quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
quote:FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben.
Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link:
http://irc.fok.nl/
En dan in principe
/join #dna
Heb je vragen omtrent IRC?
PM de volgende users:
zomertje
RBWO
quote:
quote:Op donderdag 24 september 2015 18:44 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Jawel hoor
Je bent niet de enige, ik was altijd heel rationeel en leerde pas veeel later omgaan met mijn emoties (pas toen ik al wat verder in de 20 was), ik ben al jaren bezig die 2 in een soort van balans te krijgen maar dat blijft wel lastig hoor![]()
quote:Op donderdag 24 september 2015 18:50 schreef Moira. het volgende:
[..]
Ja ik snap wel wat je bedoelt ja, maar dat is bij mij ook niet echt het probleem, het is nogal complexOmdat ik namelijk ook goed met m'n emoties kan om gaan, en het rationeel denken over moeilijke dingen meestal juist een goede manier is (waar ze met veel mensen met mijn 'diagnose' juist maanden aan moeten werken, heb ik bij voorbaat al). Het heeft dus een beetje twee kanten; wat sommige dingen betreft doe ik precies het goede en zijn mijn cognities superfunctioneel, maar op momenten dat ik veel stress ervaar van verschillende kanten gaat de 'vermijd'-modus aan en komen er ook disfunctionele cognities om de hoek kijken (die ik vervolgens weer functioneel kan rationaliseren, maar soms ook niet). Het is nogal ingewikkeld omdat er ogenschijnlijk eigenlijk geen reet mis lijkt te zijn
Alleen uit het zich dus op die momenten van stress in depressieve gevoelens, somberheid, futloosheid en zelfhaat. En dat laatste is dus wat uitgegraven en opgelost moet worden
Wel grappig, ik wil de andere kant opgaan (niet van hulpverlener naar cliënt maar andersomquote:Op donderdag 24 september 2015 18:09 schreef Moira. het volgende:
Leuke is dat ik zelf ook in de psychische hulpverlening zit, dus ik kan nu ook weer eens een kijkje vanaf de andere kant nemen (als cliënt ipv therapeut), en ook samen met mijn psycholoog meedenken. Ze vindt het zelf wel chill volgens mij dat ze me niet alles hoeft uit te leggen (qua terminologie enzo) en de helft van de therapie al gedaan is omdat ik al groot inzicht heb in mijn problemen en het benoemen van mijn emoties enzo![]()
Maar het gaat denk ik nog wel een langetermijn projectje worden. Kom ik alleen maar sterker uit, vind 't wel leuk om mezelf wat beter te leren kennen terwijl ik jaren dacht dat ik mezelf al door had
Ik ga trouwens binnenkort ook als therapeut dus stagelopen op het Universitair Centrum Psychiatrie (afdeling van het UMCG) dus dat is ook wel dubbel interessant, hehehe.
Met Mono gaat het trouwens steeds beter. De wacht is nu gewisseld laat ik maar zeggenZal wel vragen of hij hier weer eens een update wil geven.
Tofquote:Op donderdag 24 september 2015 18:52 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Wel grappig, ik wil de andere kant opgaan (niet van hulpverlener naar cliënt maar andersom), maar dat is denk ik nog iets van de wat langere adem (dat idee/plan gaat denk ik sowieso dit jaar niet veel progressie meer vertonen) en dingen zijn weer iets onzekerder geworden. Ben wel erg blij dat m'n eigen ervaringsdeskundige me wel duidelijk blijft steunen!
Ja, dank jequote:Op donderdag 24 september 2015 18:56 schreef Moira. het volgende:
Oh had trouwens helemaal niet door dat ik door het slotje heen postteHeb je fipo aangepast
De symptomen die jij beschrijft, hebben wel wat raakvlakken met hoe veel mensen met autisme dingen ervaren: Het lijkt op een gegeven moment wel weer op rolletjes te lopen, maar zodra er meerdere dingen voor een langere tijd mis beginnen te gaan, gaat het op den duur ook in de bovenkamer steeds meer misquote:Op donderdag 24 september 2015 18:50 schreef Moira. het volgende:
[..]
Ja ik snap wel wat je bedoelt ja, maar dat is bij mij ook niet echt het probleem, het is nogal complexOmdat ik namelijk ook goed met m'n emoties kan om gaan, en het rationeel denken over moeilijke dingen meestal juist een goede manier is (waar ze met veel mensen met mijn 'diagnose' juist maanden aan moeten werken, heb ik bij voorbaat al). Het heeft dus een beetje twee kanten; wat sommige dingen betreft doe ik precies het goede en zijn mijn cognities superfunctioneel, maar op momenten dat ik veel stress ervaar van verschillende kanten gaat de 'vermijd'-modus aan en komen er ook disfunctionele cognities om de hoek kijken (die ik vervolgens weer functioneel kan rationaliseren, maar soms ook niet). Het is nogal ingewikkeld omdat er ogenschijnlijk eigenlijk geen reet mis lijkt te zijn
Alleen uit het zich dus op die momenten van stress in depressieve gevoelens, somberheid, futloosheid en zelfhaat. En dat laatste is dus wat uitgegraven en opgelost moet worden
Bedankt voor je heldere visie op ervaringsdeskundigheid, dit soort kleine puzzelstukjes maken voor mij het beeld wel steeds een heel klein beetje meer compleetquote:Op donderdag 24 september 2015 18:55 schreef Moira. het volgende:
[..]
TofErvaringsdeskundigheid is iets dat je al zo ver helpt als je er echt je werk van wilt maken. Als je een sociale studie doet zul je zien dat ongeveer 80% zelf ook wel een vorm van ervaringsdeskundigheid heeft opgedaan in zijn/haar levensloop
Een deel daarvan valt ook uit, omdat blijkt dat de problematiek van 'toen' toch nog te dichtbij is en te confronterend wordt gedurende de studie. Dus je moet er eigenlijk wel echt vanaf zijn wil je daaraan beginnen.
Bij mij is de problematiek gelukkig niet zodanig ernstig dat het mijn ontwikkeling tot een goede hulpverlener in de weg zit (ik denk juist dat het eraan bijdraagt nu ik ruim op tijd hulp heb gezocht), maar de effecten die stress op mij heeft en het vermijden van van alles en nog wat zit wel mijn thuisstudie in de weg waardoor ik de neiging heb om achter te lopen en alles op het laatste moment moet doenGelukkig presteer ik nog steeds goed onder druk, maar ik ga er langzamerhand wel aan onderdoor
Dus blij dat ik er op tijd bij was dan haha
Klinkt goed!quote:Op donderdag 24 september 2015 19:18 schreef ChildoftheStars het volgende:
Het gaat goed met me. Ik begin te ontspannen en wat gelijkmatiger te worden in stemming, ik zat echt heel erg diep, maar het begint weer goed te komen.
Inmiddels zit ik op de open afdeling.
Concentratie is er nog niet en lichamelijk is de rust er zeker nog niet, maar het begin is er.
En ik slik duloxetine
Ik denk dat je daar wel een punt in hebt ook, dat 'niet-autisten' daar een stuk veerkrachtiger in zijn. Als ik even uit eigen ervaring spreek heb ik (dankzij mijn 'ervaringsdeskundigheid' hehe) ook niet echt last van terugvallen. Mijn dalen zijn niet enorm diep en mijn pieken zijn niet enorm hoog, maar zoals ik al zei ben ik er denk ik ook wel ruim op tijd bij. Maar ik kan me voorstellen dat met autisme in combinatie met stemmingsproblematiek die dalen een stuk dieper kunnen liggen, het eruit krabbelen al moeilijk zat is, en het weer afglijden dan een stuk dichter op de loer ligt. Ik heb dat eerder ook gehad trouwens, toen ik een aantal jaar last van o.a. depressie had.quote:Op donderdag 24 september 2015 19:16 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ja, dank je
Momentje
[..]
De symptomen die jij beschrijft, hebben wel wat raakvlakken met hoe veel mensen met autisme dingen ervaren: Het lijkt op een gegeven moment wel weer op rolletjes te lopen, maar zodra er meerdere dingen voor een langere tijd mis beginnen te gaan, gaat het op den duur ook in de bovenkamer steeds meer mis(erbij komt bij mij in elk geval dat ik juist op die stressmomenten ook chaotischer wordt, meer in mezelf gekeerd, minder het overzicht hebben en deze dingen zorgen ervoor dat juist wanneer het moielijker begint te gaan, het tegelijk ook lastiger wordt om er weer bovenop te komen).
Derhalve is na het erbovenop gekomen te zijn, 2e stap om zoveel mogelijk te voorkomen dat ik weer terugval(en dat voorkomen dat je weer terugvalt is in principe voor iedereen ook wel gelijk, al valt me wel op dat niet-autisten wat dit betreft wel een stuk veerkrachtiger zijn).
Haha graag gedaan hoor. Ik denk dat bij dat laatste ook mijn 'ervaringsdeskundigheid' weer wat om de hoek komt kijken. Zodra ik weer dezelfde dingen voelde die ik herkende uit mijn depressie-tijd, heb ik gelijk aan de bel getrokken omdat die associatie met de vroegere depressie me alarmeerde. Als ik dat niet eerder had meegemaakt had ik dit ook niet zo herkend, en was ik er waarschijnlijk ook 'te laat' bij.quote:[..]
Bedankt voor je heldere visie op ervaringsdeskundigheid, dit soort kleine puzzelstukjes maken voor mij het beeld wel steeds een heel klein beetje meer compleet
Wat vetgedrukte betreft, je bent goed bezig door er op tijd bij geweest te zijn, de meesten zoeken pas hulp zodra ze achteraf gezien veelste diep weggezonken zijn, wat de weg naar herstel significant bemoeilijkt.
Je bent goed bezig!
Stemmingswisselingen zijn vaag en hersens zijn ook vaagquote:Op donderdag 24 september 2015 19:27 schreef TvhN het volgende:
Snap er even helemaal niets van. Sinds ongeveer twee weken ging het een stuk minder, aantal (angst)klachten kwam weer terug. Afgelopen maandag was echt het dieptepunt.
Sinds gisteren voel ik me opeens weer prima. Vandaag ging ook heerlijk, heb weer veel vertrouwen. Hoe dat komt? Geen idee, eigenlijk is er niets bijzonders gebeurd. Echt what the fuck, soms snap ik er geen reet van.
Klopt. Maar niet te veel over nadenken verder.quote:Op donderdag 24 september 2015 19:28 schreef Moira. het volgende:
[..]
Stemmingswisselingen zijn vaag en hersens zijn ook vaag![]()
Lekker het moment pakken als je je prima voelt en vast proberen te houdenquote:Op donderdag 24 september 2015 19:31 schreef TvhN het volgende:
[..]
Klopt. Maar niet te veel over nadenken verder.
Klopt, dit blijkt ook uit de cijfers hier en hier (links gaan naar het ASS topic, daar het meer daar thuishoort denk ik). Ik heb dit ook zelf meermalen van dichtbij meegemaakt en de verhalen die ik hoor, blijven zich maar opstapelen. Voor mij is dit alleen al motivatie genoeg zoveel mogelijk te redden wat ik kan, maar het is niet de enige motivator voor mij. De cijfers zijn verder wel ondersteunend van wat ik al dacht, maar waren wel schokkender dan ik had verwacht.quote:Op donderdag 24 september 2015 19:27 schreef Moira. het volgende:
[..]
Ik denk dat je daar wel een punt in hebt ook, dat 'niet-autisten' daar een stuk veerkrachtiger in zijn.
Dat rationeel denken is iets wat ik wel knap vind dat je dat jezelf aangeleerd hebt (hebben veel mensen moeite mee) en het is idd superhandig om te kunnenquote:Als ik even uit eigen ervaring spreek heb ik (dankzij mijn 'ervaringsdeskundigheid' hehe) ook niet echt last van terugvallen. Mijn dalen zijn niet enorm diep en mijn pieken zijn niet enorm hoog, maar zoals ik al zei ben ik er denk ik ook wel ruim op tijd bij. Maar ik kan me voorstellen dat met autisme in combinatie met stemmingsproblematiek die dalen een stuk dieper kunnen liggen, het eruit krabbelen al moeilijk zat is, en het weer afglijden dan een stuk dichter op de loer ligt. Ik heb dat eerder ook gehad trouwens, toen ik een aantal jaar last van o.a. depressie had.
Dit is voor mij weer een andere problematiek (en andere diagnose), die grotendeels losstaat van wat ik eerder heb beleefd, en ook in totaal andere context is ontstaan, maar waarschijnlijk toch wel enigszins is gerelateerd aan 'vroeger', bijvoorbeeld nog niet compleet verwerkte dingen maar toch ook genetische aanleg. Maarja, zolang ik er telkens maar op tijd bij ben is alles goed te handelen. Denk niet dat ik ooit weer zo diep zal zinken als vroeger.
Klopt, mij helpt het tegenwoordig behoorlijk dat ik signalen eerder herken. Ik kan het tegenwoordig een heel stuk beter aan allemaal, maar moet wel rekening blijven houden met mijn valkuilen (op dit moment zijn niet psychische issues, maar mijn slapeloosheid denk ik op 't moment mijn grootste probleem).quote:[..]
Haha graag gedaan hoor. Ik denk dat bij dat laatste ook mijn 'ervaringsdeskundigheid' weer wat om de hoek komt kijken. Zodra ik weer dezelfde dingen voelde die ik herkende uit mijn depressie-tijd, heb ik gelijk aan de bel getrokken omdat die associatie met de vroegere depressie me alarmeerde. Als ik dat niet eerder had meegemaakt had ik dit ook niet zo herkend, en was ik er waarschijnlijk ook 'te laat' bij.
Uit de kast komen? Bedoel je kwa geaardheid of dat je niet meer de hele tijd jezelf in de kast verstopt?quote:Op donderdag 24 september 2015 19:38 schreef ChocolateJesus. het volgende:
Al bijna een half jaar depressie vrij. Het helpt om de één of andere reden enorm om huisdieren te hebben en dus zelfs als ik niet buiten kom toch nog een dosis interactie te hebben met een ander levend wezen. Uit de kast komen hielp ook.
Hopelijk blijft het zo..
Wel af en toe nog last van irrationele angsten.. zo had ik laatst bijvoorbeeld het idee dat iemand die in de metro naast mij zat een mes zou gaan trekken, maar ik begin wel steeds beter te worden in het negeren van die gevoelens.
Altijd proberen hequote:Op donderdag 24 september 2015 19:46 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Uit de kast komen? Bedoel je kwa geaardheid of dat je niet meer de hele tijd jezelf in de kast verstopt?
btw, is je ava van batman?Komt me ergens bekend voor...
Ik zal even vragen of D&A weer teruggeschopt kan worden naar onderen, dat gaat gelijk schelen in de kwantiteit baggeraars die hun weg naar deze reeks vinden, momentquote:
Haha, dat mijn omgeving zou accepteren dat ik bisexueel ben wist ik eigenlijk al want ik heb meerdere homosexuele en bisexuele familieleden, maar ik ben ook nog eens transgender en gezien daar in het verleden nogal eens wat opmerkingen over gemaakt werden was ik daar wat minder zeker over... Uiteindelijk viel het gelukkig erg mee. Eén tante vind het een schande maar met haar had ik sowieso al bijna geen contact meer mij dus wat zij vind zal mij een worst wezen.quote:Op donderdag 24 september 2015 19:46 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Uit de kast komen? Bedoel je kwa geaardheid of dat je niet meer de hele tijd jezelf in de kast verstopt?
btw, is je ava van batman?Komt me ergens bekend voor...
Scheelt denk ik wel dat het binnen je eigen familie herkenbaar is, zal met de acceptatie dan allemaal wat vlotter gegaan zijn denk ik?quote:Op donderdag 24 september 2015 19:54 schreef ChocolateJesus. het volgende:
[..]
Haha, dat mijn omgeving zou accepteren dat ik bisexueel ben wist ik eigenlijk al want ik heb meerdere homosexuele en bisexuele familieleden, maar ik ben ook nog eens transgender en gezien daar in het verleden nogal eens wat opmerkingen over gemaakt werden was ik daar wat minder zeker over... Uiteindelijk viel het gelukkig erg mee. Eén tante vind het een schande maar met haar had ik sowieso al bijna geen contact meer mij dus wat zij vind zal mij een worst wezen.
Avatar is Harley Quinn. Van Batman inderdaad.
Danku!quote:
Aight, wel interessant jaquote:Op donderdag 24 september 2015 19:44 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Klopt, dit blijkt ook uit de cijfers hier en hier (links gaan naar het ASS topic, daar het meer daar thuishoort denk ik). Ik heb dit ook zelf meermalen van dichtbij meegemaakt en de verhalen die ik hoor, blijven zich maar opstapelen. Voor mij is dit alleen al motivatie genoeg zoveel mogelijk te redden wat ik kan, maar het is niet de enige motivator voor mij. De cijfers zijn verder wel ondersteunend van wat ik al dacht, maar waren wel schokkender dan ik had verwacht.
Zo zie ik het ook wel ja, als extra gereedschap.quote:[..]
Dat rationeel denken is iets wat ik wel knap vind dat je dat jezelf aangeleerd hebt (hebben veel mensen moeite mee) en het is idd superhandig om te kunnen
Het is extra gereedschap voor je, supernice!
Je lijkt het wel heel helder te weten, alleen sluit een harde terugval nooit helemaal voor 100% uit want niets is 100% zeker
Scheelt een hoop he! En rekening houden met je valkuilen is alleen maar goed, net wat ik hierboven zeg over dat bewustzijnquote:[..]
Klopt, mij helpt het tegenwoordig behoorlijk dat ik signalen eerder herken. Ik kan het tegenwoordig een heel stuk beter aan allemaal, maar moet wel rekening blijven houden met mijn valkuilen (op dit moment zijn niet psychische issues, maar mijn slapeloosheid denk ik op 't moment mijn grootste probleem).
Slowchat!quote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op donderdag 24 september 2015 20:05 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Slowchat!
Ik doe gelijk een [ afbeelding ] + [ afbeelding ]SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Dreigen met banaan-vraag. +1 note.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Fuck the EBU.
Klopt.quote:Op donderdag 24 september 2015 19:58 schreef Moira. het volgende:
[..]
Zo zie ik het ook wel ja, als extra gereedschap.
Dat sluit ik ook zeker niet uit hoor, ik ben ook genetisch belast voor nog veel meer meuk, dus ik sluit ook niet uit dat ik daar bij wijze van spreke na m'n 40e nog last van kan gaan krijgen. Maar zolang ik me daarvan bewust ben heb ik mezelf er eigenlijk al tegen bewapend, omdat ik er met dat bewustzijn wederom op tijd bij zal zijn. Scheelt ook weer
Ik zie het al, ik hoef jou niks wijs te makenquote:[..]
Scheelt een hoop he! En rekening houden met je valkuilen is alleen maar goed, net wat ik hierboven zeg over dat bewustzijn
Zolang het maar een positieve note is!quote:Op donderdag 24 september 2015 20:10 schreef Moira. het volgende:
[..]
Dreigen met banaan-vraag. +1 note.
quote:Op donderdag 24 september 2015 20:07 schreef zomie het volgende:
Mn stemming zakte vandaag weer in. Maar eigenlijk is t logisch want er is weer teveel gebeurd deze week. De kat is van maandag tot woensdag bij de dierenarts geweest omdat t niet goed ging en dan maak je je toch zorgen. En verder nog allerlei drukke werkgerelateerde dingen en wat voor mn eigen creatieve toko. Stressssch dus. Vanavond maar niks meer doen en rust nemen, en t hier van me af schrijven, want praten (typen) helpt.
Helemaal niet zo gek hoor Zomiequote:Op donderdag 24 september 2015 19:38 schreef ChocolateJesus. het volgende:
Al bijna een half jaar depressie vrij. Het helpt om de één of andere reden enorm om huisdieren te hebben en dus zelfs als ik niet buiten kom toch nog een dosis interactie te hebben met een ander levend wezen. Uit de kast komen hielp ook.
Hopelijk blijft het zo..
Wel af en toe nog last van irrationele angsten.. zo had ik laatst bijvoorbeeld het idee dat iemand die in de metro naast mij zat een mes zou gaan trekken, maar ik begin wel steeds beter te worden in het negeren van die gevoelens.
Kroelen is fijn ja. De zieke kat wil dat nog niet heel erg, maar ik kreeg wel een likjequote:Op donderdag 24 september 2015 20:18 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
[..]
Helemaal niet zo gek hoor Zomie
Mijn moeder is weer op vakantie, dus de komende week ga ik elke dag langs om haar kat even te voeren en te kroelen ook
Een beetje off-topic, maar ontspanning is ook belangrijkquote:Op donderdag 24 september 2015 20:59 schreef zomie het volgende:
[..]
Kroelen is fijn ja. De zieke kat wil dat nog niet heel erg, maar ik kreeg wel een likjeEn de andere deed ook ff lekker tegen me aan schurken
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Wat doen jullie eigenlijk ter ontspanning?
quote:Op donderdag 24 september 2015 21:23 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Een beetje off-topic, maar ontspanning is ook belangrijkOT: dierennamen mogen wel, maar namen van volken nietSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Wat doen jullie eigenlijk ter ontspanning?
(tegen jou spelen, heb je weer veel punten gepakt?![]()
Ah, zo!quote:Op donderdag 24 september 2015 21:47 schreef zomie het volgende:
[..]
OT: dierennamen mogen wel, maar namen van volken niet
(tegen jou spelen, heb je weer veel punten gepakt?![]()
Kejjedatete?quote:
Grrrr! moet ik weer beter mn best gaan doenquote:Op donderdag 24 september 2015 21:51 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ah, zo!
Ik zat al te denken!Arme Koerden
Niet zoveel als dat dubbele 2x woordwaardewoord van jou de vorige pot hoor
#manlymanmodus
Eendquote:Op donderdag 24 september 2015 21:51 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ah, zo!
Ik zat al te denken!Arme Koerden
Niet zoveel als dat dubbele 2x woordwaardewoord van jou de vorige pot hoor
#manlymanmodus
[..]
Kejjedatete?
Ik ben jaloersquote:Op vrijdag 25 september 2015 12:09 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Jah! Eend!
Maar dan wel wilde eend, tamme eend is net kip
Anyway, heb heerlijk geslapen (10+ uur) en voel me voor het eerst deze week weer eens normaal! [ afbeelding ]
Heb er zin in, moet haasten want moet naar Amsterdam straks
Sorryquote:Op vrijdag 25 september 2015 19:56 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik ben jaloers![]()
Maar ben nu een week gestopt met de olanzapine (nergens last van gehad overigens) en denk dat het nu wel genoeg uit mijn systeem is om het vanavond weer te kunnen nemen als slaapmiddel. Het zou echt heel fijn zijn als het gaat werken.
Rubberen hamer? Ik denk dat je een ijzeren nodig hebt, als ik op hamers net zo weinig reageer als op medicijnenquote:Op vrijdag 25 september 2015 20:06 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Sorry
Ik heb nog wel ergens een rubberen hamer liggen in m'n rommelkamertje, kan wel even langskomen en je een tik daarmee geven
Of je komt hierheen en helpt me de fles rum op te krijgen
Anyway, ben sinds een uurtje weer thuis en ik ga wel wat hebben aan die cursus(heb 't in het ASS topic getikt omdat ik steeds twijfel of het nou meer daar of hier thuis hoort).
Minder vrolijke momenten en gevoelens, geen puf om dingen te doen, en nog wel meer kenmerken.quote:Op vrijdag 25 september 2015 23:57 schreef Elvi het volgende:
Algemene vragen aan alle users in het topic:
Waaraan merken jullie dat een depressie terugkomt? Wat zijn de 'tekenen'?
Voelen jullie eigenlijk wel of het de verkeerde kant op gaat of kom je daar te laat achter?
Dit vind ik heel moeilijk om juist te beantwoorden, ik denk vooral omdat voor mij de hoofduiting van depressie neerslachtigheid is, maar bij mij kan neerslachtigheid ook door andere dingen veroorzaakt worden (bijvoorbeeld vermoeidheid).quote:Op vrijdag 25 september 2015 23:57 schreef Elvi het volgende:
Algemene vragen aan alle users in het topic:
Waaraan merken jullie dat een depressie terugkomt? Wat zijn de 'tekenen'?
Voelen jullie eigenlijk wel of het de verkeerde kant op gaat of kom je daar te laat achter?
De 'eerste tekenen' bij mij (en ook de tekenen waarbij ik gelijk al aan de bel trek en er dan op tijd bij ben), zijn futloosheid, geen zin om met issues te dealen (vermijden dus eigenlijk), het idee dat mijn hoofd zo'n chaos wordt dat ik er niks meer mee kan, zelfhaat als gevolg van voorgaande, en bij vlagen onverklaarbare somberheid.quote:Op vrijdag 25 september 2015 23:57 schreef Elvi het volgende:
Algemene vragen aan alle users in het topic:
Waaraan merken jullie dat een depressie terugkomt? Wat zijn de 'tekenen'?
Voelen jullie eigenlijk wel of het de verkeerde kant op gaat of kom je daar te laat achter?
Goede beschrijving, ik herken me erin, inclusief zelfhaat. Ik merk wel dat mn anti depri pilletjes hier wel tegen helpen. Ik krijg meer uit mn handen en ben dan minder negatief. Het somber voelen wordt bij mij ook wel gestuurd door mn hormonen en is erger als ik het te druk gehad heb met stressvolle dingen.quote:Op zaterdag 26 september 2015 12:38 schreef Moira. het volgende:
[..]
De 'eerste tekenen' bij mij (en ook de tekenen waarbij ik gelijk al aan de bel trek en er dan op tijd bij ben), zijn futloosheid, geen zin om met issues te dealen (vermijden dus eigenlijk), het idee dat mijn hoofd zo'n chaos wordt dat ik er niks meer mee kan, zelfhaat als gevolg van voorgaande, en bij vlagen onverklaarbare somberheid.
Soms lijkt het dan in eerste instantie niet de moeite waard om daar al voor aan de bel te trekken, omdat je ook nog wel eens denkt dat het maar een kleine periode is en dat het zichzelf wel weer oplost na een paar weken. Maar als je al een verleden hebt (wat iedereen hier denk ik wel heeft) weet je eigenlijk wel dat dat niet zichzelf zal oplossen met een paar weken. Ik heb me ook weer een paar keer aangemeld dat ik zoiets had van 'hmm dit is niet helemaal lekker dus ik vraag weer om hulp, maar ik heb wel het idee dat ze zoiets zullen hebben van hmmm ja maar wat is er mis dan?'. Maar dat laatste denken ze nooit, ze nemen bovenstaande symptomen altijd wel heel serieus omdat het een voorbode van erger is.
Soms lijkt het echt compleet random ja. Van de ene op de andere dag voel ik me anders wanneer ik m'n bed uit kom. Een wekenlang dal kan dan plots over zijn.quote:Op donderdag 24 september 2015 19:27 schreef TvhN het volgende:
Snap er even helemaal niets van. Sinds ongeveer twee weken ging het een stuk minder, aantal (angst)klachten kwam weer terug. Afgelopen maandag was echt het dieptepunt.
Sinds gisteren voel ik me opeens weer prima. Vandaag ging ook heerlijk, heb weer veel vertrouwen. Hoe dat komt? Geen idee, eigenlijk is er niets bijzonders gebeurd. Echt what the fuck, soms snap ik er geen reet van.
Meer zuchtmomenten, plotselinge dwanggedachten, slechte slaap.quote:Op vrijdag 25 september 2015 23:57 schreef Elvi het volgende:
Algemene vragen aan alle users in het topic:
Waaraan merken jullie dat een depressie terugkomt? Wat zijn de 'tekenen'?
Voelen jullie eigenlijk wel of het de verkeerde kant op gaat of kom je daar te laat achter?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.tl;dr: Ik had het idee dat het paard dus merkte dat ik deed alsof er niks aan de hand was, dat ik mn gevoel wegdrukte, en dat hij daarom dus niks met me te maken wilde hebben (want dan vertrouwen ze je niet?).
Ander punt is dat de coach vroeg waar ik wel blij van werd. Nou ja ik ben superblij als ik met vrienden naar het museum ga. Dat vertelde ik ook. Alleen achteraf besefte ik me dat die situatie dus nooit is voorgekomen![]()
ik word dus blij van iets wat zich in mijn hoofd afspeelt en niet in het echt is gebeurd? Ik ben dus een beetje aan het denken waar ik nog meer gelukkig van word, en ik kwam tot de conclusie dat geen van die situaties in het echt is gebeurd.
Waarmee ik dus NIET bedoel dat ik de realiteit kwijt ben (ik weet dat het niet is gebeurd, maar de gedachte dat het KAN gebeuren maakt me blij). Ik zie geen dingen die er niet zijnWat ik bedoel is dat ik blij word van de dagdroom? Dat dat de ideale situatie zou zijn voor mij.
Er is een enorme mismatch tussen wat ik voel, wat ik wil, en wat er gebeurd.
Ik neem ook steeds meer afstand van mensen en ik sluit me op door lekker individueel aan een baan proberen te komen. Maar het liefst zou ik een vriendengroep hebben met wie ik naar musea ga, films kijk, game, bordspelletjes doe... Maar dat heb ik niet, dat doe ik niet. Ik heb geen vrienden die dat leuk vinden of die er tijd voor willen maken. Dus het leven wat ik zou willen hebben, matcht op geen enkel vlak met de realiteit. Niet qua werk, vriendengroep, relatie, activiteiten...
Ik heb pas ook van mn verjaardagsgeld 3 dr who seizoenen gekocht. Groot fan van dr whoIk heb ze nu denk ik een week? Denk je dat ik ze al uit de folie heb gehaald? Nope... vacatures zoeken is belangrijker. Ik 'mag' de dvd's van mezelf nog niet kijken. Ik kan de rust niet vinden.
En ik weet nu niet of al deze dingen een aanwijzing zijn dat de depressie aan het terugkomen is, of dat er iets anders grondig mis is. Als ik kijk naar de antwoorden die jullie gaven dan komt het niet echt overeen. En het voelt ook anders dan de vorige depressie. Nu voel ik gewoon niks?
Het is nu ook echt een enorme lap tekst gewordenen ik weet niet eens zo goed wat ik nu wil van jullie qua reactie.
quote:Op zaterdag 26 september 2015 16:57 schreef Elvi het volgende:
Bedankt voor jullie antwoordenIk denk dat ik het dan niet meer weet
Even voorop gesteld; ja ik ga deze punten wel met mn spv bespreken deze week, het is meer dat ik niet zo goed weet of het nou aanwijzingen zijn voor depressie of dat er iets anders aan de hand is...
Het punt is dat ik niet meer zo goed 'voel'. Als je vraagt 'hoe voel je je?' ehm ja... geen idee? Druk? Het is alsof ik gewoon de dingen doe die ik moet doen (solliciteren, mensen mailen, mn taken eigenlijk gewoon afwerk) maar dat er geen gevoel of passie meer bij komt kijken. Het lusteloze heb ik dus niet echt, want ik ben echt keihard aan het solliciteren, gebruik er ook twitter voor, linkedin, afspraken bij uitzendbureaus... het is mn fulltime baan zeg maar.
Ik kom alleen niet verder en ik ben bang dat dat komt omdat men bij mij voelt dat ik ehm.. niks voel? Het is alsof er een lege huls is die gewoon doet wat ze moet doen en that's it.Dat lege gevoel, of afwezigheid van gevoel, heb ik ook ervaren. Helaas heb ik geen idee hoe dat te verhelpen; bij mij ging het zoals het kwam: vanzelf.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.tl;dr: Ik had het idee dat het paard dus merkte dat ik deed alsof er niks aan de hand was, dat ik mn gevoel wegdrukte, en dat hij daarom dus niks met me te maken wilde hebben (want dan vertrouwen ze je niet?).
Ander punt is dat de coach vroeg waar ik wel blij van werd. Nou ja ik ben superblij als ik met vrienden naar het museum ga. Dat vertelde ik ook. Alleen achteraf besefte ik me dat die situatie dus nooit is voorgekomen![]()
ik word dus blij van iets wat zich in mijn hoofd afspeelt en niet in het echt is gebeurd? Ik ben dus een beetje aan het denken waar ik nog meer gelukkig van word, en ik kwam tot de conclusie dat geen van die situaties in het echt is gebeurd.
Waarmee ik dus NIET bedoel dat ik de realiteit kwijt ben (ik weet dat het niet is gebeurd, maar de gedachte dat het KAN gebeuren maakt me blij). Ik zie geen dingen die er niet zijnWat ik bedoel is dat ik blij word van de dagdroom? Dat dat de ideale situatie zou zijn voor mij.
Er is een enorme mismatch tussen wat ik voel, wat ik wil, en wat er gebeurd.
Ik neem ook steeds meer afstand van mensen en ik sluit me op door lekker individueel aan een baan proberen te komen. Maar het liefst zou ik een vriendengroep hebben met wie ik naar musea ga, films kijk, game, bordspelletjes doe... Maar dat heb ik niet, dat doe ik niet. Ik heb geen vrienden die dat leuk vinden of die er tijd voor willen maken. Dus het leven wat ik zou willen hebben, matcht op geen enkel vlak met de realiteit. Niet qua werk, vriendengroep, relatie, activiteiten...
Ik heb pas ook van mn verjaardagsgeld 3 dr who seizoenen gekocht. Groot fan van dr whoIk heb ze nu denk ik een week? Denk je dat ik ze al uit de folie heb gehaald? Nope... vacatures zoeken is belangrijker. Ik 'mag' de dvd's van mezelf nog niet kijken. Ik kan de rust niet vinden.
En ik weet nu niet of al deze dingen een aanwijzing zijn dat de depressie aan het terugkomen is, of dat er iets anders grondig mis is. Als ik kijk naar de antwoorden die jullie gaven dan komt het niet echt overeen. En het voelt ook anders dan de vorige depressie. Nu voel ik gewoon niks?
Het is nu ook echt een enorme lap tekst gewordenen ik weet niet eens zo goed wat ik nu wil van jullie qua reactie.
Wel zou ik jezelf verplichten rust te zoeken. Zie het maar als onderdeel van je full-time baan, waarvoor rust een vereiste is. Plan voor jezelf maar lekker een uurtje Dr. Who in.
Niets mis met dagdromen btw.Het is jammer dat je niet de vrienden hebt om die dromen mee waar te maken, maar kan je ze ook niet maken? Zat mensen die eens wat anders willen doen, zoals bijvoorbeeld een museum bezoeken. Al is het maar voor het gezelschap. Misschien een oproep plaatsen op FOK!, of je Facebook?
De afwezigheid van gevoel heb ik nooit gehad (of in mindere mate... ik was tijdens de depressie gewoon echt heel erg verdrietig en het deed fysiek pijn).quote:Op zaterdag 26 september 2015 17:16 schreef Gray het volgende:
[..]
Dat lege gevoel, of afwezigheid van gevoel, heb ik ook ervaren. Helaas heb ik geen idee hoe dat te verhelpen; bij mij ging het zoals het kwam: vanzelf.
Wel zou ik jezelf verplichten rust te zoeken. Zie het maar als onderdeel van je full-time baan, waarvoor rust een vereiste is. Plan voor jezelf maar lekker een uurtje Dr. Who in.
Niets mis met dagdromen btw.Het is jammer dat je niet de vrienden hebt om die dromen mee waar te maken, maar kan je ze ook niet maken? Zat mensen die eens wat anders willen doen, zoals bijvoorbeeld een museum bezoeken. Al is het maar voor het gezelschap. Misschien een oproep plaatsen op FOK!, of je Facebook?
Volgens mij is het niet een heel ongewoon verschijnsel bij depressie. Dat is mijn ervaring tenminste.quote:Op zaterdag 26 september 2015 17:25 schreef Elvi het volgende:
[..]
De afwezigheid van gevoel heb ik nooit gehad (of in mindere mate... ik was tijdens de depressie gewoon echt heel erg verdrietig en het deed fysiek pijn).
Dat laatste moet je eigenlijk op z'n kop zetten; schuldig voelen wanneer je niet af en toe iets voor jezelf doet. Of beter nog, niet schuldig voelen en toch wat voor jezelf doen.quote:Vanavond komt er een nieuw aflevering van dr who op tv en die ga ik dus zeker wel kijkenMaar ik voel me er wel een beetje schuldig over. Eigenlijk met alle dingen die ik voor mezelf doe. Ik game niet meer, kijk zelden films of series, ga weinig naar musea, bak niks meer, spreek zelden af met vriendinnen. De tijd die ik niet aan solliciteren besteed, besteed ik aan mn ouders en wat zij leuk vinden of willen doen.
Ik voel me schuldig als ik iets voor mezelf wil doen, ik word er onrustig van, alsof het niet klopt.
Dat kan spannend zijn, nieuwe mensen ontmoeten. Aan de andere kant is een achtbaan ook spannend, maar ook leuk.quote:Ik ga half oktober wel op fok-meetuit het topic "mensen van 25+ die nieuwe mensen willen meeten". Er is dan een bordspelavond. Dat vind ik wel erg spannend en ik kan nog niet garanderen dat ik niet cancel
![]()
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |