Wat ik mij dus afvraag: wat bepaalt of een kind een op een havo/vwo/gymnasium niveau terechtkomt? Wat maakt het verschil of een kind in de toekomst een degelijk (succesvolle) carriére zal hebben of een slechte/matige carriére zal hebben?
Wat zijn factoren die hier invloed op hebben en vanaf welke leeftijd heeft het invloed? Hoe groot is de invloed van de opvoeding? Etc etc. Dit zijn allemaal vragen waar ik geen antwoorden op kan vinden.
Ik heb wat zitten googlen maar daar werd ik ook niet wijzer van. Daarnaast hoor ik liever verschillende meningen.
En ik weet niet wat je hebt aan meningen over dit onderwerp? Dat zullen meer ideeën zijn over factoren die in meerdere of mindere mate meespelen.
Meer dan dat? Hoe bedoel je?quote:Op donderdag 1 oktober 2015 08:32 schreef Lienekien het volgende:
Is het gewoon interesse of meer dan dat? Ik denk dat er echt wel het nodige onderzoek naar is gedaan.
En ik weet niet wat je hebt aan meningen over dit onderwerp? Dat zullen meer ideeën zijn over factoren die in meerdere of mindere mate meespelen.
Het is een combinatie van nieuwsgierigheid en interesse. Ik merk tegenwoordig dat er enorme daling is in de ijverigheid van mensen, laat staan leerlingen/kinderen. De nadruk lijkt zich te willen verplaatsen naar 'lang leven het plezier'.
Link naar onderzoeksrapporten waar je het over hebt?
Genetisch? Hoe is dat 'bepaald'? Lijkt me niet dat het genetisch vaststaat met vinkjes of moeder en vader gestudeerd heeft en dat er daaruit iets bepaald wordt adhv kansrekenen.quote:Op donderdag 1 oktober 2015 08:32 schreef Pajanus het volgende:
Genetisch is er al heel veel bepaald. Ennuh kinderen niet pushen kan ook goed helpen.
Meer dan dat? Hoe bedoel je?quote:
[..]
over dit onderwerp? Dat zullen meer ideeën zijn over factoren die in meerdere of mindere mate meespelen.
Het is een combinatie van nieuwsgierigheid en interesse. Ik merk tegenwoordig dat er enorme daling is in de ijverigheid van mensen, laat staan leerlingen/kinderen. De nadruk lijkt zich te willen verplaatsen naar 'lang leven het plezier'.
Link naar onderzoeksrapporten waar je het over hebt?
[/quote]Moet je er iets over schrijven, bedoel ik met de vraag of het meer is dan interesse.
Nee, ik heb niks paraat qua linkjes.
Een daling in ijverigheid? Ik zou juist denken van niet, gezien het huidige stelsel van studiefinanciering. Lanterfanten is kostbaar.
Zo ging het vroeger wel. Vooropleiding vader en moeder telde mee in bepalen niveau keuze middelbare school.quote:
[..]
Genetisch? Hoe is dat 'bepaald'? Lijkt me niet dat het genetisch vaststaat met vinkjes of moeder en vader gestudeerd heeft en dat er daaruit iets bepaald wordt adhv kansrekenen.
Wist ik niet.quote:
Zo ging het vroeger wel. Vooropleiding vader en moeder telde mee in bepalen niveau keuze middelbare school.
Dat is dan heel vroeger? Voor de Cito?
Gelukkig maar, allebei mijn ouders hebben weinig scholing gehad
.Zoveel ouder dan jij ben ik toch niet?quote:Op donderdag 1 oktober 2015 08:43 schreef Copycat het volgende:
[..]
Wist ik niet.
Dat is dan heel vroeger? Voor de Cito?
Gelukkig maar, allebei mijn ouders hebben weinig scholing gehad
Cito bestond toen overigens ook al, toch werd altijd gevraagd/gekeken naar opleiding en beroep ouders.
Nee, volgens mij ook niet.quote:
Zoveel ouder dan jij ben ik toch niet?
Cito bestond toen overigens ook al, toch werd altijd gevraagd/gekeken naar opleiding en beroep ouders.
Dat wist ik niet, dat er bij die toetsen specifiek om werd gevraagd Weet wel dat er soms (niet per se in dit Cito-verband) naar beroepen werd gevraagd, maar nooit naar opleiding. Dat eerste wist ik wel, en vertelde ik trots 'glaszetter en huisvrouw!', dat tweede wist ik toen zelf niet precies.
Ik weet niet exact meer bij welke gelegenheid beroep ouders moest worden ingevuld. Dus of dat bij de Cito was, durf ik niet te zeggen. Ik weet wel dat mijn moeder bij dat soort gelegenheden enorm baalde van het 'huisvrouw' dat er dan werd ingevuld.quote:
[..]
Nee, volgens mij ook niet.
Dat wist ik niet, dat er bij die toetsen specifiek om werd gevraagd Weet wel dat er soms (niet per se in dit Cito-verband) naar beroepen werd gevraagd, maar nooit naar opleiding. Dat eerste wist ik wel, en vertelde ik trots 'glaszetter en huisvrouw!', dat tweede wist ik toen zelf niet precies.
Ik weet van een paar klasgenootjes in die tijd dat de ouders de huishoudschool ook wel prima vonden voor hun dochter. Vader was dan buschauffeur of tuinman. Ze hebben toch allebei hoger gemikt, met goed gevolg.
Ik was gewoon nummer drie met VWO-advies, dus heel voorspelbaar.
Niks mis mee om je kinderen te leren zichzelf te pushen.quote:
Genetisch is er al heel veel bepaald. Ennuh kinderen niet pushen kan ook goed helpen.
Zo was het bij mij ook. Mijn broer en zus hebben resp. LTS en Huishoudschool, studeren was geen optie, voor zowel hen als mijn ouders. Nergens voor nodig. Ik mikte, wel via een omweggetje, maar toch, wel hoger. Dat kwam omdat ik al vanaf kinds af aan wilde schrijven en daar een opleiding in wilde doen. Wellicht dat mijn broer en zus die ambitie in hun kindertijd mistten? Ik weet wel dat mijn zus al erg vroeg met Walra-gedoe bezig was, van dat uitzetsparen.quote:
Ik weet van een paar klasgenootjes in die tijd dat de ouders de huishoudschool ook wel prima vonden voor hun dochter. Vader was dan buschauffeur of tuinman. Ze hebben toch allebei hoger gemikt, met goed gevolg.
Nog steeds is opleiding ouders de beste indicator om het opleidingsniveau / beroepskeuze van het kind te voorspellen. Wordt om - voor de hand liggende redenen - bewust niets meer mee gedaan. Onbewust zal het nog wel enorm van invloed zijn. Van het zoontje van de arts zal waarschijnlijk veel meer verwacht worden dan van het zoontje van de stratenveger.quote:
[..]
Zo ging het vroeger wel. Vooropleiding vader en moeder telde mee in bepalen niveau keuze middelbare school.
Andere tijden, hè?quote:Op donderdag 1 oktober 2015 09:13 schreef Copycat het volgende:
[..]
Zo was het bij mij ook. Mijn broer en zus hebben resp. LTS en Huishoudschool, studeren was geen optie, voor zowel hen als mijn ouders. Nergens voor nodig. Ik mikte, wel via een omweggetje, maar toch, wel hoger. Dat kwam omdat ik al vanaf kinds af aan wilde schrijven en daar een opleiding in wilde doen. Wellicht dat mijn broer en zus die ambitie in hun kindertijd mistten? Ik weet wel dat mijn zus al erg vroeg met Walra-gedoe bezig was, van dat uitzetsparen.
Mijn vader trok het niveau dan wel weer omhoog (HTS). Mijn beide ouders lazen altijd verschrikkelijk veel, met brede interesse. En er was nooit een sfeer dat leren voor meisjes (twee oudere broers) minder belangrijk was. Als je een goed verstand had, dan gebruikte je dat.
Of het de beste indicator voor succes is, weet ik niet. Het is misschien voor een kind wel lastiger om aan hooggespannen verwachtingen te voldoen. Een kind dat iets te 'winnen' heeft (zichzelf en anderen laten zien dat hij meer kan dan wordt aangenomen) heeft misschien wel een betere drive.quote:
[..]
Nog steeds is opleiding ouders de beste indicator om het opleidingsniveau / beroepskeuze van het kind te voorspellen. Wordt om - voor de hand liggende redenen - bewust niets meer mee gedaan. Onbewust zal het nog wel enorm van invloed zijn. Van het zoontje van de arts zal waarschijnlijk veel meer verwacht worden dan van het zoontje van de stratenveger.
Bij mij in de (volks)buurt was leren en vooral doorleren iets wat amper werd gedaan. Ik weet nog dat ik aan een buurvrouw vertelde dat ik Journalistiek ging studeren: 'altijd al geweten da gij zo'nne technische waart'.quote:
Andere tijden, hè?
Mijn vader trok het niveau dan wel weer omhoog (HTS). Mijn beide ouders lazen altijd verschrikkelijk veel, met brede interesse. En er was nooit een sfeer dat leren voor meisjes (twee oudere broers) minder belangrijk was. Als je een goed verstand had, dan gebruikte je dat.
Zo was het bij mij wel. Totaal niet gestimuleerd vanuit huis (niet uit onwil, maar uit onwetendheid) maar oh wat wilde ik graag.quote:Of het de beste indicator voor succes is, weet ik niet. Het is misschien voor een kind wel lastiger om aan hooggespannen verwachtingen te voldoen. Een kind dat iets te 'winnen' heeft (zichzelf en anderen laten zien dat hij meer kan dan wordt aangenomen) heeft misschien wel een betere drive.
Mijn moeder is trouwens pas na haar scheiding van mijn vader heel veel gaan lezen. Heel erg veel. Heeft zichzelf daarna echt ontwikkeld. Mooi mens.
Dit lijkt me ook wel ja.quote:
Combinatie tussen aanleg, karakter, opvoeding en overige omgevingsfactoren.
Ik eindigde op 't gymnasium. Volgens mij werd er inderdaad bij inschrijven wel naar beroepen/opleidingen van ouders gevraagd, maar Citoscore (1 foutje teveel voor 550, ik huil nog steeds) was het belangrijkste (1997 was dit, overigens).
Belangrijkste was dat mijn ouders me altijd hebben aangemoedigd (niet gepushed) en gesteund. Zonder hen was ik nooit daar gekomen waar ik nu ben.
Zover ik weet wordt er al een jaar of 15 alleen naar de opleidingen van de ouders gevraagd voor de subsidies van de basisschool. Het heeft niets te maken met het schooladvies voor het vervolgonderwijs.quote:
[..]
Zo ging het vroeger wel. Vooropleiding vader en moeder telde mee in bepalen niveau keuze middelbare school.
https://www.rijksoverheid(...)n-het-basisonderwijs
quote:Wat is de gewichtenregeling in het basisonderwijs?
De gewichtenregeling in het basisonderwijs bepaalt hoeveel geld een basisschool krijgt om onderwijsachterstanden weg te werken. Dit gebeurt op basis van het opleidingsniveau van de ouders en het postcodegebied van de school.
Om te beginnen natuurlijk heel simpel het IQ. Hoe intelligenter een leerling, hoe hoger die kan komen. Dit is vooral aangeboren.quote:
Wat ik mij dus afvraag: wat bepaalt of een kind een op een havo/vwo/gymnasium niveau terechtkomt? Wat maakt het verschil of een kind in de toekomst een degelijk (succesvolle) carriére zal hebben of een slechte/matige carriére zal hebben?
Wat zijn factoren die hier invloed op hebben en vanaf welke leeftijd heeft het invloed? Hoe groot is de invloed van de opvoeding? Etc etc. Dit zijn allemaal vragen waar ik geen antwoorden op kan vinden.
Maar zonder doorzettingsvermogen en verantwoordelijkheidsbesef heb je niet zoveel aan een hoog IQ. Dit is deels aangeboren (karakter) en deels afhankelijk van opvoeding en omgevingsfactoren (vooral peergroup). Hier kan je dus als ouders in bijsturen al vanaf de peuterleeftijd. Verwennerij en instant behoefte bevrediging zal dit zeker tegenwerken.
Dan zijn er nog de factoren als de financiële situatie (meer geld is meer kansen) en het netwerk (hoe beter het netwerk hoe beter de kansen). Daar kan je als ouders dus ook deels in sturen.
Als laatste en dat heeft vooral bij het zoeken, vinden en vasthouden van een baan effect, is er het uiterlijk en de sociale capaciteiten. Uit onderzoek blijkt dat aan mensen met een mooi uiterlijk ook meer capaciteiten worden toebedeeld. Bij mannen speelt lengte en postuur ook een rol (langere en gespierdere mannen worden eerder gezien als leiders).
Als ouders heb je ook daar dus deels een rol in. Opvoeden met het idee van sociaal gedrag (niet te verwarren met lief en vriendelijk; juist eerder opportunistisch) en het belang van het uiterlijk.
Zoiets bedoel je? En vanwaar die vraag? Heb je zelf kinderen die je een zo goed mogelijke start wilt geven of denk je aan de rol van jouw ouders in jouw problematiek op de arbeidsmarkt?
Dus als een kind er met de pet naar gooit dan moet je als ouder vooral niets doen? Dan komt het wel goed?quote:
Ennuh kinderen niet pushen kan ook goed helpen.
Volgens mij bevorder je daarmee alleen dat een vwo kind op het mbo eindigt.
Dank voor je aanvulling. Mijn 'vroeger' dateert van ruim voor die 15 jaar.quote:
[..]
Zover ik weet wordt er al een jaar of 15 alleen naar de opleidingen van de ouders gevraagd voor de subsidies van de basisschool. Het heeft niets te maken met het schooladvies voor het vervolgonderwijs.
https://www.rijksoverheid(...)n-het-basisonderwijs
[..]
en mazzelquote:
Thuissituatie (financieel/sociaal), sociale identiteit, sociale interactie, positieve aandacht, fysieke prestaties, uiterlijk.
Doen ze nog steeds op sommige basisscholen... Onzin.quote:
[..]
Zoveel ouder dan jij ben ik toch niet?
Cito bestond toen overigens ook al, toch werd altijd gevraagd/gekeken naar opleiding en beroep ouders.
Meestal is het zo: slimme ouders, slim kind.quote:
[..]
Genetisch? Hoe is dat 'bepaald'? Lijkt me niet dat het genetisch vaststaat met vinkjes of moeder en vader gestudeerd heeft en dat er daaruit iets bepaald wordt adhv kansrekenen.
Niet waar.quote:
[..]
Meestal is het zo: slimme ouders, slim kind.
Dit.quote:
[..]
Om te beginnen natuurlijk heel simpel het IQ. Hoe intelligenter een leerling, hoe hoger die kan komen. Dit is vooral aangeboren.
Maar zonder doorzettingsvermogen en verantwoordelijkheidsbesef heb je niet zoveel aan een hoog IQ. Dit is deels aangeboren (karakter) en deels afhankelijk van opvoeding en omgevingsfactoren (vooral peergroup). Hier kan je dus als ouders in bijsturen al vanaf de peuterleeftijd. Verwennerij en instant behoefte bevrediging zal dit zeker tegenwerken.
Dan zijn er nog de factoren als de financiële situatie (meer geld is meer kansen) en het netwerk (hoe beter het netwerk hoe beter de kansen). Daar kan je als ouders dus ook deels in sturen.
Als laatste en dat heeft vooral bij het zoeken, vinden en vasthouden van een baan effect, is er het uiterlijk en de sociale capaciteiten. Uit onderzoek blijkt dat aan mensen met een mooi uiterlijk ook meer capaciteiten worden toebedeeld. Bij mannen speelt lengte en postuur ook een rol (langere en gespierdere mannen worden eerder gezien als leiders).
Als ouders heb je ook daar dus deels een rol in. Opvoeden met het idee van sociaal gedrag (niet te verwarren met lief en vriendelijk; juist eerder opportunistisch) en het belang van het uiterlijk.
Zoiets bedoel je? En vanwaar die vraag? Heb je zelf kinderen die je een zo goed mogelijke start wilt geven of denk je aan de rol van jouw ouders in jouw problematiek op de arbeidsmarkt?
Nog een vraag om toe te voegen:
Wat vinden jullie van discriminatie in onderwijs. Op gebied van ras, geslacht, sociale status, religie, beperkingen, enz?
Edit: en hoe goed het onderwijs bij de manier van leren van de leerling aansluit.
Hierbij aansluitend wat persoonlijke fruatratie:
Bottom-up leren
En je dan afvragen waarom leerlingen ongemotiveerd zijn
[ Bericht 68% gewijzigd door #ANONIEM op 01-10-2015 18:42:03 ]
Daarnaast heeft het denk ik ook te maken met de aard en het gedrag van het kind. Iemand die alles op de sleep laat en alleen maar doet feesten en 'chillen' zal waarschijnlijk minder ver komen dan iemand die serieuzer in het leven staat. Dat heeft misschien nog niet eens te maken met dat het kind het niet kan, maar meer omdat het kind het niet wil. Daarnaast heb je ook kinderen die het gewoon echt niet kunnen vanwege beperkingen.
http://speld.nl/2015/10/0(...)oor-op-arbeidsmarkt/
Kinderen die in de zandbak spelen worden verkeerd voorbereid op de arbeidsmarkt, dat stelt onderwijskundige Anneke Tielemans. Ze pleit ervoor zandbakken op schoolpleinen te dempen. “De zandbak biedt geen carrièreperspectief, de wereld is geen zandbak.”
Tielemans noemt de prominente plek die de zandbak inneemt op het schoolplein zorgwekkend: “In de loop der jaren zijn kleuters zandbakken als de norm gaan zien. Hele generaties verdoen hun tijd met kuilen graven, zandkastelen bouwen en taartjes bakken. Ondertussen heeft niemand van hen ooit nagedacht over efficiëntie of competenties, dan moeten ze enorm omschakelen als ze daar in groep 3 opeens mee in aanraking komen.”
De onderwijskundige pleit ervoor zandbakken te vervangen door vergadertafels. “Op die manier bieden we kleuters de mogelijkheid te wennen aan een overlegcultuur, ook kunnen ze daar oefenen met empowermentstrategieën en benchmarking. Dat stukje core business moet je eigenlijk in groep 1 al meekrijgen.”
Het plan van Tielemans moet de kleuter beter voorbereid de arbeidsmarkt opsturen: “Straks gaan ze solliciteren. Je kunt niet op je cv zetten dat je een jaar met zand hebt zitten spelen. Dan sta je gewoon voor lul.”
quote:
Genetisch is er al heel veel bepaald. Ennuh kinderen niet pushen kan ook goed helpen.
Dit.quote:
[..]
Dus als een kind er met de pet naar gooit dan moet je als ouder vooral niets doen? Dan komt het wel goed?
Volgens mij bevorder je daarmee alleen dat een vwo kind op het mbo eindigt.
Dingen die ik gemist heb en waardoor ik nog steeds onder mijn niveau bezig ben (van vwo naar Kader en nu mbo ruim tien jaar nadat ik van de middelbare school af ben).
- Aansturing
- Motivatie ouders (zelf wel gemotiveerd maar dit lastig vast kunnen houden)
- Totaal niet gepusht whatsoever
- (Positieve) aandacht
- Geld
- Stabiele basis
Maar het, we komen er wel, het duurt alleen ontiegelijk lang zo.
Was altijd een streberttje, overal nieuwsgierig naar, een aanpakkertje, intelligent, goed in verbanden zien, mentaal sterk, heel probleemoplossend met een brein als een spons en heb lange tijd geloofd in mezelf maar als je ouder dan tegen werkt en geen interesse heeft in het laten slagen van zijn kinderen heb je daar alsnog weinig aan zolang je onder zijn/haar hoede leeft.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 04-10-2015 13:36:37 ]
quote:
Combinatie tussen aanleg, karakter, opvoeding en overige omgevingsfactoren.
Dit en nog wat meer factoren.quote:
Thuissituatie (financieel/sociaal), sociale identiteit, sociale interactie, positieve aandacht, fysieke prestaties, uiterlijk.
Geen problemen. ben zelf niet blank.quote:
[..]
Dit.
Nog een vraag om toe te voegen:
Wat vinden jullie van discriminatie in onderwijs. Op gebied van ras, geslacht, sociale status, religie, beperkingen, enz?
Ik denk dat je het zelf ook wel opzoekt als hier problemen mee zal hebben.
Dat DENK ik, ik kan het ook mis hebben.
Hm daar ben ik totaal niet mee eens. Denk dat er sommige kinderen en familie zijn die stelselmatig gediscrimineerd worden, hoe goed ze hun best ook doen om aan te passen.quote:
[..]
Geen problemen. ben zelf niet blank.
Ik denk dat je het zelf ook wel opzoekt als hier problemen mee zal hebben.
Dat DENK ik, ik kan het ook mis hebben.
Oké misschien zie ik het verkeerd.quote:
[..]
Hm daar ben ik totaal niet mee eens. Denk dat er sommige kinderen en familie zijn die stelselmatig gediscrimineerd worden, hoe goed ze hun best ook doen om aan te passen.
Het is een momentopname. Maar voor sommige kinderen nog steeds handiger dan het advies van een of andere randdebiele leraar. Zo kreeg mijn zusje van haar leraar, die totaal ongeïnteresseerd was in de kinderen en gewoon een lul was, een veel stukken lager advies dan wat ze daarna op de cito scoorde. Uiteindelijk toch naar dat hogere niveau gegaan en daar doet ze het goed.quote:
[..]
Doen ze nog steeds op sommige basisscholen... Onzin.
Daarnaast: je startpunt voor de toekomst zal maar bepaald worden door 1 toetsje of 1 slechtgezinde leraar. Ik vind dat er veel breedschaliger informatie moet worden ingewonnen over het kind, bijv meerdere personen en meerdere toetsen en meerdere jaren.
Ik ben best slim, objectief gezien. Mijn familie niet. Het zijn fantastische mensen die goed voor mij hebben gezorgd maar de scherpste messen in de la zijn het niet. Mijn ouders waren van die mensen die het niet nodig vonden dat hun kind het hoogst haalbare deed. Havo was al meer dan zat. Later ben ik van 2 havo naar 3 vwo gegaan, dat heeft mij erg veel goed gedaan. Ik was ook de eerste van mijn familie die ooit naar de universiteit is geweest.
Ik heb niks afgemaakt. Ik heb nu een goede baan, dar niet van. Bovenmodaal, perspectief, maar discipline heb ik niet. Vanuit huis heb ik nooit enige stimulans gevoeld. Vroeger gingen wij nooit op vakantie. We leefden met 5 man op bijstandsniveau, dus dat kon niet. We gingen nooit naar musea en de publieke omroep werd niet gekeken. Met jaloezie kijk ik wel eens naar vrienden die uit goede nesten komen met ouders die ook niveau hebben, waar vroeger wel ruimte was voor cultuur en stiimulans. Kinderen die boeken voor hun verjaardagen kregen en waarmee aan de keukentafel werd geholpen met het huiswerk. Zij hebben ook allemaal zonder uitzondering de uni afgemaakt en maken minder slechte keuzes dan mijn vrienden die toevallig uit een minder succesvol gezin komen.
Het niet afronden van mijn studies is wel gewoon mijn eigen schuld. Motivatie moet vooral vanuit jezelf komen en met veel discipline en doorzettingsvermogen is alles te bereiken. Toch denk ik wel dat je de wind mee hebt als je uit een welgesteld, goed opgeleid gezin komt. Al is het alleen maar omdat je omgeving dan de waarde in kan zien van wat je doet en je kan en vaak ook wíl stimuleren. Het is nog steeds zo dat, als je voor een dubbeltje geboren bent, je echt wel veel meer je best moet doen om een kwartje te worden, dan dat het kwartje zijn best moet doen om geen dubbeltje te worden.
[ Bericht 4% gewijzigd door Mystikvm op 05-10-2015 07:37:53 ]
Want hoge opleiding alleen staat gelijk aan succes?quote:
Ik denk dat doorzettingsvermogen en veerkracht van doorslaggevend belang is. Ik heb met een lage cito-score wel een academische opleiding voltooid. Elke keer als het niet meer ging dacht ik na over hoe het dan wel moest, ik heb dus vele malen met succes mijn studeermethodes aangescherpt.
Zeer herkenbaar, alhoewel ik wel mijn opleidingen heb afgerond. Op papier of aan de buitenkant ben je misschien een kwartje geworden, maar aan de binnenkant schuilt nog steeds dat dubbeltje. Ik kom ook uit een familie van bijstandsuitkeringen. Daarin ontbreekt motivatie, discipline, inzicht, een goed rolmodel, maar ook vaak positieve aandacht en sfeer. Het is een vrij ondoordacht negatief sfeertje waarin je je bevindt. Natuurlijk helpt het helemaal niet als je uit een "gezin" komt waarin je meer negatieve opmerkingen krijgt dan positieve.quote:
Gesproken vanuit mijn eigen ervaring: je omgeving speelt een hele grote rol.
Ik ben best slim, objectief gezien. Mijn familie niet. Het zijn fantastische mensen die goed voor mij hebben gezorgd maar de scherpste messen in de la zijn het niet. Mijn ouders waren van die mensen die het niet nodig vonden dat hun kind het hoogst haalbare deed. Havo was al meer dan zat. Later ben ik van 2 havo naar 3 vwo gegaan, dat heeft mij erg veel goed gedaan. Ik was ook de eerste van mijn familie die ooit naar de universiteit is geweest.
Ik heb niks afgemaakt. Ik heb nu een goede baan, dar niet van. Bovenmodaal, perspectief, maar discipline heb ik niet. Vanuit huis heb ik nooit enige stimulans gevoeld. Vroeger gingen wij nooit op vakantie. We leefden met 5 man op bijstandsniveau, dus dat kon niet. We gingen nooit naar musea en de publieke omroep werd niet gekeken. Met jaloezie kijk ik wel eens naar vrienden die uit goede nesten komen met ouders die ook niveau hebben, waar vroeger wel ruimte was voor cultuur en stiimulans. Kinderen die boeken voor hun verjaardagen kregen en waarmee aan de keukentafel werd geholpen met het huiswerk. Zij hebben ook allemaal zonder uitzondering de uni afgemaakt en maken minder slechte keuzes dan mijn vrienden die toevallig uit een minder succesvol gezin komen.
Toch denk ik wel dat je de wind mee hebt als je uit een welgesteld, goed opgeleid gezin komt. Al is het alleen maar omdat je omgeving dan de waarde in kan zien van wat je doet en je kan en vaak ook wíl stimuleren. Het is nog steeds zo dat, als je voor een dubbeltje geboren bent, je echt wel veel meer je best moet doen om een kwartje te worden, dan dat het kwartje zijn best moet doen om geen dubbeltje te worden.
Op havo hier weinig kinderen met ouders met mavo of lager diploma.quote:
Zie dit meer als eigenschappen zoals veel geduld hebben, lang een spanningsboog kunnen volhouden, ruimtelijk inzicht, etc etc etcquote:
[..]
Genetisch? Hoe is dat 'bepaald'? Lijkt me niet dat het genetisch vaststaat met vinkjes of moeder en vader gestudeerd heeft en dat er daaruit iets bepaald wordt adhv kansrekenen.
Ook is wel eens onderzocht dat kinderen die in een huis opgroeien waar veel boeken zijn het beter doen. Maar als je mensen die niet veel boeken hebben veel boeken geeft dan heeft dit weer geen invloed op de kinderen. (m.a.w. het maakt dus uit of je belezen ouders hebt)
De vraag was welke factoren een rol spelen bij een plaatsing op de havo of het vwo en welke factoren verder bepalen of iemand een succesvolle carriere heeft. En ik benoem daarbij vanuit mijn eigen ervaring doorzettingsvermogen en veerkracht. Verder zeg ik alleen dat ik met succes mijn studeermethodes heb aangescherpt. Hoe is dat geen succes als ik daarmee mijn opleiding heb kunnen halen? Dat is immers het doel dat ik voor ogen had. Ik zeg verder helemaal niets over succes na opleiding. Maar het is wel mijn ervaring dat ook dan geldt dat veerkracht en doorzettingsvermogen belangrijk zijn, zo nog belangrijker dan op school. Zeker nu, nu je eerst 15 keer nee krijgt als je solliciteert.quote:
[..]
Want hoge opleiding alleen staat gelijk aan succes?
[ Bericht 11% gewijzigd door Daboman op 05-10-2015 18:09:07 ]
Het ligt gedeeltelijk aan hoe kwetsbaar iemand is en dat soort dingen. Een zelfverzekerde, knappe, sociaal vaardige allochtoon heeft niet zo snel last van discriminatie waarschijnlijk. Maar iemand die niet perfect aan kan passen voor wat voor redenen dan ook wordt al snel onderschat.quote:
[..]
Oké misschien zie ik het verkeerd.
Dit denk ik ook.quote:
Combinatie tussen aanleg, karakter, opvoeding en overige omgevingsfactoren.
Maar ik weet het niet zeker. Mijn eigen kinderen bakken er niks van
Misschien zijn wij te gemakkelijk geweest (opvoeding), of misschien zijn ze gewoon niet zo slim (maar dat kan dan niet genetisch zijn, aangezien wij allebei HEEl slim zijn 
)Nee, ik denk dat opvoeding wel belangrijk is. Mijn ouders, die allebei hadden gestudeerd, hebben nooit zelfs maar de mogelijkheid opengelaten dat hun drie kinderen niet naar de universiteit zouden gaan; het stond gewoon vast dat onze toekomst daar lag, en precies zo is het ook gelopen. Zelf heb ik het met mijn kinderen heel anders aangepakt, omdat ik die druk om te móeten studeren zo'n onzin vond. Maar ja, daar heb ik uiteindelijk weinig mee gewonnen
Toegegeven: vroeger was wiskunde niet verplicht op het VWO, en tegenwoordig wel. Lastig als je totaal cijferblind bent, zoals ik (en mijn kinderen). Dus misschien heeft dat er ook mee te maken. Maar zeker ook de nonchalance in de opvoeding.
Ik kom uit een gezin van 5 en naast dat er wel wat overeenkomsten zijn, zijn er voornamelijk heel grote verschillen tussen ons op dit gebied. En wat me daarbij ook opvalt: de verschillen die als je klein bent ook klein lijken, worden met het ouder worden alleen maar groter. Want iemand die zich al van jongsaf probeert te ontwikkelen en daar moeite voor doet, ontwikkelt zich ook op volwassen leeftijd nog verder en blijft z'n horizon verbreden, terwijl bijvoorbeeld een zus van mij totaal stilstaat, die leergierigheid nooit heeft gehad en zich dus nergens verder in verdiept. De kloof tussen ons wordt alleen maar groter.
Een collega van mij (onderwijs) heeft het altijd over de optelsom van aanleg + karakter + ontwikkeling van leerstrategie(en) + motivatie + begeleiding/opvoeding.
[ Bericht 15% gewijzigd door Franny_G op 27-10-2015 21:24:00 ]
Dit ja, ik wilde net iets soortgelijks gaan typen. Karakter speelt een belangrijke rol, in hoeverre je vanuit jezelf prestatiegericht en leergierig bent. Dat heeft natuurlijk ook te maken met genetische en omgevingsfactoren, maar is weer wat anders dan pure intelligentie.quote:Op dinsdag 27 oktober 2015 21:15 schreef Franny_G het volgende:
Het interessante is dat kinderen uit 1 gezin met hetzelfde genenmateriaal, dezelfde opvoeding en grotendeels dezelfde omgevingfsactoren toch heel anders kunnen 'terechtkomen'. Dit geeft wel aan dat karakter of aanleg een heel belangrijke component is. En wat vaak wel eens onderschat worst is het belang van het ontwikkelen van strategieën om jezelf te verbeteren, met feedback om te gaan en daar ook wat mee te doen, en te kunnen 'dealen' met je zwakke punten. Dat kan weer voortkomen uit een bepaalde ambitie, inspiratie of drijfveer dat het ene kind sterker heeft dan het andere kind.
Ik kom uit een gezin van 5 en naast dat er wel wat overeenkomsten zijn, zijn er voornamelijk heel grote verschillen tussen ons op dit gebied. En wat me daarbij ook opvalt: de verschillen die als je klein bent ook klein lijken, worden met het ouder worden alleen maar groter. Want iemand die zich al van jongsaf probeert te ontwikkelen en daar moeite voor doet, ontwikkelt zich ook op volwassen leeftijd nog verder en blijft z'n horizon verbreden, terwijl bijvoorbeeld een zus van mij totaal stilstaat, die leergierigheid nooit heeft gehad en zich dus nergens verder in verdiept. De kloof tussen ons wordt alleen maar groter.
Een collega van mij (onderwijs) heeft het altijd over de optelsom van aanleg + karakter + ontwikkeling van leerstrategie(en) + motivatie + begeleiding/opvoeding.
Kom ook uit een groot gezin, en denk dat we allemaal ongeveer even slim zijn. Toch heel anders qua presteren op school, ander 'streber'gehalte
waardoor mijn ouders ook anders met ons om zijn gegaan qua sturing.dit. Sws zijn je genen al t belangrijkste hierin...want wat er niet in zit kan er ook niet uitkomen zeg maar. De rest beïnvloed het. Ieder karakter reageert anders op een bepaalde opvoeding en omgevingsfactoren.quote:
Combinatie tussen aanleg, karakter, opvoeding en overige omgevingsfactoren.
je kind kan ook dingen van overgrootouders erven hè. En daarnaast kan een combi van bepaalde karaktertrekken iemand minder slim maken. Jij hebt t al over cijferblind zijn. als je partner dan weer iets anders heeft en je kind erft dat....quote:
[..]
Dit denk ik ook.
Maar ik weet het niet zeker. Mijn eigen kinderen bakken er niks van
Nee, ik denk dat opvoeding wel belangrijk is. Mijn ouders, die allebei hadden gestudeerd, hebben nooit zelfs maar de mogelijkheid opengelaten dat hun drie kinderen niet naar de universiteit zouden gaan; het stond gewoon vast dat onze toekomst daar lag, en precies zo is het ook gelopen. Zelf heb ik het met mijn kinderen heel anders aangepakt, omdat ik die druk om te móeten studeren zo'n onzin vond. Maar ja, daar heb ik uiteindelijk weinig mee gewonnen
Toegegeven: vroeger was wiskunde niet verplicht op het VWO, en tegenwoordig wel. Lastig als je totaal cijferblind bent, zoals ik (en mijn kinderen). Dus misschien heeft dat er ook mee te maken. Maar zeker ook de nonchalance in de opvoeding.
Je heb het ook over motivatie, Je kunt daarmee een hoop bereiken en zelfs iets boven je niveau gaan leren , je bent dan niet slimmer overigens...je doet hoogtens meer kennis op.
Iemand pushen hoeft niet altijd te werken. Iedereen reageert Er Anders Op. Mijn broer wou nooit leren terwijl hij niet dom is en ik wilde wel leren. Wij hebben dezelfde opvoeding gehad.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 09-12-2015 07:49:01 ]
Uiteindelijk gaat het erom dat een zichzelf nog ontdekkend kind op de juiste manieren gemotiveerd wordt te doen waar het goed in is en dat het de juiste (en juist getimede) omgeving(sfactoren) beschikbaar heeft (het beschikbaar zijn is op zichzelf al belangrijk).
Verder is, zoals verspreid in dit topic al eerder genoemd is, de aanleg een factor, gezondheid is ook een factor en het ontbreken van beperkingen (als er geen school is, dan wordt het al lastiger voor een kind om te leren, maar hetzelfde geldt ook als er in de omgeving van het kind niemand is waar het zich aan kan spiegelen).
Heel veel dingetjes spelen mee.
In hoeverre zijn de omgevings factoren hetzelfde. Ikzelf ben een nakomer maar ook bij mijn neefje en nichtje (die maar een jaartje verschillen) zie ik dat de jongste zich enorm optrekt aan zijn oudere zus. Ook bij mij thuis is het niveau opeen volgende de oudste (net zo slim als de rest) heeft het minste bereikt kwa opleiding enzo. De jongste het meest. Precies oplopend. Ik denk dat je je ontzettend kan optrekken aan je gezinsleden en dat de eerste het toch net iets lastiger heeft.quote:
Het interessante is dat kinderen uit 1 gezin met hetzelfde genenmateriaal, dezelfde opvoeding en grotendeels dezelfde omgevingfsactoren toch heel anders kunnen 'terechtkomen'. Dit geeft wel aan dat karakter of aanleg een heel belangrijke component is. En wat vaak wel eens onderschat worst is het belang van het ontwikkelen van strategieën om jezelf te verbeteren, met feedback om te gaan en daar ook wat mee te doen, en te kunnen 'dealen' met je zwakke punten. Dat kan weer voortkomen uit een bepaalde ambitie, inspiratie of drijfveer dat het ene kind sterker heeft dan het andere kind.
Ik kom uit een gezin van 5 en naast dat er wel wat overeenkomsten zijn, zijn er voornamelijk heel grote verschillen tussen ons op dit gebied. En wat me daarbij ook opvalt: de verschillen die als je klein bent ook klein lijken, worden met het ouder worden alleen maar groter. Want iemand die zich al van jongsaf probeert te ontwikkelen en daar moeite voor doet, ontwikkelt zich ook op volwassen leeftijd nog verder en blijft z'n horizon verbreden, terwijl bijvoorbeeld een zus van mij totaal stilstaat, die leergierigheid nooit heeft gehad en zich dus nergens verder in verdiept. De kloof tussen ons wordt alleen maar groter.
Een collega van mij (onderwijs) heeft het altijd over de optelsom van aanleg + karakter + ontwikkeling van leerstrategie(en) + motivatie + begeleiding/opvoeding.
Verder zie ik nu bij mijn neefjes en nichtjes ook een heel wisselend beeld: bij mijn broer doet zijn oudste zoon nu vwo, bij een zus van me doet haar oudste dochter het gymnasium en haar zoon vwo.
Bij weer een andere zus hebben haar kinderen met moeite vmbo-t en havo gedaan. En de kinderen van mijn oudste zus hebben allemaal weinig op gehad met studies maar dat zijn wel succesvolle ondernemers geworden: echt mensen van de praktijk en selfmade. Ik kan er niet echt een peil op trekken in ieder geval. Voor mij is dat een bevestiging dat genenmateriaal + aanleg toch echt behoorlijk doorslaggevend is. Want die zus met die kinderen die gymnasium en vwo doen, dat is ook de zus die ik wat intelligentie betreft het hoogste inschat en haar partner is ook de domste niet.
Als je ze motiveert, en de juiste kennis aanbiedt dan gaat de ontwikkeling snel. Ik ben altijd onder de indruk van de leercurve van kinderen. Van 5 tot 12 jaar gaat het extreem hard, en daarna gaat het een stuk langzamer volgens mij.
Dit staat wel diametraal tegenover de wetenschappelijke kennis op dit gebiedquote:
Ik heb zelf het idee dat kinderen niet intelligent geboren worden, maar (als ze tenminste geen handicap hebben waardoor ze een geestelijke afwijking hebben) wel het vermogen om slim en intelligent te worden.
Als je ze motiveert, en de juiste kennis aanbiedt dan gaat de ontwikkeling snel. Ik ben altijd onder de indruk van de leercurve van kinderen. Van 5 tot 12 jaar gaat het extreem hard, en daarna gaat het een stuk langzamer volgens mij.
Maar goed, er zijn zat mensen die ook in andere sprookjes geloven hoor...
Niet pushen, zelf laten beslissen, wel wijzen op problemen levenslang, om met een hoog iq in een lagere baan terecht te komen...
Dat dus inderdaad, je kan een kind op de juiste weg helpen door het te stimuleren en dergelijke, maar als het geen aanleg heeft dan zit er toch ook een limiet aan.quote:
Combinatie tussen aanleg, karakter, opvoeding en overige omgevingsfactoren.
En natuurlijk wil iedereen graag een redelijk intelligent kind, maar ik vind persoonlijk wel dat je er niet te veel druk op moet leggen, dat zou ook nog eens averechts kunnen werken.
En misschien een beetje een dooddoener, maar ''als ze maar gelukkig zijn'' vind ik toch wel het belangrijkste, of ze nu kapper of hersenchirurg willen worden ( of zoals mijn jongste dochter beide, want dan kan ze de haren mooi maken na de operatie.
)De chromatine structuur van het DNA erf je grotendeels over van je ouders. Die structuur bepaald, kort gezegd, hoe genen bijvoorbeeld gereguleerd worden. Maar ook omgevingsfactoren spelen een grote rol: vergelijk maar eens kinderen uit 'de hood' en kinderen uit een villawijk.quote:
[..]
Genetisch? Hoe is dat 'bepaald'? Lijkt me niet dat het genetisch vaststaat met vinkjes of moeder en vader gestudeerd heeft en dat er daaruit iets bepaald wordt adhv kansrekenen.
gekickt topicOf verwennen (wat is verwennen eigenlijk?) en streng opvoeden een rol speelt ligt weer aan het karakter van het kind.quote:
Speelt verwennerij, assertiviteit en strengheid v/d opvoeding hierin een bepaalde rol, zo ja/nee waarom?
Het ene kind heeft veel meer regels nodig dan het andere, en wat de ene ouder verwennen vindt, vindt de andere ouder een normale gang van zaken.
Alles doen wat het kind wil. Dus niet alleen spullen kopen, maar ook het laten 'commanderen' door het kind omdat het anders verdrietig wordt e.d.quote:
[..]
Of verwennen (wat is verwennen eigenlijk?) en streng opvoeden een rol speelt ligt weer aan het karakter van het kind.
Het ene kind heeft veel meer regels nodig dan het andere, en wat de ene ouder verwennen vindt, vindt de andere ouder een normale gang van zaken.
En niveau? Wat voor impact heeft het op het schoolniveau (vmbo, havo, vwo)?quote:
Kinderen die niet hebben leren omgaan met kritiek, niet goed kunnen incasseren en gewend zijn altijd gelijk te krijgen of hun zin te krijgen, kunnen (het is ook weer niet direct een wetmatigheid he) zich op school soms moeilijk gedragen, dat wil zeggen: zeer eigenwijs, het altijd beter denken te weten, geen zelfreflectie kunnen toepassen, niets willen aannemen, en van een docent verwachten dat hij zich altijd voegt naar hun wensen. Dat staat goede prestaties op school (en jezelf kunnen verbeteren met behulp van doorzettingsvermogen) wel in de weg, als je je zo opstelt. Ik heb zelf een paar van zulke leerlingen in de klas gehad. Ze kregen thuis altijd gelijk, de ouders gaven ook meteen bij alles de school en de docenten de schuld.
Wat zijn factoren die het intelligentieniveau beinvloeden?quote:
Prestaties lijden daar onder, maar het hangt af van het intelligentieniveau van de leerling welk niveau dit uiteindelijk oplevert. En uiteraard hangt het ook af van de begeleiding, in hoeverre het kind hierin toch nog bijgestuurd kan worden.
De beste ''keuze'' die je in het leven kan maken, is goede ouders uitkiezen. Niet alleen omdat je startpunt (DNA) zo wordt bepaald, maar je ontwikkeling en identiteit (hoe je gaat denken en handelen) worden ook bepaald. Daarom vind ik het altijd absurd dat mensen gillen dat het onbelangrijk is dat vrouwen studie volgen/zichzelf ontwikkelen, omdat ze later toch huisvrouw worden. En geld is ook belangrijk. Als je word geboren in een arm gezin in Afrika, dan betekent dit vaak helemaal geen toekomst, je mag dan blij zijn als je kan leren lezen en schrijven. Is toch eng iets?!quote:
De snelse spermacel is niet direct de beste en de eicel verschilt per cyclus, deze twee bepalen het.. Want je toekomst staat niet vastgenageld als kind je kan je altijd verder ontwikkelen.
Je kan het overal om je heen zien -> alcohol drinken, roken, drugsgebruik tijdens zwangerschap. Na geboorte wordt er thuis voor het neus van een kind nog steeds alcohol gedronken, gerookt enzo. Slimme ouders/ hoog opgeleiden/ rijke ouders -> vaak ook snellere ontwikkeling van kinderen ongeacht hoe dom/slim de kinderen zijn. Als de omgeving van de kinderen worden omgeven door veel slimme mensen met veel kennis, kunnen de kinderen vaak worden getriggerd met nieuwe/interessante info wat de kinderen sneller inzichten kan bijbrengen.
Ik vind ook dat ouders kinderen veel moeten stimuleren om (nieuwe) dingen uit te proberen, dus hiermee het kind onder gepaste omstandigheden te leren wat falen, opstaan en groei is. Dus kinderen niet opvoeden als een kasbloempje wat later niet veel durft en niet tegen stoten kan.
[ Bericht 4% gewijzigd door Yiwei op 29-01-2016 13:45:44 ]