Depressie & Angst #129 Ook in de herfst zie ik kleuren

quote:

Op donderdag 24 september 2015 20:05 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Slowchat!
Ik doe gelijk een [ afbeelding ] + [ afbeelding ]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dreigen met banaan-vraag. +1 note.

quote:

Op donderdag 24 september 2015 20:18 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

[..]

Helemaal niet zo gek hoor Zomie
Mijn moeder is weer op vakantie, dus de komende week ga ik elke dag langs om haar kat even te voeren en te kroelen ook

Kroelen is fijn ja. De zieke kat wil dat nog niet heel erg, maar ik kreeg wel een likje En de andere deed ook ff lekker tegen me aan schurken

Een woerd is een mannelijke eend.

quote:

Op donderdag 24 september 2015 21:23 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Een beetje off-topic, maar ontspanning is ook belangrijk

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wat doen jullie eigenlijk ter ontspanning?

OT: dierennamen mogen wel, maar namen van volken niet

(tegen jou spelen, heb je weer veel punten gepakt?

quote:

Op donderdag 24 september 2015 21:51 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ah, zo!
Ik zat al te denken! Arme Koerden

Niet zoveel als dat dubbele 2x woordwaardewoord van jou de vorige pot hoor

#manlymanmodus

Grrrr! moet ik weer beter mn best gaan doen

quote:

Op donderdag 24 september 2015 21:51 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ah, zo!
Ik zat al te denken! Arme Koerden

Niet zoveel als dat dubbele 2x woordwaardewoord van jou de vorige pot hoor

#manlymanmodus

[..]

Kejjedatete?

Eend

quote:

Op vrijdag 25 september 2015 12:09 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Jah! Eend!
Maar dan wel wilde eend, tamme eend is net kip

Anyway, heb heerlijk geslapen (10+ uur ) en voel me voor het eerst deze week weer eens normaal! [ afbeelding ]

Heb er zin in, moet haasten want moet naar Amsterdam straks

Ik ben jaloers
Maar ben nu een week gestopt met de olanzapine (nergens last van gehad overigens) en denk dat het nu wel genoeg uit mijn systeem is om het vanavond weer te kunnen nemen als slaapmiddel. Het zou echt heel fijn zijn als het gaat werken.

quote:

Op vrijdag 25 september 2015 20:06 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Sorry

Ik heb nog wel ergens een rubberen hamer liggen in m'n rommelkamertje, kan wel even langskomen en je een tik daarmee geven
Of je komt hierheen en helpt me de fles rum op te krijgen

Anyway, ben sinds een uurtje weer thuis en ik ga wel wat hebben aan die cursus (heb 't in het ASS topic getikt omdat ik steeds twijfel of het nou meer daar of hier thuis hoort).

Rubberen hamer? Ik denk dat je een ijzeren nodig hebt, als ik op hamers net zo weinig reageer als op medicijnen

Die cursus is ASS-gerelateerd maar aangezien je hier ook bekend bent vinden mensen een update hier ook wel goed denk ik

Algemene vragen aan alle users in het topic:
Waaraan merken jullie dat een depressie terugkomt? Wat zijn de 'tekenen'?
Voelen jullie eigenlijk wel of het de verkeerde kant op gaat of kom je daar te laat achter?

quote:

Op vrijdag 25 september 2015 23:57 schreef Elvi het volgende:
Algemene vragen aan alle users in het topic:
Waaraan merken jullie dat een depressie terugkomt? Wat zijn de 'tekenen'?
Voelen jullie eigenlijk wel of het de verkeerde kant op gaat of kom je daar te laat achter?

Minder vrolijke momenten en gevoelens, geen puf om dingen te doen, en nog wel meer kenmerken.

quote:

Op vrijdag 25 september 2015 23:57 schreef Elvi het volgende:
Algemene vragen aan alle users in het topic:
Waaraan merken jullie dat een depressie terugkomt? Wat zijn de 'tekenen'?
Voelen jullie eigenlijk wel of het de verkeerde kant op gaat of kom je daar te laat achter?

De 'eerste tekenen' bij mij (en ook de tekenen waarbij ik gelijk al aan de bel trek en er dan op tijd bij ben), zijn futloosheid, geen zin om met issues te dealen (vermijden dus eigenlijk), het idee dat mijn hoofd zo'n chaos wordt dat ik er niks meer mee kan, zelfhaat als gevolg van voorgaande, en bij vlagen onverklaarbare somberheid.

Soms lijkt het dan in eerste instantie niet de moeite waard om daar al voor aan de bel te trekken, omdat je ook nog wel eens denkt dat het maar een kleine periode is en dat het zichzelf wel weer oplost na een paar weken. Maar als je al een verleden hebt (wat iedereen hier denk ik wel heeft) weet je eigenlijk wel dat dat niet zichzelf zal oplossen met een paar weken. Ik heb me ook weer een paar keer aangemeld dat ik zoiets had van 'hmm dit is niet helemaal lekker dus ik vraag weer om hulp, maar ik heb wel het idee dat ze zoiets zullen hebben van hmmm ja maar wat is er mis dan?'. Maar dat laatste denken ze nooit, ze nemen bovenstaande symptomen altijd wel heel serieus omdat het een voorbode van erger is.

quote:

Op zaterdag 26 september 2015 12:38 schreef Moira. het volgende:

[..]

De 'eerste tekenen' bij mij (en ook de tekenen waarbij ik gelijk al aan de bel trek en er dan op tijd bij ben), zijn futloosheid, geen zin om met issues te dealen (vermijden dus eigenlijk), het idee dat mijn hoofd zo'n chaos wordt dat ik er niks meer mee kan, zelfhaat als gevolg van voorgaande, en bij vlagen onverklaarbare somberheid.

Soms lijkt het dan in eerste instantie niet de moeite waard om daar al voor aan de bel te trekken, omdat je ook nog wel eens denkt dat het maar een kleine periode is en dat het zichzelf wel weer oplost na een paar weken. Maar als je al een verleden hebt (wat iedereen hier denk ik wel heeft) weet je eigenlijk wel dat dat niet zichzelf zal oplossen met een paar weken. Ik heb me ook weer een paar keer aangemeld dat ik zoiets had van 'hmm dit is niet helemaal lekker dus ik vraag weer om hulp, maar ik heb wel het idee dat ze zoiets zullen hebben van hmmm ja maar wat is er mis dan?'. Maar dat laatste denken ze nooit, ze nemen bovenstaande symptomen altijd wel heel serieus omdat het een voorbode van erger is.

Goede beschrijving, ik herken me erin, inclusief zelfhaat. Ik merk wel dat mn anti depri pilletjes hier wel tegen helpen. Ik krijg meer uit mn handen en ben dan minder negatief. Het somber voelen wordt bij mij ook wel gestuurd door mn hormonen en is erger als ik het te druk gehad heb met stressvolle dingen.

quote:

Op donderdag 24 september 2015 19:27 schreef TvhN het volgende:
Snap er even helemaal niets van. Sinds ongeveer twee weken ging het een stuk minder, aantal (angst)klachten kwam weer terug. Afgelopen maandag was echt het dieptepunt.

Sinds gisteren voel ik me opeens weer prima. Vandaag ging ook heerlijk, heb weer veel vertrouwen. Hoe dat komt? Geen idee, eigenlijk is er niets bijzonders gebeurd. Echt what the fuck, soms snap ik er geen reet van.

Soms lijkt het echt compleet random ja. Van de ene op de andere dag voel ik me anders wanneer ik m'n bed uit kom. Een wekenlang dal kan dan plots over zijn.

quote:

Op vrijdag 25 september 2015 23:57 schreef Elvi het volgende:
Algemene vragen aan alle users in het topic:
Waaraan merken jullie dat een depressie terugkomt? Wat zijn de 'tekenen'?
Voelen jullie eigenlijk wel of het de verkeerde kant op gaat of kom je daar te laat achter?

Meer zuchtmomenten, plotselinge dwanggedachten, slechte slaap.

Ik voel altijd wel welke kant het op gaat, maar hoe ver ik ben zie ik meestal pas te laat.

Bedankt voor jullie antwoorden Ik denk dat ik het dan niet meer weet

Even voorop gesteld; ja ik ga deze punten wel met mn spv bespreken deze week, het is meer dat ik niet zo goed weet of het nou aanwijzingen zijn voor depressie of dat er iets anders aan de hand is...

Het punt is dat ik niet meer zo goed 'voel'. Als je vraagt 'hoe voel je je?' ehm ja... geen idee? Druk? Het is alsof ik gewoon de dingen doe die ik moet doen (solliciteren, mensen mailen, mn taken eigenlijk gewoon afwerk) maar dat er geen gevoel of passie meer bij komt kijken. Het lusteloze heb ik dus niet echt, want ik ben echt keihard aan het solliciteren, gebruik er ook twitter voor, linkedin, afspraken bij uitzendbureaus... het is mn fulltime baan zeg maar.
Ik kom alleen niet verder en ik ben bang dat dat komt omdat men bij mij voelt dat ik ehm.. niks voel? Het is alsof er een lege huls is die gewoon doet wat ze moet doen en that's it.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

tl;dr: Ik had het idee dat het paard dus merkte dat ik deed alsof er niks aan de hand was, dat ik mn gevoel wegdrukte, en dat hij daarom dus niks met me te maken wilde hebben (want dan vertrouwen ze je niet?).

Ander punt is dat de coach vroeg waar ik wel blij van werd. Nou ja ik ben superblij als ik met vrienden naar het museum ga. Dat vertelde ik ook. Alleen achteraf besefte ik me dat die situatie dus nooit is voorgekomen ik word dus blij van iets wat zich in mijn hoofd afspeelt en niet in het echt is gebeurd? Ik ben dus een beetje aan het denken waar ik nog meer gelukkig van word, en ik kwam tot de conclusie dat geen van die situaties in het echt is gebeurd.
Waarmee ik dus NIET bedoel dat ik de realiteit kwijt ben (ik weet dat het niet is gebeurd, maar de gedachte dat het KAN gebeuren maakt me blij). Ik zie geen dingen die er niet zijn Wat ik bedoel is dat ik blij word van de dagdroom? Dat dat de ideale situatie zou zijn voor mij.

Er is een enorme mismatch tussen wat ik voel, wat ik wil, en wat er gebeurd.
Ik neem ook steeds meer afstand van mensen en ik sluit me op door lekker individueel aan een baan proberen te komen. Maar het liefst zou ik een vriendengroep hebben met wie ik naar musea ga, films kijk, game, bordspelletjes doe... Maar dat heb ik niet, dat doe ik niet. Ik heb geen vrienden die dat leuk vinden of die er tijd voor willen maken. Dus het leven wat ik zou willen hebben, matcht op geen enkel vlak met de realiteit. Niet qua werk, vriendengroep, relatie, activiteiten...

Ik heb pas ook van mn verjaardagsgeld 3 dr who seizoenen gekocht. Groot fan van dr who Ik heb ze nu denk ik een week? Denk je dat ik ze al uit de folie heb gehaald? Nope... vacatures zoeken is belangrijker. Ik 'mag' de dvd's van mezelf nog niet kijken. Ik kan de rust niet vinden.

En ik weet nu niet of al deze dingen een aanwijzing zijn dat de depressie aan het terugkomen is, of dat er iets anders grondig mis is. Als ik kijk naar de antwoorden die jullie gaven dan komt het niet echt overeen. En het voelt ook anders dan de vorige depressie. Nu voel ik gewoon niks?
Het is nu ook echt een enorme lap tekst geworden en ik weet niet eens zo goed wat ik nu wil van jullie qua reactie.

quote:

Op zaterdag 26 september 2015 16:57 schreef Elvi het volgende:
Bedankt voor jullie antwoorden Ik denk dat ik het dan niet meer weet

Even voorop gesteld; ja ik ga deze punten wel met mn spv bespreken deze week, het is meer dat ik niet zo goed weet of het nou aanwijzingen zijn voor depressie of dat er iets anders aan de hand is...

Het punt is dat ik niet meer zo goed 'voel'. Als je vraagt 'hoe voel je je?' ehm ja... geen idee? Druk? Het is alsof ik gewoon de dingen doe die ik moet doen (solliciteren, mensen mailen, mn taken eigenlijk gewoon afwerk) maar dat er geen gevoel of passie meer bij komt kijken. Het lusteloze heb ik dus niet echt, want ik ben echt keihard aan het solliciteren, gebruik er ook twitter voor, linkedin, afspraken bij uitzendbureaus... het is mn fulltime baan zeg maar.
Ik kom alleen niet verder en ik ben bang dat dat komt omdat men bij mij voelt dat ik ehm.. niks voel? Het is alsof er een lege huls is die gewoon doet wat ze moet doen en that's it.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

tl;dr: Ik had het idee dat het paard dus merkte dat ik deed alsof er niks aan de hand was, dat ik mn gevoel wegdrukte, en dat hij daarom dus niks met me te maken wilde hebben (want dan vertrouwen ze je niet?).

Ander punt is dat de coach vroeg waar ik wel blij van werd. Nou ja ik ben superblij als ik met vrienden naar het museum ga. Dat vertelde ik ook. Alleen achteraf besefte ik me dat die situatie dus nooit is voorgekomen ik word dus blij van iets wat zich in mijn hoofd afspeelt en niet in het echt is gebeurd? Ik ben dus een beetje aan het denken waar ik nog meer gelukkig van word, en ik kwam tot de conclusie dat geen van die situaties in het echt is gebeurd.
Waarmee ik dus NIET bedoel dat ik de realiteit kwijt ben (ik weet dat het niet is gebeurd, maar de gedachte dat het KAN gebeuren maakt me blij). Ik zie geen dingen die er niet zijn Wat ik bedoel is dat ik blij word van de dagdroom? Dat dat de ideale situatie zou zijn voor mij.

Er is een enorme mismatch tussen wat ik voel, wat ik wil, en wat er gebeurd.
Ik neem ook steeds meer afstand van mensen en ik sluit me op door lekker individueel aan een baan proberen te komen. Maar het liefst zou ik een vriendengroep hebben met wie ik naar musea ga, films kijk, game, bordspelletjes doe... Maar dat heb ik niet, dat doe ik niet. Ik heb geen vrienden die dat leuk vinden of die er tijd voor willen maken. Dus het leven wat ik zou willen hebben, matcht op geen enkel vlak met de realiteit. Niet qua werk, vriendengroep, relatie, activiteiten...

Ik heb pas ook van mn verjaardagsgeld 3 dr who seizoenen gekocht. Groot fan van dr who Ik heb ze nu denk ik een week? Denk je dat ik ze al uit de folie heb gehaald? Nope... vacatures zoeken is belangrijker. Ik 'mag' de dvd's van mezelf nog niet kijken. Ik kan de rust niet vinden.

En ik weet nu niet of al deze dingen een aanwijzing zijn dat de depressie aan het terugkomen is, of dat er iets anders grondig mis is. Als ik kijk naar de antwoorden die jullie gaven dan komt het niet echt overeen. En het voelt ook anders dan de vorige depressie. Nu voel ik gewoon niks?
Het is nu ook echt een enorme lap tekst geworden en ik weet niet eens zo goed wat ik nu wil van jullie qua reactie.

Dat lege gevoel, of afwezigheid van gevoel, heb ik ook ervaren. Helaas heb ik geen idee hoe dat te verhelpen; bij mij ging het zoals het kwam: vanzelf.

Wel zou ik jezelf verplichten rust te zoeken. Zie het maar als onderdeel van je full-time baan, waarvoor rust een vereiste is. Plan voor jezelf maar lekker een uurtje Dr. Who in.

Niets mis met dagdromen btw. Het is jammer dat je niet de vrienden hebt om die dromen mee waar te maken, maar kan je ze ook niet maken? Zat mensen die eens wat anders willen doen, zoals bijvoorbeeld een museum bezoeken. Al is het maar voor het gezelschap. Misschien een oproep plaatsen op FOK!, of je Facebook?

quote:

Op zaterdag 26 september 2015 17:16 schreef Gray het volgende:

[..]

Dat lege gevoel, of afwezigheid van gevoel, heb ik ook ervaren. Helaas heb ik geen idee hoe dat te verhelpen; bij mij ging het zoals het kwam: vanzelf.

Wel zou ik jezelf verplichten rust te zoeken. Zie het maar als onderdeel van je full-time baan, waarvoor rust een vereiste is. Plan voor jezelf maar lekker een uurtje Dr. Who in.

Niets mis met dagdromen btw. Het is jammer dat je niet de vrienden hebt om die dromen mee waar te maken, maar kan je ze ook niet maken? Zat mensen die eens wat anders willen doen, zoals bijvoorbeeld een museum bezoeken. Al is het maar voor het gezelschap. Misschien een oproep plaatsen op FOK!, of je Facebook?

De afwezigheid van gevoel heb ik nooit gehad (of in mindere mate... ik was tijdens de depressie gewoon echt heel erg verdrietig en het deed fysiek pijn).

Vanavond komt er een nieuw aflevering van dr who op tv en die ga ik dus zeker wel kijken Maar ik voel me er wel een beetje schuldig over. Eigenlijk met alle dingen die ik voor mezelf doe. Ik game niet meer, kijk zelden films of series, ga weinig naar musea, bak niks meer, spreek zelden af met vriendinnen. De tijd die ik niet aan solliciteren besteed, besteed ik aan mn ouders en wat zij leuk vinden of willen doen.
Ik voel me schuldig als ik iets voor mezelf wil doen, ik word er onrustig van, alsof het niet klopt.

Ik ga half oktober wel op fok-meet uit het topic "mensen van 25+ die nieuwe mensen willen meeten". Er is dan een bordspelavond. Dat vind ik wel erg spannend en ik kan nog niet garanderen dat ik niet cancel

quote:

Op zaterdag 26 september 2015 17:25 schreef Elvi het volgende:

[..]

De afwezigheid van gevoel heb ik nooit gehad (of in mindere mate... ik was tijdens de depressie gewoon echt heel erg verdrietig en het deed fysiek pijn).

Volgens mij is het niet een heel ongewoon verschijnsel bij depressie. Dat is mijn ervaring tenminste.

quote:

Vanavond komt er een nieuw aflevering van dr who op tv en die ga ik dus zeker wel kijken Maar ik voel me er wel een beetje schuldig over. Eigenlijk met alle dingen die ik voor mezelf doe. Ik game niet meer, kijk zelden films of series, ga weinig naar musea, bak niks meer, spreek zelden af met vriendinnen. De tijd die ik niet aan solliciteren besteed, besteed ik aan mn ouders en wat zij leuk vinden of willen doen.
Ik voel me schuldig als ik iets voor mezelf wil doen, ik word er onrustig van, alsof het niet klopt.

Dat laatste moet je eigenlijk op z'n kop zetten; schuldig voelen wanneer je niet af en toe iets voor jezelf doet. Of beter nog, niet schuldig voelen en toch wat voor jezelf doen.

quote:

Ik ga half oktober wel op fok-meet uit het topic "mensen van 25+ die nieuwe mensen willen meeten". Er is dan een bordspelavond. Dat vind ik wel erg spannend en ik kan nog niet garanderen dat ik niet cancel

Dat kan spannend zijn, nieuwe mensen ontmoeten. Aan de andere kant is een achtbaan ook spannend, maar ook leuk.