'Docent wordt structureel overbelast door schoolbestuur'quote:
Denise Hupkens (48) is niet de eerste die vindt dat de werkdruk in het onderwijs te hoog is. Ze is niet de eerste die meent dat docenten te veel uren draaien. Ze is niet de eerste die roept dat het onderwijs deels vrijwilligerswerk is geworden.
Maar ze is wel de eerste die naar de rechter stapt om al die extra uren die ze gemaakt heeft uitbetaald te krijgen. Want andere docenten doen dat dus niet, zegt ze. 'Het zijn makke schapen. Ze zorgen niet goed voor zichzelf. Dat is me erg tegengevallen.'
Drie jaar geleden spande Hupkens een zaak aan tegen de Stichting Confessioneel Onderwijs Leiden (SCOL). En haar pleidooi liegt er niet om. De school waar ze als docent werkte zou zich schuldig maken aan 'een vorm van uitbuiting jegens de werknemer', stelde haar advocaat tijdens de procedure. Uiterlijk morgen (5 januari) hoort ze of de rechter haar gelijk geeft.
Hupkens is tweedegraads docent wiskunde. Ze werkte tussen 2009 en 2012 op de vmbo-afdeling van het Visser 't Hooft Lyceum in Leiden. Officieel op een contract voor nog geen vier dagen, maar daar pasten haar taken bij lange na niet in.
Lange dagen
Naast de 21 lesuren waarvoor ze stond ingeroosterd moest ze opdrachten verzinnen, werk nakijken en klussen voor de sectie doen. Er waren ouderavonden, team- en rapportvergaderingen en open dagen. En dan had ze nog 22 mentorleerlingen onder haar hoede, 19 meer dan de andere docenten. 'Dat vreet tijd bij een vmbo-klas'.
Dus maakte ze lange dagen, Vaak zat ze van acht uur 's ochtends tot half zeven 's avonds op school - meer dan tien uur op een dag, meestal zonder noemenswaardige pauze, want dan moest ze vaak nog even snel een telefoontje naar een ouder plegen, een moeilijke leerling toespreken of wat afspraken met een collega's maken. In het weekend nam ze proefwerken mee naar huis om na te kijken.
Het vrat aan haar. Daarom besloot ze het bij haar leidinggevenden aan te kaarten. Er veranderde niets, ook niet toen ze bijna wekelijks aan de bel trok. Telkens hoorde ze dat er niets aan te doen was, dat dit nu eenmaal bij het onderwijs hoorde en dat ze vooral moest zorgen dat ze haar achterstand zou inlopen.
Ze stuurde een brief waarin ze de school vroeg de extra uren die ze maakte uit te betalen. De school weigerde. En dus besloot ze, na een halfjaar praten, de confrontatie te zoeken. Op een vergadering waar de rapportcijfers van alle leerlingen besproken zouden worden arriveerde ze zonder cijfers. Helaas, daar was ze niet aan toe gekomen. 'Mijn collega's reageerden verbijsterd', herinnert ze zich.
http://www.volkskrant.nl/(...)903e7515f52490cf4c74Zou wel een wonder zijn als ze die zaak wint. Wel een goed iets, want de overheid zit al jarenlang de onderwijs te bagatelliseren.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."