
Je quote een bron van 6(!) jaar oud, een eeuwigheid in ICT landschap. Tegenwoordig is er veel vraag naar ICT-ers. | |
Skv | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:26 |
Ach ja, die Ouder1 zit altijd en overal te mopperen dat de wereld zo gemeen is. | |
Pnothy72 | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:26 |
Laat je niet gek maken door pessimistische berichten in kranten. Bedenk allereerst dat die over nu gaan, maar je zoon komt pas over 5-10 jaar op de arbeidsmarkt. Wat dan in kranten staat weet je nu nog niet. Maar daarnaast is mijn ervaring ook dat er tegenwoordig vooral kritischer gekeken wordt naar werknemers - en terecht. Wat heb je eraan als iedere prutser maar in baantjes rolt? Ook als collega word je daar overigens niet blij van. Ben je goed in wat je doet, dan vind je echt wel een baan (in het algemeen dan... je hebt altijd pechvogels). "Hoogopgeleid" zijn is alleen geen onderscheidende factor meer, dat is tegenwoordig bij wijze van iedereen. Dat netwerk krijg je door in je studie gewoon gebruik te maken van de mogelijkheden die er zijn. Studieverenigingen (contact met ouderejaars die eerder het bedrijfsleven in gaan dan jij en jou vervolgens weer kunnen aandragen), netwerkborrels, bedrijfsbeurzen, stages, you name it. Maar je moet wel je ogen open houden en die tijd gebruiken om ook echt de "echte wereld" in te groeien. Het zijn allemaal geen harde vereisten, maar het vergroot wel je kansen natuurlijk. | |
Reya | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:27 |
Ik zou ook beter moeten weten, inderdaad. | |
JeSuisDroppie | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:27 |
Ze heeft gewoon doelbewust en actief zitten zoeken naar de woorden ICT en werkloosheid. | |
Ouder1 | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:28 |
De economie die aantrekt leidt nog niet tot een lagere werkloosheid. De binnenlandse economie draait nog steeds heel erg slecht. Mij nekt dat nu dus heel erg. Teveel verschillende banen in te veel verschillende sectoren en 3 verschillende hbo opleidingen. Naast dat men nu het schaap met de 5 poten zoekt wil men ook een specialist in opleiding én werkervaring. En dan maar klagen dat ze de mensen niet kunnen vinden... ![]() Soms bekruipt mij het gevoel dat het netjes doen wat de mores je voorschrijft (alles aanpakken, omscholen, kennis verbreden) uiteindelijk eerder tegen je werkt dan dat het gewaardeerd wordt. Nu ja.. als ik de onderzoeken dus lees zijn WO techniek en ICT dus helemaal niet zulke handige keuzes en is het een fabel dat daar een tekort aan is. In de wereld geholpen door de sector om een grote pool te hebben en de lonen te laten dalen. | |
Ouder1 | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:32 |
Feiten. De helft van alle langdurig (>1 jaar) werklozen is ouder dan 45 jaar... Toen ik solliciteerde als 39 jarige was het makkelijk. Twee jaar later werd het lastiger. (Ja ja.. tijdelijke contracten, vast deden ze toen al niet aan.) En nee.. ik heb 29 jaar fulltime gewerkt dus daar ligt het probleem niet. | |
Ouder1 | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:35 |
Ik leg mijn zoon daarin niets op hoor. Maar hij is rationeel ingesteld en heeft geen zin in een (lange) studie met slechte baankansen. Good for him. Maar ook hier dus weer.. als je doet wat de mores voorschrijft (kies toch geen pretstudie!!!! eigen schuld als je dan je leven lang werkloos blijft!!!!) dan is het dus ook weer niet goed. ![]() | |
Pnothy72 | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:39 |
Van het concert des levens krijgt niemand een program. Garanties bestaan niet. Volg je hart, zorg dat je relevant blijft door de wereld in de gaten te houden en zorg dat je goed bent en blijft in datgene wat je doet. Meer kun je niet doen voor je carrière. | |
Ouder1 | dinsdag 12 januari 2016 @ 11:49 |
Klopt. Hier heb je grotendeels gelijk in.. Maar ja.. een moederhart hé? Alleen dit: Gewoon uit persoonlijke frustratie wil ik daar wel op reageren. Ik wil graag werken en ik was ook echt goed in wat ik deed. Mijn LinkedIn staat vol met recommandaties van collegae, klanten en leidinggevenden. Mensen die me kennen zijn verbaast dat het me niet lukt een baan te vinden. Maar ik sta dus wel gedwongen aan de zijlijn. ![]() En dan zie ik dus mensen aan het werk die ronduit slecht zijn in wat ze doen. Hart voor de zaak, passie en een hoge werkethos zijn met een vergrootglas te zoeken. HRM-ers, CEO's, directeuren hebben zo'n groot aanbod dat er niet meer geselecteerd lijkt te worden op kunde, kennis en vaardigheden maar eerst op sekse, afkomst, leeftijd en dan op 'de klik'. Staat er in zo'n vacature dat ze een doorpakker zoeken, een rechtdoorzee en standvastig persoon omdat er een problematiek is die dat vereist. En wie nemen ze aan? Dat gezellige huppeltje waar je bij voorbaat al weet dat ze het niet aan zal kunnen maar waar je wel gezellig mee kunt babbelen. Sorry.. moest er even uit. Leuk dat er hier mensen op mij moeten reageren dat ik zo negatief ben.. ik vraag me af hoelang zij nog blijven jubelen na 2 jaar je suf solliciteren en niet aan de vooroordelen van 'teveel eisen stellen' te voldoen. O ja.. en dan ook nog stelselmatig als Pavlov reactie te horen krijgen dat het aan jou ligt want 'er is werk zat als je maar wilt'. 30% van de Nederlanders tussen de 55 en 65 jaar is werkloos.. die willen allemaal graag in armoede leven en het dak boven hun hoofd niet meer kunnen betalen. | |
Coelho | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:02 |
dinsdag 12 januari 2016 10:54 schreef Ouder1 het volgende:[/b] Vertel eens.. welke? Ik zit hier namelijk echt met de handen in het haar voor mijn zoon.. [/quote] Ik zou kiezen voor Life Sciences. Geneeskunde, Gezondheidswetenschappen, Farmacie. Tegen de tijd dat je dan klaar bent zijn we zo weer een kleine 10 jaar verder en is de vergrijzing nog meer toegeslagen. Doordat mensen ziek blijven worden is het nauwelijks conjunctuurgevoelig. De reden dat de werkloosheid nog niet afneemt is natuurlijk ook vanwege het aanzuigende effect van een aantrekkende economie. Er komen aan de ene kant meer mensen aan een baan en aan de andere kant komen er ook weer meer mensen beschikbaar op de arbeidsmarkt omdat ze zien dat de economie aantrekt. Ik denk eerlijkheidshalve dat de afgelopen jaren juist goed voor de economie zijn geweest. Het was van den zotte dat mensen die een maal in een vaste baan zaten bijna konden doen en laten wat ze wilden. Eindelijk hadden werkgevers de kans om de rotte appels van het bedrijf te wippen omdat de kantonrechter het excuus 'crisis' accepteerde. Daarom ben ik oprecht van mening dat bedrijven de afgelopen jaren efficiëntiestappen hebben gezet en alleen met de besten zijn overgebleven waardoor groei nu extra snel doorgezet kan worden. Vergeet niet dat er onder de werklozen een significante groep mensen is waar je als bedrijf absoluut niet mee geassocieerd wilt worden. Jongeren zonder werkethos, veertigers die altijd rondhingen maar waarvan niemand wist wat ze nou eigenlijk deden, vijftigers die hun tijd naar pensioen al aan het uitzitten waren en niet gemotiveerd waren voor welke scholing dan ook. Ik ken ze uit mijn eigen omgeving, minimaal 8 keer per jaar ziek en dan ook meteen meerdere dagen (voor het kleinste kuchje thuisblijven) en het nu vreemd vinden dat ze als eerste op straat gezet werden 'want ze hadden zo'n hart voor de zaak'. Omdat ziek zijn geen reden tot ontslag was, lukte het nooit om ze buiten te flikkeren. Dan heb je de 'pech' dat er een crisis komt... | |
Pnothy72 | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:05 |
Ik kan me voorstellen dat je daar gefrustreerd van wordt, na twee jaar ga je aan alles twijfelen en vooral aan jezelf. Toch: van negatief worden en de toekomst voor jezelf en je zoon pessimistisch inzien wordt het ook niet beter, daar moet je mensen toch gelijk in geven. Vanaf de zijlijn en vanuit een betaalde baan is het natuurlijk gemakkelijk praten, maar ik hoop dat je toch door de reacties op het forum vooral de moed weer oppakt. Voor jezelf ligt het allicht moeilijker dan voor je zoon, maar voor hem is er echt niet zoveel reden om het negatief in te zien. Doe dat dan ook niet, daar maak je het ook voor jezelf alleen maar moeilijker mee. Juist met je moederhart kun je ook voldoening halen uit met zijn opgroeien bezig te zijn, als het met je eigen perspectief even niet zo lukt. Succes! | |
Nielsch | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:06 |
Als ik heel soms ff baal van mn werk lees ik de OP van dit topic even en kan ik er weer tegenaan. | |
Coelho | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:07 |
Dit is m.i. wel een serieus probleem. Iedere nitwit kan tegenwoordig gaan 'studeren'. En dan heb ik het nog niet eens over de MBOers en HBOers die de term 'studeren' misbruiken. Er zal een absolute kwaliteitsslag moeten plaatsvinden in het universitair onderwijs waardoor er minder mensen de capaciteit hebben voor een universitaire studie en je als afgestudeerde weer onderscheidend bent en meer gewild wordt. Geen gouden bron, maar dit verwoordt goed wat ik bedoel: http://www.volkskrant.nl/(...)-studenten~a3537914/ | |
Nielsch | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:10 |
Deel eens, maar dat neemt niet weg dat er nu 90.000 vacatures zijn en 600.000 werklozen. Iets betere aansluiting is wel mogelijk maar dan blijven er nog steeds 500.000 werklozen achter. | |
Ouder1 | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:10 |
Dat zal een deel zijn. De rotte appels zeg maar. Zit je in die mand (werkloos) dan krijg je dus dat etiket al klopt het voor geen meter. Met die ontslagen om economische redenen mocht namelijk niet gekeken worden naar het functioneren en zo zijn er een hoop uitgegaan die echt goede werknemers waren. En in de crisis eenmaal op straat heb je als oudere werknemer een probleem en wordt het hoppen want vaste contracten worden nauwelijks meer vergeven. Mijn eerste ontslag was ook een reorganisatie waarbij niet naar de persoon werd gekeken. Ook ik ben gevraagd door een oud-werkgever om terug te komen en kon weer gaan toen het vaste contract weer in zicht kwam. Lijkt me niet dat ze me terug vroeg omdat ik er een potje van maakte... | |
Monolith | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:13 |
Ook zes jaar geleden lag het werk voor het oprapen voor de hoogopgeleide IT'er. Dat grosso modo het arbeidsperspectief leek te verslechteren lag (en ligt) voornamelijk aan de overvloed aan MBO systeembeheer scholieren en dergelijke. Daar stijg het aanbod een stuk harder dan de vraag. | |
Pnothy72 | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:13 |
Volgens mij moeten universiteiten en hogescholen gewoon weer onvoldoendes durven uit te delen, ook als dat betekent dat de meerderheid een vak niet haalt. Ik geef toe dat ik niet weet hoe het nu is, maar "in mijn tijd" (opa van 33 spreekt) werd het niveau van veel vakken aangepast omdat het anders niet toegankelijk genoeg was voor HBO-doorstromers. Gevolg: veel afgestudeerden, de "echte" WO-ers raakten gedemotiveerd en haalden tegelijkertijd de vakken met een hoger cijfer. Maar ja, uiteindelijk telt het resultaat en zijn er zowel procentueel als absoluut meer afgestudeerden (= mooie jaarcijfers). Daarbij heeft het niet kunnen vinden van werk ook een grote stimulans betekend voor "dan maar verder studeren". Gevolg is dus ook dat nu het werk aantrekt er een veel grotere vijver is van net afgestudeerden, met allemaal op papier ongeveer vergelijkbaar niveau. | |
Nielsch | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:14 |
Het gaat niet zozeer om de kwaliteit van een studie maar om het beter afstemmen van vraag en aanbod. Maak studies die aansluiten op beroepen of sectoren waar nu of in de toekomst vraag naar arbeid is maar (financieel) aantrekkelijker. | |
Ouder1 | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:19 |
Klopt. Ik zie het ook. Vmbo, mbo, hbo, uni... Een weg die steeds meer bewandeld wordt. Deze is wat extreem maar in het beroepsonderwijs één stap hoger op zetten lijkt vrijwel standaard. Maar hoe kan een rasechte vmbo-er een hbo denk en werkniveau halen? Dat kan niet. De enigen die daar in slagen zijn de zogenoemde 'uitvallers'... bijvoorbeeld begonnen op de havo, uitgevallen na havo 3, dan naar mbo en doorstromen naar hbo. Een test voor toegang tot een stap hoger lijkt mij zinvol. Nu zie ik hbo-ers op de werkvloer die qua denk en werkniveau echt niet boven een magere mbo uitkomen. | |
ulq | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:24 |
Mee eens. Aangezien de westerlijke bevolking makkelijk in zijn eerste levensbehoeften (onderdak, gezondheidszorg, voeding) kan voldoen is ~90% van de 'banen' in principe te typeren als een 'onzinberoep'. Een groot gedeelte van de bankiers, informatici, techneuten, marketinglui, managers etc. zijn in principe niet echt 'nuttig'. Ze voegen niet per sé netto waarde toe aan de maatschappij, met uitzondering van bijvoorbeeld een gedeelte van de techneuten, ICT'ers etc. uiteraard. | |
Ouder1 | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:29 |
Probleem is natuurlijk ook dat opleidingen commercieel zijn. Ze worden betaald per leerling en hoe groter het slagingspercentage, hoe meer nieuwe leerlingen zij kunnen verwachten. De opleidingen schieten dan ook als paddenstoelen uit de grond, voor de meest eenvoudige functies worden opleidingen bedacht en certificering vereist. Vooral opleidingen waarbij men het diploma geldig moet houden door verplichte nascholing (levenslang) zijn te absurd voor woorden. We zijn fiks doorgeschoten met onze diplomadrang. Jongeren worden werkelijk opgeleid voor kassière of schoonmaakster... en een hbo achtergrond voor vakkenvullers (onder de 21 jaar uiteraard) heb ik ook al een keer voorbij zien komen. Onderwijs is een gouden business.. voor de top dan hé. | |
Janneke141 | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:31 |
Als je een wet maakt waar in staat dat iedereen een diploma moet halen, dan moet je ook niet raar opkijken dat er opleidingen komen waar iedereen een diploma voor kan halen natuurlijk. | |
Reya | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:33 |
Hoe staat het overigens met business analyst-achtige functies? | |
Ouder1 | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:35 |
Als je het echt goed zou willen doen dan zou een werkgever een student/leerling moeten 'aannemen' voor de opleiding begint. Dan krijg je de perfecte afstemming. Maar werkgevers willen juist af van scholing en toch specialistisch geschoold personeel hebben. Zo heeft een vriend van mij een schadeherstel bedrijf en klaagt steen en been dat hij niet aan goed opgeleide plaatwerkers kan komen. Maar er eentje aannemen die de basis heeft en die de fijne kunstjes leren wil hij niet, zelfs niet als die persoon dat in zijn vrije tijd doet (werken in een minder specialistische functie en 's avonds oefenen in de fijne kunstjes). | |
Weltschmerz | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:37 |
Waar nu vraag naar is, hoeveel kleiner dan een aanbod ook, is wat anders dan waar in de toekomst vraag naar is. Het bedrijfsleven is concreet eigenlijk alleen maar geinteresseerd in die keurig de trucjes van nu al door de overheid betaald heeft aangeleerd zodat die vers van de opleiding meteen aan de slag kan zonder dat er veel in hoeft te worden geinvesteerd. Het werkgeversbelang is niet het maatschappelijk belang, het is zelfs niet het uiteindelijke werkgeversbelang. Een opleiding zou dan ook de mensen vooral een basis aan kennis, begrip en vaardigheden moeten geven waarmee die de trucjes van verschillende tijden en bij verschillende bedrijven en organisaties makkelijk onder de knie krijgen, maar waarmee ze ook verder kunnen wanneer ze doorgroeien naar een waardevoller niveau waarop ze werken. | |
Skv | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:47 |
Je kan de arbeidsmarkt toch niet helemaal voorspellen, alleen maar educated guesses doen wat handig is. En ik verwacht dat in de IT op de lange termijn nog wel veel te doen zal zijn. Maar dat kan ook wel met een hbo MER-opleiding, als je daarmee projectmanager wordt voor IT-projecten. | |
Pnothy72 | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:47 |
Ik vraag me weleens af hoeveel marketinglui, managers etc. er nog zouden zijn als die evenveel of minder betaald zouden krijgen als de mensen op de werkvloer. Hoeveel mensen vinden dat werk echt inhoudelijk interessant? Ik zie dat toch altijd een beetje als de "pretstudie" die wel een zekere baangarantie oplevert maar de maatschappij gigantisch geld kost. Management en ambtenaren: ze zijn zeker nodig, maar een groot deel is "onzin" die zichzelf niet wegsaneert. | |
Skv | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:48 |
Eens; iedere mbo-er is tegenwoordig student en praktisch iedereen kan naar de uni. Dan is er niet voor iedereen markt (vooral niet als men dan gaat mopperen dat ze 'onder niveau' moeten gaan werken). | |
Ouder1 | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:52 |
Waarom een ICT-er wel en een manager niet? Het zijn beiden overhead en geen 'handen op de werkvloer'. Om je producten aan de man te brengen is een goede marketingmanager handig. Om een goed personeelsbeleid te hebben is een HRM-er handig. Om een afdeling goed te laten draaien is een afdelingshoofd/manager ook wel handig. Neem bv de zorg. De eisen die worden gesteld aan kwaliteitsmetingen, innovaties, contracten en declaraties zijn enorm. Zonder een manager die dat stuurt, administreert en volgt kan een centrum al snel niet meer aan die eisen voldoen en kunnen die 'handen op de werkvloer' kanonnenhard werken maar krijgen steeds minder vergoed. Die managers hebben in het ieder geval in sommige gevallen dus echt hun nut wel. | |
Gia | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:54 |
Uitzonderingen daargelaten natuurlijk. Onze oudste kreeg advies vmbo-T, terwijl wij liever de dakpanklas wilden, omdat zijn cito Havo uitwees en ook wij ervan overtuigd waren dat hij dit kon. Nu heeft hij ADD. Voor niemand lastig, alleen voor hemzelf. Hij heeft hier goed mee leren omgaan, overigens. In de brugklas bleek dat hij best havo aankon, dus doorstromen naar het 2de jaar dakpan was een optie. Maar hij zat zo lekker in zijn vel op het vmbo, dat wij dan liever de weg vmbo, doorstromen naar havo 4 en 5. Echter kregen wij in het eindexamenjaar vmboT te horen dat dat toch echt niet de bedoeling was. Vmbo bereidde voor op MBO. Punt. Dus, mbo. Hij heeft eerst onderwijsassistent gedaan, met de bedoeling door te stromen naar de Pabo. Voor de klas staan was niet zijn ding, dus geswitched naar Verpleegkunde. Theoretisch geen enkel probleem. Haalde alle tentamens met gemak. Alleen brak hier de ADD hem op. Hij kon geen overzicht houden over een afdeling, dus ipv niveau 4, kreeg hij na 4 jaar een diploma op niveau 2. Toen was hij 20. Een jaartje gewerkt als nachtbroeder op een revalidatie afdeling bracht hem op het idee om fysio te gaan doen. Dus op zijn 21ste de toelatingstest gedaan voor HBO fysio, met een mbo 2 papiertje. Haalde hij met gemak. Hij zit nu in zijn 2de jaar, vindt het helemaal geweldig en met de steeds grotere groep ouderen zit een baan in de toekomst er vast wel in. Dit om aan te tonen dat niet alles zwart/wit is. Mensen moeten wel kansen krijgen. Maar dan ook hard werken om waar te maken dat je het niveau aankunt. Niet verwachten dat het wel naar beneden wordt bijgesteld, want dat levert inderdaad slecht personeel op. Ik zie wel op zo'n opleiding dat de afvallers rechtstreeks van een havo afkwamen. Geen enkele werkervaring en slechte motivatie. | |
Pnothy72 | dinsdag 12 januari 2016 @ 12:57 |
Ik waag dat te betwijfelen tot op zekere hoogte. Het klopt dat de eisen enorm zijn, maar wat helpt dan om die eisen waar te maken? Vakbekwame handen aan het bed die de zorg leveren die nodig is of een sloot managers die haarfijn kunnen rapporteren hoe het ervoor staat, maar waar 80% van het budget aan op gaat zodat er alleen nog geld is voor te weinig handen aan het bed, die ofwel vakbekwaam en overwerkt zijn ofwel niet meer vakbekwaam genoeg? Serieus, als we ergens zijn doorgeslagen in regelzucht en overmanagement ten koste van het "echte werk" is het de zorg wel. Ik heb niets tegen management als het goed wordt toegepast, maar we hebben echt een overschot aan management en een tekort aan vertrouwen in de echte vakmensen tegenwoordig. Vertrouwen zowel in de zin van mensen gewoon hun werk laten doen als in financiële en contracttechnische waardering. | |
DonJames | dinsdag 12 januari 2016 @ 13:05 |
Zo waar. M'n schoonzus werkt in een groot ziekenhuis, op een afdeling met totaal 6 werknemers (totaal zo'n 4,5 FTE). Daar staat een manager op die fulltime bezig is die afdeling te managen. Verder doet 'ie niets. Geen inhoudelijk werk, alleen maar "managen" ![]() Nee, dan mijn branche. Wij kennen dat überhaupt niet, mensen die alleen maar bezig zijn met andere mensen. Wij hebben alleen partners, die doen voornamelijk inhoudelijk werk en de managementtaken ernaast. Zo min mogelijk fee burners. De voorbeelden uit de OP snappen verder het verschil niet tussen "hobby" en "werk". | |
Boezeidekoe | dinsdag 12 januari 2016 @ 13:09 |
We zouden een moeten beginnen om weer banen te creëren op LBO of MBO niveau. Tegenwoordig zijn dit bijna alleen nog maar parttime werkzaamheden, of men wordt ingezet als oproepkracht of flexkracht. Hier gaat de maatschappij uiteindelijk aan kapot, hoe kan iemand op dit niveau een bestaan opbouwen? En als dan ook nog eens HBO-ers deze functies gaan innemen omdat er op HBO-niveau te weinig werk is, is de arbeidsmarkt door en door verrot. Niet dat er iets mis mee is dat je als HBO-er werk "onder je niveau" aanneemt, maar dit heeft op lange termijn verstrekkende gevolgen als de HBO-er blijft hangen in dit werk. Ik ben toch wel benieuwd hoe de overheid dit op gaat lossen . | |
Harmankardon | dinsdag 12 januari 2016 @ 13:10 |
De zorg in NL heeft gemiddeld helemaal geen hoge overhead. Relatief niet en absoluut gezien ook niet, het is beeldvorming. Genoeg onderzoeken die dit bevestigen. Het feit dat de managers die er rondlopen te duur betaald worden valt ook reuze mee, ze werken met schalen en veruit de meeste vallen daar netjes in en krijgen absoluut geen hoge salarissen in vergelijking met het bedrijfsleven. Een klein aantal bestuurders verdient inderdaad wel te veel en dat moet niet kunnen, echter in het geheel is dit een financiële druppel op een gloeiende plaat. Tel daar bij op dat de zorg overgereguleerd wordt en dan trek ik de conclusie dat ze door de boot genomen heel netjes doen. En met die regulering moeten instellingen ook zelf het boetekleed durven aantrekken want er is vaak veel meer regelruimte dan ze innemen. | |
Monolith | dinsdag 12 januari 2016 @ 13:13 |
Ik moet zeggen dat ik daar niet echt heel veel zicht op heb. Zelf ben ik nooit zo onder de indruk van de toegevoegde waarde van business analisten, maar ik ben dan ook niet zo'n heel groot voorstander van volstrekt gefragmenteerde taken en logge projecten met gigantische overhead. Begreep wel van oud-collega's dat die in ieder geval een stuk minder werden lastig gevallen door recruiters dan de Java developers / architects. ![]() Ik weet wel dat er enorme vraag is naar bijvoorbeeld webanalisten, data scientists, SEO experts, enzovoort. | |
Red_85 | dinsdag 12 januari 2016 @ 13:31 |
Tuurlijk bedoel je dat ![]() Maar vond het wel een mooie dubbele beeldspraak in dit onderwerp. | |
ootjekatootje | dinsdag 12 januari 2016 @ 13:40 |
Ja, kon er ook om lachen. | |
ootjekatootje | dinsdag 12 januari 2016 @ 13:43 |
Inderdaad en elke nieuwe manager gooit de hele boel weer om want daar is hij/zij voor aangenomen, en na een x aantal jaren komt er weer een nieuwe manager op die post om wederom de boel om te gooien. Managers zijn vaak vermoeiend... | |
Gia | dinsdag 12 januari 2016 @ 13:56 |
Er worden zoveel regeltjes verzonnen dat het nodig is om een manager te hebben. Zo ook op scholen. Vroeger stond het hoofd van de school gewoon fulltime voor de klas, nu is er een directeur die eventueel wel in kan vallen. Okay, het creëert banen, klopt, maar kost ook gemeenschapsgeld, wat ook aan een extra leerkracht besteed kan worden, bijvoorbeeld. Zo schieten ook de ziektekostenverzekeraars als paddestoelen uit de grond. Met allemaal een eigen directeur, districtsdirecteur, secretaressen enz... Wat dat kost. En daarvoor de zorg dan maar verder uitkleden. | |
Coelho | dinsdag 12 januari 2016 @ 14:16 |
Niet geheel met je eens. Als je ziet hoeveel administratie artsen vandaag de dag moeten doen, niet alleen de patientenstatus maar ook nog minimaal 3 declaratielijstjes, 5 kwaliteitskeurmerklijstjes en dagelijks ook nog tig aanvragen van verzekeringsartsen en bedrijfsartsen die er even bij gedaan moeten worden maar waar geen tijd voor vrijgemaakt moet worden, is het met name de arts die aan het managen is en niet meer aan het bed staat. Voor een groot deel onnodige overhead. Dat er vervolgens managers rondlopen om dat enigszins te structureren is tot daar aan toe, echter deze managers hebben niks te zeggen. De regels worden tenslotte van bovenaf (lees: overheid en verzekeraars) opgelegd. Daar waar een manager hoort te managen is het in veel gevallen verworden tot een doorgeefluik zoals je ze bij de gemiddelde Chinese afhaal aantreft. Daar waar een manager wel in staat is zich te onderscheiden, is de stap naar het bedrijfsleven snel gezet. Want meer invloed en meer salaris. De zorg blijft achter met koekenbakkers als managers. Tot slot zeg je dat de zorg het boetekleed moet durven aantrekken omdat er vaak meer regelruimte is dan ze innemen. Dat is wel heel makkelijk: Te veel productie en ze worden gekort, te weinig productie en ze worden gekort en als ze aan de productie voldoen dan zijn er weer andere redenen om de zorg te korten. Dit gaat uiteraard verder dan het onderwerp van dit Topic, maar als er een club overbodig is en veel te veel macht heeft in dit land, dan zijn het de zorgverzekeraars. Als zorgpremie weer gewoon via de belasting geïnd wordt en zorgkosten door de overheid betaald worden, dan kan dat hele megalomane apparaat afgebroken worden, kunnen dokters weer gewoon patienten behandelen en voldoen zorgpremies weer om een betaalbare en menselijke zorg in te voeren. Maar, zoals gezegd, die discussie voert veel verder dan hier ![]() | |
ssebass | dinsdag 12 januari 2016 @ 14:28 |
![]() Misschien moet ik deze ook maar even bookmarken Overigens beta afgestuderen in mijn omgeving hebben wel allemaal veel aanbod. Ze zette op een gegeven moment hun telefoon uit vanwege de vele belletjes van headhunters e.d. Werken nu allemaal bij mooie bedrijven en hebben een goed salaris, bijv ASML, Shell, farmaceutische industrie, off shore ingenieursbureaus, etc. De enige die moeilijk een baan konden vinden waren kunstacademie (is die weer), strafrecht advocaat en notariaat (al is dat nu ook weer goed). | |
ootjekatootje | dinsdag 12 januari 2016 @ 14:42 |
Kijk, hier zit een prachtig voorbeeld van een jongen die: ervaring heeft op de werkvloer geleerd heeft met zijn eigen ADD om te gaan, en dit te gebruiken geleerd heeft om met diverse doelgroepen te werken geleerd om voor zijn doel te gaan, en bewuste keuzes te maken Als je zoon klaar is met zijn studie, heeft hij bij sollicitatie dus meerdere strepen voor. In tegenstelling tot die voorbeelden in de op. | |
slashdotter3 | dinsdag 12 januari 2016 @ 18:15 |
Pffff... om moedeloos van te worden... ![]() | |
slashdotter3 | dinsdag 12 januari 2016 @ 18:21 |
Hoe zit het met mensen die tandheelkundige hebben gedaan? Mijn perceptie is dat die lui allemaal slapend rijk worden met hun kliniek. Is dat nog steeds zo? | |
Monolith | dinsdag 12 januari 2016 @ 18:25 |
Volgens mij is dat een vrij gunstige sector, maar het aanbod wordt natuurlijk ook kunstmatig beperkt middels een numerus fixus. | |
slashdotter3 | dinsdag 12 januari 2016 @ 18:37 |
Universitair niveau natuurkunde lijkt me een een super beta richting waarmee je met gemak de overstap kan maken naar technische IT banen waar een enorme vraag naar is zoals software ontwikkeling. Of wil hij perse in z'n studierichting blijven (lijkt mij niet slim om zo stug vol te blijven houden)? | |
Monolith | dinsdag 12 januari 2016 @ 18:42 |
Software ontwikkeling is ook weer niet iets waar je zo gelijk weer inrolt tenzij je daar echt een hobby van hebt gemaakt tijdens je studie. | |
slashdotter3 | dinsdag 12 januari 2016 @ 18:48 |
Informatica lijkt mij een van de meest zekere studierichtingen met kans op een goede baan: - internet: nuff said... - de hele wereld digitaliseert en daarvoor hebben ze techneuten nodig - om geld te besparen gaan bedrijven nu alles automatiseren zodat 'dure' mensen eruit kunnen. - zelfde verhaal met robots, fysiek mensenwerk vervangen door machines. Die fase/wereld komt nu op stoom. - compleet nieuwe werelden/markten die worden aangebroken zoals nu augumented reality (google glass/holo lens) en virtual reality (oculus rift). - en over nog eens 20~50 jaar breekt de space age aan wanneer SpaceX en andere partijen goedkope trips naar de ruimte kunnen verzorgen Er kunnen niet genoeg techneuten worden aangesleept de komende tijd. Maar wel beta's die iets kunnen en niet helpdesk medewerkers en netwerkbeheerders (dat gaat naar de cloud of india en door nieuwe technieken kan bijvoorbeeld een persoon 10x zoveel machines aan dan een paar jaar geleden). | |
slashdotter3 | dinsdag 12 januari 2016 @ 18:54 |
Mensen met een beta knobbel kunnen abstracte niet tastbare begrippen 'makkelijk' opnemen, dat is een wereld die voor alfa's voor altijd gesloten blijft.Hop, zo een paar jaar van iemand's leven verspild... ![]() | |
icecreamfarmer_NL | dinsdag 12 januari 2016 @ 19:04 |
Dat weet ik niet maar dat hadden ze bij asml of andere bedrijven of detacheerders wel aan kunnen bieden. Dat is zover ik weet niet gebeurd. Hij is nu trouwens goed terecht gekomen maar het verbaasde ons wel. | |
Ludachrist | dinsdag 12 januari 2016 @ 19:11 |
Want bij alfa-studies heb je geen abstracte begrippen ofzo? Ik dacht altijd dat beta juist van de feiten, statistieken en meetbare zaken was, maar nu hebben ze ook al de beschikking over het abstracte denkvermogen. Beta's ![]() Verder niks tegen beta's hoor, maar die overdreven verheerlijking van beta-studies die je hier op Fok! vaak ziet is ook wel wat overdreven. | |
Knipoogje | dinsdag 12 januari 2016 @ 20:50 |
Ik ben 40+, tester en heb me een beetje gespecialiseerd in test-automatisering (simpel niveau c# scripten). Recruiters weten me regelmatig te vinden terwijl mijn CV minimaal is (al jaren niet geupdate en wissel ook niet vaak van baan). Als software ontwikkelaar ben je in een vloek en een zucht test-automatiseerder (je kunt al programmeren en paar certificaten voor testen en klaar). Dan zit je weer in het ICT-wereldje en kun je zo weer andere rollen opnemen. Mijn bedrijf heeft jarenlang testvacatures open laten staan en geen hond kwam er op af (behalve niet-capabele weirdo's). De vacature bleef zelfs open staan terwijl we flink wat mensen moesten ontslaan vanwege de crisis. De vraag is best groot. | |
Monolith | dinsdag 12 januari 2016 @ 22:48 |
Ik weet hoe het werkt. Ik ben 30+, senior / lead dev in de Java hoek en ik word vaak helemaal gek van recruiters. ![]() Ik weet hoe nijpend het tekort in de sector is, maar het ging meer om de vraag of 'een die hard beta opleiding doen' je gelijk geschikt zou maken om de software ontwikkeling in te rollen. Je moet daar in mijn ogen sowieso enige affiniteit mee hebben. | |
icecreamfarmer_NL | dinsdag 12 januari 2016 @ 22:51 |
Altijd gedacht dat jij wetenschapper was ![]() | |
Monolith | dinsdag 12 januari 2016 @ 23:01 |
Nee, gewoon een lullig ingenieurtje. ![]() Promoveren en me vier jaar lang met één onderwerp bezighouden zag ik toch echt niet zitten. | |
Pnothy72 | woensdag 13 januari 2016 @ 12:20 |
Mee eens, abstract denkvermogen heeft meer met intelligentie te maken dan met alfa of beta zijn. Wel is het denk ik zo dat een beta-opleiding zwaarder leunt op abstract denkvermogen, dus dat daar meer kaf van het koren gescheiden wordt als het ware. | |
Fleischmeister | woensdag 13 januari 2016 @ 20:12 |
Heb je ook weleens dat er eentje zo brutaal is om naar het algemene nummer van je werk te bellen? ![]() | |
Monolith | woensdag 13 januari 2016 @ 20:21 |
Ja, dat komt ook regelmatig voor. ![]() | |
Knipoogje | woensdag 13 januari 2016 @ 23:36 |
Haha ja. Bellen ze de receptie voor mijn nummer. Te erg gewoon ![]() Ben benieuwd hoe vaak mensen worden gebeld die wel hun CV actief bijhouden en niet 'NIET BESCHIKBAAR VOOR RECRUITERS' hebben staan. Krijg toch wel bijna elke week een connectie-verzoek en een aantal keer per jaar een telefoontje (meestal via de receptie). | |
#ANONIEM | donderdag 14 januari 2016 @ 00:00 |
Ik heb HBO plofkippen tellen gevolgd, zo raar dat ik geen werk heb, En ik ben niet de enige, een vriendin heeft Integrale Kunstzinnigheid gestudeerd en een master gastronomie, nog steeds geen echt werk. | |
sjorsie1982 | donderdag 14 januari 2016 @ 08:28 |
Yep, heb ik ook een paar keer gehad. Dan zeg ik nee, en dan bellen ze mijn collega tegenover mij, zegt die nee, dan bellen ze mijn leidinggevende.... ![]() | |
bluuf | donderdag 14 januari 2016 @ 08:45 |
Ik vind het zelf altijd vreselijk om dit soort verhalen te lezen. Ook omdat ik ongeschoold ben (alleen een MAVO diploma - ik heb wel 3 jaar gymnasium gedaan voor ik afgleed) maar wel boven de 50k per jaar zit. Mijn vorige vrouw had 2 studies gedaan en verdiende flink minder per maand : ik heb dit altijd vreemd gevonden. Hoewel ik blij ben met mijn inkomen blijf ik het toch vreemd vinden dat ik als ongeschoolde vaak een stuk meer verdien als vrienden welke wel geschoold zijn (ik ben realistisch ingesteld) : waarom zou je in sommige gevallen nog naar school gaan denk je dan? Uiteraard realiseer ik mij heel goed dat ik een uitzondering ben op de regel, dat ik in een bedrijfstak werk waar diploma's niet zoveel zeggen (ICT) maar toch blijf in het vreemd vinden. Mijn huidige vrouw is hoogopgeleid maar kan ook geen baan vinden "want je bent te duur". Hoezo oneerlijk? | |
bluemoon23 | donderdag 14 januari 2016 @ 09:04 |
Tja, vanaf een bepaalde leeftijd/ervaring is het vaak niet meer belangrijk welke papiertjes je hebt. Maar wat je kunt en wat je ervaring is. | |
_Lily_ | donderdag 14 januari 2016 @ 10:22 |
Dit en dan tijdens je studie al een beetje bijbeunen binnen je vakgebied. Dat gaat dan wellicht iets makkelijker ivm nog geen noodzaak en korte lijntjes op je universiteit. Kan gewoon een bijbaan zijn, assistent bij werkgroepen ofzo |